>>879 >>882 แต่แนวโบ้ ขึ้นหงส์ลงหมา ส่วนใหญ่มันก็เอามาตอบสนองความอยากเอาคืนฝ่าย abusive ไม่ใช่หรอวะ หรือกูเข้าใจผิด แนวนี้มักเขียนให้ฝ่ายกระทำพบว่าว่าความจริงตัวเองรักฝ่ายโดนกระทำตอนเมื่อสาย ฝ่ายถูกกระทำหมดใจ ไม่ยอมจำทนโดนกดขี่ทำร้ายอีกแล้ว ส่วนฝ่ายกระทำกลายเป็นคนต้องทนทุกข์ดิ้นพล่านเป็นปลาขาดน้ำ ผ่านการทดสอบต่างๆ อีกมากมายกว่าฝ่ายโดนกระทำจะยอมอภัย แล้วฝ่ายกระทำยกฝ่ายถูกกระทำเทิดทูลเหนือหัวเป็นแก้วตาดวงใจในตอนจบไม่ใช่หรอ
งานแนวนี้ปกติ ฉาก abusive ฉาก rape เขียนให้คนเกลียดฝ่ายกระทำนะ แนวโบ๋นี่นักอ่านแทบจะแปลงร่างเป็นมัมหมีกางปีกกันนายเอกจากพระเอกกันหมดแล้ว "ไอ้เวรแบบนายไม่ควรค่ากับลูกฉันหรอก" "ยังโดนไม่สาสมพอที่ลูกฉันจะให้อภัย" บลาๆ
กูเลยมองต่างจาก >>882 นิดนึง ว่าแนวโบ๋มันต่างจากสาย rape fantasy กับ bdsm roleplay ตรงนี้
เป็นการอยากเห็นฝ่ายกระทำ ทนทุกข์ / สำนึกผิด / หันกลับมารักฝ่ายโดนกระทำแบบถวายดวงใจยกให้เหนือตัวเอง เหมือนที่วายเองส่วนนึงเกิดเพราะอยากเห็ยผู้ชายเป็นฝ่ายถูกกระทำไรงี้