Last posted
Total of 1000 posts
>>>/801/1995 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 1
>>>/801/2077 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 2
>>>/801/2130 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 3
>>>/801/2188 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 4
>>>/801/2317 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 5
>>>/801/2449 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 6
>>>/801/2622 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 7
>>>/801/2735 ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 8
สาระ :
>>>/801/1995/930 Omegaverse คืออะไร
>>>/801/2077/57 หิ้งโม่ง
หิ้งโม่ง ver. ล่าสุด https://goo.gl/44LcJL
มากูเปิดให้
ในนี้มีคนอ่านอ๋องแมวป่ะวะ กุชอบความอัพเร็วของคนเขียนมาก แต่งเร็วทันใจชิบหายเลย
>>5 เรื่องแนวจีนโบราณแฟนตาซีนิดๆ มีพลังวิเศษ เคะโดนใส่ร้ายจนตายในชาติก่อน แล้วย้อนกลับมาเป็นตัวเองตอนเด็กใหม่อีกครั้ง เมะเป็นอ๋อง+แม่ทัพ ชาติก่อนเคะเป็นนายบำเรอ แต่มีเหตุให้ถูกปลด บลาๆๆ ประมาณนี้ เรื่องเนิบหน่อยๆค่อยๆคืบอ่ะมึง มีปมในอดีตเยอะ เคะแมรี่ซูอย่างที่พูดกัน ยิ่งกว่าเทพทรู แบคดีสกิลโคตรโกง และมีความซื่อที่กูว่าเกือบโง่แต่โง่ไม่สุด ยังฉลาดบ้าง ส่วนเมะแบบนิ่งๆเงียบๆ แต่พออ่อยทีใจกูกระเจิง หวานๆน่ารักดีมึง ที่สำคัญคืออัพเร็วสัด วันละตอนได้อ่ะ
ky หน่อย ห้องสาวฟุอยู่หมวดไหน? เมื่อกี้ปิดไปหาไม่เจอว่ะ
>>5 เออเคะแมรี่ซูอ่ะ แต่กูขำทอล์กตนเขียนที่บอกว่านาบเอกจะค่อยเติมทรู จะเป็นเทพทรูแล้ว 555555 และชอบอีกอย่างคือนายเอกมันไม่ได้จะแก้แค้นอย่างเดียวอ่ะ ตลกดี อ่านได้เรื่อยๆ แต่เวลาเคะเล่าเรื่องในอดีตก่อนตายนี่ก็น่าสงสาร ชาติก่อนทำไมพระเอกแลดูเลวต่างกับชาตินี้ชืบหาย
เพื่อนโม่งงง คือตอนนี้กูอ่านอ๋องแมวและพี่เงือก ซึ่งกูค้างมากทั้งสองเพราะยังไม่จบ กูขอให้เพื่อนโม่งช่วยชี้แนะกูด้วย ช่วยแนะนำนิยายจีนบนเว็บที่จบแล้ว และมาตรฐานค่อนข้างอยู่ในเกณฑ์รับได้ของเพื่อนโม่งให้กูที
>>11 เออตอนอ่านแรกๆกูก็แอบคิดทำไมพระเอกแม่งดูเลวจังวะ ชาตินี้มาแบบละมุนมาก55555 กูว่าเพราะมุมมองนายเอกด้วยว่ะ เรื่องจริงอาจจะไม่ใช่แบบที่นายเอกคิด แล้วมีรัชทายาทอีก นี่ก็น่าจะตัวแปรสำคัญที่ทำให้นายเอกตกกระป๋องนะ ทำเพื่อปกป้องงี้ โอ้ยพูดเองก็แอบรู้สึกเน่าเอง5555555555
>>13 มึงอ่านเหมือนกูค้างเหมือนกูเลย555555
อ๋องแมวนี่กูว่าพระเอกมันก็ไม่ได้เลวอะไรหรอกมั้งชาติที่แล้ว มุมมองนายเอกล้วนๆเลยที่ทำให้ดูเลว55555 มีนายบำเรอหลายคนก็จริงแต่กุว่าท่านอ๋องแม่งเอานายเอกคนเดียว จากที่อ่านมาว่าตอนเป็นนายบำเรอแล้วโดนเหมียวๆหนักตลอด อินายบำเรอคนอื่นแม่งไม่เป็นไรตื่นเช้าเชิดหน้าชูตากันได้ มีแต่ถิงถิงนี่โดนหนักจนตื่นสายคนเดียว อินายเอกมันซื่อด้วยแหละชาติแล้ว กุว่าเรื่องขนมที่อ๋องแดกแต่ของลู่ชุนน่าจะเพราะอิลู่ชุนนี่แหละสลับขนมไม่ก็ทำไรซักอย่าง อ๋องอาจจะคิดว่าเป็นขนมที่ถิงถิงทำเลยแดกเข้าไปซะเยอะ ดูรักถิงถิงจะตายแต่ชาติที่แล้วไม่มีโอกาสอธิบาย /กูเดาล้วนๆ5555
กูขอมาร้องไห้หน่อย กูเข้าหิ้งไม่ได้อ่ะพวกมึง มันให้ยืนยันเบอร์โทรศัพท์ มีวิธีแก้ไหม
ดูทำงานเป็นขบวนการดีอะมึง ถึงแม้จะสวมโม่ง 5555555 รักพวกมึงจังเลยค่ะะ!!! 55555
เห็นเพื่อนโม่งพูดถึงอ๋องแมวกันกูเลยตามไปอ่านมั่ง แม่ง เหมียวๆแม่งน่ารัก ภาพประกอบ3Dสมจริงเสียจนทำร้ายกูหนักหน่วงมาก แต่กูชอบท่านรองอครเฉินว่ะ ท่านรองโคตรน่าจับขยำขยี้ด้วยความรัก หลังๆคุณเขาจะมีคู่ไหมวะ
กูเห็นแวบๆจากมู้ที่แล้วมีคนแนะนำเรื่อง half มา ช่วงนี้อยากอ่านแฟนตาซีเลยลองไปอ่านดู สนุกเลยแหละ แต่แอบขัดใจนิดหน่อย ขอพื้นที่ให้กูระบายที 5555555
ช่วงต้นเรื่องกูกรี๊ดมาก ความสัมพันธ์แบบใสใส เฟรนด์โซนก๊าวใจกูสุดๆ ประเด็นดราม่าทั้งหลายแหล่ก็ผูกปมมาดีเลย จนถึงตอนที่โนวารู้ใจตัวเองแล้วกูก็ยังกรี๊ดอยู่ เพราะแม่งยังใสใส แอบรักเพื่อนกุ๊กกิ๊ก 5555555
แต่พอเรื่องดำเนินไปถึงตอนที่ฮาฟโดนไล่ตาม ซัมม่อนภูตมาช่วย แล้วมีเรื่องเติมพลัง...กูรู้สึกภาษาที่คนแต่งใช้บรรยายฉากเรทมันอ่านแล้วติดขัดว่ะ อาจจะเป็นเพราะความเรื่องมากของกูเองรึเปล่าที่รู้สึกว่ามันไม่สวย มันดูทื่อๆ ฉากจูบคนแต่งยังใช้ภาษาดีนะ อ่านแล้วเอโร่ยอยู่ แต่ฉากที่เรทกว่านั้นกูอ่านแล้วเฉยมาก ยิ่งหลังๆมีฉากจูบฉากเรทบ่อยพอควร กลายเป็นว่ากูอ่านแล้วรู้สึกไม่ค่อยสนุก+มีอารมณ์ร่วมไปกับฉากนั้นๆ คำบางคำนี่กูอยากให้คนแต่งเปลี่ยนไปใช้คำอื่นมากกกก สำหรับกูเจอคำนั้นเข้าไปแล้วคิลมู้ดสุดๆ ดับอารมณ์กูเลย
สรุปคือ เนื้อเรื่องดี ไอเดีย+พล็อตวางมาแน่น รีเสิร์ชเยอะ มีจิกกัดสังคม แอบชอบ talk คนแต่งเป็นการส่วนตัว (เพราะอ่านแล้วได้ความรู้อะไรใหม่ๆ) ถ้ารับฮาเร็มกับฉากเรทๆได้ กูก็ขอแนะนำให้อ่าน ส่วนเรื่องภาษากับการใช้คำคนอื่นอ่านแล้วอาจจะไม่คิดเหมือนกูก็ได้ กูเรื่องมากไปเอง 555555
>>33 กูเองก็ชอบตอนแรกเหมือนกัน คือกูชอบแนวคิดและความแน่นของพล๊อตมากๆ ต้องชมคนเขียนเลยว่าทำการบ้านมาดี
แต่พอเริ่มฮาฟโดนไล่ล่า มาจึงถึงตอนโนวาไปอีกเมือง กูรู้สึกว่าเรื่องมันยืดไปมาก แบบมากๆ จนตอนนี้กูไม่ค่อยอยากอ่านแล้ว
รายละเอียดอะไรก็เยอะไปหมด เรื่องมันเลยไม่ค่อยเดินด้วย กูไม่รู้ว่าคนเขียนตั้งใจให้มีกี่ตอนจบ ไม่รู้เลยว่าตอนนี้ถึง 1 ใน 4 ของเรื่องหรือยัง
คือกะเข้าไปส่องคอมเม้น ถ้าเรื่องมันดำเนินไปมากกว่านี้ หรือพระ-นายได้เจอกันสักที กูคงกลับไปอ่านอีกรอบ
ปรกติก็อ่าฮาเรมได้นะ แต่อ่านฮาเรมรื่องนี้กูเฉยมาก ถึงขั้นเบื่อ ไม่อิน ฉากเรทฮาฟกับผู้คนอื่นๆ ก็ไม่ฟิน ขัดๆ ไปหมด
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน อาจจะเป็นที่กูเองด้วยมั้ง =___=
แต่กูขัดใจนิดหน่อยตรงที่มันแบ่งชัดเจนเกินไปมั้ง แบบนายเอกต้องมีฮาเรมแบบเมะ เป็นผู้ชายหล่อล่ำทั้งนั้น
ส่วนพระเอกก็มีฮาเรมเป็นผู้หญิงนมใหญ่ๆ ล้วนเลย
พวกมึงช่วยรีวิวตามนี้หน่อย ไม่ครบไม่เป็นไร
Youkai Detective Jinze
คำสาบานแห่งพันธมิตรเงือก 无尽之路
หัวใจหลังเลนส์ Arunoki
สาปรากไทร Zitraphat
กลับไปเลี้ยวที่ทางแยก Czuki
Charm Online เกมบ้าอะไรวะเนี่ย! Silver Fish
Kill the lights Jang Ryang
อร่อยรักนักปรุงรส Zi Yao Ri
มากกว่าพี่แต่ไม่ใช่ลุง Indigo
อริรัก ฝานลั่ว
>>36 มึงมาทีหลายเรื่องเลยกูเคยอ่านหลายเรื่องอยู่พอจำได้นิดหน่อย เอาเรื่องที่เพิ่งอ่านละจำได้บ้างละกันนะ
-สาปรากไทร กูอ่านจบจำได้ว่าดาร์กๆไม่หวานซาดิสๆ เหมือนคนเขียนผูกปมไว้กับอีกเรื่อง? ที่ยาวกว่ามาก(กูไม่ได้อ่าน)
-หัวใจหลังเลนส์ เคยอ่านอยู่นานแล้วจำไม่ค่อยได้ ถถถถ จำได้แค่ว่าก็สนุกดีนะมึง ไปหาในหิ้งโม่ง/รอโม่งคนอื่นมาตอบละกัน
-Charm Online แนวเกมออนไลน์ทั่วไปในความคิดกูนะ ไม่แน่ใจเรื่องนี้เขาอัพจบไหม มันมีแนวออนไลน์อยู่สองสามเรื่องมีเรื่องนึงคนเขียนแต่งไม่จบ จำได้ว่าอ่านได้เรื่อยๆนะ
-อร่อยนัก ใช่ที่กำลังอัพอยู่ในเด็กดีปะ เหมือนกูเคยเข้าไปอ่านไม่กี่ตอน เคะทำอาหารเก่งแอบรักแม่ทัพใหญ่ที่แสนเย็นชา... กูจำได้แค่นี้อะ ถถถ สำหรับกูเรื่องนี้เฉยๆ
>>38 กูเพิ่มหน่อยไปค้นมาจำได้ละ Charm Online ดูเหมือนออนไลน์ทั่วไปแต่แปลกไปตรงที่เข้าเกมแล้วทุกคนติดคำสาป อย่างนายเอกเป็นแวมไพร์ เพื่อนนายเอกเป็นกระต่าย พระเอกเป็นหมาป่า มีผจญภัยไปเรื่อยๆเลเวลอัพ คำสาปแรงขึ้น สลับกับชีวิตในโลกจริงของตัวละครหลัก มีคู่นอมอลด้วย อ่านได้เพลินๆสนุกดี ตัวละครหล้กไม่น่ารำคาญ
เงือกแนวจีนสมัยอนาคต(มั้งกูจำไม่ได้ละมันสมัยไหน555) โลกเป็นดาวเคราะห์หางแถว มนุษย์ย้ายไปอยู่ดาวอื่นกันหมด มีสู้รบกับเผ่าพันธุ์ประหลาดแย่งทรัพยากรกัน มีหุ่นยนต์ พลังจิต พระเอกที่ไม่ระบุสถานะบนล่างเป็นทหารปลายแถวกิ๊กก็อก บังเอิญเจอเงือกซาดิสม์ เลยได้อัพสกิลตัวเองรัวๆ เงือกเรื่องนี้จะมีเงือกโบราณหลงยุคมาที่พระเอกเจอ มีสกิลเทพโคตรโกงทั้งเผ่า กับเงือกที่มนุษย์สร้างมาเพื่อให้เป็นคู่ครองของมนุษย์ อ่อนแอบอบบางนุ่มนิ่ม เป็นเจ้าหญิงดิสนีย์ พระเอกโดนหลอกให้รับตัวเงือกซาดิสม์มาเป็นเมีย แต่ด้วยความเก่งเทพของนาง พระเอกเลยโดนเอาครีบฟาดก้นรัวๆทุกวันแทน... สเกลใหญ่ปมเยอะ เรื่องอีกยาว จีนน่าจะจบแล้วมั้ง ภาวนาให้เก็บปมครบละกัน สนุกดีตามฉบับตัวเอกฝึกสกิลเก่งเทพอ่ะนะ มันดีตรงเงือกนี่แหละมึงเอ้ยยยยย เมะชัดๆ เป็นคนที่ดูถูกกดไม่ลงฟ่ะ55555555
>>34 >>37 กูก็แอบคิดว่าหลังๆเรื่องมันยืดเรื่องเกินไป เรื่องไม่ค่อยดำเนินเลย
เห็นด้วยกับเรื่องฮาเร็มที่แบ่งชัดเจนมากๆๆๆๆๆ โนวามีแต่ภูตผู้หญิง ส่วนฮาฟมีแต่ภูตผู้ชาย โคตรชัดเจนอะมึงงง เข้าใจว่าจะปูพื้นฮาเร็ม แต่มันก็ไม่ต้องแบ่งเพศชัดขนาดนี้ก็ได้มั้ง
ส่วนจำนวนตอนถ้าจำไม่ผิดคนแต่งบอกจะเขียนราวๆ 50-70 ตอนมั้งนะ ไม่ค่อยมั่นใจในความจำของตัวเอง 555555 แต่จากเรื่องที่เริ่มอืด+ยืดขนาดนี้ กูว่าเผลอๆอาจจะเกินร้อยตอน
>>36 กลับไปเลี้ยวที่ทางแยก ...เคะมีปัญหาชีวิตหนักหน่วงมาก น้องชายตายทำให้ความหวังของแม่และพ่อมาลงที่ตัวเองหมด ต้องเรียนต้องทำในสิ่งที่ไม่ชอบเพื่อให้พ่อแม่ภูมิใจ ต้องแสร้งทำเป็นร่าเริงสดใสทั้งที่ในใจก็เครียดจะตายห่าอยู่แล้ว พ่อแม่ก็เอาแต่พูดถึงแต่น้องชายที่ตายไปทำให้เคะเก็บกดอย่างหนักจนขั้นเป็นโรคซึมเศร้า เคะเรียนหมอแต่เนื่องจากปัญหาที่ว่ามาทำให้ไม่อยากพบหน้าผู้คน ไม่เข้าเลคเชอร์ ส่งผลถึงการเรียน แถมยังมีปัญหาโดนลอยแพจากเพื่อนๆในคณะด้วย แต่พระเอกที่เรียนหมอด้วยกันก็เข้ามาช่วยประคับประคอง เยียวยาจิตใจให้ฝ่าฟันช่วงนี้ไปได้ ตอนที่เคะระเบิดระบายทุกอย่างที่อัดอั้นในใจออกมาให้พ่อฟังแมร่งโคตรสะใจอ่ะ
เรื่องอื่นๆ ขอกูรื้อฟื้นก่อนนะ วันนี้ชาวบ้านเขาหยุดกูยังต้องทำงาน กระซิกๆ
อัปลักษณ์ติดtop20เด็กดีหมวดวายด้วยพวกมึง น้ำตาจะไหล
>>36 เงือก ฟิลเตอร์ของกูล้วนๆ ในฐานะที่อวยเรื่องนี้นะ 55555 เป็นเรื่องในโลกอนาคตประมาณพันปีข้างหน้า เหมือนพี่เงือกในอดีตอยู่ในช่วงต้องโตเป็นผู้ใหญ่เลยต้องอยู่สภาวะหลับในเปลือกหอย จริงๆ ต้องหลับไปแค่ปีเดียวมั้ง แต่พี่เงือกแกหลับไปนานเป็นพันปี ตื่นมาอีกทีทุกอย่างเปลี่ยน มีหุ่นยนต์รบเหมือนกันดั้ม มนุษย์สามารถใช้พลังจิตได้แล้วด้วย เผ่าเงือกตัวเองไม่มีเหลือ จนมาเจอพระเอกของเรื่องซึ่งกูเดาว่าเป็นเคะ 5555 ที่กากกกกตอนนี้ ตอนนี้มนุษย์กระจายอยู่ในจักรวาลไม่ได้แค่โลกที่เดียว โลกถือเป้นดาวบ้านนอกๆ แล้วพี่เงือกแก็รู้ว่ามนุษย์ได้สร้างเงือกขึ้น แต่เงือกที่มนุษย์สร้างขึ้นโคตรจะบอบบางออนแอ ที่สำคัญคือระบุเพศไม่ได้ แต่ท้องได้ทุกตัว ซึ่งมันตรงข้ามกับเงือกจริงๆ ในอดีตอ่ะ เผ่าเงือกต้องแข็งแกร่งแรงเยอะ และที่สำคัญคือมีระบุเพศชายหญิงชัดเจน พี่เงือกแกปลอมตัวเป็นเงือกบอบบางจนฉีหนานเลือกเป็นเมียเงือกตัวเอง แต่พอความจริงออกมากูสงสารฉีหนานมากกกก โดนลวนลามตบก้นตลอดดด แรกๆ โดนแค่หางฟาดแต่หลังๆ พี่เงือกเปลี่ยนเป็นมือตบแทน เพราะตูดฉีหนานเด้งดี กูเลยหมั่นใจว่าพี่เงือกเมะแน่ 5555555
Charm Online กูอ่านสักพักแล้วอ่ะ อาจลืมๆบ้าง เป็นแนวเกมออนไลน์นั่นแหละ ที่ต้องนอนหลับเข้าเกม และก็เหมือนที่เม้นบนบอกว่าเกมนี้เข้าไปแล้วจะติดคำสาป คล้ายๆเลือกอาชีพ แต่เกมนี้ไม่ให้เลือกเองมันจะสุ่มตามความเหมาะสมและเปลี่ยนจากอาชีพเป็นคำสาป เคะติดคำสาปแวมพ์ไพร์ เมะตคำสาปมนุษย์หมาป่า กูว่าเรื่องนี้อ่านได้เพลินๆดี มีคู่นอมอลด้วย ซึ่งฝ่ายหญิงรุกจีบก่อน 555555 กูชอบเรื่องนี้เพราะเคะมันแปลงเป็นค้างคาวได้กูอ่านแล้วอยากบีบขย้ำๆ ชิบหาย หมั่นเขี้ยวค้างตาวตัวอ้วน
มากกว่าพี่แต่ไม่ใช่ลุง อันนี้อ่านนานแล้ววจำไม่แม่น เคะแก่กว่า อายุสามสิบกว่า ส่วนเมะอยู่มหาลัยอยู่เลยมั้ง บ้านสองคนนี้อยู่ติดกัน เมะมัชอบไปแหย่ๆลุงอ่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้น อ่านได้เพลินๆ ส่วนตัวกูชอบเรื่องนี้เพราะเคะลุง 5555
Kill the Light ...เมสันเป็นทหารรับจ้าง ถูกคนในทีมหักหลังฆ่าตายระหว่างปฏิบัติภารกิจสำคัญ วิญญาณมาเข้าร่างดาราฮอลลิวู้ดตกอับที่หัวใจวายตาย เจ้าของร่างคนเก่ามีแต่เรื่องฉาวโฉ่ทั้งเสพยา มั่วเซ็กส์(เป็นเกย์รับอย่างเปิดเผย) นิสัยเสียขี้เหวี่ยงขี้วีนไม่รักษาเวลา การแสดงก็ไม่เอาอ่าว มีดีอย่างเดียวคือหน้าตากับชื่อเสียงสมัยเป็นดาราเด็ก ก่อนตายยังสร้างวีรกรรมสารภาพรักพระเอกออกสื่อมีแต่คนด่าประนามว่าไม่ประมาณตน ส่วนพระเอกเรย์โนอาห์เป็นceo บริษัทใหญ่ยักษ์เป็นลูกชายคนเดียวของนักแสดงสาวชื่อดังเลยเป็นที่รู้จักตั้งแต่ยังเด็ก แถมยังรูปหล่อ รวย นิสัยดี ก็เหมือนเป็นเซเลบกลายๆ
ในอดีตเมสันเคยเป็นบอดี้การ์ดให้โนอาห์และเคยช่วยเหลือในเหตุการณ์ที่เป็นแผลใจในวัยเด็ก มีหลายสถานการณ์ที่โนอาห์เห็นภาพเมสันซ้อนทับฮาลี่ทำให้เกิดความสนใจขึ้นมา
พระเอกเรื่องนี้น่าหมั่นไส้มว๊าาาาาาก นานๆจะโผล่มาที บทพูดก็ไม่ค่อยมีนิ่งๆเงียบๆ เรื่องนี้มันสนุกตรงเฮียเมสันต้องปรับตัวจากสนามรบมาอยู่ในวงการบันเทิง ฉากตอนที่ประกอบปืนไรเฟิลในกองถ่ายกับเข้าไปช่วยโนอาห์จากแก๊งก์อันธพาลแมร่งโคตรเท่ เปลี่ยนบทเป็นพระเอกแทนเถอะค่ะเฮีย 5555 แต่สรีระร่างใหม่ไม่อำนวย
>>36 Kill the lights เป็นแนวเกิดใหม่อีกรอบเดิมทีเมสัน(เคะ)เป็นทหารรับจ้างแถบแอฟริกาถูกเพื่อนร่วมทีมตัวเองหักหลังฆ่าตาย แล้วทะลึ่งมาเกิดใหม่ในร่างของดาราชื่อฉาวที่โดสยาจนตาย ตอนเกิดใหม่นางก็ถือคติว่าจะไม่สนใจเรื่องเก่าเพราะมันไม่เกี่ยวกับนาง แต่เพราะวีรกรรมของเจ้าของร่างคนก่อนที่ริอาจหาญไปตามจีบนักธุรกิจหนุ่มขวัญใจคนทั้งประเทศ ชื่อเสียงนางเลยยิ่งติดลบไปอีก แล้วก็โดนโนอาห์(เมะนักธุรกิจคนนั้น)ตามจิกตามกัดเพื่อพบว่านิสัยข้างในกับหน้าตาฮีคือโคตรสวนทาง ว่าจะเล่าแค่นี้แต่เอาจริงโนอาห์กับเมสันเคยมีเรื่องเกี่ยวพันกันในอดีตมาก่อน โนอาห์เลยยึดติดกับเมสันมากตามสตอล์กตลอด พอเมสันหายไปจากหน่วยเจ้าตัวเลยพยายามค้นหาเอง
กูเล่าไม่เก่ง แต่กูเชียร์เรื่องนี้ได้ LC เข้าไทยแล้วด้วย T_T คือเรย์โนอาห์น่ารักมากกกกกกกกก เฮียเมสันก็ดีงาม โฮ
>>36 กูมาช่วย
หัวใจหลังเลนส์ แนว : Slice of life
เคะเป็นนักศึกษามหา'ลัย ชนะการประกวดวาดภาพได้ไปฝึกงานที่ บ.เมะ ที่เป็นตากล้องชื่อดัง
แต่ในงานรับรางวัลมีเรื่องทำให้เคะเคืองเมะหลังจากนั้นก็เลยแอบเขม่นใส่เมะตลอด
ด้วยรางวัลคือได้ฝึกงานใน บ.เมะ เมะก็เลยสายเปย์ใส่ (ทั้งความรู้และของ 5555+) เคะเลยยอมรับความสามารถและน้ำใจเมะ
หลังจากนั้นเรื่องก็จะชิลๆ เนิบๆ สบายๆ ทั้งคู่เรียนและร่วมงานกันไปเรื่อยๆ
จนเกือบท้ายเรื่องมีดราม่า ซึ่งดราม่า (ที่กูรู้สึกรำคาญมาก) แต่ก็ไม่ได้หน่วงจิตอะไร
โดยรวมการบรรยายกูว่าใช้ภาษาไหลลื่นดี อ่านแล้วไม่รู้สึกขัดอะไร มีความรู้เรื่องกล้อง+การถ่ายภาพบ้าง ทำให้รู้สึกชีวิตไม่ได้ว่างงานว่ะ 55555+
มีรวมเล่มด้วยแต่หาซื้อไม่ได้แล้วว่ะ - -|||
พิมพ์ผิดอย่างต่อเนื่อง สงสัยกูโดนสาป -*-
มีใครอ่านยอดหัวใจของขุนพลกับกูบ้างมั้ย กูชอบปั้นว่ะ เป็นเคะแว่นที่ดีกับใจกูมาก 55555+
กูเพิ่งได้อ่านอัปลักษณ์ รู้สึกขยะแขยงว่ะ ถึงเป็นไอ้หน้าหล่อมาทำแบบนี้กูก็ขยะแขยง ไม่ได้ฟินห่าเหวอะไรเลย ดูโรคจิตชิบหาย
ซักหน่อยมั้ยเพื่อนโม่ง ที่ยกมาคือรีวิวน้อยมาก ใครว่างก็จัด
DLSR
[แปล] สุริยันอุ่นดวงใจแห่งบูพาไร้พ่าย
Legendary chaotic online and Gobi Desert
ปักษาปีกหัก ruk21us
Manner of death : พฤติการณ์ที่ตาย Sammon_scene
[The Esquilo] กระรอกประจัญบาน Silver Dark
Labeling Theory = ทฤษฎีนี้ไม่ใช่ความรัก The.wolF
Probability = ความน่าจะรัก The.wolF
Limbo Love Letter ILLREI
Of Vivid Creatures ILLREI
เดชคัมภีร์พิศวาส(ฉบับไม่18+) ILLREI
Key of Solomon
Ambassador Series KuFei-TanZ
Bleeding Love แมลงปีกแข็ง
นกยูงแดง Juon
the opposite juon
Time Ticket NINEWNN
คำประกาศของความรู้สึกใหม่ west
Alien's Host ลูกชายผมเป็นเอเลี่ยน หนูแดงตัวน้อย
ช่างใจรัก หนูแดงตัวน้อย
รามเกียรติ์ ศึกมังกรกัณฐ์ Blueฯ
Office Worker เผลอรักหนุ่ม OT 403
ดอกไม้ในอุ้งมือมังกร ไป๋ซันซัน22
จะมีผัวทั้งที หาดีกว่านี้ไม่ได้เหรอ ผู้ซึ่งหลงรักหญิงสาวในภาพวาด
บอกแล้วใช่ไหม ก่อนจีบให้ดูดีๆ ผู้ซึ่งหลงรักหญิงสาวในภาพวาด
ดีแล้วทูนหัวมีผัวเป็นทหาร AGELA
บังเอิญสวนทาง baobao
น้องครับ... ยืมตังหน่อย pedonlyy
เพียงข้ามคืน PPSMM
ราคา ค่า รัก Rainyday
ไกลกว่ารัก Turelight
ซีรีย์หวานอมขม BitterSweet
เหวี่ยง ซบ พบ(รัก)เธอ kinsann
น้องบัว See.me
สะใภ้เถื่อน Chocolate Love
ผมไม่อยากอยู่คนเดียวบนดวงจันทร์ Lucea
รักติดดิน Rainyday
SIN SPIRAL เกลียวบาป “แฝด” thearboo
บุพเพ Virus & Bacteria
Nor Like Nanda Ray
คุณครับ...ผมมองเห็นผี Violet Rain
ลิขิตรักจากนรก Violet Rain
TWINS Violet Rain
Labeling Theory - เรื่องรักระหว่างอาจารย์กับลูกศิษย์ที่มีแผลฝังใจ อายุห่างกันเยอะอยู่คุณวอลเลซ(เมะ)น่ารักมาก ไม่มีฉากเรทดำเนินเรื่องด้วยความมุ้งมิ้งตลอด
Probability - ดำเนินเรื่องต่อจากเรื่องแรกไม่ใช่ภาคต่อเพราะคู่เมะเคะเป็นคู่ใหม่ ถึงจะยังมีคู่ข้างบนมาแจมด้วย แนวเรื่องเป็นแนวเศร้าๆหน่วงหน่อยๆเพราะเคะไปปฏิเสธเมะแล้วก็มารู้ว่าตัวเองรักเข้าให้แล้วตอนที่เมะตัดใจไปแล้ว <- อันนี้กูอ่านไปประมาณ 2 ตอนอาจจะไม่แน่นอนเท่าไหร่แต่เรื่องมันราวๆนี้
คุณครับ...ผมมองเห็นผี - ถ้ามึงไม่เคยอ่าน Meg Cabot มาก่อนมึงอาจจะอ่านสนุก อันนี้คืองานเดบิวท์เรื่องแรกคุณฝนได้แรงบันดาลใจจาก Meg มาเต็มๆ จำได้ว่าเพจเสียดายเคยรีวิวไว้อยู่ลองไปขุดรีวิวแบบเต็มๆได้
ส่วนงานของคุณภาพวาด... อันนี้กูสงสัยนะมึงมุดโม่งแล้วมึงไม่เห็นเขาคุยกันผ่านตาเลยเหรอวะ กุไม่รู้จะรีวิวให้มึงยังไงดีแต่จะมีผัวทั้งทีเป็นภาคต่อของไม่มีรุกแท้ในหมู่เกย์ ส่วนบอกแล้วใช่ไหมเป็นเรื่องของเพื่อนตัวเอกที่ไปตกหลุมสาวสวยคนหนึ่งเข้าให้ และพบว่าสาวสวยคนนั้นมีความลับที่บอกไม่ได้ซ่อนอยู่
ไม่มีรีวิวนิยายเดมซ่าบ้างหรอวะทั้งๆที่นางก็ดูดัง ติดท็อปบ่อยๆแต่กูเคยอ่านแค่เรื่องโซตัสอย่างเดียว
>>61
Manner of death กูว่าดี ตัวละครน่าเชื่อถือการกระทำดูเข้าใจได้ ถึงบางครั้งเนื้อเรื่องจะมึนๆนิดหน่อยก็เถอะ ข้อมูลดูเหมือนจะแน่น(มั้ง กูรอคนมีความรู้มายืนยันอีกทีละกัน)
The Esquilo แฟนตาซีที่โอเคเรื่องนึงเลย กูชอบนายเอกมาก น่าจะนายเอกมั้ง ไอ้กระรอกอ่ะ เป็นนิยายที่ดูมีเนื้อเรื่อง ภาษาอาจจะเวิ่นเว้อไปนิดพรรณนามากไปหน่อยแต่ก็ไม่ถึงกับน่ารำคาญ น่าเสียดายที่ดองไปนานจนกูสิ้นหวังแล้ว /หรือถ้ามีอัพเดตเพื่อนโม่งก็ช่วยบอกกูด้วย
Bleeding love กูอ่านตอนต้นๆเมื่อนานมาแล้ว ภาษาโอเค เนื้อเรื่องจำไม่ค่อยได้แล้ว ไม่มีอะไรน่าประทับใจเป็นพิเศษ อ่านเรื่อยๆก็น่าจะได้ เหมือนจะดราม่าแต่กูว่าไม่หนักมาก
หวานอมขม อ่านเรื่อยๆแก้เบื่อ เป็นHealingว่ะ ไม่ได้หวังดราม่าหนักหรือเนื้อหาแน่นอยู่แล้ว ภาษาดีเลย
Nor like ใครจะว่าไงไม่รู้ แต่กูไม่ปลื้ม ดันไปซื้อแบบเล่มมารู้สึกเปลืองตังชิบหาย กูอ่านรอบเดียวแล้วปล่อยเลยว่ะ ไม่ประทับใจทั้งภาษาและเนื้อหา
งานของคุณภาพวาดกูขอพูดรวมๆเลยละกัน มีคนเชียร์ให้กูอ่านเยอะแต่กูอ่านไม่จบแม้แต่เรื่องแรกว่ะ (ไม่มีรุกแท้ฯ) กูไม่ชอบภาษาเขา มันดูห้วน ไม่ค่อยลื่นไหลเท่าไหร่ แต่ก็แล้วแต่คนชอบมั้ง สำหรับกูมันไม่สวย มันดูเป็นการเอาประโยคมาวางต่อๆกันแบบไม่มีการเชื่อมโยงอ่ะ ส่วนด้านเนื้อเรื่องกูไม่รู้
>>61
Time ticket
สนพ.บลาย คนเขียนเดียวกับขอให้ไม่ใช่รัก แนว : น้ำเน่า ดราม่า โรแมนซ์
เมะกับเคะเป็นเพื่อนสนิทกันสมัยเรียน ม.ปลาย แต่อยู่ๆ วันนึงนายเอกแม่งเทเมะเฉย ไม่พูดด้วย หลบหน้า เมะก็คาใจ จนโตเข้าวัยทำงานเมะเป็นนักเขียนได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง นายเอกเป็นคนดูแลต้นฉบับให้ เมะเลยพยายามตื้อให้เคะคลายปมในอดีตออกมา
นายเอกแม่งลำไยมาก กูสงสารน้องนายเอกสุด ส่วนที่กูชอบคือตอนบรรยายความคิดพระเอก มีแต่ความสงสัยและไม่รู้ว่าทำไมโดนเท หม่นๆดี 555555+
เพียงข้ามคืน
ในเล้า แนว : รอมคอม
พระเอกเป็นดาราดังและเป็นลูกเจ้าของ บ.มือถือมั้ง กูลืม เจอนายเอกในบาร์วันคริสมาสต์แล้วก็อะเซเดเฮกันคืนนั้น หลังจากนั้นพระเอกก็พยายามตามหานายเอกตลอดจนเจอกันอีกครั้งในวันคริสต์มาสปีต่อมาอะเซเดเฮกันอีกรอบ ทีนี้เมะกลัวหายไปอีกเลยถ่ายบัตร ปปช เคะไว้ แต่เหตุบังเอิญทำให้เมะได้เจอเคะอีกทีตอนกลับมาฝึกงาน บ.พ่อตัวเอง
หลังจากเจอกันครั้งนี้พระเอกแม่งกลายเป็นพ่อบ้านใจกล้าเต็มตัว พยายามหาทางสยบแทบเท้าเมะ (กวางน้อยราชินี) ตลอดเวลา ตลกชห 55555+
นิยายเดมกูติดใจกับไอ้@ผับบาร์ บลาๆๆ @part talk ตัวละครเวลาขึ้นบรรทัดใหม่ มเขาไปเอาการเขียนงี้มาจากไหนวะ แถมนักเขียนเด็กๆแม่งเห่อเขียนตามเยอะเลย
กูรีวิวไม่เป็นว่ะ เอาความคิดเห็นกูไปแทนละกันนะเพื่อนโม่ง
[แปล] สุริยันอุ่นดวงใจแห่งบูพาไร้พ่าย - แนวเกิดใหม่ต่างโลกที่ไปสิงร่างคนอื่น แฟนฟิคกระบี่เย้ยยุทธจักร ตัวเอกเป็นคนธรรมดาๆที่ตายแล้วไปเกิดใหม่ในร่างของหยางเหลียนถิง ผู้ดูแลคนสนิทของตงฟางปู้ป้าย ตอนแรกอยู่ดีๆก็โผล่มาเกิดใหม่ในร่างหยางเหลียนถิงเลย ไม่มีเกริ่นนำอะไรทั้งนั้น ทำกูตามไม่ทันนิดหน่อย แต่หลังจากนั้นก็เรื่อยๆ หยางเหลียนคนใหม่เป็นคนดี น่าเอ็นดู(กูอวย) ตงฟางเลยสนใจ ด้านหยางเหลียนตงฟางเป็นตลค.ในดวงใจตั้งแต่สมัยอ่านนิยายตอนอยู่โลกเก่าเลยเทิดทูนบูชาขัดถูดูแลเต็มที่ พอเริ่มมีใจให้เขาจริงๆเลยพยายามฝืนชะตาไม่ให้ตงฟางต้องมีจุดจบแบบในหนังสือต้นฉบับ เป็นเรื่องราวมุ้งมิ้งที่มีส่วนผสมของเรื่องราวระหว่างพรรคและกำลังภายใน กูว่ามันไม่หวานเลี่ยนดี กำลังกลมกล่อม เรื่องโพสิชัน แน่นอนว่าตงฟางต้นฉบับต้องตอนตัวเองเพื่อฝึกวิชา ในเรื่องนี้ก็ตอนไปตั้งแต่ก่อนเริ่มเรื่อง เพราะฉะนั้นตำแหน่งก็ตามนั้น แม้ตงฟางจะมีความแมน รังสีเมะเจิดจรัส มีความผัว และกูเชียร์ให้หยางหยางเป็นฝ่ายโดนกดมากก็ตาม เฮ้อ
เงือก - เรื่องนี้ไม่ค่อยตรงเทสกูเท่าไร เริ่มเรื่องมาน่าสนใจ แต่อ่านไปสักพักก็หมดแรงจูงใจอ่านต่อ รู้สึกพี่เงือกแกเทพแกเก่งกาจเกินไป ดูทุกสิ่งจะง่ายดายเป็นไปตามแผน คุณสมบัติพร้อมสรรพ และพระเอกกากเกินไป กูทนอ่านถึงตอนพระเอกจะเทพไม่ได้ เลยบาย
เชือดจักรพรรดิ by ซีมี - ตอนล่าสุดเนื้อเรื่องกำลังเข้มข้น แต่อัพครั้งสุดเดือนพฤษภา กูจะได้อ่านต่อไหม...
-ลูกชายผมเป็นเอเลี่ยน เคะบังเอิญเจอเมะนอนซีดใกล้ตายข้างผับ นางเข้าไปดูแล้วโดนจับจูบป้อนเม็ดแคปซูล แล้วเมะก็ตาย เคะกลัวเลยหนีกลับบ้าน ปรากฏคืนต่อมานางคลอดลูกผ่านหน้าท้องเป็นเมะ คือเมะเป็นเอเลี่ยนที่มีชีวิตอยู่ได้ด้วยการดูดปากกินน้ำลายและการฝากตัวอ่อนเกิดใหม่นั่นเอง มีเผ่าพันธ์เอเลี่ยนหลายเผ่า รบกันแล้วฝ่ายเมะหลบหนีมา เคะเรื่องนี้แม่งเกรียนสัดๆ เพื่อนแม่งเป็นคู่รองก็เกรียน เกรียนมากกก อ่านเพลินๆสนุกดีแบบไม่ต้องคิดมากอ่ะ กูก็อ่านผ่านๆ แต่ไม่ได้ชอบมากขนาดอยากเก็บเล่ม เออเคะเรื่องนี้ท้องได้นะตามชื่อเรื่อง แต่ไม่ได้ท้องเพราะกินตับกันนะ วิธีแบบเมะอ่ะแหละ
-ดอกไม้ในอุ้งมือมังกร แฟนตาซี่จีนจ๋า เคะเป็นดอกหญ้าที่บังเอิญได้เปลี่ยนร่างเป็นคน แล้วก็ได้เมะเป็นคนเลี้ยงดู เหมือนเมะจะเป็นมังกรมั้งกูก็จำไม่ค่อยได้ อ่านนานมากละอัพช้ามากจนลืมเรื่องหมด นายเอกแม่งน่ารักเรื่องนี้ ใสๆอ่ะ ไม่มีพิษมีภัยสุดๆ พระเอกแนวเงียบ พูดน้อย เหมือนจะเย็นชา ไม่สนใจนายเอก แต่จริงๆเป็นไงเชิญไปอ่าน555555 พระเอกมีปม มีผญเป็นศัตรูคู่แค้นคนนึง แล้วกลางๆเรื่องเคะก็มีไปเข้าสำนักเรียนวิชากันด้วย นางยังเด็กมากอ่ะนะตอนพระเอกเลี้ยงแรกๆ ด้วยความที่อัพช้า เซตติ้งจีนอีก กูลืมตลคหมดละใครเป็นใครชื่ออะไร ปจบกูเลยดร็อบยาว5555555
ช่างใจรัก เคะแรดและรั่วมาก นางเรียนครูแล้วไปฝึกสอนที่วิทยาลัยเด็กช่าง เมะก็เป็นเด็กที่ตัวเองสอนอยู่ อิเคะมันก็ทั้งเต๊าะทั้งอ่อยสารพัดจะใช้มารยาล่อลวงผู้เยาว์ อ่านเน้นฮาคลายเครียดอ่ะ ออกแนวเกรียนๆไม่ได้มุ้งมิ้งนะ
Opposite เคะเป็นสไนเปอร์มือหนึ่งของกองทัพแต่ถูกใส่ความทำให้ต้องหลบหนีคดีมากบดานในบ้านนอกอยู่หลายปี หัวหน้าหน่วยที่เป็นเพื่อนกันช่วยสะสางเรื่องคดีความจนคลี่คลายแล้วส่งคนมาตามกลับกองทัพ เมะคือคนที่ถูกส่งมาเนี่ยะมันมีเคะเป็นไอด้อล แล้วมันก็คลั่งไคล้เคะมานานมาก สไตล์เป็นเมะหมาจ้องจะหาทางตอดเล็กตอดน้อยหวังขย้ำตลอด แต่เคะมันเก่งกว่าไงเลยทำไรไม่ค่อยได้ เนื้อเรื่องวนเวียนอยู่ในกองทัพ อาวุธปืน ลอบฆ่า ฝึกพิเศษ ทำภารกิจ คนเขียนทำการบ้านมาเยอะแต่เขียนเคะให้เก่งเว่อร์ไปหน่อย แต่ถือว่าคุ้มที่ซื้อเล่มมาแม้จะเพลียกับหน้าปกก็ตาม
ดีแล้วทูนหัว เมะไปเป็นทหารเกณฑ์ เนื้อเรื่องก็เหมือนเป็นไดอารี่ชีวิตของทหารอ่ะ เคะเป็นผู้หมวดมั้งก็รักกันแอบๆในนั้น มีหลายคู่ สนุกแบบอ่านได้เรื่อยๆแต่เอื่อยไปหน่อย ได้ข่าวว่าภาคสองนายเอกตาย ดีนะที่กูอ่านแต่ภาคแรก ตัวละครเขาเยอะอ่ะหลังๆแทบไม่มีบทเคะ เล่าเรื่องเพื่อน ครอบครัวเมะซะมากกว่า
เพิ่มเติมนอกลิส
[แปล] Widdershins - แนวตะวันตก สืบคดี เนื้อเรื่องออกแนวลึกลับหลอนๆ มีสิ่งเหนือธรรมชาติ (เตือนไว้ก่อนเพราะกูเอาเรื่องนี้ไปแนะนำเพื่อนกูซึ่งมันไม่อ่านแนวผีๆหรือเหนือธรรมชาติเลยโดนหวีดมา) เขียนถึงได้น่ากลัวดี ตัวเอกเป็นศจ.ที่ทำงานในพิพิธภัณฑ์ กูชอบตรงมันเน้นการสืบคดีสลับไปกับจีบกันหยอดกัน อ่านได้เรื่อยๆลุ้นๆ ถ้ามึงอ่านฉากด้วยกูบอกเลยว่ามีรีบะ
- Bleeding Love อ่านนานแล้วอ่ะ เซตติ้งเป็นพวกฝรั่ง เมะเป็นดาราดังแต่เคะมันไม่รู้จัก ส่วนเคะเหมือนจะทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์มั้ง เมะสนใจเคะตั้งแต่ครั้งแรกเลยมั้ง เลยมาบาร์ที่เคะทำงานอยู่ประจำ มานั่งคุยเรื่อยๆอ่ะ ค่อยๆจีบ กูจำเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้ว่ะ ตอนท้ายๆ กูมีดราม่านิดหน่อย เรื่องนี้อ่านได้เรื่อยๆ อ่ะ ตัวละครไม่น่ารำคาญ
-น้องครับ... ยืมตังหน่อย เรื่องนี้น่ารักกกกก กูชอบเป็นการส่วนตัว เป็นเรื่องที่เวลาอยากอ่านอะไรใสๆ กุ๊กกิ๊กๆ เป็นเรื่องสั้นๆ ประมาณสิบตอนจบ วัยมัธยม เมะอยู่ม.5 เคะอยู่ม.3 เมะชอบเคะเลยใช่มุกไปยืมตังค์เคะทั้งที่ไม่สนิทกัน ยืมมา 50 บาท แต่จะคืนวันละ 5 บาท และไม่ได้คืนเป็นเงินด้วย เมะมันจะหาของที่ราคา 5 บาทมาคืนอ่ะ เคะก็คอยลุ้นแต่ละวันว่าตัวเองจะได้อะไร เป็นเรื่องใสๆ มากสุดแค่จับมือจับแก้ม มีกอดนิดหน่อยกอดปลอบ จะมีก็แค่ตอนพิเศษที่จูบกันแต่ตอนนั้นเคะจบม.6 แล้ว
-เพียงข้ามคืน อันนี้กูก็ชอบ เคะกับเมะเคยวันไนท์กัน แต่พระเอกเหมือนมันจะเพ้อถึงเคะอ่ะ ไปสถานที่เดิมทุกครั้งที่มีโอกาสเผื่อจะเจอเคะ จนได้เจอกันอีกแล้วเมะเคยเป็นนักแสดงดังแต่ต้องออกจากวงการมาช่วยพ่อดูแลบริษัทซึ่งตัวเองไม่ได้อยากทำเลย เพราะไม่มีความรู้ แล้วคราวนี้ทางสนง.ใหญ่ก็ส่งผู้ช่วยมาให้พระเอกซึ่งก็คือเคะ คือเคะแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวได้พยายามไม่ยุ่งกับเมะ แต่เมะมันตามตื๊ออ่ะ โดนเขาหลอกด่า โดนทำนู่นนี่ใส่สารพัดก็ยังหน้าด้าน5555555 เรื่องนี้ตลกดี เคะราชินี
จริงๆ อยากช่วยเรื่องรักติดดินด้วย แต่กูอ่านานนนนมากแล้ว จำเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้ว่ะ จำได้แต่เคะเหมือนเป็นแม่ไก่ ส่วนเมะเป็นลูกเจี๊ยบที่เดินตามแม่ไก่ต้อยๆ...
กูมีมาถามอีกคำถาม คือถ้าสมมตินิยายที่นักเขียนลงไว้มีทั้งในเล้ากับเด็กดี พวกมึงชอบแบบใส่ทั้ง 2 ที่แบบที่ทำอยู่หรือเลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่งดีวะ แล้วถ้าเลือก มึงจะเอาเล้าหรือเด็กดี กูถามเพราะกูรู้สึกมันเยอะไป
>>84 นักอ่านบางคนก็อ่านแต่ในเด็กดี บางคนก็อ่านแต่ในเล้าก็มีนะมึง ส่วนตัวกูอยู่ที่ว่ากูเจอเรื่องนั้นและอ่านครั้งแรกที่ไหนกูก็จะตามที่นั่น อย่างอ๋องแมวกูเจอและอ่านครั้งแรกในเด็กดีก่อนจะรู้ว่าอัพในเล้ากูก็เลือกอ่านในเด็กดี แผนกวุ่นก็เจอและอ่านครั้งแรกในเล้ากูเลือกอ่านเล้าไปเลย เช้าใจใช่ป่ะ คือกูเลือกกดติดตามเรื่องนั้นๆ อย่างละที่อ่ะ
>>84 บางคนกูเห็นลง3ที่ไปเลย เด็ก เล้า ธัญ ส่วนคนเขียนไปพูดคุยในเฟสแทน ก็ขยายฐานคนอ่านได้ดี ส่วนตัวกูเล้านี่คือหานิยายอ่านเรื่อยเปื่อยแต่กูดูแค่หน้าหนึ่งเท่านั้นถือว่ามีคนอ่านคนอัพเรื่อยๆคงไม่โดนลอยแพ ส่วนเด็กกับธัญมันง่ายเวลาหาอ่านเป็นตอนส่วนใหญ่มาลงที่นี่ได้มันต้องรู้จักนักเขียนแล้วตามมาอ่านอ่ะ ที่เล้าบางทีอ่านไปจนจบยังไม่รู้ชื่อคนเขียนเลย(ไม่ได้ใส่ใจมอง)
ky เห็นนิยายสมัยนี้ทำขายชอบเอาบ๊อกซ์มายั่ว กูเลยลองทำเองมั่งกับพวกนิยายชุดหลายเล่มจบที่มีอยู่ ใช้เงินไม่ถึงร้อยนะกล่องนึง แต่ยากตรงอาร์ทเวิร์คสวยๆนี่แหล่ะ นั่งงมอยู่หลายชม. กับอีกทีคือตอนรีดปกไปกับกล่องให้คมกริบไร้ฟองอากาศ
กูชอบอ่านในเล้า นิยายมันไม่ลบ แล้วนิยายถูกจริตเยอะกว่าเด็กดี สงสัยกูแก่ละพล็อตในเด็กดีกูเบื่อมาก
- Labeling Theory ตัวเอกเป็นนักเรียนในมหาลัยศิลปะไปช่วยงานโปรเจ็คไฟนอลเพื่อนเลยได้เจอกับพระเอกที่เป็นอาจารย์สอนจิตวิทยาดนตรี(เป็นอ.ที่คุมโปรเจ็คนี้) ที่นี้ตัวเอกมีปมเรื่องโดนคนในมหาลัยกล่าวหาว่าเป็นแมงดา คบหวังเงิน ขายตัวบลาๆๆๆๆ พระเอกก็เข้าหาพยายามจะใช้หลักจิตวิทยาเข้าช่วย ไปๆมาๆก็ตกหลุมรักกันทั้งสองฝ่าย คร่าวๆก็ประมาณนี้ กูชอบนะ วางเรื่องได้ดีเลย มีการเอาหลักทฤษฎีต่างๆมาใช้ประกอบในเรื่อง ตัวความสัมพันธ์ก็ก๊าวใจ (อาจารย์กับนักเรียน) วางตัวได้ดี ไม่ประเจิดประเจ้ออะมึง 555555 เพื่อนๆตัวเอกก็น่ารัก ชอบ 5555555
- Probability คู่ของเพื่อนตัวเอกจากเรื่องข้างบน น่าร้ากกกกก กูขออวย 55555555 ตัวเอกกับพระเอกเป็นเพื่อนเอกเดียวกันในมหาลัย ตอนแรกไม่สนิทกัน มาสนิทกันตอนทำโปรเจ็คไฟนอล(โปรเจ็คเดียวกะเรื่องบน) พระเอกพยายามขอตัวเอกคบ แต่ตัวเอกไม่ยอมเพราะคิดว่าตัวเอกรักใครไม่ได้ ถือว่าดราม่าเลยแหละ ตอนแรกๆที่อ่านอยากจะตบหัวตัวเองมาก 5555555 แบบกูรู้นะว่าที่จริงมึงก็ชอบเขา เล่นตัวทำไมวะอะไรทำนองนี้ 55555555 แต่พอลงเอยกันแล้วก็น่ารักนะ ไม่งี่เง่าแล้ว คือดี
ทั้ง 2 เรื่องจะดำเนินเรื่องไปเร็วหน่อย โดยเฉพาะเรื่องแรก แต่อ่านแล้วไม่แปลกใจนะ คงเพราะใช้ธีมหลังเป็นเมกา
กูว่านิยายเดมก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นนะ สำนวนก็ดีกว่าเมื่อก่อน พวกมึงอคติมากไปป่าว หรือในเพจนักเขียนนิสัยไม่ค่อยโอ
KY พวกมึง รู้ไหมว่าทำไมคุณภาพวาดให้ลบอัปลักษณ์ออกจากเล้าเป็ด
คือวันนี้กูเข้าไปดูกระทู้ที่จะลบมา เห็นคุณภาพวาดเอาอัปลักษณ์ไปแปะแล้วบอกให้ลบว่ะ
พูดถึงเดม ถ้าไม่นับนิสัยนางเอางานเลยจริงๆก็เขียนแบบอ่านง่ายอ่ะ วัยรุ่นน่าจะชอบ ดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆจบแฮปปี้แต่มักจะวนลูปแบบทะเลาะกัน ง้อกัน ง้อด้วยเหตุผลไม่ได้ก็เย เนื้อเรื่องไม่มีไรมากแต่วนลูปจนทำให้หนังสือเล่มหนาได้ทั้งที่ถ้าเผยปมหรือตัวละครแค่อธิบายบอกกันก็จบแล้วยืดเรื่องเกินไป
แต่เวลายกชื่อสถานที่@XYZ หรือเปลี่ยนpov ไปมาในบทเดียวกันกูว่ามันไม่ค่อยเป็นนิยายอ่ะ ดูเหมือนยังเป็นร่างคร่าวๆไม่ใช่งานเขียน
>>95 กูไปถามเขาในเพจไม่กี่วันก่อน เขาบอกว่าเดือนหน้างานหนักมากอาจจะอัพเรื่องนี้ได้ไม่เยอะ ถ้าอัพทีละนิดในเล้ามันไม่ต่อเนื่อง แต่เรื่องคุณต๊อบไม่ลบแน่นอน กูกลัวเขาลบคุณต๊อบนี่แหละ
>>92 นิสัยดซในเพจหนักแล้ว ตัวจริงหนักกว่า กูเคยโดนมันชักสีหน้าวันไปงานฟิคที่บอกว่าให้ไปรับหนังสือ แต่พอไปแล้วแม่งเสือกเอามาขายหมด แล้วจะให้คนที่โอนก่อนไปลงชื่อรับเพื่อ จากนั้นเท กลับไปอ่านนิยายมันแล้วมีความรู้สึกเสียดายเงินอยู่ตลอด
มึงเคยอ่านงานเขาจริิงๆบ้างป่ะหรือด่ากันไปตามน้ำวะ
>>98 อ่านนะ ที่จริงงานก็ไม่ได้แย่มาก บางเรื่องก็สนุกดี แต่ห้ามใช้สมองหาเหตุผลอะไรทั้งสิ้น เพราะตัวละครโดยเฉพาะพระเอกตรรกะวิบัติแทบทุกเรื่อง อ่านได้แบบผ่านๆ ไม้ซื้อเป็นเล่มหรอก เสียดายเงิน เพราะมันซ้ำซากย่ำอยู่กับที่ เป็นนักเขียนที่มีงานออกมาเยอะ แต่ไม่มีการพัฒนาเลย เหมือนรีบๆแต่งให้จบเพื่อหารายได้ แค่นั้น
มึงรีวิว นัยน์ตาดอกท้อ ให้กุหน่อย ถ้ากุอ่านแค่เรื่องเดียวในซีรี่ย์จะรู้เรื่องป่ะ อ่านข้างหลังแล้วสนใจแค่เล่มเดียวอะ
ห้องนี้ป่ะวะ กุเคยเห็นคนพูดถึงนิยายไลท์โน ที่จั๊กจั่นกลายเป็นมังกร ตอนนี้กุไม่มีไรอ่านอยากอ่านขอชื่อ
ข้าไม่เสียใจเพราะข้าตายแล้วฯ กูลองอ่านดูละ อ่านแบบนิยายแฟนตาซีพอได้ แต่อ่านเป็นนิยายเซ็ตติ้งจีนนี่ไม่ผ่าน มีหลุดแปลกๆและมีความไทยจ๋าหลายจุด กูเลยวางไว้ในใจฐานะนิยายวายแฟนตาซีที่อ่านได้เรื่อยๆ เอาไว้อ่านเล่นฆ่าเวลา ตัวละครไม่ถึงกับน่ารำคาญ แต่สเกลพลังนายเอกพระเอกมันดูโกงหลุดจากชาวบ้านมาก
ลิขิตรักจากนรก ...กูชอบเรื่องนี้สุดล่ะของนาบู ของคนเขียนคนนี้ด้วย 69ก็ชอบนะแต่กูชอบเรื่องนี้มากกว่า
แม็ตต์เข้าไปขัดขวางการทำงานของยมฑูตที่มารับวิญญาณน้องชายที่ป่วยกระเสาะกระแสะของตัวเอง ทำให้ยมฑูต(ไคลน์)ต้องติดแหง็กอยู่กับตัวเพราะต้องเอาวิญญาณมาทดแทนภารกิจที่พลาดไป ไคลน์ก็คอยวนเวียนล่อลวงทำให้แม็ตต์เห็นหายนะในอนาคตของบุคคลรอบตัวแล้วเสนอเงื่อนไขว่าถ้าอยากเปลี่ยนแปลงชะตากรรมก็เอาอายุขัยของตัวมาแลก ปกติยมทูตจะไร้อารมณ์ความรู้สึกแต่การมีสัมพันธ์กับแม็ตต์นานเข้าก็ทำให้ไคลน์เริ่มซึมซับกิเลสตัณหาความรู้สึกแบบมนุษย์ ตัวแม็ตต์เองก็ฝันเห็นอดีตและการตายของไคลน์ในชาติที่ผ่านมาเช่นกันจนกระทั่งชาติสุดท้ายก่อนจะมาเป็นยมทูต.....
กูเล่าแค่นี้ล่ะกันที่เหลือมันเป็นไคล์แม๊กซ์ ไปตามอ่านเอาเอง กูชอบเรื่องนี้มากมันเซ็กซี่เย้ายวนบอกไม่ถูก คาแรคเตอร์ตัวละครโอเคเลยไม่น่ารำคาญ เสียดายอยากให้บทสรุปมันยาวกว่านี้อีกหน่อย มันดูรวบรัดไปนิด
>>113 กูก็ชอบเรื่องนี้เหมือนกัน แต่ไม่ได้ซื้อเล่มว่ะ ไม่รู้จะคุ้มรึเปล่า แอบเปิดผ่านๆ แล้วกูอึ้งกับตอนพิเศษเล็กน้อย แต่กูชอบไคลน์มากจริงๆ ที่มาของยมทูตก็น่าสนใจดี ฮือ ส่วนเรื่องอื่นเขากูอ่านไม่รอดเท่าไหร่ว่ะ 69ยังพอได้ อ่านไปซักพักก็เฉยๆ รู้สึกโม่งบางคนโอเวอร์ไฮป์ไปนิด กูไม่ค่อยชอบชะตากรรมรันทดของตัวละครบวกฉากข่มขืนด้วย
มีใครเป็นแบบกูมั้ย เดี๋ยวนี้กูไม่กล้าซื้อนิยายเลยว่ะ เรื่องไหนแววไม่สนุกจริงกูไม่กล้าเสี่ยง เวลาขายออกแล้วแม่งลำบากมาก เสียดายเงิน ต้องลดเยอะๆแม่งก็ไม่คุ้มไหนจะค่าส่งอีก อย่างไอ้เรื่องเจ้านายสายเอสของนบ.ทุกวันนี้กูก็ยังดองไว้ในตู้อยู่เลย ขายยากชิบ ตอนนี้กูแทบไม่กล้าซื้อสักเรื่อง ไอ้ที่บอกว่าไม่ถูกจริตค่อยขายนี่ชักยากละ งานวายแม่งออกถี่เกินจนคนไม่มีตังค์ ถี่ไม่ว่าเสือกแพงด้วย เวลาปล่อยก็ขายออกยากเข้าไปอีก
เขาลบทิ้งไปแล้วเหรอวะ กูเข้าไปอ่านในเล้าไม่เห็นมี
นานๆทีมีมหกรรมรีวิวแบบนี้ทีก็ดีนะมึง กูได้เรื่องใหม่ๆมาจดตุนในลิสละ
กูอ่านนานแล้วแต่จำไม่ค่อยได้ มีอะไรผิดท้วงกูได้นะ ไม่รู้เรียกรีวิวได้มั้ย
เดชคัมภีร์พิศวาส
เรื่องสั้น 6 เรื่อง 6 คนแต่ง ประมาณว่าคนไทย(+เทพองค์นึง)แดกก๋วยเตี๋ยว อาหารเป็นพิษเข้ารพ.ทั้งหมด 7 คน แล้วมันมีสองคนในนั้นดันซนไปฉีกคัมภีร์ชะตารักของเทพซะงั้น เทพเลยโกรธส่งพวกนี้ไปในจีนสมัยก่อน จะได้กลับบ้านเมื่อทำให้เควสของเทพสำเร็จ เรื่องนี้นายเอกคนไทยหมด พระเอกก็คนจีนบ้าง เทพบ้าง เรื่องเบาๆ สบายๆ ตลกดี กูชอบตอนหน้ากากหุยชุนกับทับทิมอหังการ ส่วนใหญ่จบแฮปปี้ แต่มีตอน ดอกฝิ่นโลหิต ที่ I L L R E I เขียน จบทำร้ายจิตใจกูมากกกกกกก อิงๆน้อยของกูววว
กูไม่รู้ว่าควรค่าแก่การเก็บมั้ย แต่กูว่ามันก็ไม่แย่ อ่านเพลินๆได้
คำประกาศของความรู้สึกใหม่
เรื่องแนวเมะชนเมะอ่ะมึง นายเอกโดนแฟนบอกเลิก แล้วแฟนคนนั้นไปคบกับพระเอก มีวันนึงไปบาร์แล้วพระเอกก็ไปมีอะไรกับชาวบ้านตำตานายเอก นายเอกโกรธแทนแฟนเก่าชกเข้าให้ พอแฟนเก่านายเอกรู้ก็ประชดรักมามีอะไรกับนายเอกอีก ต่อมาพระเอกก็เริ่มสนใจนายเอกเลยตามจีบ มันมีฉากนึงสลับตำแหน่งบนเตียงกันด้วย แค่ครั้งเดียว แต่กูไม่โอเคกับแบบนี้เท่าไหร่ เปิดไปเจอแล้วกูปิดเลย เลยอ่านไม่จบ
สะใภ้เถื่อน
นายเอกเป็นช่างฟิต เจ้าของอู่เบอร์หนึ่งของไทย ส่วนพระเอกเป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์ เจอกันเพราะไปรถชนบนทางด่วนแล้วพระเอกถูกใจหน้าตานายเอก ต่อมาก็มีเหตุการณ์ให้ไปเจอกันอีก เรื่องไม่ค่อยมีอะไรว่ะ พล็อตธรรมดาๆออกแนวละครไทยนิดหน่อย แม่รับไม่ได้ ชะนีไม่ยอมถอย แว้ดๆแบบนางร้าย นายเอกก็ไม่ได้เถื่อนอะไร กูว่าผู้ชายปกติ
แค่นี้ละกัน เรื่องอื่นที่กูเคยอ่านคนอื่นก็เขียนไปหมดละ
มีใครอ่านเรื่องชลนทีในเด็กดีบ้างป่ะ กูเคยอ่านหลายเดือนก่อนแต่รู้สึกเขาอัพช้าเลยไม่ได้ตาม พระเอกนายเอกมันถึงไหนกันแล้ววะ
มึง กูมีหนังสือค่อนข้างแรร์อยู่เรื่องหนึ่ง แต่ไม่รู้จะตั้งราคาเท่าไหร่ว่ะ หรือกูจะประมูลดีว่า ใครขายหนังสือบ่อยๆแนะนำกูที TT
อริรัก ....เป็นที่รู้กันในวงการว่า จั้นลู่เหยา กับ หานเยวี่ย นั้นไม่ถูกกัน แต่ดันได้บทต้องมาแสดงหนังร่วมกัน แถมยังเป็นหนังจิ้นวายที่มีนางเอกเป็นเพียงไม้ประดับ ในความเป็นจริงสองคนนี้เป็นครอบครัวเดียวกันอยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก จั้นลู่เหยาเป็นลูกติดพ่อ หานเยวี่ยเป็นลูกติดแม่ พ่อแม่ของทั้งสองแต่งงานกันตั้งแต่ทั้งคู่อายุ 6ขวบ จั้นลู่เหยาเป็นคนสดใสร่าเริง มีวาทะศิลป์ หานเยวี่ยติดจะเงียบขรึมนิ่งๆ นิสัยต่างกันสุดขั้วอยู่ด้วยกันก็ทะเลาะกันบ่อยครั้ง ผู้กำกับต้องการเรียกเรทติ้งวายโดยการเขียนบทให้มีการผายปอดสองหนุ่มเลยต้องฝึกซ้อมกันก่อนแสดงจริง.....
จะเรียกว่าเป็นเมะชนเมะก็ได้นะบรรยายลักษณะมาก็แมนดี แต่กูรู้สึกว่า จั้นลู่เหยามันนิสัยเคะกว่าอ่ะ คือมันชอบคิดว่า หานเยวี่ยแข่งชิงดีชิงเด่นกับมันมาตลอด ทั้งๆที่อีกฝ่ายก็แค่อยากไล่ตามเพื่อให้ได้อยู่ใกล้ๆมากกว่า แต่กูว่าไอ้จุดที่มันมาซ้อมบทผายปอด จูบ เถียงกันเล็กน้อยว่าใครจะรุกรับแล้วก็เลยเถิดไปถึงxxxกันมันดูรวดเร็วไปอ่ะ คือแม้อิสองตัวนี้มันจะอยู่ด้วยกัน แต่มันก็เรียกกันว่าพี่ชายน้องชายเสมอไง แล้วก็ไม่มีโมเม้นท์ชวนให้จิ้นอยู่ๆมันก็มาได้กันเฉยเลย กูตามฟีลลิ่งไม่ทัน หลังจากนั้นมันก็มีดราม่าคือเวลามีปัญหาอะไรก็ชอบแก้ปัญหาอยู่คนเดียวไม่พูดไม่อธิบายให้อีกฝ่ายได้รู้ พาลคิดมากเลยเถิดกันไปว่าคบกันหวังแต่เซ็กส์ซะงั้น หลังๆจั้นมันก็ขอรุกบ้าง แต่ฉากที่หานเยวี่ยเป็นรับนี่ไม่อธิบายละเอียดเหมือนของอีกคน ตัดมาเช้าวันรุ่งขึ้นเลย กูเลยยังติดภาพว่าจั้นมันเป็นเคะอ่ะ ส่วนดราม่าเรื่องพ่อแม่รับไม่ได้นี่ไม่มีอ่ะ แค่งงๆมึนๆนิดหน่อย สรุปว่าก็อ่านได้เรื่อยๆดีกว่าสองเรื่องก่อนของไทเซย์ แต่ก็ไม่ได้ปังอะไรมาก
มีใครอ่านเรื่องเหนือเมฆแบบเป็นเล่มแล้วมั่ง ช่วยสปอยล์กูทีเถอะ ตกลงน้ำเมฆหรือเมฆน้ำ เพิ่งลองอ่านได้แค่ตอนเดียว ไม่อยากลุ้นแล้วว่ะ กลัวไม่ใช่อย่างที่คิด
มึงกูขอ pet lovers กับ erotica นี่เรื่องเดียวกันป่ะวะ สนพ ไหน
ky กูรู้สึกว่าโม่งมีรีวิวเยอะจัง
กูอยากให้มีรีวิวเรื่องนึงจากหลายคนนะ จะได้มีหลายมุมมอง แต่ล่ะคนก็เล่าเจาะให้ความเห็นคนล่ะส่วนกันไป บางเรื่องคนนึงชอบอีกคนไม่ชอบ ตรงจุดไหน
แจ้ง เปลี่ยนรูปแบบหิ้งใหม่นิดหน่อย แยกคอลัมน์สนพ กับเว็บไว้ จะได้หาง่ายๆ
ถาม มู้ที่แล้วมีนิยายญี่ปุ่นที่ไม่ได้รีวิวไว้เลยไม่ได้ใส่ จะให้เอามาใส่รึเปล่า?
คำประกาศของความรู้สึกใหม่
เรื่องย่อตาม >>131 เลย มีริบะทีนึงตามนั้น
เรื่องนี้กูว่าตามสูตรนิยายน้ำเน่าเลย พระเอกหล่อรวย เคะแมนจิตใจดี เป็น นศ.ที่ดูว่างทั้งคู่ 5555+
ภาษาเขียนดีไหลลื่นกูอ่านได้รวดเดียวจบและไม่รู้สึกติดขัดสักจุด
เรื่องนี้สำหรับกูคืออ่านรอบแรกสนุกแต่รอบสองเฉยๆ และไม่ได้มีอะไรเป็นที่จดจำในใจกูอ่ะ (จนตอนนี้กูยังนึกฉากเด็ดในเรื่องที่กูประทับใจไม่ได้เลย 55555)
กูว่า นข.เรื่องนี้เขาเขียนอ่านสนุกทุกเรื่องเลยนะ แต่ทำไมสนุกแค่รอบแรกแล้วไม่อะไรให้กูจดจำได้เท่าไหร่ตั้งแต่โอบตว.ล่ะ กูว่าเขาเขียนแนวเดิมทุกเรื่องดูไม่แปลกใหม่และ คหสต.กูว่าไม่มีอะไรโดดเด่นเพิ่มเติมเท่าไหร่เพราะเขามาแบบสำนวนดีตั้งแต่แรก ที่ดีคือเขาคงคุณภาพไว้ได้เท่าเดิม ดังนั้นเรื่องหลังๆ ของเขาดึงดูดความสนใจกูแทบไม่ได้เลยเพราะเนื้อเรื่องดูไม่มีอะไรแปลกใหม่ แต่กูก็ยังอ่าน (แก้ว่าง) เพราะชอบภาษาเขาอย่างเดียวจริงๆ เนื้อเรื่องนี่อ่านจบแล้วลืมทุกเรื่องเลย 5555555555
เชี้ย เรื่องเด็กเสี่ยของดซ ราคา350กว่าๆเลยวะ ยังไม่ร่วมส่งด้วยมั้งนั่น เห็นบอกว่ามีสามร้อยหน้ากว่าๆ
กูสงสัยมากว่านิยายยังงี้มันหนาขนาดนั้นได้ไง เพราะที่กูเคยอ่านมันสั้นมาก แค่เพิ่มตัวอักษรใหญ่ๆในหน้าเว็บเฉยๆ สองร้อยหน้ากูก็ว่าหรูแล้วนะ ราคาโหดสัสมาก
กูมารีวิวเพิ่ม
เป้าของจุดหมายมีไว้พุ่งชน - กูชอบเรื่องนี้ ละมุนๆเรื่อยๆ เขาค่อยๆจีบกัน มุ้งมิ้งน่ารัก มีความเผ็ดของคู่รองแกล้มเป็นระยะ ดำเนินเรื่องเรียบๆไม่มีปมอะไรร้ายแรงหวือหวาแต่กูก็อ่านไปน้ำลายไหลไป อบอุ่นๆขำๆดี เป็นนิยายวายเรื่องแรกที่กูซื้อเล่มอ่านอย่างจริงจังเลย
วันนี้กูเห็นคนที่ไปซื้อมือสองมาแพงๆ (2เล่มบางๆ2พันกว่า) แล้วมาโพสต์บ่นว่าผิดหวังมากไม่เป็นอย่างที่คิด อ่านไปเสียดายไป....คือไอ้ซื้อมือหนึ่งราคามาตรฐานแล้วเจอเรื่องถูกใจมั่งร้องเหี้ยมั่งเนี่ยะปกติ แต่ซื้อมือสองที่ออกมานานแล้วรีวิวก็หาอ่านได้ แถมราคาอัพไปห้าเท่าเนี่ยะมันน่าจะเป็นคนที่พอจะรู้เนื้อเรื่องอยู่แล้วตามสะสมเล่มมากกว่านะ กูไม่เข้าใจทำไมยอมจ่ายแพงขนาดนั้นกับสิ่งที่ไม่รู้ว่าข้างในเป็นไง
KY แป๊บพวกมึง เห็นรีวิวนิยายรัวๆ แล้วนึกได้ มันมีนิยายสองเรื่องที่กูอ่านไม่จบเพราะสะดุดกับบางฉากว่ะ อยากรู้ว่กูเป็นคนเดียวรึเปล่า
เรื่องแรกคือภารกิจลับป่วนใจของคุณฝนม่วง แม่งมีฉากนึงเคะต้องแต่งหญิง ใส่ชุดราตรีปลอมตัวเข้างานเลี้ยง เมะก็ช่วยใส่คอร์เซ็ทให้ อ่านปุ๊บกูนึกถึงนายน้อยกับเซบขึ้นมาทันที กูเลยเท
เรื่องที่สอง โจรขโมยใจของคุณเรย์ อันนี้กูจำได้ลางๆ อาจจะผิด มันจะมีฉากเล่นหมากรุกกับคนคุยกันในเงามืดอะไรซักอย่างปะ อันนี้กูก็นึกถึงบารามอส ก็เทอีกเหมือนกัน
คือกูอยากรู้ว่ากูคิดมากไปเองหรือมันเหมือนจริงๆ วะ แล้วเรื่องมันสนุกควรค่าให้กูอ่านจนจบมะ
แต่กูชอบคำประกาศของความรู้สึกใหม่นะ ออกตัวก่อนว่ากุสายเนิบ อ่านอะไรไม่มีไคลแม็กซ์แล้วสนุกได้55 ชอบตรงที่นายเอกมันไม่ใช่นิสิตสถาปัตย์ว่างงานเหมือนเรื่องอื่นๆ ยังพอมีแทรกเรื่องธีสิสบ้าง ซึ่งกูก็เข้าใจว่านิยายมันไม่ได้เน้นชีวิตการเรียนก็คงไม่ต้องบรรยายมากนักว่าตัวเอกเรียนอะไรหลักสูตรยังไงทำงานอะไรบ้าง เรื่องนี้สำหรับกูไม่ชอบตรงที่พระเอกมันแบนราบมิติเดียวไปหน่อย หล่อรวยเอาแต่ใจตัวเอง ไม่เข้าใจความรัก นี่มันสูตรสำเร็จพระเอกนิยายโคตรๆแล้วมันก็ค่อนข้างเชยแล้วอะ ตัวละครอื่นๆ อย่างแฟนเก่านายเอกก็ดูนางร้ายเกินไป เหมือนตัวร้ายละครหลังข่าว ที่จริงมันร้ายก็มีเหตุผลนะคิดดูสิจู่ๆโดนแฟนเก่าแย่งแฟนตัวเองแล้วเป็นรุกทั้งคู่เป็นกูก็เจ็บใจวะ55 แต่คนเขียนก็ดันเขียนให้ความรักของพระเอกนายเอกมันถูกต้องได้อะทั้งที่มันก็ไม่ถูกเท่าไหร่ แต่กูก็ชอบเรื่องนี้นะ กูชอบวิธีบรรยายมันอ่านได้ลื่นไหลดีแล้วก็ไม่มีประโยคเสร่อๆแบบนิยายวายไทยทั่วไป กูอ่านหลายรอบเลยแหละเรื่องนี้55 แต่ดันอ่านเรื่องอื่นของเขาไม่รอดว่ะ โอบตะวันซื้อมาดองเพราะรู้สึกว่านายเอกงุงิเกินไป ตอนนี้พยายามอ่านเรื่องสู่กลางใจแต่มาสะดุดตรงการกระทำของตัวเอกที่โคตรขัดใจกุเลย ไม่รู้จะอ่านรอดมั้ย =="
โอบตะวันกูก็อ่านไม่รอด รู้สึกนายเอกสาวชห กูรู้สึกแปลกๆ ที่ผู้ชายใช้คำว่าฉันว่ะ อย่าด่ากูนะมึงงงง
>>164 กู >>158 นะ
กูว่าเรื่องทำธีสิสของเคะมันน้อยมากจนเหมือนไม่มีผลอะไรกับเรื่องเลยนะ ถ้าเทียบกันในด้านการแทรกเนื้อหาสาระนะ กูว่าหัวใจหลังเลนส์แทรกเนื้อหาเรื่องกล้อง/การถ่ายภาพได้ดีกว่าการแทรกเรื่องราว'ถาปัตย์ในเรื่องนี้อ่ะ (มันน้อยไปหรือกูประสพมนุษย์'ถาปัตย์มาเยอะอันนี้กูก็ไม่แน่ใจ 55555555)
แต่เรื่องภาษากูเห็นด้วยกับเพื่อนโม่งเลย อันนี้กูอวยไส้แตกกูชอบภาษาเขา เป็น 1 ในไม่กี่คนที่ใช้คำว่ากอปรแล้วไม่ขัดหูขัดตาสำหรับกูนะ และเพราะภาษาเขาโดนใจกูเนี่ยล่ะ เลยทำให้อ่านทุกเรื่องแม้ตัวละครจะน่ารำคาญแค่ไหนก็ตาม ยิ่งสู่กลางใจแซคนี่โคตรไร้สาระ โคตรน่ารำคาญที่สุดอ่ะแต่ทำไมกูยังตามอ่านก็ไม่รู้ กูรู้สึกกูเป็นติ่งเหลือเกิน 5555555555
>>163 ที่ว่ามามันก็เป็นฉากคลิเช่นี่ สำหรับกูกูเฉยๆว่ะ
คำประกาศนี่อ่านฆ่าเวลาเพลินๆได้ แค่นายเอกไม่สาวแตกกูก็ดีใจละ แต่ตอนจบที่จู่ๆมาริบะกันนี่กูว่ามันยัดเยียดอะ แบบ จู่ๆนายเอกนางก็จะรุกขึ้นมาซะงั้น แล้วไอ้พระเอกแม่งก็ออกลายสาวน้อยขึ้นมาทันที(แต่ไม่ได้มากอะไรขนาดนั้น แค่กูขัดๆหน่อยเพราะคาร์ก่อนหน้ามันไม่ใช่งี้) สำหรับกูมันเป็นความรู้สึกเหมือน ใส่ฉากริบะมาเพื่อให้เรื่องดูฉีกแนวก็เท่านั้นว่ะ แต่ก็นับว่าเป็นงานที่เขียนดีนะ
กูขอแทรกรีวิวหน่อย ถึงจะเรื่องเดิมๆก็เหอะ
1.หัวใจหลังเลนส์- ถึงถึงแม้ว่าตอนพระนายดีกันไม่มาlove-hateแล้วมันจะโคตรหวานจ๋าเลยก็เถอะ แต่ก็เป็นงานที่เขียนดีงานหนึ่ง เรื่องกล้องเรื่องอาชีพไม่ใช่แค่เอามาใส่ไว้ให้เป็นเปลือกเฉยๆ ภาษาลื่นไหล อ่านแล้วเห็นภาพ ส่วนตัวกูอบากได้เล่มเพราะถูกใจคู่รอง อยากรู้มากว่ากูจะยังสามารถหาที่ไหนได้อีกมั้ย เพราะอยากอ่านตอนพิเศษจริงๆ..
2.รักคิดลึก-อ่านแบบไม่คิดอะไรมากกกกกก็โอเคอยู่ มุ้งมิ้งไปเรื่อยๆ กูชอบใจตรงนายเอกโดนจับแดกซะเองนี่แหละ แต่ก็ไม่มีอะไรให้จดจำมาก นอกจากปกสวย ภาษาลื่น
3.[นิยายแปลญี่ปุ่น][น่าจะคนรู้จักเยอะแล้วแหละ แต่กูอยากบ่น] Slaver seriesของคาโต้ เอเลน่า-นี่มันเนื้อเรื่องตามขนบละครไทยแบบพิศาลๆเลยนี่หว่า..กักขังหน่วงเหนี่ยว ปล้ำ เข้าใจผิดกัน ปล้ำ เริ่มจะเข้าใจกัน เจออุปสรรค แล้วก็วนๆไปอย่างนี้สองสามเล่ม จนในที่สุดก็มาจบลงด้วยดี..บรรยายนายเอกได้ดูมีออร่าเหลือเกิน..แต่ก็ตามสไตล์คนเขียนคนนี้ นายเอกงามหยดย้อยเหมือนเทพธิดา..แต่ยังดีที่ไม่ได้สาวเหมือนที่ว่าๆไป นิสัยนายเอกตรงไปตรงมาดี จะรำคาญก็ตรงรู้ตัวช้านี่แหละ..เรื่องนี้ ถ้าคนชอบงานน้ำเน่าๆก็คงชอบมั้ง อ่านเพลินๆ มีปวดหัวกับสองพระนายเป็นระยะๆ
painful love นี่มันแรร์ได้ไง กูโครตรำทั้งเมะเคะ ตอนนั้นแม่งซื้อมาเพราะเห็นเป็นภาคก่อนเลยเอออ่านๆ หน่อยก็ได้ แต่แม่งทนอ่านจบกูขายทิ้งอย่างเร็ว แล้วแม่งตั้งนานกว่าจะออกขนาดขายถูกแล้ว ตอนนี้แม่งแรร์เฉย กูงงมาก หรือว่าคนส่วนใหญ่เดี๋ยวนี้ชอบเมะเคะแบบนี้กันเหรอวะ
กูมาเพิ่มเติม brutal love ...ให้นิยามก็ผัวมุ้งมิ้งเมียเถื่อน หุ่นบึ้กล่ำเลวเหี้ยกว่าแต่เป็นเคะ เรื่องนี้เน้นเยเยอะมากตามสไตล์คนเขียน เริ่มเรื่องที่เคะมันอกหักแอบรักเพื่อนสนิทมันเลยชวนเมะไปเยให้หายเศร้าแถมยังเป็นรับให้ด้วยเพื่อให้สาแก่ใจอารมณ์ดำดิ่งของตัว เมะมันติดใจเพราะเคะมันอึดทนมากจะเอาท่าไหนที่ไหนนานเท่าไหรก็ได้ เคะมันเป็นพวกเซ็กส์จัดนอนกับคนอื่นไปเรื่อย(ปกติเป็นรุก แต่รับให้เมะคนเดียว) แรกๆเมะมันก็ตามตื้อเป็นขี้ปลาทองหลังๆมันชักจะทนไม่ไหวกับพฤติกรรมมั่วของเคะมันเลยจะเลิกยุ่งด้วย เคะที่ตอนนั้นโดนเพื่อนสนิทที่มันแอบรักบอกตัดเพื่อนบวกเมายามันเลยสติแตกจับเมะข่มขืนจนสลบคาเตียง เมะมันเลยกลัวผวาเคะไปช่วงนึง หลังจากนั้นก็พลิกกระดานเคะเป็นฝ่ายตามตื้อบ้าง กว่าจะยอมเปิดใจให้อภัยก็นานแต่พอมันรักกันก็หวานเลี่ยนไม่สนุกล่ะ เรื่องนี้มีดีที่เคะช่วงแรกพอรักกันแล้วเหมือนจะสาวแตก กูกลอกตารัวๆ
KY มั่ง 555555 มีใครได้อ่านนิยายเรื่องนึงที่สนพ.ฝันกลางคืนกำลังจะตีพิมพ์มั้ยวะ เรื่องที่เป็นเด็กแลกเปลี่ยนอะ
กูเห็นว่าจะได้ตีพิมพ์เลยลองไปอ่านดู งานไม่ดีไม่แย่ กลางๆ (ถ้ารับได้กับนิสัยนายเอกที่โคตรเหวี่ยง+ค่อนข้างไร้สติน่ะนะ...) แต่ที่สงสัยคือมันมีบางฉากเหมือนนิยายแจ่มใสเป๊ะ ตอนแรกกูนึกว่ากูคิดไปเองคนเดียว ที่ไหนได้มีคนคิดเหมือนกูแล้วไปเม้น คนแต่งก็ตอบมาว่าไม่ได้ก็อป มันเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกะตัวคนแต่งหรือเพื่อนนี่แหละ
ส่วนตัวกูรู้สึกไม่ค่อยโอเคเท่าไร ไม่รู้ความจริงเป็นยังไง แต่เหมือนกันประมาณ 4-5 ฉากแบบนี้แม่งเยอะไปว่ะ ชวนให้สงสัยว่าก็อปมาจริงๆรึเปล่า
กูมารีวิวด้วย
-ภูตสวาท เรื่องเป็บแบบที่ฝูชอบเอามา ดราม่าผัวเมีย ไม่ทำให้กูตื่นเต้นเท่าไหร่ สิ่งดีงามคือสำนวนการแปลกับรูปเล่มที่สวยงามตามมาตราฐานของฝู ส่วนตัวกูจะเก็บไว้ เผื่อวันนึงมันแรร์ขึ้นมา 55555555
-ปลาบนฟ้า ความที่กูอยากลองดี ถึงจะมีรีวิวว่าไม่ดีเยอะก็ยังซื้อมาอ่าน โครตเสียดายเงินบอกเลย เรื่องนี้คู่เอกกูชอบตอนแรกๆ หลังๆไม่ค่อย แต่กูไม่อะไรมากกับคู่เอกนะ ที่กูรู้สึกว่าอยากขายต่อมือสองเพราะคู่รองเลย กูเกลียดความปัญญาอ่อนของอีน้องมีนที่เป็นเคะคู่รองมาก รำมากจนเกือบอ่านไม่จบ แต่กูเสียดายเลยอ่านจนจบอ่ะนะ สรุปกูขายทิ้งแน่นอน แต่จะมีใครซื้อไหมไม่รู้ คิดว่าจะปล่อยต่ำกว่าราคาเต็มด้วย ไม่อยากเก็บ
-โปรดจงรัก กูซื้อมาทั้งเล่มหลักเล่มสเป นิยายอารมณ์ฟีลกู๊ดทั่วไป มีหน่วงนิดๆแต่ไม่อะไรมาก ตอนแรกคิดว่าน่าจะดราม่ามากกว่านี้ จุดที่กูชอบที่สุดของเรื่องเลยคือพระเอกไม่โง่ กูไม่ค่อยเจอพระเอกแบบนี้ในนิยายเรื่องอื่น สรุปว่าชอบพระเอกสุด เรื่องนี้เรื่อยๆเนิบๆ ภาษาคนแต่งดีดึงให้อ่านได้จนจบ ชอบการตัดจบแต่ละตอน กูลองไปส่องๆเรื่องอื่นที่เขาแต่งคิดว่าโอเคเลย แต่ไม่ค่อยเห็นมีคนอ่านนะ ไว้กูอ่านแล้วจะมารีวิวเพิ่ม
กูว่าง กูมาช่วยรีวิว
ปักษาปีกหัก ruk21us
เป็นเรื่องของ 2 แคว้น นายเอกโดนจับมาเป็นเชลยของอีกแคว้น เลยเลือกขายตัวเองในหอนางโลม แล้วแม่ทัพของแคว้นเสือกตกหลุมรัก ทั้งๆที่นายเอกแอบรักอยู่กับน้องชายท่านแม่ทัพ กูชอบเรื่องนี้ตรงนายเอกแมนโคตรๆ ใจเด็ด เลือกสิ่งที่ดีที่สุดจากสิ่งที่มีที่ไม่เหลืออะไรเลย รู้ว่าตัวเองเป็นใครและต้องทำอะไร เรื่องมีที่มาที่ไป มีการวางแผน มีดราม่าความรักนิดหน่อย ภาษาก็ดีนะ ถ้าไม่ซีเรียสเรื่องนักเขียนใช้คำซ้ำเยอะไปนิด อ่านแล้วไหลลื่นดี กูชอบ กูแนะนำค่ะ
Bleeding Love แมลงปีกแข็ง
พระเอกเป็นนักร้องดัง รักกับนายเอกที่เป็นบาเทนเดอร์ที่บาร์ แต่ต้องทำใจกับนางร้ายที่ทำตัวที่ประหนึ่งหลุดออกมาจากละครหลังข่าว อารมณ์ถ้าชั้นไม่ได้เธอก็ต้องไม่ได้ ทำร้ายไปมา น้ำเน่าไปนิด แต่โดยรวมๆ สนุกมึง ไม่มีดราม่าหึงไปหึงมา พระเอกมันรักนายเอกจริง เปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อนายเอก
นกยูงแดง Juon
กูอ่านไม่รอด อ่านไปสิบตอน ไม่รู้สึกถึงความรักความผูกพันธ์ มีสืบคดีนิดๆก็โดนเคะราชินีจีบกดละ วนเวียนไป ไม่มีอะไรคืบหน้าเลยไม่ได้อ่านต่อ
คำประกาศของความรู้สึกใหม่ west
ไม่มีอะไรพิเศษว่ะ พลอตยอดนิยม อ่านเพลินๆ แต่ไม่มีอะไรน่าจดจำ (หรือผิดที่กูจำไม่ได้เองวะ5555555)
ช่างใจรัก หนูแดงตัวน้อย
ถ้ามึงหาเรื่องเบาๆเพื่อคลายเครียด กูแนะนำเรื่องนี้อย่างแรง มันตลกมาก ขำมาก นายเอกเป็นครูฝึกสอนในโรงเรียนเด็กช่าง พระเอกก็นักเลงมาเลย แรกก็แกล้งนายเอกตลอด ส่วนมากเป็นบรรยายจากฝั่งนายเอกซึ่งมันเพ้อมาก อยากกินแต่ยังกินไม่ได้เพราะเป็นฝึกสอน อ่อยหนักมาก เพ้อหนักมาก แต่!!!!! (สปอยนิดนึงนะ!!) พอเป็นแฟนกันปุ๊ป นายเอกบินไปเรียน ตปท เท่านั้นล่ะ น้อยใจนั่นนู้นนี่ สาวมาเลยมึง จนแอบรำคาญเล็กๆ แต่โดยรวมถือว่างานดี งานตลก
รามเกียรติ์ ศึกมังกรกัณฐ์ Blueฯ
กูเห็นทุกคนแย่งจองหนังสือเค้ามาก กูเลยคิดว่างานเค้าต้องดีมากแน่เลย เลยไปอ่าน อ่านบทแรกเท่านั้นจอดสนิทค่ะ กูไม่แน่นเรื่องตัวละครด้วยแหล่ะเลยงงๆว่าใครญาติใครฝ่ายใคร แต่ที่กูงงคือ ทั้งๆโดนยิงมากำลังจะตาย แต่พอโดยปลุกหน่อย ก็xxxกัน เฮ้ย แบบนี้ก็ได้เหรอวะ มึงเจ็บเจียนตายยังจะมามีอารมณ์แบบนี้อีกเรอะ
เพียงข้ามคืน PPSMM
แนะนำเรื่องนี้ถ้ามึงหาเรื่องตลกเบาสมอง เมะเพ้อถึงเคะหลังจากวันไนท์ ไปๆมาๆโลกกลมเคะมาเป็นเลขาชั่วคราวให้เมะ เมะก็อ่อยแรง แต่โดนเคะสวนทุกครั้ง ทำร้ายร่างกายตลอด เมะมันบ้ามาก เพ้อมาก เคะราชินี พลอตมันไม่มีอะไรเลยมึง แต่เค้าเขียนตลกมันเลยสนุก
สำหรับกู กูว่าเวสแต่งเรื่องตอนแรกๆ น่าสนใจทุกเรื่องเลยนะ และก็เป็นแทบทุกเรื่องที่อ่านๆ ไปจะเจอจุดหนึ่งของตัวละครที่ทำให้อ่านแล้วรู้สึกหงุดหงิด มันมักจะมีตัวละครงี่เง่าอ่ะ กูอ่านไปด่าไปแบบ มึงเป็นเหี้ยอะไรของมึ๊งงง แต่ก็อ่านงานเขาจบเกือบทุกเล่มอยู่ดี อย่างโอบตะวันตอนช่วงที่แม่งทะเลาะกัน กูรำคาญนายเอกชิบหาย แต่ก็มีเม้นบอกว่าสงสารนายเอก นายเอกไม่ผิด.. กูว่าพระเอกน่าสงสารกว่าอีก พระเอกต่างหากที่ไม่ผิด อย่างเรื่องล่าสุดที่กูอ่านงานเขา กูบอกเลยกูโคตรเกลียดนิสัยพระเอก แรกๆก็หนุกดีตามแนวมหาลัยทั่วไป อ่านแบบไม่คิดไรมาก แต่อิแคนตัสพระเอกแม่งทำกูหงุดหงิด สักพักอินายเอกก็เริ่มทำกูหงุดหงิดอีกคน แต่เรื่องนี้กูก็อ่านจบอยู่ดีถึงจะไม่ได้ซื้อก็เถอะ
>>168 slaver's อ่านเมื่อสัก 10 ปีที่แล้วกูชอบนะ จนข้องใจทำไมทอล์กคนแปลถึงบ่น เวลาผ่านไปโตขึ้นถึงเข้าใจคำบ่นคนแปลเลยฟร่ะ เนื้อเรื่องมันน้ำเน่าขนบไทยกูไม่ว่า นายเอก ชูอิจิมันก็โมเอดี กูชอบพวกแนวผู้ดีดอกฟ้าโดนย่ำยีอยู่แล้ว แต่แบบมึงซั่มกันไปตั้ง 4-5 เล่ม อีชูอิจิยังเวิ่นเว้อ เมะแม่งรักกูมั้ยวะ ห่าาาาา คือกูว่ามึงควรจะเคลียร์ๆ ชัดๆ ไปตั้งแต่เล่มสองแล้วว่ะ คือเล่ม 5 นี่จำอะไรแทบไม่ได้แล้ว เพราะเนื้อเรื่องน้ำเกิ๊นนน
ทันบิ แปลว่าอะไร
>>179 เอาคร่าวๆนะ กูอ่านมาสักพักใหญ่ๆแล้ว เริ่มลืมๆรายละเอียดไปบ้าง
- วันพร็อมพระเอกหึงนายเอก เลยประกาศออกไมค์ขอให้นายเอกคบกับเพื่อนอีกคนอย่างมีความสุข
- จากนั้นนายเอกเลยโดนกลั่นแกล้งต่างๆนาๆ จนทนไม่ไหว เลิกแต่งตัวง่อยๆ กลับไปแต่งตัวดีๆไปเย้ยหน้าคนในโรงเรียน (ในเรื่องคือหน้าตาดี แต่แกล้งแต่งตัวเนิร์ดๆ จะได้ไม่มีใครสนใจ)
- นายเอกแต่งหล่อไปร้านอาหาร พระเอกโทรมาถามว่าอยู่ไหน พอตอบไปสรุปพระเอกอยู่แถวนั้นพอดี เลยจะมาหา นายเอกก็กลัวโดนรู้ความจริงว่าหน้าตาดีเลยรีบกลับบ้าน ตอนจะออกจากร้านก็ชนกัน เสร็จแล้วพระเอกโทรหาเลยแก้ตัวว่าความจริงยังอยู่บ้าน กำลังจะออกไป อีพระเอกก็พูดถึงคนที่เดินชนกันว่าหน้าตาดีบลาๆๆๆ
ตอนนี้กูจำได้แค่นี้แหละ แต่มันเป๊ะมาก ถ้าใครเคยอ่านนิยายแจ่มใสเรื่องนั้นยังไงก็อ่านสะดุดอะมึง
เมื่อกี้แวบๆไปอ่านเม้นเห็นว่าไปลอกนิยายต่างประเทศมาอีก...อืม กูยอมใจคนแต่งเลย
>>168
แบล็คบีสท์กูยังโอเคว่ามันคลิเช่ แต่เรื่องแรกนี่กูว่าไม่ใช่อะ
คือพ่อบ้านดำมันจะเป็นฉากว่านายน้อยต้องแต่งหญิง ใส่คอร์เซ็ท แล้วตัดฉากมาชวนจิ้นแบบนายน้อยทำหน้าเจ็บปวด บอกเซบว่าไม่ไหวแล้ว แล้วค่อยตัดมาเป็นเซบกำลังดึงสายคอร์เซ็ทให้รัดๆ แล้วนายน้อยก็โวยวาย
ของคุณฝนม่วงก็แบบเดียวกันเป๊ะอะมึง ถ้ากูจำไม่ผิดมีฉากอื่นด้วย แต่ที่กูจำได้เป๊ะสุดคือฉากนี้
แนะนำนิยายแนวฮาเร็มทีสีเพื่อนโม่ง ขอแบบพระเอก1 นายเอกหลายคน
>>181 ทันบิเป็นแนวนิยายที่เน้นภาษาสวยๆ บรรยายความรู้สึกคับแค้นใจของตัวละคร เนื้อเรื่องเล่นกับความรันทดของโชคชะตาตัวเอก เมื่อก่อนจำกัดแค่แนวญี่ปุ่นโบราณ แต่ตอนนี้รู้สึกว่าจะไม่แล้วมั้ง
(แต่กูก็ไม่ค่อยแน่ใจนะ ไม่ได้อ่านแนวนี้มานานละ)
>>180 ใช่มะมึง คือกูงงมากว่าได้กันไปจนเตียงจะหักแล้วมึงยังมาสงสัยอะไรอีกเร้ออออ เรื่องนี้นี่ตอนแรกอ่านพล็อตละวางเลย จนกระทั่งไปเจอดราม่าซีดีนี่แหละ แซ่บมากกก เลยไปดั้นด้นหาฉบับภาษาไทยมาอ่าน
>>184 ขนาดนั้นเลยเหรอวะ เดี๋ยวกูลองกลับไปอ่านใหม่ดีกว่า ฉากคอร์เซตกูเคยเจอในมังงะวายเรื่องนึงเมื่อนานมาแล้วน่ะ(มีก่อนพ่อบ้านดำ) เลยรู้สึกเฉยๆ
อะ ซีรี่ย์Slaveกูเคยตามอยู่ช่วงนึง ก็น้ำเน่าแหละแต่กูชอบภาษา (สงสัยเพราะคนแปลนั่นแหละ) อ่านแล้วลื่นดีก็เลยตาม แต่มานึกๆดู เนื้อเรื่องนี้น้ำเน่าจริงว่ะ 555
กูขอมารีวิวซ้ำละกันมึง บางเรื่องกูอัดอั้นอยากกรี๊ด 555
69
ผลจากพวกกัมมันตภาพรังสี สารเคมีบลาๆช่วงสมัยสงครามโลกส่งผลกับคนบางกลุ่ม ทำให้เกิดพวกมนุษย์กลายพันธุ์ขึ้นมา คือมีลักษณะของสัตว์ออกมา(เช่นมีเหงือกเวลาลงน้ำ) กับพวกคนปกติ เลยเกิดการแบ่งแยกชนชั้น พวกกลายพันธุ์โดนกดขี่ข่มเหง โดนฝังชิพระเบิดในหัว มีการแบ่งเขต(ฟีลๆฮังเกอร์เกมอ่ะมึง) หลักๆของเรื่องอยู่ที่การต่อสู้เพื่อความเท่าเทียมของพวกกลายพันธุ์อ่ะ มีสองคู่ กูไม่สปอยเยอะละกัน แต่เริ่มๆมามันคู่แรกมีฉากข่มขืนนะ สองสามตอนได้ จริงๆกูไม่โอกับพวกนี้ แต่พออ่านถึงเฉลยปมแล้ว.....กูเกลียดเขาไม่ลงว่ะ ยิ่งตอนกลางๆเรื่องกูนี่ร้องไห้ ภาวนาให้ที่กุอ่านไม่ใช่เรื่องจริง ขุ่นคีธของกูวววว ส่วนอีกคู่น่ารักมุ้งมิ้ง มีดราม่านิดๆหน่อยๆ
เรื่องนี้กุชอบนะ ตัวละครไม่ป่วย ดำเนินเรื่องไม่ช้าดี(หลังๆกูว่าเร็วอยู่) กูอวยให้คนมาปวดตับกับกูละกัน
ปลาบนฟ้า
จริงๆเรื่องนี้กูว่าตลกดี 555 ตลกแก๊งคิตตี้เหี้ยๆ แต่กูเหมือนเพื่อนโม่งแหละว่ากูไม่ชอบคู่รอง ถ้าเจอเป็นข้าม มางื้อๆง้าๆเหี้ยไรวะ กูรำชิบหาย ส่วนคู่หลักแรกๆกูโอเค แต่หลังๆก็เอิ่มๆนิดหน่อยว่ะ ยิ่งตอนอัพภาพลงเฟสตอนร้องไห้จนหลับ กูแบบ...เอ่อออ ต้องขนาดนั้นเลยหรอวะ ขัดๆใจสำหรับกูนะ
เอาเป็นว่าพออ่านได้อ่ะมึง เอาขำๆสบายๆ แต่ขนาดต้องเก็บมั้ยก็ไม่รู้ว่ะ
ปิตุครรภ์สนธยา
ไม่รู้จะบอกเรื่องย่อยังไงว่ะ จุดเริ่มต้นมาจากกษัตริย์มีทายาทที่แข็งแกร่งไม่พอ ไม่เท่าตัวเองเลยหนักใจ ต่อมามีผู้นำเผ่านึงอยากทดแทนคุณเลยเสนอลูกตัวเองที่เป็นผู้ชาย เพราะเผ่านี้ผช.ท้องแล้วให้ลูกที่แข็งแกร่งแบบพ่อเด๊ะๆได้ อุ้มท้องแค่ 3 เดือน แต่ถ้าท้อง 2 หนก็ตาย ตอนแรกคนอุ้มท้องไม่ยอมพ่อเลยโดนจับขัง ก็ต้องยอมให้กำเนิดทายาทจนตาย ก่อนตายก็สาปส่งกษัตริย์ เกิดภัยพิบัติต่างๆตามคำทำนาย นายเอกเคียดแค้นจะเอาชีวิตราชา
เรื่องนี้ Mpreg ออกตัวก่อนเลยว่ากูไม่ค่อยอ่าน Mpreg แต่เรื่องนี้กูยอมความดีงามของนายเอกทุกประการ
กูไม่สปอยนะใครนายเอกพระเอก กูอยากให้ทุกคนสัมผัสฟีลตอนชิพใครเขาก็ตายห่า ตายห่ารัวๆ ไม่ตายห่าก็...นะ จนกูเลิกอวยเลิกเดา กว่าจะเจอพระเอกปาไปครึ่งเรื่อง หน่วงๆไปทั้งเรื่อง
เรื่องนี้นายเอกรันทดสัสๆ แต่นายเอกแกร่ง กูชอบ ตรงไปตรงมา บื้อๆ พระเอกกูชอบมากก โซแดมฮอตชิบหาย เรื่องนี้กูว่าสั้นไปนิดว่ะ ถ้าไม่มีตอนพิเศษกูคงนึกว่าเขาอยู่กันเพราะหน้าที่ บุญคุณ มากกว่าความรัก มันดูก้ำกึ่งๆ ส่วนตอนพิเศษฮีลลิ่งหัวใจกูเยอะเลย น่ารักดี กูชอบความรักสองคนนี้ที่ไม่แสดงออกจนล้นไป สรุปเลยว่ากูอวย จบ 55555
เดือนเกี้ยวเดือน
นายเอกแอบชอบพระเอกมานานตั้งแต่มัธยมปลายมั้ง แล้วพระเอกเป็นเดือนมหาลัยมาก่อน นายเอกเพิ่งได้เป็นเดือนคณะ ก็ตามพล็อตทั่วไปอ่ะ สักพักก็ชอบกันแล้วเฉลยว่าจริงๆพระเอกก็ชอบนายเอกมานานแล้ว เรื่องนี้กูเฉยๆนะ อ่านไม่จบด้วย มันธรรมดา ไม่ได้ฟินอะไร
ซีรี่ย์หวานอมขม
เรื่องสั้นฟีลกู้ดว่ะ วัยทำงานส่วนมาก อ่านได้เรื่อยๆ ภาษาดีอยู่แต่ไม่ได้ชอบเป็นพิเศษ
มาโปรด
ขอบคุณเพื่อนโม่งที่ทำให้กูไม่รู้สึกว่ามันเหี้ยอย่างเดียวดาย กูก็งงว่ามีแต่กูที่รับตั้งแต่ตอนแรกไม่ได้หรอ อ่านไปสิบตอนเผื่อมีความดีงาม เฉลยปมที่กูอาจจะรับได้ก็หาไม่เจอ ทนไม่ไหวต้องปิด อย่างว่าคือนศพ.ว่างมากกกก ตรรกะป่วย หวงอะไรของมึงกูไม่เข้าใจ นายเอกดูเหมือนจะแข็งใจได้สุดท้ายก็ยอมไปหมด กูไม่เข้าใจว่าทำไมคนอวยรัวๆกับแนวนี้
บ่นมาซะยาว ว่าแต่มีใครเคยอ่านงานของคุณ Ozakaozygenz มั้ย รีวิวหน่อย กูเห็นผ่านตาอยู่แต่เหมือนดราม่าเยอะกูเลยไม่กล้าเฉียด
>>191 ขอบคุณค่ะมึง
ky แปป นิยายภาพวาดคลุงควรค่าแก่การซื้อเก็บรึเปล่าวะ กูกำลังตัดๆ ออก ตอนแรกอ่านคุณฟักแล้วอยากได้ พอซื้อมาแล้วกูไม่มีอารมณ์อ่านว่ะ กำลังลังเลว่าจะตามซื้องานเขาหมดเลยหรือเปล่าดี กูรู้สึกว่านิยายเขากูอ่านรอบเดียวแล้วพอว่ะ กูอยากอ่านเรื่องที่เปิดพรีจัง แต่เขาคงลงไม่จบ
ช่วงนี้กูรู้สึกเปลืองมาก กูตามทั้งนิยายและมังงะ จะตัดๆ ก็ตัดใจไม่ลง เลยมาถามความเห็นพวกมึง
>>194 แล้วแต่มึงว่ะ คุณฟักถูกจริตกูถึงอ่านในเว็บแล้วกูก็ซื้อเพราะกูชอบ ส่วนเรื่องที่เขาเปิดพรีกูเคยอ่านอยู่ มันแนวตบจูบsm กูชอบตรงที่นายเอกมันไม่สาว ปกสวย ก็เลยตามเก็บ ถ้าไม่มีอารมณ์อ่านก็ไม่ต้องซื้อ กูนี่ตัดนิยายไพเรทออกออกทุกอย่าง ฟิคก็ตัด หันมาเสพบนดินเงินจะได้ถึงนักเขียน ประหยัดขึ้นเยอะ ภาวนาแค่ให้มีบนดินมาจับเรื่องโดนๆบ้าง แต่คงยาก
มึง เด็กเสี่ยของเดม ค่าส่ง50บาท ร่วมแล้วเล่มนึงสี่ร้อย กูสงสัยมันจะมีลงในบีทูเอสมั้ย เพราะค่าส่งแม่งแพงไปอ่ะ
>>195 กูเลิกไม่ได้กูชอบอ่าน แม้ที่ซื้อมายังอ่านได้ไม่หมดก็ตามแต่ก็ทยอยๆ ใกล้จะหมดละ
>>196 ไม่รู้จะตอบยังไง ความเห็นมึงไว้ให้กูตัดใจละกัน
>>197 กูก็ไม่ซื้อไพเรทนะมึง คือแปลอังกฤษแม่งแพงสัส ตอนนี้กูเลยมาตัดๆ นิยายไทยออกแทน จริงๆ ก็ตามไม่กี่คนหรอก
>>198 กูอยากอ่านอ่ะ
ยังไงก็ขอบคุณพวกมึงทุกคนมาก กูพอได้กำลังใจที่ไม่อยากซื้อละ
>>204 คิดเหมือนกู บางอย่างรีวิวต้องลบอคติไปบ้าง นิยายมาโปรดไม่ได้ดีแต่จัดว่าอ่านจบลื่นไหล ถูกใจพวกชอบแนวพระเอกร้ายๆไม่ดีมาก่อน เด็มที่เห็นด่ากันลบอคติไป ภาษาแม่งก็ใช้ได้ เรื่องตามขนบไปหน่อย แต่มันภาษาง่ายเข้าถึงนักอ่าน
บางคนมีนิยายไว้อ่านเพื่อความสนุก ไม่ต้องการอะไรมาก
บางคนอวยในโม่งแล้วก็ต้องชมตลอด อย่างภาพวาดอวย ชีวิตใหม่อวยซะกูมองบน นึกว่าดีเลิศเลอ มันก็ไม่ได้ถึงขนาดนั้นปะวะ ฝีมือไม่ได้ทำให้อ่านสองรอบซ้ำ ออกจะรำคาญตัวนักเขียนด้วยออกมารำๆคนนู้นลอกคนนี้ลอก เม้นต์น้อย เรื่องมาก
บางคนเออออตามไหลตามน้ำ กระแสไหลไปเรื่อยๆตามแรงเชียร์ ไม่ได้ไปอ่านนิยายแล้วเอามาด่าตามแรงยุ
>>208 กูพูดตามที่กูคิดจริงๆ นิยายภาพวาดไม่เคยทำให้กูอยากกลับไปอ่านรอบสอง ถ้ากูไม่อวยว่าชอบมากๆตามน้ำ แปลว่ากูมีอคติเหรอวะ กูรู้ทุกคนมีอคติแต่พอรีวิวต้องลดหรือลบลงบ้าง กูไม่ได้อวยมาโปรดถามว่ากูชอบไหมก็ไม่ แต่ถ้าดูเรื่องภาษาก็โอเคอ่านได้จบ ไม่ได้เลวร้ายถึงขนาดนั้น
พูดถึงเรื่องอวย กูขออวยคนขนเขียนesได้ปะ เป็นคนแรกที่ทำให้กูอยากอ่านนิยายเขาซ้ำว่ะ แม้ว่ามันจะมีกลิ่นเรื่องอื่นแทรกมาก็ตาม จบ
>>209 ถูกมึงปั่นกระแสมากๆ กูเห็นแล้วมันไม่ใช่การชอบทั่วไป มันอวยจนเกินเหตุ บางคนแม่งมาอ่านรีวิวไม่ได้อ่านนิยายเลย เชื่อตามนั้นเพราะเห็นชอบกันเยอะในโม่ง เอาอย่างของภาพวาดต๊อบแต๊บ มีคนโง่ขนาดนั้นอยู่บนโลกไหมวะ ถ้ามึงจะด่ามาโปรดไม่สมเหตุผล ต๊อบแต๊บมึงยิ่งโคตรไม่สมเหตุ กูว่ามันรีวิวปั่นกระแสจนมองข้ามอะไรหลายๆ อย่าง พอกูพูดความจริง โอเคจะหาว่ากูอคติก็ได้ตามใจเลยจ๊ะ ต๊อบแต๊บเป็นมนุษย์โง่ที่สามารถมีบนโลกนี้สมเหตุผล แต่ถ้ามึงอวยว่าอ่านเอาสนุกตัวละครต๊อบแต๊บไม่มีจริงบนโลกหรอก เออ แบบนี้สิวะ ตรงความจริงหน่อย
กูนี่แหละชอบมาโปรด ชีวิตใหม่ แล้วก็อีกเยอะที่โม่งรีวิว แต่กูไม่ชอบความอคติพูดจาแบบแฮทสปีชดูถูกไปถึงตัวเขียนคน บางอย่างแม่งไม่รีวิวละ เห็นชัดๆว่ากำลังทราม กูเห็นหลายทีละ พอลับหลังไม่เปิดหน้าพูดจาเหี้ยๆยังไงก็ได้
กูว่าก็คิดมากกันไปว่ะ ในนี้ใครจะพูดอะไรก็ได้ใครโง่เชื่อในนี้ทุกอย่างก็เกินไปว่ะ
กูถือคติใครอยากอวยอยากด่าไรในนี้ก็พูดไป ถือว่าได้แสดงความเห็นตรงๆไม่มีกั๊ก
อย่างภาพวาดไรนี่ไม่ได้อ่าน แต่เคยไปเปิดพ่อเลี้ยงไรเนี่ยไม่ใช่แนวก็ปิด คนอวยเขาก็อวยของเขา แต่ใครไม่ชอบก็ออกมาสับได้เหมือนกัน
รสนิยมคนมันหลากหลายว่ะมึง กูว่าในนี้ก็มีทั้งอวยทั้งด่านะเรื่องเดียวกัน หลายเรื่องที่เขาชอบกูอ่านแล้วไม่ผ่าน เรื่องที่กูชอบหลายคนกลอกตา อ่านที่โม่งเม้นท์อันไหนน่าสนใจก็ไปตามอ่าน ดีออกมีทั้งเม้นท์ด่าเม้นท์อวยหลากหลายดี
ส่วนเดม กูก็ไม่ได้เม้นท์แบบไม่เคยอ่าน อ่านทั้งในเว็บ ซื้อก็หลายเล่ม จนอิ่มตัวอ่ะว่าเขาจะมาแนวนี้ วนลูปเดิมๆ กูก็พอล่ะคนนี้ หาแนวอื่นอ่านต่อไป
มาโปรดสำหรับกูอยู่ในขั้นอ่านจบ แต่ไม่ได้สนุกอะไรขนาดนั้นเห็นมันรีปริ้นท์ได้หลายรอบพรีสเปกันเป็นพัน สนพก็โปรโมทเสี่ยโปรดๆฮ็อทเว่อร์อย่างโน้นอย่างนี้ กูก็หาอ่านงานอื่นของคนนี้ด้วย กูว่าเขาพยายามทำให้ตัวละครติสท์แตกแบบแหวกแนวสุดๆไร้ตรรกะทั้งปวง สามตอนดีสี่ตอนร้าย ยัดๆดราม่ามาเรื่อย ถามว่าอ่านจบไหมจบ แต่ไม่ปิ๊ง ไม่ลื่น รำคาญตัวละครเป็นช่วงๆ เข้าท่าสุดก็เป็นเอกแต่ท้ายๆรำคาญเคะ
กูโชคดีที่ชอบอ่านอย่างเดียวจริงๆ เคยเขียนแล้วไม่รอดตั้งแต่หน้าแรก
รีวิวไปเหอะ มันมีทั้งคนชอบ และคนไม่ชอบ เป็นแบบนี้ทุกเรื่องแหละ จะให้ทุกคนรสนิยมเดียวกันหมดได้ไง มีรีวิวไว้ช่วยพิจารณา แต่จะถูกจริตหรือไม่ถูกจริต ก็ต้องไปอ่านดูเองอยู่แล้ว
>>220 เออจริงกูก็คิดงั้น มันอยู่ที่คนละ
อย่างกูนี่ไม่คลิกกับเหตุผลของเรื่องมาโปรดเท่าไหร่ กูก็บอกไม่ชอบ
แต่ถ้าคนอื่นที่อ่านแล้วชอบ ก็ชอบไปดิ
อย่างโม่งรีวิวปลาบนฟ้า ส่วนใหญ่ก็ไม่มีคนว่าดี กูไม่เชื่อกูยังไปซื้อมาอ่านเลย
อีกอย่างกูว่านี่คือบอร์ดโม่ง มึงจะบอกว่าปิดหน้าจะพูดอะไรก็ได้ มันก็ถูกอ่ะ ก็มันโม่ง
แต่มึงก็ต้องมีวิจารณญาณเองด้วยไหม จะอ่านอะไรก็คิดตัดสินใจเอง รีวิวก็แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นป่ะ
กูนึกถึงตอนที่นข.มาโปรดเอาตัวละครมาคุยกันในเพจที่ด่าโม่งกลับเลย โม่งก็ดิ้นกันใหญ่ มึงก็ด่าเขาก่อนมั้ย ด่ากันไปด่ากันมา แต่ที่กูเห็นหนังสือที่โม่งด่าๆกันก็ขายดีนะ ไม่ได้รับผลกระทบอะไร 555555
>>222 กูคิดว่าคนที่อ่านหนังสือแบบคลายเครียดมีเยอะกว่าต้องการอ่านแล้วแบบเออ หาข้อมูลมาดีนะ น่าสนใจ แปลก ฯลฯ
แค่ภาษาไม่ติดขัด ไม่มีแต่บทสนทนา ก็อ่านได้อยาวแล้วนะกูว่า แบบเป็นแค่นิยาย จะเอาอะไรกันมาก
ส่วนความชอบก็แล้วแต่คน จะด่าก็ด่า กูไม่ถึงขนาดพอด่าแล้วต้องออกมาปกป้องว่ะ
จตร กูชอบงานเขาสองเรื่อง ที่มันเป็นรวมเรื่องสั้นๆหลายคู่หลายคณะอ่ะ มันหลากหลายอารมณ์ดี หยิบยกมาเขียนแค่บางประเด็นในความสัมพันธ์ เหมือนตัดเอามาแค่จุดพีค คือถ้าเป็นเรื่องยาวแบบปลาบนฟ้าตอนแรกๆมันก็สนุกดีหลังๆมันชักจะมุ้งมิ้งง้องแง้งเกินจริตชาย เรื่องดูยืดเยื้อ
อีกเรื่องก็เธอที่ร้าย กูชอบแค่ช่วงพี่ภูอาการซึมเศร้ารุนแรงแล้วอยู่คนเดียว ความคิดของคนที่ไม่เหลืออาลัยตายอยากในโลกสิ้นหวังแล้วมันจี๊ดดี แต่จบด้วนไป คาดว่าตอนพิเศษในเล่มคงมีอธิบายไรมากขึ้นว่าอิพี่ภูมันหายไปไหนมา ซึ่งกูไม่ได้ซื้อ
ยังไงความชอบแต่ละคนก็ไม่เหมือนกันอยู่ดีว่ะมึง กูว่าหลายๆเรื่องที่โม่งอวยก็แค่ทำให้ดูน่าสนใจว่ะ แบบ เฮ้ย สนุกเหรอ กูไปอ่านบ้าง พอไปอ่านจะถูกใจไม่ถูกใจก็แล้วแต่คนไป ไม่ได้หูหนวกตาบอดไหลตามกันขนาดนั้นหรอกมึง พอไปอ่านแล้วถูกใจ สนุก ชอบ ก็อยากเอามาอวยหาเพื่อนอ่านเพื่อนคุยอยู่แล้วปะวะ แต่เกิดตามไปอ่านแล้วไม่ถูกใจ ก็เห็นบางคนมาพูดถึงบ่นถึงนิดๆหน่อยแล้วก็ผ่านไป หรือบางคนเช่นกูอ่านไม่ถูกใจก็ปิดแล้วไปหาเรื่องอื่นต่อ ไม่พูดถึงไปเลย เม้นโม่งส่วนมากเลยเหมือนจะเจอแต่คนอวย ใครชอบเรื่องไหนเห็นว่าเรื่องไหนดีก็อยากแนะนำห้คนอื่นมาอ่านอยู่แล้วว่ะ
กูว่าที่นี่ก็ทั้งอวยทั้งด่านะ
อย่างกูอ่านนิยายคุณเวสอวยความงามภาษาเขาที่ถูกจริตกูอย่างไส้แตก แต่เนื้อเรื่องจำไม่ได้สักเรื่องเลยอย่างที่เคยเม้นไปข้างบนไง
ลางเนื้อชอบลางยาล่ะมึง คนซื่อบื้ออย่างคุณต๊อบไม่ใช่ว่าไม่มีบนโลกว่ะ เพื่อนโม่งแค่อาจไม่เคยเจอ
มาโปรดภาษาบรรยายได้ไหลลื่นก็จริง แต่เนื้อเรื่องใช่ว่ามันถูกจริตพวก Realistic
คนเราจะชอบคนที่ข่มขืนลงได้ไงวะ แม่งแค่ไม่มีอาการทางประสาทซ้อนก็บุญแล้ว
หรืออย่างภาพวาดคุงก็ชอบเขียนแต่แนวเซลฟ์อินเซิร์ด เรียกงี้ป่ะวะ จิกกัดชาวบ้านผ่านตัวละคร
และใช้ภาษาวัยรุ่นที่กำลังฮิตช่วงนั้น (คิดในแง่บันทึกระวัติศาสตร์คำแสลงได้เลยนะเว้ย 555) แถมดองถล่มทลาย
มันก็มีทั้งชมทั้งด่านั่นล่ะ รีวิวอะไรใดๆ บนโลกเชื่อไม่ได้ 100 เปอร์เซ็นต์หรอก มันอยู่ที่รสนิยมตัวเองล้วนๆ 555
ที่นี่มันมีโม่งหลายวัย ประสพการณ์ก็ไม่เหมือนกัน มันจะมาอินแบบเดียวกันทั้งหมดได้ไง
ที่ดูเหมือนร่วมอวยร่วมด่ากูว่าเพราะโมเม้นอารมณ์ ณ ตอนนั้นมันมีบางอย่างกระตุกฟิลมาพร้อมๆ กันอ่ะ
คนมันต่างกันเป็นธรรมชาติ แล้วจะเอาอะไรมากกับที่รีวิวไป? ใครรสนิยมตรงกันก็เลือกอ่านตามนั้นไปก็พอ
ส่วนตัวกูว่าในนี้บางคนที่ชอบมากก็อวยมาก อวยแรง แล้วบังเอิญมันมีคนที่ชอบอยู่แนวเดียวๆกันพอดีก็เลยมาไฮป์ร่วมด้วย มันเลยดูเยอะ แต่เอาจริงๆคนที่วนเวียนมาพูดถึงนิยายเรื่ื่องเดิมนี่ก็คนเดิมๆนั่นแหละ แค่บอร์ดโม่งมันไม่ใช่ระบบแสดงตัวตน คนเลยดูไฮป์เยอะ สุดท้ายจะอ่านนิยายอะไรก็ต้องไม่ใช่แค่ดูรีวิวอย่างเดียวว่ะ ต้องลองเองด้วย
ภาพวาดนี่ตอนแรกกูงงมากว่าทำไมจู่ๆก็มีคนพูดถึงแล้วก็ไฮป์วันไฮป์คืน เรื่องพ่อเลี้ยงนี่กูชอบการดำเนินเรื่องนะ จิกๆกัดๆดี แล้วชอบอีกเรื่องก็ไม่มีรุกแท้
ภาษาคนนี้กูว่ามันเหมือนเขาให้เราเห็นสมองของตัวละคร แต่ไม่ได้เห็นจิตใจ เพราะงั้นบางทีเรื่องมันเลยดูขาดความละเอียดอ่อนทางความรู้สึก แต่อารมณ์จิกกัด คำพูดคำจาที่ตรงจริตกูมาเต็ม กูเลยอ่านลื่นๆไปได้
พล็อตถือว่าแหวก แต่ไม่ได้แปลกอะไรมาก แต่ถ้าจะแนะนำให้ใครอ่านก็คงต้องคิดดูอีกที
สรุปแล้ว สำหรับกู ภาพวาดเป็นหนึ่งในคนเขียนที่เขียนนิยายแหวกจากค่านิยมนิยายวายไทยปัจจุบัน ความคิดตัวละครขำแบบประชดประชันดี
ส่วนมาโปรด กูไม่ชอบพระเอก ทำตัวไร้สาระมาก ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ว่าคนกรี๊ดกันลงเพราะเห็นจุดดีอะไรตรงไหน นายเอกก็พอกัน ไม่สู้ไม่หือไม่อือเล้ย และกูรำคาญการบังคับเรียกแทนสรรพนามด้วยชื่อตัวเองและ'พี่มาโปรด'อะไรทำนองนี้มาก(ตรงจุดนี้ทำให้กูมีขมวดคิ้วตอนอ่านหัวใจหลังเลนส์เหมือนกัน อารมณ์แบบหืม นี่มึงเรียกเเทนลื่อตัวซะมุ้งมิ้งขนาดนี้นี่ไอ้อารมณ์ผู้ใหญ่ๆหลายๆบทที่ผ่านมานั่นมันหายไปไหนวะ) มึงขยะแขยงเขาแล้วมึงจะให้เรียกหากบาลปลาหมอเหรอวะ สัส
เอาเป็นว่ากูรำคาญตัวละครเลยไม่ประทับใจ ภาษาเขาลื่นไหลอยู่นะแล้วตัวละครก็ด่ากันสนุกกูมาก เนื้อเรื่องกูเฉยๆเพราะก็รู้ๆอยู่ละว่ามันจะออกมาแนวไหน
ชีวิตใหม่กับ69กูไม่ได้ไฮป์อะไรมาก 69ถือเป็นนิยายวายไทยแนวตะวันตกที่ทำให้กูดีใจว่าเฮ้ย แม่งมีนักเขียนไทยที่เขียนแนวนี้ได้ดีมากออกมาด้วยเว้ย แถมวางเซ็ตติ้งดี เดินเรื่องดี ภาษากระชับ ดีใจจังโว้ยที่ในที่สุดก็มีงานดีๆออกมาให้อ่านหลังจากงมอยู่ในเด็กดีีมานานแสนนาน!
ส่วนชีวิตใหม่ ไม่ใช่แนวกูเท่าไหร่แต่ยอมรับว่าเขาเก่งที่สร้างโมเม้นให้คนอ่านรู้สึกเอนเอียงความชอบจากเมะอีกคนไปอีกคนได้ นับถือตรงนี้
ส่วนคนเขียนES กูชอบในอุ้งมือหมีของเขามากกว่าES และไม่ได้รู้สึกไฮป์ESมากขนาดนั้นเท่าไหร่ เพราะคิดว่ามันเป็นงานที่คนเขียนตั้งใจเขียน ตั้งใจหาข้อมูล ตั้งใจสร้างตัวละครขึ้นมา ซึ่งแน่ล่ะว่ามันสนุก แต่บางจุดในตัวภาษาเขากูยังงงๆอยู่
สรุปแล้วสำหรับกู กูว่าบางทีมึงรีวิวกันให้คะแนนกันด้วยก็ดีนะ ถ้าเป็นตัวเลขมันน่าจะออกมาชัดเจนกว่า อย่างกู
ภาพวาด 7.5
ชีวิตใหม่ 7
มาโปรด 5.5
69 8
ES 8
อะไรๆทำนองนี้
กูซื้อมาโปรด ซื้อตั้งแต่พรีรอบแรกที่มีของแถมครบ เพราะกูเสียตังค์ซื้อและกูก็อ่านมันจบด้วย กูก็มีสิทธิ์วิจารณ์หนังสือเรื่องนี้ป่ะ และกูที่อ่านนิยายของคนนี้เกือบทุกเรื่องยกเว้นสุดโต่งที่กูยังไม่ได้อ่าน กูเลยหงุดหงิดกับตัวละครจะทุกเรื่องเลยไง ตัวละครเขาเหมือนเป็นไบโพล่าเกือบทุกเรื่อง เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย พอจะดราม่าก็อัดดราม่าเข้ามาซะกูงง เอาง่ายๆ ถ้าเคยอ่านงานคนนี้หลายๆ เรื่องและอ่านจบจะเข้าใจว่าทำไมบางคนถึงด่า โอเค อาจมีคนชอบแต่กูไม่ค่อยชอบว่ะ อย่างเรื่องมาโปรดเนี่ยตอนที่มันทะเลาะกันท้ายๆ เรื่องกูรำคาญเคะชิบหาย มีแต่คนเข้าข้างเคะแต่ตอนกูอ่านนี่กูรู้สึกว่าช่วงนั้นอยากให้มาโปรดทิ้งแม่งไปชิบหาย และถ้าถามว่าทำไมกูถึงทนอ่านหลายเรื่อง ภาษาคนนี้ดีอ่ะมึง และกูเป็นประเภทอ่านเรื่องไหนก็พยายามอ่านให้จบเกือบทุกเรื่อง แต่เรื่องหลังๆ กูไม่ได้ตามอ่านแล้ว เรื่องล่าสุดที่อ่านคือรักสเมอ อีกอย่างคือกูไม่ค่อยชอบที่เขาออกมาเหวี่ยงหน้าเพจตอนที่มีคนมาถามเกี่ยวกับเรื่องกวิ้นนิดหน่อย ทั้งที่คนนั้นก็ถามเฉยๆ
กูทีมรอเสือกความเห็นเกี่ยวกับนิยายพวกมึงนะ จะดีจะแย่เดี๋ยวถ้ากูสนใจยังไงก็ไปหาอ่านเองอยู่ดี
ก็แล้วแต่คนละปะวะ จะด่าจะอวยอะไรก็ได้อยู่แล้วก็แลกเปลี่ยนความคิดกัน ยังไงที่นี่มันก็สวมโม่งเข้าหากันอยู่แล้ว ด่าแล้วหาพวกได้ก็มันดี บางทีเห็นคนชอบบางเรื่องแต่กูไม่ชอบกูก็อยากด่าของกูบ้างว่าจะมีใครเห็นด้วยมั้ย หรือบางทีเรื่องแม่งกูว่าดีแต่ไม่ค่อยมีคนชอบกูก็อยากพูด เผื่อมีโม่งคนไหนชอบจะได้พูดคุยกัน
อย่างของภาพวาดที่กูเห็นโม่งหลายคนอวย กู็ไม่ชอบกูว่นิยายของเขาไม่เหมือนนิยายเรื่องยาว ออกคล้ายๆ พวกเรื่องสั้นแบบสั้นมากๆ ไม่ค่อยบรรยายเน้นคำพูด ใช้คำแบบวัยรุ่น อย่างคุณฟักอะไรนี่ยิ่งเหมือนอ่านพวกเรื่องเล่าขำๆ ไม่รู้สึกว่าเป็นนิยายอะไรกู แม้กูจะขัดใจที่เห็นโม่งอวยเยอะ แต่กูก็อยากลองพูดดูว่ากูไม่ชอบเผื่อมีใครไม่ชอบเหมือนกูบ้างอย่างงี้ ไม่ได้หมายความว่าดีหรือไม่ดีแบบฟันธง ความชอบใครความชอบมันว่ะ แค่อยากมีพื้นที่ระบาย อ่านความเห็นคนอื่น หาพวก อะไรบ้างก็ว่าไป
-ภาพวาดพล้อตน่าสนใจ หวือหวามีสีสันดีสำหรับกู แต่มาทีมาโคตรสั้น ดองด้วย กูขี้เกียจรอ บางทีลำไย
-ชอบเวสต์นะ เขาแต่งดี นิยายเรื่อยๆอาจจะไม่โดดเด่นแต่เป็นนักเขียนติดตามได้เรื่อยๆยาวๆ
-มีอีกคน กูอ่านเรื่องคู่ตรงข้ามของอาฟเตอเดย์แล้วชอบ เลยไปไล่อ่านเรื่องเก่า รู้สึกนิยายเค้าสนุกได้โดยไม่ต้องมีฉากเย มีข้อคิดแฝงไว้
แต่เรื่องแรกๆที่เป็นแฟนซีนี่แบบภาษาพล้อตเด็กน้อยมากอะ แต่ดูมีการพัฒนาเห็นได้เลย ดูนางไม่เหวี่ยงด้วย เป็น1ในนักเขียนที่กูจะลองติดตาม
>>230 กูว่าบางคนไม่ได้เกลียดชังอะไรมากมายนะ เพียงแต่ว่า ณ ที่แห่งโม่งนี้มันไม่ได้เป็นเสียงพูด
พอพิมพ์บางคำเป็นตัวอักษรมันเลยอาจจะดูรุนแรงกว่าแบบพูดไปเฉยๆ
แต่ตัวนักเขียนเองก็มีส่วนกับความชอบหนังสืออย่างแรงเลยนะ ถ้านิยายเนื้อเรื่องลำไยแบบคุณ ว แต่ตอบคนอ่านอย่างดีแบบนี้
ก็ไม่มีใครมาบ่นนิยายเขาเยอะหรอก เขาก็แค่เลี่ยงไปอ่านอย่างอื่นที่ชอบไป
แต่อย่างที่โม่งแซะไปข้างบนคือเพื่อนโม่งเขาประสพความเกรียนของ นข. มาเองไง มันย่อมมีอารมณ์ร่วมมากอยู่แล้ว
และถ้ายิ่งไม่ได้เจอกันแค่โม่งสองโม่ง แต่เจอเป็นกลุ่มก็ย่อมมาแลกเปลี่ยนความเกรียนที่เจอมาและร่วมสรรเสริญไง 55555
กูหมั่นนข.คนไหนกูเอามาอวยเยอะๆดีกว่า จะได้โดนโม่งหมั่นไส้ 5555555555555
กูก็จะรีวิวของกูไปเรื่อยๆล่ะกัน
คู่ตรงข้าม afterday
เคะเป็นลูกชายเจ้าของบริษัทรับจ้างทำความสะอาด พ่อให้เริ่มตั้งแต่งานระดับล่าง ก็ไปทำความสะอาดทำอาหารบ้านเมะที่เป็นจิตรกรสุดติสท์ทำตัวแปลกๆ เมะมันหน้ามึนมากชอบเคะมันก็บอกตรงๆเลยว่าชอบ คิดถึง อยากจูบขอจูบได้ไหม แล้วขอแบบหน้าตายด้วย ไม่ใช่แนวคุกคามนะเหมือนหมาขี้อ้อนเอาแต่ใจแต่ถ้าบอกให้หยุดก็หยุดอ่ะ เคะเป็นพวกช่างดูแลเป็นห่วงเป็นใย ขี้ใจอ่อนด้วยเมะมันเลยค่อยๆรุกคืบเข้ามาได้ ดราม่าเป็นเรื่องพ่อนายเอกที่คาดหวังให้เคะต้องเป็นอย่างนั้นทำอย่างนี้ตามที่พ่อขีดกรอบไว้ เรื่องนี้กูชอบสุดของคนเขียน อ่านแล้วขำความหน้ามึนของเมะ นี่กำลังลุ้นอยู่ว่าเมะมันจะพาเรื่องผ่านดราม่าไปได้อย่างไร
>>231 สุดโต่งสนุกมึง มีปมอะไรน่าตามกว่ามาโปรดเยอะ แต่ขอให้ทำใจเล่มสามอิเคะมันโคตรน่ารำคาญ ไบโพล่าร์อย่างที่มึงว่า เฮียทองเอกแม่งโคตรน่าสงสาร ส่วนไร้พ่าย กวิ้น เสมอ กูไม่ไหวจริงๆว่ะอ่านแล้วอยากจับพวกแม่งมาเขย่าให้สมองเข้าที่เข้าทาง นิสัยผีเข้าผีออกกันสุดๆ
kyแป๊ป เพิ่งได้อ่าน jungle ผืนป่าสีดำ ในเล้ามา เนื้อเรื่องสนุกดีว่ะ เป็นแนวแฟนตาซี เหมือนหลงไปในป่าของอีกโลกนึง เคะแมน เป็นมาเฟียด้วย มีเสน่ห์ดี
กูหาเพื่อนคุยหลงมารักอ่ะ ไม่มีใครสนใจกับกูบ้างหรอ แต่จริงๆ ก็ไม่มีอะไรให้คุยเท่าไหร่
ถ้ากูจำไม่ผิดทั้งภาพวาดคลุงทั้งชีวิตใหม่ก็มีโม่งด่าอยู่เหมือนกันไม่ใช่เหรอ ก็ไม่ได้ไฮป์ตามน้ำกันซะหมด
แถมเอาจริงมึงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าไอ้คน "ตามน้ำ" เนี่ย มันตามจริงๆ หรือก็คนเดิมแต่โม่งมาคุยซ้ำๆ ยังไงมันก็ขึ้นอยู่กับจริตแต่ละคนอยู่แล้ว บางเรื่องที่แม่งเกลียด กูชอบ กูก็แย้ง ถ้ามันมีเหตุผลดีกว่ากูก็ฟัง แต่ไม่ได้แปลว่ากูต้องคิดตามนั้นอย่างเดียวมะ
มึงชอบ ก็บอกว่าชอบเพราะอะไร แย้งมา ตบหัวพวกกูเรียกสติก็ได้ถ้ามึงรู้สึกว่าเฮ้ย แม่งก็ไม่แย่มะ แค่ไม่ถูกจริตพวกชอบอะไรหนักๆ หรือเนื้อหาเป๊ะ ก็บอกสิวะ
หรือมึงไม่ชอบเรื่องไหนที่โม่งชอบแล้วอยากแสดงความคิดเห็นก็ว่าไป ไม่เห็นต้องสนเลยว่าโม่งคนอื่นจะคิดเหมือนมึงมั้ย ชอบไม่ชอบก็บอก จบ ไม่ใช่ว่ารอคนคิดเหมือนตัวเองก่อนค่อยเริ่มพูดแล้วมางอแงว่าโม่งแม่งตามน้ำกันไปหมด
>>244 กูว่าสองน่าสงสารมาก งานอดิเรกที่ชอบก็ไม่ได้ทำพ่อบอกเรื่องไร้สาระ พอทิ้งความฝันมารับช่วงงานที่บ้านพ่อมันก็เอาแต่พูดเทียบกับพี่หนึ่งที่เป็นผงไปแล้ว เรื่องความรักกับนับก็ต้องตัดใจเพราะดูแล้วพ่อรับไม่ได้แน่นอน ตอนนี้พี่สองกูจะไม่ไหวแล้ว อีกนิดกูว่าก็ใกล้ล้มแล้วล่ะ กูเชียร์ให้ความมึนของนับพาสองผ่านดราม่าพ่อไปให้ได้
>>245 มาคุยกะกูนี่ กูอ่านอยู่555 ตอนที่หลงแม่งหนีไปนี่บอกเลยกูเกลียดชิบหาย ไม่โอเคกับการที่หนีไปแบบนั้นทั้งๆที่คุณอโณนี่ผู้มีพระคุณที่ดูแลมาตลอดเวลาที่ความจำเสื่อมเลยนะ ถึงจะหยวนๆให้ที่มันสำนึกผิดตอนหลังก็เหอะ แต่กูว่าคุณอโณต่อยเบาไป น่าจะเอาให้เข้าไปหยอดน้ำข้าวต้มเลย5555
นอกเรื่อง ไม่รู้เพราะอิมเมจแม่มคล้ายๆกันรึเปล่าแต่เวลากูเล่นเจ้าชายกูมองซีคเป็นคุณอโณตลอดเลย555555
>>246 +1 กูเห็นว่านิยายหลายเรื่องในโม่งก็ไม่ได้มีคนอวยแบบสักแต่อวยนะมึง ยังเห็นคนมาแย้งชีวิตใหม่ นิยายภาพวาดอยู่เยอะเลย แล้วอีเรื่องตามน้ำเนี่ยมันอาจจะเป็นคนเดิมคุยกันก็ได้ ขนาดกูชอบพูดเรื่อง 69 บ่อยๆ กูยังเข้าใจเลยว่าแม่งมีโม่งอยู่ไม่กี่ตัวหรอกที่คุยเรื่องนี้กับกู 5555555
จะวันอาทิตย์แล้วววววววววววว อาทิตย์นี้น้องฝุ่นกูจะมีตอนใหม่ไหมวะเนี่ย
เชี่ยยยยยยย ดราม่าจบแล้วทำไมกูมาไม่ทัน//เสียใจสัสๆ;__; ทำไมพวกมึงดราม่าแต่ละทีกูไม่เคยอยู่เลยวะ แต่เรื่องที่คนอวยในนี้กูชอบนะ รู้เรื่องกูได้เจอเรื่องใหม่ๆเยอะดี //เรื่องที่กูตามๆแม่งก็มาจากในนี้นี่แหละ แต่บางเรื่องคนละแนวกูก็บายว่ะถถถถ
Our story ของหมอตุ๊ดนี่เป็นไงมั่ง
>>241 สุดโต่งกูอ่านไม่รอด ภาษาเหมือนเขียนเรื่องแบบสรุปมาเม้าให้เพื่อนสาวฟังมากกว่าเป็นนิยายว่ะ
คู่ตรงข้ามนี่กูทีมสอง กูรำคาญพ่อสองกับนับ ทุกคนดูเรียกร้องจากสองมาก (นับนี่ดูเป็นแบบโหยหา) ไม่มีใครซัพพอร์ตสองเลย มีแต่ว้อนนั่นนี่นู่น สงสารสอง
กูว่าคุณ อตด. ชอบเขียนแบบพวกมีลักษณะพิเศษนะ แบบเพื่อนใน 's หรือโอบอุ่นใน DS มีแค่เทคแคร์มั้งที่ดูปกติทั้งคู่ 555
>>255 กูช่วยภาวนาอีกคน อยากอ่านนนน
รีวิวจอมใจอรันยาให้กูหน่อยดิ ตอนนั้นกูอ่านไปรอบแล้วจำไม่ได้ รู้แต่ว่าคนที่กูเชียร์ไม่ใช่พระเอกกูเลยเลิกอ่าน
พวกมึงรู้จักเรื่อง dizzy wayปะ เพื่อนกูบอกว่าสนุกดี แต่กูไม่เชื่อใจแม่ง//แม่งเคยสครีมยอนิมว่าสนุกชิบหายใส่กูก กูกลัว
ภูติสวาท
...อ่านแล้วมึนตัวละครเยอะมีทั้งของชาตินี้ชาติก่อนโอ้ยกูปวดหัว
อดีตชาติเมะเป็นองค์ชายสี่ที่โดนทั้งราชสำนักรังเกียจว่าเป็นกาลกิณีมีชีวิตต่ำต้อยยิ่งกว่าขันทีซะอีก ส่วนเคะเป็นคนสนิทที่คอยร่วมทุกข์พึ่งพากับเมะในตำหนักเย็นตั้งแต่ยังเด็ก รักเมะมากยอมทำทุกอย่างไม่ว่าจะวางยาสังหารรัชทายาท ป้ายสีโยนความผิดให้ผู้อื่น ทั้งยังสังหารขุนนางดีๆในราชสำนักเพื่อกรุยทางให้เมะได้ตำแหน่งจักรพรรดิ์ แต่อิเมะมันไม่เคยเห็นความดีของเคะเลยมันดันยกสิทธิ์ในราชบัลลังก์ให้กับพี่สามที่มันรัก มีอะไรกับเคะแต่ปากก็รำพึงรำพันว่าทำไมเคะไม่ใช่พี่สามของมัน สุดท้ายเคะมันก็ทั้งรักทั้งแค้นเมะ แม้จะตายมาเป็นสัมภเวสีก็ยังไม่ลืมอดีตความแค้นความทุกข์ทั้งปวง ไม่ให้อภัยตัวเองทำเลวกับคนอื่นจนมือเปื้อนเลือดเพื่อผลประโยชน์ของเมะ ส่วนอิเมะชาตินี้เป็นพญายมที่มาตามหาสิ่งของบางอย่างที่หายจากสวรรค์ แล้วก็มาเจอกับเคะ อิเมะจำไรไม่ได้ซักอย่างเนื้อเรื่องมันก็ดำเนินมาแบบอึมครึมอ่านแล้วอึดอัดโคตรย้อนอดีตไปมา. ชาตินี้เคะมันพยายามชดเชยสะสางความผิดที่มันเคยทำเอาไว้ ส่วนเมะก็ค่อยๆได้รู้เรื่องราวในอดีตของตัวเองจนจำได้ถึงตอนที่มันคิดจะตัดในจากพี่สามแล้วเริ่มต้นใหม่หนีไปกับเคะโดยทิ้งราชสำนักไว้เบื้องหลัง แต่เคะดันมาตายซะก่อน ตายทั้งที่รักและแค้น ในชาตินี้กว่าเคะจะยอมให้เมะกลับมาวนเวียนข้างกายก็นานอยู่ จบไปแบบมึนๆอึมครึม อ่านแล้วมันเข้าใจยากว่ะ เลยไม่อินกับความดราม่าของเรื่อง
โม่งที่ถามนัยน์ตาดอกท้อรอกูแปปนะ ถ้ายังไม่มีใครรีวิวเดี๋ยวกูรีวิวให้ กูเพิ่งไปซื้อหนังสือมา
เพื่อนโม่งกูเห็น Chen fu ของมีดีแล้วหน้าปกดูดีงาม กูเห็นแล้วไม่กล้าไปซื้อที่ร้านแหง 55ไม่รู้เนื้อเรื่องเป็นยังไง
ตกลง true star / กับ kill the lights จะออกเมื่อไหร่ใครรู้บ้าง
แนะนำนิยายแฟนตาซีแปลจีน เทวทูตปีกขวา 天神右翼 สนุกดี
ลีปินถูกแฟนบอกเลิกเพราะเธอชอบผู้ชายคนอื่น แต่ผู้ชายที่ว่ากลับมาสารภาพรักกับเขา!! แล้วยังถูกรถชนตายกลายเป็นเทวดา แต่ดันเป็นเทวดาระดับล่างที่ใครๆก็ดูถูก เซ็งโว้ยย! พระเจ้า เพราะผมหล่อเกินไปใช่มั้ยย!?
http://writer.dek-d.com/ertyyuiop20114/story/view.php?id=1486056
Ky ไม่มี สนพ.ไหนซื้อเฮโรอีนมาแปลบ้างเหรอวะ เห็นที่ไต้หวันไม่เห็นโดนแบนเลย
เห็นมีคนชอบคลั่งมากถึงขนาดเก็บอย่างดีเข้าตู้ เอิ่มมม ตอนนี้ในหัวกูมีแต่คำว่าดูดจู๋หนอง จะอ๊วกกกก ทำเอากูไม่ซื้อแน่นอน มีโม่งคนไหนชอบมั่งมั้ยอยากรู้ แต่ตอนฮานะกูก็อ่านได้นะ ไม่ค่อยแหวะเท่าไร แต่ถามว่าชอบมั้ยก็ไม่ มีแหวะๆ ตรงเอาปลายัดนิดหน่อย T^T
คลั่งอะไรวะ ขอวาร์ปหน่อย
เพิ่งอ่านคลั่งจบ มันเฉพาะกลุ่มมากนะ กูนี่อิ่มลำไส้เลย
ky แปป จำได้ว่าเคยเห็นโม่งด่าเด็มอยู่ เจอผ่านตากะบทสัมภาษณ์เด็มนาจา http://www.dek-d.com/writer/42084/ << แต่อันนี้ไม่วายนะเรื่องนิยายมันถูกนำไปสร้างซีรีย์ เพิ่งรู้ว่าจบแล้วเขียนนิยายเป็นอาชีพเลย แต่ก็ถือว่าไปได้ดีละมั้งถูกเอาไปทำซีรีย์ตั้งหลายเรื่อง
เออ มีเรื่องไหนที่พวกมึงตรรกะเหี้ยสุดๆ มั้ง กูจะลองอ่านดู อยากรู้ว่าแต่งแบบนี้แล้วแม่งได้ดีจริมๆ T^T
รีบพิมพ์เกินหมายถึงนิยายของเด็มนะ ^
69 มาแล้วนะมึง
คืนนี้จะมาสองตอนด้วย
กูน้ำตาซึมเลยว่ะ
อ้าว อีเหี้ยมึง คุณฝนทำกันได้ลงคอ!!
กูคงไม่มีความหวังเรื่องคีธแล้วใช่ไหม อีเหี้ย ร้องไห้หนักมาก
69 เหลือบทส่งท้ายแล้วมึง
คีธกูอ่ะ นิคกูอ่ะ
กูต้องรอเล่มแล้วใช่มั้ยคราวนี้
เห็นมีคนพูดถึงจอมใจอรันยา กุจะสปอยพระเอกให้นะ ย้ำนะว่าสปอย ใครไม่อยากรู้โปรดเลื่อนลง
พระเอกคือองค์ชายหรือเจ้าชายหรือตำแหน่งอะไรทำนองนี้แหละ55555 ที่มีรากเหง้าเป็นผีเสื้อซัมติง เป็นกัลยามิตรแท้อะไรซักอย่างที่พูดถึงบ่อยมั่ก กูอ่านข้ามๆกูขอโทษกูลืมชื่อไปแล้ว5555555
เรื่องนี้กุทำใจไม่ได้ตอนพ่อตายเลยพยายามอ่านให้จบๆไป กว่าจะจบก็อีกหลายศพ....
>>299 เขาบอกว่าตอนต่อเป็นบทส่งท้ายของคุณนิค แต่เล่นสคิปเรื่องแบบนี้กูยิ่งไม่แน่ใจเลยห่าว่าฝั่งคุณนิคเป็นไงบ้าง
ไม่ใช่ไปมาเสือกลงเอยกับลูก้านะมึง
ปริศนาที่คุยกันไปข้างบนไขกระจ่างแล้ว คุณฝนไม่ได้บรรยายตัดฉากเพราะอยากเก็บปริศนาไว้ คุณฝนบรรยายแบบนั้นเพราะจะได้แต่งให้จบไวๆ
กูคิดว่า...คีธรอดนะ
กูยังอยากเชื่ออย่างนั้นอยู่ว่ะ55
ใจกูไม่ดีเลย กูห่วงนิคกับคีธ ฮอลลล
เรื่องชะตารัก ดีกรีร้าย ในเด็กดี แนวไหนวะ เนื้อเรื่องเป็นไง กูเห็นติดท็อบนานมากเลยแต่ตอนมันยาว เลยยังไม่ได้เข้าไปอ่านสักที
กูพึ่งอ่าน 69สองวันที่แล้วพอวันนี้เขาบอกจะจบละเหลือบทส่งท้าย กุอยากอ่านต่อ กฟุอยากมีโมเมนท์ค่อยๆตามค่อยกรี๊ดงี้ สะเทือนใจ
กูว่าคุณคีธยังรอดว่ะไม่งั้นคุณหมอจะมีปฏิกิริยาย่างงั้นทำไมเหลือเวลาเฉลยและรวบรัดแค่บทเดียว ขุ่นคีธกูต้องรอดTAT
แต่กูอ่านแล้วประทับใจกับคีธจริงจัง การตายของคีธมีค่ามากแบบที่ถ้าไม่มีคีธเรื่องมันอาจไม่ได้ลงเอยแบบนี้
กูเกลียด กูถูกหลอกชื่อตอนหลอกกูไหนคุณคีธของกู แล้วอีห่าพออ่านอะไรนะจะจบแล้ว?
กุก็เชื่อว่าคุณคีธยังไม่ตายนะ
ky ขอความกรุณาจากเพื่อนโม่งอีกรอบ รักติดดินของrainyday เป็นแนวมหาลัยใช่ป่ะ แล้วราคาค่ารักนี่โตขึ้นมาหน่อยรึเปล่า วัยทำงาน? หรือมหาลัยเหมือนกัน ขอบคุณล่วงหน้า
พวกมึงกูไม่ได้อ่าน 69 นานมากแล้ว อ่านเฉพาะพาร์ืนิค/คีธด้วย(อ่านไปไม่กี่ตอนเองกลัวค้าง) ดูที่พวกมึงพิมพ์แล้วเหวอ กูควรอ่านต่อไหม กูข้ามช่วงปลาทองรัวๆเลยนะ เดี๋ยวลงบทส่งท้ายแล้วอาจจะนั่งอ่านรวดเดียว พาร์ทปลาทองมันมีอะไรมากไหม?
เพื่อนโม่ง มีนิยายแฟนตาซีวายแนะนำบ้างมั๊ย จิ้นวายก็ได้แต่ขอแฟนตาซี เกมส์ออนไลน์ก็ได้
ชีวิตใหม่ของผมฯอ่านแล้ว อยากอ่านนายเอกเกรียนๆ แนวตลกยิ่งดี
>>320
จิ้นวาย
เอนเธอร์ ของzerzes
กล้วย - มังกรบ้า
สถา blood accident, paric l'escale, lepite pirate
1168 - sanctity knight, knight dragon, duo librarian, blessing store
อนึ่ง ที่ยกมาทั้งหมดนี่กูอ่านไม่รอดเพราะกูสายแฟนตาซีเพียวๆ ไม่มีพวกทันสมัยและต้องแนวตะวันตกเท่านั้น ที่ยกมาคือมีไฟฟ้า ฯลฯ
โลกนึงมีทั้งคนชื่อฝรั่งและชื่อจีน เป็นพหุ ซึ่งกูไม่ชอบ มึงลงไปอ่านดูได้
แฟนตาซี ดูหิ้ง มีพอสมควร
นี่คืออยากกูอยากลองดีเลยซื้อมา
กล้วย - เซ็ต desthenia chronicles 4 เล่ม เกี่ยวกันนิดหน่อย กูให้ความสนุกระดับกลางถึงไม่สนุก คิดว่าสามารถใส่รายละเอียดและเหตุผลได้ดีและมากกว่านี้ ที่มีในหนังสือดูง่ายไปหน่อย ชอบคู่โศกสุด แม่งจี๊ดดี
- princess guardian งั้นๆ ธรรมดา เสียดาพล็อต ใส่ข้อมูลมาเยอะนะ แต่กูสงสัยว่าใส่มาทำไม บางอย่างไม่ใส่ก็ไม่เสียกายเพราะแทบไม่กล่าวถึง นี่ใส่มาให้กูสงสัยเล่นๆ ว่าจะมีอะไรใหญ่ๆ โผล่มาให้มันๆ สุดท้ายก็แห้ว
>>321 ขอบใจนะมึง
Zerzes กูเคยอ่านแค่The dragonกับคู่หูต่างขั้ว อ่านไม่จบไปไม่รอดเหมือนกันว่ะ รู้สึกนิยายมันเรื่อยๆไม่ค่อยน่าติดตามเท่าไหร่ จากนั้นผลงานอื่นก็ไม่ได้ตามเลย
Sanctity knight ก็ว่าพล็อตสนุกแต่ภาษาไม่โอว่ะ อ่านไปแล้วเหมือนฟังป้าแก่บ่น ซื้อมาเพราะปกสวย
Princess Guardianอันนี้ซื้อมาดองไว้อ่านได้ครึ่งเล่ม อ่านแล้วธรรมดามากเหมือนมึงว่า
ที่เหลือเดี๋ยวลองหาอ่านดู
>>322 เรื่องนี้ไม่เคยอ่าน กูจะลองดู ขอบใจ
พูดถึงแฟนตาซี กูเห็นสนพ เอางานฝานลั่วมาแปลเยอะอยู่ พวกมึงว่าเป็นไงกันบ้างวะ
ปล. กูไม่เคยอ่านงานคนนี้
69 กูลุ้นคู่คีธนิคมากกว่าคู่แพทเกลอีก คีธกูยังพอมีหวังรอดใช่มั้ย หรือให้คีธตายก็ได้แต่ขอ Hidden scene เยอะๆแทนได้มั้ยวะ;_; ฮีลลิ่งตับไตกูหน่อยเหอะ 555
มีอีกเรื่อง กูสงสัยว่าภาพวาดคุงผู้ชายใช่มั๊ยวะ ดูในเพจแล้วน่าจะผู้ชาย ไม่ใช่ผู้หญิงอวตารมา
เดี๋ยวนี้นักเขียนแม่งมีหลายอวตารว่ะ แต่คนนี้คาใจกูมานานแล้ว มีใครรู้บ้าง
มีใครอ่านน้องบัวมั้ยเพื่อนโม่ง อยากรู้เรื่องมันแนวยังไงประมาณไหน สนุกมั้ย เห็นเล่มสวยน่าเก็บดี
เชี่ย พึ่งรู้ว่าโม่งแม่งก็จิ้นซาเทียร่าเยอะเหมือนกันนะเนี่ย 55555
กูก็ allตฤณเซม แต่ถ้าเป็นท่านไคน์นี่กูมองว่าเป็น ไคน์xดาร์กxไลท์ว่ะ ฮร่ออลลลล ดาร์กไลท์เพียวๆ ก็อร่อย ผู้ชายเรื่องนี้กินยังไงก็อร่อยจริงๆ แง
>>332 กูลุ้นอยู่ เล่มสองอร่อยโฮกมาก พระเอกก็ยั่วสุดๆ(ออกตัวก่อนว่าอันนี้ฟิลเตอร์ส่วตัวล้วนๆ เราว่าพระเอกนะแต่มองผ่านฟิลเตอร์โคตรราชินีเลย) ส่วนนางเอกกูว่าเรื่องแสดงชัดนะว่ามีผลต่อจิตใจของพระเอกมาก แต่กูก็เชียร์รักแท้แพ้ใกล้ชิดว่ะ พระเอกก็ดูจะอ่อนให้คุณเพื่อนเรื่อยๆ
ปล.ไม่ใช่แค่คุณเพื่อนที่อร่อย คุณพ่อก็อร่อยมากเช่นกัน
กูก็ยังรอศิลากับมนตราหากันจนเจออยู่นะ คนเขียนหายไปเลย กูจะร้องงงง
งาน zerzes กูชอบพล็อตกับปมเรื่อง vampire company แต่ตัวเอกดูลำไยน่ารำคาญไปหน่อย
ถ้าจิ้นวายยังมีงานทุกเรื่องของอวี้หว่อนะมึง แต่กูสาบแช่งเล่มจบทุกเรื่องไป
อีกเรื่องคือ relation ของสถา อันนี้กูก็ชอบพล็อต แต่เล่มจบซื้อมาดองอยู่ยังไม่ได้อ่านเลย
เออ ชีวิตใหม่อัพแล้วนะ เรือไนเจลคืนชีพพพ กูนี่หวั่นไหวแรง น่ารัก น่ารักจังมึง กูอยากได้เขา
และตกลงประเด็นเรื่องคำว่าช่างเถอะ ตกลงกิลไม่เฉยเมยเหรอ กูเสียดายเล็กๆ
ปล.ที่เจ้าชายหยอดไว้ กูว่าอิกิลแม่งรู้แต่ทำโง่แหง ดูจากคำพูดในตอนนี้แล้ว
>>104 ซักหน่อย อ่านเรื่องเดียวในซีรีส์รู้เรื่องนะ แต่กูรู้สึกเสียดายตังชอบกล อ่านแล้วรู้สึกแบบ แม่งไม่มีเหี้ยอะไรเลย
เหมือนจะดีตอนแรกๆ เนื้อเรื่องก็ นายเอกเมา เผลอนอนกับพระเอก พระเอกเป็นเจ้าลัทธิมาร ที่ไม่รู้ว่าใส่มาทำเหี้ยอะไร แล้วนายเอกก็ถูกพระเอกจับตัวไปขังเป็นนกน้อยในกรงทอง ฉากเรทค่อนข้างเยอะ ไม่มีฉากบู้หรืออะไรให้กูลุ้นเลย มีตอนท้ายๆ ที่นายเอกถูกหลอกว่าจะช่วยหนีออกจากพรรคแล้วตัวโกงจะให้นายเอกขายข้อมูลให้ ตายง่ายชิบ อยากด่า เบื่อมากมึง กว่ากูจะอ่านจบ ถ้ามึงอยากลองก็จัด
คู่ตรงข้าม...งื้อออพี่สองของกรูววววว ทำให้ทุกคนมีความสุขยกเว้นตัวเองกับคนที่รัก จะลงแดงตายอยากอ่านอีก
น้องฝุ่นมาแล้ว เป็นเคะที่ตรงไปตรงมามาก ชวนพี่รามขึ้นเตียงเฉยเลยแถมให้ค่าตัวอีก กูขำ
คุณฝนอัพ 69 ต่อแล้ว
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.