เรื่องมีคารัคเตอร์ (เรื่องนี้เจอศัพท์อึ้งๆของราชบัณฑิตเยอะเลย)ดีเวลลอปที่น่าสนใจทั้งคนและแมว คิดจริงๆแล้วซินฉินนี่ก็นับว่าเป็นพระเอกไมโครเวฟโคตรๆ อบอุ่น ใจกว้างและเอาใจคนรักสุดๆ สายเปย์นี่ก็นับว่าน่าจะใช่ด้วย เปย์แบบเบี้ยน้อยหอยน้อยหน่อยแต่ฮีเปย์จริง เปย์แบบเรียลๆ เปย์แล้วต้องไปทำมาหากินมาเปย์เพิ่ม 555
แมวตัวเอกเราที่เป็นแมวเร่ร่อนขาโหด เรื่องเริ่มจากการได้รับจดหมายผ่านไปรษณีย์คุณนก แต่อ่านไม่ออกต้องคาบไปหาแมวซิ่วไฉที่อ่านจดหมายออกอ่านให้ ถึงได้รู้ว่าป้าบุญธรรมที่ไม่เคยเจอหน้ามอบมรดกเป็นมนุษย์ให้คนนึง ให้แมวตัวเอกชื่ออาหลีมารับมนุษย์มรดกไปดูแล อาหลีตกลงใจรับมรดกเลยวิ่งข้ามเมืองไปดูมนุษย์มรดก ซินฉิน ที่เป็นโอตาคุเกมเมอร์มืดมน ไร้ญาติขาดมิตรใช้ชีวิตลำพัง
หลังวางแผนแมวๆทำให้ซินฉินรับตัวเองเข้าบ้านได้ อาหลีได้ชื่อใหม่ว่าสปาตาร์ แล้วก็ได้เจออารยธรรมศิวิไลซ์ของแมว สปาต้าร์เข้ารับการศึกษาแมวเหมียวไปพร้อมกับการใช้ชีวิตดูแล? ซินฉินไปด้วย เริ่มจากชั้นประถม มัธยม ไปยันมหาลัย สุดท้ายได้เป็นอาจารย์มหาลัย ด้วยค้นพบจิตวิญญาณอยากพัฒนาอารยชนแมวเหมียว อยากแก้ปัญหาแมวด้อยโอกาสทางการศึกษา อ่านไปก็เหมือนไปเข้าชั้นฟังการเรียนการสอนฉบับมโนแมวไปด้วย และบรรยายคลาสสอนค่อนข้างเยอะ เล่าในแบบปาฐกถาเยอะอยู่ ตรงนี้บางจุดจะออกน่าเบื่อหน่อยๆ วิชามีทั้งคลาสถ่ายรูป นายแบบ วิชาบำบัดมนุษย์ เทคโนโลยีในบ้านฯ ฯลฯ แล้วแมวนี่ทำวิทยานิพนธ์ปริญญาด้วยคอมมนุษย์ได้ด้วยนะ ตอนเรียนก็ยังเรียนผ่านออนไลน์ด้วย 555
ส่วนซินฉินเองตอนแรกเป็นโอตาคุเกม เข้าสังคมไม่เก่ง ก็อาศัยการสตรีมเมอร์เกมเลี้ยงชีพ การมีแมวเข้ามาก็ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นเรื่อยๆ ทั้งทางร่างกายและจิตใจ ได้เจอคนใหม่โลกใหม่ เส้นทางชีวิตใหม่ๆ สปาตาร์กลายเป็นแมวไอดอลที่ตั้งใจใช้ความรู้จากโรงเรียนมาหาเลี้ยงมนุษย์ที่ไร้ขนขนของตัวเอง สุดท้ายจากใช้แมวตกคนดูสตรีมเกมก็กลายเป็นอินฟลูสัตว์เลี้ยง พัฒนาธุรกิจเป็นชิ้นเป็นอัน หนึ่งคนหนึ่งตัวใช้ชีวิตร่วมทำมาหาเงินมากเลยไม่มีปัญหาปากท้อง มีชีวิตอบอุ่นไปหนึ่งชาติแมว
ถ้าคนไม่วายจะอ่าน แค่จบเล่ม 2 ตอนที่แมวตายจากไปก็ถือเป็นบทจบที่สมบูรณ์ได้เลย
ต่อรีล่างอีก