มีแต่คนแก่วะ
Last posted
Total of 1000 posts
มีแต่คนแก่วะ
>>702 บางคนแค่อ่านมาตั้งแต่เด็กก่อนเข้าอนุบาล ที่บ้านสะสมหนังสือ มีให้อ่านไม่เดือดร้อน บางคนเจ็ดแปดขวบก็อ่านนิยายของปิยพร ศักดิ์เกษมแล้ว ต่อให้ตอนนี้เขาอายุยี่สิบห้า เขาก็เรียกคนอายุยี่สิบแปดที่เพิ่งหัดอ่านหนังสือเมื่อห้าปีก่อนว่า "นักอ่านหน้าใหม่" ได้จ้ะ มันไม่ได้อยู่ที่อายุ มันอยู่ที่สมอง
เทพเจ้าต่างโลกในดกจาที่ชินชงหมายถึง มันใช่เทพที่เชื่อมโยงกับ outer god(อุตรเทพ) ในงานประพันธ์ตำนานคธูลู ของH. P. Lovecraftป่ะ กูเห็นคนเรียกร้องให้เปลี่ยนอยู่(ถึงแม้จะมีคนบอกว่าอุตรเทพ ศัพท์มันยากเกินไปก็ตาม-*-) เพราะถ้าใช่กูก็อยากให้เปลี่ยนนะ มันเป็นศัพท์ที่มีคำเฉพาะอยู่แล้วไง
เออ ส่วน outer god หรือ อุตรเทพ เป็นศัพท์ที่ใช้เรียกเทพในตำนานคธูลู คำว่า อุตร มาจาก อุตริ แปลว่า นอกกรอบ นอกทาง ส่วนเทพ มาจาก เทพเจ้า ดังนั้นอุตรเทพ -> เทพเจ้านอกโลก นะ กูว่า
**ชิงชง สิ
Ky ถ้าวันนึงนักเขียนที่พวกมึงชอบเกิดทำผิดขึ้นมาจริงๆ ไม่ว่าจะก็อปพล็อต/ใช้ปกผิดลิขสิทธิ์/หลอกเงินคนอื่นมาทำเล่ม ฯลฯ พวกมึงคิดว่าตัวเองจะยอมรับได้อย่างสนิทใจไหม แล้วถ้ายอมรับได้จะยังติดตามผลงานของนักเขียนคนนั้นอยู่รึป่าว
>>711 คงเลิกตามมั้ง แต่คนเราอะมึง พอชอบมากๆมันก็เข้าข้างแหละ เพราะงั้นหลักฐานสำคัญมาก เรื่องก็อปนี่ถ้ายังก้ำกึ่งประเภทเรื่องแนวเดียวกัน มุกซ้ำมุกเดียวแบบที่โม่งบนๆยกตัวอย่างมา เราจะมองว่าอาจบังเอิญก็ได้ แต่ถ้าปกผิดลิขสิทธิ์ โกงเงิน มันก็ตัดสินใจง่ายหน่อยเพราะหลักฐานมันเห็นๆกันอยู่
กูไม่ค่อยได้ตามนขแบบยึดติดที่ตัวนขอยู่แล้ว อาจจะชอบเรื่องแรก แต่เรื่อง 2-3 ไม่ถูกใจก็เลิกตาม ถ้าทำผิดแบบน่าเกลียดๆ ก็คงอ่านให้จบแค่เรื่องที่ตามอยู่แล้วเท
เดี๋ยวนี้นขมีเยอะ เทๆไปสักคนสองคนเดี๋ยวก็ได้คนใหม่มาแทน
>>711 กูขอลูกหาบอย่าโง่ดีเฟ้นแทนก็พอละ ผิดพลาดได้ แต่ไม่ใช่ผิดพลาดขอโทษแล้วไงกูขอโทษแล้วแต่ไม่ได้สำนึกผิดสักหน่อย เจอเยอะแยะแม่งนักเขียนปากเก่ง เป็นตัวตัดสินใจให้เลิกตามง่ายกว่าเดิมมากจากตอนแรกจะตามเงียบๆ ยกตัวอย่างปกละเมิดลิขสิทธิ์ บางตัวแม่งไม่ออกมาขอโทษด้วยซ้ำแค่เปลี่ยนจบ อย่างเรื่องตัวร้ายทำงาน เงียบจ้า ใช้มาเป็นปีจนคนด่าถึงเปลี่ยน ไม่หืออือ กล้าตีพิมพ์กับสนพด้วย ลูกหาบปล่อยเบลอ อวยในแท็กจะอ้วก กับอีกประเภทตีพิมพ์สนพเดียวกัน ด่ากลับด้วยแล้วไงฉันจะใช้ปกละเมิดลิขสิทธิ์มันสวยกว่าปกสนพ อีเรื่องจิ้งจอกนั้นอะ ตัดไปที่นักเขียนอีกคนออกมาขอโทษเขียนชี้แจงว่าผิดไปแล้วต่อไปจะไม่ทำบลาๆยอมรับว่าตัวเองผิดจริงใครพูดถึงก็ออมาขอโทษอีก ไม่ใช่ขอโทษครั้งเดียวจบกูขอโทษแล้วไงละ
มาเม้ากะกูหน่อย
...............
ทำไมถึงชุบฟิคเป็นออริไม่ได้
แต่งานฟิคสามารถขายได้
ทั้งๆที่เอาไปขายได้เงินเหมือนกัน
แถมบางทีคนซื้อก็กลุ่มนักอ่านจากฟิคนั่นแหละ ??
.............
กูทีม ไม่ซื้อแฟนฟิค และไม่ชอบฟิคชุบออริ
aka ทีมอ่านฟรี เน้นซับศิลปินมากกว่า
>>717 จริงๆงานฟิคแบบตัวบุคคลจริงไม่ได้ละเมิดลิขสิทธิ์ มันเลยขายได้ ต้องเข้าใจก่อนว่าที่เป็นแบบนั้นเพราะมันเป็นนิยาย => ไม่ใช่เรื่องจริง => ไม่ละเมิดใคร
งานฟิคชุบออริความจริงแล้วก็ทำได้ แต่มันทำร้ายจิตใจนักอ่านที่ชิปละมั้ง เหมือนโดนหลอกไปอ่านงานชิ้นนึงเพราะคนเขียนบอกว่า "นี่แหละคู่ที่เธอชอบไงล่ะ มาเสพซะสิ" ก็เลยอ่าน แต่พองานดัง คนเขียนดันบอกว่า "นี่ไม่ใช่คู่ที่เธอชอบหรอกนะ ชั้นโกหก งานชั้นดีจนมีคนมาซื้อ ไม่เกี่ยวกับฟิคเลย" คนอ่านบางคนก็ต้องโกรธและต่อต้านอยู่แล้ว หลอกให้ซัพพอร์ตกันนี่นา
>>717 ประเด็นเดิมๆ วนเวียนเถียงให้ตายก็ไม่จบหรอก ทุกคนยืนกรานความคิดตัวเองแต่ถามกู ฟิคชุบมันเหมือนมาโหนด้อมหายอดคนอ่านน่ะ ถ้ามึงเขียนเป็นออริเฉยๆ ไม่ติดแท็กคู่ชิปดังๆ คนมันจะอ่านเยอะเท่าตอนบอกเป็นแฟนฟิคคู่ชิปมั้ย แล้วเมื่อตัวเองได้ดีได้ชื่อเสียงก็ไปถีบหัวส่งย้อมเป็นออริขายต่อ มันไม่ผิดกฏหมายหรอก แต่คนในคอมมูที่ไปโหนมันมีสิทธิ์โมโหได้นี่หว่า เหมือนไปหลอกเขา
ขณะที่รวมเล่มฟิคไม่โดนด่าเพราะก็มันไม่มาเปลี่ยนแปลงแก้ไขอะไร เขียนอะไรมาก็คือชื่อนั้น และปกติฟิคพวกนี้มันผลิตแค่อยากเก็บเป็นเล่ม และทำเป็นรอบ หมดแล้วก็จบไป (แต่กรณีรีบ่อย ถี่ๆ และจำนวนเยอะมากกูก็ไม่ชอบนะ รู้สึกมันดูเกินไป แต่พอเข้าใจว่าฐานแฟนมันใหญ่คนเลยต้องการเยอะ)
หลักๆ ก็คือความจริงใจต่อคนในคอมมูที่ตัวเองเขียนให้อ่านน่ะในความคิดกูนะ ไปหลอกคนอ่านในคอมมูนึง จะให้เขายิ้มยินดีคงไม่ใช่
ประเด็นหลักๆคือเหมือนถูกหักหลังเนอะ
แล้วกรณีที่ว่ามาเขียนฟิคเพราะอยากได้ฐานแฟนคลับ ทำให้ได้เริ่มมากกว่าเขียนออริ?
ที่ชอบบอกกันออริเริ่มจาก 0 อะไรพวกนี้ล่ะ
อันนี้กูคิดว่า แฟนฟิคก็เริ่มจาก0 เหมือนกันมะ ถ้าแต่งไม่ดียังไงก็ไม่ดังอยู่แล้วป่ะ ? ฐานคนเริ่มอ่านไม่น่าต่างจากออริเท่าไหร่?
>>720 กูว่าออริเริ่มจาก0จริงๆนะมึง ยิ่งไม่เคยมีงานมีอะไรผ่านตามาก่อน โอกาสจิ้มนิยายออริอ่านแบบแรนด้อมมันยากมาก ในขณะที่พอเป็นแฟนฟิค มันมีแฟนด้อม มันมีตัวละคร หรือมีคู่ชิปมาดึงดูดอ่ะ แต่งไม่ดีไม่น่าติดตามยังไงแต่โอกาสดึงคนเข้าในระยะแรกมันมีมากกว่าออริ คนที่เลือกอ่านจากคู่ที่ชอบคนที่ชอบมันมีอยู่แล้ว กูนี่ล่ะคนนึง
ส่วนเรื่องเขียนแฟนฟิคเพราะอยากได้ฐานแฟนคลับ ถ้าเป็นเคสแบบนักเขียนเขียนดีมาก สนุกมาก เขียนฟิคจบละ แล้วเขามีนิยายออริเรื่องอื่น คนที่ชอบงานเขาก็จะตามไปอ่านนิยายออริเขา(ที่เป็นออริจริงๆ ไม่ได้ชุบ ไม่ได้ยืมเมจ)ต่อได้ง่ายกว่าสายออริเพียวๆ แบบนี้กูว่าปกติและไม่น่ามีคนด่านะ
หรือมันเคยมีคนด่าวะ...แต่นักเขียนออริที่กูตามอยู่หลายๆคนกูก็เริ่มตามเพราะชอบสำนวนตอนเขาเขียนฟิคนะ และงานออริเขามันไม่มีกลิ่นไม่มีเมจอะไรจากแฟนด้อมอื่นเลย
>>722 แฟนฟิคเริ่มจาก 0 ตรงไหนวะ แค่ติดแท็กชื่อศิลปินมันก็มีด้อมแฟนคลับ มีคนหาคู่ชิปอ่านอยู่แล้ว ยิ่งศิลปินดังเท่าไหร่ ย่อมมีคนหาอ่านเพิ่มขึ้นเท่านั้น ต่อให้เขียนดีหรือไม่ ยังไงเปอร์เซนต์เข้าอ่านมากกว่าออริอยู่ดี
กูว่าไอ้เรื่องแบบนี้ควรรู้อยู่แก่ใจปะวะ ถ้ามันถูกนักเขียนออริ เขาก็ทำกันทั่วบ้านทั่วเมืองแล้ว ไม่มีใครไปงมไต่เต้ามาจากศูนย์หรอก เขียนแฟนฟิคสร้างฐาน เอาไปชุบตัว เอาชื่อเสียงศิลปินมาหากิน อ้างว่าชอบจิ้นเขียนสนองนี้ดตัวเอง แล้วชื่นชอบแบบไหนถึงหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง ใช้ชื่อเสียงศิลปินเขาฟรี ๆ กูไม่ให้ราคาอีพวกชุบตัว เขียนแฟนฟิกขาย แม่งโคตรปลิง ถ้าไม่มีสามัญสำนึกก็ไม่ควรมาเขียนนิยาย ขยะแขยงชิบหาย
>>720 ต่างมาก ในฐานะที่มีสองนามปากกา อันนึงเขียนฟิค อันนึงเขียนออริ ถึงจะโอเคแล้วทั้งคู่ แต่ออริต้องพยายามหนักกว่ามาก ส่วนฟิคเอาจิงแค่เปิดคนก็กดเข้าชั้นแล้ว ปกก็ไม่ต้องคอมมิชก็มีปกที่เผลอๆดึงสายตากว่าปกที่เสียเงินมาอีก
อยากรู้ว่าต่างมั้ยลองลงเรื่องดูดิ เอาให้เนื้อหาเหมือนกัน ลองสองนามปากกา(สมมติเปิดใหม่ทั้งคู่) ยังไม่ต้องลงเรื่อง จำนวนคนกดเข้าชั้นก็ต่างแล้ว
ไม่แน่ใจว่าคำว่า “ชุบตัว” ของ >> 725 หมายความว่ายังไงนะ แล้วก็เห็นด้วยว่าเขียนแฟนฟิคมีแฟนคลับคอยรองรับ ไม่เหมือนออริที่เริ่มจากศูนย์จริงๆ ไม่มีอะไรเลย แต่เราว่าถ้าเขาเริ่มเขียนเพราะชอบศิลปิน แล้วมีคนอยากซื้อเก็บ เขาทำเล่มออกมาขายเป็นที่ระลึก แต่ดันขายดีได้เงินเยอะ จะเรียกเขาว่าปลิงมันก็ใจร้ายไป ต่อให้ได้ชื่อเสียงศิลปินช่วยหนุนยังไง แต่การที่มีคนอ่านเยอะกับคนซื้อเยอะมันต่างกัน บางเรื่องคนอ่านเยอะเพราะชอบศิลปิน แต่ถ้าจะตัดสินใจจ่ายเงินซื้อ เราว่ามันก็เพราะสำนวนกับฝีมือคนเขียนด้วย ใครจะไปอยากจ่ายเงินให้ฟิคที่มีดีแค่ชื่อศิลปินกันล่ะ ไม่งั้นคนเขียนฟิคทุกคนมิขายได้เป็นพันเล่มขึ้นหมดเลยเหรอ ถ้าเขาสำนวนดี คนชอบสำนวนเขา อยากอุดหนุนเขา มันก็แฟร์นะ
ส่วนที่บอกว่าถ้ามันถูก นักเขียนออริก็คงทำทั่วบ้านทั่วเมือง อันนี้เราว่าไม่น่าใช่ เราเขียนออริ ชอบอ่านฟิค ไม่คิดว่าการติดเหรียญหรือพิมพ์ขายฟิคผิดอะไร ถ้ามันไม่ได้ละเมิดลิขสิทธิ์นะ แต่ไม่ชอบเขียนฟิค ชอบค่อยๆปั้นตัวละครขึ้นมาเองแบบไม่มีกรอบต้นแบบ มันไม่ใช่ว่าทางไหนดังง่ายได้เงินง่ายแล้วทุกคนจะแห่ไป มันมีความถนัดกับความชอบของนักเขียนกำกับอยู่ด้วยแหละ
เข้าใจว่าที่ถามกันขึ้นมาเพราะดราม่าเรื่อง อวจสนง ปะ
>>729 ชุบตัว คือ แปลงฟิกเป็นออริจ้าา
เรียกว่าปลิงถูกแล้วค่าา ถ้าไม่เรียกว่าปลิงจะให้เรียกว่าอะไรคะ ใช้ชื่อเสียงของศิลปินมาสร้างฐาน เรียกนักอ่าน พอมันแมสนิยายปัง ก็ทำเล่มขาย อ้างขายเป็นที่ระลึก แล้วศิลปินเขาได้อะไรกับจากการจิ้นคู่ชิปของพวกมึง ใช้ชื่อเสียงเขา แต่เอาเงินเข้ากระเป๋าตัวเองมันแฟร์ตรงไหนอะ
ถ้าจะให้แฟร์จริง คือรายได้จากการขายฟิคหลังหักค่าใช้จ่ายทั้งหมดเอาไปสนับสนุนศิลปิน แบบนี้มันถึงจะเรียกว่าแฟร์ ถึงจะเรียกว่าชื่บชอบจริง ๆ สมัยนี้มีกี่คนที่ทำคะ หาผลประโยชน์จากพวกเขา แล้วมาร้องว่าแฟร์ อย่ามาพูดให้ขำเลยค่ะ
ไม่เกี่ยวหรอกค่ะ ว่าจะเขียนดี สำนวนดีหรือเปล่า มันผิดตั้งแต่ละเมิด เอาภาพ เอาคาแรคเตอร์ศิลปินมาเขียนหากินโดยไม่ได้รับอนุญาตแล้วค่าาา
>>729 มันไม่เกี่ยวกับเขียนดีไม่ดี ขายได้ไม่ได้ พอยต์มันอยู่ที่จุดแรกสุดคือมึงอยากหาแดกจากการเขียนนิยายโดยไม่ถูกใครครหาว่าเกาะศิลปินแดก มึงก็ไปเขียนออริ ไม่ต้องเปิดมาเป็นแฟนฟิคแล้วมางอแงง้องแง้งตอนโดนคนอื่นด่าที่เอาไปชุบเป็ยออริ ทำเพื่อไร กล้าชุบก็ต้องกล้าโดนด่าสิวะหน้าด้านๆหน่อย งอแงกันอยู่ได้อยากหิวเงินทั้งทีก็ต้องหน้าด้านโว้ย กูรำคาญญญ
สำหรับกูขายเล่มได้นะ แต่เงินต้องเอาไปซัพ อฟช กลับ แต่อย่างว่ากูมันสาย 2D ที่เห็นของญี่ปุ่นชัดเจนว่า เขียนโดจินชิเป็นเล่มพาโรดี้ลงอีเวนต์ต่างๆ อฟช ไม่ห้ามเพราะมันเป็นตลาดพัฒนานักเขียน นักวาดป้อนเข้าสู่ตลาดกลับ อฟช ของด้อม 2D ในญี่ปุ่นมันเลยไม่ได้มาลงดาบอะไรกับพวกฟิคหรือโดจินชิน่ะแหละ แต่กรณีบ้านเรา ฟิคศิลปินมันไม่เห็นประโยชน์รูปธรรมชัดเจน จะมีคนยี้ มองว่าทำแบบไหนที่ก่อให้เกิดรายได้ก็ปลิงมันก็ช่วยไม่ได้ว่ะ (แต่สำหรับกู ทำเล่มกรุบกริบเป็นที่ระลึกกูโอเคนะ ไม่ใช่ทุกคนจะขายได้เป็นร้อยเล่มหรอก พันเล่มก็หายากว่ะ)
>>731 เราเข้าใจเรื่องแปลงฟิคเป็นออริมันเหมือนหลอกใช้ฐานเสียงนักอ่านนะ แล้วก็ไม่ได้เห็นด้วยกับเรื่องนี้
แต่คุณต้องเข้าใจด้วยว่าฟิค ไม่ว่าจะเป็นแฟนฟิคเอามาขาย หรือว่าแปลงฟิคเป็นออริ ในนั้นมีน้ำพักน้ำแรงของนักเขียนอยู่ด้วย ซึ่งต่อให้ศิลปินมีส่วนช่วยให้ฟิคเป็นที่รู้จัก แต่ทั้งคุณและศิลปินต่างก็รู้ว่านิยายเรื่องนั้นไม่ใช่เรื่องจริง ศิลปินไม่ได้เขียน ไม่ได้ทำอย่างในเรื่อง ทั้งหมดเป็นจินตนาการของนักเขียน เราต้องยอมรับก่อนว่างานชิ้นนั้นเป็นลิขสิทธิ์ของนักเขียนโดยสมบูรณ์ (อันนี้ในกรณีที่ยืมอิมเมจของศิลปินมานะคะ ไม่ใช่เขียนต่อยอดจากงานวรรณกรรมเรื่องอื่น) นักเขียนมีสิทธิ์เต็มที่ที่จะเอาไปทำอะไรก็ได้ ถ้าคุณคิดว่ามันไม่แฟร์ สิ่งที่คุณทำได้คือไม่สนับสนุน จะเรียกร้องให้คนอื่นไม่สนับสนุนด้วยก็ได้ เป็นเรา เราก็อาจจะไม่สนับสนุนเหมือนกันค่ะ
แต่สิ่งนี้ไม่ใช่ "ความผิด" นะคะ จริงๆแล้วเขาแค่เอางานที่เป็นลิขสิทธิ์ของเขาโดยสมบูรณ์มาดัดแปลงแล้วขายในอีกเวอร์ชั่นเท่านั้นเอง
ส่วนเรื่องภาพศิลปิน ถ้าเขาเอาภาพมา "ใช้" ในตอนที่เปิดให้อ่านฟรี เขาผิดจริงๆที่เอาภาพมาใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต แต่พอ "ชุบตัว" แล้วไม่ได้ใช้ภาพศิลปินอีก เขาขายในฐานะนิยายออริจินัลของเขา ไม่ได้อ้างชื่อศิลปินตอนขาย มันก็ไม่ใช่การเอาศิลปินมา "หากิน" นะคะ เอาล่ะ คนเขียนอาจจะเกาะศิลปินดัง แต่มันไม่ได้มีแค่ด้านที่เขาได้ด้านเดียว เขาเสียฐานนักอ่านที่มาจากแฟนฟิคด้วย เพราะบางคนก็โกรธที่เขาชุบฟิค เขาอาจจะต้องไปหาฐานนักอ่านใหม่ไม่ต่างจากออริเรื่องอื่นๆ
เรามองว่าถ้าเขาเห็นว่ารายได้ที่เขาได้มานั้นมาจากศิลปินทั้งหมด เขาจะเอาไปสนับสนุนศิลปินก็เรื่องของเขา เขาอาจจะรักษาฐานนักอ่านแฟนฟิคไว้ได้ก็ได้
แต่ถ้าเขามองว่าฟิคเรื่องนั้นมาจากมันสมองเขา คอมพิวเตอร์เขา ค่าไฟเขา ยารักษาอาการออฟฟิศซินโดรมต่างๆของเขา เขาจะหักทั้งหมดนั้นเอาไว้กับตัว เขาก็ไม่ผิดอะไร แน่นอนว่าคนอ่านไม่ชอบก็มีสิทธิ์ไม่ซื้อ แบบนี้คือแฟร์ค่ะ ไม่ใช่เรียกร้องให้เขาเอาเงินจากค่าลิขสิทธิ์ของเขาไปทำนั่นทำนี่
คุณอาจจะมองว่า แต่ที่เขาได้ทั้งหมดนั่นไปเพราะเขาเขียนฟิคโดยอ้างชื่อศิลปินนะ ถ้าอย่างนั้นคุณรู้ใช่ไหมคะว่านั่นเป็นนิยาย ศิลปินไม่มีทั้ง "ส่วนได้" และ "ส่วนเสีย" ใดๆ กับนิยายเรื่องนั้นเลย ไม่เกี่ยวกับศิลปินเลยโดยสิ้นเชิง มันเป็นแค่นิยายเรื่องนึงที่แปะชื่อกับรูปศิลปินที่คุณชอบเอาไว้เท่านั้นจริงๆ
หึ เขียนนิยายได้เป็นสี่ห้าร้อยหน้าแต่ไม่มีปัญญาคิดสร้างตัวละครสร้างครต. เอง เกาะกินจากชื่อเสียงคนอื่นแล้วยังมั่นหน้า
เอาแค่ไปขโมยภาพเขามาใช้ไม่ต้องเป็นศิลปิน เอารูปคนอื่นมาใช้มันก็ผิดแล้วปะมาคิดเรื่องเขาไม่ได้เสียอะไรฮัลโหล แม่งไม่ต่างกกับบอกเจอรูในพินชอบเลยเอามาแปะอะ
ส่วนตัวกูนะทำแฟนฟิคไปเหอะใจชอบ แต่ต้องมีจิตสำนึก กุสนับสนุนทำรูปเล่มมากกว่าเพราะมันจำกัดจำนวนได้ ทำอีบุ๊คมึงจะจำกัดจำนวนไม่ได้ เหมือนทำแฟนเมดงี้ แล้วก็มีจิตสำนึกว่าไม่ควรแปลงหรือส่งสนพจะมาบอกพล็อตกูคิดเองจะทำไม อย่างในจจงี้แฟนฟิคที่จากต้นฉบับยังมีลิขสิทธิ์อยู่ขายไม่ได้นะ ไม่สามารถยืนยันตัวตนได้ด้วย และยังไม่สามารถขายให้กับสนพได้หรือติดเหรียญ กูว่าแบบนี้อะแฟร์ดีออกจะไม่ต้องไปตีกับแฟนเมดด้วว่าทำไมมึงทำได้ ให้กฎมันเหมือนกันไปเลย
ไม่หรอก นักแต่งบางคนมันแค่เกาะแดกจากศิลปินจริงๆนะ เผลอๆไม่ได้ชอบหรือรู้จักอะไรเกี่ยวกับที่เขาชิบกันหรอ แค่เห็นคู่นี้ดังเลยไปหาข้อมูลมาแต่งฟิคเฉยๆ ก็นะแค่ใช้ชื่อศิลปินจะพล็อตโหลหรือกลวงแค่ไหน อย่างน้อยๆมันก็ขายได้มากกว่านิยายออริน้ำดีที่ไม่แมสอยู่แล้ว ส่วนรายได้นะเข้ากระเป๋าตังตัวเองเต็มๆจ้า~ ไม่มีหรอกไปสนับสนุนอฟช.ก็ตัวเองไม่ได้ชอบอยู่แล้วหนิหน่า แต่ถ้าถึงความเหนื่อยละก็คงเป็นต้อนที่ต้องหาข้อมูลคู่แมสๆนั่นแหละ
>>735 นึกถึงคำที่เคยเจอผ่านตา
ไม่ได้ขอให้แต่ง เรียกร้องอะไร.....
ถ้าใจมันรักการแต่งนิยาย ก็ทำออริไปสิจะได้ไม่ถูกตราหน้า อยากได้อิมเมจเป็นศิลปินคนไหนก็ทำเลย แค่ไม่ต้องออกตัวแปะหน้าว่าใช้คนนี้เป็นเมจ ทำเป็นแฟนฟิคนะ บลาๆ
แฟนฟิคก็แฟนฟิคป่ะ จะเอามาชุบตัวเป็นออริเพื่อออออ งอแง ปวดแขน ปวดมือ ปวดหลังเขียนนิยาย เขียนเพราะรัก หรือเขียนเพราะอยากได้ตัง เอาไปคิดดู
ถ้าอยากได้ตังก็ไปทำออริค่ะ สร้างผลงานปังๆใครมันจะกล้าด่า
>>737 คุณคะ มันเป็นนิยาย คนอ่านต้องทราบเองค่ะว่ามันไม่ใช่เรื่องของศิลปินจริงๆ ตัวศิลปินจึงไม่มีส่วนได้ส่วนเสียค่ะ ถ้ามีคนเกลียดศิลปินเพราะแฟนฟิค มันเป็นความผิดของนักเขียนหรือคะ หรือความผิดของคนอ่านเองที่ไม่ตระหนักว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง
>>738 แจ้งไปแล้วนะคะว่า "ส่วนเรื่องภาพศิลปิน ถ้าเขาเอาภาพมา "ใช้" ในตอนที่เปิดให้อ่านฟรี เขาผิดจริงๆที่เอาภาพมาใช้โดยไม่ได้รับอนุญาต" ไม่ทราบอ่านข้ามตรงนี้ไปหรือเปล่าคะ
ถ้า “รัก” ศิลปินจริงๆ ทำไมถึง “ใช้” เขาหากินละ
ทำยังงี้นักเขียนคนนั้นยังกล้าใช้คำว่าเขียนเพราะรักอีกหรอ? ที่รักนิหมายถึงรักในตัวของศิลปิน หรือรักเพราะใช้ศิลปินคนนั้นหาเงินได้กันแน่
>>739 อันนี้พูดถึงฟิคที่มาจากอิมเมจตัวศิลปินค่ะ ถ้าเป็นฟิคจากงานวรรณกรรมอื่นหรืองานลิขสิทธิ์อื่นๆมันผิดแน่ๆอยู่แล้ว แต่ฟิคจากตัวศิลปินมันเป็นช่องโหว่ทางกฎหมายอยู่ ถ้าไม่อยากให้ขายฟิคเลยไม่ว่าจะประเภทไหนก็ตาม คงต้องเริ่มที่แพล็ตฟอร์มนั่นล่ะค่ะ อย่างจอยลดาตอนแรกก็ห้ามไม่ให้ติดเหรียญกับแฟนฟิคทั้งหมด แต่พอมีแฟนฟิคเรื่องนึงติดเหรียญได้ มันก็เลยกลายเป็นดราม่าขึ้นมา
>>743 เราเขียนออริค่ะ แค่พยายามชี้แจงว่าบางทีไม่ชอบใจ แค่ไม่สนับสนุน หรือรณรงค์ไม่สนับสนุนก็ได้ ไม่เห็นจะต้องพูดแรงๆหรือพยายามบีบให้นักเขียนเอาเงินที่ได้ไปซัพพอร์ตศิลปินเลย กับที่บอกว่าฟิคชุบออริมันผิด จริงๆมันไม่ผิดในแง่กฎหมายเท่านั้นเองค่ะ
>>745 ถ้าหมายถึง >>729 เราพูดถึงในกรณีที่เขียนฟิคไปแล้วคนอ่านต้องการรูปเล่ม เขาเลยพิมพ์ขึ้นมาเป็นที่ระลึก ซึ่งแน่นอนว่ามันมีค่าใช้จ่าย มันเลยต้องขาย ที่บอกว่าจะเรียกว่าปลิงก็ใจร้ายไปคือกรณีนี้นะคะ ไม่ใช่ในกรณีชุบเป็นออริ เพราะ >>725 บอกว่า "ไม่ให้ราคาอีพวกชุบตัว เขียนแฟนฟิกขาย" เห็นเว้นวรรคก็เลยไม่แน่ใจว่าหมายถึงพวกแฟนฟิคชุบตัวอย่างเดียว หรือแฟนฟิคที่ขายในฐานะแฟนฟิคด้วย
>>747 ปลิงยังไงก็คือปลิงจ้าาา คนที่ใจร้าย คือนักเขียนแฟนฟิคขาดสามัญสำนึกหรือเปล่า ใช้ชื่อเสียงของศิลปินที่เบื้องหลังเขาต้องฝึกฝนพยายามแค่ไหนกว่าจะโด่งดัง
แต่นักเขียนปลิงหลายคนมักง่ายหยิบคาแรคเตอร์และภาพของเขามาใช้หาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง โดยไม่ซัพพอร์ตใด ๆ
มาอธิบายเรียกร้องอะไรคะ ยิ่งอ่านยิ่งตลก อยากขายก็เขียนออริตั้งแต่แรกสิ จะมาเขียนติดแท็กคู่ชิปใช้ชื่อเสียงศิลปินเป็นใบเบิกทางทำไม อ้างว่าเขียนเพราะรัก สรรหาคำพูดจาสวยหรู สุดท้ายก็หาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง
อันนี้เขาเรียกรักเงินค่ะ ไม่ใช่รักศิลปิน
>>746 ไม่มีใครพูดว่ามันผิดกฎหมายป่ะ เค้าพูดกันเรื่องสำนึกรู้ดีรู้ชอบ คุณธรรมในใจที่เกาะคนอื่นหากิน และไม่มีใครบีบให้เอาเงินไปซับศลป. เค้าแค่บอกว่าถ้าเป็นแฟนคลับ ไม่ได้คิดมาเกาะกิน รายได้หลังหักคชจ. ที่เกิดขึ้นจริงก็ควรเอามาซับศลป. ค่าปวดหลังน้ำไฟมันคือความเต็มใจของแฟนคลับ ถ้าอ้างคชจ.พวกนี้เนี่ย คือตลก ไม่ได้มีใครขอให้เริ่มเขียนแฟนฟิค เขียนเอง เริ่มปวดหลังเอง แต่อ้างว่านี่คือการลงทุนทำแฟนฟิค? งั้นทำไมไม่ไปลงแรงปั้นออริ? เพราะมันดังยากไง หึ!!!
>>748 มีน้อย และน้อยมากกกก เพิ่มความดังได้แค่เศษเล็บเองมั้ง เป็นคำอ้างให้ดูดีของพวกนักเขียนแฟนฟิคเท่านั้นแหละ
ฟิคไม่ได้ทำให้ศิลปินดัง แต่เพราะศิลปินมีชื่อเสียงอยู่แล้ว ถึงได้มีคนหยิบเอามาเขียน ฟิคมันก็ขายให้กับคนที่อ่านนิยายสายนี้ ไม่ใช่กลุ่มตลาดใหญ่ คนที่ไม่ได้ติดตามก็ไม่รู้จักเหมือนเดิม
ถ้าบอกว่าไม่มีใครขอให้เขียนแฟนฟิคสักหน่อย เขียนเอง ไม่ควรมาเคลม งั้นจริงๆแล้วก็ไม่มีใครขอให้อ่านแฟนฟิคเหมือนกันนะ ไม่ชอบให้ "ปลิง" เกาะศิลปินดัง อย่าอ่านแฟนฟิคสิคะ จะได้ไม่เปิดโอกาสให้พวกปลิงไง หานิยายออริอ่าน เอาที่ถูกจริตแล้วจินตนาการศิลปินที่ตัวเองชอบแทนลงไปก็ได้ ไม่ดีเหรอ พวกปลิงจะได้อยู่ไม่ได้ นักเขียนออริก็มีที่มีทางมากขึ้นด้วย
>>748 สำหรับกูอาจจะมีแต่น้อย อย่างกูมาตามนิยายหรือการ์ตูนบางซีรี่ย์แบบเปย์หนักมากเพราะเริ่มจากแฟนอาร์ตไม่ก็โดจินก่อน กูก็ไม่รู้หรอกนะว่าวงการแฟนฟิคมันจะเหมือนกันมากไหม
>>754 ส่วนตัวกูมองว่าแฟนฟิคอยากเขียนก็เขียน เขียนเพราะแบบ เออ ถ้าคู่จิ้นเรามีโมเม้นแบบนี้ๆ มันน่าจะฟินเนอะ บลาๆ มาแชร์ให้คนในด้อมอ่าน
แต่ถ้า แต่งแล้วแฟนฟิคนั้นเสือกดังกลายเป็นว่าคนเขียนจับเปลี่ยนกลายเป็นนิยายออริขายหาเงินเฉยกูว่ามันก็ไม่ได้ไหมอะ แบบนั้นก็แต่งออริเรื่องใหม่ไปเลยสิ จะไปใช้พื้นที่ในหน้าฟิคโปรโมตว่า ไรต์มีนิยายออริเรื่องใหม่แล้วค่าาา ถ้าชอบสำนวนจากแฟนฟิคของไรต์ก็ลองมาอ่านออริของไรต์ช่วยอุดหนุนไรต์ด้วยนะค่ะอะไรก็ว่าไป ไม่ใช่มาหากินอย่างงี้อะ
>>755 นี่ก็พูดเรื่อง "สามัญสำนึก" อยู่ค่ะ ถ้าบอกว่าการเขียนฟิคเป็นการเกาะศิลปินดัง การอ่านฟิคก็คือกาสนับสนุนคนที่เกาะศิลปินดังไง มันง่ายมากอย่างที่คุณว่าเลย ทำไมไม่เข้าใจล่ะคะ
>>756 ไม่ได้ชอบแบบนั้นเหมือนกันค่ะ ไม่เคยสนับสนุนด้วย แค่อยากให้เข้าใจว่า สิทธิ์ของเขาคือเอางานเขาไปขาย สิทธิ์ของเราคือเก็บเงินเราไว้ไม่ซื้อ ไม่ใช่ไปด่าเขาแรงๆน่ะค่ะ
มีความฉันทำไม่ได้ คนอื่นก็ต้องไม่ได้ทำด้วย 55555555
นักเขียนแฟนฟิคก็ไม่ได้มีแต่ประเภทนั้นนิ เขาก็อยู่ในขอบเขตของตัวเองกัน ทำไมต้องมารับผลกระทบจากการกระทำของคนไม่กี่คน
>>758 จริง งงใจกับนางมากเลยค่ะ 555555555 แดดิ้นอะไร ร้อนตัวเหมือนโดนด่าเอง ใครเขาห้ามเขียนแฟนฟิคกันคะ ไม่ได้บอกสักคำว่าห้ามเขียนแฟนฟิค
และวิธีเขียนแฟนฟิคโดยไม่เกาะศิลปินดีง ก็มีตั้งมากมาย แต่ไม่เลือกทำกันไง
เขียนแฟนฟิค แยกนามปากกากับออริไปสิ
ถ้าอยากขาย ก็เอาเงินหลังหักค่าใช้จ่ายไปสนับสนุนศิลปิน
แค่นี้ก็เรียกว่าไม่เกาะศิลปินดังแล้วค่ะคุณขาาาาาาาาาา
เข้าใจยากตรงไหนคะ
เรื่องฟิคชุบมันไม่ผิดกฏหมายจริงๆนะถ้าไม่ได้เอาศิลปินมาโปรโมทตอนชุบแล้ว แต่เรื่องผิดบรรทัดฐานของสังคมหรือของสมาคมกลุ่มนักเขียนหรือแฟนด้อมทั้งหลายนี่ก็แล้วแต่จะยึดเอาหลักเกณฑ์ไหนว่ะ แต่กูยืนยันจริงๆว่าในแง่ตัวบทกฏหมายลิขสิทธิ์ของไทยไม่ผิดเลย กูเคยไปเถียงกับเขาแล้วแพ้มาเว้ยเลยไปเปิดกฏหมาย เปิดฎีกาดูเลย เอาตัวอย่างเลยนะ อย่างบารามอสเนี่ยเอาของเขามาโต้งๆแต่บิดนิดเดียว ในเว็ปนักเขียนตอนนั้นยังบอกเลยว่าเอาต้นแบบมาจากไหนมังงะเรื่องไหน แต่พอตอนขายเล่มคือรูปประกอบวาดใหม่ ไม่ได้เอ่ยถึงต้นแบบ ไม่ได้เอาต้นแบบมาโฆษณา ก็ขายได้ถูกกฏหมายสวยๆไป ฮิตทั่วบ้านทั่วเมือง(คนฉอดนิยายชุบเรื่องล่าสุด กูเห็นหลายคนเป็นแฟนบารามอสเหอะ)
กูแสดงตัวก่อนว่ากูไม่ได้แฟนแฟนของนักเขียนที่กำลังมีเรื่อง เคยอ่านฟิคเรื่องอื่นของเขาแต่ทนอ่านไม่จบ ไม่เคยอ่านนิยายที่กำลังเป็นปัญหา ไม่ได้อยู่ด้อมนี้ด้วย แต่ไทม์ไลน์หน้าทวิตไหลมาเยอะ (ปกติไม่อ่านฟิคคนจริงๆจะชุบไม่ชุบไม่อ่านทั้งนั้น รู้สึกเหมือนล่วงละเมิดเขาอยู่อะ //นี่คือความคิดกูคนเดียว//)
เรื่องผิดกฏหมายไม่ผิดแน่ๆ แต่ผิดบรรทัดฐาน(ของใคร?)ก็แล้วแต่จะยึดเอาเส้นไหนแหละ (แต่นักเขียนแม่งเฟียซจริงว่ะ)
>>763 กูขอโทษ กดส่งก่อน
กูพล่ามยาวๆคือแค่อยากบอกว่าฟิคชุบไม่ผิดกฎหมาย อย่าไปด่ากันหยาบคายเอาเป็นเอาตาย อันนั้นจะโดนฟ้องจริงๆ นักเขียนมีสิทธิ์ชุบ(แต่ต้องตัดขาดจากต้นแบบทั้งหมดทั้งปวง นี่ว่าเปิดนามปากกาใหม่ก็ดีนะ) เออ แต่เคสที่เอาไปชุบแล้วจ้างวาดหน้าปกยังเอาศิลปินไปเป็นต้นแบบทั้งหน้าตา เสื้อผ้า และท่าโพสต์ อันนี้กูว่าเกินไป๊ (ผิดกฎหมายมั้ยวะอันนี้?)
ไม่ผิดกฎหมาย แต่ผิดจรรยาบรรณมั้ง เหมือนหมอได้กับคนไข้หรืออาจารย์ได้กับนักศึกษาอะ
กูยอมใจคนมาดีเฟนด์ให้คนชุบฟิคนะ มีความพยายามมากที่จะตอบทุกคน
เอาจริงๆ เรื่องฟิคชุบออริหรือขายฟิคเป็นเรื่องขี้ประติ๋วมาก มันก็ดังแค่ในคนกลุ่มนึงๆแหละ พอเราอยู่ในกลุ่มนั้นก็เลยเห็นบ่อย จบเรื่องนี้เดี๋ยวเรื่องใหม่ก็มา
ไม่ผิดกฏหมาย แต่ไม่ถูกกฏหมู่ ออกมาติดแท็กตามด่าก็เท่านั้น มีคนเขายินดีจ่ายก็วนลูปเดิม มีคนซื้อยังไงก็มีคนขาย ธรรมดาาาา
>>765 ใช่ ไม่ผิดกฏหมาย ถ้าอย่างตัวอย่างที่ยกมา คือทั้งสองคนคอนเซ็นต์ บรรลุนิติภาวะทั้งคู่ แต่เส้นจรรยาบรรณแต่ละคนก็ไม่เท่ากันอีก เช่น ครู-ศิษย์ ครูที่สอนมีสิทธิ์ให้คะแนนด้วย, ครูที่สอนเฉยๆไม่ได้ให้คะแนน, ครูในสถาบันเดียวกันเฉยๆไม่เคยสอน, ครูที่เคยสอนสมัยมัธยมแต่ตอนนี้จบทำงานแล้วมาคบกับครูทีหลัง, ครูคนละสถาบันแต่สายงานเดียวกัน หรือแค่คบกับครูไม่เคยสอนกันไม่เกี่ยวข้องกันด้านอื่น
ถ้าลอกฟิค ขโมยงาน = ครูข่มขู่ศิษย์ให้มาคบหา = ผิด กฎหมายอะนะ
กูเห็นพวกมึงเถียงเรื่องนี้กันบ่อยมากถี่มากแต่ไม่เคยได้ข้อสรุปกันสักที เอาจริงๆของอย่างงี้มันพูดยากอยู่แล้วว่าผิดหรือถูก มันอยู่ที่คนมองวะ บางคนมองว่าไม่ผิดกฎหมายก็คือไม่ผิดเลยขายได้ สิทธิ์ของเขาผลงานเขาจะไปตีพิมพ์ ทำebook ติดเหรียญ อะไรก็ได้บลาๆ ส่วนอีกกลุ่มก็มองว่าไม่ผิดกฎหมายแต่ผิดบรรทัดฐาน ผิดจรรยาบรรณนักเขียน เหมือนอาศัยกระแสความดังของศิลปินทำให้ตัวเองดัง พอดังแล้วก็ถีบหัวส่ง บลาๆ
>>774 ในด้อมถ้าเขียนมาแปะคู่ชิปจะ ooc au คนละนิสัยไปคนละทางยังไงก็เป็นแฟนฟิคหมดอะ
กุคิดๆดูยังไงเรื่องแบบนี้ก็ไม่น่าไปถึงกฎหมายได้อยู่ดี ระดับมันแค่น้องๆจรรยาบรรณอย่างที่บนๆว่า ผิดระดับสายอาชีพยังทำกันได้แค่แบบจากสภาสายอาชีพเลย ถ้าเรื่องนี้ทำได้อย่างมากก็แบนกันเองในกลุ่มคอมมูหรืออย่างมากสุดก็ไปดันที่แพลตฟอร์มพวกรอร เมบ
อ่านแล้วละเหี่ยใจนะเอาจริง เหมือนหลายคนจะลืมหลักพื้นฐานง่าย ๆ ว่าแฟนฟิคคือละเมิดอะ
ต่อให้เป็นมันสมองของนักเขียนคิดขึ้นมา แต่มันผิดตั้งแต่ละเมิดศิลปินสนองความฟินตัวเอง เอามาเขียนขายแล้วปะ
เอาจิง อยากเขียนแฟนฟิคแล้วขายหรือไรก็ตามหรือชับ ก็ทำไปดิ แบบหน้าด้านๆหน่อย มึงทำแล้วอะ มึงอยากได้เงินแล้วก็อยากขายง่ายกว่าคนอื่นด้วย แต่จะมาทำแล้วหาเหตุผลให้ตัวเองทำสิ่งที่ถูกต้อง หรือให้คนอื่นเหนด้วยว่าตัวเองถูกมันตลกอะ
>>775 ใดๆก็คือละเมิดอยู่ดีเนอะ
ทั้งละเมิดลิขสิทธิ์รูปอยู่ เพราะใช้รูปจากคนอื่น
ทั้งละเมิดตัวบุคคลทีาเขาไม่ได้รู้เรื่อง หรือรู้เรื่องแต่ทำไรไม่ได้
สรุป คนแต่งฟิค คนขายฟิค คนชุบฟิค คนซื้อ ทำผิดกันทั้งนั้น แค่ไม่มีกฏหมายมารองรับ ทะเลาะกันต่อไปก็ไม่ได้อะไรนอกจากความปวดหัว ถ้ามรกฏหมายรองรับจะลากออกมารับโทษก็โดนกันหมด 5555
ละเมิดคือทำให้ศิลปินเสียหาย แต่แฟนฟิคมันไม่ใช่ข่าวกอสซิป แฟนฟิคคือสิ่งที่รับรู้ร่วมกันว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง มันไปเวย์ละเมิดไม่ได้ ยิ่งถ้าใช้ชื่ออื่นในฟิคคือยิ่งไม่เข้าข่ายเลย
ถ้าจะให้พูดตรงๆคือ คนอ่านฟิคก็เหมือนคนดูมายากลน่ะค่ะ รู้ว่าเค้าหลอกแต่เต็มใจให้หลอก รู้ว่ามันไม่จริงแต่ก็ร่วมมีความสุขไปกับจินตนาการของนักเขียนที่วาดกรอบเอาไว้ว่าจินตนาการนี้เกี่ยวกับศิลปินของชั้น ทีนี้การชุปฟิคมันเหมือนเอาตัวตนของศิลปินออกไป ความสุขที่เคยมีมันก็เลยไม่มีแล้ว เพราะไม่ใช่คนที่ตัวเองอยากให้เป็นแล้ว นักอ่านมีสิทธิ์รู้สึกว่าตัวเองถูกหลอกใช้นะคะ แต่นักเขียนไม่ได้ทำอะไรผิดจริงๆ งานเขา สิทธิ์เขา คุณไม่ชอบ เงินคุณ สิทธิ์คุณ
ไม่ละเมิดยังไงคะ ใช้ทั้งชื่อ ใช้ทั้งภาพ ใช้ทั้งรูป และเอาไปเขียนในแนวสัปดน มายากลอะไร คนมีตัวตนจริงในชีวิตจริง แถมเป็นคนมีชื่อเสียง ยังจะเรียกร้องว่านักเขียนไม่ได้ทำอะไรผิดอีก ทั้งที่มันผิดตั้งแต่เอาศิลปินมาเขียนสนองความใคร่ตัวเองแล้วจ้าาาาา
>>781 จะละเมิดก็ต่อเมื่อพิสูจน์ได้ว่ามีความเสียหายเกิดขึ้นเพราะแฟนฟิคชั่นจริงๆ ซึ่งในทางปฏิบัติแล้วแทบเป็นไปไม่ได้เลยค่ะ อย่างที่บอก ทุกคนรู้กันว่าแฟนฟิคชั่นไม่เกี่ยวกับศิลปิน ไม่ใช่ความจริง คือใครจะอ้างว่ามีคนเชื่อว่าแฟนฟิคชั่นเป็นเรื่องจริงจนส่งผลต่อตัวศิลปิน มันจะไม่ใช่ความผิดของตัวนักเขียน แต่เป็นความผิดของคนอ่านเองน่ะสิคะ
อีกกรณีนึงที่เป็นแฟนฟิคชั่นแล้วละเมิด คือต้องเป็นแฟนฟิคชั่นของสิ่งที่มีลิขสิทธิ์ eg. แฟนฟิคป๋อจ้าน ไม่ผิดฐานละเมิด แต่แฟนฟิควั่งเซี่ยน อันนี้ละเมิด
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ไม่รวมกรณีใช้รูปนะคะ อันนั้นพูดไปตั้งแต่ความเห็นบนๆแล้วว่ามันผิด
>>781 ส่วนมากโดนคำว่าศิลปินบังตาไงเลยคิดไม่ถึงว่าการเอาบุคคลที่มีตัวตนจริง พูดถึงปุ๊บก็รู้เลยว่าคนนี้แน่นอนมาแต่งเรื่องแล้วเผยแพร่โดยเจ้าตัวไม่ได้ให้ความยินยอม พื้นฐานจริงๆมันคือการละเมิดบุคคลที่เจ้าของชื่อสามารถฟ้องร้องได้ นี่ยังไม่รวมว่าฟิควายมันคือเรื่องทางเพศด้วยนะ
ยังไงก็ละเมิดนั่นแหละ
แต่แค่เจ้าตัวที่โดนใช้ไปเป็นอิมเมจสร้างแฟนฟิค ไม่ได้ออกมาแจ้งความ
เกาหลีมีเทคแอคชั่นอยู่นะ แต่ไทยยังไม่ได้ทำไรเพราะมันยังเป็นกลุ่มเล็กๆ
>>782 >>784 คืออย่างนี้ค่ะ เวลาสู้กันทางกฎหมายว่าแฟนฟิคตัวบุคคลละเมิดไหม เขาสู้กันด้วยประเด็นที่ว่าตัวละครในฟิค ต่อให้ชื่อเหมือนนามสกุลเหมือนศิลปินหรือบุคคลจริง หรือต่อให้ใช้รูปด้วย แต่ถ้าทุกคนรับรู้ร่วมกันว่าไม่ใช่ความจริง ตัวละครเป็นคนละคนกับศิลปิน มันก็ไม่เข้าข่ายละเมิด (แต่รูปอาจโดนฟ้องผิดลิขสิทธิ์ อันนี้แยกกันนะคะ)
แต่ๆๆๆ สมมตินะคะ ถ้าจะให้ผิดในกรณีละเมิดให้ได้ มันมีความเป็นไปได้อย่างนี้ค่ะ
1. คนส่วนใหญ่จำนวนมากอ่านฟิคแล้วเข้าใจว่าเป็นเรื่องจริง ทำให้ศิลปินเสื่อมเสียชื่อเสียง กรณีนี้นักเขียนอาจเข้าข่ายละเมิด
2. คนส่วนใหญ่รู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง มีคุณคนเดียวที่ไม่รู้แล้วไปโกรธเกลียดด่าทอศิลปิน อันนี้คุณอาจเข้าข่ายละเมิดค่ะ
ขอถามแทรกนิดนึง เข้าใจว่าศิลปินเกาหลี มีการจดลิขสิทธิ์ชื่อวง ชื่อการแสดง และชื่อตัวด้วย เช่นบางคนหมดสัญญาออกจากค่ายใช้ชื่อวงชื่อในวงการเดิมไม่ได้ อย่างนี้ถ้าเอาชื่อพวกนี้มาเขียนฟิคคือละเมิดลิขสิทธิ์ใช่มั้ย (พวกตัวละครอันนี้เข้าใจอยู่แล้วว่ามีลิขสิทธิ์ตั้งแต่นักเขียนจรดปากกาสร้าง) เท่าที่รู้กฎหมายไทยจดลิขสิทธิ์ชื่อพวกนี้ไม่ได้จดได้แต่เครื่องหมายการค้า ซึ่งก็สามารถฟ้องกันได้เหมือนกัน(ถ้าคิดจะฟ้อง)
ถามอีกข้อ เอารูปศิลปินมาตัดต่อเป็นแฟนอาร์ตติดเรทอันนี้เคยเห็นแจ้งความฟ้องกันอยู่ในไทย แล้วแฟนฟิคติดเรทล่ะต่างกันมั้ย(ถ้าเอาหน้าเขามาประกอบเรื่องอันนี้ผิดเข้าใจอยู่ แต่ถ้าเขียนตัวหนังสืออย่างเดียวล่ะ แล้วแบบเจ้าตัวไม่พอใจอยากแต้งความเองงี้) ยิ่งพูดยิ่งงงละ
>>787 มึงมองในแง่ศิลปินไง ถ้าสมมุตินะ คนๆนี้เป็นแค่คนธรรมดาๆ มีคนเอาคนๆนี้ ชื่อนี้ พูดปุ๊บรู้เลยว่านายเอ เอาไปแต่งนิยายใต้ดิน kink สัดๆ หรืออาจจะใสๆกับนายซี นางบี ที่คนๆนี้เกลียดกันอยู่ เผยแพร่ฟรีๆ แปะป้ายไว้เลยว่านี่แค่นิยายนะตัว เค้าชอบคนๆนี้แต่แบบเค้าเฟติส zoophilia อ่ะหรือ เค้ามี kink อันนี้อ่ะแต่จิ้นกะคนนี้เมามันมากเลย เลยแต่งแบบนี้ เจ้าของชื่อมีสิทธิ์ขอให้หยุดการกระทำไหม ถ้ามีมันคือการละเมิดไหมล่ะ ทุกคนรู้หมดว่าเป็นเรื่องแต่ง แต่เจ้าตัวไม่ยินดี อึดอัดใจทุกครั้งที่รู้ ที่มีคนมอง ก็ฟ้องละเมิดได้ไหม หรือจะบอกว่าทุกคนรู้ว่าแค่เรื่องแต่ง แต่งและเผยแพร่ต่อได้เลย ไม่ละเมิด
ดังนั้นกุว่าพื้นฐานมันก็คือการละเมิดแล้ว แต่การละเมิดนั้นสร้างความเสียหายแค่ไหน มีมูลค่าเท่าไหร่ อันนั้นว่ากันอึกที
>>791 ถ้าชื่อติดลิขสิทธิ์ก็ผิดนะคะ ส่วนแฟนอาร์ตตัดต่อ ต้องดูว่าเจตนาทำให้เข้าใจผิดหรือเปล่า เนียนมากก็มีสิทธิ์จะโดนเข้าใจว่าเจตนามาก แต่แฟนฟิคมันเป็นอีกเรื่อง มันคือสื่อที่ชัดเจนมากว่าไม่ใช่เรื่องจริง ไม่สามารถทำให้ใครเข้าใจผิดได้เลย นอกจากจะจงใจทำให้คนเข้าใจว่าเป็นเรื่องจริง อย่างเช่นพยายามย้ำว่าแฟนฟิคนี้เขียนขึ้นมาจากเรื่องจริงนะ หรือย้ำในทางตรงกันข้ามแบบมีเลศนัยอย่าง "เรื่องนี้ไม่จริงเลยนะคะ ไม่จริ๊งไม่จริง ไม่ได้ไปรู้มาจากวงในที่ไหนเลยค่าาาาา เช็คดูได้ค่าาาาา" อะไรงี้น่ะค่ะ แต่มันก็ไม่ค่อยมีไง ถ้ามีมันจะไม่ค่อยอยู่ในรูปของฟิคชั่น แต่จะคล้ายๆข่าวซุบซิบมากกว่า
>>794 ประเด็นเดิมเลยค่ะ ฟ้องได้ แต่ถ้าพิสูจน์ไม่ได้ว่าคนในแฟนฟิคคือตัวบุคคลจริง มันไม่ละเมิด ทีนี้ถ้าจะบอกว่ามันพูดถึงคนจริงๆ มันจะกลายเป็นว่าคนคนนั้นทำสิ่งที่อยู่ในแฟนฟิคไปด้วย ถ้าไม่ได้ทำ คนในฟิคกับคนจริงๆก็คือคนละคน ไม่เข้าข่ายละเมิดอีก มันขัดกันเองอย่างนี้ล่ะค่ะ เราก็เลยไม่ค่อยเห็นการฟ้องประเด็นละเมิดแบบนี้เท่าไหร่
>>796 ไม่ได้พยายามทำให้มันไม่ผิดเลยค่ะ คือแฟนฟิคตัวบุคคลมันไม่ผิดตามกฎหมายจริงๆ ถ้าเจ้าตัวไม่ยินยอม มันก็สามารถเลี่ยงบาลีไปว่าไม่ได้เขียนถึงเจ้าตัวได้ เท่าที่จำได้เคยมีเคสคนชื่อซ้ำกับตัวละครในนิยายไปฟ้องร้องว่านักเขียนทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง สุดท้ายก็ได้แค่ให้เขาเปลี่ยนชื่อตัวละครไปเท่านั้นเองค่ะ แต่ตัวนักเขียนไม่ผิดฐานทำให้เสียชื่อเสียง
ขอยกตัวอย่าง นายคิมเอบี(ชื่อในวงการ ชื่อจริง คิมซีดี) เป็นนักร้องดังมากกอยู่วง xyz ค่ายเอาชื่อคิมเอบี กับ xyz ไปจดทะเบียนการค้า
1 เอารูปคิมเอบีไปทำสินค้าแฟนเมดขาย
2 แต่งฟิคขายโปรโมตด้วยชื่อ คิมเอบีและxyz
3เอารูปคิมเอบีตัดต่อโป๊เปลือยแจกฟรี
4 แต่งฟิคคิมเอบีติดเรทอนาจารแจกกันอ่านฟรี
5เอารูปคิมเอบีมาใช้ไม่ติดเรทไม่หากำไร
6แต่งฟิคคิมเอบีลงให้อ่านฟรี ไม่ติดเรท PGใสๆ
7ใช้ชื่อคิมซีดีแต่งนิยายขาย ไม่เอารูปมาใช้ ไม่พูดถึงชื่อคิมเอบี ไม่พูดถึงวงxyz แต่ใครมาอ่านก็รู้ว่าพูดถึงใคร
8เปลี่ยนชื่อเป็น อิลคันกี เอามาเป็นพระเอกนิยายขาย ไม่พาดพิงใดๆถึงคิมเอบี คิมซีดี xyz แต่คนรู้จักอ่านปุ๊ปก็เดาได้ว่าอิลคันกีมาจากคิมเอบี แต่ถ้าคนนอกด้อมจะไม่รู้
ที่เจออยู่มันจะประมาณนี้อะ สำหรับด้อมคนจริง กูไม่ค่อยแน่ใจนักว่าเส้นแบ่งของแต่ละคนมันอยู่ตรงไหน (เราไม่เสพคนจริงทั้งหมด)
(ถ้าเป็นตัวละครก็จะอีกแบบ เป็นเรื่องลิขสิทธิ์ไปล้วนๆเลย อย่างโม่เซียงที่ห้ามชัดเจนก็ง่าย อย่างพนมเทียนก็ห้ามก็รู้อยู่ อย่างอื่นก็เข้าใจว่าเจ้าของเขาหลับตาให้ข้างนึง เคยเจอทวิตนึงพูดถึงพวกมังงะญี่ปุ่น คือทัวร์จะลง ถ้าเอาโดจินขึ้นขายแบบเล่มอีบุ๊ค หรือขายของแฟนเมดแบบพรีออเดอร์ไม่จำกัดจำนวน เหมือนทางชาวเกาะเขาจะถือเรื่องปริมาณการผลิต)
ตัวเราเองเสพแต่ 2d มาตลอดชีวิตก็จะเข้าใจธรรมเนียมนี้อยู่ พอมาหลังๆมันคาบเกี่ยวกับ 3d ทั้งดาราจีน ดาราเกาหลีมากขึ้น ก็ทำให้เข้าใจว่าแต่ละด้อมเขามี tabooไม่เหมือนกัน อย่างตัวกูเองฟิคสำหรับขายคือเป็นเล่มจำกัดปริมาณ ไม่ค่อยโอเคกับฟิคติดเหรียญ(ด้อมญี่ปุ่น)เท่าไหร่ แต่ถ้าฟิคauสักวันถ้านักเขียนจะเอาไปเขียนเป็นออริ(เจอบ่อยเหอะ/เน้น มังงะญี่ปุ่น)กูก็เฉยๆอะ เพราะบางทีอ่านตอนเป็นฟิคละยังคิดเลยว่านอกจากชื่อนี่ไม่มีอะไรเหมือนต้นฉบับเลยให้ตายสิ
(ใครเคยอ่านชายหญิงของจุxxบ้าง อันนั้นกูถือได้มั้ยว่าเป็นฟิคจอมคนแดนฝัน)
>>798 งั้นอาจจะต้องแบ่งกรณี
1. ใช้รูป ใช้ชื่อ เจาะจงว่าเป็นใคร ผิด100%
2. ใช้รูป เปลี่ยนชื่อ รู้กันในกลุ่มว่าคือใคร จับให้ผิดยากเพราะใช้แค่รูป อาจผิดแค่ลิขสิทธิ์รูปนั้นๆ
3. รูปวาดเสมือน เปลี่ยนชื่อ จับให้ผิดไม่ได้ เพราะเป็นสิ่งสมมติที่รู้กันว่าเป็น
ประมานนี้ป่ะ
>>800 ไม่เสพด้อมคนจริงเหมือนกัน ขอมา+1 เรื่องกรณีด้อม 2d ฝั่งชาวเกาะ เขาถือเรื่องปริมาณมาก และขายแบบจำกัด ไม่มีรีปรินท์ เวลาขายก็ขายแค่ในช่วงเวลาหนึ่งต้องจ่ายเงินซื้อแค่ช่วงเวลานั้นเวลานี้เท่านั้น แล้วก็ส่วนใหญ่ไม่ออกพร่ำเพรื่อออกทีก็คือลงในงานที ผ่านไปสักพักก็อาจจะเอามาลงฟรีให้อ่าน ไม่เน้นกำไรจริงๆ
แต่สิ่งที่ไม่มีปัญหาเลยคือ กรณีเอาโดที่ตัวเองเคยเขียนขายแบบเป็นเซตติ้ง AU (ย้ำเลยนะว่า AU) ไม่ได้เบสจากต้นฉบับ แล้วต่อมาภายหลังเอามาเพิ่มเติมปรับปรุงเนื้อหา เปลี่ยนตัวละครเป็นของตัวเอง แล้วเอามาเขียนเป็นมังงะออริ อันนี้สำหรับฝั่งเกาะไม่มีใครไปทัวร์ลงนะ
>>798 กุจะเข้าใจได้ไหม ว่ามึงหมายถึงการกระทำนี้มันมีมูลเรื่องการละเมิดสิทธิเสรีภาพส่วนบุคคลจริง ถึงทำให้ฟ้องได้ เพียงแต่ขั้นตอนการพิสูจน์และตีความการกระทำผิดโดยหลักฐานมันทำให้ชัดแจ้งในชั้นศาลได้ยาก บิดได้หลายทาง ทำให้สุดท้ายมักจะยกฟ้องเพราะมูลเหตุไม่เพียงพอ
เพราะคุยกันมาอ่านๆไปก็เหมือนมึงสนับสนุนการแต่งฟิคจากตัวบุคคลทุกประเภทว่าทำได้เป็นอิสระ ไม่ต้องกลัวไปรบกวนใครได้เลย เรทยังไงก็ได้ ไม่ผิดกฎหมายแน่นอนไปน่ะ ซึ่งพื้นฐานนี้มันจะทำให้คนแต่งโลดโผนไปอีกขั้นเลย พื้นฐานผิดแต่หยวนสังคมพออนุโลมได้ กับไม่ผิดเลย limit break มันต่างกันเยอะนะ
ว่าแต่เคสที่บังคับคนเปลี่ยนชื่อนั้นเหมือนกุก็พอจำได้ รู้สึกไม่ใช่นิยายใต้ดินอันเดอร์กราวและแค่เหมือนโดยบังเอิญด้วยหรือเปล่า ว่าแต่ใช้กฎหมายข้อไหนบังคับให้คนเขียนเปลี่ยนชื่ออ่ะ อันนี้กุอยากรู้จริงๆนะ เพราะข่าวนั้นกุถึงเข้าใจมาตลอดว่าในทางกฎหมายมันคือการละเมิดแล้ว ทั้งๆที่เคสนั้นเบากว่าฟิคลามกใต้ดินที่เราๆอ่านกันไปไกล ยังไงกุก็มองว่าเรื่องเพศมันเอาไปใส่ชื่อใครคนนั้นก็เสียทั้งนั้นแหละ ใครจะชอบที่รู้ว่าตัวเองโดนเอาไปว่าววะ (เออจริงๆมี แต่กุหมายถึงคนส่วนใหญ่น่ะ) แต่ถ้ามึงจะบอกแง่การทำคดีกุก็เข้าใจ กฎหมายพอตีความจริงๆมันก็มีอะไรที่ขัดสามัญสำนึกทั่วไปได้
>>810 จริงๆแล้วอย่างที่คุณเข้าใจนั่นแหละค่ะ
และถ้าเราอ่านฟิคตัวบุคคลนี่ถือว่าเราสนับสนุนไหมคะ ส่วนตัวแล้วอ่านทุกอย่าง และไม่ได้มองว่าฟิคตัวบุคคลเกี่ยวข้องกับบุคคล อ่านในฐานะนิยายเรื่องหนึ่ง เราไม่ได้สนับสนุนให้ละเมิดลิขสิทธิ์ ไม่ได้สนับสนุนให้มีการชุบฟิคเป็นออริ เพียงแต่พอมีคนบอกว่าแฟนฟิคผิด ผิดตั้งแต่แรกและผิดเสมอไป คนเขียนชุบฟิคหรือขายฟิคคือปลิง อันนี้เราว่ามันเกินความจริงไปนิด ก็เลยอยากจะให้เข้าใจก่อนว่า ตัวนิยายคือลิขสิทธิ์ของนักเขียนนะ ถ้ามันไม่ละเมิดลิขสิทธิ์คนอื่น เขาจะทำอะไรกับมันก็ได้ ทีนี้พอเขาไม่ผิด สิ่งที่เราทำได้คือไม่ซื้อ เรามองว่าถ้าเราไม่ชอบการกระทำของเขา เช่นไม่ชอบที่เขาชุบฟิค เราก็ไม่สนับสนุนการกระทำนั้น ไม่ใช่เล่นงานคนที่ทำเรื่องนั้น เพราะเราไม่ใช่ศาล การตัดสินโทษคนอื่นมันเกินอำนาจเรา บางทีมันก็ทำร้ายคนอื่นเกินกว่าเหตุ และบางทีมันก็ย้อนกลับมาหาเราในรูปแบบของโนติสค่ะ
เคสเปลี่ยนชื่อตัวละครเพราะซ้ำกับบุคคลจริงเป็นเหตุบังเอิญ เท่าที่จำได้ไม่ได้แก้ด้วยข้อกฎหมาย แต่เป็นการตกลงกันเองของทั้งสองฝ่ายค่ะ
>>811 เราก็ยังว่าปลิง ปลิง ปลิง ปลิง ปลิง และปลิงอยู่ดีอะค่ะ
ตราบใดที่ใช้ชื่อ อิมเมจ ชื่อเสียงของศิลปิน ติดแท็กคู่ชิป มาใช้ประกอบในการสร้างงานเขียนแล้วหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเอง ต่อให้ชักแม่น้ำสามพันสายมาอธิบาย มันก็คือปลิง และปลิงค่ะ เกินจริงยังไงคะ ไม่อยากให้ด่าว่าปลิง ใช้ชื่อศิลปินทำไมก่อน หาเงินเข้ากระเป๋าตัวเองทำไม กระสันเขียนเองเรียกร้องหาสวรรค์อะไร งงใจ
เรามองในมุมของคนที่ไม่ได้อ่านฟิค และไม่ชอบเท่าไหร่กับการใช้ชื่อเสียงศิลปินที่เรารักไปหาผลกำไรเข้ากระเป๋าตัวเองอะค่ะ เอาต้นแบบเขามาเขียน ขออนุญาตหรือยัง เขาอนุญาตไหม ถ้าไม่มันก็คือการละเมิดตัวบุคคล ฟ้องทางกฏหมายได้ แต่จะชนะหรือไม่ คงเป็นเคสบายเคสไป และที่เขาไม่ฟ้องกันเพราะมันเสียเวลาค่ะ
อ่านมาทั้งหมด ความเห็นของคุณเธอย้อนแย้งมากเลยค่ะ ตรรกะเรื่องสามัญสำนึกพื้นฐานคนเรามันไม่เท่ากันเนอะ
ใช่ค่ะ นิยายเป็นลิขสิทธิ์ของนักเขียน เราไม่เถียง แต่มันก็เป็นลิขสิทธิ์ที่มาจากพื้นฐานการละเมิดศิลปินจับคู่จิ้นสนองความใคร่ตัวเอง
ศิลปินชอบไหม สะดวกใจไหม โอเคไหม กูไม่รู้ แต่กูชอบของกู กูจะอ่าน กูจะเขียน เจริญพรจริง ๆ
>>811 เห็นเถียงอยู่คนเดียวไม่ไหวอย่าฝืนเลยมึง บางเรื่องมึงไม่ต้องหาเหตุผลร้อยแปดพันเก้ามาอธิบายหรอก มันจบตั้งแต่แต่งนิยายโป๊ติดชื่อศิลปินแล้วเนาะ เอาคนจริงมาจินตนาการโดนเยสารพัด ถ้ามึงมีสามัญสำนึกหน่อยรักศิลปินจริงๆหน่อยมึงก็ควรรู้ว่าอะไรมันควรไม่ควร ตัวมึงเองโดนคนเอาไปแต่งฟิคเยกับเพื่อนมึงมีคนอ่านร่วมแสน คนฟินกับการจินตนาการว่ามึงโดนเยสิบน้ำมึงพอใจเรอะ ไม่ใช่คาร์แรคเตอร์ที่สร้างมาเหมือนอย่างพวกวีทูบเบอร์ด้วยซ้ำแต่เป็นตัวมึงจริงๆหน้าของมึงจริงๆนะ ถ้าแค่นี้ยังรู้สึกว่ามันไม่ผิดต้องหาสารพัดเหตุผลมาโน้มน้าวให้มันไม่ผิดกูว่ามึงไม่ไหวแล้ว ต่อให้มึงยกประมวลกฎหมายมาทั้งเล่มเอามากางบอกนี้ๆๆเพราะงี้มันเลยอาจไม่ผิด มันก็เปลี่ยนแปลงคงามจริงที่มึงจับเอาศิลปินไปเยกันแล้วเผยแพร่ให้คนอื่นอ่านให้มันไม่ผิดไม่ได้ ยังไม่ต้องพูดถึงเรื่องเอานิยายโป๊ที่อิงอิมเมจศิลปินไปขายเป็นล่ำเป็นสันด้วยซ้ำ
ต่ออีกนิด ถ้ามันไม่ผิดจริงก็ลองให้คนไปถามศิลปินดูดิว่าฉันขออนุญาตแต่งนิยายเรท19ที่เอาคุณไปตีความเป็นตัวละครได้มั้ย มีฉากอย่างว่าเยอะหน่อยแต่ไม่ต้องห่วงไม่ได้ใช้ชื่อจริงๆของคุณ แค่เอาหน้าคุณไปจินตนาการว่าเยกับเพื่อนคุณ จะตอบโอเคคร้าบไม่เป็นรายกี่คน ลองดู๊ววว
เดี๋ยวก่อนนะ ทำไมโฟกัสที่ฟิคโป๊ล่ะ ไม่มีฟิคอย่างอื่นเลยเหรอที่คุณอ่านน่ะ เยสารพัดด้วย ขอโทษนะ เราไม่สันทัดด้านนี้ แต่ถ้ามันเดือดเนื้อร้อนใจขนาดที่คุณพูดมา ทำไมศิลปินไม่ลองฟ้องดูเป็นตัวอย่างล่ะคะ
ไถอ่านละหน่ายใจ กุไปละ
งงว่าทำไมต้องมาแก้ต่างแทนชาวบ้านหนักขนาดนี้ งงมากด้วย แต่ยังใสซื่อไม่สันทัดฟิค เครแหละ
ไปมู้อื่นดีกว่า
ตอบแต่อันที่เถียงได้ด้วยนะ อันที่เถียงไม่ได้ไม่ตอบ
กูว่าคนที่เถียงน่ะ ตอนนี้คือกำลังพยายามเลี่ยงบาลีนะ เอางี้ ในทางปฏิบัติก็เข้าใจมึงนะว่า ศลป มาฟ้องจริงอาจไม่ได้ แต่อยากให้คิดถึงเจตนาด้วยว่ะ ในแง่มุมคนเขียนมันต้องรู้อยู่แก่ใจป่ะมันเอา ศลป มาเขียนฟิค แล้วสุดท้ายไปเปลี่ยนเป็นออริ เจตนามันก็ไม่ดีแล้วมั้ย ถึงจะมองว่าเป็นผลงานของเขาก็เหอะ แต่คนในคอมมูที่โดนหลอกมันไม่โอเคอ่ะ
เอาแค่ไม่ใช่ศิลปินอะมึงไปเอารูปจากพินเทอเรสมา พอคนท้วงก็บอกเจ้าของไม่เห็นฟ้องอะไร เอ้า กูไม่รู้จะสรรหาคำอะไรมาด่า
จริงๆก็อธิบายไปหมดแล้ว แผ่นเสียงตกร่องแล้ว แต่สรุปอีกรอบก็ได้
ทำไมฟิคบุคคลไม่ผิด => เพราะมันไม่ใช่เรื่องจริง รับรู้ทั่วกันว่าเป็นนิยาย ส่วนใหญ่เลยไม่เข้าข่ายละเมิดหรือหมิ่นประมาท จะลองฟ้องก็ได้ แต่ปกติแล้วมันจบแค่ไกล่เกลี่ย เพราะพิสูจน์ยาก
เอาคนอื่นไปจินตนาการเรื่องเซ็กส์แล้วเขียนออกมาให้คนอ่านไม่ผิดเหรอ => จะผิดได้ก็ต้องพิสูจน์ก่อนว่ามันทำให้เจ้าตัวเสียหายจริงๆ ทีนี้ก็ย้อนกลับไปข้างบน มันพิสูจน์ยาก
ไม่ได้พูดเรื่องกฎหมาย พูดเรื่องศีลธรรม => มาตรฐานศีลธรรมของแต่ละคนต่างกัน ก็เลยต้องใช้กฎหมายเป็นบรรทัดฐาน
ทำไมต้องใช้กฎหมายเป็นบรรทัดฐาน ก็บอกว่าพูดเรื่องศีลธรรม => เพราะถ้าบุคคลไม่ได้ถูกพิสูจน์แล้วว่าผิดตามกฎหมาย การไปด่าเขาจะทำให้เราโดนฟ้องได้
จะด่า จะทำไม => ไม่ได้ทำไม แค่อยากเตือนเฉยๆ
ทำไมต้องดีเฟนด์ให้พวกเขียนฟิคด้วย => ไม่ได้ดีเฟนด์ให้พวกเขียนฟิค แค่อยากเตือนว่าอย่าใช้คำแรง ไม่ชอบฟิคก็ไม่ชอบ ก็ไม่ต้องสนับสนุน
ใสซื่อไม่สันทัดเรื่องฟิค => ปกติไม่ได้อ่าน slash ที่พูดมาตั้งแต่ต้นก็ไม่ได้คิดถึงเรื่อง slash คิดถึงฟิคทั่วไป
เห็นเถียงอยู่คนเดียวไม่ไหวอย่าฝืน => คนรู้จักโดนฟ้องอยู่เพราะไปด่านักเขียน ที่พยายามอธิบายนี่ก็มาจากประสบการณ์ล้วนๆ ไม่ได้ฟ้องคนเดียวแล้วจบ คนอื่นรอบข้างเดือดร้อนกันไปหมด เพื่อนฝูงพี่น้องต้องช่วยกันวิ่งเต้นเพราะเจ้าทุกข์เขาจะฟ้องอาญาด้วย ไม่โดนก็โชคดีไป แต่แจ๊กพ็อตโดนขึ้นมาไม่สนุกค่ะ
เหมือนจะเข้าใจกันว่าเราดีเฟนด์ให้ฟิค พยายามจะให้มันถูก คือเราไม่ต้องพยายาม ฟิคบุคคลมันไม่ได้ละเมิดลิขสิทธิ์อยู่แล้ว ที่พยายามอยู่นี่คืออธิบายว่าอย่าด่าแรงๆ เราก็บอกตลอดว่าเราก็ไม่ได้ชอบ แต่ที่ทำได้คือไม่สนับสนุน ก็พยายามบิดให้เราดีเฟนด์ให้แฟนฟิคให้ได้ คือเราก็คงสรุปได้แค่เท่าที่พูดมา ไม่มีอะไรอย่างอื่นอีกแล้ว มันวนหลายรอบแล้ว แค่ไม่อยากให้ใครต้องมาเดือดร้อนอย่างคนรู้จักเราเท่านั้นเองค่ะ จะรับหรือไม่รับพิจารณาก็แล้วแต่เลยค่ะ
กูเข้าใจที่ 825 พยายามจะอธิบายนะ คือด้วยสายคาของกฎหมายไทยตอนนี้และการตีความกฎหมายจากที่ผ่านมา ฟิคบุคคลไม่ผิด ชุบฟิคยิ่งผิดน้อยลงกว่าอีก ดังนั้นการที่ไม่ชอบคือทำได้ด้วยสันติวิธีคือการแบนไม่สนับสนุน ไม่ใช่การไปตามด่า เพราะการไปตามด่านักเขียนนั่นแหละผิดกฎหมายแน่ๆและจะซวยเอา
พวกมึงสู้ชีวิตกันมาก แต่หันมาดูความจริงกฎหมายได้ก็ทำได้แค่นั้นแหละ
กฎหมายไทยสิ ผิดตก
ยิ่งอ่านยิ่งโคตรสังเวชใจ เฮ้อออออ ขอภาวนาแล้วกัน ขอให้นักเขียนแฟนฟิคคิดแบบนี้ให้น้อยลง น้อยมากเท่าไหร่ยิ่งดี กฏหมายมีช่องโหว่ง กฏหมายจะเอาผิดได้หรือไม่ แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าการใช้ 'ชื่อเสียงของศิลปิน' มาหาเงินเข้ากระเป๋าตัวเองเป็น 'เรื่องที่ถูก'
อ้างว่าเป็นเรื่องแต่ง เป็นแค่นิยาย แล้วจะใช้ชื่อเสียง เมจ คาแรคเตอร์ของเขายังไงก็ได้เหรอ สุดท้ายก็จบลงที่ศิลปินชอบไหม สะดวกใจไหม โอเคไหม กูไม่รู้ แต่กูชอบของกู จิ้นของกู กูจะอ่าน กูจะเขียน กูจะขาย
จรรยาบรรณ ศีลธรรม และสามัญสำนึกสะกดง่าย พิมพ์ง่าย แต่คงทำยากสำหรับบางคน ขอให้พวกที่ทำนาบนหลังคน ใช้ชื่อเสียงหาประโยชน์ส่วนตน หลุดพ้นจากการโคลนตมเร็ว ๆ แล้วกันนะคะ และกลับมาเป็นคนมีสามัญสำนึกพื้นฐานได้ในสักวัน
>>825 กูก็ยังงงอยู่ดีทำไมมึงต้องมาโวยวายขนาดนั้น การด่าคนแรงเกินจนโดนฟ้องมันเป็นเรื่องpersonalป้ะมึง5555 ไม่ใช่ทุกคนที่จะด่าว่าวิจารณ์นักเขียนชุบฟิคกันรุนแรงจนน่าโดนฟ้องได้ มึงมาโวยวายจนแผ่นเสียงตกร่องขนาดนี้มันดูเกินไปหน่อย มีคนด่าแรงเกินกว่าเหตุคนเดียวไม่ได้หมายความว่าคนอื่นๆที่เหลือไม่ควรมีสิทธิ์วิจารณ์ไปด้วยป่าว
ไปนั่งย้อนอ่านมา ถ้าไม่พูดถึงเรื่องเอาไปหากำไรไม่หากำไรนะ สรุปสุดท้ายแล้วแฟนฟิคชันที่เกี่ยวข้องกับศิลปินมีตัวตนจริงไม่ควรเขียนแต่แรก
ยกเว้นได้รับอนุญาตใช่มั้ยนะ? เพราะสุดท้ายต่อให้เขียนเพื่อแบ่งปันคนในคอมมู แต่ถ้าไม่เคยถามความยินยอมมันก็คือการเอาศิลปินมาจิ้นมาเขียนตามใจชอบโดยที่ไม่สนใจว่าศิลปินจะรู้สึกยังไงหรือเปล่า? เพราะที่ผ่านๆมา การหยวนๆที่ว่ามันก็เกิดมาจากคนในคอมมูกันเองว่า เออ แบบนี้ไม่แสวงหากำไรนะ ไม่ได้ติดเหรียญขายแค่ตัวเล่มไม่เยอะอะไรแบบนี้ แต่ศิลปินหรือต้นสังกัดไม่ใช่ฝ่ายที่ออกมาพูดว่าหยวนแบบไหนยังไงอะ
ถ้าให้ยกตัวอย่างคือ มีเกมเพิ่งออกใหม่ล่าสุดแฟนๆก็อยากวาดรูปแต่งฟิคทำแฟนเมด ก็เลยมีคนส่งเมลล์ไปถามค่ายเกมเลยว่าอนุญาตให้ทำแค่ไหนยังไงบ้าง ก็คืออันนี้พูดได้เต็มปากว่าออฟฟิเชียลหลับตาให้ข้างนึงตราบใดที่อยู่ในข้อกำหนดของเขา หรือถ้ามีเคสด้อมศิลปินไหนที่มีกฎเกณฑ์เรื่องนี้ชัดเจนก็แชร์ได้นะ แล้วสงสัยอีกอย่างว่าคนในด้อมที่ประเทศต้นทางนี่เขามีแนวทางเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ยังไง แบบเขาลงฟิคชันในเว็บอ่านนิยายออนไลน์ทั่วไปกันมั้ย? แบบถ้าเป็นที่จีนเนี่ย จิ้นเจียงมีฟิคชันศิลปินที่ไม่ติดเหรียญลงด้วยมั้ย? หรือเขามีแหล่งลงเฉพาะอะไรยังไงหรือเปล่า?
>>832 กูเคยงงเวลาฝั่งด้อม ศลป คนจริงอ้างว่า อฟช หลับตาข้างหนึ่ง คือเหตุผลนั่นมันฝั่งพวกด้อมเมะ ที่ อฟช หลายเจ้าเขามีเงื่อนไขระบุชัดเจนนะ (โอเค พวกมังงะหลายเรื่อง ยิ่งพวกจัมป์ไม่มีบอกหรอก แต่มันก็จะยึดเอาที่ ญป ซึ่งเป็นด่านหน้าเป็นแนวทาง) พวก ศลป เกาหลี นสด จีน นี่กูก็สงสัยแฟนฟิคที่นั่นเขาทำกันยังไง เหมือนคนไทยเขียนกันเองในคอมมูไทยกันเองตั้งกฎกันเองมากกว่าว่ะ
อย่างของ ญป อันนี้กูรู้ว่าเขาเรียกของสด พวกนี้คือลงหลุมสุดๆ ไม่ให้คนเห็นเป็นแอคล็อก ที่เงื่อนไขการฟอลยุ่งยาก ง่ายๆ ว่าโหดกว่าฝั่งด้อมเมะหลายเท่าเลย แต่พอมาในไทยกูรู้สึก ด้อมเมะคนไทยเคร่งกว่าฝั่งจิ้นคนจริงไปเสียฉิบ
ขนาดแอคโป๊ใช้ชื่อศิลปินแม่งยังไม่โดนไรเลย คนเขียนฟิคก็ทำตัวให้อยู่ในขอบเขตไม่ไปปากดีก็พอละ พวกมึงต้องแยกหน่อยไอ้คนเขียนฟิครักจริงๆไม่มีใครว่าหรอก ปล่อยไอ้พวกจะเอาขาว100%ไป แต่มันยังมีพวกหากินจริงๆก็โดนด่าไปตามระเบียบ
>>833 เอาจริงๆพวกนี้ไม่ค่อยมีใครออกมาระบุตรงๆแรงๆหรอก เพราะมันเกี่ยวพันกับพื้นฐานแฟนคลับ สมัยก่อนที่คนยังแอนตี้วาย ดาราสามารถทำหน้าลำบากใจออกสื่อได้ด้วยซ้ำเวลามีคนถามว่าคิดยังไงทึ่โดนเอาไปแต่งแฟนฟิควายที่ค่อนข้างโลดโผน เมะ มังงะก็อนุโลม ด้วยเหตุผลคล้ายกันคือได้ประโยชน์ร่วม และมันเกิดจากกระแสนิยมที่ทางตัวงานหรือตัวคนต้องการสร้าง บางครั้งชอบไม่ชอบก็ต้องหลับตาไม่งั้นแฟนแอนตี้ขึ้นมาคือพังไม่ใช่น้อย นับประสาอะไรกับสมัยนี้ที่ยิ่งจงใจขายเซอร์วิส
ที่กูจะสื่อก็คือ เรื่องพวกนี้โดยพื้นฐานมันมีการละเมิดสิทธิ์แฝงอยู่เพียงแต่เจ้าตัว, เจ้าของลิขสิทธิ์เขาอนุโลมเพราะมีประโยชน์ร่วม ถ้าเข้าใจแบบนี้เวลาทำอะไรจะได้ยั้งบ้าง จะจิ้นจะอะไรก็อยู่ในที่ของตัว ไม่เอาไปหาประโยชน์ในรูปตัวเงินชัดเจน ไม่ไประรานศิลปินบนดิน
ส่วนประเด็นชุบฟิค อย่างที่ข้างบนบอก ถ้าเค้าตัดความเกี่ยวข้องทั้งหมดแล้วเอาไปทำเชิงพาณิชย์ ทางกฎหมายมันทำอะไรไม่ได้ เพราะเนื้อเรื่องและสำนวนการเขียนมันคือผลงานของเจ้าตัว เจ้าตัวเอาเฉพาะส่วนที่เป็นของตัวเองไปหาประโยชน์มันทำได้ แฟนคลับที่รู้สึกว่าถูกหลอก รู้สึกไม่ดี สามารถทำได้แค่ไม่อุดหนุน แอนตี้อย่างตรงไปตรงมา ประกาศความเคยเป็นแฟนฟิคที่หากินกับชื่อ รณรงค์ไม่ให้คนไปอุดหนุน แต่ไม่มีสิทธิ์ไปบุลลี่ ระราน รังควานคนเขียนทางออนไลน์ เพราะแบบนั้นกฎหมายสามารถเล่นงานมึงกลับได้
>>837 เห็นด้วยทุกคำ
กูเคยลองสวมบทตัวเองเป็นศิลปิน แล้วสมมติว่าตัวเองมาเปิดเน็ตเจอ 1.ฟิคที่เขียนเกี่ยวกับตัวกูระบุชื่อกู NCแรงๆ 2.ฟิคที่ตัวเอกชื่อใครก็ไม่รู้ แต่แฟนๆบอกว่าอ้างอิงมาจากกู (ซึ่งก็ไม่ตรงกับนิสัยจริงของกูอีกนั่นแหละ) กลายเป็นว่าเปิดเจอฟิคชุบยังสบายใจกว่าอีกมั้ง แต่ก็นั่นแหละมุมมองของแฟนคลับกับมุมมองของศิลปินมันไม่เหมือนกันละมั้ง คนส่วนใหญ่มีคนพอใจด้วยเหรอที่ถูกเอาชื่อเอาหน้าไปเขียนนิยายโป๊ เพียงแต่เขาพูดออกมาไม่ได้ได้แต่จำยอม(แฟนคลับ+ผลประโยชน์ทางอ้อม) พอคิดแบบนี้กูไม่สามารถเสพฟิคศิลปินได้จริงๆว่ะ แต่ก็ไม่สามารถไถลหน้าไปห้ามคนอื่นผลิตหรือเสพได้ละนะ เรื่องฟิคชุบก็เห็นด้วยว่าไม่ผิดกฎหมายสิ่งที่ทำได้คือไม่ชอบไม่สนับสนุนการไปตามด่าหยาบคายไปบูลลี่คือล้ำเส้น
>>837 คือสงสัยว่าส่วนหนึ่งของการอนุโลมอะ มันอยู่บนพื้นฐานว่าเขาทำกันแอบๆด้วยหรือเปล่า? เพราะพอมันแอบก็โอเครู้ว่ามีแต่อยู่ไหนไม่รู้งั้นทำเป็นว่าเหมือนไม่มีก็พอไหว อย่างกรณีฝั่งญี่ปุ่นคือมันแอบชัดเจนถ้าเป็นกรณีศิลปิน ส่วนด้อมฝั่ง 2d คือไม่มีอะไรต้องแอบ เพราะหลายๆด้อมก็เป็นการอนุโลมแบบเป็นลายลักษณ์อักษรจากทางออฟฟิเชียลมาเลย มีงานอีเวนท์ให้ลงขาย หรือถ้ายังไม่มีกฎชัดเจนแต่ทำเกินเลยออฟฟิเชียลจะมาออกกฎลงดาบเองและบอกเลยว่าอันนั้นห้ามทำนะอันนี้ห้ามทำ นอกนั้นอยากทำก็ทำ (ซึ่งเห็นบ่อยๆอยู่) เพราะอันนี้ย้อนไปบนๆก็มีเคสว่าทางเกาหลีเขาแคแอคชั่นอะ แต่นี่ก็ไม่รู้เคสนั้นคือเขาทำขาย/เผยแพร่ยังไง เพราะของไทยมันเป็นการเผยแพร่แบบเว็บอ่านนิยายทั่วไปเลย แล้วพอเจอความเห็นว่าเออ การเอาศิลปินมาจิ้นมาเขียนเนี่ยมันคือการไม่สนว่าศิลปินจะคิดยังไง ก็เลยแบบสงสัยว่างั้นไม่ควรเขียนมั้ย? หรือถ้าเขียนมันอาจจะมีแนวทางการเผยแพร่ที่ส่งผลกระทบต่อศิลปินน้อยที่สุดท้าที่จะทำได้มั้ย? แล้วทางประเทศต้นทางเขาทำยังไงบ้าง (เขาถึงเอาตัวรอดมาได้ 555)น่ะ
ออริมากกว่ามั้งที่ดีต่อใจเขาสุด เพราะไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลย อย่างมากแค่อาจจะเจอบางคนเอารูปเขาไปประกอบนิยาย แต่ฟิคชุบตัวก็เริ่มมาจากเป็นแฟนฟิคมาก่อนอยู่ดี เหมือนแค่พูดให้ตัวเองสบายใจไปอย่างงั้น
>>840 >>838 แอบเห็นด้วย กุรสเหมือนเป็นล่วงละเมิดจากคนกลุ่มใหญ่ด้วยน่ากลัวมาก งงคอมมอนเซ้นคนผลิตฟิคจากคนจริงอะ พอถามว่าถ้าเป็นตัวเองหรือคนใกล้ตัวจะรสยังไงก็จะมาแนวๆอย่าไปคิดแทนศลป อ่าก็ศลปเค้าจำยอมไหม นี่ power dynamic ของจริงไหมอะ พอเป็นฟิคชุบเลยรสเหมือนเอาเรื่องแย่ๆออกไปจากตัวตนเค้า
แน่นอนว่าบนดินแสดงความเห็นงี้ไปทัวร์จะลงสามเดือน โดนยัดสารพัดข้อหาใส่ 55
คิดๆดูแล้วเรื่องพวกนี้เหมือนเรื่องผิดๆที่ทำกันจนเคยชิน จนคนคิดว่าเป็นเรื่องปกติไปแล้วเลยเนอะ ลองไปถามใจศลป.ดูหลังไมค์จริงๆสิว่าเขาชอบกันรึป่าวกับการที่ต้องเอาไปจิ้นคนนั้นชิบคนโน้น ยิ่งบางครั้งต้องค่อยเจอคนอ่านบางจำพวกที่เสียสติขนาดไประรานชีวิตเขาจากฟิคที่อ่าน คิดดูสิต่อให้รู้ว่านักเขียนไม่ได้ผิดแต่เขาคงไม่ชอบใจฟิคพวกนี้เท่าไรหรอก
มันดป็นล่วงละเมิดกลุ่มใหญ่แบบที่บนๆ ว่าแหละ ตามหลักการชิปคนจริงถึงต้องลงหลุมหลบๆ ซ่อนๆ ไง ของ ญป มีขายเป็นเล่มนะ แต่เขาปิดมาก ไปขายกันบนเวบเฉพาะ พาสเวิร์ดที่จะมอบให้สำหรับคนที่ตั้งไบโอให้รู้ว่าเราคือพวกเดียวกัน ถึงจะเข้าไปซื้องานได้ (ขอไม่ลงดีเทล แต่มีรหัสคำที่คนชิปของสดรู้กันในแต่ละด้อม) บางทีต้องเขียนเรียงความ (ภาษาญี่ปุ่น) เอาว่าอีเหี้ย เหมือนซื้อยาบ้า ยุ่งยากกว่าตอนมดดำอีก ตัดมาที่ไทย เขียนกันเป็นล่ำเป็นสันมาเป็นสิบๆ ปี ฐานคนอ่านใหญ่จนไม่อาจเป็นหลุมได้แล้วว่ะ
ขอโทษนะ ถ้ากูจะคุยเกี่ยวกับดาราไทย กูต้องเข้ามู้ไหนอะมึง
กู 850 นะ ขอโทษทีกูกำลังนั่งไถอ่านอยู่แล้วนิ้วมันไปโดน
กูว่าบางคนมองว่าฟิคเป็นสมบัติของด้อมว่ะ พอมีคนชุบฟิคหรือเอาฟิคไปหาประโยชน์ก็เลยไม่พอใจ ด่านักเขียนว่าปลิง พอมีคนบอกว่าทำได้เพราะฟิคเป็นสมบัติของนักเขียน ไม่ใช่ด้อม นักเขียนหลังขดหลังแข็งคิดเองเขียนเอง ก็ด่าอีกว่าไม่มีใครบังคับให้เขียน โม่งข้างบนก็เลยโต้แหละ ว่ามันก็ไม่มีใครบังคับให้อ่านรึเปล่า ไม่ชอบใจก็เทๆไป ไม่ใช่มาอ้างว่าเริ่มแรกเขียนเพราะรักศิลปินไม่ใช่เหรอ ต้องอุทิศฟิคนี้ให้ด้อมสิ มึงลืมไปรึเปล่า ต่อให้เริ่มเขียนเพราะรักศิลปิน แต่ต่อมาเห็นช่องทำเงิน เขาก็ไปทำเงินได้ปะวะ เหมือนมึงเรียนภาษาเกาหลีเพราะชอบศิลปินเกาหลีอะ วันนึงมึงเกิดได้แปลซับ ต้องเอาค่าแรงไปเปย์ศิลปินหมดเหรอ แล้วถ้าจะบอกว่ามันไม่เหมือนกัน พวกเขียนฟิคมันละเมิดศิลปินบลาๆๆ เอ้า เขาก็ชุบฟิคให้มึงเห็นแล้วไง เอาไรอีก ถ้าจะเรียกร้องห้ามเขียนตั้งแต่ต้นก็ต้องห้ามฟิคบุคคลจริงทั้งหมดนะ ไม่ใช่มาห้ามแค่ชุบฟิค
แต่คิดดูก่อนดีๆ ไอ้ฟิค real person slash น่ะแม่งศิลปินนักแสดงโดนกันทั้งโลกเลยมั้ง กูว่าศิลปินทุกคนรู้ว่ามี มันต้องมีคนไม่พอใจอยู่แล้ว แต่ทำไมไม่เคยมีเคสฟ้องร้องเลย มึงจะบอกว่าศิลปินเป็นหมื่นเป็นแสนบนโลกใบนี้ช่างแม่งทำใจได้กันหมดเลยเหรอ
ที่บอกว่าถ้ามีคนเอาตัวมึงที่ไม่ได้เป็นดาราไปเขียนฟิคนี่ยิ่งตลก มันเทียบไม่ได้เลย ถ้าเอาศิลปินไปเขียนฟิค ทุกคนจะรู้แน่ๆว่าเรื่องไม่จริง แต่ถ้าเอาคนจริงไปเขียนฟิค สิ่งที่คนอื่นที่ไม่รู้จักมึงจะคิดคือ “ไอ้คนที่โดนเอาไปเขียนอาจทำจริงๆก็ได้ ไม่งั้นเขาจะเอามาเขียนทำไม ดาราก็ไม่ใช่” แค่นี้ศาลก็มองเจตนาต่างกันแล้ว
ขอยาดบ่น เมนไทยกูขายเสื้อแพงมาก แล้วลายไม่สวยเลยอะตั้งราคาแพงกว่าเสื้อผ้าแบรนด์ไปอีก รู้สึกเค้าไม่ได้รักแฟนคลับอย่างที่ภาพลักษณ์ แต่รักที่เงินอะ
>>852 เห็นด้วยหลายอย่างนะ แต่ไม่เห็นด้วยไอ้ตรงที่บอก ถ้าเป็นดาราเอาไปเขียนฟิคคนรู้ว่าไม่ใช่เรื่องจริง แต่ถ้าเป็นคนปกติโดนเอาไปเขียนมีโอกาสเข้าใจผิด กูว่าจะแบบไหนก็โดนเข้าใจผิดได้เหมือนกันแหละ อย่างฟิค ศลป เขียนให้เป็นเมะเยดุ บ้าผู้หญิง หื่นกาม คนงั่งๆ แยกแยะไม่ได้ติดภาพจำก็มีว่ะ
แต่จริงที่หลายคนไปมองว่าเขียนฟิคเหมือนกลายเป็นสมบัติของด้อม เหมือนเขียนไปแล้วห้ามเอาไปใช้ทำอย่างอื่นเลยเหรอ ในบางจุดฝั่งแฟนในด้อมก็แรงเกินกว่าเหตุ แต่ก็ต้องมองด้วยแหละว่ามันมีเคสชุบฟิคแย่ๆ หากินกับศิลปินเยอะ ตอนนี้ภาพลักษณ์ฟิคชุบเลยแย่
กูเข้าใจความเสียดายพล็อตนะ แต่งั้นทำไมไปเขียนเป็นฟิค ไม่ทำเป็นออริแต่แรกล่ะ กูมองว่าอีกหน่อยจะเขียนอะไร ถ้าเสียดายพลอต ก็อย่าเขียนเป็นแฟนฟิคเลย ไปเขียนเป็นออริจะดีกว่าจะได้ไม่เกิดปัญหาว่ะ
เรื่องเสียดายพล็อตนี่เข้าใจได้นะ มีพล็อตดีๆ ก็อยากเขียนแหละ บางทีพล็อตพื้นฐานก็ไม่ได้หนีกันเท่าไหร่ด้วย อย่างข้ามมิตินี่มีออกเกร่อ ที่ต่างกันก็รายละเอียด เพราะงั้นถ้าจะยกไปแค่พล็อตก็เข้าใจได้
ส่วนตัวกูขอแค่ถ้าจะชุบก็เขียนใหม่ซักหน่อย เกลาคาแรกเตอร์ เกลาเอเลเม้นในเรื่องซักนิด ไม่ใช่เอาของเดิมไปหมดแค่เปลี่ยนชื่องี้ (แต่กูก็เคยอ่านนานมากกกก ไม่รู้ปัจจุบันทำกันแบบไหน) คือถ้ายกไปหมด ถ้ากูอ่านแฟนฟิคมาก่อนก็เสียความรู้สึก แต่ถ้าอ่านออริเลยก็แหม่งๆ ว่าเคยเป็นฟิคศิลปินมาก่อน อะไรทำนองนี้ว่ะ
>>854 กูเข้าใจเรื่องที่ศิลปินเองก็อาจจะถูกเข้าใจผิดได้นะ มันมีจริงแหละคนที่อ่านฟิคแล้วคิดว่าศิลปินเป็นอย่างนั้นจริงๆ แต่กูว่าเคสนี้มันเป็นที่นักอ่านเองไม่มีวิจารณญาณไงมึง มันไม่เหมือนคนธรรมดาโดนเอาไปเขียน ต่อให้เป็นคนมีเหตุผลหน่อยก็ต้องคิดแหละว่าคนที่โดนเขียนถึงไม่ดีๆแม่งต้องมีประเด็นกับนักเขียนอยู่แน่ๆ ไม่งั้นทำไมโดนเขียนซะเลวร้ายขนาดนี้ กูก็เลยมองว่ามันอ้างแทนกันไม่ได้
ส่วนเรื่องทำไมไม่ทำเป็นออริแต่แรก เอาจริงปะ กูว่าตอนแรกนักเขียนแม่งก็ไม่รู้หรอกว่าจะขายได้ ถ้ารู้คงไม่เขียนเป็นฟิค แต่ทีนี้พอมันไปต่อได้ แล้วเขาเลือกไปต่อ ทิ้งด้อม มันก็สิทธิ์ของเขาว่ะมึง คนในด้อมจะเลือกทิ้งเขาบ้างก็ได้ไง อย่างจลลพกับแพล็ตฟอร์มเจ้าปัญหานั่นกูก็ทิ้ง ไม่ต้องไปด่าอะไรให้เสี่ยงตัวเองหรอก ลบแอพ เทนักเขียน จบ
แต่กูเห็นด้วยกับ >>855 มากๆว่าถ้าจะชุบฟิคก็ช่วยมีชั้นเชิงนิดนึง คนอ่านออริอาจจะชอบแบบที่เคยอ่านในเน็ต จะซื้อแบบนี้ แต่ฟิคชุบมันไม่ใช่ คนส่วนใหญ่ตามเพราะเป็นแฟนคลับ แถมอ่านจนจบแล้วด้วย ถ้าไม่ให้อะไรใหม่ๆกับนักอ่านเลยคนอ่านหน้าเดิมก็ไม่ค่อยอยากซื้อหรอก หาลูกค้าใหม่เท่านั้น ไม่ต่างอะไรกับออริ แถมบางเรื่องนี่พอไม่มีประวัติศิลปินปูพื้นพล็อตก็โคตรแบน จืดสนิท ต่อให้ขายงานนี้ได้ก็อยู่ได้แป๊บเดียวแหละ เดี๋ยวก็ดับ อย่าไปเดือดร้อนเลย
>>855 >>856 ขอมาเล่าหน่อย เอาจริงๆนี่ว่าฟิคศิลปินสมัยนี้ไปไกลมากด้วยนะ ไปไกลในที่นี้คือเป็นเรื่องที่ไม่มีอะไรข้องเกี่ยวกับศิลปินเลย ยกเว้นติดแท็คคู่ชิป 55555555555 กูยังเคยถามเลยว่าแล้วอ่านแล้วมันเหมือนอ่านฟิคยังไง? ก็มีคนบอกว่าคนที่อ่านเขาอ่านด้วยอินเนอร์เหมือนดูซีรียส์เรื่องนึงที่ศิลปินไปเเสดงให้ดู เพราะฉะนั้นฟิคหลายๆเรื่องอะ ถ้ามักเกิ้ลว่างๆไม่มีอะไรอ่านและไม่คิดมากว่าเอ๊ะ ติดชื่อแท็คศิลปิน ก็เอนจอยอ่านได้สบายๆเลย
คือส่วนตัวเองแล้วก็ไม่เคยอ่านฟิคศิลปินนานมากเนี่ยแหละ แต่พอดีมีวันนึงเจอโปรโมทเรื่องนึงผ่านตามา แล้วกูเห็นแต่พล็อตว่าเออน่าจะขายขำถูกใจ ตาถั่วชิบหาย พอทะเล่อทะล่ากดเข้าไปถึงพึ่งเห็นว่า เอ้า แท็คคู่ชิป แต่ไหนๆแล้วเขาเพิ่งลงไม่กี่ตอน ก็เลยลองอ่านดู สรุป ก็เหมือนอ่านออริแหละ 5555 แต่กูไม่ได้อ่านต่อหลังจากนั้นนะ แค่ต้องการเล่าประสบการณ์ส่วนหนึ่งที่ตัวเองเจอ แต่ก็นั่นแหละ ถ้าเป็นฟิคใช้ชื่อศิลปิน หรือมีอะไรที่เกี่ยวข้องกับศิลปิน ก็เอามาชุบให้มีชั้นเชิงกูก็ไม่มีปัญหาเหมือนกัน ก็คือถ้าจะทำเป็นออริก็ทำให้สุด ปิดเรื่องเก่าด้วยอะไรก็ว่าไป
กูขอพูดแบบโลกสวยนะ รู้ว่าอุดมการณ์แดกไม่ได้ แต่กูจะมองแฟนฟิค แฟนอาร์ต มันใส่ความรัก ความชื่นชอบที่มีในด้อมว่ะ พอมันเอาไปเปลี่ยนเป็นออริ มันฟีลหมดรักในด้อมแล้วเหรอเลย ชีช้ำไงไม่รู้ 555 พยายามเข้าใจนะก็เดี๋ยวนี้เขียนเป็นออริซะจนหาความเชื่อมโยงในด้อมไม่ได้ แต่ก็ปวดใจบอกไม่ถูก ขอบ่นละกัน
พูดแบบคนนอกโลกสวยนะ เห็นฟิคมีแต่เน้นเอ็นซี มองไม่เห็นความรักเลยอะเห็นแต่ความ…
ถูกมู้มั้ยวะ แค่สงสัย คือต้นทวิตบ่นเรื่องสนพ.ใหญ่กลืนน้ำลายว่าไม่รับสายวาย แต่เงินมันหอมอ่ะนะทำนองนี้ ก็เจอโควตนี้ ไม่อยากสนับสนุนสนพ.ใหญ่ที่ทำอะไรแบบนี้ อยากเลือกสนพ.สนับสนุนlgbt+มากกว่า เลยสงสัยว่ามันมีด้วยเรอะ ไอ้ที่เล็กๆ อินดี้ทำกันเองก็ทำเพื่อเงินอยู่ดีไม่ใช่เหรอวะ https://twitter.com/lunateeruk/status/1504297701696962563?t=Ugnjh2kJj4pCHfuPfTaQ9Q&s=19
>>860 เมื่อซักเจ็ดแปดปีก่อนมันมีสนพ.ใหญ่ยักษ์มากๆสามสนพ. (เท่าที่กูรู้) ประกาศเลยว่าจะไม่พิมพ์วายเพราะขัดกับศีลธรรมอันดี สนพ.นึงมาพร้อมลายเซ็นบก.ใหญ่ด้วยซ้ำมั้ง อีกสองที่มาแบบลำลองหน่อย ประมาณประกาศในเว็บตัวเองมั่ง ตอบคำถามในเพจมั่ง แต่หลังจากนั้นซักสองสามปี สนพ.หนึ่งในนั้นดันกลืนน้ำลายตัวเอง เปิดหัวหนังสือใหม่ออกวายเป็นล่ำเป็นสัน ยอดขายบูมๆ อีกสองสนพ.พยายามกระเสือกกระสนอยู่พักใหญ่แต่ยอดขายยังดิ่งลงๆขุดไม่ขึ้น เลยพยายามเบนเข็มมาขายวายด้วย กูทันประกาศของทั้งสามสนพ.แหละ คิดว่าถ้าทวิตนั้นเค้าทันเหมือนกู จะไม่อยากอุดหนุนคนแบบนั้นก็ไม่แปลก ประกาศในอดีตมันค่อนข้างเหยียดเลยแหละ แต่มีอยู่สองสนพ.ในกลุ่มนั้นชอบได้ LC เรื่องเด็ดๆไป ทุนหนาอะเนอะ ส่วนสนพ.อินดี้จะทำเพื่อเงินรึเปล่าไม่รู้ แต่ถ้าไม่เคยเหยียดก็คงกันรับได้
จะว่าไปสมัยนั้นมีสนพ.ใหญ่พอๆกันสนพ.เดียวเองมั้งที่ไม่เคยมีประกาศทำนองเหยียด lgbt+ อยู่เงียบๆแล้วพิมพ์ขายเงียบๆ ซึ่งกูเซอร์ไพรส์นะ เพราะสนพ.นี้หลักพิมพ์นิยายผู้ชาย บก.ก็น่าจะผู้ชาย น่าจะเป็นสนพ.ที่ปิตาสุดด้วยซ้ำ แต่ดันไม่มีเลย ตอนนี้หลักๆกูก็ซื้อจากสนพ.นั้นแหละ แต่ทำใจเรื่องคำผิดเอาหน่อย
อมร ส้ม นี่ใช่ ที่สุดท้ายนี่ ด. หรือเปล่าวะ หรือลวด. เพราะจำได้ว่าช่วงนั้น se_d ออกนโยบายแอนตี้หนักม่กเหมือนกันว่าจะไม่มีทางเอา วายมาขายในร้าน
สนพ.ใหญ่พวกนั้นถ้ากุจำไม่ผิด มันออกประกาศทางการมาในช่วงคาบเกี่ยวที่ตกเป็นกระแสยุคหลุมดำป่าววะ ซึ่งยุคนั้นกุก็เข้าใจแหละเพราะสังคมโดยรวมยังแอนตี้อยู่ มองว่าวาย=สื่อลามกวิปริต มีแต่ผู้ชายเย็บกันแบบดุ้นคือดุ้นจนต้องกวาดล้าง แต่จงหยวนนี่ไม่ใช่ จงหยวนคือออกงานวายมาแล้วแต่เจอดราม่าเลยบอกกว่าสาววายเรื่องมากและจะไม่ทำวายอีกแล้วรึเปล่า กุไม่แน่ใจ ช่วงเวลา
และกุเหมือนเคยได้ยินว่าร้านนสใหญ่ร้านนึงมีเอี่ยวทุนกับจงหยวนด้วย อันนี้ก็ไม่รู้ว่าจริงไหมอีกเหมือนกัน
ร้านใหญ่เอี่ยวทุนจงหยวนกูไม่ชัวร์ กูชัวร์แต่ว่าระดับบิ๊กของร้านนั้นชอบเรื่อง ผ มาก
เออ จะไม่อุดหนุนน่ะกูไม่ว่า ไม่เถียงด้วยว่าสนพ.พวกนั้นทำเพื่อเงินจริงๆ แต่ประเด็นคือมันมีด้วยเหรอสนพ.ที่สนับสนุนน่ะ กูมั่นใจว่าหายากโคตรๆแน่และถ้ามีก็ไม่คิดว่าจะมีเรื่องฟินๆให้กรี๊ดนักหรอก พวกนั้นจะอ่านกันจริงเร้อ หรือแค่พูดให้ดูตื่นรู้เฉยๆ 555
3สนพ.ใหญ่ ส้ม อมร ถาพัง? กุทันส้มแต่อีก2ที่กุเพิ่งรู้ ส่วนเมืองยิ้มมาเงียบๆแต่โป้ง เปิดมาโรงน้ำชาเร้นลับ ใช่มั้ยว่ะ นานแล้ว ลืมมม
ส่วนจงหยวน สาววายจะดราม่าก็ไม่แปลกมั้ย แปลผิดบานขนาดแปลจากอิงค์, ดอยรูปมาจะทำปฏิทินขายเตรียมวางแผงแล้วแต่ดันไม่ขอลิขสิทธิ์ก่อน พอฝั่งญี่ปุ่นรู้ก็เบรกหัวทิ่ม จงหยวนก็ฟาดงวงฟาดงาไปเลยสิค่ะ เลิกทำเรื่องนี้ ปล่อยทิ้งไว้ที่3เล่ม อย่างว่านะ จกจนเคย ปัจจุบันพี่ฮูกได้เรื่องนี้ไปแล้ว
กูไม่รู้หรอกว่าสนพ.ที่พูดจาหรูๆเขาสนับสนุนคอมมูจริงมั้ย ไม่ได้หวังด้วย พูดให้หรูใครๆก็พูดได้ แต่คนที่เคยพูดแย่ๆไว้กูไม่ลืมเฉยๆ ถ้าไม่ใช่เรื่องที่ปลื้มนักแปลอยากสนับสนุนนักแปลจริงๆ กูไม่ซื้อจากสนพ.ที่เคยบอกว่าวาย "ขัดกับศีลธรรมอันดี" ว่ะ เพราะในสายตากู lgbt+ ไม่มีอะไรขัดกับศีลธรรมเลย ในเมื่อมาตรฐานศีลธรรมไม่เสมอกัน ไม่ต้องสนับสนุนกันจะสบายใจกว่า กูอ่านต้นฉบับหรือไม่ก็ซื้อมือสองเอา แต่ใครสะดวกซื้อก็ซื้อเหอะ อย่าคิดมาก คิดซะว่าเงินมันทำให้คนบางคนที่เคยเหยียดต้องมาปะเหลาะเลียตีนสาววายกับ lgbt+ แล้วกัน
ยุคนึงมันก็เป็นสื่อลามกอนาจารจริง(ตอนนี้ก็ยังเป็นอยู่) นิยายวาย การ์ตูนวายมันเริ่มที่ nc อีโรติก มีฉากป้าบๆหมด มียุคนึงโรงพิมพ์รับงานตีพิมพ์จากรายย่อยแล้ว แต่พอเป็นวายต้องสกรีนก่อนว่ามีฉากเยกันไหม ถ้ามีฉากเยต้องตัดออก โรงพิมพ์ไหนรับพิมพ์ฉากวายนี่ต้องกระซิบบอกหลังไมค์
มันก็ทำเพื่อเงินกันทั้งนั้นแหละ ถ้ามีสนพไหนทำแบบไม่เอากำไร ทำฟรี เมิงช่วยบอกกูด้วยกูจะไปต่อแถวขอของฟรี
กูจะหมายถึงตอนนั้นจะวายไม่วายมันก็มีทั้งเรทไม่เรทหมดอะ จะสุ่มมาแต่เล่มเรทแล้วตีรวมว่าเป็นสื่อลามกหมดก็ไม่ได้ แถมคนที่ออกมาประกาศว่าวายขัดศีลธรรมมันยังพิมพ์นิยาย ชญ ที่มีฉากเรทอยู่เลย ไม่น่าใช่ประเด็นสื่อลามกปะ
>>875 ชญมันได้ผลบุญจากนิยายรักทั่วไปบนบกมาเยอะ เอาไปวางรวมๆก็เป็นไม่กี่เปอร์เซ็นต์ พวกนิยายหน้าปกหน้าดารานิยายเล่มละ 80-100 มันก็อยู่มาตั้งแต่ยุคนั้น ข้างหน้าดูเป็นนิยายโรมานซ์ธรรมดา ข้างในเป็นยั่วเยดีๆนี่เอง
การ์ตูนผีเล่มละ5-20บาทยังมีฉากเอากันเลย มันแค่ซ่อนอยู่ในดงการ์ตูนผี ไม่เหมือนกับวายที่จิ้มมั่วๆไปสักเล่ม ไปก็เจอเยกันเลย เรื่องดังๆที่เอามายุคนั้นมันเรทน้อยซะที่ไหน
พูดถึงอีโรติกชญ กูยังจำเรื่องตามหัวใจไปสุดหล้าได้นะ เอาไปทำเป็นละครโด่งดังรู้จักกันทั่วบ้านทั่วเมือง แต่อีโรติกยิ่งกว่าวายหลายๆเรื่องยุคนี้อีก หรือถ้าให้ชัดกว่านั้นก็ลิลิตพระลออะมึง 3p และสวิงกิ้งกันไปเลยจ้า ในน้ำในสวนไม่หวั่น
>>877 เหมารวมไง ไม่ว่าจะยุคไหนก็เหอะ สิบเปิดเจอสี่หรือห้าก็พอให้เลเบลแล้ว
จุดเริ่มมันมาจากผปค.เปิดเจอมังงะเรทแล้วแจ้งความใช่ไหมนะ เรื่องไม่เรทถึงมีบ้างแต่น้อย ระดับความรับโป๊ของแต่ละรุ่นไม่เท่ากัน เก่าสุดแค่สายเดี่ยวก็เข้าข่ายโป๊ละมึง ช่วงนั้นก็ฉากเยแบบไม่โคมสักฉากนึง โดนผญ.สมัยนั้นเปิดเจอก็เรียกโป๊แล้ว เกียมไม้เรียวหรือนส.โดนเผาได้นะ
สมัยนี้เขียนเยสิบน้ำเด็กยังบอกเฉยๆแล้วเลย
ประเด็นยุคนั้นไม่ได้จบแค่ฉากโป๊ แต่มันคือการมองว่ารักร่วมเพศคือความผิดปกติที่ไม่ควรมีหรือเผยแพร่ด้วยนะ
ส่วนพวกอีโรติกชญ.มันฉาบลูกกวาดเลี่ยงบาลีด้วยการไม่พูดว่าเสียบตรงๆ +บรรยาด้วยถ้อยคำไม่มีภาพ มันก็รอดอยู่บนชั้นผ่านยุคสมัยมาอย่างนั้นแหละ
ยิ่งในเว็บดด.แต่ก่อนชานหญิงเรื่องท๊อปๆแม่งอีโรติกทั้งนั้น รอดหมด วายแค่ฉากสุ่มเสี่ยงโดนแจ้งปุ๊ปโอกาสบินเกินครึ่ง สองมาตราฐานแบบชัดเจน 5555555555
>>884 มึงเข้าใจถูกแล้ว กระแสสังคมตอนนั้นเหยียดวายนั่นแหละ ไม่ใช่แค่วายด้วย เหยียด ltbt+ ทั้งหมดเลย ประชากรสาววายตอนนั้นเป็นแค่กระจุกเล็กๆ คุยกับใครเรื่องนี้บนดินไม่ได้ ต้องแอบๆซ่อนๆ อายที่จะบอกว่าหนูชอบดูผชรักกันค่ะ ประชากรแหล่งหลักคือใน ญป นอกนั้นรวมกันอยู่ในคอมมูเล็กๆใต้ดิน ตอนนี้ประชากรสายนี้ขยายจนใหญ่มากแล้ว การเหยียดมันถึงได้ลดลงตามไปด้วย ตลาดก็ตามมา
การเปลี่ยนมุมมองมันพัฒนาผ่านเจเนอเรชั่นนั่นแหละ สาววายรุ่นนั้นกลายเป็นผญ เด็กใหม่ๆเจอและยอมรับ เข้ามาในสายนี้เรื่อยๆ มันถึงได้เชิดหน้าชูตาได้บนดิน กลายเป็นเรื่องธรรมดาไปได้ไงล่ะ
จริงๆก็คือเราเพิ่งผ่านยุคเหยียดมาได้ไม่เท่าไหร่เลยนะ แต่พูดไปก็กลายเป็นกูแก่อีก
แล้วมองดูปจบ.ที่หนังสือวายเต็มแผง...อา...กุรู้สึกแก่จริงๆ
ยุคหลุมดำนั่นเกิดเมื่อสิบเจ็ดปีที่แล้วเลยนะ จะว่ามันทำให้คนเหยียดวายก็ไม่ค่อยเต็มปากเท่าไหร่หรอก แถมเป้าโจมตีหลักๆในตอนนั้นคือการ์ตูนปกตินี่แหละ โดนหาว่าส่วนใหญ่เป็นการ์ตูนลามกอนาจาร มีการตัดภาพสลับไปมาระหว่างการ์ตูนโป๊ใต้ดินกับการ์ตูนปกติ ว่าง่ายๆคือชี้นำเต็มที่ ทำเหมือนการ์ตูนทั้งหมดเป็นการ์ตูนลามก ตอนนั้นบรรดาพ่อแม่ทั้งหลายก็ตื่นกลัว เผาการ์ตูนลูกกัน ไม่สนเลยว่าไอ้ที่เผาๆไปคือโคนัน อะไรงี้ สุดท้ายหลายๆฝ่ายพยายามออกข่าวแก้ แต่การ์ตูนบางเรื่องที่เนื้อหาค่อนข้างสุ่มเสี่ยงหน่อยก็โดนลอยแพหมด การ์ตูนวายที่มีน้อยนิดจิ๊บๆอยู่แล้วแม่งลงไปอยู่ใต้ดินเลย แต่มันไม่มีกระแสเหยียด เพราะไม่มีแม้แต่กระแสอ่านด้วยซ้ำ อ่านก็เป็นกลุ่มเล็กๆ มันเริ่มมาบูมตอนมีคนแปลวายจีนเถื่อนนี่แหละ คนก็ตามอ่านกัน ตอนหลังคนแปลเลยซื้อลิขสิทธิ์มาตีพิมพ์เลย เห็นว่าขายแพงแต่ขายได้ ตอนนั้นพวกสนพ.เองก็รู้ แต่นิยายไทยกับนิยายชญยังบูม ขายดีเป็นเททิ้ง พอคนไปถามสนพ.ใหญ่ๆว่าจะจับงานวายมั้ย ก็เลยได้คำตอบว่าจะไม่ทำเพราะผิดศีลธรรมนี่แหละ แต่กูว่าไม่ทำเพราะตอนนั้นนิยายลูกกวาดหน้าปกการ์ตูนยังขายดีตีพิมพ์ครั้งละหมื่นเล่มอยู่มากกว่า ต่อมานักอ่านโตขึ้น นิยายดันไม่โตตาม ยังลูกกวาดเหมือนเดิม ยอดตีพิมพ์ก็หด หมื่นเล่มไม่มีแล้ว สามพันห้าพันเล่มก็หรูฉิบหาย ทีนี้ศีลธรรมที่ยึดถือเลยไม่สำคัญแล้วมั้ง ถ้าวันนี้ไปถามก็คงอ้างว่ามาตรฐานศีลธรรมเปลี่ยนไปตามยุค ตอนนี่ตัวเองตื่นรู้แล้ว บลาๆๆนั่นแหละ
17 ปีเองเหรอ กุนึกว่าผ่าน 20 ปีขึ้นแล้วซะอีก
ครือ มันไม่ใช่ว่าหลุมดำทำให้คนเหยียดวาย แต่เพราะคนเหยียดรักร่วมเพศอยู่แล้วถึงได้เหยียดวายต่างหาก แบบมึงเผลอให้เพื่อนมักเกิ้ลรู้ว่ามึงอ่านวายเพื่อนจะบอกมึงว่า อี๋การ์ตูนเกย์เหรอ อ่านไปได้ไง ประมาณนี้อ่ะนะ เพราะงั้นมึงนึกมายเซตผู้บริหารสนพ.ใหญ่ยุคนั้นได้เลย ถ้านิยายลูกกวาดยังขายได้ก็คงไม่มีใครมาลุยสนามที่มีความเสี่ยงด้านค่านิยมอ่ะนะ แต่กุว่าก็ฆ่าตัวตายไปนิดที่ดันระบุสาเหตมาทำนองรังเกียจออกสื่อ บอกแค่ไม่ทำอย่างเดียวก็จบเรื่องแล้ว อย่างว่าคงไม่คิดว่าจะมีวันนี้นั่นแหละ 😏
รักร่วมเพศถูกถอดออกจากความผิดปกติทางจิตเวทได้กี่ปีแล้ววะ กุจำไม่ได้ว่าตอนไหนแต่ก็น่าจะราวแค่ 20กว่าปีเหมือนกันมั้ง
กูจำขึ้นใจค่ายใหญ่สีส้ม
กูรักนิยายค่ายนี้มาก สะสมทุกเล่มที่ออก พอมีข่าวนั้นออกมากกูเลิกซื้อนิยายเลยค่าาา
โชคดีที่เน็ตสมัยนั้นเริ่มดีแล้ว อ่านในเล้า ยอมเสี่ยงซื้อนิยายทำมือ (โดนโกงเยอะฉิบหาย สัดดดด)
นึกแล้วก็ยอมกับความพยายามมุดดินในสมัยนั้นจริงๆ 5555
>>893 >>894 +1 ถ้านิยายหวานแหววยอดไม่ตกคงไม่มาเข้าตลาดนี้หรอก ตอนนั้นกูงงมาก บอกว่าไม่ตีพิมพ์นิยายผิดศีลธรรม แต่ไอ้ที่พิมพ์อยู่และขายเด็กวัยรุ่นกันโครมๆคือ? กูจำได้แม่นมากเลยนะที่เรื่องนึงนางเอกคิดจะเผาบ้านตัวเองเพราะไปหลงรักนักดับเพลิงอะ ถึงจะบอกว่านางเอกป่วยก็เหอะ ก็ยังประหลาดอยู่ดี คนแบบนี้น่ากลัวกว่า lgbt+ เห็นๆ แต่เหมือนสนพ.ไม่เห็น
กูพึ่งมาแกะมังงะดูเห็นว่าตรงส่วนที่พิมพ์มันเป็นกระดาษงอกออกมาติดกันเป็นหน้าคู่แล้วเปิดหน้าต่อไปไม่ได้ ตอนแรกกูคิดว่าเป็นลูกเล่นของมังแต่แง่มดูแล้วไม่น่าใช่ ดูแล้วน่าจะเป็นข้อผิดพลาดระหว่างพิมพ์มากกว่า กูควรเอาไปเปลี่ยนปะ ประเด็นคือถ้าจะเอาไปเปลี่ยนกูซื้อมานานแล้วใบเซ็ตหายแถมเป็นของอิค่ายใบเขียวอีกหรือกูควรหาวิธีแซะกระดาษออกมาแทนดี
>>897 ปกติกุเจอก็เอาคัตเตอร์รูด ถ้าติดแบบไม่งอกเลยขอบคัตเตอร์คมๆปาดก็ชิวๆ แต่ถ้ามีส่วนงอกเลยขอบอันนี้ลำบากหน่อย ตัดให้กริบยากจะเหลือเหลื่อมๆออกมาตลอด
เอาจริงๆถ้าถามกุกุก็จะบอกว่าเป็นตำหนิจากโรงพิมพ์ที่เจอได้บ่อย แต่ยุคนี้คงไม่มีใครเชื่อแบบกูแล้ว ถ้าอ่านเองก็เฉยๆแหละแต่ถ้าขายต่อก็อย่างรีบนอ่ะ
ชวนเม้างานหนังสือรอบนี้หน่อยดิ เห็นราคาของมด.แล้วมึนเลย 5555 ราคาสูงมากๆๆๆ เปิดราคามาช็อกเลย แถมของจะไม่มีลงงานอีกถ้าไม่เหลือจากออนไลน์ นี่ยังข้องใจเมื่อวีคก่อนกับโปรของซบ. ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมเทียนกวานกับฆ่าหมาป่าถึงต้องกดสั่งแยกรอบกัน ในเมื่อก็ลงขายในงานหนังสือเหมือนกัน ของซบ.เห็นหลายรอบแล้ว โปรแบบ เออ ออกมาคนก็ต้องซื้อแยกอยู่แล้ว แบบ ใช้คำอธิบายไหนดีวะ กั๊กปะ คือกูไม่ได้อยากคิดนะแต่เจอหลายรอบเลยเซ็งๆ นี่ว่าตัดสินใจผิดหน่อยที่เลือกรับหนังสือในงาน อยากไปเดินเล่นด้วยส่วนหนึ่งถึงเลือกแบบนัดรับ แต่คิดไปคิดมาตอนนี้โควิดก็ยังกลัว ในงานก็ไม่ค่อยมีอะไรให้ซื้อสักเท่าไร ขอแวะบ่นหน่อยนะ 55555 ยังคงเงิบกับราคาของมด.
>>902 มด.กูก็งงว่าทำไมไม่เอาไปปล่อยที่งาน จะได้หมดปัญหาเคลมตำหนิ กุว่าที่ราคาสูงมันต้องบวกค่าเคลมแน่ๆ เพราะงานสนพ.นี้กุเชื่อว่าเรทเคลมน่าจะสูงมาก
ส่วนซบ. มึงยังไม่ชินอีกเหรอกะโปรกั๊กซ้ายกั๊กขวา กั๊กหน้า กั๊กหลังนี่ ทำอะไรประหลาดๆ เหมือนวางแผนให้ดีให้สะดวกทั้งคนซื้อคนขายเองไม่ได้ เลยเลือกเอาสะดวกคนขายอย่างเดียวพอ ลูกหาบเยอะหนังสือกุดีย์ ไม่ต้องง้อใคร จริงๆกุหมั่นโปรมาก คือกุอยากได้ชิกิชิ แต่กุสั่งทุกครั้งที่เล่มใหม่ออก ยอดก็แต่เหลือฆหปเล่มเดียว สวรรค์ก็พรีไปรับงานรวมไม่ได้อีก นี่คือสาปส่งแล้ว 1
ไหนๆก็ไหนๆ แล้ว รีวิวนางนวลไม่หวนคืนหน่อย
อ่านไปช่วงแรกนี่ฟีล ผีเน่าโลงผุคนเลี้ยงม้าลอยมาเลยว่ะ โรคจิตทั้งพระนาย(จิตในแง่จิตเวชจริงๆเลยนะ) ซาดิสกะมาโซมาเจอกัน แต่อ่านไปนานๆมันจะเบาลง มีครส.ต่อกันแบบมีที่มาที่ไปหน่อย ไม่ขนาดคนเลี้ยงม้าที่อยู่ๆก็พลิกกลับแบบฟีลหักกลางกะทันหัน ใครชอบโทนเรื่องหม่นๆ รับความโรคจิตแบบเลือดสาดได้ มาทางนี้ได้เลย ไปลองตย.กันได้ สำหรับกุโยนขึ้นชั้นได้เพราะอีมด.ไม่มีอีบุค
ชอบที่วางคาร์ตลค.ให้มีมุมที่ไปสุดทั้งสองทาง อย่างตัวแม่นายเอก บทซึ้งคือซึ้งเลยนะ รักลูกมากๆอ่านแล้วน้ำตาจะไหล แต่พอพลิกอีกด้านกลายเป็นแม่งเลวใจดำได้อย่างไม่น่าเชื่อเหมือนกัน
เป็นเรื่องที่เล่าผ่านมุมมองบุคคลที่ 1 ได้สนุกดี นายเอกจิกกัดตัวเองเก่ง แสบพอตัว รู้หมดคิดได้แต่ก็ยังทำ ปมค่อยๆคลี่คลายผ่านเหตุการณ์ปัจจุบัน+แฟลชแบคทีละจุดๆ พามึงไปเข้าใจความหิมะขั้วโลกของพระเอกทีละหน่อย
(สปอยแบบไม่สปอย:>ซึ่งจริงๆมันไม่ได้เย็นชาขนาดนั้นนะ มีความโรมานซ์แทรกพอควรเลย เอาจริงๆพระเอกมันลงให้นายเอกมาตลอดตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แต่จากมุมมองนายเอกและความจิตที่ฉาบทับมันทำให้มองไม่เห็นในตอนนั้น บางครั้งการเข้าใจก็เหมือนหมอกพรางตาที่ต้องรอให้ปัจจัยถึงพร้อมถึงจะเห็นได้ชัด ดังนั้นพระเอกก็เริ่ดๆเชิดๆจิตๆไปจนจบฮ่ะ)
จุดน่าสนใจอีกอย่างคือด้วยความอาชีพพระเอกเป็นทนายเลยมีการใส่ความขัดแย้งและความไม่เป็นธรรมของกฎหมายและระบบยุติธรรม เมื่อเทียบกับความรู้สึกของผู้เสียหายเข้าไปด้วย เช่นปมพ่อนายเอกโดนรถทับตายแต่สุดท้ายได้เงินชดเชยแค่สองแสนหยวน จนแม่นายเอกต้องลำบากลำบนเลี้ยงลูกด้วยตัวคนเดียวเหมือนพ่อตายฟรี หรือมุมมองจนท.ในระบบที่ไปซ้ำเติมผู้เสียหายมากกว่าจะช่วย ก็ถือว่าเป็นนิยายที่มีอะไรมากกว่าแค่เลิฟไลน์เรื่องนึงนะ
ของมด.รอบนี้ บ็อกซ์กูซื้อไม่ลงจริงๆว่ะ ปักษากูเทแล้วหนึ่ง แต่โหย่วซูขอลังเลอีกพักนึง แต่ % เทสูง คงเก็บเล่มอย่างเดียว
บ็อกซ์ราคา 500 กว่า กับแสตนดี้ที่กูไม่ได้อยากได้เลย แถมกดช้อปปี้ใช้โค้ดก็ไม่คุ้มอีกเพราะร้านต้องบวกเพิ่ม
ออกตัวก่อน ของมด.ถ้ากูซื้อถึงยอดส่งฟรี กูชอบสั่งตรงอยู่แล้ว ยกเว้นรอบนั้นซื้อไม่ถึงยอด ค่อยกดซื้อที่อื่น หรือหาอะไรมาเพิ่มยอด
นี่เพิ่งแกะพัสดุเรื่องอื่นค่ายอื่น ของเพิ่งถึง box +เล่มจบ ห้าร้อยกว่าเหมือนกัน ถ้ากูต้องจ่ายราคานี้แล้วได้กล่องกลวงๆ (ที่มีแสตนดี้) มันเหมือนโดนกระซวกหัวใจ ใครยังไหวไปก่อนเลย
มด. สำหรับกู แต่ก่อนกูว่าถึงจะมีเรื่องน่าด่าเยอะ (พิมพ์ผิดสะกดพลาด ฟอนท์ใหญ่เล่มหนา) แต่กูยังรู้สึกราคามิตรภาพ เรื่องไหนอ่านตัวอย่างแล้วน่าติดตามก็ซื้อๆมาดองไปก่อน บ็อกซ์ล่าสุดของค่ายนี้ที่กูสอยคือ บ็อกซ์เปล่ายอดชายา ซึ่งอันนี้กูพอใจกับราคาที่จ่ายนะ
แต่ตั้งแต่รอบนางนวล ด้วยความที่ราคาหนังสือเริ่มจะไม่มิตรภาพ กูเลยตัดใจไม่เปิดไลน์อัปใหม่กับมด.ในรอบนั้น เกือบกดซื้อไปหลายครั้งแล้ว แต่ก็ผ่านมันมาได้ รอบนี้ก็เจอบ็อกซ์บังคับพ่วงแสตนดี้ ในราคาที่ชวนตะลึง
สรุปแล้วก็กัดฟันเก็บเล่มต่อของเรื่องเดิมไปก่อน พยายามไม่เปิดไลน์เรื่องใหม่ จนกว่าใจกูจะชาชินกับราคากว่านี้ ยังไงกูก็ซื้อเยอะกว่าอ่านทันแล้ว ดองซะเยอะ เรื่องที่อ่านเล่มต่อเล่มอย่างขุนนาง เล่มล่าสุดกูอ่านไม่คุ้มเลย บางช่วงบางตอนกูอ่านข้ามทีละหน้าสองหน้าก็ไม่ได้รู้สึกว่าอ่านพลาดอะไรไป ความรู้สึกนี้ใครที่อ่านมาแล้วคงเข้าใจ
แม่นางที่รีวิวในเฟสแบบเล่าหมดเปลือกนี่รู้บ้างปะว่านักเขียนเขาไม่ชอบกันเล่าซะหมดขนาดนั้นไม่ต้องไปอ่านเองละ
>>909 ไม่นะมึง แม้พระเอกมันจะเป็นบ้าในแนวมีอาการทางจิต แต่มันมีเหตุมีผล มีคาร์ที่รองรับการกระทำนะ ซึ่งเรื่องจะค่อยๆเฉลยเอง ส่วนนายเอกแม้จะยึดติดจนเหมือนไร้เหตุผล แต่มันก็เหมือนเป็นความบิดเบี้ยวในบุคลิกไปมากกว่า และนายเอกไม่ใช่อีเย็น ทั้งเรื่องนี่คือทั้งตื้อ ทั้งขุดหลุม เล่นเล่ห์สารพัด ทั้งง่าวและไม่ง่าว ก่อกวนรอดักพระเอกกลับกรง ซึ่งจริงๆในครส.กูพระเอกมันไม่เคยหนีไปไหนเลย ต้นเรื่องเป็นไงจบเรื่องก็ยังเป็นแบบนั้น มีแค่นายเอกที่มองกระจ่างขึ้นถึงจับนกมาวางบนรังได้สักที
เรื่องนี้ไม่มีฟีลผีบ้ากะอีเย็นเลยนะ ผีบ้ากะอีเย็นสำหรับกูนี่ต้องชายาใบ้ กุอ่านไปครึ่งเล่ม ไปต่อไม่ไหวกะความผีบ้าจริงๆ ถ้ามึงผ่านเพราะฟีลนั้นลองพิณาดูใหม่ได้
เพื่อนโม่งกุคุยเรื่องจอนดกชีในนี้ได้ไหม ลองหาในห้อง literature แล้วเหมือนจะไม่มี พอดีเห็นโพสต์ล่าสุดของสนพ.ที่ลงรายละเอียดหนังสือแล้วคนด่าชื่อตลค.ในการ์ดชิบหายวายวอด กุอยากรู้ว่าในเล่มมันจะใช้เป็น ดกจาคิม จุงฮยอกยู ด้วยหรอวะ?__? ไม่ใช่แฟนเรื่องนี้แต่ได้ยินจากหลายคนมากว่าสนุก กำลังตัดสินใจว่าควรตำไหมวะ ถ้ากุโพสต์ไม่ถูกห้องก็ขอโทษด้วย
>> 916 ขอบคุณมากมึง กุไปเสือกในทวิตเพิ่มมาก็คือทางนู้นเค้าให้ทำแบบนี้สินะ งงหลาย แล้วเรื่องการแปลนี่ยังเหี้ยแบบที่เค้าว่ากันอยู่ไหมวะ
จอนดกชีที่ช่วงบ่ายดราม่า เพราะเลวอนปล่อยการ์ดมา คนนึงชื่อคิมดกจา ส่วนอีกคนชื่อจุงฮยอกยู คือคนนึงนามสกุลนำ อีกคนนามสกุลอยู่ข้างหลัง คนก็งงสิตกลงจะเอายังไง พอตอนเย็นถึงมาเปลี่ยนเป็น ดกจาคิมกับจุงฮยอกยู บอกว่าฝั่งเกาให้ใช้แบบนี้ แล้วตอนแรกใช้คิมดกจากับจุงฮยอกยูคือพลาดหรืออะไร ตกลงฝั่งเกาแนะนำให้ใช้อันไหน แล้ว สนพ.เกามันงงหรืออะไร เพราะทั้งฝั่งเกากับไต้หวันใช้ชื่อคิมดกจากับยูจุงฮยอก แบบที่เคยได้ยินชื่อคนเกาปกติเลยมรึง แต่ของไทยดันให้ใช้ดกจาคิมกับจุงฮยอกยู
ส่วนเรื่องแปลในรอรยังมีแปลผิดความหมายอยู่ แต่สนพ.บอกจะแก้อยู่นะ รอลุ้นในเล่มเอา แต่ถ้ามรึงไหวก็สอยเลย ส่วนกุคงรอรีวิวอีกที เพราะเล่มบางมากไม่ถึง250หน้าแต่ราคา295 แล้ว23เล่มจบ
ดกจาคิม? จุงฮยอกยู? อืมมมมม ไม่แปลที่คนจะสับ
23 เล่ม เล่มละ 295 ไม่ถึง 250 เอออันนี้เห็นด้วยว่าแพงอยู่ ค่าลิขสิทธิ์มันแพงมากขนาดต้องมาหาตังกะการซ่อยเล่มเอาหรอวะ ส่วนเรื่องแปลหนิแปลผิดกับตกอะด่าได้ แต่เรื่องศัพท์ไม่สวยไม่ใช้คำไวพจน์อันนี้กูอยากจะเรียนเชิญให้คนในด้อมตกลงกันให้ดีก่อน บางคนด่าแปลทื่อไปประหนึ่งเข้าทรานสเลตนักแปลคลังศัพท์น้อย บางคนบอกยังงี้ดีแล้วเข้าใจง่ายกว่านิยายแปลไม่ใช่บทกลอนไม่ต้องแปลให้สวยมากหรอก กูเห็นแม่งยังย้อนแย้งกันเองให้ด้อมอยู่เลย
>>921 บางเรื่องฟค.ก็เยอะเกิน กุก็เข้าใจอยู่ จิกเรื่องแปลทุกตัวอักษรเลย กุเป็นสนพ.กุก็กุมหัว แต่บางเรื่องสนพ.ก็น่าด่าสุดๆ กุแค่อยากอ่านที่เขาว่าสนุกมันขนาดไหน แต่มาเจอแต่ล่ะอย่างที่สนพ.ทำ ขนาดกุไม่ใช่ฟค.กุยังอยากหยุมหัวเลยมรึง
อย่างเรื่องรูปเล่มกับแบ่งตอน ของเกาหลีมี500ตอนได้ ไทยเอามาซอยตอนใหม่เป็น900ตอน ประมาณ15เล่มจบ เล่มนึงเกือบ400หน้า ราคา300หน่อยๆ ฟค.ก็ว่าจะซอยตอนเองทำไม ทำไมไม่อิงตามต้นฉบับ500ตอน อีกอย่างถ้าไม่ซอยตอน จำนวนเล่มอาจจะน้อยกว่า15เล่มก็ได้ สนพ.ก็หายไปหลายเดือน กลับมาอีกทีคราวนี้โผล่มา23เล่มจบ เล่มนึงไม่เกิน250หน้าในราคาจะแตะ300อ่ะ โดยอิงตามอีบุ๊คของเกาหลีแทน เป็นมรึงจะไม่ด่าหรอ โผล่มาอีกทีจำนวนและราคาเล่มแพงกว่าเดิม แล้ว23เล่มจบ ออกเดือนล่ะเล่ม ใช้เวลา2ปี ราคาจะดีดไปขนาดไหน ฟค.แค่อยากให้อิงตอนตามต้นฉบับแค่นั้นเลย สนพ.ดันแก้ปัญหาอิงอีบุ๊คเกาหลีแทนเหมือนกวนประสาทอ่ะ เอาไปเลย23เล่ม อห
พอมีคนด่า สนพ.ก็โบ๊ยว่าทำตามที่ฝั่งเกาบอก เลยมีคนเมลไปถามฝั่งเกาว่ากำหนดให้ไทยทำ23เล่มหรอ ฝั่งเกาบอกกุไม่ได้สั่งนะ ..เนี้ยมรึง สนพ.ทำงานแบบเนี้ย
แต่เรื่องแบ่งตอนสุดท้ายสนพก็ยอมกลับมาแบ่งเหมือนเดิมนะตามเกาหลีนะ ส่วนเรื่องแบ่งเล่มกูเห็นเรื่องอื่นก็มีแบ่งเองไม่ได้ทำตามต้นฉบับ ทำไมเขาสามารถทำได้ แต่เรื่องนี้ห้าม สองปีจบก็เรื่องปกติของนิยายที่ยาวขนาดนี้ เร็วไปด้วยซ้ำ ออกเดือนล่ะเล่มคือโคตรไว อีกเรื่องคือจนวันนี้กูก็ยังไม่เก็ทว่าเรื่องแบ่งเล่มเยอะขึ้นมันเป็นปัญหายังไง จำนวนเนื้อหามันจะเพิ่มขึ้นเท่าไรจากรวมเล่มวะ เนื้อหาก็เท่าเดิมไหม สมมุติเอาสองเล่มต่อกันได้เท่ากับเล่มหนึ่งความหนามันจะเพิ่มขึ้นเท่าไรเชียว ใครอธิบายทีว่าการที่จำนวนเล่มมันมากขึ้นเป็นปัญหาตรงไหน ถ้าปัญหาเรื่องราคากูไม่ขอวิจารณ์ว่าผิดหรือถูกเพราะส่วนตัวว่าไม่แพงซึ่งมันก็แล้วแต่คน กูมองว่าแฟนคลับแรงไปเหมือนกันอ่ะ มันก็มีส่วนที่สนพบ้ง แต่แฟนคลับเรื่องนี้ก็บ้งเหมือนกัน พอกูรู้ว่าพูดงี้ดูเป็นสาลิ่มสนพ แต่กูว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แตะไม่ได้อ่ะ เปลี่ยนนิดหน่อยไม่ได้เพราะแฟนคลับแรง จนอยากให้ไปหารเงินซื้อลิขสิทธิ์แล้วจัดทำกันเองแทน อยากรู้ว่ากี่ปีถึงจะได้ออก 5555555 บางเรื่องไม่ควรดราม่าก็ลากมาหาแสงให้ได้อ่ะ ตั้งแต่เรื่องนี้ประกาศแอลซีมากูเลิกตามสายผลิตไทยทุกคน กูอคติ เห็นนิสัยหลายๆอย่างของบางคนแล้วกูคลื่นไส้
>>925 กูไม่ใช่สายนิยายแต่คิดว่าจะซื้อดกจาเพราะตามอ่านwebtoonแล้วชอบ แต่สนพไทยแบ่งเล่มเองนี่มันปกติเหรอวะ อันนี้ถามเพราะอยากรู้จริงๆ ก็ถ้าเนื้อหาในเล่มออริจินอลต่อหนึ่งเล่มมีกี่บทก็ทำตามเล่มมันไปดิ แบบนั้นไม่ง่ายกว่าเหรอวะ ส่วยกรณีดกจาคือสนพเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาหลายอย่างตั้งแต่วันแรกที่ประกาศlc ส่วนตัวกูไม่ได้สนใจเรื่องดราม่าเท่าไหร่ แต่ก็มีงงๆเหมือนกันว่าทำไมไม่แบ่งตามเล่มphysicalของเกาหลีไปเลย ทำไมต้องแบ่งตามE-book
กูตามดกจาแต่ตามเรื่องนิยายอยู่วงนอก คอยดูห่างๆยังงงกับสนพเลย ตอนแรกก็ประกาศมาว่าสิบกว่าเล่มไม่ได้ซอย กูงงว่าจะซอยทำไม แถมทิ้งการอัพเดตนานมาก ประกาศ lc แล้วหายไปยาวๆจนงง แฟนคลับเรื่องนี้ก็จ้องมาตั้งแต่เว็บตูนแล้วด้วย พอมีนิยายก็คาดหวังไม่แปลกหรอกวะ สนพทำตัวงงไม่มีที่มาที่ไปงี้เลยโดนสับเละเลย
>>926 มันเรื่องปกติน้า มึงอ่านนิยายมดบ้างป่ะ อย่างโหยวซู่กับอัศวินดารา มดก็งอกออกมาเท่าหนึ่ง จาก 5 เป็น 10 4 เป็น 8 รัชศกก็จาก 5 เป็น 7 (มั้งน้า กูจำไม่ค่อยแม่นว่างอกจากกี่เล่ม แต่งอกแน่ๆ) บางเรื่องต้นฉบับไม่เคยออกเล่มมีแค่ฉบับเว็บ สนพก็จัดเล่มเองได้ถ้าสัญญาไม่ได้ห้าม เวียดนามงอกทะลุมิติเป็นอาร์คๆไม่เหมือนไทยด้วยซ้ำ กูว่าถ้าต้นฉบับให้สิทธิมันก็ควรที่จะทำได้โดยไม่ผิด อย่างดกจาที่เกาก็ไม่เคยมีเล่มที่เป็น physical จำนวนเล่มก็ยังไม่แน่นอนว่าแบ่งกี่เล่ม ตอนนี้เพิ่มขาย 8 เล่มแรก แต่ยังไม่จบ ไต้หวันที่ออกขายก่อนปีที่แล้วก็ยังไม่ได้ระบุว่ากี่เล่มจบ (ถ้าข้อมูลกูไม่ผิด)
เรื่องปกติแหล่ะที่ซอยเล่ม กุเห็นเป็นทุกสนพ. แต่อันนี้ที่คนด่ากัน กุว่าเพราะก่อนหน้านี้ สนพ.แจ้งว่ามี15เล่มจบ มีจำนวนหน้าและราคาออกมาแล้วด้วยซ้ำ แล้วสนพ.ก็หาย4เดือนได้ กลับมาอีกทีคือเพิ่มจำนวนเล่มเป็น23เล่ม จำนวนหน้าที่น้อยลง และราคาที่พอคิดแล้วสูงกว่าเดิมอ่ะ
ส่วนจำนวนเล่มมากขึ้นเป็นปัญหายังไง ก็เล่มมากขึ้น ระยะเวลาการขายนานขึ้น ราคาหนังสือก็สูงขึ้นไง แทนที่จะปิดจ๊อบได้ใน1ปีนิดๆ กลับยืดเวลาไปเป็น2ปี ถึงเวลานั้นราคาจะขึ้นไปเท่าไหร่ แค่นี้เลย แต่ก็นะ บางคนอาจคิดว่าเวลาต่างกันนิดหน่อย ราคาจะขึ้นเท่าไหร่กันเชียวก็ได้ บางคนว่าแพงบางคนว่าไม่แพงก็ไม่ผิดอ่ะ ใครไหวก็ซื้อเท่านั้นเอง
อีกอย่างที่กุรู้สึกว่าแพงเพราะสนพ.ทำงานผีเข้าผีออกอ่ะ ถ้างานคุณภาพ คนคงไม่ตามด่าขนาดนี้ อย่างเช่นเรื่องนี้มีสมุดสะสมการ์ดด้วยนะเหมือนฮัสกี้เลย แค่นี้กุก็กลัวล่ะ จะได้สมุดกระดาษขุยอีกมั้ย นี่ไง งานของสนพ.ที่ทำให้หนังสือดูแพงกว่าเดิม
กูตามอยู่ห่างๆ กะว่ารอซื้ออ่านแล้วถ้ามันแย่ยังไงค่อยด่าทีเดียว แต่กูก็ว่าประหลาดที่มาเพิ่มจำนวนเล่มเกือบ10เล่ม เงินที่ต้องจ่ายก็จะเพิ่มตามไปด้วย ระยะเวลาที่รอ พื้นที่จัดเก็บ มีผลกระทบหมดอ่ะ แล้วการรับมือสนพ.ก็ตลก เหมือนคนไม่รู้จักนิยายไม่รู้จักเกาหลีแต่มาจับเพราะเห็นเป็นเรื่องดัง ดกจาคิมนี่มาได้ไงวะ 5555 ดีที่ในนิยายไม่เป็นงี้
ทำตามต้นฉบับไม่ได้หั่นเองกูว่าก็เป็นเหตุผลพอแล้วล่ะ จะด่าไปรอด่าเรื่องการแปลดีกว่า
เกาหลีกูไม่รู้นะ แต่แปลจีนแล้วเล่มงอกนี่กูเข้าใจ แปลไปจ้างคนแปลจดหมายไทยเป็นจีน เขียนไปสามหน้าออกมาเหลือหน้าเดียว เค้าบอกว่าภาษาจีนถ้าจะให้สวยๆมันต้องกระชับๆ ถ้าแปลจากจีนมาไทยแล้วมันขยายก็สมเหตุสมผลว่ะ
เรื่องงานแปลนอกจากแปลผิดกับแปลตกที่เห็นคนด่ากันเยอะๆในนกฟ้า ก็เรื่องการเลือกใช้คำนี้แหละ แบบแปลตรงเหมือนเข้าทรานสเลตงี้ แต่เรื่องนี้กูว่าพูดยากว่ะเพราะอย่างที่บอกพวกมันยังย้อนแย้งกันเองในด้อมอยู่เลยว่าพวกมรึงบางกลุ่มอยากจะได้ภาษาสวยๆกันแต่อีกพวกอยากได้อะไรเข้าใจง่ายๆ กูเป็นเซ็ง ถึงได้อยากให้คนในด้อมมันเคลียร์ใจกันให้ดีๆก่อน ไม่งั้นต่อให้งานออกมาแบบไหนมึงก็ด่าเขาอยู่ดีแหละ
แหม แบนสนพนี่มันคุ้นจริงๆ มึงว่าด้อมไหนจะปสดกว่ากันวะ แต่สนพนุ้นขึ้นแท็กแบนเล่มจบ ส่วนเลxxxขึ้นตั้งแต่ยังไม่ขายเล่มแรก กุว่ากุพอจะรู้..
>>940 กูว่ามันควรเป็นการแปลที่อิงความลึกซึ้งของต้นฉบับให้ออกมาแล้วคนทั่วไปอ่านเข้าใจ ถ้าแปลตามแฟนๆเรียกร้องมันก็จะเป็นเรื่องที่ขายให้แฟนกลุ่มนั้นเฉพาะอ่ะ ซึ่งเก็ทว่าฐานคนซื้อก็แฟนๆ แต่มึง งานแปลวางขายให้คนทั่วไป ไม่ใช่งานแปลเฉพาะแฟนด้อม และเรื่องนี้ไม่ใช่วาย ยิ่งเรื่องมันดังแบบนักอ่านชายอ่านก็เยอะ
เอาจริงๆคือกูก็อยากได้คำสวยๆนะ แต่กูก็ไม่อยากให้งานแปลมันมีเรื่องปสด.ตามมาเหมือนเคสนิยายแปลหลายๆเรื่อง ยิ่งเห็นคลังศัพท์ชาวไทยช่วงนี้ ใช้คำสวยไปเดี๋ยวมึงเจอแปลลิเกไปอีกหรอก ไม่ก็เจอคนบอกกูไม่รู้จัดคำว่าวสันต์ ไม่รู้จักคนว่าอนธการ ทำไมมึงไปแปลตรงๆเข้าใจง่ายๆบลาๆ
อีกอย่างลำพังคอมเม้นในเว็บตูนก็พอจะบอกอะไรได้หลายๆอย่างแล้วนะ กูยังเจอบางคนไม่ยอมใช้คำเฉพาะสวยๆที่มีอยู่แล้วเพราะบอกมันเข้าใจยากไปอยู่เลย ที่กูบอกว่ามีคนพิมพ์เรื่องไม่ต้องแปลศัพท์สวยมากไม่ใช่บทกลอนเอาตรงๆง่ายๆให้คนเข้าใจก็พอหนิ คือมันมีคนพิมพ์อย่างงี้จริงๆนะเว้ยในเว็บตูนนั้นแหละ ไม่ได้ไปบ่นในด้อม เอาตรงๆเลยนะกูว่าคนเดี๋ยวนี้(ไม่ใช่ทุกคน)คลังศัพท์ไทยน้อยแล้วไม่ค่อยย่อมเพิ่มคลังศัพท์ไทยของตัวเองวะ สักแต่อยากจะให้นักแปลลดมาตรฐานลงมาปรับตัวให้เหมือนตัวเอง เอาความชอบของตัวเองเป็นที่ตั้ง กูเห็นจากหลายๆเคสนะไม่ใช่แค่นิยายแปลนะ สื่ออื่นๆกับภาษาอื่นๆด้วย
ส่วนเรื่องแบ่งเล่มจาก 23 เป็น 15 แถมกว่าจะมาสนพ.หายเงียบ กูว่าไม่แปลกเว่ยที่คนไม่เคยซื้อนิยายแปลแต่ตามจากเว็บตูนจะด่า เพราะขนาดคนซื้อนิยายแปลบางคนยังด่าเลย ส่วนกูหลังจากเจออินกย่างไปแล้วก็รู้สึกเฉยๆกับราคาแบบนี้นะ
นิยายเวปตูนแม่งเงินไหลเป็นสายน้ำอ่ะ ดีนะไม่ติด
เออ กุเห็นทวิตอยู่เรื่องชื่อเกาหลี เลยอยากรู้ว่าทางเกาเขาอยากได้ คิมดกจากับจุงฮยอกยู (แบบในตอนแรก) หรือ ดกจาคิมกับจุงฮยอกยู (แบบในตอนหลัง) ค่อนข้างไม่ชิน กุเลยอยากรู้เหตุผลอยู่นะว่าทำไม เพราะฝั่งเกากับไต้หวันเองก็ใช้คิมดกจากับยูจุงฮยอก แม้แต่ในเล่มไทยก็แปลแบบนี้ ทำไมการ์ดต้องทำให้ต่างออกไป เหมือนกับได้ยินชื่อยูแจซอกกับคิมจงกุกมาตลอด อยู่ๆจะให้เปลี่ยนเป็นแจซอกยู จงกุกคิม ก็รู้สึกไม่ชิน 55555
ส่วนเรื่องแปล นอกจากมีแปลผิดแล้ว พวกชื่อเฉพาะ ฟค.คงอยากได้ชื่อเพราะๆ เท่ๆหน่อยล่ะมั้ง แต่คนแปลแปลทื่อๆมาเลย ขอยกตย.แปลสวยเรื่องอื่นจากทวิต เช่น Killing Stone นักแปลใช้ว่าศิลาสังหาร, Water breathing ใช้ปราณวารี, Stardust Crusaders นักรบประกายดาว เนี้ย กุว่าฟค.คงอยากได้อะไรแนวนี้แต่นักแปลจอนดกชีแปลให้ไม่ได้ คือแปลไม่ผิดแต่ไม่น่าจดจำ ซึ่งอันนี้กุคิดว่าน่าเสียดายอยู่ แปลชื่อเฉพาะพวกนี้คือโชว์กึ๋นเลย แล้วถ้าสนพ.คิดว่าเรื่องนี้คนทั่วไป,นักอ่านผช.เยอะ เลยเน้นแปลอ่านง่าย กุรู้สึกว่าดูถูกคนอ่านไปหน่อย เพราะอย่างพวกชื่อท่า ตัวละครเพราะๆเนี้ย มาจากมังงะเรื่องที่คนอ่านผช.เป็นหลักทั้งนั้นเลย
แต่พูดไปก็เท่านั้น แพลนสนพ.ตอนนี้วางไปถึงเล่ม4แล้ว คงแก้อะไรไม่ได้ ได้แต่หวังว่าแปลเล่มหลังๆจะโอเคขึ้น เสียดายก็แต่บางชื่อที่โผล่มาเล่มแรกๆต้องใช้ชื่อนั้นไปจนจบเรื่องแหล่ะ
>>940 มันควรใช้ศัพท์ตามระดับต้นฉบับปะวะ ถ้าต้นฉบับมาอย่างหรูแปลไทยมันก็ต้องหรูตาม ต้นฉบับมาแบบกันเองก็แปลแบบกันเอง ถ้าปรับระดับตามนั้นไม่ได้แล้วจะให้คนแปลทำไมอะ เครื่องก็แปลได้ปะแบบนี้
ปัญหาอีกอย่างนอกจากระดับภาษาคือสำนวน นักอ่านบางคนเหมือนเคยอ่านแค่สำนวนเดียว พอเจออะไรที่ไม่คุ้นก็ด่าไปหมด บางคนถนัดแต่นิยายหวานๆแบบ "ข้าทำเยี่ยงนั้นเยี่ยงนี้ท่านพี่จะทำเยี่ยงไรหรือเจ้าคะ" "มิใช่เลยเจ้าค่ะ" "เป็นอันใด" มาจนชินไง พอมาเจอนิยายแอ็คชั่น "ข้าทำแบบนั้นแบบนี้เจ้าว่าอย่างไร" "หามิได้" "เป็นไร" ก็ตบโต๊ะแล้กรีดร้องทันทีว่าอีนี่แปลห่วย ไม่สมูทเลอ พวกนี้ช่วงหลังๆชักเยอะด้วยนะ
>>948 “นักอ่านบางคนเหมือนเคยอ่านแค่สำนวนเดียว พอเจออะไรที่ไม่คุ้นก็ด่าไปหมด” <<< มึงยังไม่ชินนิสัยแบบนี้ของนักอ่าน(บางคน)ในปัจจุบันอีกหรอ
บางพวกที่ออกมาด่าคือติดมาจากแปลเถื่อนด้วยซ้ำ ไม่ก็พึ่งเคยอ่านนิยายแปลแบบนี้ไม่เยอะ สักแต่จะให้นักแปลปรับตัวเข้าหาตัวเอง ต่อให้ต้นฉบับมันมาแบบไหนถ้านักอ่านมันทัศนคติเป็นงี้มันก็ด่าอยู่ดี
>>949 กูเชื่อว่าด้อมจะมาสภาพนี้
นักแปล to แปลตรงๆโง่ๆเหมือนเข้าทรานสเลต
นักอ่าน : คลังศัพท์มึงน้อยมาก เข้าทรานสเลตยังดีกว่า แปลเถื่อนยังดีกว่า แปลทื่อมาก ฯลฯ
นักอ่าน : ไม่เอาละๆๆ นักแปลแปลห่วยมาก เทๆๆๆ
นักแปล to เลือกคำสวยๆมาแปลชื่อฉายา ชื่อท่า ชื่ออาวุธ
นักอ่าน : คำเชี่ยนี่แปลว่าไร ศัพท์ยากไปเข้าใจยาก ทำไมไมแปลง่ายๆ นี่นิยายไม่ต้องแปลเพราะมากก็ได้ปะ ฯลฯ
นักอ่าน : ไม่เอาละๆๆ นักแปลแปลห่วยมาก เทๆๆๆ
ขำๆนะแต่ดูเดจาวูอยู่เหมือนกันนะเนี่ย
สนพ.ไทยออกมาบอกแล้วนะ เกาให้ใช้ ดกจาคิมกับจุงฮยอกยูเพราะอิงชื่อทางการภาษาอังกฤษ ทำกุมองบนฝั่งเกานิดนึง นิยายเกาหลีมาอิงชื่อทางการอิงค์ทำไมก่อน แล้วมาอิงอยู่แค่ที่ไทย เพื่ออออ และแสดงว่าที่ไทยปล่อยมาตอนแรก คิมดกจากับจุงฮยอกยูคือพลาดสินะ เอิ่มมมม
เดาว่าเกากะไต้หวัน วัฒนธรรมเค้าเอาชื่อตามหลัง เวอร์ไต้หวันเลยปล่อยไว้เหมือนเดิม ไทยเอาชื่อขึ้นก่อนทางเกาเลยนึกว่าควรเอาชื่อขึ้นก่อนป่าววะ
>>950 สำหรับกูนะ กูเซ็งตั้งแต่วันแรกที่แปลไทยออกเพราะแปลแข็งแต่ถามว่าแย่ไหมก็ไม่แย่ กูอ่านไปก็บาร์ต่ำลงเรื่อยๆ จากคาดหวังให้แปลสวยเหลือแค่ให้มันแปลคำเฉพาะของเรื่องถูกไม่ไปขัดเนื้อหาที่จะเฉลยตอนหลังก็พอยังเจอแปลผิดที่ถ้าไม่ด่าก็ไม่ยอมแก้ หรือบางอันแม่งแปลถูกอยู่แล้วเสือกไปแก้ให้ผิดตามคนที่อ่านเว็บตูนมา คนอ่านนิยายต้นฉบับจบแล้วอยากอ่านแปลไทยมันเซ็ง
คำที่ทำคนฟิวขาดกันจนตัดสินใจเทมันคือคำนี้เว้ย 구원의 마왕 ฉายาของดกจา
สนพ.มันแปลเป็นราชาปีศาจแห่งการหลุดพ้น แต่จริงๆ 구원 ตรงนี้มันคือคำว่าช่วยชีวิต,ช่วยให้รอด,ไถ่บาป
แล้วในอนาคตเนื้อเรื่องจะเล่นคำ 구원 กับฉายาของดกจาบ่อยมาก เช่น มีคนบอกกับดกจาว่า 구원(การช่วยให้รอด)ของดกจามันเป็นคำสาป เป็นการย้ำถึงคาร์ดกจาว่ามันชอบเสียสละให้คนอื่นรอดจนตัวตายพร่ำเพรื่อ คนที่เขาได้รับความช่วยเหลือแม่งไม่ดีใจหรอกไรงี้ แล้วคำที่เล่นในลักษณะนี้มันเยอะมาก ก็มีหลุดอีกหลายคน ประโยคคำพูดย่อยๆเล็กๆน้อยๆก็มีเลือกคำผิด ประมาณแปลถูกนะแต่ทำให้ความเข้าใจสารผิดจากต้นความ จะไม่ให้กูด่าจริงๆเหรอ แต่ถ้ามึงพอใจกับแบบนี้มึงก็ซื้อ จบ
>>953 มึงเมากาวหรืออ่านไม่แตก กูห้ามไม่ให้มึงด่าหรอ? มึงอ่านแล้วตีความคำพูดกูอีท่าไหนถึงออกมาในแง่นั้น? มีไมสักประโยคที่กูห้ามมึงด่า? กูพิมพ์สภาพอิด้อมนี้ตามที่เห็นเถียงสิว่าไม่มีนักอ่านปสด.แบบที่กูพิมพ์อยู่ในด้อมดกจา ถ้ามึงไม่ใช่ก็อย่าร้อนตัว อิจำพวกไม่เอาคำไม่สวยเลยทำไมมึงแปลเหี้ยยังงี้แปลเถื่อนยังดีกว่าทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอิเถื่อนที่มันว่าแปลถูกจริงๆรึป่าว ไม่ก็ศัพท์ยากไปไม่เอานิยายแปลทำให้ศัพท์มันง่ายๆหน่อยสิที่คำเฉพาะให้ใช้ก็ไม่เอาจะเอาแต่ศัพท์ง่ายๆไม่ดูบริบทไม่ดูสิที่นักเขียนจะสื่อไม่ดูเหี้ยไรเลย เนี่ยกูแซะอิพวกเหี้ยนี้ มันเกี่ยวกับมึงตรงไหน? กูบอกหรอว่าห้ามด่าอิสนพ.เวลามันแปลผิด? กูบอกหรอว่าห้ามด่าอิสนพ.เวลามันแปลสื่อความหมายผิด? มึงแหกตาดูดีๆว่ามีสักบรรทัดไหมที่กูเขียนบอกห้ามด่าสนพ.เวลามันทำอะไรบ้งๆ
ระหว่างเคะราชินีเมะหมา กับ เมะราชินีเคะหมา
ชอบไรกันมากกว่า
พูดถึงเรื่องเคะหมา มีใครมีนิยายแนะนำบ้างม่ะ กูรู้สึกหาอ่านยากเหลือเกิน
>>924 นิยายแปลหลังๆ มันราคานี้มานานแล้วด้วย ยังเคยบ่นอยู่เลยตอนซื้อนิยายแปลเรื่องอื่นอ่าน ว่าเดี๋ยวนี้ราคาแบบนี้มาหลายปีแล้ว ถ้าจะบ่นเรื่องแพงมันไม่ใช่แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวหรอกนะ ทำอย่างกับเพิ่งมาเจอของแพงอย่างงั้นแหละ
>>925 คิดเหมือนกัน เอาสองเล่มมารวมกันไหมล่ะ เล่มหนาๆ แต่ราคา ×2 เดี๋ยวพอเอาสองเล่มมารวมกัน พอราคาแพงก็วนลูปบ่นเรื่องราคาอีกตามเคย ขนาด 250 หน้า เล่มละ 295 คนยังบ่นแพงเลย นี่ปกติซื้อนิยายแปลอ่านกันไหมเนี่ย แล้วเรื่องออกเดือนละเล่มก็ไวมากแล้ว มาดูแต่ก่อนนิยายแปลบางเรื่องออกปีละ 1 เล่ม ตามยอดขาย ยอดขายไม่ดีก็รอเล่มต่อไปนานๆเถอะ มังงะบางเรื่องโดนดอง 2 ปี 1 เล่มยังเคยเจอเห้อ ขอให้ไม่โดนเททิ้งคนอ่านกลางทางก็พอ
ฮัสกี้ นี่เอามาปล่อยขายราคาสร้างบ้านกันจัง ในทวิต 4-5 พันเนี่ย กะเอาตั้งตัวกันได้เลยหรอ ในยุคเศรษฐกิจแย่ๆแบบนี้อ่ะนะ
เมบกำลังลดอยู่ ใครสายอีบุ๊คก็ไปสอยได้
ล่าทรยศเป็นที่ต้องการมากกกกก และหมดอีกแล้วใช่ค่ะ T-T
Ky ทำไมคนด่าและว่าว่านอ.ห่อแย่ ในเมื่อที่ได้ก็ไม่มีอะไรเสียหายนี่ ถ้าห่อบางและพังจะบ่นก็ไม่ว่านะ นี่เห็นหลายโพสต์มากๆ ห่อบาง ห่อแย่ บลาๆ แต่ต่อด้วยว่า โชคดีที่ไม่เป็นไร งงมาก เห็นถี่มากด้วย เลยไม่เข้าใจเท่าไร กับพวกโพสต์ที่แชร์กันว่าแบบนี้เรียกตำหนิไหมคะ คือ?? ตัดสินใจเองไม่ได้รึไง แบบไหนที่เรียกตำหนิอะ ถ้าตำหนิจะเคลมก็เคลมไปสิ ละลานตามากจริง
ตอนแรกแม่งก็ไม่ฮิตไรหรอกพอเกมฝันร้ายมาเท่านั้นละ อย่าว่าแต่boxเลยหนังสือยังหาไม่ได้
ถ้าอ่านแค่ล่า.ไม่ต่อเกม.นี่จะค้างคาไหมอ่ะเพื่อนโม่ง แบบ มีปมที่ยังไม่คลายหรือไรงี้ไหม ดองล่า.เอาไว้ เกม.ไม่ได้ซื้อ
>>980 ไปนางนวลมั้ยมึง นายเอกก็พอได้ฟีลหมาอยู่ หมาหน้าด้านแบบมึงไม่เลี้ยงก็ยังตามมาอยู่ด้วย รอหน้าบ้านจนกว่ามึงจะยอมเลี้ยง แต่พระเอกหงส์ไม่ลงพื้นนี่ตรงคอนเซป
>>984 ไม่ค้าง จักรวาลเดียวกันแต่เส้นเรื่องคนละเส้น ล่าจบแล้วเกมฝันร้ายเกิดต่อ
>>981 กุเห็นมันเงียบมาตลอดเลย ตอนบ๊อกซ์ออกก็ยังดูเงียบๆ มีช่วงที่ของขาดตลาดตอนเกมฝันร้ายออกนั่นล่ะที่เห็นคนตามหา เล่ม 1 รอบจองยิ่งโคตรแรร์ คือตอนแรกไม่มีใครสน พรีเมี่ยมก็ไม่มีคนสนเพราะเป็นลอตแรกๆที่มีดีทำพรีเมี่ยมรอบจอง แม่ค้ายังไม่รุมทึ้ง และใช่ค่ะ ตอนนั้นกุเองก็เลือกส่วนลด 555
ใครแนะนำกูทีได้ไม กูอยากได้เรื่องที่พระเอกเลยรับมาก่อนแล้วค่อยเปลี่ยนมารุกกับนายเอก ไม่ก็แนวทะลุมิติเปลี่ยนนายเอกนิยายเป็นพระเอก อารมณ์พี่อวี้อะ กูว่ามันน่าสนใจดีกูได้ทุกเซตติ้ง จะโอเมก้าจับกดเบต้า/อัลฟ่าก็ได้ จริงๆกูชอบแนวๆพระเอกโดนrapeรับมาก่อนค่อยมารุกกับนายเอก หรือโอเมก้าที่ฝืนอาการฮีทเปลี่ยนมารุก กูว่าแนวนี้แม่งน่าตื่นเต้นดี ปกติเจอแต่นายเอกโดนrapeกูอยากอ่านพระเอกโดนมั้งอารมณ์ประมาณฝ่ายรับที่เปลี่ยนมารุก
อ้าวผิดมู้
กูงงกับเซเลปบางคน เหยียดข่มขืนในนิยายชายหญิงเหยียดincest เหยียดเปโด จนถึงขั้นลามไปด่านักเขียน แต่ดันหวีดพระเอกข่มขืนนายเอกในงานวาย แซ่บมาก ฟินมาก ncดุเดือด คืออิหยังวะ
เวลากูอ่านนิยายแปลจีน ขัดใจอยู่เรื่องหนึ่ง ‘รักชาติ’ ตัวเอกกำลังฉลาดไม่ยอมทำตาม พอมีคนอ้างว่าต้องทำเพื่อชาติ กตัญญูต่อชาติเท่านั้นละ แม่งเอ้ยย ภูมิใจอะไรนักหนาวะ ขนาดแนวไซไฟแม่งยังไม่เหลือ ไม่ต้องพูดถึงปกติเหยียดชาติอื่นได้เหยียดดดด
กูละคิดถ้าแม่งเป็นประเทศแถวนี้นะ5555555555แม่งคงไม่มีแบบนี้ นิยายเรื่องนั้นจะโดนด่าเป็นขนมหวานทันที
>>991 รักชาติกูว่าปกติ เมิงดันไปอ่านแนวปลุกใจเอง ถ้าเมิงเจอดุจดวงดาวเกียรติยศไม่น้ำลายฟูมปากเลยเหรอวะ
หนังอเมริกันหนังญปรักชาติยังมีเลย ไปตายเพื่อชาติ ทำเพื่อชาติ พากภูมิจัยได้เป็นตัวแทนของชาติ ฯลฯ
ส่วนเหยียดชาติอื่นนั่นก็อีกเรื่องนึง แต่ในชีวิตจริงมันก็เหยียดกันจริง น้อทเซอร์ไพรส์
>>993 เสียดสีก็มี แต่มีกี่เรื่องล่ะเมิงลองยกตัวอย่างให้กูดูหน่อย นับนิ้วยังไม่ครบสิบนิ้วเลย เรื่องปกติไม่อวยชาติก็มีแหละ แต่ส่วนใหญ่มันก็อวยชาติกันทั้งนั้น ยิ่งประเทศที่ชาตินิยมหนักๆ แล้วเมิงไปหยิบโดนอันที่มันปลุกใจรักชาติอีก ยิ่งนิยายแนวโบราณยิ่งแล้วใหญ่ แนวรักชาติทั้งนั้น ไม่รักชาติแล้วใครจะไปรบละวะ มันก็หนีทหารไปปลูกผักกันหมดดิ
เมิงจะถามหานิยายไม่อวยชาติจากนิยายจีนก็เหมือนไปซื้อหมูที่สะพานปลาอ่ะ
เอวาเกเลี่ยน กันดั้ม มาเวล ฮิคารุ นี่ก็อวยชาติทั้งนั้น มีจอมโหดกระทะเหล็กเนี่ยที่เป็นญี่ปุ่นแต่อวยอาหารจีนรัวๆ แต่คนญี่ปุ่นทำอาหารชนะคนจีนนะ อุอิ
Ky ขอลิ้งมู้ซร.วายหน่อยกุหายังไงก็ไม่เจอวะ
>>996 จำได้ว่าเหมือนมันเต็มไปแล้วอะ แล้วยังไม่มีคนตั้งใหม่ (ซร. ซีรียส์ใช่มะ?) ตั้งใหม่เองเลยได้นะ นี่ลองไปเปิดๆดูก็เจอแต่กระทู้โทรลล์มาตั้งจนตาลายหาชื่อมู้ไม่เจอ ตั้งใหม่ชื่อใหม่เลยก็ได้แบบสมมติ เม้ามอยซีรียส์วายนานาชาติ ไรงี้ก็คือจะซีรียส์วายชาติไหนก็มาคุยในนั้นไปเลย กดตรง new topic ด้านบนได้เลย
Ky กุเห็นรอร มีฟีเจอร์ Your Name ด้วย
กูชอบเมะหมาแต่ไม่ได้ชอบที่มาหมาตอนหลังหรือหมาแค่เคะคนเดียว แต่เป็นเมะหมาตัวใหญ่ใจดีกับทุกคน เป็นลูกน่าเอ็นดู แต่เคะแนวนี้ชอบมาทำลูกกูเจ็บ แล้วลูกกูที่เจ็บมากๆก็ต้องไปง้อเคะอีก กูอยากหาลูกสะใภ้ใหม่ให้ลูก
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.