จุดสปอยของขึ้นสวรรค์ทั้งทีฯ มีดีเทลเนื้อเรื่อง!
.
.
.
.
.
มิชชั่นแต่ละมิชชั่นเหมือนพาพอ./นอ. ย้อนอดีต เป็นการปูพรมเพื่อให้สมชื่อเรื่อง ขึ้นสวรรค์ทั้งทีต้องมีรัก อย่างที่บอกตัวนอ.เย็นชา สูงส่ง เพราะฝึกวิชาผนึกใจ ไร้ความรู้สึกจริงๆ นั่นแหละ และอยู่มานาน พวกศิษย์พี่ อ.ถ้าไม่บรรลุก็ล้มหายตายจากไปหมดแล้ว เลยแบบวังเวง เคว้ง พวกลูกศิษย์หลักๆ 3 คนก็แยกย้ายบำเพ็ญ ไม่ค่อยใกล้ชิดสนิทกับนอ.มากนัก พวกศิษย์หลานยิ่งแล้วใหญ่ แบบเทิดทูนนอ.ประหนึ่งเทพเซียน นอ.เลยแบบเหมือนดอกบัวขาวจริงๆ ต้นเรื่องก็แบบหาทางซ่อมบันได นอ.มีม้วนคัมภีร์หยกในมือ มิชชั่นคือไปพบหน้าพอ. ร่วมดื่มสุรา ชมเมือง หยอกล้อ บลาๆ ตอนนอ.เห็นคือแบบ อะไร ทำไมต้องทำ แต่ก็ทำเพราะอยากขึ้นสวรรค์ หาหนทางซ่อมบันไดให้ชนรุ่นหลัง เลยยอมไปเจอพอ. ฉากประจัญหน้ากันตลกมาก ฝั่งพรรคธรรมะคิดแบบนอ.จะลงมือแล้วเว้ย สงครามมาแน่ ฝั่งมารก็แบบ เฮ้ย ดอกบัวขาวจะมาระรานแล้ว เตรียมอาวุธ จะสู้ศึกนี้กับราชาของพวกตน แต่ความจริงคือคู่พอ/นอ หยอกล้อกันจ้า เรื่องก็ดำเนินไปแบบนี้อะ ตอนแรกกูเข้าใจว่าอะไรทำให้พอ.ยอมง่ายจังวะ คือฝั่งพอ.ก็มีคัมภีร์แดง ฮีก็ต้องซ่อมบันไดคือกันจ้า ฝั่งมารก็บรรลุได้นะ ฮีเองก็เล่นตามมิชชั่น เก็บเควสไม่ต่างจากฝั่งนอ.อะ ละตัวนอ.คือผ่านมิชชั่น หยุดจิตสังหารพอ. ไม่ได้ ก็นะ ฝั่งธรรมะคิดว่ามารชั่วร้าย ชื่อเสียงพอ.ก็ไม่ดี อ่อออออ ลืมๆ สองคนนี้เคยเป็นศิษย์ร่วมสำนักกัน ลำดับศักดิ์ของอ.แต่ละคนเป็นเจ้าของยอดเขา นอ.เลยมีศักดิ์เป็นอ.อาของพระเอก บางทีพอ.เย้านอ.ก็เรียก อ.อา 5555 ท่านพี่เหลียนหัวงี้ ตัวพอ.ก็แบกหม้อกวาดชื่อเสียง ฆ่าทั้งยอดเขา ทรยศสำนัก ก่อตั้งพรรคมาร พอเป็นราชามารก็กวาดล้างเมือง มือชะโลมเลือดมาแต่ไหนแต่ไร ตัวนอ.เลยเกิดจิตสังหาร ทำให้ทำมิชชั่นไม่สำเร็จ นอ./พอ.เลยแบบ ถ้าทำตอนที่อยู่ในโลกเทพเซียนไม่สำเร็จ ก็ลงไปจุติ ในเรื่องนี้แบบไปหาร่าง/เข้าร่าง แล้วแต่ละรอบก็จะมีใครคนใดคนหนึ่งปิดผนึกความทรงจำ อีกฝ่ายจำได้ก็ตามหา ร่วมกันทำมิชชั่น ในม้วนสองคัมภีร์ทั้งหยกและแดง มิชชั่นสอดคล้องกันทั้งหมด ก็ไหลตามน้ำอะ ทำมิชชั่นแบบนี้จนจบเล่ม 5 เลย 5555 แต่ที่บอกว่าไม่ค่อยอินเส้นเรื่องหลักเท่าไรเพราะรู้สึกไม่สุด อธิบายไม่ค่อยถูก แต่ทุกมิชชั่นเหมือนย้อนความ ทำให้รู้ว่าแท้จริงแล้ว นอ./พอ.รักกันมาตั้งแต่เกือบหมื่นปีที่ผ่านมา เขารักกันมาตั้งแต่แรกเริ่มเลย ตัวนอ.จวบจนปัจจุบันที่ใครต่อใครยกย่องนิสัยโคตร แบบ... 5555 นอ.ไม่ชอบสีขาว ไม่ชอบบรรพตของตัวเองเพราะน่าเบื่อ ชอบสีแดง สีทอง รสนิยมขั้นแย่จนอ.ต้องขนของสะสมทองๆ แดงๆ นอ.ไปทิ้ง ศิษย์พี่ก็ทุบตีให้เปลี่ยนเป็นสีขาว โคตรชอบคสพ.ศิษย์พี่เลยอะ แบบทุกคนเอ็นดูนอ.มากๆ แต่ตัวนอ.ลืมหมดทุกอย่างจริงๆ พอทำมิชชั่นก็แบบได้รู้อะ ได้ย้อนไปในวัยนั้น ช่วงเวลาเหล่านั้น และรู้ว่าทำไมตกหลุมรักพอ.ตั้งแต่แรกเจอ เพราะสีแดงจ้า ดวงตาพอ.สีแดง ผมสีแดง คือทุกอย่างที่ประกอบเป็นพอ.เตะตานอ.มากๆ แต่ในโลกบำเพ็ญสีแดงมันอัปมงคลไง ชีวิตวัยเด็กพอ.คือแย่มาก นอ.คือความสุขเดียวของฮีเลย แบบต่างฝ่ายต่างหลงรักแต่แรกเจอ และเจอเหตุการณ์ที่ทุกครั้งที่พอ.ฝ่าด่าน กูจำลำดับขั้นไม่ได้นะ ในทุกครั้งนั้นร่างกายหมื่นโลหิตของพอ.ต้องใช้เลือด/การนองเลือดฝ่าด่านเลื่อนขั้นอะ แล้วค่าตอบแทนคือการที่คนอยู่ในเหตุการณ์นั้นๆ จะลืมทุกอย่างไป ใช่ค่า นอ.ลืม พอ.ลืม แล้วในอดีตเขาวนเวียนมาเจอกันหลายครั้งมาก ในหมื่นปี เจอและลืม เจอและลืม และเจอและลืม จนถึงปัจจุบันที่ต่างฝ่ายต่างเป็นใหญ่สุดของฝั่งดีฝั่งมาร มิชชั่นที่ร่วมกันทำคือทำให้ทั้งสองรู้ว่าไม่ว่าจะครั้งไหน ต่างก็ตกหลุมรักกันอยู่ดี จะไม่มีความทรงจำยังไง พอเจอกันก็ต่างสนใจ ต่างรักอยู่ดี 'โคตรรักแรกพบ' ทุกครั้งไป ก็ฝ่าด่านทำมิชชั่นจนซ่อมบันไดสำเร็จอะ
.
.
.
.
.
ยาวไปแล้ว ขอต่ออีกโพสต์ จะลงดีเทลมิชชั่น(โลกมนุษย์ที่ชอบ) และประมาณเล่ม 4-5 ที่ทำให้คะแนนการอ่านความเข้าใจและพล็อตเรื่องตกฮวบ กรี๊ดหนักมากเพราะชอบไม่สุด!!