>>467 แต่กูว่า การไม่ยอมรับกับการไม่ชอบมันคือคนละเรื่องกันนะ เหมือนกุไม่ชอบปลาร้า ใครเอามาให้กุกินกูก็ยี้ บอกกูเหม็น กูกินไม่ลง แต่ถ้ามึงจะกินก็กินไป อย่าเอามายัดปากกู ถ้ากุดันจะอยากลองเองแล้วดันต้องไปป้วนปากทีหลังมึงก็หัวเราะกูไป อันนี้คือไม่ชอบแต่ยอมรับได้
ต่างกับการยอมรับไม่ได้ ที่กุต้องยี้ไปกระทั่งคนที่ชอบปลาร้า และอยากจะล่าคนที่ชอบปลาร้าว่ามึงต้องปฎิเสธปลาร้าเหมือนกู มันเป็นของที่มนุษย์ไม่ควรกิน ถ้ามึงกินคือเลวมาก อะไรงี้
คือกุเชื่อเสมอว่าในขณะที่มึงอยากให้คนเห็นรักร่วมเพศเป็นเรื่องปกติ มึงก็ต้องไม่ยกตัว ไม่ข้ามเส้นคนที่รักต่างเพศด้วย มองมันคือรสนิยม ที่ชอบแบบไหนก็ไม่มีใครผิด ไม่งั้นมันก็ยืนบนความเท่าเทียมกันจริงๆไม่ได้