Fanboi Channel

>>>/801/1995/recent ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 1

>>>/801/1995/930 Omegaverse คืออะไร

เห็นไม่มีคนเปิดกูเลยเปิดให้ละกัน กับปักหมุดเรื่อง Omegaverse เอาไว้

ทำหิ้งวายกันมั้ยมึง เพื่ออนาคตของการอ่านที่ดี

ก็ดีนะ จริงๆมู้ที่แล้วก็มีคนรีวิวนิยายวายไทยหรือเล่าเรื่องไว้เยอะอยู่
แต่กูว่าวายมันเป็นเรื่องของรสนิยมที่พูดยากว่ะ เรื่องที่กูชอบตรงกับโม่งส่วนใหญ่หาเพื่อนข้างนอกคุยด้วยแทบไม่ได้เลย

เหมือนกัน เพื่อนกูเขาชอบแบบคำพูดเยอะๆ บรรยายน้อยๆ(และเน้นฉาก)อะ แถมไม่มีใครอ่านนิยายแปลญี่ปุ่นอีกต่างหาก เศร้า

เห็น LN ผู้ชายก็ทำหิ้งไว้อยู่ (กูชอบหน่วยคาเงโร่ในห้องนั้นมาก 555) ก็กำหนดเป็นหิ้งโม่งไว้เฉยๆ ก็ได้มั้ง แบ่งเป็นหมวดนิยายไทย นิยายจีน นิยายญี่ปุ่น? อาจเน้นเรื่องที่เอามาพูดถึงบ่อยๆ

จะลิสรายชื่อสนพ.กันด้วยมั้ย เผื่อแนะนำตัวที่น่าสนใจของแต่ละสนพ.
ช่วงหลังๆวายเปิดใหม่เยอะ กูเห็นเปิดจองปกสวยแต่ก็ไม่กล้าแตะ เผื่อมีโม่งที่เคยอ่านจะได้มาแนะนำกันได้

>>1 กูเคยฝอยๆกับโม่งคนนึงไว้ในห้องloungeกับโม่งคนอื่นที่มู้นี้ https://fanboi.ch/lounge/444/recent พวกความเห็นแรกๆเลย //หลังๆเริ่มออกทะเลเลยปล่อยตกไป กูไม่รู้จะเริ่มยังไงว่ะ เอาเป็นว่ามึงสงสัยอะไรเดี๋ยวกูมาตอบให้ละกันเพราะช่วงนี้ติด tropeนี้เรียงข้อมูลอยู่ /กุมโม่งไว้แน่น

>>7 อ้อ กูเขียนเป็นหัวข้อเฉยๆ มีคนอธิบายแล้ว แต่ถ้ามึงจะเอามาเสริมก็เขียนเพิ่มได้ รอบหน้าจะได้ปักเพิ่มเข้าไป

นี่เราต้องเอา อูฐ ป๊อกกี้ มาใส่เป็นดิคในหัวมู้ป่าววะ

>>8 จะมีคนมาถามหาเรื่องพวกนี้เหรอวะ 5555
กูว่าทำรวมรีวิวหรือหิ้งหนังสือเถอะ นี่ห้องหนังสือนะเว้ย

>>9 เผื่อคนอยากรู้ตำนานไงมึง 5555555

https://docs.google.com/spreadsheets/d/1QtrnMCC1M02YCEjTbNbNZAkW2vYq34Yhga53fQ4HwgQ/edit?usp=sharing กูเอาหิ้งโม่ง LN มาแปะ (เครดิตโม่งห้อง LN) เผื่อจะใช้ดูเป็นแนวทาง

>>10 /กราบหิ้ง

>>10 กูสนับสนุน แต่กูสงสัยอย่าง สมมติถ้าเรื่องนึงมีหลายรีวิว มันจะจัดการยังไงวะ

กูว่าจัดแบบนี้โอกาสตีกันได้ว่ะ 555555
บางเรื่องเสือกเสียงแตกขึ้นมา กูเสนอว่าไม่ต้องแบ่งหิ้งไม่หิ้ง ทำชีทแบ่งตามสนพ.(หรือจ่าว่ายังไม่ได้ตีพิมพ์) รีวิวบวกลบยังไงก็ใส่มันไป แล้วให้โม่งไปตัดสินกันเอง แล้วอันไหนเป็นเรื่องโม่ง801แนะนำก็แล้วแต่โหวตเสียงข้างมาก อะไรงี้มั้ย

กูทำสรุปรีวิวนิยายวายฉบับโม่ง มาให้พวกมึงละ อันนี้สรุปของทู้ก่อน กูทำเป็นไฟล์ PDF ให้ดูง่ายๆ
โหลด >> https://www.mediafire.com/?bp0g9s3fc4a4paq
ใครอยากเพิ่มเติมอะไรก็บอกกูได้ พอหมดทู้นี้เดี๋ยวกูค่อยตามอัพเดทให้อีกที (ชีวิตกูมันจะว่างมากไปมั้ย)

>>14 ดีอะมึง แล้วที่คุยกันในทุ่งดอกไม้เก่าจะเอามารวมด้วยปะวะ ถ้ามีเวลากูจะได้ขุด

>>15 ช่วยๆกัน แบ่งๆกันขุดก็ดีเลยมึง แล้วค่อยเอามารวมกันอีกที ตอนนี้กูแค่ทำสรุปของทู้ก่อนก็ตาลายแล้วว่ะ
ว่าไปมีใครสนใจทำ สรุปนินทา สนพ.วายฉบับโม่งด้วยมั้ย กูสนใจอยากทำอยู่นะมึง แต่ตอนนี้กูหมดแรงแล้ว T T

>>14 โห ขอบคุณมากมึง งั้นกูลองรีวิวนิยายแปลไพเรทนะ เผื่อเอาไว้

สำนักพิมพ์ md
(อ.คิฟุ คานาเมะ) The Irrational Man กับ The Unreasonable Man - เรื่องนี้กูตามมาจากบล็อกคุณทัมบิ เนื้อเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนสมัยเด็กสองคน อีกคนปกติทั้งฐานะเเละนิสัยโดยรวม แต่อีกคนเป็นลูกคุณหนูที่พ่อมีเมียน้อยเป็นสิบ แถมยังได้รับดีเอ็นเอมาอย่างแรงกล้า คือสามารถชอบอะไรแค่เพียงแรกเห็นได้(อย่างชอบช้าง ก็วามารถซื้อสินค้าเกี่ยวกับช้างมาเป็นร้อยๆตัวได้)และเบื่อเร็วด้วย นายเอกกับพระเอกใจตรงกัน แต่แม่งไม่ได้เริ่มทำอะไรกันซักที สาเหตุตามอ่านเอง เออใช่ เรื่องนี้คลีนมากสำหรับกูเพราะไม่มีฉากดึ๊บๆแบบโจ่งแจ้ง เปิดเอาไว้ให้ไปจินตนาการเอาเองมากกว่า
(Konohara Narise) Beatiful Story-เรื่องของผู้ชายที่มักจะแต่งหญิงมาเกินเล่นในวันศุกร์และผู้ชายใจดีที่หลงรักผู้หญิงคนนั้น เป็นเรื่องชอบเพราะมันชัดเจนเรื่องรสนิยมดี ตอนพระเอกรู้ความจริงว่านายเอกเป็นผู้ชายไม่ได้โลกสวยเหมือนบางเรื่องว่า เออ ถึงจะเป็นชายก็รัก อะไรงี้ แถมนายเอกแมนๆดี รู้สึกสมชายกว่าพระเอกซะอีก จบแฮปปี้ แต่ปวดใจเป็นระยะๆตอนอ่าน
(Konohara Narise) You say Goodbye and Wave your Hand -เรื่องของลูกพี่ลูกน้องชายสองคนที่เคยรักกันมากในสมัยเด็กๆ อีกคนสัญญาว่าจะกลับมาหา แต่ก็ไม่มา สิบปีผ่านไปแล้วก็ยังไม่มา อีกฝ่ายเลยไปแทน โดยที่คนที่จากไปนั้น ไม่ได้มีความรู้สึกชอบหรือยินดีที่พบกับเขาเลย พระเอกเลว ตามขนบอ.โคโนฮาระ และจะดีขึ้นในภายหลัง แต่ส่วนตัวกูไม่ค่อยชอบเรื่องนี้ กูรับช่วงหลังๆไม่ได้ สงสาร
(Eda Yuuri) First Love -เรื่องของทนายหนุ่มไฮโปรไฟล์ที่บังเอิญได้ย้อนเวลากลับไปเทื่อสิบปีก่อนหลังจากไปงานศพของอ.ประจำชั้นที่ตัวเองก็จำไม่ได้มา เพราะมุมมองของผู้ใหญ่นั้นต่างกับเด็ก ความทรงจำที่เคยบันทึกเอาไว้ถึงเริ่มต่างจากที่รู้สึกอยู่ รวมถึงเรื่องของอ.ประจำชั้นตนเองด้วย กูชอบเรื่องนี้นะ น่ารักดีแถมมีบางช่วงบาดใจหน่อยๆด้วย

สำนักพิมพ์ Astaroth
(Sunahara Touko) Flower on your Mind-เรื่องของชายที่จู่ๆก็เกิดมีความสามารถอ่านใจคนได้ในวันคริสต์มาสวันนึง สามปีที่พบแต่พวกหน้าไหว้หลังหลอกทำให้เขาเปลี่ยนไปและกลายเป็นคนไม่ไว้ใจใคร พระเอกเป็นรุ่นน้องที่ทำงานพิเศษ แม้ใบหน้าจะเรียบเฉยแต่ในใจกลับพร่ำบอกรักเขา ทำให้เขาเกิดสนใจขึ้นมา เพราะนานๆทีจะเจอคนคิดดีๆกับเขาบ้าง ภาษาสวย เนื้อเรื่องดี อ่านแล้วซึมๆสุขๆเป็นระยะ ให้แง่คิดเรื่องคนด้วย กูชอบเล่มนี้มาก(ดราม่าซีดีคามิยันพากย์คู่โอโนะไดด้วย)
(Sunahara Touko) Tremors in your Heart - พาราเรลของเล่มบน เรื่องของชายที่สามารถอ่านใจคนมาได้ตั้งแต่เด็ก และใช้ประโยชน์จากการอ่านใจนั้นทำเงินให้กับตนเอง พอมาเจอนายเอกที่คิดตรงกับพูดเลยรู้สึกเหมือนเจอของแปลกและสนใจเลยโกหกว่ารักไป เนื้อเรื่องบีบหัวใจดี แอบหงุดหงิดพระเอกเป็นพักๆ ภาษาสวย บรรยากาศเหงาๆและอบอุ่น ฉากอย่างว่าเยอะกว่าเรื่องข้างบน

(อีกนิดนะมึง กูขอโทษ;w;)

สำนักพิมพ์CB
(Nagira Yuu) A little House- เรื่องของผู้ชายที่ถูกครอบครัวใช้กำลังใส่ ทำให้กลายเป็นพวกมีปมเรื่องDV เมื่อเจอคนที่รักก็จะใช้กำลังหน่วงเหนี่ยวเอาไว้ แต่ตัวเองเกลียดนิสัยแบบนั้นเลยไม่คิดจะทำมันอีก พระเอกเป็นยากุซ่าที่มาเปิดร้านเบเกอรี่ ถูกใจนายเอกเพราะบุคลิกเหทือนเพื่อนเก่าตัวเอง โทนเรื่องอบอุ่นแม้จะหม่นๆไปช่วงแรกเพราะความคิดนายเอกที่ดิ่งลงเหวสุดขั้ว สำหรับกู กูว่าจบเร็วไปนิดนึง
(Nagira Yuu) Love Blocks - เรื่องของนักต้มตุ๋นและผู้ชายซื่อๆที่ตกเป็นเหยื่อ เนื้อเรื่องอุ่นๆเหงาๆ ดำเนินไปเรื่อยๆ เจ็บกับความคิดตัวละครเป็นพักๆ อ่านหน้าหนาวจะเหมาะมากๆ กูชอบเล่มนี้ตรงที่มันบรรยากาศเหงาๆดีนี่แหละ นายเอกเป็นพวกปากแข็งกับสดงออกไม่เก่ง เลยอาจจะมีขัดใจบ้างระหว่างอ่านเล็กน้อย
(Nagira Yuu)Three Times Blink-เรื่องของเพื่อนสมัยเด็กสองคนที่รักกันมาก พอเวลาผ่านมาปรากฏว่านายเอกถูกรถชนตาย พระเอกก็เศร้าแต่ทำอะไรไม่ได้ จึงต้องมีชีวิตต่อไป และแล้ววันหนึ่ง ระหว่างหอบข้าวไปกินที่บ้านเก่าของนายเอกซึ่งร้างไปแล้ว ก็ได้เห็นวิญญาณของนายเอก เรื่องนี้ห้ามเปิดภาพดู เด็ดขาด อ่านไปเรื่อยๆ ไม่งั้นโดนสปอยหมดแน่ ภาษาสวย เลือกคำได้ดี เนื้อเรื่องตามสไตล์อ.นางิระ อบอุ่นและเหงา(ช่วงแรกสงสารพระเอกมาก)
(Katou Elena) A Matador in Love-เรื่องของบาทหลวงมีปมที่ชอบออกไปมีอะไรกับผู้ชาย(แต่นิสัยออกแนวคูลบิวตี้นะ)และมาทาอร์ไร้พ่ายแถมไร้รักเพราะถ้ามีใครมารัก คนนั้นจะมีอันเป็นไป ฉากอย่างว่าเยอะอยู่ บรรยายบรรยากาศของสเปนได้เห็นภาพดี มีจุดเอโร่ยอยู่เป็นช่วงๆ ชอบปมของพระเอกและรู้สึกว่านายเอกแม่งโคตรถึก
(Katou Elena) A naked Matador -นายเอกเรื่องนี้ เอ่อ..ร่านแต่ภายนอก ภายในเป็นเด็กดีที่ตั้งใจขะทดแทนบุญคุณของมาทาดอร์ผู้เก่งกาจแต่ความทรงจำเสื่อมที่ตนเองรักและบูชามาก ฉากอย่างว่าเยอะ เขียนถึงบรรยากาศสเปนและมีจุดเอโร่ยแทรกมาได้สมกับเป็นอ.ดี กูชอบตรงนิสัยนายเอกที่กล้าได้กล้าเสียกว่าที่คิด
(Eda Yuuri) Negotiatorหรือโคโชนิน -เรื่องของนายเอกที่เป็นนักเจรจาและพระเอกที่เป็นมาเฟีย ปมในเรื่องและการเจรจาในแต่ละครั้งสนุกมาก อ่านแล้วได้ข้อคิดดีๆเยอะเหมือนกัน ทั้งฮาทั้งซึมทั้งสุข มีครบหมดในซีรี่ย์นี้

(อักษรเกิน ขอโทษ;w)

พวกไม่วายแต่จิ้นได้(หรือมันวายวะ?)
(มติชน)(Sally Gardner) Maggot Moon พระจันทร์เน่าหนอน - นิยายเสียดสีแนวดิสโทเปีย ประเด็นที่เล่นแรงอยู่ สงสารเด็ก ตัวเอกของเรื่องตัดสินใจที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างเพราะเพื่อนสนิทของเขาที่ถูกจับตัวไป บทท้ายๆทำกูตกใจ เป็นนิยายที่ดีเล่มนึงเลย ถ้าจะจิ้นใครก็ตัวเอกกับเพื่อนเขานี่แหละ
(สรัสวดี)(ฮาเหล็ด โฮเซนี่) The Kite Runner เด็กเก็บว่าว - เป็นนิยายที่ดีมากๆ คำพูดในเรื่องจะเป็นอะไรที่เอามาทิ่มหัวใจได้ในภายหลัง เรื่องราวของเด็กชายสองคนที่มีชนชั้นต่างกัน เทศกาลแข่งว่าว สงครามและจิตใจอันบริสุทธิ์ของคนบางคน การกระทำในเรื่องนี้มีพลังมาก กูอ่านแล้วร้องไห้เลย จะจิ้นก็จิ้นได้ เพราะความรักที่บริสุทธิ์มากของเด็กคนนึง แต่กูไม่ได้จิ้นอะ
(สดใส)(เฮอร์มานน์ เฮสเส) เดเมียน-เป็นเรื่องที่อ่นงานแล้วกูรู้สึกหมิ่นเหม่พิกล การกระทำและความคิดของตัวเอกกับเดเมียนเป็นอะไรที่คาดเดาไม่ค่อยได้ อ่านไปจะแอบเฮ้ยอยู่ในใจเบาๆกับสิ่งที่มันคิด การอ่านต้องอาศัยการตีความนิดหน่อยไม่ก็ปล่อยอารมณ์ไปกับเรื่องมันเลย เรื่องย่อกูลืมๆไปแล้ว
(มติชน)(เดวิด มิทเชล) Cloud Atlas เมฆาสัญจร -เรื่องราวของผู้คนที่ผ่านในยุคสมัยต่างๆกันมา ถ้าจะจิ้น(หรือจริงๆไม่ต้องก็ได้ ชัดอยู่แล้ว)คือบทของจดหมายจากเซเดลเกม เรื่องของชายหนุ่มนักดนตรีและเพื่อนสนิทผู้เป็นนักวิทยาศาสตร์(ที่ต้องวิ่งรอกทำตามสิ่งที่ตานี่ขอร้องตลอด) พออ่านจนจบเล่มแล้วน้ำตาซึม ภาษาในเรื่องสามารถสื่อถึงยุคสมัยที่ต่างกันไปและบุคลิกนิสัยของผู้เขียนในยุคนั้นๆได้ดี เป็นนิยายที่กูชอบมากอีกเรื่องนึงเลย
(สนพ.ศรีปัญญา) ธีโอ น้องรัก-เป็นการรวบรวมจดหมายของวินเซนต์ แวนโก๊ะ เนื้อหาของจดหมายน่ารักดี ทำกูยิ้มในบางฉบับและทำหน้าไม่ถูกในบางฉบับ คำพูดบางช่วงหวานจนกูแอบตกใจ จะจิ้นก็ได้เพราะพี่น้องคู่นี้รักกันมากๆ
(กูจำสนพ.ไม่ได้) Aristotle and Dante Discover the Secrets of the Universe - ยังไม่มีแปลไทย เป็นเรื่องของอริสโตเติ้ลและดันเต้ เพื่อนรักสองคนที่นิสัยทั้งคล้ายและต่างกัน แนวComing of Age ที่อ่านเรื่อยๆ สบายๆ มีจุดพีคอยู่ช่วงท้ายๆ คู่ที่จะจิ้นนี่ไม่ต้องจิ้นก็ได้อะ 55 สองคนตัวหลักน่ะแหละ
(อมรินทร์) (ฮาร์ลาน โคเบน)ซีรี่ย์ไมรอน โบลิทาร์-เรื่องของไมรอน ตัวแทนเจรจานักกีฬาที่มักจะเข้าไปเกี่ยวเนื่องกับคดีอะไรๆอยู่เสมอๆ เนื้อเรื่องเป็นขนบเดียวกันหมดเลย คือมันจะหักไปหักมาและมาเฉลยว่าคนร้ายเป็นคนที่คาดไม่ถึงหรือมีเหตุผลหักล้างตลอด ส่วนตัวกูตามเพราะชอบภาษาในเรื่องที่จิกกัดดี และคู่วินกับไมรอน วินเป็นเพื่อนสนิทไมรอน คุณหนูตระกูลดังที่เก่งวิชาป้องกันตัวเเละเเคร์ไมรอนมาก อารมณ์ใครทำอะไรไมรอนคนนั้นตายน่ะ(และตายจริง) แอบซาดิสต์ เจ้าพวกนี้ชอบเล่นมุกเกย์กันบ่อยๆ
(อมรินทร์)(ปราปต์) กาหลมหรทึก-นิยายแนวสืบสวนของไทยที่สนุกใช้ได้เลย นำเอาความเป็นไทยมาผสมกับคดีได้ดี ปมในเรื่องที่มาระเบิดเอาตอนจบมันห้วนและง่ายไปหน่อยสำหรับกู แต่นับว่าเป็นนิยายไทยที่อ่านสนุกเลย ชอบตรงที่ทุกอย่างมาเชื่อมกันได้อย่างลงตัวแบบที่คาดไม่ถึงนี่แหละ อารมณ์แบบต่อจิ้กซอว์เสร็จ คู่ที่ดูมีกลิ่นอายแปลกๆคือคู่ตำรวจสองคนในช่วงต้นๆเรื่อง เรียกกันไอ้ลิงน้อยบ้าง อะไรบ้างจนกูแอบจิ้น 55

อือ จบแล้วมั้ง 55 ขอโทษนะมึง พิมพ์ไปเรื่อยๆแล้วมันดันยาว ส่วนใหญ่กูก็ตามอ่านจากที่มู้เก่าๆมีไว้อะ

>>19 เรื่องที่มึงชอบคล้ายๆ กับกูอยู่ กูชอบ irrational man / first love / beautiful affection (กูอ่านเวอชั่นที่ phoenix แปล) / 3 times blink / a little house แต่ Say goodbye and wave your hand กูว่า จบแค่พาร์ทแรกที่ในมังงะวาดถึงแค่นั้นจะสวยงามกว่า มีพาร์ทสอง และสามที่ต่อไปถึงเรื่องลูกกูว่ามันคลั่งไปละ แต่ก็สมกับโคโนฮาระ

ขอเพิ่มเรื่อง

Fragile โคโนฮาระ : นายเอกเกลียดขี้หน้าพระเอก กลั่นแกล้งในที่ทำงานตลอด จนถึงขั้นไปเปิดโปงพระเอกเป็นเกย์ในที่ทำงาน พระเอกลาออกแค้นจัด ลักพาตัวนายเอกมากักขังหน่วงเหนี่ยวและทรมาน ซึ่งพระเอกมันทำไปนี่ทั้งรักทั้งแค้น เพราะที่ผ่านมามันอดทนโดนอีนายเอกกลั่นแกล้ง ขโมยผลงาน มันก็ยอมเพราะชอบนายเอกมัน เรื่องนี้สำหรับกูออกแนวติดตามว่าเรื่องจะเลวร้ายไปถึงขั้นไหนกันวะ พระ-นาย ขอจัดว่าเหี้ยทั้งคู่สมกันดี (ชม)

จริงๆ จะมีเรื่องโจรขโมยวัว(CB) กับ Innocent Child (Denkiru) แล้วก็ที่นายเอกเป็น Wedding Planner (สนพ Astaroth) ที่เป็นของโคโนฮาระ แปลมาในบ้านเราอีกนะ แต่กูจำเนื้อหาไม่ค่อยได้ละ รู้แต่ว่า 3 เรื่องนี้เนื้อหาค่อนข้างกลางๆ แต่ยังไงก็อ่านสนุกกว่าวายหลายๆ เรื่อง *คือกูอวยโคโนฮาระ*

อยากมาเขียนยาวๆ แบบข้างบนเหมือนกัน อยากเสนอนิยายจีนอื่นๆ อย่าง รักไม่ได้ลิขิต (หิ้งกูวววววว) / Retarded / คนเลี้ยงม้า / ลำนำวิหคสวรรค์ / Belated Love กว่าจะรู้ว่ารัก ไรพวกนี้น่ะ

>>20 เออ คล้ายๆกันเลย ดีจัง 55 เพื่อนกูแม่งไม่มีใครอ่านซักเรื่อง ;血; กูก็อวยอ.โคโนฮาระนะ เพราะสำหรับกู กูอ่านแล้วไม่ผิดหวังเท่าไหร่ แต่Fragileแม่งเหี้ยจริง อ่านวางๆตลอด orz กูเคยอ่านโจรขโมยวัวนะ เรื่องมันเรื่อยๆ บรรยากาศญี่ปุ่นโบราณ มีเรื่องปีศาจเข้ามาเกี่ยวด้วย การกระทำของพระเอกนายเอกเป็นไปตามขนบบีแอลมาก อ่านเอาภาษากับบรรยากาศก็เหมะอยู่นะ
เออ เห็นมึงเขียนเลยนึกขึ้นได้ Retardedนี่ของสนพ.ไหนอะ ยังมีขายอยู่ปะ กูจำได้ว่าเคยอยากอ่านมากๆเมื่อนานมาแล้ว

Innocent Child (Denkiru) << ใช่เรื่องที่มัน incest ป่ะวะ น้องชายความจำเสื่อม กูจำได้ลางๆ Wedding Planner นี่จะซื้อหลายทีละ ไม่ได้หยิบซะที
Retarded นี่อยากอ่านมากเมื่อไหร่เขาจะรีปรินท์ T T

>>21 สำหรับกูถ้าเป็น โคโนฮาระ / เอดะ ยูริ / นางิระ ยู ซื้อๆ ไปเหอะ ยังไงก็ไม่ขาดทุน หรือเสียดายเงิน 5555 กับชอบงานของ อ บันเงะ ด้วย ดาร์กดี (บ้านเรามีแปลเรื่อง mother กับไอ้ที่เป็นครู-นักเรียนโรงเรียนศิลปะออกมา เรื่องแรกแปลไม่ค่อยดีแต่สารของเรื่องจัดว่ามืดหม่นอยู่)

>>22 ใช่ๆ innocent child เป็น incest ตอนฉากอย่างว่ากูว่าเป็นอะไรที่ประดักประเดิดดี เพราะทำกันตอนพระเอกความทรงจำยังเป็นเด็กอยู่เลย ส่วนตัวกลางๆ กับเรื่องนี้ ส่วน wedding planner ถือว่าปลอดภัยไม่ขึ้นรถไฟเหาะแบบบางเรื่องของโคโนฮาระ

Retarded ของ Fu เรื่องนี้ออกมานานมากแล้ว กูชอบกลวิธีการเล่าเรื่องนี้ พลอตคือพระเอกประสบอุบัติเหตุแล้วกลายเป็นเด็ก 5 ขวบ เรื่องจะเล่าผ่านมุมนายเอกที่เป็นคนดูแล โดยจะมีเล่าย้อนอดีตพระ-นายรู้จักกันได้ยังไงสลับไปด้วย เรื่องนี้มันสนุกที่นายเอกเป็นคนเล่าเรื่อง แต่อ่านไปจะพบว่านายเอกเป็นคนขี้โกหก กูชอบที่พออ่านไปแล้วมาอ่านย้อนอีกที จะพบว่านายเอกโกหกอะไรบ้าง และพอคิดถึงว่าที่มันไม่พูดความจริงก็เพราะอะไรแบบโอ้ยย สงสาร เรื่องนี้เฉลยส่วนพระเอกก็สนุกดี สำหรับกูถือเป็นเรื่องที่คิดอะไรต่อได้พอควร

แต่ชอบสุดคือ Unsuitable Lover รักไม่ได้ลิขิตของ ไป่อวิ๋น : นายเอกเป็นเกย์ที่ไฮโปรไฟล์ การงานดี หน้าตาดี มีฐานะ ตัวแกหลงใหลความสมบูรณ์แบบ อยากได้คนรักที่ดีพร้อมสำหรับตัวเอง และวันนึงเพื่อนนัดบอดมาให้พอเจอพระเอกก็รังเกียจเขา เพราะเขาเดินขาเป๋ เป็นอาจารย์หน้าตาก็ธรรมดา เรียกว่าสอบตกตั้งแต่แรก แต่สุดท้ายมีเหตุต้องมาอยู่ด้วยกันเพราะนายเอกอยากหาคนมาทำงานบ้าน (นายเอกห่วยเรื่องการบ้านการเรือน) และพระเอกมันเป็นพ่อบ้านพ่อเรือน ทำอาหารถูกปากนายเอกมาก ก็อยู่ด้วยกัน อีนายเอกก็รู้สึกแสนสบาย แต่ก็กดอีพระเอกทั้งรู้ตัวและไม่รู้ตัว พระเอกเราก็หลงรักนายเอกก็ยอมๆ ไปจนมาถึงจุดนึง นายเอกก็เหี้ยทำร้ายใจพระเอกไปจนถึงจุดพระเอกรู้ว่ามันคงหมดหวังนายเอกจะรักมันแล้วก็เลยออกไป ทีนี้พอเขาไม่อยู่นายเอกมันถึงเพิ่งรู้ตัวว่ามันชอบอีกฝ่ายมาก ปกตินิยายทั่วไปมันควรจบแถวนี้แต่ไม่ว่ะ เพราะมันไปต่อในจุดที่ พระเอกมีคนรักใหม่แล้ว และพระเอกก็คิดแบบที่นายเอกพร่ำบอกว่า มันไม่เหมาะสมกับนายเอกหรอก นายเอกควรเรื่องคนที่เหมาะกับตัวเองจะดีกว่า เป็นเรื่องที่เปิดมานายเอกเหมือนเป็นเคะราชินี แต่เรื่องกลับดราม่าปวดหัวใจสัสๆ

ขอโทษที่รีวิวไม่ต่อเนื่อง กูอู้งานไป นึกได้ก็มาพิมพ์อ่ะ เลวววว 5555555

>>23 อ๋อ เหมือนกันมึงง ของกูกูอ่านของญี่ปุ่นเอาน่ะ แปลไม่ดีมากเลยเหรอเพราะกูชอบเรื่องนี้นะ 55 มืดมนมากๆ มันทำให้กูขนลุกเลย พระเอกแม่งน่ากลัวสัสๆ..เออ อ.อีกคนที่กูชอบก็อ.สุงิฮาระ ริโอะอะ ที่เขียนเรื่อง37°ชอบธีมเรื่องมากกก

>>24 อยู่ในระดับอ่านได้แต่สำนวนมันไม่ลื่นอ่ะ เทียบแล้วอันที่เป็นโรงเรียนศิลปะอันนี้ไหลลื่นกว่า กูพูดประสาคนไม่รู้ญี่ปุ่นนะ แต่บันเงะ เพื่อนกูที่เป็นโอโตเมะเคยมาแนะนำงาน NL เขา พอเห็นมีคนแปลเลยซื้อมาอ่านมั้ง กูว่า mother มืดนะ พระเอกน่ากลัวชิบหาย พลอตเหมือนนิยายอย่างว่าตามสูตร แต่พอมาเฉลยปมพระเอก อดีตความเป็นมาฮี มืดมนมากๆ แต่ไอ้เรื่องโรงเรียนศิลปะ กูชอบตอนเฉลยและสิ่งที่พระเอกมันตัดสินใจหลังจากมันอ่านจดหมายของอดีตแฟนเก่านายเอกว่ะ ตอนนั้นกูแบบ แค่ไม่กี่บรรทัดแต่รู้สึกความยันเดเล่พระเอกมาก แบบมันโหดร้ายกับนายเอกนะที่ต้องเข้าใจผิดแบบนี้ตลอดไป กลายเป็นจบแบบนายเอกมีความสุขแบบอยู่ในกำมือพระเอก พระเอกแม่งผูกมัดนายเอกได้อิมแพคดี มึงเหี้ยมาก (ชม)

กูว่า บันเงะเป็นคนเขียนตอนจบแบบทิ้งอารมณ์ดิ่งลงไปดี อธิบายไม่ถูกว่ะ อยากให้มีเอามาแปลอีกเหมือนกันแต่แบบถูกลิขสิทธิ์คงหวังยากสินะ เนื้อหามีแต่แรงๆ

>>25 กูว่าเนื้อหามืดเกิด มีหวังโดนไดโนเสาร์จับแน่มึง โหย แต่ละอย่าง 55 คือปมมันแรง เนื้อเรื่องมันหม่นนะ อ่านจบแล้วอารมณ์ค้างไปนานเลย mother ทำกูเฟสปาล์มฉากพระเอกอิจฉาอ้วกเพื่อนนายเอก orz คุณพระ อะไรมันจะขนาดนี้ ตอนนี้กูอยากให้ได้ลิขสิทธิ์เรื่อง 37°กับงานของอ.ทาคาโต้ รุกะว่ะ เนื้อเรื่องแหวกดีโดยเฉพาะเล่มที่นายเอกถูกล่ามไว้กับเปียโนและถูกพระเอกจ้องมองด้วยแววตารักใคร่(กูประชด) เออแล้วก็่นอ.ชิบาตะ โยชิกิด้วย เรื่อง聖なる黒夜อะ อ่านแล้วแม่งงง ความแค้นช่างหอมหวานและตำรวจกับยากุซ่านี่ช่างแจ่มจริงๆ 55

>>26 กูอ่านแต่ที่แปลมาว่ะ แต่เรื่องไหนแม้มันยังไม่แปลแต่มึงว่าดีและอยากอวย ถ้าสะดวกยังไงรบกวนพิมพ์เรื่องย่อรีวิวสั้นๆ ได้มั้ยวะ เผื่อสักวันกูเห็นมีแปล หรือเขาขอ LC มากูจะได้ซื้อมาลองอ่าน

เออมีฉากอิจฉาอ้วกนี่สุดตีนจริงๆ คือแบบพระเอกดูเป็นคนที่ภายนอกพร้อมทุกอย่าง แต่จริงๆ แล้วมีปมด้อย เหมือนเรื่องแม่มันทำให้มันคิดว่าตัวเองด้อยค่าสุดๆ กระทั่งอ้วกของคนอื่นก็ยังอิจฉา หดหู่ชิบหาย แต่บันเงะจากที่เพื่อนกูเล่างาน NL เขาและที่อ่านมา งานเขานี่ต้องมีประเด็น incest ทั้งนั้นเลยวุ้ย แบบจะมีทุกเล่มเลยป่ะฟะ 555

>>27 ได้ๆมึง ไม่ต้องรบกวนอะไรทั้งนั่น กูยินดี 55
37°เป็นเรื่องของนายเอกที่เหมือนจะปิดบังว่าตัวเองเป็นเกย์ แต่พอมันได้พบกับพระเอกก็สปาร์คกันอะ รู้สึกชอบ แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร จนวันนึงที่มันต้องเอางานไปให้พระเอก(หรือพระเอกเอางานไปให้ก็ไม่รู้ กูอ่านนานแล้ว ไม่มั่นใจ) วันนั้นเป็นวันที่พระเอกมีไข้พอดีแต่เป็นไข้อ่อนๆ แล้วสองคนนั้นก็มีอะไรกัน พระเอกเลยย้ายมาอยู่กับนายเอก ทั้งเนื้อทั้งตัวมีกระเป๋าใบเดียว อารมณ์ประมาณอาจจะหายไปเมื่อไหร่ก็ได้แต่ก็ยังไม่หายไปไหนซักที แล้วนายเอกเนี่ยจะชอบมีเซ็กส์แบบแรงๆ พระเอกที่หลังๆเริ่มรักนายเอก(ด้วยนิสัยและการอยู่ด้วยกัน)ก็ไม่อยากทำร้ายคนที่ตัวเองรัก จนเหมือนมันมีเรื่องอะไรกันนี่แหละ(กูจำไม่ได้อีกแล้ว ขอโทษTT) พระเอกเลยออกจากห้องนายเอกไป ทั้งสองคนนี้ก็ต่างมีชีวิตของตัวเองจนวันนึงได้มาเจอกันอีกครั้ง ถึงเพิ่งรู้ว่ายังรักกันอยู่ ทั้งสองคนจึงเหมือนกับกำลังเป็นไข้อ่อนๆที่อุณหภูมิ 37°ไม่ใช่ไข้ร้ายแรงแต่ยาวนานและคงทน อะไรทำนองนี้ คือเรื่องนี้กูชอบที่ภาษากับการบรรยาย มันดูมีอะไรดีอะ 55 แถมตอนจะจบฝ่ายใดฝ่ายนึงซักคนมันยังมีภรรยาอยู่ด้วย 55 จำไม่ได้ละว่าหาทางยังไง เอาเป็นว่าแฮปปี้
งานของอ.ทาคาโต้ นี่กูก็อ่านนานมากแล้ว เอาเป็นว่ามันคือเรื่องของนายเอกที่จู่ๆก็ตื่นมาในห้องที่ตัวเองไม่คุ้นตา ขาถูกล่ามเอาไว้ด้วยเเกรนด์เปียโน ก่อนจะเห็นพระเอกนั่งจ้องตัวเองอยู่ คือเหมือนนายเอกไปมีเรื่องกับพระเอกที่บอกว่าให้อยู่ห่างๆตัวเอง ตื่นมาอีกทีเลยโดนล่ามไปแล้ว 55 โดยที่ตอนมันโดนล่ามเนี่ย อยากได้อะไรพระเอกเอาให้ได้หมดยกเว้นอิสระ แล้วในทุกๆวัน พระเอกจะเปิดห้องเข้ามานั่งจ้องนายเอกอยู่แบบนั้น นายเอกก็อึดอัดเลยอยากจะหนีออกไป จนสุดท้ายพอมีโอกาสกลับเริ่มเห็นอีกด้านของคนที่ตัวเองคิดว่าเย็นชามากขึ้นเรื่อยๆ..ราวๆนี้แหละ
ส่วนเรื่อง聖なる黒夜 กูแนะนำให้ตามบล็อกนี้ไปเลย เพราะกูก็รู้จักจากบล็อกนั้นแหละ 55
m.exteen.com/blog/tan-bi/20100120/shibata-yoshiki-seinaru-kuroyoru-la-sainte-nuit-noire
บล็อกคุณทัมบิรีวิวนิยายเยอะดี ลองดูเผื่อสนใจ เออใช่ เรื่องนี้ก็น่าสนใจด้วยมึงm.exteen.com/blog/tan-bi/20100610/aki-makura-ashita-mo-aishiteru-i-will-always-love-you
ชิบหาย หัวหน้ามา กูไปละ ฟฟฟฟ

>>28 โอ้ยยเรื่อง 37° ที่มึงเล่ากูชอบแนวนี้ว่ะ ชอบคอนเซปที่เปรียบความสัมพันธ์กับอุณหภูมิไข้ แพ้ทางเนื้อหาแนวนี้ (อย่าง first love กูก็ชอบตอนที่เปรียบกับหนังเรื่อง Edward's โรแมนติคมาก) ยิ่งดูเรียลๆ เป็นรักพวกซาราลี่มังยิ่งดี กูจะลุ้นให้มีคนมาแปล และขอค่ายที่มันไม่แปลมั่ว ฟฟฟฟฟฟ

เรื่องเปียโนก็น่าสนใจดีนะ พระเอกแม่งคุกคามสัส 55 ส่วนคุณ tanbi กูเคยอ่านรีวิวเขาบางเรื่องว่ะ ไว้จะลองกดเข้าไปอ่านขอบคุณมึงหลายๆ

รีวิวเยอะสัด แต่กูไม่มีตังค์นะเว้ย 5555 อย่าทำให้กูมีกิเลสดิวะ

พวกมึง กู >>14 เองนะ ขอบคุณที่รีวิวเพิ่มว่ะ ดีงามมากมึง (ขอกูกอดพวกมึงหน่อย) ทำเอากูอยากอ่านหลายเรื่อง555 เดี๋ยวกูตามเก็บข้อมูลไว้ แล้วจะเอาไปจัดระเบียบอีกทีนะมึง เดี๋ยวทำสารบัญกับแยก สนพ ให้ด้วยจะได้หาง่ายๆ

>>31 งั้นกูมาระบุให้ fragile เป็น สนพ MD นะ ส่วน unsuitable lover กับ retarded เป็นนิยายแปลไต้หวันของ สนพ fu

>>31 เออ ดูที่แกแปะยังไม่ได้แปะรีวิว เรื่องหมาป่าของ CB ชื่อเรื่องคือ Mating Season นะ แต่เล่มหลังๆ มันชื่อห่าไรกูไม่ได้จำละ

>>33 ขอบคุณมึง เห็นในทู้นั้นพูดถึงเรื่อง โอเมก้า แต่กูไม่เห็นชื่อเรื่องว่ะ เลยไม่ได้ลงไว้

พวกมึงอ่านฟิคมั้ยวะ มึงว่าใครเขียนฟิคโอเคบ้าง

>>35 ฟิคหรือแฟนฟิค..

มาช่วยรีวิวเรื่องที่กูพอนึกเนื้อเรื่องออกนะ

ค่าย cb
Beautiful Beloved (Nagira Yuu) พระเอกพูดติดอ่าง เลยมักถูกเพื่อนๆแกล้งอยู่เสมอ ส่วนนายเอกเป็นพวกคนหน้าตาดี ออกแนวคนสวยเอาแต่ใจ แต่พระเอกก็หลงใหลนายเอกมาก เอาแต่พูดว่าชอบ ยกย่องให้เป็นพระราชา นายเอกก็รู้สึกดีที่ถูกมองอย่างหลงใหลแบบนั้น แต่พระเอกไม่เคยมองนายเอกเป็นอย่างอื่นนอกจากพระราชาที่รักและเทิดทูนเลย
เห็นโม่งบนๆก็การันตีงานอ.นางิระยู กูก็คงไม่ต้องพูดอะไรมาก โทนเรื่องไม่อบอุ่นเท่าเรื่องอื่น ก็มีบ้างอย่างช่วงเวลาที่พระเอกกับนายเอกอยู่ในห้องเรียนกันสองคนสมัยเรียน แต่เพราะพระเอกค่อนข้างยังไงดี จะว่าโง่ก็ได้ เลยไม่ค่อยมีโมเมนท์อบอุ่นหัวใจเท่าไหร่ แต่ส่วนตัวกูชอบนายเอกแบบนี้นะ หยิ่งและสูงส่ง แต่สุดท้ายก็ต้องมาไล่ตามผู้ชายที่เป็นเหมือนคนรับใช้ของตัวเอง

Daybreak After A Dark Night (Miyao Aoi) - นายเอกเป็นอาจารย์อายุสามสิบ แต่งงานมีเมียแล้ว ส่วนพระเอกเป็นนักเรียน นิสัยดิบเถื่อน เอาแต่บอกให้นายเอกมาเป็นเมียตัวเอง ระหว่างที่พระเอกกำลังวิ่งไล่จับนายเอกข่มขืนอยู่ ทั้งคู่ก็โผล่ไปอยู่อีกโลกนึง เป็นโลกที่พระเอกแข็งแกร่งมาก และต้องคอยปกป้องนายเอก (แต่ก็ข่มขืนนายเอกด้วยนะ) แล้วก็เอาชีวิตรอดในโลกนั้น คือแม่งกลายเป็นแฟนตาซีไปเลย ตอนกูอ่านแรกๆก็ไม่คิดว่ามันจะมาแนวนี้อะ5555 แต่อ่านแบบไม่คิดอะไรก็เพลินดี

ค่าย md
Persel Blood หรือ Jain no Chi (Sano Fuyuko) - ซีรีส์งูความยาวสี่เล่มจบ เนื้อเรื่องเกี่ยวกับยากุซ่า โทนเรื่องออกแนวมืดมนอยู่ในโลกมืด มีแต่ความสัมพันธ์ที่เริ่มจากการข่มขืน มีใช้กำลังข่มขู่ มี3P มีรุมข่มขืน จนกระทั่ง Mind Break ด้วย
เล่มแรก นายเอกเป็นลูกลับๆของหัวหน้าแก๊งยากุซ่า พระเอกเป็นบอดี้การ์ดที่ถูกส่งมาดูแลนายเอก นิสัยพระเอกก็เถื่อนๆแบบฉบับยากุซ่านั่นแหละ แรกๆกูสงสารนายเอกมาก แต่ตอนหลังนายเอกก็รักพระเอก เลยสืบทอดตำแหน่งหัวหน้าแก๊งต่อ เพราะอยากได้พระเอกมาเป็นของตัวเอง
เล่ม 2 เป็นอีกคู่นึง นายเอกเป็นอัยการมาพัวพันกับคดีที่เกี่ยวกับพระเอกที่เป็นยากุซ่า พระเอกเป็นรุ่นน้องสมัยเรียนของนายเอก รู้ความลับของนายเอก เลยแบล็กเมล์แล้วจับนายเอกข่มขืน
เล่ม 3 เป็นเรื่องต่อของเล่มแรก
เล่มสุดท้าย พระเอกเป็นนายน้อยของอีกแก๊งนึง ซึ่งเป็นศัตรูกับแก๊งของคู่แรก นายเอกเป็นรองประธานบริษัท แต่งงานมีเมียแล้ว แต่เมียนายเอกมีชู้ พระเอกก็มีคลิปหลักฐานที่เมียนายเอกเล่นชู้เลยเอามาข่มขู่นายเอก เรียกร้องเอาเงิน แล้วก็จับนายเอกข่มขืนด้วย
ส่วนตัวกูอ่านซีรีส์นี้แล้ว กูแทบไม่อยากอ่านแนวมาเฟียยากุซ่าอีกนานเลย 55555555

ค่าย sg
Cold Series (Konohara Narise) - พระเอกประสบอุบัติเหตุความจำเสื่อม นายเอกรับพระเอกมาดูแล แต่ไม่ยอมบอกอะไรในอดีตเกี่ยวกับพระเอกเลย พระเอกก็เลยได้เริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่ แล้วก็ชอบนายเอกด้วย แต่นายเอกกลัวว่าถ้าพระเอกความจำกลับมาแล้ว จะหาว่าตัวเองหลอกพระเอกที่ความจำเสื่อม ก็เลยไม่ยอมรับความรักจากพระเอก เนื้อเรื่องก็มีปวดใจบ้าง แต่โดยรวมกูว่าเรื่องนี้น่ารักนะ อ่านแล้วมีความสุขดี พระเอกตอนความจำเสื่อมนี่แสนดีและน่ารักที่สุด กูชอบพระเอกมากอะ
เรื่องนี้เหมือนกูจะเคยมาคุยกับพวกมึงในมู้สวนดอกไม้เก่าด้วยนะ แต่เป็น Cold Fever ภาคสุดท้ายเลยอ่ะ จะไปขุดๆมาแปะไว้ด้วยก็ได้ กูเป็นคนที่บอกเองว่าถ้าอยากได้บรรยากาศน่ารักๆ อ่านแล้วมีความสุขก็อ่านแค่ 2 เล่มแรกก็พอ เพราะเล่มสามมันมาคนละแนวกันเลย อ่านแล้วเจ็บปวดชิบหาย สงสารนายเอกมาก กูนั่งอ่านก็ด่าพระเอก(ที่เคยแสนดีและน่ารักที่สุดของกู)ว่าเหี้ยตลอดเรื่อง แม่งเหี้ยจริงๆนะกูช้ำใจ

>>37 Persel Blood กูชอบเล่มแรกสุดว่ะ ดูมันลงตัวดี เล่ม 2 อ่านได้ เล่ม 3 กูว่าช่วงแรกยืดๆ มาปวดตับนายเอกโดนข่มขืน ฮืออออออ

อจ นางิระ ยู ขอรีวิวเรื่องที่กูว่าไม่เวิร์คไว้ดีกว่า เป็นความไม่ชอบส่วนตัวกูน่ะนะ

CB
Love Holic พระเอกซึ่งเคยเป็นสตอล์กเกอร์นายเอกจนโดนจับขึ้นโรงขึ้นศาลไปแล้ว ไปเจอนายเอกเข้าโดยบังเอิญ นายเอกตกใจ ลื่นตกจากสะพานลอยแล้วดันความจำเสื่อม พระเอกเลยเนียนให้นายเอกมาอยู่กับตัวเอง พลอตเหมือนจะพาไปสู่นิยายขายฉาก แต่ก็ไม่มีอะไรหรอกนะ แต่กูไม่ชอบนิสัยพระเอก รู้สึกมันเหี้ย เห็นแก่ตัว แถมจบเรื่องไม่รู้สึกมันได้รับบทเรียนอะไร ออกจะชีวิตดีเกินไปน่ะ พอหงุดหงิดพระเอกเลยไม่อินความรักของพระ-นายน่ะนะ

จำชื่อเรื่องไม่ได้แต่เป็นงานเดบิวของ อจ แก สองเล่มจบ เนื้อเรื่องกูนึกว่านิยายแจ่มใส หรือการ์ตูนวายดาษๆ พี่สาวนายเอกหนีการแต่งงาน นายเลยต้องปลอมตัวเป็นเจ้าสาวให้แทน เนื้อเรื่องยุคปัจจุบันด้วยนะมึงงง แล้วพลอตมีแค่นี้ แค่นี้จริงๆ แต่เขียนมาได้ไงตั้งสองเล่มก็ไม่รู้ เล่มสองคือแต่งงานเป็นสามีภรรยาข้าวใหม่ปลามัน นายเอกก็นุ่มนิ่มน่ารำคาญมาก ไม่น่าเชื่อว่าเป็นคนเขียนเดียวกัน.........

ของ อจ เอดะ อยากแนะนำเรื่อง I can't breathe without you (สนพ Denkiru) นายเอกเป็นนักเขียนการ์ตูนที่แม่งทำอะไรไม่เป็น ไม่เป็นเลยจริง จริงงงงงง คือพระเอกซึ่งเป็นเพื่อนสมัยเด็กและอยู่ข้างห้อง (มาอยู่เพื่อดูแลนายเอก) ต้องคอยดูแลทุกสิ่งอย่างให้หมด ขนาดงานเขียนการ์ตูนนายเอกยังได้วาดแค่เดือนละ 8 หน้าด้วยซ้ำ แต่จู่ๆ มาวันหนึ่งนายเอกเสือกดังขึ้นมา มีคนเข้ามาวุ่นวายนายเอก และทำให้นายเอกกับพระเอกต้องอยู่ห่างกันออกมา

เรื่องนี้พระเอกน่ารักมากๆๆๆ นายเอกทั้งที่มันควรจะน่าหงุดหงิดแต่กูอ่านกลับรู้สึกมันน่าเอ็นดูเวลามันอ้อนพระเอกน่ะ แต่ดีสุดคือพระเอก อยากได้แบบนี้มาดูแลสักคนเลย 55+ เรื่องนี้มีเล่ม 2 เห็นมีค่ายหนึ่งประกาศทำต่อออกมาแล้ว แต่กูยังไม่ได้ซื้อเลยสัสส อยากรู้การแปลเป็นไงด้วย

กูมาแปะสามเรื่อง รอโม่งอื่นผลัดกันมาเม้าต่อ

พวกมึง ซีรี่ย์ดอกไม้ของอ.ทาคาไรที่บงกชพิมพ์ชื่อไทยชื่ออะไรวะ จะได้ไปหาในงานหนังสือถูก

เพื่อนๆ กุมีงบ อยู่ 2000 กูอยากได้นิยายที่แบบ เล่มเดียวจบ ดีๆ อะ อ่านแล้วดีงาม กุไม่มีเวลา หาแล้ว พวกมึงแนะนำทีได้มั้ย (เดี๋ยวไปตั้งที่มูวายด้วย)

กูชอบมาโอของลวิตว์ไม่วายนะเรื่องนี้

ถ้าวายกูเชียร์ฝากรักไว้ในอุ้งมือหมีกับstichของRi-ne

เห็นในเพจนาบูเรื่องอีเอสจะหมดสต๊อกแล้ว โนวววว กูยังไม่ได้ซื้อเลย
กว่าจะพิมพ์เพิ่มก็อีกนานด้วย ;___;

>>42 ลองไปส่องที่ตูนโซนกับ b2s ดูนะเพื่อน

>>42 มึงรีบซื้อเลย รวมเล่มเรื่องนี้มันพิเศษที่ตอนพิเศษ ตอนพี่รินถ้ามึงได้อ่านนี่โครตคุม ยาวสะใจดราม่าน้ำตาไหลพราก แถมชีวิตครอบครัวลุงภัทรน้องกีมันดีงามมาก กูอยากให้มึงอ่าน กูแนะนำถ้ามึงอ่านESให้มึงซื้อฝากรักไว้ในอุ้งมือหมีด้วย น้องเชนร์ น้องจีคือดีงาม

>>44 ขุ่นรุตด้วยมึงงงงงงงงงง

พวกมึงทำให้เงินในมือกูสั่นมาก

>>46 มึงอย่ามัวสั่น กำไปจ่ายเลย กูเชียร์ ซื้อมาสองเรื่องนั้นแหละ อุ้งมือหมีเด็ดตอนพิเศษเหมือนกัน น้องจีคือดีงามเชื่อกู

>>46 กูเชียร์ด้วยอีกคน ;w; ตอนพิเศษชวนกูอยากได้เล่มต่อทั้งคู่

>>44 ขอให้พนยังมีของด้วยเถิด กูกะจะซื้อของคนนี้แต่งอยู่แล้ว ลองไปอ่านอุ้งมือหมีแล้วชอบมาก 7thก็ชอบ

โอ้ยมึงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง กุทำลิสแล้ว เงินไม่พอ แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง /มองหมีกะ อีเอส

กูว่าถ้าเงินไม่พอมึงเก็บอีเอสก่อน หมียังไม่น่าหมดง่ายหรอก มันพึ่งออกปีนี้เอง อย่างอีเอสนี่กว่าจะหมดก็นานอยู่นะ
และกูก็ยืนยันแบบโม่งบนๆว่าตอนพิเศษของทั้งสองเรื่องคือส่วนที่เด็ดที่สุด เป็นคนเขียนที่ทำให้กูรู้สึกคุ้มเงินทุกครั้งที่ซื้อเล่มก็เพราะตอนพิเศษนี่แหละ
นึกถึงเวลาอ่านนิยายบางเรื่องจบห้วนๆไม่มีฉากให้ฟินต่อ อยากได้ตอนพิเศษ หรือไม่บางเรื่องก็มีแต่ตอนพิเศษที่มึงไม่ได้อยากรู้หรืออยากอ่าน
แต่กูว่าคนเขียนทำออกมาดี เป็นอะไรที่ถ้ามึงอ่าน มึงจะรู้สึกเติมเต็มเนื้อเรื่องหลัก กำลังอิ่มพอดีคำ ...และมาเรียกร้องขอภาคต่อขุ่นรุตและน้องจีกับกูเสียเถิด
ถ้าชอบคนเขียนกูอยากแนะนำให้เก็บสติชไปก่อน เรื่องนี้กูมาตามช้าไป ตอนไปถามเขาบอกว่าไม่มีกำหนดพิมพ์เพิ่ม กูนี่ร้องเลย ต้องหามือสองเอา
นานมากกว่าจะออกพิมพ์ครั้งที่สองมา ถ้าหมดรอบนี้กูว่าน่าจะยาว

กูไปอ่าน 7เกมละ ขอให้พวกมึงโชคดี...จากโม่งที่ล้มละลายไปแล้ว

>>51 เพื่อนโม่งมารอคอยขุ่นรุตกะน้องจีกันเถอะ

คนเขียนคนนี้ถ้ามึงจะตามเขามึงต้องตามให้ถึงที่สุด เด็ดรองจากตอนพิเศษในเล่ม คือตอนย่อยๆในเพจที่เขาเอามาลง กูนี่ชอบน้องจีกับขนมหวานมาก

>>52 จับมือมึงๆ กูรอสักวันจะได้เห็นคุณรุตและน้องจีกูสวยๆบนปก คุณสามสีก็ดี ตระกูลนี้กูแดกหมด
>>53 ในบล็อคๆ กูก็ชอบอ่านพวกตอนพิเศษเสริม สนุกดี อยากให้เอามาทำเล่มมุงหลังคาขายบ้างเลย
กูตามสุดยันนิยายNL จริงๆคือกูตามNLมาก่อน คีตากูมารู้ทีหลังต้องไปตามเอาหน้าเว็บ เอาเป็นว่ามีครบหมดแล้ว กูสบายใจแล้ว ตอนนี้รอคำสาปอยู่

>>54 กูก็ตามคีตาแต่กูตามเพราะจะได้อ่านตอนพิเศษในบล็อคเขารู้เรื่องสุดท้ายกูมีงานเขาหมดทุกเล่มเหอๆ กูชอบงานNLเขานะ เขียนนางเอกได้ออกมาดีเลยกูรักท่านเมรี่ เรื่องคู่มือปีศาจบางครั้งอ่านไปอ่านมากูยังเผลอเชียร์อาเชอร์ อลิเซียเลย แต่ให้องค์หญิงอยู่กับผู้กล้าแหละดีแล้ว ยังไงอาเชอร์ก็คงโดนเฟร์นโซนออกมา

>>55 จับมือมึง กูก็ชอบท่านแมรี่นะ อลิเซียก็ชอบ นางเอกเขาแต่ละคนดี ไม่น่ารำคาญหรือไม่ก็จืดจางไปเลย กำลังดี

กูมาอัพเดท รีวิวนิยายฉบับโม่งว่ะ
แบบที่แล้วแนวนอนมันอ่านยาก เลยทำเป็นแนวตั้ง กับจัดหมวดตาม สนพ ให้ จะได้หาง่ายๆ
โหลด >> https://www.mediafire.com/?ek5rffc2as9dzcg

จากนี้ไปใครอยากนินทา สนพ ไหนเชิญเต็มที่เลยเลยนะเมิง กูรอคีย์ประวัติให้พวกมึงอยู่
แล้วถ้าใครอยากรีวิวนิยาย กูอยากขอร้องมึงช่วยระบุ 'สนพ' กับ 'คนแต่ง' ให้กูที (แล้วก็ถ้ามันไม่มีฉบับแปลไทยก็ระบุให้กูด้วย) มีหลายเรื่องที่กูหาข้อมูลตาเหลือก แม่งงง เสือกยังไม่พิมพ์เป็นภาษาไทย T T กูจัดหมวดไม่ถูกเลยว่ะ
เออ... ว่าไปกูมาพิมพ์นี่ก็เพิ่งนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ใส่เรื่อง Mating Season ที่ >>33 ทักไว้ คือกูลืม.... ไว้อัพเดทอีกทีกูตะมาอัพให้นะมึง อย่าทวงกูล่ะ

>>57 โห มึงเสียสละเพื่อชาวโม่ง801มาก ขอบคุณมากๆเลยมึง
คราวหน้าหาไม่เจอมาถามก็ได้นะ โม่งอื่นๆจะได้ช่วยกันได้
ไว้กูมาช่วยรีวิวบ้าง ขอไปดูในตู้ก่อนว่ารีวิวอะไรดี เรื่องที่กูอ่านไม่ค่อยเห็นโม่งพูดถึงกัน แต่สำหรับกูก็ซื้อพลาดเจอเรื่องเหี้ยๆหลายเรื่อง ขายทิ้งไปก็เยอะ

>>58 กูทำรีวิวไปกูก็ได้ความรู้ไปนะมึง บาง สนพ กูก็แทบไม่เคยรู้จักว่ะ ขอบใจพวกมึงที่ช่วยกันรีวิวมาก ทำเอากูจัดไฟล์ไปเกิดกิเลสไปเลย ส่วนรีวิว กูกลับอยากอ่านรีวิวเรื่องเหี้ยๆที่มึงว่านะ เพราะกูกลัวมือกูไปหยิบมาให้ช้ำใจมากว่ะ 555 ส่วนเรื่องไฟล์มีความผิดพลาดอะไรกูขออภัยด้วย มีจุดไหนที่เห็นสมควรแก้ก็บอกกูมาได้เลยนะเว้ย ไว้อัพเดทรอบหน้ากูจะแก้ให้มันดีขึ้นนะ

สมัครgmailแล้วเขียนลงgoogle docปรับเป็นpublicง่ายกว่านะเพื่อนโม่ง ไม่ต้องคอยอัพโหลดขึ้นมีเดียไฟล์ด้วย

>> 39 มีเพียงดอกไม้ที่รู้

เพื่อนโม่ง เมื่อวานกูไปงานสัปดาห์มา ตอนหลังทุ่มนึงนี่โล่งดีว่ะ มันเปิดถึงสามทุ่ม เดินสะบายดี ถ้ามึงไม่มีของแรร์ต้องไปสอยกูแนะนำ แต่ถ้ามีรีบไปแต่เช้าเหอะ นี่กูพลาด box เจิ้นหวนเลย ;_;

สุดท้ายกูก็ยังไม่ได้ซื้อลู่เหริ่น กูกลัวมันคล้ายๆคนเลี้ยงม้า ไม่อยากอ่านแนวซ้ำๆ

เอาใหม่ >>39 เรื่องมีเพียงดอกไม้ที่รู้ เมื่อวานยังเห็นมีเยอะอยู่นะ

มาบอกข่าว บูทสนพ.บ้านวรรณกรรม box set เพชรพระอุมา 2 ภาค จาก 11,280 เหลือ 7,896
ถ้าซื้อแยก จาก 5,640 เหลือ 4,230 ไปช้อปได้ในงานสัปดาห์หนังสือ

>>60 งั้นมึงทำเลย กูชักขี้เกียจทำแล้วว่ะ

เพื่อนโม่งงงง กูสอยes กับ7thมาละะะ อุ้งมือหมีรอรอบหน้าเงินหมด
จะรีบอ่านจะได้มากรีดร้องด้วยคน5555555

>>65 ดีใจด้วยที่มึงสอยทัน กูรอเมาท์อยู่555

>>63 ขอบใจมึงที่มาแจ้งข่าวนะ กูรอเก็บเพชรพระอุมาอยู่ เก็บเรื่องเดียวแดกแกลบทั้งเดือน

เพื่อนของเพื่อนกูชอบยอนิมว่ะ วันนี้ไปต่อแถวบูธบีทูเอสเอาลายเซ็นด้วย พอถามว่าเป็นไง นางก็ตอบว่าเขียนบทพูดเยอะ ไม่ค่อยเน้นบรรยายไรงี้ เหมือนอ่านการ์ตูนดี แต่เท่าที่จำได้ ในโม่งนี่เคยยี้กันไม่ใช่เหรอวะ กูหยิบเรื่องบทเรียนรักที่มันซื้อมาเปิดผ่านๆคิดว่าภาษาก็โอเคอยู่ แต่กูเชื่อโม่งว่ะ 555

>>68 ถ้าดูจากมาตรฐานในสำนวนตัวเขาเอง ถือว่าลื่นนะมึง แต่ถามว่าสวยไหมก็ไม่ แล้วถ้าวัดจากคุณค่าวรรณกรรมงานเขียนอะไรพวกนี้ ก็ขยะดีๆนี่แหละ

>>68 ยอนิมเนื้อเรื่องตรรกะวิบัติและดำเนินเรื่องตามขนบวายล้วนๆ ชื่อเรื่องแม่งเห่อหมอยเหี้ยๆอย่างกูจะร้ายให้มึงรัก ถ่อย สถุล ไม่มีเนื้อเรื่องอะไร โชว์เย็ดไปวันๆ หยาบคายพร่ำเพรื่อ มุกตลกไม่ขำ ไม่มีเซนส์ในการเขียน บรรยายไม่ได้เรื่อง แต่ยังดีที่ไม่มีอีโมติค่อน

>>68 งานยอนิมเป็นนิยายพลอตดาษๆตลาดๆแบบละครหลังข่าว ไม่มีมิติหรือปมเรื่องที่ซับซ้อนอะไร ออกแนวตบจูบมาตรฐานละครไทยแบบที่เด็กๆเห่อหมอยมักจะชอบกัน แล้วก็ภาษาอ่านง่าย ทำให้คนไม่ชอบนิยายที่บรรยายเยอะๆเข้าถึงได้ง่าย กูว่าที่ดังเพราะนางขายนิยายแบบเจาะตลาดได้ถูกกลุ่มน่ะ คือผลิตงานแบบที่ติ่งเห่อหมอยชอบกันนั่นแหละ
แต่ถามว่ากูอ่านมั้ย กูก็อ่านนะ55555 กูอ่านเพราะอยากรู้ว่าทำไมดัง อ่านแรกๆโคตรปวดหัวกับนายเอกตุ๊ด(กูอ่านเกียร์ไนท์เรื่องแรก) แต่อ่านๆไปแบบไม่คิดไรแม่งก็เพลินดี คือมึงอย่าใช้สมองมากเวลาอ่านเว้ย แล้วก็ถ้าหวังจะได้อะไรจากนิยายพวกนี้ก็อย่าเสียเวลาอ่านเลย คือให้สรุปง่ายๆ เหมือนนิยายแจ่มใสฉบับวาย แต่เน้นเย็ดกันเป็นหลัก อ่านเพื่อความบันเทิงได้อย่างเดียว(ซึ่งกูไม่รู้ว่ามึงอ่านแล้วจะบันเทิงด้วยมั้ย5555)

>>71 ยากว่ะ อ่านโดยไม่ใช้สมอง ยิ่งต้องนึกว่ากูจ่ายเงินซื้อมาอ่านอะนะ ถ้าอ่านฟรีก็โอเคอยู่ 55

ว่าแต่ยอนิมนี่ ดีกว่าเดมซ่าหรือเปล่า อย่างน้อยกูจะได้โล่งหน่อยที่เค้ายังไม่ถลำลึกมากกว่านี้

>>72 ตามเว็บก็มี ไม่ต้องคิดเรื่องซื้ออ่านเลยมึง ขายก็แพง แถมแม่งขยันรวมเล่มชิบหาย

พูดถึงอีเดม กูมีเรื่องบันเทิงอย่างนึงที่เพิ่งรู้ กูไม่รู้ว่ามันรู้ๆกันอยู่มานานยังนะ แต่กูเพิ่งมารู้ กูบังเอิญไปเปิดเจอนิยายมันเด้งอัพปกติในเด็กดีพวกหน้าอัพเดตหน้าแรกไรงี้ใช่ไหมมึง แล้วกูเจอเรื่องนึง ยังไม่ลงสักตอน แต่คอมเม้นแม่งไปร้อยกว่าละ กูเลยลองกดเข้าไปดู ปรากฏว่ากูเห็นอีเดมมันไปเม้นว่าเจิมหรือเหี้ยไรสักอย่าง เป็นร้อยคอมเม้นเลยมึง กูเลยเพิ่งรู้ว่ามันปั่นคอมเม้นสร้างกระแสกัน แล้วกูก็เจอทำนองนี้อีกหลายเรื่อง แต่เป็นเครือเดียวกันกับพวกอีเด็มหมด ส่วนใหญ่เป็นพวกนักเขียนดังๆด้วยนะมึง

สรุปก็คือที่กูเจอนะเป็นนักเขียนที่น่าจะรู้จักกับอีเด็ม ทั้งวายทั้งนอมอลทั้งฟิค แล้วก็วงๆในพวกมันนั่นแหละช่วยกันปั่นคอมเม้นต์ ไอ้พวกนี้มันจะมีนิยายเซ็ตเขียนร่วมกัน มึงลองไปคุ้ยๆดู อีเด็มนี่กูรู้สึกว่ามันจะคบแต่นักเขียนดังๆหน่อย เพราะเมื่อก่อนยอนิมก็ดังจากไอ้รักโคตรๆ ก็เห็นอีนี่มันเข้าไปทักยอนิมหน้าเพจอยู่ ตอนนี้ไม่รู้มันยังสมานฉันท์กันอยู่ป่าว แต่ประเด็นคือกูเห็นนักเขียนพวกนี้มันเข้าไปปั่นคอมเม้นให้พวกกันเองแล้วบันเทิงดี 55555

กูไม่ชอบผลงานยอนิมเท่าไหร่ หาความมีคุณค่าไม่ได้ในผลงานเลยเฉยๆ แต่การวางตัวเขาค่อนข้างดี ถ้าพูดถึงนิสัยกูชอบมากกว่าอีเดม

>>57 ขอบคุณมึงหลายๆ ไว้กูจะมาช่วยรีวิวอัพเดทนะ ว่าไปเอาเรื่องเหี้ยๆ ได้สินะ กูจะได้ขุดบางเรื่องแบบพลอตเหี้ยไรฟะมาบ่นบ้าง

กูเห็นหน้ายอนิมละมึง เพื่อนที่ไปขอลายเซ็นมันถ่ายรูปด้วย ไม่เหมือนที่คิดไว้เท่าไหร่เเฮะ เฮอะๆ

กูต้องไปต่อเข้าคิวของลายเซ็นยอนึมเพื่อเพื่อนที่ฝากซื้อว่ะโม่ง โอยชีวิต...

กูเห็นคนถ่ายรูปคู่กับหนังสือยอนิมอย่างปลื้มปิติ....

โอ๊ย ทำไมมีโม่งร่วมชะตากรรมต่อแถวยอนิมเยอะจังวะ มากอดที

>>79 เพื่อนกูก็เป็นหนึ่งในนั้น เฮอะๆ ดีนะมันต่อเอง ให้กูกับเพื่อนอีกคนไปเดินดูที่อื่นก่อน

ฮือๆๆ พวกแม่งช่วยเอาบูธนาบู เด็กซ์ เบอเกอรี่ แยกจากกันได้ไหม กูจะสลบคาฮอล์อยู่แล้ว

งานยอมนิมกูเคยลอง อ่านฟรีในเว็บยังรู้สึกเสียสายตาเลย
มันไม่มีเหี้ยอะไรจริงๆมึง แล้วแม่งก็มีแต่ถ่อยๆหยาบๆคายๆ
กูไม่มีอคติอะไรกับนักเขียนนะ แต่เรื่องที่เขาเขียนนี่ให้อ่านเพลินๆยังเพลินไม่ออกเลย
ไม่สิ ต้องถามว่ามันเพลินจากไอ้เรื่องพรรค์นี้ได้จริงๆเหรอวะ 5555555555

กูอ่านงานยอนิมนะ(เพราะเพื่อนยัดเยียดกูจัง) กูว่าเขาเขียนสำนวนแข็งๆทื่อๆ นายเอกสาวแตก
เนื้องานข้างในกูเห็นด้วยกับโม่งด้านบนๆ อ่านฟรีบนเว็บยังพอทำใจอ่านไปได้เรื่อยๆเหมือนมึงเปิดทีวีดูละคร คำหยาบใส่มาแบบขนบนิยายแนวๆนี้ ทั้งเรื่องมีแค่งอนง้อ เย็ดกัน ให้เทียบกันที่ตัวบุคคลกูว่ายอนิมวางตัวดีกว่าเดมซ่า ส่วนงานกูว่าตัดสินใจยาก พอๆกันคือหาเนื้อหาสาระอะไรไม่ได้ทั้งคู่
นิยายแบบนี้กูว่าในตลาดมีเยอะนะ แค่สองคนนี้มันดังเปรี้ยง พูดถึงเรื่องอื่นที่กูเคยอ่านแล้วคิดว่าหาสาระไม่ได้พอกันคือมาโปรด กูไม่เคยเข้าใจว่าทำไมมันขายดิบขายดีพิมพ์แล้วพิมพ์อีก กูอ่านแล้วก็มีแค่เย็ดแล้วติดใจ มึงเป็นของกู พระเอกทำตัวเหี้ยๆ นิยายค่ายฮูกมีแนวนี้เยอะ
พอพูดแล้ว ระดับสูงขึ้นมาอีกนิดสำหรับกูคือจอมร้าย ทั้งเรื่องจอมขวัญมันก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเหมือนกัน เช่นเดียวกับลิ้นกับฟัน มีผัวปุ๊บกลายเป็นสาว หนังสือหนามากอ่านจนจบแล้วไม่ได้อะไรในชีวิตขึ้นมา นี่ก็ขายดิบขายดี นาบูเป็นสนพ.ที่กูอยากชมก็ชมได้ไม่เต็มปากเพราะเรื่องพวกนี้นี่แหละ นิยายที่กูว่าดีก็ดีเลย เหี้ยก็เหี้ยเลย แต่ปกเสือกสวยหลอกลวงกูเหลือเกิน รอวันที่นาบูทำอาร์ทบุ๊คอยู่ กูซื้อแน่ๆ

ส่วนโซตัสกูด่าจนขี้เกียจด่าเพิ่มแล้ว กูต้องหอบสังขารไปงานหนังสือสองวันก็เพราะเพื่อนกูจะไปกรี๊ดดาราและคนเขียนโซตัสเมื่อวาน ส่วนวันนี้ไปขอลายเซ็นยอนิม นี่ถ้าเดมซ่าแม่งมาอีกวันและยังต้องลากกูไปอีกรอบกูคงตัดสินใจฆ่าเพื่อนทิ้ง

>>84 เมื่อวานกูก็ไปมา กูกะไปสอยสาวน้อยวรรณกรรมที่บูธเซ็นชูซักหน่อย ต้องฝ่าแถวสาวๆที่มารอขอลายเซ็นและเจอดาราอีก กูก็ไปยืนมุงดูเพราะคิดว่าดาราคงหล่อมั้ง กรี๊ดกร๊าดกันเหลือเกิน....ที่ไหนได้ เอาเวลาสองนาทีที่กูชะเง้อดูคืนมานะสัส

>>84 กูขำมึงตรงบอกให้นาบูทำอาร์ตบุค 5555555555555555555555555555
เออ กูเห็นด้วย กูยังบอกเพื่อนเลยว่าปกนิยายเขาบางเรื่องเหมาะทำอาร์ตบุคมากกว่าทำปกนิยาย
เรื่องมาโปรดนี่อ่านบทแรกนิดนึงแล้วเหมือนจะมาดีนะ พออ่านเจออีพระเอกโผล่มาเป็นนศพ. ว่างงานทำตัวเหี้ยไปวันๆ
กูนี่ปิดเลย คือนศพ. บ้านพ่อเมิงสิว่างงานขนาดนี้ เพื่อนกูเรียนกันหัวฟูปิดเทอม 2 วันแล้วกว่าจะจบก็หลังชาวบ้านชาวช่อง
ลำบากชิบหาย อีห่านี่โคตรว่าง กูไม่เข้าใจว่าคนอื่นอ่านแล้วไม่ติดใจอะไรงี้มั่งเหรอวะ
ส่วนจอมร้ายโซตัสพูดกันเยอะแล้ว เอาแค่มาโปรดพอ เรื่องนี่เพิ่งมีคนเปิดประเด็น 55555
แต่นิยายค่ายฮุกนี่ก็ออกแต่ที่ดังๆขายได้ในเล้าแหละ กูยังไม่เคยเจอเรื่องไหนของค่ายนี้ลงแต่เด็กดี
หรือเป็นงานที่ไม่เคยลงที่ไหนมาก่อนไรงี้เลยนะ

>>86 นักศึกษาแพทย์ที่ไหนว่างงาน กูจะไปขอแลกเวลากับมันเลยสัส แค่ 24 ชั่วโมงต่อวันมันไม่พอสำหรับกู

มาโปรดมันดังเพราะปากต่อปากมึง กูอ่านแล้วร้องเหี้ยแล้วเหี้ยอีก ตอนนั้นกูจำได้เลยว่ามีคนไปแนะนำติดๆกันหลายรีไพล์อยู่นานเลยแหละ มันถึงดังค้างขนาดนี้ จนเป็นกระแส แถมมาแนวเย็ดๆผัวๆเมียๆ มันเลยยิ่งดัง ในเล้ามึงสังเกตจะมีตัวเป้งๆที่พูดเหี้ยไรไปก็มีแต่คนอวยตาม เรื่องไหนที่มันว่าดี คนก็เฮไป กูอ่านแล้วสมเพชมาก ยิ่งคอมเม้นอิ๊นอิน ยาวเหยียด อย่างนู่นอย่างนี่ เพลียชิบหาย 55555

นิยายดังๆในเล้า แล้วก็ที่ได้รางวัลเป็ดของมันที่เปิดให้โหวต มันได้มาจากคะแนนโหวตแค่จากไม่กี่คน ถามว่าถ้าเอามาวัดด้านงานเขียน คุณค่าของงานจริงๆ จะผ่านสักกี่เรื่องกันวะ 5555555

>>85 มึงอย่าได้พูดแบบนั้นให้เพื่อนกูฟัง 5555555555555 มันกรี๊ดมากสิงคริสๆ น่ารักที่สุด กูมุดไปซื้อนิยายที่ต้องการแล้วตะกายหลบออกมา

>>86 5555555 ออกจริงกูซื้อจริงนะเว้ย ภาพเขาสวยเหมาะเป็นสมุดภาพจริงๆนะมึง
มาโปรดบทแรกดูขนบนิยายตบจูบนิดๆ พอบทสองกูงงมากว่านายเอกมันใช่คนเดียวกับอีเพ้อๆบทแรกมั้ย ทำไมเหมือนมึงมีสองบุคลิก แล้วแม่งก็อาการนี้ทั้งเล่ม เดี๋ยวเข้มแข็งไม่เป็นไรกูอยู่ได้ เดี๋ยวงอนเป็นนายเอกนิยายวายทั่วไป ส่วนพระเอกนศพ.ว่างงานแบบที่มึงพูด เขียนแค่เอาเท่ว่าพระเอกมีดีกรีหมอ พอๆกับนิยายเห่อหมอยที่ชอบเอาอาชีพนี้มาใช้เพราะมันทำให้ตัวละครดูเหมือนจะฉลาด
ฮูกแม่งจับแต่งานดังๆของเล้าจริงๆ กูว่าค่ายอื่นก็เลียนแบบมาตามๆกันนะ เน้นจับนิยายเล้าที่มีฐานคนอ่านอยู่แล้วเข้าไว้ ขนาดแจ่มยังจีบงานเล้าเลย(กูลังเลกับโปสการ์ดปลาบนฟ้าของเขามาก แต่คิดแล้วไม่เอาดีกว่า กูรับลายเส้นไม่ได้)

ค่ายที่เอางานที่ไม่ค่อยเคยเห็นมากูก็เห็นนาบูนี่แหละ บอกแล้วว่าเป็นค่ายที่กูอยากด่าก็ด่าได้ไม่เต็มปาก ลิ้นพี่ว้ากจอมร้าย นี่แหละคือจุดด่างพร้อยที่สุด แต่มันขายดี กูเห็นลิ้นขายมาหลายปีก็ยังขายได้ขายดีมีคนมาเชียร์ให้กูฟังตลอด

>>88 >>89 เมื่อก่อนนาบูมันก็หากินเอากับเล้านะมึง แต่เกิดประเด็นที่ว่าดันไปลบนิยายตอนจะรวมเล่ม ก็เลยมีปัญหากันกับไอ้พวกคนคุมแล้วก็นักอ่านที่ไม่ยอมเสียผลประโยชน์สักแดงเดียวบางกลุ่ม จากนั้นมามันถึงลาขาดกับเล้า นอกจากจะเจองานที่เข้าตาจริงๆ เช่น เป้าของจุดหมาย พันธนาการสายน้ำ อะไรพวกนี้ มันถึงไปจีบเอามาเงียบๆ แต่ไม่โฆษณาในเล้านะ ไปลงเด็กดีอีกครึ่งเรื่องแล้วเปิดโฆษณาในนั้นแทนกับเพจ

ช่วงแรกๆที่เห็นนาบูมันก็จีบลิ้นกับฟัน / is order / ส่วนพี่ว้ากนี่ดังขนาดนั้น ไม่จีบไม่ได้มึง ลับหลังคงตบกันน่าดู 55555 เม็ดเงินทั้งนั้น เผลอๆขายดีกว่านิยายบนดินปกติอีก

every วันแรกมันประกาศเลยนี่ ใครมีนิยายอยากแนะนำก็บอกมันเลย มันจะเอา เรื่องดังๆก็เลยไปตกที่มันโดยไม่ต้องสงสัยเพราะนักอ่านมันหวังอยากได้รูปเล่มถูกๆกว่าสนพ.วายทุกวันนี้อยู่แล้ว

>>90 เรื่องนาบูกับกูมาตามหลังๆเลยไม่ทันตรงนั้น แต่เหมือนเคยได้ยินคนพูดๆ เหมือนกัน
กูว่าพี่ว้ากท่าทางข้างหลังจะตบกันมันมือ และเห็นด้วยว่าน่าจะขายดีกว่านิยายบนดินอีก ดูจากกระแสความเห่อแล้ว เสียดายตอนนั้นแจ่มยังไม่ลงสนาม ไม่งั้นกูว่าโดนคาบไปแดกแน่ๆ

everY กูพูดไม่ถูกว่ะมึง นึกว่าด้วยพาวเวอร์แล้วจะได้นิยายดีกว่านี้มาว่ะ ปรากฏออกงานเปิดตัวคืองานที่กูอ่านผ่านๆไปรอบเดียวแล้วก็ลืมไปแล้วว่าเคยอ่าน แต่ก็สไตล์แจ่มใสแหละนะ เบาๆเบลอๆ แต่คือแนวนี้มันก็เป็นแนวตลาดทั่วไป กูคาดหวังว่าไหนๆก็ทำเป็นอิดออดไม่ลงมาตลาดนี้ตั้งนาน เปิดตัวทีช่วยเปิดงานดีๆปังๆให้เป็นที่จดจำไปเลยก็ไม่ได้ ส่วนรูปเล่มที่มันตั้งให้คนเสนอแล้วมึงดูที่ออกมา.................

>>89. กูขอยืมคำพูดพี่ตู่ ณ มือหมีมาใช้ เพราะกูเห็นมึงเขียนแล้วเสียงพี่ตู่ ลอยมาในหัวกูเลย "ถ้าเรามัวรอแต่เรื่องดีๆ สำนักพิมพ์คงไปไม่รอด มันเลยมีดีบ้างเลวบ้าง". แน่นอนพี่ตู่ไมีได้พูดแบบนี้เป๊ะๆแต่ราวๆนี้ ส่วนตัวกูถ้าไม่ติดว่าเวลายืนยันโอนเงินแล้วนาบูมันชอบมองไม่เห็นยอดโอนกู กูก็ว่าโอเคในระดับหนึ่ง ปกสวย ส่วนเนื้อเรื่องดีเลวกูมาสำรวจในโม่งก่อนเพราะกูว่ารสนิยมกูตรงกับพวกมึงเป็นส่วนใหญ่ ส่วนฮูกหลังจากกูลองซื้อคุณแม่ครับผมไปเพราะกูชอบแนวมีเด็กเป็นครอบครัวและพบว่า เชี่ยมากแต่ยังพอออ่านได้ก็ไม่คิดจะซื้ออีกเลย กูไม่ชอบปกฮูกด้วยแหละ.

ปล.กูสงสัยว่าesกับเป้าของจุดหมายมันไม่เป็นที่นิยมเหรอวะ หมดแล้วรอพิมพ์ใหม่นานเลย แต่พวกจอมร้ายพี่ว้ากมีตลอด