>>847 ไม่ได้ตามไปดูนะ แต่จากเคสบกร. ในอดีต ตอนนีัก็ไม่ได้ต่างกันหรอก อีหรอบเดียวกัน ผสมโรงการโซเชียลบุลลี่เข้าไปในคราบลูกค้า ที่นี่คนโดนเป็นนิติบุคคลไง รังแกได้สบายไม่ต้องกลัวใครมาฟ้องแล้ว
ที่นี้ก็ไม่ต้องทำไรแล้วมาถึงจุดที่คนไม่ใช่ยังไงก็ผิดแล้ว หยุดกระแสไรไม่ได้นอกจากเงียบๆให้มันซาไปสักพัก
ความผิดซ้ำซากที่ ปกเลย์เอาไม่สวย ไม่มีแผนที่ที่ออฟฟิเชียลไม่มี บ๊อกซ์ตัดแปะ ขนาดหนังสือผิดไปสามมิล ปกมีแถบคาด เลื่อนภาพไม่เนียน ลงทุนผลิตส่งปกพับใหม่ให้แล้วขอบยับ ล่าสุดลงทุนลองโฟมอ่อนแล้วยับนี่ยังแม่งไม่ใส่ใจเลน บรีพปกไม่ตรงคาร์?เลยไปสั่งวาดใหม่ให้ แล้วยังอะไรอีกล่ะ เรื่องพวกนี้รสนิยมกับความจุกจิกทั้งนั้น ตัดออกไปเหลือที่ผิดอภัยไม่ได้จริงๆกี่ข้อกัน ซึ่งสนพ.อื่นๆก็มีไม่ใช่ว่าไม่มีเลย สมัยก่อนปกเม็ดถั่วเรื่องความรักของหลิงซียังไม่ว่ากัน อันนี้แถบคาดบนปกอันเดียวโวยกันปานเผาบ้าน เหมือนต้องประหารประจานให้เจ็บแสบวีนจนกว่าจะได้สวยสมใจ(ทุกคน?)งั้นแหละ
ก่อนจะบอกว่าปล่อยข้อผิดพลาดไว้อย่างนั้นมันต้องหันกลับมามองพื้นฐานบ้าง ว่าข้อเรียกร้องของมึงตั้งอยู่บนพื้นฐานของงานแมสโปรดักส์ไหม จุดที่มึงเรียกร้องคือfact หรือรสนิยม ไม่ถูกต้องหรือแค่ไม่ถูกใจ และคุณค่าที่แท้จริงของสิ่งที่เขาขายคืออะไร
แต่สนพ.แม่งก็ทำตัวเองแหละ ยังไงเค้าก็ด่ามึงนายทุนอยู่แล้ว หัวบนๆเค้าก็ไม่ได้สนใจอะไร มึงก็ทำสันดานออกมาให้สมเป็นนายทุนหน่อย กวาดมาให้หมด ออกๆไป อีกแง่หนึ่งหนังสือก็เหมือนของผูกขาด เรื่องอื่นทดแทนได้แต่ก็ไม่เต็มร้อย สยามยังอยู่มาได้มึงก็ดูมันสิ แล้วหันมามองตัวมึงที่พยายามเอาใจลูกค้าตอนนี้สิ
บางครั้งคนเราก็คลั่งจนลืมดูว่าตอนที่จะฆ่าปีศาจ? ตัวเองก็กลายเป็นปีศาจไปซะเอง