>>836 กูก็ว่างั้นนะ บางทีระหว่างโดนย่ำยีลุงนากะอาจจะพึ่งรู้สึกถึงความรู้สึกของฮาจิก็ได้ ประมาณว่าถึงจะจิกกัดแค่ไหนแต่ก็อดแสดงความรู้สึกทั้งรักและหึงหวงออกมาไม่ได้ ยิ่งตัวเองต้องมาทำร้ายคนที่รักด้วยอารมณ์ชั่ววูบจนอีกฝ่ายเจ็บปวดแต่ก็ไม่สามารถถอยออกมาได้แล้ว สิ่งที่ทำได้ก็มีแค่สร้างบาดแผลให้ลุงนากะลึกๆถึงแม้ว่าจะไม่ต่างอะไรกับการทำร้ายตัวเองก็ตาม...//หยุดมโนเถอะกู ในจุดนี้กูว่าลุงนากะก็ต้องรู้สึกตัวบ้างว่ะ ถึงจะซื่อบื้อแค่ไหนแต่ก็ยังเป็นพี่ชายของฮาจินี่เนอะ ไม่แปลกที่จะเข้าใจน้องชายตัวเองดีกว่าคนอื่น
>>838 สวัสดีตัวกูที่ละเมอมาพิม และเพื่อนร่วมมโนของกู กูว่าลุงนากะแม่งโคตรปลุกความเอสได้มากๆ ทั้งชุดที่ดูไม่ระวังตัวกับนิสัยที่ดูอวดดีนิดๆซื่อบื้อหน่อยๆและไม่ค่อยแคร์สายตาคนอื่นเท่าไร แต่ลึกๆแล้วก็แอบมีปมด้อยในใจที่ตัวเองเป็นของปลอมอยู่เหมือนกัน สังเกตุได้จากการที่ลุงแกชอบย้ำว่าตัวเองเป็นของปลอมถึงแม้คำพูดจะดูภูมิใจในตัวเองก็เถอะ แต่สำหรับกูลุงแกดูยึดติดกับคำว่าของปลอมมาก โดยเฉพาะคำพูดตอนตาย เหมือนลุงนากะจะพยายามทำจุดอ่อนให้เป็นจุดแข็งนะ แต่สุดท้ายแล้วมันก็ยังเป็นจุดอ่อนอยู่ดี
ปล.อย่ายุกูให้แต่งฟิคดิวะ เดี๋ยวก็แต่งจริงซะหรอก 55555