Last posted
Total of 1000 posts
คนขุดสุสานมันมาทางเดียวกะบันทึกฯ เพราะนักเขียนมันเป็นเื่อนรักกันมึง มีห่าอะไรก็ไปเมาท์ืมอยกันละต่างคนต่างเขียน
เห็นว่าอีวัตถุโบราณ/ของอาถรรพ์/ของวิเศษบางอย่าง(กูจำไม่ได้ละว่าคือไร) ยังเอามาใช้ในทั้งสองเรื่องเลย555555 แฟนๆไปคุ้ยหาว่าไอ้ของนี่มีจริงไหม แต่ไม่มีในโลกจริง มีแค่ในเรื่องสองคนนี้ 5555
/ต่อเมนต์ตะกี้
คือคนขุดกะบันทึกเขาเพื่อนกัน ช่วยกันคิดช่วยกันอ่าน แถมพอแต่งจริงยังไปกันคนละแนวทาง แต่อีคนแต่งฟิคที่เนียนเคาะมาทำออริตัวเอง (แรงบันดาลจายยยย) นี่อะไรของมึง?
ขอกลับมาที่โปรแกะดำหน่อย สรุป สนพ ก็คงจะไม่สนและปล่อยโปรแบบนี้สินะ เหี้ยจังว่ะ หงุดหงิดเรื่องอ้างญี่ปุ่นด้วย คงเห็นคนอ่านส่วนใหญ่ไม่รู้เรื่องเลยจะพูดอะไรก็ได้มั้ง อย่างที่ >>843 ว่า อันนั้นมันระบบคูปองแลก และออคชั่นหนังสือแต่ละเล่มไม่น่าแพงเกินหมื่นเยนหรอก ปกติตอนแถมพวกนี้ไม่น่าหนาด้วยว่ะ จำได้ สนพ อื่นอย่างพวกมดดำ CB เวลาแถมมาก็เล่มเล็กๆ อารมณ์โดจิน ที่ อจ คนเขียน ไปเขียนเล่นขายในงานการ์ตูนด้วยซ้ำ แล้วนี่แลกซื้อในราคา 50 บาท กูว่าไม่หนามากหรอก ยังมีการบอกเป็นของสมนาคุณ??? ดูยังไงก็หิวเงินชัดๆ ทำผิดลิขสิทธิ์เงินก็ไม่ถึงมือผู้แต่งอยู่แล้วด้วย
แล้วสุดท้ายอี 3 เล่มนี้เผลอๆ อีกหน่อยก็โดนเอาไปประมูลต่อ หาเงินเข้ากระเป๋ากันอีก ถ้าสมัยก่อนพวก BLY เข้ามาทำตลาดกูยังพอว่านะเพราะมองพวกนิยายวายไม่มีโอกาสลืมตาอ้าปากในบ้านเราหรอก แต่ตอนนี้ในเมื่อมี สนพ เข้ามาทำได้จริงๆ แล้วยังทำตัวแบบนี้กันอีก กูไม่ชอบเลย
เรื่องพวกสุสานกูชอบที่มันเอาฮวงจุ้ยมาเล่นนะ แต่เอามาเล่นน้อยมากกกก จนเหมือนพูดให้รู้ว่ามี
ที่กูขัดใจที่สุดคือเทพงูบอสใหญ่ดันแพ้เจ๊กซัวเถา3คน บรรยายอลังการ แต่ดันระดับeasyซะงั้น
ไม่รู้ใช่อันเดียวกันกับโปรของแกะดำหรือเปล่า เป็น privilege จาก drama cd
http://order.mandarake.co.jp/order/detailPage/item?itemCode=1031494671&ref=list
ก็แพงกว่านิยายเล่มหลักอะนะ แต่ถ้าจะมาขายแยกเล่มละ 200 นี่ ก็ขอบรัยส์
กำไรโคตรๆอะ
>>872 ขอบคุณมึงมาก กูพึ่งรู้ว่าเขาเป็นเพื่อนกัน ส่วนตัวกูชอบทั้งสองเรื่องแต่กูชอบคนขุดมากกว่านิดนึง ที่ว่าเนื้อเรื่องต่างกันราวฟ้ากับเหว กูจะสื่อว่ามันพล็อตเดียวกันแต่เดินไปคนละทางเลย ไม่ได้มีเจตนาว่าร้ายว่าเรื่องหนึ่งดีเรื่องหนึ่งไม่ดีนะ กูกลัวกูพิมพ์สื่อความไม่ดีเลยขอออกตัวอธิบายเพิ่มเติมหน่อยละกัน แต่ดีใจนะมีคนอ่านคนขุดเหมือนกูด้วย กูรักเฮียหูกับเจ๊เชอร์รี่ หยาง
กูรอคนไปเปิดในกลุ่มด้วงอยู่ว่ะ เตื่องนี้ควรไปถึงหมู่ด้วงจริงๆ ไม่ใข่แค่โม่ง ส่วนตัวกูไม่สะดวกลงให้อ่ะ เฟซกูๆเอาไว้ทำงาน แต่นี่ตกลงพวกมึงก็ปูเสื่อรอมุงอยู่ข้างๆเหมือนกูกันทุกคนเลยเร้อ 555555
กูจะไปเปิดใน ask ให้ ส่วนในกรุ๊ปด้วงนี่ในอยู่ก็ไปเปิดที
ให้พอแจกแจงได้ว่ามีอะไรมีเหมือนอีก จะได้ไปถามรวดเดียว
*ใครพอแจกแจง
ลองช่วยสรุปแยกเป็น ตัวละคร กับ โครงเรื่อง?
กูขออนุญาต copy&paste คำพูดในนี้ผสมโดยไม่อ้างตัวเลขนะ เลื่อนขึ้นเลื่อนลงมาพิมพ์ ก็มึนละ
ตัวละคร
มีตัวละครที่คล้ายกันอย่าง คนเฝ้าร้าน (นายน้อย) และ ซูริ ที่ความจำเสื่อม (เมินโหยวผิง)
การแต่งตัวของซูริคล้ายเมินโหยวผิง *คนวาดมีบอกได้รับบรีฟมาไม่รู้ว่าจาก สนพ หรือคนเขียน* และมีความสามารถพิเศษใช้นิ้วเปิดประตูได้เหมือนกัน
ฉากปรากฏตัวโผล่จากในโลงของซูริเหมือนกับตอนตาแก่9ตระกูลเจอเฮียเมินที่เวียดนาม
โครงเรื่อง
มีการตามล้างคำสาปตระกูลเหมือนกัน
บอกเป็นพิพิธภัณฑ์แต่กลับเป็นร้านรับซื้อของโบราณ
ใช้ลักษณะการเล่าบันทึกเหมือนกัน และเคลียร์ดันเจี้ยนทีละด่าน
มีโลงกลไกโลหิตและภาพรังสีมังกร เหมือนกัน << อันนี้ไม่แน่ใจมีเฉพาะในจอมโจรขุดสุสานป่ะวะ?
มีอ้างคำสอนของปู่เป็นระยะๆ
อ่านในโม่งสรุปได้เท่านี้ ใครเสริมได้อีกบอกละกัน
ใครจะไปเปิดใน ASK มึงก็ระวังตัวหน่อยแล้วกัน คุณ Ri-ne เขาเป็นพวกกัดไม่ปล่อย(แต่ไม่ชอบต่อหน้าเท่าไหร่) ระวังโดนเอาแซะขึ้นเพจเขารัวรัว อันนี้ถือว่ากูเตือนมึงแล้วกัน 5555555 เหี้ยมีตัวละครที่มีนิ้วอันแข็งแกร่งด้วยเหรอวะ เกิดมากูพึ่งเจอจากเสี่ยวเกอคนเดียวเนี่ย แล้วเรื่องนายน้อยที่ตอนแรกเหมือนคุณชายฮัวนี่เอาไงวะ เชิ๊ตชมพูด้วย
กูรวบรวมให้จากบนๆ อีกที (ขออนุญาต >>888 ด้วยนะ)
-สำนวนเหมือนแฟนฟิคสุสาน (เรื่องก่อนหน้านี้ไม่เคยใช้สำนวนแบบนี้มาก่อน)
-เดินเรื่องแบบบันทึกฯ เหมือนกัน (แถมยังเคยแต่งฟิคอีก)
-เป็นนายน้อยพิพิธภัณฑ์ แต่เหมือนร้านขายของเก่า (ตามคห.บนๆ บอกว่าดันรับซื้อของเก่าอีก ดีค่ะดี)
-มีลูกน้องคนเดียว เหมือนหวังเหมิงตัวประกอบ
-ตลค.อีกตัวปรากฎตัวบนโลงเหมือนอาคุน (ความจำเสื่อมเหมือนกันอีก เริ่ด)
-มีนิ้วอันเเข็งแกร่งเปิดประตูแบบเสี่ยวเกอ
-ตามล้างคำสาปตระกูลแบบนายน้อยเหมือนกัน
-นิสัยคาร์ตลค.หลักคล้ายๆ กัน ตัวเอกขี้โวยวายมโนเหมือนนายน้อย อีกตัวที่ความจำเสื่อมก็เงียบๆ ไม่ค่อยพูดแบบนายเมิน (แถมให้อันนี้กูเสริมเอง ตรงคาร์คุณสี่นี่กูว่าเหมือนเอานายน้อยมาผสมเสี่ยวฮัวอ่ะเมิง ตรงเรื่องรอบคอบเซฟตี้เฟิร์ส)
-อ้างคำสอนปู่เหมือนนายน้อย
ใครมีไรเสนอหรือแก้ไขตรงไหนอีกเอาเมนต์กูไปเขียนต่อได้เลย
/อันนี้นอกเรื่อง
กูแอบขอขัดใจส่วนตัวกับตลค.เคาะพี่เมินที่ชื่อซูริได้ไหมวะพวกมึง คือเฮียเมินของ(นายน้อย)กูนี่เขาเท่ขรึมโคตรแมนโคตรเป็นเป้าสายตา ชื่อจริงนามว่าจางฉี่หลิง เป็นกิเลนดำ อยู่มาแล้วกี่ร้อยปีไม่รู้ รู้แต่ว่ารักจริงไม่หวังแต่งแต่จะปกป้องไปชั่วชีวิต (ฮือๆๆๆ) คือมึงเข้าใจป่ะ เอาคาร์คนที่โคตรเท่โคตรเป็นเป้าสายตาขนาดนี้มาเป็นออริตัวเองทั้งที...มึงตั้งชื่อซะน่ารักว่า ซูริ?
รึคำว่าซูริมันมีความหมายเทียมฟ้าอะไรที่กูไม่รู้เปล่าวะ กูสับสน กูข้องใจ กูไม่ค้นกูเกิ้ลด้วย กูขอพื้นที่งอแงหน่อยดิ๊ จางฉี่หลิงกูอวตารไปเรื่องนางทั้งทีชื่อซูริ โอ้ย ปวดใจ ปวดใจ
>890 ในเล่มมีเซี่ยเข้ามาอะ หนุ่มกวนหน้าสวยๆ เป็นจิ้งจอกหน้าเงิน แล้วก็เป็นหนึ่งในสมุนของลาสต์บอส กูว่าตัวนี้เหมือนเสี่ยวฮัวมากกว่า
เออ นิ้วอันแข็งแกร่งนี่ไม่ใช่สองนิ้วนะ มันเหมือนกรีดๆเอาแล้วทะลุประตูอะ แต่จริงๆแล้วอิน้องเมินจำแลงนี่แข็งแกร่งไปทั้งตัวเลยมั้ง ไม่ใช่แค่นิ้ว ส่วนใหญ่ก็อยู่ในร่างเด็ก แล้วมีร่างแปลงที่ผมยาวๆแดงๆ บุคลิกจะอีกแนวนึง
กูเพิ่งอ่านจบมา แรกๆมันดูชัดมากว่าลอก แต่หลังๆไม่ใช่ว่ะ วางเรื่องโอเคเลย ช่วงใกล้จบถึงตอนจบกูพีคมาก ความรู้สึกกูนี่ตีกันสุดๆ เอาคาแรกเตอร์มาซะเยอะเสือกเขียนสนุกอีกทำไม เกลียดดด
ขอโทษที่ฟลัด กูอยากให้พูดถึงการอ้าง คลิเช่ ด้วย คือกูไม่แม่นนิยามหรอกนะ แต่คลิเช่ ควรเป็นขนบเรื่องซ้ำซากที่คนอ่านเดาทางได้ เกิดเหตุการณ์นี้จะเกิดเหตุการณ์นั้นถัดมา (พูดตามตรงตอนบันทึกราชาปีศาจของเขากูถือว่าเขาล้อคลิเช่ได้ดีนะ) ตัวอย่างคลิเช่ที่เห็นได้ชัดก็เวลาคนเขียน กฎเหล็กหนังจีน กฎเหล็กละครไทย หรือการ์ตูนตาหวานเป็นต้น
กรณีนี้กูมอง คลิเช่ จริงๆ ก็คือการไปตะลุยดันเจี้ยน แต่ลักษณะตัวละครทั้งหลายแหล่ สิ่งเหล่านั้นไม่ใช่เห็นตามทั่วไปของนิยายผจญภัยเลยสักนิด เว้นแต่คนเขียนอ่อนด้อยจนเข้าใจผิดไปเองว่านี่แหละคือคลิเช่ว่ะ
>>903 >>905 กูว่าละว่าหลังๆต้องไม่เหมือน เอาจริงๆนางมีฝีมือนะมึง นางเขียนเรื่องละสนุกอ่ะกูถึงติดตาม
แต่ต่อให้ข้างหลังจะไม่เหมือนยังไง ส่วนแรกๆ หรือพื้นฐานที่เหมือนมันก็คือเหมือนเปล่าวะ ลอกคือลอก ไม่ใช่คลิเซ่ ไม่ใช่แรงบันดาลใจแรงจนติดกลิ่น ใครอ่านก็นึกถึงอ่ะ ชี้เคสป่าท้อกะหนี้ดอกท้ออ่ะ คือส่วนที่ลอกนี่พอหลังๆ เขียนจนกลายเป็นเรื่องตัวเอง ไอ้ตรงที่ลอกแรกๆ ก็ไม่ใช่การลอกแล้วรึไง? มันไม่ใช่นะเว้ย
กูชอบงานนางนะ กูติ่งคู่มือฯ กูติ่ง ES แต่งานนี้กูไม่ผ่อนผันจริงๆ ลอกคือลอกว่ะ ยิ่งตัวเองเคยแต่งฟิคเคยอะไรด้วย มาทำงี้มันยิ่งแย่ป่าววะ
>>906 ตามนั้นว่ะ
จะว่าไปกูลองมาอ่านที่สรุปแล้ว (ขอบคุณ >>895 หลายๆ เรียบเรียงแล้วอ่านง่ายขึ้นเยอะ) บางอย่างยังมีช่องที่เขามองว่าจับผิดไร้สาระอยู่ว่ะ หมายถึงถ้าเขาจะเถียงนะ
- สำนวนเหมือนแฟนฟิคสุสาน >>> ข้อนี้งงๆ ต้องขยายความอ่านแล้วเหมือนกับจะบอก สำนวนเหมือนฟิคตัวเขาเอง อ้าว ก็งานเขียนเขานิ
- เดินเรื่องแบบบันทึกฯ เหมือนกัน >>> พูดโต้กลับได้ว่า การที่เขาอยากทดลองงานเขียนรูปแบบนี้ผิดตรงไหน (แต่เสือกมาทดลองกับเรื่องที่มีโทนแบบจอมโจรที่ใช้บันทึกเหมือนกัน อืม) และงานเขียนแฟนตาซีเชิงบันทึกก็มีเขียนกันเยอะแยะ
- มีลูกน้องคนเดียว >>> ก็แค่จำนวนมันบังเอิญ
- คำสอนปู่ >>> ไม่แน่ใจนิยายบางเรื่องมีมั้ย
ถ้าให้ยิงใส่ ก็คงต้องบอกมันตลกที่ ความบังเอิญทุกอย่างดันมาโผล่ในนิยายเรื่องเดียวได้หมด แถมตัวเองเคยเขียนแฟนฟิคนิยายเรื่องดังกล่าวมาแล้วอีกต่างหาก ไม่เคยเขียนหรือเคยติ่งยังพอแถได้กว่านี้นะ...
กูกำลังคิดในแง่ที่เหี้ยที่สุดคือ พอออกเล่ม 2, 3, 4 ออกมา ส่วนที่ไม่เหมือนจะมากขึ้นเรื่อยๆ จนกลบประเด็นที่โม่งสงสัยกัน กูคิดเหมือนโม่งข้างบน ว่าเขารอชี้ส่วนที่ไม่เหมือน พอมันออกมาเยอะๆเล่ม ส่วนที่ไม่เหมือนก็มีมากกว่าที่ลอกมา คุณRi-neของหิ้งโม่งก็รอดไปอีกเคสไงมึงชะละล่า
>>905 คลิเช่อะไรตัวละครเด่นชัดขนาดนี้ ลอกแค่ส่วนหนึ่งยังไงก็อลอก นึกถึงแบบเคสป้าหลิน ที่บอกว่านิยายตัดส่วนที่ลอกออกไปแล้วสนุกก็ถือว่าเป็นนิยายที่ดี เคสนี้ก็เหมือนกันว่ะสำหรับกู คือลอกคาแรคเตอเขามา แน่นอนว่าคาแรคเตอนายน้อย เสี่ยวเกอมันไม่โหล แถมผนวกกับการเดินเรื่องและพลอตลักษณะนี้อีก ถ้าจะคลิเช่มันต้องตลิเช่อะไรที่คนทำกันบ่อยๆแบบเกร่อดิ อย่างลงดันเจี้ยนอันเนี้ยพอไหว
ไม่งั้นเคสป่าท้อ สามชาติสามภพนี่คนเขียนอ้างว่าก็แค่คลิเช่หนี้ดอกท้อส่วนหนึ่ง ที่เหลือไม่เหมือนแล้วเห็นไหมก็จบงี้เหรอ....
- สำนวนเหมือนแฟนฟิคสุสาน >>> ข้อนี้งงๆ ต้องขยายความอ่านแล้วเหมือนกับจะบอก สำนวนเหมือนฟิคตัวเขาเอง อ้าว ก็งานเขียนเขานิ << กูหมายถึง งานนางทั้งหมดก่อนหน้านี้นางไม่เคยใช้สำนวนอย่างนี้ แบบที่นางใช้แต่งฟิคสุสาน มาใช้ในการแต่งนิยาย
แต่พอเป็นเรื่องสาปสวรรค์นี่ 1.แนวบันทึก 2.ลงดัน และกลิ่นอายหลายแหล่ที่โม่งบนๆ ว่ามา นางดันเลือกใช้ 'สำนวนแบบสุสาน' หรือก็คือสำนวนที่นางใช้แต่งฟิคบันทึกของตัวเอง ซึ่งก็คือสำนวนที่คนแต่งฟิคทุกคนจะพยายามเลียนมาจากคนแปลบันทึกอีกที (จะได้เหมือนหนังสือต้นฉบับ) พอเข้าใจไหมวะ?
คือประเด็นที่กูจะสื่อไม่ใช่ว่านางเอาสำนวนที่ตัวเองเขียนฟิคมาลง แต่เป็นเรื่องที่นาง 'เลือก' ใช้สำนวนแบบบันทึกสุสาน (ที่นางแต่งฟิค) เอามาแต่งเรื่องออริของตัวเอง ที่เกี่ยวกับสุสาน เป็นบึนทึก มีปู่ มีคนนิสัยคล้ายนายน้อยและเสี่ยวเกอ มีรับซื้อของเก่า มีลูกจ้างคนเดียว มีใช้มือเปิดประตู มีสมองเสื่อม
ไอ้ที่บอกๆ ไปข้างบนนี่กูยอมรับว่าคลิเช่ มันเกร่อจริง แฟนตาซีหลายเรื่องต้องมีอย่างน้อยสักข้อ
แต่มันจะยังคลิเช่อยู่ไหมถ้าทุกอย่างนั่นมันมารวมในเรื่องเดียว?
กูว่าลองส่งเรื่องให้สนพ.เถอะว่ะ รอบแจ่มใสยังมีแบน แต่ก็นะ ถ้าคนส่วนใหญ่ไม่ออกมาโวย สนพ.อาจเงียบหายก็ได้
>>917 โอเค คือกูทักมาเพราะอยากให้ช่วยอธิบายแบบนี้ คนที่เป็นตัวแทนไป Ask จะได้เขียนได้ตรงเป้า ไม่งั้นอีกฝ่ายจะอ้างหรือแถต่อไปได้
อนึ่งกูเห็นด้วยที่ หลายๆ อย่างมันอาจซ้ำกันได้ แต่ไม่ใช่มาพร้อมๆ กันหมด แถมไปเหมือนจากนิยายเรื่องเดียวกันหมด
แล้วก็ตกลง กลไกโลงโลหิต กับ ภาพรังสีมังกร ล่ะ สรุป เทียบกันได้มั้ย สองอย่างนี้เป็นสิ่งที่มีตามนิยายแนวแฟนตาซีผจญภัยได้หรือเปล่า กูว่ามันเป็นคำเอกลักษณ์พอควรนะ
>>919 กลไกโลงโลหิตกับภาพรังสีมังกรกูว่ามันค่อนข้างของเฉพาะเรื่องบันทึกจอมโจรนะ เหมือนกับว่ากลสุสานของจีน มันก็จะมีกลิ่นอายแบบจีนๆ อยู่พอเข้าใจมั้ยวะถ้าพูดแบบนี้ อธิบายไม่ถูก แต่ถ้าเป็นพวกกลไกทางยุโรปหรือแฟนตาซีมันก็จะอีกฟีลลิ่งนึงอ่ะ ต้องให้คนที่อ่านแล้วมาเทียบดูว่ะว่าเหมือนขั้นไหน แต่ที่แน่ๆ มันไม่ใช่ของเกร่อว่ะ ถ้ากลสุสานหรือดันเจี้ยนทั่วไปยังพอเข้าใจได้
>>901 https://www.facebook.com/FlowerInShade/posts/596952087113656
https://www.facebook.com/YSweetPotato/posts/1579180808987379
หาได้แค่นี้ หรืออาจแซะแค่สองอันนี้?
>>923 ไม่ใช่นะ เท่าที่กูเผือกคือ ไอ้ฟิคที่ทำขาย เพื่อนเขาส่งเงินมาให้พร้อมจดหมายซึ่งคงด่าเขาไว้ด้วย และมีพูดถึงเงินส่วนแบ่งจากการขายฟิคเรื่องนี้ว่ามีหักเงินอะไรไปเพราะอะไรบ้าง และมีการคืนของกัน จากนั้นก็ขอเผาผีไม่ร่วมงานกันอีกต่อไป
ที่เอามาแปะเพราะมีคนพูดว่าเขาเอาคนมาแซะลงเพจ กูเลยถามว่าคือเคสนี้หรือเปล่าแค่นั้นแหละ
กูคือคนที่บอกว่าจะไปเปิดใน ask นะ เขียนมาได้แล้วแต่ยังไม่จบ กะเอามาให้พวกมึงแซมเปิ้ลก่อนน่ะ ควรแก้ตรงไหนบอกกูด้วย.
.
.
.สวัสดีค่าา คุณ Ri-ne ขอเรียกตัวเองว่าโมนะคะ คือวันนี้โมมีเรื่องสงสัย
ที่อยากถามอ่ะค่ะ คือเรื่องมันมีอยู่ว่าโมกับเพื่อนโมได้อ่านเรื่อง CLH ด้วยกัน
แล้วเกิดเดจาวูว่า เอ๊ะ ทำไมมันคุ้นๆกับเรื่องเต้ามู่ฯจังเลย เช่น
- คุณสี่ นิสัยขี้บ่นเหมือนอู๋เสียและรอบคอบเหมือนเสี่ยวฮัว อย่างกับเป็นลูกของคู่ฮัวเสียเลย โมก็เถียงนะคะว่าแค่บังเอิญ
มั่งแก เพื่อนก็สวนกลับมาทันทีทำไมต้องเชิ้ตชมพูล่ะสีอื่นก็มี สีม่วงก็ยังได้
แล้วยังเรื่องปู่อีก โมก็เถียงไปว่าแล้วแกไม่มีปู่รึไงยะ แต่โมก็ต้องเงิบกับมาอีกว่า
ตัวเอกทีจดบันทึกเรื่องราวๆกับมีคำปู่สอนออกมาเป็นช่วงๆแถมปู่ยังเลี้ยงหมาอีก
ถ้าหมามีชื่อออกมาแล้วเป็นอะไรเถือกๆตะปูประแจตูก็จะไม่แปลกใจเลย...ยังมีอีกค่ะ คือ
คุณสี่เป็นภัณธารักษ์(ถ้าเขียนผิดโปรดขออภัย) แต่ไฉนเหมือนจะเป็นเจ้าของร้านของเก่ามากกว่า
-ซูริ ตัวละครนี่เพื่อนโมเห็นปุ๊ปแล้วร้องออกมาทันทีเลยว่า เสี่ยวเกอกู!! ต่่างแค่แขนเสื้อเท่านั้นเองอ่ะค่ะ
อันนี้โมก็เห็นด้วยนะคะว่าเหมือนจริงๆ แถมความจำเสื่อมอีกตังหาก แถมโมได้ข่าวมาว่า
นักวาดได้บอกว่าโดนบรีฟมา คนบรีฟนี่ใครเหรอคะ? สนพ.หรือตัวคุณ Ri-neเอง
แถมตัวซูริยังมีความเหมือนตรงเสี่ยวเกออีกตรงที่ใช้นิ้วแด้ไขประตูได้ มายก๊อด! ยังดีนะคะที่ซูริมีนิ้วที่แข็งแกร่งเพียงอย่างเดียว ไม่ได้เป็นทั้งตัวเหมือนเสี่ยวเกอ
ปล.กูไม่ได้ชื่อโมนะเออ
เวอร์ชั่นเต็มค่ะเพื่อน อยากให้แทรกอะไรอีกบอกมาได้ค่ะเพื่อน
.
.
.สวัสดีค่าา คุณ Ri-ne ขอเรียกตัวเองว่าโมนะคะ คือวันนี้โมมีเรื่องสงสัย
ที่อยากถามอ่ะค่ะ คือเรื่องมันมีอยู่ว่าโมกับเพื่อนโมได้อ่านเรื่อง CLH ด้วยกัน
แล้วเกิดเดจาวูว่า เอ๊ะ ทำไมมันคุ้นๆกับเรื่องเต้ามู่ฯจังเลย เช่น
- คุณสี่ นิสัยขี้บ่นเหมือนอู๋เสียและรอบคอบเหมือนเสี่ยวฮัว อย่างกับเป็นลูกของคู่ฮัวเสียเลย โมก็เถียงนะคะว่าแค่บังเอิญ
มั่งแก เพื่อนก็สวนกลับมาทันทีทำไมต้องเชิ้ตชมพูล่ะสีอื่นก็มี สีม่วงก็ยังได้
แล้วยังเรื่องปู่อีก โมก็เถียงไปว่าแล้วแกไม่มีปู่รึไงยะ แต่โมก็ต้องเงิบกับมาอีกว่า
ตัวเอกทีจดบันทึกเรื่องราวๆกับมีคำปู่สอนออกมาเป็นช่วงๆแถมปู่ยังเลี้ยงหมาอีก
ถ้าหมามีชื่อออกมาแล้วเป็นอะไรเถือกๆตะปูประแจตูก็จะไม่แปลกใจเลย...ยังมีอีกค่ะ คือ
คุณสี่เป็นภัณธารักษ์(ถ้าเขียนผิดโปรดขออภัย) แต่ไฉนเหมือนจะเป็นเจ้าของร้านของเก่ามากกว่า
-ซูริ ตัวละครนี่เพื่อนโมเห็นปุ๊ปแล้วร้องออกมาทันทีเลยว่า เสี่ยวเกอกู!! ต่่างแค่แขนเสื้อเท่านั้นเองอ่ะค่ะ
อันนี้โมก็เห็นด้วยนะคะว่าเหมือนจริงๆ แถมความจำเสื่อมอีกตังหาก แถมโมได้ข่าวมาว่า
นักวาดได้บอกว่าโดนบรีฟมา คนบรีฟนี่ใครเหรอคะ? สนพ.หรือตัวคุณ Ri-neเอง
ตัวซูริเองยังมีความเหมือนตรงเสี่ยวเกออีกตรงที่ใช้นิ้วแด้ไขประตูได้ มายก๊อด! ยังดีนะคะที่ซูริมีนิ้วที่แข็งแกร่งเพียงอย่างเดียว ไม่ได้เป็นทั้งตัวเหมือนเสี่ยวเกอ
- อีริค ตัวละครตัวนี้เหมือนหวังเหมิงมากเลยค่ะ ตรงที่ต้องมาเฝ้าร้าน เอ๊ย พิพิธภัณฑ์ให้ โมก็บอกเพื่อนไปนะคะ
ว่าพิพิธภัณฑ์บ้านแกสิดูแลได้คนเดียวได้ เพื่อนคนนี่ก็เหลือเกิ๊น เถียงมาได้ว่าลูกจ้างคนเดียวก็ดูแลได้ไม่หมดเหมือนกันล่ะวะ โมอดเป็นห่วงไม่ได้จริงๆกับเพื่อนคนนี้เถียงได้ทุกเรื่องไม่เหนื่อยรึไง
นอกจากเรื่องตัวละครแล้วอย่างมีเรื่องการดำเนินเรื่องที่ต้องทำลายคำสาปของตระกูล
อีก โมก็บอกไปนะว่ามันอาจจะพาโรดี้เต้ามู่มั้งแก ไม่ก็เป็นความคลิเช่ของนิยายไง เท่านั้นล่ะค่ะคุณ
Ri-ne เพื่อนโมแทบจะขว้างมือถือใส่ ไล่ให้ไปเปิดกูเกิ้ลหาความหม่ายของคลิเช่กับพาราโรดี้ทันที
ฝ๋อเหยียนบอกว่าดีย่อมดีแน่นอน เอ๊ย!เพื่อนโมบอกให้ไปหา โมย้อมไปหาแน่นอน โมได้มาว่า
คลิเช่ คือแนวๆแบบเดาทางได้ใช้กันซ้ำๆเกร่อๆ อาทิ นางเอกโดนไล่ยิง ช็อตต่อมาอินี่ต้องสะดุดตอไม้กิ่งไม้แน่นอน!! ส่วนพาโรดี้ คือการล้อเลียน แบบน้ำตากามเทพ เช่น พิศาลติดคุกข้อหากักขังหน่วงเหนี่ยว ล้อเลียนหักมุมมั่กๆ จึงอยากถามว่าเรื่องนี่เข้าข่ายแบบไหนนะ
จะคลิเช่ก็ไม่ใช่ เพราะว่าถึงเรื่องตะลุยผจญภัยอะไรแบบนี้มีในนิยายแฟนตาซี แต่เพื่อนโมขีดเส้นใต้เน้นว่า
ตัวละครมันไม่ใช่จะได้เจอบ่อยๆ จะพาโรดี้ก็ไม่เชิง เพราะครึ่งหลังของเรื่องก็ต่างกันไปแล้ว โมอึดอัดหนักอกหนักตัวมากเหมือนมีคุณมัดมานั่งทับ เลยมาถามอ่ะค่ะ
.
.
.
กูไปสมัครเมลล์แป๊ป
>>916 ตามแบบนิยายทั่วไปแหละมึง พอเรื่องมันดำเนินไปเรื่อยๆตัวละครมันก็พัฒนาตาม พื้นน่ะเหมือนแต่ที่พัฒนาต่อมาไม่เหมือน ถามว่าสนุกแบบไหนก็แบบออริแหละ คุณสี่ก็เป็นคุณสี่ขึ้น ซูริก็เป็นซูริขึ้น ไม่ได้รู้สึกว่าพวกนี้คือนายน้อยกับน้องเมินแล้วว่ะตอนอ่านจบเล่ม ส่วนที่ลอกมาก็เสือกสมเหตุสมผล มีอะไรรองรับ ทำไมต้องปู่งี้ หวังเหมิงแยกร่างได้งี้ กูอ่านแล้วเชื่อว่ะ
เชี่ย กูนั่งเปิดเล่มนี้อยู่ หัวแบลงก์มาก กูเกลียดplagiarismมากนะ แต่แบบ ควรทำยังไงกับมันดีวะ ปกติเจองานลอกนี่กูคงต้องหาทางขายทิ้ง แต่งานลอกที่อ่านแล้วเสือกอยากอ่านต่อนี่ทั้งชีวิตไม่เคยพบเจอ กูสับสนชีวิตจริงๆ
กูเห็นแล้วนึกถึงภาษาที่คุณ Ri-ne ชอบใช้เวลาตั้งสเตตัสในเพจมึงงงงงงงงง 55555 เหมือนร่างจำแลงมาอยู่ในโม่ง
สมัครเฟซแล้วนะเพื่อนโม่งงงง มีอะไรให้เพิ่มไหมคะ อิ๊___อิ๊ น้องโมรออยู่
พี่มีเรื่องฝากถามค่ะน้องโม
เรื่องคำสาปของตระกูลคุณสี่ที่ถูกสาปนี่คล้ายกับคำสาปของตระกูลของเชอร์รี่หยางที่ว่าถ้าอายุมากขึ้นเลือดจะเป็นพิษทำให้ค่อยๆตายอย่างช้าๆและทรมานเลยต้องตามหาวิธีแก้คำสาปแบบรุ่นต่อรุ่น อันนี้มาจากคนขุดสุสานค่ะ
แล้วก็เรื่องที่ใช้แมลงกู่ออกมาสิงปีศาจให้สู้กันนี่ก็นึกถึงพวกแก็งค์ขุดสุสานในคนขุดสุสานไปผจญสุสานกษัตริย์แล้วเจอกู่สิงให้ศพขยับเองได้
ทำไมหลังๆก็เหมือนอ่านเพื่อจับผิดวะ ไว้กูเจออะๆรเพิ่มเติมจะมาบอกต่อ กูยังอ่านไม่จบเลย
กูเข้ามาปรบมือให้มึงนะน้องโม กูชอบ แต่เขียนประชดประชันกันเกินไประวังทางนั้นกัดกลับเอาได้ว่ามึงมาก่อกวน ทำไมไม่พูดดีๆบลาๆ นี่เตือน
ส่วนที่โม่งบนๆพูดในประเด็นลอกแล้วพอจบเล่มก็เป็นตัวละครของตัวเองนี่กูพอเข้าใจ แต่ก็ยังรับไม่ได้ว่ะ ยังไงมึงก็ลอกมาอยู่ดี ไม่อยากให้มาตรฐาน(ที่ไม่ค่อยจะมี)ของวงการนี้ต่ำลงไปด้วยการยอมรับ งดเว้น ปล่อยผ่าน เพียงเพราะคำว่าแต่งแล้วสนุก ลอกมาตอนแรกๆพอท้ายเรื่องนิยายที่ตัดแปะไอเดียชาวบ้านมาก็กลายเป็นของตัวเอง สำหรับกู ยังไงก็ฟังไม่ขึ้น
>>952 กูเห็นด้วย
เหมือนป่าท้อ สนุกส่วนสนุกกูยอมรับ แต่ลอกก็ส่วนลอกเหมือนกัน
เออเรื่องป่าท้อที่คุณหลินแกบอกว่าถ้าตัดส่วนลอกทิ้งไปถือว่าไม่ลอก <-- ตรรกะนี้กูงงแรงมาก คือถึงตัดออกแล้วสนุก แต่ทั้งเรื่องมันก็คือรวมส่วนลอกด้วยนี่หว่า ไม่งั้นก็ตัดส่วนลอกทิ้งไปก่อนมาเป็นหนังสือดีไหมมึง ใช่ป่ะ
คือยังไงทั้งเล่มมันก็มีส่วนลอกหราอยู่อ่ะ จะมาบอกว่าแยกออกละหนุกคือไม่ลอก กูว่าไม่ใช่ แน่จริงก็แต่งให้สนุกทั้งเรื่องโดยไม่ลอกมาสักเสี้ยวเลยสิวะงี้
เอากรณีนี้ไปใช้กะเรื่องคุณรีเน่แกด้วย มีฝีมือทั้งทีทำไมต้องเอาจากไอเดียคนอื่นมาผสมวะ แถมยังเป็นเรื่องที่ตัวเองชอบจนแต่งฟิคขายด้วย (ใครแต่งฟิคเรื่องไหนกูถือว่าชอบเรื่องนั้นนะ) แล้วเอาไอเดียรึคาร์บางส่วนของนิยายเรื่องที่ตัวเองชอบมาดัดแปลง ไม่ให้เกียรติเรื่องต้นฉบับกะคนเขียนเขาเลยนี่หว่า แบบนี้ไม่ได้เรียกว่าชอบจนได้แรงบันดาลใจหรอกนะ
เออน้องโมกูแอบเห็นด้วยกะ 952 อีกทีเรื่องสำนวนกวนตีนไป 55555 ลดๆลงมาหน่อยดีกว่ามึง ถามกันจริงๆจังๆ (จริงจังใช่ไหมวะ แต่กูก็จริงจังนะ)
>>952 >>956 มาอ่านอีกที เออ กูคล้อยตาม 952 กับ 956 ว่ะ อ่านไปคนคงรู้ว่า ที่คุยกับเพื่อนไม่จริงหรอก กวนตีนกันเฉยๆ
ถ้าจะไปในทางให้คนอื่นเชื่อเรา คงต้องไปแบบ เอา fact ไปกางแจงแล้วถามเขาเป็นข้อๆ ให้เขาอธิบายมา น้องโมอาจต้องสวมแว่นเป็นเนิร์ดแทนซะละมั้ง
นี่ถ้าคนเขียนซุ่มโม่งจริงอย่างที่ว่า คงนั่งอ่านไป ไปเตรียมข้อมูลมา defend เต็มที่อยู่แหงๆ LOL
>>954 ตรรกะเจ้หลินเรื่องป่าท้อพังที่สุดในโลจิคเจ้แกล่ะ นี่ไม่นับเทียบเรื่องพิภพพญามังกรที่แกออกมาสาดเสียเทเสีย ไม่แปลเพราะเขาลอก กูว่าเรื่องป่าท้อ เพราะทำขายแล้วเลยออกมาพูดแบบนั้นมากกว่า กับนักแปลรายนี้มีดีที่สำนวน แต่หลายอย่างไม่ไหวเอาซะเลย
ส่สนเรื่องRi-ne กูก็คิดคล้ายๆมึง กรณีนี้ยังว่านางใจเหี้ยมด้วยซ้ำว่ะ ลอกเอาทั้งๆที่เป็นแฟนนิยาย ไม่รู้สึกผิดต่อนักเขียน ไม่อายคนแปลเหรอวะ ทั้งที่ตัวเองแต่งนิยายก็สนุก ทำไมถึงไปยึดเอา'แรงบันดาลใจจากหนังสือเล่มอื่น'ออกมาชัดซะขนาดนั้น
เพิ่มเติม กูขอแสดงความเห็นเรื่องการตัดส่วนที่ลอกไป=ยังสนุกหน่อย ส่วนตัวกูว่ายังไงก็แยกไม่ได้ว่ะ ส่วนที่คล้ายกันจะตัดออกได้เหรอในเมื่อมันคือแกนของเรื่อง บุคลิกของตัวเอก การมีตัวตนของปู่ที่เลี้ยงหมาและซูริความจำเสื่อมนิ้วแข็งแรงนั่น ตัดออกไปแล้วมันยังจะเป็นนิยายเรื่องนี้ได้อีกไหม ก็ไม่ เพราะฉะนั้นต่อให้ท้ายเรื่องกลายเป็นนิยายออริของตัวเอง มันก็ปฏิเสธไม่ได้อยู่ดีว่าเนื้อเรื่องที่ใช้สิ่งเหล่านี้เป็นจุดเริ่มต้นยังมีรากฐานจากการลอกอยู่ดี
ที่จริงกูว่าอยากให้น้องโมเขียนแบบเนิร์ดๆเหมือนกัน(แต่กูชอบสำนวนน่าเอ็นดูน้องโมมากก 5555555) คือเผื่อจะเอาไปส่งให้เอนเตอร์ต่อได้เลย
กูเชียร์เหมือนโม่งบางคนว่าอยากรู้ว่าถ้าแจ้งสนพ.ไปจะว่าไง
กูไม่ชอบตรงที่แม่งฉลาดในการเลือกส่วนที่จะเอามาต่อให้นิยายตัวเองนี่แหละ แม่งเนียนสัส เรื่องอื่นๆกูไม่พูดนะกลิ่นจางๆโต้กลับได้สบาย
แต่เรื่องนี้ชัดเกินไปไงจนคนเขาไม่รุ้สึกว่าเอามาเนียน แม่งเขียนฟิค AU ขายนี่แหละเลยเป็นประเด็นใหญ่
เออ กูว่าถ้าน้องโมเขียนไปตอนท้ายประมาณแบบ ขอภัยที่รบกวน ไม่ได้มีเจตนาจ้องจับผิด แต่เห็นส่วนคล้ายกันเยอะ
เลยอยากให้ทางผู้แต่งออกมาบอกข้อเท็จจริงไรงี้ แบบสุภาพชน อ่อนน้อมถ่อมตน แทบจะเอาพานพุ่มวางแล้วกราบ 3 ครั้งไม่แบมือใส่
กูว่าจะทำให้เราไม่โดนติ่งรุมเหมือนหลุดเข้ากลางดงซอมบี้ ตอนเวลาเขาแคปมาแซะมาให้ติ่งช่วยรุม 55555
ยกเว้นเขาจะไม่แคปแล้วใช้วิธีแปลงสาสน์เองให้ออกแนวเราคนถามเป็นผู้ร้ายและคนแต่งเป็นสโนไวท์โดนราชินีรังแก หุหุหุ
น้องโมเองนะคะ ตอนนี้โมผจญกับรถติดอยู่ ไม่สะดวกค่ะ ดึกๆนู้นอาจจะโผล่มาอีกที รักเพื่อนโม่งทุกคนเลยคะ อิ๊___อิ๊
เออ ไหนๆก็เห็นพวกมึงมีพูดเรื่องรวมเล่มฟิคสุสานละ ใครพอรู้เรื่องมั่งว่าเป็นมายังไง กุเข้ามาทีหลังก็รู้แค่ว่าเขามีเรื่องกันจนแยกวง คือกุชอบผลงานของทั้งสองฝั่งว่ะอยากได้รวมเล่มใจจะขาดแต่เขาไม่รีปริ้นแล้วในชาตินี้ คือมีเรื่องกันร้ายแรงถึงขั้นนั้นเลยเหรอ กุอยากรู้แต่ไม่กล้าถามเขาตรงๆว่ะ
>>964 อันนี้คือกูฟังมาจากเพื่อนที่ไม่แน่ใจ ขอย้ำว่าข้อมูลจริงเท็จไม่รู้แต่เล่าๆไว้เผื่อมีใครผ่านมาเห็น
แล้วทันในเหตุการณ์พอดีมาเจอแล้วนึกออก คืออารมณ์ประมาณว่าฟิคอ่ะเหมือนมันมีประเด็นเรื่องพล็อต
ว่าเหมือนมันต้องคิดโคกันแล้วตอนหลังเหมือนริเนะมันหยิบไปเขียนเองไม่บอกกล่าว
หรือคุยกันว่าไม่เอาพล็อตนั้นแล้วจู่ๆขโมยไปเขียนเองของตัวเองหรืออะไรสักอย่าง แต่โดยรวมคือทะเลาะกันเพราะพล็อตฟิค(ถ้าข้อมูลไม่ผิด)
คือฟิคนี้ข้างในเป็นไงวะ พอดีกูก็ไม่ชอบตามฟิคเต้ามู่ว่ะอ่านแต่เล่มหลักมโนต่อเอง ถถถถถ
ใครทันเหตุการณ์บ้างมั้ยมาขยายความที กูก็อยากรู้ 555555555555
อ้าว ชิบหาย กูรู้สึกว่าเสียแรงอวยจริงๆว่ะ กูหวังว่าคุณ Ri-ne จะไม่เป็นตามที่โม่งบอกนะ ได้โปรด ได้โปรด กูยังมองโลกในแง่ดีอยู่
เรื่องรีเน่ลอกพลอตนี่กูโนคอมเม้นว่ะ แต่ได้ยินมาว่าเพื่อนนางเองก็พอตัวเหอะ คือไปแฟนด้อมไหนก็มีคดีเรื่องลอกๆกับคนอื่นตลอด กูเลยไม่แน่ใจว่าเรื่องลอกพลอตฟิคนี่จริงหรือเบลม แต่ไอเรื่องล่าสุดนี่ชัดมากเหอะดิ้นไม่หลุด กูเป็นสาวกเอนเทอร์นะ ตอนแรกว่าจะเก็บแต่คงต้องเบรคยาวๆแล้วล่ะ สนพ.ไม่น่าปล่อยผ่านมาให้กูเสียศรัทธาเลย
ถ้าตัวสนพ.ไม่เคยอ่านสุสาน ก็พอหยวนๆ ได้ เพราะถ้าไม่ด้วงจริง อาจจะจับไม่อยู่ แต่พอดีกูด้วง กูไม่ยอม T T!
กูเคยเห็นเพื่อนเขาด่าคุณริเนะเรื่องเอาพล็อตฟิคเขาไปเนียนเป็นของตัวเองเหมือนกัน
จำได้ว่ามีเรื่องอื่นอีกที่ทำให้แตกกัน คือเพื่อนเขาด่ารัวหลายประเด็นแต่มันนานแล้วกูก็จำไม่ค่อยได้
มาเจอเคสนี่เลยไม่แปลกใจ แต่ไม่น่าเลยว่ะ เหมือนซะขนาดนี้ทำไมถึงคิดว่ามันไม่เป็นไรวะ
คันปาก กลุ่มเก่าริเนะก็มีคดีกันหมด ไปไหนก็มีแต่คดีลอกๆ บอกแค่นี้โม่งเก่าขาดง่าย หนูกลัว แต่ไม่นับคดีใหม่ของริเนะ ไม่ได้ตามนิยายเขา ถ้าเหมือนขนาดนั้นก็ไปบอกสนพ.
/นั่งปูเสื่อกินเผือกยาวๆ
กุ 964 นะ มาแนวนี้กุเลือกข้างไม่ถูกเลย แต่วงการนี้มันเลวร้ายขนาดนี้เลยเหรอวะ เห็นทุกคนก็เหมือนร่าเริงสนุกสนานกันดี แต่ดันมีคดีเพื่อนรักหักเหลี่ยมลอกพล็อตแทงข้างหลังเสียบประจานอะไรจะปานนั้นนน ทำเอากุมองแฟนด้อมนี้เปลี่ยนไปเลยถถถถ ขอเครื่องล้างความจำที
กูเพิ่งเคยได้ยินของอีกฝั่งนะเนี่ย แม่งระหว่างรอน้องโมกลับมากลายเป็นเรื่องคั่นโฆษณาซับซ้อนวุ้ย
...คืนนี้แม่งจะเปิดห้องใหม่มั้ย ประเด็นนี้ยาวชะมัด
กูจำได้ว่าคุณ Ri-ne เคยประกาศขายฟิคของกลุ่มเก่า 3 เล่มที่ได้มาสำหรับส่วนนักเขียนมั้ง โดยที่ขายแล้วไม่แถมของแถมให้ กูอ่านสเตตัสนั้นแล้วเงิบมาก ของแถมที่แถมให้กับคนซื้อเจ้าตัวไม่แถให้
เอาเป็นว่าเรื่องเก่ากูไม่รู้ ส่วนประเด็นปัจจุบันเพื่อความเป็นประโยชน์แก่น้องโมผู้เสียสละ กูเลยลองไปดูบางประเด็น
คนเขียนเขาว่าที่มานิสัยตัวละครเขามีประเด็นของเขาคือ
https://www.facebook.com/FlowerInShade/photos/pb.158478857627650.-2207520000.1448029866./651818904960307/?type=3&theater <<<<<<< คุณสี่
เอาเป็นว่ามาช่วยน้องโมดักคอคนเขียนกันเถอะ 55555555 ถ้าเรื่องนิสัยเหมือนเขาก็คงเอาอันนี้มาบอกอีกรอบอ่ะนะถ้าถามไป
แต่ถามไปเหอะ เพราะกูอยากรู้เรื่องสีเสื้อเชิ้ต 5555555
อ้าว น้องโมแลงปอยิ้ม มาแฉเพื่อนแบบนี้ ระวังโดนแฉกลับนะคระ
แค่แฟนด้อมบันทึกก็หลายคนละเว้ยที่เค้าบอกว่าลอกพล็อตเค้า
https://fanboi.ch/801/2130/recent/ กูตั้งเตรียมให้แล้วนะ จะเต็มแล้ว
เอาหิ้งโม่งมาใส่ให้ยังคิดถึงโม่งที่เสียสละทำข้อมูลให้นะ
ทำไมกูยิ่งอ่าน ยิ่งรู้สึกว่า พวกมึงสักตัวต้องเป็นเพื่อนนางหรือเป็นติ่งหรือเป็นคนใกล้ชิดสักคนที่รู้พฤติกรรมนางมาแฉวะ รู้ลึกไปมั้ยมึง ระวังโม่งแหกนะเว้ย คนกดไลค์สเตตัสเพจนางยุคแรกๆยิ่งนับหัวได้อยู่
เรื่องเพื่อนรีเน่กูไม่รู้ว่ะ เป็นด้วงแต่ไม่ได้ขลุกแฟนด้อมเท่าไหร่แฮะ กูขอรอเผือกด้วยละกัน 5555
/เอ้อ แต่ติดใจอย่างว่ะ คิดมาหลายวันตั้งแต่เจอโม่งเรื่องนี้ พวกมึง กูขอพูดถึงประเด็นนี้ของริเน่หน่อย (ดึงกลับเข้าริเน่ก่อนนะ พวกอย่กเผือกเพื่อนเขาอย่าเพิ่งด่ากูนะ 555)
คือมึง กูแปลกใจว่าทำไมนิยายแทบทุกเรื่องของเขาจะต้องโดนทักว่าไปลอกคนอื่นมาวะ แบบติดกลิ่นเรื่องนี้ ฉากนั้น พล็อต คนนี้ไรงี้อ่ะ อันนี้กูเปล่าจับผิดนะ แต่กูก็แปลกใจไง คือนิยายเขาโดนแทบทุกเรื่องเลยว่าไปคล้ายเรื่องคนอื่น (กูขอตัดเรื่องสาปล่าสวรรค์นี่ออกไปก่อน เพราะยังไม่สรุปอ่ะ)
ถ้าคิดแบบไม่โลกสวยก็คือ เออ เขาเอาไอเดียจากเรื่องคนอื่นมาตัดแปะ/ดัดแปลงมาใส่นิยายตัวเองจริง แต่ที่ผ่านมาคือกลิ่นอ่อนไป ไม่ชัด เลยพูดได้ว่าเป็นคลิเช่แล้วก็หลุดลอยนวล
กะคิดแบบมองโลกแง่ดีคือ บังเอิญ ที่คิดว่าคล้ายว่าเหมือนเรื่องไหนๆ คือคิดมากกันไปเองทั้งนั้น บังเอิญจริงๆ
แต่ก็อีกอ่ะ โดนทักแทบทุกเรื่องเลยนะมึง จนกูแปลกใจว่าความคลิเช่จะออลอะราวด์ริเน่ถึงปานนี้เลยเหรอ หรือเทพเจ้าเกลียดจะริเน่เลยส่งคนมาหาว่านางลอกแทบทุกเรื่อง????
ไอ้เห้ ปวดหัว 5555 ปวดใจด้วย โอ้ย ติ่งนางก็ติ่ง ด้วงก็เป็น ไอ้สัส
เอ้า รอน้องโมต่อ!
กูผิดหวังเลยรีเน่เลยว่ะ ถ้าจะเหมือนขนาดนี้กูอ่านบันทึกมาเท่าที่มึงๆเล่ากับกูไปอ่านตอนแรกๆมา มันคล้ายมากโดยเฉพาะสไตล์การเขียน
กูว่ามันดูเป็นแนวภาษาแปลคุณเบียร์นิดๆด้วยไม่ค่อยเป็นภาษาเขียนเขาเลย เสียดายว่ะกูนึกว่าจะเก่งจริง เคยอ่านงาน ES กูค่อนข้างชอบด้วย
เพราะไอเดียมันล้ำดีแฟนซีไทยๆได้ ไม่ต้องตั้งชื่อฝรั่งแนวฝรั่งจ้า 7Game กูก็ซื้อ มาเจอแบบนี้จากที่กูหวังให้เป็นนักเขียนดีประดับวงการ ทำกูเฟล
>>996 อือ แล้วดันเลือกใช้สำนวนนี้ กับเรื่องแนวบันทึกแบบนี้ กับตลค.แนวนี้ พล็อตเริ่มต้นแบบนี้ ฯลฯ ในเรื่องๆ นี้อีกไงมึง
คือจะมองโลกในแง่ดีก็คงจะดีไม่ไหวละ อย่างน้อยก็สาปล่าสวรรค์เรื่องนึงละที่กูมองไปแล้วว่านางลอก ไม่ว่าตอนกลางตินท้ายและเล่มต่อไปนางจะออริเป็นเรื่องตัวเองแค่ไหนก็เหอะ รากกะแก่นไอเดียมันไม่ได้งอกมาจากความคิดของนาง 100% ไง
กูเป็นคนนึงที่เฉยๆกับนักเขียนคนนี้ ทั้งด้านผลงาน เพราะได้กลิ่นจางๆมานานละ แต่นางค่อนข้างเขียนเร็ว งานออกเรื่อยๆ หยิบพล็อตเรื่องอื่นมาใช้ได้ดี เห็นโม่งอวยกันจังก็ไม่อยากจะขัดตีน แต่รอบนี้ถือว่ากลิ่นแรงมากจนกูชักรังเกียจละ
อีกอย่างนางเล่นโม่งแหละกูว่า ไม่งั้นก่อนหน้านี้จะออกมาแก้ตัวขำๆทำเนียนๆเหมือนเป็นเรื่องบังเอิญไปได้หรออ ที่มึงๆแพลนๆไว้กัน ตอนนี้นางก็คงหาช่องทางแถอยู่ อิอิ
ปิด
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.