>>240 ไม่อยากคิดเลย แล้ววีแกรดทีคือหายไปเลยจริงๆอ่ะ เค้าก็ออกไปใช้ชีวิตของเค้า มีแต่เราที่ติดอยู่กะร่างวี สึมกว่าเดิมอีกกู
รู้ว่าสักวันเค้าคงแกรด แต่ขอให้แกรดอย่างสง่างามแล้วกัน ขอให้เป็นที่ความตั้งใจของเค้าไม่ใช่เพราะมีเรื่องเหี้ยอะไรมาบีบบังคับ
>>230 กูแอบแปลมาคร่าวๆ ช่วง2:30:00 contextคือช่วงนี้เป็นฤดูสอบ เลยคุยกันเรื่องระบบการศึกษาที่uk ละมีคนถามน้องว่าเรียนdiplomaอะไรบ้างหรือเปล่า
น้องเล่าว่าตอนที่เข้าcollege เรียนสาขาcreative media แต่ลาออกหลังเรียนได้1ปีเพราะสถานะทางการเงินของตัวเองกับแม่
น้องตัดสินใจออกเพราะไม่อยากเห็นแม่ลำบากเรื่องค่าเช่าค่าใช้จ่าย น้องเลยออกมาหางานจ้างงานค่าแรงไม่มากทำเช่นพวกทำความสะอาดบ้านคนอื่นอย่างน้อยจะได้ช่วยแม่เรื่องค่าเช่า น้องพูดติดตลกประมาณว่าอย่างน้อยก็เรียนจบปี1นะ ;___;
ตอนนั้นแม่โกรธมาก (แต่ตอนนี้ไม่แล้วนะ) เพราะแม่ไม่อยากให้น้องมาโฟกัสที่แม่ อยากให้คิดถึงตัวเอง แต่ความจริงที่แม่ต้องลำบากมันติดอยู่ในหัวน้องตลอด ก็เลยออกดีกว่า
น้องบอกว่าไม่ค่อยอยากเล่าเพราะกลัวจะดีเพรสกัน กลัวจะเป็นแรงจูงใจที่ไม่ดีแล้วทำตาม คือถ้าอยากจะลาออกจริงๆก็ไม่เป็นไรหรอก ก็แต่ก็นั่นแหล่ะ น้องรู้ว่าจะมีคนคิดทำตามแน่เลยไม่อยากพูดอะไรมากไปกว่านี้
มีคนKYขึ้นมา(ไม่แน่ใจแชทหรือsc)ว่า ขอโทษนะเบ๊บ ถ้าเรียนจบจะหาเงินได้มากกว่านะ และเธอก็จะช่วยแม่ได้เพราะมีเงิน
แต่น้องก็บอกว่าไม่อ่ะ สาขาที่น้องเรียนมันหางานยาก ไม่รู้ว่าคุณเป็นคนดูใหม่รึเปล่า น้องเคยเล่าเรื่องเกี่ยวกับช่วงนั้นหลายเรื่องอยู่
เช่น เรื่องต้องพึ่งFood banks(สถานที่แจกอาหารฟรีสำหรับคนที่มีปัญหาเรื่องการเงิน โดยทางรัฐจะออกvoucherให้นำมาใช้จ่าย)
กับ เรื่องหาค่าเช่ามาจ่ายไม่ทันจนเกือบโดนไล่ออกหลายครั้ง ที่น้องไม่ค่อยมีเพื่อนในชีวิตจริงเพราะน้องย้ายที่อยู่มา16ครั้ง น้องไม่สามารถทำความรู้จักใครใหม่ได้เพราะมักจะถูกเตะออกจากที่พักเพราะจ่ายไม่ไหวนี่แหล่ะ
เพราะงั้นน้องเลยรู้สึกว่าที่คุณคนนี้พูดอ่ะ มันฟังดูง่ายนะ แต่ในความจริงมันมีปัจจัยหลายอย่างที่ทำให้มันไม่ง่ายขนาดนั้น
น้องไม่อยากเล่าเลยเพราะสุดท้ายน้องต้องลงรายละเอียดเยอะ แต่ตอนนี้คุณแม่น้องภูมิใจในตัวน้องที่เป็นอยู่มากๆเลยนะ
ประมาณนี้ กูไห้ ที่เหลือหลังจากพาร์ทนี้คือศาลาคนเศร้า วงเวียนชีวิต เรื่องที่เคยอยากเป้นนักดนตรีตอนเด็กแต่ครูดันเบรคไว้ด้วยคำพูดที่ไม่ดี แนะนำให้ทำในสิ่งที่อยากทำแม้ว่ามันอาจจะไม่สร้างรายได้หรือประโยชน์อะไร แล้วน้องก็ค่อยๆเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่น
น้องเก่งมากๆที่สู้มาจนถึงจุดนี้ และสภาพสังคมที่โตมามันหล่อหลอมน้องจนเป็นเด้กอย่างทุกวันนี้จริงๆ น้องต้องแกร่งไม่งั้นอยู่ไม่ได้ แต่ข้างในลึกๆคงซ่อนอะไรไว้หลายอย่างเลยทำให้มีบางครั้งที่ไม่มั่นใจในตัวเอง บางทีการทำอาชีพวีที่ซ่อนตัวตนจริงๆไว้หลังอวาตาร์ก็พอจะเป็นเซฟโซนให้น้องได้พอควรแหล่ะ เพื่อนๆก็ดีกับน้อง รายได้ก็ดี น้องแค่ต้องพักๆการอ่านเร้ดดิดกับพวกคอมเม้นส้นตีนๆบ้าง เพราะแค่ในแชทก็เจอพวกแปลกๆมากพอแล้วT __ T