>>632 อมรไม่มีโรงงานกระดาษ ธุรกิจกระดาษมันไม่ได้รุ่งเรืองจนให้กระโดดไปเสี่ยงเพิ่ม ดังนั้นโรงงานกระดาษแห่งหนึ่งจะฟันราคายังไงก็ได้เพราะมันต้องซื้อยี่ห้อนี้ใช้ไม่งั้นลูกค้าด่า
พูดเรื่องสายส่งโดดหักเปอร์หน่อย เวลามึงเปิดร้านร้านหนึ่งตามห้างมึงคิดว่ามีต้นทุนอะไรบ้าง หรือเวลาเอาของไปส่งให้ลูกค้าถึงเชียงใหม่ ข้บรถบรรทุกสิบล้อไป มีต้นทุนอะไร ให้ขึ้นราคาลองคิดกลับกันดู ตอนนี้หลายคนยังซื้อหนังสือผ่านหน้าร้านนอมั้ย หรือซื้อตรงกับนข/สนพ/แอพส้ม เยอะกว่า แล้วคำถามต่อมาคือราคาหนังสือลดลงมั้ยจากการที่ผู้บริโภคสามารถเข้าถึงในตัวหนังสือได้ง่ายกว่าเดิม ไม่จำเป็นต้องผ่านหน้าร้านหรือสายส่งแล้ว เรื่องจะลดราคาหนังสือตัวเองยังไงก็ได้มันเป็นทุกสนพ กุกะซื้อมด shock price ประจำ รอปี-ปีกว่ามันก็ลด อย่างงี้มดมันผูกขาดมั้ย โรงพิมพ์ก็มี สนพก็มี หน้าร้านก็มีเหมือนอมรเลย
ขอความเข้าใจเรื่องกินรวบกับผูกขาดหน่อย ไม่ค่อยเข้าใจนิยามของแต่ล่ะคน ตอนรอรกับเทพครองตลาดก็ถูกหาว่าเป็นนายทุนทั้งที่แค่มันได้เค้กก้อนใหญ่ของตลาดไป พอมีนายทุนอีกเจ้าพยายามเบียดขึ้นมาแย่งบ้างอีกทีก็โดนด่าว่าพยายามจะผูกขาดกินเรียบ ก็เห็นกันอยู่ว่าอีกที่พยายามจะเข้ามาแชร์ตลาดให้อีกทีมันมีคู่แข่งที่พอจะแข่งได้(แต่กุว่าอมรทำไม่ได้หรอก ยังไงรอรเมพก็เหนือกว่าอยู่ดี ดูอย่างแอพอีบุ๊คมันได้สู้เมพไหวที่ไหน)ยังไงพอมันมีคู่แข่งมันก็ต้องเกิดหารแข่งขันกัน แบบนี้ไม่ดีกับทั้งผู้บริโภคหรือนักเขียนเหรอที่จะได้ประโยชน์จากเรื่องนี้ ผูกขาดเอยกินรวบเอยสมัยเรียนก็ว่าเข้าใจ แต่ทำไมพอมาตอนนี้รู้สึกไม่เข้าใจกับความหมายของสองคำนี้ที่ใช้อยู่