>>238 แต่โดยส่วนตัวกูกลับเฉยๆแฮะ ไม่รู้เพราะชินกับถมดำของมังงะหรืออ่านเจอสไตล์คล้ายๆกันมานานแล้วเหมือนกัน เหมือนคำว่าหน้าดำคร่ำเครียด อะไรแบบนี้อ่ะ ส่วนตัวกูการเปรียบเทียบมันทำได้ค่อนข้างกว้างอ่ะ ถ้าทำให้เห็นภาพหรืออารมณ์ สถานการณ์ในลักษณะที่เกี่ยวข้องได้กูก็มองว่ามันเป็นการเล่นคำหรืออะไรไป พอๆกับสำนวนใหม่ๆ ภาษาวัยรุ่น หรืออะไรพวกนั้นไปมากกว่า หน้ามืดครึ้ม กุเลยนึกถึงหน้าเครียด(เอาจริงๆมันก็มีแค่หน้าเครียดแหละ ใบหน้าเราจริงๆจะเครียดได้สักกี่สไตล์วะ บางคนอาจขมวดคิ้ว บางคนอาจเม้มปาก สื่อโดยสายตาแต่โดยส่วนมากก็นึกภาพคนเครียดออกไม่กี่แบบอ่ะแต่อารมณ์ก็ต่างไปเพราะการบรรยายของคนเขียน) เป็นหน้าเครียดที่ให้อารมณ์เหมือนวันฟ้าครึ้มคือไม่ได้บรรยายภาพแต่บรรยายบรรยากาศโดยรวมที่ตลค.สื่อไป แต่ถ้ามึงจะบอกว่าเพราะกุไม่รู้หลักภาษา(แนวนาม+กริยา คำสนธิ) แบบพวกพิสูจน์อักษรเองเลยไม่เข้าใจตรงจุดนี้ก็คงใช่อีกมั้ง กุก็ไม่แม่นหลักภาษาไทยจริงๆ แต่งานสำนวนแปลกใหม่มันก็เกิดได้จากตรงนี้ไม่ใช่เหรอ คือแปลกใหม่จนอาจผิดหลักแต่ก็ยังสื่อความได้อ่ะ
แต่ถ้าเรื่องการเลือกเวริดดิ้งงานแปล อันนี้กุไม่รู้แฮะ อาจจะมีคำที่เหมาะกว่าอย่างที่มึงว่าก็ได้ต้องขึ้นกะบริบทอ่า