มันมีคนนึงอวยอวยมากกก อวยจนกูสงสัยว่าเป็นคนเขียนเหรอ บรรยายซะกูนึกว่าคนเขียนมาตอบเอง แต่คนเขียนเขาก็เงียบๆนะไม่สปอยอะไร ให้ตัดสินใจเอาเอง เรื่องพล้อตเรื่องปมไรนั่นกูไม่อินบอกเลยลาก่อย
Last posted
Total of 1000 posts
มันมีคนนึงอวยอวยมากกก อวยจนกูสงสัยว่าเป็นคนเขียนเหรอ บรรยายซะกูนึกว่าคนเขียนมาตอบเอง แต่คนเขียนเขาก็เงียบๆนะไม่สปอยอะไร ให้ตัดสินใจเอาเอง เรื่องพล้อตเรื่องปมไรนั่นกูไม่อินบอกเลยลาก่อย
ไม่ชอบที่นักเขียนโพสรูปสูบบุหรี่แล้วทำเหมือนว่ามันดี มันเท่ห์มาก อะไรก็ต้องโหดๆ แรงไว้ก่อน ฝันกลางวันหรอมึง ถถถ
กูรู้แค่งานเขียนเขาออกแนวเถื่อนสถุลหมด มันเฟคว่ะ มันดูไม่จริง ดูพยามยามยัดๆๆยัดทุกอย่างลงไปให้ดูแรง แต่แม่งไม่ดูความลงตัวนะ ล้นไปหมด ทั้งรวยเลวเหี้ยหล่อเมะบ้าบอ ยัดลงไปจนเว่อ ไม่มีความพอดี ไม่ไหว แม่ง ดูพยายามแต่มันไม่ใช่ไง 5555 ปล.แท็กเม้นก่อนๆไงวะกูมาใหม่อยากทำได้มั่ง
มัวแต่ตามดราม่าเรื่องนข.มือเป็นง่อย ปากเท่ารูเข็ม ลืมดูเลยว่าเฮียเมสันอัพเดทแล้ว...ญาติที่เฮียตัดเงินเลี้ยงดูจะก่อเรื่องสร้างข่าวฉาวอะไรให้เฮียแกอีก
Ambassador กูอุส่าห์กดเข้าไปอ่านด้วยความหวังว่ามันจะแมนๆ ตอนหลังพอได้กันเสร็จแม่งอย่างกะหนังอินเดีย โคตรจะวิ่งไล่จับ
>>651 >>653 ขอบคุณมากมึง กูทำได้ละ 555555 มีใครเคยอ่านเจ้าสาวปลามังกรไหมวะ กูเห็นแพคเกจเห็นปกแล้วไตกูสั่นมาก รู้แค่มันเป็นฟิคexoแต่เขาอวยกันว่าไม่เหมือนฟิค แปลงชื่อศลปจนอ่านได้ลื่นไหล กูอยากได้คหตรงๆเกี่ยวกับเนื้อเรื่องจากพวกมึง เพราะกูเกลียดตัวเองที่ชอบเพราะหน้าปกชิบ หน้าปกสวยๆนี่หลอกเงินกูแดกมาเยอะละ 555555
กูขอเอามั่งละ Ambassador หลังจากไปอ่านข้ามๆในธวล. มาได้ 6 ตอน สรุปได้ว่า ตอนแรกพูดถึงอีพระเอกคนแรกเกิมเป็นอ.มหาลัยอยู่ปากีสถาน โดนเรียกมาคุยเพราะมีข่าวนอนกับนักศึกษาและอ.คนอื่นไปทั่วทั้งหญิงและชาย มันเลยกลับมาบ้านเกิดที่อังกฤษแล้วเปิดผับที่นั่นชื่อ Ambassador เป็นที่มาของเรื่องนี้ แล้วมันก็ลากเพื่อนมันอีกคนที่เป็นพระเอกสองมาด้วย ส่วนอีกสองกูอ่านข้ามหาไม่เจอขอตัดไป
ภาษา ทั้งเรื่องมีการใช้คำซ้ำคำกว่า กู เยอะมาก เยอะแบบกูตาลาย กูไหนของใคร? 555
จนถึงตอนที่กูอ่านนายเอกยังไม่โผล่มั้งหรือกูหาไม่เจอก็ไม่รู้นะ
เล่าแค่นี้พอละ อ่านต่อไม่ไหว เรื่องมันป่วย กูขอบาย
พวกมึงคะ มีใครอ่านแฮร์รี่ภาคเด็กต้องสาปมั้ย กูอ่านแล้วแม่งดีต่อหัวใจชิบหายเลยค่ะ อัลบัสกับสกอร์เปียสแม่งน่าโฮกมาก
อยากได้แนวพระเอกนายเอกเป็นนักแสดง พอมีแนะนำไหมพวกมึง กูหาไม่เจอ
ไปขุดมาให้ ว่าง
Fragile - konohara narise
- Fragile นี่ เขียนเหมือนจะให้เหตุผลให้ตัวพระเอกน่าสงสาร เป็นเหตุผลที่สนับสนุนให้ทำ ฯลฯ แบบในเรื่อง แต่เอาเข้าจริง ๆ นี่ก็มโนไปเอง คาดหวังไปเองอีกเหมือนกัน ก็เป็นอีกส่วนที่เป็นส่วนเต่าถุยของพระเอก ส่วนนายเอกเรื่องนี้ เอ่อ หาความน่ารักไม่เจอ สรุปเป็นคู่ที่ เอิ่ม...ผีเน่าโลงผุจริง ๆ แต่ก็อ่านแบบนอนสต๊อปเพราะอยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อน่ะนะ อ้อ แต่เราชอบช่วงที่นายเอกมันรู้ว่าตัวเองถือไพ่เหนือพระเอกในแง่อะไรบ้าง แล้วเอาจุดนั้นมาใช้อย่างเต็มที่นะ อันนี้ชอบๆ 555
ถ้าให้รีวิว Fragile แบบย่อ ๆ นี่ก็ >> นี่มึงโง่หรือว่ามึงโง่ << จบค่ะ 555
- Fragileเคยอ่านแล้วแต่นานแล้ว ลืมแทบหมดแล้ว แต่สุดท้ายตัวละครของKonoharaก็หนีไม่พ้นความกระบือสินะ... //พูดแบบนี้แต่ก็ชอบงานอ.แกนะ เอิ๊ก
Kigengire no hatsukoi - konohara narise
- นิยายเหรอ ตอนนี้ที่อ่านแล้วกำลังด่าพระเอกอย่างเมามันคือ期間切れの初恋ของKonohara Nariseอ่ะ อ่านเวอร์ชั่นการ์ตูนไปขัดใจนายเอกหน่อยๆแต่ด้วยความพิศวาสตัวละครจืดๆเลยถึงขัดใจแต่ก็พอจะชอบอยู่บ้าง แต่พอตามไปอ่านนิยาย เชียร์นายเอกเลย เชียร์ให้ทิ้งพระเอกแม่งๆไปซะ!! พระเอกกระบือจริงๆ สมเป็นพระเอกKonoharaล่ะนะ...
- ไม่ได้คิดไปเองสินะ -_-;; อ่าน 期間切れの初恋 แล้วแบบนี่คืออัลไล พระเอกกระบืดได้ใจจจจจ แต่ว่าไปนายเอกก็น่ารำคาญใช่น้อยนะ ก็แบบยึดติดไปเอง จะไปคาดหวังให้อีกฝ่ายเป็นอย่างที่ตัวคาดหวังก็ไม่ใช่ล่ะนะ แต่ว่าเพิ่งอ่านแต่เวอร์ชั่นการ์ตูนด้วยล่ะ ยังไม่ได้อ่านเวอร์ชั่นนิยาย เห็นคะแนนรีวิวตามเว็บดีมาก ยังสงสัยอยู่ว่าหรือว่าคะแนนที่ดี ๆ นี่มันอยู่ในพาร์ทส่วนหลังที่มีแต่เฉพาะในนิยายที่เรายังไม่ได้อ่าน OTL
- นิยายพาร์ทแรกตามการ์ตูนก็อ่านเรื่อยๆเกลียดพระเอกนิดหน่อย แต่พาร์ทหลังนี่เรียกว่าปมต่อมาจากส่วนนิยายที่ลงในการ์ตูนก็พอได้มั้ง ยิ่งอ่านยิ่งเกลียดพระเอกจริงๆ ทำตัวได้กระบือหนักข้อมาก
ลิ้นกับฟัน nabu
- รักนี้ลิ้นกับฟันอ่านไปละ โดยรวมก็น่ารักใสๆ ดี แต่ก็ยังถือว่าไม่แตกต่างกับนิยายวัยรุ่นมหาลัยเรื่องอื่นๆ นะ เห็นด้วยจริงๆ ว่าพออ่านได้ เห็นคนเขียนออกเรื่องใหม่ไม่รู้เป็นไง เพราะเรื่องนี้เรื่อยๆ มาเรียงๆ นี่แหละ 55
introduction to love nabu
- Introduction to Love เราอ่านเวอรชั่นลงออนไลน์ ไม่ได้อ่านในเล่ม เห็นคนแต่งบอกว่ามีแก้ไขในเล่มจะดีกว่า เพราะบนเว็บมันเหมือนนิยายมือถือ ห้วนๆ ปกสวยมากกกกกกกกกกกก เห็นแล้วนึกถึงเรื่องเซเว่นเดย์เลย แต่เนื่องจากจำได้ว่าตอนอ่านในเว็บก็อ่านไม่จบ มันเกือบจะดีละ แต่ยังไม่ดีพอ แถมมีบางช่วงน่าเบื่อๆด้วย สรุปคือถึงปกจะสวยแค่ไหน พอคิดถึงจุดที่อ่านฟรียังอ่านไม่จบก็เลยไม่ซื้อ = =
รักลับๆ ฉบับกองบรรณาธิการ กล้วย แปลจีน
Purple Banana ที่ออกมาสามเล่ม เล่มแรกสนุกมาก แนวต่างฝ่ายต่างแอบรักแต่ไม่ยอมบอกกัน ขำ+ กุ๊กกิ๊กดี (เมะนักเขียน เคะบ. ก. ) มีแบ่งกองบ. ก. เป็นฝ่ายต่างๆ หนึ่งในนั้นคือแนววายด้วย
รักร้ายๆ ฉบับกองบรรณาธิการ กล้วย แปลจีน
ส่วนเล่มสอง(เปลี่ยนคนเขียน)ค่อนข้างน่าเบื่อสำหรับเรา ดำเนินเรื่องไม่สนุกเลย เมะบ. ก. สายวาย เคะนักวาดภาพประกอบ เล่มสามยังลังเลอยู่
ว่าแต่มีใครคิดเหมือนกันมั้ยว่าคำโปรยที่ปกหลังมันเขียนได้งงมาก อย่างกับเอาคนไม่ได้อ่านมาเขียนให้
>>666 ต่อ
stitch rine nabu
- ปกติกูสิงห้องดอกไม้ ไม่ชอบอ่านนิยายวายไทยแต่อ่านนิยายแนวอื่น ก็เสือกมู้นี้มาตลอดตั้งแต่มู้แรก ไหนๆแล้วเข้าเรื่องเลยนะเห็นพวกมึงอวยคุณรี-เน่อะไรคนนี้อ่ะ กูลองอ่านเรื่องสติชในเด็กดีบอกเลยว่าบทที่หนึ่ง ฉากพระนายเจอกัน แม่งเปิดNo.6ตอนแรกที่เนซึมิเจอกับชิองแล้วเดจาวูเป็นพัก ทำแผลเอยเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิงเอย เป๊ะมากปรับพล็อตนิดๆหน่อยๆ เรื่องอื่นยันเรื่องแรกที่เขียนก็มีแต่ไม่พูดแล้วกัน กูไม่ได้จะโจมตีให้เสียหายแต่รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมที่เอาไปรียูสแบบทื่อๆนิยายมันไม่มีพล็อตใหม่ก็จริงแต่ต้องเขียนให้คนอ่านไม่รู้ ต้องเนียนนี่บทหนึ่งที่กูยกมาขนาดไดอะล็อกบทพูดยังลอกมาเลย 2-3ประโยคก็เถอะ สำหรับกูนักเขียนคนนี้สอบตก ที่มาเพราะตอนนี้เห็นพวกมึงลงประเด็นลึกซึ้งในวงการอย่างนักเขียนแท้โดยยกนักเขียนคนนี้มาประกอบว่างานดี ส่วนตัวอยากให้พิจารณานักเขียนคนนี้ให้ดีๆนะ ฝากอันนี้ให้ลองพิจารณาด้วยของนักเขียนอีกคน https://fanboi.ch/animanga/1922/242-283/ ถ้ากูไม่ได้เล่นอีกห้องคงไม่มาสะกิดใจคุณรี-เน่นี่หรอก ในเมื่อวงการนิยายไทยอาจจะชินชาถึงลอกคาร์กับพล็อตยังมีคนชื่นชม กูคงคิดถูกแต่แรกที่ไม่ได้สนใจวายคนไทยมันก็มีไม่ต่างกัน แต่ถ้ามีเรื่องลอกคาร์เห็นเขาก็ด่านะบารามอสยังโดนแหกหีขาดกระจุย กูไม่เคยเห็นการอวยสุดๆกับนักเขียนคนไหนอย่างคนนี้มาก่อนจริงๆขนาดว่างานไว้ใจได้
- มันมีเป็นอนิเมะไม่ใช่แค่ทำแผล สเต็ปที่เนซึมิเจอชิองคือพายุฝนเข้าชิองไม่ปิดหน้าต่าง เนซึมิแอบเข้ามาในบ้านชิอง ชิองสมยอม ทำแผลให้ เนซึหน้าสวยจนเข้าใจผิด นอนคุยกัน แล้วเรื่องนั้นอะไรมันจะเหมาะเจาะขนาดทำแผลให้(เย็บสดเหมือนกันแต่อาการสาหัสกว่า) คนที่ถูกทำแผลดูเหมือนผู้หญิง นายเอกเลยเข้าใจผิด คุยกันไปฟังเสียงฝนไปด้วย องค์ประกอบสามอย่างนี้แถมบทพูดอีก แค่แก้ๆปรับๆว่าสถานที่ไม่ใช่ห้องนายเอกพระเอกไม่ดุดันตั้งแต่แรก ไม่เฉลยว่าเป็นผู้ชายในครั้งแรกที่เจอกันปมเรื่องต่างกัน ทั้งหมดเกิดขึ้นในตอนเปิดตัวเหมือนกัน?มันไม่ขนาดก็อปน่าเกลียดนะ แต่ก็หยิบตัวดำเนินเรื่องมาครบเลย...ก็นะ กูเอ่ยชื่อขนาดนี้แล้วนึกว่าจะไปหามาดูให้เห็นกับตาเพิ่มเอง กูไม่อยากชี้เป็นจุดๆว่ะถึงจะจริงแต่เหมือนกูจับผิดเขา กูก็ไม่อยากทำขนาดนั้นอย่างน้อยเขาก็เกลี่ยให้มันเป็นอันใหม่แล้วในระดับหนึ่ง
- ตอนแรกกูก็นึกไม่ถึงนะมึง No.6 กูเคยดูแต่อนิเมะ ไม่เคยอ่านฉบับนิยาย แต่พอคิดๆดูคาแรกเตอร์มันก็คล้ายๆกันจริงๆว่ะ อีกอย่างเรื่องธีมเย็บผ้าเย็บโลกทำนองนี้กูนึกถึงการ์ตูนเรื่อง Colth Road เหมือนกัน
- กูไปดู no6มาแล้วสองตอน คาแรคเตอร์คล้าย แต่ธีมไม่คล้าย กูนึกถึง Colth Road มากกว่าด้วยซ้ำ แต่สัตว์เลี้ยงนี่กูแอบนึกถึงเขี้ยวกุดเบาๆ บทสนทนาที่เหมือนกัน....กูก็ยังจำไม่ได้ว่าบทสนทนาไหน หนังสือไม่อยู่ที่คอนโดกูเลยไม่มีที่เปิดเทียบ แต่มึงขยายความมาหน่อย กูจะได้โฟกัสถูกจุด
sotus nabu
- เห็นพี่ว้ากตัวร้ายกับนายปีหนึ่ง สนุกใช้ได้ แต่.....วิศวะตอนกูเรียนไม่เห็นมุ้งมิ้งแบบอีหนังสือนี่เลย ผู้ชายไม่เถื่อนเท่าที่กูเจอ
- คือเอาจริงๆนะชักเริ่มรู้สึกรสนิยมไม่ค่อยเหมือนชาวบ้าน
ไอ้พี่ว้ากที่คนกรี๊ดๆกันนั่นทำเอาเสียความมั่นใจไปหมดแล้ว เพื่อนรอบตัวฟินใส่ทั่วหน้า ไปงานหนังสือบูทแทบถล่มแย่งกันซื้อ กูอ่านในเน็ตแล้วสะเทือนขวัญมาก-ว่าโลกนี้มีคนคิดว่าโซตัสแม่งมุ้งมิ้งสวยงามมิตรภาพได้ขนาดนี้เลยหรือนี่ คุยกับเพื่อนแล้วโดนเพื่อนด่าว่ากูมันขวางโลกไม่เข้าใจความฟินของมันอีก
>>667 ต่อ
เรื่องนขbittersweet
- เป็นคนแคปรูปหน้านิยายมา เด็กดีมั้ง ละมีข้อความ เกียร์อยู่ที่ใจที่ เป็นกรณีกัน แบบตัวละครในเรื่องยกขึ้นมาว่ามันเป็นประโยคประจำวิศวะ เกียร์ไม่ได้มาง่ายๆหาซื้อได้
ส่วนทวีตล่างๆไม่ทันอ่านเหมือนกัน คิดว่าเจ้าของไม่ได้ลบว่ะแค่ล็อค?
- ลบเพราะเขาตกลงกันได้แล้ว สรุปคนเขียน Sotus ที่ได้พิมพ์หนังสือ แคปรูปจากนิยายวายอีกคนนึงว่าเขาก๊อปประโยคซึ่งเป็นธีมหลักของเขา ซึ่งเหมือนทุกคำ (แต่นอกนั้นไม่มีอะไรเหมือนกัน) ฝ่ายจำเลยก็ยืนยันไม่ได้ลอก ดรามาผ่านทางทวิต จบคือไปเคลียร์กันเองโดยมีนาบูเป็นตัวกลาง แล้วบอกตกลงกันได้แล้ว อันนี้คือฝั่งจำเลย สรุป http://t.co/1RYE7rVtFN
- มันเป็นประโยคที่ใช้ทั่วๆไปในคำขวัญปลุกใจของพวกวิศวะรึเปล่าวะ หรือคนเขียนคิดได้เองกัน
- เอาเท่าที่รู้นะคำ เกียร์ = ใจ คือมันทั่วไปมาก
แต่ไอ้รูปเต็มแบบนี้เด๊ะๆทุกตัวอักษรเลย(น่าจะ)คนนี้คิดคนแรก ซึ่งก่อนลบเห็นว่าเจ้าตัวบอกว่า"ดัดแปลง"มาอีกที แต่เชื่อว่าเป็นรายแรกที่ใช้แน่นอน จากคนไปหาหลักฐานมาเจอมากสุดแค่คล้ายๆไม่มีใครหาเหมือนเด๊ะๆเจอ
แต่ถามพวกวิดวะแบบกูก็ตอบว่าแม่งคุ้นกันทั่วบ้านทั่วเมืองแหละ
เอาจริงๆกูว่ากูแอบรู้สึกคนเขียนดังแล้วทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของไอ้ชื่อพี่ว้ากนี่จังทั้งๆที่เป็นแท็คสาธารณะแท้ๆ
ก่อนนี้กูฟอลไว้เลยได้เห็นคนคิดแท็คนี้(เขาอ้างมาว่างั้น)บ่นๆเรื่องตัวเองเป็นต้นคิด คนเขียนใจสปอร์ทค่อดๆทวิตไปบอกจะส่งหนังสือให้ฟรีด้วยว่ะ ตลกชิป
ตอนนี้ก็นอยด์แดกไปละ รอบนี้ไม่มีคนอ่านตัวเองออกมาช่วยหรือไงไม่รู้ ตอนบวกกันเพื่อนกูที่เกาะจอมุงบอกมีแต่อีกฝ่าย
นางประกาศปิดทุกอย่างเลิกเขียนวาย ทวิตแต่ความนอยด์แดกรัวๆไปละ
- ไอ้เรื่องทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของพล็อตนี่ กูนึกถึงเพื่อนสาวนางหนึ่งในเฟซที่นางทำมาเป็นนอยด์ที่เห็นคนอื่นเขียนแบบเดียวกะนาง นิยมอะไรแบบเดียวกับนาง ทั้งๆที่พล็อตตัวร้ายเป็นพ่อพระเอก/นางเอก หมาแมวกลายเป็นคน ตัวเอกมีภารกิจต้องทำตามคำทำนาย มันมีมาเป็นชาติละไอ้สัส ไม่มีปัญญาเสนอให้ต่างจากคนอื่นแล้วก็มานอยด์
แต่คนเขียนโซตัสแค่หยุดชั่วคราวนี่หว่า เดี๋ยวแฟนคลับชะเลียร์แล้วก็กลับมาเขียนเหมือนเดิมเองแหล่ะว่ะ
- เพิ่งรู้ว่ามีนอยด์ไปแอบอ่าน ยังไงก็รู้สึกมีฟีลลิ่งเฟลๆ ที่ไปเหวี่ยงอีกคนว่ะ อารมณ์ตรูไม่น่าทำตัวเสียชื่อให้(โม่งอย่างกรู)เอามานินทาเลย
แต่ตรงที่ไปส่งหนังสือ ฮาๆ ดีแฮะ เบื่อธีมพี่ว้าก หลังๆ เพราะไอ้คนนั้นคนนี้แย่งกันเขียนนีแหละ
จอมร้าย nabu
- อีกเรื่องนี่จอมร้าย...ในเว็บนี่ฉากเรทเยอะอยู่นะ ไม่รู้ในหนังสือโดนตัดออกไปบ้างมั้ย เห็นนาบูประกวดทีไรก็จัดแต่เรทไม่เกิน 15 แต่เรื่องนี้ยังไงๆก็ NC 18 ว่ะ
- เออ ลืมบอกไปว่าอีเรื่องที่สอง นายเอกโครตมุ้งมิ้งสาวน้อยตอนหลังจากได้กะพระเอก จนบางทียังนึกว่าอ่านนิยายนอร์มอลอยู่ บางทีก็ไม่เข้าใจนะว่าคนเขียนทำไมต้องเขียนกริยาสาวน้อยแบบนั้นให้นายเอกด้วย
- อยากจะบอกว่า ตั้งแต่ที่นายเอกมันได้กับพระเอก แม่งเปลี่ยนจากผู้ชายเป็นตุ๊ดเลยว่ะ หน้าหงิก แสนงอน กริยาไม่ต่างอะไรจากผู้หญิงเลย แถมชื่อเล่นนายเอกยังมุ้งมิ้งสัสๆอีก ทั้งบ้านก็ดูเข้าอกเข้าใจดีเหลือเกิน ต้อนรับลูกเขยแบบเต็มอกเต็มใจ สังคมมึงจะดูเพอร์เฟคโลกสวยเกินไปจนแอบเลี่ยนว่ะ แต่อ่านเอาเพลินๆได้ ไม่หวังสาระอะไรหรอก
กล้วย
สำหรับกูนะ
เซ็ตแมวดำพอไปวัดไปวาได้
เซ็ตกองบรรณาธิการคือโอเคที่สุด จบห้วนๆรวบๆแหละ แต่ถือว่าอยู่ในระดับใช้การได้
ส่วนท้อกับฮ่องเต้คือระดับแย่ ฉากกระจุย แต่เนื้อหาแม่งไม่ไหว กูรับไม่ได้
เซ็ตล่าสุดพ่อบ้านกับนักบินนั่นยังไม่ได้อ่าน กล้วยชอบหักหลังกูด้วยการแพ็คแล้วลดราคา กูเลยรอก่อน
father figure
- ที่บ้านเราซื้อมาแปล ไม่ค่อยชอบเท่าไร อาจเพราะคิดว่าจะมีความรักอะไรในเรื่องบ้าง และมีความดาร์ก แต่อ่านจนจบมันดันไม่ใช่เนี่ยสิ
father figure ของ gp กูสปอยนะมึง
.
.
.
.
.
.
.
.
- เรื่องนี้พูดถึงความสัมพันธ์ของพ่อกับลูก เดิมตัวเอกเลยที่มาบอกชื่อตอนหลังว่าชื่อกาเบรียล นี่มันเป็นตำรวจ แต่ตอนเด็กคือมันมีอดีตที่ว่าเหมือนพอมันถามแม่มันเกี่ยวกับพ่อแล้วมันก็จะโดนดี เมื่อก่อนมีพี่ข้างบ้านที่สนิทกับมัน แล้วพี่แกไปเป็นทหารเขียนจดหมายหากัน ทีนี้จู่ๆ ก็หายไป มารู้ตอนหลังคือมันไปถามครอบครัวพี่ข้างบ้านจนเขาทนไม่ไหวเลยบอกว่าพี่มันตายแล้ว จากนั้นแม่มันก็ตายเป็นมะเร็งคอ พอตายปุ๊บ มันก็ไปเจอกล่องอะไรซักอย่างที่ข้างในมีใบเกิด แล้วมันก็เห็นชื่อคนที่เป็นพ่อมัน
จากตอนนี้ที่มันเป็นตำรวจ มันเลยใช้ตรงนี้หาพ่อมันได้ และเพราะว่าพ่อมันชื่อไม่เหมือนใครด้วย ชื่อ ยูริเอล แบล็กสโตน พอรู้แล้วมันก็ขอย้ายไปอยู่พื้นที่ที่พ่อมันทำงาน เจาะจงว่าต้องอยู่ตึกตรงข้ามห้องตรงข้ามพ่อมัน โดยที่มองหน้าต่างแล้วจะเห็นหมดว่าพ่อมันทำอะไร มันชอบอะไรแบบนี้
อยู่มาวันหนึ่ง มันเห็นพ่อมันพอผู้หญิงขึ้นมา แล้วผู้หญิงคนนั้นก็อยู่สุดสัปดาหฺกับพ่อมัน มันเลยโกรธ แล้วมันก็เริ่ม ส่งจดหมายเตือนผ่านตู้ล็อกเกอร์หรือจดหมายนี่ล่ะ อารมณ์พวกโรคจิต ตรงนี้คือจุดเปิดหน้าแรกของเรื่องนี้เลย แล้วมันก็ทำเป็นว่าถามพ่อมัน มีอะไรให้ช่วยไหม ทำเป็นแนะนำตัวยื่นนามบัตรให้ว่าเป็นตำรวจ บลาๆ อีสัสร้ายชิบหาย ต่อมามันก็มาหาที่ห้องพ่อมัน ทำเป็นว่ามันก็โดนจดหมายข่มขู่ด้วย มันมาหาตอนเช้า พ่อมันเพิ่งตื่นเลยให้มันเข้ามาในห้องก่อน พ่อมันต้มกาแฟแล้วเข้าห้องไปจัดการตัว แล้วมันก็มองเห็นรูปในห้อง พ่อมันแต่งงานมีครอบครัว มันไม่ชอบ แล้วมันก็เลยเอายานอนหลับแอบใส่ในกาแฟ พอพ่อมันออกมา มันก็ทำท่าเป็นจิบ แล้วก็ตะล่อมพ่อมันไปจนถึงเรื่องเมียพ่อมันตาย พ่อมันก็กำลังหวนถึงความหลัง เล่าให้มันฟังว่าลูกมันเป็นนาวีอยู่เยอรมันไรนี่แหละ บอกว่าตอนเมียตายนี่ถ้าไม่ได้ลูกมันนี่มันแย่แน่บลาๆ แล้วพ่อมันก็หลับไป มันอุ้มพ่อมันไปนอนบนเตียง จูบ เกิดอารมณ์กับพ่อมัน แล้วก็เอาเข็มมาดูดเลือดที่เท้า เพราะจะได้ไม่ถูกสังเกต แล้วก็เอากุญแจห้อง ออกไปข้างนอก
มันไปหาเพื่อนมันที่แลป โกหกว่ามีพ่อลูกอยากรู้ว่าเป็นพ่อลูกจริงไหม ไม่ได้ใช้ในทางศาลและกฎหมาย เพื่อนมันบอกว่าน่าจะรู้ได้วันพรุ่งนี้หรือเย็นมั้ง เอากุญแจไปปั้ม กลับไปที่ห้องพ่อ พ่อยังนอนหลับอยู่ มันก็ออกไปเนียนๆ จอดรถนั่งกินเบียร์มั้ง แล้วเพื่อนก็โทรมาบอกว่า 99% มันบอกให้เพื่อนทำลายหลักฐานด้วย เพื่อนมันก็บอกว่าทำอยู่แล้ว แค่นี้ก่อนเดี๋ยวมาเล่าต่อ
ของGP แต่ล่ะเรื่องนี่จิตๆทั้งนั้น ทุกเรื่องต้องมีตายซักคน มุ้งมิ้งสุดก็ เดวิดxคาซึยะ อ่านแล้วค่อยสดชื่นหน่อย
หืม อันที่ขุดมานี่อยู่ในหิ้งมั้ยวะ ถ้าไม่อยู่เอาไปใส่ก็ดีนะ
พูดถึง father figure เห็นคนตามหาอยู่ก็คิดว่า เขาจะรับได้เหรอวะ กูขอสปอยละกัน แต่อ่านไปรอบเดียวขายทิ้งไปนานมากแล้ว (ฉบับแปลไทย) รายละเอียดไม่เหลือเท่าไรเพราะไม่ชอบล้างจากหัวไปเยอะ
.
.
.
.
.
.
.
.
-กูว่าถ้ามีงคาดหวังความรักจากเรื่องนี้ไม่มีเลยว่ะ มีแต่ความยึดติด คือต้องการพ่อ อยากได้พ่อมัน แล้วตัวพ่อก็ไม่ได้รักอะไรตอบเลยเอาจริงๆ เหมือนดู คนโรคจิตลักพาตัวมากักขังหน่วงเหนี่ยวข่มขู่อะไรเง้ ซึ่งถ้าเอาความเรียลมันสมเหตุสมผลมาก มึงไม่มีหรอกความมุ้งมิ้ง ความรู้สึกดีที่มีต่อกัน หาสักเศษเสี้ยวไม่ได้เลย
ที่อึ้งแดกสุดคือตอนจบพ่อตายด้วยเนี่ยสิ อีห่าาา บรรยากาศหลอนพิลึกตอนนั่งรถไปกับศพพ่อแล้วพร่ำรำพัน ตอนแรกพลิกๆ ดูภาพประกอบไง ไม่เอะใจเลย พ่อในรูปม่องเท่งไปซะแล้ว เง้อออ
ถ้าอ่านในเชิงนิยายทั่วไป ก็ถือว่าโอเคมั้ง หม่นๆ กูน่าจะผิดเองด้วยที่อยากอ่านนิยายที่มีพัฒนาความสัมพันธ์ ไม่ต้องรักหวานแหวว แต่คือมีอะไร นี่อ่านจบเซ็งชิบหาย มึงลักพาตัวมา ทำร้ายสารพัด จบที่ทำเขาตาย ไม่เห็นมีอะไรคืบหน้าจากจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้เลย แต่ถ้ามองในมุมสำรวจจิตใจผิดปกติอีตัวลูกก็คงได้ละมั้ง แต่โดยรวมไม่สนุกสำหรับกูเพราะไม่ได้ชอบแนวนี้น่ะ
>>669 ต่อ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
พอพ่อมันตื่น ก็โทรมาขอโทษที่เผลอหลับ มันก็บอกไม่เป็นไร หลังจากนั้นเวลามันยิ้มให้พ่อมัน ทักพ่อมัน พ่อมันก็จะพยายามหลีกเลี่ยง แล้วเหมือนมันจะเห็นผู้หญิงอยู่กับพ่อมันอีกรอบนี่แหละมั้ง มันก็เลยวางแผน ใช้เวลา 2 สัปดาห์น่าจะ ไปซื้อกระท่อมน่าจะทางเหนือจัดเตรียมเหอร์นิเจอร์เสร็จสรรพ พอถึงวันศุกร์ มันรู้เวลาพ่อมันเลิกงาน คือพ่อมันเป็นคนทำอะไรตามเวลาเลยตามง่ายตอนแรกมันเฝ้าอยู่เลยรู้ มันก็ใช้กุญแจที่ไปปั๊มมาเข้าไปในห้องจัดการเก็บเสื้อผ้าเครื่องใช้ให้เสร็จสรรพ แล้วมานั่งดื่มเบียร์รอ พอพ่อมันกลับมา เปิดประตู มันก็จัดการปิดปากดันพ่อมันไว้กับประตู ล็อกไว้ทันที ตอนแรกพ่อมันยังไม่รู้หรอกว่าเป็นมันเพราะปิดไฟ แล้วมันก็เอากุญแจมือล็อกมือพ่อไว้ข้างหลัง เอาเสื้อโค้ทมาคลุมโดยมือมันคุมอยู่อีกที ทำให้ไม่เห็นกุญแจมือ ค่อยๆ บังคับพ่อมันเดินไปที่รถ
ขึ้นรถ แสงไฟจากข้างนอกส่องมาพ่อมันถึงได้รู้ว่าคนที่จับมาคือตำรวจคนนั้น ถามมันว่าทำไม มันก็บอกว่าเดี๋ยวตอบ ขับรถมายังกระท่อม มีหิมะตก พ่อมันจะหนี หนีไม่รอด แล้วโดนลากเข้ามา โอ๊ยกูลืมแล้วว่ะ รู้แต่มันถามพ่อมันว่าจำผู้หญิงคนนี้ได้มั้ย(หมายถึงแม่มัน) แล้วเอาใบยืนยันDNAมาให้ดู จับพ่อมันถอดแหวนจนเนื้อตรงนิ้วหลุด เห็นกระดูก กูเสียวตรงนี้มากสัส พอทำแผล จับพ่อออรัล ตรงนี้อาจจะเรียงผิด กูเริ่มลืมละ
จากนั้นมีตอนมันไปซื้อของข้างนอก เถียงกันไปเถียงกันมา ข่มขืนพ่อตัวเอง แผลแย่ มันพยายามเขาเรียกว่าอะไรอ่ะ แสดงความรัก รักพ่อมัน แต่มันเข้าใจความหมายนั้นผิด พ่อมันก็พยายามอธิบาย มันก็ไม่ยอม บอกจะทำในแบบของมัน อ่านแล้วกูก็แบบสงสารอ่ะอีเหี้ย คือเหมือน กาเบียลนี่ขาดความรัก แต่มันแบบได้อารมณ์กู หดหู่สัสๆ
แล้วก็มีกล่าวถึงน้องชายต่างแม่มันมาแจ้งตำรวจเพราะปกติพ่อมันจะโทรหา แต่นี่หายไป ค้นไปค้นมา มาเจอนามบัตรกาเบียล เพื่อนมันก็โป๊ะเช๊ะแตก ตอนมันออกไปอีกรอบโทรกิ๊กถามวิธีรักษาแผลนิ้วพ่อมัน กิ๊กก็บอกว่าควรเอามาหาหมอเร็วๆ เพราะเริ่มติดเชื้อ เน่า อาจต้องตัดทิ้ง มันคิดว่ามันจะตัดนิ้วพ่อมันเองนี่แหละ แล้วโทรไปหาเพื่อนมัน เพื่อนก็ก็พูดประมารว่ารู้แล้วนะ พยายามเตือนมันว่าอย่าทำอะไรบ้าๆ คิดถึงที่มันทำมาทั้งหมดนี้อาชีพมัน แล้วมันก็บอกว่ามันไม่มีหนทางจะไปต่อไปถ้าไม่มีพ่อมัน
มันวางแผนไว้ กลัวคนพรากพ่อไปจากมัน มันมีไซยาไนต์ พอกลับบ้านไป มันก็ร้องไห้ด้วยมั้ง พ่อมันนอนอยู่เพราะไม่สบาย พูดไปพูดมาก็เศร้า
แล้วพ่อมันก็กินยาพิษไป ระหว่างรอตาย มันก็บอกว่า มันก็อยากตายไปกับพ่อมันเหมือนกัน แต่มันกลัวความทรงจำเดียวที่มันมีอยู่กับพ่อมันจะหายไปถ้ามันตาย กูอ่านแล้วกูรู้สึกได้เลยว่าประโยคนี้แม่งจิตสัสๆ คนปกติไม่พูดแบบนี้ แล้วพ่อมันก็ตาย มันเอาศพพ่อมันขึ้นรถ แล้วก็บอกประมาณว่าไปฝังที่มีหิมะนี่ล่ะ จากนั้นเหตุการณ์ก็ตัดมาที่มันกลับมาที่เมืองที่อยู่เลย
กลับมาที่ห้อง เห็นคนอยู่ในห้องพ่อมัน มันก็คิดว่าที่จริงพ่อมันคงยังไม่ตาย มันรู้แหละว่าพ่อตายแล้ว แต่มันก็ขอคิดว่าอาจจะมีปาฏิหาริย์ มันเคาะประตูห้องรุนแรงดัง เปิดมาก็พบกับน้องชายมันฟิลิป แล้วก็ถูกจับมั้ง
คาซึยะกูโผล่ พยายามเกลี้ยกล่อมฟิลิปให้คืนแหวนพ่อไปให้กาเบียล เพราะตอนไม่มีแหวน กาเบียลไม่ยอมกินน้ำอาหาร ทุกวันนี้ต้องให้ทางสายอย่าง ที่อยู่ได้นานเพราะมันหนุ่มและร่างกายแข็งแรง แล้วก็มีร้องไห้ก่อปลอบ สัส ควีนมาก
พอเอาแหวนไปคืน ก็ได้ย้ายมาเป็นห้องปกติหรืออะไรนี่แหละ เรื่องจบตรงนี้ คาซึยะกูให้กาเบียลเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมด
และปริศนาก็ยังไม่กระจ่างว่ามันเอาศพพ่อมันไปฝังที่ไหน จบ
>>672 โอ๊ยมึง กูอ่านแล้วกูร้องไห้ว่ะ คือแม่งหน่วง คือกูอ่านแล้วบางทีกูก็รู้สึกเข้าใจและไม่เข้าใจมันว่ะ อ่านไปร้องเหี้ยหลายรอบมาก กูไม่เข้าใจว่าทำไมมันคิดแบบนั้น จะว่าเป็นผลจากตอนเด็กที่เขาใส่มากูก็ว่ามันน้อยไปหน่อย แต่ไม่แน่แม่มันอาจจะทำอะไรกับมันเยอะก็ได้ถึงมาเป็นแบบนี้
ปรัชาญาช่างกล
- ภาคภาคี x ต้นสน: พล็อตตามที่กูคิดว่าอ่านเรื่องเดียวกันน่ะแหละ แต่พระเอกมันไปง้อแบบนิ่งและเนียนโดยการรอนายเอกทำงานพิเศษและพาไปกินข้าวตลอดหลายปี จนนายเอกใจอ่อนยอมรับรัก เนือยๆ เฉื่อยๆ
- ภาคพันช์ x มังคุด: พระเอกกับนายเอกแม่งซึนใส่กันไม่ยอมรับว่าชอบกัน แต่จะทำเป็นเมาๆ แล้วช่วยกันชักว่าวมั้ง สุดท้ายก็ได้เย็ดกันและรักกัน จบ
- ภาคขวด x น้องแว่นน่ารัก: พระเอกเป็นเด็กช่างฯ ฉายาขวดบางขวาง หลงรักนายเอกสาวแตกที่เป็นนักศึกษาแพทย์ เลยตามจีบมั้ง กูเปิดผ่านๆ ไม่ชอบเคะตุ๊ด
- ภาคอารยะ x อิท: ออกแนวตบจูบสไตล์ละครน้ำเน่าไทย นายเอกไปทำน้องสาวพระเอกท้อง หลังคลอดน้องตาย นายเอกเลยต้องหอบลูกหนีพระเอกที่จะตามมากระทืบ ไม่ได้อ่านต่อเพราะตลกพล็อต แต่สุดท้ายก็ได้เย็ดกัน และรักกัน จบ
- ภาคน้ำแข็ง x บอย: พระเอกหน้าสวยตัวสูงขี้อายกับนายเอกหน้าแมนซึนเดเระตัวเล็ก พระเอกแอบชอบนายเอกและตามจีบ สุดท้ายก็รักกัน ได้เย็ดกัน นายเอกพยายามรุกบ้างแต่ไม่เคยได้สักครั้ง
- ภาคทัต x ตั้ม แผนกของพระเอกกับนายเอกไม่ถูกกัน ทั้งคู่เป็นหัวหน้าของแผนกตัวเอง ยังไม่เคยเจอหน้ากัน มาเจอกันตอนพระเอกกับนายเอกชนกันหนังสือตกเลยรีบช่วยกันเก็บแล้วมือแตะกัน พอเงยหน้าขึ้นมาสบตากันก็ตกหลุมรักกันในทันที แล้วก็มุ้งมิ้งกันซะกูไม่แน่ใจว่ากูอ่านเรื่องเด็กช่างฯ อยู่หรือเปล่า แต่สุดท้ายแม่งก็ต้องยกพวกตะลุมบอนกัน เลยแกล้งทำเป็นโหดๆ ใส่กัน ลับหลังพวกลูกน้องก็เย็ดกัน รักกัน จบ
- ภาคฝน x ปู: นายเอกแอ๊บเถื่อน ซึนเดเระ ชอบมาไถเงินพระเอกที่เป็นลูกคุณหนูทำให้พระเอกไม่ชอบขี้หน้า จริงๆ เพราะบ้านนายเอกจนมากและนายเอกแยกมาอยู่กับน้องสาวที่เรียนชั้นประถมที่นายเอกพยายามหาเงินส่งเสีย นายเอกเลยตัดสินใจจะขายตัว แต่เจอพระเอกพอดี พระเอกเลยแกล้งซื้อมาและพบว่านายเอกแม่งซึนขนาดหนัก ไปๆ มาๆ พระเอกก็รักนายเอก แต่ต้องไปแต่งงานกับผู้หญิงแล้วไปเรียนที่อื่นเลยเย็ดกันก่อนจาก นายเอกทำอาหารเก่งเลยไปสอบทุนทำอาหารที่ฝรั่งเศสกลับมาเปิดร้านขนมเจอพระเอกที่เป็นพ่อหม้ายลูกสาวติดเลยกลับมารีเทิร์นกันอีกรอบ นายเอกสาวแตกกลางๆ เย็ดกันในครัว จบ
- ภาคปอนด์ x ปัง: พระเอกไม่ชอบขี้หน้านายเอกตอนแรกเพราะรำคาญ สุดท้ายแม่งก็ตามมาห่วงนายเอกแล้วก็เริ่มเห็นถึงความแต๋วของนายเอกเลยหลงรัก ไม่อ่านต่อเพราะไม่โดนใจ
- ภาคเป้ x นก: เรื่องนี้กูอ่านแล้วจิตป่วงมากๆ กูไม่เข้าใจตัวละครที่มันเพี้ยนประหลาดๆ ขนาดนี้ พระเอกกับนายเอกซี้กันเหมือนฝาแฝด วันนึงโดนเพื่อนแกล้งจับมัดติดกันเสือกมีอารมณ์ เพื่อนเห็นเลยหนีกันหมด ทั้งคู่เลยแกล้งเป็นคู่เกย์ประชดเพื่อน แต่ๆ ไปๆ มาๆ ก็รักกันจริงๆ (กว่าจะรู้ตัวนี่ปวดตับมากในความเพี้ยนของตัวละคร) แล้วนายเอกก็โดนพระเอกจับเย็ดบ่อยๆ เพราะหลงนายเอกที่ตอนหลังสาวแตกมากๆ จบ
- ภาคเปา x เส่ง: คู่นี้ผลัดกันเย็ด จิตป่วงพอกะอีเรื่องข้างบน เริ่มจากแย่งผู้หญิงแล้วเมา พระเอกเลยเผลอเย็ดนายเอกเลยโดนกระทืบเละ แต่อยู่ดีๆ พระเอกแม่งก็หลงรักนายเอกแบบคลั่งสุดๆ อย่างไม่มีเหตุผล จนนายเอกหวั่นไหวยอมโดนเย็ดแล้วก็เป็นแฟนกัน ทะเลาะกันปัญญาอ่อน จบ
- ภาคธร x ไก่: ไม่โดนเลยไม่อ่าน พระเอกลอกการบ้านนายเอกจนได้รักกัน จบ
เผื่อคนอยากลอง
กูลองอ่านนิยายอ่านในบอร์ดปาล์มมีเรื่องนี้ที่สนุกมากๆ อยู่เหมือนกัน "แค้นวิปริต จิตสั่งกาม" น่าเสียดายที่ตอนท้ายๆ คนแต่งต้องเขียนแบบย่อๆ เพราะเจอน้ำท่วม กิจการที่บ้านเลยมีปัญหา + กับเรียนมหาลัยใกล้จะจบ แต่ก็ยังดีที่มาต่อจนจบ
http://74.55.90.235/CCforum/DCForumID4/165.html?278
http://www.palmplaza.us/CCforum/DCForumID6/273.html
http://www.palmplaza.us/CCforum/DCForumID6/225.html
เนื้อหาอ่านตอนแรกแล้วกูต้องเอามือทาบอกกับจินตนาการจขกท. วิปริตสมชื่อเรื่องมาก
ตอนแรกกูว่าจะใส่เรื่องย่อของจขกท. แต่มันยาวเหี้ยๆ แถมสปอยล์ กูเลยย่อเองดีกว่า
นายเอกที่เป็นตัวเอกของเรื่องเคยโดนเพื่อนเกือบทั้งห้องรุมรังแกหนักมากจนจบม.3 ถึงกับโดดตึกฆ่าตัวตายแต่รอดมาได้ ฟื้นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองมีพลังควบคุมจิต ทำอะไรกับจิตใจคนก็ได้ มันเลยลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเอง แล้วก็กลับมาไล่คิดบัญชีทีละคนแบบไม่ฆ่าทิ้งแต่ใช้พลังสะกดจิตให้ทำเรื่องวิปริต หื่นกามแทน
ref >>>/animanga/869/954/
รีวิว
- คือในเรื่องมันสปอยล์แบบเนียนๆ ว่าพระเอกเป็นรุกไง แต่มันไม่มีฉากเย็ดกัน (จูบมีไหม จำไม่ได้) กูเลยไม่แน่ใจว่าไอ้ตัวเอกมันจะเปลี่ยนมาเป็นพระเอกแทนหรือสลับกัน แล้วก็มองจากโดยรวมๆ กูรู้สึกว่าถ้านายเอกแม่งไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้แต่เปลี่ยนไปแนวพล็อตสไตล์เด็กดวกหรือแจ่มใสน่าจะกลายเป็นแนวนายเอก เรียบร้อย แบ๊วๆ ตุ๊ดแตก ซึ่งกูไม่ต้องการพล็อตกากๆ แบบนั้น
นิยายบอร์ดปาล์มเรื่องอื่นๆ จำไม่ค่อยได้แล้วว่ะ เหมือนเนื้อหายังเน้นเย็ดเป็นเรื่องเสียวซะเยอะ
- กูเป็นคนเดียวเปล่าวะที่ไม่ชอบเรื่องนี้ กูไม่ชอบพระเอก กูไม่ชอบความคิดแบบพระเอก กูคงเกลียดอะไรที่ยกตัวเองสูงเหนือคนอื่น และที่กูเกลียดที่สุดคือแม่งมีแต่เย็ดๆวะ คือการแก้แค้นทำไมมึงใส่มาแต่เย็ดวะ ดูๆไปพระเอกแม่งก็ระรานคนอื่นพอตัว ดูเหมือนจะทำให้เข้าใจพระเอกโดนแกล้งเลยแค้น แต่ไอ้ที่เอ็งทำมันก็ไม่ได้ต่างจากที่พวกนั้นทำหรอกแถมหลายๆอย่างแม่งหนักกว่าด้วย บอกตามตรงว่าไอ้ตอนแรกที่มีเขียนประมาณตูไม่ฆ่าเอ็งนะแต่หลังจากนั้นจะเกิดไรขึ้นก็ช่างแม่ง สัสกูว่ามันไร้ความรับผิดชอบสิ้นดี สิ่งที่เอ็งทำก็แค่ล้างสิ่งโสโครกด้วยสิ่งที่โสโครกกว่าเท่านั้นละ ทำเอากูตามไม่ลงจะเรียกว่ากูอคติก็ได้ แต่ไม่ไหวกูไม่ชอบ
- เรื่องนี้กูอ่านแล้ว กูเฉยๆว่ะ ขอแค่ผู้หญิงไม่เป็นตัวร้ายด้วยเหตุผลโง่ๆอย่างเช่น ไปขวางทางรักพระเอกและนายเอกเธอเลยต้องโดนเขี่ยทิ้งหรือเป็นตัวประกอบให้นายเอกพระเอกเยสก่อนจะรู้ใจตัวเองว่าชอบผู้ชาย ผู้หญิงเลวๆก็มีเยอะแยะไป คิดซะว่าเป็นเรื่องแต่งแล้วจะไม่รู้สึกอะไรเลย แต่อีเรื่องนี้แม่งมีแต่เย็ดๆๆ ถ้าหาทางแก้แค้นด้วยวิธีอื่นที่ไม่ใช่เซ็กส์จะโอเคกว่านี้มาก
- กูว่าเรื่องเขาโอเคเลยนะ ตอนแรกกูอ่านก็แหวะๆที่เปิดมาก็มีแต่เรื่องอย่างว่า ซึ่งจากที่อ่าน กูว่าในหัวตัวเอกแม่งมีแต่เรื่องอย่างว่าจริงๆ เห็นได้จากตอนดิสออร์เดอร์ (นี่กูสปอยล์ใครรึเปล่า) แต่อ่านไปซักพักเริ่มเข้าใจตามหลักความคิดของตัวเอกว่ะ ก็นะในเมื่อเรื่องมันเกี่ยวกับสังคมไทย ถ้าไม่ใช่เรื่องเซ็กซ์เรื่องบัดสีก็คงลอยชายอยู่ได้ในสังคมว่ะ ถ้าเป้าหมายของตัวเอกคือตามที่กูเข้าใจว่าต้องการให้คนที่แค้นอยู่ในสังคมไม่ได้ เรื่องเซ็กซ์ก็พอเข้าใจอยู่ (แต่เวลาอ่านเรื่องพวกนี้กูอ่านบรรทัดเว้นบรรทัดเลยว่ะ กลัวเบาๆ ;; เห็นภาพเกิน)
- กูชอบเย็ดตรงๆแบบนี้มากกว่าวายตุ๊ดเด็กในเด็กดวกอีกนะ แบบหใังเหมือนอ่านนิยายนักของหญิงมีควยมากกว่าชายกับชาย อันนี้หื่นก็จริง แต่ก็หื่นแบบเถื่อนๆแมนๆ นิยายแบบเกย์ดขียนให้เกย์สโตรคกันเองนะ ได้อารมณ์กว่าเยอะเลย
ปรกติกูจะชอบเรื่องที่ผูัชายเป็นไบนะ หรือเคยเย็ดหญิงแล้วโดนเกย์เย็ดจนติดใจ อย่างเรื่องพาเพื่อนมาเอาแฟน เห็นว่ามีภาค2แต่กูหาไม่ได้วะ
>>675 เออ กูไม่อินเพราะรู้สึกเนื้อเรื่องมันปูไม่พอมั้ง ไม่มีจุดที่ทำให้กูอินไปกับอีลูก เหมือนสถานการณ์มันดำเนินไปเรื่อยๆ จะเกิด A B C แล้วก็ D เลยออกไปทางไม่เข้าใจแม่งมากกว่า เพ้อเยอะเข้าข้างตัวเองเพียบแต่ไม่ชวนให้เห็นใจเลยแบบอ่านจบ แม่งเหมือนดูความเพ้อคลั่งตัวละครซึ่งกูไม่คิดว่าจะออกมาทำนองนี้น่ะนะ
>>680 ต่อ
- เจอคอเดียวกันเลย 5555 จะบอกว่ากูได้อ่านตั้งแต่พี่คนเขียนเริ่มเขียนสดๆ หลายปีล่ะ แต่ไม่กล้าแนะนำให้ใครอ่าน ข้อความกูมีสปอยปนมาด้วยนะระวัง คือกูเคยได้คุยกับคนเขียนนิดหน่อยในบอร์ดช่วงที่เรื่องกำลังเดินๆ เขาบอกว่าจริงๆ เรื่องนี้ตั้งใจให้ไม่เน้นเย็ดแบบให้คนอ่านมีอารมณ์ทางเพศนะ เน้นความสะใจที่แก้แค้นโดยการประจานคนอื่นมากกว่า สังเกตุได้จนจบเรื่องไม่มีฉากนายเอกเย็ดกับใครเลย แต่ช่วงแรกเขาเขียนเป๋ไปหน่อย ไม่กระชับทิศทางให้ดี เลยมี fc เข้าใจผิดติดใจแต่เรื่องเย็ดๆ มาด้วย บางครั้งเลยต้องใส่ฉากเซอร์วิสเอาใจแฟนนานุแฟน
แล้วจริงๆ แก๊งธนิก ณัฐ กับพี่สาวมันอีกคนตอนแรกเขาตั้งใจให้ไม่มีนะ เขียนไปซักพักเรื่องตัน มีแต่นายเอกลุยไปเรื่อยๆ เล่าเรื่องคนเดียว เลยใส่เข้ามาให้ช่วยเล่าเรื่อง ตอนนั้นในบอร์ดแบ่งฝ่ายทะเลาะกันเบาๆ บางคนเชียร์ให้เขียนแบบเย็ดๆ ไม่เอาโชว์พลัง บางคนบอกขอเน้นเนื้อเรื่องสนุกๆ ดีแล้ว กูอยู่พวกหลังว่ะ ชอบเนื้อเรื่องเค้ามากกว่า โครงเรื่องจริงๆ ที่คนเขียนเค้าวางไว้คืออำนาจจิต การล้างแค้น ดาบสองคมที่เรียกว่าดิสออร์เดอร์ ปมเรื่องแม่มีพลังแต่สะกดไว้แล้วคืนให้ก่อนตายเพราะกลัวนายเอกจะถูกรังแกทั้งชีวิต แล้วกลับมาคลี่คลายเรื่องดิสออร์เดอร์ทีหลัง เขาวางโครงไว้แค่นี้ ส่วนอีพี่น้อง 3 ตัวนั่นใส่มาทีหลัง แต่กูชอบเด็กเมะชื่อณัทเป็นเมะในฝันเลย ถ้าอ่านจบจะเห็นว่าเด็กคนนี้เป็นกระจกอีกด้านของนายเอก ที่พัฒนาตัวเองในทางที่ถูกต้องจนลบปมด้อยได้ ตอนจบอย่างหล่อมีเพื่อนเต็มเลย ส่วนนายเอกสุดท้ายไม่เหลือใคร แม้แต่เพื่อนที่ดีกับมันคนเดียวที่เป็นเด็กเนิร์ดก็ทิ้งมันเพราะขยะแขยงความคิดนายเอก แต่ได้แฟนที่เข้าใจกันมาคนนึง จบแบบกลางๆ อะ ตอนแรกกูทำใจไว้แล้วนึกว่านายเอกจะตายช่วงระเบิดพลัง ดูไม่มีทางออกเลย แต่ได้พลังของแม่มาช่วยให้กลับเป็นคนปกติ
- กูอ่านแล้วอยากให้เป็นธนิกxเต๋อว่ะ....
คิดดูดิ รุกอารมณ์เดือดง่าย น่ากลัว รุนแรง กับรับฉลาดแต่จมอยู่ในความแค้น กินกันไม่ลงดี แต่ตอนจบแม่ง..บรัย
(ชอบน้องณัฐxเต๋อด้วย น้องใสๆหงอๆแต่เป็นฝ่ายรุกคงจะแซ่บ แต่ในเรื่องก็ดูรับแน่ๆแล้วอะนะ.....)
อ่านจนจบถ้าอิงตาม >>970 กูเป็นพวกแรก อยากให้ตัวเอกเล่าเรื่องไปเรื่อยๆมากกว่าจะมาขยายสเกลแบบนี้
ยิ่งตอนระเบิดพลังนี่กูยิ่งไม่ชอบเลย ที่แก้แค้นอะเข้าใจ แต่ถ้าการกระทำตัวเองก่อความเดือดร้อนขนาดนั้นก็ช่วยสำนึกผิดสักหน่อยเถ้อ
- ขอบคุณที่เอา link รวมมาให้อ่านอีกรอบ วันนี้กูนั่งอ่านรวดเดียวจบตาแฉะเลย ความเห็นสปอยอีกแล้วนะบอกก่อน
>>960 ไปอ่านจากบอร์ดอื่นที่เอาไปลงไงมันถึงหยุดแค่ตอนเจอธนิก กูรออัพเดทที่ปาล์มอย่างเดียวเลยรู้ว่าช่วงนั้นคนอ่านมันทะเลาะกันอะแบบที่กูบอกใน>>970 บางคนไม่ชอบตั้งแต่พวกธนิกโผล่มาเลยหยุดอ่าน เลิกเอาไปโพสที่อื่น เลิกติดตาม คือคงคิดว่าจะเปลี่ยนเป็นนิยายไซไฟแบบมาปล่อยพลังรบกันมั้ง
>>973 กูว่านายเอกมันสำนึกผิดนะตอนท้ายๆ ที่เห็นอีนางอิจฉาตายไปต่อหน้า โดนเพื่อนเด็กเนิร์ดเลิกคบ แล้วก็ปล่อยวางเหยื่อคนสุดท้ายอยากคบกับพระเอกเด็กรุ่นน้องจริงๆจังๆ ตอนจบก็ไปทำงานกุศลดูเจียมตัวดี เหมือนมือปืนหยุดฆ่าคน
ชอบณัฐมากถึงมากที่สุด รักกว่าอีสันดานเต๋ออีก ตอนเดี่ยวของณัฐมีช่วงท้ายๆ ที่ใช้พลังอ่านอนาคตเอาตัวรอดจากอันธพานไล่ล่า หนีไปกับหนุ่มนักบอล ให้อารมณ์ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ พลังนางก็โอเคนะฉากวางแผนหนีแบบเป๊ะๆๆ อย่างเริ่ด แอบน้ำตาซึมประโยคที่แฟนณัฐพูดว่า "จะพูดสั้นๆ ไอ้ณัฐเพื่อนกู อย่าให้ได้ยินใครล้อมันอีก" เป็นสิ่งที่เต๋อไม่เคยได้รับจากไม้ ถึงได้โตขึ้นมาเป็นคนพยาบาท
- กูเดาว่าตัวเอกเก็บกดเรื่องเพศ เลยเลือกใช้เซ็กซ์เป็นเครื่องลงโทษ ตอนพลังระเบิดจากจิตใต้สำนึกก็ยังเป็นเรื่องหีๆควยๆ แต่พอคนเขียนไม่ขุดคุ้ยปมข้อนี้ของตัวเอกขึ้นมากเลยกูจึงสรุปว่ามันเป็นเพียง plot device สร้างความหวือหวา ถ้าจะแก้แค้นโดยการประจานให้เห็นสันดานต่ำๆของมนุษย์ก็ยังมีอีกตั้งหลายจุดที่เล่นได้แท้ๆ อ่านๆไปกูนึกว่าอ่านตูน H อยู่ มันหาเหตุเย็ดกันได้ทุกตอน ที่มีคนเขียนวิจารณ์ไว้ว่าคนเขียนทำให้คนอ่านสนุกกับการแก้แค้นกับการได้มีอำนาจเหนือคนอื่นเนี่ยอย่างเป๊ะ เพราะกูไม่เห็นประเด็นอื่นในเรื่องนี้แล้ว
>>682 ต่อ
- - เออว่ะ กูลืมตอนท้ายเรื่องไปเลย
จริงๆ กูอยากให้คนเขียนกลับมา Rewrite อีกรอบว่ะ กูอยากให้เขียนถึงเพื่อนเต๋อให้ครบทั้งห้อง (มี 35 หรือ 36 คนเนี่ยแหละ) กูคิดว่ามันเจอพวกมีพลังพิเศษเร็วไปว่ะ กลับมาเขียนบรรยายจากที่ย่อไว้ให้ครบ อยากให้เพิ่มประเด็นกับเนื้อเรื่องมากกว่านี้ (นึกไม่ออกว่าจะเพิ่มอะไรแต่อ่านจนจบแล้วยังรู้สึกว่ามันขาดๆ ไปนิด) แต่พูดถึงมุกตลกเรื่องนี้ แม่งขำตกเก้าอี้หลายฉากมากๆ แต่กูฮาทุกครั้งที่ทวดนนท์โผล่ แถมความสามารถคุณทวดแนวดีด้วย
กูลองจิ้นพล็อตกากๆ ตามเม้นบนๆ มันบ่นกัน เนื้อหาน่าจะประมาณ เต๋อ กลายเป็นเคะหน้าหวาน ตัวเล็ก บอบบาง นิสัยดาวพระศุกร์ บ้านจน ตอนแรกก็โดนรุมแกล้ง (ไม่แรงเท่าของจริง) สักพักหนุ่มๆ ในห้อง (ก็ไอ้พวกผู้ชายที่มีบททั้งหลาย) เริ่มเห็นความดีงามกับความสวยของนายเอกเลยหลงรักและแย่งกัน กลายเป็นฮาเร็ม แต่ไม้หนุ่มหล่อขรึมเป็นตัวจริง (เย็ดเปิดซิงนายเอก) แต่น้ำหวานที่เป็นดาวโรงเรียนก็ชอบไม้เหมือนกันเลยรวมแก๊งสาวๆ แกล้งใส่ร้ายเต๋อ สุดท้ายความจริงเฉลยว่าจริงๆ แล้วนายเอกเป็นทายาทของตระกูล (จำชื่อไม่ได้) รวยเป็นหมื่นล้าน ได้เจอกับธนิกญาติผู้อ่อนโยน ใจดีทำตัวสนิทกับเต๋อมากจนไม้หึงบ่อยๆ ส่วนคนอื่นๆ ก็ตามนั้น น้ำหวานแค้นที่นายเอกรวยและได้ไมัไปเลยวางแผนฆ่า ไม้มาช่วยไว้ได้ ตำรวจมาจับน้ำหวานที่ตอนหลังกลายเป็นบ้าไปอยู่ศรีธัญญา แล้วเต๋อกับไม้ก็หนีไปเดทกันสองคน เย็ดกัน บอกรักกัน อวสาน (เหมือนกูเขียนพล็อตละครไทยเลยว่ะ)
- - ที่ว่าคนวิจารณ์อันนี้ใช่ป่ะ copy เขามาบางส่วน (สปอยแน่นอน) ถ้าใช่กูก็ว่าเป๊ะเหมือนกันนะ ถึงดึงดูดกูให้อ่านนิยายจิตป่วยอย่างนี้ได้จนจบ
"โดยรวมๆ ผมว่าคุณผู้แต่งเล่นกับคนอ่านเรื่องแรงขับทางเพศ สัญชาตญาณแฝงมนุษย์ที่สะใจในการทำลายล้าง และความสุขจากการเฝ้าดูหรือแอบมอง
เช่นตัวละครบางตัวเป็นคนสติดีๆ ภาพพจน์ดี แต่กลับลุกขึ้นมาทำบ้าๆ บอๆ จนตัวเองเสื่อมเสีย (แถมคนรอบข้างยังกระหน่ำซ้ำเติมอีก)
ภาพพจน์ตัวละครหลายตัวเป็นสัญลักษณ์แห่งความขาวบริสุทธิ์ เช่น นักต่อสู้สิทธิเด็กและสตรี สูตินารีแพทย์ เด็กกำพร้า แม่ชี คุณก็เอามาปู้ยี้ปูยำจนน่าขำปนอนาถ นี่ก็ใช้หลักสัญชาตญาณทำลายเช่นกัน
สนองด้านมืดให้ผู้อ่านเกิดความพอใจว่า สิ่งที่คนเชื่อว่าสูงส่งไร้มลทิน จริงๆ แล้วก็มีจุดอ่อนไม่ได้ดีไปกว่าเราหรอก หลักเดียวกับหนังเขย่าขวัญให้ตัวตลกหรือนางพยาบาลเป็นฆาตกรโรคจิต เพราะมีภาพพจน์เป็นผู้มอบความรัก เป็นคนใจดี สิ่งที่มีภาพพจน์สูงส่งเมื่อถูกดึงลงมาให้อยู่ในที่ต่ำจะดูแย่ดูทุเรศกว่าคนธรรมดาหลายเท่า กลายเป็นเรื่องน่าสนุกสะใจที่ได้ดึงฟ้าลงต่ำสนองสัญชาตญาณทำลายล้าง
นอกจากนั้นคุณยังให้ผู้อ่านเสพความสุขความตื่นเต้นได้ถ้ำมองพฤติกรรมสัปดนหลุดโลกหรือความโชคร้ายของตัวละคร เช่นฉากแม่ค้าลุกขึ้นถ่ายหนักกลางร้านจนผู้คนแตกตื่น นี่ก็คล้ายกับเราแอบขำอยู่ห่างๆ เมื่อเห็นคนตกบันไดเลื่อนหรือเดินชนประตู
-อีกประเด็นที่พอจับได้คือคุณเล่นให้ผู้อ่านมีความสุขกับ Sense of Superiority คือความสุขที่ได้อยู่เหนือผู้อื่น คุณจึงกำหนดตัวละครให้มีอำนาจเหนือมนุษย์แต่อาศัยอยู่ในสังคมมนุษย์ (เปรียบเทียบกับผู้ด้อยกว่า เพื่อขับให้ตัวเองเด่นและอยู่สูงกว่าคนอื่น) ไม่ใช่ให้ผู้มีพลังต่อสู้กันเปรี้ยงปร้างเหมือนการ์ตูนแนวเหนือมนุษย์ทั่วไป
คล้ายๆ คนรวยขับรถสปอร์ทผ่านย่านชนชั้นกลางหรือคนจนจะรู้สึกว่าอีโก้พองตัวมีความสุขที่คนอื่นมองเรา
ลึกๆ แล้วคนส่วนใหญ่มีสำนึกของความอยากเป็นอภิสิทธิ์ชนอยู่ด้วยกันทั้งนั้นครับ การตลาดต่างๆ จึงมักเอาเรื่องอภิสิทธิ์ต่างๆ มาล่อตาล่อใจ หรูกว่าคนอื่น ดีกว่าคนอื่น พิเศษกว่าคนอื่น
ตัวอย่างเช่นฉากที่เอ่ยถึงการประยุกต์ใช้พลังรูปแบบต่างๆ เต๋อสร้างฐานะ-ล้างแค้นผ่านการสะกดจิตคน ณัฐทำนายหวยทำนายหุ้นได้ โดยรวมๆ ตัวละครผู้มีพลังอยู่ในฐานะได้เปรียบกว่ามนุษย์เดินดินไม่ทางหนึ่งก็ทางใด
ฉากธนิกเล่นงานคนนอกอำนาจกฎหมายก็ทำนองคล้ายกัน ตอนจบยิ่งชัดมาก มีคนชี้หน้าด่าฉอดๆๆๆ เจอธนิกกระดิกมือนิดเดียวสมองกระจุย ถ้าใครเคยถูกด่ากราดในชีวิตจริงมาก่อน ฉากนี้คงสะใจเสียจนอยากเป็นธนิกซะเอง
-สรุปมนุษย์เราลึกๆ แล้วมีสัญชาตญาณของการทำลายอยู่ในตัวครับ ไม่ว่าจะทำลายคนที่เกลียดขี้หน้าหรือมีความสุขที่เห็นผู้อื่นถูกทำลาย อยากได้ดิบได้ดี อยากเด่นกว่าคนอื่น นิยายนี้สนองตัณหาด้านนั้น ใครว่าเป็นนิยายอีโรติก ผมว่าถูกครึ่งเดียวครับ ยังไม่โดนซะทีเดียว น่าจะเรียกว่าสนองด้านมืดกับกิเลสที่คนเราขาดหายไปและทำไม่ได้ในชีวิตจริง"
ปล ปรัชญาช่างกลข้างบลกูขุดให้นะไม่ได้เขียนเอง
>>683 ต่อ
- (มีสปอย) ใช่ๆ พูดถึงมุขตลกแม่งฮาจริงนะ บางช่วงรู้สึกเนื้อหาแรงไปไม่ค่อยชอบแต่ยังอ่านต่อเพราะถูกใจอารมณ์ขันคนเขียน ไม่รู้ว่ะฮาแบบทิ้งจังหวะให้คนอ่านคิดเอาเอง ไม่ก็เปรียบเทียบประชดให้เห็นภาพ กูโคดฮามุขพิธีกรถูกสะกดจิตกล่าวเปิดงาน อ่านรอบสองก็ยังขำ
“เอาละคะ บัดนี้นักแสดงและทุกฝ่ายของเราพร้อมที่จะมอบความสุขความบันเทิงให้แก่ทุกท่านแล้ว ขอเชิญทุกท่านพบกับละครเวทีนิเทศศาสตร์ ครั้งที่ 19 เดอะ สเปิร์ม ควยดำตำเพื่อเธอ! เชิญรับชมค่า!!” ห้องมืดลงอีกครั้งเพื่อเตรียมตัดเข้าสู่ฉากแรก พิธีกรหญิงถูกฉุดแขนเข้าไปหลังม่าน เสียงโวยวายฟังไม่ได้ศัพท์เล็ดลอดจากหลังเวทีสลับกับเสียงจุ๊ปากให้เงียบ ผู้คนในความมืดต่างฮือฮาทวนกันว่าเมื่อกี้ได้ยินอะไรแปร่งหู
5555 มุขจันไรสัด
ส่วนทวดนนท์ก็ชอบนะ พลังไม่เหมือนใครดี ชอบสุดตอนที่นางสละชีวิตช่วยเต๋อน่ะ ซีนคำพูดนางมีพลังมากๆ เหมือนคนที่เอาแต่หนีปัญหาด้วยการฝืนธรรมชาติมาตลอดแต่พอต้องเจอจริงๆ นางก็ทำใจยอมรับได้ ปิดตัวแบบสวยๆ
- สงสัยคนแต่งกะกูเส้นตลกมันก็คนละเส้นแน่ เพราะกูอ่านแล้วแม่งไม่ฮา
>>980 อ่านวิจารอันนี้แล้วกูก็คิดนะว่าทำไมกูถึงอ่านไม่สนุก ไอ้ปมที่พูดว่าเป็นจุดขายของนิยายเรื่องนี้มันไม่ใช้ปมที่กูชอบหรือตรงกับรสนิยมกูเลย กูไม่ชอบอะไรที่อยู่เหนือผู้อื่น กูไม่ชอบอะไรที่ทำให้คนอื่นเจ็บ กูไม่ชอบมองว่าในแนวที่ว่าดึงเขาลงมาทำให้เขามีมลทินอะไรแบบนี้ ไอ้ปมที่เป็นจุดขายแม่งคือปมที่กูเกลียด
เปลี่ยนเรื่องนิดคือกูสนES คอมมานี แต่ช่วงนี้กูยังไม่มีเวลาไปอ่านลอง พวกมึงที่อ่านแล้วว่าไงกันบ้างวะ ดีรึเปล่าคือกูเห็นปกแล้วกูชอบมาก
- กูอ่านแล้วไม่ถูกจริตแปลกๆ ว่ะ แม่งแรงเกิน ช่วงแรกๆ อ่านแล้วหงุดหงิดกับความไม่สมเหตุสมผลหลายๆ อย่างที่กูอดคิดไม่ได้ว่าทำไมพระเอกมันเทพจังวะ..พลังมึงไม่มีจุดอ่อนห่าอะไรเลยเรอะ พอถึงบท 7 กูก็ดรอปละ แล้วมาอ่านสปอยพวกโม่ง ย้อนกลับไปอ่านตอนจบอีกที อืม...สุดท้ายแม่งก็ได้กับผู้ชายนะ เอาเป็นว่าเรื่องนี้กูอ่านแล้วเฉยๆ ว่ะ เหมือนกูอ่านการินจูนิเบียวผสมอีโรติกพิสดารเข้าไปนั่นแหละ
- มีจุดอ่อนนะทั้งจากพวกเดียวกันที่ใช้พลังด้วยกันไม่ได้ จะโผล่มาตอนที่ 10 up (ขยายความสำหรับติ่ง ช่วงนี้คนเขียนถึงได้เริ่มปั้น ธนิก ณัฐ มีนขึ้นมาคาน power กับอีสันดานเต๋อ ) แล้วก็ตอนหลังๆ จะมีมนุษย์ธรรมดาแต่ฉลาดหน่อยไปหาวิธีเล่นงานพระเอกจนได้ จุดอ่อนแบบใช้พลังไม่ระวังกลับมาทำร้ายตัวเองก็มี
จริงๆ อยากจิ้นเด็กเนิร์ดภูมิXเต๋อมากกว่า ถ้ามีฉากเข้าพระเข้านางกันก็จะดีไม่น้อย แต่อีห่าสุดท้ายมีค่าแค่นักแสดงสมทบชาย เฟลชิบหาย
- หลังอ่านเรื่องแค้นวิปริตจบ ก็นึกถึงกรณีทอมนัวเนียกับแฟนบนรถไฟฟ้า แล้วโดนคนรุมด่าถ่ายรูปประจานต่อทางโซเชี่ยล นึกถึงหน้าตัวเอกเลยนะว่ามันสะกดจิตให้คนทำหรือเปล่า กรณีคนทุบศาลพระพรหมแล้วโดนชาวบ้านกระทืบตายหลายปีก่อนก็คล้ายๆ ฉากที่สั่งให้คนไปเอากันกลางตลาดแล้วโดนเค้ารุมกระทืบ สรุปพลังตัวเอกมีไว้ทำให้คนที่เกลียดเรียกตีนเข้าหาตัวเอง แต่ที่แน่ๆ สังคมเรามีปัญหาเรื่องการเคารพร่างกายผู้อื่นนะ โมโหใครก็ทำตัวเป็นตำรวจศีลธรรมศาลเตี้ยลงโทษเองเลย คนดูก็สะใจ เห็นคนเขียนใส่ประโยคแขวะสังคมไว้ตอนหนึ่ง จำไม่ได้ ประมาณตัวเอกพูดว่าวิธีของมันใช้ได้แต่กับคนในประเทศนี้หรืออะไรนี่หล่ะ เลยนึกถึงเรื่องทอมบนรถไฟฟ้าขึ้นมาเลย
กูไม่กวนละ พอดีเห็นมู้มันว่าง
>>676 นินทานักเขียนกูว่าไม่ต้องหรอก ส่วนรีวิวมึงก็เขียนกำกับว่าบนชีทเลยว่า**มีสปอยล์**คนที่เข้าหิ้งจะได้รู้ก่อน ว่าถ้าอ่านคือมึงรับได้ที่จะโดนสปอยล์ กูเตือนมึงแล้วไรทำนองนั้น
ปกติรีวิวที่กูเขียนจะเล่าเรื่องต้นยันจบ บวกสรุปสั้นๆกับคหสต.ว่าอ่านแล้วโอเคไหมดีสนุกหรือเพลียไม่รอด ยกเว้นสปอยล์ปมเรื่อง/ไคลแม็กซ์นี่กูจะละไว้ให้ไปอ่านเอาเอง แต่ถ้าเรื่องมันเพลนๆไปเรื่อยๆกูก็เอาจนจบอ่ะ
F+rRBxswT มึงจะก็อปปี้ความเห็นเก่ามาทำไมวะ
จะมารวบรวมก็ชี้เอาก็ได้
กูชอบคุณธนิก 555
บ่นถึงLeila อยู่แป๊บๆนางมาอีกแล้ว รีปริ้นท์ เลือนตะวัน ค่ายนาบู น่านับดูนะว่าเขาวาดให้นิยายไทยมากี่ปกแล้วทั้งแต่งทั้งแปล
ใครอยากให้รีวิวเรื่องนี้ไหม โอ๊ยซื้อใหม่เพื่อตอนพิเศษหนึ่งตอนจะคุ้มไหมวะ
พวกมึงงง กูอยากขอความร่วมมือคนที่รีวิวใส่สนพให้กูทีเถอะ กูใส่หิ้งไม่ถูกแล้ว บางอันกูเสิร์จชื่อเรื่องหาไม่เจอด้วยซ้ำ;____;//เมื่อกี้กูก็งงว่าค่ายแกะดำแม่งคืออะไรถถถถถ
ปล. Kigengire no hatsukoi นี่ของสนพอะไรไพเรทมาวะ
ตั้งแต่เห็นมา คิดว่า leila ปกไหนสวยสุด
ริมระเบียงรัก...Fround ...นาบู
เอาย่อๆก็ เคะเจ้าสำราญเพลย์บอยแต่มีปมในใจ กับเมะเสือซ่อนเล็บที่สนใจของร้อน
เคะกับเมะอยู่คอนโดห้องติดกัน ปกติก็ไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์แต่ด้วยความเจ้าสำราญเสน่ห์แรงของเคะทำให้รถไฟชนกัน เมะก็อาสาช่วยกันสาวๆออกไปโดยการจูบโชว์ เมะถูกใจเคะรู้สึกน่าค้นหาเพราะรู้ว่าลึกๆเคะมีปมอะไรในใจบางอย่างที่ไม่ยอมเปิดใจให้ใครเข้าไปได้
ส่วนดราม่าเรื่องปมในใจเคะนี่อ่านแล้วหงุดหงิดมาาาาากกว่ามันจะเฉลยก็ค่อนมาปลายเรื่องแล้ว คือพ่อมันแต่งงานใหม่แต่มันเกลียดแม่เลี้ยงมาก รู้ว่าไม่ได้มีแค่พ่อมันคนเดียว มันก็คึกคะนองว่าจะพิสูจน์ให้เห็นว่าแม่เลี้ยอ่ะร่านแค่ไหนก็ไปนอนกับเขาแต่ดันท้องขึ้นมา ตอนนั้นมันยังเด็กไม่มีทางออกไม่อยากให้รู้ว่าแอบตีท้ายครัวทรยศพ่อ ระหว่างที่ยังจนตรอกอยู่ก็มามีเรื่องพ่อกับแม่เลี้ยงขับรถเกิดอุบัติเหตุ นอกจากจะตกใจแต่มันลึกๆมันดีใจที่รู้พ่อจะตายปัญหานี้จะได้จบๆซักที มันเลยไม่ให้อภัยตัวเองที่คิดชั่วแบบนี้ได้ บอกว่าตัวเองเลวไม่คู่ควรที่ใครจะมารัก จนเกือบจะกลับไปทำตัวเสเพลเหมือนตอนแรกๆ แต่เมะมันรักจริงอ่ะก็ค่อยๆกระเทาะกำแพงเข้าไปได้
ปมดราม่ากูว่ามันขาดๆเกินๆบอกไม่ถูกไม่อินเท่าที่ควร ญาติพี่น้องเมะ+ผองเพื่อนเคะน่ารำคาญมากแซว/ถามเรื่องในมุ้งสอดปากเข้ามายุ่งในความสัมพันธ์เยอะเกิน หลายๆอย่างอ่านแล้วเหมือนพยายามยัดลงมา ชนวนเล็กๆแต่เล่นใหญ่มาก สรุปก็อ่านเรื่อยๆได้มีความรำคาญปมและตัวประกอบเป็นระยะ
>>701 กูเกลียดเรื่องนี้มาก อ่านแล้วโคตรหงุดหงิดหลายอย่าง บางอบ่างโคตรไม่สมเหตุสมผล เห็นด้วยว่าปมดราม่าแต่ละอย่างเหมือนยัดๆ มา อ่ายแล้วไม่อิน มันเลยทำให้กูรำคาญเคะชิบหาย กูอ่านนานแล้วแต่กูก็ยังจำความรู้สึกตอนที่อ่านจบครั้งแรกได้ แล้วก่อนหน้านั้นกูโดนคนอวยเรื่องนี้ใส่ไงว่าสนุกมากกกกก ดีงามมากกกก ควรค่าแก่การมีไว้ พออ่านจบแล้วแม่งสวนทางกับที่กูหวังไว้ทุกอย่างเลยยิ่งทำให้เกลียดเรื่องนี้มั้ง
>>702 คือตอนแรกกูว่าจะไม่เฉลยปม แต่ถ้าไม่เขียนเรื่องนี้มันไม่มีอะไรเลยนอกจากที่กูย่อๆสองประโยคนั่นอ่ะ
จอมร้ายกูว่ายังดีกว่าเรื่องนี้นะมันไม่ได้พยายามยัด คนเขียนบอกว่าเรื่องนี้ตั้งใจให้เป็นแมนๆชนกัน เขียนบรรยายเคะว่าสูงพอๆกับเมะผิวเข้ม เสเพล เจ้าเสน่ห์ รุกยั่วเอาคืนเมะบ้าง แต่นิสัยโดยรวมมันไม่ได้แมนขนาดนั้นเลย มันควรได้รับการปกป้องดูแลจะตายจิตใจบอบบาง
กูว่านะเวลาอ่านอะไร อย่าพยายามฟังที่เขาอวยมาก ไม่ฟังอะไรเลยยิ่งดี กลางๆเข้าไว้ ตัดสินใจจะอ่านไม่อ่านจากตัวเองล้วนๆ
>>703 ถ้าให้เลือกระหว่างจอมร้ายกับเรื่องนี้ กูก็ว่าจอมร้ายดีกว่า ถึงแม้ว่าอ่านแล้วจะหงุดหงิดทั้งคู่ก็เถอะ
ตอนนั้นกูเชื่อคำอวยง่ายจริงๆว่ะ เรื่องไหนใครว่าดีกูก็ลองหมด แต่ตอนนี้กูไม่แล้ว เจ็บมาเยอะกับคำอวย ด้วยนี้เวลาหารีวิวอ่านกูก็หาหลายๆ ที่ หาที่ทั้งด่าทั้งชม และยิ่งเรื่องไหนมีให้อ่านเว็บก่อน กูก็จะลองก่อนถ้าชอบค่อยซื้อ จะได้ไม่หลวมตัวเหมือนเมื่อก่อน
>>660 กูมาตอบช้ากูซอรี่ เรื่องย่อเจ้าสาวปลามังกรนะเอาเท่าที่กูอ่านไปไม่กี่ตอน เรื่องชื่อศิลปินพระเอกชื่อไค อันนี้กูรู้จัก แต่นายเอกชื่อคายง(คงแปลงมาจากชื่อใครสักคน)กูอ่านได้กูไม่รู้จัก 5555555 พล็อตมันออกแนวญี่ปุ่นๆ นายเอกเป็นของบรรณาการบูชาเทพไรเงี้ยต้องเดินลงน้ำไปตาย นายเอกจมน้ำพระเอกมันมาช่วยแล้วพามาแต่งงาน (กูคิดว่าพระเอกมันคงมีสตรอรี่ ก่อนหน้านี้คงแอบชอบนายเอกมา) พระเอกเป็นเจ้าแห่งปลามั้งมึง แบบคุมโลกใต้ทะเล 5555 จะพานายเอกแต่งงาน นายเอกไม่แต่งเพราะมันมีเมียอยู่บนบกอยู่แล้ว พระเอกก็ยอมนะมึง ไม่ได้บังคับโหดร้ายแต่บังคับแบบยิ้มเย็นอ่ะมึง ไม่แต่งตอนนี้ก็ได้ แต่ตอนนี้นายเอกก็ไปไหนไม่ได้ไง เนี่ยกูอ่านจบแค่นี้ ไม่กี่ตอน เล่าได้แค่นี้ 5555555
มึงกูหานิยายเรื่องนีงอยู่ น่าจะแต่งในเล้าเป็ด แม่นายเอกเหมือนจะขายตัวหรือมีผช.ไม่เลือกหน้า นายเอกมันเลยเป็นคนแรง และตอแหลมากๆ ถ้าจำไม่ผิดมันถูกขายไปให้บ้านคนๆนึงให้มาเป็นน้องชาย มีพี่ชายที่เกลียดมันมาก นายเอกไปคบกับเพื่อนพี่ชายแล้วมีอะไรกัน แล้วพี่ชายก็ดันมีอะไรกับนายเอกหลังจากแทบจะฆ่ากัน คือนายเอกตอแหลมากๆๆ แล้วก็แรงอ่ะ กูอยากอ่าน แต่หาไม่เจอ
เลือนตะวัน...Bacteria ....นาบู ....มีสปอยล์เต็มๆ
แนวตบจูบ บ้านไร่ รักสามเศร้า เพื่อนรักเพื่อนแค้น เมะปากหนักกับเคะช่างประชดทิฐิสูงทั้งคู่
เมะ เคะ และผญ. สามคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ยังเด็ก ผญ.กับเมะรักกันแต่เคะก็บอกว่าตัวเองรักผญ.เหมือนกันทำไมไม่เลือกมัน ผญ.นางเซ้นส์แรงรู้ว่าจริงๆแล้วที่เคะเข้ามาขัดขวางหาเรื่องเมะไม่ใช่เพราะแย่งผญ.หรอก แต่กันไม่ให้ใครได้เข้าใกล้เมะมากกว่า เคะมันไม่ยอมรับความจริงเลยข่มขืนผญ.แต่พอทำเสร็จแล้วมันถึงได้รู้ใจตัวเองว่าจริงๆไม่ได้รักผญ.เลย ตอนนั้นเคะมีคู่อริมากเคยเกือบโดนเอาชีวิตลุงเลยต้องส่งไปเรียนต่อเมืองนอกแล้วก็ทำงานยาวต่อที่นั่น เจ็ดปีกลับมาที่บ้านเกิดเพื่อมาจัดการเรื่องไร่ต่อจากลุงที่เสียชีวิตไป ก็กลับเข้ามาวนเวียนในชีวิตเมะที่ตอนนี้เป็นพ่อม่ายลูกติดสุดฮอตประจำจังหวัด เนื่องจากผญ.ตายจากโรคมะเร็งไปหลายปีแล้ว
ปมดราม่าแตกหักคือเคะรู้ว่าเด็กคือลูกตัวเองแล้วพยายามจะฟ้องร้องเอาสิทธิ์ในการเลี้ยงดูลูกมาประกอบกับไอ้ปากช่างประชดของเคะที่พูดตอกย้ำเรื่องย่ำยีผญ.ให้ไฟแค้นในตัวเมะลุกพรึ่บขึ้นมา เมะข่มขืนเคะให้รู้สึกถูกทำลายศักดิ์ศรีแบบเดียวกัน เคราะห์ซ้ำกรรมซัดป้าที่เลี้ยงดูเคะมาตั้งแต่เกิดก็ตายจากไปอีกเคะมันเคว้งคว้างยอมแพ้ไม่สู้อะไรอีกแล้วทั้งเรื่องลูก เมะก็เกลียดมันเข้าใส้ ไร่ก็จะขายทิ้งแล้วกลับไปทำร้านอาหารที่อเมริกา เมะมันถึงยอมวางทิฐิลงแล้วจับเคะมาอยู่ไร่ตัวเอง จบไปแบบหวานอมขมกลืน มันรักห่วงใยกันแหล่ะ อยู่ด้วยกันชวนทะเลาะตลอดแต่พอมีปัญหาก็กระโจนเข้าไปช่วยเหลือสุดตัว แต่มันมีเรื่องที่เคะเคยย่ำยีผญ.เป็นก้างชิ้นโต เมะมันเลยไม่อยากยอมรับว่าตัวเองก็รู้สึกดีๆกับเขา
สำหรับกูชอบเรื่องนี้สุดของคุณBacteria การเล่าเรื่องปมค่อยๆคลายออกมาพอดีๆ มีการบาล๊านซกันระหว่าง หวาน ขม ขื่น และเน่า 5555
โอ๊ยยย นับนทีดาเมจแรงมาาาาก พี่สองกูเริ่มใจอ่อนแล้ว #คู่ตรงข้าม
ขอความช่วยเหลือออ โม่งใดเคยอ่านthree times blinkของcbบ้าง แล้วมีเล่มเล็ก2เล่มของเรื่องนี้ไหม กูต้องการความเห็นว่าแม่งควรมีในครอบครองมั้ยวะ มีคนเอาออกมาขาย แต่ราคาก็ไม่เบา ช่วยกูหน่อยยย กูช่างใจครึ่งๆ อยากได้แต่ก็แพง ปล.เกลียดการตลาดเล่มเล็กชิบหายยยย
>>712 กูมีเล่มหลักละ มีคนมาขายเล่มเล็กสองเล่ม ปกติพวกที่เอามาอัพราคาขายก็เล่มละ100-200อยู่ละ *ย้ำเล่มเล็กๆไม่กี่หน้า กูล่ะเกลียดการตลาดนี้จริงๆ ถ้าทางค่ายแม่งทำขายเองเล่มละ40-50รวยตายห่าละ 555555555 สรุปเล่มเล็กโอเคใช่มั้ยวะ กูเจอคนที่เขาขายแบบกูพอรับได้(นิดๆ) เลยลังเล
The Long Kiss' Desert Bacteria Nabu
กูอ่านนานแล้วจำไม่ค่อยได้ รู้แต่ว่าตอนแรกเปิดมานึกว่าคนน้องเป็นนายเอก สุดท้ายหวยมาออกที่พี่ แถมพระเอกยังได้ทั้งพี่ทั้งน้อง คือตอนแรกพระเอกนี่ก็ไปข่มขืนนายเอก แล้วก็มาได้กับน้องนายเอกอีกเพราะน้องมันอยากให้ปล่อยพี่มันไป (โดนจับเป็นเชลยทั้งคู่แนวทะเลทราย) คือกูไม่ชอบพล็อตแบบได้ทั้งพี่ทั้งน้องอ่ะมึง สุดท้ายก็เลือกนายเอกไปตามระเบียบ แถมน้องมันยอมอีกต่างหาก คิดว่ามันไม่ได้ชอบพระเอกอะไรประมาณนี้ เป็นมึงมึงรู้สึกยังไงวะ ได้ผัวคนเดียวกับน้อง ห่า กูไม่ปลื้มอย่างแรง ปมดราม่าในเรื่องก็น้ำเน่าสัสๆ หลังจากจะฆ่าตัวตายแล้วไม่ตาย สุดท้ายให้อภัยพระเอกง่ายชิบ ทำไมมึงง่ายจัง โห กูเบื่อ
>>721 กูโคตรเกลียดงานของคนแต่งคนนี้ กูอ่านไป 4-5 เรื่องเพราะกูไม่อยากตัดสินด้วยผลงานเดียว สรุปคือโคตรเหี้ย อย่างทะเลทรายอะ จะได้ทั้งพี่ทั้งน้องกูก็ไม่ได้อะไรมากนะแต่เหตุผลซัพพอร์ทในเรื่องแม่งโคตรไม่สมเหตุสมผล แล้วหลายเรื่องของคนแต่งคนนี้กูอ่านแล้วรู้สึกว่าตรรกะของตัวละครในเรื่องแม่งประหลาดสัสๆ ประหลาดเกินไปแล้ว แต่อย่างว่ารสนิยมกูคนเดียวไงมันเอาไปติดสินแทนใครไม่ได้ ส่วนตัวกูคือขอเอาเงินไปซื้องานของคนเขียนคนอื่นอ่านว่ะ กูยอมแพ้ แต่กูค่อนข้างชอบบทบรรยาย/ภาษาของคนแต่งคนนี้นะ
มึงๆ awkward นี่ตอนจบแฮปปี้ป่ะวะ มีแต่คนบอกดราม่าอึดอัดทั้งเรื่อง อ่านรีวิวโม่งก็บอกแค่ดราม่า
กูอยากถามเกี่ยวกับนิยายแปลใหม่ของเฮอร์ มันน่าเก็บไหมวะ มีใครเคยลองแล้วบ้างเล่าให้กูฟังทีเนื้อเรื่องเป็นไง แล้วค่ายนี้งานแปลโอเคไหม
>>727 เรื่องไหนวะใช่ที่เพิ่งประกาศลิขสิทธิ์ป่ะวะ ช่วงนี่เฮอบุกตลาดแปลรัวๆ ถ้าถามการแปลของเฮอกูว่าอยู่ที่มึงเคยอ่านงานแปลใครมาก่อน แล้วเอาใครเป็นมาตราฐาน แบบกูยกชั้นคุณเฟื่องไว้ที่1 ค่ายไหนก็แปลได้ไม่ดีเท่าเขาในความรู้สึกกู ที่อ่านๆมาก็แค่อารมณ์อ่านได้แต่ถามว่าดีไหมสำหรับกูคือไม่ สรรพนามแม่งแปลกๆก็มี อ่านแล้วไม่ลื่นก็มี แต่เห็นบอกว่าขุนศึกของเฮอแปลดีขึ้นแต่ก็ไม่รู้ดีขึ้นแค่ไหนกูไม่ได้อ่านว่ะ รอคห.ต่อๆไป
>>727 เรื่องเจ้าสาวจำแลง กูเคยอ่านแล้วประมาณสิบตอน มีคนเอามาแปลจากอังกฤษเป็นไทยไว้ในเด็กดี พอเห็นนกฮูก LC ไปแล้วเลยหยุดแปล ... ถ้าถามกูก็โอเคนะ ไม่ได้สนุกเว่อร์แต่ก็ไม่ได้แย่อ่ะ พล็อตสไตล์พิมพ์นิยม นายเอกปลอมตัวเป็นเจ้าสาวมาแต่งงานแทน พระเอกก็ไม่ชอบโดนคลุมถุงชน กะจะแกล้งให้เจ้าสาวทนไม่ได้ แต่นายเอกดันรับได้ทุกอย่าง หนักเอาเบาสู้เลยได้ใจพระเอกไป กูอ่านถึงตรงนี้
พูดถึงงานแปลของเฮอ ไปอ่านดูในโพสที่เฮอลงรูปปกเรื่องเจ้าสาวจำแลงก็มีคนมาชมปกสวย อะไรก็ว่าไป
แต่บางคนมาถึงก็... ทำบ็อกเถอะๆๆๆ ขอจั่วปังๆๆๆ คือมึงเอ๊ย หนังสือมันมีแค่เล่มเดียว เป็นเรื่องสั้นๆ ยังจะเอาบ็อก
ทีนี้พอเฮอบอกว่าเล่มเดียวจบ ก็จะเอาปกแข็งกันอีก กูไม่ค่อยเข้าใจว่ะว่าทำไมเดี๋ยวนี้จะซื้อหนังสือสักเรื่องต้องดูว่าจั่วปังมั้ย พรีเมี่ยมแค่ไหน
เรื่องหน้าปกยังพอเข้าใจว่าถ้าปกไม่สวยคงไม่อยากหยิบมาอ่าน แต่ถึงขนาดลามไปตัดสินจากบ็อกเป็นหลัก เรื่องไหนมีบ็อกจะรีบซื้อ กูว่าแปลกๆ
สมัยนี้นิยายไม่ได้ซื้อไว้อ่านเนื้อหาเหรอวะ แต่กลายเป็นของสวยๆงามๆ ที่เอาไว้อวด ซื้อมาเป็นตั้งๆ เก็บแฝดก็มี แต่ไม่เคยอ่าน ถ่ายรูปอวดแล้วดอง
เจ้าสาวจำแลง ปกสวยนะแต่เท่าที่กูอ่านเคะไม่นางพญาแบบนั้นดูเอ๋อๆซื่อๆ เรื่องโดนรวมตลก มีดราม่านิดหน่อย
>>731 เห็นด้วย กูอ่านวายมาตั้งแต่สมัยปกกราฟฟิกกากๆ ลายเส้นเบี้ยวๆ เดี๋ยวนี้ปกสวยพัฒนาขึ้นมาก แต่นิยายก็คือนิยายถ้าไม่สนุกต่อให้สวยแต่ไหนก็พัง ถ้าจะเอาแต่ปกสวย กล่อง ปกแข็ง มึงไปซื้อartbookเหอะว่ะ
>>731 +1 เลยมึง เดี๋ยวนีหนังสือแม่งไม่ได้มีไว้อ่าน แต่มีไว้เป็นของอวดกันไปละ เนื้อหาช่างแม่ง ได้ถ่ายรูปแฝดสองแฝดสามลงโซเชียลฟินกว่าได้อ่านเนื้อเรื่องอีกมั้ง ยิ่งฮูกถ้าจะเอาเวลาไปทำบ๊อกนะ ไปพัฒนาการแปลให้ดีขึ้นก่อนเหอะ
>>733 เออจริงไปซื้อ art book เอาเหอะ ที่ตลกคือกูเห็นบางคนชอบมาบ่นว่าอยากได้ปก(นักวาดดังๆอยู่คนสองคน)ทุกรอบ ทั้งๆที่แม่งก็รับสั่งart book ด้วยซ้ำลำไยว่ะ
เพิ่งอ่านเจ้าสาวปลามังกรจบ กูเคยอ่านงานของเขาที่เป็นนักบินแล้วไม่ชอบเท่าไหร เรื่องปลาฯนี่ดีกว่ามากมีความแฟนตาซี ดราม่า สับขาหลอก แต่กูว่าหลังจากที่มันโดนน้องชายจับไปหลังจากที่ขึ้นมาจากน้ำมาช่วยโรคระบาดในหมู่บ้านเริ่มออกทะเลไปนิด เบื่อความเป็นคนดีใสซื่อเห็นแก่คนอื่นของเคะทำให้เกิดเรื่องซวยๆเป็นลูกโซ่ยืดเยื้อไป เข้าใจว่าต้องสร้างเรื่องราวให้เห็นกว่าความรักแท้จะก่อขึ้นในใจเคะ กูอ่านข้ามมากหลังๆ พระเอกเหมือนตัวประกอบ จริงๆถ้าเขาไม่เอาชื่อศิลปินมาใช้กูว่าก็เป็นงานออริได้เลย บางชื่อแปลงแล้วก็ไม่เข้ากับเรื่องอยู่ดี
>>705 ยอมตรงไหนว่ะ ปลาแม่งจับแดกตั้งแต่ตอนสอง ไม่กี่ตอนถัดมาก็เอ้าท์ดอร์กลางวันแสกๆ
>>732 กูเห็นด้วยมากๆๆๆ เรื่องราคา คือพรีเมี่ยมมากต้นทุนก็สูง แล้วสำนักพิมพ์(หรือนักเขียนที่พิมพ์เอง)จะทำไง? ก็มาเก็บเพิ่มในราคาหนังสือสิ...
แค่ค่าบ็อกจั่วปังก็สองร้อยแล้วอ่ะ กูเสียดายตังค์ตรงนี้มาก เอาไปทำอะไรได้ตั้งหลายอย่าง ยิ่งปกแข็งยิ่งโคตรไม่จำเป็น พกไปไหนก็หนักเปล่าๆ ถืออ่านลำบาก แค่ซื้อมาแล้วห่อปกดีๆ ก็เป็นการถนอมแล้วมั้ง จะเอาพรีเมี่ยมอะไรนักหนา
กูเบื่อมาก อย่างเซ็ททหารของวันเดอร์วายที่เป็นบ็อกสวมก็มีคนไม่เม้นว่าจั่วปังดีกว่าๆ เอาจริงๆ กูชอบบ็อกนะ แต่ต้องเป็นเรื่องหลายๆ เล่มจบหนาๆ อย่างพวกเพอร์ซีย์ แฮร์รี่นู่น ไม่ใช่แบบสองสามเล่มบางๆ ก็มีบ็อกแบบนิยายวาย อิเหี้ย มันรกที่เก็บชิบหาย เปลืองที่ และกูก็ชอบนิยายถูกๆ มากกว่านิยายที่มีบ็อก
หลายที่กูก็เห็นมันก็ให้เลือกซื้อเลือกจองเเบบไม่มีบ๊อกซ์นี้ กับมีบ๊อกซ์นะเว้ย มึงต้องเข้าใจว่ามีบ๊อกซ์เเล้วคนจองเยอะ เพราะมันจองไปขายต่อ บางที่ไม่สนใจหรอกว่าใรจะเอาไปขายต่อเเพงๆ เเค่กูขายหนังสือได้ก็พอ
KY มีใครรู้ปะว่าขอให้ไม่ใช่รักจะพิมพ์กับที่ไหน นข. พูดเหมือนมีสนพ. แล้ว
กูสงสัยว่าพวกมึงรู้ได้ไงวะว่าใครมาอวย แบบอวยจริงอวยปลอม อันนี้กูสงสัยอ่ะ บางทีกูไม่กล้าอวยเรื่องที่กูชอบเพราะกลัวคนคิดว่าเขามาเล่นเอง อย่างกูเคยอวยเรื่องนึงไปแล้วมีคนบอกว่ากูเป็นนักเขียนอ่ะ กูเลยไม่กล้าอวยเรื่องไหนอีกเลย
กูว่าคนเม้นที่บอกจะเอาจั่วปัง จะเอาปกแข็ง ก็มีแต่หน้าเดิม คือลูกค้า สนพ ไม่ได้มีแค่พวกที่เม้นป่ะวะ
>>731 โอ๊ย ตรงใจกูมากๆเลยมึง เดี๋ยวนี้เห็นบ่อยมากกกกเวลาอ่านคอมเม้นท์ ถามหาแต่boxจั่วปังๆอยู่นั่น เรื่องเป็นไงไม่รู้ แล้วเห็นพวกที่จองหลายคนยังไม่ได้อ่านเรื่องเค้าก้มี เห็นเป็นจั่วปังซื้อไว้ก่อน ได้มาถ่ายรูป ดองยาว ผ่านไปพักนึงระลึกชาติได้ เอามาถ่ายอวดอีกรอบ หรือเกิดแรร์ขึ้นมา ขายอัพราคาได้อีก
ตอนนี้กูรำคาญคนอวยAmbassdorมาก แค่ที่คั่นยังอวย แชร์รูปมาบอกที่คั่นสวยมากกๆ จองกันเถอะ อะไรของมึงงง รำคาญมาก กูจะเฟดตัวเองออกจากพวกนี้ยังไงดี อวยไม่ลืมหูลืมตา ปกติเขาอวยกันแค่โพสสองโพสป่ะวะ ไม่ใช่แชร์โพสอวยสากกระเบือยันเรือรบแม่งทุกสองวัน
>>752 เรื่องนี้มันมีดีแค่ที่เปลือกไงมึง ปก/ที่คั่นสวย(มั้ง???สำหรับกูคือเฉยมากกกก) มีบ็อกเซตไฮโซ
ของแถม(??????????) ฟู่ฟ่า ส่วนเนื้อในกลวงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ปลอมมมมมมมมมมมม เปลือกกกกกกก
ปล่อยให้เขาอวยไปเหอะมึงมันไม่มีอะไรให้อวยนอกจากนี้ เดี๋ยวหมดหลังปิดจองมันก็หายไปเอง
หรือคิดอีกแง่คือยอดจองน้อยเริ่มเห็นแววขาดทุนให้คนใกล้ตัวมาช่วยขายของ 55555
>>754 มันไม่ใช่แค่นั้นมึง กูไปอ่านมา มันมี16เล่ม!! เรื่องหลัก4เล่ม ที่เหลืออารม์เล่มพิเศษ ปญอมากกก เล่มบางเท่าหยิ๋มมด ขายเล่มละ150 ภาคเดท ภาคไดอารี่ บ้าบอ คือเหี้ยไรวะ มันแพงจนน่าเกลียดกูไปจับของน้องมา น้องเสียไปเกือบ600กับอิภาคเดทกับไดอารี่อะไรเนี่ย รวมความหนา4เล่มยังไม่ถึง300หน้าเลยมั้งมึง มันตลกที่เขาอวยว่าเรื่องนี้แน่นมาก ปมเยอะเลยทำให้ยาว 4เล่มเพราะต้องแก้ปม คือกูอยากถามมากว่าแก้ปมหรือยืดเรื่อง หาอะไรมาใส่ๆๆๆจนเยอะไปหมดเลยตามแก้รึเปล่า ถึงได้เว่อวังความยาว แล้วเล่มเล็กๆนี่ทำมาทำไมตั้ง10กว่าเล่ม เอาไปรวมหนาๆดีกว่าไหม แปลกชิบหาย งง
ky มีใครแต่งแนวเคะเป็นตุ๊ดล่ำ ตัวใหญ่ๆ ปะวะพวกมึง กูอยากอ่านว่ะ น่าจะฮา
กูว่าตรงๆนะ พวกมึงอยากอวยก็ทำไปเถอะ แต่คนด่าก็ด่าด้วยละกัน กูจะได้ก๊อปไปลงหิ้งถถถถถ
เจ้าสาวมายา...วายแปลจีน ....นกฮูก
สองตระกูลเคยมีสัญญาว่าหากมีลูกจะให้เกี่ยวดองกัน ฝ่ายหญิงอยู่ในแคว้นที่เจริญรุ่งเรืองเต็มไปด้วยสีสันไม่ยอมถูกส่งไปเป็นสะใภ้ต่างแดนทุรกันดารมีแต่ป่าเขา เลยเอาบ่าวรับใช้ในเรือนไปเป็นตัวแทนก็คือเคะเนื่องจากมีรูปร่างที่ใกล้เคียงกัน ส่วนเมะมีปมในใจสมัยเด็กแม่มันอดทนกัดก้อนเกลือกินสร้างเนื้อสร้างตัวกับพ่อมันไม่ไหวเพราะเป็นหญิงหัวสูง สุดท้ายก็ทิ้งลูกผัวหนีไปกับชายชู้ เมะมันเกลียดพวกรวยแต่เกิดไม่รู้จักความลำบากคิดว่าคู่หมั้นมันต้องเป็นแบบนั้นแน่ เลยวางแผนจะแกล้งพาไปอยู่โรงเก็บของเน่าๆในไร่ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกให้ทนไม่ได้แล้วหนีกลับบ้านไป แต่เคะชีวิตมันลำบากมาก่อนแค่นี้ทนได้สบายมากแถมยังกำพร้าทำให้มันโหยหาคำว่าครอบครัวก็พยายามกับเมะตกแต่งโรงเก็บของเน่าๆให้เป็นบ้าน ทำเครื่องเรือนของใช้ขึ้นมา เมะมันชอบนิสัยเคะคิดว่าคนนี้แหล่ะจะอยู่ครองคู่กันได้ ดราม่ามีนิดหน่อยตอนที่รู้ว่าเป็นผู้ชาย กับตอนที่ยัยคุณหนูที่วางแผนสลับตัวมาทวงสิทธิ์สะใภ้ถึงบ้านเมะ แต่ก็จบแฮบปี้ไม่มีไรหนักหน่วง เรื่องสั้นๆอ่านสบายพล๊อตไม่มีไรมากตรงไปตรงมาอ่านรวดเดียวจบ
เรื่องภูติสวาทของฝูกับเซ็ตแมลงของ VY มีใครอ่านแล้วพอจะช่วยรีวิวให้ได้มั้ย...
>>763 ภูติสวาท กูเคยรีวิวไปแล้ว ไปดูในหิ้งนะ
Vega.... Nagira Yuu ....BLY
เคะเป็นเด็กม.ปลายที่พบว่ารสนิยมทางเพศของตัวเองไม่เหมือนคนปกติ ทำให้มีเส้นบางๆคั่นระหว่างคนในครอบครัวและเพื่อนฝูง พยายามไปเล่นในบอร์ดเฉพาะกลุ่มชายรักชายก็ดูเหมือนมีแต่คนที่หวังคบแต่เรื่องอย่างว่า จนได้มาเป็นเพื่อนกับเมะในบอร์ดนั้นเนื่องจากมีงานอดิเรกชอบดูดาวเหมือนกัน หลังๆเริ่มเมลล์คุยเรื่องปัญหาส่วนตัวของตัวเองว่ารู้สึกแปลกแยกที่ตัวเองเป็นเกย์เมะก็ให้คำแนะนำประมาณว่าลองค่อยๆบอกใบ้จากคนใกล้ตัวก่อนก็ได้ เคะมันก็ซื่อบอกเพื่อนร่วมชั้นว่าตัวเองไม่ได้ชอบผู้หญิงเพื่อนมันต่อหน้าก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่เคะมันไปได้ยินลับหลังว่าเพื่อนมันรู้สึกขยะแขยงรับไม่ได้ เคะมันรู้สึกเฟลมากเมลล์ไปบอกเมะว่ารู้สึกอยากตาย เมะเลยถามว่าอยู่ที่ไหนแล้วออกมาหา นั่นเป็นครั้งแรกที่ทั้งสองได้เจอกัน
เมะเป็นประเภทเป็นผู้ใหญ่สุภาพบุรุษให้เกียรติ อบอุ่น เป็นที่ปรึกษาให้คำแนะนำได้ แต่เมะบอกว่ามีคนที่คบอยู่แล้ว เคะเลยได้แต่แอบชอบ ต่อมาถึงได้รู้ว่าเมะเป็นคู่หมั้นของพี่สาวตัวเอง เคะก็พยายามตัดใจ ส่วนเมะก็รู้สึกดีๆกับเคะแต่สถานะปัจจุบันทำให้ไปต่อไม่ได้ สุดท้ายเมะก็ถอนหมั้นแต่ไม่ได้กลับไปหาเคะนะ แต่เลือกที่จะกลับไปทำงานที่บ้านเกิดเลย เคะมันก็ตามไปจนเจอ โดยรวมอบอุ่นละมุนอึมครึมนิดๆ อ่านแล้วรู้สึกดี
มาบวกเรื่อง Vega อีกเสียง เคยเขียนถึงไปแล้ว อยากเพิ่มเติมว่ากูชอบพี่สาวเคะมันด้วยว่ะ คือเรื่องนี้กูว่าช่วงพี่มันรู้ความจริงคือโอเคน่ะ ไม่ได้มานางร้าย แต่ก็ไม่แสนดีหรือกลายเป็นฟุที่เชียร์น้อง คือมันไปในรูปแบบรับไม่ได้ แต่ก็ไม่ได้เจ็บแค้นเพราะพี่มันก็รักน้อง ไม่ได้เกลียดน้อง แต่ก็มีจุดใช้เวลากับมันบ้าง เคะน่ารักดีตรงเหมือนจะโตเกินวัย แต่ก็มีจุดที่รู้ว่ามันพยายามเป็นผู้ใหญ่ พอเจอเมะทรีทเลยน่ารัก เห็นด้วยว่าเป็นเรื่องที่ละมุนแต่ก็อึมครึมเหมือนสภาพอากาศที่เชื่อมโยงกับความสัมพันธ์ในเรื่องว่ะ
ล่าสุดกูอ่าน Teenage Romance ไปแล้ว คนเขียนเดียวกับจุมพิตเจ้าชายนิทรา เรื่องแม่งชวนหลับเหี้ยๆ คนนี้เขียนเรื่องสไตล์เนิบอยู่ แต่กูว่า จุมพิตฯ สนุกและมีอะไรมากกว่า ไม่ก็กูแก่เกินจะมาเข้าใจความรักหวานซ่อนเปรี้ยว เซมไปไปแล้วว่ะ ปมนายเอกนี่จิ๊บๆ มาก เมะก็ดูไงก็รู้ว่าชอบมึงจะมากลุ้มใจไมไม่รู้ง่า โดยรวมกูว่าจืดไป
ไหนๆ รีวิวละกัน เคะมีปมที่พ่อแต่งงานใหม่ เมียอายุยังน้อย นายเอกก็รู้สึกแบบเคยเข้าใจมาตลอดพ่อแม่งเป็นนักวิชาการ ดูเคร่งขรึม ทำไมจีบผู้หญิงที่ยังสาวและสวยได้นะ แถมงานบ้าน งานครัวที่ตัวเองเคยทำ พอมีเมียใหม่พ่อทำให้ก็รู้สึกแย่ (คิดมากเอง) เหมือนโดนตอกหน้าที่ผ่านมาตัวเองคงทำได้ไม่ดี สู้ไม่ได้ แต่ก็โตพอจะรู้ว่าแสดงออกไปมันจะดูเหี้ยมากเลยต้องเก็บความรู้สึกไว้
ส่วนกับเมะ วันปฐมนิเทศน์ แม่เลี้ยงไปด้วยแล้วหกล้ม มันไม่รู้จะทำไง จะเข้าช่วยดีมั้ย วางตัวไม่ถูก เมะที่เป็นรุ่นพี่มาช่วย แล้วแบบมีช่วยจัดเนกไทให้นายเอกใหม่ (เซอวิสด้วยการผูกให้จากด้านหลัง) เคะเลยหวั่นไหว รักแรกพบ (แต่หลังจากนั้นก็เพราะมันได้เปิดใจเล่าปัญหาที่บ้านมันให้ฟังและก็ได้รู้พระเอกมีปมเหมือนกันเรื่องแม่เลือกหน้าที่การงานมากกว่าตัวเอง) จากนั้นไทม์สกิปมา 1 ปี นายเอกวันๆ มาอยู่ชมรมกลับบ้านของพระเอก สิงประจำ มานั่งทำการบ้านไรเงี้ย รมณ์ได้อยู่ใกล้ก็พอละ รู้ว่าตัวเองไม่มีหวังเพราะรุ่นพี่เด่นดัง ป๊อปมาก หน้าตาดี แถมตัวเองก็เป็นผู้ชาย ซึ่งก็โดนพระเอกหยอดทำดีด้วยตลอด แต่นั่นล่ะ เดี๋ยวสักพักตามขนบไม่สปอยละกันเอาว่าสมหวังใจตรงกัน แล้วครึ่งหลังมีช่วงตอนคบกัน นายเอกต้องไปนอก ดราม่าไม่อยากไปพอเป็นพิธีแต่ก็เข้าใจกันได้
ส่วนตัวเสียดายปมพระเอก มันน่าสนใจดีที่พระเอกมีปม แม่อยากอุทิศให้กับงานถึงกับมาขอร้องมันที่ยังแค่ประถมจนเกิดเป็นปม เสือกเน้นน้อยไป ชอบมากกว่าปัญหาง้องแง้งของเคะอีก กับประโยคที่พระเอกบอกเอาจริงๆ ได้ชื่อว่ารุ่นพี่แต่จริงๆ ฉันก็ห่างกับนายไม่ถึงปี มีน้อยไปหน่อย เวลาเปนแนวเซมไป กูชอบเวลาที่สื่อว่า รุ่นพี่นั้นจริงๆ อายุไม่ต่างกันหรอก เรื่องนี้มีนะแต่มาน้อยไปน่ะ
เออๆ กูอยากได้รีวิวเซ็ตแมลงด้วยคนว่ะ กูอ่านเรื่องย่อมารู้แค่พระเอกแม่งเหยียดนานเอกแน่นอนเพราะนานเอกเป็นแมลงชั้นต่ำ ละกูไม่ชอบพระเอกเหยียดคน 55555 แต่กูว่าเล่ม2มันน่าอ่านกว่าเล่ม1กับ3 โมงคนใดเคยอ่านโปรดรีวิวที แล้วแม่งซื้ออ่านแยกได้ปะวะ เห็นว่าซี่ส์เดียวกันกลัวแบบต้องอ่านต่อกันเดี๋ยวงง
คือกูเพิ่งหัดโม่งว่ะ อยากรู้ว่าใครเคยอ่านงานของ blueฯ มั่ง คิดว่าไงกันมั่ง คือกูเคยอ่าน sweet poison แต่เสือกยืดเยื้อไม่จบ ที่เขาขายตอนนี้ก็น่าสน แต่แพงชิบหายเลยว่ะ
DON'T KILL ME ชะตารัก ดีกรีร้าย! โดย Love_Novell Dek-d อยากหาอะไรเบาสมองอ่านเลยไปลองมา เห็นมีโม่งเคยถามแว๊บๆ
เมะเป็นมาเฟีย ฉายาปีศาจอะไรซักอย่างเพราะไร้หัวใจ เคะมันเคยฝันถึงเมะตอนเข้าโรงพยาบาลแล้วจำรอยสักเมะได้ มาเจอกันอีกทีตอนอยู่หอเป็นรูมเมทกัน พอเคะเห็นรอยสักปุ๊บ ก็ตัดสินใจว่าจะเอาเมะนี่แหละ แล้วมันก็เริ่มจีบ คอยถามคอยเอาใจไปเรื่อย ชอบตรงที่เคะมันร้ายดีนิดนึง ตอนแรกคิดว่าจะตามสเตป เข้าใจผิด คิดว่าเมะไม่รัก บลาๆ แต่เรื่องนี้เคะมันไม่เป็นแบบนั้น ไม่ยอมง่ายๆ ไม่มีหนีไปเว้ย มันลองใจเมะ จี้จนเมะยอมสารภาพ แล้วก็มีปมเรื่องครอบครัวเมะพ่อเมะไม่ยอมรับ เมะอยู่ในตระกูลมาเฟียต้องมีทายาท บลาๆ ตรงนี้เน่า เดาได้ กูอ่านถึงตรงนี้แหละ พอมันเข้าใจกันรักกันแล้วเบื่อ นี่คือจบของกู ไม่ต้องการไปรู้ว่าต้องฟันฝ่าอุปสรรคอะไรอีก มีปมเรื่องครอบครัวเคะอีกปมด้วยมั้ง แต่กูไม่อ่านต่อละ พอ
>>772 งานโอเคนะมึงภาษาสวยอยู่ เจ๊แกสาววายรุ่นดั้งเดิม แต่งมานานมากแล้ว มึงพูดถึงมังกรกัณฐ์ล่ะสิ ถ้ามึงโอเคกับการสลับฝ่ายเคะเมะ หรือเมะเคยเคะมาก่อนสมัยเด็กแบบสายสัมพันธ์แน่นแฟ้นไปทั่ว งานเจ๊บลูเขาจะชอบสลับไปมา 55555555 เซ็ตมังกรนี่เอาวรรณคดีมาทำนั่นล่ะ แนะนำให้มึงลองอ่านก่อนมีลงในเว็บจนจบนะมึง
เห็นใน สสตว มีคนแนะนำเรื่อง คนบ้า ถามหน่อยทำไมท้องเรื่องดูเป็นยุคปัจจุบันแต่เคะมีท้องได้วะ
>>775 กูเคยอ่านมึง คือพระเอกมันเป็นตำรวจแกล้งเป็นบ้าเข้าไปในครอบครัวเจ้านายนายเอก นายเอกเป็นลูกคนใช้ คนที่พระเอกปลอมตัวเป็นที่จริงคือทายาทที่แท้จริงโดนทรมานจนตายไปแล้ว ญาติฆ่าจะเอาสมบัติ แต่ทีนี้เหมือนมันมีรหัสหรืออะไรนี่แหละที่ลูกเจ้าของมันรู้อยู่คนเดียวเลยต้องเลี้ยงไว้ พระเอกเลยแกล้งบ้า มีแม่มันที่รู้มั้งว่าเป็นสาย แล้วทีนี้เหมือนมีแต่คนไม่ให้ไปกระท่อมท้ายสวน นายเอกมันสงสัยเลยแอบเข้าไป ยังไงไม่รู้ล่ะ ไปๆ มาๆ โดนพระเอกที่คิดว่าบ้าข่มขืน แล้วก็มีคนใช้ตัวโกง แกล้งบอกให้หนีไปซะ ไม่งั้นจะโดนฆ่า มันก็หนีไปที่ต่างจังหวัด ญาติใครสักคนมั้ง ก็อยู่กันผัวเมียทำงานในไร่กับพระเอก เจ้าของไร่จับไต๋พระเอกได้ ตอนหลังนายเอกรู้ว่าที่ทำมาหลอก เลยจะหนีหรือไงนี่แหละ แต่ดันมารู้ว่าท้อง กูอ่านแค่นี้คิดว่าแม่งคนเน่าละ
ปล. กูเล่าผิดๆ ถูกๆ นะ อ่านนานละจำไม่ค่อยได้ ถ้าตัดเรื่องท้องนี่กูว่าพระเอกมันบ้าสะใจกูจริง กูชอบแนวนี้5555
>>772 กูชอบภาษา ชอบที่เค้าเอาวรรณคดีมาแปลง แต่แอบไม่ชอบที่ฉากเยเยอะมากกกกกว่ะ เฝือไปหน่อย
ฉากเยคุณบลูค่อนข้างจะหลากหลาย ทั้งรีบะ ผัวข้อยเป็นเมีย(เก่า) เขา เราสามคน ทั้งหลายทั้งแหล่อะ มีหมด ข่มขืนก็มี ส่วน NTR นี่ไม่มั่นใจ เอาเป็นว่าถ้ามึงรับได้กับฉากเย กูว่าก็โอเคอยู่
อ้อ อีกสองอย่างที่กูไม่ชอบคือ วิธีขาย กับ หน้าปก ...
>>784 เออกูเห็นด้วยนะเรื้องปกไม่สวย ขนาดทำกราฟฟิคแล้วกูก็ว่ามันยังไม่สวยอยู่ดีว่ะ
คือเนื้อในกูยังไม่ได้อ่าน ไม่ตัดสินนะ แต่กูว่ารูปลักษณ์ภายนอกของหนังสือมันก็สำคัญ
ถ้าทำออกมาไม่ดี กลายเป็นหนังสือดูราคาถูกไปซะเปล่าๆ
เห็นว่ามีทำ Box มาด้วย แปลว่าคิดเรื่องสะสมไว้แล้วสิ แต่ไหงทำหน้าตาหนังสือไม่น่าสะสมเลยนีแหละที่กูข้อง
แล้วถามหน่อยได้มั้ยว่าที่ว่าวิธีขายมันไม่ชอบๆ กันนี่มันไม่โอเคยังไงเหรอเพื่อนโม่ง
กูสายหลังเขา เห็นใจกูด้วย
>>786 กดแย่งกันอ่ะมึง เหี้ยโคตรน่ากลัวรอบก่อนขายsweetผ่านสนพ.สการ์เล็ท สมมติมี150ชุด ให้เริ่มกดลงตะกร้าได้8:00น แค่5นาทีแม่งก็เกินแล้ว เชี่ยยังกะบัตรคอนมารูนไฟว์ ที่เวรกรรมกว่านั่นระบบเว็บเทพถ้าเป็นพรีมันจะไม่จำกัดจำนวน กลายเป็นมีคนออเดอร์เกินไปเยอะ ต้องรอคิวแก้ปัญหากันไป
รอบล่าสุด ผ่านโฮมุก็อิหรอบเดียวกันมีจำนวนของจำกัดให้วันเวลาในการกดลงตะกร้าแย่งกันนะจ๊ะสาวๆ กูขอผ่านล่ะ คือเปิดพรีเป็นรอบๆอย่างสนพ.อื่นเขาทำไม่ได้หรือวะ กูไม่เข้าใจ สมัยก่อนที่ทำสวีทก็ไม่เห็นเป็นงี้นิหว่า
กูเห็นเพื่อนโม่งพูดถึงเรื่องคนบ้ากูเลยไปหาอ่าน ปก จรต อีกแล้ว โทนเดียวกับเรื่องไอ้เข้มเลย 5555555+
สวยชห แต่พออ่านเนื้อเรื่องแ้ล้วกูนี่มองบน ทั้งภาษาและความเมคเซนท์ของเรื่องพากูบายมาก
ปกติอยู่กลุ่มสสตวเอาไว้ตามข่าวสารนิยายวายอย่างเดียว สงสัยว่าทำไมเขาชอบแจกของอะไรกัน กูนี่เลื่อนผ่านรัวๆ
ไอ้ปก BJD นั่นเพราะเขาเห่อลูกเขาด้วยแหละ จำได้ช่วงเขาเล่นดอลล์แรกๆเห่อจะตาย เลยเอามาทำปกไปด้วยมั้งซึ่งพูดไปตอนนั้นคงโดนตีน ถ่ายไม่สวยเลยยังจะเอามาทำปกอีก... แต่เขาคงรักของเขามั่นของเขาน่ะ
กูลองไปอ่านคุณบลูที่ว่าๆมา ภาษาที่บอกว่าสวยๆไม่ได้ดีเท่าไหร่อ่ะ มันขาดๆเกินๆล้นๆ จะใช้คำแบบโบราณก็โบราณไม่สุด จะปัจจุบันก็ไม่ปัจจุบัน ไม่ไปไหนซักทาง ครึ่งๆกลางๆอยู่นั่น บรรยายยาวๆเหมือนจะให้ดูหรูๆสวยๆ แต่มันเลี่ยนและลิเกอย่างแรงจนกลายเป็นความยืดเยื้อ ใช้คำไม่สละสลวย มุกแป้ก ตัดฉากอย่างไว เน้นเย เคะตัวนิ่มเมะหล่อเลวตามขนบ มีที่ประหลาดใจก็แค่เรื่องรีบะ นอกนั้นเฉยมากถึงมากที่สุด บางฉากกูนึกว่าอ่านนิยายโรแมนซ์ฝรั่งอยู่
รักในความทรงจำ.... Nagira Yuu ....BLY
เคะเป็นเด็กที่ไม่ได้รับความรักจากครอบครัว พ่อแม่หย่า อยู่กับแม่ที่ไม่ค่อยสนใจตัวเองทำให้สนิทกับเพื่อนบ้านข้างห้องที่เป็นหนุ่มอบอุ่นนิสัยดี ส่วนเมะเป็นลูกของผู้ชายคนนี้ แม่ของเมะทิ้งไปตั้งแต่ยังเด็ก เคะช่วยเลี้ยงมาตั้งแต่ยังเล็ก สองคนนี้คือโลกทั้งใบของเคะ
พ่อเมะจมน้ำเสียชีวิตตอนเมะอายุเก้าขวบ ในงานศพสภาพจิตใจของเคะย่ำแย่มากแทบอยากจะตายตามไป เมะเลยพูด/แสดงท่าทางแบบพ่อตัวเองออกมาแล้วชวนเคะหนีไปด้วยกัน เป็นการกระทำโง่ๆแค่เพียงอาทิตย์เดียวตำรวจก็ตามจนเจอ เคะติดคุกสี่ปีข้อหาลักพาตัว ส่วนเมะโดนส่งไปอยู่กับลุงและป้า สิบปีต่อมาทั้งคู่ได้เจอกันอีกครั้งบนชายหาดที่พ่อเมะจากไป เมะยังคงรักมั่นคงโหยหาเคะเหมือนสมัยเด็กๆ ปัจจุบันเป็นนักแสดงกำลังมีอนาคตไกล ดราม่าก็เป็นเรื่องลุงป้าที่ยังมองเคะเป็นคนโรคจิตที่จะดึงให้ชีวิตเมะตกต่ำลง แม้เมะจะพร่ำบอกตลอดว่าตัวเองเป็นคนเริ่มและเต็มใจ กับเรื่องที่เคะมองเมะซ้อนทับกับพ่อ
มีความอึมครึมแต่ดราม่าไม่สุดว่ะเรื่องนี้บอกไม่ถูก แล้วก็สงสัยว่าเคะมันรอดจากคุกมาอย่างบริสุทธิ์ผุดผ่องได้ไงวะตั้งสี่ปี บรรยายหน้าหล่อสวย กูนี่แอบคิดว่าชีวิตในคุกจะบัดซบแบบเคะเรื่อง Hako no Naka
KY มีไรอ่านมั่งวะช่วงนี้ มู้เงียบจริงจัง
นายอินทร์จะมีโปรลดราคาอีกแล้ว ถึงแม่งจะลดน้อยกว่าคราวก่อนก็เถอะ ใครมีเรื่องอะไรน่าสอยมาแนะนำกูได้นะ คราวก่อนกูซื้อไปนิดเดียวเอง พลาดไปสาขาเล็ก หนังสือแทบไม่มี ผีมาก 555555555555
งานคุณบลูกูอ่านได้นะ แต่ได้แค่รอบแรกอ่ะมึง ถ้าให้กลับไปอ่านซ้ำไปซ้ำมากูจะรู้สึกรับไม่ได้กับหลายๆอย่าง...เอ่อใช่ หน้าปกเขานี่เป็นตัวตัดสินให้กูไม่ซื้อเลย กูกลัวคนมาเปิดเจอแล้วใองกูเปลี่ยนไป...
โม่งงงใครเคยอ่านจิ้งจอกแต่งเมียบ้าง สนุกไหมวะ นิยายแปล? ทำไมกูไม่รู้จักเลย 55555555
>>802 กู801เอง ปกตุ๊กตามันเด่นนะมึง ยิ่งถ้ามึงเอามารวมๆกับปกนิยายทั่วไปเวลาคนมาดูตู้หนังสือมีโอกาสหยิบปกที่มันเด่นๆออกมาก่อน แล้วทีนี้ถ้าแม่งเปิดมาเจอฉากเอากันนะมึงเอ้ย พอๆกับเอาหนังสือโป๊ไปซ่อนไว้ในปกหนังสือเรียนแล้วเพื่อนเจอกลางห้องเลย
อย่างที่ >>804 บอกด้วยมึง ชื่อเรื่องกับหน้าปกมันไม่ได้ไปด้วยกันเลยยิ่งทำให้เกิดความสงสัย
ใครเคยอ่านเรื่อง Ni Xi (Counterattack) ที่ไทเซย์เพิ่งประกาศลิขสิทธิ์บ้าง ช่วยมารีวิวหน่อยว่ามันสนุกไหม
กูไม่เชื่อเพื่อนโม่งไปซื้อใจเจ้าศศิธรมาอ่าน เจอบทแรกกูนี่อึนเลย ภาษามีความพยายามเล่นคำโบราณเก๋ๆ กูนี่ต้องจูนสมองแปป ตอนนี้เลยดองรอสมองเข้าที่อีกรอบค่อยอ่านใหม่ 5555
แล้วอีกเรื่องโรงน้ำชาเร้นรัก กูอ่านเพื่อนโม่งมากไปจนหวังเยอะ เอาจริงๆ ไม่ได้สนุกขนาดนั้น กูเพิ่งอ่านเล่ม 1 จบ กูว่าเหมือนนิยายนอมอลพยายามวายว่ะ 555555555555555555
เห็นแจ่มลงเรื่องใหม่ กูเคยอ่านแต่ใจแตกของvivace ภาษาเขากูอ่านได้นะ แต่กูไม่ชอบเรื่องที่เขาแต่ง ขอบ่นหน่อย แม่งเอ๊ย ชอบใส่ปมดราม่ามาแบบที่กูรับไม่ได้อ่ะมึง เรื่องแรกกูไม่รู้ว่ามีรึเปล่า แต่เรื่องหลังนี่คืออะไร กูอ่านมาดีๆ กูรับได้ที่นายเอกเคยขายมาก่อน แต่ทำไมต้องมีปมจะโดนลุงตัวเองข่มขืนด้วยวะ กูรับไม่ได้ แม่ง กูอ่านถึงตอนที่พอจะเดาๆ ได้ว่าแม่งใช่แน่ๆ เลยเลิกอ่าน ตกลงปูนมันโดนลุงมันจริงป่ะ ใครเคยอ่านบอกกูหน่อย ทำไมนิยายวายมันต้องดราม่าเรื่องพวกนี้ด้วยวะ พวกโดนล่วงละเมิดตอนเด็ก โดนข่มขืน ไม่มีอย่างอื่นให้ดราม่ารึไง กูอ่านเจอบ่อยชิบหาย ห่า บางเรื่องเปิดมาซะใส แต่ปมแบบนี้คืออะไร ทำลายหัวจิตหัวใจกู กูอ่านแล้วเครียด กูอิน แต่ไอ้ที่เบาก็เบาไปนะบางที ขอบคุณพื้นที่ระบาย
>>803 จิ้งจอกแต่งเมีย...ไกว้เต้าหง....chromatic (แปลจีน)
พ่อเคะสมัยเด็กเคยหลงป่า แล้วถูกหลอกให้ไปปลดยันต์สะกดปีศาจจิ้งจอก ก็มีปีศาจตนอื่นติดตามมาที่บ้านด้วยจะมาเอาชีวิตน้องสาว พ่อเคะเลยไปขอความช่วยเหลือจากปีศาจจิ้งจอก โดยจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ยื่นขอเสนอจะช่วยแลกกับชีวิตลูกคนแรก พ่อเคะตอนนั้นยังเด็กก็ตอบตกลงไปแบบไม่ได้คิดอะไรโตมาก็ลืมแล้ว ต่อมาแต่งงานเมียตายตอนคลอดลูกก็นึกว่าคลอดยากเฉยๆ แต่ที่จริงคือแม่ปกป้องลูกจากปีศาจจิ้งจอกที่จะมาขโมยลูกตัวเองตายแทน จิ้งจอกโดนสะกดให้อยู่ตัวติดกับเคะเรื่อยมาตั้งแต่เกิดโดยมีสายสะดือเปื้อนเลือดผูกติดตัวทั้งสองไว้
มันก็โตมาด้วยกันเหมือนเพื่อนเนื้อเรื่องก็จะมีปริศนาเกี่ยวกับวิญญาณ ปีศาจให้ต้องเข้าไปพัวพัน อ่านไปเรื่อยๆออกแนวตลกติ๊งต๊อง จนมามีจุดพลิกคือมีนักพรตต้องการชีวิตจิ้งจอก ทำลายมนต์ที่ผูกเคะไว้กับจิ้งจอก ดวงจิตนักพรตแย่งชิงร่างเคะ เคะบาดเจ็บสาหัส จิ้งจอกที่เพิ่งหลุดจากพันธนาการควบคุมพลังยังไม่ได้ เลยต้องมีช่วงที่ห่างกันไปเป็นสิบปี สุดท้ายจิ้งจอกก็มาทวงสัญญาเอาเคะไปอยู่ด้วย จบ....
สนุกไหม...ไม่รู้ว่ะ คือกูว่ามันสามารถเขียนให้กระชับกว่านี้ได้ ก็ออกนอกทะเลไปไกลกว่าจะเข้าประเด็นสำคัญ บางตอนเขียนเริ่มต้นมากูยังงงๆว่ามันเรื่องเดียวกันไหม ตัวละครห่าไรโผล่มาเนี่ยะ ตอนที่จิ้งจอกมารับไปอยู่ด้วยก็สั้นๆห้วนๆ พล๊อตกูว่าน่าสนใจแต่บางช่วงก็เยิ่นเย้อไป บางทีก็ห้วนเกิน
เรื่องใหม่ของแจ่มนี่ดังหรอ กูว่ากูก็อ่านนิยายวายเยอะนะ แต่เรื่องนี้นี่ไม่รู้จักเลยอ่ะ
Vivace นี่ไม่ใช่สไตล์แจ่มเลยนะ สงสัยสนพไม่อยากให้มีแต่มหาลัย รักมุ้งมิ้งอย่างเดียว
เขาเหมือนจะสายดราม่า แต่เหตุและผลของดราม่าแม่งไม่ค่อยไปด้วยกัน เหตุเล็กแต่เล่นใหญ่รัชดาลัยมาก กูนี่มองบนไปหลายครั้งตอนอ่าน มีความน่ารำคาญตัวละครเป็นพักๆ
ประเด็นตัวละครโดนล่วงละเมิดในวัยเด็กหรือโดนใครข่มขืนมาก่อนนี่ ถ้าไม่คิดจะใส่มาเพื่อแค่ว่าให้นิยายตัวเองดูมีอะไร กูก็โอเคนะ ยิ่งถ้าตั้งใจจะเล่นประเด็นนี้หนักๆแล้วค่อยเคลียร์ปมดีๆนี่กูโอเคเลย พร้อมตับพังอย่างเต็มใจ แต่กูไม่ชอบ ถ้าคิดจะใส่แบบปุบๆปับๆแล้วไม่มีเหตุผลหรืออะไรรองรับ รู้สึกมันทำไปโดยใช่เหตุ
จะว่าไป มีใครเคยอ่านนิยายเรื่องไหนบ้างมั้ยที่จบแบบไม่แฮปปี้ ไม่สมหวังอะ กูเคยอ่านนิยายวายอังกฤษเรื่องนึงเมื่อนานมาแล้ว เป็นซีรี่ย์สามเล่มได้มั้ง เล่มแรกก็น่ารักดี ตัวละครมีหวานมีขมมีทะเลาะ ดราม่ากันรุนแรงและสมจริงมาก แต่ก็จบแฮปปี้ดี แต่พอมาเล่มสอง มันดันกลายเป็นเลิฟสตอรี่ของนายเอกเล่มแรกกับพระเอกคนใหม่ซึ่งเป็นใครก็ไม่รู้ พอมาเล่มสามถึงจะเฉลย ว่าพระเอกนายเอกเล่มแรกมันเลิกกันไปนานแล้ว เพราะความรักมันจืดชืดลง ต่างคนพอย้ายที่ทำงานก็มีเวลาเจอกันน้อยลง จนความสัมพันธ์มันจืดจางไป เหมือนกลับบ้านมาอยู่ด้วยกันต่างคนก็ต่างทำแต่งาน ไม่ได้ใส่ใจอีกฝ่ายเหมือนช่วงรักกันแรกๆ สุดท้ายเลยตัดสินใจเลิกกัน...ถามว่าชอบมั้ย กูก็ชอบนะเพราะรู้สึกมันเรียลดี กูไม่ค่อยเชื่ออยู่แล้วด้วยว่าใครมันจะรักคนๆเดียวไปได้ตลอดชีวิตขนาดนั้น แต่ก็รู้สึกหน่วงๆพิกล เหมือนจะยอมรับแต่ก็ไม่ยอมรับ สุดท้ายกูเลยลบอีบุุ๊๊คเรื่องนี้ไป เห็นแล้วรู้สึกยังทำใจไม่ได้55
>>826 งานเก่าฝู2เรื่องภาคต่อกัน ชื่อเรื่องไรวะ ฮายกับเหยียนฮุยไรสักอย่าง ชื่ออิ้งมันboundอะไรประมาณนี้ กูอ่านนานละ ลืม ไม่รู้ว่าสำหรับคนอื่นจบแฮปปี้มั้ย สำหรับกูไม่แฮปเท่าไหร่นะแต่กูชอบ มีใครเคยเล่ายังวะกูเล่าอีกนะ55555 แต่ก็ลืมๆไปบ้างผิดไรอย่าว่ากูเลย คือมันเป็นสองภาค คู่พี่ชายกับน้องชายมาเฟีย คู่พี่เนี่ยนายเอกเป็นตำรวจแล้วก็เป็นคู่ขาคนโปรด พระเอกเป็นมาเฟีย นักธุรกิจไรเงี้ย นายเอกรักพระเอกจริงมีคำนึงจำได้ แบบประมาณนายเอกมันถามว่ารักมันไหม เหมือนพระเอกบอกว่านายก็เหมือนที่เขี่ยบุหรี่แสนสวย ส่วนผญคือบุหรี่ ต่อให้เราชอบที่เขี่ยบุหรี่นั้นมากแค่ไหนแต่เราจะพกที่เขี่ยออกไปข้างนอกรึไง ก็ต้องบุหรี่อยู่แล้ว นั่นล่ะมึงประโยคพีค นายเอกมันเลยจากมาเลย ไม่อยู่ละ ไปเป็นสายลับให้ตำรวจ พระเอกก็ตามหาไงมึง รู้แล้วกูรักเขา แม่งอยากด่าควายจริงๆ จนนายเอกไปปลอมตัวเข้าไปในแก๊งไรเนี่ยล่ะลืมละ อันตรายมากพระเอกพยายามช่วย จบที่นายเอกให้พระรอง(เป็นศัตรูกับพระเอก)ช่วยให้มันหนีจากพระเอกให้ได้ มันจะไม่กลับไปอีก นั่นล่ะมึง ทิ้งท้ายพระเอกก็ตามล่าสุดฟ้าเขียวไปเถอะ กูสะใจ 55555555
ส่วนคู่น้อง อันนี้ดราม่าอยู่ อิพี่ชายกับน้องมันพนันกันใครเดินผ่านหัวมุมนี้ออกมาต้องจับไปปล้ำ ใครไม่ปล้ำแพ้ คนพี่ได้ใครไม่รู้ไปปล้ำ คนน้องได้นายเอก จับมาปล้ำแต่นายเอกฉลาด+ร่างกายแข็งแรงหนีมาได้ พระเอกมันเหมือนหยามศักดิ์ศรีไงตามหาเลย จะเอามาเป็นของตัวเองให้ได้ รู้ว่านายเอกเรียนมหาลัยที่ตัวเองให้เงินสนับสนุนก็ตามเรียกให้มาหาละ บังคับเอาตัวนายเอกไปอยู่ด้วย กดขี่สารพัดอ่ะมึง พอมีอะไรกันเสร็จให้นอนพื้นเย็นๆ ไปมหาลัยต้องใส่เสื้อผ้าที่พระเอกเคยใส่แล้วเท่านั้นก็เลอะเหงื่อเหม็นๆกันไป แล้วสุดท้ายเกิดอะไรสักอย่าง พระเอกมันลบตัวตนนายเอกเลย แบบสร้างเรื่องให้นายเอกรถชนตายแล้วมันเอามาอยู่ข้างตัว นายเอกมันเกลียดมากอ่ะมึง แบบมันรักครอบครัวมันมากแล้วโดนแยกจากกัน แบบกูสงสารมากก มองครอบครัวผ่านกระจกรถ จบที่พระเอกก็รักของมันแหละมึง แต่นายเอกไม่มีคำตอบว่ารักไหม แต่กูว่ามันไม่รัก คือแม่งโดนทำขนาดนี้ เหมือนมันจะพูดประมาณว่าพระเอกได้แต่กาย ใจไม่มี แหม่ทำเขามาขนาดนี้ เขารักมึงก็เว่อร์ละ
กูชอบธีมเรื่องนี้มากก ที่คู่พี่รักกันแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน กับคู่น้องที่ไม่ได้รักกันแต่ต้องอยู่ด้วยกัน มันแฮปปี้ป่ะวะ กูจัดหมวดหมู่ไม่ถูกแต่กูชอบบบมากกก อ่ะจบ หากกูเล่าผิดประการใดเพื่อนโม่งทักท้วงได้เพราะกูอ่านนานมากแล้วจริง
ปล.เรื่องนี้เก่าละอย่าให้กูเห็นนิยายวายไทยใหม่ๆมีพล็อตแบบนี้นะมึง กูตามแหกแน่ กูรักกูหวงของกู นข.จรรยาบรรณดีๆโปรดอย่าเอาไปเป็นแรงบันดาลใจกูขอ หรือจะบันดาลใจก็บันดาลไปอย่าลอกพอ เคนะ
>>828 กูก็ชอบเรื่องนี้ โดยเฉพาะคู่น้อง ที่ตอนจบมันทิ้งให้คิดเอาเองส่านายเอกรักมั้ย ซึ่ฃกูก็มโนเองว่าไม่รักหรอก มันใจแข็งดีจะตาย ยิ่งตอนหลังๆที่พระเอกรู้ตัวว่ารัก แต่นายเอกไม่สนใจนี่กูสะใจโคตรๆ
แต่เรื่องนี้จำได้ว่ามีคนรีวิวในปขไม่ก็สสตว แล้วคนส่วนใหญ่ไม่ชอบ บอกว่ามันเริ่มด้วยข่มขืน พลอตแย่ นิสัยพระเอกแย่มาก ประมาณนี้มั้ง
>>832 กูว่ามันจบโอเคที่นายเอกก็ดูไม่รักจริงๆ แทบไม่มีการกระทำไหนที่นายเอกดูรักเลย ยิ่งตอนโดนลบตัวตนนี่ โอ้โห เกลียดพระเอกหนักกว่าเดิม กูว่ามันสมเหตุสมผลว่านิยายไทยพล็อตพิศาลลางเรื่องที่ก็โดนขืนใจเหมือนกันแต่ตอนหลังพระเอกทำดีด้วยเท่าขี้เล็บนายเอกรักเฉยยย อื้อหืออออ งงครับ 555555
เพิ่งเข้ามาอ่าน ขอถามตัวย่อ สสตว. คืออะไรอ่ะ
>>837 กลุ่มลับในเฟส สาวไสยไตวาย
>>826 มีเรื่องนึงของไทยที่กูชอบ แต่จบแบบแฮปปี้ว่ะ
เรื่อง เป็นได้แค่ตัวแทน
พระเอกเลิกกับแฟนเก่าเพราะแฟนเก่าไปเรียน ตปท มาเจอนายเอกก็เลยคบกันเพราะนายเอกเหมือนแฟนเก่า นายเอกรักพระเอกมากแบบเคะสาว แล้ววันนึงแฟนเก่าพระเอกกลับมาพระเอกก็ทำท่าเหมือนกลับไปรักกับแฟนเก่า นายเอกทนไม่ไหวก็เลยหนีไปอยู่ ตจว ไม่ส่งข่าวบอกใคร พระเอกกลับมาเจอว่านายเอกหายไปมันก็ออกตามหา จริงๆ แล้วที่พระเอกทำท่าเหมือนจะรีเทิร์นเพราะแค่อยากแก้แค้นแฟนเก่าเท่านั้น พอนายเอกทำใจได้ก็ติดต่อกลับมาหาแม่ตัวเองเจอว่าพระเอกไปขอโทษแม่ตัวเองพอดี ทีนี้ก็เลยโทรศัพท์คุยกันเรื่อยๆ จนผ่านระยะนึงพระเอกขอให้นายเอกกลับมาได้มั้ย นายเอกมันบอกว่าให้พระเอกรอมันเท่ากับจำนวนวันที่เคยคบกัน (กูชอบแค่ตรงนี้ล่ะ 555) พอถึงวันก็กลับไปเจอแล้วก็คุยกันเข้าใจกัน จบ จบง่ายชห 555
กูชอบระหว่างทางของเรื่องตรงมันให้รอเนี่ยล่ะ คือเคะไม่ได้เลิกรักแต่ยังทำใจไม่ได้ก็ขอเวลาทำใจปรับมุมมองแล้วค่อยกลับไปรักใหม่ แล้วมันโดนสำหรับกูตรงมีประเด็นเรื่องเพื่อนมายุให้เลิกด้วยนี่ล่ะ มันตรงกับประสบการณ์ที่กูเคยเจอเลยอิน 555555555
แต่บางคนอาจจะไม่ชอบการบรรยายของเรื่อง เพราะมันมี 2 พาร์ท พาร์ทนึงเป็นมุมมองของเคะ อีกพาร์ทเป็นมุมมองของเมะ
>>838 พล็อตนี้เป็นนิยายนานแล้วป่ะ แบบเป็นเล่มหรือลงเว็บ
คือกูอยากรู้ เพราะพล็อตนี้แม่งเหมือนแฟนฟิคอิ้งเรื่องนึงที่กูเคยอ่าน ความเหมือนก็ราวๆ 60-70% สำหรับกูนะ
กูจะเล่าอันที่กูเคยอ่านฟิคนี้ให้ฟังแล้วกัน ตอนแรกกูไม่ได้ติดใจเลยพล็อตนี้เพราะมันดาษดื่น
แต่มาสะดุดตรงที่มึงบอกว่าให้ตัวพระเอกรอเท่ากับจำนวนวันที่เคยคบกันนี่แหละ
พระเอกกับนายเอกคบกัน แล้วก่อนหน้านี้พระเอกมีเพื่อนอยู่คนนึงแต่หายตัวไป พอโผล่มาอีกทีคือความจำเสื่อม จำอะไรไม่ได้ พระเอกก็เอาแต่เป็นห่วง พยายามรื้อฟื้นความทรงจำนู้นนี้นั่นให้เพื่อนพระเอก แต่ว่าเหมือนในอดีตอ่ะ พระเอกก็เคยแอบรัก(?) เพื่อนคนนี้ด้วย อันนี้ไม่ชัวร์เพราะคนเขียนไม่เขียนบอกตรงๆ เขียนสื่อ แต่กูขอเดาว่าแอบรักแล้วกัน คอยดูแลอะไรดีมากกก แต่มันดีเกินไป จนกลายเป็นว่าอะไรๆ ก็เพื่อน
ลืมนัดเดทกับนายเอก ลืมวันเกิด พอนัดจะไปเที่ยวก็ขอเลื่อน บอกว่าต้องพาเพื่อนไปนู้นไปนี่ จนสุดท้ายนายเอกทนไม่ไหว หนีไปเลย
พอหนีไป อีพระเอกก็เหมือนได้สติ ร่ำร้องขอคืนดี ขอให้ยกโทษให้ บลาๆๆ ตอนแรกนายเอกก็ไม่ยอมเจอหน้า หลบหน้าหลบตา
จนสุดท้ายเหมือนทนไมไ่หว บอกไปประมาณว่า ตอนนั้นช่วงที่นายเอกถูกละเลย ไม่สนใจ นายเอกยังทนกับความเจ็บปวดนั้นมาได้ตั้งนาน
ถ้าพระเอกทนได้ตามจำนวนวันที่นายเอกทุกข์ทรมาน (ที่ถูกละเลย) ตอนนั้น ก็จะยอมกลับมาคบด้วยอีกครั้ง
กูไม่บอกตอนจบแล้วกัน แล้วก็อันนี้ไม่ใช่นิยายออรินะมึง แต่เป็นแฟนฟิค
>>839 มีพิมพ์เป็นเล่มนะ สนพ. ไรไม่รู้ เนื้อเรื่องยังมีในเล้ากับเด็กดีมึงลองอ่านได้
เรื่องนี้ไม่ได้เข้มข้นเท่าฟิคอิ้งที่มึงเจอมาอ่ะ อาจจะเหมือนกันแค่จำนวนวันที่ให้รอล่ะมั้ง (พล็อตแบบนี้เกร่อนะกูว่า)
ไม่มีความจำเสื่อมเลยอ่ะ มันแค่บรรยากาศดูอึมครึมแต่ละฝ่ายเวิ่นเอง เบากว่าฟิคที่มึงเล่ามาก 55555555
>>826 กูนึกออกอีกเรื่องว่ะ Can I เรื่องนี้จบแฮปปี้นะมึง แต่กูว่าระหว่างทางพอจะมีอะไรบ้าง พระเอกชั่วมาก ทำร้ายจิตใจสารพัด ทำร้ายร่างกายบ้างก็มี แต่นายเอกฉลาด คือไม่ทำให้ตัวเองดูโง่ดูอ่อนแอ ไอ้ที่อยู่ข้างๆนี่ก็เพราะโดนบังคับกับพอจะมีเหตุผลเรื่องชอบอยู่บ้าง แต่พอเกิดเรื่องนึง มันก็พลิก นายเอกไม่เอาละ แกล้งลืมพระเอก ก็คือดำเนินเรื่องมาแบบนั้นพระเอกไปรักษาอาการทางจิตกลับมาก็ยังไขว้เขวบ้างมีคิดจะจัดการนายเอกด้วยวิธีเดิมแต่ก็ยั้งตัวทันเพราะรู้ว่าทำไปยิ่งแย่ นายเอกก็ใจแข็งระดับนึงนะ กูชอบตรงที่นายเอกไม่ยกโทษง่ายๆ รักเขานะแต่ก็ไม่ได้แบบปุบปับให้อภัยเลย นานอยู่ ดีกว่าบางเรื่องที่พล็อตแนวๆนี้ ถามกูว่ามันดีไปหมดไหมก็ไม่หรอก มีจุดที่แปลกๆอยู่บ้างแต่กูชอบความฉลาดของนายเอกที่เลี่ยงให้ตัวเองเจ็บน้อยที่สุด ไม่งอแงงุงิฟูมฟายแบบนายเอกบางเรื่อง แถมพระเอกหลังๆก็น่าสงสารอยู่ถึงจะยัดปมดราม่าให้พระเอกไว้เยอะจนล้นๆแต่ตอนมันร้องไห้กับแม่มันนี่ กูก็อินนิดๆอยู่เหมือนกัน ส่วนตัวกูชอบพระเอกร้องไห้ สะใจ 555555 แค่นั้นแหละมึง
เห็นโนอาห์ดูจะมีเรื่องที่ไรเฮียเมสันแกรีบเข้าไปช่วยทุกที อ่านตอนล่าสุดแล้วกูขำ เฮียจะแก้ตัวว่าไงดีอยู่ๆก็ลากเขาเข้าห้อง #kill the lights
พวกมึงเซ็ตทหารมาแล้ว
ปล.มีใครอ่านภูติสวาทแล้วบ้างวะ
ทุกคน รามิเรส ของนาบู ตอนพิเศษสองตอนที่มี เกี่ยวกะอะไร สนุกไหม พระนายมีกุ๊กกิ๊กหวามหวามๆไหม ?
>>850 ตอนแรก เป็นวันเกิดเจ้าชายแล้ว ฟีเรียสก็ตามใจเจ้าชายวันนึง แต่เจ้าชายไม่เรียกร้องอะไรเลย กลายเป็นฟีเรียสทนไม่ไหวต้องเอาอกเอาใจปรนเปรอแทน ไม่ต้องถามนะว่ายังงัยท่าไหน ถถถถ
ตอนสอง ไปดูดวง หมอดูทำนายว่าเจ้าชายจะมีผญ.มาข้องแวะ เป็นเจ้าหญิงของแคว้นอื่นมาเยี่ยมนางถูกใจเจ้าชายพยายามเข้ามามีปฏิสัมพันธ์ ฟีเรียสมีหึงบ้างตามธรรมเนียม ส่วนเจ้าชายก็ยังมั่นคงอบอุ่นเสมอ
นอกเรื่องหน่อย มึงมีใครอ่านแสงจันทร์ เสียงแมวไหมในเล้าเป็นยังไงบ้างวะ
มึงงง สรุป bly ตัดฉากเรทหรอ กูรู้แค่เรื่องถาพว่าไม่ตัด แค่เลื่อนไม่ให้เห็นด้านล่างเฉยๆ
>>853 เท่าที่ซื้อมาไม่ตัดนะ แค่ซูมภาพเช่น Nez ที่ซูมแล้วไม่เห็นก้นทาคาเมะ Don't Worry ก็ภาพมันบังมุมกล้องในตัวไม่ตัดว่ะ ส่วนเรื่องอื่นอย่าง Vega หรือ Teenage Blue กระทั่ง จุมพิตฉากน้อยถึงน้อยมาก จนกูว่าไม่น่าจะตัดน่ะนะ ส่วนบรรยาย กูอ่านแล้วไม่รู้สึกว่ามันตัดนะ ก็ทำกันจนจบทุกขั้นตอน สาระสำคัญก็อยู่ครบดี (หรือมันตัดปย เรทๆ ออกก็เกินปัญญากูจะเดาแล้วว่ะ)
มีตัดแค่ภาพเดียวคือเรื่องแรก รอยรักในความทรงจำ เห็นมีคนบอกมันหายไปภาพนึง แล้วเคสนั้นโดนด่าละมั้ง
>>853 blyไม่ตัดฉากเรทที่บรรยายเลยมึง มีโม่งเคยเทียบกับเวอร์ญี่ปุ่นให้ดูแล้ว มีแค่เลื่อนภาพนิดหน่อยแบบที่>>856 บอก ส่วนการแปล กูว่าแปลดีกว่าcbหลายขุม cbนี่ทั้งแปลผิด แปลมั่ว แต่งเพิ่มเอาเอง ครบทุกอย่างเลยมึง พอดีกูเพิ่งย้อนไปอ่านโม่งเก่าๆมา แล้วเจอการแปลผิดของค่ายนี้กูทนไม่ไหวเลยมาบอกมึงอีกครั้ง ที่กูลิสจะซื้อๆเป็นอันตกกระป๋องไป 555555
กูเพิ่งอ่านงานชุนภุศจบเซ็ทเจ้าชาย ....ไหนว่านาบูไม่เน้นนิยายมีฉาก ล๊อตนี้กูเอียนฉากมากแล้วมันก็แนวเดิมๆรักต่างศักดิ์เคะเจียมตัว เมะเนื้อหอม มีเจ้าชายเจ้าหญิงต่างแคว้นมาอ่อยถึงวัง ปากแข็งทั้งคู่หึงหวงก็ไม่บอกตรงๆ ทำอะไรประชดกัน คิดไปเอง ปรับความเข้าใจที่เตียง ....สองเรื่องก่อนอย่างทาสรัก รามิเรส มันยังมีสตอรี่มากกว่า ล๊อตนี้อ่านแล้วเนือยๆเบื่อๆ
กูคนนึงที่เฉยๆกับชุนภุศ กูว่างานเขาไม่ได้ดีขนาดนั้น กูรำคาญที่นาบูดัน ดันเยอะจนเอือม ติ่งก็อวยเรื่องภาษาสวยแบบนั้นแบบนี้กูอ่านแล้วไม่ขนาดนั้นเลย งั้นๆมาก บางช่วงติดขัดอ่านไม่ลื่นไหล นอกจากหน้าปกที่ติ่งได้มีอะไรที่น่าชื่นชมอีกวะ กูงงกับจำนวนติ่งมาก ยิ่งรามิเรสมีภาพประกอบเรทสัสๆสวนทางกับนโยบายไม่เน้นฉากของนาบู ไหนบอกเน้นพล็อต แต่ละเรื่องนี่กูแบบ...อ่ะจ่ะ หรือที่เขากรี้ดกร้าดเขาติ่งกันตรงนี้ตรงภาพเรทๆ
แนวงานคุณชุนภุศเขามางี้อยู่แล้ว เนื้อหาแบบนิยายเรทผู้ใหญ่ที่พวกแม่บ้านชอบอ่านกัน แต่บังเอิญนาบูมันแค่เคยพ่นน้ำลายออกมาก่อนหน้านี้เฉยๆว่าเน้นพล็อต ไม่เน้นเย็ดข่มขืน? แต่งานคุณชุนส่วนใหญ่คือมีต้นฉบับจบอยู่แล้ว ทำงานได้เร็ว นั่นแหละ กูก็เห็นอิสนพ.นี้พ่นน้ำลายรดตัวเองตลอด จะเอาอะไรกับสนพ.ที่เอานิยายผิดกติกามาหาแดกต่อวะ แกล้งปล่อยไปปีสองปีคนก็ลืมหมดแล้ว
>>860 กูไม่ได้อ่านงานคนนี้ แต่เห็นว่ามึงบอกว่ามีฉากประชด กูขอบ่นบ้าง กูเบื่อนิยายที่ตัวเอกมันประชดกันว่ะ ไม่ว่าจะวายหรือไม่วายก็ตาม กูรำคาญมากเวลาเจอฉากที่ตัวละครแม่งประชดกัน ที่เรื่องมันแย่มันงี่เง่าก็เพราะประชดกันไปประชดกันมาเนี่ยแหละ กูไม่เข้าใจว่าทำไมหลายคนชอบแต่งให้ตัวละครมีการกระทำงี่เง่าแบบนี้วะ เขาไม่รู้กันเหรอว่ามันทำให้เรื่องน่ารำคาญ ยิ่งอ่านยิ่งหงุดหงิด อยากทะละหนังสือเข้าไปตบหัวสักทีสองที
4เล่มเขามาแนวเดียวกันหมดเลยคือกูงงว่าไม่โดนติงเรื่องไม่มีความคิดสร้างสรรค์เหรอ อ่านคำนำสนพเหมือนมีแพลนว่าจะเขียนเรื่องเจ้าชายองค์อื่นอีก ...พอเห๊อะ
>>863 เป็นการประชดไปอยู่ในสภาพล่อแหลมกับคนอื่น เพราะอยากให้คู่ตัวเองออกอาการหึงหวงด้วยเนี่ยเด่ะ กูโคตรเกลียดแบบนี้
ขอบใจมากพวกมึงที่ตอบกูเรื่อง bly คือกูจำได้ว่าเคยอ่านแวบๆในนี้ว่าไม่ตัด แต่ในสสตว.แม่งบอกว่าตัดทั้งฉากทั้งภาพกูเลยงง เพราะยังไม่ได้นิยายของ bly เลย ดองรัวๆ 5555555
กรงรักพันธนาการหัวใจ มีดีส์ สองเล่มจบ หน้าปกleila เฉพาะหนังสือ 400 ถ้าเอาจั่วปังด้วย 575 ลายเหมือนหน้าปกเป๊ะ
เฉพาะกล่องราคาแม่งจะเท่าหนังสือล่ะ ยุคสมัยนี้หนังสือต้องเน้นแพคเกจกันขนาด
นักสะสมกันทั้งนั้น แต่ก็คิดต่อยอดไงมึง เผื่อไม่ชอบพอมีบ้อกก็ขายได้ราคาดีเลยต้องกัดฟันเอา
ใครอ่านเฮียแบบเต็มของภาพวาดคลุงแล้วบ้าง สปอยกูหน่อยสิแบดเอ็นหรือแค่บิทเทอร์
Bad
ไหนว่าจบต่อคิดเองวะ กูนึกว่าแบบคุณฟักภาคแรกให้คิดเอง กูสั่งไปละกำลังรอของ 555555
ชิบหาย กูนึกว่าแค่bitter;___;//กูได้ตั้งแต่เมื่อวานละแต่ยังไม่อ่านเลยว่ะ
แล้วสรุปเรื่องเฮียใครรุกใครรับวะ
อยากอ่านแนว ไก่กุ๊กๆ ของรุกน่ารัก มีแนะนำไหมเพื่อนโม่ง ถึงภาษามันจะงงๆ แต่ไม่เป็นไรกูไม่เน้นมาก อยากอ่านพล็อตแบบนี้ว่ะ
เพิ่งอ่าน The our story กังหันกับพัดโบก by หมอตุ๊ด
เห็นเล่มหนาดี ประมาณ 400หน้า ซื้อนายอินทร์ลดเหลือ263 เลยลองซื้อมาอ่านดูว่ามันจะต่างไรกับพวกนข.ที่เป็นผู้หญิงไหม
เรื่องก็ประมาณว่าเป็นคนอกหักสองคนมาเจอกัน พระเอกเรียนวิศวะ นายเอกเรียนหมอ ปีสุดท้ายทั้งคู่ โดนคนรักทิ้งไปมีใหม่ทั้งคู่ มาเมาหัวทิ่มย้อมใจที่ผับเลยเถิดไปจนถึงซั่มกัน ค่อยๆพัฒนาความสัมพันธ์จนเป็นแฟน เนื้อเรื่องเรียบเรื่อยไม่ได้หวือหวาอะไร ประมาณslice of life นิสัยตัวละครไม่งี่เง่ามีเหตุผลแยกแยะผิดชอบชั่วดีได้ ดราม่ามีนิดเดียวที่แม่พระเอกไปพูดกับนายเอกขอให้เลิกคบกัน แต่ก็เคลียร์กันได้ด้วยเหตุผล จบ เรื่องนี้ไม่มีฉากนะตัดมาเช้าวันรุ่งขึ้นเลย คนเขียนบอกว่าความฟินไม่จำเป็นต้องเย็บ
แต่ที่กูไม่ชอบคือสไตล์การเขียน เขาจะเขียนจากมุมมองพระเอกสลับกับนายเอกบทเว้นบท แต่มันทับซ้อนในเหตุการณ์เดียวกันเรียกว่าเหมือนอ่านซ้ำสองบทแต่เป็นคนละมุมมอง บทสนทนาเดียวกันเลยสำหรับกูมันอ่านแล้วน่าเบื่อมาก จะเขียนสลับมุมมองก็น่าจะให้เนื้อเรื่องมันดำเนินไปข้างหน้าเรื่อยๆดีกว่า จำนวนหน้าที่หนาก็มาจากแบบนี้ เนื้อเรื่องมันไม่ได้ยาวหรอก
เออ ช่วงนี้โม่งอัพเดทนิยายรายตอนหายไปไหนหมดวะ กลัวโดนรุม?//เพิ่งเห็นว่าชีวิตใหม่ฯแม่งอัพไปสองตอนแล้วแต่ในนี้แม่งเงียบสนิท
เบเกอรี่ประกาศลข.ของ october คราวนี้เป็นนิยายเรื่องใหม่ใช่มะ ไม่ใช่เรื่องเก่าแบบ ambivalence
มึง สะใภ้เถื่อนนี่สนุกขนาดไหน ทำไมราคาโหดสัส กลุ่มนึงขาย4000 อีกกลุ่มกำลังประมูล ราคากำลังพุ่ง โม่งไหนบอกกูได้บ้าง
*แม่พระเอก (พิมพ์ผิด)
ky อี้เหรินเป่ยนี่ส่วนใหญ่เป็นแนวไหนหรอวะ มีประเภทตัวเอกโดนข่มขืนปะ พอดีกำลังตัดสินใจว่าจะซื้อwwbต่อจนจบเลยดีไหม เห็น 8 เล่มยาว
ไนท์แมร์ เล่มล่าสุดของเอเวอร์วาย สนุกมั้ยวะ กูเห็นปกแล้วแม่งใจละลาย
เขาได้กันแล้ว #คู่ตรงข้าม...ตอนหน้าก็จะจบแล้ว นี่กูจะไม่เหลือนิยายอ่านบนเล้าแล้วนะ ไอ้ที่ตามๆอยู่ก็ไม่ค่อยอัพ เศร้าจายยยย
อยากเมาท์ม่านรักต่อ แต่ห้องเมาท์ยังไม่มา มึงเอ้ยยย 55555
>>906 มันเปิดหัวข้อใหม่ยังไง กูคันปากอยากเม้าท์มอยเช่นกัน
ถึงคนที่ตาม นางอัพรูปหนังสือแล้วจ้าแต่ไม่กี่ชุดนะ ไม่ใช่ร้อยสองร้อย รูปอัพลงIG แล้วจะเปิดเพจFB เพื่อ!? ไหนว่าจะแอดมิทเดือนสองเดือนใครถ่าย ถ้ามีหนังสือจริงทำไมเพิ่งจะอัพเอาป่านนี้ อัพเดทการโอน เหลือที่ยังไม่ได้โอนอีกสองหมื่นเจ็ด
เควายแปบนะพวกมึง กูเพิ่งเห็นมีดีส์โพสต์
1. กรงรักฯ 2 เล่มจบ 320 บาท (ไม่แถมโปสเตอร์)
2. บ็อกซ์เซ็ตกรงรักฯ 460 บาท
ไอ้ข้อ2 คือราคา บ็อก+เล่มแล้วหรือแค่ขายบ็อกเพียวๆ 460 บาทวะ
ถ้าสองเล่มจบ 320 แล้วยังต้องจ่ายค่าบ็อกอีก 460 ถ้างั้นจริงอีเหี้ย หน้าเลือดชิบหาย
KY ชีวิตใหม่ฯตอนใหม่อัพแล้ว ช่วงนี้ซาลกิลรัวๆเลยว่ะ คนอื่นบทหาย
กูรอกระทู้เม้า กูอยากพูดเรื่องม่านรักเหมือนกัน อยากด่า
69 มีตอนพิเศษ 2 ตอน ถอนหายใจเลยกู นี่คุณฝนจะไม่พิจารณาเรื่องทำไซด์แยกเล่มหน่อยเหรอวะ
ขอขั้นแป๊บ สงสัยว่ะ พอดีไปส่อง FB เจ้าแม่นักจองมา เห็นเขาลิสต์รายการหนังสือที่จองไปแล้วยังไม่ได้
บางรายการแม่งเป็นปี สองปี แต่ที่ทำกรูตะลึงคือชื่อนักเขียน บางคนไม่คิดเลยว่าเขาจะมีเรื่องพวกนี้ ไอ้ที่จองแล้วไม่ส่งอ่ะ
กูงงมาก พอดูไปส่องเพจนักเขียน เขาก็โพสต์สเตตัสกันปกติ ไม่เห็นพูดถึงเรื่องหนังสือเลยวะ
เรืี่อง candy ของ every ใครซื้อมาอ่านแล้ว อยากถามว่าโอไหม
ปกayaume ทำตูละลาย มาถามในโม่งให้แน่ใจก่อน
นายเอกบนปกส่วนตัวว่าน่ารักดีแต่ไม่รู้ว่าจะออกแต๋วหรือสาวมั้ย
>>918 https://goo.gl/7kHB2u อันดับเหรียญทองแดง
>>919 กูชอบเรื่องนี้นะ กูเป็นติ่งคุณ ว. บอกไว้ก่อนว่ากูอวย 55555555
เรื่องคือ soap opera มหา'ลัยทั่วไป หวังเอาเนื้อหาสาระการทำงานอะไรไม่มีอะ เอาแค่ฮาแก้เครียดได้
กูให้เรตแค่ละครก่อนข่าวอ่ะมึง ไม่พีคเท่าละครหลังข่าวและไม่ดราม่า อ่านเรื่อยๆ ได้ภาษาไหลลื่น แต่เตือนว่าเคะสาวมีเครา ใจไม่ชอบความเคะแฮ่ดอย่าอ่าน 55555
twinของนาบูนี่ควรครอบครองไหมวะ นานละแต่กูเพิ่งนึกออก กูรู้สึกค่ายนี้ชอบหลอกแดกเงินกูจากปก ขอคห.โม่งหน่อย 55555555
>>920 >>921 ขอบใจพวกมึงว่ะ ;w; อ่านแก้เครียดได้ก็สนอยู่ แต่เห็นราคาแล้วเครียดแทน 555+ สรุปดรอปแหละ
ขอบ่นอีกหน่อย แอบปวดใจ นิยายวายปกสวยๆเนื้อเรื่องไม่ผ่าน(จริตกูเอง)กว่าครึ่งไม่ว่าจะแปลหรือคนไทยแต่งเอง
กิริยาออกสาว(ทั้งหน้าตา,หุ่น,นิสัย) จะว่าเรื่องมากก็ได้แต่กูชอบคาแรคเตอร์ที่มันเป็น"ผู้ชาย"จริงๆ
ไม่ใช่แค่ใช้คำหยาบกับมีไอ้นั่นก็นับเป็นผู้ชายแล้ว จะให้ไปอ่านสายจิ้นก็ฟินไม่สุดอ่ะ(กลัวโดนคนเขียนหักหลังด้วย)
>>923 กูก็ชอบแบบนั้น แต่หายากว่ะมึง 10เรื่องเจอซักเรื่องนี่บุญชั้นหนังสือกูแล้ว วายแต่งยังดีมีให้ทดลองอ่านก่อนถ้าเคะสาวแตก สาวดุ้น ปกสวยแค่ไหนก็หลอกแดกเงินกูไม่ได้ ส่วนวายแปลอันนี้แล้วแต่ดวง แต่ก็ไม่ค่อยหนีกันเท่าไหร บางทีกูก็คิดนะเขียนเคะให้เป็นผู้ชายนี่มันจะตายกันรึไง บางเรื่องนี่เปลี่ยนคำบรรยายเคะก็นิยายนอร์มอลแล้ว
>>922 กูอ่านไม่จบ เหอเหอ
ห้องนี้โดนล็อคตั้งกระทู้ไม่ได้กันโทรลมาป่วนน่ะ ต้องไปขอห้อง meta แต่จำได้ว่าช่วงก่อน C90 แอดมินแจ้งไปต่างประเทศ 2 อาทิตย์ คงต้องรอเขากลับมาปลดล้อคให้ว่ะ
Ky หน่อย วันก่อนอ่านเจอพรีแกะส้ม3 เล่ม เลื่อนพรีเป็นสิ้นเดือนนี้ใช่ป่ะ ถ้าจำผิดช่วยบอกหน่อย ของสนพ.ไหนที่เลื่อนพรี อ่านผ่านๆตอนกำลังยุ่งว่าจะไปอ่านอีกรอบหายไปไหนแล้วไม่รู้ ขอบคุณมาก
ค่ายนบลนี่เค้าหายไปไหนอีกละวะ กูกดดูเพจทุกวันว่าจะอัพเดทเมื่อไร ไม่มีข่าวคราวใดๆ เลย
กูอยากเม้าม่านรักมาก เมื่อไหร่จะได้ห้องใหม่วะ
ตอนนี้พวกดังๆพลิกลิ้น ดิ้นแด่วๆ กูอยากเม้าาาา
>>935 กูรำคาญอิป้าพยาบาลห้องคลอดมากกว่า ทำเป็นบอกประมาณว่า ทุกคนก็เป็นผู้เสียหายเหมือนกัน อย่าดราม่ากันเองเลย คนที่(ตอนนั้น)เชื่อว่านักเขียนมีหนังสือจริงก็ไม่ผิด เค้ามีสิทธิ์จะเชื่อ
แหม ในเมื่อมึงมีสิทธิ์จะเชื่อ คนอื่นก็มีสิทธิ์จะไม่เชื่อเหมือนกัน แต่ตอนนั้นขาใหญ่ในห้องมีแต่จะกดดันคนไม่เชื่อ ใครมาเม้นสงสัยอะไรก็โดนด่ากลับ คนไม่จองก็ห้ามเม้น เดี๋ยวโดนหาว่าเสือก
รอฟังข่าว ม่านรัก เหมือนกัน
>>936 จริงๆกูก็อยู่ใน สสตว นะแต่หลังจากมีกรณีม่านรักแล้วเห็นพฤติกรรมกลุ่มแอ็ดมินกูเลยถอยห่างออกมา กูไม่เข้าไปดูเลยแม่ง กูเกลียด ถ้าวันนี้มาบอกว่าเค้ามีสิทธิ์จะเชื่อ แล้วทำไมวันนั้นถึงไล่บี้คนที่เขาไม่เชื่อ อีพยาบาลก็พยายามโน้มน้าวให้คนเชื่อว่าของมีจริง พฤติกรรมเข้าข้างคนเชื่อว่ามีของชัดๆอย่ามาพูดเรื่องสิทธิ์เลยกูจะอ้วก
คำพูดของป้าห้องคลอด
"ใส่ใจความรู้สึกของคนรอบข้างกันด้วยนะคะ คนที่รอไม่ใช่คนที่ผิด คนที่ไม่รอก็ไม่ผิดเช่นกัน อย่าให้หลังบ้านอิชั้นร้อนไปกว่านี้เลยนะคะสาวๆ^^
ไม่ใช่เรื่องน่าอายที่เราจะโดนหลอก คนที่หลอกเราต่างหากที่ต้องอับอาย^^"
เฟกชิบหาย ตอนนั้นไม่ได้พูดเรื่องรอไม่รอเลยเถอะ เขาพูดถึง นข มีของจริงหรือตอแหล เพื่อเป็นแนวทางให้คนเสียเงินตัดสินใจว่าจะรอต่อแบบไปตายเอาดาบหน้า หรือขอเงินคืนก่อน แต่นางกับพวกก็กางปีกปกป้อง นข ใต้คำว่าผู้ประสบภัยเหมือนกัน เดี๋ยวกูลองไปมั่งดีกว่า
ป้าเรย์ไรนั่นกริบเลยนะมึง ไม่มาโผล่โพสนั้นเลยป่ะวะ กูลองหาไม่เจอ แต่โพสอื่นนี่เกาะทุกโพส 55555 สงสัยเก็บเศษหน้าอยู่
มีฟิคเรื่องไหนแต่งดีๆ บ้างวะ กูหานิยายอ่านจนไม่มีอะไรจะอ่านแล้ว กูไม่รู้จักนักร้องเกาหลีเลยไม่มีปัญหาเรื่องชื่อตัวละครแล้วเห็นเป็นหน้าให้เสียอรรถรส รบกวนพวกมึงช่วยแนะนำที ขอบคุณล่วงหน้า
>>943 รู้จักแต่ของ exo เคยแปะไว้ เป็นนิยายแปล https://fanboi.ch/801/2188/534/
เรื่อง boy who cried wolf อันนี้ออกแนวเกาหลีย้อนยุค พระเอกเป็นหมาป่า นายเอกเป็นแม่มดที่ชาวบ้านไม่ชอบ โดนกลั่นแกล้งขับไล่ กูจำเนื้อเรื่องไม่ได้แล้ว ดองมานานขี้เกียจอ่านต่อ 5555 แต่สนุกดีนะ
แล้วก็เรื่องบันทึกรักคุณชายน้ำหอม คล้ายๆละครจีนเรื่องม่านรักตระกูลน้ำหอม
แนวอื่นนึกไม่ค่อยออกเพราะกูชอบพีเรียดย้อนยุคเป็นพิเศษ
กุไม่รู้กูมาถูกมู้ไหม ถ้าผิดกูขอโทษ
กูตามหาการ์ตูนอ่ะมึง มังงะYเรื่องนึง จำได้แต่เนื้อเรื่อง
แนวแบบ นายเอก(หัวทองมั้ง) ความจำเสื่อมแล้วก็ดูเหม่อๆ อาศัยอยู่กับบ้านนึงที่รับนายเอกมาเลี้ยง
แล้วอยู่ๆพระเอกก็โผล่มา(หัวดำ) เหมือนพยายามฟื้นความทรงจำนายเอก แล้วสรุปคือ พระเอกมีฝาแฝด ฝาแฝดคู่นี้กับนายเอกมีพ่อหรือแม่คนเดียวกันนี่แหละ เคยเล่นกันตอนเด็ก แล้วฝาแฝดของพระเอกโดนพ่อที่เหมือนจะเป็นเทพหรืออะไรของหมู่บ้านนั้นแดก ตอนจบพระเอกนายเอกกลับไปอยู่ที่บ้านที่เคยเจอกันตอนเด็ก แล้วมีเด็กคนนึงมาทดสอบความกล้าเรื่องปีศาจกินคน แล้วก็เจอพระเอกกะบนายเอกบอกว่าห้ามมา จบ กูอ่านเรื่องนึงของบงกชแล้งคิดถึงเรื่อนี้อ่ะ อหมือนมันต่อกัน ลายเส้นคล้ายๆของ อ. Kojima lalako โอ้ย กุตามหามาหลายวันมากจะหมดคลังละ หาไม่เจอสักที ถ้านึกออกช่วยกูทีนะ
>>946 มึงต้องถามห้องนี้ >>>/801/2621/
ตอนนี้กูเริ่มเซ็งกับการส่งหนังสือของหนูแดงชิบหาย //กรอกตาเป็นเลขแปด
ky มีนิยายมาแนะนำ เรื่อง『Eye Contact』อย่าสบตาใครเกิน 4 วินาที
เป็นเรื่องของปัณณ์ที่ถ้าสบตาใครเกิน 4 วิ จะอ่านใจได้ เลยเป็นพวกไม่ชอบสบตาชาวบ้าน ทำให้ดูเหมือนไม่มั่นใจในตนเอง
กูชอบตรงที่เขามีข้อมูลของพวกสำนักพิมพ์ใส่มาด้วยอ่ะ เรื่องพรูฟงานไรพวกเนี้ย
แล้วมันจะฮาตรงที่เรื่องนี้มันมีแมว หนูแฮมสเตอร์ และหมาชิบะ โผล่มานี่แหละ มึงต้องไปอ่านเองว่าสามตัวนี้หมายถึงใคร!
>>951 กูกำลังจะพิมพ์แบบ >>953 เลย
แต่เรื่องใหม่เขากูก็ไม่ได้จองเหมือนกัน กูแกลบ แม่งออกหลายเล่มๆ พร้อมๆ กัน กูเปย์คนที่ใช่กว่าของกูก่อนละกัน 555
>>952 กูอ่านนะ แต่เขาอัพช้าว่ะ 5555555
กูอยากเอามาแนะนำในนี้เหมือนกันแต่เรื่องเพิ่งมาแค่ไม่กี่ตอนเอง กูรอดูตอนต่อๆ ไปอยู่ว่าเขาจะอัพเรื่องเกี่ยวกับการทำงานต่อไปแค่ไหน เพราะโทนเรื่องกึ่งแฟนตาซีกูกลัวว่าเดี๋ยวไปปูภูมิหลังของตัวเอกคนอื่นอีก กลัวเนื้อเรื่องแผ่วปลายว่ะ
ขาใหญ่นักรีวิวแม่งก็พลิกลิ้นเหอะเรื่องม่านรักอ่ะ แต่ไม่ออกสื่อ กลัวเก็บเศษหนังหน้ากลับไม่ทันคนด่า หึหึ
กูเคยโพสถามในมู้ที่แล้วให้พวกมึงช่วยเล่าเรื่องขาใหญ่นักรีวิวให้ฟังหน่อย ทำไมไม่มีคนตอบกูเลยอ่ะ คือกูเป็นพวกนอกวงโคจร รู้แค่ว่าเขาเป็นใคร ไม่รู้ประวัติ เล่าให้กูฟังหน่อยไม่ได้หรอพวกมึง TT
เหมือนมีคนถามถึงsasra1 จะออกต้นเดือนกย.เน้อ
ของกูนี่อ่านเล่มหนึ่งสมัยเดงกิรุทำ กูว่าใจความสำคัญมันก็อยู่ในเล่มหนึ่งนี่แหล่ะ ใครไม่เคยอ่านมาก่อนมาตามเล่ม2,3,4ทีหลังกูว่างงตายห่า
ถ้วยชามันน่าจะทำแบบ 1-2คอมโบไม่แยกขายออกมาซะตั้งแต่แรก แล้วค่อยปล่อย 3,4 ตามมา แต่พูดถึงรูปเล่มคุณภาพปกและภาพสีพินอัพ เดงกิรุกินขาดว่ะดีกว่าเยอะ
>>960 กูเล่าไม่ถูกอ่ะมึง เห็นมีคนว่านางเป็นเซเลปเพราะไลฟ์สไตล์ที่นางนำเสนอตัวเองมันดูประมาณว่านางรวย นางหรู เท่าที่กูสัมผัสห่างๆนางก็กร่างอยู่ในกลุ่มวาย พูดอะไรก็จะมีคนตามเลียตามประจบ แต่มันไม่มีคนเดือดร้อนไง จนมามีกรณีม่านรักที่นางไปรับเป็นคนกลางไปเจรจากับนข.ขอเพิ่มยอดจองหลังจากที่นข.ปิดจองไปแล้ว พอมีปัญหานางก็อ้างตัวเป็นผู้ประสบภัยแต่ก็ป้องนขตลอด ตอนออกมาโวยวายกันช่วงแรกๆนางจะอ้างเลยนะว่า นข.มีหนังสือ เป็นคนเดียวเลยมั้งที่ขออะไรนขก็จะได้มา อย่างรูปกล่องที่ไม่รู้ว่าข้างในมีอะไรนั่นก็นางเป็นคนไปขอมา จากนั้นก็มีดราม่ามาเรื่อยๆ แต่กูก็แปลกใจอยู่นะว่า มารับเป็นคนกลางทำไม จะว่าทำเฉยๆเพื่อเพื่อน มันก็ดูทุ่มเทเกินถึงขนาดแปะประกาศขอยอดแล้วไปขอเพิ่มจำนวนหลังปิดจอง แต่ถ้ามีผลประโยชน์นางก็รวยแล้วเงินแค่นี้ยังอยากได้อีกอ่อวะ ถ้าเป็นกู กูไม่เอายิ่งเสี่ยงพาเพื่อนเสียงเงินแบบนี้กูจะยิ่งเล่นนข เอาความจริงมาให้ได้ไม่ใช่ป้องกันแบบหลับหูหลับตาแบบนี้
กูตอบได้แค่นี้ถ้าไม่พอรอคนต่อไปนะ
>>966 ทุกวันนี้ กูเป็นมนุษย์รอบไปรษณีย์ มีเหลือให้เท่าไหรก็เท่านั้น ไม่สะดวกจะเดินทางไปแย่งชิงกับใคร ถ้าเหลือมาถึงก็ดีไม่เหลือก็ช่างแม่ง กูเห็นคนมาโพสต์ว่าไปหลังงานเปิดชม.นึงก็ไม่เหลือของที่หมายตาเอาไว้แล้ว เปลืองค่าบัตรเข้างาน ค่ารถอีก สนพ.มันก็ไม่จำกัดจำนวนซื้อหรอกขายของได้เงินก็พอแล้ว
คือสนพ. ไม่เชิงไม่จำกัดหรอกมึง เเต่เขาไม่รู้ว่าเเม่งมีเเบบนี้มากกว่า เห็นในสสตว บอกว่า เจอสิบเก้าชุด สามสิบชุด ยืนงง ทำอะไรไม่ถูก
มึ้งงงงงงงงงงงงง ฝุ่นตอนใหม่มาแล้วววววว กูล่ะค้าง
มึงจะฟลัดกระทู้ทำเหี้ยไรเนี่ยะ !!!!
มึงกรอบตัวเลขสีขาวนี่คืออะไรวะ ทำไมอิคนที่ฟลัดกระทู้มีสีขาว
ต้องการมาป่วนทู้หรืออะไรวะ ทำตัวเหี้ยจริงๆ
ไม่ใช่เหี้ยไร เม้นจะเต็มแล้ว ห้องก็ยังเปิดไม่ได้ มีกูมาด่ามึงอีก เปลืองพื้นที่อีก สัส ฟลัดทำห่าไร
คงเป็นโทรลคุงเวอร์ชั่นใหม่ต้องการให้ทู้เต็มไวๆ อ่ะล่ะกูว่า
แต่ฝุ่นทำกูค้างชหเมื่อไหร่เต็มเตื้องจะมาอัพบ้างวะ
เรียกร้องความสนใจหรอ พิมพ์แค่ครั้งเดียวก็รู้เรื่องละจะฟลัดเพื่อ?
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.