นิยายวายไทยกูว่าด้วยความเปิดกว้างมากสมัยนี้ แล้วก็ นข หลายคนอวดยอดนู่นนี่ บางทีคนเลยคิดว่ามันน่าจะหาเงินง่าย(ทั้งที่จริงๆ จะได้แสงซักทียากชิบหาย) นักเขียนสาย ชญ หลายคนก็ผันตัวมาเขียนวายควบไปด้วย หารายได้อีกช่องทาง บวกกับรสนิยมการอ่านวายของสมัยนี้มันเปลี่ยน มันก็จะเจอเคะที่จะออกแนวหวานๆ เดะน้อย อ้ออ้อยเยอะ ท้องก็เยอะ คือเหมือนชายหญิงไปแล้วน่ะ บางเรื่องในซีเคร็ตเรียกรูตุสผู้ว่าจิ๊มิก็มี หรือบางทีก็เคะจ๊ะๆ จ๋าๆ หวานใสมุ้งมิ้งมาก คนชอบก็ชอบอะนะ ไม่ได้ผิดอะไร น่าจะเยอะด้วยมั้ง แต่คนไม่ชอบมันก็มี อย่างกูเนี่ย เลยเป็นเหตุผลที่กูเลิกอ่านนิยายวายไทยไป แต่ช่วงเล้าเป็ดก็สไตล์เคะห้าวด่องๆ อะนะ แก่นเซี๊ยวแต่สาวแตกพอกัน แค่รู้สึกว่า เออ มึงก็ยังไม่นุ่มนิ่มขนาดนั้น...มั้ยวะ....
ส่วนนิยายจีนก็อย่างที่ว่า มันคัดมาแล้ว แล้วคนอ่านยังมาคัดได้อีกจากที่แห่แหนกันแปลออกมา ละขนาดคัดแล้วว่าอ่านได้ชัวร์แม่งยังเยอะเหอะ