>>163 ที่ว่ามามันก็เป็นฉากคลิเช่นี่ สำหรับกูกูเฉยๆว่ะ
คำประกาศนี่อ่านฆ่าเวลาเพลินๆได้ แค่นายเอกไม่สาวแตกกูก็ดีใจละ แต่ตอนจบที่จู่ๆมาริบะกันนี่กูว่ามันยัดเยียดอะ แบบ จู่ๆนายเอกนางก็จะรุกขึ้นมาซะงั้น แล้วไอ้พระเอกแม่งก็ออกลายสาวน้อยขึ้นมาทันที(แต่ไม่ได้มากอะไรขนาดนั้น แค่กูขัดๆหน่อยเพราะคาร์ก่อนหน้ามันไม่ใช่งี้) สำหรับกูมันเป็นความรู้สึกเหมือน ใส่ฉากริบะมาเพื่อให้เรื่องดูฉีกแนวก็เท่านั้นว่ะ แต่ก็นับว่าเป็นงานที่เขียนดีนะ
กูขอแทรกรีวิวหน่อย ถึงจะเรื่องเดิมๆก็เหอะ
1.หัวใจหลังเลนส์- ถึงถึงแม้ว่าตอนพระนายดีกันไม่มาlove-hateแล้วมันจะโคตรหวานจ๋าเลยก็เถอะ แต่ก็เป็นงานที่เขียนดีงานหนึ่ง เรื่องกล้องเรื่องอาชีพไม่ใช่แค่เอามาใส่ไว้ให้เป็นเปลือกเฉยๆ ภาษาลื่นไหล อ่านแล้วเห็นภาพ ส่วนตัวกูอบากได้เล่มเพราะถูกใจคู่รอง อยากรู้มากว่ากูจะยังสามารถหาที่ไหนได้อีกมั้ย เพราะอยากอ่านตอนพิเศษจริงๆ..
2.รักคิดลึก-อ่านแบบไม่คิดอะไรมากกกกกก็โอเคอยู่ มุ้งมิ้งไปเรื่อยๆ กูชอบใจตรงนายเอกโดนจับแดกซะเองนี่แหละ แต่ก็ไม่มีอะไรให้จดจำมาก นอกจากปกสวย ภาษาลื่น
3.[นิยายแปลญี่ปุ่น][น่าจะคนรู้จักเยอะแล้วแหละ แต่กูอยากบ่น] Slaver seriesของคาโต้ เอเลน่า-นี่มันเนื้อเรื่องตามขนบละครไทยแบบพิศาลๆเลยนี่หว่า..กักขังหน่วงเหนี่ยว ปล้ำ เข้าใจผิดกัน ปล้ำ เริ่มจะเข้าใจกัน เจออุปสรรค แล้วก็วนๆไปอย่างนี้สองสามเล่ม จนในที่สุดก็มาจบลงด้วยดี..บรรยายนายเอกได้ดูมีออร่าเหลือเกิน..แต่ก็ตามสไตล์คนเขียนคนนี้ นายเอกงามหยดย้อยเหมือนเทพธิดา..แต่ยังดีที่ไม่ได้สาวเหมือนที่ว่าๆไป นิสัยนายเอกตรงไปตรงมาดี จะรำคาญก็ตรงรู้ตัวช้านี่แหละ..เรื่องนี้ ถ้าคนชอบงานน้ำเน่าๆก็คงชอบมั้ง อ่านเพลินๆ มีปวดหัวกับสองพระนายเป็นระยะๆ