ต่อ
.
.
.
.
.
หลังเสร็จพระเอกนั่งปลงโลก เพราะพระเอกมีความหวังว่าจะจับคู่กับคนรักในชาติก่อนและไม่ได้อยากผูกพันธะกับนายเอกเลย แต่หลังจากผูกไปแล้วคือย้อนกลับไม่ได้แล้ว ทั้งคู่ไม่มีใครรับได้ บวกกับผลเล่นงานทางจิตวิทยาของนายและทาสพันธะเล่นเอาสะบักสะบอมมากๆ นายเอกทรมานสัดๆเพราะพระเอกแม่งไม่สนใจ แต่ด้วยอารมณ์ก็คือทดลองใช้กำลังบังคับนายเอกทุกแบบ ตัวนายเอกก็ดื้อเพราะรู้อยู่แล้วว่าไม่ได้รักกัน และนายเอกเป็นคนหยิ่งทระนง ดื้อแบบยอมตายอยู่ด้วยแล้วเลยไปกันใหญ่ ตรงนี้กุอยากตบหัวพระเอกสัดๆ รู้สึกอยากเห็นมันโบ้มาก แต่สุดท้ายก็ค่อยๆปรับตัวเข้ากันนะ ตอนจบเล่มคือมีแนวโน้มที่ดีแล้วแบบที่ สามารถจัดกัน คืนละ 7 ยกได้น่ะนะ = ="
ที่เล่ามานอกจากนั้นคนเขียนยังผูกปมของระบบพันธะเลือดไว้อีกว่าแต่เดิมโดยพื้นฐานระบบการแต่งงานไม่ใช่แบบนี้ รวมถึงปริศนาขององค์กรที่ต้องการเปลี่ยนแปลงต่อต้านสัญชาตญาณนี้ที่เคลื่อนไหวอยู่เบื้องหลังอีก ซึ่งก็น่าสนใจติดตามต่อว่ามันเกิดอะไรและสาเหตุคืออะไร
ตัวเรื่องเองด้วยความที่ต้องใช้พื้นที่เกริ่นระบบ เลยทำให้เรื่องช่วงแรกเหตุการณ์ดูยัดๆแบบฝืนๆ กับผลกระแทกทางอารมณ์ที่บรรยายแล้วยังสร้างอิมแพคให้กุไม่ค่อยถึงเท่าไหร่ เหมือนมีความพยายามทำให้แรงผ่านการตีตราในบางจุดอ่ะ แต่โดยรวมก็ไม่ขัดจนทำให้เอ๊ะ
งานเล่มปกวิ้งวับดี สวยสัด แต่กุซวยเจอตัวหนังสือหมึกจางเป็นจุดเล็กๆหลายจุด มีจุดหนึ่งจางหายไปทั้งคำ แค่กุเดาได้ว่าคำว่าอะไร พวกมึงรับกันได้ไหมวะ คือหนังสือกุกูเก็บสักพักก็มีปล่อยต่อแน่เพราะชั้นเต็ม ที่จำกัด เรื่องนี้ก็มีอีบุคด้วย กลัวเวลาขายต่อต้องมาแจ้งจุดจางอ่ะ เลยคิดอยู่ว่าควรถามเคลมดีไหม