มีคนมาขายค่อยๆรักให้กูว่าเป็นนิยายวัยทำงาน นายเอกไม่ค่อยงี่เง่าง้องแง้ง กูอ่านไปครึ่งเล่มแรกก็ไม่ค่อยอยากอ่านต่อแล้ว กูไม่ชอบนิยายโทนสั่งสอนเป็นไลฟ์โค้ชชีวิตขนาดนั้น นายเอกต้องมีคำคมสอนใจให้ลุกขึ้นสู้ มีฟีลลิ่งพบสัจธรรมอะไรซักอย่างในชีวิตว่าชีวิตการทำงานมันเหี้ยมันห่วยแต่เราก็ต้องสู้ พร้อมพ่นคำคมอะไรซักอย่างออกมา พระเอกนี่ก็ให้ฟีลแบบเจ้านายผู้ toxic ประสาทแดกสุดๆ กูอาจจะอ่านไปไม่ถึงจุดที่พระเอกจะแสดงความดีงามในภายภาคหน้า แต่เรื่องจริงบอสแบบนี้ไม่โดนต่อยก็ลาออกก่อนอะ นี่แปะป้ายพระเอกว่ามันหล่อมันรวย มันเลยได้เป็นพระเอก ลองเป็น ceo แบบลุงแก่ป้าแก่ทำตัวประสาทแดกใส่แบบนี้นายเอกมันคงลาออกไปหาผัวที่อื่นแล้ว ไม่อยู่ทนให้โขกสับแบบไอ้หล่อนี่หรอก
ใครเคยอ่านมั้ย มันจะมีความดีงามอะไรในภายภาคหน้ารึเปล่า กูอ่านไปครึ่งเล่มแรกแม่งรำคาญความไลฟ์โค้ชมาก มีจุดไหนบ้างที่เป็นแรงใจให้อ่านต่อ ไม่งั้นกูจะดรอปแล้ว