(อักษรเกิน ขอโทษ;w)
พวกไม่วายแต่จิ้นได้(หรือมันวายวะ?)
(มติชน)(Sally Gardner) Maggot Moon พระจันทร์เน่าหนอน - นิยายเสียดสีแนวดิสโทเปีย ประเด็นที่เล่นแรงอยู่ สงสารเด็ก ตัวเอกของเรื่องตัดสินใจที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างเพราะเพื่อนสนิทของเขาที่ถูกจับตัวไป บทท้ายๆทำกูตกใจ เป็นนิยายที่ดีเล่มนึงเลย ถ้าจะจิ้นใครก็ตัวเอกกับเพื่อนเขานี่แหละ
(สรัสวดี)(ฮาเหล็ด โฮเซนี่) The Kite Runner เด็กเก็บว่าว - เป็นนิยายที่ดีมากๆ คำพูดในเรื่องจะเป็นอะไรที่เอามาทิ่มหัวใจได้ในภายหลัง เรื่องราวของเด็กชายสองคนที่มีชนชั้นต่างกัน เทศกาลแข่งว่าว สงครามและจิตใจอันบริสุทธิ์ของคนบางคน การกระทำในเรื่องนี้มีพลังมาก กูอ่านแล้วร้องไห้เลย จะจิ้นก็จิ้นได้ เพราะความรักที่บริสุทธิ์มากของเด็กคนนึง แต่กูไม่ได้จิ้นอะ
(สดใส)(เฮอร์มานน์ เฮสเส) เดเมียน-เป็นเรื่องที่อ่นงานแล้วกูรู้สึกหมิ่นเหม่พิกล การกระทำและความคิดของตัวเอกกับเดเมียนเป็นอะไรที่คาดเดาไม่ค่อยได้ อ่านไปจะแอบเฮ้ยอยู่ในใจเบาๆกับสิ่งที่มันคิด การอ่านต้องอาศัยการตีความนิดหน่อยไม่ก็ปล่อยอารมณ์ไปกับเรื่องมันเลย เรื่องย่อกูลืมๆไปแล้ว
(มติชน)(เดวิด มิทเชล) Cloud Atlas เมฆาสัญจร -เรื่องราวของผู้คนที่ผ่านในยุคสมัยต่างๆกันมา ถ้าจะจิ้น(หรือจริงๆไม่ต้องก็ได้ ชัดอยู่แล้ว)คือบทของจดหมายจากเซเดลเกม เรื่องของชายหนุ่มนักดนตรีและเพื่อนสนิทผู้เป็นนักวิทยาศาสตร์(ที่ต้องวิ่งรอกทำตามสิ่งที่ตานี่ขอร้องตลอด) พออ่านจนจบเล่มแล้วน้ำตาซึม ภาษาในเรื่องสามารถสื่อถึงยุคสมัยที่ต่างกันไปและบุคลิกนิสัยของผู้เขียนในยุคนั้นๆได้ดี เป็นนิยายที่กูชอบมากอีกเรื่องนึงเลย
(สนพ.ศรีปัญญา) ธีโอ น้องรัก-เป็นการรวบรวมจดหมายของวินเซนต์ แวนโก๊ะ เนื้อหาของจดหมายน่ารักดี ทำกูยิ้มในบางฉบับและทำหน้าไม่ถูกในบางฉบับ คำพูดบางช่วงหวานจนกูแอบตกใจ จะจิ้นก็ได้เพราะพี่น้องคู่นี้รักกันมากๆ
(กูจำสนพ.ไม่ได้) Aristotle and Dante Discover the Secrets of the Universe - ยังไม่มีแปลไทย เป็นเรื่องของอริสโตเติ้ลและดันเต้ เพื่อนรักสองคนที่นิสัยทั้งคล้ายและต่างกัน แนวComing of Age ที่อ่านเรื่อยๆ สบายๆ มีจุดพีคอยู่ช่วงท้ายๆ คู่ที่จะจิ้นนี่ไม่ต้องจิ้นก็ได้อะ 55 สองคนตัวหลักน่ะแหละ
(อมรินทร์) (ฮาร์ลาน โคเบน)ซีรี่ย์ไมรอน โบลิทาร์-เรื่องของไมรอน ตัวแทนเจรจานักกีฬาที่มักจะเข้าไปเกี่ยวเนื่องกับคดีอะไรๆอยู่เสมอๆ เนื้อเรื่องเป็นขนบเดียวกันหมดเลย คือมันจะหักไปหักมาและมาเฉลยว่าคนร้ายเป็นคนที่คาดไม่ถึงหรือมีเหตุผลหักล้างตลอด ส่วนตัวกูตามเพราะชอบภาษาในเรื่องที่จิกกัดดี และคู่วินกับไมรอน วินเป็นเพื่อนสนิทไมรอน คุณหนูตระกูลดังที่เก่งวิชาป้องกันตัวเเละเเคร์ไมรอนมาก อารมณ์ใครทำอะไรไมรอนคนนั้นตายน่ะ(และตายจริง) แอบซาดิสต์ เจ้าพวกนี้ชอบเล่นมุกเกย์กันบ่อยๆ
(อมรินทร์)(ปราปต์) กาหลมหรทึก-นิยายแนวสืบสวนของไทยที่สนุกใช้ได้เลย นำเอาความเป็นไทยมาผสมกับคดีได้ดี ปมในเรื่องที่มาระเบิดเอาตอนจบมันห้วนและง่ายไปหน่อยสำหรับกู แต่นับว่าเป็นนิยายไทยที่อ่านสนุกเลย ชอบตรงที่ทุกอย่างมาเชื่อมกันได้อย่างลงตัวแบบที่คาดไม่ถึงนี่แหละ อารมณ์แบบต่อจิ้กซอว์เสร็จ คู่ที่ดูมีกลิ่นอายแปลกๆคือคู่ตำรวจสองคนในช่วงต้นๆเรื่อง เรียกกันไอ้ลิงน้อยบ้าง อะไรบ้างจนกูแอบจิ้น 55
อือ จบแล้วมั้ง 55 ขอโทษนะมึง พิมพ์ไปเรื่อยๆแล้วมันดันยาว ส่วนใหญ่กูก็ตามอ่านจากที่มู้เก่าๆมีไว้อะ