>>535 มึงทำกูนึกถึงสนพ.แห่งที่ราบภาคกลางเลย ปรับโทนตามคนอ่าน ไม่ต้องสนต้นฉบับ กุว่าไม่ได้เด้อ อาจจะมีlocalized ได้บ้าง อย่างพวกมุขหรือสำนวน (เช่นสำนวนเค้กรีบน อันนี้จะแปลเค้กแล้วโน้ตว่าเป็นสำนวนของชาตินั้นแปลว่างี้ๆหรือจะใส่กล้วยไปเลยไม่โน้ตเพราะไม่มีอะไรขัดกับบริบทก่อนหน้ากูก็โอเคหมดนะ) แต่มึงจะปรับน้ำปลา จนจากชนชั้นกลางพอมีจะกินกลายเป็นชาวบ้านตามตลาดเพราะกลุ่มคนอ่านคือชาวตลาดอันนี้กูว่าไม่เหมาะอ่ะมึง ดังนั้นถ้าสำนวนต้นทางประหลาด คนแปลอ่านแล้วในหัวแม่งก็รับรู้เป็นความปรัหล่ด มันก็ควรสื่อความประหลาดอาร์ตๆออกมาน่ะถูกแล้วนะ