หยานเฟยมาหลังกานยูกุเลยโอเคตอนเล่นเนื้อเรื่องน้องนะ ที่น้องรู้สึกว่าพอเปลี่ยนเป็นยุคที่เซียนลดบทบาทในสังคมไปแบบที่ให้มนุษย์ดูแลกันเองแล้วก็คิดว่าตัวเองอาจไม่จำเป็นแล้วแล้วไม่เป็นที่ต้องการอะ ไม่มีที่ให้ยืนในจุดนั้นถึงจะสนิทกันดี(ซึ่งกุพอจะเข้าใจความรู้สึกตอนเล่น ถึงกุจะสนิทกับเพื่อนแต่มันก็มีจุดที่บางแว้บกุก็คิดว่าตรงนี้ใช่ที่ของกุจริงๆเหรอไรงี้) อยู่ที่ฝั่งเซียนมันก็เหงาๆเพราะตอนนั้นก็มีแต่แก๊งสัตว์คนแก่ป้านกเลยบอกให้ลองไปฝั่งนู้นดู ซึ่งสมัยนั้นที่บอกว่าเหงาก็น่าจะแรกๆที่ไปมากกว่า มันเป็นความเซลฟ์เอสตีมต่ำในตัวนางมากกว่า เรื่องอะไรต่อมิอะไรน้องก็คิดลบไปว่าตัวเองไม่ใช่ที่ต้องการ ยิ่งไม่ใช่ทั้งเซียนทั้งมนุษย์ กับเซียวก็อย่างที่เห็น กับเชินเฮอมีบอกไว้ว่าไม่คุ้นกันฟังจากป้านกอย่างเดียวไม่ค่อยได้คุยกันพึ่งมีบทให้คุยตอนอีเว้นที่ปูคสพให้ดีกันขึ้นเรื่อยๆ