จุดสปอยเหมือนเดิมจ้า ต่อเรื่องมิชชั่นที่ทำให้ชอบมาก ไฟติดแบบเร่งเครื่องเล่ม 1-2 และไฟดับริบหรี่ตอนเล่ม 4 และต้นเล่ม 5 กลับมาชอบตอนท้ายๆ และตอนพิเศษในเล่ม 5
.
.
.
.
.
- โลกแรกที่นอ.ลงมา ฮีลงมาเป็นคุณหนู เป็นผญ เพราะต้องทำมิชชั่น แต่งงาน และ ป้าบๆ กับพอ. ณ ตอนนี้ยังมีจิตสังหารพอ.อยู่ ทำในโลกเทพเซียนตัวเองไม่ได้ ลงมาทำในโลกมนุษย์แม่มเลย 555 โลกนี้ทั้งสองมีความทรงจำ ไม่ได้ปิดผนึกลงมาทำ ผ่านไปสวยงามดี พอ.โคตรหยอด ตอดเล็กตอดน้อยฮีเอาหมด
- โลกที่ 2 โคตรของโคตรชอบบบบบ ชอบแบบชอบมาก ต้องทำมิชชั่นให้พอ.เชื่อใจ แบบเปิดใจ นอ.เตรียมตัวดีมาก แบบลงมาในร่างราชครู ส่วนพอ.เป็นองค์ชายตัวน้อย (พอ.ปิดผนึกความจำ โลกนี้นอ.จำได้ จำมิชชั่นที่จะมาทำได้) เปิดเรื่องมาพอ.คือเด็กแบบละอ่อนเลย นอ.ฟีลแบบได้กลับไปในวัยเลี้ยงดูลูกศิษย์ อห.ความเฝ้าฟูมฟักประหนึ่งลูกน้อยอะ ดูแลดีมาก ช่วยให้พอ.องค์ชายขึ้นครองราชย์ ในใจนอ.แบบข้าดีกับเขาสารพัด ต้องทำให้เขาเชื่อใจได้แน่ ทั้งสอนวิถีฝึกกายแบบพวกเซียน ทำให้พอ.ที่ถูกไทเฮากดขี่ร่างกายแข็งแรง สอนศาสตร์การปกครอง ดีด้วยแบบทุ่มสุดตัว ทุ่มจนแบบข้าไม่เคยทุ่มให้ลูกศิษย์ตัวเองขนาดนี้เลยนะ แต่ที่ชอบคือแบบ อิเวงงงง พอ.มันไม่ได้ใสซื่อจ้า ถึงจะเป็นองค์ชายตัวน้อยแต่ฮีเก็บกด ฮีไม่เคยหลับลึกได้ ฮีผวาตลอด แต่ต่อหน้านอ.(ท่านราชครู) ทำตัวเป็นเด็กน้อยน่ารัก ตาแป๋ว ในใจคือราชครูจะฆ่าตนเองเมื่อไร เพราะคิดว่านอ.เป็นคนของอาที่เป็นอ๋อง และนอ.ก็ต้องการอำนาจเลยมาทำดีกับตน คิดดูนะคะ นอ.คิดอย่าง พอ.คิดอย่าง เวรมาก 555555 ชอบโลกนี้มากจริงๆ แบบตอนจบของโลก นอ.กลับไปต้องทุบตีพระเอกให้ได้ กำมือแน่นเลยจ้า
- จุดสตั้นของนี่คือโลกถัดๆ มาที่แบบแนวพีเรียดมาเป็นแนวปัจจุบัน โลกยุคเราๆ โลกยุคไฮเทค มันแบบ ไม่รู้ดิ ตอนนั้นคิดว่าแย่แล้ว ออกทะเลแล้ว มันออกจริงๆ อะพวกมึง กูอ่านไปด้วยจิตใจห่อเหี่ยว แบบจบในแต่ละโลกไม่อินเลย จะฮีลใจกูได้รู้สึกกลับมาสนุกก็แบบตอนจบมิชชั่น กลับมายังโลกเทพเซียน ทำให้พล็อตตรงนี้คะแนนกูลดฮวบ T_T แบบลงมาทำมิชชั่น มีโลกของมาเฟีย หุ่นทดลอง ไซบอกซ์ในเกม
- โลกสุดท้าย มิชชั่นที่กูค่อนข้างชอบเลย นอ.เกิดเป็นดอกไม้ ตอนแรกคือสัญญากันไว้ว่าต่างฝ่ายต่างผนึกความจำนะ แต่พอ.ไม่จ้า ทำเพื่อนอ.ล้วนๆ แล้วคือโลกนี้ ดอกไม้ดีงามมากๆ นอ.โคตรน่าเอ็นดู แต่ความเลวร้ายบังเกิดกับกูค่ะ กูอ่านไม่เข้าใจเลย มิชชั่นนี้กูไม่โอเค ระหว่างความเชื่อของมรรคาสวรรค์ คือต้องทำให้นอ.หาจุดยืน หาความเชื่อ จิตใจไม่สั่นคลอนให้ได้ แต่ๆๆ ไม่รู้ว่าเพราะการเรียบเรียง การแปล หรือจริงๆ มาจากต้นทาง กูอ่านแล้วเอ๋อมาก โม่งคนไหนอ่านเข้าใจสะกิดบอกกูทีนะ กูมีปัญหาตั้งแต่โลกไนน์/จิ่ว แล้วอะที่เป็นหุ่นยนต์ เป็นโลกที่พยายามอ่านแต่ไม่เข้าใจจริงๆ
- ท้ายสุดก่อนจะบรรลุสวรรค์ก็มีเรื่องจิปาถะให้แบบนอ.งอน พอ.ซุกตัวขี้ขลาดไม่กล้ามาเจอนอ. ก็ขำๆ ตลกดี แล้วก็ตอนพิเศษเป็นคู่ศิษย์คนเล็กของนอ.กับขุนนางคนสำคัญของพอ. ชอบอยู่ คลั่งรักไม่แพ้คู่อ. 55555
.
.
ชอบมากสุดคือจุดเริ่มต้นของการตกหลุมรักของนอ.เพราะชอบสีแดงมากจริงๆ จนศิษย์พี่ต้องบอกแบบ ไม่ใช่ชอบไปวอแวเขาเพราะสีแดงนะ 5555 จริงๆ คาร์นอ.ซุกซนมาก โดนอ.ทุบตีมาตั้งแต่เด็กเพราะซนสุดๆ แต่ทั้งอ.ทั้งศิษย์พี่โคตรให้ท้าย เรื่องไม่มีดราม่าอะ สำหรับสายม่าแบบกูอันนี้คือแบบพอจะมีปมให้รู้สึกว่าเออ ม่านะ พาร์ทรำลึกอดีตขยี้ปมล้างบางยอดเขา/ล้างบางเมืองใหญ่ เหมือนเขียนผ่านๆ มากกว่า แต่เป็นเหตุสำคัญที่ทำให้พอ./นอ.ลืมกันและกัน แต่ไม่ขยี้ใดๆ
.
.
.
.
.
นิยายเรื่องนี้เบาๆ สบายๆ เหมือน Arc / mission และสอดแทรกเรื่องราวในอดีต เหมือนตามหาอดีตที่ยาวนานและลืมเลือนไปเกือบหมื่นปีของคู่พระนาย กินอาหารหมาหนักมากนะ ดีแล้วที่เป็นเข้าโคม บรรยายให้รู้ว่าอ่อ ป้าบๆ อีกแล้ว ไม่งั้นถ้าไม่ตัดเข้าโคมและมีบรรยาย อาจจะงอกมาอีก 2-3 เล่ม 55555555 ถี่เกิ๊นนน แบบเทอาหารหมากระจายเกลื่อน
ปล.กูรอโม่งที่อ่านจบสะกิดบอกเรื่องมรรคา/ความเชื่ออยู่นะ สารภาพว่าไม่เข้าใจจนต้องอ่านข้าม 🥺