>>431 นิยายนี่พักหลังถ้าชอบแล้วรู้สึกว่าอยากอ่านซ้ำกุจะไปกดอีบุค เพราะนอกจากประหยัดที่ ไม่ต้องมานั่งคอยห่วงว่าจะเหลืองมั้ย ปลวกมาเยือนไหมแล้ว มันยังดีตรงที่ไม่ว่ากูจะไปที่ไหนก็เหมือนพกชั้นหนังสือไปด้วยได้ทุกที่ ที่เป็นเล่มมีไว้ตู้เดียวพอ ไว้อ่านพักสายตาจากมือถือเวลาอยู่บ้าน
>>433 พระเอกมันก็พูดงั้นแหละ และมันก็ไม่เคยแก้ไรหรือเปลี่ยนอะไรไปจนจบ แต่การกระทำตอนจบที่ไม่ต้องคอยผลักไสนอ.แล้วนี่ ถึงจะหมาก็หมาที่เลี้ยงเป็นลูกรักล่ะวะ จะวิ่งเล่นอะไรยังไงแม่งปล่อยให้ยึดพื้นที่เต็มที่ อุ้มชูดูแลแบบซึนๆหยิ่งๆตามประสาคาร์แกนั่นแหละ ซึ่งจริงๆมันก็อุ้มชูดูแลมาตลอดนะแค่จากมุมมองนอ.มันไม่เห็นความอุ้มชูนี้ ความหนักตอนต้นเรื่องมันจางไปเพราะปมคลายหมดแล้ว แต่ถ้าใครจะรู้สึกไม่เหมือนกุก็ไม่แปลก ยังไงแต่ละคนเวลาอ่านคำๆเดียวกันมุมมอง ฟีล อะไรมันก็ต่างกันได้ อันนี้เป็นประสบการณ์ส่วนบุคคลแหละ