Fanboi Channel

>>>/801/1995/recent ชั้นหนังสือของสาวฟุ LV 1

>>>/801/1995/930 Omegaverse คืออะไร

เห็นไม่มีคนเปิดกูเลยเปิดให้ละกัน กับปักหมุดเรื่อง Omegaverse เอาไว้

ทำหิ้งวายกันมั้ยมึง เพื่ออนาคตของการอ่านที่ดี

ก็ดีนะ จริงๆมู้ที่แล้วก็มีคนรีวิวนิยายวายไทยหรือเล่าเรื่องไว้เยอะอยู่
แต่กูว่าวายมันเป็นเรื่องของรสนิยมที่พูดยากว่ะ เรื่องที่กูชอบตรงกับโม่งส่วนใหญ่หาเพื่อนข้างนอกคุยด้วยแทบไม่ได้เลย

เหมือนกัน เพื่อนกูเขาชอบแบบคำพูดเยอะๆ บรรยายน้อยๆ(และเน้นฉาก)อะ แถมไม่มีใครอ่านนิยายแปลญี่ปุ่นอีกต่างหาก เศร้า

เห็น LN ผู้ชายก็ทำหิ้งไว้อยู่ (กูชอบหน่วยคาเงโร่ในห้องนั้นมาก 555) ก็กำหนดเป็นหิ้งโม่งไว้เฉยๆ ก็ได้มั้ง แบ่งเป็นหมวดนิยายไทย นิยายจีน นิยายญี่ปุ่น? อาจเน้นเรื่องที่เอามาพูดถึงบ่อยๆ

จะลิสรายชื่อสนพ.กันด้วยมั้ย เผื่อแนะนำตัวที่น่าสนใจของแต่ละสนพ.
ช่วงหลังๆวายเปิดใหม่เยอะ กูเห็นเปิดจองปกสวยแต่ก็ไม่กล้าแตะ เผื่อมีโม่งที่เคยอ่านจะได้มาแนะนำกันได้

>>1 กูเคยฝอยๆกับโม่งคนนึงไว้ในห้องloungeกับโม่งคนอื่นที่มู้นี้ https://fanboi.ch/lounge/444/recent พวกความเห็นแรกๆเลย //หลังๆเริ่มออกทะเลเลยปล่อยตกไป กูไม่รู้จะเริ่มยังไงว่ะ เอาเป็นว่ามึงสงสัยอะไรเดี๋ยวกูมาตอบให้ละกันเพราะช่วงนี้ติด tropeนี้เรียงข้อมูลอยู่ /กุมโม่งไว้แน่น

>>7 อ้อ กูเขียนเป็นหัวข้อเฉยๆ มีคนอธิบายแล้ว แต่ถ้ามึงจะเอามาเสริมก็เขียนเพิ่มได้ รอบหน้าจะได้ปักเพิ่มเข้าไป

นี่เราต้องเอา อูฐ ป๊อกกี้ มาใส่เป็นดิคในหัวมู้ป่าววะ

>>8 จะมีคนมาถามหาเรื่องพวกนี้เหรอวะ 5555
กูว่าทำรวมรีวิวหรือหิ้งหนังสือเถอะ นี่ห้องหนังสือนะเว้ย

>>9 เผื่อคนอยากรู้ตำนานไงมึง 5555555

https://docs.google.com/spreadsheets/d/1QtrnMCC1M02YCEjTbNbNZAkW2vYq34Yhga53fQ4HwgQ/edit?usp=sharing กูเอาหิ้งโม่ง LN มาแปะ (เครดิตโม่งห้อง LN) เผื่อจะใช้ดูเป็นแนวทาง

>>10 /กราบหิ้ง

>>10 กูสนับสนุน แต่กูสงสัยอย่าง สมมติถ้าเรื่องนึงมีหลายรีวิว มันจะจัดการยังไงวะ

กูว่าจัดแบบนี้โอกาสตีกันได้ว่ะ 555555
บางเรื่องเสือกเสียงแตกขึ้นมา กูเสนอว่าไม่ต้องแบ่งหิ้งไม่หิ้ง ทำชีทแบ่งตามสนพ.(หรือจ่าว่ายังไม่ได้ตีพิมพ์) รีวิวบวกลบยังไงก็ใส่มันไป แล้วให้โม่งไปตัดสินกันเอง แล้วอันไหนเป็นเรื่องโม่ง801แนะนำก็แล้วแต่โหวตเสียงข้างมาก อะไรงี้มั้ย

กูทำสรุปรีวิวนิยายวายฉบับโม่ง มาให้พวกมึงละ อันนี้สรุปของทู้ก่อน กูทำเป็นไฟล์ PDF ให้ดูง่ายๆ
โหลด >> https://www.mediafire.com/?bp0g9s3fc4a4paq
ใครอยากเพิ่มเติมอะไรก็บอกกูได้ พอหมดทู้นี้เดี๋ยวกูค่อยตามอัพเดทให้อีกที (ชีวิตกูมันจะว่างมากไปมั้ย)

>>14 ดีอะมึง แล้วที่คุยกันในทุ่งดอกไม้เก่าจะเอามารวมด้วยปะวะ ถ้ามีเวลากูจะได้ขุด

>>15 ช่วยๆกัน แบ่งๆกันขุดก็ดีเลยมึง แล้วค่อยเอามารวมกันอีกที ตอนนี้กูแค่ทำสรุปของทู้ก่อนก็ตาลายแล้วว่ะ
ว่าไปมีใครสนใจทำ สรุปนินทา สนพ.วายฉบับโม่งด้วยมั้ย กูสนใจอยากทำอยู่นะมึง แต่ตอนนี้กูหมดแรงแล้ว T T

>>14 โห ขอบคุณมากมึง งั้นกูลองรีวิวนิยายแปลไพเรทนะ เผื่อเอาไว้

สำนักพิมพ์ md
(อ.คิฟุ คานาเมะ) The Irrational Man กับ The Unreasonable Man - เรื่องนี้กูตามมาจากบล็อกคุณทัมบิ เนื้อเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนสมัยเด็กสองคน อีกคนปกติทั้งฐานะเเละนิสัยโดยรวม แต่อีกคนเป็นลูกคุณหนูที่พ่อมีเมียน้อยเป็นสิบ แถมยังได้รับดีเอ็นเอมาอย่างแรงกล้า คือสามารถชอบอะไรแค่เพียงแรกเห็นได้(อย่างชอบช้าง ก็วามารถซื้อสินค้าเกี่ยวกับช้างมาเป็นร้อยๆตัวได้)และเบื่อเร็วด้วย นายเอกกับพระเอกใจตรงกัน แต่แม่งไม่ได้เริ่มทำอะไรกันซักที สาเหตุตามอ่านเอง เออใช่ เรื่องนี้คลีนมากสำหรับกูเพราะไม่มีฉากดึ๊บๆแบบโจ่งแจ้ง เปิดเอาไว้ให้ไปจินตนาการเอาเองมากกว่า
(Konohara Narise) Beatiful Story-เรื่องของผู้ชายที่มักจะแต่งหญิงมาเกินเล่นในวันศุกร์และผู้ชายใจดีที่หลงรักผู้หญิงคนนั้น เป็นเรื่องชอบเพราะมันชัดเจนเรื่องรสนิยมดี ตอนพระเอกรู้ความจริงว่านายเอกเป็นผู้ชายไม่ได้โลกสวยเหมือนบางเรื่องว่า เออ ถึงจะเป็นชายก็รัก อะไรงี้ แถมนายเอกแมนๆดี รู้สึกสมชายกว่าพระเอกซะอีก จบแฮปปี้ แต่ปวดใจเป็นระยะๆตอนอ่าน
(Konohara Narise) You say Goodbye and Wave your Hand -เรื่องของลูกพี่ลูกน้องชายสองคนที่เคยรักกันมากในสมัยเด็กๆ อีกคนสัญญาว่าจะกลับมาหา แต่ก็ไม่มา สิบปีผ่านไปแล้วก็ยังไม่มา อีกฝ่ายเลยไปแทน โดยที่คนที่จากไปนั้น ไม่ได้มีความรู้สึกชอบหรือยินดีที่พบกับเขาเลย พระเอกเลว ตามขนบอ.โคโนฮาระ และจะดีขึ้นในภายหลัง แต่ส่วนตัวกูไม่ค่อยชอบเรื่องนี้ กูรับช่วงหลังๆไม่ได้ สงสาร
(Eda Yuuri) First Love -เรื่องของทนายหนุ่มไฮโปรไฟล์ที่บังเอิญได้ย้อนเวลากลับไปเทื่อสิบปีก่อนหลังจากไปงานศพของอ.ประจำชั้นที่ตัวเองก็จำไม่ได้มา เพราะมุมมองของผู้ใหญ่นั้นต่างกับเด็ก ความทรงจำที่เคยบันทึกเอาไว้ถึงเริ่มต่างจากที่รู้สึกอยู่ รวมถึงเรื่องของอ.ประจำชั้นตนเองด้วย กูชอบเรื่องนี้นะ น่ารักดีแถมมีบางช่วงบาดใจหน่อยๆด้วย

สำนักพิมพ์ Astaroth
(Sunahara Touko) Flower on your Mind-เรื่องของชายที่จู่ๆก็เกิดมีความสามารถอ่านใจคนได้ในวันคริสต์มาสวันนึง สามปีที่พบแต่พวกหน้าไหว้หลังหลอกทำให้เขาเปลี่ยนไปและกลายเป็นคนไม่ไว้ใจใคร พระเอกเป็นรุ่นน้องที่ทำงานพิเศษ แม้ใบหน้าจะเรียบเฉยแต่ในใจกลับพร่ำบอกรักเขา ทำให้เขาเกิดสนใจขึ้นมา เพราะนานๆทีจะเจอคนคิดดีๆกับเขาบ้าง ภาษาสวย เนื้อเรื่องดี อ่านแล้วซึมๆสุขๆเป็นระยะ ให้แง่คิดเรื่องคนด้วย กูชอบเล่มนี้มาก(ดราม่าซีดีคามิยันพากย์คู่โอโนะไดด้วย)
(Sunahara Touko) Tremors in your Heart - พาราเรลของเล่มบน เรื่องของชายที่สามารถอ่านใจคนมาได้ตั้งแต่เด็ก และใช้ประโยชน์จากการอ่านใจนั้นทำเงินให้กับตนเอง พอมาเจอนายเอกที่คิดตรงกับพูดเลยรู้สึกเหมือนเจอของแปลกและสนใจเลยโกหกว่ารักไป เนื้อเรื่องบีบหัวใจดี แอบหงุดหงิดพระเอกเป็นพักๆ ภาษาสวย บรรยากาศเหงาๆและอบอุ่น ฉากอย่างว่าเยอะกว่าเรื่องข้างบน

(อีกนิดนะมึง กูขอโทษ;w;)

สำนักพิมพ์CB
(Nagira Yuu) A little House- เรื่องของผู้ชายที่ถูกครอบครัวใช้กำลังใส่ ทำให้กลายเป็นพวกมีปมเรื่องDV เมื่อเจอคนที่รักก็จะใช้กำลังหน่วงเหนี่ยวเอาไว้ แต่ตัวเองเกลียดนิสัยแบบนั้นเลยไม่คิดจะทำมันอีก พระเอกเป็นยากุซ่าที่มาเปิดร้านเบเกอรี่ ถูกใจนายเอกเพราะบุคลิกเหทือนเพื่อนเก่าตัวเอง โทนเรื่องอบอุ่นแม้จะหม่นๆไปช่วงแรกเพราะความคิดนายเอกที่ดิ่งลงเหวสุดขั้ว สำหรับกู กูว่าจบเร็วไปนิดนึง
(Nagira Yuu) Love Blocks - เรื่องของนักต้มตุ๋นและผู้ชายซื่อๆที่ตกเป็นเหยื่อ เนื้อเรื่องอุ่นๆเหงาๆ ดำเนินไปเรื่อยๆ เจ็บกับความคิดตัวละครเป็นพักๆ อ่านหน้าหนาวจะเหมาะมากๆ กูชอบเล่มนี้ตรงที่มันบรรยากาศเหงาๆดีนี่แหละ นายเอกเป็นพวกปากแข็งกับสดงออกไม่เก่ง เลยอาจจะมีขัดใจบ้างระหว่างอ่านเล็กน้อย
(Nagira Yuu)Three Times Blink-เรื่องของเพื่อนสมัยเด็กสองคนที่รักกันมาก พอเวลาผ่านมาปรากฏว่านายเอกถูกรถชนตาย พระเอกก็เศร้าแต่ทำอะไรไม่ได้ จึงต้องมีชีวิตต่อไป และแล้ววันหนึ่ง ระหว่างหอบข้าวไปกินที่บ้านเก่าของนายเอกซึ่งร้างไปแล้ว ก็ได้เห็นวิญญาณของนายเอก เรื่องนี้ห้ามเปิดภาพดู เด็ดขาด อ่านไปเรื่อยๆ ไม่งั้นโดนสปอยหมดแน่ ภาษาสวย เลือกคำได้ดี เนื้อเรื่องตามสไตล์อ.นางิระ อบอุ่นและเหงา(ช่วงแรกสงสารพระเอกมาก)
(Katou Elena) A Matador in Love-เรื่องของบาทหลวงมีปมที่ชอบออกไปมีอะไรกับผู้ชาย(แต่นิสัยออกแนวคูลบิวตี้นะ)และมาทาอร์ไร้พ่ายแถมไร้รักเพราะถ้ามีใครมารัก คนนั้นจะมีอันเป็นไป ฉากอย่างว่าเยอะอยู่ บรรยายบรรยากาศของสเปนได้เห็นภาพดี มีจุดเอโร่ยอยู่เป็นช่วงๆ ชอบปมของพระเอกและรู้สึกว่านายเอกแม่งโคตรถึก
(Katou Elena) A naked Matador -นายเอกเรื่องนี้ เอ่อ..ร่านแต่ภายนอก ภายในเป็นเด็กดีที่ตั้งใจขะทดแทนบุญคุณของมาทาดอร์ผู้เก่งกาจแต่ความทรงจำเสื่อมที่ตนเองรักและบูชามาก ฉากอย่างว่าเยอะ เขียนถึงบรรยากาศสเปนและมีจุดเอโร่ยแทรกมาได้สมกับเป็นอ.ดี กูชอบตรงนิสัยนายเอกที่กล้าได้กล้าเสียกว่าที่คิด
(Eda Yuuri) Negotiatorหรือโคโชนิน -เรื่องของนายเอกที่เป็นนักเจรจาและพระเอกที่เป็นมาเฟีย ปมในเรื่องและการเจรจาในแต่ละครั้งสนุกมาก อ่านแล้วได้ข้อคิดดีๆเยอะเหมือนกัน ทั้งฮาทั้งซึมทั้งสุข มีครบหมดในซีรี่ย์นี้

(อักษรเกิน ขอโทษ;w)

พวกไม่วายแต่จิ้นได้(หรือมันวายวะ?)
(มติชน)(Sally Gardner) Maggot Moon พระจันทร์เน่าหนอน - นิยายเสียดสีแนวดิสโทเปีย ประเด็นที่เล่นแรงอยู่ สงสารเด็ก ตัวเอกของเรื่องตัดสินใจที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างเพราะเพื่อนสนิทของเขาที่ถูกจับตัวไป บทท้ายๆทำกูตกใจ เป็นนิยายที่ดีเล่มนึงเลย ถ้าจะจิ้นใครก็ตัวเอกกับเพื่อนเขานี่แหละ
(สรัสวดี)(ฮาเหล็ด โฮเซนี่) The Kite Runner เด็กเก็บว่าว - เป็นนิยายที่ดีมากๆ คำพูดในเรื่องจะเป็นอะไรที่เอามาทิ่มหัวใจได้ในภายหลัง เรื่องราวของเด็กชายสองคนที่มีชนชั้นต่างกัน เทศกาลแข่งว่าว สงครามและจิตใจอันบริสุทธิ์ของคนบางคน การกระทำในเรื่องนี้มีพลังมาก กูอ่านแล้วร้องไห้เลย จะจิ้นก็จิ้นได้ เพราะความรักที่บริสุทธิ์มากของเด็กคนนึง แต่กูไม่ได้จิ้นอะ
(สดใส)(เฮอร์มานน์ เฮสเส) เดเมียน-เป็นเรื่องที่อ่นงานแล้วกูรู้สึกหมิ่นเหม่พิกล การกระทำและความคิดของตัวเอกกับเดเมียนเป็นอะไรที่คาดเดาไม่ค่อยได้ อ่านไปจะแอบเฮ้ยอยู่ในใจเบาๆกับสิ่งที่มันคิด การอ่านต้องอาศัยการตีความนิดหน่อยไม่ก็ปล่อยอารมณ์ไปกับเรื่องมันเลย เรื่องย่อกูลืมๆไปแล้ว
(มติชน)(เดวิด มิทเชล) Cloud Atlas เมฆาสัญจร -เรื่องราวของผู้คนที่ผ่านในยุคสมัยต่างๆกันมา ถ้าจะจิ้น(หรือจริงๆไม่ต้องก็ได้ ชัดอยู่แล้ว)คือบทของจดหมายจากเซเดลเกม เรื่องของชายหนุ่มนักดนตรีและเพื่อนสนิทผู้เป็นนักวิทยาศาสตร์(ที่ต้องวิ่งรอกทำตามสิ่งที่ตานี่ขอร้องตลอด) พออ่านจนจบเล่มแล้วน้ำตาซึม ภาษาในเรื่องสามารถสื่อถึงยุคสมัยที่ต่างกันไปและบุคลิกนิสัยของผู้เขียนในยุคนั้นๆได้ดี เป็นนิยายที่กูชอบมากอีกเรื่องนึงเลย
(สนพ.ศรีปัญญา) ธีโอ น้องรัก-เป็นการรวบรวมจดหมายของวินเซนต์ แวนโก๊ะ เนื้อหาของจดหมายน่ารักดี ทำกูยิ้มในบางฉบับและทำหน้าไม่ถูกในบางฉบับ คำพูดบางช่วงหวานจนกูแอบตกใจ จะจิ้นก็ได้เพราะพี่น้องคู่นี้รักกันมากๆ
(กูจำสนพ.ไม่ได้) Aristotle and Dante Discover the Secrets of the Universe - ยังไม่มีแปลไทย เป็นเรื่องของอริสโตเติ้ลและดันเต้ เพื่อนรักสองคนที่นิสัยทั้งคล้ายและต่างกัน แนวComing of Age ที่อ่านเรื่อยๆ สบายๆ มีจุดพีคอยู่ช่วงท้ายๆ คู่ที่จะจิ้นนี่ไม่ต้องจิ้นก็ได้อะ 55 สองคนตัวหลักน่ะแหละ
(อมรินทร์) (ฮาร์ลาน โคเบน)ซีรี่ย์ไมรอน โบลิทาร์-เรื่องของไมรอน ตัวแทนเจรจานักกีฬาที่มักจะเข้าไปเกี่ยวเนื่องกับคดีอะไรๆอยู่เสมอๆ เนื้อเรื่องเป็นขนบเดียวกันหมดเลย คือมันจะหักไปหักมาและมาเฉลยว่าคนร้ายเป็นคนที่คาดไม่ถึงหรือมีเหตุผลหักล้างตลอด ส่วนตัวกูตามเพราะชอบภาษาในเรื่องที่จิกกัดดี และคู่วินกับไมรอน วินเป็นเพื่อนสนิทไมรอน คุณหนูตระกูลดังที่เก่งวิชาป้องกันตัวเเละเเคร์ไมรอนมาก อารมณ์ใครทำอะไรไมรอนคนนั้นตายน่ะ(และตายจริง) แอบซาดิสต์ เจ้าพวกนี้ชอบเล่นมุกเกย์กันบ่อยๆ
(อมรินทร์)(ปราปต์) กาหลมหรทึก-นิยายแนวสืบสวนของไทยที่สนุกใช้ได้เลย นำเอาความเป็นไทยมาผสมกับคดีได้ดี ปมในเรื่องที่มาระเบิดเอาตอนจบมันห้วนและง่ายไปหน่อยสำหรับกู แต่นับว่าเป็นนิยายไทยที่อ่านสนุกเลย ชอบตรงที่ทุกอย่างมาเชื่อมกันได้อย่างลงตัวแบบที่คาดไม่ถึงนี่แหละ อารมณ์แบบต่อจิ้กซอว์เสร็จ คู่ที่ดูมีกลิ่นอายแปลกๆคือคู่ตำรวจสองคนในช่วงต้นๆเรื่อง เรียกกันไอ้ลิงน้อยบ้าง อะไรบ้างจนกูแอบจิ้น 55

อือ จบแล้วมั้ง 55 ขอโทษนะมึง พิมพ์ไปเรื่อยๆแล้วมันดันยาว ส่วนใหญ่กูก็ตามอ่านจากที่มู้เก่าๆมีไว้อะ

>>19 เรื่องที่มึงชอบคล้ายๆ กับกูอยู่ กูชอบ irrational man / first love / beautiful affection (กูอ่านเวอชั่นที่ phoenix แปล) / 3 times blink / a little house แต่ Say goodbye and wave your hand กูว่า จบแค่พาร์ทแรกที่ในมังงะวาดถึงแค่นั้นจะสวยงามกว่า มีพาร์ทสอง และสามที่ต่อไปถึงเรื่องลูกกูว่ามันคลั่งไปละ แต่ก็สมกับโคโนฮาระ

ขอเพิ่มเรื่อง

Fragile โคโนฮาระ : นายเอกเกลียดขี้หน้าพระเอก กลั่นแกล้งในที่ทำงานตลอด จนถึงขั้นไปเปิดโปงพระเอกเป็นเกย์ในที่ทำงาน พระเอกลาออกแค้นจัด ลักพาตัวนายเอกมากักขังหน่วงเหนี่ยวและทรมาน ซึ่งพระเอกมันทำไปนี่ทั้งรักทั้งแค้น เพราะที่ผ่านมามันอดทนโดนอีนายเอกกลั่นแกล้ง ขโมยผลงาน มันก็ยอมเพราะชอบนายเอกมัน เรื่องนี้สำหรับกูออกแนวติดตามว่าเรื่องจะเลวร้ายไปถึงขั้นไหนกันวะ พระ-นาย ขอจัดว่าเหี้ยทั้งคู่สมกันดี (ชม)

จริงๆ จะมีเรื่องโจรขโมยวัว(CB) กับ Innocent Child (Denkiru) แล้วก็ที่นายเอกเป็น Wedding Planner (สนพ Astaroth) ที่เป็นของโคโนฮาระ แปลมาในบ้านเราอีกนะ แต่กูจำเนื้อหาไม่ค่อยได้ละ รู้แต่ว่า 3 เรื่องนี้เนื้อหาค่อนข้างกลางๆ แต่ยังไงก็อ่านสนุกกว่าวายหลายๆ เรื่อง *คือกูอวยโคโนฮาระ*

อยากมาเขียนยาวๆ แบบข้างบนเหมือนกัน อยากเสนอนิยายจีนอื่นๆ อย่าง รักไม่ได้ลิขิต (หิ้งกูวววววว) / Retarded / คนเลี้ยงม้า / ลำนำวิหคสวรรค์ / Belated Love กว่าจะรู้ว่ารัก ไรพวกนี้น่ะ

>>20 เออ คล้ายๆกันเลย ดีจัง 55 เพื่อนกูแม่งไม่มีใครอ่านซักเรื่อง ;血; กูก็อวยอ.โคโนฮาระนะ เพราะสำหรับกู กูอ่านแล้วไม่ผิดหวังเท่าไหร่ แต่Fragileแม่งเหี้ยจริง อ่านวางๆตลอด orz กูเคยอ่านโจรขโมยวัวนะ เรื่องมันเรื่อยๆ บรรยากาศญี่ปุ่นโบราณ มีเรื่องปีศาจเข้ามาเกี่ยวด้วย การกระทำของพระเอกนายเอกเป็นไปตามขนบบีแอลมาก อ่านเอาภาษากับบรรยากาศก็เหมะอยู่นะ
เออ เห็นมึงเขียนเลยนึกขึ้นได้ Retardedนี่ของสนพ.ไหนอะ ยังมีขายอยู่ปะ กูจำได้ว่าเคยอยากอ่านมากๆเมื่อนานมาแล้ว

Innocent Child (Denkiru) << ใช่เรื่องที่มัน incest ป่ะวะ น้องชายความจำเสื่อม กูจำได้ลางๆ Wedding Planner นี่จะซื้อหลายทีละ ไม่ได้หยิบซะที
Retarded นี่อยากอ่านมากเมื่อไหร่เขาจะรีปรินท์ T T

>>21 สำหรับกูถ้าเป็น โคโนฮาระ / เอดะ ยูริ / นางิระ ยู ซื้อๆ ไปเหอะ ยังไงก็ไม่ขาดทุน หรือเสียดายเงิน 5555 กับชอบงานของ อ บันเงะ ด้วย ดาร์กดี (บ้านเรามีแปลเรื่อง mother กับไอ้ที่เป็นครู-นักเรียนโรงเรียนศิลปะออกมา เรื่องแรกแปลไม่ค่อยดีแต่สารของเรื่องจัดว่ามืดหม่นอยู่)

>>22 ใช่ๆ innocent child เป็น incest ตอนฉากอย่างว่ากูว่าเป็นอะไรที่ประดักประเดิดดี เพราะทำกันตอนพระเอกความทรงจำยังเป็นเด็กอยู่เลย ส่วนตัวกลางๆ กับเรื่องนี้ ส่วน wedding planner ถือว่าปลอดภัยไม่ขึ้นรถไฟเหาะแบบบางเรื่องของโคโนฮาระ

Retarded ของ Fu เรื่องนี้ออกมานานมากแล้ว กูชอบกลวิธีการเล่าเรื่องนี้ พลอตคือพระเอกประสบอุบัติเหตุแล้วกลายเป็นเด็ก 5 ขวบ เรื่องจะเล่าผ่านมุมนายเอกที่เป็นคนดูแล โดยจะมีเล่าย้อนอดีตพระ-นายรู้จักกันได้ยังไงสลับไปด้วย เรื่องนี้มันสนุกที่นายเอกเป็นคนเล่าเรื่อง แต่อ่านไปจะพบว่านายเอกเป็นคนขี้โกหก กูชอบที่พออ่านไปแล้วมาอ่านย้อนอีกที จะพบว่านายเอกโกหกอะไรบ้าง และพอคิดถึงว่าที่มันไม่พูดความจริงก็เพราะอะไรแบบโอ้ยย สงสาร เรื่องนี้เฉลยส่วนพระเอกก็สนุกดี สำหรับกูถือเป็นเรื่องที่คิดอะไรต่อได้พอควร

แต่ชอบสุดคือ Unsuitable Lover รักไม่ได้ลิขิตของ ไป่อวิ๋น : นายเอกเป็นเกย์ที่ไฮโปรไฟล์ การงานดี หน้าตาดี มีฐานะ ตัวแกหลงใหลความสมบูรณ์แบบ อยากได้คนรักที่ดีพร้อมสำหรับตัวเอง และวันนึงเพื่อนนัดบอดมาให้พอเจอพระเอกก็รังเกียจเขา เพราะเขาเดินขาเป๋ เป็นอาจารย์หน้าตาก็ธรรมดา เรียกว่าสอบตกตั้งแต่แรก แต่สุดท้ายมีเหตุต้องมาอยู่ด้วยกันเพราะนายเอกอยากหาคนมาทำงานบ้าน (นายเอกห่วยเรื่องการบ้านการเรือน) และพระเอกมันเป็นพ่อบ้านพ่อเรือน ทำอาหารถูกปากนายเอกมาก ก็อยู่ด้วยกัน อีนายเอกก็รู้สึกแสนสบาย แต่ก็กดอีพระเอกทั้งรู้ตัวและไม่รู้ตัว พระเอกเราก็หลงรักนายเอกก็ยอมๆ ไปจนมาถึงจุดนึง นายเอกก็เหี้ยทำร้ายใจพระเอกไปจนถึงจุดพระเอกรู้ว่ามันคงหมดหวังนายเอกจะรักมันแล้วก็เลยออกไป ทีนี้พอเขาไม่อยู่นายเอกมันถึงเพิ่งรู้ตัวว่ามันชอบอีกฝ่ายมาก ปกตินิยายทั่วไปมันควรจบแถวนี้แต่ไม่ว่ะ เพราะมันไปต่อในจุดที่ พระเอกมีคนรักใหม่แล้ว และพระเอกก็คิดแบบที่นายเอกพร่ำบอกว่า มันไม่เหมาะสมกับนายเอกหรอก นายเอกควรเรื่องคนที่เหมาะกับตัวเองจะดีกว่า เป็นเรื่องที่เปิดมานายเอกเหมือนเป็นเคะราชินี แต่เรื่องกลับดราม่าปวดหัวใจสัสๆ

ขอโทษที่รีวิวไม่ต่อเนื่อง กูอู้งานไป นึกได้ก็มาพิมพ์อ่ะ เลวววว 5555555

>>23 อ๋อ เหมือนกันมึงง ของกูกูอ่านของญี่ปุ่นเอาน่ะ แปลไม่ดีมากเลยเหรอเพราะกูชอบเรื่องนี้นะ 55 มืดมนมากๆ มันทำให้กูขนลุกเลย พระเอกแม่งน่ากลัวสัสๆ..เออ อ.อีกคนที่กูชอบก็อ.สุงิฮาระ ริโอะอะ ที่เขียนเรื่อง37°ชอบธีมเรื่องมากกก

>>24 อยู่ในระดับอ่านได้แต่สำนวนมันไม่ลื่นอ่ะ เทียบแล้วอันที่เป็นโรงเรียนศิลปะอันนี้ไหลลื่นกว่า กูพูดประสาคนไม่รู้ญี่ปุ่นนะ แต่บันเงะ เพื่อนกูที่เป็นโอโตเมะเคยมาแนะนำงาน NL เขา พอเห็นมีคนแปลเลยซื้อมาอ่านมั้ง กูว่า mother มืดนะ พระเอกน่ากลัวชิบหาย พลอตเหมือนนิยายอย่างว่าตามสูตร แต่พอมาเฉลยปมพระเอก อดีตความเป็นมาฮี มืดมนมากๆ แต่ไอ้เรื่องโรงเรียนศิลปะ กูชอบตอนเฉลยและสิ่งที่พระเอกมันตัดสินใจหลังจากมันอ่านจดหมายของอดีตแฟนเก่านายเอกว่ะ ตอนนั้นกูแบบ แค่ไม่กี่บรรทัดแต่รู้สึกความยันเดเล่พระเอกมาก แบบมันโหดร้ายกับนายเอกนะที่ต้องเข้าใจผิดแบบนี้ตลอดไป กลายเป็นจบแบบนายเอกมีความสุขแบบอยู่ในกำมือพระเอก พระเอกแม่งผูกมัดนายเอกได้อิมแพคดี มึงเหี้ยมาก (ชม)

กูว่า บันเงะเป็นคนเขียนตอนจบแบบทิ้งอารมณ์ดิ่งลงไปดี อธิบายไม่ถูกว่ะ อยากให้มีเอามาแปลอีกเหมือนกันแต่แบบถูกลิขสิทธิ์คงหวังยากสินะ เนื้อหามีแต่แรงๆ

>>25 กูว่าเนื้อหามืดเกิด มีหวังโดนไดโนเสาร์จับแน่มึง โหย แต่ละอย่าง 55 คือปมมันแรง เนื้อเรื่องมันหม่นนะ อ่านจบแล้วอารมณ์ค้างไปนานเลย mother ทำกูเฟสปาล์มฉากพระเอกอิจฉาอ้วกเพื่อนนายเอก orz คุณพระ อะไรมันจะขนาดนี้ ตอนนี้กูอยากให้ได้ลิขสิทธิ์เรื่อง 37°กับงานของอ.ทาคาโต้ รุกะว่ะ เนื้อเรื่องแหวกดีโดยเฉพาะเล่มที่นายเอกถูกล่ามไว้กับเปียโนและถูกพระเอกจ้องมองด้วยแววตารักใคร่(กูประชด) เออแล้วก็่นอ.ชิบาตะ โยชิกิด้วย เรื่อง聖なる黒夜อะ อ่านแล้วแม่งงง ความแค้นช่างหอมหวานและตำรวจกับยากุซ่านี่ช่างแจ่มจริงๆ 55

>>26 กูอ่านแต่ที่แปลมาว่ะ แต่เรื่องไหนแม้มันยังไม่แปลแต่มึงว่าดีและอยากอวย ถ้าสะดวกยังไงรบกวนพิมพ์เรื่องย่อรีวิวสั้นๆ ได้มั้ยวะ เผื่อสักวันกูเห็นมีแปล หรือเขาขอ LC มากูจะได้ซื้อมาลองอ่าน

เออมีฉากอิจฉาอ้วกนี่สุดตีนจริงๆ คือแบบพระเอกดูเป็นคนที่ภายนอกพร้อมทุกอย่าง แต่จริงๆ แล้วมีปมด้อย เหมือนเรื่องแม่มันทำให้มันคิดว่าตัวเองด้อยค่าสุดๆ กระทั่งอ้วกของคนอื่นก็ยังอิจฉา หดหู่ชิบหาย แต่บันเงะจากที่เพื่อนกูเล่างาน NL เขาและที่อ่านมา งานเขานี่ต้องมีประเด็น incest ทั้งนั้นเลยวุ้ย แบบจะมีทุกเล่มเลยป่ะฟะ 555

>>27 ได้ๆมึง ไม่ต้องรบกวนอะไรทั้งนั่น กูยินดี 55
37°เป็นเรื่องของนายเอกที่เหมือนจะปิดบังว่าตัวเองเป็นเกย์ แต่พอมันได้พบกับพระเอกก็สปาร์คกันอะ รู้สึกชอบ แต่ก็ไม่มีใครพูดอะไร จนวันนึงที่มันต้องเอางานไปให้พระเอก(หรือพระเอกเอางานไปให้ก็ไม่รู้ กูอ่านนานแล้ว ไม่มั่นใจ) วันนั้นเป็นวันที่พระเอกมีไข้พอดีแต่เป็นไข้อ่อนๆ แล้วสองคนนั้นก็มีอะไรกัน พระเอกเลยย้ายมาอยู่กับนายเอก ทั้งเนื้อทั้งตัวมีกระเป๋าใบเดียว อารมณ์ประมาณอาจจะหายไปเมื่อไหร่ก็ได้แต่ก็ยังไม่หายไปไหนซักที แล้วนายเอกเนี่ยจะชอบมีเซ็กส์แบบแรงๆ พระเอกที่หลังๆเริ่มรักนายเอก(ด้วยนิสัยและการอยู่ด้วยกัน)ก็ไม่อยากทำร้ายคนที่ตัวเองรัก จนเหมือนมันมีเรื่องอะไรกันนี่แหละ(กูจำไม่ได้อีกแล้ว ขอโทษTT) พระเอกเลยออกจากห้องนายเอกไป ทั้งสองคนนี้ก็ต่างมีชีวิตของตัวเองจนวันนึงได้มาเจอกันอีกครั้ง ถึงเพิ่งรู้ว่ายังรักกันอยู่ ทั้งสองคนจึงเหมือนกับกำลังเป็นไข้อ่อนๆที่อุณหภูมิ 37°ไม่ใช่ไข้ร้ายแรงแต่ยาวนานและคงทน อะไรทำนองนี้ คือเรื่องนี้กูชอบที่ภาษากับการบรรยาย มันดูมีอะไรดีอะ 55 แถมตอนจะจบฝ่ายใดฝ่ายนึงซักคนมันยังมีภรรยาอยู่ด้วย 55 จำไม่ได้ละว่าหาทางยังไง เอาเป็นว่าแฮปปี้
งานของอ.ทาคาโต้ นี่กูก็อ่านนานมากแล้ว เอาเป็นว่ามันคือเรื่องของนายเอกที่จู่ๆก็ตื่นมาในห้องที่ตัวเองไม่คุ้นตา ขาถูกล่ามเอาไว้ด้วยเเกรนด์เปียโน ก่อนจะเห็นพระเอกนั่งจ้องตัวเองอยู่ คือเหมือนนายเอกไปมีเรื่องกับพระเอกที่บอกว่าให้อยู่ห่างๆตัวเอง ตื่นมาอีกทีเลยโดนล่ามไปแล้ว 55 โดยที่ตอนมันโดนล่ามเนี่ย อยากได้อะไรพระเอกเอาให้ได้หมดยกเว้นอิสระ แล้วในทุกๆวัน พระเอกจะเปิดห้องเข้ามานั่งจ้องนายเอกอยู่แบบนั้น นายเอกก็อึดอัดเลยอยากจะหนีออกไป จนสุดท้ายพอมีโอกาสกลับเริ่มเห็นอีกด้านของคนที่ตัวเองคิดว่าเย็นชามากขึ้นเรื่อยๆ..ราวๆนี้แหละ
ส่วนเรื่อง聖なる黒夜 กูแนะนำให้ตามบล็อกนี้ไปเลย เพราะกูก็รู้จักจากบล็อกนั้นแหละ 55
m.exteen.com/blog/tan-bi/20100120/shibata-yoshiki-seinaru-kuroyoru-la-sainte-nuit-noire
บล็อกคุณทัมบิรีวิวนิยายเยอะดี ลองดูเผื่อสนใจ เออใช่ เรื่องนี้ก็น่าสนใจด้วยมึงm.exteen.com/blog/tan-bi/20100610/aki-makura-ashita-mo-aishiteru-i-will-always-love-you
ชิบหาย หัวหน้ามา กูไปละ ฟฟฟฟ

>>28 โอ้ยยเรื่อง 37° ที่มึงเล่ากูชอบแนวนี้ว่ะ ชอบคอนเซปที่เปรียบความสัมพันธ์กับอุณหภูมิไข้ แพ้ทางเนื้อหาแนวนี้ (อย่าง first love กูก็ชอบตอนที่เปรียบกับหนังเรื่อง Edward's โรแมนติคมาก) ยิ่งดูเรียลๆ เป็นรักพวกซาราลี่มังยิ่งดี กูจะลุ้นให้มีคนมาแปล และขอค่ายที่มันไม่แปลมั่ว ฟฟฟฟฟฟ

เรื่องเปียโนก็น่าสนใจดีนะ พระเอกแม่งคุกคามสัส 55 ส่วนคุณ tanbi กูเคยอ่านรีวิวเขาบางเรื่องว่ะ ไว้จะลองกดเข้าไปอ่านขอบคุณมึงหลายๆ

รีวิวเยอะสัด แต่กูไม่มีตังค์นะเว้ย 5555 อย่าทำให้กูมีกิเลสดิวะ

พวกมึง กู >>14 เองนะ ขอบคุณที่รีวิวเพิ่มว่ะ ดีงามมากมึง (ขอกูกอดพวกมึงหน่อย) ทำเอากูอยากอ่านหลายเรื่อง555 เดี๋ยวกูตามเก็บข้อมูลไว้ แล้วจะเอาไปจัดระเบียบอีกทีนะมึง เดี๋ยวทำสารบัญกับแยก สนพ ให้ด้วยจะได้หาง่ายๆ

>>31 งั้นกูมาระบุให้ fragile เป็น สนพ MD นะ ส่วน unsuitable lover กับ retarded เป็นนิยายแปลไต้หวันของ สนพ fu

>>31 เออ ดูที่แกแปะยังไม่ได้แปะรีวิว เรื่องหมาป่าของ CB ชื่อเรื่องคือ Mating Season นะ แต่เล่มหลังๆ มันชื่อห่าไรกูไม่ได้จำละ

>>33 ขอบคุณมึง เห็นในทู้นั้นพูดถึงเรื่อง โอเมก้า แต่กูไม่เห็นชื่อเรื่องว่ะ เลยไม่ได้ลงไว้

พวกมึงอ่านฟิคมั้ยวะ มึงว่าใครเขียนฟิคโอเคบ้าง