>>669 ต่อ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
พอพ่อมันตื่น ก็โทรมาขอโทษที่เผลอหลับ มันก็บอกไม่เป็นไร หลังจากนั้นเวลามันยิ้มให้พ่อมัน ทักพ่อมัน พ่อมันก็จะพยายามหลีกเลี่ยง แล้วเหมือนมันจะเห็นผู้หญิงอยู่กับพ่อมันอีกรอบนี่แหละมั้ง มันก็เลยวางแผน ใช้เวลา 2 สัปดาห์น่าจะ ไปซื้อกระท่อมน่าจะทางเหนือจัดเตรียมเหอร์นิเจอร์เสร็จสรรพ พอถึงวันศุกร์ มันรู้เวลาพ่อมันเลิกงาน คือพ่อมันเป็นคนทำอะไรตามเวลาเลยตามง่ายตอนแรกมันเฝ้าอยู่เลยรู้ มันก็ใช้กุญแจที่ไปปั๊มมาเข้าไปในห้องจัดการเก็บเสื้อผ้าเครื่องใช้ให้เสร็จสรรพ แล้วมานั่งดื่มเบียร์รอ พอพ่อมันกลับมา เปิดประตู มันก็จัดการปิดปากดันพ่อมันไว้กับประตู ล็อกไว้ทันที ตอนแรกพ่อมันยังไม่รู้หรอกว่าเป็นมันเพราะปิดไฟ แล้วมันก็เอากุญแจมือล็อกมือพ่อไว้ข้างหลัง เอาเสื้อโค้ทมาคลุมโดยมือมันคุมอยู่อีกที ทำให้ไม่เห็นกุญแจมือ ค่อยๆ บังคับพ่อมันเดินไปที่รถ
ขึ้นรถ แสงไฟจากข้างนอกส่องมาพ่อมันถึงได้รู้ว่าคนที่จับมาคือตำรวจคนนั้น ถามมันว่าทำไม มันก็บอกว่าเดี๋ยวตอบ ขับรถมายังกระท่อม มีหิมะตก พ่อมันจะหนี หนีไม่รอด แล้วโดนลากเข้ามา โอ๊ยกูลืมแล้วว่ะ รู้แต่มันถามพ่อมันว่าจำผู้หญิงคนนี้ได้มั้ย(หมายถึงแม่มัน) แล้วเอาใบยืนยันDNAมาให้ดู จับพ่อมันถอดแหวนจนเนื้อตรงนิ้วหลุด เห็นกระดูก กูเสียวตรงนี้มากสัส พอทำแผล จับพ่อออรัล ตรงนี้อาจจะเรียงผิด กูเริ่มลืมละ
จากนั้นมีตอนมันไปซื้อของข้างนอก เถียงกันไปเถียงกันมา ข่มขืนพ่อตัวเอง แผลแย่ มันพยายามเขาเรียกว่าอะไรอ่ะ แสดงความรัก รักพ่อมัน แต่มันเข้าใจความหมายนั้นผิด พ่อมันก็พยายามอธิบาย มันก็ไม่ยอม บอกจะทำในแบบของมัน อ่านแล้วกูก็แบบสงสารอ่ะอีเหี้ย คือเหมือน กาเบียลนี่ขาดความรัก แต่มันแบบได้อารมณ์กู หดหู่สัสๆ
แล้วก็มีกล่าวถึงน้องชายต่างแม่มันมาแจ้งตำรวจเพราะปกติพ่อมันจะโทรหา แต่นี่หายไป ค้นไปค้นมา มาเจอนามบัตรกาเบียล เพื่อนมันก็โป๊ะเช๊ะแตก ตอนมันออกไปอีกรอบโทรกิ๊กถามวิธีรักษาแผลนิ้วพ่อมัน กิ๊กก็บอกว่าควรเอามาหาหมอเร็วๆ เพราะเริ่มติดเชื้อ เน่า อาจต้องตัดทิ้ง มันคิดว่ามันจะตัดนิ้วพ่อมันเองนี่แหละ แล้วโทรไปหาเพื่อนมัน เพื่อนก็ก็พูดประมารว่ารู้แล้วนะ พยายามเตือนมันว่าอย่าทำอะไรบ้าๆ คิดถึงที่มันทำมาทั้งหมดนี้อาชีพมัน แล้วมันก็บอกว่ามันไม่มีหนทางจะไปต่อไปถ้าไม่มีพ่อมัน
มันวางแผนไว้ กลัวคนพรากพ่อไปจากมัน มันมีไซยาไนต์ พอกลับบ้านไป มันก็ร้องไห้ด้วยมั้ง พ่อมันนอนอยู่เพราะไม่สบาย พูดไปพูดมาก็เศร้า
แล้วพ่อมันก็กินยาพิษไป ระหว่างรอตาย มันก็บอกว่า มันก็อยากตายไปกับพ่อมันเหมือนกัน แต่มันกลัวความทรงจำเดียวที่มันมีอยู่กับพ่อมันจะหายไปถ้ามันตาย กูอ่านแล้วกูรู้สึกได้เลยว่าประโยคนี้แม่งจิตสัสๆ คนปกติไม่พูดแบบนี้ แล้วพ่อมันก็ตาย มันเอาศพพ่อมันขึ้นรถ แล้วก็บอกประมาณว่าไปฝังที่มีหิมะนี่ล่ะ จากนั้นเหตุการณ์ก็ตัดมาที่มันกลับมาที่เมืองที่อยู่เลย
กลับมาที่ห้อง เห็นคนอยู่ในห้องพ่อมัน มันก็คิดว่าที่จริงพ่อมันคงยังไม่ตาย มันรู้แหละว่าพ่อตายแล้ว แต่มันก็ขอคิดว่าอาจจะมีปาฏิหาริย์ มันเคาะประตูห้องรุนแรงดัง เปิดมาก็พบกับน้องชายมันฟิลิป แล้วก็ถูกจับมั้ง
คาซึยะกูโผล่ พยายามเกลี้ยกล่อมฟิลิปให้คืนแหวนพ่อไปให้กาเบียล เพราะตอนไม่มีแหวน กาเบียลไม่ยอมกินน้ำอาหาร ทุกวันนี้ต้องให้ทางสายอย่าง ที่อยู่ได้นานเพราะมันหนุ่มและร่างกายแข็งแรง แล้วก็มีร้องไห้ก่อปลอบ สัส ควีนมาก
พอเอาแหวนไปคืน ก็ได้ย้ายมาเป็นห้องปกติหรืออะไรนี่แหละ เรื่องจบตรงนี้ คาซึยะกูให้กาเบียลเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมด
และปริศนาก็ยังไม่กระจ่างว่ามันเอาศพพ่อมันไปฝังที่ไหน จบ