กูเห็นนิยายเก่าที่เขียนมาเป็นสิบปี (หรือเกิน) เดินขบวนพาเหรดออกมาขายใหม่ จะบุพเพเอย นาวาใจเอย close to me เอย ฯลฯ แล้วสงสัย คนเขียนกลับไปอ่านผลงานตัวเองเมื่อสิบปีก่อนแล้วไม่เขินมั่งไงวะ กูอ่านของตัวเองแล้วยังเขินชิบหาย นี่เอามาขายอีก เนื้อเรื่องก็ตกยุค ความนิยมก็ตกสมัย