ต่อจาก >>904
จุดเริ่มต้นในการเล่นเกมทนายกูนี่คือกูอยากกดนู่นกดนี่เล่นๆ อธิบายไม่ถูกอ่ะ คือกูชอบความรู้สึกเวลาได้จิ้มปุ่มเลือกตัวเลือกหรือสำรวจอะไรแบบนี้ แล้วเกมทนายก็ตอบโจทย์ได้พอดี แต่มึงเอ๊ยยยย วินาทีแรกที่กูเห็นเอ็ดกูแทบอยากโยนฟีนิกซ์ทิ้ง ผู้ชายอะไรน่าหมั่นไส้และดูคุณหนูเหลือเกิ๊น ขนาดอยู่ในศาลนี่ถ้าเปลี่ยนฉากหลังเป็นสวนแบบอังกฤษแล้วเปลี่ยนโต๊ะเป็นโต๊ะน้ำชาจะเป๊ะมาก นี่มาทำงานหรือมาเก๊ก แล้วไอ้การที่ประวัติชนะติดกันมาตลอดไม่เคยแพ้แต่ดันมาแพ้รัวๆตอนเจอฟีนิกซ์ก็โคตรน่ารัก ท่าเวลาโดนค้านก็อย่างกับแมวเปอร์เซียโดนเลื่อนจานอาหารราคาแพงออกต่อหน้าแล้วต้องมากินอาหารราคาถูกแทน น่ารักน่าเอ็นดูชิบหาย คนอย่างเขาต้องเจอคนอย่างฟีนิกซ์ที่เป็นเหมือนสุนัขเชื่องๆตัวโตว่ะถึงจะเหมาะ ดูแตกต่างแต่เข้ากันได้ แถมฟีนิกซ์ยังเป็นคนเดียวที่ทำให้เอ็ดควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ได้ด้วย