เอาไว้คุยนิยายวาย หรือจิ้นวายตัวละครในนิยาย
ตั้งห้องแล้วก็มีหลายๆเรื่องหน่อยละกัน
Last posted
Total of 1000 posts
เอาไว้คุยนิยายวาย หรือจิ้นวายตัวละครในนิยาย
ตั้งห้องแล้วก็มีหลายๆเรื่องหน่อยละกัน
*ปรบมือรัวๆ*
เอากระทู้คุยนิยายใช่ป่ะ ขอคุยนิยายทุกสายนะ เป็นฟุสายอ่านทุกแนว 555
น้ำตาจิไหลมีกระทู้แยกแล้ววว
งั้นคุยต่อจากมู้ที่แล้ว เรื่องอีกด้านของปลายกระบอกปืน มันจบดีเปล่าวะ เห็นคนบอกตอนแรกๆสนุก กลางๆยืดยาน แต่ไม่เห็นมีใครพูดถึงตอนจบว่าเป็นไง รึเจอความยืดกลางเรื่องก็เลยเลิกอ่าน เล็งๆอยู่ว่าจะซื้อดีมั้ย หนังสือมันแพง โคตรจะหลายเล่มจบ แถมหน้าปกก็นะ ถ้าซื้อมาคงต้องห่อปก ไม่ก็เอาสีสเปรย์พ่นทับ กูมีขีดจำกัดของกู
อันนี้สำหรับBL เลย หรือว่านิยายที่แค่จิ้นวายก็คุยได้ด้วย???
กูว่าอะไรที่เป็นนิยายได้หมดจะสะดวกกว่านะ
โม่งที่บอกว่าอ่าน 69 แล้วเรารอนายอยู่ที่ท่าน้ำน่ะ ฮือ
นิยายวายของไทยถ้าไม่ไช่กับสำนักพิมพ์ใหญ่ๆทำไมราคามันแพงเว่อวังขนาดนั้น ตามอ่านในเว็ป พอรวมเล่มปุ๊บล่อไปเกือบพัน....กุชอบนิยายคุณนะ แต่ไม่มีตังค์ว่ะ ;; ;;
มันพิมพ์เองเลยแพงละมั้ง
เท่าที่พอรู้ค่าจ้างวาดปกหนังสือค่ายนาบูหลักหมื่นขึ้นนะ ต่อตัวละคร2ตัวด้วย ถ้า5ตัว+อีกนี้จากที่เคยถามนักเขียนที่ทำงานกับนาบูด้วย
เขาว่ามาแบบนี้ แพงเพราะยอดพิมพ์น้อยไรงี้รึเปล่า
โอยมู้ที่กูรอคอยเลย กูอ่านนิยายมากกว่ามังงะกับอนิเมะ
69กูก็อ่านนะแต่กูดันชอบปลาทองมากกว่านิค ส่วนเควินกับน้องสาวมันกูกลัวจะร้ายตอนหลังดูนิสัยมันลังเลอ่อนไหวไงไม่รู้
ซึ่งกูไม่อยากให้มันร้ายเลยแอบสงสารมันอยู่
>>11 เขาติดแต่งนิยายเรื่องอื่นควบคู่ไปด้วยไงมึงเลยมาช้า แล้วเหมือนงานเขียนนิยายไม่ใช่งานประจำเขาด้วยหรือเปล่าวะ? แต่กูก็รอไปเรือ่ย ๆ ไม่ได้ซีเรียสอะไรแค่มีแล้วกูจะโผล่มาสครีมใส่ในนี้แล้วกัน (._. )
>>12 เห็นด้วย กูมองภาพรวมแล้วก็ตัวละครมากกว่า ตัวละครนี่สำคัญมากรู้สึกเคี้ยวอร่อยและแดกได้มาก
>>20 กูกำลังคิดว่า...น้องสาวมันยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า แต่ถ้ากูอยากได้ตามพล็อตกูอยากให้น้องสาวมันไร้สติไปแล้วว่ะ เป็นตัวอันตรายต้องกำจัดยังไงก็สายพันธุ์แมงมุมที่ดุร้ายนี่หว่า เควินนี่กูว่าลังเลเกินไปไม่คิดว่าบทจะเยอะเท่าไหร่ว่ะถ้าช่วงหลัง
เออ มีเรื่องไหนแนวๆเดียวกับ 69 มั่งเปล่า อยากอ่านระหว่างรออัพตอนใหม่ ช่วงนี้เอียนๆนิยายรักในรั้วมหาลัย อยากอ่านอย่างอื่นแปลกๆมั่ง
>>19 ค่าวาดหลักหมื่นจริงดิ แพงมากเลยนะ คือถ้าเป็นแจ่มใสที่ตลาดกว้างและวาดหลายรูปยังพอเข้าใจ หรือเพราะเขาไปจ้างนักวาดต่างประเทศด้วย? แต่มันก็มีคนไทยวาดนี่หว่า? อยากเอาไปถามในโม่ง sub เลยราคาแบบนี้จริงหรือเปล่า
ราคาที่กูเข้าใจมาตลอดคือปกละ 3-4 พันบาท (รวมทำชื่อเรื่อง หน้า-หลังปก เสร็จ) ถ้าเป็นหนังสือทำมือ พิมพ์น้อยอาจต่อรองได้เหลือ 2-2500 บาท เจอบอกหมื่นบาทนี่กูช็อค
ปกเฝอสินะ อันนั้นยอมรับได้ งานมันล่อลวงคนได้เยอะ กูยังเคยโดนหลอกเพราะปกsilver areaเลย
ถ้าเป็นหมื่นน่าจะครอบคลุมงานอื่นๆที่อยู่ในโปรเจกเดียวกันด้วยรึเปล่า เช่นมีบ๊อกซ์เพิ่มหรือทำขนาดใหญ่ไว้ทำสเเตนดี้งี้ก็ต้องคิดอีกราคา
เเม้จะใช้รูปเดียวกันก็เถอะ ยิ่งถ้าเร่งงานหรือจ้างช่วงที่นักวาดไม่ว่างด้วยถึงหมื่นได้ไม่เเปลกอะไร
ถ้าระดับนักวาดดังๆปกละ 3-4 พันบาท(รวมทำชื่อเรื่อง หน้า-หลังปก เสร็จ)ราคานี้สัก5-6ปีก่อนก็พอได้อยู่ ปัจจุบันเรทนี้ถูกเกิน
>>25 จริงเพื่อนกูเคยเสนอนักเขียนที่ตามอ่านค่ายนี้อยู่ว่าปกแบบที่ปกหลังมีหลายๆตัวละคร เพราะอยากดูรูปคู่อื่นที่ไม่ใช่คู่หลักด้วย หรือไม่ก็แถมภาพข้างใน เขาตอบมาว่า2ตัวก็5หลักแล้ว ถ้าเพิ่มอีกก็บวกราคาไปอีก นักเขียนท่านนี้ทำงานนาบูด้วย กูว่าเขาคงจ้างแพงจริงๆ อย่างว่าปกคือประตูด่านแรกที่จะเรียกลูกค้าบางคนยังเคยโดนปกสวยๆหลอกซื้อประจำเลย
อ่อ งาน5หลักที่ว่าเนี้ยนักวาดไทยนะ ไม่ใช่ตางประเทศ ค่ายนี้จ้างงานต่างประเทสแค่2มั้งเท่าที่กูจำได้
เพิ่มเติมอีกนิด แต่กูเดาว่าราคาจ้างนักวาดแต่ละคนในค่าย น่าจะจ้างไม่เท่ากันนะ ระดับเซียนน่าจะให้ราคามากกว่า แต่ถ้างานแบบยัยแฝดแจ่มใส
ที่วาดให้ค่ายนี้ด้วยกูว่าไม่น่าถึง5หลัก
>>30 เออ ถ้าบอกไม่เท่ากันพอเป็นไปได้ คือถ้าบางปกของ dreamworm กูเชื่อนะว่าราคามีสิทธิ์ถึงเพราะเขาจัดเต็มจริงๆ อย่าง es company แต่อย่างเล่ม love me if you dare ของคุณ caogonly บอกว่าหลักหมื่นกูอึ้งว่ะ (ไม่ใช่งานเขาไม่ดีนะ แต่กูว่าเมื่อเทียบกับบางปก ราคามันดูเกินไปมากว่ะ)
ขอถาม มีใครอ่าน introduction to love ของนาบูแล้วบ้าง สนุกมั๊ย โดนปกยั่วจนจะสอยหลายครั้งละ
กูแนะ โคโคโระ นัตสึเมะ โซเซกิ ไม่ได้เป็นนิยายวายหรอก แต่กรุ่นกลิ่นวายมากกกกกก ตัวฉันกับเซนเซแม่ง....ฉันยึดติดกับเซนเซว่ะ คือเห็นเขาในตอนแรกก็อยากเข้าไปทัก อยากพูดคุย อยากพบมาก อยากรู้จักเซนเซทุกอย่างทุกเรื่อง จนสุดท้ายเซนเซก็เขียนจดหมายมาสารภาพบาปที่เคยก่อในอดีต กับเมียยังไม่พูดเรื่องนี้เลยด้วยซ้ำ
>>38 จิ้นวายระดับวรรณกรรมเลยนะมึง 5555 แต่ก็ก็ว่าเรื่องนี้มีกลิ่นนะ เพราะฉันมันพรรณาซะขนาดนั้น ทำนองว่า
ร่างกายของตัวเอง ดูดกลืนพลังเซนเซไว้ สายเลือดของมันมีจิตใจเซนเซไหลเวียนอยู่ อะไรทำนองนั้น กูนี้แบบ อืม....
เซนเซย์เองก็มีแผลใจที่ทำร้ายครึ่งหนึ่งของวิญญานตัวเองไป ทำลายเคย์โดยความเห็นแก่ตัว จนสุดท้ายกูว่าแม่งเหมือนมาโยน
ความรู้สึกนั้นให้ ฉัน มากๆเลยว่ะ เอาเลือดสาดหน้าเธอจริงๆ
เรื่องราคานี่ทำกูเหวอจริงๆ เมื่อวานเดินเข้า B2S เห็นปกพี่ว๊ากตัวร้ายแล้วหยิบขึ้นมาดู พอพลิกไปปกหลังแล้วเห็นราคาเท่านั้นแหละกูหยิบวางที่เดิม ราคา400กว่านี่กูซื้อหนังสือดีๆได้1เล่มครึ่งเลยนะ ถึงจะอยากอ่านแต่ทำใจซื้อไม่ลงจริงๆ
เห็นต้นมู้บอกว่าแพงส่วนหนึ่งเพราะภาพวาดน่าปก กูว่าน่าจะแก้ปัญหาที่จ้างนักวาดที่ผลงานดีแต่โนเนมก็ได้มั้ง กูเคยสั่งงานกับนักวาดคนหนึ่ง 1200 แต่งานออกมาสวยมากเป็นภาพสีน้ำ น้องเค้าไม่ค่อยดังเท่าไรแต่ผลงานดี แค่วาดปกหนังสือสองตัวละครราคาเต็มที่ก็ 2000 หรือในวงการนักวาดถ้าวาดปกหนังสือเค้าจะคิดราคาเพิ่มกันวะ
กูถึงเลิกซื้อนิยายวายคนไทยเขียนนี่แหละ แพงแบบซื้อมาเกิดไม่สนุกทนอ่านจบไม่ได้เนี่ยเสียดายเงินชิบหาย
>>42 หนาอยู่นะ แต่เจอราคาแล้วก็ว่าไม่คุ้มอยู่ดี สำหรับกูนิยายพวกนี้มันอ่านรอบเดียวก็พอ ราคาเต็มที่กูให้แค่ 250
แพงขนาดนี้ถ้าไม่สนุกมันจะเป็นแบบ >>43
กูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมนาบูกล้าเปิดราคานี้มา แทนที่จะราคาถูกๆไม่ต้องเน้นปกก็ได้ เพราะเรื่องนี้ก็เห็นว่าเปิดให้อ่านในเน็ตมาก่อน ถ้ามีฐานแฟนคลับแล้วยังไงก็มีคนตามอ่านเองแหละ เปิดมาราคาแพงขนาดนี้แทนที่จะได้นักอ่านกลุ่มใหม่เพิ่มแต่กลายเป็นแฟนคลับคนเก่าๆก็พาลไม่อยากซื้อขึ้นมาอีก
เพราะแบบนี้เวลาจะซื้อนิยายนาบูถึงต้องคิดก่อนไงว่าอยากได้เรื่องไหนอยากซื้อเรื่องไหนจริง ๆ มั้ย
กูชอบหลายเรื่องแต่ไม่ได้พีคอะไรมาก เลยกลายเป็นว่าอ่านแค่ในเน็ตก็พอ เพราะเห็นราคาปกแล้ว อยาก Caste visa นี่ 2 เล่มแปดร้อยกว่า? หรือมากกว่านั้นแค่ราคาก็ทำเอากูร่วงแล้ว ห่า ตีเฉลี่ยซื้อนิยายได้ประมาณ 3-4 เล่มเนี่ย
โห จริงๆกูว่านาบูมันก็ตีพิมพ์เยอะอยู่นะ แต่ทำไมมันแพงกว่าหนังสือทั่วไปวะ ขนาดหนังสือปกติจากสนพ.เล็กๆก็ยังไม่แพงบ้าเลือดขนาดนี้
>>47 อ้าวกูก็นึกว่าพิมพ์น้อยเลยตั้งราคาแพงๆแล้วไปวัดดวงกับแฟนคลับพันธุ์แท้ แต่นี่พิมพ์เยอะแถมตั้งราคาแบบแดกข้าวได้สองวัน บก.มันไม่กลัวหนังสือค้างสต๊อกเหรอวะนั้น นิยายก็ไม่ใช่นิยายแปล ไม่ซิ ต้องพูดว่าขนาดนิยายแปลดีๆ เล่มหนึ่งยังแค่สองร้อยปลายๆ เต็มที่ก็สามร้อยต้นๆ หรือถ้าหลักสี่ห้าร้อยมันก็ดังและเล่มหนาควรแก่การเก็บมาซื้อ แต่นี่เอานิยายวายที่เขียนโดยคนไทย(ตัดค่าแปลออก)ไปใส่ราคาที่แพงกว่านิยายแปลเนี่ยนะ บก.มันเอาความมั่นใจมาจากไหนวะว่าจะขายออก
เห็นมีไปวางตามพวก bookfriend ได้แล้วนี่ เริ่มวางตามร้านหนังสือบ้างคงพิมพ์เยอะมั้ง เรื่อง sotus ไรนั่นก็ได้สร้างเป็นซีรีส์แบบ love sick ด้วย ถึงจะเป็นพวกช่องดิจิตัลก็เหอะ ถ้าเรื่องนี้น่าจะดังและขายดีเหอะ แต่เรื่องอื่นนี่เดาไม่ถูกเหมือนกันว่าขายดีขนาดไหน รู้อย่างเดียวราคามันแพง กูไม่ค่อยชอบอ่านนิยายในเวบด้วยเลยเน้นไปทางนิยายแปลดีกว่า
กูว่าโซตัสมันไม่สนุกเลย กูอ่านแค่ตอนต้นๆ ทนไม่ไหว แล้วก็ข้ามไปอ่านตอนจบอีกที ก็รู้เรื่องนะไม่ได้พีคหรือสนุกน่าติดตามอะไรทั้งนั้น พล๊อตกลวงๆ
>>41ต่อให้เป็นนักวาดโนเนมงานดีก็เถอะ ควรจะจ่ายราคาที่โอเค ไม่ถูกไป เพราะคิดเรทถูกไงมันเลยมีแต่คนคิดว่างานอาร์ทถูก งานดี เขาก็จ่ายค่าปกให้กันแบบสมน้ำสมเนื้อ อย่างต่ำรับวาดภาพปกก็ 3-4 พันว่ะ มันฟูลซีจีนะมึง แต่นาบูจ่ายเป็นหมื่นเพราะว่าเค้าคิดว่าค่าฝีมือมันคุ้ม แล้วจ้างคนต่างประเทศก็ราคานี้ด้วย เขาไม่ได้คิดถูกๆ ให้ได้งานเหมือนในไทย พี่ไทยมันกดค่าแรงเยอะ (กูบ่นยาวหน่อย เพราะกูก็เป็นคนนึงที่ทำงานวาดภาพ) ลืมตอบไป ถ้าวาดปกหนังสือจากสำนักพิมพ์เขาคิดเรทเพิ่มกว่าที่มีคนจ้างวาดทั่วไปไม่มากหรือแล้วแต่คน แต่ส่วนใหญ่จะอัพขึ้นไปหน่อย เพราะหนังสือมันต้องทำหน้าหนัง จัดอาร์ตบนหน้าปกอีก ยุ่งยากกว่าทำฟูลซีจีรูปนึง
กูว่าหนังสือนาบูมันแพงไป กูซื้อไม่ลง บางเรื่องซื้อมาแทบจะปาติดข้างฝา ถ้าระดับ 250-350 ยังโอเค แต่ 400 นี่ไม่ไหว ใครจะไปซื้อลง...แถมเป็นนิยายประเภทไม่หยิบมาอ่านซ้ำสองอีก รู้สึกเปลืองเงิน 555
>>51 คิดเหมือนกู แล้วยิ่งระบบพี่ว้ากโซตัสอะไรนั่น ปลอมชิบ อ่านแล้วหงุดหงิด ฟฟฟฟฟฟฟ กูผ่านโซตัสมา ไอ้ที่เขียนในเรื่องแม่งไม่ใช่ว่ะ...
>>52 กูเห็นด้วยนะว่านักวาดควรได้ราคาที่สมน้ำสมเนื้อตอบแทนผลงาน บางปกได้หลักหมื่นกูก็เห็นด้วย แต่ถ้า สนพ ผลักภาระให้ผู้บริโภคจ่ายค่าปกราคานี้กับนิยายที่ด้วยราคาแบบนี้ไปอ่านนิยาย ราคาหลัก 200 กว่าบาทก็สนุกพอๆ กันหรือสนุกกว่า ก็ให้เขาจ่ายราคานั้นไปเถอะ ซื้อมาเก็บสะสมไม่ไหวว่ะ ซึ่งกูว่ามันไม่ใช่ความผิดใครเลย อุปสงค์อุปทานล้วนๆ แต่ สนพ เขาก็ดูโตวันโตคืนดี คงมีคนยินดีจ่ายราคานี้อยู่เยอะแหละ
ส่วน Sotus โนคอมเม้นว่ะ ส่วนตัวมองเป็นนิยายเกาะกระแสตอนเขาฮิตมุกพี่ว้ากตัวร้ายกับนายปีหนึ่ง แต่มาช่วงกูอิ่มตัวกับนิยายแนวมหาลัยเต็มทีแล้ว พอเห็นก็เลยมองข้ามไปเลยว่ะ
อยากอ่านแนวออฟฟิศเลิฟที่ไม่มีมาเฟีย ระเบิดภูเขา เผากระท่อมว่ะ แต่ไม่มาเกย์แตกหน่อยาวเกิน มีใครพอแนะนำได้มั้ย
มีด้วยเหรอวะนิยายวายไทยราคา 200 กว่าๆแล้วสนุก กูว่างานนาบูถึงแพงก็ยังดูมีคุณภาพมากกว่างานของพวกนักเขียนวายไทยที่พิมพ์กับพวกสนพ.เจ้าใหญ่ออกมาได้ทุกเดือนบนดินล่ะวะ
แล้วกูก็เห็นด้วยว่าวาดปกราคาไม่ใช่แค่พันสองพัน มึงเห็นใจสายผลิตหน่อย จะเอาถูกๆดีๆมีคุณภาพ สายผลิตแม่งก็แดกข้าวเหมือนกันนะเว้ย
แล้วนิยายสนุกของมึงก็ลางเนื้อชอบลางยาว่ะ มันอาจไม่ตรงรสนิยมของมึง แต่มันถูกใจตลาด ขายได้ก็จบ
ถ้างานดีมีคุณภาพคนไม่สนับสนุนแล้วสายผลิตจะมีแรงใจทำงานต่อเหรอวะ อ่านในเน็ตเอาสบาย แต่พองานออกมาแม่งก็ไม่ช่วยกันซื้อ พองานห่วยมึงก็ด่า แทนที่จะมาช่วยวิจารณ์นักเขียนแบบสร้างสรรค์ กูเห็นแล้วหงุดหงิด
>>54 กูหมายถึงกูไปอ่านนิยายอื่นที่ไม่ใช่วายจะนิยายรักชายหญิง นิยายแฟนตาซี นิยายสืบสวนแต่สนุกเหมือนกันในราคา 200 กว่าๆ ว่ะ
เรื่องปก กูไม่คิดว่าพันสองพันนะ อันนั้นก็เหี้ยเกิน สมัยนี้อย่างต่ำๆ ก็ควร 3-4 พัน ถ้างานละเอียดกว่านั้น หรือมีชื่อเสียงจะให้ราคาอะไรกันก็ตามแต่ ในแง่คนซื้อกูเน้นไปที่ราคาตอนปลายทางน่ะนะ
ถ้างานดีมีคุณภาพคนไม่สนับสนุนแล้วสายผลิตจะมีแรงใจทำงานต่อเหรอวะ >>> สำหรับกูตอนนี้ งานดีมีคุณภาพแต่ราคากูจ่ายไม่ไหวกูก็ไม่ซื้อ แต่ถ้าใครจ่ายไหวก็ตามสบาย ลางเนื้อชอบลางยา แต่สำหรับกู กูเข็ด ซื้อมาอ่านได้ครึ่งเล่มก็ทนไม่ไหว พลิกมาดูราคา ไอ้เหี้ยเอ๊ยยย เสียเงินไป 300 กว่าบาทเสือกอ่านไม่จบอีก สัสเอ๊ยยยยย หรือที่พออ่านจบนึกออกก็ รักนี้ลิ้นกับฟัน กูเอาไปอ่านระหว่างเที่ยวก็อ่านจบนะ แต่ถามใจตัวเองตอนนั้นว่าเสียดายเงินมั้ย ก็เสียดายเงินว่ะ... คือมันไม่มีอะไรจดจำได้ ผ่านมาผ่านไป
แต่กูยอมรับตัวเองอย่างว่าพฤติกรรมกูไม่เข้ากับการอ่านสมัยนี้เองด้วย ตามหลักมึงก็ควรไปอ่านตัวอย่างในเนทก่อนสักครึ่งเล่มก็น่าจะตัดสินใจได้ว่าควรซื้อมั้ยนั่นแหละ ไอ้แบบเห็นปกสวย อ่านพลอตคร่าวๆ แล้วตัดสินใจซื้อมันไม่เหมาะกับนิยายสมัยนี้ว่ะ
>>55 ก็กูถึงให้เทียบระหว่างนิยายวายไทยกับนิยายวายไทยไง ถ้าไปเทียบกับหนังสือประเภทอื่นมันก็คนละอย่าง เหมือนมึงเทียบตลาดขายผัก กับตลาดขายปลา ถึงเป็นหนังสือเหมือนกันนักอ่านก็คนละกลุ่ม
แล้วก็ต้องยอมรับว่านักเขียนวายไทยไม่ใช่ระดับซีไรต์ นิวยอร์กเบสเซลเลอร์ เขียนแล้วแม่งจะได้ข้อคิดชีวิตซาบซึ้งฮอลลิวู้ดเอาไปสร้างเป็นหนัง
ฝีมือมันมีเท่านี้ก็ต้องยอมรับว่ามีเท่านี้ มึงคิดว่าไม่คุ้มเงินก็ไม่ต้องซื้อ แต่เอานิยายวายไปเทียบกับหนังสือขึ้นหิ้งแม่งก็ออกจะผิดตรรกะไปหน่อย
เอาเป็นว่าตอนนี้กูเจอนักเขียนวายไทยที่ไม่ใช่แนวสไตล์แจ่มใส เดินเรื่องจีบกันเอากันอย่างเดียวกูก็แทบจะก้มกราบแล้ว เปิดเด็กดีเล้าเป็ดทุกวันนี้กูต้องงมหาเป็นสิบหน้า กว่าจะเจอที่พออ่านได้สักเรื่อง
อยากอ่านนิยายดีๆแม่งก็ช่วยๆกันพัฒนาสิว่ะ ทุกวันนี้กูยังเห็นพวกฟุใหม่ๆกรี๊ดกร๊าดกับฉากผู้ชายเอากันอยู่เลย กูนี่แทบจะกรอกตามองบน
อ่านนิยายทั่วไปที่ราคาย่อมเยาว์ ยังจะหาเรื่องสนุกๆได้เยอะกว่านิยายวายราคาแพงหูดับตับไหม้ที่นานๆจะเจออะไรแจ่มๆซักเรื่องว่ะ
กูซื้อรักนี้ลิ้นกับฟันมาอ่าน กูอยากเข้าไปในหนังสือแล้วกระโดดถีบอีถ้วยฟูชิบหาย เป็นนายเอกที่น่ารำคาญเหี้ยๆ มันดูเป็นผู้หญิงมากกว่าผู้ชายอะ ขี้บ่น ขี้งอน ขี้โวยวาย ปากบอกตัวเองแมน แต่พอพระเอกลูบไล้ แม่งแยกขาให้ทันที โถ อีเกย์สาว ถ้าจริตมากกว่านี้กูชี้ทางไปยันฮีเลยข่ะ แปลงเพศซะจะได้ไม่เป็นภาระคนอ่านและไอ้พระเอกมันนะหนู
กูเจอนิยายวายไทยราคาเกือบครึ่งพัน แต่ข้างๆมี Fate Diary วางอยู่เล่มละ 275 กูว่านิยายวายไทยไม่แพงไปเลย ฮ่าๆๆๆ
เข้ามาคิลมู้ด อ่าน 69 ตอนล่าสุดกันเถอะทุกคน
กูรอวันที่ขุ่นนิคจะถลำลึกไปมากกว่านี้ไม่ไหวแล้ว แต่หมั่นไส้ไวเปอร์สัตว์ๆ
พูดถึงเล้า ช่วงนี้ในเล้ามีอะไรดีๆให้อ่านมั้ยวะ เปิดไปไม่รู้จะอ่านอะไรเลยว่ะ
>>59 ตอนนี้กูสงสารน้องเกลว่ะ โคตรหน่วง อยากรู้ว่าแพทริคมันจะเอาไงต่อ อย่าบอกนะว่ามันจะจับน้องปลาทองกู คือถ้าโดนจับได้น้องเกลต้องตายป่ะวะ กูไม่ยอมนะเว้ยเฮ้ย ส่วนนิโคลัสนี่กูว่ามีแววดิ่งสู่ความดำมืด ติดบ่วงคีธแบบดิ้นไม่หลุดอะไรแบบนั้น แต่กูยังสงสัยว่ามันจะรักกันได้ไง อย่างคู่ปลาทองนี่เห็นชัดว่าต่างคนต่างมีใจ แต่เสือกลงเอยกันลำบากเพราะอยู่คนละฝ่าย แต่ถ้าแพทริคมันยอมเผยความรู้สึกกว่านี้ น้องเกลอาจใจอ่อนยอมพลีกายถวายบัวก็ได้นะมึง
>>58 มึงทำกูลั่น 555 แต่จริงๆสำหรับกู นิยายวายคนไทยแต่งของค่ายใหญ่ๆ ราคา 100 กว่าๆ 200 มันไม่ตอบโจทย์กูเลยว่ะ พล็อตอ่อน สำนวนงั้นๆ ไม่มีอะไรแปลกใหม่ กูเสียดายตังค์นะเวลาซื้อ เหมือนคนแต่งก็ไม่ได้ทุ่มเทอะไรนักหนา งานเลยออกมาแค่นั้น กูก็ไม่อยากทุ่มเทให้มันเหมือนกันว่ะ สู่เก็บตังค์ไว้ซื้อนิยายที่โดนกว่านั้นดีกว่า
พูดถึงเรื่องราคากับคุณภาพ 50เฉดของสีเทานี่พวกมึงคิดว่ายังไงมั่ง กูไม่เคยอ่านแต่อยากรู้ว่าคุณภาพการเขียนโอเคมั้ย
เพราะราคามันก็ไล่ๆกับพี่ว้ากตัวร้าย ถูกกว่านิดหน่อยแต่เล่มหนากว่าพี่ว้ากแถมเป็นนิยายแปล
ตัวปกเขียนไว้ด้วยว่าเนื้อหาเหมาะกับผู้มีอายุ21ปีขึ้นไป
พูดถึงราคาหนังสือ กุว่าพวกไพเรทนิยายแปลก็แพง เดี๋ยวนี่ราวๆ270อัพกันแทบหมด ทั้งที่ก็ไม่ต้องจ่ายค่าซื้อlcค่าปกทำไมมันแพงจังวะ ถึงจะพิมพ์น้อยกว่าพวกสนพ.ลิขสิทธิ์ทั่วไป แต่ราคาต่างกันเป็นร้อยนี่กุซีดอะ แถมบางเจ้าชอบมีของแถมรอบจอง กุก็หน้ามัวตามัว หนุกไม่หนุกไม่รู้ขอจองไว้ก่อน กลัวพลาด แต่จองทีก็หลายเล่ม ตังค์ไม่พอ แถมตอนนี้กุเจ็บใจเล็กๆ เพราะพวกเล่มเล็กแถมรอบจองบางอันกุจองไม่ทัน ตังค์ไม่พอแล้วมาหามือ2ทีหลังก็โดนอัพราคา ทีนี้พอมีคนไปถามทางค่ายว่าทำขายแยกได้ไหม ค่ายก็ไม่ตอบ แต่มาอัพเดทว่าอีกไม่นานจะมาเปิดจองหนังสือได้ เฮ้อ คือจะบอกไม่ทำขายเดี๋ยวคนไม่จองก็บอกตรงๆ หรือจะทำขายแล้วขอโทษพวกที่จองพอเป็นพิธีก็ได้ กุจะได้รู้ว่าควรทำใจดีไหมยังไง แต่เล่นไม่ตอบไรเลยนี่เซ็ง นี่ก็หวังมองโลกแง่ดีอยู่ว่าลึกๆว่า เออ ค่ายอาจไม่ทันเห็นแค่เข้ามาอัพเดทเฉยๆไม่ได้อ่านโพสต์อื่น เดี๋ยวพอเปิดจองแล้วไรแล้วจะมาตอบให้ชัดๆบ้าง แต่แหม่ กุก็เสียใจ ไม่อยากนึกเทียบหรอกนะว่าทีคนถามว่าหนังสือเล่มโน้นเล่มนี้ยังมีมั้ย ซื้อได้เปล่าดันตอบได้ เฮ้อ (บ่น&ระบาย)
>>62 กูก็สงสารน้องเกล คือน้องแกไม่ได้เหมาะกับการมาทำอะไรแบบนี้อยู่แล้ว เห็นชัดจากที่ตัวตายตัวแทนมีคนตายนู่นนี่นั่น คนพิการแล้วนางเสียใจแบบนี้แล้ว คือใจไม่ได้เด็ดพอจะทำอ่ะ แต่ถ้าผ่านไปนาน ๆ คงทำใจได้มั้ง ตอนนี้กำลังคิดว่าแพทริคจะทำยังไงกับเกล+กูสงสัยเรื่องสายที่โทรมาบอกว่าคนรู้จักน้องเกลตายแล้ว อยากให้น้องเกลไปงานศพ จะหลอกหรือเปล่าวะ กัวอยู่
ส่วนนิคนี่โดนขุ่นคีธไซโคบ่อย ๆ อาจเตลิดก็ได้ไมน์เบรกแม่ง เดี๋ยวก็รัก-------
ปล.กูหมั่นอีไวเปอร์มากเลย พวกทหารป่าเถื่อน อห มึงนี่ไม่ป่าเถื่อนเลยเนอะ
>>63 นี่ต้องการอะไรอ่ะ? ต้องการบอกว่าพี่ว้ากกากกว่าในราคาที่แพงกว่าใช่ไหม สำหรับกูถือว่ากากทั้งคู่
โซตัสก็บทอ่อน ไม่เน้นด้านไหนทั้งนั้น อย่างกับคัมภีร์โซตัส(ปลอมๆ)จนกูสงสัยตัวเองว่ากูอ่านนิยายรักอยู่หรือเปล่า คำพูดความคิดตัวละครก็อ่อนๆ ไม่สมอายุ
50 เชด ก็พอกัน ไร้สาระ เพ้อฝัน ทุกอย่างปลอมพอกัน แต่กูชอบที่นางเอกแม่งหลอกพระเอกให้พาไปนู้นไปนี่ ให้ทำนู้นนี่ให้แล้วค่อยยอมเขา อย่างน้อยก็ยังมีหัวคิดดี(นิดนึง)
ในนาบูกูอ่านอยู่หลายเรื่อง สนพ.นี้ไม่ได้มีแค่ลิ้นกับฟันและโซตัส เห็นพวกมึงโวยวายจะเป็นจะตายทำเหมือนโลกนี้มีอยู่สองเรื่องนี้ กูว่าสนพ.นี้ก็มีที่สนุกซึ่งคุ้มค่ากับเงินที่เสียไป(เช่น ES Company,Goat Howling) ที่สำคัญ กูรวย กูมีเงินจ่าย
นิยายเก่าแล้ว มีใครอ่าน wind with voice ไหม
เห็นแจ่มใสประกาศรับต้นฉบับวายแล้วว่ะ กูนี่รอลุ้นว่าจะเอายุ่นดีๆมาแปลมั่งรึเปล่า รึจะมีแต่วายไทย
คุยกันเล่นๆละกัน อยากรู้ว่านิยายนาบูพวกมึงชอบเรื่องไหนสุด กูชอบ piece of time มากกกก แต่ของค่ายนี้ก็ไม่ได้อ่านเยอะหรอก ซื้อหมดแม่งล้มละลาย
กูชอบ stich to love กับ Es company น่ารักดี
มีใครเคยอ่านสมบัติพระศุลีเปล่าวะ จิ้น Y ได้เหมือนเพชรพระอุมาไหม กูคิดว่าแงซายกับรพินทร์น่ารักดีเลยสงสัยว่าต้นฉบับเพชรพระอุมามีตัวละคร 2 ตัวนี้ที่ชวนจิ้นได้บ้างเปล่า
Stitch the Love กับ TWINS ของนาบูตอนจบโอเคมั้ยว่า กูอ่านถึงแค่ที่มันไม่ลบอะ
>>82 มันอ่านไม่สนิทใจเหมือนเมื่อนก่อนอะ เพราะมันเหมือนสมบัติพระศุลีมากจริงๆ เพียงแต่สมบัติพระศุลีมันไม่ได้มีความรักชัดแจ้งอะไรขนาดนี้ ไม่ได้หยอกกันเล่นแบบรพินทร์แงซายอย่างถ้าผมเป็นหญิงจะรักผู้กองไรงี้ ส่วนพี่เชษฐา กูว่าฮีเป็นเกย์ว่ะ ไม่ได้หมายถึงไม่มีบทอย่างว่ากับหญิงนะ แต่ท่าทางกับลักษณะให้มาก อายุขนาดนี้ ยศขนาดนี้ไม่แต่งงาน แต่ขลุกอยู่กับเพื่อนผู้ชายอย่างเดียว เอาเถอะ กูจิตใจสกปรกเองล่ะ
พี่ชายใหญ่เป็นเกย์นี่กูจำได้ว่าเคยมีประเด็นถกเถียงกันเรื่องนี้ในพันทิปก่อนปรับปรุงเว็บอยู่นะ กูอ่านแล้วขำ
เรื่องพี่ใหญ่เป็นเกย์นี่เคยเถียงกันถึงขนาดเข้าหูพนมเทียนจนเค้าต้องออกมาชี้เเจงในพ๊อคเกตบุ๊คเลยว่ะ
เรื่องเชษฐานี่กูจิ้นกับอนุชาว่ะ U_U ในเรื่องแค่ว่าทะเลาะกันจนพี่กลางหนีออกจากบ้านน้องสาวไปกล่อมจนต้องมาตามกัน เหย ทะเลาะกันเรื่องอะไรทำไมไม่แจกแจง กูว่ามันน่าจะมีซัมติง... /ฟิลเตอร์ฟุจัดเต็ม
>>92 ถ้าตามเนื้อเรื่องคือมีชะนีนางหนึ่งเป็นกิ๊กกับเชษฐา(ไม่บอกว่าคบกันถึงขั้นไหน) แต่อนุชาไม่รู้ แล้วนางก็ไปเล่นหูเล่นตากับอนุชา พออนุชาจะจริงจังนางก็โผกลับไปหาเชษฐา อนุชาไม่รู้ว่าสองคนนี้คบกันมาก่อนเลยน้อยใจว่าพี่แย่งแฟน ก็เลยเตลิดไป สุดท้ายเชษฐาก็เลิกกับชะนีนั่น
>>93 >>94 นี่ 92 นะเพื่อน แต้งกิ้วมาก กูนี่จำอะไรตรงนั้นไม่ได้เลย /ลูบหน้า ภาคสองนะมึงเอ้ย กูจำอะไรไม่ได้ยิ่งกว่านี้อีก จำได้ลางๆเรื่องนายทหารไทยที่ไปกับทีมผู้กองทำตัวหมาน้อยใส่ผู้กองมากแค่นั้น
อื้อ นี่พึ่งนึกขึ้นได้ >>83 นอกจากคุณหญิงกับเมยานีแล้ว รู้สึกคุณหญิงมีซีนโดนมาเรียลวนลามตอนอาบน้ำด้วยนะ 555555+
>>94-95 กูว่าจุดนี้บทไม่แน่นว่ะ เพราะเล่มแรกๆ พี่ใหญ่แกเฉยๆไม่อยากตามน้องเลยนะ ถ้ากูจำไม่ผิดเรื่องมันบรรยายประมาณว่าเพราะดารินคิดถึงพี่กลางเลยขอพี่ใหญ่ให้มาตามพี่กลาง มีบทสนทนาอันหนึ่งที่ดารินแขวะเชษฐาประมาณว่าถ้าไม่ใช่เพราะตัวเธออยากตามหาพี่ พี่ใหญ่คงไม่มาตามพี่กลาง ประมาณนี้มั้ง
หรือตอนแรกพี่ใหญ่นึกว่าน้องไปเที่ยวป่าธรรมดาไม่ได้หลงเข้าไปในป่าที่อันตรายไปตามหาเพชรพระอุมาเลยขี้เกียจตามรอน้องกลับ แบบนี้รึเปล่าวะ
ภาค 2 กูประทับใจแหม่มกินงูรพินทร์มาก 555555555555555
กูชอบแหม่มเบลนะ นางตรงไปตรงมา ซื่อสัตย์ต่อตัวเอง แล้วก็ไม่ซึน แหม่มคริสนี่อีโม ดราม่า กูว่าน่ารำคาญว่ะ
>>100 กูเห็นด้วย จำได้ว่าตอนเล่ม 48 ที่จะกลับไปกันแล้วแหม่มคริสได้รับการสืมทอดวิทยายุทธไฟเย็นมา กูร้องเหยดเลย godmodddddd
ออกจากภาคสองดีกว่า เพื่อนโม่งว่าโมเมนท์รพินทร์แงซายอันไหนพีคสุด เท่าที่กูจำได้คือตอนที่ไปพักกับลิงๆอ่ะ แล้วแงซายเหมือนโดนก้อนหินทับแบน แล้วพรานใหญ่โดนแมงมุมพิษกัดแล้วฮีกลับมาช่วย มันอีมูชันนั่ลมากกกกกกกกก (กูมีเฮดแคนนอนว่านายหญิงจะหยวนๆเวลาสองคนนี้มีโมเมนท์กันออกหน้าออกตา เพราะแงซายเป็นตัวโปรด 555555)
>>101 ถ้าเป็นผู้หญิงผมคงรักผู้กองไปแล้ว แต่ส่วนตัวชอบโมเม้นท์ที่ดารินตบหน้าแงซายแล้วรพินทร์มาปลอบว่าอย่าโกรธนายหญิงเลย นายหญิงรักมึงนะ(แต่มึงเสือกกวนตีนเอง 55555)
ปล.ภาค2ไม่ชอบตรงเวทย์มนต์ว่ะ ภาคแรกปูบทมาอย่างดี ว่ารพินทร์มีอาคมนะ แต่ก็ไม่ใช้และพยายามพูดในเชิงวิทยาศาสตร์ตลอด มาภาคสองแม่งกลายเป็นนิยายแฟนตาซีไปเสียชิบ
>>102 จริงๆต้อง ถ้าผู้กองเป็นผู้หญิง ผมจับผู้กองทำเมียไปแล้--
ไม่ชอบเหมือนกูเลยยย ดูแฟนตาซีสัสๆ แถมเนื้อเรื่องันอืดๆมีแต่ไอ้มันตรัย ภาคแรกมีตัวนู้นตัวนี้เยอะเเยะ
แต่พอภาคสองฉากมันเครียดเกิน สวีทระหว่างรพินทร์กับดารินก็ไม่มี ฉากกวนตีนกับแงซายก็ไม่มี หมดสนุกไปเยอะ
>>103 ภาคสองกูอ่านผ่านๆ ตอนนั้นกูอยู่ปี3 รุ่นพี่กูเช่าหนังสือมาอ่าน ภาคแรกกูอ่านจบตั้งกะอยู่ ม.ปลาย
พี่เค้าก็บ่นเหมือนมึงอ่ะ ตัวโกงมีแค่มันตรัย แล้วก็ย้อนไประลึกชาติ
ภาค 2 กูชอบแค่สองอย่าง ไอ้ด้วนกับลูกสาวพญานาค เออจะว่าไปมีเฉลยรึยังวะว่านาคเทวีเป็นใคร กูจำได้ว่ามีบทพูดประมาณว่า เธอกับรพินทร์เกี่ยวพันกันในชาติก่อน(นาคเทวีเป็นคนพูดเอง) บทของรพินทร์กับนาคเทวีนี่กูอ่านแล้วนึกถึงการ์ตูนญี่ปุ่นที่พระเอกเป็นพวกซิสค่อนมีพี่สาวคนสวยมาช่วยเหลืออะไรหลายๆอย่างเลยว่ะ 5555
รวมเรื่องสั้นสุดเสียวของน้องยีนส์ร่านควยได้ตีพิมพ์แล้วนะคะ http://www.tunwalai.com/chapter/286766/pre-order-uncensored-คลังลับฉบับน้องยีนส์-หน้าปกและการเปิดจอง
กูต้องขอโทษด้วย แต่ จากใจจริงเลยนะ ตอนเลื่อนหน้าจอปื้ดๆแล้วเจอคำว่าร่านควยแล้วกูสตั้นท์มาก U_U (ขอให้ขายดิบขายดีเน้อ)
>>106 กูเคยอ่านอยู่ ใช้คำว่าร่านควยกับนายเอกเรื่องนี้ถือว่าสุภาพแล้วนะ แต่กูนึกคำที่แรงกว่านี้ไม่ออกแฮะ
เย็ดแฟนตาซีมาก เย็ดทุกที่ทุกตอน 2p-20p เย็ดกลางสนามบอล เย็ดบนรถทัวร์ แต่รู้สึกไม่มีเย็ดในน้ำมั้ง
บรรยายได้แรดที่สุดแล้ว ใส่กางเกงสั้นเสมอหูเข้าวิน ไปไหนก็มีแต่คนเรียกว่าคนสวยๆ ตุ๊ดเด็กร่านควยมาก
โอเค เจอตรงที่นางบอกว่าแต่งตัวอยู่บ้านธรรมดา เสื้อกล้ามซีทรูบ็อกเซอร์แค่คืบไม่รู้ว่าทำไมใครเห็นก็ต้องตะลึงแล้ว นี่มันฮามาก น้องยีนส์แม่งมั่นมาก ขำที่บอกว่าแรดด้วยตัวเองไม่ใช่เด็กมีปัญหาแต่อย่างใด โอ้ยย ตุ๊ดเด็กน่ารักน่าหมั่นไส้จริงๆ (โชคดีที่น้องร่านในแฟนตาซี ไม่งั้นพี่จะกังวลกับการนิยมสดของน้องมาก omg 20p....)
ยินดีกับคุณคนเขียนนะคะที่ได้ตีพิมพ์ ขออวยพรขายดิบขายดีอีกทีนะ ><
จริงๆใช้คำว่าgangbangไปเลยก็ได้มั้ง๕๕๕
ว่าแต่รวมเล่มนี่จะดีจริงๆเหรอวะ เกิดสุ่มตรวจเจอทีนี่ชิบหายเลยนะมึง.. พยายามเพ่งสนพ.แต่ไม่คุ้นเลย คือสนพ.บนดินปะ??
เรื่องความแฟนตาซีกูไม่มีปัญหา(ไม่ได้ชอบแต่ก็ไม่ได้คิดว่ามันแย่)
แต่รูปประกอบนี่มีปัญหาว่ะถ้ากูเป็นสายวาดมาเจองานตัวเองในฟิคแบบนี้แถมเปิดสาธารณะนี่กัดลิ้นตาย๕๕๕๕
ดูชื่อคนวาดปก คนเดียวกับที่มีประเด็นก๊อปคอมโพสรูปแล้วเนียนโม่งมาตอบหรือเปล่าวะ
กูฮาเม้นท์ "กลัวยีนส์จะเป็นเอดส์จริงๆ" สัสๆ จริงของมันนะเว้ย 555555
กูกดเข้าไปอ่าน guy naxt door นี่อะไรวะ มีแต่ next ไม่ใช่เหรอ
ตอนหลังน้องยีนส์เลิกร่านควยเพราะหาผัวเด็กได้แล้ว แต่จะเขียนแยกไปอีกเรื่อง ส่วนเพื่อนปอมันก็จะยังร่านต่อไป
อ่านไปได้แค่ 3-4 ตอนก็ต้องร้องเหี้ยหนักมาก นิยายอะไรวะ ไม่มีเหี้ยอะไรอย่างอื่นเลยนอกจากเอากัน สมแล้วที่คนอต่งมันบอกว่าไม่ใช่นิยาย แต่เป็นคลังเก็บเอ็นซี
กูชอบตอนที่ใช้ไอติมจัง
ว่ากันตรงๆนะ ที่ไอ้เรื่องนี้ได้ตีพิมพ์เนี่ย ไม่อยากด่าคนแต่ง เพราะคนแต่งก็ออกตัวแต่แรกว่าจะไม่แต่งเนื้อหาเหี้ยอะไรเลย จะแต่งแต่ฉาก nc18++ เพราะจะฝึกแต่งอันนี้ อยากแต่งอันนี้ ไม่อยากด่าคนซื้อด้วย ว่าจะจ่ายตังค์ซื้ออันนี้มาเก็บไว้ในบ้านจริงๆน่ะเหรอ เพราะเงินคุณ คุณอยากจ่ายเพื่ออะไรมันก็เรื่องของคุณ แต่อยากถามสำนักพิมพ์ว่าอะไรทำให้คิดอยากตีพิมพ์เรื่องนี้ มองเห็นคุณค่าอะไรถึงอยากเผยแพร่ออกไปในวงกว้าง อะไรที่ทำให้รู้สึกอยากเชิดชูเรื่องนี้ไว้บนแผงหนังสือ จะได้ไม่ต้องไปหาอ่านทางเน็ตให้เปลืองไฟ
เรื่องที่เน้นncเยอะๆมันกลายเป็นจุดขายไปเเล้วไง อะไรที่มันขายได้สนพ.ก็เอาหมดล่ะกูว่า
ลองกดสุ่มไปอ่านดูตอนหนึ่ง เจอฉากตุ๊ดสองคนเล่นด้วยกันแล้วแบบ....
ปล.กูว่าเรื่องนี้มันก็เหมือนพวกการ์ตูน h ที่ดำเนินเรื่องด้วย h โลจิควะ 5555
กูเคยอ่านอยู่นะ น้องยีนส์เนี่ย เห็นมันดังเลยเข้าไปดู แล้วก็เลยเผลอไปอ่านเรื่องอื่นๆด้วย
กูชอบเรื่อง our love ของคนเขียนคนนี้มากกว่า เด็กๆน่ารักดี เสียดายแม่งดอง แถมไม่ดังเพราะไม่ติดเรทใช่ป่ะ ฮือออออ
อยากได้ใสๆ น่ารักๆแบบเรื่องนี้อีก จะหาได้ที่ไหนบ้างวะ กูเบื่อแนวแรงๆชิบหาย แนวละครหลังข่าวก็เบื่อ น้ำเน่า ดราม่า กูเบื่อหมด
มึงงง มีใครอ่าน This time... Lucky in Game, Lucky in Love บ้างงง
EverY แม่งได้ลิขสิทธิ์ไป ตอนแรกกูคิดไม่ถึง แต่พอมาคิดอีกทีก็ตรัสรู้
คนแปลก็แปลเรื่องว่าด้วยอาชีพนางสนมของมากกว่ารัก ไม่แปลกที่จะ
ไปจบที่แจ่มใส แต่กูชอบเรื่องนี้ถึงตลอดเรื่องหยูหยูแม่งจะ win ตลอดเว
แต่กูไม่โฟกัสจุดนั้น กูไปโฟกัสแต่ท่านประธานนนน
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ทำให้กูอ่านแล้วรู้สึกมุ้งมิ้ง นิสัยประธานแม่งเอ๋อเร๋อมุ้งมิ้ง
ชิบหาย จนในที่สุดกูก็จิ้นให้พี่แกเป็นฝ่ายถูกกดไปเรียบร้อย อ่านแล้วบอกเลย
ประธานนิมันครบสูตรภรรยาผู้เพรียบพร้อมชัดๆ ส่วนเสี่ยวหยูแม่งก็เท่จนไม่เกรงใจ
ประธานกูเลยสัด
สุดท้ายหวังว่าeveryแม่งจะหาปกดีๆมาได้ และราคาไม่แพงเถอะ สาธุ
>>140 มึงก็ลองไปเสนอเรื่องที่มึงชอบไปให้เขาดิ แต่กูว่าคงยาก
ส่วนเรื่องนั้นใครยังไม่เคยอ่านพวกมึงก็ลองไปอ่านดูละกัน ถ้าไม่ชอบไม่แนวจะได้ไม่ชายตาแลหลวมตัวไปซื้อ
พอดีเรื่องนี้กูติดตามตั้งแต่ลงบทแรกเพราะเด็กดีกูสิงอยู่แต่หมวดอดีต ปัจจุบัน อนาคตหมวดอื่นอย่าหวังได้แอ้มกู
เรื่องของน้องยีนกูชอบเมฆกับเยลมากกว่าว่ะ ไม่ได้ชอบผัวเด็กกูว่าสองคนหน้าแซ่บกว่าเยอะ
>>138 กูมากรี๊ดเป็นเพื่อนมึงงงง กูตามมาตั้งแต่แรกเหมือนกันเพราะติ่งนักแปลมาตั้งแต่ว่าด้วยฯ
แม้หยูหยูแม่งจะแอบซูและชาติที่แล้วแม่งทำหลายวิชาชีพชิบหาย แต่กูรักกกกก
เฮียมู่แม่งน่ารักมากกก กูชอบเรื่องนี้ที่บางทีเขาก็หยอดมุกมาให้ขำ และขอบคุณที่แม่งไม่บรรยายฉากเรท กูกับเพื่อนจะได้ไม่ตีกันตายเรื่องใครกดใคร ไปจิ้นเอาเอง
มีตัวละครหลายตัวมากที่กูชอบนอกจากคู่ตัวเอก อย่างเลขาเฉา กูชอบเวลาปะคารมไม่ก็ร่วมแซะคนอื่นไปกับเสี่ยวหยู ปากคอคือไปด้วยกันได้
สองพี่น้องตระกูลมู่ กู้เลิฟคู่นี้สุด ตบมุกกันสนุกเลย 555 เสียดายที่โผล่มาก็ท้ายๆ เรื่องแล้ว ไม่มีพื่นที่ให้กูได้ติ่งมากนัก
จวงหยู่ ที่เกริ่นเหมือนจะมีปมนี่กูแอบคิดว่าอาจมีเรื่องแยกก็ได้
จงเจินหานอีกคน ที่สำคัญคือผู้เฒ่าเอี๋ยน! อารองของเฮียมู่ ซึนชิบหาย ซึนมาก เป็นห่วงหลานยังไม่ยอมพูด ได้แค่มาแซะกับแอบช่วย แม่งน่ารัก กูทำบาปด้วยการจิ้นกับพ่อเสี่ยวหยูแล้วเรียบร้อย //_\\
ไม่ได้เข้ามานานเพิ่งเห็นว่ามีห้องใหม่ละ
อยากอ่านนิยายแนวเคะแก่เมะกว่าดีๆ พอจะมีใครแนะนำได้บ้างมั้ย ไม่ต้องแก่มาก ซักประมาณ30กว่ากำลังดี ขอบคุณเพื่อนโม่ง
แก่กว่าเมะ*
ถึงอมานเต้จะออกกูก็ยังหาซาวดาเด้ไม่ได้อยู่ดี หวังว่าจะรีปริ้นท์นะ จริงๆกูหวังอยากให้รีซีรี่ย์ Pet Lovers ชิบหาย ไม่รู้จะมีโอกาสมั้ย TvT
>>148 -รักในความทรงจำ(BLY)ของอ.นางิระ ยู เรื่องแนวอบอุ่นๆ โดนเด็กตื๊อตั้งแต่สมัยยังอุ้มเด็กได้จนตอนนี้เด็กอุ้มได้ละ 55(นายเอกเงียบๆไม่ค่อยแสดงอารมณ์ พระเอกไทป์เกงคิบอย)
-ซีรี่ย์ ryuu&doctor ของอ.คิฟุ คานาเมะ เรื่องนี้เจ๋งสัสๆ โดนเด็กที่เคยเปลี่ยนผ้าอ้อมให้มาบอก ผมจะดูแลคุณหมอเอง 55555(พระเอกแนวหนุ่มน้อยขี้อาย นายเอกเป็นหนุ่มหน้าสวยบอบบาง แต่กูไม่รำคาญเลย 55)
-ซีรีย์เนโกยะของอ.เอดะ ยูริ
-หรือไม่จะรออันนี้มั้ย amefuri vega ของอ.นางิระที่กำลังจะออกกับ bly ตอนไหนก็ไม่รู้ โคตรฮีลลิ่ง
//กูรู้แค่นี้อะ ขอโทษมึง TT
มีใครเคยอ่านของ Meedees บ้าง แนะนำสักสองสามเรื่องที ปกติกูอ่านแต่นาบูเลยไม่รู้ว่าโดยรวมมีดีสเป็นไง กลัวซื้อมาแล้วเสียดายตัง
ของ MeeDees แนะนำเป็นนิยายแปลจีน สนุกดี อ่านได้เพลินๆไม่ขัดใจ ฉากวาบหวิวก็ใช้ได้ บรรยายพอควร แต่บางเรื่องก็อู้หูววววเลย ส่วนนิยายคนไทยของค่ายนี้ไม่รู้นะ ไม่เคยซื้ออ่าน
>>163 นายเอกเป็นตำรวจที่ชีวิตตกอับอดีตเคยเป็นตำรวจตงฉินมาก่อนเจอเรื่องเฮงซวยหลายเรื่องจนกลายเป็นพวกไม่เอาการเอางาน นึกภาพตำรวจไทยบ้างเราที่เอาแต่แดกเงินเดือนแต่ไม่ค่อยทำผลงานห่าอะไรเท่าไหร่ ไปเจอกับพระเอกที่ตัวเองเคยช่วยชีวิตไว้จากเหตุการณ์ไฟไหม้ แล้วอีการช่วยชีวิตครั้งนั้นมันเหมือนเป็นเกียรติยศของนายเอกเลยก็ว่าได้ แต่พอมาเจออีกทีก็คุยกัน จบท้ายด้วยนายเอกถูกมอมเหล้า ยอมให้เมะกดพร้อมกับยอมเป็นคนรักตั้งแต่ตอนแรก อื้อ อ่านไม่ผิดหรอกมึงตั้งแต่ตอนแรก แล้วจะมีตัวละครอีกตัวเป็นผู้บัญชาการตำรวจหนุ่มหน้าใหม่ที่มาตามตื้อนายเอกแบบรักเขาข้างเดียว ซึ่งนายเอกก็รู้ไม่ได้สนใจแต่อีนี่ก็ยังตื้อเหมือนเดิม จากนั้นมันก็ค่อย ๆ เฉลยอะไรหลาย ๆ อย่างงงงงงงง ซึ่งเป็นไปตามที่ >>162 มันค่อนข้างเบียว แต่กูคือว่ามันก็ผ่าน...อย่างน้อยในพล็อตเรื่องก็มากกว่าน้องยีนส์.. กูว่ากูเปรียบผิดเรื่อง
ด้านพล็อตกูอ่านแล้วกูขัด ๆ หน่อย โดยเฉพาะตอนจบ//หัวเราะ ไม่สปอยล์มึงลองไปหาอ่านในเด็กดีดู
คือกูเป็น 158 แหละแต่อันนี้ออนคอม ถ้าให้แนะนำนิยายอีกเรื่องกูก็ 69 ค่า ความดีงามของขุ่นคีธกับคาร์เรย์พระเอกเรื่องฆาตกรกูยกให้ขุ่นคีธ แบบนี้แหละที่กูต้องการความดีงามนี้้้้้้้้้้้้้้
>>145 กูก็ชอบเฮียเฉาเหมือนกัน ตัวประกอบเรื่องนี้กูปลื้มทุกคน บอดี้การ์ดกูก็ชอบ อารองแม่งก็ซึนจริงๆ กูชอบตอนที่แกมาพล่ามความเป็นมาของหยูหยู มีการสตั๊นตอนที่คิดว่าหลานมู่ของแกเป็นฝ่ายตามอีกต่างหาก และกูเห็นด้วยกับมึงที่ว่ามันไม่มีฉากเรท ปล่อยให้ชาวเราจิ้นกันเองกูชอบ มันฟินดี555 แต่กูก็ยังตีกับเพื่อนเหมือนเดิมเพราะกูทีมพี่มู่เป็นภรรยาว่ะ ดูท่าคนเขียนคงอยากให้คิดเอาเอง ชอบทำให้คนอ่านไขว้เขวอย่างตองคิงแม่งก็เอามาเล่น แถมหยูหยูแม่งแมนขนาดนั้นจะยอมได้เยี่ยงไร ส่วนพี่มู่ตอนแรกๆออกมาโคตรเท่ โคตรมาเฟีย หลังๆความเอ๋อความอึนความมุ้งมิ้งแม่งเริ่มออก หยูหยูหยอดนิดหน่อยแม่งหน้าแดงหูแดงมโนไปไกล ทำเขินเดินมือไม้ตรงกัน กูนิแทบลืมมาดประธานตอนแรกไปเลยอ่านแล้วพี่มู่แม่งเหมือนสาวน้อยอ่อนต่อโลกชิบหาย
>>172 ตกลงกูต้องสปอยล์หมดใช่ไหม 5555555 เออ กูอ่านแล้วไปกรี๊ดใส่เพื่อนเหมือนกันว่าเป็นเหี้ยอะไรมึงมอมเหล้าเย่อกันเสร็จแล้วมันกลายเป็นคนรักกันเลยเหรอ ควยยยยยยยย แล้วก็ตามอ่านต่อไปเรื่อย คือนายเอกมันเป็นเด็กจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า พ่อมันรักกับนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่ ซึ่งอีสองตัวนี้ดันร่วมมือกันยักยอกเงิน พอถึงจุดที่นายตำรวจคนนั้นหมดรักพ่อมันแล้ว พ่อมันก็ตัดพ้อโวยวายลงท้ายด้วยการฆ่าตัวตาย.... โดยแบบ อ๋อ ลูกที่กูเก็บมาเลี้ยงเหรอช่างหัวมันสิิิิิ <- กูอ่านตรงนี้แล้วร้องเหี้ยในใจ แล้วนายเอกมันก็รู้เรื่องนี้แล้วมันคิดแบบอีนายตำรวจคนนั้นเป็นคนทำ มันก็เลยจะหาทางเปิดโปง ปรากฏว่าไม่รอดจ้า เกือบถูกฆ่าตายลงท้ายเลยต้องย้ายที่ทำงานบ่อย ๆ ผ่านที่ทำงานก็เหมือนเจอคนเข้าหาบ่อย ๆ แต่แม่งไม่ค่อยเจอคนดีไงมึง อีนี่ก็ย้ายมาจนถึงกรมตำรวจปัจจุบัน
เจอกับพระเอกที่เป็นเด็กที่ตัวเองเคยช่วยชีวิตไว้ตอนเด็ก โดนเขามอมเหล้าก็เสือกใจง่ายตกลงปลงใจเป็นคนรักกันงี้ แล้วก็ไปเจอว่าพระเอกอ่ะแม่งฆ่าคนที่ทำอะไรไม่ดีกับนายเอกไว้หมดเลย จนช่วงหลัง ๆ อีตำรวจที่แอบชอบนายเอกมันสืบเจอว่าพระเอกฆ่าคนแล้วไมรู้เป็นห่าอะไร ตอนแรกรับปากดิบดีมากว่าจะทำเป็นเมิน ไป ๆ มา ๆ แม่งเหมือนแบบกูต้องได้ตัวนายเอกกกกก แล้วไปแหย่พระเอกจนแม่งฆ่าพ่ออีตำรวจนั่น
แต่....ฆ่าพ่อไม่ฆ่าลูกค่ะ ปล่อยลูกไว้ ก็เกิดเหตุการณ์บลา ๆ ช่วงใกล้จบเรื่องที่ถ้าพระเอกฆ่าอีตำรวจนั่นก็จบแล้วเสือกไม่ฆ่า แล้วปล่อยเป็นพล็อตโฮลว่าทำไมไม่ฆ่า ทั้งที่ผ่านมาคนที่มายุ่งกับนายเอกแม่งโดนเก็บหมด ไม่ว่าจะแฟนเก่า บลา บลา บลา
กูต้องเล่าตอนจบไหม 5555
ว่าไปเนบิวล่า จะออกคืนใต้เงาบาปต่อมั้ยวะ หายไปนานมาก กุอยากไปเสนอให้ค่ายอื่นทำต่อแทนแล้วเนี้ย ออกมาแค่2เล่ม
อยากอ่านเล่มของคุณพ่อตัวชิบหายวายปวงมากๆ
>>176 นางเอกมันรู้ตั้งแต่ช่วงแรกแล้วว่าพระเอกเป็นฆาตกร พอตอนกลางเรื่องพระเอกแม่งฆ่าแฟนเก่านายเอกทิ้ง แล้วพระรองมาบอกว่าที่บ้านไฟไหม้พระเอกเป็นคนทำเอง พร้อมชวนหนี นายเอกเลยยอมหนีไปด้วย กลายเป็นว่าพระเอกมาตามหาถึงที่แล้วขังพระรองไว้ในบ้านจุดไฟเผา นายเอกเลยวิ่งเข้าไปช่วย ตื่นมาอีกทีคือตัวเองอยู่ในห้องนอนถูกล่ามโซ่ขังไว้ ใช้ชีวิตแบบนี้เรื่อยมา จนเจอว่าพระรองยังไม่ตายอีพระรองก็แบบ พ่อกูโดนฆ่าแล้ว กูไม่กล้าสู้หน้าแม่กูไม่เหลืออะไรอีกแล้วนอกจากนายเอก เลยบอกว่าจะจับพระเอก นายเอกกลัวมากเลยไปตะล่อมให้หนีกันไปสองคน
ทีนี้มีย้อนอดีตเรื่องพระเอกนิดหน่อย ซึ่งกูว่ามีน้ำหนักไม่มากพอ มันบอกว่าเกิดมาในครอบครัวที่พี่สาวดีหมดทุกอย่าง ส่วนตัวเองห่วยทำอะไรไม่ได้เลย แต่ทุกคนในบ้านก็จะปลอบตลอดว่าไม่ต้องคิดมากงู้นงี้ มันเลยวางแผนฆ่าเพราะทำให้มันเกิดมาแต่ไม่รักมัน แล้วก็ตกลงพากันหนี วันหนีคือกำลังจะออกจากบ้าน นายเอกได้กลิ่นแก๊สแต่ไม่คิดอะไรมาก พอกำลังจะเดินออกเท่านั้นแหละ เสียงปืนดังบ้านก็บึ้ม ตัวนายเอกถูกลากออกมาข้างนอกโดยพระรองก็มีตัดพ้อนิดหน่อยแต่นายเอกปฏิเสธเด็ดขาดแล้ววิ่งกลับไปหาพระเอก <- จุดนี้กูตลกตรง ตัดพ้อท่ามกลางสายตาตำรวจคนอื่น
ไปเจอพระเอกสารภาพรักแล้วตายในกองไฟด้วยกัน
มีอีกตอนเป็นตอนที่พระรองเวิ่นเว้อหน้าหลุมศพแล้วก็จบ
พูดเรื่องตอนจบแล้วกูขัดใจ คนเขียนบอกว่าให้ตายเพราะเป็นทางออกที่สวยที่สุดสำหรับพระเอกที่ฆ่าคนมาเยอะ แต่กูว่า กูอยากได้แบบเบี้ยวก็ให้แม่งเบี้ยวไปเลย หนีไปใช้ชีวิตกันสองคนฆ่าให้เรียบเป็นบ้ากันทั้งคู่ ที่ผ่านมาไม่สมจริงเสือกจะสมจริงตอนจบ //คว-----
หมดแล้วมีรายละเอียดปลีกย่อยที่กุไม่ได้เล่า พิมพ์ในมือถือลำบากฉิบ
โม่งที่ขอให้กูเล่านี่มึงไม่โผล่มาแล้วเหรอ เฮโหลวววว ยังมีชีวิตกันอยู่มั้ย
งั้นกูถาม ติดใจตรงนี้ "ตัดพ้อท่ามกลางสายตาตำรวจคนอื่น" คือไม่มีใครสนใจเลยเหรอวะ ถามจริง
เเต่กูว่าจบเเบบมึงดูดีกว่าจริงๆนะ เอาให้บ้าเเม่งทั้งคู่เลย โรคจิตสองคนตายคู่ยังงี้มันไม่เรียกว่าจบสวยหรอก มันต้องก่ออาชญกรรมด้วยกันซะเลยเซ่!!
>>182 ไม่มีมึง ในนั้นมันบรรยายแบบ ลากนายเอกออกมาแล้วถามว่าทำไมไม่รักมัน พอนายเอกปฏิเสธแล้ววิ่งกลับเข้าไปมันก็ร้องไห้คร่ำครวญ ส่วนตำรวจคนอื่นมีบรรยายถึงแต่ไม่ได้มีอะไรเลยนอกจากแบบตำรวจอยู่รอบ ๆ งี้....
ใช่ กูอยากให้จบแบบนั้นมากกว่า ไม่เอาแบบอีห่าที่ผ่านมาไม่เรียลแต่อันนี้จะเรียล
ตำรวจกลายเป็นของประกอบฉากซะละ คือไอ้พระรอง มึงก็เป็นตำรวจก็หัดควบคุมอารมณ์เด้ นี่เวลางานนะเฟ้ย 555 สมจริงตรงไหนวะ ถ้านับทั้งเรื่องกูว่านี่คงเรียลสุดในเรื่องเเล้วว่ะ
ใครเคยส่งต้นฉบับไปสนพ. everY ของเครือแจ่มใสมั่งวะ
เห็นว่ารับแต่เรื่องดังๆ
ขอบ่นหน่อย เดี๋ยวนี้สนพ.เริ่มเปิดไลน์วายมากขึ้น กูก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ แต่ขอเรื่องดีๆหน่อยเหอะ แล้วก็เบื่อพวกเห่อหมอยที่ชอบประกาศศักดากันจัง
เออ สนพ.ใหม่เปิดเยอะจริง
แต่ถ้าวัดแค่คุณภาพ พวกมึงว่าค่ายไหนดี/แย่ยังไงบ้างวะ ทั้งเนื้องาน ปก คนเขียน โปรโมชั่น ฯลฯ
ขอจำกัดที่วายไทยก่อนนะ แปลมันไพรเรทเยอะ (สายแปลญี่ปุ่น)
สำหรับกู กูว่าสนพ.บนดินแบบ Meedees BLY ปกไม่ค่อยได้เรื่อง
แต่ด้านเนื้อหากูให้กล้วยติดลบที่สุด
กูว่าที่เด่นชัดตอนนี้คือ Nabu กูคิดว่ามันโอเคในระดับหนึ่ง แต่ถ้าเอาที่กูคิดว่ากูไม่โอเลยคืออี Rev publishing ห่าไรซักอย่าง อีที่ตีพิมพ์น้องยีนส์อ่ะมึง
ที่มันเปิดเยอะก็คงตามกระแสตลาดแหละมึง สายนี้มันขายสาววายได้แม่งก็ฮิตเปิดกัน ใครมันจะยอมให้สำนักอื่นแย่งเงินไปวะ เปิดแข่งแย่งลูกค้าแม่งซะเลยไรงี้ และกูก็เห็นด้วยว่าขอเรื่องดีๆที่ไม่ใช่แบบพวกละครหลังข่าว แย่งผัวแย่งเมีย มือที่สาม
กูโอเคกับ Nabu หลายๆเรื่องนะ แต่บางเรื่องก็กากหมูเหมือนกัน
ของกูนี่แล้วแต่เรื่องอะ ส่วนตัวกูไม่คิดว่ามีสำนักพิมพ์ไหนตอนนี้ที่ออกมาแล้วดีทุกเรื่องทั้งเนื้อหาและหน้าปกล่อลวง นาบูนี่ กับบางเรื่องกูก็อ่านเอาเพลินๆ ไม่ไปคิดสาระอะไรมากได้ hermit ก็ Bus Stop โอเคอยู่นะ งานดีอยู่ แล้วก็ผมไม่อยากอยู่คนเดียวบนดวงจันทร์อะ แรกๆนี่สนุกอยู่ หลังๆกูว่ามันเริ่มเลยเถิดไปหน่อยละ แต่กูชอบการโยงชื่อเรื่องมันกับตัวละครและพี่สาวนายเอกไม่เฮโลยินยอมยกนายเอกเป็นเมียพระเอกแบบไม่สนใจอะไรเลย สรุปแล้วคือกูชอบตามอ่านของที่แปลญี่ปุ่นมากกว่า แต่กระดาษของบงกชแม่งเสมอต้นเสมอปลายมาก กูจะรอดูว่าของอ.โคโนฮาระจะยังเป็นแบบเดิมเปล่า
กูขอถามอะไรพวกมึงหน่อย ถ้ากูเขียนนิยาย 3P ชายหญิง เนื้อเรื่องแนวๆฝาแฝดชายหญิงที่ชอบอะไรเหมือนกันมาตลอด ก็มาชอบผู้ชายคนเดียวกันและตกลงแบ่งกัน ไม่ได้เน้นเยสนะเว้ย เอาจริงๆที่คิดไว้ไม่มีฉากเยสเลย แค่ให้เข้าใจว่าเรียบร้อยกันไปนานแล้ว มีเซอร์วิสนิดนึง ความสัมพันธ์เป็นแบบเราสามคนออกเดินทางไปผจญภัยตามมิติต่างๆคล้ายๆสึบาสะอะ คือ..พวกมึงรับได้กันป่าววะ กับความสัมพันธ์พระเอกนางเอกนายเอกแบบนี้ กูกลัวเขียนวาย ผู้ชายก็จะไม่อ่าน เขียนนอร์มอล สาววายก็อาจจะไม่ชอบไรงี้
งั้นมาช่วยกันทำลิสท์ A must (หรือตรงกันข้าม) ของวายไทยแต่ละสนพ.มั้ย บางเรื่องกูสองจิตสองใจอยากซื้อ จะหารีวิวก็ยาก ในเว็บหรือเพจคนเขียนก็มีแต่คนอวย(แหงล่ะ) กูมองว่าแปลมันมีให้มึงเลือกเยอะและต้องยอมรับว่าคุณภาพโดยรวมดีกว่าของคนไทย เลยอยากฟังความเห็นของไทยน่ะ
มึงงงง ใครอ่านเรื่อง 69 มั่ง คนแต่งเค้าอัพตอนใหม่แล้ว กูพูดได้คำเดียว อีเหี้ยแพทริค!
แพทริคมันอินดี้ว่ะ อย่างว่า คนมันมีอคติขั้นรุนแรงมาก่อน มันก็ต้องสู้กับตัวเองเหมือนกัน ถือว่ากูเข้าใจมันนิดหน่อย น้องปลาทองคือดีงาม
กูชอบมากๆเลยว่ะ ดีใจที่เขาแต่ง2เล่มด้วย จะได้ขยายเรื่องแล้วจะมีเหตุมีผลขึ้น ได้ดูปกทั้ง2คู่ ฮูเร่ๆ
2 เล่มคือไม่ต้องตีกันแล้วว่าใครจะได้ขึ้นปก ขึ้นทั้งคู่ กูดีใจมาก
แต่เห็นเหตุผลที่แพทริคเกลียดอมนุษย์แล้วไม่แปลก น้องสาวทั้งคน
เออเรื่องวายไทย อยากรู้มาก
ตอนนี้meedee และ กล้วย และอื่นๆ ออกเยอะไปหมด เลือกไม่ทัน ใครช่วยคัดๆเรื่องที่มันสนุกมาบอกที
เฮ้ย กูเพิ่งรู้เมื่อกี้ คนเขียนไอ้ชาติมัดไก่ เป็นรุ่นน้องเอกกู แถมเป็นเพื่อนกับญาติกูด้วย ใกล้ตัวชิบหาย 555
>>207 >>208 มาสนับสนุนอีกเสียง จริงๆคือนาบูกูอ่านของแค่นักเขียนที่เขียนเรื่องพวกนี้นี่แหละ แต่ของคุณลิงกูมีชอบบ้างไม่ชอบบ้าง ของคนอื่นกูไม่โอเคเท่าไหร่ ถีบทิ้งคือคนเขียนจอมร้าย อ่านกี่เรื่องแม่งก็เป็นงานไร้สมอง ส่วนโซตัสที่ดังกูก็ว่ากลวง คุณแบคทีเรียกูชอบแค่หมอแก้ว นอกนั้นมีดีแค่สำนวนสวย ไส้ในงั้นๆทุกเรื่อง และเหี้ยหลายเรื่องอย่างใจเจ้า คนที่เหลือกูไม่ได้อ่านแล้ว
แล้วของค่ายอื่นพวกมึงว่าไงกันบ้างวะ เฮอร์มิทมันเอามาแต่นิยายดังๆในเล้า กูก็ว่าสนุกดีแต่ไม่พีคขนาดอยากเก็บเล่ม เรื่องที่กูด่าเยอะกว่าที่กูชมด้วย (แต่เสือกขายดี) สนพ.พวก Rainny / onederWhy / Scarlet / Unix นี่กูก็ว่าเลือกเรื่องค่อนข้างดังในเล้ามาเหมือนกัน(แค่เฮอร์มิทเลือกที่ดังกว่า) ก็อ่านได้แต่ไม่พีคเช่นกัน
บนดินกูอ่านไม่ได้เลย กล้วยกูอ่านของคนเขียนแวมไพร์คอมปานีไปแล้วปาทิ้ง น้องกูบอกแฟนผมเป็นฆาตกรของเขาสนุกดี กูเจอรีวิวโม่งข้างบนแล้วถอย ของ Mame กูอ่านแล้วก็ไม่ชอบสักเรื่อง BLY นี่กูไม่ชอบปก และไม่ค่อยมีคนรีวิวเลยปล่อยผ่าน มีใครอยากรีวิวอะไรหน่อยมั้ย
มีใครอ่านเพราะเจ้านายเป็นของไอ้เข้มมั่ง ที่ลงในเล้าเป็ด เห็นว่ามีดราม่า คนเขียนให้โอนค่านิยายไปก่อนจะพิมพ์อีก สรุปคือตอนนี้ยังไม่พิมพ์รอปกอยู่ คนเริ่มโวยวายขอเงินคืนแต่นางไม่ตอบจ้าว่าจะคืนใหม
ใครโอนไปกูก็ขอให้ได้หนังสือแล้วกันนะมึง สงสารสัสๆ
>>212 มึงต้องตามอ่านเพจ มมล เหี้ยยพีคสัสสส พีคมากกโคตรดราม่าอ่ะมึงงงง แบบนางอ้างว่าทำช้าโยนความผิด วาดปกมาไม่ตรงอิมเมจเลยต้องทำใหม่ หายไปนานๆ เพราะต้องทำงานเข้าป่า ไม่มีอินเตอร์เนท แต่ตอนหลังมีคนเจอทวิตติ่งเกาหลีของนาง ช่วงบอกเข้าป่าทวิตลัลล้าไปเที่ยวเกาหลีอ่ะมึง เห็นคนจะรวมตัวกันไปแจ้งความแล้ว เพราะนิยายชุดละ 1500 ถ้าสั่งกันรวม 100 ชุดก็เป็นเงินแสนห้าว่ะ
เรื่องนี้เคยมีคนพูดกันในเนทวอชห้องนักวาดเพราะคนเขียนแม่งเอารูปปกที่ยกเลิกมาแปะเพจแล้วบอกปกไม่ตรงอิมเมจโง้นงี้ โยนให้นักวาดซวยแล้วลูกหาบเลียอ่ะนะ ตอนนี้เรื่องแม่งพัฒนาเป็นโกงเงินแล้วว่ะ
ชื่ออีมามาร์เบดอะไรนี่ใช่ปะ แหม่ ดีแตกซะแล้ว เฮอะๆ
เออ กูไปตามดูเพจนางล่ะ ปกใหม่สวยดีนะมึง กูภาวนาให้พวกมึงได้เงินคืนไม่ก็ได้หนังสืออ่ะนะ
กูอ่านเจ้านายฯแล้วกูนี่แทบแยกเพศไม่ออก บรรยายซะคุณแป้ง เพียว ซะเหมือนชะนี
ถ้าไม่บอกว่าผู้ชาย ก็นิยายตัวผู้ตัวเมียเยบกันธรรมดา
ไปเจอสำนักพิมพ์ค่ายหนึ่งจัดประกวดนิยายยาโอยแบบพีเรียด พวกมึงว่ามันจะเวิร์คมั้ยว่ะ ส่วนตัวกูว่านักเขียนถ้าข้อมูลไม่แน่นจริงนิยายมันจะเสียไปเลยด้วยความไม่สมจริง หรือตลาดของคนอ่านนิยายวายขอเน้นฉากจิ้นไว้ก่อน ข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์เอาไว้ทีหลัง
>>218 เหยดดดดด มึงกะแต่งแนวเดียวกับกูแน่ๆเลยว่ะ แต่ของกูย้อนไปตอนเสรีไทย กูว่ายุค90ไม่นับว่าเป็นพีเรียดเท่าไรนะ เพระเทคโนโลยีในยุคพฤษภาทมิฬมันมีหมดทั้งมือถือทั้งอินเตอร์เน็ต(แค่ไม่แพร่หลาย) พีเรียดสำหรับกูต้องเป็นช่วง 70ลงไปว่ะ ยุคที่กรุงเทพยังเป็นพระนคร
แต่ไปคุยกับสนพ.โดยตรงน่าจะได้คำตอบชัดกว่า
ป.ล. กูอยากอ่านงานมึงอ่ะ หลังประกาศผลมาแลกงานกันอ่านกับกูมั้ย
กูอยากแต่งช่วงปฏิวัต แต่ข้อมูลกูไม่แน่นเลยบ๊ายบาย ขอใหีพวกมึงโชคดี แล้วกูจะรออ่านนะ //
ขอkyหน่อย ปกใหนฝม่นิยายอีแยมส้มใครวาดวะ สวยดี
จากคนที่เคยจิ้นจอมพลป.กับปรีดี ขอให้พวกมึงโชคดี
>>224 ปรีดีเกลียดตุ๊ดนะ >>>/lounge/2024/89/
ถ้ากูแนะนำร.6 แนว "นายใน" คงจะไม่งามชัวร์ๆสินะ
แต่งว่ามีตัวละครสมมติได้ทุนไปเรียนตปท.ไหมล่ะ สมัยที่เริ่มมีคนธรรมดาได้ไปเรียนนอกบ้างแล้ว ไม่ใช่แต่พวกเจ้าขุนมูลนาย น่าจะยุค 40s-50s เปล่าหว่า
ไปหาเมื่อคุณตาคุณยายยังเด็กมาอ่านสิ จะได้เข้าใจวิถีชีวิตยุคร.6-ร.8 เพราะมันออกแนวเรื่องเล่าชีวิตประจำวันของครอบครัวนี้ ไม่ได้เรียงไทม์ไลน์ จะแบ่งเป็นหัวข้อๆไป เช่นตอนกุ้งก็เล่าว่าหน้าบ้านมีท่าน้ำ พี่ๆลงไปเล่นน้ำก็ดำกุ้งลงมาให้กิน เอาก้ามมาเผาไฟ เอาเนื้อมาทำข้าวต้ม เอามันมาทำน้ำพริกไรงี้ มีเรือพายมาขายกุ้งตอนเช้าๆ ตอนไปงานเฉลิมฉลองที่สนามหลวงก็มีโขน มีละครลิง มีร้านขายของเล่นเด็กผู้หญิง เด็กผู้ชาย ตอนไปลานพระบรมรูปก็มีมะพร้าวน้ำหอมแถมช้อนสังกะสีมาให้ขูดเนื้อ มีแมงดาบินมาเล่นแสงไฟแล้วเด็กๆพากันไล่จับ มีตอนไปเรียนเมืองนอกด้วย เรื่องวิถีชีวิตคนเยอะอยู่ กูแนะนำอย่างแรงถ้าใครอยากเขียนพีเรียดยุคพวกนี้ คิโนะที่พารากอนมีขาย
กูอยากอ่านจีนพีเรียดที่ไม่ใช่ข้ามเวลา ทะลุมิติห่าเหวไรเนี่ยยย (เบื่อมาก) แอบเบื่อๆ เรื่องระหว่างฮ่องเต้ อ๋องอะไรเนี่ยกับองครักษ์เหมือนกัน อยากได้พวกชนชั้นกลางๆ ลงไปจะพอมีบ้างไหมวะ T___T
>>233 http://writer.dek-d.com/sammael/story/view.php?id=738189 กูจำได้ลางๆว่าเคยมีคนแปะบทความนี้ใน Fanboi กูเลยเข้าไปเสือก หลังจากนั้นกูไม่สามารถอ่านสามก๊กด้วยสายตาปกติอีก ขนาดตอนม.6คนเขาจิ้นกวนอูโจโฉกันกูยังเฉยๆเลยอะ
69 ดอกแพทริคโคตรหื่นกามเลยมึง.....
//กลับไปหาขุ่นคีธ
>>241 ใช่ตอนในเพจป่ะ 555 อีดอกอิซึนแม่งเก็บไปฝันเลยทีเดียว หัวนมน้องปลาทองนี้จุดขายเลยใช่มั้ย สวยกระแทกตามึงมากสินะแพทริค
เอาจริงๆกูว่าถ้ามันไม่มีปมอคติอะไรมาแพทริคมันเป็นคนน่ารักนะ ซึนๆดี แต่ไม่พ่วงสกิวหล่อรวยกลับดูบ้านๆแทน จุดนี้ชอบ
กว่าจะได้อ่านเล่มทรมานหัวใจจริงๆว่ะ แต่ก็ดีที่2เล่มจบหารบทกันมันส์ๆไป กูชอบทั้ง4ตัวละครเลย โดยเฉพาะเกล
>>242 ตอนในเพจแหละ ถ้าไม่มีปมอคติอะไรแพทริคจะเป็นตัวโจ๊กของเรื่องนี้ มึงฝันแล้วกำเดาไหลไม่พอเสือกเกิดอารมณ์ด้วยจัญไรเหลือเกิน 5555555555555555 เขาเลื่อนกำหนดการณ์ออกเป็นปีหน้าอ่ะแต่กูว่าอาจจะได้เลื่อนอีกยาว ๆ แหง ในตัวละครกูชอบขุ่นคีธไทป์ผู้ชายต้องการความรักความอบอุ่นอร่อยเหาะ อยากเห็นขุ่นคีธร้องไห้ค่ะ ต้องการรรรรรรรรรร
>>224-226 กูสงสัยว่าถ้ามีคนแต่งฟิควายโดยเอาตัวละครจริงในประวัติศาสตร์ไทยมาใช้(ไม่นับราชวงศ์ชั้นสูง)
เช่น ปรีดีxจอมพลป. จอมพลสฤษxจอมพลถนอม จอมพลสฤษxธานินทร์
จะมีสำนักพิมพ์กล้าตีพิมพ์มั้ยว่ะ แล้วคนอ่านนี่จะอยากอ่านรึเปล่าหรือจะเบื่อว่าเป็นประวัติศาสตร์ไทยก็ขี้เกียจอ่านต่อ
>>244 ก่อนอื่นมึงต้องหาคนเขียน55555 กูว่าสนพ.ไม่กล้าพิมพ์ด้วย ส่วนคนอ่านนี่อาจจะมีบ้าง ชื่อตัวละครสะดุดตาชิบหาย แต่ถ้าจะเขียนก็ต้องยอมรับว่าฟีดแบค... กูว่าตรงๆเลยนะ ไม่น่าจะดีเท่าไร ยิ่งถ้ามีคนเผยแพร่งานออกไป คงโดนหลายสายหลายกระแสว่ะ คนเขียนต้องใจแข็งพอสมควรเลย วัฒนธรรมบ้านเราไม่เอื้อกับการอ้างอิงคนจริงในปวศ.ด้วยมั้ง (แต่ไม่รู้ทำไมถึงนั่งฟินจิกหมอนหนัง/นิยายแนวย้อนยุคของตปท.กัน)
เหตุผลทุกอย่าง สรุปได้ประโยคที่ว่า เพราะที่นี่คือไทย์แลนด์ ;p
>>244 ไม่มีหรอก ถึงจะแปะหัวว่าเป็นนิยายที่เกิดจากการจินตนาการ แต่เอาชื่อคนจริงๆ เป็นที่รู้จักกันทั่วมาเขียนนี่เสี่ยงต่อการฟ้องหมิ่นประมาทชิบหาย ครอบครัวเขาก็ยังอยู่ ขนาดนิยายอิงปวศ.ยุคเปลี่ยนแปลงการปกครอง เช่นสี่แผ่นดิน ร่มฉัตร ราตรีประดับดาว ก็แค่เอาชื่อพระยา ทหารที่ปฏิวัติยังใส่มาแค่นิดเดียวพอให้รู้เรื่องราวว่ามีใครนำขบวนเท่านั้นเอง ใส่มาเยอะมันจะดูเป็นการบิดเบือนให้ครอบครัวเขามาฟ้องร้องเพราะทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียงเอาได้
พวกมึง กูเห็นในมู้เด็กดวก คุณวีสถาพรนี่เคยเขียนให้นาบูด้วยเหรอวะ ถามจริง
>>249 ถ้าถามว่าเคยไหมตอบเลยว่าไม่เคย(กูตามค่ายนี้มาตั้งแต่บุพเพ)
ตอนนี้กูก็ไม่เห็นข่าว เห็นแต่รามิเรสจะออกแล้ว
แต่อนาคตกูไม่รู้ มึงคงต้องกลับไปถามห้องนั้นว่าโม่งต้นเรื่องไปได้ยินจากไหนมา
ส่วนตัวกูว่าอ่านมากี่งานวีก็เหมือนกัลฐิดา งานโคตรสายโชโจ ชายหญิงล้นทะลัก บอกมาเขียนวายนี่กูรู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้
>>251 อันนี้กูไม่รู้แหะ เอ็กเดม่อนกูอ่านได้ไม่ถึงหนึ่งในสามของเล่มกูก็เลิกอ่านแล้วยกให้น้องไป ถ้าอยากอ่านต่อให้แม่งซื้อต่อเอาเอง เรื่องที่นางเขียนมาทั้งหมด กูไม่ชอบเรื่องนี้ที่สุดว่ะ(รองมาคือวิซาร์ด) เห็นน้องบอกหลังๆสนุกดี แต่กูยอมแพ้ไปก่อน
มึงพูดแล้วกูนึกได้ว่าของกัลฐิดาเรื่องลินคอร์นอะไรนั่นคนก็เคยสงสัยนี่ว่าทำไมมันเริ่มมีกลิ่นวายๆ
พอดีที่ผ่านมากูเห็นนางไม่เคยออกมาวายแตกให้เห็นเลยสักครั้ง (นางเป็นเพื่อนกับเพื่อนกูอีกทีหนึ่งเลยได้เห็นผ่านตาบ้าง) เพื่อนกูก็สายโชโจนอร์มอลจ๋าสุดๆ กูเลยรู้สึกว่าไม่น่าจะได้น่ะ
>>255 กูก็พึ่งรู้ตอนฟีดเฟซบุ๊คมันขึ้นมาว่าเพื่อนกูไปคุยเล่นด้วยและนางก็มีกลับมาคุย กูเลยค่อยรู้ว่าเรียนที่เดียวกัน เพื่อนกูก็น่าจะรุ่นพี่มึงนี่แหละ แค่นี้นะเดี๋ยวโม่งแตก 555 แต่กูก็แค่ดูเฉยๆนะ นานๆมีผ่านตาบ้าง
ปกติสาววายอย่างน้อยก็ต้องกรี๊ดต้องติ่งอะไรวายๆบ้างไง แต่นี่ไม่เห็นเลย แฟนอาร์ตก็ไม่เคยเห็น(นางเป็นสายวาด ถ้าวายน่าจะมีรูปหลุดมาบ้าง) แต่ก็เป็นแค่ข้อสรุปทางฝั่งกูที่เสือกวอลชาวบ้านเขาไปเรื่อย ไม่ได้ตามส่องตลอด 24 ชม. เพราะงั้นอย่าเอาอะไรกับกูมาก นี่เป็นแค่ข้อคิดเห็น
ส่วนวายตามกระแส กูคิดอกุศลนิดๆเฉยๆ ฟังหูไว้หูแล้วกัน
ในเอ็กเดมอนคิงของคุณวีสรุปคู่นั้นวายจริงๆ เหรอวะ กูนึกว่าแค่กัดกันบ่อยเฉยๆ เท่านั้นอีก /ปล.กูว่าแรกๆ เรื่องนี้อ่านแล้วมึน แต่หลังๆ สนุกนะ
รามิเรสนี่เรื่องไหน orz ใครมีลิงค์บ้างกูไม่เคยเห็นเลย
ขอบคุณค่ะ
กูขอระบายหน่อย กูเพิ่งอ่านเรื่อง ain't no ซันไล นิยายที่ฮูกมันเอามาแปล
กูอ่านในตัวอย่างก็นึกว่ามันสนุก วันนี้เพิ่งมาเปิดอ่านหนังสือ กูอ่านไปร้องเหี้ยไป กูอัดอั้นกูบอกตรงๆ ตอนนี้กูปรี้ดแตกมากมึง ไอ้เหี้ย กูหงุดหงิด กูไม่คิดว่าจะต้องมาเสียเงินกับนิยายเหี้ยๆแบบนี้
ตั้งแต่สันดานการกระทำอีนายเอกกับพระเอก ตอนแรกกูเห็นมันบ่นๆมากันว่าเล่มแรกจะหน่วงๆ แต่เล่มสองเริ่มดีขึ้น หวานมาก ฟินมากกก อยากให้มียาวกว่านี้อีกกก
ฟินพ่องงงงงง สงสัยดัดจริตกูไม่ถูกกับสันดานตัวละคนแบบนี้จริงๆว่ะ เล่มหนึ่งตัวเคะมันยังเอาแต่พร่ำบ่นตามสไตล์เคะตุ๊ดที่ถูกข่มขืนรังแก เคร กูก็อดทนอ่านไป เพราะคิดว่าเล่มสองมันจะดีขึ้นอย่างที่มีคนสปอย อิเคะมันจะฉลาดขึ้น ทำตัวฉลาดๆเข้มแข็งเลิกโง่เป็นควาย แล้วเลิกพร่ำถึงไอ้เหี้ยพระเอกไป แล้วมันจะเชิดไม่แคร์แล้วไปปหาผัวใหม่หรือทำงานทำการให้มันดีๆเพื่อชีวิตตัวเองซะตามแต่มึงปารถนา
แต่ที่ไหนได้สัส หนักกว่าเดิม ด่าควายกูยังสงสารควาย โดนทำเหี้ยใส่ขนาดนี้ถึงมึงจะแอ๊บบอกว่าหวังดี คุกหัวโตไปแล้วอีดอกก อ่านฟรีกูยังเสียดายเวลา แต่กูอ่านจบกูเสียดายตัง+กูจะได้ด่าได้เต็มที่ กูเกลียดคนอย่างพระเอกมันมาก แอ๊บสัส พยายามทำเลวแต่ลึกๆเหมือนหวังดี ไม่ต้องการการตอบแทนแต่จริงๆก็อยากให้เห็นใจทั้งๆที่มึงก็เหี้ยเหลือเกินแต่ละอย่างที่แสดงออก ง่ายๆทำเป็นเท่ว่ายอมเลวยอมอดทนแต่จริงฟกูหวังดีกับมึงนะ ถุยยย ถ้ามีคนเอาข้าวหยอดหลอดทดลองแล้วกรอกปากกู บังคับแดก แถมด่าดูถูกสารพัด กูคงไม่พร่ำคิดถึงมันด้วยความรักหรอก ควย
นายเอกก็แนวๆลูกคุณหนูเอาแต่ใจพ่อแม่พี่ประคมประหงม กูนึกว่าอ่านนิยายชญอยู่ สรุปแม่งสติไม่สมประกอบกันทั้งเรื่อง ถ้ามันบอกงี้กูเชื่อ เป็นเรื่องที่น่ารำคาญขั้นวิกฤตรุนแรงตั้งแต่กูอ่านวายมา เทียบกับชญพวกปกที่วางตามร้านแล้วดราฟเอาหน้าดารามาเหมือนๆกันหมดจนหลอน กูว่าแม่งเหี้ยพอกันเลยเผลอๆหนักกว่าด้วย
สิ่งที่กูชอบอย่างเดียวคือปก เสียดายของชิบหาย
แล้วเสือกมีคำผิดบานน ราวกับว่าไม่เคยได้รับการตรวจพิสูจอักษรมาก่อน ผิดอย่างน่าเกลียดอะมึง พวกตัวabcแทรกมาตามคำ หลายคำมาก คำผิดก็มี กูเห็นแล้วเพลีย หนังสือแม่งก็แพง คุณภาพต่ำทราม ดีนะรอบนี้กระดาษมันดีหน่อยถ้าเทียบกับเรื่องก่อนที่เป็นแนวๆนิยายแต่งวายไทย อันนั้นกระดาษแม่งบางงอแล้วงออีกจนกูสงสารตัวเอง
แล้วที่กูด่าขนาดนี้กูไม่ได้อินนะอีดอก มันเหี้ยจนกูรับไม่ได้ นี่กูยอมอดข้าวอดน้ำเพื่อของพรรค์นี้หนอวะ โอ๊ยยย ปวดใจว่ะ กูเจ็บใจมากกก
>>261 แนะนำให้ขายปล่อยไปมีคนซื้ออยู่แหละ ส่วนตัวกูอ่านแล้วชอบนะ คืออาจเพราะเจอแนวนี้ตรรกะเหี้ยกว่าเรื่องนี้มาก อันนี้เลยจัดว่าดีไปเลยสำหรับกู ส่วนตัวกูชอบพระเอกและสงสารมันมากกว่านายเอกนะ นายเอกคือสันดารมากเพราะการเลี้ยงดูแต่เด็กยันโต เปลี่ยนไม่ได้หรอกมันเป็นสันดานไปแล้วอย่างที่พระเอกมันว่า
อ้าว กูกำลังจะซื้อเลยซันไล กูอ่านตัวอย่างแล้วชอบนะ ตรรกะเรื่องนี้กูว่าพังแต่แรกแล้ว อ่านแบบที่มันพังๆนี่แหละ แต่ลังเลใจเพราะเป็นค่ายนกฮูกนี่แหละ มีใครจะรีวิวเพิ่มมั้ย
เรื่องคุณภาพ กูพูดจริงๆว่าค่ายนี้คุณภาพงานไม่ค่อยได้เรื่องหรอกมึง ขึ้นๆลงๆ แล้วก็ไม่ได้ถูกกว่านาบูที่เห็นด่ากันว่าแพงเท่าไหร่ นาบูยังคุณภาพดีกว่า(แต่ก็มีผิดประปราย) แต่คุณภาพที่เหี้ยสุดที่กูเคยเจอมาคืองานโอซาก้าของไร้กรอบ ในเน็ตผิดยังไง ในเล่มผิดแบบนั้น เคาะวรรคบัดซบ และอื่นๆอีกมากมาย
>>263 ออกตัวก่อนว่ากูมองในมุมของคนที่ชอบนะ คำผิดมีจริงมึงเยอะด้วยผสมeng อยู่3คำ2หน้า เนื้อเรื่อง ตามที่>>261 ว่ามาเลย แต่แบบที่มึงว่าเช่นกันตรรกะมันเหี้ยส่อน้ำเน่าแต่แรกแล้ว แต่กูเป็นพวกผ่านน้ำเน่าที่เหี้ยกว่านี้มาเยอะมากเรื่องนี้เลยจัดอยู่ในเกรณโอเคสำหรับกู เนื้อหาสุดน้ำเน่ามึงผ่านบทนำๆมาแล้วคงรู้โครง แต่พระเอก กูไม่เคยมองว่ามันดูถูกนายเอกนะ มันเป็นคนที่ดูแลนายเอกมาตลอดแต่เด็ก แล้วตามใจมากทุกอย่าง ทุกคำที่มันด่านายเอกนี้คือความจริงอ่ะ ไม่ใช่การดูถูกเลย มันพูดออกมาคือจริงหมด นายเอกไม่เอาไหนเกินเยียวยาแล้วตัวมันก็รู้ด้วย มันไม่ได้หวังดีห่าอะไรหรอก มันไม่เคยคิดให้นายเอกเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้น แค่เป็นแบบเดิมแล้วเข้าใจ มันในตอนนี้ว่าทำไมเป็นแบบนี้ก็พอ แต่สันดานนายเอกมันเหี้ยมากไง ไม่ยอมรับอะไรเลยเอาแต่ใจตัวเองมากหวังว่าจะเอาพระเอกคนเดิมไรแบบนี้ พระเอกมันก็ใจแข็งทำรุนแรงไปให้ยอมรับว่า กูตามใจมึงไม่ได้ตลอดอีกแล้วนะ กูเป็นแบบนี้ต้องรับให้ได้ รวมถึงบังคับป้อนข้าวป้อนยา เพราะร่างกายสุดคุณหนู+นิสัยดื้อเหี้ยๆไม่บังคับคือไม่ทำ พระเอกเลยทำ ไม่เชิงหวังดีอีกเหมือนกันในมุมมองกู พระเอกมันเหี้ยพอๆกับที่นายเอกเหี้ย ที่มันบังคับแดกยาแดกข้าว กูว่ามันทำเพื่อตัวเอง เพราะถ้าไม่มีนายเอกมันก็ตายไปด้วยประมาณว่าผูกพันธ์กันเกินไป มึงต้องอยู่ต่อไปเพื่อกูทำนองนั้น
ส่วนนายเอกนิสัยเพ้อมากรักพระเอกมากๆ จัดว่าเคะแต๋วก็ได้นะ แต่แววพื้นฐานแต่เด็กมันเป็นงี้ว่ะ คือรักใครครั้งแรกก็ผู้ชายแล้ว พร้อมจะเสียตัวให้พระเอกแต่เด็กด้วย แถมพระเอกยังใจดีตามใจทุกอย่าง คนมันเคยตัว พอไม่มีก็เพ้อพก จะเอาคืนนิสัยมันล้วนๆ
เอาเป็นว่าถ้ารับน้ำเน่าได้ให้จัด ไม่ได้อย่าซื้อกูไม่ได้แนะเพื่อนเหมือนกันเพราะมันไม่ชอบแนวดราม่าทำนองนี้ แต่อยากได้อะไรมีเหตุผลหนักมากก็อย่าอ่านว่ะ
>>264 เพิ่มเติมกูว่าวิธีที่พระเอกใช้มันเหมาะกับนายเอกสันดานแบบนี้มากๆ คือนายเอกมันเป็นคนที่เดินไปพูดดีๆ อธิบายด้วยให้ยอมรับนะ
หรือเผลอใจดีด้วยมันจะไม่มีวันยอมรับได้แบบ คือฟัง ณ ตอนนั้น ทนไม่ไหวก็หนีโวยวายไม่เอาแล้วแน่นอน พระเอกถึงใช้ตัวเอง คืออย่างนายเอกเรื่องนี้ใช้ลูกกวาดไม่ได้ แม่งต้องไม้เรียว กระทืบๆให้จำไม่งั้นไม่มีวันจำไม่เข้าใจด้วย
ไอ้เหี้ยกว่านี่กูก็เคยอ่าน ตรรกกะชิบหายกว่านี้ก็ผ่านมาแล้ว เยอะแยะทั้งเป็นเล่มทั้งตามเว็บ แต่มันงานแปลตีพิมพ์เป็นหนังสือ มันต้องดูแล้วระดับหนึ่งว่าเนื้อเรื่องมันเหี้ยมากน้อยแค่ไหนป่าววะ จะหยิบมาแปลแต่ละเรื่องได้มึงไม่เลือกเลยเรอะหรือจะตีตลาดแนวตรรกะเหี้ยๆอย่างเดียว แต่ไอ้คำผิดเนี่ย ผิดเหี้ยจริงๆ ชุ่ยสัดๆ
ทำไมกูไม่รู้สึกสงสารเลยวะ สมเพชพวกแม่งทั้งเรื่องนั่นแหละ กูอาจคาดหวังเกินไปเพราะเห็นว่าเป็นนิยายแปล ไม่ใช่เอาเรื่องดังๆจากในเว็บที่มันฮั้วกันมา งั้นนั้นกูรู้อยู่ว่าชุ่ยยังไงก็อย่างนั้น
ส่วนไอ้สนพ.นาที่หนังสือแพงสัดๆนี่เรื่องงานกูไม่ค่อยห่วง ทางนั้นมันเริ่มจับจุดถูกอยู่ว่าจะได้แดกเงินจากนักอ่านยังไง ปกสวยๆๆๆรูปเล่มดีๆ (เมื่อก่อนจัดเนื้อหาค่อนข้างเหี้ยอยู่) ที่เหลือก็ไปลุ้นเอาว่าเนื้อในถูกจริตมึงมั้ย แต่มีไม่ถูกจริตกูก็เกินครึ่งนะมึง ยิ่งไอ้เรื่องจอมๆอะไรสักอย่าง กูนึกว่านายเอกมันขายสมองตัดไข่แปลงเพศไปซะละ อีห่า ปูเรื่องมาแมนซั่มหญิงมาก ส่วนโซตัสที่ว่าดังๆ กูขำกับการยัดเยียดระบบโซตัสควยๆจอมปลอมของมันมาก ปลอมกลวงจนอ่านไม่ลง เป็นเรื่องที่กูทนอ่านไม่จบ
ส่วนไอ้สนพ.ไร้ระเบียบ กูเห็นด้วยทุกประการ อย่าให้พูดถึง กูเก็บกดกับระบบพรีเดอร์และการจัดกับอีดอกนี่มาก ไม่สิ ตั้งแต่เนื้อเรื่องยันรูปเล่ม ทุกๆอย่างไอ้สัดด 5555 ยิ่งใครเคยอ่านเรื่อง ที่เกี่ยวกับมาเฟียแล้วก็ชีคมัย กุหลาบทรายเชี้ยไรเนี่ยแหละ โอโหมึงงง มึงต้องไปอ่าน ช่วงแรกกูกรี้ดมากมึง แนวนี้แหละที่กูตามหา ตัวละครฉลาดๆสมเหตุสมผลสมอายุหน้าที่การงานหน่อย พออ่านไปได้ครึ่งนึงเท่านั้นแหละมึง อีมาเฟียสาวแตกแหลกหลาน โง่ ไร้วุฒิภาวะ ยิ่งตอนพิเศษในเล่มนะมึง ตามหึงผัว ตบกับตุ๊ดเลขาพระเอก แม่งแบบเหี้ยจนกูทนไม่ไหวปาหนังสือทิ้ง มีตำหนิ ขายไม่ออกอีก สัด 5555 กูอยากให้มึงลองอ่านตอนพิเศษมันจริงๆ ถ้ามึงชอบแบบไม่คิดไรเลยก็ดีไป
ปูเรื่องมาโคตรรรรรฉลาดดด ยโสส แมนมากกกกก ไปๆมาๆสาวแตก เอะอะร้องๆ จนกูงง 55555 เด็กกับสตรีมีครรภ์ยังอ่อนไหวน้อยกว่ามึงเลยอีเหี้ย ถ้าให้พูดให้รีวิวจริงๆยาวนะมึง 5555
คือกูชอบความสมเหตุสมผลของตัวนิยายตัวธีมหลักมัน คือถ้ากูจะไปหาความเซอเรียลในนิยายตลกจังไรเน้นไร้สาระก็ไม่ได้ กูก็ต้องดูว่ามันเน้นตลก ตลกยัดเยียดไปมั้ย บลาๆๆๆ ตามตัวนิยาย ไอ้ที่กูรีวิวไปบนๆน่ะ แค่ตรรกกะตามเรื่องที่มันสร้างแม่งยังเพี้ยนเลย 55555
>>266
กูไม่ได้คิดไปเองคนเดียวใช่ไหมว่าฮูกแม่งชอบเอาเรื่องดังๆจากเว็บมาทำ กูว่าเขาเก่งนะ เลือกแต่เรื่องดังๆมีคนซื้อแน่นอน ไส้ในแม่งเฟะยังไงก็ไม่เป็นไร ของค่ายนี้กูอ่านในเล้าแล้วชอบ แต่ไม่มากพอจะซื้อเล่ม แถมซื้อมาแล้วก็อยากด่าเนื้อในมันอีก เปลืองเงินฉิบ
สองเรื่องของสนพ.นาที่มึงพูดเนี่ย ถูกโม่งฟุหยิบขึ้นมาด่าอย่างพร้อมเพรียงแทบจะรายสัปดาห์ถึงรายเดือน แต่กูก็เห็นสองเรื่องที่ว่าขายดีเอาๆ(น้องสายวายกูแต่ละคนต้องมาชมไอ้สองเรื่องนี้ให้กูฟัง) โดยเฉพาะโซตัส ขำทุกครั้งที่เห็นคนชมนายเอกแมน และนายเอกแม่งก็พยายามจังเลยมึงที่จะทำตัวแมน ส่วนความเป็นจริงกูจะไม่ขอพูดถึง ข้างบนและมู้ก่อนๆสมัยยังไม่แยกห้องด่ากันไว้เยอะแล้ว กูเสียดายคนเขียน กูเคยชอบเขาตอนเขียนหวานอมขมแท้ๆ เรื่องนี้เขียนระบบโซตัสออกมาได้ตอแหลมาก
อีกเรื่องแถมให้ โผล่มาแทบทุกครั้งที่ชื่อสนพ.นาถูกยกขึ้นมาคือรักนี้ลิ้นกับฟัน คนเขียนเดียวกับจอมร้าย คุณภาพพอกัน
แต่ของสนพ.นี้ที่กูอ่านแล้วชอบ คุ้มเงินก็มีหลายเรื่องนะ และโม่งในนี้ก็ชมแล้วชมอีกเช่นกัน กูว่าเป็นค่ายที่มีนักเขียนวายที่เทียบแล้วคุณภาพดีกว่าค่าเฉลี่ยของตลาดมากๆ อยู่หลายคน แต่ไอ้ที่ดังจนคนรู้จักในวงกว้างดันเป็นเรื่องที่กูมองว่าห่วยแตก
กุหลาบทรายกูอ่านในเล้าว่ะ ไม่ได้ซื้อ เข็ดกับความห่วยแตกของหนังสือโอซาก้าแม่ง สนพ.แม่งทำเหมือนไม่มีคนพิสูจน์อักษรกับคนจัดหน้า ของแถมก็ดี๊ดี ที่คั่นเล็กกว่าตั๋วรถเมล์อีก งดสัด กูทำหายไปแล้วด้วย เล็กเกิน กุหลาบกูชอบเนื้อเรื่องแรกๆนะ แต่อ่านไปกูก็เห็นแบบมึงนะ มึงพูดซะกูอยากอ่านตอนพิเศษเลยว่าแม่งจังไรได้ขนาดไหน 5555
สนพ.ใหม่ๆกูยังไม่กล้าซื้อกล้าจอง แถมไม่ค่อยวางหน้าร้านกัน ที่ไปลองอ่านในเน็ตก็รู้สึกมันค่อนข้างห่วยเป็นส่วนใหญ่ เหมือนเรื่องดังๆที่พอใช้ได้ฮูกแม่งเอาไปแดกหมดแล้ว มีใครมีอะไรจะแนะนำเป็นพิเศษไหม
>>258 อ่านข้ามไปเลยไม่ได้ตอบ รามิเรส มึงลองหาในเล้าดู ของชุณภุศ(สะกดงี้ป่าววะ) ที่เขียนทาสรักให้นาบูน่ะ
ขอบ่นหน่อยว่ากูไม่ชอบนักเขียนคนนี้เท่าไหร่ เพราะทาสรักตอนแรกเป็นนิยายวาย ต่อมาคนเขียนจับไปแปลงเป็นโรม้านซ์ชายหญิงขายบนดิน(ซึ่งกูเคยเปิดอ่านแล้ว ไม่เปลี่ยนเนื้อหาเหี้ยอะไรเลยนอกจากนายเอกกลายเป็นนางเอก ชื่อก็ชื่อเดิม) แล้วพอหมดสัญญาก็กลับมาขายเป็นวายอีกรอบ แต่ก็ไม่แปลกใจนะที่แปลงได้ นายเอกนิ่มตุ๊ดชิบหาย มีดุ้นหรือไม่ก็ไม่ต่างกัน
เคะในนิยายไทย ทำไมชอบปูเรื่องมาว่าแมนๆเย็ดหญิงเป็นว่าเล่น พอได้ผัวนี่สาวแตกเลย เอะอะก็ร้องไห้ อ่อนไหว กลัวผัวไม่รัก น้อยใจผัว หึงชะนีหรือไอ้อีหน้าไหนที่เข้าใกล้ กริยาแบบนี้ผู้หญิงยังแมนกว่าเลยว่ะ
>>266 มันแย่ระดับนั้นเชียวเทียบงานธัญวลัย เรื่องนี้ดูดีกว่าเยอะ มันเหี้ยตรรกกะก็จริงกูก็เข้าใจนะว่าขาดหวังว่านิยายแปลต้องดี แต่มันใช่ว่าจะดีทุกเรื่อง กูไม่เชิงวงสารสมเพชไรมากมายนะ ดูแล้วตีความต่างด้วยกูไม่ได้มองว่าพระเอกเป็นคนดี แค่คิดว่ามันเหี้ยเสมอกันมากกว่า อีกอย่าง แนวไทยมันเน้นเย็ด และเย็ดมากกว่าเรื่องนี้ว่ะ เอะอะเย็ด ความจำเสือม เคะน่าสงสารแสนดี บลาๆ จับมาเย็ดด้วยอะไรควายๆเช่นแม่กูตายเพราะมึง น้องกูเสียใจ เย็ดยันเช้าอะไรแบบนี้ แต่เรื่องนี้มันไม่ได้ทำให้กูรู้สึกสงสารเคะไง ไม่ได้รู้สึกว่าฝ่ายไหนน่าสงสารมาก ถ้าให้เลือกสงสารกูเลือกพระเอกแน่นอน จากมุมมองกูเฉยๆนะ
ถามหน่อย นิยายที่ EverY ของแจ่มใสเอามาจากในเล้า 2 นั่น โอเคเปล่า ปลาบนฟ้า กับ แสดงความรู้สึก อะไรนั่นน่ะ ใครอ่านแล้วช่วยตอบที ถ้าโอเคจะได้เตรียมตังค์ ถ้าธรรมดาไม่มีอะไรโดดเด่นให้จดจำจะไม่เผื่อตังค์ไว้ซื้อ เพราะสงครามงานมหกรรมหนังสือรออยู่
เพื่อนโม่ง ใครเคยอ่านนิยายของอีกัปตันโปจิมั่งวะ กูเผลอซื้อเพราะปกมาต้องสองเรื่อง รู้สึกโคตรผิดหวังกับเรื่องแม่งจริงๆ
กูชักสิ้นหวังกับวงการนิยายวายคนไทยแล้วสิ หาเรื่องดีๆยากชิบ 555
นิยายไทยที่ดี ๆ ที่กูเคยเจอมีอยู่เรื่องนึงในเด็กดี แต่ลงไม่ครบทุกตอน ต้องซื้ออ่านต่อ กูเจอพอดีเลยรีบสอยมา จำชื่อเรื่องไม่ได้ ไม่ได้อ่านนานแล้ว เหมือนเคยรีวิวลง Fanboi พระเอกเป็นหมออเมริกัน ส่วนนายเอกเป็นทหารญี่ปุ่น พระเอกโดนจับมาเป็นเชลยสร้างรถไฟ เนื้อเรื่องหดหู่มาก จบแบบกลาง ๆ ออกไปทาง Bad End ไม่อยากสปอยล์มากเพราะเศร้า แต่พระเอกกับนายเอกไม่นิสัยปัญญาอ่อนแน่นอน
แล้วมีใครเคยอ่านของจิมมี่มั้ย กูสงสัยว่ามันดังได้ยังไง มีแต่คนบอกนิยายในตำนาน อวยซะกูลองไปอ่าน แค่ตอนแรกของมันกูทนอ่านให้จบยังฝืนมาก ไม่เห็นจะมีเหี้ยอะไรเลย พยายามลองอ่านไปหลายๆตอนเผื่อแม่งจะสนุกอย่างที่อวยๆกันไว้ กูอ่านไปก็มองไม่เห็นความตำนานของมันตรงไหน กูอ่านตอนที่ไม่รู้จักเฟสมันนะ ไม่รู้ดราม่าใดๆทั้งสิ้นตอนนั้น ไร้อคติอยู่ แต่ก็พบว่าเหี้ยจริงๆนั่นแหละมึง 5555
พอมารู้ว่านอกจากความชุ่ยและเห็นแก่ตัวของมันเรื่องแดกเงินหนังอ่านไปสองปีแต่หนังสือยังไม่ได้จนกว่าจะแจ้งความเนี่ย ที่งี้เร็วเชียว โชคดีจริงๆที่กูไม่ได้หน้ามืดไปของนิยายมันแถมทำสันดานแย่มากถ้าใครตามในเหตุการณ์ หลังโอนเงินคืนนักอ่านปุบ แม่งส่งหนังสือทันทีเลย 55555 ดอกทองจริงๆ กูฮามาก แถมทุกวันนี้ก็ยังมีคนอวยมันอยู่ อันนี้กูก็งงจริงๆ ผลงานแม่งว่าแย่เลว สันดานไม่ต้องพูดถึงเลยมึง เอาเงินไปใช้ นิยายแต่งไม่เสร็จ 2 ปีแถสนุกสนานเลยนะมึง5555
กูเชื่อว่าพวกมึงเคยอ่านนิยายวายๆกันมาไม่มากก็น้อย พวกมึงมีเรื่องในดวงใจกันมั้ยวะ แบบหนึ่งเดียวในดวงใจ
อ่านแล้วในความรู้สึกมึงคือชอบมากแบบมันใช่ บอกชื่อเรื่องมาหน่อยกูอยากหาอ่านมั่ง จะเป็นหนังสือหรือลงในเว็บก็ได้
เออ แล้วมีเรื่องที่แบบตัวเอกมันนิสัยไม่แต๊วบ้างมั้ยวะบอกกูหน่อย ในนิยายที่กูคัดสรรอ่านนิมีไม่กี่เรื่องหรือเพราะกูหาไม่เจอก็ไม่รู้
พวกมึงคนไหนก็ได้แนะนำกูหน่อย ยิ่งพวกเรื่องที่แบบให้ลุ้นเอาว่าใครมันเคะเมะกันแน่เนี่ยยิ่งดี กูชอบลุ้นนนน
>>275 น่าสนใจว่ะ
ข้างบนนั่น นิยายของคุณเบลบอมป่ะวะ ชื่อซากุระไม่ก็อาทิตย์อะไรสักอย่าง นิยายรุ่นแรกๆ ที่เคยออกกับทูบีเลิฟ กูจำได้ลางๆ
>>279 ES Company ในบรรดานิยายวายไทยค่อนข้างดีที่สุดแล้วสำหรับกู พล็อตเรื่องโอเค คนเขียนทำการบ้านข้อมูลดี กูอยากให้คนแต่งนิยายวายหัดหาข้อมูลเวลาเขียนอะไรสักอย่างบ้าง หรือมีเนื้อเรื่องดีๆ ให้อะไรสักอย่างไม่ใช่แค่รัก ฟิน ได้กันจบ...มันยากที่จะซื้อมาเก็บ ส่วนเรื่องอื่นๆ มักดีช่วงแรกตายตอนจบ ได้กับพระเอกแล้วแม่งแต๋วออกชิบหาย กูเสียดายกุหลาบทรายใต้เงาหิน เปิดตัวมาดีมากกก หลังๆ เชี่ยไร กูแทบจะเบลอทิ้ง
อีกเรื่องที่คิดว่าโอเคก็ของคุณจิ้ง bleeding love อ่ะ ตัวนายเอกโอเคเลย กูชอบแบบลุ้นเคะลุ้นเมะมากกกกก แต่หวังและหาได้ยากจากนิยายจริงๆ....
กูชอบ es company กับ stich to love ว่ะ น่ารัก
>>275 http://my.dek-d.com/rain-at-rose/writer/view.php?id=344804
>>281 ที่เป็นบทความคนไทยเขียนให้วายกูเจอแค่นั้นว่ะ ที่เหลือมึงต้องพึ่งพลังจิ้นของมึงเวลาหาสามก๊กฉบับอื่นๆมานั่งอ่าน ไปทัวร์ Pixiv ก็ได้ เอาชื่อตัวละครภาษาจีนไปแปะๆ เอา ถ้าเป็นคู่จิ้นก็เอาอักษรตัวหน้าของทั้งคู่แปะติดกัน
>>281 โทษๆ กูอ่านไม่เคลียร์ นึกว่าหมายถึงสามก๊กอย่างเดียว ลองตามไปอ่านซีรีย์เฮฮาของคนเขียนดูละกัน http://my.dek-d.com/sammael/writer/
กูแปลกใจที่ EverY เอางานแค่นี้มาออกเป็นหนังสือเปิดตัว แจ่มเป็นค่ายที่กูตั้งความหวังไว้แท้ๆ
ที่เอามาก็ไม่ใช่บิ๊กเนมเลยสักคน ปลาบนฟ้ากับแสดงความรู้สึกเนื้อเรื่องก็ธรรมดา วายตลาด แค่มุ้งมิ้ง กูอ่านแล้วก็เฉยๆไม่ได้อยากเก็บอะไร ถ้าปกสวยและไม่แพงก็อาจจะเอามาอ่านเล่น แต่ไม่ได้อยากได้ขนาดนั้น
กูสงสัยว่าในสนพ.เขาหลายคนก็เขียนวาย ไม่มีเจรจาซื้อตัวบ้างเหรอวะ กูชอบแจ่มตรงหนังสือมันราคาถูกดี
>>279 es อีกเสียง กูติ่งคนเขียนไปเลย จะวายจะนอร์มอลของเขากูเอาหมด
เป็นนิยายที่ทำให้กูเปลี่ยนทัศนะต่อนิยายวายไปเลย กูอ่านเรื่องอื่นแล้วรู้สึกว่าทั้งเรื่องมีแค่ทำยังไงก็ได้ให้รักกัน ฉากฟินๆ เยิ้บกัน หมดเล่ม ไม่ได้เหี้ยอะไรเลย
>>288 มึงตามเรื่องใหม่เขาเปล่า เกมส์ลวงตาย วางไว้4เล่มจบ เห็นว่าจะออกเล่มแรกงานหนังสือนะ เนื้อเรื่องน่าสนใจด้วย นายเอกเดิมพันอะไรไว้กับใครไม่รู้ ต้องตอบชื่อที่ถูกต้องให้ได้ ฮีไม่สามารถมองเห็นหน้าคนแบบชัดๆได้ คือไม่รู้ลักษณ์เด่น ไม่ได้ยินชื่อใคร แม้แต่ชื่อตัวเอง ยังได้ยินตัวเดียวคือฟี
>>289 มึงคิดว่ากูจะเหลือเหรอ กูเพิ่งกรี๊ดๆสองตอนสุดท้ายของเล่ม 1 ใส่หน้าเพื่อนกูไปเนี่ย เห็นแง้มภาพปกลายเส้นน่าจะเป็นคุณเอนเฟอร์ที่กูกรี๊ดปกแฟนตาซีเขามานาน งานนี้บอกเลยว่าเงินพร้อม ไตพร้อม มากี่เล่มกูก็สู้
กว่านั้นคือในเพจเขาบอกว่าจะออกแฟนตาซีกับ Enter ด้วยอีกเรื่อง กูนี่เตรียมขายบ้านและที่นา
>>292 กูยังอ่านไม่ถึงตอนล่าสุดที่เขาอัพ แต่คิดว่าอาจารย์เป็นพระเอกตั้งแต่เห็นหน้าเห็นรูป จูบ และดูท่าจะเคยเป็นแฟนกันได้กันมาก่อน
แต่ก็กลัวเดาผิดไงหลังจากนี้จะมีตัวลับออกมาเป็นพระเอกแท้จริงเปล่าไรงี้ ก็มโนไปเห็นยาวตั้ง4เล่ม ค่อยๆออก เลยไม่ปักใจเรื่องพระเอกเกินไป
คือกูก็กลัวไว้ก่อน 5555
>>293 ถ้ากูอ่านมาไม่ผิด เขาบอก(ตรงทอล์คตอนเกือบท้ายๆ) ว่าตัวละครหลักออกมาครบแล้ว กูก็ว่าไม่น่ามีตัวละครลับแล้วนะ ปกติที่อ่านมากูไม่เคยเห็นเปลี่ยนพระเอกกลางอากาศนะมึง(ยกเว้นสลับกันบ้างอะไรบ้าง เช่นตอนคุณรุตของกู อ่านตอนพิเศษทีแรกกูตกใจ 5555)
ยิ่งอ่านตอนก่อนจบเล่มนี้กูแทบตอกตะปูปิดฝาโลงว่าอาจารย์กูวิน และกูแนะนำให้มึงไปอ่านให้จบเป็นอย่างยิ่ง กูนี่จบแล้ววิ่งไปเขย่าคอเพื่อนเลย ไม่คิดว่าจะมาแบบนี้ สรุปคือมาขนาดนี้ยังไงตัวอื่นก็ไม่น่าเข้าวินได้แล้วว่ากูว่า
ขอบคุณพวกมึงมากกกก ES Company ใช่มั้ย เดี๋ยวกูจะไปตามลายแทง
ทำไมของยอนิมแม่งมีซีรี่ส์แตกแขนงเยอะจังวะ เพื่อนก็เชียร์ให้กูอ่านจัง //มองชื่อเรื่องแล้วยิ้มอ่อน
เออ ก็ว่าจะถามว่าของยอนิมนี่สนุกเหรอ เห็นเด็กๆเชียร์กันจัง แต่สาววายแบบโตๆหน่อย ไม่เห็นพูดถึงกันเลยนะ
เห็นชื่อเรื่องแล้วยิ้มอ่อนเหมือนกัน แต่ยังเปิดใจว่าเนื้อในอาจจะสนุก
กูเสียดาย เอวรี่วายของแจ่มเหมือนกัน เรื่องเปิดตัวดันเอาเรื่องไม่ค่อยดูน่าดึงดูดมา
แต่ก็นะ เหมาะกับกลุ่มตลาดของแจ่มว่ะ แบบพล็อตสบายๆ อ่านง่ายไม่ต้องคิดอะไรซับซ้อนมาก
>>305 เรื่องนี้กูเคยอ่าน สำนวนดีอยู่ แต่ไม่ถูกจริตกูเพราะกูหมั่นไส้นายเอกกับอิคนพิเศษสุดรักสุดสวาทของมัน กูอ่านแล้วรู้สึกได้กลิ่น ntr หน่อยๆ อ่านตอนที่นายเอกมันนอนค้างกับไอ้คนนั้นแล้วสถาปนาเป็นคนพิเศษต่อกัน กูนิยืนขึ้นเลยอยากให้พระเอกแม่งเลิกๆห่าไปซะ คอยอ่านคอยตามแช่งไปจนจบก็ไม่มีเหี้ยไรเกิดขึ้นพระนายก็รักกันดี อิคนพิเศษคนนั้นก็ยังเป็นครพิเศษเหมือนเดิม 55555555 สัด
ข้างบนนั่นกูบ่นเฉยๆน่ะมึงไม่ต้องใส่ใจเพราะรู้สึกกูจะเป็นส่วนน้อยคนอื่นเขาไม่มากเหมือนกู เรื่องนี้มันออกแนวเบาสมองและมิตรภาพมั้ง กูชอบก๊วนเพื่อนๆมันเฮฮาดี นอกนั้นเฉยๆ มึงลองไปอ่านดูก่อนดีกว่าว่าแนวมึงมั้ยเพราะความคิดคนเรามันต่างกัน ถ้าไม่แนวมึงจะได้ไม่ต้องเปลืองซื้อ
>>302 เป็นเรื่องที่เปิดโลกคำว่า "ล้างตู้เย็น"กูเลยนะนั่น (ถ้าจำไม่ผิด)
จริงๆนิยายวายนี่พอโตมาหน่อยรู้สึกประดักประเดิกใจจะอ่านเพราะมันต้องข่มขืนกันก่อนแล้วค่อยรักกันนี่แหละ ถ้ามีพลอตประมาณนี้โผล่มากูจบเลย เพราะพอถึงฉากนั้นปุ้บจะแบบ แจ้งความจับมันสิคะลูกกกกกกก ให้มันเข้าไปโดนตุ๋ยถั่วดำในคุกก #ผิดๆ
We are นี่มันเป็นเกย์ทั้งกลุ่มใช่ปะ กูคุ้นๆแต่ไม่เคยอ่านนะ นึกถึงไอ้ซีรีย์ตะเกียงพิเศษ,จอมใจนักเลงกับเหยี่ยวอะไรสักอย่างเลย แม่งเกย์ยกแก๊งแบบแกรี่สตูมาก
>>310 คืออินายเอกมันมีผัวเป็นตัวเป็นตนรักกันเรื่อยมา แต่อยู่มาวันหนึ่งอินายเอกมันก็มีบักตัวนึงมาสนใจมัน ประมาณว่าเจออิตัวเอกครั้งแรกก็หลงรักแม่งเลยทันที จากนั้นก็เกิดอีเวนท์ต่อกันมากมาย มีไปเที่ยวบ้านเกิดกันสองต่อสองระหว่างที่ไอ้พระเอกมันไปต่างประเทศนั่นแหละ อินายเอกก็สงสารบักนั่นและเห็นความดีความรักมั่นของมัน คงเป็นแค่เพื่อนธรรมดาไม่ได้เป็นคนพิเศษละกันโนะ (หอกมาก)แถม มีจุ๊บหน้าผากด้วยนะมึงงง กูอ่านแล้วรู้สึกเหมือนมันเล่นชู้กันชิบหาย น่าจะตายๆไปซะห่าราก
ว่าไงดีกูคงอคติมากไป ขออภัยคนที่เป็นแฟนคลับเรื่องนี้ด้วย ส่วนเพื่อนโม่งที่ถามมึงก็ลองไปอ่านๆดูละกันเพื่อมันใช่สำหรับมึง
>>295 กลัวเหมือนกันมึง หัวหน้านี่กูได้แต่ดูยาวๆ 5555 แต่อาจารย์กูท่าทางวิน กูพอใจแล้ว
>>303 ถ้ามึงยังไม่ได้อ่านเรื่องอื่นกูแนะนำให้อ่านนะ(ในฐานะติ่งที่ดี) กูพบว่าคนที่ชอบงานเขาก็จะชอบเลย เกลียดงานเขาก็จะอ่านไม่ได้สักเรื่องเดียว เพราะกูเคยแนะนำ es กับ stitch ให้รุ่นน้องสายวายเหมือนกันอ่าน คนที่หนึ่งนางไม่ชอบมากๆ นางบอกพี่ไออุ่นจากโซตัสของนางฟินกว่า คนที่สองบอก es น่าเบื่อไม่มีประเด็นหลักของเรื่องเลย แต่เสือกเอาจอมร้ายมากรี๊ดคืนให้กูฟังทีหลังว่าดีมาก เดินเรื่องดี กูถึงขั้นน้ำตาไหลจนเกือบหาซื้อหนังสือวิธีการจับใจความสำคัญจากการอ่านแล้วส่งให้มันเป็นของขวัญวันเกิด ขอโทษที่บ่นยาว กูเป็นติ่ง 5555
>>310 กูคุ้นชื่อเรื่อง พอไปหาดูก็นึกออกว่าของไร้กรอบ ของค่ายนี้กูหลีกเลี่ยงด้วยประการทั้งปวงว่ะ ไม่อยากอ่านแล้วมาปวดใจทีหลัง สนพ.นี้กูเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่ามันยังไหวมั้ย
>>313 กูชอบคาร์แบบหัวหน้าไง ฟฟฟ เป็นเคะได้ก็ดีตั้งแต่คราวคุณรุตล่ะ อันนั้นกูเชียร์ตั้งแต่ในเว็บ อ่านในเล่มกูนี่แบบกรี้ดสาแก่ใจอีช้อย ส่วนอาจารย์นี่วินแน่ๆอ่ะ แต่กว่านุ้งฟีจะรักนี่...มีสี่เล่มจะรักเล่มไหนวะ
ส่วนจอมร้ายกะโซตัสนี่นะฟิน... มโนน้ำเปล่าเป็นน้ำยาล้างห้องน้ำ จ่ะ... รับน้องมุ้งมิ้งแบบนี้ไม่มีหรอกเฟ้ยยยย //ล้มโต๊ะ
มาแนะนำนิยายในเล้าเป็ด เรื่องทางเพศ [บันเทิงคดี] http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=11396 เรื่องนี้จบแบบ Life of Pi แต่หลอนมาก (ไม่มีผี) เบื้องหน้านายเอกเป็นไอ้เนิร์ดเงียบๆ เบื้องหลังเป็นอันดับ 1 นักชักว่าวโชว์ในเว็บแคม พระเอกหลายคน
>>317 กูเรียนจบแล้ว คงไม่ได้กลับไปให้แล้วว่ะ 5555 เลิกคุยกันไปแล้วด้วย จากวินาทีที่มันมากรี๊ดจอมร้ายใส่หน้า กูก็เฟดตัวเองจากการคุยเรื่องวายกับมัน นี่กูพยายามมองโลกในแง่ดีว่ายังดีที่มันไม่เอาเดมซ่าหรือยอนิมกลับมาสวนนี่ก็เป็นบุญของกูมากแล้ว
>>319 รุ่นน้องกูๆ นี่ดีว่าไม่ใช่น้องรหัส ไม่งั้นอาจมีรายการตัดสายทิ้ง
>>320 ขอบคุณมึง 5555
เหยดดด คนแต่งพี่เสือกับน้องต่ายแม่งก็เป็นเหยือของ มลล. ว่ะ น่าสงสารสัสสส นักเขียนด้วยกันยังโดน
>>316 กูอ่านจบแล้ว แมวในห้องก็คงนายเอกนั่นล่ะ แต่ไม่เห็นว่าตอนจบจะเหมือน life of pi ตรงไหน เพราะพายมันเล่าเรื่องเสือ ลิง ม้าลาย ไฮยีน่าเพื่อปิดบังบาดแผลที่เกิดว่าเป็นเรื่องจริง ใช้สัตว์มาเป็นสัญลักษณ์แทนคนจริงๆ เล่าสองแบบอยู่ที่ว่าคนจะเชื่อเรื่องไหน มีแต่พายที่รู้ความจริง
ส่วนเรื่องนี้เหมือนจะให้คิดตามแต่มันไม่มีอะไรน่าคิดแบบพายว่ะ เรื่องไม่มีอะไรมากเหมือนจะประชดเสียดสีกามราคะมนุษย์ แต่ที่เห็นคือความสะใจในด้านมืดเรื่องตัณหาอย่างเดียว จะว่าอิงจิตวิทยา ซิกมัน ฟรอยด์....ก็ไม่เชิงนะ แต่เหมือนเป็นบทวิเคราะห์นิยายมาเรียบเรียงเป็นเรื่องมากกว่า ด้วยการเปรียบเปรยทางสัญลักษณ์กับทางจิตวิทยานิดนึง ถ้าไม่มีแต่ฉากเย็ด ใส่เนื้อเรื่องมาบ้างกูคงให้เรื่องนี้ดีกว่านี้
กูไปเจอนิยาย http://www.tunwalai.com/story/15630/husband-bad-สามีเลวๆเคะท้อง-yaoiboys-love?page=1 ชื่อ Husband bad (มันต้อง Bad husband ไม่ใช่เหรอวะ) เปิดเรื่องมาด้วยฉากแต่งงานอย่างไม่เต็มใจของพระเอกเพราะคิดว่านายเอกขายตัวใช้หนี้(แต่หวงนายเอกโครตๆ ส่วนนายเอกสายแบ๊ว อึน มึน งง ใช้คำลงท้าย ฮะ) นายเอกใส่ชุดเจ้าสาวคือชุดฟูกสีขาว (มึงลองไปค้นคำว่า ชุดฟูก ดูนะ แล้วลองจินตนาการว่าพระเอกใส่ชุดฟูกแบบเกาะอก) พอแต่งงานกันก็ไปแนะนำตัวที่บ.พระเอกว่าเป็นภรรยา คนใช้ในบ้านก็เรียกคุณผู้หญิง หลังจากนั้นพระเอกก็หาเรื่องงอนนายเอกแบบงี่เง่าคิดว่านายเอกเป็นชู้กับเพื่อนเลยจับเย็ดแก้โมโห พอเย็ดเสร็จเจอผ้าอนามัย เลยเงิบ มาถามนายเอกๆบอกว่าก็มีเหมือนของผู้หญิงทุกอย่าง (อ้าวสรุปมึงเป็นทอมเหรอวะ แล้วพระเอกเย็ดแบบไม่มองรูหน่อยเลยเหรอว่ามึงยัดตรงไหน) ก็เลยรู้ว่าท้องได้ แต่ก็ไม่มีอะไรต่อ หลังจากนั้นนายเอกก็ท้องแต่ไม่กล้าบอกพระเอก (เรียกตัวเองว่าแม่) จนมาเจอพระเอกกำลังจะเอากับผู้หญิงเลยเป็นลม ไปรพ.ถึงรู้ว่าท้อง พระเอกก็สำนึกผิด แต่ก็สายไปเสียแล้ว เพราะนายเอกน้อยใจเลยหนีไป แต่งถึงเท่านี้แหละ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.