กูเคยเจอเรื่องนึงทับศัพท์น้อยมาก แต่มันดันมีตอนที่ฮ่องเต้ซึ่งเรียกตัวเองว่าเจิ้นมาตลอดเรื่องสะเทือนใจมากจนเรียกตัวเองว่าหว่อ นักแปลเสริมเข้าไปเองเลยว่าเขาใช้คำว่าข้าที่ออกเสียงว่า หว่อ แทนคำว่า เจิ้น แล้วก็เชิงอรรถไปว่ามันคืออะไร กูว่าแบบนี้มันก็ได้อยู่นะ แทนที่จะมาเจิ้นทั้งเรื่องก็อธิบายเอา