Last posted
Total of 1000 posts
>>>/801/1995 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 1
>>>/801/2077 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 2
>>>/801/2130 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 3
>>>/801/2188 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 4
>>>/801/2317 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 5
>>>/801/2449 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 6
>>>/801/2622 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 7
>>>/801/2735 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 8
สาระ :
>>>/801/1995/930 Omegaverse คืออะไร
>>>/801/2077/57 หิ้งโม่ง
หิ้งโม่ง ver. ล่าสุด https://goo.gl/44LcJL
มากูเปิดให้
ในนี้มีคนอ่านอ๋องแมวป่ะวะ กุชอบความอัพเร็วของคนเขียนมาก แต่งเร็วทันใจชิบหายเลย
>>5 เรื่องแนวจีนโบราณแฟนตาซีนิดๆ มีพลังวิเศษ เคะโดนใส่ร้ายจนตายในชาติก่อน แล้วย้อนกลับมาเป็นตัวเองตอนเด็กใหม่อีกครั้ง เมะเป็นอ๋อง+แม่ทัพ ชาติก่อนเคะเป็นนายบำเรอ แต่มีเหตุให้ถูกปลด บลาๆๆ ประมาณนี้ เรื่องเนิบหน่อยๆค่อยๆคืบอ่ะมึง มีปมในอดีตเยอะ เคะแมรี่ซูอย่างที่พูดกัน ยิ่งกว่าเทพทรู แบคดีสกิลโคตรโกง และมีความซื่อที่กูว่าเกือบโง่แต่โง่ไม่สุด ยังฉลาดบ้าง ส่วนเมะแบบนิ่งๆเงียบๆ แต่พออ่อยทีใจกูกระเจิง หวานๆน่ารักดีมึง ที่สำคัญคืออัพเร็วสัด วันละตอนได้อ่ะ
ky หน่อย ห้องสาวฟุอยู่หมวดไหน? เมื่อกี้ปิดไปหาไม่เจอว่ะ
>>5 เออเคะแมรี่ซูอ่ะ แต่กูขำทอล์กตนเขียนที่บอกว่านาบเอกจะค่อยเติมทรู จะเป็นเทพทรูแล้ว 555555 และชอบอีกอย่างคือนายเอกมันไม่ได้จะแก้แค้นอย่างเดียวอ่ะ ตลกดี อ่านได้เรื่อยๆ แต่เวลาเคะเล่าเรื่องในอดีตก่อนตายนี่ก็น่าสงสาร ชาติก่อนทำไมพระเอกแลดูเลวต่างกับชาตินี้ชืบหาย
เพื่อนโม่งงง คือตอนนี้กูอ่านอ๋องแมวและพี่เงือก ซึ่งกูค้างมากทั้งสองเพราะยังไม่จบ กูขอให้เพื่อนโม่งช่วยชี้แนะกูด้วย ช่วยแนะนำนิยายจีนบนเว็บที่จบแล้ว และมาตรฐานค่อนข้างอยู่ในเกณฑ์รับได้ของเพื่อนโม่งให้กูที
>>11 เออตอนอ่านแรกๆกูก็แอบคิดทำไมพระเอกแม่งดูเลวจังวะ ชาตินี้มาแบบละมุนมาก55555 กูว่าเพราะมุมมองนายเอกด้วยว่ะ เรื่องจริงอาจจะไม่ใช่แบบที่นายเอกคิด แล้วมีรัชทายาทอีก นี่ก็น่าจะตัวแปรสำคัญที่ทำให้นายเอกตกกระป๋องนะ ทำเพื่อปกป้องงี้ โอ้ยพูดเองก็แอบรู้สึกเน่าเอง5555555555
>>13 มึงอ่านเหมือนกูค้างเหมือนกูเลย555555
อ๋องแมวนี่กูว่าพระเอกมันก็ไม่ได้เลวอะไรหรอกมั้งชาติที่แล้ว มุมมองนายเอกล้วนๆเลยที่ทำให้ดูเลว55555 มีนายบำเรอหลายคนก็จริงแต่กุว่าท่านอ๋องแม่งเอานายเอกคนเดียว จากที่อ่านมาว่าตอนเป็นนายบำเรอแล้วโดนเหมียวๆหนักตลอด อินายบำเรอคนอื่นแม่งไม่เป็นไรตื่นเช้าเชิดหน้าชูตากันได้ มีแต่ถิงถิงนี่โดนหนักจนตื่นสายคนเดียว อินายเอกมันซื่อด้วยแหละชาติแล้ว กุว่าเรื่องขนมที่อ๋องแดกแต่ของลู่ชุนน่าจะเพราะอิลู่ชุนนี่แหละสลับขนมไม่ก็ทำไรซักอย่าง อ๋องอาจจะคิดว่าเป็นขนมที่ถิงถิงทำเลยแดกเข้าไปซะเยอะ ดูรักถิงถิงจะตายแต่ชาติที่แล้วไม่มีโอกาสอธิบาย /กูเดาล้วนๆ5555
กูขอมาร้องไห้หน่อย กูเข้าหิ้งไม่ได้อ่ะพวกมึง มันให้ยืนยันเบอร์โทรศัพท์ มีวิธีแก้ไหม
ดูทำงานเป็นขบวนการดีอะมึง ถึงแม้จะสวมโม่ง 5555555 รักพวกมึงจังเลยค่ะะ!!! 55555
เห็นเพื่อนโม่งพูดถึงอ๋องแมวกันกูเลยตามไปอ่านมั่ง แม่ง เหมียวๆแม่งน่ารัก ภาพประกอบ3Dสมจริงเสียจนทำร้ายกูหนักหน่วงมาก แต่กูชอบท่านรองอครเฉินว่ะ ท่านรองโคตรน่าจับขยำขยี้ด้วยความรัก หลังๆคุณเขาจะมีคู่ไหมวะ
กูเห็นแวบๆจากมู้ที่แล้วมีคนแนะนำเรื่อง half มา ช่วงนี้อยากอ่านแฟนตาซีเลยลองไปอ่านดู สนุกเลยแหละ แต่แอบขัดใจนิดหน่อย ขอพื้นที่ให้กูระบายที 5555555
ช่วงต้นเรื่องกูกรี๊ดมาก ความสัมพันธ์แบบใสใส เฟรนด์โซนก๊าวใจกูสุดๆ ประเด็นดราม่าทั้งหลายแหล่ก็ผูกปมมาดีเลย จนถึงตอนที่โนวารู้ใจตัวเองแล้วกูก็ยังกรี๊ดอยู่ เพราะแม่งยังใสใส แอบรักเพื่อนกุ๊กกิ๊ก 5555555
แต่พอเรื่องดำเนินไปถึงตอนที่ฮาฟโดนไล่ตาม ซัมม่อนภูตมาช่วย แล้วมีเรื่องเติมพลัง...กูรู้สึกภาษาที่คนแต่งใช้บรรยายฉากเรทมันอ่านแล้วติดขัดว่ะ อาจจะเป็นเพราะความเรื่องมากของกูเองรึเปล่าที่รู้สึกว่ามันไม่สวย มันดูทื่อๆ ฉากจูบคนแต่งยังใช้ภาษาดีนะ อ่านแล้วเอโร่ยอยู่ แต่ฉากที่เรทกว่านั้นกูอ่านแล้วเฉยมาก ยิ่งหลังๆมีฉากจูบฉากเรทบ่อยพอควร กลายเป็นว่ากูอ่านแล้วรู้สึกไม่ค่อยสนุก+มีอารมณ์ร่วมไปกับฉากนั้นๆ คำบางคำนี่กูอยากให้คนแต่งเปลี่ยนไปใช้คำอื่นมากกกก สำหรับกูเจอคำนั้นเข้าไปแล้วคิลมู้ดสุดๆ ดับอารมณ์กูเลย
สรุปคือ เนื้อเรื่องดี ไอเดีย+พล็อตวางมาแน่น รีเสิร์ชเยอะ มีจิกกัดสังคม แอบชอบ talk คนแต่งเป็นการส่วนตัว (เพราะอ่านแล้วได้ความรู้อะไรใหม่ๆ) ถ้ารับฮาเร็มกับฉากเรทๆได้ กูก็ขอแนะนำให้อ่าน ส่วนเรื่องภาษากับการใช้คำคนอื่นอ่านแล้วอาจจะไม่คิดเหมือนกูก็ได้ กูเรื่องมากไปเอง 555555
>>33 กูเองก็ชอบตอนแรกเหมือนกัน คือกูชอบแนวคิดและความแน่นของพล๊อตมากๆ ต้องชมคนเขียนเลยว่าทำการบ้านมาดี
แต่พอเริ่มฮาฟโดนไล่ล่า มาจึงถึงตอนโนวาไปอีกเมือง กูรู้สึกว่าเรื่องมันยืดไปมาก แบบมากๆ จนตอนนี้กูไม่ค่อยอยากอ่านแล้ว
รายละเอียดอะไรก็เยอะไปหมด เรื่องมันเลยไม่ค่อยเดินด้วย กูไม่รู้ว่าคนเขียนตั้งใจให้มีกี่ตอนจบ ไม่รู้เลยว่าตอนนี้ถึง 1 ใน 4 ของเรื่องหรือยัง
คือกะเข้าไปส่องคอมเม้น ถ้าเรื่องมันดำเนินไปมากกว่านี้ หรือพระ-นายได้เจอกันสักที กูคงกลับไปอ่านอีกรอบ
ปรกติก็อ่าฮาเรมได้นะ แต่อ่านฮาเรมรื่องนี้กูเฉยมาก ถึงขั้นเบื่อ ไม่อิน ฉากเรทฮาฟกับผู้คนอื่นๆ ก็ไม่ฟิน ขัดๆ ไปหมด
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน อาจจะเป็นที่กูเองด้วยมั้ง =___=
แต่กูขัดใจนิดหน่อยตรงที่มันแบ่งชัดเจนเกินไปมั้ง แบบนายเอกต้องมีฮาเรมแบบเมะ เป็นผู้ชายหล่อล่ำทั้งนั้น
ส่วนพระเอกก็มีฮาเรมเป็นผู้หญิงนมใหญ่ๆ ล้วนเลย
พวกมึงช่วยรีวิวตามนี้หน่อย ไม่ครบไม่เป็นไร
Youkai Detective Jinze
คำสาบานแห่งพันธมิตรเงือก 无尽之路
หัวใจหลังเลนส์ Arunoki
สาปรากไทร Zitraphat
กลับไปเลี้ยวที่ทางแยก Czuki
Charm Online เกมบ้าอะไรวะเนี่ย! Silver Fish
Kill the lights Jang Ryang
อร่อยรักนักปรุงรส Zi Yao Ri
มากกว่าพี่แต่ไม่ใช่ลุง Indigo
อริรัก ฝานลั่ว
>>36 มึงมาทีหลายเรื่องเลยกูเคยอ่านหลายเรื่องอยู่พอจำได้นิดหน่อย เอาเรื่องที่เพิ่งอ่านละจำได้บ้างละกันนะ
-สาปรากไทร กูอ่านจบจำได้ว่าดาร์กๆไม่หวานซาดิสๆ เหมือนคนเขียนผูกปมไว้กับอีกเรื่อง? ที่ยาวกว่ามาก(กูไม่ได้อ่าน)
-หัวใจหลังเลนส์ เคยอ่านอยู่นานแล้วจำไม่ค่อยได้ ถถถถ จำได้แค่ว่าก็สนุกดีนะมึง ไปหาในหิ้งโม่ง/รอโม่งคนอื่นมาตอบละกัน
-Charm Online แนวเกมออนไลน์ทั่วไปในความคิดกูนะ ไม่แน่ใจเรื่องนี้เขาอัพจบไหม มันมีแนวออนไลน์อยู่สองสามเรื่องมีเรื่องนึงคนเขียนแต่งไม่จบ จำได้ว่าอ่านได้เรื่อยๆนะ
-อร่อยนัก ใช่ที่กำลังอัพอยู่ในเด็กดีปะ เหมือนกูเคยเข้าไปอ่านไม่กี่ตอน เคะทำอาหารเก่งแอบรักแม่ทัพใหญ่ที่แสนเย็นชา... กูจำได้แค่นี้อะ ถถถ สำหรับกูเรื่องนี้เฉยๆ
>>38 กูเพิ่มหน่อยไปค้นมาจำได้ละ Charm Online ดูเหมือนออนไลน์ทั่วไปแต่แปลกไปตรงที่เข้าเกมแล้วทุกคนติดคำสาป อย่างนายเอกเป็นแวมไพร์ เพื่อนนายเอกเป็นกระต่าย พระเอกเป็นหมาป่า มีผจญภัยไปเรื่อยๆเลเวลอัพ คำสาปแรงขึ้น สลับกับชีวิตในโลกจริงของตัวละครหลัก มีคู่นอมอลด้วย อ่านได้เพลินๆสนุกดี ตัวละครหล้กไม่น่ารำคาญ
เงือกแนวจีนสมัยอนาคต(มั้งกูจำไม่ได้ละมันสมัยไหน555) โลกเป็นดาวเคราะห์หางแถว มนุษย์ย้ายไปอยู่ดาวอื่นกันหมด มีสู้รบกับเผ่าพันธุ์ประหลาดแย่งทรัพยากรกัน มีหุ่นยนต์ พลังจิต พระเอกที่ไม่ระบุสถานะบนล่างเป็นทหารปลายแถวกิ๊กก็อก บังเอิญเจอเงือกซาดิสม์ เลยได้อัพสกิลตัวเองรัวๆ เงือกเรื่องนี้จะมีเงือกโบราณหลงยุคมาที่พระเอกเจอ มีสกิลเทพโคตรโกงทั้งเผ่า กับเงือกที่มนุษย์สร้างมาเพื่อให้เป็นคู่ครองของมนุษย์ อ่อนแอบอบบางนุ่มนิ่ม เป็นเจ้าหญิงดิสนีย์ พระเอกโดนหลอกให้รับตัวเงือกซาดิสม์มาเป็นเมีย แต่ด้วยความเก่งเทพของนาง พระเอกเลยโดนเอาครีบฟาดก้นรัวๆทุกวันแทน... สเกลใหญ่ปมเยอะ เรื่องอีกยาว จีนน่าจะจบแล้วมั้ง ภาวนาให้เก็บปมครบละกัน สนุกดีตามฉบับตัวเอกฝึกสกิลเก่งเทพอ่ะนะ มันดีตรงเงือกนี่แหละมึงเอ้ยยยยย เมะชัดๆ เป็นคนที่ดูถูกกดไม่ลงฟ่ะ55555555
>>34 >>37 กูก็แอบคิดว่าหลังๆเรื่องมันยืดเรื่องเกินไป เรื่องไม่ค่อยดำเนินเลย
เห็นด้วยกับเรื่องฮาเร็มที่แบ่งชัดเจนมากๆๆๆๆๆ โนวามีแต่ภูตผู้หญิง ส่วนฮาฟมีแต่ภูตผู้ชาย โคตรชัดเจนอะมึงงง เข้าใจว่าจะปูพื้นฮาเร็ม แต่มันก็ไม่ต้องแบ่งเพศชัดขนาดนี้ก็ได้มั้ง
ส่วนจำนวนตอนถ้าจำไม่ผิดคนแต่งบอกจะเขียนราวๆ 50-70 ตอนมั้งนะ ไม่ค่อยมั่นใจในความจำของตัวเอง 555555 แต่จากเรื่องที่เริ่มอืด+ยืดขนาดนี้ กูว่าเผลอๆอาจจะเกินร้อยตอน
>>36 กลับไปเลี้ยวที่ทางแยก ...เคะมีปัญหาชีวิตหนักหน่วงมาก น้องชายตายทำให้ความหวังของแม่และพ่อมาลงที่ตัวเองหมด ต้องเรียนต้องทำในสิ่งที่ไม่ชอบเพื่อให้พ่อแม่ภูมิใจ ต้องแสร้งทำเป็นร่าเริงสดใสทั้งที่ในใจก็เครียดจะตายห่าอยู่แล้ว พ่อแม่ก็เอาแต่พูดถึงแต่น้องชายที่ตายไปทำให้เคะเก็บกดอย่างหนักจนขั้นเป็นโรคซึมเศร้า เคะเรียนหมอแต่เนื่องจากปัญหาที่ว่ามาทำให้ไม่อยากพบหน้าผู้คน ไม่เข้าเลคเชอร์ ส่งผลถึงการเรียน แถมยังมีปัญหาโดนลอยแพจากเพื่อนๆในคณะด้วย แต่พระเอกที่เรียนหมอด้วยกันก็เข้ามาช่วยประคับประคอง เยียวยาจิตใจให้ฝ่าฟันช่วงนี้ไปได้ ตอนที่เคะระเบิดระบายทุกอย่างที่อัดอั้นในใจออกมาให้พ่อฟังแมร่งโคตรสะใจอ่ะ
เรื่องอื่นๆ ขอกูรื้อฟื้นก่อนนะ วันนี้ชาวบ้านเขาหยุดกูยังต้องทำงาน กระซิกๆ
อัปลักษณ์ติดtop20เด็กดีหมวดวายด้วยพวกมึง น้ำตาจะไหล
>>36 เงือก ฟิลเตอร์ของกูล้วนๆ ในฐานะที่อวยเรื่องนี้นะ 55555 เป็นเรื่องในโลกอนาคตประมาณพันปีข้างหน้า เหมือนพี่เงือกในอดีตอยู่ในช่วงต้องโตเป็นผู้ใหญ่เลยต้องอยู่สภาวะหลับในเปลือกหอย จริงๆ ต้องหลับไปแค่ปีเดียวมั้ง แต่พี่เงือกแกหลับไปนานเป็นพันปี ตื่นมาอีกทีทุกอย่างเปลี่ยน มีหุ่นยนต์รบเหมือนกันดั้ม มนุษย์สามารถใช้พลังจิตได้แล้วด้วย เผ่าเงือกตัวเองไม่มีเหลือ จนมาเจอพระเอกของเรื่องซึ่งกูเดาว่าเป็นเคะ 5555 ที่กากกกกตอนนี้ ตอนนี้มนุษย์กระจายอยู่ในจักรวาลไม่ได้แค่โลกที่เดียว โลกถือเป้นดาวบ้านนอกๆ แล้วพี่เงือกแก็รู้ว่ามนุษย์ได้สร้างเงือกขึ้น แต่เงือกที่มนุษย์สร้างขึ้นโคตรจะบอบบางออนแอ ที่สำคัญคือระบุเพศไม่ได้ แต่ท้องได้ทุกตัว ซึ่งมันตรงข้ามกับเงือกจริงๆ ในอดีตอ่ะ เผ่าเงือกต้องแข็งแกร่งแรงเยอะ และที่สำคัญคือมีระบุเพศชายหญิงชัดเจน พี่เงือกแกปลอมตัวเป็นเงือกบอบบางจนฉีหนานเลือกเป็นเมียเงือกตัวเอง แต่พอความจริงออกมากูสงสารฉีหนานมากกกก โดนลวนลามตบก้นตลอดดด แรกๆ โดนแค่หางฟาดแต่หลังๆ พี่เงือกเปลี่ยนเป็นมือตบแทน เพราะตูดฉีหนานเด้งดี กูเลยหมั่นใจว่าพี่เงือกเมะแน่ 5555555
Charm Online กูอ่านสักพักแล้วอ่ะ อาจลืมๆบ้าง เป็นแนวเกมออนไลน์นั่นแหละ ที่ต้องนอนหลับเข้าเกม และก็เหมือนที่เม้นบนบอกว่าเกมนี้เข้าไปแล้วจะติดคำสาป คล้ายๆเลือกอาชีพ แต่เกมนี้ไม่ให้เลือกเองมันจะสุ่มตามความเหมาะสมและเปลี่ยนจากอาชีพเป็นคำสาป เคะติดคำสาปแวมพ์ไพร์ เมะตคำสาปมนุษย์หมาป่า กูว่าเรื่องนี้อ่านได้เพลินๆดี มีคู่นอมอลด้วย ซึ่งฝ่ายหญิงรุกจีบก่อน 555555 กูชอบเรื่องนี้เพราะเคะมันแปลงเป็นค้างคาวได้กูอ่านแล้วอยากบีบขย้ำๆ ชิบหาย หมั่นเขี้ยวค้างตาวตัวอ้วน
มากกว่าพี่แต่ไม่ใช่ลุง อันนี้อ่านนานแล้ววจำไม่แม่น เคะแก่กว่า อายุสามสิบกว่า ส่วนเมะอยู่มหาลัยอยู่เลยมั้ง บ้านสองคนนี้อยู่ติดกัน เมะมัชอบไปแหย่ๆลุงอ่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้น อ่านได้เพลินๆ ส่วนตัวกูชอบเรื่องนี้เพราะเคะลุง 5555
Kill the Light ...เมสันเป็นทหารรับจ้าง ถูกคนในทีมหักหลังฆ่าตายระหว่างปฏิบัติภารกิจสำคัญ วิญญาณมาเข้าร่างดาราฮอลลิวู้ดตกอับที่หัวใจวายตาย เจ้าของร่างคนเก่ามีแต่เรื่องฉาวโฉ่ทั้งเสพยา มั่วเซ็กส์(เป็นเกย์รับอย่างเปิดเผย) นิสัยเสียขี้เหวี่ยงขี้วีนไม่รักษาเวลา การแสดงก็ไม่เอาอ่าว มีดีอย่างเดียวคือหน้าตากับชื่อเสียงสมัยเป็นดาราเด็ก ก่อนตายยังสร้างวีรกรรมสารภาพรักพระเอกออกสื่อมีแต่คนด่าประนามว่าไม่ประมาณตน ส่วนพระเอกเรย์โนอาห์เป็นceo บริษัทใหญ่ยักษ์เป็นลูกชายคนเดียวของนักแสดงสาวชื่อดังเลยเป็นที่รู้จักตั้งแต่ยังเด็ก แถมยังรูปหล่อ รวย นิสัยดี ก็เหมือนเป็นเซเลบกลายๆ
ในอดีตเมสันเคยเป็นบอดี้การ์ดให้โนอาห์และเคยช่วยเหลือในเหตุการณ์ที่เป็นแผลใจในวัยเด็ก มีหลายสถานการณ์ที่โนอาห์เห็นภาพเมสันซ้อนทับฮาลี่ทำให้เกิดความสนใจขึ้นมา
พระเอกเรื่องนี้น่าหมั่นไส้มว๊าาาาาาก นานๆจะโผล่มาที บทพูดก็ไม่ค่อยมีนิ่งๆเงียบๆ เรื่องนี้มันสนุกตรงเฮียเมสันต้องปรับตัวจากสนามรบมาอยู่ในวงการบันเทิง ฉากตอนที่ประกอบปืนไรเฟิลในกองถ่ายกับเข้าไปช่วยโนอาห์จากแก๊งก์อันธพาลแมร่งโคตรเท่ เปลี่ยนบทเป็นพระเอกแทนเถอะค่ะเฮีย 5555 แต่สรีระร่างใหม่ไม่อำนวย
>>36 Kill the lights เป็นแนวเกิดใหม่อีกรอบเดิมทีเมสัน(เคะ)เป็นทหารรับจ้างแถบแอฟริกาถูกเพื่อนร่วมทีมตัวเองหักหลังฆ่าตาย แล้วทะลึ่งมาเกิดใหม่ในร่างของดาราชื่อฉาวที่โดสยาจนตาย ตอนเกิดใหม่นางก็ถือคติว่าจะไม่สนใจเรื่องเก่าเพราะมันไม่เกี่ยวกับนาง แต่เพราะวีรกรรมของเจ้าของร่างคนก่อนที่ริอาจหาญไปตามจีบนักธุรกิจหนุ่มขวัญใจคนทั้งประเทศ ชื่อเสียงนางเลยยิ่งติดลบไปอีก แล้วก็โดนโนอาห์(เมะนักธุรกิจคนนั้น)ตามจิกตามกัดเพื่อพบว่านิสัยข้างในกับหน้าตาฮีคือโคตรสวนทาง ว่าจะเล่าแค่นี้แต่เอาจริงโนอาห์กับเมสันเคยมีเรื่องเกี่ยวพันกันในอดีตมาก่อน โนอาห์เลยยึดติดกับเมสันมากตามสตอล์กตลอด พอเมสันหายไปจากหน่วยเจ้าตัวเลยพยายามค้นหาเอง
กูเล่าไม่เก่ง แต่กูเชียร์เรื่องนี้ได้ LC เข้าไทยแล้วด้วย T_T คือเรย์โนอาห์น่ารักมากกกกกกกกก เฮียเมสันก็ดีงาม โฮ
>>36 กูมาช่วย
หัวใจหลังเลนส์ แนว : Slice of life
เคะเป็นนักศึกษามหา'ลัย ชนะการประกวดวาดภาพได้ไปฝึกงานที่ บ.เมะ ที่เป็นตากล้องชื่อดัง
แต่ในงานรับรางวัลมีเรื่องทำให้เคะเคืองเมะหลังจากนั้นก็เลยแอบเขม่นใส่เมะตลอด
ด้วยรางวัลคือได้ฝึกงานใน บ.เมะ เมะก็เลยสายเปย์ใส่ (ทั้งความรู้และของ 5555+) เคะเลยยอมรับความสามารถและน้ำใจเมะ
หลังจากนั้นเรื่องก็จะชิลๆ เนิบๆ สบายๆ ทั้งคู่เรียนและร่วมงานกันไปเรื่อยๆ
จนเกือบท้ายเรื่องมีดราม่า ซึ่งดราม่า (ที่กูรู้สึกรำคาญมาก) แต่ก็ไม่ได้หน่วงจิตอะไร
โดยรวมการบรรยายกูว่าใช้ภาษาไหลลื่นดี อ่านแล้วไม่รู้สึกขัดอะไร มีความรู้เรื่องกล้อง+การถ่ายภาพบ้าง ทำให้รู้สึกชีวิตไม่ได้ว่างงานว่ะ 55555+
มีรวมเล่มด้วยแต่หาซื้อไม่ได้แล้วว่ะ - -|||
พิมพ์ผิดอย่างต่อเนื่อง สงสัยกูโดนสาป -*-
มีใครอ่านยอดหัวใจของขุนพลกับกูบ้างมั้ย กูชอบปั้นว่ะ เป็นเคะแว่นที่ดีกับใจกูมาก 55555+
กูเพิ่งได้อ่านอัปลักษณ์ รู้สึกขยะแขยงว่ะ ถึงเป็นไอ้หน้าหล่อมาทำแบบนี้กูก็ขยะแขยง ไม่ได้ฟินห่าเหวอะไรเลย ดูโรคจิตชิบหาย
ซักหน่อยมั้ยเพื่อนโม่ง ที่ยกมาคือรีวิวน้อยมาก ใครว่างก็จัด
DLSR
[แปล] สุริยันอุ่นดวงใจแห่งบูพาไร้พ่าย
Legendary chaotic online and Gobi Desert
ปักษาปีกหัก ruk21us
Manner of death : พฤติการณ์ที่ตาย Sammon_scene
[The Esquilo] กระรอกประจัญบาน Silver Dark
Labeling Theory = ทฤษฎีนี้ไม่ใช่ความรัก The.wolF
Probability = ความน่าจะรัก The.wolF
Limbo Love Letter ILLREI
Of Vivid Creatures ILLREI
เดชคัมภีร์พิศวาส(ฉบับไม่18+) ILLREI
Key of Solomon
Ambassador Series KuFei-TanZ
Bleeding Love แมลงปีกแข็ง
นกยูงแดง Juon
the opposite juon
Time Ticket NINEWNN
คำประกาศของความรู้สึกใหม่ west
Alien's Host ลูกชายผมเป็นเอเลี่ยน หนูแดงตัวน้อย
ช่างใจรัก หนูแดงตัวน้อย
รามเกียรติ์ ศึกมังกรกัณฐ์ Blueฯ
Office Worker เผลอรักหนุ่ม OT 403
ดอกไม้ในอุ้งมือมังกร ไป๋ซันซัน22
จะมีผัวทั้งที หาดีกว่านี้ไม่ได้เหรอ ผู้ซึ่งหลงรักหญิงสาวในภาพวาด
บอกแล้วใช่ไหม ก่อนจีบให้ดูดีๆ ผู้ซึ่งหลงรักหญิงสาวในภาพวาด
ดีแล้วทูนหัวมีผัวเป็นทหาร AGELA
บังเอิญสวนทาง baobao
น้องครับ... ยืมตังหน่อย pedonlyy
เพียงข้ามคืน PPSMM
ราคา ค่า รัก Rainyday
ไกลกว่ารัก Turelight
ซีรีย์หวานอมขม BitterSweet
เหวี่ยง ซบ พบ(รัก)เธอ kinsann
น้องบัว See.me
สะใภ้เถื่อน Chocolate Love
ผมไม่อยากอยู่คนเดียวบนดวงจันทร์ Lucea
รักติดดิน Rainyday
SIN SPIRAL เกลียวบาป “แฝด” thearboo
บุพเพ Virus & Bacteria
Nor Like Nanda Ray
คุณครับ...ผมมองเห็นผี Violet Rain
ลิขิตรักจากนรก Violet Rain
TWINS Violet Rain
Labeling Theory - เรื่องรักระหว่างอาจารย์กับลูกศิษย์ที่มีแผลฝังใจ อายุห่างกันเยอะอยู่คุณวอลเลซ(เมะ)น่ารักมาก ไม่มีฉากเรทดำเนินเรื่องด้วยความมุ้งมิ้งตลอด
Probability - ดำเนินเรื่องต่อจากเรื่องแรกไม่ใช่ภาคต่อเพราะคู่เมะเคะเป็นคู่ใหม่ ถึงจะยังมีคู่ข้างบนมาแจมด้วย แนวเรื่องเป็นแนวเศร้าๆหน่วงหน่อยๆเพราะเคะไปปฏิเสธเมะแล้วก็มารู้ว่าตัวเองรักเข้าให้แล้วตอนที่เมะตัดใจไปแล้ว <- อันนี้กูอ่านไปประมาณ 2 ตอนอาจจะไม่แน่นอนเท่าไหร่แต่เรื่องมันราวๆนี้
คุณครับ...ผมมองเห็นผี - ถ้ามึงไม่เคยอ่าน Meg Cabot มาก่อนมึงอาจจะอ่านสนุก อันนี้คืองานเดบิวท์เรื่องแรกคุณฝนได้แรงบันดาลใจจาก Meg มาเต็มๆ จำได้ว่าเพจเสียดายเคยรีวิวไว้อยู่ลองไปขุดรีวิวแบบเต็มๆได้
ส่วนงานของคุณภาพวาด... อันนี้กูสงสัยนะมึงมุดโม่งแล้วมึงไม่เห็นเขาคุยกันผ่านตาเลยเหรอวะ กุไม่รู้จะรีวิวให้มึงยังไงดีแต่จะมีผัวทั้งทีเป็นภาคต่อของไม่มีรุกแท้ในหมู่เกย์ ส่วนบอกแล้วใช่ไหมเป็นเรื่องของเพื่อนตัวเอกที่ไปตกหลุมสาวสวยคนหนึ่งเข้าให้ และพบว่าสาวสวยคนนั้นมีความลับที่บอกไม่ได้ซ่อนอยู่
ไม่มีรีวิวนิยายเดมซ่าบ้างหรอวะทั้งๆที่นางก็ดูดัง ติดท็อปบ่อยๆแต่กูเคยอ่านแค่เรื่องโซตัสอย่างเดียว
>>61
Manner of death กูว่าดี ตัวละครน่าเชื่อถือการกระทำดูเข้าใจได้ ถึงบางครั้งเนื้อเรื่องจะมึนๆนิดหน่อยก็เถอะ ข้อมูลดูเหมือนจะแน่น(มั้ง กูรอคนมีความรู้มายืนยันอีกทีละกัน)
The Esquilo แฟนตาซีที่โอเคเรื่องนึงเลย กูชอบนายเอกมาก น่าจะนายเอกมั้ง ไอ้กระรอกอ่ะ เป็นนิยายที่ดูมีเนื้อเรื่อง ภาษาอาจจะเวิ่นเว้อไปนิดพรรณนามากไปหน่อยแต่ก็ไม่ถึงกับน่ารำคาญ น่าเสียดายที่ดองไปนานจนกูสิ้นหวังแล้ว /หรือถ้ามีอัพเดตเพื่อนโม่งก็ช่วยบอกกูด้วย
Bleeding love กูอ่านตอนต้นๆเมื่อนานมาแล้ว ภาษาโอเค เนื้อเรื่องจำไม่ค่อยได้แล้ว ไม่มีอะไรน่าประทับใจเป็นพิเศษ อ่านเรื่อยๆก็น่าจะได้ เหมือนจะดราม่าแต่กูว่าไม่หนักมาก
หวานอมขม อ่านเรื่อยๆแก้เบื่อ เป็นHealingว่ะ ไม่ได้หวังดราม่าหนักหรือเนื้อหาแน่นอยู่แล้ว ภาษาดีเลย
Nor like ใครจะว่าไงไม่รู้ แต่กูไม่ปลื้ม ดันไปซื้อแบบเล่มมารู้สึกเปลืองตังชิบหาย กูอ่านรอบเดียวแล้วปล่อยเลยว่ะ ไม่ประทับใจทั้งภาษาและเนื้อหา
งานของคุณภาพวาดกูขอพูดรวมๆเลยละกัน มีคนเชียร์ให้กูอ่านเยอะแต่กูอ่านไม่จบแม้แต่เรื่องแรกว่ะ (ไม่มีรุกแท้ฯ) กูไม่ชอบภาษาเขา มันดูห้วน ไม่ค่อยลื่นไหลเท่าไหร่ แต่ก็แล้วแต่คนชอบมั้ง สำหรับกูมันไม่สวย มันดูเป็นการเอาประโยคมาวางต่อๆกันแบบไม่มีการเชื่อมโยงอ่ะ ส่วนด้านเนื้อเรื่องกูไม่รู้
>>61
Time ticket
สนพ.บลาย คนเขียนเดียวกับขอให้ไม่ใช่รัก แนว : น้ำเน่า ดราม่า โรแมนซ์
เมะกับเคะเป็นเพื่อนสนิทกันสมัยเรียน ม.ปลาย แต่อยู่ๆ วันนึงนายเอกแม่งเทเมะเฉย ไม่พูดด้วย หลบหน้า เมะก็คาใจ จนโตเข้าวัยทำงานเมะเป็นนักเขียนได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง นายเอกเป็นคนดูแลต้นฉบับให้ เมะเลยพยายามตื้อให้เคะคลายปมในอดีตออกมา
นายเอกแม่งลำไยมาก กูสงสารน้องนายเอกสุด ส่วนที่กูชอบคือตอนบรรยายความคิดพระเอก มีแต่ความสงสัยและไม่รู้ว่าทำไมโดนเท หม่นๆดี 555555+
เพียงข้ามคืน
ในเล้า แนว : รอมคอม
พระเอกเป็นดาราดังและเป็นลูกเจ้าของ บ.มือถือมั้ง กูลืม เจอนายเอกในบาร์วันคริสมาสต์แล้วก็อะเซเดเฮกันคืนนั้น หลังจากนั้นพระเอกก็พยายามตามหานายเอกตลอดจนเจอกันอีกครั้งในวันคริสต์มาสปีต่อมาอะเซเดเฮกันอีกรอบ ทีนี้เมะกลัวหายไปอีกเลยถ่ายบัตร ปปช เคะไว้ แต่เหตุบังเอิญทำให้เมะได้เจอเคะอีกทีตอนกลับมาฝึกงาน บ.พ่อตัวเอง
หลังจากเจอกันครั้งนี้พระเอกแม่งกลายเป็นพ่อบ้านใจกล้าเต็มตัว พยายามหาทางสยบแทบเท้าเมะ (กวางน้อยราชินี) ตลอดเวลา ตลกชห 55555+
นิยายเดมกูติดใจกับไอ้@ผับบาร์ บลาๆๆ @part talk ตัวละครเวลาขึ้นบรรทัดใหม่ มเขาไปเอาการเขียนงี้มาจากไหนวะ แถมนักเขียนเด็กๆแม่งเห่อเขียนตามเยอะเลย
กูรีวิวไม่เป็นว่ะ เอาความคิดเห็นกูไปแทนละกันนะเพื่อนโม่ง
[แปล] สุริยันอุ่นดวงใจแห่งบูพาไร้พ่าย - แนวเกิดใหม่ต่างโลกที่ไปสิงร่างคนอื่น แฟนฟิคกระบี่เย้ยยุทธจักร ตัวเอกเป็นคนธรรมดาๆที่ตายแล้วไปเกิดใหม่ในร่างของหยางเหลียนถิง ผู้ดูแลคนสนิทของตงฟางปู้ป้าย ตอนแรกอยู่ดีๆก็โผล่มาเกิดใหม่ในร่างหยางเหลียนถิงเลย ไม่มีเกริ่นนำอะไรทั้งนั้น ทำกูตามไม่ทันนิดหน่อย แต่หลังจากนั้นก็เรื่อยๆ หยางเหลียนคนใหม่เป็นคนดี น่าเอ็นดู(กูอวย) ตงฟางเลยสนใจ ด้านหยางเหลียนตงฟางเป็นตลค.ในดวงใจตั้งแต่สมัยอ่านนิยายตอนอยู่โลกเก่าเลยเทิดทูนบูชาขัดถูดูแลเต็มที่ พอเริ่มมีใจให้เขาจริงๆเลยพยายามฝืนชะตาไม่ให้ตงฟางต้องมีจุดจบแบบในหนังสือต้นฉบับ เป็นเรื่องราวมุ้งมิ้งที่มีส่วนผสมของเรื่องราวระหว่างพรรคและกำลังภายใน กูว่ามันไม่หวานเลี่ยนดี กำลังกลมกล่อม เรื่องโพสิชัน แน่นอนว่าตงฟางต้นฉบับต้องตอนตัวเองเพื่อฝึกวิชา ในเรื่องนี้ก็ตอนไปตั้งแต่ก่อนเริ่มเรื่อง เพราะฉะนั้นตำแหน่งก็ตามนั้น แม้ตงฟางจะมีความแมน รังสีเมะเจิดจรัส มีความผัว และกูเชียร์ให้หยางหยางเป็นฝ่ายโดนกดมากก็ตาม เฮ้อ
เงือก - เรื่องนี้ไม่ค่อยตรงเทสกูเท่าไร เริ่มเรื่องมาน่าสนใจ แต่อ่านไปสักพักก็หมดแรงจูงใจอ่านต่อ รู้สึกพี่เงือกแกเทพแกเก่งกาจเกินไป ดูทุกสิ่งจะง่ายดายเป็นไปตามแผน คุณสมบัติพร้อมสรรพ และพระเอกกากเกินไป กูทนอ่านถึงตอนพระเอกจะเทพไม่ได้ เลยบาย
เชือดจักรพรรดิ by ซีมี - ตอนล่าสุดเนื้อเรื่องกำลังเข้มข้น แต่อัพครั้งสุดเดือนพฤษภา กูจะได้อ่านต่อไหม...
-ลูกชายผมเป็นเอเลี่ยน เคะบังเอิญเจอเมะนอนซีดใกล้ตายข้างผับ นางเข้าไปดูแล้วโดนจับจูบป้อนเม็ดแคปซูล แล้วเมะก็ตาย เคะกลัวเลยหนีกลับบ้าน ปรากฏคืนต่อมานางคลอดลูกผ่านหน้าท้องเป็นเมะ คือเมะเป็นเอเลี่ยนที่มีชีวิตอยู่ได้ด้วยการดูดปากกินน้ำลายและการฝากตัวอ่อนเกิดใหม่นั่นเอง มีเผ่าพันธ์เอเลี่ยนหลายเผ่า รบกันแล้วฝ่ายเมะหลบหนีมา เคะเรื่องนี้แม่งเกรียนสัดๆ เพื่อนแม่งเป็นคู่รองก็เกรียน เกรียนมากกก อ่านเพลินๆสนุกดีแบบไม่ต้องคิดมากอ่ะ กูก็อ่านผ่านๆ แต่ไม่ได้ชอบมากขนาดอยากเก็บเล่ม เออเคะเรื่องนี้ท้องได้นะตามชื่อเรื่อง แต่ไม่ได้ท้องเพราะกินตับกันนะ วิธีแบบเมะอ่ะแหละ
-ดอกไม้ในอุ้งมือมังกร แฟนตาซี่จีนจ๋า เคะเป็นดอกหญ้าที่บังเอิญได้เปลี่ยนร่างเป็นคน แล้วก็ได้เมะเป็นคนเลี้ยงดู เหมือนเมะจะเป็นมังกรมั้งกูก็จำไม่ค่อยได้ อ่านนานมากละอัพช้ามากจนลืมเรื่องหมด นายเอกแม่งน่ารักเรื่องนี้ ใสๆอ่ะ ไม่มีพิษมีภัยสุดๆ พระเอกแนวเงียบ พูดน้อย เหมือนจะเย็นชา ไม่สนใจนายเอก แต่จริงๆเป็นไงเชิญไปอ่าน555555 พระเอกมีปม มีผญเป็นศัตรูคู่แค้นคนนึง แล้วกลางๆเรื่องเคะก็มีไปเข้าสำนักเรียนวิชากันด้วย นางยังเด็กมากอ่ะนะตอนพระเอกเลี้ยงแรกๆ ด้วยความที่อัพช้า เซตติ้งจีนอีก กูลืมตลคหมดละใครเป็นใครชื่ออะไร ปจบกูเลยดร็อบยาว5555555
ช่างใจรัก เคะแรดและรั่วมาก นางเรียนครูแล้วไปฝึกสอนที่วิทยาลัยเด็กช่าง เมะก็เป็นเด็กที่ตัวเองสอนอยู่ อิเคะมันก็ทั้งเต๊าะทั้งอ่อยสารพัดจะใช้มารยาล่อลวงผู้เยาว์ อ่านเน้นฮาคลายเครียดอ่ะ ออกแนวเกรียนๆไม่ได้มุ้งมิ้งนะ
Opposite เคะเป็นสไนเปอร์มือหนึ่งของกองทัพแต่ถูกใส่ความทำให้ต้องหลบหนีคดีมากบดานในบ้านนอกอยู่หลายปี หัวหน้าหน่วยที่เป็นเพื่อนกันช่วยสะสางเรื่องคดีความจนคลี่คลายแล้วส่งคนมาตามกลับกองทัพ เมะคือคนที่ถูกส่งมาเนี่ยะมันมีเคะเป็นไอด้อล แล้วมันก็คลั่งไคล้เคะมานานมาก สไตล์เป็นเมะหมาจ้องจะหาทางตอดเล็กตอดน้อยหวังขย้ำตลอด แต่เคะมันเก่งกว่าไงเลยทำไรไม่ค่อยได้ เนื้อเรื่องวนเวียนอยู่ในกองทัพ อาวุธปืน ลอบฆ่า ฝึกพิเศษ ทำภารกิจ คนเขียนทำการบ้านมาเยอะแต่เขียนเคะให้เก่งเว่อร์ไปหน่อย แต่ถือว่าคุ้มที่ซื้อเล่มมาแม้จะเพลียกับหน้าปกก็ตาม
ดีแล้วทูนหัว เมะไปเป็นทหารเกณฑ์ เนื้อเรื่องก็เหมือนเป็นไดอารี่ชีวิตของทหารอ่ะ เคะเป็นผู้หมวดมั้งก็รักกันแอบๆในนั้น มีหลายคู่ สนุกแบบอ่านได้เรื่อยๆแต่เอื่อยไปหน่อย ได้ข่าวว่าภาคสองนายเอกตาย ดีนะที่กูอ่านแต่ภาคแรก ตัวละครเขาเยอะอ่ะหลังๆแทบไม่มีบทเคะ เล่าเรื่องเพื่อน ครอบครัวเมะซะมากกว่า
เพิ่มเติมนอกลิส
[แปล] Widdershins - แนวตะวันตก สืบคดี เนื้อเรื่องออกแนวลึกลับหลอนๆ มีสิ่งเหนือธรรมชาติ (เตือนไว้ก่อนเพราะกูเอาเรื่องนี้ไปแนะนำเพื่อนกูซึ่งมันไม่อ่านแนวผีๆหรือเหนือธรรมชาติเลยโดนหวีดมา) เขียนถึงได้น่ากลัวดี ตัวเอกเป็นศจ.ที่ทำงานในพิพิธภัณฑ์ กูชอบตรงมันเน้นการสืบคดีสลับไปกับจีบกันหยอดกัน อ่านได้เรื่อยๆลุ้นๆ ถ้ามึงอ่านฉากด้วยกูบอกเลยว่ามีรีบะ
- Bleeding Love อ่านนานแล้วอ่ะ เซตติ้งเป็นพวกฝรั่ง เมะเป็นดาราดังแต่เคะมันไม่รู้จัก ส่วนเคะเหมือนจะทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์มั้ง เมะสนใจเคะตั้งแต่ครั้งแรกเลยมั้ง เลยมาบาร์ที่เคะทำงานอยู่ประจำ มานั่งคุยเรื่อยๆอ่ะ ค่อยๆจีบ กูจำเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้ว่ะ ตอนท้ายๆ กูมีดราม่านิดหน่อย เรื่องนี้อ่านได้เรื่อยๆ อ่ะ ตัวละครไม่น่ารำคาญ
-น้องครับ... ยืมตังหน่อย เรื่องนี้น่ารักกกกก กูชอบเป็นการส่วนตัว เป็นเรื่องที่เวลาอยากอ่านอะไรใสๆ กุ๊กกิ๊กๆ เป็นเรื่องสั้นๆ ประมาณสิบตอนจบ วัยมัธยม เมะอยู่ม.5 เคะอยู่ม.3 เมะชอบเคะเลยใช่มุกไปยืมตังค์เคะทั้งที่ไม่สนิทกัน ยืมมา 50 บาท แต่จะคืนวันละ 5 บาท และไม่ได้คืนเป็นเงินด้วย เมะมันจะหาของที่ราคา 5 บาทมาคืนอ่ะ เคะก็คอยลุ้นแต่ละวันว่าตัวเองจะได้อะไร เป็นเรื่องใสๆ มากสุดแค่จับมือจับแก้ม มีกอดนิดหน่อยกอดปลอบ จะมีก็แค่ตอนพิเศษที่จูบกันแต่ตอนนั้นเคะจบม.6 แล้ว
-เพียงข้ามคืน อันนี้กูก็ชอบ เคะกับเมะเคยวันไนท์กัน แต่พระเอกเหมือนมันจะเพ้อถึงเคะอ่ะ ไปสถานที่เดิมทุกครั้งที่มีโอกาสเผื่อจะเจอเคะ จนได้เจอกันอีกแล้วเมะเคยเป็นนักแสดงดังแต่ต้องออกจากวงการมาช่วยพ่อดูแลบริษัทซึ่งตัวเองไม่ได้อยากทำเลย เพราะไม่มีความรู้ แล้วคราวนี้ทางสนง.ใหญ่ก็ส่งผู้ช่วยมาให้พระเอกซึ่งก็คือเคะ คือเคะแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวได้พยายามไม่ยุ่งกับเมะ แต่เมะมันตามตื๊ออ่ะ โดนเขาหลอกด่า โดนทำนู่นนี่ใส่สารพัดก็ยังหน้าด้าน5555555 เรื่องนี้ตลกดี เคะราชินี
จริงๆ อยากช่วยเรื่องรักติดดินด้วย แต่กูอ่านานนนนมากแล้ว จำเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้ว่ะ จำได้แต่เคะเหมือนเป็นแม่ไก่ ส่วนเมะเป็นลูกเจี๊ยบที่เดินตามแม่ไก่ต้อยๆ...
กูมีมาถามอีกคำถาม คือถ้าสมมตินิยายที่นักเขียนลงไว้มีทั้งในเล้ากับเด็กดี พวกมึงชอบแบบใส่ทั้ง 2 ที่แบบที่ทำอยู่หรือเลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่งดีวะ แล้วถ้าเลือก มึงจะเอาเล้าหรือเด็กดี กูถามเพราะกูรู้สึกมันเยอะไป
>>84 นักอ่านบางคนก็อ่านแต่ในเด็กดี บางคนก็อ่านแต่ในเล้าก็มีนะมึง ส่วนตัวกูอยู่ที่ว่ากูเจอเรื่องนั้นและอ่านครั้งแรกที่ไหนกูก็จะตามที่นั่น อย่างอ๋องแมวกูเจอและอ่านครั้งแรกในเด็กดีก่อนจะรู้ว่าอัพในเล้ากูก็เลือกอ่านในเด็กดี แผนกวุ่นก็เจอและอ่านครั้งแรกในเล้ากูเลือกอ่านเล้าไปเลย เช้าใจใช่ป่ะ คือกูเลือกกดติดตามเรื่องนั้นๆ อย่างละที่อ่ะ
>>84 บางคนกูเห็นลง3ที่ไปเลย เด็ก เล้า ธัญ ส่วนคนเขียนไปพูดคุยในเฟสแทน ก็ขยายฐานคนอ่านได้ดี ส่วนตัวกูเล้านี่คือหานิยายอ่านเรื่อยเปื่อยแต่กูดูแค่หน้าหนึ่งเท่านั้นถือว่ามีคนอ่านคนอัพเรื่อยๆคงไม่โดนลอยแพ ส่วนเด็กกับธัญมันง่ายเวลาหาอ่านเป็นตอนส่วนใหญ่มาลงที่นี่ได้มันต้องรู้จักนักเขียนแล้วตามมาอ่านอ่ะ ที่เล้าบางทีอ่านไปจนจบยังไม่รู้ชื่อคนเขียนเลย(ไม่ได้ใส่ใจมอง)
ky เห็นนิยายสมัยนี้ทำขายชอบเอาบ๊อกซ์มายั่ว กูเลยลองทำเองมั่งกับพวกนิยายชุดหลายเล่มจบที่มีอยู่ ใช้เงินไม่ถึงร้อยนะกล่องนึง แต่ยากตรงอาร์ทเวิร์คสวยๆนี่แหล่ะ นั่งงมอยู่หลายชม. กับอีกทีคือตอนรีดปกไปกับกล่องให้คมกริบไร้ฟองอากาศ
กูชอบอ่านในเล้า นิยายมันไม่ลบ แล้วนิยายถูกจริตเยอะกว่าเด็กดี สงสัยกูแก่ละพล็อตในเด็กดีกูเบื่อมาก
- Labeling Theory ตัวเอกเป็นนักเรียนในมหาลัยศิลปะไปช่วยงานโปรเจ็คไฟนอลเพื่อนเลยได้เจอกับพระเอกที่เป็นอาจารย์สอนจิตวิทยาดนตรี(เป็นอ.ที่คุมโปรเจ็คนี้) ที่นี้ตัวเอกมีปมเรื่องโดนคนในมหาลัยกล่าวหาว่าเป็นแมงดา คบหวังเงิน ขายตัวบลาๆๆๆๆ พระเอกก็เข้าหาพยายามจะใช้หลักจิตวิทยาเข้าช่วย ไปๆมาๆก็ตกหลุมรักกันทั้งสองฝ่าย คร่าวๆก็ประมาณนี้ กูชอบนะ วางเรื่องได้ดีเลย มีการเอาหลักทฤษฎีต่างๆมาใช้ประกอบในเรื่อง ตัวความสัมพันธ์ก็ก๊าวใจ (อาจารย์กับนักเรียน) วางตัวได้ดี ไม่ประเจิดประเจ้ออะมึง 555555 เพื่อนๆตัวเอกก็น่ารัก ชอบ 5555555
- Probability คู่ของเพื่อนตัวเอกจากเรื่องข้างบน น่าร้ากกกกก กูขออวย 55555555 ตัวเอกกับพระเอกเป็นเพื่อนเอกเดียวกันในมหาลัย ตอนแรกไม่สนิทกัน มาสนิทกันตอนทำโปรเจ็คไฟนอล(โปรเจ็คเดียวกะเรื่องบน) พระเอกพยายามขอตัวเอกคบ แต่ตัวเอกไม่ยอมเพราะคิดว่าตัวเอกรักใครไม่ได้ ถือว่าดราม่าเลยแหละ ตอนแรกๆที่อ่านอยากจะตบหัวตัวเองมาก 5555555 แบบกูรู้นะว่าที่จริงมึงก็ชอบเขา เล่นตัวทำไมวะอะไรทำนองนี้ 55555555 แต่พอลงเอยกันแล้วก็น่ารักนะ ไม่งี่เง่าแล้ว คือดี
ทั้ง 2 เรื่องจะดำเนินเรื่องไปเร็วหน่อย โดยเฉพาะเรื่องแรก แต่อ่านแล้วไม่แปลกใจนะ คงเพราะใช้ธีมหลังเป็นเมกา
กูว่านิยายเดมก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะ สำนวนก็ดีกว่าเมื่อก่อน พวกมึงอคติมากไปป่าว หรือในเพจนักเขียนนิสัยไม่ค่อยโอ
KY พวกมึง รู้ไหมว่าทำไมคุณภาพวาดให้ลบอัปลักษณ์ออกจากเล้าเป็ด
คือวันนี้กูเข้าไปดูกระทู้ที่จะลบมา เห็นคุณภาพวาดเอาอัปลักษณ์ไปแปะแล้วบอกให้ลบว่ะ
พูดถึงเดม ถ้าไม่นับนิสัยนางเอางานเลยจริงๆก็เขียนแบบอ่านง่ายอ่ะ วัยรุ่นน่าจะชอบ ดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆจบแฮปปี้แต่มักจะวนลูปแบบทะเลาะกัน ง้อกัน ง้อด้วยเหตุผลไม่ได้ก็เย เนื้อเรื่องไม่มีไรมากแต่วนลูปจนทำให้หนังสือเล่มหนาได้ทั้งที่ถ้าเผยปมหรือตัวละครแค่อธิบายบอกกันก็จบแล้วยืดเรื่องเกินไป
แต่เวลายกชื่อสถานที่@XYZ หรือเปลี่ยนpov ไปมาในบทเดียวกันกูว่ามันไม่ค่อยเป็นนิยายอ่ะ ดูเหมือนยังเป็นร่างคร่าวๆไม่ใช่งานเขียน
>>95 กูไปถามเขาในเพจไม่กี่วันก่อน เขาบอกว่าเดือนหน้างานหนักมากอาจจะอัพเรื่องนี้ได้ไม่เยอะ ถ้าอัพทีละนิดในเล้ามันไม่ต่อเนื่อง แต่เรื่องคุณต๊อบไม่ลบแน่นอน กูกลัวเขาลบคุณต๊อบนี่แหละ
>>92 นิสัยดซในเพจหนักแล้ว ตัวจริงหนักกว่า กูเคยโดนมันชักสีหน้าวันไปงานฟิคที่บอกว่าให้ไปรับหนังสือ แต่พอไปแล้วแม่งเสือกเอามาขายหมด แล้วจะให้คนที่โอนก่อนไปลงชื่อรับเพื่อ จากนั้นเท กลับไปอ่านนิยายมันแล้วมีความรู้สึกเสียดายเงินอยู่ตลอด
มึงเคยอ่านงานเขาจริิงๆบ้างป่ะหรือด่ากันไปตามน้ำวะ
>>98 อ่านนะ ที่จริงงานก็ไม่ได้แย่มาก บางเรื่องก็สนุกดี แต่ห้ามใช้สมองหาเหตุผลอะไรทั้งสิ้น เพราะตัวละครโดยเฉพาะพระเอกตรรกะวิบัติแทบทุกเรื่อง อ่านได้แบบผ่านๆ ไม้ซื้อเป็นเล่มหรอก เสียดายเงิน เพราะมันซ้ำซากย่ำอยู่กับที่ เป็นนักเขียนที่มีงานออกมาเยอะ แต่ไม่มีการพัฒนาเลย เหมือนรีบๆแต่งให้จบเพื่อหารายได้ แค่นั้น
มึงรีวิว นัยน์ตาดอกท้อ ให้กุหน่อย ถ้ากุอ่านแค่เรื่องเดียวในซีรี่ย์จะรู้เรื่องป่ะ อ่านข้างหลังแล้วสนใจแค่เล่มเดียวอะ
ห้องนี้ป่ะวะ กุเคยเห็นคนพูดถึงนิยายไลท์โน ที่จั๊กจั่นกลายเป็นมังกร ตอนนี้กุไม่มีไรอ่านอยากอ่านขอชื่อ
ข้าไม่เสียใจเพราะข้าตายแล้วฯ กูลองอ่านดูละ อ่านแบบนิยายแฟนตาซีพอได้ แต่อ่านเป็นนิยายเซ็ตติ้งจีนนี่ไม่ผ่าน มีหลุดแปลกๆและมีความไทยจ๋าหลายจุด กูเลยวางไว้ในใจฐานะนิยายวายแฟนตาซีที่อ่านได้เรื่อยๆ เอาไว้อ่านเล่นฆ่าเวลา ตัวละครไม่ถึงกับน่ารำคาญ แต่สเกลพลังนายเอกพระเอกมันดูโกงหลุดจากชาวบ้านมาก
ลิขิตรักจากนรก ...กูชอบเรื่องนี้สุดล่ะของนาบู ของคนเขียนคนนี้ด้วย 69ก็ชอบนะแต่กูชอบเรื่องนี้มากกว่า
แม็ตต์เข้าไปขัดขวางการทำงานของยมฑูตที่มารับวิญญาณน้องชายที่ป่วยกระเสาะกระแสะของตัวเอง ทำให้ยมฑูต(ไคลน์)ต้องติดแหง็กอยู่กับตัวเพราะต้องเอาวิญญาณมาทดแทนภารกิจที่พลาดไป ไคลน์ก็คอยวนเวียนล่อลวงทำให้แม็ตต์เห็นหายนะในอนาคตของบุคคลรอบตัวแล้วเสนอเงื่อนไขว่าถ้าอยากเปลี่ยนแปลงชะตากรรมก็เอาอายุขัยของตัวมาแลก ปกติยมทูตจะไร้อารมณ์ความรู้สึกแต่การมีสัมพันธ์กับแม็ตต์นานเข้าก็ทำให้ไคลน์เริ่มซึมซับกิเลสตัณหาความรู้สึกแบบมนุษย์ ตัวแม็ตต์เองก็ฝันเห็นอดีตและการตายของไคลน์ในชาติที่ผ่านมาเช่นกันจนกระทั่งชาติสุดท้ายก่อนจะมาเป็นยมทูต.....
กูเล่าแค่นี้ล่ะกันที่เหลือมันเป็นไคล์แม๊กซ์ ไปตามอ่านเอาเอง กูชอบเรื่องนี้มากมันเซ็กซี่เย้ายวนบอกไม่ถูก คาแรคเตอร์ตัวละครโอเคเลยไม่น่ารำคาญ เสียดายอยากให้บทสรุปมันยาวกว่านี้อีกหน่อย มันดูรวบรัดไปนิด
>>113 กูก็ชอบเรื่องนี้เหมือนกัน แต่ไม่ได้ซื้อเล่มว่ะ ไม่รู้จะคุ้มรึเปล่า แอบเปิดผ่านๆ แล้วกูอึ้งกับตอนพิเศษเล็กน้อย แต่กูชอบไคลน์มากจริงๆ ที่มาของยมทูตก็น่าสนใจดี ฮือ ส่วนเรื่องอื่นเขากูอ่านไม่รอดเท่าไหร่ว่ะ 69ยังพอได้ อ่านไปซักพักก็เฉยๆ รู้สึกโม่งบางคนโอเวอร์ไฮป์ไปนิด กูไม่ค่อยชอบชะตากรรมรันทดของตัวละครบวกฉากข่มขืนด้วย
มีใครเป็นแบบกูมั้ย เดี๋ยวนี้กูไม่กล้าซื้อนิยายเลยว่ะ เรื่องไหนแววไม่สนุกจริงกูไม่กล้าเสี่ยง เวลาขายออกแล้วแม่งลำบากมาก เสียดายเงิน ต้องลดเยอะๆแม่งก็ไม่คุ้มไหนจะค่าส่งอีก อย่างไอ้เรื่องเจ้านายสายเอสของนบ.ทุกวันนี้กูก็ยังดองไว้ในตู้อยู่เลย ขายยากชิบ ตอนนี้กูแทบไม่กล้าซื้อสักเรื่อง ไอ้ที่บอกว่าไม่ถูกจริตค่อยขายนี่ชักยากละ งานวายแม่งออกถี่เกินจนคนไม่มีตังค์ ถี่ไม่ว่าเสือกแพงด้วย เวลาปล่อยก็ขายออกยากเข้าไปอีก
เขาลบทิ้งไปแล้วเหรอวะ กูเข้าไปอ่านในเล้าไม่เห็นมี
นานๆทีมีมหกรรมรีวิวแบบนี้ทีก็ดีนะมึง กูได้เรื่องใหม่ๆมาจดตุนในลิสละ
กูอ่านนานแล้วแต่จำไม่ค่อยได้ มีอะไรผิดท้วงกูได้นะ ไม่รู้เรียกรีวิวได้มั้ย
เดชคัมภีร์พิศวาส
เรื่องสั้น 6 เรื่อง 6 คนแต่ง ประมาณว่าคนไทย(+เทพองค์นึง)แดกก๋วยเตี๋ยว อาหารเป็นพิษเข้ารพ.ทั้งหมด 7 คน แล้วมันมีสองคนในนั้นดันซนไปฉีกคัมภีร์ชะตารักของเทพซะงั้น เทพเลยโกรธส่งพวกนี้ไปในจีนสมัยก่อน จะได้กลับบ้านเมื่อทำให้เควสของเทพสำเร็จ เรื่องนี้นายเอกคนไทยหมด พระเอกก็คนจีนบ้าง เทพบ้าง เรื่องเบาๆ สบายๆ ตลกดี กูชอบตอนหน้ากากหุยชุนกับทับทิมอหังการ ส่วนใหญ่จบแฮปปี้ แต่มีตอน ดอกฝิ่นโลหิต ที่ I L L R E I เขียน จบทำร้ายจิตใจกูมากกกกกกก อิงๆน้อยของกูววว
กูไม่รู้ว่าควรค่าแก่การเก็บมั้ย แต่กูว่ามันก็ไม่แย่ อ่านเพลินๆได้
คำประกาศของความรู้สึกใหม่
เรื่องแนวเมะชนเมะอ่ะมึง นายเอกโดนแฟนบอกเลิก แล้วแฟนคนนั้นไปคบกับพระเอก มีวันนึงไปบาร์แล้วพระเอกก็ไปมีอะไรกับชาวบ้านตำตานายเอก นายเอกโกรธแทนแฟนเก่าชกเข้าให้ พอแฟนเก่านายเอกรู้ก็ประชดรักมามีอะไรกับนายเอกอีก ต่อมาพระเอกก็เริ่มสนใจนายเอกเลยตามจีบ มันมีฉากนึงสลับตำแหน่งบนเตียงกันด้วย แค่ครั้งเดียว แต่กูไม่โอเคกับแบบนี้เท่าไหร่ เปิดไปเจอแล้วกูปิดเลย เลยอ่านไม่จบ
สะใภ้เถื่อน
นายเอกเป็นช่างฟิต เจ้าของอู่เบอร์หนึ่งของไทย ส่วนพระเอกเป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ เจอกันเพราะไปรถชนบนทางด่วนแล้วพระเอกถูกใจหน้าตานายเอก ต่อมาก็มีเหตุการณ์ให้ไปเจอกันอีก เรื่องไม่ค่อยมีอะไรว่ะ พล็อตธรรมดาๆออกแนวละครไทยนิดหน่อย แม่รับไม่ได้ ชะนีไม่ยอมถอย แว้ดๆแบบนางร้าย นายเอกก็ไม่ได้เถื่อนอะไร กูว่าผู้ชายปกติ
แค่นี้ละกัน เรื่องอื่นที่กูเคยอ่านคนอื่นก็เขียนไปหมดละ
มีใครอ่านเรื่องชลนทีในเด็กดีบ้างป่ะ กูเคยอ่านหลายเดือนก่อนแต่รู้สึกเขาอัพช้าเลยไม่ได้ตาม พระเอกนายเอกมันถึงไหนกันแล้ววะ
มึง กูมีหนังสือค่อนข้างแรร์อยู่เรื่องหนึ่ง แต่ไม่รู้จะตั้งราคาเท่าไหร่ว่ะ หรือกูจะประมูลดีว่า ใครขายหนังสือบ่อยๆแนะนำกูที TT
อริรัก ....เป็นที่รู้กันในวงการว่า จั้นลู่เหยา กับ หานเยวี่ย นั้นไม่ถูกกัน แต่ดันได้บทต้องมาแสดงหนังร่วมกัน แถมยังเป็นหนังจิ้นวายที่มีนางเอกเป็นเพียงไม้ประดับ ในความเป็นจริงสองคนนี้เป็นครอบครัวเดียวกันอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก จั้นลู่เหยาเป็นลูกติดพ่อ หานเยวี่ยเป็นลูกติดแม่ พ่อแม่ของทั้งสองแต่งงานกันตั้งแต่ทั้งคู่อายุ 6ขวบ จั้นลู่เหยาเป็นคนสดใสร่าเริง มีวาทะศิลป์ หานเยวี่ยติดจะเงียบขรึมนิ่งๆ นิสัยต่างกันสุดขั้วอยู่ด้วยกันก็ทะเลาะกันบ่อยครั้ง ผู้กำกับต้องการเรียกเรทติ้งวายโดยการเขียนบทให้มีการผายปอดสองหนุ่มเลยต้องฝึกซ้อมกันก่อนแสดงจริง.....
จะเรียกว่าเป็นเมะชนเมะก็ได้นะบรรยายลักษณะมาก็แมนดี แต่กูรู้สึกว่า จั้นลู่เหยามันนิสัยเคะกว่าอ่ะ คือมันชอบคิดว่า หานเยวี่ยแข่งชิงดีชิงเด่นกับมันมาตลอด ทั้งๆที่อีกฝ่ายก็แค่อยากไล่ตามเพื่อให้ได้อยู่ใกล้ๆมากกว่า แต่กูว่าไอ้จุดที่มันมาซ้อมบทผายปอด จูบ เถียงกันเล็กน้อยว่าใครจะรุกรับแล้วก็เลยเถิดไปถึงxxxกันมันดูรวดเร็วไปอ่ะ คือแม้อิสองตัวนี้มันจะอยู่ด้วยกัน แต่มันก็เรียกกันว่าพี่ชายน้องชายเสมอไง แล้วก็ไม่มีโมเม้นท์ชวนให้จิ้นอยู่ๆมันก็มาได้กันเฉยเลย กูตามฟีลลิ่งไม่ทัน หลังจากนั้นมันก็มีดราม่าคือเวลามีปัญหาอะไรก็ชอบแก้ปัญหาอยู่คนเดียวไม่พูดไม่อธิบายให้อีกฝ่ายได้รู้ พาลคิดมากเลยเถิดกันไปว่าคบกันหวังแต่เซ็กส์ซะงั้น หลังๆจั้นมันก็ขอรุกบ้าง แต่ฉากที่หานเยวี่ยเป็นรับนี่ไม่อธิบายละเอียดเหมือนของอีกคน ตัดมาเช้าวันรุ่งขึ้นเลย กูเลยยังติดภาพว่าจั้นมันเป็นเคะอ่ะ ส่วนดราม่าเรื่องพ่อแม่รับไม่ได้นี่ไม่มีอ่ะ แค่งงๆมึนๆนิดหน่อย สรุปว่าก็อ่านได้เรื่อยๆดีกว่าสองเรื่องก่อนของไทเซย์ แต่ก็ไม่ได้ปังอะไรมาก
มีใครอ่านเรื่องเหนือเมฆแบบเป็นเล่มแล้วมั่ง ช่วยสปอยล์กูทีเถอะ ตกลงน้ำเมฆหรือเมฆน้ำ เพิ่งลองอ่านได้แค่ตอนเดียว ไม่อยากลุ้นแล้วว่ะ กลัวไม่ใช่อย่างที่คิด
มึงกูขอ pet lovers กับ erotica นี่เรื่องเดียวกันป่ะวะ สนพ ไหน
ky กูรู้สึกว่าโม่งมีรีวิวเยอะจัง
กูอยากให้มีรีวิวเรื่องนึงจากหลายคนนะ จะได้มีหลายมุมมอง แต่ล่ะคนก็เล่าเจาะให้ความเห็นคนล่ะส่วนกันไป บางเรื่องคนนึงชอบอีกคนไม่ชอบ ตรงจุดไหน
แจ้ง เปลี่ยนรูปแบบหิ้งใหม่นิดหน่อย แยกคอลัมน์สนพ กับเว็บไว้ จะได้หาง่ายๆ
ถาม มู้ที่แล้วมีนิยายญี่ปุ่นที่ไม่ได้รีวิวไว้เลยไม่ได้ใส่ จะให้เอามาใส่รึเปล่า?
คำประกาศของความรู้สึกใหม่
เรื่องย่อตาม >>131 เลย มีริบะทีนึงตามนั้น
เรื่องนี้กูว่าตามสูตรนิยายน้ำเน่าเลย พระเอกหล่อรวย เคะแมนจิตใจดี เป็น นศ.ที่ดูว่างทั้งคู่ 5555+
ภาษาเขียนดีไหลลื่นกูอ่านได้รวดเดียวจบและไม่รู้สึกติดขัดสักจุด
เรื่องนี้สำหรับกูคืออ่านรอบแรกสนุกแต่รอบสองเฉยๆ และไม่ได้มีอะไรเป็นที่จดจำในใจกูอ่ะ (จนตอนนี้กูยังนึกฉากเด็ดในเรื่องที่กูประทับใจไม่ได้เลย 55555)
กูว่า นข.เรื่องนี้เขาเขียนอ่านสนุกทุกเรื่องเลยนะ แต่ทำไมสนุกแค่รอบแรกแล้วไม่อะไรให้กูจดจำได้เท่าไหร่ตั้งแต่โอบตว.ล่ะ กูว่าเขาเขียนแนวเดิมทุกเรื่องดูไม่แปลกใหม่และ คหสต.กูว่าไม่มีอะไรโดดเด่นเพิ่มเติมเท่าไหร่เพราะเขามาแบบสำนวนดีตั้งแต่แรก ที่ดีคือเขาคงคุณภาพไว้ได้เท่าเดิม ดังนั้นเรื่องหลังๆ ของเขาดึงดูดความสนใจกูแทบไม่ได้เลยเพราะเนื้อเรื่องดูไม่มีอะไรแปลกใหม่ แต่กูก็ยังอ่าน (แก้ว่าง) เพราะชอบภาษาเขาอย่างเดียวจริงๆ เนื้อเรื่องนี่อ่านจบแล้วลืมทุกเรื่องเลย 5555555555
เชี้ย เรื่องเด็กเสี่ยของดซ ราคา350กว่าๆเลยวะ ยังไม่ร่วมส่งด้วยมั้งนั่น เห็นบอกว่ามีสามร้อยหน้ากว่าๆ
กูสงสัยมากว่านิยายยังงี้มันหนาขนาดนั้นได้ไง เพราะที่กูเคยอ่านมันสั้นมาก แค่เพิ่มตัวอักษรใหญ่ๆในหน้าเว็บเฉยๆ สองร้อยหน้ากูก็ว่าหรูแล้วนะ ราคาโหดสัสมาก
กูมารีวิวเพิ่ม
เป้าของจุดหมายมีไว้พุ่งชน - กูชอบเรื่องนี้ ละมุนๆเรื่อยๆ เขาค่อยๆจีบกัน มุ้งมิ้งน่ารัก มีความเผ็ดของคู่รองแกล้มเป็นระยะ ดำเนินเรื่องเรียบๆไม่มีปมอะไรร้ายแรงหวือหวาแต่กูก็อ่านไปน้ำลายไหลไป อบอุ่นๆขำๆดี เป็นนิยายวายเรื่องแรกที่กูซื้อเล่มอ่านอย่างจริงจังเลย
วันนี้กูเห็นคนที่ไปซื้อมือสองมาแพงๆ (2เล่มบางๆ2พันกว่า) แล้วมาโพสต์บ่นว่าผิดหวังมากไม่เป็นอย่างที่คิด อ่านไปเสียดายไป....คือไอ้ซื้อมือหนึ่งราคามาตรฐานแล้วเจอเรื่องถูกใจมั่งร้องเหี้ยมั่งเนี่ยะปกติ แต่ซื้อมือสองที่ออกมานานแล้วรีวิวก็หาอ่านได้ แถมราคาอัพไปห้าเท่าเนี่ยะมันน่าจะเป็นคนที่พอจะรู้เนื้อเรื่องอยู่แล้วตามสะสมเล่มมากกว่านะ กูไม่เข้าใจทำไมยอมจ่ายแพงขนาดนั้นกับสิ่งที่ไม่รู้ว่าข้างในเป็นไง
KY แป๊บพวกมึง เห็นรีวิวนิยายรัวๆ แล้วนึกได้ มันมีนิยายสองเรื่องที่กูอ่านไม่จบเพราะสะดุดกับบางฉากว่ะ อยากรู้ว่กูเป็นคนเดียวรึเปล่า
เรื่องแรกคือภารกิจลับป่วนใจของคุณฝนม่วง แม่งมีฉากนึงเคะต้องแต่งหญิง ใส่ชุดราตรีปลอมตัวเข้างานเลี้ยง เมะก็ช่วยใส่คอร์เซ็ทให้ อ่านปุ๊บกูนึกถึงนายน้อยกับเซบขึ้นมาทันที กูเลยเท
เรื่องที่สอง โจรขโมยใจของคุณเรย์ อันนี้กูจำได้ลางๆ อาจจะผิด มันจะมีฉากเล่นหมากรุกกับคนคุยกันในเงามืดอะไรซักอย่างปะ อันนี้กูก็นึกถึงบารามอส ก็เทอีกเหมือนกัน
คือกูอยากรู้ว่ากูคิดมากไปเองหรือมันเหมือนจริงๆ วะ แล้วเรื่องมันสนุกควรค่าให้กูอ่านจนจบมะ
แต่กูชอบคำประกาศของความรู้สึกใหม่นะ ออกตัวก่อนว่ากุสายเนิบ อ่านอะไรไม่มีไคลแม็กซ์แล้วสนุกได้55 ชอบตรงที่นายเอกมันไม่ใช่นิสิตสถาปัตย์ว่างงานเหมือนเรื่องอื่นๆ ยังพอมีแทรกเรื่องธีสิสบ้าง ซึ่งกูก็เข้าใจว่านิยายมันไม่ได้เน้นชีวิตการเรียนก็คงไม่ต้องบรรยายมากนักว่าตัวเอกเรียนอะไรหลักสูตรยังไงทำงานอะไรบ้าง เรื่องนี้สำหรับกูไม่ชอบตรงที่พระเอกมันแบนราบมิติเดียวไปหน่อย หล่อรวยเอาแต่ใจตัวเอง ไม่เข้าใจความรัก นี่มันสูตรสำเร็จพระเอกนิยายโคตรๆแล้วมันก็ค่อนข้างเชยแล้วอะ ตัวละครอื่นๆ อย่างแฟนเก่านายเอกก็ดูนางร้ายเกินไป เหมือนตัวร้ายละครหลังข่าว ที่จริงมันร้ายก็มีเหตุผลนะคิดดูสิจู่ๆโดนแฟนเก่าแย่งแฟนตัวเองแล้วเป็นรุกทั้งคู่เป็นกูก็เจ็บใจวะ55 แต่คนเขียนก็ดันเขียนให้ความรักของพระเอกนายเอกมันถูกต้องได้อะทั้งที่มันก็ไม่ถูกเท่าไหร่ แต่กูก็ชอบเรื่องนี้นะ กูชอบวิธีบรรยายมันอ่านได้ลื่นไหลดีแล้วก็ไม่มีประโยคเสร่อๆแบบนิยายวายไทยทั่วไป กูอ่านหลายรอบเลยแหละเรื่องนี้55 แต่ดันอ่านเรื่องอื่นของเขาไม่รอดว่ะ โอบตะวันซื้อมาดองเพราะรู้สึกว่านายเอกงุงิเกินไป ตอนนี้พยายามอ่านเรื่องสู่กลางใจแต่มาสะดุดตรงการกระทำของตัวเอกที่โคตรขัดใจกุเลย ไม่รู้จะอ่านรอดมั้ย =="
โอบตะวันกูก็อ่านไม่รอด รู้สึกนายเอกสาวชห กูรู้สึกแปลกๆ ที่ผู้ชายใช้คำว่าฉันว่ะ อย่าด่ากูนะมึงงงง
>>164 กู >>158 นะ
กูว่าเรื่องทำธีสิสของเคะมันน้อยมากจนเหมือนไม่มีผลอะไรกับเรื่องเลยนะ ถ้าเทียบกันในด้านการแทรกเนื้อหาสาระนะ กูว่าหัวใจหลังเลนส์แทรกเนื้อหาเรื่องกล้อง/การถ่ายภาพได้ดีกว่าการแทรกเรื่องราว'ถาปัตย์ในเรื่องนี้อ่ะ (มันน้อยไปหรือกูประสพมนุษย์'ถาปัตย์มาเยอะอันนี้กูก็ไม่แน่ใจ 55555555)
แต่เรื่องภาษากูเห็นด้วยกับเพื่อนโม่งเลย อันนี้กูอวยไส้แตกกูชอบภาษาเขา เป็น 1 ในไม่กี่คนที่ใช้คำว่ากอปรแล้วไม่ขัดหูขัดตาสำหรับกูนะ และเพราะภาษาเขาโดนใจกูเนี่ยล่ะ เลยทำให้อ่านทุกเรื่องแม้ตัวละครจะน่ารำคาญแค่ไหนก็ตาม ยิ่งสู่กลางใจแซคนี่โคตรไร้สาระ โคตรน่ารำคาญที่สุดอ่ะแต่ทำไมกูยังตามอ่านก็ไม่รู้ กูรู้สึกกูเป็นติ่งเหลือเกิน 5555555555
>>163 ที่ว่ามามันก็เป็นฉากคลิเช่นี่ สำหรับกูกูเฉยๆว่ะ
คำประกาศนี่อ่านฆ่าเวลาเพลินๆได้ แค่นายเอกไม่สาวแตกกูก็ดีใจละ แต่ตอนจบที่จู่ๆมาริบะกันนี่กูว่ามันยัดเยียดอะ แบบ จู่ๆนายเอกนางก็จะรุกขึ้นมาซะงั้น แล้วไอ้พระเอกแม่งก็ออกลายสาวน้อยขึ้นมาทันที(แต่ไม่ได้มากอะไรขนาดนั้น แค่กูขัดๆหน่อยเพราะคาร์ก่อนหน้ามันไม่ใช่งี้) สำหรับกูมันเป็นความรู้สึกเหมือน ใส่ฉากริบะมาเพื่อให้เรื่องดูฉีกแนวก็เท่านั้นว่ะ แต่ก็นับว่าเป็นงานที่เขียนดีนะ
กูขอแทรกรีวิวหน่อย ถึงจะเรื่องเดิมๆก็เหอะ
1.หัวใจหลังเลนส์- ถึงถึงแม้ว่าตอนพระนายดีกันไม่มาlove-hateแล้วมันจะโคตรหวานจ๋าเลยก็เถอะ แต่ก็เป็นงานที่เขียนดีงานหนึ่ง เรื่องกล้องเรื่องอาชีพไม่ใช่แค่เอามาใส่ไว้ให้เป็นเปลือกเฉยๆ ภาษาลื่นไหล อ่านแล้วเห็นภาพ ส่วนตัวกูอบากได้เล่มเพราะถูกใจคู่รอง อยากรู้มากว่ากูจะยังสามารถหาที่ไหนได้อีกมั้ย เพราะอยากอ่านตอนพิเศษจริงๆ..
2.รักคิดลึก-อ่านแบบไม่คิดอะไรมากกกกกก็โอเคอยู่ มุ้งมิ้งไปเรื่อยๆ กูชอบใจตรงนายเอกโดนจับแดกซะเองนี่แหละ แต่ก็ไม่มีอะไรให้จดจำมาก นอกจากปกสวย ภาษาลื่น
3.[นิยายแปลญี่ปุ่น][น่าจะคนรู้จักเยอะแล้วแหละ แต่กูอยากบ่น] Slaver seriesของคาโต้ เอเลน่า-นี่มันเนื้อเรื่องตามขนบละครไทยแบบพิศาลๆเลยนี่หว่า..กักขังหน่วงเหนี่ยว ปล้ำ เข้าใจผิดกัน ปล้ำ เริ่มจะเข้าใจกัน เจออุปสรรค แล้วก็วนๆไปอย่างนี้สองสามเล่ม จนในที่สุดก็มาจบลงด้วยดี..บรรยายนายเอกได้ดูมีออร่าเหลือเกิน..แต่ก็ตามสไตล์คนเขียนคนนี้ นายเอกงามหยดย้อยเหมือนเทพธิดา..แต่ยังดีที่ไม่ได้สาวเหมือนที่ว่าๆไป นิสัยนายเอกตรงไปตรงมาดี จะรำคาญก็ตรงรู้ตัวช้านี่แหละ..เรื่องนี้ ถ้าคนชอบงานน้ำเน่าๆก็คงชอบมั้ง อ่านเพลินๆ มีปวดหัวกับสองพระนายเป็นระยะๆ
painful love นี่มันแรร์ได้ไง กูโครตรำทั้งเมะเคะ ตอนนั้นแม่งซื้อมาเพราะเห็นเป็นภาคก่อนเลยเอออ่านๆ หน่อยก็ได้ แต่แม่งทนอ่านจบกูขายทิ้งอย่างเร็ว แล้วแม่งตั้งนานกว่าจะออกขนาดขายถูกแล้ว ตอนนี้แม่งแรร์เฉย กูงงมาก หรือว่าคนส่วนใหญ่เดี๋ยวนี้ชอบเมะเคะแบบนี้กันเหรอวะ
กูมาเพิ่มเติม brutal love ...ให้นิยามก็ผัวมุ้งมิ้งเมียเถื่อน หุ่นบึ้กล่ำเลวเหี้ยกว่าแต่เป็นเคะ เรื่องนี้เน้นเยเยอะมากตามสไตล์คนเขียน เริ่มเรื่องที่เคะมันอกหักแอบรักเพื่อนสนิทมันเลยชวนเมะไปเยให้หายเศร้าแถมยังเป็นรับให้ด้วยเพื่อให้สาแก่ใจอารมณ์ดำดิ่งของตัว เมะมันติดใจเพราะเคะมันอึดทนมากจะเอาท่าไหนที่ไหนนานเท่าไหรก็ได้ เคะมันเป็นพวกเซ็กส์จัดนอนกับคนอื่นไปเรื่อย(ปกติเป็นรุก แต่รับให้เมะคนเดียว) แรกๆเมะมันก็ตามตื้อเป็นขี้ปลาทองหลังๆมันชักจะทนไม่ไหวกับพฤติกรรมมั่วของเคะมันเลยจะเลิกยุ่งด้วย เคะที่ตอนนั้นโดนเพื่อนสนิทที่มันแอบรักบอกตัดเพื่อนบวกเมายามันเลยสติแตกจับเมะข่มขืนจนสลบคาเตียง เมะมันเลยกลัวผวาเคะไปช่วงนึง หลังจากนั้นก็พลิกกระดานเคะเป็นฝ่ายตามตื้อบ้าง กว่าจะยอมเปิดใจให้อภัยก็นานแต่พอมันรักกันก็หวานเลี่ยนไม่สนุกล่ะ เรื่องนี้มีดีที่เคะช่วงแรกพอรักกันแล้วเหมือนจะสาวแตก กูกลอกตารัวๆ
KY มั่ง 555555 มีใครได้อ่านนิยายเรื่องนึงที่สนพ.ฝันกลางคืนกำลังจะตีพิมพ์มั้ยวะ เรื่องที่เป็นเด็กแลกเปลี่ยนอะ
กูเห็นว่าจะได้ตีพิมพ์เลยลองไปอ่านดู งานไม่ดีไม่แย่ กลางๆ (ถ้ารับได้กับนิสัยนายเอกที่โคตรเหวี่ยง+ค่อนข้างไร้สติน่ะนะ...) แต่ที่สงสัยคือมันมีบางฉากเหมือนนิยายแจ่มใสเป๊ะ ตอนแรกกูนึกว่ากูคิดไปเองคนเดียว ที่ไหนได้มีคนคิดเหมือนกูแล้วไปเม้น คนแต่งก็ตอบมาว่าไม่ได้ก็อป มันเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกะตัวคนแต่งหรือเพื่อนนี่แหละ
ส่วนตัวกูรู้สึกไม่ค่อยโอเคเท่าไร ไม่รู้ความจริงเป็นยังไง แต่เหมือนกันประมาณ 4-5 ฉากแบบนี้แม่งเยอะไปว่ะ ชวนให้สงสัยว่าก็อปมาจริงๆรึเปล่า
กูมารีวิวด้วย
-ภูตสวาท เรื่องเป็บแบบที่ฝูชอบเอามา ดราม่าผัวเมีย ไม่ทำให้กูตื่นเต้นเท่าไหร่ สิ่งดีงามคือสำนวนการแปลกับรูปเล่มที่สวยงามตามมาตราฐานของฝู ส่วนตัวกูจะเก็บไว้ เผื่อวันนึงมันแรร์ขึ้นมา 55555555
-ปลาบนฟ้า ความที่กูอยากลองดี ถึงจะมีรีวิวว่าไม่ดีเยอะก็ยังซื้อมาอ่าน โครตเสียดายเงินบอกเลย เรื่องนี้คู่เอกกูชอบตอนแรกๆ หลังๆไม่ค่อย แต่กูไม่อะไรมากกับคู่เอกนะ ที่กูรู้สึกว่าอยากขายต่อมือสองเพราะคู่รองเลย กูเกลียดความปัญญาอ่อนของอีน้องมีนที่เป็นเคะคู่รองมาก รำมากจนเกือบอ่านไม่จบ แต่กูเสียดายเลยอ่านจนจบอ่ะนะ สรุปกูขายทิ้งแน่นอน แต่จะมีใครซื้อไหมไม่รู้ คิดว่าจะปล่อยต่ำกว่าราคาเต็มด้วย ไม่อยากเก็บ
-โปรดจงรัก กูซื้อมาทั้งเล่มหลักเล่มสเป นิยายอารมณ์ฟีลกู๊ดทั่วไป มีหน่วงนิดๆแต่ไม่อะไรมาก ตอนแรกคิดว่าน่าจะดราม่ามากกว่านี้ จุดที่กูชอบที่สุดของเรื่องเลยคือพระเอกไม่โง่ กูไม่ค่อยเจอพระเอกแบบนี้ในนิยายเรื่องอื่น สรุปว่าชอบพระเอกสุด เรื่องนี้เรื่อยๆเนิบๆ ภาษาคนแต่งดีดึงให้อ่านได้จนจบ ชอบการตัดจบแต่ละตอน กูลองไปส่องๆเรื่องอื่นที่เขาแต่งคิดว่าโอเคเลย แต่ไม่ค่อยเห็นมีคนอ่านนะ ไว้กูอ่านแล้วจะมารีวิวเพิ่ม
กูว่าง กูมาช่วยรีวิว
ปักษาปีกหัก ruk21us
เป็นเรื่องของ 2 แคว้น นายเอกโดนจับมาเป็นเชลยของอีกแคว้น เลยเลือกขายตัวเองในหอนางโลม แล้วแม่ทัพของแคว้นเสือกตกหลุมรัก ทั้งๆที่นายเอกแอบรักอยู่กับน้องชายท่านแม่ทัพ กูชอบเรื่องนี้ตรงนายเอกแมนโคตรๆ ใจเด็ด เลือกสิ่งที่ดีที่สุดจากสิ่งที่มีที่ไม่เหลืออะไรเลย รู้ว่าตัวเองเป็นใครและต้องทำอะไร เรื่องมีที่มาที่ไป มีการวางแผน มีดราม่าความรักนิดหน่อย ภาษาก็ดีนะ ถ้าไม่ซีเรียสเรื่องนักเขียนใช้คำซ้ำเยอะไปนิด อ่านแล้วไหลลื่นดี กูชอบ กูแนะนำค่ะ
Bleeding Love แมลงปีกแข็ง
พระเอกเป็นนักร้องดัง รักกับนายเอกที่เป็นบาเทนเดอร์ที่บาร์ แต่ต้องทำใจกับนางร้ายที่ทำตัวที่ประหนึ่งหลุดออกมาจากละครหลังข่าว อารมณ์ถ้าชั้นไม่ได้เธอก็ต้องไม่ได้ ทำร้ายไปมา น้ำเน่าไปนิด แต่โดยรวมๆ สนุกมึง ไม่มีดราม่าหึงไปหึงมา พระเอกมันรักนายเอกจริง เปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อนายเอก
นกยูงแดง Juon
กูอ่านไม่รอด อ่านไปสิบตอน ไม่รู้สึกถึงความรักความผูกพันธ์ มีสืบคดีนิดๆก็โดนเคะราชินีจีบกดละ วนเวียนไป ไม่มีอะไรคืบหน้าเลยไม่ได้อ่านต่อ
คำประกาศของความรู้สึกใหม่ west
ไม่มีอะไรพิเศษว่ะ พลอตยอดนิยม อ่านเพลินๆ แต่ไม่มีอะไรน่าจดจำ (หรือผิดที่กูจำไม่ได้เองวะ5555555)
ช่างใจรัก หนูแดงตัวน้อย
ถ้ามึงหาเรื่องเบาๆเพื่อคลายเครียด กูแนะนำเรื่องนี้อย่างแรง มันตลกมาก ขำมาก นายเอกเป็นครูฝึกสอนในโรงเรียนเด็กช่าง พระเอกก็นักเลงมาเลย แรกก็แกล้งนายเอกตลอด ส่วนมากเป็นบรรยายจากฝั่งนายเอกซึ่งมันเพ้อมาก อยากกินแต่ยังกินไม่ได้เพราะเป็นฝึกสอน อ่อยหนักมาก เพ้อหนักมาก แต่!!!!! (สปอยนิดนึงนะ!!) พอเป็นแฟนกันปุ๊ป นายเอกบินไปเรียน ตปท เท่านั้นล่ะ น้อยใจนั่นนู้นนี่ สาวมาเลยมึง จนแอบรำคาญเล็กๆ แต่โดยรวมถือว่างานดี งานตลก
รามเกียรติ์ ศึกมังกรกัณฐ์ Blueฯ
กูเห็นทุกคนแย่งจองหนังสือเค้ามาก กูเลยคิดว่างานเค้าต้องดีมากแน่เลย เลยไปอ่าน อ่านบทแรกเท่านั้นจอดสนิทค่ะ กูไม่แน่นเรื่องตัวละครด้วยแหล่ะเลยงงๆว่าใครญาติใครฝ่ายใคร แต่ที่กูงงคือ ทั้งๆโดนยิงมากำลังจะตาย แต่พอโดยปลุกหน่อย ก็xxxกัน เฮ้ย แบบนี้ก็ได้เหรอวะ มึงเจ็บเจียนตายยังจะมามีอารมณ์แบบนี้อีกเรอะ
เพียงข้ามคืน PPSMM
แนะนำเรื่องนี้ถ้ามึงหาเรื่องตลกเบาสมอง เมะเพ้อถึงเคะหลังจากวันไนท์ ไปๆมาๆโลกกลมเคะมาเป็นเลขาชั่วคราวให้เมะ เมะก็อ่อยแรง แต่โดนเคะสวนทุกครั้ง ทำร้ายร่างกายตลอด เมะมันบ้ามาก เพ้อมาก เคะราชินี พลอตมันไม่มีอะไรเลยมึง แต่เค้าเขียนตลกมันเลยสนุก
สำหรับกู กูว่าเวสแต่งเรื่องตอนแรกๆ น่าสนใจทุกเรื่องเลยนะ และก็เป็นแทบทุกเรื่องที่อ่านๆ ไปจะเจอจุดหนึ่งของตัวละครที่ทำให้อ่านแล้วรู้สึกหงุดหงิด มันมักจะมีตัวละครงี่เง่าอ่ะ กูอ่านไปด่าไปแบบ มึงเป็นเหี้ยอะไรของมึ๊งงง แต่ก็อ่านงานเขาจบเกือบทุกเล่มอยู่ดี อย่างโอบตะวันตอนช่วงที่แม่งทะเลาะกัน กูรำคาญนายเอกชิบหาย แต่ก็มีเม้นบอกว่าสงสารนายเอก นายเอกไม่ผิด.. กูว่าพระเอกน่าสงสารกว่าอีก พระเอกต่างหากที่ไม่ผิด อย่างเรื่องล่าสุดที่กูอ่านงานเขา กูบอกเลยกูโคตรเกลียดนิสัยพระเอก แรกๆก็หนุกดีตามแนวมหาลัยทั่วไป อ่านแบบไม่คิดไรมาก แต่อิแคนตัสพระเอกแม่งทำกูหงุดหงิด สักพักอินายเอกก็เริ่มทำกูหงุดหงิดอีกคน แต่เรื่องนี้กูก็อ่านจบอยู่ดีถึงจะไม่ได้ซื้อก็เถอะ
>>168 slaver's อ่านเมื่อสัก 10 ปีที่แล้วกูชอบนะ จนข้องใจทำไมทอล์กคนแปลถึงบ่น เวลาผ่านไปโตขึ้นถึงเข้าใจคำบ่นคนแปลเลยฟร่ะ เนื้อเรื่องมันน้ำเน่าขนบไทยกูไม่ว่า นายเอก ชูอิจิมันก็โมเอดี กูชอบพวกแนวผู้ดีดอกฟ้าโดนย่ำยีอยู่แล้ว แต่แบบมึงซั่มกันไปตั้ง 4-5 เล่ม อีชูอิจิยังเวิ่นเว้อ เมะแม่งรักกูมั้ยวะ ห่าาาาา คือกูว่ามึงควรจะเคลียร์ๆ ชัดๆ ไปตั้งแต่เล่มสองแล้วว่ะ คือเล่ม 5 นี่จำอะไรแทบไม่ได้แล้ว เพราะเนื้อเรื่องน้ำเกิ๊นนน
ทันบิ แปลว่าอะไร
>>179 เอาคร่าวๆนะ กูอ่านมาสักพักใหญ่ๆแล้ว เริ่มลืมๆรายละเอียดไปบ้าง
- วันพร็อมพระเอกหึงนายเอก เลยประกาศออกไมค์ขอให้นายเอกคบกับเพื่อนอีกคนอย่างมีความสุข
- จากนั้นนายเอกเลยโดนกลั่นแกล้งต่างๆนาๆ จนทนไม่ไหว เลิกแต่งตัวง่อยๆ กลับไปแต่งตัวดีๆไปเย้ยหน้าคนในโรงเรียน (ในเรื่องคือหน้าตาดี แต่แกล้งแต่งตัวเนิร์ดๆ จะได้ไม่มีใครสนใจ)
- นายเอกแต่งหล่อไปร้านอาหาร พระเอกโทรมาถามว่าอยู่ไหน พอตอบไปสรุปพระเอกอยู่แถวนั้นพอดี เลยจะมาหา นายเอกก็กลัวโดนรู้ความจริงว่าหน้าตาดีเลยรีบกลับบ้าน ตอนจะออกจากร้านก็ชนกัน เสร็จแล้วพระเอกโทรหาเลยแก้ตัวว่าความจริงยังอยู่บ้าน กำลังจะออกไป อีพระเอกก็พูดถึงคนที่เดินชนกันว่าหน้าตาดีบลาๆๆๆ
ตอนนี้กูจำได้แค่นี้แหละ แต่มันเป๊ะมาก ถ้าใครเคยอ่านนิยายแจ่มใสเรื่องนั้นยังไงก็อ่านสะดุดอะมึง
เมื่อกี้แวบๆไปอ่านเม้นเห็นว่าไปลอกนิยายต่างประเทศมาอีก...อืม กูยอมใจคนแต่งเลย
>>168
แบล็คบีสท์กูยังโอเคว่ามันคลิเช่ แต่เรื่องแรกนี่กูว่าไม่ใช่อะ
คือพ่อบ้านดำมันจะเป็นฉากว่านายน้อยต้องแต่งหญิง ใส่คอร์เซ็ท แล้วตัดฉากมาชวนจิ้นแบบนายน้อยทำหน้าเจ็บปวด บอกเซบว่าไม่ไหวแล้ว แล้วค่อยตัดมาเป็นเซบกำลังดึงสายคอร์เซ็ทให้รัดๆ แล้วนายน้อยก็โวยวาย
ของคุณฝนม่วงก็แบบเดียวกันเป๊ะอะมึง ถ้ากูจำไม่ผิดมีฉากอื่นด้วย แต่ที่กูจำได้เป๊ะสุดคือฉากนี้
แนะนำนิยายแนวฮาเร็มทีสีเพื่อนโม่ง ขอแบบพระเอก1 นายเอกหลายคน
>>181 ทันบิเป็นแนวนิยายที่เน้นภาษาสวยๆ บรรยายความรู้สึกคับแค้นใจของตัวละคร เนื้อเรื่องเล่นกับความรันทดของโชคชะตาตัวเอก เมื่อก่อนจำกัดแค่แนวญี่ปุ่นโบราณ แต่ตอนนี้รู้สึกว่าจะไม่แล้วมั้ง
(แต่กูก็ไม่ค่อยแน่ใจนะ ไม่ได้อ่านแนวนี้มานานละ)
>>180 ใช่มะมึง คือกูงงมากว่าได้กันไปจนเตียงจะหักแล้วมึงยังมาสงสัยอะไรอีกเร้ออออ เรื่องนี้นี่ตอนแรกอ่านพล็อตละวางเลย จนกระทั่งไปเจอดราม่าซีดีนี่แหละ แซ่บมากกก เลยไปดั้นด้นหาฉบับภาษาไทยมาอ่าน
>>184 ขนาดนั้นเลยเหรอวะ เดี๋ยวกูลองกลับไปอ่านใหม่ดีกว่า ฉากคอร์เซตกูเคยเจอในมังงะวายเรื่องนึงเมื่อนานมาแล้วน่ะ(มีก่อนพ่อบ้านดำ) เลยรู้สึกเฉยๆ
อะ ซีรี่ย์Slaveกูเคยตามอยู่ช่วงนึง ก็น้ำเน่าแหละแต่กูชอบภาษา (สงสัยเพราะคนแปลนั่นแหละ) อ่านแล้วลื่นดีก็เลยตาม แต่มานึกๆดู เนื้อเรื่องนี้น้ำเน่าจริงว่ะ 555
กูขอมารีวิวซ้ำละกันมึง บางเรื่องกูอัดอั้นอยากกรี๊ด 555
69
ผลจากพวกกัมมันตภาพรังสี สารเคมีบลาๆช่วงสมัยสงครามโลกส่งผลกับคนบางกลุ่ม ทำให้เกิดพวกมนุษย์กลายพันธุ์ขึ้นมา คือมีลักษณะของสัตว์ออกมา(เช่นมีเหงือกเวลาลงน้ำ) กับพวกคนปกติ เลยเกิดการแบ่งแยกชนชั้น พวกกลายพันธุ์โดนกดขี่ข่มเหง โดนฝังชิพระเบิดในหัว มีการแบ่งเขต(ฟีลๆฮังเกอร์เกมอ่ะมึง) หลักๆของเรื่องอยู่ที่การต่อสู้เพื่อความเท่าเทียมของพวกกลายพันธุ์อ่ะ มีสองคู่ กูไม่สปอยเยอะละกัน แต่เริ่มๆมามันคู่แรกมีฉากข่มขืนนะ สองสามตอนได้ จริงๆกูไม่โอกับพวกนี้ แต่พออ่านถึงเฉลยปมแล้ว.....กูเกลียดเขาไม่ลงว่ะ ยิ่งตอนกลางๆเรื่องกูนี่ร้องไห้ ภาวนาให้ที่กุอ่านไม่ใช่เรื่องจริง ขุ่นคีธของกูวววว ส่วนอีกคู่น่ารักมุ้งมิ้ง มีดราม่านิดๆหน่อยๆ
เรื่องนี้กุชอบนะ ตัวละครไม่ป่วย ดำเนินเรื่องไม่ช้าดี(หลังๆกูว่าเร็วอยู่) กูอวยให้คนมาปวดตับกับกูละกัน
ปลาบนฟ้า
จริงๆเรื่องนี้กูว่าตลกดี 555 ตลกแก๊งคิตตี้เหี้ยๆ แต่กูเหมือนเพื่อนโม่งแหละว่ากูไม่ชอบคู่รอง ถ้าเจอเป็นข้าม มางื้อๆง้าๆเหี้ยไรวะ กูรำชิบหาย ส่วนคู่หลักแรกๆกูโอเค แต่หลังๆก็เอิ่มๆนิดหน่อยว่ะ ยิ่งตอนอัพภาพลงเฟสตอนร้องไห้จนหลับ กูแบบ...เอ่อออ ต้องขนาดนั้นเลยหรอวะ ขัดๆใจสำหรับกูนะ
เอาเป็นว่าพออ่านได้อ่ะมึง เอาขำๆสบายๆ แต่ขนาดต้องเก็บมั้ยก็ไม่รู้ว่ะ
ปิตุครรภ์สนธยา
ไม่รู้จะบอกเรื่องย่อยังไงว่ะ จุดเริ่มต้นมาจากกษัตริย์มีทายาทที่แข็งแกร่งไม่พอ ไม่เท่าตัวเองเลยหนักใจ ต่อมามีผู้นำเผ่านึงอยากทดแทนคุณเลยเสนอลูกตัวเองที่เป็นผู้ชาย เพราะเผ่านี้ผช.ท้องแล้วให้ลูกที่แข็งแกร่งแบบพ่อเด๊ะๆได้ อุ้มท้องแค่ 3 เดือน แต่ถ้าท้อง 2 หนก็ตาย ตอนแรกคนอุ้มท้องไม่ยอมพ่อเลยโดนจับขัง ก็ต้องยอมให้กำเนิดทายาทจนตาย ก่อนตายก็สาปส่งกษัตริย์ เกิดภัยพิบัติต่างๆตามคำทำนาย นายเอกเคียดแค้นจะเอาชีวิตราชา
เรื่องนี้ Mpreg ออกตัวก่อนเลยว่ากูไม่ค่อยอ่าน Mpreg แต่เรื่องนี้กูยอมความดีงามของนายเอกทุกประการ
กูไม่สปอยนะใครนายเอกพระเอก กูอยากให้ทุกคนสัมผัสฟีลตอนชิพใครเขาก็ตายห่า ตายห่ารัวๆ ไม่ตายห่าก็...นะ จนกูเลิกอวยเลิกเดา กว่าจะเจอพระเอกปาไปครึ่งเรื่อง หน่วงๆไปทั้งเรื่อง
เรื่องนี้นายเอกรันทดสัสๆ แต่นายเอกแกร่ง กูชอบ ตรงไปตรงมา บื้อๆ พระเอกกูชอบมากก โซแดมฮอตชิบหาย เรื่องนี้กูว่าสั้นไปนิดว่ะ ถ้าไม่มีตอนพิเศษกูคงนึกว่าเขาอยู่กันเพราะหน้าที่ บุญคุณ มากกว่าความรัก มันดูก้ำกึ่งๆ ส่วนตอนพิเศษฮีลลิ่งหัวใจกูเยอะเลย น่ารักดี กูชอบความรักสองคนนี้ที่ไม่แสดงออกจนล้นไป สรุปเลยว่ากูอวย จบ 55555
เดือนเกี้ยวเดือน
นายเอกแอบชอบพระเอกมานานตั้งแต่มัธยมปลายมั้ง แล้วพระเอกเป็นเดือนมหาลัยมาก่อน นายเอกเพิ่งได้เป็นเดือนคณะ ก็ตามพล็อตทั่วไปอ่ะ สักพักก็ชอบกันแล้วเฉลยว่าจริงๆพระเอกก็ชอบนายเอกมานานแล้ว เรื่องนี้กูเฉยๆนะ อ่านไม่จบด้วย มันธรรมดา ไม่ได้ฟินอะไร
ซีรี่ย์หวานอมขม
เรื่องสั้นฟีลกู้ดว่ะ วัยทำงานส่วนมาก อ่านได้เรื่อยๆ ภาษาดีอยู่แต่ไม่ได้ชอบเป็นพิเศษ
มาโปรด
ขอบคุณเพื่อนโม่งที่ทำให้กูไม่รู้สึกว่ามันเหี้ยอย่างเดียวดาย กูก็งงว่ามีแต่กูที่รับตั้งแต่ตอนแรกไม่ได้หรอ อ่านไปสิบตอนเผื่อมีความดีงาม เฉลยปมที่กูอาจจะรับได้ก็หาไม่เจอ ทนไม่ไหวต้องปิด อย่างว่าคือนศพ.ว่างมากกกก ตรรกะป่วย หวงอะไรของมึงกูไม่เข้าใจ นายเอกดูเหมือนจะแข็งใจได้สุดท้ายก็ยอมไปหมด กูไม่เข้าใจว่าทำไมคนอวยรัวๆกับแนวนี้
บ่นมาซะยาว ว่าแต่มีใครเคยอ่านงานของคุณ Ozakaozygenz มั้ย รีวิวหน่อย กูเห็นผ่านตาอยู่แต่เหมือนดราม่าเยอะกูเลยไม่กล้าเฉียด
>>191 ขอบคุณค่ะมึง
ky แปป นิยายภาพวาดคลุงควรค่าแก่การซื้อเก็บรึเปล่าวะ กูกำลังตัดๆ ออก ตอนแรกอ่านคุณฟักแล้วอยากได้ พอซื้อมาแล้วกูไม่มีอารมณ์อ่านว่ะ กำลังลังเลว่าจะตามซื้องานเขาหมดเลยหรือเปล่าดี กูรู้สึกว่านิยายเขากูอ่านรอบเดียวแล้วพอว่ะ กูอยากอ่านเรื่องที่เปิดพรีจัง แต่เขาคงลงไม่จบ
ช่วงนี้กูรู้สึกเปลืองมาก กูตามทั้งนิยายและมังงะ จะตัดๆ ก็ตัดใจไม่ลง เลยมาถามความเห็นพวกมึง
>>194 แล้วแต่มึงว่ะ คุณฟักถูกจริตกูถึงอ่านในเว็บแล้วกูก็ซื้อเพราะกูชอบ ส่วนเรื่องที่เขาเปิดพรีกูเคยอ่านอยู่ มันแนวตบจูบsm กูชอบตรงที่นายเอกมันไม่สาว ปกสวย ก็เลยตามเก็บ ถ้าไม่มีอารมณ์อ่านก็ไม่ต้องซื้อ กูนี่ตัดนิยายไพเรทออกออกทุกอย่าง ฟิคก็ตัด หันมาเสพบนดินเงินจะได้ถึงนักเขียน ประหยัดขึ้นเยอะ ภาวนาแค่ให้มีบนดินมาจับเรื่องโดนๆบ้าง แต่คงยาก
มึง เด็กเสี่ยของเดม ค่าส่ง50บาท ร่วมแล้วเล่มนึงสี่ร้อย กูสงสัยมันจะมีลงในบีทูเอสมั้ย เพราะค่าส่งแม่งแพงไปอ่ะ
>>195 กูเลิกไม่ได้กูชอบอ่าน แม้ที่ซื้อมายังอ่านได้ไม่หมดก็ตามแต่ก็ทยอยๆ ใกล้จะหมดละ
>>196 ไม่รู้จะตอบยังไง ความเห็นมึงไว้ให้กูตัดใจละกัน
>>197 กูก็ไม่ซื้อไพเรทนะมึง คือแปลอังกฤษแม่งแพงสัส ตอนนี้กูเลยมาตัดๆ นิยายไทยออกแทน จริงๆ ก็ตามไม่กี่คนหรอก
>>198 กูอยากอ่านอ่ะ
ยังไงก็ขอบคุณพวกมึงทุกคนมาก กูพอได้กำลังใจที่ไม่อยากซื้อละ
>>204 คิดเหมือนกู บางอย่างรีวิวต้องลบอคติไปบ้าง นิยายมาโปรดไม่ได้ดีแต่จัดว่าอ่านจบลื่นไหล ถูกใจพวกชอบแนวพระเอกร้ายๆไม่ดีมาก่อน เด็มที่เห็นด่ากันลบอคติไป ภาษาแม่งก็ใช้ได้ เรื่องตามขนบไปหน่อย แต่มันภาษาง่ายเข้าถึงนักอ่าน
บางคนมีนิยายไว้อ่านเพื่อความสนุก ไม่ต้องการอะไรมาก
บางคนอวยในโม่งแล้วก็ต้องชมตลอด อย่างภาพวาดอวย ชีวิตใหม่อวยซะกูมองบน นึกว่าดีเลิศเลอ มันก็ไม่ได้ถึงขนาดนั้นปะวะ ฝีมือไม่ได้ทำให้อ่านสองรอบซ้ำ ออกจะรำคาญตัวนักเขียนด้วยออกมารำๆคนนู้นลอกคนนี้ลอก เม้นต์น้อย เรื่องมาก
บางคนเออออตามไหลตามน้ำ กระแสไหลไปเรื่อยๆตามแรงเชียร์ ไม่ได้ไปอ่านนิยายแล้วเอามาด่าตามแรงยุ
>>208 กูพูดตามที่กูคิดจริงๆ นิยายภาพวาดไม่เคยทำให้กูอยากกลับไปอ่านรอบสอง ถ้ากูไม่อวยว่าชอบมากๆตามน้ำ แปลว่ากูมีอคติเหรอวะ กูรู้ทุกคนมีอคติแต่พอรีวิวต้องลดหรือลบลงบ้าง กูไม่ได้อวยมาโปรดถามว่ากูชอบไหมก็ไม่ แต่ถ้าดูเรื่องภาษาก็โอเคอ่านได้จบ ไม่ได้เลวร้ายถึงขนาดนั้น
พูดถึงเรื่องอวย กูขออวยคนขนเขียนesได้ปะ เป็นคนแรกที่ทำให้กูอยากอ่านนิยายเขาซ้ำว่ะ แม้ว่ามันจะมีกลิ่นเรื่องอื่นแทรกมาก็ตาม จบ
>>209 ถูกมึงปั่นกระแสมากๆ กูเห็นแล้วมันไม่ใช่การชอบทั่วไป มันอวยจนเกินเหตุ บางคนแม่งมาอ่านรีวิวไม่ได้อ่านนิยายเลย เชื่อตามนั้นเพราะเห็นชอบกันเยอะในโม่ง เอาอย่างของภาพวาดต๊อบแต๊บ มีคนโง่ขนาดนั้นอยู่บนโลกไหมวะ ถ้ามึงจะด่ามาโปรดไม่สมเหตุผล ต๊อบแต๊บมึงยิ่งโคตรไม่สมเหตุ กูว่ามันรีวิวปั่นกระแสจนมองข้ามอะไรหลายๆ อย่าง พอกูพูดความจริง โอเคจะหาว่ากูอคติก็ได้ตามใจเลยจ๊ะ ต๊อบแต๊บเป็นมนุษย์โง่ที่สามารถมีบนโลกนี้สมเหตุผล แต่ถ้ามึงอวยว่าอ่านเอาสนุกตัวละครต๊อบแต๊บไม่มีจริงบนโลกหรอก เออ แบบนี้สิวะ ตรงความจริงหน่อย
กูนี่แหละชอบมาโปรด ชีวิตใหม่ แล้วก็อีกเยอะที่โม่งรีวิว แต่กูไม่ชอบความอคติพูดจาแบบแฮทสปีชดูถูกไปถึงตัวเขียนคน บางอย่างแม่งไม่รีวิวละ เห็นชัดๆว่ากำลังทราม กูเห็นหลายทีละ พอลับหลังไม่เปิดหน้าพูดจาเหี้ยๆยังไงก็ได้
กูว่าก็คิดมากกันไปว่ะ ในนี้ใครจะพูดอะไรก็ได้ใครโง่เชื่อในนี้ทุกอย่างก็เกินไปว่ะ
กูถือคติใครอยากอวยอยากด่าไรในนี้ก็พูดไป ถือว่าได้แสดงความเห็นตรงๆไม่มีกั๊ก
อย่างภาพวาดไรนี่ไม่ได้อ่าน แต่เคยไปเปิดพ่อเลี้ยงไรเนี่ยไม่ใช่แนวก็ปิด คนอวยเขาก็อวยของเขา แต่ใครไม่ชอบก็ออกมาสับได้เหมือนกัน
รสนิยมคนมันหลากหลายว่ะมึง กูว่าในนี้ก็มีทั้งอวยทั้งด่านะเรื่องเดียวกัน หลายเรื่องที่เขาชอบกูอ่านแล้วไม่ผ่าน เรื่องที่กูชอบหลายคนกลอกตา อ่านที่โม่งเม้นท์อันไหนน่าสนใจก็ไปตามอ่าน ดีออกมีทั้งเม้นท์ด่าเม้นท์อวยหลากหลายดี
ส่วนเดม กูก็ไม่ได้เม้นท์แบบไม่เคยอ่าน อ่านทั้งในเว็บ ซื้อก็หลายเล่ม จนอิ่มตัวอ่ะว่าเขาจะมาแนวนี้ วนลูปเดิมๆ กูก็พอล่ะคนนี้ หาแนวอื่นอ่านต่อไป
มาโปรดสำหรับกูอยู่ในขั้นอ่านจบ แต่ไม่ได้สนุกอะไรขนาดนั้นเห็นมันรีปริ้นท์ได้หลายรอบพรีสเปกันเป็นพัน สนพก็โปรโมทเสี่ยโปรดๆฮ็อทเว่อร์อย่างโน้นอย่างนี้ กูก็หาอ่านงานอื่นของคนนี้ด้วย กูว่าเขาพยายามทำให้ตัวละครติสท์แตกแบบแหวกแนวสุดๆไร้ตรรกะทั้งปวง สามตอนดีสี่ตอนร้าย ยัดๆดราม่ามาเรื่อย ถามว่าอ่านจบไหมจบ แต่ไม่ปิ๊ง ไม่ลื่น รำคาญตัวละครเป็นช่วงๆ เข้าท่าสุดก็เป็นเอกแต่ท้ายๆรำคาญเคะ
กูโชคดีที่ชอบอ่านอย่างเดียวจริงๆ เคยเขียนแล้วไม่รอดตั้งแต่หน้าแรก
รีวิวไปเหอะ มันมีทั้งคนชอบ และคนไม่ชอบ เป็นแบบนี้ทุกเรื่องแหละ จะให้ทุกคนรสนิยมเดียวกันหมดได้ไง มีรีวิวไว้ช่วยพิจารณา แต่จะถูกจริตหรือไม่ถูกจริต ก็ต้องไปอ่านดูเองอยู่แล้ว
>>220 เออจริงกูก็คิดงั้น มันอยู่ที่คนละ
อย่างกูนี่ไม่คลิกกับเหตุผลของเรื่องมาโปรดเท่าไหร่ กูก็บอกไม่ชอบ
แต่ถ้าคนอื่นที่อ่านแล้วชอบ ก็ชอบไปดิ
อย่างโม่งรีวิวปลาบนฟ้า ส่วนใหญ่ก็ไม่มีคนว่าดี กูไม่เชื่อกูยังไปซื้อมาอ่านเลย
อีกอย่างกูว่านี่คือบอร์ดโม่ง มึงจะบอกว่าปิดหน้าจะพูดอะไรก็ได้ มันก็ถูกอ่ะ ก็มันโม่ง
แต่มึงก็ต้องมีวิจารณญาณเองด้วยไหม จะอ่านอะไรก็คิดตัดสินใจเอง รีวิวก็แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นป่ะ
กูนึกถึงตอนที่นข.มาโปรดเอาตัวละครมาคุยกันในเพจที่ด่าโม่งกลับเลย โม่งก็ดิ้นกันใหญ่ มึงก็ด่าเขาก่อนมั้ย ด่ากันไปด่ากันมา แต่ที่กูเห็นหนังสือที่โม่งด่าๆกันก็ขายดีนะ ไม่ได้รับผลกระทบอะไร 555555
>>222 กูคิดว่าคนที่อ่านหนังสือแบบคลายเครียดมีเยอะกว่าต้องการอ่านแล้วแบบเออ หาข้อมูลมาดีนะ น่าสนใจ แปลก ฯลฯ
แค่ภาษาไม่ติดขัด ไม่มีแต่บทสนทนา ก็อ่านได้อยาวแล้วนะกูว่า แบบเป็นแค่นิยาย จะเอาอะไรกันมาก
ส่วนความชอบก็แล้วแต่คน จะด่าก็ด่า กูไม่ถึงขนาดพอด่าแล้วต้องออกมาปกป้องว่ะ
จตร กูชอบงานเขาสองเรื่อง ที่มันเป็นรวมเรื่องสั้นๆหลายคู่หลายคณะอ่ะ มันหลากหลายอารมณ์ดี หยิบยกมาเขียนแค่บางประเด็นในความสัมพันธ์ เหมือนตัดเอามาแค่จุดพีค คือถ้าเป็นเรื่องยาวแบบปลาบนฟ้าตอนแรกๆมันก็สนุกดีหลังๆมันชักจะมุ้งมิ้งง้องแง้งเกินจริตชาย เรื่องดูยืดเยื้อ
อีกเรื่องก็เธอที่ร้าย กูชอบแค่ช่วงพี่ภูอาการซึมเศร้ารุนแรงแล้วอยู่คนเดียว ความคิดของคนที่ไม่เหลืออาลัยตายอยากในโลกสิ้นหวังแล้วมันจี๊ดดี แต่จบด้วนไป คาดว่าตอนพิเศษในเล่มคงมีอธิบายไรมากขึ้นว่าอิพี่ภูมันหายไปไหนมา ซึ่งกูไม่ได้ซื้อ
ยังไงความชอบแต่ละคนก็ไม่เหมือนกันอยู่ดีว่ะมึง กูว่าหลายๆเรื่องที่โม่งอวยก็แค่ทำให้ดูน่าสนใจว่ะ แบบ เฮ้ย สนุกเหรอ กูไปอ่านบ้าง พอไปอ่านจะถูกใจไม่ถูกใจก็แล้วแต่คนไป ไม่ได้หูหนวกตาบอดไหลตามกันขนาดนั้นหรอกมึง พอไปอ่านแล้วถูกใจ สนุก ชอบ ก็อยากเอามาอวยหาเพื่อนอ่านเพื่อนคุยอยู่แล้วปะวะ แต่เกิดตามไปอ่านแล้วไม่ถูกใจ ก็เห็นบางคนมาพูดถึงบ่นถึงนิดๆหน่อยแล้วก็ผ่านไป หรือบางคนเช่นกูอ่านไม่ถูกใจก็ปิดแล้วไปหาเรื่องอื่นต่อ ไม่พูดถึงไปเลย เม้นโม่งส่วนมากเลยเหมือนจะเจอแต่คนอวย ใครชอบเรื่องไหนเห็นว่าเรื่องไหนดีก็อยากแนะนำห้คนอื่นมาอ่านอยู่แล้วว่ะ
กูว่าที่นี่ก็ทั้งอวยทั้งด่านะ
อย่างกูอ่านนิยายคุณเวสอวยความงามภาษาเขาที่ถูกจริตกูอย่างไส้แตก แต่เนื้อเรื่องจำไม่ได้สักเรื่องเลยอย่างที่เคยเม้นไปข้างบนไง
ลางเนื้อชอบลางยาล่ะมึง คนซื่อบื้ออย่างคุณต๊อบไม่ใช่ว่าไม่มีบนโลกว่ะ เพื่อนโม่งแค่อาจไม่เคยเจอ
มาโปรดภาษาบรรยายได้ไหลลื่นก็จริง แต่เนื้อเรื่องใช่ว่ามันถูกจริตพวก Realistic
คนเราจะชอบคนที่ข่มขืนลงได้ไงวะ แม่งแค่ไม่มีอาการทางประสาทซ้อนก็บุญแล้ว
หรืออย่างภาพวาดคุงก็ชอบเขียนแต่แนวเซลฟ์อินเซิร์ด เรียกงี้ป่ะวะ จิกกัดชาวบ้านผ่านตัวละคร
และใช้ภาษาวัยรุ่นที่กำลังฮิตช่วงนั้น (คิดในแง่บันทึกระวัติศาสตร์คำแสลงได้เลยนะเว้ย 555) แถมดองถล่มทลาย
มันก็มีทั้งชมทั้งด่านั่นล่ะ รีวิวอะไรใดๆ บนโลกเชื่อไม่ได้ 100 เปอร์เซ็นต์หรอก มันอยู่ที่รสนิยมตัวเองล้วนๆ 555
ที่นี่มันมีโม่งหลายวัย ประสพการณ์ก็ไม่เหมือนกัน มันจะมาอินแบบเดียวกันทั้งหมดได้ไง
ที่ดูเหมือนร่วมอวยร่วมด่ากูว่าเพราะโมเม้นอารมณ์ ณ ตอนนั้นมันมีบางอย่างกระตุกฟิลมาพร้อมๆ กันอ่ะ
คนมันต่างกันเป็นธรรมชาติ แล้วจะเอาอะไรมากกับที่รีวิวไป? ใครรสนิยมตรงกันก็เลือกอ่านตามนั้นไปก็พอ
ส่วนตัวกูว่าในนี้บางคนที่ชอบมากก็อวยมาก อวยแรง แล้วบังเอิญมันมีคนที่ชอบอยู่แนวเดียวๆกันพอดีก็เลยมาไฮป์ร่วมด้วย มันเลยดูเยอะ แต่เอาจริงๆคนที่วนเวียนมาพูดถึงนิยายเรื่ื่องเดิมนี่ก็คนเดิมๆนั่นแหละ แค่บอร์ดโม่งมันไม่ใช่ระบบแสดงตัวตน คนเลยดูไฮป์เยอะ สุดท้ายจะอ่านนิยายอะไรก็ต้องไม่ใช่แค่ดูรีวิวอย่างเดียวว่ะ ต้องลองเองด้วย
ภาพวาดนี่ตอนแรกกูงงมากว่าทำไมจู่ๆก็มีคนพูดถึงแล้วก็ไฮป์วันไฮป์คืน เรื่องพ่อเลี้ยงนี่กูชอบการดำเนินเรื่องนะ จิกๆกัดๆดี แล้วชอบอีกเรื่องก็ไม่มีรุกแท้
ภาษาคนนี้กูว่ามันเหมือนเขาให้เราเห็นสมองของตัวละคร แต่ไม่ได้เห็นจิตใจ เพราะงั้นบางทีเรื่องมันเลยดูขาดความละเอียดอ่อนทางความรู้สึก แต่อารมณ์จิกกัด คำพูดคำจาที่ตรงจริตกูมาเต็ม กูเลยอ่านลื่นๆไปได้
พล็อตถือว่าแหวก แต่ไม่ได้แปลกอะไรมาก แต่ถ้าจะแนะนำให้ใครอ่านก็คงต้องคิดดูอีกที
สรุปแล้ว สำหรับกู ภาพวาดเป็นหนึ่งในคนเขียนที่เขียนนิยายแหวกจากค่านิยมนิยายวายไทยปัจจุบัน ความคิดตัวละครขำแบบประชดประชันดี
ส่วนมาโปรด กูไม่ชอบพระเอก ทำตัวไร้สาระมาก ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ว่าคนกรี๊ดกันลงเพราะเห็นจุดดีอะไรตรงไหน นายเอกก็พอกัน ไม่สู้ไม่หือไม่อือเล้ย และกูรำคาญการบังคับเรียกแทนสรรพนามด้วยชื่อตัวเองและ'พี่มาโปรด'อะไรทำนองนี้มาก(ตรงจุดนี้ทำให้กูมีขมวดคิ้วตอนอ่านหัวใจหลังเลนส์เหมือนกัน อารมณ์แบบหืม นี่มึงเรียกเเทนลื่อตัวซะมุ้งมิ้งขนาดนี้นี่ไอ้อารมณ์ผู้ใหญ่ๆหลายๆบทที่ผ่านมานั่นมันหายไปไหนวะ) มึงขยะแขยงเขาแล้วมึงจะให้เรียกหากบาลปลาหมอเหรอวะ สัส
เอาเป็นว่ากูรำคาญตัวละครเลยไม่ประทับใจ ภาษาเขาลื่นไหลอยู่นะแล้วตัวละครก็ด่ากันสนุกกูมาก เนื้อเรื่องกูเฉยๆเพราะก็รู้ๆอยู่ละว่ามันจะออกมาแนวไหน
ชีวิตใหม่กับ69กูไม่ได้ไฮป์อะไรมาก 69ถือเป็นนิยายวายไทยแนวตะวันตกที่ทำให้กูดีใจว่าเฮ้ย แม่งมีนักเขียนไทยที่เขียนแนวนี้ได้ดีมากออกมาด้วยเว้ย แถมวางเซ็ตติ้งดี เดินเรื่องดี ภาษากระชับ ดีใจจังโว้ยที่ในที่สุดก็มีงานดีๆออกมาให้อ่านหลังจากงมอยู่ในเด็กดีีมานานแสนนาน!
ส่วนชีวิตใหม่ ไม่ใช่แนวกูเท่าไหร่แต่ยอมรับว่าเขาเก่งที่สร้างโมเม้นให้คนอ่านรู้สึกเอนเอียงความชอบจากเมะอีกคนไปอีกคนได้ นับถือตรงนี้
ส่วนคนเขียนES กูชอบในอุ้งมือหมีของเขามากกว่าES และไม่ได้รู้สึกไฮป์ESมากขนาดนั้นเท่าไหร่ เพราะคิดว่ามันเป็นงานที่คนเขียนตั้งใจเขียน ตั้งใจหาข้อมูล ตั้งใจสร้างตัวละครขึ้นมา ซึ่งแน่ล่ะว่ามันสนุก แต่บางจุดในตัวภาษาเขากูยังงงๆอยู่
สรุปแล้วสำหรับกู กูว่าบางทีมึงรีวิวกันให้คะแนนกันด้วยก็ดีนะ ถ้าเป็นตัวเลขมันน่าจะออกมาชัดเจนกว่า อย่างกู
ภาพวาด 7.5
ชีวิตใหม่ 7
มาโปรด 5.5
69 8
ES 8
อะไรๆทำนองนี้
กูซื้อมาโปรด ซื้อตั้งแต่พรีรอบแรกที่มีของแถมครบ เพราะกูเสียตังค์ซื้อและกูก็อ่านมันจบด้วย กูก็มีสิทธิ์วิจารณ์หนังสือเรื่องนี้ป่ะ และกูที่อ่านนิยายของคนนี้เกือบทุกเรื่องยกเว้นสุดโต่งที่กูยังไม่ได้อ่าน กูเลยหงุดหงิดกับตัวละครจะทุกเรื่องเลยไง ตัวละครเขาเหมือนเป็นไบโพล่าเกือบทุกเรื่อง เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย พอจะดราม่าก็อัดดราม่าเข้ามาซะกูงง เอาง่ายๆ ถ้าเคยอ่านงานคนนี้หลายๆ เรื่องและอ่านจบจะเข้าใจว่าทำไมบางคนถึงด่า โอเค อาจมีคนชอบแต่กูไม่ค่อยชอบว่ะ อย่างเรื่องมาโปรดเนี่ยตอนที่มันทะเลาะกันท้ายๆ เรื่องกูรำคาญเคะชิบหาย มีแต่คนเข้าข้างเคะแต่ตอนกูอ่านนี่กูรู้สึกว่าช่วงนั้นอยากให้มาโปรดทิ้งแม่งไปชิบหาย และถ้าถามว่าทำไมกูถึงทนอ่านหลายเรื่อง ภาษาคนนี้ดีอ่ะมึง และกูเป็นประเภทอ่านเรื่องไหนก็พยายามอ่านให้จบเกือบทุกเรื่อง แต่เรื่องหลังๆ กูไม่ได้ตามอ่านแล้ว เรื่องล่าสุดที่อ่านคือรักสเมอ อีกอย่างคือกูไม่ค่อยชอบที่เขาออกมาเหวี่ยงหน้าเพจตอนที่มีคนมาถามเกี่ยวกับเรื่องกวิ้นนิดหน่อย ทั้งที่คนนั้นก็ถามเฉยๆ
กูทีมรอเสือกความเห็นเกี่ยวกับนิยายพวกมึงนะ จะดีจะแย่เดี๋ยวถ้ากูสนใจยังไงก็ไปหาอ่านเองอยู่ดี
ก็แล้วแต่คนละปะวะ จะด่าจะอวยอะไรก็ได้อยู่แล้วก็แลกเปลี่ยนความคิดกัน ยังไงที่นี่มันก็สวมโม่งเข้าหากันอยู่แล้ว ด่าแล้วหาพวกได้ก็มันดี บางทีเห็นคนชอบบางเรื่องแต่กูไม่ชอบกูก็อยากด่าของกูบ้างว่าจะมีใครเห็นด้วยมั้ย หรือบางทีเรื่องแม่งกูว่าดีแต่ไม่ค่อยมีคนชอบกูก็อยากพูด เผื่อมีโม่งคนไหนชอบจะได้พูดคุยกัน
อย่างของภาพวาดที่กูเห็นโม่งหลายคนอวย กู็ไม่ชอบกูว่นิยายของเขาไม่เหมือนนิยายเรื่องยาว ออกคล้ายๆ พวกเรื่องสั้นแบบสั้นมากๆ ไม่ค่อยบรรยายเน้นคำพูด ใช้คำแบบวัยรุ่น อย่างคุณฟักอะไรนี่ยิ่งเหมือนอ่านพวกเรื่องเล่าขำๆ ไม่รู้สึกว่าเป็นนิยายอะไรกู แม้กูจะขัดใจที่เห็นโม่งอวยเยอะ แต่กูก็อยากลองพูดดูว่ากูไม่ชอบเผื่อมีใครไม่ชอบเหมือนกูบ้างอย่างงี้ ไม่ได้หมายความว่าดีหรือไม่ดีแบบฟันธง ความชอบใครความชอบมันว่ะ แค่อยากมีพื้นที่ระบาย อ่านความเห็นคนอื่น หาพวก อะไรบ้างก็ว่าไป
-ภาพวาดพล้อตน่าสนใจ หวือหวามีสีสันดีสำหรับกู แต่มาทีมาโคตรสั้น ดองด้วย กูขี้เกียจรอ บางทีลำไย
-ชอบเวสต์นะ เขาแต่งดี นิยายเรื่อยๆอาจจะไม่โดดเด่นแต่เป็นนักเขียนติดตามได้เรื่อยๆยาวๆ
-มีอีกคน กูอ่านเรื่องคู่ตรงข้ามของอาฟเตอเดย์แล้วชอบ เลยไปไล่อ่านเรื่องเก่า รู้สึกนิยายเค้าสนุกได้โดยไม่ต้องมีฉากเย มีข้อคิดแฝงไว้
แต่เรื่องแรกๆที่เป็นแฟนซีนี่แบบภาษาพล้อตเด็กน้อยมากอะ แต่ดูมีการพัฒนาเห็นได้เลย ดูนางไม่เหวี่ยงด้วย เป็น1ในนักเขียนที่กูจะลองติดตาม
>>230 กูว่าบางคนไม่ได้เกลียดชังอะไรมากมายนะ เพียงแต่ว่า ณ ที่แห่งโม่งนี้มันไม่ได้เป็นเสียงพูด
พอพิมพ์บางคำเป็นตัวอักษรมันเลยอาจจะดูรุนแรงกว่าแบบพูดไปเฉยๆ
แต่ตัวนักเขียนเองก็มีส่วนกับความชอบหนังสืออย่างแรงเลยนะ ถ้านิยายเนื้อเรื่องลำไยแบบคุณ ว แต่ตอบคนอ่านอย่างดีแบบนี้
ก็ไม่มีใครมาบ่นนิยายเขาเยอะหรอก เขาก็แค่เลี่ยงไปอ่านอย่างอื่นที่ชอบไป
แต่อย่างที่โม่งแซะไปข้างบนคือเพื่อนโม่งเขาประสพความเกรียนของ นข. มาเองไง มันย่อมมีอารมณ์ร่วมมากอยู่แล้ว
และถ้ายิ่งไม่ได้เจอกันแค่โม่งสองโม่ง แต่เจอเป็นกลุ่มก็ย่อมมาแลกเปลี่ยนความเกรียนที่เจอมาและร่วมสรรเสริญไง 55555
กูหมั่นนข.คนไหนกูเอามาอวยเยอะๆดีกว่า จะได้โดนโม่งหมั่นไส้ 5555555555555
กูก็จะรีวิวของกูไปเรื่อยๆล่ะกัน
คู่ตรงข้าม afterday
เคะเป็นลูกชายเจ้าของบริษัทรับจ้างทำความสะอาด พ่อให้เริ่มตั้งแต่งานระดับล่าง ก็ไปทำความสะอาดทำอาหารบ้านเมะที่เป็นจิตรกรสุดติสท์ทำตัวแปลกๆ เมะมันหน้ามึนมากชอบเคะมันก็บอกตรงๆเลยว่าชอบ คิดถึง อยากจูบขอจูบได้ไหม แล้วขอแบบหน้าตายด้วย ไม่ใช่แนวคุกคามนะเหมือนหมาขี้อ้อนเอาแต่ใจแต่ถ้าบอกให้หยุดก็หยุดอ่ะ เคะเป็นพวกช่างดูแลเป็นห่วงเป็นใย ขี้ใจอ่อนด้วยเมะมันเลยค่อยๆรุกคืบเข้ามาได้ ดราม่าเป็นเรื่องพ่อนายเอกที่คาดหวังให้เคะต้องเป็นอย่างนั้นทำอย่างนี้ตามที่พ่อขีดกรอบไว้ เรื่องนี้กูชอบสุดของคนเขียน อ่านแล้วขำความหน้ามึนของเมะ นี่กำลังลุ้นอยู่ว่าเมะมันจะพาเรื่องผ่านดราม่าไปได้อย่างไร
>>231 สุดโต่งสนุกมึง มีปมอะไรน่าตามกว่ามาโปรดเยอะ แต่ขอให้ทำใจเล่มสามอิเคะมันโคตรน่ารำคาญ ไบโพล่าร์อย่างที่มึงว่า เฮียทองเอกแม่งโคตรน่าสงสาร ส่วนไร้พ่าย กวิ้น เสมอ กูไม่ไหวจริงๆว่ะอ่านแล้วอยากจับพวกแม่งมาเขย่าให้สมองเข้าที่เข้าทาง นิสัยผีเข้าผีออกกันสุดๆ
kyแป๊ป เพิ่งได้อ่าน jungle ผืนป่าสีดำ ในเล้ามา เนื้อเรื่องสนุกดีว่ะ เป็นแนวแฟนตาซี เหมือนหลงไปในป่าของอีกโลกนึง เคะแมน เป็นมาเฟียด้วย มีเสน่ห์ดี
กูหาเพื่อนคุยหลงมารักอ่ะ ไม่มีใครสนใจกับกูบ้างหรอ แต่จริงๆ ก็ไม่มีอะไรให้คุยเท่าไหร่
ถ้ากูจำไม่ผิดทั้งภาพวาดคลุงทั้งชีวิตใหม่ก็มีโม่งด่าอยู่เหมือนกันไม่ใช่เหรอ ก็ไม่ได้ไฮป์ตามน้ำกันซะหมด
แถมเอาจริงมึงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไอ้คน "ตามน้ำ" เนี่ย มันตามจริงๆ หรือก็คนเดิมแต่โม่งมาคุยซ้ำๆ ยังไงมันก็ขึ้นอยู่กับจริตแต่ละคนอยู่แล้ว บางเรื่องที่แม่งเกลียด กูชอบ กูก็แย้ง ถ้ามันมีเหตุผลดีกว่ากูก็ฟัง แต่ไม่ได้แปลว่ากูต้องคิดตามนั้นอย่างเดียวมะ
มึงชอบ ก็บอกว่าชอบเพราะอะไร แย้งมา ตบหัวพวกกูเรียกสติก็ได้ถ้ามึงรู้สึกว่าเฮ้ย แม่งก็ไม่แย่มะ แค่ไม่ถูกจริตพวกชอบอะไรหนักๆ หรือเนื้อหาเป๊ะ ก็บอกสิวะ
หรือมึงไม่ชอบเรื่องไหนที่โม่งชอบแล้วอยากแสดงความคิดเห็นก็ว่าไป ไม่เห็นต้องสนเลยว่าโม่งคนอื่นจะคิดเหมือนมึงมั้ย ชอบไม่ชอบก็บอก จบ ไม่ใช่ว่ารอคนคิดเหมือนตัวเองก่อนค่อยเริ่มพูดแล้วมางอแงว่าโม่งแม่งตามน้ำกันไปหมด
>>244 กูว่าสองน่าสงสารมาก งานอดิเรกที่ชอบก็ไม่ได้ทำพ่อบอกเรื่องไร้สาระ พอทิ้งความฝันมารับช่วงงานที่บ้านพ่อมันก็เอาแต่พูดเทียบกับพี่หนึ่งที่เป็นผงไปแล้ว เรื่องความรักกับนับก็ต้องตัดใจเพราะดูแล้วพ่อรับไม่ได้แน่นอน ตอนนี้พี่สองกูจะไม่ไหวแล้ว อีกนิดกูว่าก็ใกล้ล้มแล้วล่ะ กูเชียร์ให้ความมึนของนับพาสองผ่านดราม่าพ่อไปให้ได้
>>245 มาคุยกะกูนี่ กูอ่านอยู่555 ตอนที่หลงแม่งหนีไปนี่บอกเลยกูเกลียดชิบหาย ไม่โอเคกับการที่หนีไปแบบนั้นทั้งๆที่คุณอโณนี่ผู้มีพระคุณที่ดูแลมาตลอดเวลาที่ความจำเสื่อมเลยนะ ถึงจะหยวนๆให้ที่มันสำนึกผิดตอนหลังก็เหอะ แต่กูว่าคุณอโณต่อยเบาไป น่าจะเอาให้เข้าไปหยอดน้ำข้าวต้มเลย5555
นอกเรื่อง ไม่รู้เพราะอิมเมจแม่มคล้ายๆกันรึเปล่าแต่เวลากูเล่นเจ้าชายกูมองซีคเป็นคุณอโณตลอดเลย555555
>>246 +1 กูเห็นว่านิยายหลายเรื่องในโม่งก็ไม่ได้มีคนอวยแบบสักแต่อวยนะมึง ยังเห็นคนมาแย้งชีวิตใหม่ นิยายภาพวาดอยู่เยอะเลย แล้วอีเรื่องตามน้ำเนี่ยมันอาจจะเป็นคนเดิมคุยกันก็ได้ ขนาดกูชอบพูดเรื่อง 69 บ่อยๆ กูยังเข้าใจเลยว่าแม่งมีโม่งอยู่ไม่กี่ตัวหรอกที่คุยเรื่องนี้กับกู 5555555
จะวันอาทิตย์แล้วววววววววววว อาทิตย์นี้น้องฝุ่นกูจะมีตอนใหม่ไหมวะเนี่ย
เชี่ยยยยยยย ดราม่าจบแล้วทำไมกูมาไม่ทัน//เสียใจสัสๆ;__; ทำไมพวกมึงดราม่าแต่ละทีกูไม่เคยอยู่เลยวะ แต่เรื่องที่คนอวยในนี้กูชอบนะ รู้เรื่องกูได้เจอเรื่องใหม่ๆเยอะดี //เรื่องที่กูตามๆแม่งก็มาจากในนี้นี่แหละ แต่บางเรื่องคนละแนวกูก็บายว่ะถถถถ
Our story ของหมอตุ๊ดนี่เป็นไงมั่ง
>>241 สุดโต่งกูอ่านไม่รอด ภาษาเหมือนเขียนเรื่องแบบสรุปมาเม้าให้เพื่อนสาวฟังมากกว่าเป็นนิยายว่ะ
คู่ตรงข้ามนี่กูทีมสอง กูรำคาญพ่อสองกับนับ ทุกคนดูเรียกร้องจากสองมาก (นับนี่ดูเป็นแบบโหยหา) ไม่มีใครซัพพอร์ตสองเลย มีแต่ว้อนนั่นนี่นู่น สงสารสอง
กูว่าคุณ อตด. ชอบเขียนแบบพวกมีลักษณะพิเศษนะ แบบเพื่อนใน 's หรือโอบอุ่นใน DS มีแค่เทคแคร์มั้งที่ดูปกติทั้งคู่ 555
>>255 กูช่วยภาวนาอีกคน อยากอ่านนนน
รีวิวจอมใจอรันยาให้กูหน่อยดิ ตอนนั้นกูอ่านไปรอบแล้วจำไม่ได้ รู้แต่ว่าคนที่กูเชียร์ไม่ใช่พระเอกกูเลยเลิกอ่าน
พวกมึงรู้จักเรื่อง dizzy wayปะ เพื่อนกูบอกว่าสนุกดี แต่กูไม่เชื่อใจแม่ง//แม่งเคยสครีมยอนิมว่าสนุกชิบหายใส่กูก กูกลัว
ภูติสวาท
...อ่านแล้วมึนตัวละครเยอะมีทั้งของชาตินี้ชาติก่อนโอ้ยกูปวดหัว
อดีตชาติเมะเป็นองค์ชายสี่ที่โดนทั้งราชสำนักรังเกียจว่าเป็นกาลกิณีมีชีวิตต่ำต้อยยิ่งกว่าขันทีซะอีก ส่วนเคะเป็นคนสนิทที่คอยร่วมทุกข์พึ่งพากับเมะในตำหนักเย็นตั้งแต่ยังเด็ก รักเมะมากยอมทำทุกอย่างไม่ว่าจะวางยาสังหารรัชทายาท ป้ายสีโยนความผิดให้ผู้อื่น ทั้งยังสังหารขุนนางดีๆในราชสำนักเพื่อกรุยทางให้เมะได้ตำแหน่งจักรพรรดิ์ แต่อิเมะมันไม่เคยเห็นความดีของเคะเลยมันดันยกสิทธิ์ในราชบัลลังก์ให้กับพี่สามที่มันรัก มีอะไรกับเคะแต่ปากก็รำพึงรำพันว่าทำไมเคะไม่ใช่พี่สามของมัน สุดท้ายเคะมันก็ทั้งรักทั้งแค้นเมะ แม้จะตายมาเป็นสัมภเวสีก็ยังไม่ลืมอดีตความแค้นความทุกข์ทั้งปวง ไม่ให้อภัยตัวเองทำเลวกับคนอื่นจนมือเปื้อนเลือดเพื่อผลประโยชน์ของเมะ ส่วนอิเมะชาตินี้เป็นพญายมที่มาตามหาสิ่งของบางอย่างที่หายจากสวรรค์ แล้วก็มาเจอกับเคะ อิเมะจำไรไม่ได้ซักอย่างเนื้อเรื่องมันก็ดำเนินมาแบบอึมครึมอ่านแล้วอึดอัดโคตรย้อนอดีตไปมา. ชาตินี้เคะมันพยายามชดเชยสะสางความผิดที่มันเคยทำเอาไว้ ส่วนเมะก็ค่อยๆได้รู้เรื่องราวในอดีตของตัวเองจนจำได้ถึงตอนที่มันคิดจะตัดในจากพี่สามแล้วเริ่มต้นใหม่หนีไปกับเคะโดยทิ้งราชสำนักไว้เบื้องหลัง แต่เคะดันมาตายซะก่อน ตายทั้งที่รักและแค้น ในชาตินี้กว่าเคะจะยอมให้เมะกลับมาวนเวียนข้างกายก็นานอยู่ จบไปแบบมึนๆอึมครึม อ่านแล้วมันเข้าใจยากว่ะ เลยไม่อินกับความดราม่าของเรื่อง
โม่งที่ถามนัยน์ตาดอกท้อรอกูแปปนะ ถ้ายังไม่มีใครรีวิวเดี๋ยวกูรีวิวให้ กูเพิ่งไปซื้อหนังสือมา
เพื่อนโม่งกูเห็น Chen fu ของมีดีแล้วหน้าปกดูดีงาม กูเห็นแล้วไม่กล้าไปซื้อที่ร้านแหง 55ไม่รู้เนื้อเรื่องเป็นยังไง
ตกลง true star / กับ kill the lights จะออกเมื่อไหร่ใครรู้บ้าง
แนะนำนิยายแฟนตาซีแปลจีน เทวทูตปีกขวา 天神右翼 สนุกดี
ลีปินถูกแฟนบอกเลิกเพราะเธอชอบผู้ชายคนอื่น แต่ผู้ชายที่ว่ากลับมาสารภาพรักกับเขา!! แล้วยังถูกรถชนตายกลายเป็นเทวดา แต่ดันเป็นเทวดาระดับล่างที่ใครๆก็ดูถูก เซ็งโว้ยย! พระเจ้า เพราะผมหล่อเกินไปใช่มั้ยย!?
http://writer.dek-d.com/ertyyuiop20114/story/view.php?id=1486056
Ky ไม่มี สนพ.ไหนซื้อเฮโรอีนมาแปลบ้างเหรอวะ เห็นที่ไต้หวันไม่เห็นโดนแบนเลย
เห็นมีคนชอบคลั่งมากถึงขนาดเก็บอย่างดีเข้าตู้ เอิ่มมม ตอนนี้ในหัวกูมีแต่คำว่าดูดจู๋หนอง จะอ๊วกกกก ทำเอากูไม่ซื้อแน่นอน มีโม่งคนไหนชอบมั่งมั้ยอยากรู้ แต่ตอนฮานะกูก็อ่านได้นะ ไม่ค่อยแหวะเท่าไร แต่ถามว่าชอบมั้ยก็ไม่ มีแหวะๆ ตรงเอาปลายัดนิดหน่อย T^T
คลั่งอะไรวะ ขอวาร์ปหน่อย
เพิ่งอ่านคลั่งจบ มันเฉพาะกลุ่มมากนะ กูนี่อิ่มลำไส้เลย
ky แปป จำได้ว่าเคยเห็นโม่งด่าเด็มอยู่ เจอผ่านตากะบทสัมภาษณ์เด็มนาจา http://www.dek-d.com/writer/42084/ << แต่อันนี้ไม่วายนะเรื่องนิยายมันถูกนำไปสร้างซีรีย์ เพิ่งรู้ว่าจบแล้วเขียนนิยายเป็นอาชีพเลย แต่ก็ถือว่าไปได้ดีละมั้งถูกเอาไปทำซีรีย์ตั้งหลายเรื่อง
เออ มีเรื่องไหนที่พวกมึงตรรกะเหี้ยสุดๆ มั้ง กูจะลองอ่านดู อยากรู้ว่าแต่งแบบนี้แล้วแม่งได้ดีจริมๆ T^T
รีบพิมพ์เกินหมายถึงนิยายของเด็มนะ ^
69 มาแล้วนะมึง
คืนนี้จะมาสองตอนด้วย
กูน้ำตาซึมเลยว่ะ
อ้าว อีเหี้ยมึง คุณฝนทำกันได้ลงคอ!!
กูคงไม่มีความหวังเรื่องคีธแล้วใช่ไหม อีเหี้ย ร้องไห้หนักมาก
69 เหลือบทส่งท้ายแล้วมึง
คีธกูอ่ะ นิคกูอ่ะ
กูต้องรอเล่มแล้วใช่มั้ยคราวนี้
เห็นมีคนพูดถึงจอมใจอรันยา กุจะสปอยพระเอกให้นะ ย้ำนะว่าสปอย ใครไม่อยากรู้โปรดเลื่อนลง
พระเอกคือองค์ชายหรือเจ้าชายหรือตำแหน่งอะไรทำนองนี้แหละ55555 ที่มีรากเหง้าเป็นผีเสื้อซัมติง เป็นกัลยามิตรแท้อะไรซักอย่างที่พูดถึงบ่อยมั่ก กูอ่านข้ามๆกูขอโทษกูลืมชื่อไปแล้ว5555555
เรื่องนี้กุทำใจไม่ได้ตอนพ่อตายเลยพยายามอ่านให้จบๆไป กว่าจะจบก็อีกหลายศพ....
>>299 เขาบอกว่าตอนต่อเป็นบทส่งท้ายของคุณนิค แต่เล่นสคิปเรื่องแบบนี้กูยิ่งไม่แน่ใจเลยห่าว่าฝั่งคุณนิคเป็นไงบ้าง
ไม่ใช่ไปมาเสือกลงเอยกับลูก้านะมึง
ปริศนาที่คุยกันไปข้างบนไขกระจ่างแล้ว คุณฝนไม่ได้บรรยายตัดฉากเพราะอยากเก็บปริศนาไว้ คุณฝนบรรยายแบบนั้นเพราะจะได้แต่งให้จบไวๆ
กูคิดว่า...คีธรอดนะ
กูยังอยากเชื่ออย่างนั้นอยู่ว่ะ55
ใจกูไม่ดีเลย กูห่วงนิคกับคีธ ฮอลลล
เรื่องชะตารัก ดีกรีร้าย ในเด็กดี แนวไหนวะ เนื้อเรื่องเป็นไง กูเห็นติดท็อบนานมากเลยแต่ตอนมันยาว เลยยังไม่ได้เข้าไปอ่านสักที
กูพึ่งอ่าน 69สองวันที่แล้วพอวันนี้เขาบอกจะจบละเหลือบทส่งท้าย กุอยากอ่านต่อ กฟุอยากมีโมเมนท์ค่อยๆตามค่อยกรี๊ดงี้ สะเทือนใจ
กูว่าคุณคีธยังรอดว่ะไม่งั้นคุณหมอจะมีปฏิกิริยาย่างงั้นทำไมเหลือเวลาเฉลยและรวบรัดแค่บทเดียว ขุ่นคีธกูต้องรอดTAT
แต่กูอ่านแล้วประทับใจกับคีธจริงจัง การตายของคีธมีค่ามากแบบที่ถ้าไม่มีคีธเรื่องมันอาจไม่ได้ลงเอยแบบนี้
กูเกลียด กูถูกหลอกชื่อตอนหลอกกูไหนคุณคีธของกู แล้วอีห่าพออ่านอะไรนะจะจบแล้ว?
กุก็เชื่อว่าคุณคีธยังไม่ตายนะ
ky ขอความกรุณาจากเพื่อนโม่งอีกรอบ รักติดดินของrainyday เป็นแนวมหาลัยใช่ป่ะ แล้วราคาค่ารักนี่โตขึ้นมาหน่อยรึเปล่า วัยทำงาน? หรือมหาลัยเหมือนกัน ขอบคุณล่วงหน้า
พวกมึงกูไม่ได้อ่าน 69 นานมากแล้ว อ่านเฉพาะพาร์ืนิค/คีธด้วย(อ่านไปไม่กี่ตอนเองกลัวค้าง) ดูที่พวกมึงพิมพ์แล้วเหวอ กูควรอ่านต่อไหม กูข้ามช่วงปลาทองรัวๆเลยนะ เดี๋ยวลงบทส่งท้ายแล้วอาจจะนั่งอ่านรวดเดียว พาร์ทปลาทองมันมีอะไรมากไหม?
เพื่อนโม่ง มีนิยายแฟนตาซีวายแนะนำบ้างมั๊ย จิ้นวายก็ได้แต่ขอแฟนตาซี เกมส์ออนไลน์ก็ได้
ชีวิตใหม่ของผมฯอ่านแล้ว อยากอ่านนายเอกเกรียนๆ แนวตลกยิ่งดี
>>320
จิ้นวาย
เอนเธอร์ ของzerzes
กล้วย - มังกรบ้า
สถา blood accident, paric l'escale, lepite pirate
1168 - sanctity knight, knight dragon, duo librarian, blessing store
อนึ่ง ที่ยกมาทั้งหมดนี่กูอ่านไม่รอดเพราะกูสายแฟนตาซีเพียวๆ ไม่มีพวกทันสมัยและต้องแนวตะวันตกเท่านั้น ที่ยกมาคือมีไฟฟ้า ฯลฯ
โลกนึงมีทั้งคนชื่อฝรั่งและชื่อจีน เป็นพหุ ซึ่งกูไม่ชอบ มึงลงไปอ่านดูได้
แฟนตาซี ดูหิ้ง มีพอสมควร
นี่คืออยากกูอยากลองดีเลยซื้อมา
กล้วย - เซ็ต desthenia chronicles 4 เล่ม เกี่ยวกันนิดหน่อย กูให้ความสนุกระดับกลางถึงไม่สนุก คิดว่าสามารถใส่รายละเอียดและเหตุผลได้ดีและมากกว่านี้ ที่มีในหนังสือดูง่ายไปหน่อย ชอบคู่โศกสุด แม่งจี๊ดดี
- princess guardian งั้นๆ ธรรมดา เสียดาพล็อต ใส่ข้อมูลมาเยอะนะ แต่กูสงสัยว่าใส่มาทำไม บางอย่างไม่ใส่ก็ไม่เสียกายเพราะแทบไม่กล่าวถึง นี่ใส่มาให้กูสงสัยเล่นๆ ว่าจะมีอะไรใหญ่ๆ โผล่มาให้มันๆ สุดท้ายก็แห้ว
>>321 ขอบใจนะมึง
Zerzes กูเคยอ่านแค่The dragonกับคู่หูต่างขั้ว อ่านไม่จบไปไม่รอดเหมือนกันว่ะ รู้สึกนิยายมันเรื่อยๆไม่ค่อยน่าติดตามเท่าไหร่ จากนั้นผลงานอื่นก็ไม่ได้ตามเลย
Sanctity knight ก็ว่าพล็อตสนุกแต่ภาษาไม่โอว่ะ อ่านไปแล้วเหมือนฟังป้าแก่บ่น ซื้อมาเพราะปกสวย
Princess Guardianอันนี้ซื้อมาดองไว้อ่านได้ครึ่งเล่ม อ่านแล้วธรรมดามากเหมือนมึงว่า
ที่เหลือเดี๋ยวลองหาอ่านดู
>>322 เรื่องนี้ไม่เคยอ่าน กูจะลองดู ขอบใจ
พูดถึงแฟนตาซี กูเห็นสนพ เอางานฝานลั่วมาแปลเยอะอยู่ พวกมึงว่าเป็นไงกันบ้างวะ
ปล. กูไม่เคยอ่านงานคนนี้
69 กูลุ้นคู่คีธนิคมากกว่าคู่แพทเกลอีก คีธกูยังพอมีหวังรอดใช่มั้ย หรือให้คีธตายก็ได้แต่ขอ Hidden scene เยอะๆแทนได้มั้ยวะ;_; ฮีลลิ่งตับไตกูหน่อยเหอะ 555
มีอีกเรื่อง กูสงสัยว่าภาพวาดคุงผู้ชายใช่มั๊ยวะ ดูในเพจแล้วน่าจะผู้ชาย ไม่ใช่ผู้หญิงอวตารมา
เดี๋ยวนี้นักเขียนแม่งมีหลายอวตารว่ะ แต่คนนี้คาใจกูมานานแล้ว มีใครรู้บ้าง
มีใครอ่านน้องบัวมั้ยเพื่อนโม่ง อยากรู้เรื่องมันแนวยังไงประมาณไหน สนุกมั้ย เห็นเล่มสวยน่าเก็บดี
เชี่ย พึ่งรู้ว่าโม่งแม่งก็จิ้นซาเทียร่าเยอะเหมือนกันนะเนี่ย 55555
กูก็ allตฤณเซม แต่ถ้าเป็นท่านไคน์นี่กูมองว่าเป็น ไคน์xดาร์กxไลท์ว่ะ ฮร่ออลลลล ดาร์กไลท์เพียวๆ ก็อร่อย ผู้ชายเรื่องนี้กินยังไงก็อร่อยจริงๆ แง
>>332 กูลุ้นอยู่ เล่มสองอร่อยโฮกมาก พระเอกก็ยั่วสุดๆ(ออกตัวก่อนว่าอันนี้ฟิลเตอร์ส่วตัวล้วนๆ เราว่าพระเอกนะแต่มองผ่านฟิลเตอร์โคตรราชินีเลย) ส่วนนางเอกกูว่าเรื่องแสดงชัดนะว่ามีผลต่อจิตใจของพระเอกมาก แต่กูก็เชียร์รักแท้แพ้ใกล้ชิดว่ะ พระเอกก็ดูจะอ่อนให้คุณเพื่อนเรื่อยๆ
ปล.ไม่ใช่แค่คุณเพื่อนที่อร่อย คุณพ่อก็อร่อยมากเช่นกัน
กูก็ยังรอศิลากับมนตราหากันจนเจออยู่นะ คนเขียนหายไปเลย กูจะร้องงงง
งาน zerzes กูชอบพล็อตกับปมเรื่อง vampire company แต่ตัวเอกดูลำไยน่ารำคาญไปหน่อย
ถ้าจิ้นวายยังมีงานทุกเรื่องของอวี้หว่อนะมึง แต่กูสาบแช่งเล่มจบทุกเรื่องไป
อีกเรื่องคือ relation ของสถา อันนี้กูก็ชอบพล็อต แต่เล่มจบซื้อมาดองอยู่ยังไม่ได้อ่านเลย
เออ ชีวิตใหม่อัพแล้วนะ เรือไนเจลคืนชีพพพ กูนี่หวั่นไหวแรง น่ารัก น่ารักจังมึง กูอยากได้เขา
และตกลงประเด็นเรื่องคำว่าช่างเถอะ ตกลงกิลไม่เฉยเมยเหรอ กูเสียดายเล็กๆ
ปล.ที่เจ้าชายหยอดไว้ กูว่าอิกิลแม่งรู้แต่ทำโง่แหง ดูจากคำพูดในตอนนี้แล้ว
>>104 ซักหน่อย อ่านเรื่องเดียวในซีรีส์รู้เรื่องนะ แต่กูรู้สึกเสียดายตังชอบกล อ่านแล้วรู้สึกแบบ แม่งไม่มีเหี้ยอะไรเลย
เหมือนจะดีตอนแรกๆ เนื้อเรื่องก็ นายเอกเมา เผลอนอนกับพระเอก พระเอกเป็นเจ้าลัทธิมาร ที่ไม่รู้ว่าใส่มาทำเหี้ยอะไร แล้วนายเอกก็ถูกพระเอกจับตัวไปขังเป็นนกน้อยในกรงทอง ฉากเรทค่อนข้างเยอะ ไม่มีฉากบู้หรืออะไรให้กูลุ้นเลย มีตอนท้ายๆ ที่นายเอกถูกหลอกว่าจะช่วยหนีออกจากพรรคแล้วตัวโกงจะให้นายเอกขายข้อมูลให้ ตายง่ายชิบ อยากด่า เบื่อมากมึง กว่ากูจะอ่านจบ ถ้ามึงอยากลองก็จัด
คู่ตรงข้าม...งื้อออพี่สองของกรูววววว ทำให้ทุกคนมีความสุขยกเว้นตัวเองกับคนที่รัก จะลงแดงตายอยากอ่านอีก
น้องฝุ่นมาแล้ว เป็นเคะที่ตรงไปตรงมามาก ชวนพี่รามขึ้นเตียงเฉยเลยแถมให้ค่าตัวอีก กูขำ
คุณฝนอัพ 69 ต่อแล้ว
69 อ่านตอนจบแล้วปริ่ม น้องปลากูอยู่รอดปลอดภัย คุณนิคไม่เป็นม่ายกูพอใจละ ตอนนี้กูแอบติดใจคู่รักคู่เเค้นไวเปอร์เควินจะมีในรวมเล่มไหม ถ้าราคาไม่แรงมากกูคงซื้อ แต่ว่าชื่อเป็นนาบูกูอาจไม่ได้ซื้อ555
สำหรับกู69ถือเป็นนิยายที่ดี ยังไงก็ซื้อถือเป็นการสนับสนุนนักเขียน ว่าแต่อยากอ่านคู่ไวเปอร์เควินจริงจัง เรื่องนี้ไม่ได้อะไรคู่หลักเป็นพิเศษชอบเพราะเนื้อเรื่องแต่กูโฮกคู่งูพิษกับมนุษย์น้อย ยิ่งอ่านhidden sceneกูยิ่งโฮก
>>368 กูว่าจังหวะเรื่องเหมือนกำลังพีคละโดนฉึบอะ คือรู้สึกว่ามันน่าจะยาวกว่านี้อีกนิด ฉบับในเล่มคงมีเสริมนู่นเสริมนี่มาอีก และส่วนเรื่องเสียงหัวเราะนั้น แหม่ มึงก็ ก็กูดีใจย์////
แต่กูก็ได้ยามาบุชิมาเยอะที่สุดในบรรดาดาบทั้งหมด..พี่แกจะมาทำไมทุกโหนดวะ พิศวาสอะไรกูขนาดนั้นเลยเรอะ555
69 กูปริ่มมาก ต้องซื้อ
69จบดีแบบกูน้ำตาไหล ดีใจที่เดาถูก ซื้อแน่ๆ ปกก็ดูจะสวยด้วย จากที่คุณฝนเคยแคปฯมา กูว่าเส้นคุ้น เหมือนเส้นคุณJunseoอ่ะ รอดูปกเต็มแต่ใจกุเอนทางซื้อไปเกือบหมดละ555555
>>368 ในความคิดกูกูว่าโดนตัดจบนะ มีอะไรหายไปเยอะมากไวเปอร์นี่ตั้งแต่หนีออกตอนนั้นคือบทหายยาว เควินก็ไม่มีการพูดถึงอีกเลยทั้งที่เกลเป็นห่วงมากๆตอนแรก กูคิดว่ามันควรจะยาวกว่านี้สักหน่อยอ่ะอันนี้มันเหมือนเร่งเกินไป แต่กูก็อิ่มกับขุ่นคีธขุ่นนิคกูนั่นแหละ
>>371 เห็นเคยใบ้ว่าเคยวาดกัปตันอเมริกากับบั๊คกี้ด้วยใช่ไหมอ่ะ
กูกลัวราคามากเลย ยิ่งช่วงนี้นิยายออกยังกับจะฆ่ากันให้ตาย อวัยวะกูไม่มีเหลือให้ขายแล้ว
พวกมึงได้เล่มมาแล้วสปอยด์หน่อยว่าในเล่มเก็บละเอียดขึ้นไหม กับมีบทสรุปไวเปอร์เควินไหมถ้ามีกูค่อยซื้อส่วนตัวตอนจบมันดูห้วนไป
มึงfan art ปลาทองติดตากูมากว่ะ ทำยังไงก็ไม่ออกไปจากหัวกูซักที ทำให้ตอนอ่านกูคิดว่าเกลเป็นแบบในรูปเลยว่ะ และกูไม่ชอบ อ่านคู่คีธนิคอย่างเดียว ถ้าให้ซื้อคงเสียดายตัง แต่ปลาทองมันไม่ยอมหลุดจากหัวกู
มึงกูขอky กูอยากอ่าน omegaverse อะช่วงนี้ มีใครพอจะแนะนำให้กูได้มั้ยเพื่อนโม่ง
>>378 กุเคยอ่านแค่เรื่องเดียวเรื่องนี้ CinderPhoenix ดัดแปลงมาจากซินเดอเรลล่าบางส่วน เรื่องคือตัวเอกฟีนิกซ์เป็นโอเมก้าอยู่ในบ้านรับเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ในบ้านก็มีทั้งโอเมก้ากับอัลฟ่าคละกันไป ทีนี้นางถูกแกล้งแล้วก็ถูกอัลฟ่าคนหนึ่งในบ้านเนี่ยเรียกว่าซินเดอร์เพราะแม่งเห็นว่าเหมาะกับนางมากกว่า และนิสัยนางดันไม่ใช่คนสู้คนไงเหมือนเป็นพวกยอมๆไปดีกว่าจะได้ไม่มีปัญหาพอโตขึ้นหน่อยนางก็ถูกลูกเจ้าของบ้านเด็กกำใช้เหมือนเป็นคนใช้ แล้วก็เริ่มถูกอีอัลฟ่าข้างบนแกล้งหนักมากขึ้น หนักสุดก็แกล้งกันแล้วฟีนิกซ์พลาดตกบันได จำไม่ได้ว่าอะไรหักแต่รอบนี้ตาลุงเจ้าของบ้านโกรธมาก แต่ฟีนิกซ์ก็ไปช่วยแก้ตัวให้
ฮือ 55555 กูอ่านถึงแค่นี้อ่ะ นอกนั้นมันจะมีประเด็นหยิบย่อยแบบฟีนิกซ์ไม่ได้รับความรู้ที่ถูกต้องในฐานะโอเมก้า ลูกเจ้าของบ้านเป็นโอเมก้าที่ร่านมาก อิอัลฟ่าที่กุจำชื่อไม่ได้ก็ไม่รู้ว่าแกล้งเพราะชอบหรือแกล้งเพราะอะไรแต่ที่แน่ๆนางเริ่มรู้สึกดีกับฟีนิกซ์ตอนถูกแก้ต่างให้
สัดจะพิมพ์คำว่าฟีนิกซ์เป็นซินเดอร์ทุกที
>>263 Dizzy way สำหรับกูมันเรียบเรื่อยเอื่อยมากอ่ะ ดูไ่ม่สมเหตุสมผลหลายอย่าง
เคะโดนพักการเรียนเพราะทุจริตในห้องสอบ โดนแม่ส่งมาอยู่ญี่ปุ่นกับอา มาถึงขึ้นtaxi เงินหมด หลงทาง ติดต่อใครไม่ได้เลยมานั่งหลับแถวข้างตู้ขายน้ำอัตโนมัติ เมะมาเจอ ชวนไปห้อง นางก็ไปตามเขาไปง่ายๆอย่างงั้นเลย แต่ความสัมพันธ์ก็ออกแนวเพื่อนอ่ะ พาไปเที่ยวไปกินตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆ ต่อมาแม้เคะมันจะติดต่ออาได้แล้วก็ยังแวะมาหาเมะบ่อยๆ เริ่มใกล้ชิดกันรู้สึกดีๆมีเผลอจูบ เมะมันสับสนนิดหน่อยว่ามันยังชอบผญ.อยู่ไหมประกอบกับแฟนเก่ามาอ่อยถึงห้องเลยเยซะ พอเคะรู้เรื่องนี้ก็เร่งรีบกลับเมืองไทย กลับมาก็หงอยๆเหงาๆพอรู้ว่าเมะมันยังรออยู่ ก็หาทุนมาเรียนต่อญี่ปุ่น เจอเมะ จบ.....คือพยายามจะโรแมนติก แต่ฟีลลิ่งมันไม่ใช่อ่ะ กูอ่านแล้วเหมือนหนังสือพากิน พาเที่ยว วัฒนธรรมญี่ปุ่นมากกว่า
กูเพิ่งได้อ่านฝุ่นตอนล่า สงสารพี่รามว่ะ แต่ฝุ่นก็แฟร์ชหบอกตรงๆ ไม่อ้อมค้อมเลย
จากนี้กูปักป้ายเป็น ฟค พี่เข้มเต็มตัว อยากได้ 5555555555
มึง คือกูอยากลองของว่ะ กูอยากลองซื้อเรื่องคลั่งมาอ่านดูว่าแม่งจะยี๋ขนาดไหน มีใครปล่อยขายมือสองไหมวะ? แล้วถ้าไม่มี มือหนึ่งมีขายที่ไหนบ้างอ่ะ? กูลองเสิร์จกูเกิ้ลดูบ้างเอยเข้าแฟนเพจคนแปลบ้างเอยแม่งก็ไม่เจอ หรือไอพอดกูจะเพี้ยนไปจนหาไม่เจอวะ
ปอลิง.ถ้ากูอ่านจบแล้วปล่อยขายมือสองครึ่งราคาจะมีใครซื้อต่อไหม 555
ถึงฤดูกาลควานหานิยายอ่านเล่นล็อตใหม่ทีไร กูก็สงสัยทุกที รสนิยมกูก็ออกจะบ้านๆสามัญจนเป็นกูเองที่สงสัยในความชอบของประชากรชาวเด็กดี นิยายวายติดท็อปหรือเรื่องเรตติ้งสูงๆยอดวิวเยอะๆมันไม่เห็นจะสนุกสักเรื่องเลยวะ ห่า ถ้าไม่ใช่ว่ากูมาซุ่มตามรอยหิ้งโม่งอยู่นี่กูแทบไม่เจอเรื่องสนุกๆกับมือตัวเองเลย
ขอถามหน่อย ปกติถ้าไปซื้อนิยายแต่งที่ร้านแดทวายมันลดราคาปะวะ ถ้าลดกูจะได้ไม่ไปซื้อตามงานอีเวนท์ ซื้อนิยายแค่เล่มเดียวแม่งไม่คุ้มกับค่าเข้างาน 555555555
เพิ่งอ่าน just another guy มา นายเอกไม่ถึงกับโง่แต่ซื่อๆบื้อๆ พระเอกก็โอเค บางฉากทำกุฟีลหดหู่ บางฉากก็เลี่ยนซะกุอายแทน แต่โดยรวมก็สนุกอ่ะ อยู่ในจุดที่อ่านเพลินๆ
>>383 ไลน์ @บุ๊คอะแบร์ พิมพ์เป็นeng
ตอนแรกกูก็ว่าจะไม่ซื้อล่ะ แต่แพ้ความอยากรู้อยากเห็นไปสอยมาจนได้ ปกติกูมีภูมิต้านทานfist , speculum ของเล่นอยู่แล้วเลยเฉยๆ แต่ที่ไม่โอคือเรื่องลากมากักขังหน่วงเหนี่ยวเยวันเยคืน กับ enema ของเสีย พวกนั้นมันสกปรกอ่ะ จิ้นตามแล้วขยะแขยง กูว่านุ้งยีนส์ยังสนุกซะกว่าในการครีเอทฉาก
ใครมีนิยายชวนแนะนำดีๆในเล้าให้กูบ้างวะ//กูเพิ่งกลับไปละแม่งปวดตากับระบบมันชิบหาย
ปล.เพียงฝุ่น/ของภาพวาดกูอ่านอยู่แล้วนะ
>>391 เทวทูตปีกขวา 天神右翼 ในเด็กดี
http://writer.dek-d.com/ertyyuiop20114/story/view.php?id=1486056
พี่สอง กลายเป็นว่าคุณป๊าไม่ใช่ดราม่าตัวเอ้ในเรื่อง เป็นตัวสองเองเนี่ยะแหล่ะที่ทำเพื่อความสบายใจของคนรอบข้างแต่ไม่เคยจะทำตามใจตัวเองซักที #คู่ตรงข้าม
ขอคั้นหน่อยกูคนแนะนำ >>>/801/2735/895 ไม่รู้เพื่อนโม่งที่หาแนวแฟนตาซีไปหามาอ่านรึยัง กูเพิ่งเริ่มอ่านสนุกดี พ่อมดฝึกหัด(แซม)กับยูนิคอร์นไม่มีเขาที่เป็นเกย๋กับยักษ์ แซมแอบรักอัศวินไรอัน(คบกับองค์ชายรัชทายาทอยู่) ต่อมาองค์ชายถูกมังกรลักพาตัว แซมกับไรอันเลยต้องตามไปช่วย ถถถถ จะว่าแซมน่ารำคาญก็ไม่เชิงมันน่าจะเขียนให้ตลกมากกว่า อ่านไปอ่านมายังเดาไม่ถูกเลยว่าใครเคะใครเมะคือมันดูพล็อตคลาสสิคแฟนตาซีมาก แต่มันแหวกแนวสุดๆฮาดี ตอนแรกนึกว่าเล่มเดียวจบตอนนี้มีโผล่มาอีกสองเล่มต้องรอปีหน้าเล่มสองออก
Kill the lights ตอนล่าสุด ขำเฮียเมสันว่ะ ตอนแรกกะจะออกจากวงการไปเปิดร้านกาแฟ แต่พอเห็นตัวเลขค่าตอบแทนนี่รีบเซ็นสัญญามือสั่นเลย แถมยังโอดครวญเทียบกับตอนที่เป็นทหารอยู่กลางห่ากระสุนในทะเลทรายเสี่ยงตายตลอดยังได้ค่าจ้างแค่เสี้ยวนึงของการแสดง
>>406 รอบนี้หนึ่งเดือนล้านหนึ่ง มือถือปากกาสั่นเลย เฮียนี่เรื่องเงินไม่มียอมเสียตั้งแต่ตัดค่าเลี้ยงดูยัยป้านั่นแล้ว อยากอ่านต่อเร็วๆว่ะเดือนล่ะตอนสั้นๆกูนี่จะขาดใจ แปลสปีดนี้สงสัยเล่มแปลไทยจะออกก่อน
>>401 กูอ่านตามชื่อคนเขียนมา เปิดเรื่องมาน่าสนใจดี แต่ไม่อยากให้เนิบนาบแบบจงรัก หวังว่าจะตื่นเต้นมีอะไรมากกว่า
>>410 ยังไม่ออกกับสำนักพิมพ์นะมึง ยังแต่งไม่จบเลย กูตามอยู่ http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54766.msg3423792#msg3423792
การวินิจฉัย ได้พิมพ์กับฮูกว่ะพวกมึง
ไม่ชอบพวกนิยาย ปก กับภาพประกอบข้างในคนละภาพว่ะ ยังงั้นไม่ต้องมีภาพข้างในไปเลยก็ได้
ถามหน่อยเพื่อนโม่ง เรื่อง Delution romance ของ rain at rose สนุกไหม เห็นปกและกล่องงามมาก เห็นมีคนเอามาแชร์
มึงในนี้มีคนอยู่อาลาเล่ป่ะวะ ทำไมกูโดนเด้งออก TT
เดือนนี้มีไรเปิดจองบ้างเพื่อนโม่ง เบิกเนตรกูที
>>421 กูก็โดน คืองงมากว่าใช้อะไรตัดสินในการลบคนออก ถ้ามีคนในนั้นมาอ่านก็อยากถามเหมือนกัน
เฟสกูก็ไม่ได้ร้างนะ อัพสเตตัสทุกวัน แต่ก็ต้องเซ็ตไพรเวตป่ะวะ ใครจะแชร์ทุกสเตตัสทุกรูปเป็นพับลิกหมด
อีกอย่างคือในเฟสกูก็มีหน้ามีตาอ่ะ คนรู้จักผู้หลักผู้ใหญ่เยอะ จะให้แสดงตัวว่าติดนิยาย เป็นสาววายก็ไม่ได้อีก
แต่ช่างแม่ง เอาเหอะ อยากทำไรก็ทำ...
ky มีใครอ่านอนธการจิ้งจอกแล้วรู้สึกว่าแรกๆ ก็สนุกดี หลังๆ น่าเบื่อแบบกูบ้าง
>>430 ไม่ถึงกับน่าเบื่อว่ะ แต่มีบางช่วงที่รู้สึกเนือยๆ แต่โดยรวมสำหรับกูก็ยังสนุกอยู่ดี แต่ยอมรับเลยว่ากูสะดุดพวกชื่อบางตัวละครว่ะ อย่างชาวทุกหญ้า แพแทยอนอะไรเนี่ย แต่ก็นะ นักเขียนอธิบายตั้งแต่ต้นๆ เรื่องแล้วว่าที่เคะมาเกิดใหม่นี่ไม่ใช่จีน แต่เป็นอีกโลกหนึ่งที่วัฒนธรรมบางอย่างคล้ายๆ จีน
ทำไมกูรู้สึกว่านิยายชายหญิงเดี๋ยวนี้แม่งฮิตเอาพระเอกเป็นเกย์วะ นี่กูเจอมาสองสามเรื่องล่ะ=_____=
ขอความกรุณาไปช่วยกุโหวตตอนพิเศษขุ่นคีธขุ่นนิคหน่อยค่ะ//กราบ
ถึงขนาดจะบอกให้คนเขียนเปลี่ยนชื่อเพื่อตัวเอง ไม่เกินไปหน่อยหรอวะ คนแบบนี้ก็มีด้วย
>>432 เออจริง กูอยากเก็บเล่มนะ แต่สะดุดกับชื่อเหมือนกัน ถึงจะบอกว่าสถานที่ไม่ใช่ประเทศจีน ทุกคนไม่จำเป็นต้องชื่อเป็นภาษาจีนก็เถอะ แต่อย่างแพแทยอนนี่ก็หน่อมแน้มไปมั้ยอ่ะ กูนึกถึงนักร้องเกาหลีตลอดเลย ฟีลเหมือนอ่านนิยายกุ๊กกิ๊กแจ่มใส ชื่อเผ่าทุ่งหญ้า แคว้นไตรนภาไรงี้ก็แปลกๆ มันเป็นการผสมผสานทางวัฒนธรรมที่มั่วซั่วมากกกก เดี๋ยวจีน เกาหลี ไทย ...อ้อ ฮาจีมินห์อะไรนี่ก็เหมือนเวียดนามไปอีก 555 สรุปทั้งอาณาจักรมันใหญ่เท่าพื้นที่ทวีปเอเชียทั้งทวีปเลยเหรอวะ หลากหลายเกิน
ตลกพวกมึงว่ะ นึกถึงแฮรี่ มีตัวละครชื่อโชแชง โชแชงมันไม่ใช่ชื่อภาษาอังกฤษโว้ย เปลี่ยนเดี่ยวนี้เลยนะ JK ชื่อหน่อมแน้มชิบหาย มั่วซั่ว ...ก็อารมณ์นั้นแหละ สามัญสำนึกบางทีก็ต้องมีบ้างนะ
กูนึกถึงคนที่ไปว่าคนอื่นเขามโนแน่มในมู้แฮรี่เลย คนเดียวกันป่ะมึงอ่ะ555 ว่าจะไม่ละขอต่ออีกนิด
มารยาท สามัญสำนึก บางทีก็สอนกันไม่ได้นะ มันเป็นสันดาน
>>454 คือโชแชงมันเป็นสาวเอเชียไงมึง เหมือนเฉินหลง ไปอยู่ฮอลลีวูดเรียกแจคกี้ชานก็ไม่แปลก ฝรั่งก็รู้ว่าคนนี้มาจากประเทศอื่น
กลับมาที่แฮร์รี่พอตเตอร์... เค้าเซ็ตสถานที่ไว้ดีและค่อนข้างชัดเจน ทำให้ชื่อตัวละครดูเหมาะสมอ่ะ อย่างพวกโรงเรียนโบซ์บาตงก็มาจากแถบฝรั่งเศส ชื่อจะไม่เหมือนภาษาอังกฤษก็เข้าใจได้
ยังไม่เลิกเถียงกันอีกเหรอมึง 555555555
แต่เอาจริงๆ กูว่าเซ็ตติ้งจิ้งจอกมันดูจีนก็จริง แต่เขาก็ไม่ได้บอกว่ามันจี้นจีนขนาดนั้ใช่ป่ะ
พวกมองโกล จีน เกา ญี่ปุ่น มันก็อยู่โซนคาบสมุทรเดียวกันนะ
ชื่อมันจะมีเกาหลีมาบ้างก็ไม่แปลกหรอก
ส่วนตัวกู กูเฉยๆ กับเรื่องชื่อว่ะ ไม่ได้ทำให้ดูแย่อะไรขนาดนั้นสักหน่อย
เห็นเถียงกันซะเป็นเรื่องเป็นราวเลย
ดราม่ารอบนี้แม่งยาวดีว่ะ แถมสาเหตุก็นะ//กูว่าทำใจแล้วคิดว่าเป็นจีนฝั่งตะวันออกดีปะ แบบแคว้นทุ่งหญ้าแม่งก็คิดว่าเป็นเกาหลีไปเลย ไหนๆจีนโบราณแม่มก็เคยตีเกาหลีอยู่ละถถถถถถถถถถ
กูขอแทรกหน่อย จิ้งจอกกูโอเคนะ ตามทล. แล้วกูกว่าโอเคเลย ช่วงนั้นเกาหลีเองก็แผ่วัฒนธรรมไปจีนเหมือนกัน จีนเองก็แผ่วัฒนธรรมเช่นกัน แถมชื่อหลายๆ ชื่อของในเรื่อง อย่างพระเอกน่ะ เป็นชื่อสกุลเก่าของเกาหลี กูจำไม่ได้สมัยไหน (กูชอบปวศ. ญี่ปุ่นเลยอ่านควบด้วย ยังไงมันเกี่ยวพันกันไง) เพราะงั้นกูเลยไม่ได้รู้สึกติดขัดอะไร ครั้งหนึ่งเกาหลีเองก็มีบทบาทไม่ใช่น้อยเลยนะ แต่วัฒนธรรมเกาหลีมีหายไปช่วงนึง มันเลยไม่ต่อเนื่อง คนก็คงไม่คุ้นกับการเห็นเกาหลีมีอิทธิพลมั้ง คือกูอาจจะมาขัดพวกมึง ต้องขอโทษด้วย แต่กูอยากจะบอกว่า ไม่ใช่เซตติ้งมันไม่ดีหรอกมั้ง ถ้าจะบอกว่าชื่อมันดูเกาหลี เหมือนไม่เข้า กูกลับมองตามทล. ประวัติศาสตร์แล้วก็มองว่าเข้าด้วยซ้ำ
เรื่องเข้าไม่เข้ามันก็แล้วแต่มุมมองว่ะพวกมึงคือกูเข้าใจ แต่ที่กูไม่เข้าใจคือคนที่จู่ๆก็มาด่า พอเข้าใจอารมณ์กูมั้ยมึง
กูเห็นด้วยกับ >>462 คือทุกคนก็แสดงความคิดเห็นกันตามปกติ แต่มีบางคนเข้ามาด่าๆๆ ใช้คำเว่อร์ๆ แบบสามัญสำนึกเงี้ย ทั้งที่มันไม่เกี่ยวเลย ใครอ่านแล้วก็ขึ้นว่ะ แค่ติเรื่องชื่อตัวละครนี่คือแย่มาก ไม่มีมารยาท?
ที่กูบอกว่ารู้สึกแปลกๆ กับชื่อตัวละครเพราะมันดูมั่วซั่วแบบไม่มีเหตุผลหรือเซ็ตติ้งใดๆมารองรับ มันไม่ใช่แค่จีนกับเกาหลี แต่มีชื่อไทย ชื่อภาษาอะไรก็ไม่รู้เข้ามาพัวพันเต็มไปหมด ประมาณว่ากูอยากตั้งอะไรก็ตั้ง คนนั้นชื่อแฮร์รี่ คนนี้ชื่อพระอภัย คนนู้นชื่อมารูโกะ แต่เสือกอยู่ประเทศเดียวกัน พูดภาษาเดียวกัน (และคนเขียนไม่ได้อธิบายถึงจุดนั้นไว้ ไม่เหมือนแฮร์รี่ที่รู้กันชัดเจนว่าหลักๆ อยู่ประเทศอังกฤษ แต่ก็มีพ่อมดแม่มดประเทศอื่นด้วย คนละเชื้อชาติกัน)
>>464 ประเด็นคือเค้าไม่ได้จะไปสั่งให้นักเขียนมันเปลี่ยนไง มึงเอามาจากไหน ก๊อปข้อความมาดิ๊ คนเค้าบอกแค่ว่าเคารู้สึกว่ามันขัด ซึ่งเป็นความคิดส่วนตัว ถูกมั้ย แล้วเค้าอยากเสนอแนะนักเขียน ว่าเค้าอ่านแล้วมันขัดๆ นะ จะเปลี่ยนหรือไม่เปลี่ยน ฟังไม่ฟังก็แล้วแต่ มันไม่มีมารยาทกับสามัญสำนึกยังไง ตอบ มีแต่มึงนี่แหละ ที่ขาดมารยาท
>>465 อันที่จริงการบอกว่าเสนอแนะนักเขียน แนะนำนักเขียนเรื่องชื่อว่าควรเปลี่ยน หรืออะไรก็แล้วแต่มันก็ไม่สมควรในความคิดกูนะ กูว่าไม่มีมารยาทจริงๆว่ะ พวกมึงก็น่าจะฟังคนที่มาแย้งมั่งนะ ชื่อตัวละครนะมึง แล้วก็มีคนบอกไม่ใช่เหรอว่าเรื่องนี้มันไม่จีน กูไม่เข้าใจมึงจะดึงดันว่าตัวเองถูกทำไม
>>464 มึงอ่ะหัวร้อนไป ไม่มีใครบอกสักคนว่านักเขียนต้องมาเอาใจ มาเปลี่ยนชื่อตามที่ต้องการ กูไม่ได้มีอำนาจเหนือนักเขียนขนาดนั้นว่ะ แค่พูดในฐานะคนอ่าน ใครจะคิดเหมือนหรือต่างกันก็มาถกกันได้ ถือเป็นการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นนะ
มึงใช้คำว่าโลกหมุนรอบตัวนี่ก็เว่อร์อีก ไม่มีใครบังคับขู่เข็ญนักเขียนได้ทั้งนั้นแหละ แต่ตัวเค้าก็ต้องรู้ว่าการเผยแพร่ผลงานให้คนอ่านมันก็ต้องทีฟีดแบ็กทั้งเชิงบวกเชิงลบอยู่แล้ว ที่พูดๆกันก็ไม่ได้ด่าเพราะเกลียดหรือด่าเอามันส์ แต่เป็นการติเพื่อก่อมากกว่า คนที่ไร้มารยาทคือคนที่แปลเจตนาของคนอื่นไม่ออกแล้วเที่ยวมาด่ากราดไปทั่วมากกว่านะ...
>>466 กูว่าแย้งได้ว่ะ ทั้งชื่อหรือพล็อต ดูตัวอย่างป้าหลิน ที่แกให้นักเขียนแก้หย่งเยี่ยให้สมเหตุสมผลอะไรนี่แหละ ส่วนเรื่องชื่อ นิยายหลายเรื่องมาเปลี่ยนชื่อตอนหลังก็เยอะ เหมือนอย่างที่ >>467 บอก ติเพื่อก่อ กูไม่เห็นว่ามันจะดูไม่มีมารยาทตรงไหนจริงๆ
ky หนี้ดอกท้อ ต้าเฟิงกว่ากั้ว ของ Hybrid น่าสนใจมั้ยพวกมึง
>>466 กูก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าคำว่าแนะนำ/เสนอแนะมันเป็นสิ่งไม่สมควรยังไงวะ เอาจริงๆ กูไม่ได้อ่านเรื่องนี้ ส่วนตัวกูเฉยๆ กับเรื่องชื่อถ้าเกิดว่านักเขียนสามารถอธิบายที่มาที่ไปได้ คือกูว่าเค้าก็ไม่ได้คิดอยู่แล้วว่าจะมาเปลี่ยนื่อตัวละครเพราะมีใครซักคนมาบอกว่า แกๆ เราอ่านแล้วมันขัดๆ ว่ะ เปลี่ยนมั้ย ก็ไม่ใช่ปะ แต่อย่างน้อยถ้าเกิดว่านักเขียนรู้ว่มีคนรู้สึกแปลกๆ นะ มันอาจจะจุดประกายให้เค้าไปเติมเต็มเนื้อเรื่อง อธิบายเหตุผลหรือเซ็ตติ้งอะไรเค้าเพิ่มขึ้นมาให้พลอตมันแน่นขึ้น คนอาจจะสนใจมากขึ้น ก็เป็นประโยชน์กับนักเขียนเองนี่หว่า กูก็ยังย้ำคำเดิมว่าแค่ข้อเสนอแนะ ไม่ได้บังคับ มันไม่ได้ดูไม่มีมารยาทตรงไหนปะ มันจะต่างอะไรกับมึงบอกนักเขียนว่าตรงนี้มีพลอตโฮลนะ คุณลืมอธิบายจุดนี้ไปรึเปล่า หรืออะไรแบบนี้ยังไงเหรอ
กูว่า >>464 มึงใจร้อนไปนะ ใจเย็นๆ กัน ค่อยๆ คิดก่อนพิมพ์นะมึง เดี๋ยวที่พิมพ์ๆ ไปมันจะเข้าตัว
.
กูว่าการแนะนำนักเขียนมันไม่ใช่เรื่องเสียมารยาทตรงไหนนะ ติเพื่อก่ออ่ะมึงไม่ใช่สักแต่ด่าสักหน่อย นี่เขาถกดีๆ ไม่ใช่ว่าด่ากราด ถ้านักเขียนเขาตรึกตรองตามอย่างเปิดใจเขายิ่งได้รับอะไรๆ จากผู้อ่านเอาไปพัฒนาด้วยซ้ำนะ
>>469 ก็แนะนำเสนอแนะเรื่องชื่อนั่นแหละ แล้วมันไม่ใช่พล็อตโฮลอย่างที่มึงว่าน่ะสิ กูว่ามึงแค่ไม่ชอบชื่อเกาหลีรึเปล่า การที่มึงจะไปบอกคนแต่งว่าชื่อนี้มันไม่โอนะ แต่เนื้อเรื่องมันบอกแต่แรกว่าไม่ใช่จีน กูว่าไม่มีมารยาทนะ จะว่าไงดีหละ เรียกว่าเอาแต่ใจมากกว่าในสายตากู
>>471 เดี๋ยวววๆ เข้าใจผิดแล้วจ้า กูอาจจะเขียนยาววกวนไป และเขียนผิดด้วย ไอ่สัด คำสาปติดตัวกู -*-
คือหนึ่ง กูไม่ได้อ่าน สอง กูไม่มีปัญหากับชื่อตัวละครชาติใดๆ ก็ตามถ้าเนื้อเรื่องมีเหตุผลพอ แต่ก็นั่นแหละ ไม่ได้อ่าน
ส่วนพลอตโฮล กูก็ไม่ได้บอกนะว่าเรื่องนี้มีพลอตโฮล กูแค่สงสัยว่าการบอกว่ามึงคิดยังไงกับชื่อตัวละคร กับ การถามเรื่องพลอตโฮลของเรื่องหรือเสนอแนะเรื่องอะไรต่างๆ (ซึ่งกูไม่ได้หมายถึงเรื่องนี้) มันให้ความรู้สึกต่างกันมั้ย ถ้าต่าง ทำไมพูดเรื่องชื่อถึงผิด แต่พูดเรื่องอื่นถึงไม่ผิด เข้าใจกูยัง
>>471 สำหรับกูไม่เกี่ยวกับชื่อเกาหลีหรืออะไร ถ้ามันเหมาะกับเซ็ตติ้งจริงๆ จะชื่อไทย ฝรั่ง แขกกูก็อ่านได้หมด แต่จุดนี้กูติเพราะมันขาด consistency ทั้งชื่อตัวละคร ชื่อแคว้น ชื่อชนเผ่า มันทำให้อรรถรสในการอ่านลดลง อ่านแล้วสะดุด จะเรียกว่าเอาแต่ใจก็ไม่ถูกนะ เพราะอย่างที่เม้นบนๆ บอกคือแค่เสนอแนะ ไม่ได้บังคับ ในเมื่อนิยายถูกแต่งมาเพื่อให้คนอ่าน (ไม่ใช่แต่งเพราะจะเก็บไว้ดูคนเดียว) ก็น่าจะรับฟังความคิดเห็นของคนอ่านบ้าง
เรื่องนี้มีหลายจุดที่โอเคมากสำหรับกู ชอบตัวละคร ชอบพล็อต สำนวนการบรรยาย ติดแค่เรื่องชื่อพวกนี้แหละ จะมองว่าเล็กก็เล็ก แต่อาจจะใหญ่ในความรู้สึกหลายๆ คนว่ะ
นี่ชั้นหนังสือสาวฟุหรือที่ถกเถียงของเหล่าฟุวะ 555 เอาเป็นว่าพวกมึงอย่าพึ่งหัวร้อนก็แล้วกัน ถกกันดีๆอย่าใช้คำแรงมาก และที่สำคัญพวกมึงถกกันยาวไปหน่อยนะ กลับเข้าเรื่องกันหน่อยยยยย
กูอยากรู้ว่าโม่งแต่ละคนมีนักเขียนในดวงใจเป็นใครกันบ้างวะ มาแชร์กันหน่อย ไม่จำเป็นต้องเป็นนักเขียนที่งานดีเลิศเพอร์เฟคอะไรก็ได้ แค่ถูกจริตพวกมึงก็พอ ของกูก็มี
-ภาพวาด นิยายเขาไม่ได้มีอะไรดีมากหรอก แค่ตรงจริตกูเฉยๆ ผลงานที่กูชอบก็มีพ่อเลี้ยง คุณฟัก คุณต๊อบ หน้าแมว ยุง อัปลักษณ์(สามอันหลังมีแววดอง)
-คุณju-on ถึงปกหนังสือจะแปลกๆไปหน่อยบวกกับนักเขียนขี้น้อยใจ แต่กูก็ยังชอบผลงานเขาอยู่นะ ผลงานที่กูชอบเป็นพิเศษก็ the opposite กับ stairs
ตอนนี้กูนึกออกแค่นี้ล่ะ เพราะนักเขียนที่กูตามผลงานหลายเรื่องก็มีอยู่ไม่กี่คน ที่เหลือจะกระจัดกระจายหน่อย นิยายบางเรื่องที่กูชอบเลยลองไปหาอ่านผลงานอื่นของนักเขียนแล้วปรากฎว่าไม่ถูกจริตก็มีเยอะ บางคนกูก็ยังไม่เคยตามผลงานเรื่องอื่น
จะว่าไปนิยายเรื่องอื่นของคุณฝนม่วงนอกจาก69แล้วมีเรื่องอะไรบ้างวะ แล้วนายเอกแมนรึเปล่า มีกล้ามไหม(รสนิยมส่วนตัวกู 555)
>>474 กูชอบ
- คุณ rainbow67 นิยายที่มีภาคต่อเรื่องนึงของเขาทำกูปวดไตมาก กูชอบการบรรยายเนิบๆ เวิ่นๆ ของเขา
- คุณ treenature กูชอบเรื่องสั้นเขาในเล้าทุกเรื่อง สไตล์เนิบๆ ถูกจริตกูอีกนั่นล่ะ
- คุณเวส นิยายเขาบางเรื่องลำไยชห แต่กูก็อ่านเพราะชอบภาษาเขา กูอวย 5555555555
- ภาพวาดคุง กูชอบความแรดในหน้าเพจเขา แต่กูเกลียดการดองของเขาชห TT
- คุณ NN นิยายเขาน้ำเน่าดี ทั้งขอให้ไม่ใช่รักและไทม์ทิคเก็ต
- คุณอาฟเตอร์เดย์ เขาสวยดี 5555555 ไม่เกี่ยวสินะ กูชอบที่ตัวละครเขาไม่หลุดบุคลิกทั้งหลังหรือก่อนมี ผ.
ทั้งหมดที่กูชอบนี้กูไม่รู้จักเขาเลยนะ ไม่รู้ว่านิสัยดีหรือไม่ดีอย่างไร กูเป็นติ่งจำศีลตามมั่งไม่ตามมั่ง
>>474 กูชอบคุณริเน่ว่ะ แต่ก็ต้องพยายามมองว่าเรื่องเค้ามันเป็นแค่การได้แรงบันดาลใจจริงๆ หละนะ โอย เรื่องนี้แม่งทำร้ายจิตใจกูเจอโม่งปุ๊บ แม่งแหกคุณริเน่กันพอดีเลย แล้วตอนนั้นกูชอบนิยายเขามากอะ กูเสียใจ ;__; ตอนนี้ก็ยังชอบนะ ยกเว้นเรื่องที่คล้ายๆ นายน้อยกะเสี่ยวเกอเรื่องนั้น กูทำใจอ่านไม่ได้จริงๆ ...
คนอื่น ... นึกไม่ออกว่ะ ถ้าเป็นนักเขียนจีนกูชอบอี้เหรินเป่ย ตลกร้ายได้ใจกูดี
>>474 กูนี่ชอบหลายคนเลยนะ พวกดังๆที่แต่เขาชอบกันกูก็ชอบ พวกฝนม่วง ข้าวปั้น เวส ฮักกี้อะไรพวกนี้ ภาษาแต่ละคนอ่านได้ แนวเรื่องต่างๆกันไป สนุกบ้างไม่สนุกบ้าง ถ้ารวมเล่มก็ซื้อได้ไม่เสียดายเงิน แต่ช่วงนี้กำลังตามละอองฝนอีกคน นางไม่ค่อยดังมากหรอก กูติดใจนางเพราะตัวอย่างนิยายทหารเลย ตอนนี้ถูกใจนิยายที่ลงใหม่อยู่
กู...อ่านมั่วมากว่ะ ชอบแค่คนล่ะ1-2เรื่อง ไม่ก็เฉพาะบางตอน
Juon ..เฉพาะ opposite เพราะกูชอบแนวmilitary
ฝนม่วง..ลิขิตรักจากนรก, 69 เป็นคนที่เขียนเซทติ้งฝั่งตะวันตกได้ดี
Afterday..คู่ตรงข้าม, แสดงความรู้สึก
อนาคี..ผมคือนางเอก เฉพาะคู่ดนัย-บดินทร์
จตร...เธอที่ร้าย เฉพาะตอนอิพี่ภูจะsuicide
หนูแดง...หลายเรื่องอ่านเบาสมองคลายเครียดดี ชอบสุดก็ซอมบี้
Ailime.... เพราะจีบจึงรัก ส่วนจัสมินที่ขายมือสองแพงๆนั่นเฉยๆ
ข้าวปั้น...น้ำเน่าและเหตุผลตัวละครไม่มีหลายเรื่อง แต่เขียนลื่นไหลบรรยายดี แม้พล๊อตตบจูบพิศาลข่มขืนอย่างดินหมูที่ไม่ชอบก็ยังเขียนให้ทนอ่านได้จนจบ
Bacteria...อ่านได้เรื่อยๆเกือบทุกเรื่อง
Ri ne ...เฉพาะเย็บรักปักใจ นอกนั้นมันเน้นบรรยายความแฟนตาซีซะจนลืมความรักของตัวพระนาย
March marcia ... นี่ก็พล๊อตน้ำเน่าพระเอกเลวยิ่งกว่าตัวเหี้ยทุกเรื่อง แต่เขียนบรรยายดีดึงคนอ่านได้จนจบ แต่กูเบื่อเคะเขาบรรยายซะสาวดุ้นเลย
กูชอบ cn9095 มาก ชอบที่สุดก็สำนวนเขียนจากเรื่อง Awkward แล้วก็เรื่องสั้นที่เกี่ยวกับการแบ่งเซลล์มันช่างปลุกความเนิร์ดในตัวกูจริมๆ ชอบสำนวนที่ดูเหมือนห้วนๆแต่ว่ามันทำให้อินได้อะ
แล้วก็ west เพราะภาษาอ่านแล้วเพลินแม้กุจะอ่านแค่คำประกาศฯก็ตาม ชอบการวางตัวเหมือนจะไม่มีเรื่องอะไรเลยแล้วก็ชอบอ่านเวลาเขาคอมเม้นต์นิยายคนอื่นด้วย55
จริงๆชอบbittersweet คนเขียนพี่ว้ากด้วย แต่กุไม่ได้อ่านพี่ว้าก กุอ่านเรื่องlonely planet เรื่องstalkerกับเรื่องที่เกี่ยวกับร้านกาแฟแต่เหมือนสองเรื่องหลังจะโดนลบจากเล้าไปแล้ว มันเนิบๆถูกจริตกุดี
ชอบคุณเฟื่อง กับ คุณภักD อ้อแล้วก็คุณ DD ว่ะ
ขอkyแปปเพื่อนโม่ง มีใครเคยอ่าน พลอยร้าวของrain at roseบ้างไหม เล่าให้ฟังทีกุหาอ่านไม่เจอ 55555555 แล้วงานของคนนี้มีเรื่องไหนโอเคน่าอ่านบ้างไหมวะ
มาๆ กูลิสต์ชื่อนักเขียนที่ชอบมั่ง กูเป็นประเภทถ้าติ่งใครแล้วจะตามเก็บให้ครบทุกเรื่อง (ถ้าว่างอ่าน 55555555)
- คุณ Rainyday กูชอบทุกเรื่องเลยว่ะ 5555555555 ยกเว้นเรื่องแฝดกูยังไม่ได้อ่าน รอซื้อเล่มทีเดียว นิยายคุณรน.จะออกโทนเดียวกัน (ไม่ได้หมายความว่าเรื่องแนวเดิมๆนะ) มีความละมุนที่แฝงความดราม่าไว้ อ่านแล้วอบอุ่นหัวจัยส์ เรื่องที่กูชอบที่สุดคือเล่ห์รักฤดูร้อน
- คุณ CN9095 กูยังไม่ได้อ่านเรื่อง ซื้อ There's a light นะ แต่คิดว่าก็คงจะชอบน่ะแหละ ฮาาา กูชอบภาษาของเขา สั้นๆไม่บรรยายยาวเยิ่นเย้อ แต่อ่านแล้วเข้าใจ อินไปกับเรื่องได้
- คุณ Ozaka เมื่อก่อนกูชอบนิยายเขามากกกกก สมัยยังมีความเบียวอยู่น่ะนะ ไม่ได้อ่านงานมาสักพักแล้ว เห็นช่วงนี้ไปเอาดีทางด้านวาดรัวๆ จ้าวธาราก็ยังไม่ได้อ่าน คาดว่าคงจะชอบอยู่น่ะแหละ รสนิยมกูคงไม่ค่อยเปลี่ยนไม่จากเดิมเท่าไรหรอกมั้ง
-คุณ The.wolF เคยอ่านงานแฟนตาซีมาก่อนแล้วชอบ เลยลองอ่านแนววายของเขาด้วย สรุปว่าชอบอีก เออ กูคงชอบเขางานจริงๆน่ะแหละ 555555
ประมาณนี้แหละ ลิสต์มาแล้วไม่มีนักเขียนใหม่ๆเลยนี่หว่า 5555555 ใครมีลิสต์นักเขียนใหม่ๆดีๆก็แนะนำกูได้นะ
ชอบงานozakaติดมาตั้งแต่ยุครักร้ายแรกๆตอนนี้หายจากวงการนักเขียนไปพักนึงแล้ว เสียดาย ตามงานวาดต่อ
ชอบ afterday ตอนแรกชอบคาแรคเตอร์ตัวละครเขา มันดูจริงเหมือนจับต้องได้ มาเจอตัวจริงตอนงานหนังสือแล้วติดบ่วงไปไหนไม่ได้เลย คนห่าไรน่ารักชิบหาย
กูขอรายชื่อสนพ. ที่ตอนนี้พิมพ์วายได้ป่ะพวกมึง ที่กูรู้ตอนนี้มี
Nabu Hermit everY Bakery Onederwhy Bly Meedees Fu RainyNight PobRak Angpao Rev ไร้กรอบ ARAI
ปล. ไม่นับไพเรทกับทำมือนะ
ชอบโมเม้นหนุ่มเอเชียผมดำกับหนุ่มฝรั่งผมทองว่ะ ยิ่งฝรั่งเมะ+ขี้อ้อนเป็นลูกหมา กูนี่ระทวยยย มีเรื่องไหนแนวๆนี้สนุกๆมั่งงง
มีใครเคยอ่านเรื่อง on the way of love บนทางรัก ของสนพ.เรนนี่ไนท์มั่ง กูสนใจแต่ยังไม่กล้าซื้อ กลัวไม่สนุก นิยายของสนพ.นี้แพงด้วย กูแกลบอยู่
KY พวกมึงว่าดราม่าในนิยาย อันไหนเจอบ่อยสุดวะ คือกูคิดไม่ออก มั่วหน่อยนะมึง กูจำไม่ค่อยได้ อ่านแล้วลืมๆ
- เรื่องอดีตอันแสนเหลวแหลก
- ไม่เชื่อใจ
- โดนข่มขืน
- เข้าใจผิด
- คิดว่าเขาไม่รัก
- ครอบครัวรับไม่ได้
- เงิน
แอบรักข้างเดียวไง แบบเป็นเพื่อนกันตั้งหลายปีพอรู้ว่าเคะเป็นเกย์ดันเป็นตามเฉยทั้งที่ก่อนหน้านี้ก็ไม่เห็นจะคิดไรแท้ๆ
>>498 ของกูมันครอบคลุมหลายอย่างนะ
-อย่างโกรธแค้น แย่งแฟน แย่งสาว แทนที่แม่มจะต่อยจะฆ่ากันดันเจือกแทง(ด้วย....)แล้วก็ดันทิ้งสาวที่แย่งกันแทบตายมาเอาเขาเป็นเมีย
-เมา ตื่นขึ้นมารู้ว่าเสยผู้ชายไป จากเพลย์บอยหิ้วสาวไม่เลือก ดันติดใจ แล้วก็ไล่จับมาทำเมีย
-มีคนเสนอมา บอกไม่สนแมนๆ คั่วแต่สาว สุดท้ายไม่รู้ยังไงลองปุปย้ายสายปั๊ป
KY หน่อยเพื่อนโม่ง คือกูรออ่าน เรื่องหนี้ดอกท้อของต้าเฟิงอยู่ จำได้คร่าวๆว่า ไฮบริด ได้ไปแล้วเปลี่ยนเป็นอีกที่นึง ช่วยบอกชื่อหน่อยได้ไหม กูจำไม่ได้แล้ว
มีนิยายที่เมะหน้าตาธรรมดาแนะนำกูมั้ยพวกมึง กูไม่รู้จะอ่านอะไรเลยว่ะ
>>508 ขอบใจมากมึง
ว่าแต่ กูมีเรื่องจะถามอีกเรื่อง คือกูเห็นในนิยายวายเวลาไม่สบายเป็นนู่นเป็นนี่ชอบให้กินยาแก้อักเสบ ยาแก้อักเสบมันเป็นยาปฏิชีวนะไม่ใช่หรอมึง คือมันต้องกินตามแพทย์สั่ง กินจนหมด อีนี่คือกินแล้วพอหายก็เลิก ไม่ได้ตามสั่งอีก ในความจริงคงดื้อยาตามห่าอ่ะ ขอบ่นหน่อยนะ กูเห็นหลายเรื่องมาก กูทนมานานแล้ว
Ky มีเรื่องไหนที่เมะชอบเคะก่อนบ้าง แนะนำที
>>509 ยาแก้อักเสบเค้าอาจจะหมายถึงยาแก้อักเสบกลุ่ม NSAIDs ก็ได้ป่ะมึง พวก ibuprofen diclofenac ออกฤทธิ์คล้ายพารา แต่แรงกว่า แก้อักเสบได้ด้วย ไม่ได้ฆ่าเชื้อ กินเฉพาะเวลาที่เป็น หายแล้วหยุดได้เลย (กินหลังอาหารทันที คุ้นๆมะ)
ยาปฏิชีวนะต้องกินจนหมดถูกแล้ว แต่ไม่ได้แก้อักเสบนะ ชอบมีคนเรียกผิด มันแค่ฆ่าเชื้อเฉยๆ
ช่วงหลังๆเค้าเริ่มรณรงค์ให้ใช้ยาปฏิชีวนะเท่าที่จำเป็น ถ้าแค่เป็นหวัดเลยเริ่มๆจ่ายยาปฏิชีวนะน้อยลงละ จ่าย NSAIDs หรือยาแก้อักเสบแทน
ใน สสตว เห็น คนโพสชั้นหนังสือ นืยายเรื่องเดียว มี 2-4 ชุด หลายเรื่องเลย สองชุดกูพอเข้าใจนะเก็บกะอ่าน แต่นี่แม่งเยอะเกิน เงินเหลือเงินใช้ขนาดไหนว่ะ อิจฉาชิบหาย
กูถามถูกห้องเปล่าไม่รู้นะ แต่มีใครอ่าน ซารานซาเคียร์ บ้างยัง กูอยากได้รีวิวว่ะ
พี่สองกับนับนทีเจอกันเเล้ว#คู่ตรงข้าม
กูว่าขวัญต้องระแคะระคายเรื่องนับกับสองล่ะ ไหนจะเมาแล้วละเมอชื่อนับ กับปฏิกริยาที่ได้เจอกัน
>>516 กูขอนิยามให้คำเดียวว่า "พัง"
เวอร์ชั่นขยายความนะ... คือกูอ่านดูช่วงแรกๆ ก็ดีอยู่หรอก ภาษาโอเค ตัวละครโอเค พล็อตน่าติดตาม ตอนนั้นตั้งใจว่าถ้าทำเป็นเล่มจะซื้อเลยแหละ จนมันจะออกเป็นเล่มจริงๆ กูก็เกือบจะจองแล้ว แต่เห็นคนมาเม้นท์ๆ ว่าตอนจบห่วยมาก เลยเฉลียวใจไปอ่านต่อจนจบ แล้วก็ตัดสินใจได้ทันทีว่าจะไม่ซื้อ ให้ฟรียังขอคิดดูก่อน...
คือช่วงท้ายๆ มันมึนงงมากอ่ะมึง ไม่รู้คนเขียนเกิดปั่นไม่ออกหรืออะไร แต่มีตัวละครใหม่ๆ มาแทรกจนงง หรือมีเหตุการณ์ประหลาดโผล่มาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย แต่พอจะจบก็จบง่ายๆดื้อๆ เหมือนโดนรวบรัดในสองย่อหน้า บอกเลยว่าไม่ประทับใจ มาดีมากๆ แต่ตกม้าตายตอนจบซะงั้น
มึง กูอยากซื้อเรื่องบ่วงเล่ห์แต่หาซื้อไม่ได้ ไปที่ไหนๆก็หมด ฮือ กูเสียใจ กูอยากได้ มันสายไปแล้วใช่ไหม
กูแทบไม่กล้าซื้อวายของแจ่มเลยถ้าเป็นนิยายแต่งไทย ดูกรณีอีชิฟฟ่อนเป็นตัวอย่าง แจ่มมันตั้งเดตไลน์ใช่มะ กระหือรืออยากจะออกเล่มจนงานปั่นชุ่ยๆ รีบๆจบ เหมือนไฟลนก้น คุณภาพห่วยแตก เสียดายตัง
ไม่รู้จะเกี่ยวกันรึเปล่าเพราะนาบูอ่านโม่ง คือกูเพิ่งเอาลิ้งค์อ่านนิยายในบอร์ดกู๊ดรีดที่นาบูเพิ่งประกาศปิดไปใส่ในหิ้งอ่ะพวกมึง บางเรื่องมันมีให้อ่านจนจบ เช่น ลิขิตรักจากนรก introduction to love TWINS แล้วมันก็ปิด มาบ่นแค่นี้แหละ
แจ้งอีกเรื่อง กูโม่งอีกคนที่ทำหิ้ง กูว่าจะเลิกทำหิ้งละนะ อยากเลิกเล่นโม่งน่ะ
แจ้งโม่งอีกคน พิมพ์ในนี้ละกันขี้เกียจไปบอกในทวิตมันจำกัดตัวอักษร
ถ้าจะมีเรื่องใหม่ มึงพิมพ์ต่อท้ายอันสุดท้ายเลย แล้วมาจัดหน้าอีกที กูใส่สูตรไว้ให้แล้วพอจัดมันก็จะเป็นลายเทาขาวเหมือนเดิม
วิธีจัด กูจัดจากหัวคอลัมน์ที่เป็นตัวหนังสือนะ เลือกจัดเรียงจาก A➝Z ลำดับคอลัมน์ตามนี้ E➝B➝A
ส่วนรหัส มึงเปลี่ยนไปเลย หรือไม่เปลี่ยนก็ได้เหมือนกัน กูคงไม่เข้ามาแล้วล่ะ
ปล. กูอัปเดตหิ้งถึงเม้นนี้นะ
กูชอบเล่นโม่งนะ มันคุยได้หมดทั้งชมทั้งติ เวลาเล่นบอร์ดที่โชว์ยูสเซอร์กูเม้นท์โพซิทีฟตลอด ถ้าตินี่ไม่เม้นท์เลยขี้เกียจมาเจอคนดราม่าว่าไม่ชอบก็กดออกไปซิ แล้วกูยังรีวิวนิยายต่อได้ไหม แต่ทำหิ้งต่อไม่เป็นว่ะ
>>528 กูกับ >>526 ทำพร้อมกันว่ะ เป็นรอบหลังจากหิ้งที่ให้ดาวโหลดอ่ะมึง//รู้สึกรอบนั้นหิ้งบึ้มเพราะดราม่า ri-neมั้ง//หิ้งแม่มมีอาถรรพ์
>>529 ใช่ปะมึงง กุเสียจัยย
>>530 รีวิวต่อเลยมึง แต่กูบอกก่อนนะว่าหิ้งแม่งจะอัพเดทช้าลงเหี้ยๆเพราะกูถถถถถถถถ
ไหนๆก็ไหนๆละ ถ้าใครอยากมาร่วมทำหิ้งทักทวิต(ปลอม)กูได้เลยนะเว้ย : @mongnumbertwo
>>526 กูเสียใจ มึงจะไปแล้วจริงๆหรอ ฮืออออ กูชอบหิ้งโมงอันนี้มากเลยนะ อันเก่ามันต้องโหลดเอา ปกติกูเล่นแต่มือถือเลยแอบรู้สึกว่ามันไม่สะดวกเท่าไร เลยชอบอันนี้ที่ทำลงใน doc มาก แถมมึงอัปเดตไวอีก ฮืออออออ
>>531 รอบก่อนโดนบึ้มทิ้งเพราะ ri-ne น่ะแหละ คนทำหิ้งเก่าเป็นแฟนคลับนาง เลยไม่พอใจที่นางโดนกล่าวหา+ใส่ความ เลยเลิกทำหิ้งแล้วเฟดอะเวย์จากไปปปป
ปล.ถึงโม่งหิ้งคนเก่า มึงอย่ากลับมานะ กูไม่ได้ซัมม่อนมึง
ปล2.กูอยากช่วยนะ แต่ปกติกูเล่นมือถือเป็นหลักว่ะ นานๆทีจะใช้คอม orz
กุใจหายหิ้งโม่งอันนี้ดีมากจริง >>531 ขอบคุณมึงมากนะที่ทำต่อ
>>532 กูทันช่วงนั้น ตอนแรกกูเห็นด้วยกับคนทำหิ้งเก่า โม่งมันจับโป๊ะก็ไม่โป๊ะสุด คนทำหิ้งเก่าโกรธมาก อาฆาตทุกเม้นอ่ะใครพูดถึงคุณri-neแม่มโผล่มาเหมือนจุดธูปเชิญ แต่กูไม่ได้แก้ตัวให้คุณri-ne เพราะเหตุผลที่แกอัพลงเพจมันแปลกๆไงไม่รู้
ปล.กูกราบบ มึงอย่ามานะกูไม่ได้ซัมม่อน
ทำไมพวกมึงพูดเหมือนโม่งหิ้งเก่าคนนั้นเป็นผีกันวะ กูขำ 5555
กูอ่านซารานซาเคียร์ละ
ครึ่งเล่มแรกปูมาดี ออกแนวอบอุ่นด้วยซ้ำ นายเอกที่เป็นพันธุ์ด้อยของเผ่าซาโปลา กับพระเอกที่เป็นผู้นำของเผ่ากินคนที่แข็งแกร่ง พระเอกต้องแต่งกับนายเอก เพราะพันธุ์แท้ของเผ่านี้มีคู่ที่จะมีลูกด้วยกันได้แค่คนเดียวคือคนที่ตราซึ่งก็คือนายเอก
ตอนแรกก็ไม่ได้รักกัน แต่ไปๆมาๆก็รักกันและอยู่ในเผ่าของพระเอกแฮปปี้ดี อ่านแล้วก็อมยิ้มไป เรื่องดูเรียบๆแต่ก็โอเค
ความงงของกูเริ่มเมื่อลูกของพระนายคลอดออกมา ดันกลายเป็นเผ่าเอล เผ่าที่เชื่อว่าสาบสูญไปแล้ว ถ้าเกิดมาจะทำลายเผ่าอื่นอีก 7 เผ่าจนหมด จากนั้นก็ time skip จนกูมึน ปมย้อนไปถึงอดีตก่อนที่จะมีเผ่าทั้งเจ็ดในปัจจุบัน ความแค้นระหว่างเอล กับ ต้นกำเนิดของเผ่าทั้งเจ็ด
แล้วก็จบแบบว่า ไม่รู้สิ โทนเรื่องมันพลิกจนกูเพลีย
จริงๆถ้าใช้พลอตแบบพื้นๆ เช่น คลอดลูกมาแล้วมีปัญหาว่าต้องเลือกระหว่าง นายเอกและลูกที่มีคำนายแย่ๆ กับคนในเผ่า แล้วก็จบแบบเคลียร์กันได้กูยังจะโอเคกว่าอะนะ
มึงแนะนำนิยายใน tanwalai ให้หน่อยได้ป่ะ ขอที่มึงคิดว่าเด็ดอ่ะ ขอแบบแต่งจบแล้วนะ
พอถามเรื่องนิยายในธัญวลัยกูต่อไม่ถูกว่ะคือไม่นิยมเข้าเว็บนี้ แต่ถ้าของเด็กดีตอนนี้กูอ่านอยู่เรื่องสองเรื่อง
กูไม่อ่านเด็กดีแล้วว่ะ โดนแบนบ่อย nc ก็ลงไม่ได้ แต่แบบแต่งดีๆก็มีเยอะนะ เมื่อก่อนอ่านบ่อย
พวกมึงทำหิ้งในมือถือกันหรอวะ กูนึกว่าทำในคอม
>>547 รับได้ๆ เพราะกูก็โง่คอมทูว แค่วิธีขึ้นบรรทัดใหม่ในไดรฟ์กูยังต้องถามโม่งอีกคนเลยถถถถ//ทักมาๆ
>>550 จริงๆมันต้องทำในคอมเว้ย แต่กูไม่ค่อยได้มีโอกาสใช้ไงแม่งเลยช้าถถถถ
เออพวกมึง ถ้าสมมติกูจะเริ่มอ่านของฝูนี่ มึงว่าควรอ่านเรื่องไหนก่อนดีวะ//ปกติกูไม่ค่อยอ่านฝูเพราะจริตกูไม่ค่อยตรงกับสนพเท่าไหร่ แต่เพื่อนกูแม่งก็พยายามยัดให้กูละเกิน
กูชอบองค์ชายนะ แต่ว่าเล่มหลังๆ จบรวบรัดไปอ่ะ เขาน่าจะเขียนสักแปดเล่มแบบวอคกิ้งวิธเดอะบีสต์ 555555
ของอี้เหรินเป่ยกูชอบลู่เหรินกับองค์ชาย คนเลี้ยงม้านี่กูอยากเตะทั้งพระเอกและนายเอกเลย ผีเน่าโลงผุที่สุดล่ะคู่นี้ 555555
>>555 ของฝูไม่มี mpreg ส่วนดราม่า มึงหลบให้ห่างจากคนเลี้ยงม้าละกัน
องค์ชายไม่มีดราม่าเรื่องความรักเลย มีแต่กูเนี่ยจะดราม่าว่ามึงรักจางผิงน้อยๆ ลงหน่อยก็ได้ค่ะองค์ชาย กูหมั่นไสสส้ แต่ไม่ได้หวานเลี่ยนนะ กูว่าเป็นคู่บ้า ปัญญาอ่อน แต่มึงต้องทำใจกับความโรคจิตอีพระเอกนิดหน่อยนะ นางจิตป่วย
กลกุณฑี พระเอกโง่ 5555555555 จริงๆ ก็ไม่ได้โง่หรอก แต่เป็นพวกไม่รู้ใจตัวเอง ดราม่าอยู่พอสมควร แต่จบดี ไม่เลี่ยนเกิน นายเอกแผนสูงมากก
ท่านสี่ aka บ่วงเล่ห์ อันนี้ฉากเยเยอะหน่อย ตอนจบกะตอนพิเศษงงๆ เนื้อเรื่องก็เรื่อยๆ นะ เอาจริงๆ เรื่องนี้กูรำอีคู่ผัวเมียแบบไม่มีเหตุผล ชอบดราม่าเคะกับน้องชายมากกว่าอะนะ แต่ก็ถือว่าดีกว่าหลายๆ เรื่อง
เพื่อนโม่งมีใครเคยอ่าน เอาเถิด ข้าไม่เสียใจเพราะข้าตายแล้ว มั๊ย
กูเพิ่งเห็นติดท็อปในเด็กดีแต่ยังไม่เข้าไปอ่าน ใครอ่านแล้วมาสปอยกูหน่อย
เรื่องนี้ควรค่าแก่การอ่านมั๊ยวะ
กุณฑีนี่แปลว่าอะไรวะ กูสงสัยมานานแล้ว ขันทีเหรอ
มีใครเคยอ่าน This time... Lucky in game, love ของeverYมั้ย มันโอเคป่ะวะ กูชอบปกมากแถมลองอ่านเรื่องปกหลังดูก็น่าสนใจ แต่ด้านในเป็นไงบ้างวะ?
โม่งใหม่หรอพวกมึง มีหิ้งข้างบนนะ ไม่ลองไปเปิดดูก่อน รีวิวเยอะอยู่ทั้งสองเรื่อง
กูเหนื่อยกับดราม่า รีวิวหนังสือต่อดีกว่า
Black panther.....ค่ายแกะดำ
ในเรื่องมีตำนานเกี่ยวกับจักรพรรดิ์แห่งทะเลทรายเป็นเสือดำที่สามารถกลายร่างเป็นคนได้ เคะเป็นพวกที่สื่อสารกับสัตว์ตระกูลแมวใหญ่ได้ ทำให้ถูกคนรอบข้างรังเกียจ ตัวเองรู้สึกแปลกแยกจากคนทั่วไป เคะเดินทางมาโมรอคโคเพื่อจัดการเอกสารหลังการเสียชีวิตของพ่อบุญธรรมที่ทำงานเป็นนักวิจัยในศูนย์อนุรักษ์สัตว์ป่าหายาก รวมถึงต้องการมาค้นหาความจริงเกี่ยวกับชาติกำเนิดของตน
ในศูนย์ฯนี้มีโปรเจ็คลับเกี่ยวกับเรื่องจักรพรรดิ์ทะเลทราย และเจ้าหน้าที่บางส่วนยังรู้ถึงความลับของเคะที่มีสายเลือดนี้ในตัว จึงจะจับนายเอกไว้เป็นสัตว์ทดลอง เมะที่เป็นเสือดำพันธุ์ที่ว่านี้ก็ช่วยเคะออกมาได้ ทั้งคู่มีฟีโรโมนดึงดูดกัน ทำให้มีความรู้สึกทางเพศรุนแรงเหมือนช่วงติดสัด เมะจะเอาเคะเป็นคู่ จริงๆเรื่องมันก็ประมาณนี้ แต่ที่ยังยืดออกไปได้เพราะเคะมันนึกว่าตัวเองมีค่าแค่เป็นคู่เอาไว้บำบัดความใคร่อย่างเดียว ส่วนเมะมันเป็นเสือซึนอ่ะคือปากบอกว่าตัวเองไม่รู้จักอารมณ์รัก มีแต่สัญชาตญาน ติดสัด สืบพันธุ์ เคะมันก็คิดมาก แต่ที่เมะทำทุกอย่างก็แปลได้ว่ามันรักนั่นแหล่ะ อ่อจะว่าincest นิดๆก็ใช่เพราะทั้งสองตัวนี้มีพ่อเดียวกัน แต่เคะเป็นพันธุ์ผสมทำให้ร่างกายอ่อนแอถ้าไม่มีคู่อยู่คอยเติมพลังชีวิตให้จะอายุขัยสั้น มีดราม่าเล็กน้อยตรงที่ว่าบรรดาข้ารับใช้เมะมันไม่อยากให้เคะเป็นคู่เพราะต้องการทายาท แต่สุดท้ายนางทั้งสองก็อยู่ร่วมกันในทะเลทรายนั่นแล จบ พล็อตไม่มีไรมาก
มึงเรื่อง Rough and Tender ของ DD นี่โอเคไหมวะมีใครเคยอ่านบ้าง?
อร่อยรัก นักปรุงรส ...วายจีนแปลค่ายeverY แต่เซทติ้งเป็นญี่ปุ่น
ก็ยังคงคอนเซ็ปท์ค่ายว่ะพวกมึง ตัวละครวัยทำงานแต่นิสัยโคตรมัธยม เคะน่ารำคาญมาก ง้องแง้งเอาแต่ใจ ชอบทำตัวแบ๊วๆ ขี้อ้อนแบบไม่สมเหตุผลช่างตื้อหน้าด้านเจ้าน้ำตา เมะเป็นพวกช่างดูแลเห็นคนเดือดร้อนแล้วอดช่วยเหลือไม่ได้
ทั้งคู่เป็นเชฟ เมะไม่ชอบขี้หน้าเคะ เพราะว่าผจก.ร้านอาหารเอาเมนูที่เพื่อนเมะคิดค้นไปให้เคะเป็นตัวโปรโมทร้าน เคะเป็นเชฟหน้าตาดีเหมือนดารามักได้ไปออกรายการทำอาหารเพื่อดึงเรทติ้งจากพวกสาวๆ คล้ายๆเป็นเซเลบมีเงินมากคนที่เข้าหาก็มีแต่คนหวังผลประโยชน์เคะมันเลยดูเป็นพวกคบคนไปเรื่อยไม่จริงจังอะไร มีคู่กรณีเยอะ ทีนี้มันมีเรื่องให้เมะต้องหาห้องเช่าใหม่เคะมันเลยเสนอให้มาอยู่ด้วยกัน เคะมันชอบเมะแหล่ะพยายามอ่อย อ้อน ขอให้เมะไปสระผมให้แล้วก็เลยเถิดไปถึงมีอะไรกัน เมะมันรู้สึกว่าเคะโคตรง่ายแสดงว่ามีอะไรกับใครได้ง่ายๆไม่เฉพาะมัน แถมเมะมันตั้งแง่ไว้มากเรื่องที่ขโมยผลงานเพื่อนตัวเอง ชื่อเสียงเคะว่าคบคนเล่นๆก็กระฉ่อนมันเลยไม่ยอมรับซักที แม้มันจะแพ้ทางลูกอ้อนเคะก็เหอะ
สรุป สำหรับกูเรื่องนี้ป่วยพอๆกับเจ้านายสายเอส
ตกลง everY เรื่องที่ดีที่สุดคือหยูๆ ใช่มะ ทำไมเลือกแต่ละเรื่องมาไม่โอเคเลยวะ ส่วนวายไทยที่เลือกมาโอเคสุดกูว่าดีฟซาวด์เมื่อเทียบกับเรื่องอื่นๆในค่าย
>>579 หยูๆ กูก็ยังเฉยๆ เลยมึง เคยอ่านใยเด็กดีแล้วเฉยมาก ไม่ค่อยถูกจริต เลยไม่ได้ตามเก็บเป็นเล่ม กูว่า everY เลือกจากความดังของนักเขียนและตัวนิยายเป็นหลักว่ะ ไม่ได้สนใจพล็อตอะไรเลย ขอแค่มึงมีแฟนนิยายเยอะ ออกปุ๊ปมีคนสนใจซื้อแน่ๆ ยังไงก็ได้เปรียบ ลองเป็นนักเขียนโนเนมดิ จะพล็อตดีอะไรดีแค่ไหนก็ยาก
Deep sound คือดีงามสุดล่ะค่ายนี้ วายแปลไม่เวิร์ค หยูๆเรื่องเรียบเรื่อยเกินไปอ่านแล้วจะหลับ อย่างที่580ว่าล่ะ เน้นคนเขียน/คนแปลดัง ไอ้เรื่องเชฟนี่ซังกะบ๊วยมาก
KY มึง มึง มึง ชีวิตใหม่ฯตอนล่าสุดกูแทะเสากระโดงเรือซาลกิลหนักมาก เจ้าชายแม่งน่ารักเชี่ยๆ
เออ kyแป้บ กูเปิดเจอละครเรื่องbad romanceอะไรนี่ช่องpptv มันใช่เรื่องnlของเดมป่ะวะ สงสัย
นิยายพวกนี้มันมีโอกาสทำละครสูงอยู่แล้ว มึงดู แตมเบอรี่ หรือ ฮิเดโกะซันไซน์ จีเอ็มเอ็มสร้างละครรัวรัว เจาะกลุ่มวัยสะรุ่นกุ๊กกิ๊กเอาฟินอย่างเดียว ไม่ต้องคิดมาก เรื่องไหนบทดีหน่อยก็ดัง เรื่องไหนบทแย่ก็แป้ก แต่ยังไงก็ยังมีคนดูอยู่ กลุ่มใหญ่ซะด้วย มีดีมานด์ก็ย่อมมีซับพลายเป็นธรรมดา
แบดโรแมนเหี้ยอะไรนั่นกูดูไปแค่สิบนาทีมั้งรู้สึกคลื่นไส้ ไม่ชิปเหี้ยไรทั้งนั้นแสดงกันแข็งโป๊กโครตฝืน พล็อตก็เหี้ย รีบปิดไม่ทัน เกลียดพวกสักแต่จะขายคู่เกย์ยัดเยียด กูหันไปดูมาเวลยังจิ้นวายได้น่ารักกว่าเยอะ
มึงไม่ใช่กลุ่มเป้าหมายเขาป่าววะ กูสังเกตมานานแล้วพบว่า
คนที่ดู 2D ก็ดูแต่ 2D ไม่สน 3D ไม่อ่านนิยายด้วยทั้งแปลทั้งแต่ง ดูแต่ anime อย่างเดียว พวกนี้ยังแบ่งได้อีกเป็น anime สาย yaoi ชัดเจนไปเลย กับ anime สาย shonenai จิ้นเป็นกระสัย ตามอุดหนุนพวกโดจิน แฟนฟิก ฟิกเกอร์ ของที่ระลึกของเรื่องไรงี้
พวกดู 3D ก็ดูแต่ 3D ไม่ดู 2D ไม่อ่านนิยายยกเว้นว่าหนัง/ละครสร้างมาจากนิยาย แบ่งเหมือนกับข้างบนอีก บางคนพอใจแค่จิ้น บางคนชอบแบบชัดเจน ซีรีย์ y ไทยชอบสร้างแบบหลัง กลุ่มคนชอบก็พวกเดิมๆทั้งนั้น ไปดูพวกงาน event ละคร y ดิ พวกที่ไปตามดาราหน้าเดิมกันทั้งนั้น ตามทุกเรื่องงงงงงงง
พวกจิ้นตัวจริง ส่วนใหญ่จิ้นนักร้องดารา พวกนี้ก็จะจิ้นอย่างเดียว โดจิน แฟนฟิกเอาหมด ไม่ค่อยตามประเภทอื่นเพราะเปลือง ตามศิลปินกลุ่มเดียวก็จะตายห่าแล้ว
พวกอ่าน manga ก็อ่าน manga อย่างเดียว มีตาม anime นิดหน่อย จะให้ไปจิ้น 3D มันก็ไม่ใช่แนวว่ะ
พวกอ่านหนังสือ พวกนี้ก็แบ่งได้อีก
- อ่านแปลญี่ปุ่นอย่างเดียว ไม่อ่านอย่างอื่น กลุ่มนี้มีมานานกว่า 15 ปีแล้ว
- อ่านแปลจีนอย่างเดียว ไม่สนแต่งไทย ไม่สนญี่ปุ่น ตอนนี้กระแสกำลังมาแรง กูอยากรู้จริงๆว่ากระแสมันจะอยู่ไปอีกกี่ปี
- อ่านแต่งไทยอย่างเดียว ไม่สนแปล พวกนี้เกย์จะอ่านเยอะเพราะอารมณ์ร่วมเข้าถึงกว่า
แต่บางคนก็อ่านได้ทั้งหมดถ้าไม่เป็นโรคทรัพย์จาง
อันที่จริงมันมันก็ไม่ได้แบ่งชัดเจนขนาดนั้นหรอก ถ้าเป็นไปได้ก็อยากดู/อ่าน/จิ้นหลายประเภทกันทั้งนั้น เงินในกระเป๋าต่างหากคือตัวแปรที่สำคัญสำหรับบางคน
ก็อาจจะจริงนะ กูสาย2D แถมเฉพาะนิยายด้วย manga นี่แทบนับเรื่องได้ เพราะกูชอบเนื้อเรื่อง ไม่ใช่เอะอะลากขึ้นเตียงป๊าบๆ
ส่วนคนจริงยิ่งสยอง จะจิ้นไม่จิ้นก็ไม่เอา กูว่ามันไม่น่ารักเหมือนที่จินตนาการอ่ะ ออกแนวขนลุกขนพองสำหรับกูด้วย
/แต่ถึงกูเรื่องเยอะเลือกมาก ถ้าเรื่องที่ชอบกูพร้อมเปย์นะ ถถถถถถถ
ky ใจเจ้าศศิธร สนุกมั้ยเพื่อนโม่ง รีวิวที
>>594 จริงของมึงแต่กูคงแปลกเพราะ ดูอนิเมะ อ่านมังงะ/นิยายยุ่น-จีนบ้าง จิ้นหนังของ Marvel ด้วย ถถถ นั่งอ่านแฟนฟิคแต่ก็ชอบแฟนอาร์ต 2D เหมือนเดิม จื้นนักร้องเกาหลีก็เคย สรุปก็เรื่องมากแล้วแต่อารมณ์ อย่างตอนนี้กูนั่งติดแฟนฟิคโลกิ/โทนี่อยู่ ถถถถถถ
>>595 กูว่าคนจริงจิ้นยาก กูเห็นความเป็นไปได้แค่ในดารา/นักร้องว่ะนอกนั้นไม่ไหว
>>596 +1 กูอ่านของฝรั่งนะมึง
>>597 ดราม่า แบบ ไม่สุด อ่ะ สำหรับกู ไม่ประทัยใจ เลยขายส่งต่อคนที่อยากเก็บไปล่ะ
กูไม่ค่อยถูกกะภาษาแบบราชาศัพย์ ชือเยอะๆ อ่านยาก
แล้ว กูว่า มันตกหลุมรักกันง่าย เน้นดราม่าเรื่อง พระอาทิตพระจันโดนเปรียบเทียบ
คนเป็นกษัติ กะ นายทหาร ลักษณะคาแรกเตอ ออกมาสาวไปหน่อย กูไม่อิน
>>594 กูเป็นประเภทที่จิ้นได้ทุกแบบที่มึงบอกมาเลย โดจิน เมะ มังงะ ดารานักร้อง ออริ มาร์เวล ดีซี จะโชเน็นจะวายเลยกูได้หมด แต่กูก็ไม่ชอบซีรีส์แนวนี้เหมือนกันว่ะ กูว่าคนแบบกูก็มีอีกเยอะด้วย หลักๆ เลยเพราะกูรู้สึกว่ามันยัดเยียดความเกย์มากไป พยายามจะให้ฟินมากไป และนักแสดงเล่นแข็งชิบหาย กูไปพากย์บทเป็นต้นไม้กับก้อนหินคุยกันยังจะได้อรรถรสซะกว่า
>>594 คนที่อยู่หลายสายแบบกูก็มีอยู่เยอะนะเท่าที่กูเห็น กูตามไอดอล(ญี่ปุ่น) กูจิ้นไอดอลในวงนั้น กูอ่านมังงะและดูอนิเมะ ดูได้ทั้งวายไปเลย หรือพวกโชเนนธรรมดากูก็ดู มีชิปด้วย เสพโดอ่านฟิคกูก็ทำหมด อ่านนิยายวายกูก็อ่าน แต่ไม่ได้บ้าตามวายและเก็บทุกเรื่อง เฉพาะเรื่องที่ชอบจริงๆ กูตามเยอะแบบนี้ไงเลยไม่มีจะแดก วายที่คนแสดงกูก็ดูนะแต่ชอบของญี่ปุ่นว่ะ หน้าตาไม่ได้ดีมาก แต่แสดงแล้วโอเคไม่เยอะเกิน หนังวายไทยนี่กูไม่แตะเลย เคยลองดูเรื่องนึงแล้วกูรับไม่ได้ ส่วนหนังวายจีนกูดูไม่รอด รู้สึกมันเยอะๆ ไงไม่รู้
>>594 กูไม่ได้เป็นแบบที่มึงว่านะ
ชอบสุดคือ anime สายจิ้นวายใสๆ พวกแนวกีฬา prince of tennis, Free! สายหุ่นยนต์ code geass, alnoah zero
แต่ไม่ดูอนิเมะวายเลย พวก junjou romantica, first love
หนังพวก marvel ก็จิ้นได้ ธอร์กิ เชอร์ล็อกวัตสันนี่ชอบมาก
ฟิควายอ่าน โดจินวายอ่าน
นิยายวายก็อ่าน ทั้งของไทย ของญี่ปุ่น ของจีน ของเมกา
คือ 2D 3D(ในหนัง) กูจิ้นได้หมดแหละ แต่ไม่จิ้นคนในชีวิตจริง อย่างเพื่อน ญาติพี่น้องหรือดาราเกาหลี(ที่ไม่ได้อยู่ในหนัง)นี่จะไม่สนอ่ะ
แนะนำนิยายจีนพีเรียดย้อนยุคให้กูที เอาแบบเคะไม่ต้องงามหยดย้อยงามล่มเมือง ไม่งี่เง่าด้วยจะดีมาก กูพึ่งเริ่มอ่านแนวนี้เลยไม่ค่อยรู้จักแหล่งว่ะ
ถ้าเคมีโอเคกูก็จิ้นหมดแหละ จะเพศอะไรก็ช่างด้วยซ้ำ แต่ถ้ามันไม่เข้าจริงๆ ให้ตายแค่ไหนก็ไม่เอาหรอก 555
>>594 ขอแย้งว่ะ ตรรกะมึงผิดแล้ว กูชอบหมดเหมือนกันเริ่มต้นจากโชเนนธรรมดา > โดนจินฟิควาย > เริ่มจิ้นวายเต็มตัวดูเรื่องไหนที่มีโมเม้นต์กูชิปหมดทั้ง 2d พวกโชเนน เซย์เนน 3d หนังต่างๆ ที่มีฉากให้กูจิ้น
หลังจากนั้นกูค่อยมาเสพย์วายออริทั้ง 2d ทั่วไป และ 3d ทั้งไทยและเทศเช่นกัน ติ่งคู่วายเกาหลีดงบังเอสเจ ติ่งไอดอลญี่ปุ่นกูก็เคยเป็นมาแล้ว
ดังนั้นกูจึงเป็นฟุที่เสพย์หมดทุกเวิร์ล ซึ่งกรณีซีรี่ย์ไทยเห่อหมอยเอาดาราชายมาเล่นแบบแข็งๆ กับบทป่วยๆ ของคนเขียนนี่มันห่วยมาก กูแล้วไม่ฟิน เพราะคนเล่นก็เล่นฝืน บทก็ไม่สมจริงไม่ชวนจิ้น กูเลยเกลียด อะเทียบกับหนังวายไทยที่กูว่าดีคือรักแห่งสยามงี้ ดูแล้วฟินจริงดีจริง หรือวายเทศก็ได้อย่าง The Way He Looks ดีฟีลกู๊ดสุดๆ
ซึ่งกูว่าทาเกตของซีรี่ย์พวกนี้ก็คือพวกแฟนคลับนักเขียนน่ะแหล่ะ แฟนคลับอีเดมงี้ ที่ยังเด็กอยู่ชอบอะไรไม่มีแก่นสาร แค่มีผช.สองคนหน้าตาดีมานัวกัน เคะหน้าใส เมะหล่อหื่น จบ เอออีพวกนี้อาจดูซีรี่ยืแล้วฟินก็ได้มั้ง ซึ่งกูไม่ไงกูเลยอยากบอกว่าแม่งห่วยบรม และรู้สึกว่าแม่งดูถูกฟุมาก คนทำสักแต่จะขายเพราะเห็นกระแสวายเดี๋ยวนี้ขายได้น่ะแหล่ะ
ky ถามหน่อยเพื่อนโม่ง ชุดโปรเจคของวันเดอร์วายนี่ดีไหม มีให้อ่านที่ไหนหรือเปล่า คือกูรู้แค่เป็นนิยายแต่งและบ๊อกสวยอ่ะ แล้วเห็นในสสตวอวยกันด้วย มาถามเพ่อนโม่งหน่อยว่าควรเสียเงินไหมวะ เผื่อมีหลายๆความเห็นไว้ชั่งใจ ช่วงนี้กูไตมีปัญหา ไม่อยากจองเยอะ
>>606 กูขอแย้งมึงตรงทาร์เก็ตของซีรี่ย์พวกนี้ก็คือพวกแฟนคลับนักเขียน กูว่ามันไม่ใช่ทั้งหมดว่ะ อาจเป็นแค่ส่วนหนึ่ง อย่าง SOTUS THE SERIES คนที่ตามนักแสดงเป็นคนกลุ่มเดิมที่ตาม LOVE SICK , MAKE IT RIGHT มึงลองเข้าช่อง youtube ที่เขาตามคู่จิ้นนักแสดงกันสิ มันตามกันมาหลายเรื่องแล้ว ขอให้เป็นคนจริงวายไทยเอาหมด อย่างใน FB ของ One , SOTUS THE SERIES , BlackWhiskey หลายคนยังไม่รู้ว่ามีเวอร์ชั่นนิยายมาก่อน เห็น Trailer แล้วชอบอยากดูก็มี กูว่าทาร์เก็ตของเขาคือกลุ่มคนเสพซีรีย์วายไทยโดยเฉพาะ+FC ช่องมากกว่า Bittersweet ได้ FC เยอะก็คราวนี้ แต่ PPTV มันไม่มีฐานคนดูก็เลยจับกระแสวายไทยเพื่อดันช่องให้บูมก็แค่นั้นแหละแต่ดันป๊อดไม่กล้าลงเต็มตัวเอานอร์มอลมาบังหน้า แถมเนื้อเรื่องก็ป่วยอีก กูว่าดูท่าไม่รอดว่ะ
KY มีใครเคยอ่านหมอฟัคบ้าง อีเซ็ตเสพติดหมออ่ะ กูกำลังจะสั่งแต่กูอยากรู้ว่ามันสนุกรึเปล่าขนาดอ่านแค่ตัวอย่างไปแล้วยังติดสินอะไรไม่ได้เลย
>>613 เห็นสาววายเปย์ง่ายมั้งมึง ลงทุนหน้าปกเอาสวยๆเข้าว่า มันก็มีคนที่ซื้อเพราะปกแต่ไม่รู้ว่าข้างในเป็นไงหลายคนนะ ...คหสต กูดูๆเอาจากปจบ.เขียนจบเรื่องก็อยากหนังสือเป็นของตัวเปิดพรี ....แล้วก็เข้าวังวน เลื่อนๆๆๆๆ เอาเงินไปหมุนเสมือนได้เงินกู้ไร้ดอกเบี้ย หนังสือยังไม่ได้พิมพ์ เขียนยังไม่จบ โน่นนี่นั่น ...แต่สาววายรอได้ให้อภัยง่าย โลกสวยทุ่งลาเวนเดอร์ สัส....กูอินดราม่าช่วงนี้ไปหน่อยโทษทีๆ
ky เพื่อนโม่งรีวิว ริมระเบียงรัก/Fround ให้กูที
ขอบคุณล่วงหน้านะ
>>597 ใจเจ้าศศิธร ....กูอ่านนานมากแล้วสมัยออกมาใหม่ๆ น่าจะคลาดเคลื่อนพอสมควรนะแจ้งไว้ก่อน
เคะมีพี่ชายฝาแฝดแต่ตามคำทำนายโหรหลวงว่าการมีแฝดเป็นกาลกิณีต้องกำจัดคนน้องทิ้งแต่ราชินีไม่ยอม เคะเลยใช้ชีวิตในราชสำนักแบบแทบไร้ตัวตนปิดบังหน้าตามีคนรูชาติกำเนิดจริงแค่ไม่กี่คนปัจจุบันเป็นหัวหน้าราชองครักษ์ ส่วนพี่ชายฝาแฝดดำรงตำแหน่งกษัตริย์เป็นคนที่นิสัยตรงข้ามเคะทุกอย่างร่าเริง เจิ้ดจ้าดั่งดวงอาทิตย์(ชื่ออาทิตยา) เคะก็เงียบๆเคร่งขรึมพูดน้อยเนื่องจากถูกเลี้ยงมาแบบนั้นก็จะเป็นคนคิดมากมืดมน(นิสัยมาตรฐานเคะนิยายวาย)
เมะเป็นเจ้าชายของแคว้นใกล้เคียงเคยเจอพี่ชายฝาแฝดเคะมาก่อนชอบพอกัน ด้วยสถานะของทั้งคู่ทำให้ไม่อาจอยู่ด้วยกันได้แต่ก็ได้สัญญาว่าจะกลับมาเจอกันหรืออะไรซักอย่างนี่แหล่ะ เอาว่าสุดท้ายเมะมันมาเจอเคะแทนแล้วมันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมจำกันไม่ได้ ทำไมนิสัยเปลี่ยนไป เนื้อเรื่องมันจะมีช่วงให้สองคนนี้ได้อยู่ด้วยกัน รู้สึกดีๆต่อกันแต่เคะมันรู้อยู่แก่ใจว่าเมะชอบพี่ชายฝาแฝดตัวเองเลยขีดเส้นกั้นความรู้สึกตัวเองไว้ ต่อมาพี่ชายเสด็จมาเยี่ยมที่แคว้นของเมะก็มีดราม่าเรื่องความรู้สึกเคะเหมือนที่เม้นท์บนบอกว่าอาจจะดูสาวไปเพราะตัวเองเป็นทหาร แต่พี่ชายมันดูออกว่าสองคนนี้มีซัมติงเลยจัดฉากเป็นกามเทพ แถมดัดหลังน้องที่ชอบคิดว่าตัวเองโชคร้ายต้องใช้ชีวิตเฉกเช่นเงาจับสลับตัวให้มานั่งบริหารราชการแผ่นดินแทนซะจะได้รู้ว่าพี่มันต้องเจออะไรบ้างในแต่ละวัน สุดท้ายจบแฮบปี้ตามสไตล์ กูอ่านได้เรื่อยๆว่ะของคนเขียนนี้เคะก็นิสัยมาตรฐานนิยายวายไม่ได้แมนแบบพี่เกรียงในopposite หรือหินในเพียงฝุ่นธุลี แต่ก็ไม่ได้สาวแตกแบบเคะค่าย everY
มึงๆๆ คือกูไปอ่านตัวอย่างเรื่อง papper moon ของ lucea มา ไม่รู้กูคิดไปเองรึเปล่านะ เหมือนลอกจากซีรีส์เรื่อง Code Blue ที่ยามะพีเล่นอ่ะพวกมึง
กูอ่านตอนแรกได้ความว่าตัวเองเป็นหมอ แล้วมีคนไข้แขนถูกดูดเข้าไปในเครื่องจักร ก็เลยตัดแขน แล้วทีนี้มีฉากไปพบผอ. ฝากตัวเอกอีกคนเป็น นศพ. (กูไม่รู้ว่าใครเคะใครเมะขอให้ตัวเอก) แล้ว นศพ. ก็ถามว่าที่ตัดแขนเด็กรู้สึกอะไรบ้างไหม อีตัวเอกก็ตามมาว่ารู้สึกร้อน กูอ่านถึงตรงนี้คือใช่เลยอ่ะสัส ลอกแน่ๆ เลยไม่อ่านต่อละ ขอแหกไว้ตรงนี้
ky กูขอพื้นที่บ่นหน่อย นิยายบางเรื่องนี่แม่ง เปลี่ยนนายเอกเป็นผู้หญิงจะเป็นนิยายนอมอลที่หวานน่ารักโรแมนติกมาก แต่เมื่อเขียนให้นายเอกเป็นผู้ชาย ทำไมมันอ่านแล้วชวนตะขิดตะขวงในความสาวแบบนี้วะ อ่านๆไปถ้าไม่มีจั่วหัวเรื่องว่า yaoi นี่กูนึกกว่ากำลังอ่านนิยายรักโรแมนติกสายนอมอลอยู่
>>621 ในความคิดกู กูว่าเพราะคนแต่งแม่งชอบเซลฟ์อินเสิร์ทตัวเองเป็นเคะไง กระแดะอยากเขียนวายตามกระแสแต่อินเนอร์แม่งยังเสือกใช้อันเดิม555555 หลายๆเรื่องอย่าว่าแต่ผชไม่ทำเลย ผญทำกูว่าแม่งยังดูตอแหลอ่ะ บางทีสิ่งที่แม่งทำไม่ได้ดูแค่ตอแหลด้วยนะ แรดจนชะนีอายกูบอกเลย มึงลองสังเกตเมะของเรื่องแม่งคือการมโนผู้ในฝันมันชัดๆ กูเปิดเด็กดวกส์ทีไรแม่งเจอแต่พวกนี้ ขึ้นแล้วนะเว้ย!!!ฟฟฟฟฟ//หนีไปอ่านฟิคฝรั่งแม่ม
แล้วไอ้เรื่องกรุงเทพความทรงจำในฤดูร้อนล่ะลอกไหม กูชอบเรื่องนี้คู่นักข่าว ถ้าลอกคงจะเฟลมาก
กูเห็นเรื่องwithin temptation นขเปิดพรีเอง ปกจ้างleilaวาด แสดงว่ายอดจองต้องดีพอควรเลยน่าจะสนุก
ลองเข้าไปอ่านดูกูนี่แบบ...ประมาณว่าเคะโดนผู้ที่คบเทที่ตปท กลับมาต่อมหาลัยที่ไทยแบบชอกช้ำอยากประชดชีวิตโดยการมีวันไนท์สแตนด์กับหนุ่มฮอตในคลับโดนเยจนยับเยิน(ครั้งแรกของนางตามสเตปเคะนิยายวาย) มาเจอกันอีกในมหาลัยเมะเป็นปู่รหัสปีสี่ แล้วก็ดูเป็นพวกหื่นโฉด ด่าว่าเคะเป็นพวกขายตัว(ได้ข่าวมึงหลอกเขาไปเอา) ....ใครเคยอ่านเรื่องนี้ช่วยมาบอกกูทีว่าเนื้อเรื่องมันมีอะไรดีไปกว่าไอ้พวก เมะหื่นปากไม่ตรงกับใจ ชอบด่าว่าเคะแรงๆ เยไปเยมาแล้วรักกัน กูกำลังคิดว่าจะอ่านต่อดีหรือไม่
>>628 เรื่องก็มีแต่เยไปเยมานั่นแหละมึง กูอ่านของเขามากี่เรื่องก็แนวนี้ เอากันงอนสักพักเมะมาง้อก็คืนดี เมะรวยเหี้ยๆ นายเอกจนบ้างรวยบ้างเอาตัวไปใช้แทนหนี้ครอบครัวบ้าง เขามาแนวนี้แหละ ก่อนหน้ามีเรื่องที่เคะโดนข่มขืนโดนหลอกไปเอา พระเอกเลวๆเข้าใจผิดนายเอก ส่วนมากพระเอกจะเลวหลอกฟันนายเอกก่อน
กูเห็นคนอวยอิซีรีส์ Ambassador ในโพสต์ของคนที่ถามว่าว่าควรซื้อมั้ย คืออวยเว่อมาก มีปมเยอะมากกกก สำนวนปรัชญาเปรียบเทียบเยอะมากกก พล็อตดีมากๆ มันขนาดนั้นเลยเหรอวะ คือกูยังไม่เคยอ่าน แต่เคยเห็นในโม่งดพูดถึงอยู่
Ambassador นี่กูไม่ยอมเสียตังค์ซื้อเด็ดขาดบอกเลยแม่ง ซีรี่ส์ห่าไรมี16เล่มพล็อตก็ไม่เห็นมีอะไร ไม่ใช่ลำนำที่แม่งต้องสู้รบไปทีละรัฐๆ บอกเมะชนเมะ กูว่ามีแต่ความเถื่อนสถุล บรรยายก็งงๆ บายยาวๆ
แต่พวกรูปเล่มแม่งสวยนะ บ้อกอลังการดาวล้านดวง ของแถมก็เยอะ ลองอ่านดูก่อนสักสามสี่ตอน ถ้ามึงถูกจริตก็จัดไป55555555
>>632 แพงสัส ยังกะขายของแถม แล้วแถมหนังสือ
กูว่าของแถมมันเยอะไป แล้วก็ไม่ได้จำเป็นอะไรกับนิยายเลย ถ้าตัดของแถมออกไป หนังสือคงถูกกว่านี่เยอะะะ
คหสต พอดีกูซื้อนิยายมาอ่าน ก็อยากอ่านแต่นิยาย ไม่ได้อยากได้เสื้อ ลิปบาล์ม อะไรพวกนั้น กูมีหมดแล้ว ได้มาก็ทิ้ง
พล็อตก็ไม่มีอะไร พระเอกก็เลวๆตามสไตล์นิยายไทย เหมือนพยายามยัดความฝรั่งและเพิ่มความเลวเข้าไปเฉยๆ
นิยายดูฝรั่งทำไมมีกูๆมึงๆ ใช่กูมึงมันดูไม่เข้า หรือใ้แล้วมันดูแมนขึ้นแบบเมะชนเมะ?
Ambassador คืแที่สุดของคามเหี้ยมึง เหี้ยตั้งแต่ตัวละคร พล็อต ยันไปถึงของแถม อีด๊อกกกกกก *เสียงสูง
ของแถมนี่ไม่ใช่ว่าก็ขูดเงินคนอ่านไปเยอะๆแล้วเอาไปทำของแถมไม่ใช่เหรอวะ
เดี๋ยวพิมพ์หนังสือเองกะรวยเลยรึเนี่ยะ
Ambassador มีลงในเด็กดี 30 กว่าตอน จบเล่มนึงแล้ว มึงลองไปอ่านดูนะ กูอ่านไม่รอดว่ะ แล้วแล้วคิดถึงสำนวนอีด. ทั้งหลาย
Ambassadorนี่เห็นชื่อเล่มกูก็จะบายละ..แต่พอลองๆอ่านดูถึงได้รู้สึกว่าเสียเวลาจริงๆ..บรรยายบ้าอะไรวกวนชิบหาย แล้วพูดกูมึงในนิยายธีมตะวันตกนี่มันดูเข้าเหรอวะ? ตัวเอกก็พอกัน ได้กันละมือไม้อ่อนระทวยเชียวนะมึง ใครแม่งอวยเข้าไปได้วะ หงุดหงิด
มันมีคนนึงอวยอวยมากกก อวยจนกูสงสัยว่าเป็นคนเขียนเหรอ บรรยายซะกูนึกว่าคนเขียนมาตอบเอง แต่คนเขียนเขาก็เงียบๆนะไม่สปอยอะไร ให้ตัดสินใจเอาเอง เรื่องพล้อตเรื่องปมไรนั่นกูไม่อินบอกเลยลาก่อย
ไม่ชอบที่นักเขียนโพสรูปสูบบุหรี่แล้วทำเหมือนว่ามันดี มันเท่ห์มาก อะไรก็ต้องโหดๆ แรงไว้ก่อน ฝันกลางวันหรอมึง ถถถ
กูรู้แค่งานเขียนเขาออกแนวเถื่อนสถุลหมด มันเฟคว่ะ มันดูไม่จริง ดูพยามยามยัดๆๆยัดทุกอย่างลงไปให้ดูแรง แต่แม่งไม่ดูความลงตัวนะ ล้นไปหมด ทั้งรวยเลวเหี้ยหล่อเมะบ้าบอ ยัดลงไปจนเว่อ ไม่มีความพอดี ไม่ไหว แม่ง ดูพยายามแต่มันไม่ใช่ไง 5555 ปล.แท็กเม้นก่อนๆไงวะกูมาใหม่อยากทำได้มั่ง
มัวแต่ตามดราม่าเรื่องนข.มือเป็นง่อย ปากเท่ารูเข็ม ลืมดูเลยว่าเฮียเมสันอัพเดทแล้ว...ญาติที่เฮียตัดเงินเลี้ยงดูจะก่อเรื่องสร้างข่าวฉาวอะไรให้เฮียแกอีก
Ambassador กูอุส่าห์กดเข้าไปอ่านด้วยความหวังว่ามันจะแมนๆ ตอนหลังพอได้กันเสร็จแม่งอย่างกะหนังอินเดีย โคตรจะวิ่งไล่จับ
>>651 >>653 ขอบคุณมากมึง กูทำได้ละ 555555 มีใครเคยอ่านเจ้าสาวปลามังกรไหมวะ กูเห็นแพคเกจเห็นปกแล้วไตกูสั่นมาก รู้แค่มันเป็นฟิคexoแต่เขาอวยกันว่าไม่เหมือนฟิค แปลงชื่อศลปจนอ่านได้ลื่นไหล กูอยากได้คหตรงๆเกี่ยวกับเนื้อเรื่องจากพวกมึง เพราะกูเกลียดตัวเองที่ชอบเพราะหน้าปกชิบ หน้าปกสวยๆนี่หลอกเงินกูแดกมาเยอะละ 555555
กูขอเอามั่งละ Ambassador หลังจากไปอ่านข้ามๆในธวล. มาได้ 6 ตอน สรุปได้ว่า ตอนแรกพูดถึงอีพระเอกคนแรกเกิมเป็นอ.มหาลัยอยู่ปากีสถาน โดนเรียกมาคุยเพราะมีข่าวนอนกับนักศึกษาและอ.คนอื่นไปทั่วทั้งหญิงและชาย มันเลยกลับมาบ้านเกิดที่อังกฤษแล้วเปิดผับที่นั่นชื่อ Ambassador เป็นที่มาของเรื่องนี้ แล้วมันก็ลากเพื่อนมันอีกคนที่เป็นพระเอกสองมาด้วย ส่วนอีกสองกูอ่านข้ามหาไม่เจอขอตัดไป
ภาษา ทั้งเรื่องมีการใช้คำซ้ำคำกว่า กู เยอะมาก เยอะแบบกูตาลาย กูไหนของใคร? 555
จนถึงตอนที่กูอ่านนายเอกยังไม่โผล่มั้งหรือกูหาไม่เจอก็ไม่รู้นะ
เล่าแค่นี้พอละ อ่านต่อไม่ไหว เรื่องมันป่วย กูขอบาย
พวกมึงคะ มีใครอ่านแฮร์รี่ภาคเด็กต้องสาปมั้ย กูอ่านแล้วแม่งดีต่อหัวใจชิบหายเลยค่ะ อัลบัสกับสกอร์เปียสแม่งน่าโฮกมาก
อยากได้แนวพระเอกนายเอกเป็นนักแสดง พอมีแนะนำไหมพวกมึง กูหาไม่เจอ
ไปขุดมาให้ ว่าง
Fragile - konohara narise
- Fragile นี่ เขียนเหมือนจะให้เหตุผลให้ตัวพระเอกน่าสงสาร เป็นเหตุผลที่สนับสนุนให้ทำ ฯลฯ แบบในเรื่อง แต่เอาเข้าจริง ๆ นี่ก็มโนไปเอง คาดหวังไปเองอีกเหมือนกัน ก็เป็นอีกส่วนที่เป็นส่วนเต่าถุยของพระเอก ส่วนนายเอกเรื่องนี้ เอ่อ หาความน่ารักไม่เจอ สรุปเป็นคู่ที่ เอิ่ม...ผีเน่าโลงผุจริง ๆ แต่ก็อ่านแบบนอนสต๊อปเพราะอยากรู้ว่าจะเป็นยังไงต่อน่ะนะ อ้อ แต่เราชอบช่วงที่นายเอกมันรู้ว่าตัวเองถือไพ่เหนือพระเอกในแง่อะไรบ้าง แล้วเอาจุดนั้นมาใช้อย่างเต็มที่นะ อันนี้ชอบๆ 555
ถ้าให้รีวิว Fragile แบบย่อ ๆ นี่ก็ >> นี่มึงโง่หรือว่ามึงโง่ << จบค่ะ 555
- Fragileเคยอ่านแล้วแต่นานแล้ว ลืมแทบหมดแล้ว แต่สุดท้ายตัวละครของKonoharaก็หนีไม่พ้นความกระบือสินะ... //พูดแบบนี้แต่ก็ชอบงานอ.แกนะ เอิ๊ก
Kigengire no hatsukoi - konohara narise
- นิยายเหรอ ตอนนี้ที่อ่านแล้วกำลังด่าพระเอกอย่างเมามันคือ期間切れの初恋ของKonohara Nariseอ่ะ อ่านเวอร์ชั่นการ์ตูนไปขัดใจนายเอกหน่อยๆแต่ด้วยความพิศวาสตัวละครจืดๆเลยถึงขัดใจแต่ก็พอจะชอบอยู่บ้าง แต่พอตามไปอ่านนิยาย เชียร์นายเอกเลย เชียร์ให้ทิ้งพระเอกแม่งๆไปซะ!! พระเอกกระบือจริงๆ สมเป็นพระเอกKonoharaล่ะนะ...
- ไม่ได้คิดไปเองสินะ -_-;; อ่าน 期間切れの初恋 แล้วแบบนี่คืออัลไล พระเอกกระบืดได้ใจจจจจ แต่ว่าไปนายเอกก็น่ารำคาญใช่น้อยนะ ก็แบบยึดติดไปเอง จะไปคาดหวังให้อีกฝ่ายเป็นอย่างที่ตัวคาดหวังก็ไม่ใช่ล่ะนะ แต่ว่าเพิ่งอ่านแต่เวอร์ชั่นการ์ตูนด้วยล่ะ ยังไม่ได้อ่านเวอร์ชั่นนิยาย เห็นคะแนนรีวิวตามเว็บดีมาก ยังสงสัยอยู่ว่าหรือว่าคะแนนที่ดี ๆ นี่มันอยู่ในพาร์ทส่วนหลังที่มีแต่เฉพาะในนิยายที่เรายังไม่ได้อ่าน OTL
- นิยายพาร์ทแรกตามการ์ตูนก็อ่านเรื่อยๆเกลียดพระเอกนิดหน่อย แต่พาร์ทหลังนี่เรียกว่าปมต่อมาจากส่วนนิยายที่ลงในการ์ตูนก็พอได้มั้ง ยิ่งอ่านยิ่งเกลียดพระเอกจริงๆ ทำตัวได้กระบือหนักข้อมาก
ลิ้นกับฟัน nabu
- รักนี้ลิ้นกับฟันอ่านไปละ โดยรวมก็น่ารักใสๆ ดี แต่ก็ยังถือว่าไม่แตกต่างกับนิยายวัยรุ่นมหาลัยเรื่องอื่นๆ นะ เห็นด้วยจริงๆ ว่าพออ่านได้ เห็นคนเขียนออกเรื่องใหม่ไม่รู้เป็นไง เพราะเรื่องนี้เรื่อยๆ มาเรียงๆ นี่แหละ 55
introduction to love nabu
- Introduction to Love เราอ่านเวอรชั่นลงออนไลน์ ไม่ได้อ่านในเล่ม เห็นคนแต่งบอกว่ามีแก้ไขในเล่มจะดีกว่า เพราะบนเว็บมันเหมือนนิยายมือถือ ห้วนๆ ปกสวยมากกกกกกกกกกกก เห็นแล้วนึกถึงเรื่องเซเว่นเดย์เลย แต่เนื่องจากจำได้ว่าตอนอ่านในเว็บก็อ่านไม่จบ มันเกือบจะดีละ แต่ยังไม่ดีพอ แถมมีบางช่วงน่าเบื่อๆด้วย สรุปคือถึงปกจะสวยแค่ไหน พอคิดถึงจุดที่อ่านฟรียังอ่านไม่จบก็เลยไม่ซื้อ = =
รักลับๆ ฉบับกองบรรณาธิการ กล้วย แปลจีน
Purple Banana ที่ออกมาสามเล่ม เล่มแรกสนุกมาก แนวต่างฝ่ายต่างแอบรักแต่ไม่ยอมบอกกัน ขำ+ กุ๊กกิ๊กดี (เมะนักเขียน เคะบ. ก. ) มีแบ่งกองบ. ก. เป็นฝ่ายต่างๆ หนึ่งในนั้นคือแนววายด้วย
รักร้ายๆ ฉบับกองบรรณาธิการ กล้วย แปลจีน
ส่วนเล่มสอง(เปลี่ยนคนเขียน)ค่อนข้างน่าเบื่อสำหรับเรา ดำเนินเรื่องไม่สนุกเลย เมะบ. ก. สายวาย เคะนักวาดภาพประกอบ เล่มสามยังลังเลอยู่
ว่าแต่มีใครคิดเหมือนกันมั้ยว่าคำโปรยที่ปกหลังมันเขียนได้งงมาก อย่างกับเอาคนไม่ได้อ่านมาเขียนให้
>>666 ต่อ
stitch rine nabu
- ปกติกูสิงห้องดอกไม้ ไม่ชอบอ่านนิยายวายไทยแต่อ่านนิยายแนวอื่น ก็เสือกมู้นี้มาตลอดตั้งแต่มู้แรก ไหนๆแล้วเข้าเรื่องเลยนะเห็นพวกมึงอวยคุณรี-เน่อะไรคนนี้อ่ะ กูลองอ่านเรื่องสติชในเด็กดีบอกเลยว่าบทที่หนึ่ง ฉากพระนายเจอกัน แม่งเปิดNo.6ตอนแรกที่เนซึมิเจอกับชิองแล้วเดจาวูเป็นพัก ทำแผลเอยเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิงเอย เป๊ะมากปรับพล็อตนิดๆหน่อยๆ เรื่องอื่นยันเรื่องแรกที่เขียนก็มีแต่ไม่พูดแล้วกัน กูไม่ได้จะโจมตีให้เสียหายแต่รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมที่เอาไปรียูสแบบทื่อๆนิยายมันไม่มีพล็อตใหม่ก็จริงแต่ต้องเขียนให้คนอ่านไม่รู้ ต้องเนียนนี่บทหนึ่งที่กูยกมาขนาดไดอะล็อกบทพูดยังลอกมาเลย 2-3ประโยคก็เถอะ สำหรับกูนักเขียนคนนี้สอบตก ที่มาเพราะตอนนี้เห็นพวกมึงลงประเด็นลึกซึ้งในวงการอย่างนักเขียนแท้โดยยกนักเขียนคนนี้มาประกอบว่างานดี ส่วนตัวอยากให้พิจารณานักเขียนคนนี้ให้ดีๆนะ ฝากอันนี้ให้ลองพิจารณาด้วยของนักเขียนอีกคน https://fanboi.ch/animanga/1922/242-283/ ถ้ากูไม่ได้เล่นอีกห้องคงไม่มาสะกิดใจคุณรี-เน่นี่หรอก ในเมื่อวงการนิยายไทยอาจจะชินชาถึงลอกคาร์กับพล็อตยังมีคนชื่นชม กูคงคิดถูกแต่แรกที่ไม่ได้สนใจวายคนไทยมันก็มีไม่ต่างกัน แต่ถ้ามีเรื่องลอกคาร์เห็นเขาก็ด่านะบารามอสยังโดนแหกหีขาดกระจุย กูไม่เคยเห็นการอวยสุดๆกับนักเขียนคนไหนอย่างคนนี้มาก่อนจริงๆขนาดว่างานไว้ใจได้
- มันมีเป็นอนิเมะไม่ใช่แค่ทำแผล สเต็ปที่เนซึมิเจอชิองคือพายุฝนเข้าชิองไม่ปิดหน้าต่าง เนซึมิแอบเข้ามาในบ้านชิอง ชิองสมยอม ทำแผลให้ เนซึหน้าสวยจนเข้าใจผิด นอนคุยกัน แล้วเรื่องนั้นอะไรมันจะเหมาะเจาะขนาดทำแผลให้(เย็บสดเหมือนกันแต่อาการสาหัสกว่า) คนที่ถูกทำแผลดูเหมือนผู้หญิง นายเอกเลยเข้าใจผิด คุยกันไปฟังเสียงฝนไปด้วย องค์ประกอบสามอย่างนี้แถมบทพูดอีก แค่แก้ๆปรับๆว่าสถานที่ไม่ใช่ห้องนายเอกพระเอกไม่ดุดันตั้งแต่แรก ไม่เฉลยว่าเป็นผู้ชายในครั้งแรกที่เจอกันปมเรื่องต่างกัน ทั้งหมดเกิดขึ้นในตอนเปิดตัวเหมือนกัน?มันไม่ขนาดก็อปน่าเกลียดนะ แต่ก็หยิบตัวดำเนินเรื่องมาครบเลย...ก็นะ กูเอ่ยชื่อขนาดนี้แล้วนึกว่าจะไปหามาดูให้เห็นกับตาเพิ่มเอง กูไม่อยากชี้เป็นจุดๆว่ะถึงจะจริงแต่เหมือนกูจับผิดเขา กูก็ไม่อยากทำขนาดนั้นอย่างน้อยเขาก็เกลี่ยให้มันเป็นอันใหม่แล้วในระดับหนึ่ง
- ตอนแรกกูก็นึกไม่ถึงนะมึง No.6 กูเคยดูแต่อนิเมะ ไม่เคยอ่านฉบับนิยาย แต่พอคิดๆดูคาแรกเตอร์มันก็คล้ายๆกันจริงๆว่ะ อีกอย่างเรื่องธีมเย็บผ้าเย็บโลกทำนองนี้กูนึกถึงการ์ตูนเรื่อง Colth Road เหมือนกัน
- กูไปดู no6มาแล้วสองตอน คาแรคเตอร์คล้าย แต่ธีมไม่คล้าย กูนึกถึง Colth Road มากกว่าด้วยซ้ำ แต่สัตว์เลี้ยงนี่กูแอบนึกถึงเขี้ยวกุดเบาๆ บทสนทนาที่เหมือนกัน....กูก็ยังจำไม่ได้ว่าบทสนทนาไหน หนังสือไม่อยู่ที่คอนโดกูเลยไม่มีที่เปิดเทียบ แต่มึงขยายความมาหน่อย กูจะได้โฟกัสถูกจุด
sotus nabu
- เห็นพี่ว้ากตัวร้ายกับนายปีหนึ่ง สนุกใช้ได้ แต่.....วิศวะตอนกูเรียนไม่เห็นมุ้งมิ้งแบบอีหนังสือนี่เลย ผู้ชายไม่เถื่อนเท่าที่กูเจอ
- คือเอาจริงๆนะชักเริ่มรู้สึกรสนิยมไม่ค่อยเหมือนชาวบ้าน
ไอ้พี่ว้ากที่คนกรี๊ดๆกันนั่นทำเอาเสียความมั่นใจไปหมดแล้ว เพื่อนรอบตัวฟินใส่ทั่วหน้า ไปงานหนังสือบูทแทบถล่มแย่งกันซื้อ กูอ่านในเน็ตแล้วสะเทือนขวัญมาก-ว่าโลกนี้มีคนคิดว่าโซตัสแม่งมุ้งมิ้งสวยงามมิตรภาพได้ขนาดนี้เลยหรือนี่ คุยกับเพื่อนแล้วโดนเพื่อนด่าว่ากูมันขวางโลกไม่เข้าใจความฟินของมันอีก
>>667 ต่อ
เรื่องนขbittersweet
- เป็นคนแคปรูปหน้านิยายมา เด็กดีมั้ง ละมีข้อความ เกียร์อยู่ที่ใจที่ เป็นกรณีกัน แบบตัวละครในเรื่องยกขึ้นมาว่ามันเป็นประโยคประจำวิศวะ เกียร์ไม่ได้มาง่ายๆหาซื้อได้
ส่วนทวีตล่างๆไม่ทันอ่านเหมือนกัน คิดว่าเจ้าของไม่ได้ลบว่ะแค่ล็อค?
- ลบเพราะเขาตกลงกันได้แล้ว สรุปคนเขียน Sotus ที่ได้พิมพ์หนังสือ แคปรูปจากนิยายวายอีกคนนึงว่าเขาก๊อปประโยคซึ่งเป็นธีมหลักของเขา ซึ่งเหมือนทุกคำ (แต่นอกนั้นไม่มีอะไรเหมือนกัน) ฝ่ายจำเลยก็ยืนยันไม่ได้ลอก ดรามาผ่านทางทวิต จบคือไปเคลียร์กันเองโดยมีนาบูเป็นตัวกลาง แล้วบอกตกลงกันได้แล้ว อันนี้คือฝั่งจำเลย สรุป http://t.co/1RYE7rVtFN
- มันเป็นประโยคที่ใช้ทั่วๆไปในคำขวัญปลุกใจของพวกวิศวะรึเปล่าวะ หรือคนเขียนคิดได้เองกัน
- เอาเท่าที่รู้นะคำ เกียร์ = ใจ คือมันทั่วไปมาก
แต่ไอ้รูปเต็มแบบนี้เด๊ะๆทุกตัวอักษรเลย(น่าจะ)คนนี้คิดคนแรก ซึ่งก่อนลบเห็นว่าเจ้าตัวบอกว่า"ดัดแปลง"มาอีกที แต่เชื่อว่าเป็นรายแรกที่ใช้แน่นอน จากคนไปหาหลักฐานมาเจอมากสุดแค่คล้ายๆไม่มีใครหาเหมือนเด๊ะๆเจอ
แต่ถามพวกวิดวะแบบกูก็ตอบว่าแม่งคุ้นกันทั่วบ้านทั่วเมืองแหละ
เอาจริงๆกูว่ากูแอบรู้สึกคนเขียนดังแล้วทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของไอ้ชื่อพี่ว้ากนี่จังทั้งๆที่เป็นแท็คสาธารณะแท้ๆ
ก่อนนี้กูฟอลไว้เลยได้เห็นคนคิดแท็คนี้(เขาอ้างมาว่างั้น)บ่นๆเรื่องตัวเองเป็นต้นคิด คนเขียนใจสปอร์ทค่อดๆทวิตไปบอกจะส่งหนังสือให้ฟรีด้วยว่ะ ตลกชิป
ตอนนี้ก็นอยด์แดกไปละ รอบนี้ไม่มีคนอ่านตัวเองออกมาช่วยหรือไงไม่รู้ ตอนบวกกันเพื่อนกูที่เกาะจอมุงบอกมีแต่อีกฝ่าย
นางประกาศปิดทุกอย่างเลิกเขียนวาย ทวิตแต่ความนอยด์แดกรัวๆไปละ
- ไอ้เรื่องทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของพล็อตนี่ กูนึกถึงเพื่อนสาวนางหนึ่งในเฟซที่นางทำมาเป็นนอยด์ที่เห็นคนอื่นเขียนแบบเดียวกะนาง นิยมอะไรแบบเดียวกับนาง ทั้งๆที่พล็อตตัวร้ายเป็นพ่อพระเอก/นางเอก หมาแมวกลายเป็นคน ตัวเอกมีภารกิจต้องทำตามคำทำนาย มันมีมาเป็นชาติละไอ้สัส ไม่มีปัญญาเสนอให้ต่างจากคนอื่นแล้วก็มานอยด์
แต่คนเขียนโซตัสแค่หยุดชั่วคราวนี่หว่า เดี๋ยวแฟนคลับชะเลียร์แล้วก็กลับมาเขียนเหมือนเดิมเองแหล่ะว่ะ
- เพิ่งรู้ว่ามีนอยด์ไปแอบอ่าน ยังไงก็รู้สึกมีฟีลลิ่งเฟลๆ ที่ไปเหวี่ยงอีกคนว่ะ อารมณ์ตรูไม่น่าทำตัวเสียชื่อให้(โม่งอย่างกรู)เอามานินทาเลย
แต่ตรงที่ไปส่งหนังสือ ฮาๆ ดีแฮะ เบื่อธีมพี่ว้าก หลังๆ เพราะไอ้คนนั้นคนนี้แย่งกันเขียนนีแหละ
จอมร้าย nabu
- อีกเรื่องนี่จอมร้าย...ในเว็บนี่ฉากเรทเยอะอยู่นะ ไม่รู้ในหนังสือโดนตัดออกไปบ้างมั้ย เห็นนาบูประกวดทีไรก็จัดแต่เรทไม่เกิน 15 แต่เรื่องนี้ยังไงๆก็ NC 18 ว่ะ
- เออ ลืมบอกไปว่าอีเรื่องที่สอง นายเอกโครตมุ้งมิ้งสาวน้อยตอนหลังจากได้กะพระเอก จนบางทียังนึกว่าอ่านนิยายนอร์มอลอยู่ บางทีก็ไม่เข้าใจนะว่าคนเขียนทำไมต้องเขียนกริยาสาวน้อยแบบนั้นให้นายเอกด้วย
- อยากจะบอกว่า ตั้งแต่ที่นายเอกมันได้กับพระเอก แม่งเปลี่ยนจากผู้ชายเป็นตุ๊ดเลยว่ะ หน้าหงิก แสนงอน กริยาไม่ต่างอะไรจากผู้หญิงเลย แถมชื่อเล่นนายเอกยังมุ้งมิ้งสัสๆอีก ทั้งบ้านก็ดูเข้าอกเข้าใจดีเหลือเกิน ต้อนรับลูกเขยแบบเต็มอกเต็มใจ สังคมมึงจะดูเพอร์เฟคโลกสวยเกินไปจนแอบเลี่ยนว่ะ แต่อ่านเอาเพลินๆได้ ไม่หวังสาระอะไรหรอก
กล้วย
สำหรับกูนะ
เซ็ตแมวดำพอไปวัดไปวาได้
เซ็ตกองบรรณาธิการคือโอเคที่สุด จบห้วนๆรวบๆแหละ แต่ถือว่าอยู่ในระดับใช้การได้
ส่วนท้อกับฮ่องเต้คือระดับแย่ ฉากกระจุย แต่เนื้อหาแม่งไม่ไหว กูรับไม่ได้
เซ็ตล่าสุดพ่อบ้านกับนักบินนั่นยังไม่ได้อ่าน กล้วยชอบหักหลังกูด้วยการแพ็คแล้วลดราคา กูเลยรอก่อน
father figure
- ที่บ้านเราซื้อมาแปล ไม่ค่อยชอบเท่าไร อาจเพราะคิดว่าจะมีความรักอะไรในเรื่องบ้าง และมีความดาร์ก แต่อ่านจนจบมันดันไม่ใช่เนี่ยสิ
father figure ของ gp กูสปอยนะมึง
.
.
.
.
.
.
.
.
- เรื่องนี้พูดถึงความสัมพันธ์ของพ่อกับลูก เดิมตัวเอกเลยที่มาบอกชื่อตอนหลังว่าชื่อกาเบรียล นี่มันเป็นตำรวจ แต่ตอนเด็กคือมันมีอดีตที่ว่าเหมือนพอมันถามแม่มันเกี่ยวกับพ่อแล้วมันก็จะโดนดี เมื่อก่อนมีพี่ข้างบ้านที่สนิทกับมัน แล้วพี่แกไปเป็นทหารเขียนจดหมายหากัน ทีนี้จู่ๆ ก็หายไป มารู้ตอนหลังคือมันไปถามครอบครัวพี่ข้างบ้านจนเขาทนไม่ไหวเลยบอกว่าพี่มันตายแล้ว จากนั้นแม่มันก็ตายเป็นมะเร็งคอ พอตายปุ๊บ มันก็ไปเจอกล่องอะไรซักอย่างที่ข้างในมีใบเกิด แล้วมันก็เห็นชื่อคนที่เป็นพ่อมัน
จากตอนนี้ที่มันเป็นตำรวจ มันเลยใช้ตรงนี้หาพ่อมันได้ และเพราะว่าพ่อมันชื่อไม่เหมือนใครด้วย ชื่อ ยูริเอล แบล็กสโตน พอรู้แล้วมันก็ขอย้ายไปอยู่พื้นที่ที่พ่อมันทำงาน เจาะจงว่าต้องอยู่ตึกตรงข้ามห้องตรงข้ามพ่อมัน โดยที่มองหน้าต่างแล้วจะเห็นหมดว่าพ่อมันทำอะไร มันชอบอะไรแบบนี้
อยู่มาวันหนึ่ง มันเห็นพ่อมันพอผู้หญิงขึ้นมา แล้วผู้หญิงคนนั้นก็อยู่สุดสัปดาหฺกับพ่อมัน มันเลยโกรธ แล้วมันก็เริ่ม ส่งจดหมายเตือนผ่านตู้ล็อกเกอร์หรือจดหมายนี่ล่ะ อารมณ์พวกโรคจิต ตรงนี้คือจุดเปิดหน้าแรกของเรื่องนี้เลย แล้วมันก็ทำเป็นว่าถามพ่อมัน มีอะไรให้ช่วยไหม ทำเป็นแนะนำตัวยื่นนามบัตรให้ว่าเป็นตำรวจ บลาๆ อีสัสร้ายชิบหาย ต่อมามันก็มาหาที่ห้องพ่อมัน ทำเป็นว่ามันก็โดนจดหมายข่มขู่ด้วย มันมาหาตอนเช้า พ่อมันเพิ่งตื่นเลยให้มันเข้ามาในห้องก่อน พ่อมันต้มกาแฟแล้วเข้าห้องไปจัดการตัว แล้วมันก็มองเห็นรูปในห้อง พ่อมันแต่งงานมีครอบครัว มันไม่ชอบ แล้วมันก็เลยเอายานอนหลับแอบใส่ในกาแฟ พอพ่อมันออกมา มันก็ทำท่าเป็นจิบ แล้วก็ตะล่อมพ่อมันไปจนถึงเรื่องเมียพ่อมันตาย พ่อมันก็กำลังหวนถึงความหลัง เล่าให้มันฟังว่าลูกมันเป็นนาวีอยู่เยอรมันไรนี่แหละ บอกว่าตอนเมียตายนี่ถ้าไม่ได้ลูกมันนี่มันแย่แน่บลาๆ แล้วพ่อมันก็หลับไป มันอุ้มพ่อมันไปนอนบนเตียง จูบ เกิดอารมณ์กับพ่อมัน แล้วก็เอาเข็มมาดูดเลือดที่เท้า เพราะจะได้ไม่ถูกสังเกต แล้วก็เอากุญแจห้อง ออกไปข้างนอก
มันไปหาเพื่อนมันที่แลป โกหกว่ามีพ่อลูกอยากรู้ว่าเป็นพ่อลูกจริงไหม ไม่ได้ใช้ในทางศาลและกฎหมาย เพื่อนมันบอกว่าน่าจะรู้ได้วันพรุ่งนี้หรือเย็นมั้ง เอากุญแจไปปั้ม กลับไปที่ห้องพ่อ พ่อยังนอนหลับอยู่ มันก็ออกไปเนียนๆ จอดรถนั่งกินเบียร์มั้ง แล้วเพื่อนก็โทรมาบอกว่า 99% มันบอกให้เพื่อนทำลายหลักฐานด้วย เพื่อนมันก็บอกว่าทำอยู่แล้ว แค่นี้ก่อนเดี๋ยวมาเล่าต่อ
ของGP แต่ล่ะเรื่องนี่จิตๆทั้งนั้น ทุกเรื่องต้องมีตายซักคน มุ้งมิ้งสุดก็ เดวิดxคาซึยะ อ่านแล้วค่อยสดชื่นหน่อย
หืม อันที่ขุดมานี่อยู่ในหิ้งมั้ยวะ ถ้าไม่อยู่เอาไปใส่ก็ดีนะ
พูดถึง father figure เห็นคนตามหาอยู่ก็คิดว่า เขาจะรับได้เหรอวะ กูขอสปอยละกัน แต่อ่านไปรอบเดียวขายทิ้งไปนานมากแล้ว (ฉบับแปลไทย) รายละเอียดไม่เหลือเท่าไรเพราะไม่ชอบล้างจากหัวไปเยอะ
.
.
.
.
.
.
.
.
-กูว่าถ้ามีงคาดหวังความรักจากเรื่องนี้ไม่มีเลยว่ะ มีแต่ความยึดติด คือต้องการพ่อ อยากได้พ่อมัน แล้วตัวพ่อก็ไม่ได้รักอะไรตอบเลยเอาจริงๆ เหมือนดู คนโรคจิตลักพาตัวมากักขังหน่วงเหนี่ยวข่มขู่อะไรเง้ ซึ่งถ้าเอาความเรียลมันสมเหตุสมผลมาก มึงไม่มีหรอกความมุ้งมิ้ง ความรู้สึกดีที่มีต่อกัน หาสักเศษเสี้ยวไม่ได้เลย
ที่อึ้งแดกสุดคือตอนจบพ่อตายด้วยเนี่ยสิ อีห่าาา บรรยากาศหลอนพิลึกตอนนั่งรถไปกับศพพ่อแล้วพร่ำรำพัน ตอนแรกพลิกๆ ดูภาพประกอบไง ไม่เอะใจเลย พ่อในรูปม่องเท่งไปซะแล้ว เง้อออ
ถ้าอ่านในเชิงนิยายทั่วไป ก็ถือว่าโอเคมั้ง หม่นๆ กูน่าจะผิดเองด้วยที่อยากอ่านนิยายที่มีพัฒนาความสัมพันธ์ ไม่ต้องรักหวานแหวว แต่คือมีอะไร นี่อ่านจบเซ็งชิบหาย มึงลักพาตัวมา ทำร้ายสารพัด จบที่ทำเขาตาย ไม่เห็นมีอะไรคืบหน้าจากจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้เลย แต่ถ้ามองในมุมสำรวจจิตใจผิดปกติอีตัวลูกก็คงได้ละมั้ง แต่โดยรวมไม่สนุกสำหรับกูเพราะไม่ได้ชอบแนวนี้น่ะ
>>669 ต่อ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
พอพ่อมันตื่น ก็โทรมาขอโทษที่เผลอหลับ มันก็บอกไม่เป็นไร หลังจากนั้นเวลามันยิ้มให้พ่อมัน ทักพ่อมัน พ่อมันก็จะพยายามหลีกเลี่ยง แล้วเหมือนมันจะเห็นผู้หญิงอยู่กับพ่อมันอีกรอบนี่แหละมั้ง มันก็เลยวางแผน ใช้เวลา 2 สัปดาห์น่าจะ ไปซื้อกระท่อมน่าจะทางเหนือจัดเตรียมเหอร์นิเจอร์เสร็จสรรพ พอถึงวันศุกร์ มันรู้เวลาพ่อมันเลิกงาน คือพ่อมันเป็นคนทำอะไรตามเวลาเลยตามง่ายตอนแรกมันเฝ้าอยู่เลยรู้ มันก็ใช้กุญแจที่ไปปั๊มมาเข้าไปในห้องจัดการเก็บเสื้อผ้าเครื่องใช้ให้เสร็จสรรพ แล้วมานั่งดื่มเบียร์รอ พอพ่อมันกลับมา เปิดประตู มันก็จัดการปิดปากดันพ่อมันไว้กับประตู ล็อกไว้ทันที ตอนแรกพ่อมันยังไม่รู้หรอกว่าเป็นมันเพราะปิดไฟ แล้วมันก็เอากุญแจมือล็อกมือพ่อไว้ข้างหลัง เอาเสื้อโค้ทมาคลุมโดยมือมันคุมอยู่อีกที ทำให้ไม่เห็นกุญแจมือ ค่อยๆ บังคับพ่อมันเดินไปที่รถ
ขึ้นรถ แสงไฟจากข้างนอกส่องมาพ่อมันถึงได้รู้ว่าคนที่จับมาคือตำรวจคนนั้น ถามมันว่าทำไม มันก็บอกว่าเดี๋ยวตอบ ขับรถมายังกระท่อม มีหิมะตก พ่อมันจะหนี หนีไม่รอด แล้วโดนลากเข้ามา โอ๊ยกูลืมแล้วว่ะ รู้แต่มันถามพ่อมันว่าจำผู้หญิงคนนี้ได้มั้ย(หมายถึงแม่มัน) แล้วเอาใบยืนยันDNAมาให้ดู จับพ่อมันถอดแหวนจนเนื้อตรงนิ้วหลุด เห็นกระดูก กูเสียวตรงนี้มากสัส พอทำแผล จับพ่อออรัล ตรงนี้อาจจะเรียงผิด กูเริ่มลืมละ
จากนั้นมีตอนมันไปซื้อของข้างนอก เถียงกันไปเถียงกันมา ข่มขืนพ่อตัวเอง แผลแย่ มันพยายามเขาเรียกว่าอะไรอ่ะ แสดงความรัก รักพ่อมัน แต่มันเข้าใจความหมายนั้นผิด พ่อมันก็พยายามอธิบาย มันก็ไม่ยอม บอกจะทำในแบบของมัน อ่านแล้วกูก็แบบสงสารอ่ะอีเหี้ย คือเหมือน กาเบียลนี่ขาดความรัก แต่มันแบบได้อารมณ์กู หดหู่สัสๆ
แล้วก็มีกล่าวถึงน้องชายต่างแม่มันมาแจ้งตำรวจเพราะปกติพ่อมันจะโทรหา แต่นี่หายไป ค้นไปค้นมา มาเจอนามบัตรกาเบียล เพื่อนมันก็โป๊ะเช๊ะแตก ตอนมันออกไปอีกรอบโทรกิ๊กถามวิธีรักษาแผลนิ้วพ่อมัน กิ๊กก็บอกว่าควรเอามาหาหมอเร็วๆ เพราะเริ่มติดเชื้อ เน่า อาจต้องตัดทิ้ง มันคิดว่ามันจะตัดนิ้วพ่อมันเองนี่แหละ แล้วโทรไปหาเพื่อนมัน เพื่อนก็ก็พูดประมารว่ารู้แล้วนะ พยายามเตือนมันว่าอย่าทำอะไรบ้าๆ คิดถึงที่มันทำมาทั้งหมดนี้อาชีพมัน แล้วมันก็บอกว่ามันไม่มีหนทางจะไปต่อไปถ้าไม่มีพ่อมัน
มันวางแผนไว้ กลัวคนพรากพ่อไปจากมัน มันมีไซยาไนต์ พอกลับบ้านไป มันก็ร้องไห้ด้วยมั้ง พ่อมันนอนอยู่เพราะไม่สบาย พูดไปพูดมาก็เศร้า
แล้วพ่อมันก็กินยาพิษไป ระหว่างรอตาย มันก็บอกว่า มันก็อยากตายไปกับพ่อมันเหมือนกัน แต่มันกลัวความทรงจำเดียวที่มันมีอยู่กับพ่อมันจะหายไปถ้ามันตาย กูอ่านแล้วกูรู้สึกได้เลยว่าประโยคนี้แม่งจิตสัสๆ คนปกติไม่พูดแบบนี้ แล้วพ่อมันก็ตาย มันเอาศพพ่อมันขึ้นรถ แล้วก็บอกประมาณว่าไปฝังที่มีหิมะนี่ล่ะ จากนั้นเหตุการณ์ก็ตัดมาที่มันกลับมาที่เมืองที่อยู่เลย
กลับมาที่ห้อง เห็นคนอยู่ในห้องพ่อมัน มันก็คิดว่าที่จริงพ่อมันคงยังไม่ตาย มันรู้แหละว่าพ่อตายแล้ว แต่มันก็ขอคิดว่าอาจจะมีปาฏิหาริย์ มันเคาะประตูห้องรุนแรงดัง เปิดมาก็พบกับน้องชายมันฟิลิป แล้วก็ถูกจับมั้ง
คาซึยะกูโผล่ พยายามเกลี้ยกล่อมฟิลิปให้คืนแหวนพ่อไปให้กาเบียล เพราะตอนไม่มีแหวน กาเบียลไม่ยอมกินน้ำอาหาร ทุกวันนี้ต้องให้ทางสายอย่าง ที่อยู่ได้นานเพราะมันหนุ่มและร่างกายแข็งแรง แล้วก็มีร้องไห้ก่อปลอบ สัส ควีนมาก
พอเอาแหวนไปคืน ก็ได้ย้ายมาเป็นห้องปกติหรืออะไรนี่แหละ เรื่องจบตรงนี้ คาซึยะกูให้กาเบียลเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมด
และปริศนาก็ยังไม่กระจ่างว่ามันเอาศพพ่อมันไปฝังที่ไหน จบ
>>672 โอ๊ยมึง กูอ่านแล้วกูร้องไห้ว่ะ คือแม่งหน่วง คือกูอ่านแล้วบางทีกูก็รู้สึกเข้าใจและไม่เข้าใจมันว่ะ อ่านไปร้องเหี้ยหลายรอบมาก กูไม่เข้าใจว่าทำไมมันคิดแบบนั้น จะว่าเป็นผลจากตอนเด็กที่เขาใส่มากูก็ว่ามันน้อยไปหน่อย แต่ไม่แน่แม่มันอาจจะทำอะไรกับมันเยอะก็ได้ถึงมาเป็นแบบนี้
ปรัชาญาช่างกล
- ภาคภาคี x ต้นสน: พล็อตตามที่กูคิดว่าอ่านเรื่องเดียวกันน่ะแหละ แต่พระเอกมันไปง้อแบบนิ่งและเนียนโดยการรอนายเอกทำงานพิเศษและพาไปกินข้าวตลอดหลายปี จนนายเอกใจอ่อนยอมรับรัก เนือยๆ เฉื่อยๆ
- ภาคพันช์ x มังคุด: พระเอกกับนายเอกแม่งซึนใส่กันไม่ยอมรับว่าชอบกัน แต่จะทำเป็นเมาๆ แล้วช่วยกันชักว่าวมั้ง สุดท้ายก็ได้เย็ดกันและรักกัน จบ
- ภาคขวด x น้องแว่นน่ารัก: พระเอกเป็นเด็กช่างฯ ฉายาขวดบางขวาง หลงรักนายเอกสาวแตกที่เป็นนักศึกษาแพทย์ เลยตามจีบมั้ง กูเปิดผ่านๆ ไม่ชอบเคะตุ๊ด
- ภาคอารยะ x อิท: ออกแนวตบจูบสไตล์ละครน้ำเน่าไทย นายเอกไปทำน้องสาวพระเอกท้อง หลังคลอดน้องตาย นายเอกเลยต้องหอบลูกหนีพระเอกที่จะตามมากระทืบ ไม่ได้อ่านต่อเพราะตลกพล็อต แต่สุดท้ายก็ได้เย็ดกัน และรักกัน จบ
- ภาคน้ำแข็ง x บอย: พระเอกหน้าสวยตัวสูงขี้อายกับนายเอกหน้าแมนซึนเดเระตัวเล็ก พระเอกแอบชอบนายเอกและตามจีบ สุดท้ายก็รักกัน ได้เย็ดกัน นายเอกพยายามรุกบ้างแต่ไม่เคยได้สักครั้ง
- ภาคทัต x ตั้ม แผนกของพระเอกกับนายเอกไม่ถูกกัน ทั้งคู่เป็นหัวหน้าของแผนกตัวเอง ยังไม่เคยเจอหน้ากัน มาเจอกันตอนพระเอกกับนายเอกชนกันหนังสือตกเลยรีบช่วยกันเก็บแล้วมือแตะกัน พอเงยหน้าขึ้นมาสบตากันก็ตกหลุมรักกันในทันที แล้วก็มุ้งมิ้งกันซะกูไม่แน่ใจว่ากูอ่านเรื่องเด็กช่างฯ อยู่หรือเปล่า แต่สุดท้ายแม่งก็ต้องยกพวกตะลุมบอนกัน เลยแกล้งทำเป็นโหดๆ ใส่กัน ลับหลังพวกลูกน้องก็เย็ดกัน รักกัน จบ
- ภาคฝน x ปู: นายเอกแอ๊บเถื่อน ซึนเดเระ ชอบมาไถเงินพระเอกที่เป็นลูกคุณหนูทำให้พระเอกไม่ชอบขี้หน้า จริงๆ เพราะบ้านนายเอกจนมากและนายเอกแยกมาอยู่กับน้องสาวที่เรียนชั้นประถมที่นายเอกพยายามหาเงินส่งเสีย นายเอกเลยตัดสินใจจะขายตัว แต่เจอพระเอกพอดี พระเอกเลยแกล้งซื้อมาและพบว่านายเอกแม่งซึนขนาดหนัก ไปๆ มาๆ พระเอกก็รักนายเอก แต่ต้องไปแต่งงานกับผู้หญิงแล้วไปเรียนที่อื่นเลยเย็ดกันก่อนจาก นายเอกทำอาหารเก่งเลยไปสอบทุนทำอาหารที่ฝรั่งเศสกลับมาเปิดร้านขนมเจอพระเอกที่เป็นพ่อหม้ายลูกสาวติดเลยกลับมารีเทิร์นกันอีกรอบ นายเอกสาวแตกกลางๆ เย็ดกันในครัว จบ
- ภาคปอนด์ x ปัง: พระเอกไม่ชอบขี้หน้านายเอกตอนแรกเพราะรำคาญ สุดท้ายแม่งก็ตามมาห่วงนายเอกแล้วก็เริ่มเห็นถึงความแต๋วของนายเอกเลยหลงรัก ไม่อ่านต่อเพราะไม่โดนใจ
- ภาคเป้ x นก: เรื่องนี้กูอ่านแล้วจิตป่วงมากๆ กูไม่เข้าใจตัวละครที่มันเพี้ยนประหลาดๆ ขนาดนี้ พระเอกกับนายเอกซี้กันเหมือนฝาแฝด วันนึงโดนเพื่อนแกล้งจับมัดติดกันเสือกมีอารมณ์ เพื่อนเห็นเลยหนีกันหมด ทั้งคู่เลยแกล้งเป็นคู่เกย์ประชดเพื่อน แต่ๆ ไปๆ มาๆ ก็รักกันจริงๆ (กว่าจะรู้ตัวนี่ปวดตับมากในความเพี้ยนของตัวละคร) แล้วนายเอกก็โดนพระเอกจับเย็ดบ่อยๆ เพราะหลงนายเอกที่ตอนหลังสาวแตกมากๆ จบ
- ภาคเปา x เส่ง: คู่นี้ผลัดกันเย็ด จิตป่วงพอกะอีเรื่องข้างบน เริ่มจากแย่งผู้หญิงแล้วเมา พระเอกเลยเผลอเย็ดนายเอกเลยโดนกระทืบเละ แต่อยู่ดีๆ พระเอกแม่งก็หลงรักนายเอกแบบคลั่งสุดๆ อย่างไม่มีเหตุผล จนนายเอกหวั่นไหวยอมโดนเย็ดแล้วก็เป็นแฟนกัน ทะเลาะกันปัญญาอ่อน จบ
- ภาคธร x ไก่: ไม่โดนเลยไม่อ่าน พระเอกลอกการบ้านนายเอกจนได้รักกัน จบ
เผื่อคนอยากลอง
กูลองอ่านนิยายอ่านในบอร์ดปาล์มมีเรื่องนี้ที่สนุกมากๆ อยู่เหมือนกัน "แค้นวิปริต จิตสั่งกาม" น่าเสียดายที่ตอนท้ายๆ คนแต่งต้องเขียนแบบย่อๆ เพราะเจอน้ำท่วม กิจการที่บ้านเลยมีปัญหา + กับเรียนมหาลัยใกล้จะจบ แต่ก็ยังดีที่มาต่อจนจบ
http://74.55.90.235/CCforum/DCForumID4/165.html?278
http://www.palmplaza.us/CCforum/DCForumID6/273.html
http://www.palmplaza.us/CCforum/DCForumID6/225.html
เนื้อหาอ่านตอนแรกแล้วกูต้องเอามือทาบอกกับจินตนาการจขกท. วิปริตสมชื่อเรื่องมาก
ตอนแรกกูว่าจะใส่เรื่องย่อของจขกท. แต่มันยาวเหี้ยๆ แถมสปอยล์ กูเลยย่อเองดีกว่า
นายเอกที่เป็นตัวเอกของเรื่องเคยโดนเพื่อนเกือบทั้งห้องรุมรังแกหนักมากจนจบม.3 ถึงกับโดดตึกฆ่าตัวตายแต่รอดมาได้ ฟื้นขึ้นมาก็พบว่าตัวเองมีพลังควบคุมจิต ทำอะไรกับจิตใจคนก็ได้ มันเลยลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเอง แล้วก็กลับมาไล่คิดบัญชีทีละคนแบบไม่ฆ่าทิ้งแต่ใช้พลังสะกดจิตให้ทำเรื่องวิปริต หื่นกามแทน
ref >>>/animanga/869/954/
รีวิว
- คือในเรื่องมันสปอยล์แบบเนียนๆ ว่าพระเอกเป็นรุกไง แต่มันไม่มีฉากเย็ดกัน (จูบมีไหม จำไม่ได้) กูเลยไม่แน่ใจว่าไอ้ตัวเอกมันจะเปลี่ยนมาเป็นพระเอกแทนหรือสลับกัน แล้วก็มองจากโดยรวมๆ กูรู้สึกว่าถ้านายเอกแม่งไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้แต่เปลี่ยนไปแนวพล็อตสไตล์เด็กดวกหรือแจ่มใสน่าจะกลายเป็นแนวนายเอก เรียบร้อย แบ๊วๆ ตุ๊ดแตก ซึ่งกูไม่ต้องการพล็อตกากๆ แบบนั้น
นิยายบอร์ดปาล์มเรื่องอื่นๆ จำไม่ค่อยได้แล้วว่ะ เหมือนเนื้อหายังเน้นเย็ดเป็นเรื่องเสียวซะเยอะ
- กูเป็นคนเดียวเปล่าวะที่ไม่ชอบเรื่องนี้ กูไม่ชอบพระเอก กูไม่ชอบความคิดแบบพระเอก กูคงเกลียดอะไรที่ยกตัวเองสูงเหนือคนอื่น และที่กูเกลียดที่สุดคือแม่งมีแต่เย็ดๆวะ คือการแก้แค้นทำไมมึงใส่มาแต่เย็ดวะ ดูๆไปพระเอกแม่งก็ระรานคนอื่นพอตัว ดูเหมือนจะทำให้เข้าใจพระเอกโดนแกล้งเลยแค้น แต่ไอ้ที่เอ็งทำมันก็ไม่ได้ต่างจากที่พวกนั้นทำหรอกแถมหลายๆอย่างแม่งหนักกว่าด้วย บอกตามตรงว่าไอ้ตอนแรกที่มีเขียนประมาณตูไม่ฆ่าเอ็งนะแต่หลังจากนั้นจะเกิดไรขึ้นก็ช่างแม่ง สัสกูว่ามันไร้ความรับผิดชอบสิ้นดี สิ่งที่เอ็งทำก็แค่ล้างสิ่งโสโครกด้วยสิ่งที่โสโครกกว่าเท่านั้นละ ทำเอากูตามไม่ลงจะเรียกว่ากูอคติก็ได้ แต่ไม่ไหวกูไม่ชอบ
- เรื่องนี้กูอ่านแล้ว กูเฉยๆว่ะ ขอแค่ผู้หญิงไม่เป็นตัวร้ายด้วยเหตุผลโง่ๆอย่างเช่น ไปขวางทางรักพระเอกและนายเอกเธอเลยต้องโดนเขี่ยทิ้งหรือเป็นตัวประกอบให้นายเอกพระเอกเยสก่อนจะรู้ใจตัวเองว่าชอบผู้ชาย ผู้หญิงเลวๆก็มีเยอะแยะไป คิดซะว่าเป็นเรื่องแต่งแล้วจะไม่รู้สึกอะไรเลย แต่อีเรื่องนี้แม่งมีแต่เย็ดๆๆ ถ้าหาทางแก้แค้นด้วยวิธีอื่นที่ไม่ใช่เซ็กส์จะโอเคกว่านี้มาก
- กูว่าเรื่องเขาโอเคเลยนะ ตอนแรกกูอ่านก็แหวะๆที่เปิดมาก็มีแต่เรื่องอย่างว่า ซึ่งจากที่อ่าน กูว่าในหัวตัวเอกแม่งมีแต่เรื่องอย่างว่าจริงๆ เห็นได้จากตอนดิสออร์เดอร์ (นี่กูสปอยล์ใครรึเปล่า) แต่อ่านไปซักพักเริ่มเข้าใจตามหลักความคิดของตัวเอกว่ะ ก็นะในเมื่อเรื่องมันเกี่ยวกับสังคมไทย ถ้าไม่ใช่เรื่องเซ็กซ์เรื่องบัดสีก็คงลอยชายอยู่ได้ในสังคมว่ะ ถ้าเป้าหมายของตัวเอกคือตามที่กูเข้าใจว่าต้องการให้คนที่แค้นอยู่ในสังคมไม่ได้ เรื่องเซ็กซ์ก็พอเข้าใจอยู่ (แต่เวลาอ่านเรื่องพวกนี้กูอ่านบรรทัดเว้นบรรทัดเลยว่ะ กลัวเบาๆ ;; เห็นภาพเกิน)
- กูชอบเย็ดตรงๆแบบนี้มากกว่าวายตุ๊ดเด็กในเด็กดวกอีกนะ แบบหใังเหมือนอ่านนิยายนักของหญิงมีควยมากกว่าชายกับชาย อันนี้หื่นก็จริง แต่ก็หื่นแบบเถื่อนๆแมนๆ นิยายแบบเกย์ดขียนให้เกย์สโตรคกันเองนะ ได้อารมณ์กว่าเยอะเลย
ปรกติกูจะชอบเรื่องที่ผูัชายเป็นไบนะ หรือเคยเย็ดหญิงแล้วโดนเกย์เย็ดจนติดใจ อย่างเรื่องพาเพื่อนมาเอาแฟน เห็นว่ามีภาค2แต่กูหาไม่ได้วะ
>>675 เออ กูไม่อินเพราะรู้สึกเนื้อเรื่องมันปูไม่พอมั้ง ไม่มีจุดที่ทำให้กูอินไปกับอีลูก เหมือนสถานการณ์มันดำเนินไปเรื่อยๆ จะเกิด A B C แล้วก็ D เลยออกไปทางไม่เข้าใจแม่งมากกว่า เพ้อเยอะเข้าข้างตัวเองเพียบแต่ไม่ชวนให้เห็นใจเลยแบบอ่านจบ แม่งเหมือนดูความเพ้อคลั่งตัวละครซึ่งกูไม่คิดว่าจะออกมาทำนองนี้น่ะนะ
>>680 ต่อ
- เจอคอเดียวกันเลย 5555 จะบอกว่ากูได้อ่านตั้งแต่พี่คนเขียนเริ่มเขียนสดๆ หลายปีล่ะ แต่ไม่กล้าแนะนำให้ใครอ่าน ข้อความกูมีสปอยปนมาด้วยนะระวัง คือกูเคยได้คุยกับคนเขียนนิดหน่อยในบอร์ดช่วงที่เรื่องกำลังเดินๆ เขาบอกว่าจริงๆ เรื่องนี้ตั้งใจให้ไม่เน้นเย็ดแบบให้คนอ่านมีอารมณ์ทางเพศนะ เน้นความสะใจที่แก้แค้นโดยการประจานคนอื่นมากกว่า สังเกตุได้จนจบเรื่องไม่มีฉากนายเอกเย็ดกับใครเลย แต่ช่วงแรกเขาเขียนเป๋ไปหน่อย ไม่กระชับทิศทางให้ดี เลยมี fc เข้าใจผิดติดใจแต่เรื่องเย็ดๆ มาด้วย บางครั้งเลยต้องใส่ฉากเซอร์วิสเอาใจแฟนนานุแฟน
แล้วจริงๆ แก๊งธนิก ณัฐ กับพี่สาวมันอีกคนตอนแรกเขาตั้งใจให้ไม่มีนะ เขียนไปซักพักเรื่องตัน มีแต่นายเอกลุยไปเรื่อยๆ เล่าเรื่องคนเดียว เลยใส่เข้ามาให้ช่วยเล่าเรื่อง ตอนนั้นในบอร์ดแบ่งฝ่ายทะเลาะกันเบาๆ บางคนเชียร์ให้เขียนแบบเย็ดๆ ไม่เอาโชว์พลัง บางคนบอกขอเน้นเนื้อเรื่องสนุกๆ ดีแล้ว กูอยู่พวกหลังว่ะ ชอบเนื้อเรื่องเค้ามากกว่า โครงเรื่องจริงๆ ที่คนเขียนเค้าวางไว้คืออำนาจจิต การล้างแค้น ดาบสองคมที่เรียกว่าดิสออร์เดอร์ ปมเรื่องแม่มีพลังแต่สะกดไว้แล้วคืนให้ก่อนตายเพราะกลัวนายเอกจะถูกรังแกทั้งชีวิต แล้วกลับมาคลี่คลายเรื่องดิสออร์เดอร์ทีหลัง เขาวางโครงไว้แค่นี้ ส่วนอีพี่น้อง 3 ตัวนั่นใส่มาทีหลัง แต่กูชอบเด็กเมะชื่อณัทเป็นเมะในฝันเลย ถ้าอ่านจบจะเห็นว่าเด็กคนนี้เป็นกระจกอีกด้านของนายเอก ที่พัฒนาตัวเองในทางที่ถูกต้องจนลบปมด้อยได้ ตอนจบอย่างหล่อมีเพื่อนเต็มเลย ส่วนนายเอกสุดท้ายไม่เหลือใคร แม้แต่เพื่อนที่ดีกับมันคนเดียวที่เป็นเด็กเนิร์ดก็ทิ้งมันเพราะขยะแขยงความคิดนายเอก แต่ได้แฟนที่เข้าใจกันมาคนนึง จบแบบกลางๆ อะ ตอนแรกกูทำใจไว้แล้วนึกว่านายเอกจะตายช่วงระเบิดพลัง ดูไม่มีทางออกเลย แต่ได้พลังของแม่มาช่วยให้กลับเป็นคนปกติ
- กูอ่านแล้วอยากให้เป็นธนิกxเต๋อว่ะ....
คิดดูดิ รุกอารมณ์เดือดง่าย น่ากลัว รุนแรง กับรับฉลาดแต่จมอยู่ในความแค้น กินกันไม่ลงดี แต่ตอนจบแม่ง..บรัย
(ชอบน้องณัฐxเต๋อด้วย น้องใสๆหงอๆแต่เป็นฝ่ายรุกคงจะแซ่บ แต่ในเรื่องก็ดูรับแน่ๆแล้วอะนะ.....)
อ่านจนจบถ้าอิงตาม >>970 กูเป็นพวกแรก อยากให้ตัวเอกเล่าเรื่องไปเรื่อยๆมากกว่าจะมาขยายสเกลแบบนี้
ยิ่งตอนระเบิดพลังนี่กูยิ่งไม่ชอบเลย ที่แก้แค้นอะเข้าใจ แต่ถ้าการกระทำตัวเองก่อความเดือดร้อนขนาดนั้นก็ช่วยสำนึกผิดสักหน่อยเถ้อ
- ขอบคุณที่เอา link รวมมาให้อ่านอีกรอบ วันนี้กูนั่งอ่านรวดเดียวจบตาแฉะเลย ความเห็นสปอยอีกแล้วนะบอกก่อน
>>960 ไปอ่านจากบอร์ดอื่นที่เอาไปลงไงมันถึงหยุดแค่ตอนเจอธนิก กูรออัพเดทที่ปาล์มอย่างเดียวเลยรู้ว่าช่วงนั้นคนอ่านมันทะเลาะกันอะแบบที่กูบอกใน>>970 บางคนไม่ชอบตั้งแต่พวกธนิกโผล่มาเลยหยุดอ่าน เลิกเอาไปโพสที่อื่น เลิกติดตาม คือคงคิดว่าจะเปลี่ยนเป็นนิยายไซไฟแบบมาปล่อยพลังรบกันมั้ง
>>973 กูว่านายเอกมันสำนึกผิดนะตอนท้ายๆ ที่เห็นอีนางอิจฉาตายไปต่อหน้า โดนเพื่อนเด็กเนิร์ดเลิกคบ แล้วก็ปล่อยวางเหยื่อคนสุดท้ายอยากคบกับพระเอกเด็กรุ่นน้องจริงๆจังๆ ตอนจบก็ไปทำงานกุศลดูเจียมตัวดี เหมือนมือปืนหยุดฆ่าคน
ชอบณัฐมากถึงมากที่สุด รักกว่าอีสันดานเต๋ออีก ตอนเดี่ยวของณัฐมีช่วงท้ายๆ ที่ใช้พลังอ่านอนาคตเอาตัวรอดจากอันธพานไล่ล่า หนีไปกับหนุ่มนักบอล ให้อารมณ์ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ พลังนางก็โอเคนะฉากวางแผนหนีแบบเป๊ะๆๆ อย่างเริ่ด แอบน้ำตาซึมประโยคที่แฟนณัฐพูดว่า "จะพูดสั้นๆ ไอ้ณัฐเพื่อนกู อย่าให้ได้ยินใครล้อมันอีก" เป็นสิ่งที่เต๋อไม่เคยได้รับจากไม้ ถึงได้โตขึ้นมาเป็นคนพยาบาท
- กูเดาว่าตัวเอกเก็บกดเรื่องเพศ เลยเลือกใช้เซ็กซ์เป็นเครื่องลงโทษ ตอนพลังระเบิดจากจิตใต้สำนึกก็ยังเป็นเรื่องหีๆควยๆ แต่พอคนเขียนไม่ขุดคุ้ยปมข้อนี้ของตัวเอกขึ้นมากเลยกูจึงสรุปว่ามันเป็นเพียง plot device สร้างความหวือหวา ถ้าจะแก้แค้นโดยการประจานให้เห็นสันดานต่ำๆของมนุษย์ก็ยังมีอีกตั้งหลายจุดที่เล่นได้แท้ๆ อ่านๆไปกูนึกว่าอ่านตูน H อยู่ มันหาเหตุเย็ดกันได้ทุกตอน ที่มีคนเขียนวิจารณ์ไว้ว่าคนเขียนทำให้คนอ่านสนุกกับการแก้แค้นกับการได้มีอำนาจเหนือคนอื่นเนี่ยอย่างเป๊ะ เพราะกูไม่เห็นประเด็นอื่นในเรื่องนี้แล้ว
>>682 ต่อ
- - เออว่ะ กูลืมตอนท้ายเรื่องไปเลย
จริงๆ กูอยากให้คนเขียนกลับมา Rewrite อีกรอบว่ะ กูอยากให้เขียนถึงเพื่อนเต๋อให้ครบทั้งห้อง (มี 35 หรือ 36 คนเนี่ยแหละ) กูคิดว่ามันเจอพวกมีพลังพิเศษเร็วไปว่ะ กลับมาเขียนบรรยายจากที่ย่อไว้ให้ครบ อยากให้เพิ่มประเด็นกับเนื้อเรื่องมากกว่านี้ (นึกไม่ออกว่าจะเพิ่มอะไรแต่อ่านจนจบแล้วยังรู้สึกว่ามันขาดๆ ไปนิด) แต่พูดถึงมุกตลกเรื่องนี้ แม่งขำตกเก้าอี้หลายฉากมากๆ แต่กูฮาทุกครั้งที่ทวดนนท์โผล่ แถมความสามารถคุณทวดแนวดีด้วย
กูลองจิ้นพล็อตกากๆ ตามเม้นบนๆ มันบ่นกัน เนื้อหาน่าจะประมาณ เต๋อ กลายเป็นเคะหน้าหวาน ตัวเล็ก บอบบาง นิสัยดาวพระศุกร์ บ้านจน ตอนแรกก็โดนรุมแกล้ง (ไม่แรงเท่าของจริง) สักพักหนุ่มๆ ในห้อง (ก็ไอ้พวกผู้ชายที่มีบททั้งหลาย) เริ่มเห็นความดีงามกับความสวยของนายเอกเลยหลงรักและแย่งกัน กลายเป็นฮาเร็ม แต่ไม้หนุ่มหล่อขรึมเป็นตัวจริง (เย็ดเปิดซิงนายเอก) แต่น้ำหวานที่เป็นดาวโรงเรียนก็ชอบไม้เหมือนกันเลยรวมแก๊งสาวๆ แกล้งใส่ร้ายเต๋อ สุดท้ายความจริงเฉลยว่าจริงๆ แล้วนายเอกเป็นทายาทของตระกูล (จำชื่อไม่ได้) รวยเป็นหมื่นล้าน ได้เจอกับธนิกญาติผู้อ่อนโยน ใจดีทำตัวสนิทกับเต๋อมากจนไม้หึงบ่อยๆ ส่วนคนอื่นๆ ก็ตามนั้น น้ำหวานแค้นที่นายเอกรวยและได้ไมัไปเลยวางแผนฆ่า ไม้มาช่วยไว้ได้ ตำรวจมาจับน้ำหวานที่ตอนหลังกลายเป็นบ้าไปอยู่ศรีธัญญา แล้วเต๋อกับไม้ก็หนีไปเดทกันสองคน เย็ดกัน บอกรักกัน อวสาน (เหมือนกูเขียนพล็อตละครไทยเลยว่ะ)
- - ที่ว่าคนวิจารณ์อันนี้ใช่ป่ะ copy เขามาบางส่วน (สปอยแน่นอน) ถ้าใช่กูก็ว่าเป๊ะเหมือนกันนะ ถึงดึงดูดกูให้อ่านนิยายจิตป่วยอย่างนี้ได้จนจบ
"โดยรวมๆ ผมว่าคุณผู้แต่งเล่นกับคนอ่านเรื่องแรงขับทางเพศ สัญชาตญาณแฝงมนุษย์ที่สะใจในการทำลายล้าง และความสุขจากการเฝ้าดูหรือแอบมอง
เช่นตัวละครบางตัวเป็นคนสติดีๆ ภาพพจน์ดี แต่กลับลุกขึ้นมาทำบ้าๆ บอๆ จนตัวเองเสื่อมเสีย (แถมคนรอบข้างยังกระหน่ำซ้ำเติมอีก)
ภาพพจน์ตัวละครหลายตัวเป็นสัญลักษณ์แห่งความขาวบริสุทธิ์ เช่น นักต่อสู้สิทธิเด็กและสตรี สูตินารีแพทย์ เด็กกำพร้า แม่ชี คุณก็เอามาปู้ยี้ปูยำจนน่าขำปนอนาถ นี่ก็ใช้หลักสัญชาตญาณทำลายเช่นกัน
สนองด้านมืดให้ผู้อ่านเกิดความพอใจว่า สิ่งที่คนเชื่อว่าสูงส่งไร้มลทิน จริงๆ แล้วก็มีจุดอ่อนไม่ได้ดีไปกว่าเราหรอก หลักเดียวกับหนังเขย่าขวัญให้ตัวตลกหรือนางพยาบาลเป็นฆาตกรโรคจิต เพราะมีภาพพจน์เป็นผู้มอบความรัก เป็นคนใจดี สิ่งที่มีภาพพจน์สูงส่งเมื่อถูกดึงลงมาให้อยู่ในที่ต่ำจะดูแย่ดูทุเรศกว่าคนธรรมดาหลายเท่า กลายเป็นเรื่องน่าสนุกสะใจที่ได้ดึงฟ้าลงต่ำสนองสัญชาตญาณทำลายล้าง
นอกจากนั้นคุณยังให้ผู้อ่านเสพความสุขความตื่นเต้นได้ถ้ำมองพฤติกรรมสัปดนหลุดโลกหรือความโชคร้ายของตัวละคร เช่นฉากแม่ค้าลุกขึ้นถ่ายหนักกลางร้านจนผู้คนแตกตื่น นี่ก็คล้ายกับเราแอบขำอยู่ห่างๆ เมื่อเห็นคนตกบันไดเลื่อนหรือเดินชนประตู
-อีกประเด็นที่พอจับได้คือคุณเล่นให้ผู้อ่านมีความสุขกับ Sense of Superiority คือความสุขที่ได้อยู่เหนือผู้อื่น คุณจึงกำหนดตัวละครให้มีอำนาจเหนือมนุษย์แต่อาศัยอยู่ในสังคมมนุษย์ (เปรียบเทียบกับผู้ด้อยกว่า เพื่อขับให้ตัวเองเด่นและอยู่สูงกว่าคนอื่น) ไม่ใช่ให้ผู้มีพลังต่อสู้กันเปรี้ยงปร้างเหมือนการ์ตูนแนวเหนือมนุษย์ทั่วไป
คล้ายๆ คนรวยขับรถสปอร์ทผ่านย่านชนชั้นกลางหรือคนจนจะรู้สึกว่าอีโก้พองตัวมีความสุขที่คนอื่นมองเรา
ลึกๆ แล้วคนส่วนใหญ่มีสำนึกของความอยากเป็นอภิสิทธิ์ชนอยู่ด้วยกันทั้งนั้นครับ การตลาดต่างๆ จึงมักเอาเรื่องอภิสิทธิ์ต่างๆ มาล่อตาล่อใจ หรูกว่าคนอื่น ดีกว่าคนอื่น พิเศษกว่าคนอื่น
ตัวอย่างเช่นฉากที่เอ่ยถึงการประยุกต์ใช้พลังรูปแบบต่างๆ เต๋อสร้างฐานะ-ล้างแค้นผ่านการสะกดจิตคน ณัฐทำนายหวยทำนายหุ้นได้ โดยรวมๆ ตัวละครผู้มีพลังอยู่ในฐานะได้เปรียบกว่ามนุษย์เดินดินไม่ทางหนึ่งก็ทางใด
ฉากธนิกเล่นงานคนนอกอำนาจกฎหมายก็ทำนองคล้ายกัน ตอนจบยิ่งชัดมาก มีคนชี้หน้าด่าฉอดๆๆๆ เจอธนิกกระดิกมือนิดเดียวสมองกระจุย ถ้าใครเคยถูกด่ากราดในชีวิตจริงมาก่อน ฉากนี้คงสะใจเสียจนอยากเป็นธนิกซะเอง
-สรุปมนุษย์เราลึกๆ แล้วมีสัญชาตญาณของการทำลายอยู่ในตัวครับ ไม่ว่าจะทำลายคนที่เกลียดขี้หน้าหรือมีความสุขที่เห็นผู้อื่นถูกทำลาย อยากได้ดิบได้ดี อยากเด่นกว่าคนอื่น นิยายนี้สนองตัณหาด้านนั้น ใครว่าเป็นนิยายอีโรติก ผมว่าถูกครึ่งเดียวครับ ยังไม่โดนซะทีเดียว น่าจะเรียกว่าสนองด้านมืดกับกิเลสที่คนเราขาดหายไปและทำไม่ได้ในชีวิตจริง"
ปล ปรัชญาช่างกลข้างบลกูขุดให้นะไม่ได้เขียนเอง
>>683 ต่อ
- (มีสปอย) ใช่ๆ พูดถึงมุขตลกแม่งฮาจริงนะ บางช่วงรู้สึกเนื้อหาแรงไปไม่ค่อยชอบแต่ยังอ่านต่อเพราะถูกใจอารมณ์ขันคนเขียน ไม่รู้ว่ะฮาแบบทิ้งจังหวะให้คนอ่านคิดเอาเอง ไม่ก็เปรียบเทียบประชดให้เห็นภาพ กูโคดฮามุขพิธีกรถูกสะกดจิตกล่าวเปิดงาน อ่านรอบสองก็ยังขำ
“เอาละคะ บัดนี้นักแสดงและทุกฝ่ายของเราพร้อมที่จะมอบความสุขความบันเทิงให้แก่ทุกท่านแล้ว ขอเชิญทุกท่านพบกับละครเวทีนิเทศศาสตร์ ครั้งที่ 19 เดอะ สเปิร์ม ควยดำตำเพื่อเธอ! เชิญรับชมค่า!!” ห้องมืดลงอีกครั้งเพื่อเตรียมตัดเข้าสู่ฉากแรก พิธีกรหญิงถูกฉุดแขนเข้าไปหลังม่าน เสียงโวยวายฟังไม่ได้ศัพท์เล็ดลอดจากหลังเวทีสลับกับเสียงจุ๊ปากให้เงียบ ผู้คนในความมืดต่างฮือฮาทวนกันว่าเมื่อกี้ได้ยินอะไรแปร่งหู
5555 มุขจันไรสัด
ส่วนทวดนนท์ก็ชอบนะ พลังไม่เหมือนใครดี ชอบสุดตอนที่นางสละชีวิตช่วยเต๋อน่ะ ซีนคำพูดนางมีพลังมากๆ เหมือนคนที่เอาแต่หนีปัญหาด้วยการฝืนธรรมชาติมาตลอดแต่พอต้องเจอจริงๆ นางก็ทำใจยอมรับได้ ปิดตัวแบบสวยๆ
- สงสัยคนแต่งกะกูเส้นตลกมันก็คนละเส้นแน่ เพราะกูอ่านแล้วแม่งไม่ฮา
>>980 อ่านวิจารอันนี้แล้วกูก็คิดนะว่าทำไมกูถึงอ่านไม่สนุก ไอ้ปมที่พูดว่าเป็นจุดขายของนิยายเรื่องนี้มันไม่ใช้ปมที่กูชอบหรือตรงกับรสนิยมกูเลย กูไม่ชอบอะไรที่อยู่เหนือผู้อื่น กูไม่ชอบอะไรที่ทำให้คนอื่นเจ็บ กูไม่ชอบมองว่าในแนวที่ว่าดึงเขาลงมาทำให้เขามีมลทินอะไรแบบนี้ ไอ้ปมที่เป็นจุดขายแม่งคือปมที่กูเกลียด
เปลี่ยนเรื่องนิดคือกูสนES คอมมานี แต่ช่วงนี้กูยังไม่มีเวลาไปอ่านลอง พวกมึงที่อ่านแล้วว่าไงกันบ้างวะ ดีรึเปล่าคือกูเห็นปกแล้วกูชอบมาก
- กูอ่านแล้วไม่ถูกจริตแปลกๆ ว่ะ แม่งแรงเกิน ช่วงแรกๆ อ่านแล้วหงุดหงิดกับความไม่สมเหตุสมผลหลายๆ อย่างที่กูอดคิดไม่ได้ว่าทำไมพระเอกมันเทพจังวะ..พลังมึงไม่มีจุดอ่อนห่าอะไรเลยเรอะ พอถึงบท 7 กูก็ดรอปละ แล้วมาอ่านสปอยพวกโม่ง ย้อนกลับไปอ่านตอนจบอีกที อืม...สุดท้ายแม่งก็ได้กับผู้ชายนะ เอาเป็นว่าเรื่องนี้กูอ่านแล้วเฉยๆ ว่ะ เหมือนกูอ่านการินจูนิเบียวผสมอีโรติกพิสดารเข้าไปนั่นแหละ
- มีจุดอ่อนนะทั้งจากพวกเดียวกันที่ใช้พลังด้วยกันไม่ได้ จะโผล่มาตอนที่ 10 up (ขยายความสำหรับติ่ง ช่วงนี้คนเขียนถึงได้เริ่มปั้น ธนิก ณัฐ มีนขึ้นมาคาน power กับอีสันดานเต๋อ ) แล้วก็ตอนหลังๆ จะมีมนุษย์ธรรมดาแต่ฉลาดหน่อยไปหาวิธีเล่นงานพระเอกจนได้ จุดอ่อนแบบใช้พลังไม่ระวังกลับมาทำร้ายตัวเองก็มี
จริงๆ อยากจิ้นเด็กเนิร์ดภูมิXเต๋อมากกว่า ถ้ามีฉากเข้าพระเข้านางกันก็จะดีไม่น้อย แต่อีห่าสุดท้ายมีค่าแค่นักแสดงสมทบชาย เฟลชิบหาย
- หลังอ่านเรื่องแค้นวิปริตจบ ก็นึกถึงกรณีทอมนัวเนียกับแฟนบนรถไฟฟ้า แล้วโดนคนรุมด่าถ่ายรูปประจานต่อทางโซเชี่ยล นึกถึงหน้าตัวเอกเลยนะว่ามันสะกดจิตให้คนทำหรือเปล่า กรณีคนทุบศาลพระพรหมแล้วโดนชาวบ้านกระทืบตายหลายปีก่อนก็คล้ายๆ ฉากที่สั่งให้คนไปเอากันกลางตลาดแล้วโดนเค้ารุมกระทืบ สรุปพลังตัวเอกมีไว้ทำให้คนที่เกลียดเรียกตีนเข้าหาตัวเอง แต่ที่แน่ๆ สังคมเรามีปัญหาเรื่องการเคารพร่างกายผู้อื่นนะ โมโหใครก็ทำตัวเป็นตำรวจศีลธรรมศาลเตี้ยลงโทษเองเลย คนดูก็สะใจ เห็นคนเขียนใส่ประโยคแขวะสังคมไว้ตอนหนึ่ง จำไม่ได้ ประมาณตัวเอกพูดว่าวิธีของมันใช้ได้แต่กับคนในประเทศนี้หรืออะไรนี่หล่ะ เลยนึกถึงเรื่องทอมบนรถไฟฟ้าขึ้นมาเลย
กูไม่กวนละ พอดีเห็นมู้มันว่าง
>>676 นินทานักเขียนกูว่าไม่ต้องหรอก ส่วนรีวิวมึงก็เขียนกำกับว่าบนชีทเลยว่า**มีสปอยล์**คนที่เข้าหิ้งจะได้รู้ก่อน ว่าถ้าอ่านคือมึงรับได้ที่จะโดนสปอยล์ กูเตือนมึงแล้วไรทำนองนั้น
ปกติรีวิวที่กูเขียนจะเล่าเรื่องต้นยันจบ บวกสรุปสั้นๆกับคหสต.ว่าอ่านแล้วโอเคไหมดีสนุกหรือเพลียไม่รอด ยกเว้นสปอยล์ปมเรื่อง/ไคลแม็กซ์นี่กูจะละไว้ให้ไปอ่านเอาเอง แต่ถ้าเรื่องมันเพลนๆไปเรื่อยๆกูก็เอาจนจบอ่ะ
F+rRBxswT มึงจะก็อปปี้ความเห็นเก่ามาทำไมวะ
จะมารวบรวมก็ชี้เอาก็ได้
กูชอบคุณธนิก 555
บ่นถึงLeila อยู่แป๊บๆนางมาอีกแล้ว รีปริ้นท์ เลือนตะวัน ค่ายนาบู น่านับดูนะว่าเขาวาดให้นิยายไทยมากี่ปกแล้วทั้งแต่งทั้งแปล
ใครอยากให้รีวิวเรื่องนี้ไหม โอ๊ยซื้อใหม่เพื่อตอนพิเศษหนึ่งตอนจะคุ้มไหมวะ
พวกมึงงง กูอยากขอความร่วมมือคนที่รีวิวใส่สนพให้กูทีเถอะ กูใส่หิ้งไม่ถูกแล้ว บางอันกูเสิร์จชื่อเรื่องหาไม่เจอด้วยซ้ำ;____;//เมื่อกี้กูก็งงว่าค่ายแกะดำแม่งคืออะไรถถถถถ
ปล. Kigengire no hatsukoi นี่ของสนพอะไรไพเรทมาวะ
ตั้งแต่เห็นมา คิดว่า leila ปกไหนสวยสุด
ริมระเบียงรัก...Fround ...นาบู
เอาย่อๆก็ เคะเจ้าสำราญเพลย์บอยแต่มีปมในใจ กับเมะเสือซ่อนเล็บที่สนใจของร้อน
เคะกับเมะอยู่คอนโดห้องติดกัน ปกติก็ไม่เคยมีปฏิสัมพันธ์แต่ด้วยความเจ้าสำราญเสน่ห์แรงของเคะทำให้รถไฟชนกัน เมะก็อาสาช่วยกันสาวๆออกไปโดยการจูบโชว์ เมะถูกใจเคะรู้สึกน่าค้นหาเพราะรู้ว่าลึกๆเคะมีปมอะไรในใจบางอย่างที่ไม่ยอมเปิดใจให้ใครเข้าไปได้
ส่วนดราม่าเรื่องปมในใจเคะนี่อ่านแล้วหงุดหงิดมาาาาากกว่ามันจะเฉลยก็ค่อนมาปลายเรื่องแล้ว คือพ่อมันแต่งงานใหม่แต่มันเกลียดแม่เลี้ยงมาก รู้ว่าไม่ได้มีแค่พ่อมันคนเดียว มันก็คึกคะนองว่าจะพิสูจน์ให้เห็นว่าแม่เลี้ยอ่ะร่านแค่ไหนก็ไปนอนกับเขาแต่ดันท้องขึ้นมา ตอนนั้นมันยังเด็กไม่มีทางออกไม่อยากให้รู้ว่าแอบตีท้ายครัวทรยศพ่อ ระหว่างที่ยังจนตรอกอยู่ก็มามีเรื่องพ่อกับแม่เลี้ยงขับรถเกิดอุบัติเหตุ นอกจากจะตกใจแต่มันลึกๆมันดีใจที่รู้พ่อจะตายปัญหานี้จะได้จบๆซักที มันเลยไม่ให้อภัยตัวเองที่คิดชั่วแบบนี้ได้ บอกว่าตัวเองเลวไม่คู่ควรที่ใครจะมารัก จนเกือบจะกลับไปทำตัวเสเพลเหมือนตอนแรกๆ แต่เมะมันรักจริงอ่ะก็ค่อยๆกระเทาะกำแพงเข้าไปได้
ปมดราม่ากูว่ามันขาดๆเกินๆบอกไม่ถูกไม่อินเท่าที่ควร ญาติพี่น้องเมะ+ผองเพื่อนเคะน่ารำคาญมากแซว/ถามเรื่องในมุ้งสอดปากเข้ามายุ่งในความสัมพันธ์เยอะเกิน หลายๆอย่างอ่านแล้วเหมือนพยายามยัดลงมา ชนวนเล็กๆแต่เล่นใหญ่มาก สรุปก็อ่านเรื่อยๆได้มีความรำคาญปมและตัวประกอบเป็นระยะ
>>701 กูเกลียดเรื่องนี้มาก อ่านแล้วโคตรหงุดหงิดหลายอย่าง บางอบ่างโคตรไม่สมเหตุสมผล เห็นด้วยว่าปมดราม่าแต่ละอย่างเหมือนยัดๆ มา อ่ายแล้วไม่อิน มันเลยทำให้กูรำคาญเคะชิบหาย กูอ่านนานแล้วแต่กูก็ยังจำความรู้สึกตอนที่อ่านจบครั้งแรกได้ แล้วก่อนหน้านั้นกูโดนคนอวยเรื่องนี้ใส่ไงว่าสนุกมากกกกก ดีงามมากกกก ควรค่าแก่การมีไว้ พออ่านจบแล้วแม่งสวนทางกับที่กูหวังไว้ทุกอย่างเลยยิ่งทำให้เกลียดเรื่องนี้มั้ง
>>702 คือตอนแรกกูว่าจะไม่เฉลยปม แต่ถ้าไม่เขียนเรื่องนี้มันไม่มีอะไรเลยนอกจากที่กูย่อๆสองประโยคนั่นอ่ะ
จอมร้ายกูว่ายังดีกว่าเรื่องนี้นะมันไม่ได้พยายามยัด คนเขียนบอกว่าเรื่องนี้ตั้งใจให้เป็นแมนๆชนกัน เขียนบรรยายเคะว่าสูงพอๆกับเมะผิวเข้ม เสเพล เจ้าเสน่ห์ รุกยั่วเอาคืนเมะบ้าง แต่นิสัยโดยรวมมันไม่ได้แมนขนาดนั้นเลย มันควรได้รับการปกป้องดูแลจะตายจิตใจบอบบาง
กูว่านะเวลาอ่านอะไร อย่าพยายามฟังที่เขาอวยมาก ไม่ฟังอะไรเลยยิ่งดี กลางๆเข้าไว้ ตัดสินใจจะอ่านไม่อ่านจากตัวเองล้วนๆ
>>703 ถ้าให้เลือกระหว่างจอมร้ายกับเรื่องนี้ กูก็ว่าจอมร้ายดีกว่า ถึงแม้ว่าอ่านแล้วจะหงุดหงิดทั้งคู่ก็เถอะ
ตอนนั้นกูเชื่อคำอวยง่ายจริงๆว่ะ เรื่องไหนใครว่าดีกูก็ลองหมด แต่ตอนนี้กูไม่แล้ว เจ็บมาเยอะกับคำอวย ด้วยนี้เวลาหารีวิวอ่านกูก็หาหลายๆ ที่ หาที่ทั้งด่าทั้งชม และยิ่งเรื่องไหนมีให้อ่านเว็บก่อน กูก็จะลองก่อนถ้าชอบค่อยซื้อ จะได้ไม่หลวมตัวเหมือนเมื่อก่อน
>>660 กูมาตอบช้ากูซอรี่ เรื่องย่อเจ้าสาวปลามังกรนะเอาเท่าที่กูอ่านไปไม่กี่ตอน เรื่องชื่อศิลปินพระเอกชื่อไค อันนี้กูรู้จัก แต่นายเอกชื่อคายง(คงแปลงมาจากชื่อใครสักคน)กูอ่านได้กูไม่รู้จัก 5555555 พล็อตมันออกแนวญี่ปุ่นๆ นายเอกเป็นของบรรณาการบูชาเทพไรเงี้ยต้องเดินลงน้ำไปตาย นายเอกจมน้ำพระเอกมันมาช่วยแล้วพามาแต่งงาน (กูคิดว่าพระเอกมันคงมีสตรอรี่ ก่อนหน้านี้คงแอบชอบนายเอกมา) พระเอกเป็นเจ้าแห่งปลามั้งมึง แบบคุมโลกใต้ทะเล 5555 จะพานายเอกแต่งงาน นายเอกไม่แต่งเพราะมันมีเมียอยู่บนบกอยู่แล้ว พระเอกก็ยอมนะมึง ไม่ได้บังคับโหดร้ายแต่บังคับแบบยิ้มเย็นอ่ะมึง ไม่แต่งตอนนี้ก็ได้ แต่ตอนนี้นายเอกก็ไปไหนไม่ได้ไง เนี่ยกูอ่านจบแค่นี้ ไม่กี่ตอน เล่าได้แค่นี้ 5555555
มึงกูหานิยายเรื่องนีงอยู่ น่าจะแต่งในเล้าเป็ด แม่นายเอกเหมือนจะขายตัวหรือมีผช.ไม่เลือกหน้า นายเอกมันเลยเป็นคนแรง และตอแหลมากๆ ถ้าจำไม่ผิดมันถูกขายไปให้บ้านคนๆนึงให้มาเป็นน้องชาย มีพี่ชายที่เกลียดมันมาก นายเอกไปคบกับเพื่อนพี่ชายแล้วมีอะไรกัน แล้วพี่ชายก็ดันมีอะไรกับนายเอกหลังจากแทบจะฆ่ากัน คือนายเอกตอแหลมากๆๆ แล้วก็แรงอ่ะ กูอยากอ่าน แต่หาไม่เจอ
เลือนตะวัน...Bacteria ....นาบู ....มีสปอยล์เต็มๆ
แนวตบจูบ บ้านไร่ รักสามเศร้า เพื่อนรักเพื่อนแค้น เมะปากหนักกับเคะช่างประชดทิฐิสูงทั้งคู่
เมะ เคะ และผญ. สามคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ยังเด็ก ผญ.กับเมะรักกันแต่เคะก็บอกว่าตัวเองรักผญ.เหมือนกันทำไมไม่เลือกมัน ผญ.นางเซ้นส์แรงรู้ว่าจริงๆแล้วที่เคะเข้ามาขัดขวางหาเรื่องเมะไม่ใช่เพราะแย่งผญ.หรอก แต่กันไม่ให้ใครได้เข้าใกล้เมะมากกว่า เคะมันไม่ยอมรับความจริงเลยข่มขืนผญ.แต่พอทำเสร็จแล้วมันถึงได้รู้ใจตัวเองว่าจริงๆไม่ได้รักผญ.เลย ตอนนั้นเคะมีคู่อริมากเคยเกือบโดนเอาชีวิตลุงเลยต้องส่งไปเรียนต่อเมืองนอกแล้วก็ทำงานยาวต่อที่นั่น เจ็ดปีกลับมาที่บ้านเกิดเพื่อมาจัดการเรื่องไร่ต่อจากลุงที่เสียชีวิตไป ก็กลับเข้ามาวนเวียนในชีวิตเมะที่ตอนนี้เป็นพ่อม่ายลูกติดสุดฮอตประจำจังหวัด เนื่องจากผญ.ตายจากโรคมะเร็งไปหลายปีแล้ว
ปมดราม่าแตกหักคือเคะรู้ว่าเด็กคือลูกตัวเองแล้วพยายามจะฟ้องร้องเอาสิทธิ์ในการเลี้ยงดูลูกมาประกอบกับไอ้ปากช่างประชดของเคะที่พูดตอกย้ำเรื่องย่ำยีผญ.ให้ไฟแค้นในตัวเมะลุกพรึ่บขึ้นมา เมะข่มขืนเคะให้รู้สึกถูกทำลายศักดิ์ศรีแบบเดียวกัน เคราะห์ซ้ำกรรมซัดป้าที่เลี้ยงดูเคะมาตั้งแต่เกิดก็ตายจากไปอีกเคะมันเคว้งคว้างยอมแพ้ไม่สู้อะไรอีกแล้วทั้งเรื่องลูก เมะก็เกลียดมันเข้าใส้ ไร่ก็จะขายทิ้งแล้วกลับไปทำร้านอาหารที่อเมริกา เมะมันถึงยอมวางทิฐิลงแล้วจับเคะมาอยู่ไร่ตัวเอง จบไปแบบหวานอมขมกลืน มันรักห่วงใยกันแหล่ะ อยู่ด้วยกันชวนทะเลาะตลอดแต่พอมีปัญหาก็กระโจนเข้าไปช่วยเหลือสุดตัว แต่มันมีเรื่องที่เคะเคยย่ำยีผญ.เป็นก้างชิ้นโต เมะมันเลยไม่อยากยอมรับว่าตัวเองก็รู้สึกดีๆกับเขา
สำหรับกูชอบเรื่องนี้สุดของคุณBacteria การเล่าเรื่องปมค่อยๆคลายออกมาพอดีๆ มีการบาล๊านซกันระหว่าง หวาน ขม ขื่น และเน่า 5555
โอ๊ยยย นับนทีดาเมจแรงมาาาาก พี่สองกูเริ่มใจอ่อนแล้ว #คู่ตรงข้าม
ขอความช่วยเหลือออ โม่งใดเคยอ่านthree times blinkของcbบ้าง แล้วมีเล่มเล็ก2เล่มของเรื่องนี้ไหม กูต้องการความเห็นว่าแม่งควรมีในครอบครองมั้ยวะ มีคนเอาออกมาขาย แต่ราคาก็ไม่เบา ช่วยกูหน่อยยย กูช่างใจครึ่งๆ อยากได้แต่ก็แพง ปล.เกลียดการตลาดเล่มเล็กชิบหายยยย
>>712 กูมีเล่มหลักละ มีคนมาขายเล่มเล็กสองเล่ม ปกติพวกที่เอามาอัพราคาขายก็เล่มละ100-200อยู่ละ *ย้ำเล่มเล็กๆไม่กี่หน้า กูล่ะเกลียดการตลาดนี้จริงๆ ถ้าทางค่ายแม่งทำขายเองเล่มละ40-50รวยตายห่าละ 555555555 สรุปเล่มเล็กโอเคใช่มั้ยวะ กูเจอคนที่เขาขายแบบกูพอรับได้(นิดๆ) เลยลังเล
The Long Kiss' Desert Bacteria Nabu
กูอ่านนานแล้วจำไม่ค่อยได้ รู้แต่ว่าตอนแรกเปิดมานึกว่าคนน้องเป็นนายเอก สุดท้ายหวยมาออกที่พี่ แถมพระเอกยังได้ทั้งพี่ทั้งน้อง คือตอนแรกพระเอกนี่ก็ไปข่มขืนนายเอก แล้วก็มาได้กับน้องนายเอกอีกเพราะน้องมันอยากให้ปล่อยพี่มันไป (โดนจับเป็นเชลยทั้งคู่แนวทะเลทราย) คือกูไม่ชอบพล็อตแบบได้ทั้งพี่ทั้งน้องอ่ะมึง สุดท้ายก็เลือกนายเอกไปตามระเบียบ แถมน้องมันยอมอีกต่างหาก คิดว่ามันไม่ได้ชอบพระเอกอะไรประมาณนี้ เป็นมึงมึงรู้สึกยังไงวะ ได้ผัวคนเดียวกับน้อง ห่า กูไม่ปลื้มอย่างแรง ปมดราม่าในเรื่องก็น้ำเน่าสัสๆ หลังจากจะฆ่าตัวตายแล้วไม่ตาย สุดท้ายให้อภัยพระเอกง่ายชิบ ทำไมมึงง่ายจัง โห กูเบื่อ
>>721 กูโคตรเกลียดงานของคนแต่งคนนี้ กูอ่านไป 4-5 เรื่องเพราะกูไม่อยากตัดสินด้วยผลงานเดียว สรุปคือโคตรเหี้ย อย่างทะเลทรายอะ จะได้ทั้งพี่ทั้งน้องกูก็ไม่ได้อะไรมากนะแต่เหตุผลซัพพอร์ทในเรื่องแม่งโคตรไม่สมเหตุสมผล แล้วหลายเรื่องของคนแต่งคนนี้กูอ่านแล้วรู้สึกว่าตรรกะของตัวละครในเรื่องแม่งประหลาดสัสๆ ประหลาดเกินไปแล้ว แต่อย่างว่ารสนิยมกูคนเดียวไงมันเอาไปติดสินแทนใครไม่ได้ ส่วนตัวกูคือขอเอาเงินไปซื้องานของคนเขียนคนอื่นอ่านว่ะ กูยอมแพ้ แต่กูค่อนข้างชอบบทบรรยาย/ภาษาของคนแต่งคนนี้นะ
มึงๆ awkward นี่ตอนจบแฮปปี้ป่ะวะ มีแต่คนบอกดราม่าอึดอัดทั้งเรื่อง อ่านรีวิวโม่งก็บอกแค่ดราม่า
กูอยากถามเกี่ยวกับนิยายแปลใหม่ของเฮอร์ มันน่าเก็บไหมวะ มีใครเคยลองแล้วบ้างเล่าให้กูฟังทีเนื้อเรื่องเป็นไง แล้วค่ายนี้งานแปลโอเคไหม
>>727 เรื่องไหนวะใช่ที่เพิ่งประกาศลิขสิทธิ์ป่ะวะ ช่วงนี่เฮอบุกตลาดแปลรัวๆ ถ้าถามการแปลของเฮอกูว่าอยู่ที่มึงเคยอ่านงานแปลใครมาก่อน แล้วเอาใครเป็นมาตราฐาน แบบกูยกชั้นคุณเฟื่องไว้ที่1 ค่ายไหนก็แปลได้ไม่ดีเท่าเขาในความรู้สึกกู ที่อ่านๆมาก็แค่อารมณ์อ่านได้แต่ถามว่าดีไหมสำหรับกูคือไม่ สรรพนามแม่งแปลกๆก็มี อ่านแล้วไม่ลื่นก็มี แต่เห็นบอกว่าขุนศึกของเฮอแปลดีขึ้นแต่ก็ไม่รู้ดีขึ้นแค่ไหนกูไม่ได้อ่านว่ะ รอคห.ต่อๆไป
>>727 เรื่องเจ้าสาวจำแลง กูเคยอ่านแล้วประมาณสิบตอน มีคนเอามาแปลจากอังกฤษเป็นไทยไว้ในเด็กดี พอเห็นนกฮูก LC ไปแล้วเลยหยุดแปล ... ถ้าถามกูก็โอเคนะ ไม่ได้สนุกเว่อร์แต่ก็ไม่ได้แย่อ่ะ พล็อตสไตล์พิมพ์นิยม นายเอกปลอมตัวเป็นเจ้าสาวมาแต่งงานแทน พระเอกก็ไม่ชอบโดนคลุมถุงชน กะจะแกล้งให้เจ้าสาวทนไม่ได้ แต่นายเอกดันรับได้ทุกอย่าง หนักเอาเบาสู้เลยได้ใจพระเอกไป กูอ่านถึงตรงนี้
พูดถึงงานแปลของเฮอ ไปอ่านดูในโพสที่เฮอลงรูปปกเรื่องเจ้าสาวจำแลงก็มีคนมาชมปกสวย อะไรก็ว่าไป
แต่บางคนมาถึงก็... ทำบ็อกเถอะๆๆๆ ขอจั่วปังๆๆๆ คือมึงเอ๊ย หนังสือมันมีแค่เล่มเดียว เป็นเรื่องสั้นๆ ยังจะเอาบ็อก
ทีนี้พอเฮอบอกว่าเล่มเดียวจบ ก็จะเอาปกแข็งกันอีก กูไม่ค่อยเข้าใจว่ะว่าทำไมเดี๋ยวนี้จะซื้อหนังสือสักเรื่องต้องดูว่าจั่วปังมั้ย พรีเมี่ยมแค่ไหน
เรื่องหน้าปกยังพอเข้าใจว่าถ้าปกไม่สวยคงไม่อยากหยิบมาอ่าน แต่ถึงขนาดลามไปตัดสินจากบ็อกเป็นหลัก เรื่องไหนมีบ็อกจะรีบซื้อ กูว่าแปลกๆ
สมัยนี้นิยายไม่ได้ซื้อไว้อ่านเนื้อหาเหรอวะ แต่กลายเป็นของสวยๆงามๆ ที่เอาไว้อวด ซื้อมาเป็นตั้งๆ เก็บแฝดก็มี แต่ไม่เคยอ่าน ถ่ายรูปอวดแล้วดอง
เจ้าสาวจำแลง ปกสวยนะแต่เท่าที่กูอ่านเคะไม่นางพญาแบบนั้นดูเอ๋อๆซื่อๆ เรื่องโดนรวมตลก มีดราม่านิดหน่อย
>>731 เห็นด้วย กูอ่านวายมาตั้งแต่สมัยปกกราฟฟิกกากๆ ลายเส้นเบี้ยวๆ เดี๋ยวนี้ปกสวยพัฒนาขึ้นมาก แต่นิยายก็คือนิยายถ้าไม่สนุกต่อให้สวยแต่ไหนก็พัง ถ้าจะเอาแต่ปกสวย กล่อง ปกแข็ง มึงไปซื้อartbookเหอะว่ะ
>>731 +1 เลยมึง เดี๋ยวนีหนังสือแม่งไม่ได้มีไว้อ่าน แต่มีไว้เป็นของอวดกันไปละ เนื้อหาช่างแม่ง ได้ถ่ายรูปแฝดสองแฝดสามลงโซเชียลฟินกว่าได้อ่านเนื้อเรื่องอีกมั้ง ยิ่งฮูกถ้าจะเอาเวลาไปทำบ๊อกนะ ไปพัฒนาการแปลให้ดีขึ้นก่อนเหอะ
>>733 เออจริงไปซื้อ art book เอาเหอะ ที่ตลกคือกูเห็นบางคนชอบมาบ่นว่าอยากได้ปก(นักวาดดังๆอยู่คนสองคน)ทุกรอบ ทั้งๆที่แม่งก็รับสั่งart book ด้วยซ้ำลำไยว่ะ
เพิ่งอ่านเจ้าสาวปลามังกรจบ กูเคยอ่านงานของเขาที่เป็นนักบินแล้วไม่ชอบเท่าไหร เรื่องปลาฯนี่ดีกว่ามากมีความแฟนตาซี ดราม่า สับขาหลอก แต่กูว่าหลังจากที่มันโดนน้องชายจับไปหลังจากที่ขึ้นมาจากน้ำมาช่วยโรคระบาดในหมู่บ้านเริ่มออกทะเลไปนิด เบื่อความเป็นคนดีใสซื่อเห็นแก่คนอื่นของเคะทำให้เกิดเรื่องซวยๆเป็นลูกโซ่ยืดเยื้อไป เข้าใจว่าต้องสร้างเรื่องราวให้เห็นกว่าความรักแท้จะก่อขึ้นในใจเคะ กูอ่านข้ามมากหลังๆ พระเอกเหมือนตัวประกอบ จริงๆถ้าเขาไม่เอาชื่อศิลปินมาใช้กูว่าก็เป็นงานออริได้เลย บางชื่อแปลงแล้วก็ไม่เข้ากับเรื่องอยู่ดี
>>705 ยอมตรงไหนว่ะ ปลาแม่งจับแดกตั้งแต่ตอนสอง ไม่กี่ตอนถัดมาก็เอ้าท์ดอร์กลางวันแสกๆ
>>732 กูเห็นด้วยมากๆๆๆ เรื่องราคา คือพรีเมี่ยมมากต้นทุนก็สูง แล้วสำนักพิมพ์(หรือนักเขียนที่พิมพ์เอง)จะทำไง? ก็มาเก็บเพิ่มในราคาหนังสือสิ...
แค่ค่าบ็อกจั่วปังก็สองร้อยแล้วอ่ะ กูเสียดายตังค์ตรงนี้มาก เอาไปทำอะไรได้ตั้งหลายอย่าง ยิ่งปกแข็งยิ่งโคตรไม่จำเป็น พกไปไหนก็หนักเปล่าๆ ถืออ่านลำบาก แค่ซื้อมาแล้วห่อปกดีๆ ก็เป็นการถนอมแล้วมั้ง จะเอาพรีเมี่ยมอะไรนักหนา
กูเบื่อมาก อย่างเซ็ททหารของวันเดอร์วายที่เป็นบ็อกสวมก็มีคนไม่เม้นว่าจั่วปังดีกว่าๆ เอาจริงๆ กูชอบบ็อกนะ แต่ต้องเป็นเรื่องหลายๆ เล่มจบหนาๆ อย่างพวกเพอร์ซีย์ แฮร์รี่นู่น ไม่ใช่แบบสองสามเล่มบางๆ ก็มีบ็อกแบบนิยายวาย อิเหี้ย มันรกที่เก็บชิบหาย เปลืองที่ และกูก็ชอบนิยายถูกๆ มากกว่านิยายที่มีบ็อก
หลายที่กูก็เห็นมันก็ให้เลือกซื้อเลือกจองเเบบไม่มีบ๊อกซ์นี้ กับมีบ๊อกซ์นะเว้ย มึงต้องเข้าใจว่ามีบ๊อกซ์เเล้วคนจองเยอะ เพราะมันจองไปขายต่อ บางที่ไม่สนใจหรอกว่าใรจะเอาไปขายต่อเเพงๆ เเค่กูขายหนังสือได้ก็พอ
KY มีใครรู้ปะว่าขอให้ไม่ใช่รักจะพิมพ์กับที่ไหน นข. พูดเหมือนมีสนพ. แล้ว
กูสงสัยว่าพวกมึงรู้ได้ไงวะว่าใครมาอวย แบบอวยจริงอวยปลอม อันนี้กูสงสัยอ่ะ บางทีกูไม่กล้าอวยเรื่องที่กูชอบเพราะกลัวคนคิดว่าเขามาเล่นเอง อย่างกูเคยอวยเรื่องนึงไปแล้วมีคนบอกว่ากูเป็นนักเขียนอ่ะ กูเลยไม่กล้าอวยเรื่องไหนอีกเลย
กูว่าคนเม้นที่บอกจะเอาจั่วปัง จะเอาปกแข็ง ก็มีแต่หน้าเดิม คือลูกค้า สนพ ไม่ได้มีแค่พวกที่เม้นป่ะวะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.