กูเสียใจนะ เสียใจมากด้วยที่นักเขียนที่กูชอบมาเป็นแบบนี้ ทั้งมีคนหาว่ากูอ่านไม่จบแล้วมาพลานเกลียดเพราะถูกคนปั้นกระแส กูอ่านสาปล่าสวรรค์ในเฟส กูตั้งใจจะซื้อเล่มนี้มากกูชอบงานคนเขียนคนนี้ พอกูซื้อมาอ่านกูก็เริ่มรู้สึกแปลกๆตั้งแต่เอริคที่เป็นคนรับใช้คนเดียวทั้งร้านขายของเก่า ทั้งซูริปรากฎตัวกูอ่านยังไม่จบตอนนั้นมาเปิดโม่งก่อน เจอคนถกประเด็นเรื่องนี้ ตอนนั้นกูดีใจมากเพราะกูคาใจที่มันคล้ายกันเกินไป กูดีใจที่มีคนคิดเหมือนกู เพราะกูไม่กล้าเปิดประเด็นก่อนแน่ๆ แต่ตอนนั้นก็มีศรัทธาไง ศรัทธาว่ามันคงมาแค่นั้นมันแค่ไอแบบเรื่องอื่นๆ กูก็ตัดสินใจอ่านต่อ คำสาปนายน้อยเเมร่งคุ้นๆ กูก็เริ่มรู้สึกว่ามันคล้ายของอีเจ๊เชอร์รี่หยางในคนขุดสุสาน จนถึงตอนใกล้จบที่อยู่ๆซูริมีรอยสักมีงานประมูลห่าเหวอะไรไม่รู้ ศรัทรากูจบเลย ไหนๆมึงก็คล้ำควรแล้ว กูคล้ำควรมั้งแล้วกัน ว่าที่กูอ่านมาทั้งๆที่คิดว่าเนื้อเรื่องมันจะไม่ลอกคืออะไรวะ มันคืออะไรที่แมร่งไม่มีอะไรจะมาหักมุมให้มันต่างจากบันทึกจากหน้าเเรกยันหน้าสุดท้ายของความคิดกู มีน้องโมมาช่วยถามนี่กูดีใจมากนะ เพราะกูคงไม่กล้าหน้าด้านไปถามเอง