กุอาจจะปลอบใจมึงไม่ได้แต่กุก็เคยอยู่ในสถานการณ์คล้ายๆ มึงเหมือนกัน คู่ชิปกู(ตอนนี้ก็ยังชิปอยู่) เป็นคู่ที่ค่อนข้างแมสในด้อมแต่กูดันสลับโพ แถมชอบเคมีไม่ค่อยตรงกับชาวบ้านเค้าเลยไม่ค่อยจะมีอะไรกิน ตอนนั้นกูพยายามแทบทุกอย่าง ผลิตฟิก วาดเอง ไล่เมกเฟรนกับคนที่โพเดียวกัน จงใจชงโป๊ๆเผื่อมีแอนเกจ จนบางทีกูพยายามในสิ่งที่ไม่เป็นตัวเองเพื่อจะเข้ากับคนอื่น ตอนนักวาดญปที่กูชอบบึ้มแอคหายโลกกุแทบพัง ดราม่าซึมเป็นเดือน แม่ยกคนละโพกับโพกุก็ชอบตีกันอีก ยิ่งโดนขิงเรื่องความแมสกุยิ่งนอยเพราะก็รู้อยู่ว่าโพเรามันไม่แมสหนิ555
พอถึงจุดหนึ่งกุเริ่มเหนื่อย รู้สึกที่ทำอยู่แม่งเสียสุขภาพจิตมากเลยปล่อยวาง ช่างหัวมันละกุจะเขียนในสิ่งที่อยากเขียน มีคนอ่านคนเดียวก็ไม่เป็นไร คนที่สนิทกับกุเพราะด้อมนั้นที่เป็นคุยกันถูกคอก็ยังสนิทกันอยู่ถึงแม้เค้าจะไม่อินแล้ว แต่คนที่เข้ามาเพราะแค่กุผลิตคู่ตรงกันก็ไม่ค่อยได้คุย กุก็ยังผลิตอยู่บ้างนานๆทีถึงแม้เอนเกจจะเท่าหำมดแต่ก็รู้สึกดีกว่าตอนพยายามมีแสงในด้อม ส่วนคู่ที่ไม่ชอบก็ยังไม่ชอบเหมือนเดิมแต่เห็นแล้วก็ปลงๆบลอกทิ้งไป คุยแต่กับคนเก่าๆไม่ก็คนที่ดูน่าจะศีลเสมอกันเพราะกุกลัวนักฉอด (กูน่าจะโตขึ้นด้วยแหละตอนนั้นกุยังเป็นนศว่างๆไม่มีอะไรทำนั่งดีลู่ๆอยู่ทั้งวัน พอออกมาเจอโลกแล้วรู้สึกว่าปัญหามันเล็กมาก)