ขยายความนิดนึง ที่ว่ารักษาโวหารฟังไม่ขึ้น คือนักเขียนเขาเขียนด้วยโครงสร้างประโยคแบบภาษาเขา (อิ๊ง จีน หรืออะไรก็ตามที่เอาคำขยายขึ้นต้น) แล้วมันออกมาเป็นธรรมชาติในภาษาเขา ถ้านักแปลไทยจะแปลตรงๆแบบเอาคำขยายขึ้นต้นเพียงเพราะ "อยากรักษาโวหารนักเขียน" มันก็พิลึกนะ เพราะในภาษาต้นทางมันธรรมชาติ แต่ภาษาปลายทางมันออกมาไม่เป็นธรรมชาติ มองในแง่นึงมันกลายเป็นทำให้โวหารนักเขียนดูไม่เป็นธรรมชาติไปเลยนะ การทำแบบนี้มัน "รักษาโวหาร" ได้ตรงไหน?