>>735 เออ sweetest sin อย่างที่มึงว่านายเอกเป็นคนเริ่มเอง แต่ตอนเฉลยท้ายเรื่องแล้วพระเอกจัดการยังไง ตรงนี้ที่ทำให้กูเทคะแนนให้เรื่องนี้เลย ปกติกูไม่ได้นิยมมายด์เบรคมากแต่กูว่าเรื่องนี้เขียนได้ถึงดี mother ก็ชอบนะ แต่ก็ชอบครึ่งหลังตามเคยกูว่า มารุเกะเขียนเรื่องแบบตอนต้นจะอีโรติกแรงๆ กัน แล้วก็มาจบแบบมืดหม่นซึ่งจุดดีเขาคือบรรยายถึงใจกูดีว่ะ (แต่ mother บ้านเราแปลไม่ค่อยดีไงไม่รู้ รู้สึกไม่สละสลวยเท่าไร)
นิจูนั่นละ กูว่าสองเล่มแรกมันดาร์ก ยิ่งเล่มสองโอ้ยย ช่วงไคลแมกนี่พีคสัส สะใจตอนพวกเมียใหม่โดนแหก เล่มสามก็ยังโอเคนะ ประเด็นเพื่อนที่มาเกาะติดนายเอกใช้ได้ แต่พอเล่ม 4-5 กูเริ่มน่าเบื่อ จากนั้นซื้อมาดองเล่น ไม่มีรมณ์จะอ่านว่ะ รำคาญนายเอกด้วย เรื่องเหมือนจะบอกรู้สึกผิดๆๆ แต่กูอ่านแล้วไม่เห็นจะรู้สึกตามนั้นว่ะ
irrational man นี่ถ้าใครชอบก็ชอบไปเลยมั้ง กูก็แนะนำเพื่อนเรื่องนี้ไม่ขึ้น มันเล่ายากด้วยว่ะ แต่กูชอบในความประหลาดของพระเอก และเคมีพระนายที่โต้กันไปมาว่ะ ยิ่งเวลามันทะเลาะกันเวลาพระเอกไปติดอย่างอื่นแล้ว คือโอ้ยยทั้งขำทั้งน่ารัก แถมพวกคู่เสริมๆ ก็สนุก แบบพลิกไปมาดี เสียดายที่มันดูจะไม่ค่อยฮิตวุ้ย
จุมพิตเห็นด้วยว่า ตรงพระเอกดูง่ายไปหน่อย แต่เรื่องด่าเกินจริงกูไม่คิดงั้นแฮะ อาจเพราะกูอ่านตอนกูเอียนๆ เกย์ได้รับการยอมรับทางสังคมง่ายชิบหายด้วย พออ่านไรแบบนี้แล้วรู้สึกไม่ขัดใจตัวเอง พูดถึงอ่านภาคการ์ตูนที่เล่าคู่นักเขียนการ์ตูน นายเอกในจุมพิตดูต่างกันมากอยู่นะ