>>60 กูอ่านแล้วก็ดรอปไปละ รำคาญความเยิ่นเย้อเหมือนกลัวไม่รู้ว่ากำลังทำงานบริษัทกันนะจ๊ะ เราจริงจังกับชีวิตการทำงาน เราต้องขนศัพท์แสงในวงการเอเจนซี่เข้ามาใช้เพื่อที่ตัวละครเราจะได้ดูมีความรู้ เราต้องพูดไทยคำอังกฤษคำ แต่กลวงมั้ยกูว่ากลวง เพราะแม่งไม่ขนปัญหาที่เกี่ยวกับโปรเจคและ solution การแก้ปัญหาอะไรมาให้รู้ว่าตัวพระเอกนายเอกมีกึ๋น เอาให้รู้ว่าเธอแม่งทำงานเก่งนี่หว่า พาร์ทการทำงานมีแค่การพรีเซนต์ที่หัวข้อพรีเซนต์คืออะไรก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่เราคุยภาษาอังกฤษกันกับชาวต่างชาติแล้วตัวละครเราก็จะฉลาด ถ้าจะเอาเลเวลนี้มึงก็ใส่โปรเจคอะไรลงมาให้พนักงานมันดูมีการทำงาน ดีกว่ามาให้มันทำสไลด์พรีเซนต์เพื่อโชว์ความเก่งของตัวละครอย่างเดียวแล้วบรรยายว่าทำไปน้ำตาตกไปแถมยังโดนเจ้านายเหี้ยด่าซ้ำแล้วค่อยชมทีหลังว่าเก่งมาก
แถมการใส่อะไรแบบน้ำเยอะๆมันทำให้อ่านแล้วเหนื่อย เช่นการประเมินเจ้านายที่โจทย์ภาษาอังกฤษเรียงกันทื่อๆให้นายเอกอ่านออกเสียงเป็นเรียงความแล้วตอบคำถาม ส่วนพระเอกก็มาบรรยายเป็นเรียงความภาษาอังกฤษอีกทีซึ่งมันน่าเบื่อ เขียนยาวมาหลายสิบหน้า แต่ใจความสำคัญมีแค่พนักงานด่ากู กูควรต้องเรียกมาคุยตัวต่อตัวเพื่ออาริกาโตะที่ทำให้กูรู้ข้อผิดพลาดของตัวเอง เยิ่นเย้อและเวิ่นเว้อมากเกินไป อ่านแล้วเหนื่อย เลิกอ่านดีกว่า