>>866 มึงนับวายรุ่นแรกเจนไหนนะ 55555 คือกูก็อายุประมาณหนึ่งแล้ว โตมากับนิยายลูกกวาดเลยแหละ แบบพ่อแม่กูสายอ่านเล่มๆ พ่อนี่บู๊แหลก กำลังภายในเป็นหลัก หนังสือเหลืองกรอบหมดละ ส่วนแม่อ่านแนวจินตวีร์ กิ่งฉัตรนี่ยุคสทัยแม่กลางๆ คนแล้ว พวกนิยายปกขาว กูเลยซึมซับการอ่านมาจากครอบครัว กูเริ่มอ่านนิยายช่วงป.5-6 มาเข้าวายช่วงต้องซื้อใต้ดิน รหัสโค้ดลับ 😂 ถ้านิสัยการอ่านของกู กูเน้นหนักเนื้อเรื่อง วายจ๋านิยายรั้วม. ตบจูบไม่รอดแล้ว มันหมดยุคกูอ่านหวานแหววจะจ๊าไปละ ช่วงม.ต้นกูติดหนึบมกร มากๆ ตลคหญิงขึ้นปกนั่นแหละ ถ้าไม่อ่านชื่อเรื่องไม่รู้เลยว่าเรื่องไหน เพราะเป็นญงามคือกันหมด 55555 กูอ่านฝั่งจีนแปลมากกว่าฝั่งไทย ถ้าของแจ่มปกขาวรูปสีน้ำมันยุคนั้นอะ ตอนนี้กำลังซื้อของกูกูก็ยังให้ฝั่งแปลชญ กูแฟนคลับแจ่มด้วย เรียกว่าซื้อทุกเรื่อง แต่พักหลังเบรคตัวเองเพราะพรีเมี่ยม ไม่ใช่สายเลยจริงๆ อยากได้แค่หนังสือเหมือนเดิม รอไว้ซื้องานนสตูมเดียว
การซื้อฝั่งวาย กูก็อ่านแปล เน้นเรื่องที่เส้นเรื่องเข้มข้ม จะไร้สาระก็เอาให้สุดไรงี้ เรียกว่าดูพล็อตเป็นหลัก ในแต่ละปีที่กูดูจากสถิติการซื้อของกูก็ยังเทไปฝั่งชญอยู่ดี อย่าเทียบเงินนะเพราะฝั่งวายแพง 55555 นับเรื่องกูซื้อในอัตราส่วนชญ:วาย 70:30 เลย และเหมือนหลายคนลืมหัวบุปผาของสยามไป เจ้านั้นเงียบๆ แต่คนซื้อยังซื้อประจำนะ กูว่าสยามค่อนข้างขายดีเลย แม้จะเปิดหัวมาหลังส้มก็เถอะ ส่วนสนพ.กวางน้อยขายดีโคตร คำยอดฮิตผลาญเจ้าแม่วงการ ^^'
ยิ่งพวกแก๊งเพื่อนแม่กูซื้อกันเป็นลังๆ 55555 ก็ยังชญอะ รุ่นนั้นเขาไม่อ่านวายกัน ไม่เล่นโซเชียล แล้วอ่านก็ไม่เม้าท์กันด้วยนะ อ่านใครอ่านมัน กูยังคิดเลยว่าถ้าตัวเองอายุเท่านั้นกูจะเป็นยังไง 555 ที่กูอ่านกูไม่ได้แชร์กับใครอะ ไม่ได้ลงโซเชียลนอกจากถ่ายติดหนังสือในร้านกาแฟพักผ่อนงี้ ถ้าเทียบกำลังซื้อต้องดูฐานแฟนคลับจริงๆ ถ้ารุ่นๆ 20-35 กำลังซื้อฝั่งวายน่าจะมากกว่า ถ้ารุ่น 35++ เป็นต้นไปกูว่าฝั่งชญมากกว่าอะ จากประสบการณ์รอบตัวกูเลย เผื่อเพื่อนโม่งคนอื่นมาแชร์รอบตัวบ้าง
แต่ใดๆ bestseller อะเชื่อไม่ค่อยได้ ค่อนข้างไปทางโปรโมทมากกว่า