>>215 เห็นด้วยเรื่องการเหมาตลาดแล้วกำหนดราคาเองว่านายทุนอาจพยายามจะไปให้ถึงจุดนั้นได้ แต่จะสำเร็จมั้ยมันอีกเรื่องนะ กูมองว่าหนังสือเป็นสินค้าฟุ่มเฟือย ถ้าราคาสูงนักคนก็ตัดมันทิ้ง เจ้าเล็กจะสบช่องแล้วพิมพ์หนังสือราคาถูกขายตลาดล่าง แล้วกลไกตลาดทุนเสรีจะบีบให้ราคากลับมาอยู่ที่จุดดุลยภาพเอง
นายทุนได้เปรียบเรื่องความครบวงจรจริง กูไม่เถียงเลย แต่มันก็มีค่าใช้จ่ายมาก แล้วก็มาพร้อมความเสี่ยงเหมือนกัน อย่างสนพดอกหญ้าสมัยโน้น ครบวงจรที่สุดของยุคก่อน 40 แล้ว มีทั้งนักเขียนนักแปล ซื้อลิขสิทธิ์เรื่องดังๆ มีร้านมีสายส่งมีโรงพิมพ์ของตัวเอง ยิ่งใหญ่เกรียงไกรมาก แถมเศรษฐกิจยังบูมด้วย เงินก็เฟ้อ หนังสือจากเล่มละร้อยกว่าถีบราคาขึ้นเป็นสองร้อยกว่าวางขึ้นเชลฟ์บนห้าง นิยายกำลังภายในปกแข็งใส่กล่องทำเซ็ทสะสมราคาหลายพันก็มีคนซื้อ แต่พอเจอวิกฤตปุ๊บ พังทั้งยวง กูเลยมองว่ามันไม่ได้น่ากังวลขนาดนั้น วงจรเศรษฐกิจมันหมุนมาตกต่ำทุกสิบปีโดยประมาณอยู่แล้ว อมรเองก็สบช่องโตขึ้นมาได้เพราะดอกหญ้าฟุบนี่แหละ