โหย่วซู เจอหลายคนบอกว่าเรื่องนี้นายเอกซูเว่อวัง ตามสไตล์คนเขียน ใจกูค้านมาตลอด กูว่าไม่ซู คือกูอ่านทะลุมิติไม่รอดเพราะความซู แต่กูอ่านเรื่องโหย่วซูรอด ซึ่งเพราะอะไรกูก็ตอบตัวเองไม่ได้ ตอนนี้กูรู้แล้ว แม่งกาว โคดกาว คนเขียนดมกาวไปเขียนไปเหรอวะ ยิ่งการที่เปิดเรื่องมาดูดี อาร์คชาติแรกเงี้ย ช่วงต่อมาชาติสอง ตรงนี้แลดูดราม่าน้ำตาตกมาก แลดูพล็อตหนักหน่วง เล่มแรกๆ จำได้ว่ามีทริกเกอร์ที่กูคิดว่าสนพ.ควรใส่เตือนด้วย แต่กูลืมแล้วว่าเรื่องอะไร เล่มแรกดึงคนอ่านแบบกูได้ พออ่านไปหลายชาติหลายเล่ม ทำไมปาหมอนจัง แม่งทำไมกาวจังวะ อยากเลิกดมก็เหมือนติดแล้ว รู้สึกคนเขียนอยากใส่อะไรก็ใส่ แบบนี้ก็ได้เหรอ บางอันก็เหมือนจะฮา บางอันก็ฝืด บางอันก็น่าเบื่อ เอาจริงๆจากเล่มแรกมาเล่มหลังๆ กูค่อนข้างผิดหวังขึ้นเรื่อยๆ โดยรวมดูดรอปลง แต่ระหว่างทางก็ยังมีบางช่วงที่กราฟขึ้นลงบ้าง ซึ่งพอถอดสมองอ่าน มันอ่านสนุกดีนะมึง อ่านๆไปแล้วเงยหน้ารำพึงว่านี่กูอ่านอะไรอยู่วะ แต่ก็อยากรู้เนื้อเรื่องตอนต่อไปเลยก้มหน้าอ่านต่อ เอาเป็นว่าตอนนี้กูให้คะแนน 7 กาวเต็มสิบ นี่กูยังอ่านไม่จบเล่ม 6 นะ ขอพักสูดกาวก่อน