อิสสาความไอค์กับมิสต้าแมสในไทย แม่ลูก้าอย่างกูงงมากว่าคนเมนลูกกูเขาอยู่ที่ไหนกัน พวกเทอส่วนใหญ่เป็นข้นไส ฮีลใจจากไลฟ์บอสเสร็จ serotonin overdosed แล้วไปไหนกันต่อ ทำไมเหมือนกูเห็นแต่ไม่เห็น พวก lucubs ที่นั่งๆร้องไห้ให้ความฮีลลิ่งของบอสอยู่กับกูในแชทนี่มีตัวตนกันจริงๆใช่มั้ย 555555555555
แต่กูแวะมาหอมหัวลูก้าว่าเป็นสิ่งที่ดีที่สุดอย่างนึงที่เกิดขึ้นกับกูเลย /ซับหัวตา เจอเพื่อนร่วมงานแปกกับสังคมปสด.แล้วกลับมารับพลังงานบวกล้นๆของลูก้าคือกูฟื้น ทุกๆวันเวลาทำอะไรสำเร็จแล้วชอบถามแชทว่า ภูมิใจในตัวผมมั้ย กูนี่อยากจะปาโดเนทรุ้งใส่เพื่อบอกว่าภูมิใจในตัวบอสชิบหาย ง่วงนอนแค่ไหนก็อยากอยู่คุยต่อ ขอผลัดเวลาจากอีก 5 นาทีลงสตรีมนะ อีก 10 นาทีค่อยไปนะจนไปๆมาๆลากมา 3 ชั่วโมงด้วยเหตุผลว่า "บางครั้งการบอกลามันยากจังเลยอะ" ฮือ ไอ้ม๋าเด็กของแม่
กูแวะมาแค่นี้แหระ ไปปั่นงานต่อแระ