kyกูอยากรู้เรื่องปกแจ๊คเก็ตอะ เรื่องอัศวินดาราของมดแม่งไม่มีใครด่าเลยเหรอวะ55555555 อ่านย้อนหลังเห็นคนบ่นทวิตเดียว ไม่รู้ว่าช่วงแรกๆมีคนบ่นเปล่า กูอยากรู้คนคิดแม่งเอาสมองเสี้ยวไหนมาคิด จะบอกว้าว ก็แม่งเอ้ย55555555
Last posted
Total of 1000 posts
kyกูอยากรู้เรื่องปกแจ๊คเก็ตอะ เรื่องอัศวินดาราของมดแม่งไม่มีใครด่าเลยเหรอวะ55555555 อ่านย้อนหลังเห็นคนบ่นทวิตเดียว ไม่รู้ว่าช่วงแรกๆมีคนบ่นเปล่า กูอยากรู้คนคิดแม่งเอาสมองเสี้ยวไหนมาคิด จะบอกว้าว ก็แม่งเอ้ย55555555
พูดถึงมด ถ้าไม่มีไรผิดพลาดสารบัญน่าจะออกล็อตต่อไป
สักทีเหอะ
ยังมีคนรออยู่ไหมวะ455655555555555
Kyสนพฟนนี่เครือของฟฉเหรอวะ ถ้าใช่กูจะได้แบนแปลจีนไปด้วย น่ารังเกียจ เรื่องไทยล่าสุดที่ออกก็เอาอีกละ ชอบเอานิยายละเมิดลิขสิทธิ์ภาพมา แล้วปากดีด้วยนักเขียนแต่ละคน กูอยากจะเอาตีนยัดปาก ถ้าฟ้องกุกูก็มีหลักฐานแคปไว้ครบ นักเขียนรับรู้ตัวเองใช้ภาพละเมิดลิขสิทธิ์แต่ไม่แก้ไข มีหน้ากล้าตีพิมพ์กับสนพอีก ขนาดใส่ชื่อสนพไว้ในชื่อเรื่องก็ยังใช้ภาพละเมิดลิขสิทธิ์ แล้วมีโฆษณากับเว็บอื่นก็ใส่ภาพปกที่ละเมิดลิขสิทธิ์อีก กูไม่เชื่อจ้า ถ้าบอกสนพไม่รับรู้ อย่างเครืออื่นที่ทำนิยายไทยไม่เห็นเป็นศุนย์รวมของพวกขโมยภาพแบบนี้
ใช่จ้า เครือเดียวกัน มึงยี้เพราะสันดานนข. กูยี้เพราะสันดานเจ้าของสนพ.
ไหนเล่า
คือมึงทำไงดีวะ เชิญร่ำสุราทางสนพ.ให้ส่งข้อมูลไฟเพื่อที่จะขอปกแจ็คเก็ตใหม่ แต่ถ้าหนังสือไม่ได้อยู่กับกู เลยเวลาไปแล้วกูยังสามารถขอปกได้มั้ยวะ หนังสือกุส่งไปตจว.หมดเลย จะให้ที่บ้านทำให้ก็มีแต่คนแก่ๆ🥲
เห็นดราม่าเเอคเขียวทัวร์ลงยัง
ไปเสือกมาได้แบบครึ่งๆกลางๆมากเพราะเหมือนแอคต้นทางมันระเบิดตัวเองไปแล้วปะ ใช่ที่เปนแอคคนไทยด่ามันฮวามะ
แอคเขียวไหนวะ รีวิวนิยายเหรอ?
แอคเขียวไหนวะ
ต้องเรียกสีให้ถูกนะ ตอนนี้มีเขียว กับเขียวเหลือง 5555555555
เขียวนอส
ไปส่องมา หาทัวร์ไม่เจอหรือว่าลบไปแล้ว
ใครสรุปทีว่าทัวร์ลงเรื่องอะไรกูอยากเสือก
กุทันต้นทาง มีแอคหนึ่งบ่นเชิงเอดุเขตว่าแอครีวิวเป็นเหี้ยไร ทำไมชอบโรมานติไซซ์มันฮวากะนิยายที่พระเอกเป็นอะบิวซีฟ หรือพระเอกเป็นฆาตกร ด้วยการใช้คำว่าผัวโบ้ ขึ้นหงส์ลงหมา ตัวเขาเองบางทีก็หลงตามรีวิว บางทีต้องมาคิดก่อนถึงจะเห็นว่ามันบ้ง รีวิวแบบนี้ทำให้คนลดทอนความสำคัญของประเด็นปัญหาไป คนก็แห่มาเห็นด้วย แล้วถามใครคะๆ คนนั้นหรือเปล่า หวยก็ไปออกแอคเขียว หลังจากนั้นกูก็ไม่รู้ละว่าทัวร์ลงยังไง
วนไปวนมาก็เรื่องเดิมๆนะ เรียกร้องหานิยายสีขาว พราวด์การรักษาคุณธรรมด้วยการพิมพ์ด่าซ้ำๆในโลกออนไลน์ แล้วก็ออกไปลัลล้ากับชีวิตตามปกติ เพลินกับการหวีดไอดอลเป็นเซ็กซ์ออฟเจ็คโดยฟินกะแฟนฟิค 18+ แทน บางแอคก็แอบหวีดนิยายสไตล์ที่ด่าหลังม่านออนไลน์ด้วยซ้ำ
สต.กูคิดว่าอีนิยายโรมานติไซส์ rape abusive เนี่ย พื้นฐานมันมาจากแรงขับคล้ายพวก rape fantasy กับ bdsm roleplay นั่นแหละ ตราบใดที่ประชากรเข้าใจพื้นฐานว่าเรื่องพวกนี้มันผิดกฎหมาย เป็นการละเมิดสิทธิคนอื่น ไม่ได้รับการยอมรับชีวิตจริงว่าเป็นการกระทำที่ถูกต้อง พวกนี้ก็ใช้ระบายแรงขับในโลกจินตนาการไปเถอะ แนวคิด bdsm จะทำให้มึงเข้าใจว่าทำไมคนถึงยังฟินกับนิยายพวกนี้ตราบใดที่ไม่ได้โดนเองหรือไม่เกินเลยไปอ่ะนะ แทนการ roleplay นิยายมันก็ self insert หรือมีอารมณ์ร่วมได้เหมือนๆกัน
ปัญหาคือการเข้าถึงของคนไม่มีวิจารณญาณที่อายุต่ำกว่าแค่นั้นแหละ ส่วนปัญหาที่รากเหง้าพื้นฐานจริยธรรมอะไรพวกนี้ กุว่าบ้านเรายังไปไม่ไกลขนาดนั้น ถ้าระบบการศึกษายังหลอมคนได้อยู่ ยังหลอมให้มีความคิดแยกแยะ เข้าใจการเคารพสิทธิคนอื่น เข้าใจว่าอะไรคือความรุนแรงได้ สื่อพวกนี้ก็ยังพอมีพื้นที่ในมุมหนึ่งได้
ยกเว้นประชากรแม่งเลอะเลือนไปเกือบหมดอันนั้นมึงลองบล๊อคคลีนแบบอีสีหรือเกาหลีเหนือไปเลย ล้างบางเซทซีโร่แม่ง ซึ่งกุก็ไม่อยากเปรียบเทียบนะว่าการต้องคุมถึงขั้นนั้นมันคือเห็นประชากรเป็นอะไร
>>879 >>882 แต่แนวโบ้ ขึ้นหงส์ลงหมา ส่วนใหญ่มันก็เอามาตอบสนองความอยากเอาคืนฝ่าย abusive ไม่ใช่หรอวะ หรือกูเข้าใจผิด แนวนี้มักเขียนให้ฝ่ายกระทำพบว่าว่าความจริงตัวเองรักฝ่ายโดนกระทำตอนเมื่อสาย ฝ่ายถูกกระทำหมดใจ ไม่ยอมจำทนโดนกดขี่ทำร้ายอีกแล้ว ส่วนฝ่ายกระทำกลายเป็นคนต้องทนทุกข์ดิ้นพล่านเป็นปลาขาดน้ำ ผ่านการทดสอบต่างๆ อีกมากมายกว่าฝ่ายโดนกระทำจะยอมอภัย แล้วฝ่ายกระทำยกฝ่ายถูกกระทำเทิดทูลเหนือหัวเป็นแก้วตาดวงใจในตอนจบไม่ใช่หรอ
งานแนวนี้ปกติ ฉาก abusive ฉาก rape เขียนให้คนเกลียดฝ่ายกระทำนะ แนวโบ๋นี่นักอ่านแทบจะแปลงร่างเป็นมัมหมีกางปีกกันนายเอกจากพระเอกกันหมดแล้ว "ไอ้เวรแบบนายไม่ควรค่ากับลูกฉันหรอก" "ยังโดนไม่สาสมพอที่ลูกฉันจะให้อภัย" บลาๆ
กูเลยมองต่างจาก >>882 นิดนึง ว่าแนวโบ๋มันต่างจากสาย rape fantasy กับ bdsm roleplay ตรงนี้
เป็นการอยากเห็นฝ่ายกระทำ ทนทุกข์ / สำนึกผิด / หันกลับมารักฝ่ายโดนกระทำแบบถวายดวงใจยกให้เหนือตัวเอง เหมือนที่วายเองส่วนนึงเกิดเพราะอยากเห็ยผู้ชายเป็นฝ่ายถูกกระทำไรงี้
>>883 แรงขับภายในมันก็ไม่ได้มีรูปแบบเดียวนี่ อันนั้นก็อาจสนองฟีลนี๊ดในแบบอื่นๆ ที่กูพูดถึงใน 882 นั่นกูแค่บอกมุมมองกูในคำถามยอดฮิตที่ใช้ล่าแม่มดพวกนิยายแนวข่มขืน กดขี่ทั้งหลาย พวก "อี๋ ชอบเข้าไปได้ ต่ำทราม" "ฟินเข้าไปได้ไง ไร้จิตสำนึก" บลาๆ ว่ามันน่าจะพออธิบายได้ในแง่นี้ และจากผลการศึกษาทางจิตวิทยากลุ่มที่มีจินตนาการแนวนี้ก็ไม่ใช่กลุ่มเล็กๆเลยที่นิยายมันได้ผลตอบรับล้นหลามข้ามศตวรรษ neverdie ก็เพราะมันสนองนี๊ดแง่นี้ในประชากรจำนวนมากได้โดยไม่ต้องไประบายด้วยการทำจริง ปลดปล่อยความต้องการได้โดยไม่ผิดกฎหมายและจริยธรรมในโลกจริงนี่แหละ
หืมมม บอกเรปแฟนตาซีมาจากฝั่งญโดนสังคมกดดันให้ไม่กล้าแสดงออกกุเก็ทนะ แต่บอกว่าแนวโบ้เป็นฝ่ายโดนอะบิ้วแล้วอยากให้มารักกันนี่กุงง
Ky กุมาบ่นเฉ้ยเฉยยย เกลียดมากเวลาอ่านนิยายโบ้แล้วเจอคนเขียนด่าพระเอกแบบสะใจเหมือนเหยียบให้ตายกุเกลียดมากกกกกกกกละเลิกอ่านเลย กุเกลียดการอ่านทอร์คท้ายตอนเพราะงี้พอหมดอารมณ์มาเยอะกับการอ่านนิยายอินๆอยู่แล้วมาเจอทอร์คไร้สาระเบื่อ
>>886 เข้าใจหัวอกนะ แต่ทำใจนะเพื่อน ร้อยละเก้าสิบเก้าคนเขียนต้องทอล์กว่ะ มันไว้ปลุกให้คนอยากอ่านต่อ กูเจอบ่อยนิยายพออ่านได้แต่ทอล์กปัญญาอ่อนประเภท ใครก็ได้พาลูกช้านหนีที น่าวงวารเหลือเกินลูกช้านนนนน ชั้นเกลียดอี<ชื่อพระเอก> แกเกียมเป็นหมาาาาา อุ๊ยสามีใหม่มาแล้ว ใครอยู่ฝั่งสามีใหม่ยกมือขึ้น ฯลฯ พวกนี้กูข้ามได้ข้าม แต่ถ้ามาทอล์กต้นตอนก็แย่หน่อย ไถผ่านๆเอา
มึงต้องทำใจอย่างเดียวแล้วล่ะ มันช่วยให้นิยายขายดีมีคนอ่าน ไม่งั้นก็ต้องรอตอนลงอีบุ๊กแล้วไปอ่านตัวอย่างในนั้นแทน ไม่ต้องเจอทอล์ก
กุมาปักดูใครจะแก้ตัวแทนกุหลาบอีก แม่งไปสุดมาก
กุหลาบจะไปเอาจากจจ.มาทำไมวะ แปลจากหนังสือก็ตามนั้นไปดิ หรือเจอสาววายปสด.จี๋เอวมาอีก
กูผู้ผ่านวงการไลท์โนเวลมาได้แต่ยิ้มอ่อน มีเวอร์เว็บกับเวอร์เล่มที่แม่งจบกันยังกะแยกรูทก็มี555 เข้าไทยก็มีแต่แบบเล่มอะ ได้อ่านเวอร์ชั่นเดียว
ที่สนพ.แถลงบอกแปลจากเล่ม เลยไม่มีฉากนี้แต่ในจิ้นเจียงมี
แต่จากที่กุเผือกในเมนท์ ในเล่มสนพ.เครดิตว่ามาจากจิ้นเจียงนะ และถ้าเล่มจากจีนก็คือจะไม่มีฉากนี้รวมถึงไม่มีncด้วย แต่ในเล่มไทยมีnc ตกลงคือสนพ.ได้เวอร์ชั่นไหนมาหรือเอามายำ ที่แถลงมาก็ไม่ชัดเจนแบบเทียนกวานที่กางต้นฉบับเลยนะ ขนาดเทียนกวางกางต้นฉบับยังมีคนตามจิกอยู่เลย🫢
>>895 เอ่อ เทียนกวานกางรูปนั่นก็นานโข่งนะกว่าจะกาง แถมเป็นไฟล์เวิดแก้ไขได้ไม่มีอะไรยืนยันจากจจด้วยซ้ำ เป็นหลักฐานไม่น่าเชื่อถือพอกันอ่ะ 5555555 แถมเทียนกวานคนยังเอาเวอร์เล่มมาเทียบ เกา ไต้หวัน ไม่ได้เอาจากเว็บมาเทียบ ถ้ามึงมองว่ากุหลาบเชื่อไม่ได้ เทียนกวานเชื่อได้มากกว่าตรงไหนก่อน ตัวกูไม่เชื่อทั้งสองสนพนั่นแหละ แต่ถ้าอ่านแล้วเนื้อหาสำคัญไม่ได้ขาดกูก็เฉยๆ
เทียนกวานกางต้นฉบับเหรอวะ กูจำได้ว่าสนพ.เงียบไปนานมาาาาาาาาาาก จนคนเริ่มลืมค่อยโผล่มา เอาไฟล์จากเวิร์ดโง่ๆมาบอกว่าได้ต้นฉบับมาตามนี้จย้าาาา ฝูงกวางน้อยก็ผงกหัวเชื่อ อ๋อค่ะค่ะค่ะค่ะค่ะ
Case เทียนกวานทำให้กูซาบซึ้งสุดอ่ะ สาววายนี่มันควายจริงๆ
ใดๆก็ตามแต่ ตอนนี้วินสุดคือมด นั่งจกป๊อปคอนดูดราม่าสวยๆ ตัวเองเนื้อหาขาด แปลผิด คำผิด หน้าเปื้อนหมึก แต่รอดหมด 5555555555555555
อ่ะ ถ้าเคสเทียนกวานไม่สมควรเชื่อ งั้นเคสเมาเหล้านี่มันต่างกันตรงไหน ตอบคลุมเครือด้วยซ้ำ ใช้เวอร์ชั่นไหนแปลก็ไม่บอก แต่มีคนกางปีกแล้วบอกสนพ.ไม่ผิด ลูกหาบพอกันนะ
มีคนกางปีกปกป้องด้วยเหรอวะ เห็นแต่ด่าว่าโง่อีกแล้ว ทำตัวเป็นนายทุนคนดีย์
เปรียบเทียบกันต่อไปนะมึง กูบอกแล้วแม่งก็แก้ตัวแทนกันไปเรื่อย สนพนี้โดนทำไมสนพนี้ไม่โดน แทนที่จะคุยๆไปว่ามันผิดมันถูกอะไรแต่ละเคส สุดท้ายก็จบที่ สนพนี้โดนทำไมสนพนี้ไม่โดน ไม่เคลียร์พอประเด็นใหม่มาก็ สนพนี้โดนทำไมสนพนี้ไม่โดน ถถถถถ
พึ่งรู้ว่าวงการวายใช้เหตุผลคุยกันด้วย เห็นปกติไม่ใช้ แต่ใช้ปกหนังสือคุยกันแทน ถถถถ นั่งวิเคราะห์ไปก็เท่านั้น สรุปสุดท้ายปกสวยเท่ากับถูกเสมอ จะเสียเวลามาใช้สมองกับเรื่องนี้ทำไม แต่กุชอบเคสเปรียบเทียบนะ เห็นภาพดีว่าสมัยนี้คนซื้อมาสะสมไม่ได้ซื้อมาอ่าน นั่งดูปกมโนเนื้อหาแทน ถึงได้มีตรรกะแปลกๆโพล่มาให้เห็นเต็มไปหมด
ก็ดูสิเคสเหมือนกันยังบอกเทียนกวานน่าเชื่อถือ จะไม่ได้คนเข้าแซะได้ไง 55
ใครกำลังหาทางทำใจเรื่องอยู่ กูแนะนำให้คิดซะว่าเป็นเวรกรรมของอีปอและลูกหาบ55555555555555555555555555555555555
ต้นเหตุมันมาจากจจส่งต้นฉบับไม่สมบูรณ์ให้สนพเป็นนิสัยไง ขาดมั่งพิมพ์ผิดมั่ง พอไปจี้ก็บอกว่ามีเท่าที่ให้ ถ้าอยากแปลให้จบก็ไปหาฉบับเต็มเอาเอง กูไม่เกี่ยว แถมไฟล์ที่ให้มาก็ไฟล์เวิร์ดนี่แหละ กูไม่ประหลาดใจเลยที่ซบ.หาหลักฐานมากางได้แค่ไฟล์เวิร์ด เพราะมันมีแค่นั้น ส่วนกุหลาบนี่กูไม่รู้ว่าไปได้ฉบับไหนยังไง แต่เดาว่าได้ฉบับที่มีไม่ถึงตอนจบ เลยต้องไปขวนขวายหาเอง แล้วก็เจอนักเขียนอีดิทงานในเว็บบ่อยๆให้สับสนเล่นๆว่าเอ๊ะ กูแปลเวอร์ชั่นไหนอยู่นะ ก็เลยออกมารูปนี้แหละ
ถ้าหวังว่าซื้อลขจากจจแล้วจะได้ไฟล์สมบูรณ์สุดนะ บอกเลยว่าผิดหวังเปล่า ไม่มีหรอก
ดีลงานกับปทนี้บ่อยๆจะเข้าใจเองแหละ
ใจนึงกุก็ไม่อยากเชื่อกุหลาบเพราะแถลงมันกำกวม แต่จิ้นเจียงวีรกรรมส่งไฟล์นิยายผิด เนื้อหาตกหล่นจนสนพ.ในไทยต้องมาเคลมเล่มให้ลูกค้าบ่อยๆมันก็มีไม่ใช่น้อย
>>914 ตามหลักซื้อขายไง จ่ายก่อนส่งของทีหลัง ทีนี้ของมันไม่เนี้ยบ แม่ค้าก็บอกว่างั้นมึงไปคุ้ยหาเองในโกดังนะ กูอนุญาตให้คุ้ยได้ แต่กูไม่คุ้ยให้นะ คนจ่ายตังค์ไปแล้วจะทำอะไรได้อะ จะลงมือคุ้ยเองแล้วรีบเอาไปต่อยอดทำเงินให้คุ้มทุน หรือเถียงแม่ค้าว่าไม่ได้ มึงนั่นแหละต้องคุ้ย แล้วแม่ค้าก็ไม่คุ้ยๆๆๆ เกี่ยงกันไปมาแบบนี้เรื่อยๆ
เงินก็จ่ายไปแล้วน่ะมึง ยิ่งเถียงต่อยิ่งเสียต้นทุนเวลา สนพจะยอมก็ไม่แปลก
>>916 งั้นมึงต้องพลาดดราม่าปรมจภาครัสเซียไปแน่ๆ เพี้ยนตั้งแต่ชื่อเรื่องมากิสเตรอะ ดยาโบลสกาวาซัมติงเลยแหละ เพราะมากิสเตรอะแปลว่านักปราชญ์ ไม่ใช่ปรมาจารย์ นักอ่านรัสเซียบ่นหนักเหมือนกัน กูเคยได้ยินเสียงลือเสียงเล่าอ้างว่าเวียดนามก็เจอปัญหาแปลผิด แต่กูไม่รู้ภาษาเวียด ยืนยันไม่ได้เหมือนกัน
งั้นก็แปลว่านักอ่านไทยบ่นได้เสียงดังที่สุดแล้วล่ะ
ไม่แปลฉากพอร์นเพราะอิงตามฉบับแผ่นดินใหญ่ก็โดนด่าว่าทำไมไม่ซื้อเวอร์ชั่นที่นักอ่านอยากอ่านมา
เอาไฟล์มากางว่าได้มาแค่นี้ก็โดนด่าว่าเป็นแค่ไฟล์เวิร์ด แก้ไขได้ ไม่น่าเชื่อถือ
พยายามขวนขวายหายมาแปลเองแต่ไม่ครบก็โดนด่าว่าทำไมแปลไม่ครบ
จะเสริมเนื้อหาให้ในเล่มถัดไปก็โดนด่าอีกว่าทำไมไม่ยึดตามต้นฉบับที่ได้มา ต้นฉบับต้องสมบูรณ์สุดสิ เป็นไม้หลักปักขี้เลนแบบนี้ไม่น่าเชื่อถือ
กูว่าถ้าจะกระดิกไปทางไหนก็โดนด่าหมดแบบนี้ คงไม่มีชาติไหนสู้เราได้หรอก
>>918 ไม่ๆ กูเข้าใจประเด็น916 เพราะกูก็สงสัยเหมือนกันว่ามันน่าจะมีปัญหาเนื้อหาขาด ตก ผิดเวอร์เหมือนกันบ้าง ตปทก็มีแปลเถื่อนให้เทียบเหมือนกัน มันน่าจะมีคนเจอเหมือนกันบ้าง ส่วนแปลผิดอันนั้นไม่นับเพราะความผิดของฝั่งปลายทางชัดเจน
แต่ใดๆกูก็คิดว่าถ้าทางจีนส่งต้นฉบับมาแล้วสนพ.แปลตามนั้นเป๊ะ แต่ต้นฉบับที่ส่งมามันหาย 1-2 ปย.จากเวอร์เวบจริง กูโอเคว่าไม่ใช่ว่าสนพ.ชุ่ยมากนะ แต่เป็นฝั่งจีนที่ทำงานเหี้ยนะ คือถ้าคิดถึงขั้นตอนการทำงานโดยทั่วไป มันก็ไม่ใช่เรื่องแล้วรึเปล่าที่ต้องมาเช็คประโยคต่อประโยคของภาษาจีนกะจีนอีกรอบอ่ะ
แต่อันนี้ประโยคมันสะดุดอยู่นะ อ่านแล้วเอ๊ะขึ้นมาเลย นักแปลกับบก.เขาไม่เอ๊ะกันบ้างหรอ ยิ่งถ้าจิ้นเจียงทำงานชุ่ยๆให้ขุดกันเอง ตรงนี้ฝั่งนักแปลก็ควรมีทั้งฉบับเล่มและจิ้นเจียงเพื่อช่วยเทียบมั้ย ด้วยราคาต่อเล่มขนาดนี้ กุก็หวังงานคุณภาพอยู่นะ แสดงถึงความรอบคอบและความใส่ใจด้วย
ถ้าเรื่องไหนดังๆ กุว่าสนพ.เอาลงเป็นรายตอนให้นักอ่านออนไลน์ช่วยคิวซีก่อนได้นะ จบแล้วค่อยทำเล่ม อาจแก้ปัญหาผิดพลาดครั้งแล้วครั้งเล่าได้
จจใช่เคยมีเรื่องส่งรูปปกละเมิดลิขสิทธิ์มาให้สนพใช้ประกาศแอลซีป่ะ เหมือนเห็นในไทยสองครั้งแล้วที่เขาเอารูปจากจจส่งให้หรือในเว็บจจสักอย่างแล้วมีคนมาแหกว่ารูปมันละเมิดมา แต่พอไปเช็คคือรูปนั้นทางจจส่งให้หรือใช้ในเว็บอยู่แล้วนี่แหละ จำไม่ค่อยได้ ถ้าจำผิดแย้งหน่อย
>>922 ปกตินักแปลส่วนใหญ่จะเลือกใช้ฉบับที่สมบูรณ์ที่สุดที่หาได้ การเทียบมันเสียเวลามาก เหมือนทำงานหนักเป็นสองเท่า ค่าแรงเท่าเดิม ใครจะทำอะ แต่ฉบับที่สมบูรณ์ที่สุดดันไม่มีไง เจ้าของไม่ส่งให้ ที่ส่งให้ก็ตามมีตามเกิด ในเว็บก็อีดิทตัดโน่นตัดนี่เป็นว่าเล่น นี่สนพคงไปเจอว่ามีฉบับที่สมบูรณ์กว่า เลยจะเติมให้ เรื่องมันก็น่าจะแค่นี้แหละ
เอาจริง กูว่าทั้งเคสเชิญร่ำ เคสเทียนกวาน และเคสสารบัญ ก็น่าจะพอพิสูจน์ได้ว่าปัญหาอาจจะไม่ได้อยู่ปลายทาง แต่อาจอยู่ฝั่งต้นทาง ถ้าเกิดแค่กับสนพเดียวก็จะยังไม่เห็นชัด แต่พอเกิดติดกันสามที่เรื่องเวอร์ชั่นที่ได้มากูว่ามันแปลกล่ะ เพราะสองเรื่องหลังมันเรื่องดังมาก กูไม่เชื่อว่าก่อนพิมพ์จะไม่มีการเช็คเนื้อหาเทียบรายบรรทัดกับต้นฉบับที่ได้มาก่อน แต่ถ้ากูเป็นสนพก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน ต้นฉบับส่งมาแค่นี้ จะให้ไปนั่งไล่เช็คเวอร์เว็บแล้วไปถามว่าทำไมขาดแบบนี้ทำไมเกินแบบแล้วสมมุติเขาบอกมันฉบับรีไรท์มาแล้วก็เสียทั้งเวลาทั้งแรงงาน
>>924 เห็นด้วยว่าความสมบูรณ์ของต้นฉบับในงานแปลนี่ควรเป็นหน้าที่ของต้นทาง ว่าตามสามัญสำนึกทั่วไปมันไม่ใช่เรื่องที่ปลายทางซื้องานมาแล้วควรจะต้องมาระแวงแล้วเช็คทุกบรรทัดอีกรอบเลย และกูก็ไม่รู้ว่าการติดต่อคนเขียนเพื่อรีเช็คข้ามประเทศแบบนี้มันง่ายแค่ไหน บก.หลายคนกูว่าอ่านต้นฉบับไม่ออกทุกภาษา นักแปลก็ไม่เสียเวลามาเทียบให้หรอก
ถ้ามึงต้องไปดีลงานกะพวกทำงานชุ่ยไม่รับผิดชอบงานตัวเองมึงจะเข้าใจ จ้างสองหมื่นทำสี่หมื่น เป็นสเตชั่นปลายทาง ความรู้กุก็ไม่เท่าพวกมึงที่จบตรงสายแล้วส่งงานมา แต่พองานผิด กุเสือกโดนด่าฐานไม่เช็คงาน ทำทุกวันไม่มีปัญญามองเหรอว่ามันผิดอะไรงี้
กูไปไล่อ่านความเห็นมา ทั้งในนกฟ้าทั้งในโม่ง มีทั้งคนที่เชื่อแล้วจบ กับคนที่บอกว่าไม่เชื่อ สาววายที่เชื่อเป็นควาย สนพเคลมแล้วเดี๋ยวก็คงไปบวกค่าหนังสือเล่มถัดไปเพิ่ม สนพได้ต้นฉบับอะไรมากันแน่ ฉบับยำใหญ่รีมิกซ์เหรอ กางไฟล์เวิร์ดไม่น่าเชื่อถือ ฯลฯ กูก็เข้าใจนะว่าจ่ายค่าหนังสือไปแล้วก็อยากจะได้งานมีคุณภาพ แต่บางคนด่าแรงมากเหมือนจ่ายเงินซื้อชาแนลแสนแปดแล้วเจอรอยกรีดซ่อมไม่ได้ในกระเป๋า แต่ความจริงคือจ่ายสามร้อยกว่าบาทอะ นึกออกปะ ไม่ได้บอกว่าสามร้อยสี่สิบด่าไม่ได้นะ แต่คือเหมือนโมโหในเลเวล x600 อะมึง จะโกรธอะไรขนาดนั้น ถ้าสงสัยอะไร ไปถามเขาดีๆก็ได้ ถ้าตอบได้เขาก็ตอบแหละ ไม่มีใครอยากให้ลูกค้าโกรธหรอก แต่ถ้าเขาตอบไม่ได้ บางทีมันก็เป็นมารยาททางธุรกิจ ไม่มีสนพไหนอยากออกมาแฉจจหรอก ต้องทำงานร่วมกันไปอีกนาน
กูบอกแล้วจจแม่งไม่ดีอะไร ขนาดนักเขียนดังๆก็ยังด่ากัน แล้วยังเชื่อโพลท็อปมาแขวะคนอื่น โถ่
ในฐานะคนที่เคยทำงานวงการตัดต่อ คือบางทีไม่ได้ชุ่ย คือมันไม่เห็นอะมึง ส่งงานกันผ่านมาสามสี่คน สุดท้ายคนที่เจอจุดสะกดคำผิดคือลูกค้า ร้องเหี้ยให้ตัวเองหนักมาก มันไม่เห็นอะมึง คนเขียนคนทำกราฟิกคนตัดต่อ มีกี่ตาแม่งมองไม่เห็น กูว่าโรสก็คือๆกัน สำหรับกูไม่ได้ชุ่ย แต่พลาด
ปัญหาของอีโรสคือมึงเคลมห่าเหวให้2เล่มแรกไงพอเล่ม3แม่งพวกมันก็ขอเคลมสิวะ
>>930 +1 กุหลาบแม่งทรีตลูกต้าดีมาก ดีจนลูกค้าได้ใจไงแล้วคิดเข้าข้างตัวเองไปว่าอุ้ยมันยอมกราบตีนกูทุกรอบที่โดนด่า เพราะงั้นด่าๆไปเถอะ ไงสุดท้ายก็คลานเข่ามาหากูอยู่ดี
ดูสนพ.อื่นดิมันทรีตดีแบบนี้ไหมละ เช่นมด.งี้ปล่อยเลยตามเลย พลาดกว่ากุหลาบอีกแต่กูไม่สนอะ รับได้ไม่ได้เรื่องของมึงค่ะคุณลูกค้า ผลคือไม่ใครด่าเพราะโดนเมินจนปลงละ555
>>929 กูหมายถึงเล่มละจ้า~ แล้วก็เขียนไว้ชัดเจนแล้วว่าไม่ใช่จ่ายสามร้อยกว่าด่าไม่ได้ แต่บางคนด่าเกินเบอร์เหมือนซื้อมาซักแสนแปด อันนี้เข้าใจเนอะ
ส่วนเรื่องชุ่ย กูว่าบนๆพูดชัดมากแล้วว่าบางทีมันไม่ได้ชุ่ยที่สนพ มันชุ่ยมาจากต้นทาง สนพกับนักแปลตามเก็บตามเช็ดได้เท่านี้ พอมีปัญหาเขาก็พยายามแก้เท่าที่แก้ได้
แต่ก็นั่นแหละ ถ้าปลายทางของการพยายามแก้คือโดนด่า มันก็มีสองทางให้สนพเลือกนะ คือ 1) เพิ่มราคาหนังสือเพราะต้องเพิ่มบุคลากรมาคอยเช็ค เพิ่มเวลาในการทำงาน บวกค่าดอกเบี้ยของเงินที่ลงทุนไป ฯลฯ หรือ 2) หยุดแก้งานเพื่อเอาใจลูกค้า ต่อไปนี้งานไหนผิดก็เฉยๆไปเลย ซึ่งไม่ว่าจะทางไหน คนที่เสียประโยชน์ก็คือนักอ่านทั้งนั้นแหละ
>>931 ทรีตดีจนกลายเป็นเป้าให้ล่าแต้ม กูอยากได้แสงกูรู้เลยว่าต้องเอานิยายของค่ายไหนขึ้นมาเอาไม้บรรทัดวัดเล่นๆ แล้วตะโกนดังๆในนกฟ้าว่า "ขนาดหนังสือไม่เท่ากันเจ้าข้าเอ้ยยยยยยยยย" รอให้สนพ.ออกแบบฟอร์มให้เคลม กูก็เป็นผู้รันวงการกลายๆแล้วมึง
ที่จริงไม่อยากเปรียบเทียบ แต่มด.อ้ะมึงเอ้ย แปลห่วยไร้การเรียบเรียงเจอคำผิดทุกเล่ม จิบิลายไม่ตรงกับตัวละคร สตด.คุณภาพค้านราคา บ่นไปก็เหมือนบ่นใส่สากกะเบือ ใครจะไปอยากเล่นด้วยวะ เหนื่อยเปล่า คนเลยชอบละเลงใส่สนพ.ที่มีเรสปอนด์ไง
>>932 เห็นด้วยกับมึงทุกอย่าง แต่ไม่คิดว่าเป็นการเสียประโยชน์ของผู้บริโภคทั้งสองทางเลือก ในเมื่อผู้บริโภคอยากได้งานเพอเฟ็ค ก็ต้องยอมแลกกลับราคาที่ต้องจ่าย ทุกอย่างมีต้นทุนหมด จะมาเรียกร้องนั่นนี่ดีสุดแต่พอเคาะราคาออกมากลับบอกแพงเอาเปรียบงี้ไม่รู้สึกแปลกกันหรอ ต้นทุนหนังสือไม่ได้มีแค่ค่าหมึกค่ากระดาษนาจา อยากจ่ายราคาเท่ากระเป๋ามิลเลอร์แต่ต้องการคุณภาพชาแนลก็ไม่ได้มั้ง
และเห็นด้วยกับเพื่อนโม่งหลายๆคนเรื่องกุหลาบแม่งรับผิดชอบจนกลายเป็นทรีตอาหารโทรล ให้โทรลเอามาใช้คำว่าทำงานชุ่ยๆๆๆๆ ทั้งที่ถ้ายึดตามความหมายของคำว่าชุ่ยมาใช้กับกุหลาบ สนพวายเกือบทุกสนพมันก็ชุ่ยกันทั้งนั้น ถถถถถ เคสของกุหลาบมันเป็นเคสที่เคยเกิดมาก่อนกับสนพอื่นไม่ใช่ไม่เคยเกิด แต่พอมาเกิดที่กุหลาบนางสไลด์หน้ามารับกลายเป็นทำงานชุ่ยเฉย ด่าประหนึ่งทำงานอยู่ข้างโต๊ะบก เหมือนกลัวไม่ได้ด่าแล้วจะไม่มีแสงนะยุคนี้
กูว่าสนพสมัยนี้เวลาอัพเพจหรือตอบคอมเมนท์ลูกค้าชอบใช้สำนวนงุงิ ลูกค้าม.ปลาย+มหาลัยวัยกำลังเอิดว่าตัวเองเก่ง มองคนเก่งมองโลกขาดเลยขึ้นไปขี่อยู่บนหัว ทำเป็นรู้ทันเขาไปหมด เคสกุหลาบนี่ก็เห็นหลายคนที่ปักใจว่าแปลพลาดเองแต่อ้างต้นฉบับ ทั้งที่วิธีการทำงานกับต้นฉบับเป็นยังไงไม่เคยเห็น มโนเอาล้วนๆ ไม่ได้ติเพื่อก่อหรือเดือดร้อนที่นิยายมีข้อผิดพลาดมากเท่ากระเหี้ยนกระหือรืออยากอวดว่าตัวเองเก่ง มีอำนาจเพราะอีสนพมึงต้องขอเงินจากกู
>>937 กูนึกตามได้หลายคนเลย พวกเพิ่งเรียนจีน ศัพท์แสงพื้นๆยังแปลผิดแปลถูก แต่จับผิดแบบมั่นหน้าเสมือนหนึ่งเป็นครูสอนจีน พอได้แสงจากกวางน้อยก็กลายเป็นเซเลบอวดรู้ทุกเรื่อง
พวกนี้กูมองว่าพอๆ กับตอนติ่งด่าไทโปนิยายของค่ายลวด. แล้วเอาไทโปที่ตัวเองทำมาข่ม ยกตัวเองรัวๆ สวยกว่ามั้ย? กูว่าไม่ ฟฟฟฟฟฟฟ
>>942 มึงเข้าใจไรกูผิดปะนี่ กูหมายถึงตรงที่มึงบอกการทำงานยังไงก็ไม่เคยเห็น กูเลยบอกมันก็มีคนเคยทำงานด้วยเขาก็ออกมาพูด ไม่ใช่คนสองคน กุหลาบมันไม่โชว์ต้นฉบับ หลายคนก็บอกแน่จริงโชว์ต้นฉบับ แล้วมึงยิ่งมาบอกคลุมเครือก็อาจมีเหตุ มันก็เหตุผผลให้คนด่าไง ทำไมมึงดูปกป้องเกินไปละวะ ถ้าจะเออด่าพวกเกินไปก็เข้าใจแต่นี่อ้างแทนสนพละ กูเลยก็อปมาบอกให้จจเคยส่งต้นฉบับพลาด ถ้ามึงจะว่าก็บอกต้นฉบับส่งมายังไงไม่รู้ ไม่ใช่วิธีการทำงาน เก็ตยังส่วนพวกที่สักแต่จะด่าก็มีจริง หรือกูต้องใส่นอทออลให้
>>943 กูบอกว่า วิธีการทำงานกับต้นฉบับเป็นยังไงไม่เคยเห็น แบ่งเป็นสองข้อนะ 1. วิธีการทำงาน 2. ต้นฉบับ
1. วิธีการทำงาน = จจส่งมาชุ่ย โบ้ยให้สนพไปหาฉบับเต็มเอง นี่คือวิธีที่เขาทำงานกัน ถ้ารู้อยู่แล้วว่ามีคนบ่นเรื่องจจชุ่ย ทำไมมีคนพูดทำนองว่าแปลตกเองแต่อ้างต้นฉบับ ลองเสิร์ชคำว่า "แปลตก" ในทวิตดูเนอะ
2. ต้นฉบับ = กางไฟล์เวิร์ด เพราะต้นฉบับบางงานเป็นไฟล์เวิร์ด ถ้าเคยเห็นต้นฉบับทุกแบบจริง ทำไมบอกว่าไฟล์เวิร์ดที่ซบเคยเอามายืนยันมันเชื่อถือไม่ได้ คือจริงๆมันเชื่อได้มากสุดแล้ว ถึงมันจะแก้ไขได้ แต่เขาส่งกันแบบนี้จริงๆ ถ้าซบอยากโกหก แปลงไฟล์เป็น pdf ก่อนแล้วค่อยเอามาอ้างก็ได้รึเปล่า คนที่อ้างว่าไฟล์เวิร์ดเชื่อถือไม่ได้ก็ไม่ต้องไปไหนไกล ไถขึ้นไปนิดเดียวเห็นเลย
แล้วกูพูดผิดตรงไหนเหรอ มึงจะนอทออลไม่นอทออลก็เรื่องของมึง กูแค่คิดว่ามึงนั่นแหละที่เข้าใจอะไรผิด
Ky หน่อยถามไม่รู้จริงๆทำไมคนถึงพูดว่าสนุกเพราะฝู สนพ วะ ไปย้อนมู้เก่าๆมีบอกว่ามังกรเร้นฟ้าสนุกทิพย์เพราะสนพคืออะไรอะ บกดีมากหรือว่าไงทำไมฟี้ดแบกเป็นงี้วะ
>>947 สนพ.เก่าในสายวายแปลจีน คนแปลแฟนคลับเยอะงานดีเชื่อถือได้ พอมีแฟนคลับก็จะมีกวางน้อยในกลุ่มแฟนคลับที่พร้อมจะอวยเริ่ดเลอจนคนอาจหมั่นไส้
งานที่ผ่านมาเขาก็ดี แต่ความชอบในเรื่องแต่ละเรื่องมันก็ส่วนบุคคลอ่ะนะ มีชอบมีไม่ชอบต่างๆกัน แต่ในเมื่ออีโวถึงขั้นกวางแล้วมันก็จะมีฟีลหลับหูหลับตาอวยว่าเรื่องที่เขาเลือกมาต้องสนุกโคตรๆแน่นอนไม่ต้องอ่านก็รู้ ซื้อได้เลย ก็คงประมาณนี้มั้ง
>>948 เพิ่มว่างานดีในที่นี้คือด้านการแปลและเรียบเรียงนะ ถ้าจะเอามาตรฐานคลั่งกริบแบบที่ด่าสนพ.นายทุนมาใช้สนพ.นี้ก็ไม่ผ่านเหมือนกัน มังกือลอตแรก หนังสือไม่ได้มาตรฐานกริบรอยเล็กๆน้อยรอบรูปเล่มเยอะ มีวางสันสี่เล่มเรียงไม่เป๊ะภาพเคลื่อน ขนาดหนังสือเล็กกว่า a5(แต่เป็นขนาดปกติของสนพนะ) น่าจะมีแค่ราวๆนี้นะ กุก็จำไม่ได้แล้วว่ามีบ่นอะไรกันอีก แต่ก็นั่นล่ะ สมัยแรกเริ่มวงการมันก็ไม่เป็นงี้อ่ะนะ ถึงเป็นสนพ.ยุคบุกเบิกที่คนอวยก็ตอบสนองความคลั่งกริบให้ไม่ได้ เหอๆ
Ky ของสั่งตรงกับมดในเทพช้อปนี้ดูเลขแทร็คตรงไหนวะ ทำระบบใหม่กูละงง
อห เชี่ยยย คนลงชื่อปกเจคเกตรสร 5000 กว่า ขายดีสุดๆ ไปเลยนี่หว่าแล้วทำไมกุหลาบไม่ทำให้ดีวะเนี่ย
>>955 ทั้งไม่ดีและไม่ถูกใจไม่ได้หรอ เพราะกุว่ามันทำได้ดีกว่านี้อ่ะ จะมาทดลองปกมีแถบเพื่อ ทำงานเหมือนพวกมือใหม่ ไม่รู้ว่าคนอ่านชอบงานแบบไหนซะงั้น แล้วปกแจ็คเก็ตที่แก้ใหม่ก็คือแย่กว่าเดิมอีก เหมือนแก้ส่งๆไปงั้น
แต่เห็นจำนวนเคลมปกแล้วตกใจอยู่นะ เยอะมาก แล้วนี่แค่รอบแรก จะไม่แปลกใจเลยถ้าสนพ.พยายามไถและแถไม่ให้มีการเคลมเล่ม3เกิดขึ้น ผลของการทำงานชุ่ย 555555555555
>>957 ปกติของพวกสนพป่ะ ที่พยายามแถไม่ให้เคลมอยู่แล้วอ่า ส่วนมากก็เงียบกันอยู่แล้ว สวรรค์ก็เงียบนานนิ ดึงเวลาให้นานที่สุด เรื่องนี้ทำกูเห็นบาร์เอียงดี สวรรค์คนเชื่อว่าฉบับรีไรท์ต่างจากเว็บ ต่างจากทุกประเทศ พอเป็นอิกุหลาบยัดเยียดจังว่ามันชุย หาว่าแถบลาๆ ถ้ายึดจากประวัติการแถเนี่ย จะปิดปากขำเอาน้า อย่างน้อยถ้ากุหลาบมันผิดมันไม่เคยโยนใครต่อน้า ไม่แก้ตัว เป็นหนังหน้าไฟ ตามเคลมเรื่องปัญญาอ่อนต่างกับ….อยู่นะ แต่เข้าใจได้ล่ะว่า เออๆๆๆ ด่าไปก่อนเพราะอิดอกไม้มันทรีตลูกค้าเหมือนพระเจ้า แต่มาด่าว่าที่นี่แถที่เดียวนี่ก็เกินไปมุ้ย 55555
กุหลาบทำให้กูเข้าใจวลีทุกทางออกมีปัญหาว่ะ 555555555555 รูปมาไม่พอดีปก ลองใส่แท็บเข้าไปจัดบาลานซ์รูป โดนด่า พยายามแก้ปัญหาใหม่เพราะลูกค้าไม่ถูกใจ ให้ของแถมเพิ่มเป็นรูปเต็ม โดนด่าเพราะจัดรูปไม่สวย อยากเคลม 55555555555555 เข้าใจไรกันผิดเนอะ ปกแจกเก็ตเป็นของแถมพิเศษนางให้เพิ่ม มันไม่ได้ทำผิดเลยที่เพิ่มแท็บ แต่คนมันปั่นกัน เป็นผลจากการที่มันเคลมทุกเรื่อง รับฟังมันทุกอย่าง ลูกค้าก็คน แต่พอมีคนตามใจมากๆก็เปลี่ยนจากคนเป็นเด็กเอาแต่ใจ ไม่สนอะไรแล้ว ฉันต้องได้ เอาแต่ใจได้สุดกู่เหมือนกัน ถ้ายึดตามปกติก่อนจะซื้อของชิ้นหนึ่ง มึงก็ต้องประเมินเองมั้ยว่ามึงพอใจกับของชิ้นนั้นป่าว ไม่พอใจก็ไม่ต้องซื้อ พอใจก็ซื้อ พอเป็นสายวายถ้าไม่พอใจก็จะด่าให้สนพแก้ให้พอใจตัวเองล้วนๆและที่บอกว่าทำไมไม่ทำให้ดีก็คือยึดจากใจมึงเหมือนกัน เป็นความพอใจไม่พออยู่ดีไม่ใช่หรือ จะเอาอะไรมาวัดได้ ว่าทำดีไม่ดี
เรื่องเชิญร่ำทำกูผิดหวังที่สุดคือเหมือนพิสูจน์ ว่าคนเราไม่ได้ซื้อหนังสือมาอ่าน แต่ซื้อหนังสือมาเก็บ ลองอ่านคหต่างๆ แล้วเครียด เหมือนไม่ได้ใช้สติหรือทักษะการคิดก่อนพิมพ์ออกมา ถ้าอ่านหนังสือเยอะสักหน่อยน่าจะมีสติคิดแยะแยะได้มากกว่านี้นะ บางอย่างคือบ้งมาก ใครอ่านแล้วเชื่อต่อก็เลิกเรียกตัวเองเป็นนักอ่าน แต่เป็นนักเทรดหนังสือเถอะ
บาร์เอียงจริงๆ
ปกแจ็คเก็ตเล่ม 1-2 ไม่ใช่การเคลม คือการให้เพิ่ม เพราะคนด่าว่าปกมีแถบไม่สวย แบบภาพเต็มสวยกว่า กุหลาบตามใจลูกค้าให้เพิ่ม แจ็กเก็ตเลยมีทั้งสองแบบ สุดท้ายกลับโดนด่าว่าปกแบบเต็มไม่เหมาะกับแจ็คเก็ตเพราะเบี้ยว มันจะไม่เบี้ยวได้อย่างไร กุหลาบไม่ได้จะเอาภาพเต็มมาทำแจ็คเก็ต มันทำเพื่อเป็นของแถมไปกับboxอยู่แล้ว ส่วนปกก็เป็นธีมแถบคาด ถ้าลองคิดหน่อยก็พอเดาได้ แต่สาววายคงไม่คิด เพราะไหลตามด่าอย่างเดียว แยกแยะให้ออกว่าผิดหรือแค่ไม่ถูกใจ
ในนิยามของกูสาววายในนกฟ้าไม่ใช่นักอ่าน จะเรียกนักสะสม นักเก็ง นักเทรดอะไรก็ว่าไป แต่นักอ่านไม่ใข่แบบนี้แน่นอน หนังสือยังอยู่ในซีลเรียกอ่านได้หรอ
>>962 เห็นคนบอกว่าเดี๋ยวนี้เค้าเอาโปสมาสวมปกแล้วเหรอคะ นี่นั่งหัวเราะในใจ มีคนไปหวีดสนพ.บอกมีแถบมีอะไรบังไม่สวย อยากเห็นรูปเต็มๆ สนพ.ก็แก้ให้ตามนั้นเป๊ะน่ะค่ะ ขนาดออกไอเดียเองยังไม่ถูกใจเลย โดนด่าว่าห่วย ไม่มีปัญญาทำให้มันสวยกว่านี้อ่อ คิสดู กุบอกแล้ว สนพ.มึงเปิดรับพิมพ์ปกตามใจเลย ปกสวมใบละ 100-200 ราคาพิมพ์เดี่ยวไปเลย อยากได้ปกไหนทำแบบมาเองเลย สนพ.พิมพ์ให้จะได้ถูกใจมั่นหน้ากันทั่ว อ้ออะไรนะ ไม่ออฟฟิเชียลไม่มีความหมาย คือถ้าอย่างงั้นมึงต้องไปสมัครงานทำตำแหน่งนี้แล้วล่ะ แต่กุเชื่อว่าต่อให้ไปทำเองก็โดนด่าเหมือนเดิมแหละ อย่ามั่นหน้าเกินไป สายครีเอทีฟคงเข้าใจฟีลดี ยกเว้นมึงจะสร้างหาบส่วนตัวไปด้วย
นักอ่านสมัยก่อนสนแค่เนื้อหาข้างในจริงๆ รูปเล่มของแถมบ่นก็บ่นกันพอประมาณ แต่ยังมึความเข้าใจให้เกียรติในงานที่สนพ.ทำออกมาแล้วกัน ปกไม่ถูกใจมันไม่ใช่อาชญากรรมนินะ
กุยืนยันตรงนี้ว่ากูไม่ได้มีปัญหากับปกเดิม แต่กุเอาปกใหม่แค่เพราะสนพ.เสือกเสนอ และกูก็แค่อยากให้มันเป็นชุดเดียวกันให้ครบๆตามสิทธิ์ที่กูควรได้ อย่าไปคิดว่า 5 พันคือจำนวนคนที่ไม่พอใจปกเดิม จากยอดเคลม 5พันกว่า ยอดขายต้องไม่ต่ำกว่าเล่มละ 5 พันล่ะมั้ง ตามที่โม่งถกกันเรื่องยอดพิมพ์ยอดขายถ้าใช่จริงนี่นับว่ายอดอู่ฟู่แล้วสินะ คงกำไรเหลือให้ผลาญแหละ
ขอแก้ไขความเข้าใจใหม่ ยอดรับปกเต็มเล่ม1-2 ทั้งหมด 5065 รายชื่อ แปลว่าตกเล่มละ 2500 โดยประมาณ
คนที่รับปกเต็มก็ไม่ได้แปลว่าไม่ชอบหรือมีปัญหาทั้งหมด เช่นกู รับเพราะตั้งแต่เล่ม3 จะมีปกทั้งสองแบบมาพร้อมกันในซีล ถ้าไม่ลงชื่อเอา1-2 ก็ไม่เข้าชุด ซึ่งกูไม่มีปัญหากับปกแจ็กเก็ตแบบมีแถบ
>>964 งบรวมมันต้องถัวเรื่องไม่ปัง ขายไม่ออกด้วยดิ (ตัวเบี้ย?) กูว่ามันทุ่มขนาดนี้ถ้าแยกกำไรรายเรื่องเรื่องนี้น่าจะเหลือกำไรพอควรนะ
กุไปไถดู ส่วนมากจะรายชื่อละ 2 เล่มหรือมากกว่า ดังนั้นกุว่า ตอนนี้ยอดขาย 5 พัน/เล่ม น่าจะถึง เพราะบางคนก็ไม่ลงชื่อรับนะ มึงว่าเฉพาะเรื่องนี้ยอดขายประมาณนี้กุหลาบกำไรเท่าไหร่วะ และยอดนี่เยอะหรือยังสำหรับวงการนส.ตอนนี้วะ
นี่ยังนั่งมองยอดจอง ฮาวล์ ว่าประมาณไหนเห็นบอกหมดลอตแรกแล้ว ดูๆกำลังซื้อสิ่งพิมพ์หมวดฟิคชั่นน่าจะไม่ตายง่ายๆนะ
>>966 ถ้าแยกเฉพาะกำไรเรื่องนี้ออกมาแล้วเรื่องอื่นไม่ต้องขายเหรอ 555555555 เวลาเขาขายไม่ได้หากำไรเรื่องนี้ไปกลบเรื่องอื่นที่ขาดทุนนะ เขาคิดว่ามันจะมีกำไรทุกเรื่องที่ออก และยังไงก็ไม่มีทางแยกกำไรสุทธิ รายเล่มออกมาได้เพราะมันยังมีคชจส่วนที่ต้องใช้ร่วมกันอยู่ จากประสบการณ์ส่วนตัวกำไรขั้นต้นของหนังสือหนึ่งเล่มน้อยมากเมื่อเทียบกับธุรกิจอื่น ถ้าตามด้านบนบอกแค่ 2500 เล่มไม่ได้เยอะเลยเมื่อเทียบกับเรื่องดังๆ เทียนกวานกับฮัสกี้ยอดขายเป็น 10k - 20k เล่ม อาจจะถึง 30k ต่อเล่มนะ ไม่ใช่ทั้งหมดทั้งชุดซีรีย์ เชิญเหล้าอาจจะมากกว่า 2500 ก็ได้ เพราะกูก็ซื้อแต่ไม่ได้เคลม ขกหาที่เก็บให้ กูไม่คิดจะขายทิ้งด้วย รำคาญขี้เกียจคุย
>>961 ฝากถามเพื่อนมึงเพิ่มให้หน่อยได้มั้ยว่าติดต่อฉงกงช่องทางไหน ใช้ภาษาอะไรแล้วเรทราคาแรงมากมั้ย
ตอนในห้องนักเขียนก็ได้ https://fanboi.ch/801/13714/ ถือว่าช่วยบอกบุญ แล้วกูจะกราบเบญจางไปทางทิศที่มึงกับเพื่อนยืนเลย
>>967 ไม่ใช่ๆ ที่กูบอกแยกรายเรื่องอันนี้กุเทียบกับกิจการทั่วไปซึ่งส่วนมากจะต้องมีรีพอร์ทcostแยกรายจ๊อบ รายโปรเจคหรือรายสินค้า เค้าจะเบรคcost แยกออกมาเลย เพื่อใช้ในเป็นข้อมูลในการบริหารและลงทุน ซึ่งในทางบัญชีมันใช้การปันส่วนต่อให้เป็นfix cost ส่วนกลางมันก็ปันออกมาได้ แต่อันนี้กูก็ไม่รู้ว่าธุรกิจสิ่งพิมพ์เค้าต้องการข้อมูลภายในแบบนี้มั้ยนะ เพราะถ้าไม่ต้องการ มันก็ไม่จำเป็นต้องทำออกมาให้เปลืองกำลังคนน่ะ
แต่งบเฉพาะสนพ. ปีก่อน กุบ่งตง เป็นนายทุนแล้วกำไรได้ตัวเลขนี้กูไม่อยากเป็นว่ะ 555
>>969 อ๋อ ถ้ารีพอตอย่างที่มึงว่ากูเดาว่ามี เหมือนกูจะไปสั่งพิมพ์ยังไงโรงพิมพ์ก็ต้องประเมินต้นทุนรายเล่มให้อยู่แล้ว บใหญ่ไม่น่าไม่ทำ แต่กูมองไปถึงต้นทุนอื่นที่ไม่สามารถ allocate ได้อีกเลยคิดว่ามันไม่น่าจะได้กำไรเยอะจากการขายเท่าไร เพราะยอดแค่นี้ไม่น่าช่วยหารในส่วน fixed cost ให้น้อยกว่าเรื่องดังอื่นเลย แต่กูก็เดาจากแค่สิ่งที่เห็น ไม่รู้ว่าจริงๆนางขายได้เท่าไรผลิตเท่าไร แต่ขำทุกที่เวลามีคนบอกมันกำไรๆเอาเปรียบๆแต่ไม่เคยแม้แต่ดูงบมัน
เรื่องที่บ่นกันเรื่องไทโปกับรูปใบพรีนี่มันคือสนพไร กูพยายามหาแล้วแต่หาไม่เจอ
ชื่อเดียวกับอนิเมชั่นของดิสนียที่ลงท้ายด้วย Inc.
ทำไมสำนักพิมพ์วายผุดเป็นดอกเห็ดเลยวะ
แล้วก็เป็นวายจีนแปลด้วยนะ
นิยายพวกนี้จิ้มๆในจิ้นเจียง มาแปลขายง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ
>>974 หนึ่ง มันมีอยู่ช่วงที่สายวายถูกมองว่าทำกำไร ปั่นราคาง่ายด้วยปกสวยกับของพรีเมียม ขณะที่ฝั่งชญ.อิ่มจนไม่รู้จะอิ่มตัวยังไง ดันยอดทำกำไรมากกว่านี้ยากแล้ว สอง บางสนพ.ที่มึงเห็นเป็นน้องใหม่ก็เป็นของค่ายเดิมแหละ แตกออกมาเพราะลูกค้าเหม็น จำชื่อเก่าได้ เลยใช้วิชาชุบตัว จากที่เคยเฟียสๆ จนเค้าขึ้นบัญชีดำก็เปลี่ยนเป็นมุแง้ออดอ้อนนักอ่าน บางที่ใช้ทีมทำทีมเดียวกันหมดแค่เปลี่ยนหัวก็มี
>>974 ไม่ง่าย ถ้าสำหรับรายย่อยสายป่านไม่ยาวก็ต้องถือว่าต้องควักทุนสาหัสประมาณนึง ทั้งค่าบริการเอเจนซี่ ค่าลิขสิทธิ์ ค่านักแปล ค่าบก ค่าพิสูจน์อักษร (ในกรณีแยกกับบก) ค่าปก ฯลฯ ยิบย่อยมา และทั้งหมดนั้นต้องควักเงินออกไปก่อนโดยที่ยังไม่ได้อะไรเลย ถ้าขายไม่ออกก็จบ เจ๊ง
แต่ที่ต้องมาเสี่ยงตลาดนี้เพราะตลาดนิยายไทยมันใกล้ตายแล้ว ทุกวันนี้เหลือนักเขียนที่หาเลี้ยงตัวเองด้วยงานเขียนล้วนๆไหวน้อยมาก ส่วนใหญ่เขียนเป็นงานอดิเรกทั้งนั้น คนที่ชอบหนังสืออยากทำหนังสือก็มีทางเลือกไม่เยอะหรอก
ไม่ตายหรอก นิยายไทยขายดีโบ้มๆ นขเงินล้านเงินแสนผุดเป็นดอกเห็ด แต่ฝั่งนิยายไทยเขาเริ่มพิมพ์เองกันแล้วไม่ง้อสนพ
ส่วนพวกมีเงินทำสนพก็แค่เห็นว่าตรงไหนหอมเงินก็ไปทางนั้น ตอนนี้กระแสวายจีนมาก็มาก็ไปทำวายจีน แต่จริงๆ จีนปกติก็มาอยู่แล้ว แค่อยู่ใน echo chamber ไหนก็ไปทำอันนั้นเพราะคิดว่าขายดี คนอ่านแนวจีนชญเขาอ่านกันเงียบๆ ไม่เหมือนพวกวายที่เสียงดัง
กูเริ่มอ่านวายประมาณสองสามปีก่อน สิ่งที่ต่างกับตลาดชญช่วงนั้นคือถ้าเป็นแปลจีน ไม่ว่าเรื่องไหนทุกคนพร้อมซื้อหมด ซื้อทุกเรื่องจน ตอนนั้นกูตกใจ เพราะบางเรื่องพล็อตดูไม่น่าสนใจอะไร แต่คนแชร์มาว่าหมดตัวๆ ราคารีเซลก็สูงกว่าราคาปก ตอนนั้นกูว่าหลายสนพเลยหันมาลงทุนซื้อ lc จีน เพราะถึงแม้ซื้อมาถูก เนื้อเรื่องบ้งแค่ไหนก็น่าจะมีคนอุดหนุนอยู่ดี เอาปกพรีเมียมกลบพล็อต ลงทุนกับอาร์ตหน่อยก็ขายได้ล่ะ ยิ่งตลาดชญนักเขียนดังๆหันมาพิมพ์เองขายเอง ตลาดวายแปลจีนเลยเป็นทางเลือกใหม่ที่สามารถกระโจนเข้าไปได้ แต่ถ้ามึงเริ่มลงทุนตอนนั้น กว่าจะออกได้ก็ประมาณปีถึงสองปี จากปัจจัยเรื่องแปลเรื่องปก บลาๆ อย่างเช่นเรื่องหย่า ฝันไปเถอะ จะสามปีแล้วหลังจากประกาศจนตอนนี้ยังออกไม่ได้ มันเลยมากระจุกตัวอยู่ช่วงปีก่อนและน่าจะยาวไปถึงปีหน้า ซึ่งกูบอกเลยว่าต้องรีบออก ใครออกช้าลากยาวไปปีหน้าจะลำบากล่ะถ้าไม่ใช่เรื่องดัง เพราะคนเริ่มจำกัดปริมาณในการซื้อแล้ว ไม่ได้ซื้อทุกเรื่อง รัเซลถ้ามีแค่ของพรีเมียมไม่ใช่เล่มพิเศษก็ปั่นราคาไปเป็นพันไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
แต่ก่อนเรื่องมันน้อย หาอ่านลำบาก ก็ซื้อกันทุกเรื่อง ตอนนี้ล้นแล้ว ความniche เริ่มหายไปก็ใกล้จะกลายเป็นเหมือนตลาดชญ.แล้วมั้ง
ซี่รี่ย์หัวแม่เหล็กดึงคนนอกก็ไม่มีด้วย กุว่าปีนี้ก็ลำบากแล้ว สนพ.ยังเริ่มเบนเข็มกันไปจับม่านฮวากับเกาหลีมาแซมบ้างแล้ว กูเองก็อิ่มตัวมาก ทุกวันนี้สนพ.เปิดพรีกันรัวๆแต่เงินไม่ค่อยกระเด็นออกจากกระเป๋ากูเลย อย่างหย่าฯนี่คือกูคิดจริงๆว่าเลยจุดพีคไปมากโขแล้ว ทั้งกระแสตัวเรื่อง ทั้งตลาดนิยาย บรรยากาศติดลบหมด แถมพลอตมันธรรมดาๆมากๆนะ ตอนนี้เรื่องสไตล์คล้ายๆกันก็มีเยอะ กุว่าถ้าเข็นมาตั้งแต่สองปีก่อนยอดน่าจะเยอะกว่ามาก
โรสนี่ถ้าไม่มีหลักฐานการสั่งซื้อ (ซื้อมาสักพักแล้ว) แต่หนังสือมีตำหนิ เกี่ยวกับการพิมพ์ตัวอักษร นี่เคลมได้มั้ยวะ มันพออ่านออกอยู่แต่การพิมพ์มันซ้อนกันอะ ของเอเวอร์วายนี่แค่ส่งหนังสือไปเปลี่ยนเค้าก็จัดการให้เลย ของโรสนี่ไม่รู้ต้องทำไง ส่งเมลไปยังไม่ตอบ ;__; ใครเคยเคลมบ้าง กูพึ่งเจอปัญหากับสนพนี้ครั้งแรก
แล้วแต่สนพ.ด้วย อย่างของมนว. ถ้าไม่มีหลักฐานว่าซื้อจากสนพ. จะถูกตีตกว่ามึงซื้อมือสองมา เคลมไม่ได้ อีกเจ้านึงที่กูเคยเคลมก็ของด. อันนี้ขอใบเสร็จหลักฐานก่อนเลย แต่พอยืนยันเสร็จก็เคลมง่ายและไว
>>988 อาจเพราะกุไม่ค่อยเจอเคลมสนพ.วายจิ๋วๆเท่าไหร่ ด.ก็ไม่เคย แต่แบบถ้ามันผิดจากการพิมพ์ กระทบการอ่าน จะมือหนึ่งมือสองถ้ามันยังไม่เคยถูกเคลมมันก็ต้องให้เคลมมั้ย คือหลักฐานตัวเล่มมันคาตาอ่ะนะ ถ้าไม่ยินดีรับค่าส่งกลับเปลี่ยนก็ควรคิดวิธีที่แนบเนียนเคลมซ้ำไม่ได้มา อันนี้กุไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมถึงตั้งเงื่อนไขแบบนี้มา ยิ่งแบบซื้อออฟไลน์นี่คือกลับบ้านกูก็ปาใบเสร็จทิ้งแล้วนะ บางทีไม่ได้ใบเสร็จมาด้วยซ้ำ เปย์แล้วเดินออกเลย
>>990 มือสองนี่กูเข้าใจนะ คือสภาพมันอาจเกิดจากมือหนึ่งมาแล้ว เช่นมีรอยถูกตัดงี้ พิสูจน์ยากว่ามันแหว่งมาจากสนพ.หรือมือหนึ่งมันทำ หรือเงินมันไม่ถึงสนพ.ไง เช่นซื้อมือหนึ่งมาราคาปก แต่พอมือสองปั่นราคาไปสองเท่า ก็เข้ามือหนึ่งเต็มๆสนพ.ไม่ได้สักบาท แล้วมึงจะมาเรียกร้องไรวะ ต้องไปด่ามือหนึ่งโน่น เผลอๆถ้าปล่อยให้เคลมมีพวกหัวใสรับซื้อมืองถูกๆมาย้อมแมวเคลมกับสนพ.เพื่อเอสเล่มใหม่กริบไปขายต่ออัปราคางี้
เอ่อ กุก็ลืมว่ามันเคสเนื้อหาหายจากหน้ากระดาษฉีกขาดด้วย พอดีกุเคยเจอแต่พวกชัดๆ เช่นหน้าหายหน้าซ้ำ หน้าสลับ หน้าขาว หมึกจาง หมึกเลือน กระดาษพับจนเนื้อหาหายซึ่งพวกนี้มันชัดอ่ะนะว่ามาจากโรงพิมพ์
ดีนะที่ตอนนี้ซื้อแต่ออนไลน์ แต่แบบนี้เวลาจะรับมือสองกุอาจต้องระวังแล้ว คงต้องถามคนปล่อยจากอีสนพ.พวกนี้ก่อนว่าอ่านแล้วใช่มั้ยหน้าไม่ซ้ำไม่ขาวนะ ไม่งั้นแจคพอตแล้วซวย
ซื้อในงานหนังสือกูไม่เคยเก็บใบเสร็จ โดยมากก็ดองไว้ด้วย กว่าจะรู้ว่าหนังสือมีปัญหาใบเสร็จน่าจจะจางแล้ว ต้องถ่ายรูปใบเสร็จเก็บสินะ แล้วถ้ากูซื้อผ่านร้านพรียังเคลมได้ใช่เปล่า
กูไม่ซื้อมือหนึ่งพวกที่เก็บไว้นานๆที่ไม่ใช่ร้านรับตรงจากเซลล์ นอกจากเสี่ยงเรื่องเคลมแล้ว ยังอยากสมน้ำหน้าพวกเก็บสต็อกไว้ขาอัพราคาอัพราคา แย่งงกูกดแล้วกูกดไม่ได้ พอขายไม่ออกกูรอสมน้ำหน้ามึงนะ
>>997 ถ้านิยายไทยแต่งกูชอบชญมากกว่าชชเยอะ ชชหาอ่านถูกใจยากมาก ขนาดเรื่องท๊อปรอร กูเปิดมา 30 เรื่องไม่ผ่านหมด เปิดมาสำนวนไม่ผ่านบ้าง พล็อตไม่ผ่านบ้าง ตรรกะตัวละครไม่ผ่านบ้าง อ่านแค่คำโปรยบทนำก็กดปิดแล้ว หลุดมาสักเรื่องให้ชอบ แต่ถ้าเป็นชญดูแค่ชื่อนักเขียนกูก็ซื้อล่ะ อย่างน้อยรับประกันได้ว่าตรรกะตัวชะครไม่บ้ง บรรยายดี
ไปดูกลุ่มนักเขียนได้ แปะรายได้จากเม็บให้ดูทุกต้นเดือน ถ้าเป็นสายวายก็จะพ่วงด้วยคำว่านายทุนหักเยอะมากข่ะ เลาเป็นนักเขียนตัวเล็กๆรายได้หลักล้าน อยากสร้างแรงบันดาลใจแล้วก็ทวงคืนความยุติธรรม
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.