Last posted
Total of 1000 posts
ky ขอถามเพื่อนโมงหน่อย
ที่หลานซีเฉินบอกจินกวงเหยาว่า"ข้ารู้ว่าเจ้าทำอะไรลงไปบ้าง"นี่คืออะไรอะ ใช่เรื่องเนี่ยหมิงเจวี๋ยมั้ย
เหยาฉลาดทุกเรื่องยกเว้นเรื่องพ่อ สงสารชะตาชีวิตนางแต่ก็ไม่เข้าใจนางเลยว่ะ ทำไมถึงได้งมงายจงรักภักดีคนเหี้ยได้ขนาดนั้นวะ เลี้ยงก็ไม่เคยเลี้ยง ทิ้งตัวเองกับแม่ไปเป็นสิบปี ถ้าไม่ไปได้ยินพ่อเฮงซวยพูดถึงแม่กับตัวเองไม่ดีไม่รู้จะคิดได้เมื่อไหร่
>>789 มันเป็นเพ้อฝันของคนเป็นลูกนั้นแหละที่อยากให้พ่อรัก คิดว่าเป็นเด็กดีเชื่อฟังทำตามที่พ่อบอกทุกอย่าง แล้วพ่อจะเห็นความพยายามแล้วจะหันมารักมาก เป็นตลกรักร้ายที่ในชีวิตจริงมีคนแบบเหยาเพียบ กุเจอตัดพ้อเต็มพันทิป พ่อแม่ปฏิบัติกับลูกอย่างกับหมูอย่างกับหมาแต่ลูกก็ยังรักทำใจตัดขาดไม่ได้
>>789 กูคิดเหมือน >>790 นะแต่ขอเสริมอีกหน่อยกูคิดว่าเพราะแม่เหยาด้วยแหละอยากผลักดันเหยาให้ร่วมตระกูลด้วยเพราะรักพ่อเหยาหรือต่อให้ไม่รักก็คงอยากให้เหยาได้เข้าตระกูลสูงๆแบบนี้ นางคงคิดว่าถ้าเหยาเข้าไปได้อย่างน้อยก็ได้ฐานะคุณชายเหยาอาจจะสบายมากขึ้นเพียงสักนิดอันนี้กูคิดในมุมของแม่เหยานะ และเหยาก็รักแม่มากเลยจำคำแม่ไว้แล้วมันเหมือนเป็นเครื่องตอกย้ำอ่ะว่าเออนี่คือเป้าหมายในชีวิต นางก้พยายามพิสูจน์ตัวเองมาตลอดแต่พ่อดันเหี้ยใส่ คนรอบข้างไม่เท่าไหร่หรอกแต่พ่อนางอ่ะเลวกว่าใครเพื่อน พอเห็นเหยามีประโยชน์ก็จิกหัวใช้ทำเหมือนให้มาเป็นคนสนิทแต่สุดท้ายก็ไปพูดลับหลังอยู่ดีเสือกไปพูดไม่ดีใส่แม่เหยาเหยาเลยสุดทนแล้วดันทะเลาะกับพี่หมิงอีกฟิวส์เลยขาดแบบพอ ในเมื่อกูดีแล้วแต่ยังเหยียบกูขนาดนี้ก็ให้มันรู้ไป อันนี้กูพูดในมุมตัวเองล้วนๆนะ คือเหยาเป็นตัวละครที่อินง่ายกว่าคนอื่นว่ะ ปมมันคล้ายๆกับชีวิตจริงที่เราพบเจอได้บ่อยๆด้วยอะ
เหยากับเฉิงปมอินง่ายจะตายถึงได้มีแม่ยกมาจนทุกวันนี้ ที่เหยาทำไปทั้งหมดก็ไม่ใช่แค่อยากให้พ่อยอมรับหรอก นางอยากได้อยากมีของนางเองส่วนหนึ่ง เหมือนที่แก้ตัวเรื่องส่งจื่อเซวียนไปหาที่ฉงฉีทางดักฆ่าเว่ย คนฉลาดอย่างนางจะไม่รู้ได้ไงว่ามีโอกาสตายเกินครึ่งถ้าไปแต่ยังพูดเหมือนไม่คาดคิดไม่ได้วางแผน เว่ยมันถึงสวนกลับว่าเจ้าไม่รู้จริงๆหรือ กูเลยมองว่าเหยานางก็หลอกตัวเองพอตัวนะเรื่องทำเพราะจำเป็นมีเหตุผลเนี่ย ความดีแบบบริสุทธิ์ของคงหายไปหลังจากช่วยพี่ซีแล้วแหละ เพราะหลังจากนั้นก็ไปโดนบูลลี่ที่เนี่ยอีก แล้วเรื่องชั่วๆที่จกซให้เหยาทำแล้วฝืนใจจริงคงเป็นเรื่องเว่ยอย่างเดียวมั้ง เพราะมีตัดพ้อจื่อเซวียนได้อยู่บ้านเลี้ยงลูกแต่ตัวเองกลับต้องไปจัดการพี่เว่ยที่แสนน่ากลัว
>>793 เห็นด้วยว่ะเรื่องฝืนใจเรื่องโดนส่งไปจัดการเว่ยอิงอะ นางสองคนแทบไม่มีประเด็นอะไรกันเลยด้วยเท่าที่เห็นทั้งในนิยาย ซีรีส์ เมะ เอาตรงๆเว่ยก็ไม่เคยไปทำอะไรนางปฏิบัติตัวด้วยเหมือนคนธรรมดาถ้าไม่มีเรื่องพวกนี่ไม่แน่พวกนางก็คงจะเข้าอกเข้าใจกันดี อันนี้มุมคนอวยอ่ะนะ55555555 แต่ก็นะในเมื่อมันขึ้นหลังเสือไปแล้วจะลงก็ไม่ได้นางเลยต้องเล่นให้สุดอะ
กุว่าเนื้อแท้เหยาก็เป็นคนดีแต่สิ่งแวดล้อมที่เหยาเผชิญ หลังออกจากสกุลเนี่ยไปหาพ่อที่หลางหยา มันหล่อหลอมให้เหยาค่อยๆกลายเป็นสีดำ ที่นั่นเหยาถูกขโมยผลงานแต่เรียกร้องกับใครไม่ได้ ในทัพสกุลจินไม่มีใครสนใจช่วยเหยาซักคน ส่วนคนขโมยผลงานลอยหน้าลอยตาได้ความดีความชอบ เหยาคงเริ่มมีความคิดว่าทำชั่วก็ได้ดีเหมือนกันนี่หว่า
พอหนีไปเข้าฝ่ายพ่อเวิน ประสบการณ์ที่นั่นคงยิ่งหล่อหลอมให้เหยาหลงผิด เพราะทำเรื่องเลวร้ายแล้วได้ใจพ่อเวินได้อำนาจไว้ในมือ พอเข้าสกุลจินเหยาก็คงหวังว่าทำเรื่องไม่ดีแล้วจะได้ใจไอกวงซ่านเหมือนกัน
//เมื่อวานดูซีรี่ส์กันซินะ 5555555555
พี่เว่ยดูชอบอาเหยานะ
ตอนที่เห็นเด็กเล่นกัน พี่เว่ยยังคิดว่าอยากลองคอสเป็นอาเหยาเลย55555
>>796 บทเหยาดีด้วยอะ เซียนตูเลยะเว้ย55555555 เคยอ่านอินเตอร์วิเคราะห์น่าสนใจเรื่องจริงๆแล้วเหยาอิจฉาเว่ย เพราะมองจากวงนอก+ข่าวลือ สถานะเว่ยกับเหยาคล้ายๆกันคือลูกชู้ ย้ำว่าจากข่าวลือนะ เว่ยได้เตี่ยออกตามหาตั้งแต่เด็ก ขณะที่เหยากับแม่อยู่หอนางโลมพ่อไม่ไปไถ่ตัว เตี่ยเจียงชัดเจนว่ารักเว่ยจนเกิดข่าวลือรักมากกว่าเฉิง ตัดมาที่จกซสั่งให้คนถีบเหยาลงบันได จินฟูเหรินเกลียดขี้หน้าเหยา ปาของระบายอารมณ์ตลอด ส่วนเว่ยซนแค่ไหนก็โดนอวี๋สั่งคุกเข่าที่ศาสบรรพชนกับโบยหลังเท่านั้น ไม่เคยโดนโบยก้นไปอีกกกก จินจื่อเซวียนไม่สนิทกับเหยาคสพแบบต่างคนต่างอยู่ ส่วนพี่น้องบ้านบัวรักกันมาก ศิษย์คนอื่นในตระกูลจินบูลลี่เหยา เว่ยได้เป็นศิษย์พี่ใหญ่มีแต่น้องรัก ประมาณนี้ กูว่าก็น่าสนใจดี ถึงhcกูจะคิดว่าเหยาไม่ได้อะไรกับเว่ยหรอก นอกจากจำใจกำจัดตามพ่อสั่งและคงกลัวหน่อยๆ เพราะเหยาก็น่าจะได้เห็นเว่ยในสนามรบตอนศึกยิงตะวัน
>>797 เพราะงี้แหละกูถึงเสียใจมากที่เหยาโดนทำร้ายขนาดนี้ถ้าเกิดเหยาไม่โดนสั่งแบบนี้ไม่แน่ก็คงมีรูทที่ทั้งสองคนบังเอิญสนิทกันก็ได้แลดูรับมุกคิดตามกันทัน คนหัวดีทั้งคู่อะ55555 ว่าแล้วกูขอไปมุดหาฟิคอ่านต่อ แนะนำฟิคแปลในรอร "เว่ยอิงแห่งชิงเห่อ" นะ ฝากได้ปะกูชอบมากอ่านซ้ำบ่อยมากเยียวตัวเอง5555
พูดถึงเหยานี้เป็นครั้งแรกเลยมั้งที่กุเจอตัวละครที่โดนนินทาลับหลังเยอะขนาดนี้ ขนาดตัวเอกฝั่งดีอย่างพี่เว่ยกับเฉิงที่ตอนนั้นไม่ได้มีปัญหามีประเด็นอะไรด้วยยังไปนินทาลับหลัง เฉิงก็ว่าทั้งชาติเหยาก็เป็นได้แค่พ่อบ้านรับแขก พี่เว่ยนางเห็นเหยาคอยไปเอาใจเคารพนอบน้อมแขกร่วมไปทั่ว แกก็ว่าเห็นท่าทางคอยเอาใจแบบนี้แล้วรู้สึกสะอิดสะเอียน กุรู้สึกคัลเจอร์ช็อคมากแบบไม่เคยเจอพระ/นาง/นายเอกพูดแนวๆนี้มาก่อน ส่วนใหญ่ตัวเอกกับตัวละครที่ด้อยกว่าที่ไม่เคยมีเรื่องด้วย ถ้าไม่เมินไม่สนใจไปเลยก็จะออกตัวไม่ชอบการนินทา ไม่ชอบการพูดแบบเหยียดชนชั้น
เหยาก็ว่าเฉิงลับหลังนะ
ทั้งเรื่องคงมีแต่พี่วั่งที่ไม่พูดลับหลังอะมั้ง555
>>799 พี่เว่ยว่าเหยาสะอิดสะเอียนมีในนิยายด้วยเหรอ จำได้แต่ตอนเถียงกับเฉิงพี่บอกเหยายังดูดีกว่าจื่อเซวียนไม่ใช่เรอะ ที่ว่าสะอิดสะเอียนนี่พี่หมิงเปล่า ถ้าพี่หมิงอ่ะกูจำได้ว่ามี เพราะกูคิดตลอดว่าเว่ยเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ไม่เคยดูถูกเหยาอ่ะ ถ้ามีซีนที่มึงว่าจริงกูจะร้องไห้
กุก็นึกไม่ออก ที่กุพอนึกออกนอกเหนือจากเจียงเฉิงก็ศิษย์พี่หญิงอะ คุ้นๆเหมือนศิษย์พี่หญิงก็มองอาเหยาไม่ค่อยดี
>>802 มีบรรยายที่เหยาชอบทรีตแขกแบบนอบน้อมคอยเอาอกเอาใจ คอยจำว่าแขกคนไหนชอบอะไรในฉากงานเลี้ยงของสกุลจินซักงาน(แต่กุจำไม่ได้ว่างานไหน จัดงานบ่อยเกิน แต่น่าจะเล่มหลังๆ) พี่เว่ยแกเห็นสไตล์?การทรีตของเหยาแบบนั้นแล้วรู้สึกสะอิดสะเอียน
แต่จากการตีความของกุ คิดว่าพี่เว่ยน่าจะเอาตัวเองไปแทนที่เหยาว่าถ้าตัวเองต้องมาทำหน้าที่แบบคอยประจบเอาใจเหยาแกคงรู้สึกแหยงๆ
>>804 อ๋า แต้งกิ้ว ตีความได้หลายแง่นี่เอง กูขอคิดเหมือนมึงละกัน เพราะในมุมมองกูถ้าไม่ชอบใครจริงๆพี่เว่ยจะเมินไม่จำตามคำสอนแม่ แต่จะไม่ไปเหยียดแน่ๆ ส่วนวิธีทรีทแขกของเหยาคงแล้วแต่คนมองเหมือนกันอีก มองแง่ดีคือเหยามีความprofessional จัดการแขกได้อยู่หมัด แต่มองเหยียดก็คงไอ้นี่หาความจริงใจไม่ได้ ขี้ประจบ ทำตัวเอาใจทุกคนไปเรื่อย แต่ถ้ากูอยู่ในฐานะแขกกูจะชอบเหยามาก555555555555
ขอถามสปอยเทียนกวานหน่อย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
มีใครพอเล่าวีรกรรมที่เกี่ยวกับชุดอะไรสักอย่างของหลิงเหวินให้ฟังหน่อยได้ไหมอะ
วิธีทรีตแขกแบบเหยามองในมุมมองคนปัจจุบันแบบกุ นี้ก็ว่าไม่ได้ประจบใครเอาใจจนเวอร์ ถือว่ารับผิดชอบหน้าที่ของตัวเองได้ดีมีความเป็นมืออาชีพ แต่พอเป็นมุมมองของตัวละครในปรมจ.ที่แม่งศักดินาจ๋า ความคุณชายคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด หรือโตมาในบ้านอิลิทเป็นฝ่ายถูกคนห้อมล้อมคอยเอาใจ มันมีความถือตัวขี้เหยียดอยู่กลายๆ(กุรู้สึกได้จากหลายตัวละครเลย) อาจจะมองว่างานบริการที่ต้องเอาอกเอาใจใครเป็นงานระดับล่าง(ละมั้ง?)ของพวกบ่าวพวกขี้ประจบ ที่แบบอี๋ ชั้นไม่มีวันลดตัวไปทำงานแบบนี้แน่ๆ รึไม่ก็เจอเจ้าบ้านหยิ่งๆทรีตแบบหยิ่งๆต่างฝ่ายต่างไว้ตัว จนคิดว่านี้คือมาตรฐานปกติของสังคม
ก็ปรมจเป็นเรื่องที่ดิสคัสกันมาจนทุกวันนี้เพราะตลคในเรื่องบางคนทำถูกในมุมมองคนสมัยใหม่ เช่น เว่ยอิง อาเหยา(คนแบบนี้ชีวิตจริงเป็นพลังบวกมากนะ ชมเก่ง คุยง่าย) แต่ทำผิดในมุมมองสมัยเก่า พอคุยกันบางคนก็จะบอกต้องใช้เลนส์ยุคโบราณ บางคนก็บอกเรื่องพวกนี้ต่อให้อยู่ยุคโบราณก็มีได้ เช่น เชลยสกุลเวินที่ข้างบนคุยกันว่าฆ่าทิ้งเป็นเรื่องปกติของสมัยนั้น หรือมีมนุษยธรรมแบบเว่ยอิงที่ถูกต้องของคนสมัยนี้ ไม่เคยมีส่วนในสงครามไม่จำเป็นต้องฆ่า ที่เถียงกันหนักๆก็มีมาดามอวี๋ทารุณเด็ก เว่ยอิงกับบ้านเจียงเป็นท็อกซิกรีเลชั่นชิป(อันนี้กูเห็นด้วยนะ) แต่ถ้ามาฝั่งเอเชีย บ้านเจียงกับเว่ยอิงคสพจะซอฟกว่า มาดามอวี๋ไม่ได้เกลียดเว่ยอิงขนาดนั้น แต่ก็เห็นเอเชียบางคนแอนตี้บ้านเจียงเหมือนกัน
>>677 ไปๆมาๆกูเริ่มคิดว่าเวินฉิงไม่ได้เหยียบเรือสองแคมแต่นางน่าจะโลกสวยคิดว่าตัวเองกับครอบครัวเป็นหมอแล้วจะได้รับการละเว้นจากอีกฝ่ายที่ชูว่าตัวเองเป็นฝ่ายธรรมมะและเป็น"เซียน"น่ะ เพราะนางค่อนข้างดูนิ่งเฉยจริง ฟีลใครแพ้ใครชนะก็ไม่เกี่ยวกับฉันมาก ถ้านางตั้งใจเหยียบเรือสองแคมนางน่าจะเข้าหาคนอื่นมากกว่านี้เพื่อให้มีคนรับรองออกหน้าให้ได้ว่านางไม่เกี่ยว
ส่วนตอนถูกจับเป็นเชลยทำไมถึงไม่ติดต่อเว่ยอิงหรือเจียงเฉิง กูว่านางกลัว ไม่มั่นใจว่าเว่ยอิงกับเจียงเฉิงจะยอมช่วยและละอายใจที่ตัวเองเคยพูดใส่เว่ยอิงอย่างนั้น
>>781 ท่านอาจะเก่งเบอร์นั้นเลยเร้อ555
กูเจอนี่>>808แล้วแต่หานี่>>804ไม่เจอ ของ >>767 ก็สงสัยว่าเนื้อหาตรงไหนทำให้เข้าใจอย่างนั้น
มองว่าแม่โม่แค่วางเวินสายรองมาเป็นตัวแทนของการเหมารวมนะ
ได้คิดต่อยอดว่าทำไมตลคถึงเลือกทางนี้ก็สนุกดีออก อยากคุยเรื่องเจียงเฉิงจัง ในนี้มีคนเมนน้องไหม เพราะกูไม่โอ๋
>>815 ถ้าแบบไอ้ข้างบนก็ไม่เท่าไหร่ เรียกว่ามาทวงความยุติธรรมให้เตี่ยดีกว่า555555555 ถ้าคุยกันแบบข้างบนก็คุยได้นะ กูอยากคุยเรื่องเจียงเฉิงตรงนิสัยน้องอ่ะ เห็นมีแต่คนบอกจริงๆแล้วน้องนิสัยดี แค่เข้าใจเว่ยอิงผิด กูอยากคุยว่าเจียงเฉิงไม่ได้นิสัยดีอะไรเลย ถ้าคนนิสัยดีในเรื่องกูให้เว่ยอิง วั่งจี พี่ซี ศิษย์พี่ เจียงเฉิงแนวเทามากกว่า คือถ้าไม่ใช่เว่ยอิงกับศิษย์พี่ เจียงเฉิงก็ไม่สนใจใครเหมือนกันนะ แล้วก็เรื่องวีรบุรุษคู่ พวกมึงคิดว่าถ้าไม่มีเรื่องสกุลเวิน สองคนนี้จะทำงานด้วยกันได้อย่างราบลื่นไหม เพราะนิสัยต่างกันขนาดนี้ถึงจุดใดจุดหนึ่งก็ต้องทะเลาะกันอยู่ดีปะ แต่อาจจะเบากว่านี้ถ้ามีศิษย์พี่คอยอยู่ตรงกลาง
>>816 สำหรับกูที่อยู่โซนเมนเฉิงและได้อ่านคนอวยมันบ่อยๆ กูคิดว่าเวลาคนพูดถึงว่าจริงๆน้องมันนิสัยดี ส่วนใหญ่จะพูดถึงแง่ว่าน้องมันดูยอมรับเว่ยอิงเข้ามาในชีวิตได้แบบไม่ดราม่าลากยาวมากอ่ะ หลายคนเลยที่เปรียบเทียบว่าถ้าเป็นตัวเองเจอแบบเจียงเฉิงนี่น่าจะเกลียดเว่ยอิงมากๆ ไม่น่าญาติดีจนสนิทกัน กอดคอเล่นหัวกันได้ แล้วแม้กระทั่งผ่านเหตุการณ์ทั้งหมดมา น้องมันอาจจะโกรธอิงมากๆ(และโกรธแล้วปากร้ายจัดๆ) แต่จริงๆก็ไม่ได้จงเกลียดจงชังพี่มันจนอยากให้ตายจริงๆ ประมาณนั้น
แต่ถามว่าถ้าไม่นับเรื่องตอนเด็กๆน้องมันนิสัยดีไหม กูก็ว่าไม่ใช่คนนิสัยพ่อพระแน่ๆแหละ ดูเป็นพวกที่ถ้าไม่ใช่คนสำคัญของตัวเองก็จะไม่ได้ให้ความสนใจมากจริงๆ(แต่ถ้าสำคัญคือแคร์ที่สุด เสี่ยงตายให้ได้เลย) ไม่เหมือนพี่เว่ยที่ด้วยความเข้ากับคนง่ายเลยดูจะหยิบยื่นน้ำใจให้คนอื่นง่ายกว่า กูเห็นด้วยนะว่านิสัยมันก็เทาๆ ต่างตรงที่กูคิดว่านิสัยทุกคนเทาหมดเลย เฉดสว่างมากน้อยแค่นั้นเอง
ทั้งนี้ทั้งนั้น ต้องเผื่อเครดิตในแง่ว่าคนอ่านไม่ได้เห็นพฤติกรรมด้านอื่นของเจียงเฉิงมากด้วยว่ะ แล้วก็ขึ้นอยู่กับว่าเหตุการณ์ที่เพื่อนโม่งใช้พิจารณาความดีเลวของแต่ละคนเป็นเรื่องไหนด้วย ในฐานะเมนเฉิง กูจะคิดเสมอว่าเหตุการณ์ยากๆในเรื่อง เฉิงมันตัดสินใจด้วยความต้องการของตัวเองอย่างเดียวไม่ได้อ่ะ บทบาทมันต่างกัน ชอยส์ของมันเลยมีน้ำหนักของภาระหน้าที่ต้องคำนึงถึงด้วย เลยไม่แปลกที่ท่าทีหลายๆอย่างจะดูเห็นแก่ตัวหรือใจดำ (ซึ่งกูก็ไม่ได้เห็นด้วยกับทุกอย่างที่มันตัดสินใจทำหรือไม่ทำอะไรนะ มีผิดหวังมีเสียดายเหมือนกัน แต่กูแค่ยึดความคิดนี้ไว้เฉยๆว่ามันตัดสินใจยากแค่นั้น)
ส่วนเรื่องวีรบุรุษคู่ ถ้าเป็นโลกที่สงบสุขไม่มีอีเวนท์สกุลเวิน ก็น่าจะทำงานด้วยกันได้นะ แต่ต้องอยู่ในเงื่อนไขที่ว่าป๊าม๊าเจียงไม่ได้มาวอแวอยู่ใกล้ๆว่ะ กูมองว่าสองคนนี้ทำงานเข้าขารู้ใจกันได้และแบ่งหน้าที่กันได้ แบบตอนปราบพรายน้ำ ตอนหาทางออกถ้ำเต่า และเรื่องที่ทะเลาะกันบ่อยๆก็ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย ความตึงระหว่างสองคนนี้คือการที่ต้องเป็นตัวกลางระหว่างสงครามป๊าม๊าอ่ะ สุขภาพจิตเสียเพราะผู้ใหญ่ทั้งคู่ ถ้าตัดตรงนั้นทิ้งไป ความinsecureอาจจะยังมีอยู่จากรีแอคคนรอบข้าง แต่มันไม่มีคนมาจี้ให้หมางใจกันบ่อยๆแล้ว
แล้วกูว่าความสัมพันธ์สองคนนี้มันจะง่ายขึ้นถ้าไม่มีความรู้สึกผิดหรือความลับให้ปกปิดจนอึดอัดกันเองว่ะ เพราะปกติก็ดูคุยกันได้แทบทุกเรื่องอยู่นะ คงมีทะเลาะกันบ้างแหละเพราะนิสัยต่างทางเลือกและความคิดก็ต่าง แต่น่าจะคุยและเคลียร์กันได้ หาทางออกร่วมกันได้ง่ายกว่าโลกหลักอ่ะ
>>818 เออ ตรงนั้นดีจริง แต่ก็หลังจากขู่จะเอาหมามากัดเว่ยอิงแล้วก็มากลัวเว่ยฟ้องเตี่ยทีหลัง จัดให้อยู่หมวดเด็กแสบแต่ยังดึงกลับมาได้ กูว่าที่สนิทกันเพราะอยู่บ้านเดียวกันด้วยอ่ะ หันไปมองทางไหนก็เห็นกัน มันค่อนข้างจะเป็นสถานการณ์บังคับว่ะ กูมองว่าถ้าไม่สนิทกับเว่ยที่อยู่บ้านเดียวกันชีวิตเจียงเฉิงจะโดดเดี่ยวมากๆเลยแหละ บ้านเจียงไม่มีตลคญาติสนิทเหมือนจินด้วย พ่อแม่ก็เป็นซะแบบนั้น คือไม่ใช่แค่เจียงเฉิงนิสัยดีถึงยอมเป็นเพื่อนกับเว่ย แต่เป็นถ้าไม่ยอมญาติดีกับเว่ยตอนนั้นเจียงเฉิงก็ไม่มีเซฟโซนในครอบครัว(นอกจากศิษย์พี่)เหลือแล้ว เป็นคสพที่ค่อนข้างถูกบังคับจากสภาพแวดล้อมน่ะ เตี่ยเจียงก็อยากให้เป็นเพื่อนกันอีก ซึ่งกูไม่ชอบเลย จุดเริ่มต้นความท้อกซิกชัดๆ แล้วเรื่องอยากให้ตาย ตอนศิษย์พี่ตายเพราะช่วยเว่ยอิง เจียงเฉิงน่าจะอยากให้เว่ยอิงตายจริงจังนะ ยกทัพไปอันดับหนึ่งก็คิดดู แต่ชีวิตที่สองไม่รู้เหมือนกัน
ส่วนคนดีเฉดขาวกูนับจากการช่วยคนโดยไม่หวังผลตอบแทนอ่ะ ซึ่งเจียงเฉิงนอกจากครั้งถ้ำแล้ว กูไม่เห็นน้องทำอะไรอีกเลย ที่จะช่วยคนอื่นที่ไม่ใช่เว่ยอิงและศิษย์พี่อีกเลย เป็นฝ่ายทวงบุญคุณกับเว่ยอิงด้วย ซึ่งมันก็ทำได้แหละ? แต่มันดูน่าเกลียดและไม่เป็นคนดีว่ะ เหมือนทำดีหวังผล คนช่วยอิงคือพ่อไม่ใช่ตัวเองด้วย
ถ้าบอกว่าน้ำหนักการตัดสินใจแต่ละคนไม่เท่ากัน ตลคในเรื่องมันก็มีจุดที่ตัดสินใจยากกันหมดนะ เว่ยอิงกับสกุลเวิน เวินหนิงเวินฉิงกับเว่ยอิงเจียงเฉิง วั่งจีกับเว่ยอิง อาเหยากับพ่อ พี่ซีอาเหยา ซึ่งมันก็มีทั้งคนที่เลือกทางถูกต้องแม้ตัวเองจะแย่ คนที่เลือกให้ตัวเองสบายเอาเปรียบคนอื่นแทน สำหรับกูแล้วเจียงเฉิงไม่ได้ตัดสินใจผิดหรือถูก ไม่ใช่คนดีหรือไม่ดี แต่มันก็มีผลจากการตัดสินใจนั้นตามมาอยู่ ดีหรือร้ายก็ตามเรื่อง
อีกอย่างคือเจียงเฉิงเคยไม่พอใจสกุลเวินที่มาแย่งเยี่ยเลี่ย แต่พอทีจินหลิงก็ทำเอง กูเลยแบบ ไม่ได้ว้อยยยย 😂 ยึดมั่นในหลักการหน่อยสิพี่
เรื่องทำงานแอบเห็นด้วยกับมึงนะ แต่โลกที่ป๋าม๊าไม่มายุ่งนี่จะมีเหรอนอกจากตายไปก่อน..
>>819 ที่บอกเพราะเตี่ยเจียงอยากให้เป็นเพื่อนเป็นจุดเริ่มต้นความท้อกซิก เพราะสาเหตุความท้อกซิกมันก็มาจากป๊าม๊าอ่ะ พอทะเลาะกันแล้วไล่จุดเริ่มต้นคสพก็หนีไม่พ้นเตี่ยอีก เผลอๆนึกแล้วแย่กว่าเดิม
มานึกแล้วที่เจียงเฉิงยอมเป็นเพื่อนกับเว่ยอิงเพราะอยากให้เตี่ยดีใจด้วยป่าววะ ถ้าจำไม่ผิดรายนั้นพูดกับลูกเยอะขึ้นเพราะอยากดันเว่ยอิงมานอนห้องเดียวกับเจียงเฉิงด้วย เตี่ยอ่ะ😭😭😭
อาเหยาชิปวั่งเซี่ยนเพราะพี่ซีสินะ55555
KY เพื่อนโม่งว่าพี่ซีมองออกว่าน้องชายชอบเว่ยตั้งแต่ตอนไหนวะ
พยายามประมวลผลตามแล้วตึ้บว่ะ เพราะถ้า"เคยเอ่ยถึง"แสดงว่าก่อนหน้านั้นสกุลจิน(ลุงจิน?orเหยา?)ก็ต้องเคยประกาศโต้งๆเลยดิว่าชั้นจะสร้างตราพยัคฆ์ขึ้นมาใหม่(?)
แต่คิดแล้วรู้สึกมันขัดกับสไตล์สกุลนี้ไปอะ มันโจ่งแจ้งไป
เรื่องจบแต่พวกมึงไม่จบ นับถือๆ มีเรื่องให้คุยไรเยอะแยะจังวะ555 กูอ่านผ่านตาตลอด แต่พอร้านชาไข่มุกเจ้าประจำกูเปิดซีรีส์ปรมจ เวลากูไปซื้อทุกเย็นเห็นคนขายดูตลอดตั้งแต่ฉายจนถึงตอนนี้ แม่งยังไม่จบสักที กูก็ไม่แปลกใจละ555555
มีใครตามปรมจเวอร์อังกฤษไหม โฮ นังประกาศแอลซีมังงะแล้ว แต่งานแปลเหี้ยมาก กุเส้า กรรมอะไรของปรมจ
ความกร่างมันไม่เข้าออกตระกูลไหนหรอกมั้ง มีอำนาจก็กร่างได้หมดทุกตระกูลแหละ เชื่อดิมีเหยาอยู่ก็หาวิธีพูดตอนให้เหตุผลฟื้นฟูตราดีๆได้ทั้งนั้นแหละ
เรื่องตราพยัคฆ์ ตอนวั่งจีเว่ยอิงไปสืบยังเจอคนฝึกวิชามารออกตามหาของของปรมาจารย์อี๋หลิงอยู่เลยเพราะเวินหนิงปรากฏตัว ทั้งแบบร่างหรือตราพยัคฆ์ แสดงว่าอาจจะรู้กันในสาธารณชนว่าเว่ยทำลายตราแล้ว แต่ยังเหลือครึ่งหนึ่งที่ตระกูลจินเก็บไว้ อีกครึ่งหนึ่งถูกทำลายหรือสาบสูญ ทำให้ยังมีคนแสวงโชคออกตามหาอยู่
ที่ไม่ห้ามคงเพราะในตอนนั้นยังไม่มีตระกูลใหญ่แสดงความเป็นปรปักษ์ชัดเจน จะเล่นงานสกุลใหญ่ก็ต้องใช้สกุลใหญ่อ่ะเหมือนศึกยิงตะวัน สกุลเนี่ยที่แสดงออกตัวแรงสุดก็โดนเหยาเก็บ สกุลเจียงกำลังสร้างตัว สกุลหลานก็.. จริงๆถ้าสกุลหลานยอมออกหน้าตอนนั้นคิดสืบหาความจริงคงเปลี่ยนเนื้อเรื่องได้เยอะเลย ดูพร้อมสุดแล้ว แต่ก็นั่นแหละ
>>826 โจ่งแจ้งตั้งแต่ชุบตัวให้เซวียหยางแล้วมึงคนมองออกกันหมดว่าฉางผิงถูกบีบเพื่อล้างข้อหาให้เซวียหยางแต่คนส่วนมากทำอะไรไม่ได้มากกว่ากระซิบกระซาบกัน พูดมากๆเข้าก็โดนอุ้มทั้งตระกูล ส่วนอีกสามตระกูลใหญ่ก็เป็นพี่น้องร่วมสาบานไปแล้วสอง พี่หมิงออกตัวแรงแต่ไม่นานก็ถูกจัดการ พี่ซีก็เชื่อใจลูกเดียว อะไรเข้าหูก็ไม่ตรวจสอบ ส่วนประมุขแดนบัวก็อย่างที่เห็น
มีใครเหมือนกุบ้าง ไม่ชอบทีพี่ซีเอาเรื่องหลานจ้านไปปรึกษาเหยาอ่ะ เหมือนมึงเอาเรื่องกลุ้มใจส่วนตัวบ่นให้พ่อแม่ฟังแล้วเขาเอาไปเม้ากับป้าข้างบ้าน
เดาแบบงูๆปลาๆคือทามไลน์ตอนส่งมอบน่ะ คงมีคนกลางตรวจสอบแล้วว่าตราใช้การไม่ได้แล้วจริงๆไม่มีอันตรายแน่นอน ในสายตาคนอื่นน่าจะมองว่าซากที่เหลืออยู่นั่นไม่ต่างจากกระบี่กับขลุ่ยของเว่ยที่กลายเป็นของที่ระลึก...ก็เลยให้ไป
ส่วนที่>>825 ยกมาเดาว่าน่าจะเกิดหลังจากมอบให้ไปสักพักแล้ว ระหว่างนั้นน่าจะแอบๆทำมากกว่าจนสักพักถึงจุดๆหนึ่งจินกวงซ่านปิ๊งขึ้นมาว่าไม่อยากแอบทำแล้วโว้ย อยากทำอย่างเปิดเผยมากกว่าละ ฟีลคล้ายกับที่ทำเป็นสั่งขังเซวียหยางตลอดชีวิตแต่ในที่สุดก็สร้างเรื่องล้างความผิดให้เซวียหยางออกจากคุก จินกวงซ่านเลยน่าจะพยายามหว่านล้อมสกุลอื่นๆ(หรืออาจจะใช้อาเหยาหว่านล้อม)แต่คราวนี้ไม่ค่อยได้ผลเพราะคนออกตัวไปทางต่อต้าน
>>834 แล้วแม้ว่าสกุลต่างๆจะออกตัวไปทางต่อต้านเรื่องฟื้นฟูตราแต่เดาว่าน่าจะเป็นการต่อต้านแบบวิพากษ์วิจารณ์เฉยๆเพราะทามไลน์เวลานั้นสเกลความเสียหายยังไม่แรงพอให้ลุกขึ้นไปจัดการ จริงอยู่ว่าน่าจะมีบางสกุลถูกเก็บแต่สกุลจินไม่เหมือนสกุลเวินเพราะเวลาจะจัดการสกุลไหน สกุลจินจะเตรียมข้อกล่าวหาและหลักฐานไว้แน่นมากไม่ใช่บุกดุ่มๆไปตีเหมือนสกุลเวิน ต่อให้มีใครติดใจก็ทำอะไรไม่ได้เพราะไม่มีหลักฐานเป็นรูปธรรมไปเปิดโปงสกุลจิน
คิดตามแล้วมึนมากเลย55555
อยากเห็นวิเคราะห์เทียนกวานบ้าง5555555 แต่มันไม่ค่อยมีไรเท่าปรมจมั้ง อส ขนาดเล่มยาวกว่าเกือบสองเท่า หมายถึงไม่มีไรให้ต้องวิเคราะห์น่ะ ตัวเอกมีflawให้เห็นชัดๆ
>>839 ถ้างั้นจินหลิงกับเฉิงคล้ายกันอยู่นะ ผปคเลี้ยงแบบกดดัน เพื่อนที่เป็นคนไม่มีแต่มีเพื่อนเป็นหมาอีก5555555 เสียดายเฉิงไม่มีผู้ใหญ่แบบเว่ยมากะเทาะเปลือกกับเพื่อนดีๆแบบแก๊งedm แต่เอาจริงไม่มีเพื่อนก่อนเว่ยมาเลยก็น่าสงสารอยู่นะ นึกถึงตอนจินหลิงร้องไห้กอดดาบพ่อแล้วก็คร่ำครวญถึงชีวิตโดดเดี่ยวเพื่อนรุ่นเดียวกันไม่มีใครชอบ อวี๋ขนญาติไปอยู่ด้วยทำไมไม่หารุ่นเดียวกับเฉิงไปหน่อยวะ
>>841 มีเรียกไปเคลียร์ด้วยเรอะจำไม่เห็นได้ แล้วจะให้ป๋าพูดอะไรอ่ะในเมื่อที่อวี๋พูดแต่ละอย่างคือประชดไม่ใช่คำถาม อย่างจำได้ไหมคนข้างท่านใครคือลูกชายกันแน่ป๋าก็ตอบ ถ้าถามป๋าก็ตอบได้ ที่ทำไม่ได้คือแสดงออกว่าเอ็นดูลูกชายมากกว่าอิงต่างหาก แต่เหตุผลที่ไม่เอ็นดูก็เพราะเจียงเฉิงนิสัยเหมือนอวี๋มากไป
ม่านฮวาจะทำตอนพิเศษด้วยไหมน้า อยากเห็นพี่เว่ยโยนห่วงว้อย
กุจำดีเทลไม่ได้ละแต่เรื่องหยั่งงี้ก็ไม่ค่อยน่าพูดให้เด็กฟังปะวะ
ส่วนใหญ่เป็นตอนอยู่กันพร้อมหน้าด้วยที่พูด เพราะอวี๋ไม่อยากเห็นเว่ยทำตัวเหมือนครอบครัว แต่คนในครอบครัวทำเหมือนเว่ยคือครอบครัว แต่ก็ยังหาตอนที่พ่อเรียกแม่ไปคุยไม่เจอนะ
ที่จริงอวี๋ฮูหยินก็โตมากับจินจูปินจูไม่ใช่เรอะ แล้วจะไปกีดกันเว่ยอิงกับเจียงเฉิงทำไมนัก
>>848 ใจเย็น...นอกจากที่ม๊าอวี๋บอกไม่อยากให้เฉิงไปสนิทกับเว่ย ในทางปฏิบัติม๊าอวี๋ก็ไม่ได้ลงมือทำอะไรที่เป็นการกีดกันสองคนนี้นะมึงเพราะหลังจากเฉิงกับเว่ยปรับความเข้าใจกันได้สมใจเตี่ยเจียง มันก็เล่นซนด้วยกันตลอดจนโตเลยนะ แล้วเหมือนคนรับใช้ม๊าก็คอยติดตามดูทั้งคู่อยู่ตลอดด้วย
ก็คนรับใช้นางไม่ใช่ลูกของผู้หญิงที่สามีมีข่าวลือว่ารักไง จะไปกีดกันทำไม ดูเป็นคนใช้ที่ภักดีด้วยซ้ำ เหมือนที่คุยกันข้างบนนู่น เว่ยอิงไม่ได้โดนทรีทแบบคนใช้แต่เป็นคุณชายคนหนึ่ง กินข้าวก็กินกันพร้อมหน้ากับครอบครัวเจียง
แล้วถึงไม่ได้กีดกันด้วยการกระทำ แต่คำพูดม๊าก็ยังรุนแรงอยู่ดี ในนิยายใช้คำอย่าง"เกลือกกลั้ว"เลยนะ ฟีลเหมือนอย่าไปยุ่งกับคนต่ำกว่า ถ้านับศักดินาสมัยนั้นก็คงต่ำกว่าแหละ แต่ดันเก่งกว่าลูกตัวเอง
>>848 สองแมงมุมสถานะชัดเจนว่าเป็นคนใช้ส่วนตัว แต่กับอิงไม่ใช่น่ะ ทั้งสามีทั้งลูกสองคนทรีตอิงเหมือนเป็นลูก/เป็นพี่น้องอีกคนไปแล้ว มันเลยต่างกัน
ส่วนตัวคิดว่าต่อให้อิงไม่ใช่ลูกจั้งเซ่อแต่โดนทรีตเป็นลูกบุญรรม ม๊าก็คงไม่ชอบให้เฉิงไปยุ่งกับลูกคนใช้ที่พากันไปเล่นซนขนาดนั้นเท่าไหร่อยู่ดี แค่คงไม่กัดแรงขนาดนี้
ว่าแต่เดือนสองเดือนก็วนกลับมาคุยเรื่องบ้านเจียงกันอีกแล้วจริงๆด้วย 5555555
หรือจะเปลี่ยนเป็นคุยบ้านพระเอก555555555 ตระกูลหลานกับกฏอิหยังวะสามสี่พันข้อของเขา แต่ดันได้ผลผลิตดีทั้งสองคน ถ้าไม่ใช่พลังพระเอกกับพี่พระเอกจะรอดไหม5555555555
มันก็มีแค่นั้นแหละ นั่งคุยเรื่องนิยายที่จบไปแล้ว มันจะมีประเด็นอะไรใหม่ๆ วนไปวนมาไม่กี่เรื่องหรอก ดีกว่านั่งตบยุงรอเรื่องใหม่ที่ไม่รู้ว่าจะได้อ่านชาติไหน
ตามนิยายคือได้ตราไปอย่างเดียวนะกับดาบ ตราพังๆทำไรไม่ได้กับดาบที่เปิดไม่ได้5555555 จินลงแรงรองจากเจียงแต่ได้แค่นี้เซวียหยางเลยบอกให้ไปแลกกับขลุ่ย ส่วนแบบแปลนคือเหยาไปเสาะหาแย่งชิงให้ ฉากหน้าได้แค่ตราพังๆ ฉากหลังก็ตามนั้น เดาว่าแบบแปลนน่าจะโดนบอกต่อสาธารณะว่าไหม้หมดแล้ว ส่วนมุบมิบก็แล้วแต่แต่ละสกุล
>>857 แต่พวกเซียนในเรื่องนี่ก็น้าาา มือถือสากปากถือศีลโคตร อิธงเรียกวิญญาณที่เว่ยคิดก็ใช้แบบไม่อายอะไร ขนาดสกุลหลานที่ว่าเกลียดมารมากยังใช้ ถถถ แต่คิดดูแล้วก็เหมือนสมัยก่อนที่คนเหยียดเกย์แต่ก็ใช้ของที่เกย์คิดค้นขึ้นล่ะมั้ง เป็นพฤติกรรมที่ไม่ใช่ว่าเห็นไม่ได้ในชีวิตจริง
ky แก๊งเมืองอี้อายุเท่าไหร่กันมั่ง รุ่นเดียวกับพวกเว่ยอิงมั้ยวะ
แม่โม่เคยกล่าวไว้ว่าอายุไม่ใช่เรื่องจำเป็นในนิยายวายจีนโบราณแฟนตาซี ส่วนเมืองอี้ เซวียหยางไม่น่านะ คนอื่นไม่รู้
เคยอ่านมาเหมือนกันว่าแม่โม่บอกไม่ต้องสนอายุตัวละครแต่เห็นคุยประเด็นอายุตัวละครทีไร ทำไมดูเหมือนแม่วางมาแล้วเลยวะ5555
บางเรื่องที่นักอ่านเห็นสำคัญก็ไม่สำคัญสำหรับแม่ เช่น พี่เว่ยกับล้วนจั้งกั่งครั้งแรกสคิปแล้วopเฉย เรื่องน้องเนี่ยกับมือขวาของเขาก็โดนตัดบท เสง คนโปรดกุทั้งนั้นที่โดน
เรื่องมันวนรอบตัวเว่ยอิงก็จริงแต่ปมหลานจ้านก็แน่นอยู่นะดีเทลไม่น้อย ที่บ้านเจียงพูดบ่อยเพราะเจียงเฉิงจบไม่สวยและปมเกี่ยวกับเว่ยอิงโดยตรง แต่บ้านหลานพี่ซีก็จบไม่สวยเหมือนกันนะ5555555 ชาตินี้จะมูฟออนได้ไหมนะพี่ซีของกุ karma‘s a bitch ว่ะ
สงสัยเรื่องอายุอีก ตอนจินหลิงร้องไห้เว่ยคิดในใจว่าอายุขนาดนี้แต่งงานมีลูกได้แล้ว แสดงว่ารุ่นเดียวกับจินหลิงอย่างซือจุย จิ่งอี๋ก็ด้วยเหรอ
>>339 เทสกุลเดิมแล้วครตมันเปลี่ยนเหรอ จะให้ไม่เทกลับไปรักครอบครัวที่เคยทำร้ายตัวเองเหมือนเรื่องไม่เคยเกิดขึ้นก็เกินคนไปมั้ง ครอบครัวพระเอกโบยพระเอกเกือบตาย ถึงตายไปคนที่โบยก็ไม่โดนลงโทษด้วยซ้ำ ในเรื่องก็บอกว่าคนที่ลงโทษพระเอกได้มีแค่อากับพี่ ก็สองคนนี้แหละที่ลงโทษคนในครอบครัวเกือบตายเอง ส่วนครอบครัวนายเอกคนสุดท้ายทุกวันนี้ยังโทษทุกเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเพราะนายเอกอยู่เลย
ไม่เข้าใจที่บอกให้พระนางกลับไปดูแลครอบครัวเก่าว่ะ เหมือนบอกให้กลับไปหาคนที่เคยไล่มึงออกจากบ้าน
พูดถึงตระกูลอวี๋ กูเองก็สงสัยที่มาที่ไปของตระกูลนี้เหมือนกัน ถึงตระกูลอวี๋จะมีอายุในโลกเซียนราวๆร้อยปี...เวลาร้อยปีที่ดูเหมือนยาวนานแต่ถ้าคิดเปรียบเป็นชั่วอายุคน มันก็แค่ประมาณสองชั่วอายุคนเองหรือก็คืออวี๋ฟูเหรินอาจเป็นแค่เจนสอง(หรือสาม?)ของตระกูลอวี๋
ด้วยระยะเวลาก่อร่างสร้างตระกูลเท่านี้ มันน่าสนใจจริงๆว่าตระกูลอวี๋ทำยังไงถึงสามารถเป็นตระกูลใหญ่เลื่องชื่อ+มีอำนาจจนสามารถต่อรองเรื่องแต่งงานกับหนึ่งในห้าตระกูลใหญ่ได้ แถมประมุขเจียงก็เห็นดีเห็นงามในข้อเสนอสุดๆติดแค่ลูกชายบ่ายเบี่ยง
>>873 โม่งบนๆมีคุยกันทิ้งไว้อยู่ว่าบ้านอวี๋อาจจะไม่ได้มีอำนาจไปต่อรองอะไรขนาดนั้น กุเลยคิดว่าน่าจะแค่พ่อแม่เห็นดีเห็นงามด้วยเลยกดดันคนฝั่งตัวเองให้ยอมแต่งเฉยๆ หลักๆแต่งงานการเมืองยุคนั้นก็มีไว้สร้างพันธมิตรเป็นหลักมะ แล้วกาวเพิ่มจากแผนที่ เหมยซานอยู่ค่อนข้างไกลออกไปแต่เป็นโซนใต้ฉีซานเหมือนกันกับอวิ๋นเมิ่ง ในฐานะสกุลที่มีชื่อแต่ไม่ถึงระดับห้าสกุลใหญ่ บวกอวิ๋นเมิ่งเจียงดูพาวเวอร์ไม่น่าเท่าหลานเนี่ยจิน(แถมโลเคชั่นก็อยู่ห่างจากสามหน่อที่เหลือ) ทางปู่เจียงก็อาจเห็นดีเห็นงามเพราะแต่งแล้วช่วยเสริมกำลังให้ตัวเองด้วยมั้ง
โม่งจำดีเทลได้ละเอียดกันดีจัง กุอ่านไปรอบเดียวแล้วจำปนกันหมดทุกเวอร์ชั่นแล้วตอนนี้ถถถถ
>>877 อ่อ ส่วนตัวคิดว่าเป็นคำพูดเปรียบเปรยมากกว่าไม่น่าจะพึ่งสร้างมาแค่ร้อยปีจริงๆ อาจจะหมายถึงเริ่มมีชื่อเสียงโดดเด่นมาร้อยปีแล้วก็ได้ แต่เรื่องอายุในปรมจนี่ก็😂 เคยเห็นทวิตว่าตระกูลเจียงรุ่นป๋าเป็นรุ่นห้าด้วย ไม่รู้ว่าเป็นข้อมูลจากซีรี่ย์หรือนิยาย มีของวิเศษสองพันกว่าชิ้นในห้ารุ่นก็ดูเว่อร์ไปมะ แม่โม่แกก็ไม่ได้ใส่รายละเอียดตรงนี้มา เพราะอายุไม่ใช่สิ่งจำเป็นในนิยายdanmei
กรูเคยเห็นต่างประเทศรึจีน(จำไม่ค่อยได้เคยอ่านนานละ)ตั้งขอสังเกตประมาณนี้เหมือนกันแต่ก็ดิสคัสไรกันไม่ได้มาก มันตัน เพราะในนิยายนอกจากเป็นปูมหลังของแม่อวี๋-พ่อเจียง สกุลอวี๋ก็ไม่มีบทบาทอะไรอีก อย่างที่โม่งข้างบนว่าเลย5555555
>>883 อันนี้จริง เหมือนตอนโร่วเปาเปิดแอค ด้อมลุกเป็นไฟเลยมึง5555555555 พูดแล้วก็เครียดอีกม่านฮวารูปเล่มกูควรเก็บของไต้หวันหรือจีนแดงดี จีนของแถมเยอะกว่าถูกกว่าแต่จากสภาพประเทศมันสิบปีโควิดก็คงยังไม่จบ ฝั่งน้องไต้หวันแพงกว่าของแถมน้อยกว่าแต่มีลุ้นจะได้ฉากคัทลงเล่มแถมน่าจะออกเล่มเร็วกว่าปทต้นกำเนิดอีก
พูดถึงHCแล้ว เมื่อสองสามวันก่อนมีนักวาดอินเตอร์ออกมาพูดเรื่องเจ๊ค้นพบcanonที่ทุดคนหลงลืมไป กูก็นึกว่าเรื่องอะไร ที่แท้เป็นเรื่องเว่ยอิงปรมจอี๋หลิงใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยไม่ได้แหวกอกตามแฟนอาร์ตแต่อย่างใด โคตรฮา555555555 แต่ก็มีเรื่องช็อคอยู่คือตอนเว่ยอิงไปงานจินหลิงใส่ชุดขาวไม่ใช่ดำ มีเมนชั่นสีเสื้อในนิยายจริงๆ เสียดายที่ไม่มีอะแดปชั่นเวอร์ไหนให้ใส่ขาวเลย นึกภาพเสื้อขาวค่อยๆเลอะเลือดจินจื่อเซวียนก็อิมแพคอยู่นา
ถ้าเตี่ยเจียงไม่ตายคิดว่าแกจะช่วยเว่ยอิงออกหน้าให้เวินสายรองปะ
กุว่าเจียงเฟิงเหมียนก็ไม่ออกหน้าให้หรอก เพียงแต่แกอาจจะพูดกับเว่ยอิงดีกว่าที่เจียงเฉิงพูด
หลังจบศึกยิงตะวันสถานะของเวินบ้านรองคือไม่มีใครเอาแล้วต่อให้สมมุติเจียงเฟิงเหมียนได้รับความช่วยเหลือจากเวินหนิงแล้วรอดมาได้ ผลลัพธ์ก็ไม่ต่างจากคราวเจียงเฉิงในเส้นเรื่องหลักอยู่ดีเพราะเจียงเฟิงเหมียนก็เป็น"ประมุขของตระกูล"
แล้วอิงจากที่เจียงเฟิงเหมียนกำชับให้ทุกคนอยู่บ้านเฉยๆในช่วงที่มีสกุลอื่นถูกเวินโจมตีแสดงว่าแกเองก็จะไม่ทำอะไรที่ส่งผลให้ตระกูลตัวเองตกอยู่ในความเสี่ยงเช่นกัน
มันไม่ใช่ว่าช่วยเวินฉิงแล้วจะกลายเป็นศัตรูกับยุทธภพเลยปะ ถ้าตำแหน่งประมุขสั่นคลอนเพราะช่วยเชลยเจียงมึงเลิกเป็นประมุขเหอะกุว่า ที่เจียงเฉิงไม่ช่วยเพราะแค้นเวินกับยังอ่อนหัดในการเมืองเป็นเด็กต้องการการยอมรับจากวงสังคมที่จินนำ แต่เจียงเฟิงเหมียนไม่ใช่เด็ก ป๋ารุ่นเดียวกับกวงซ่านด้วย มันมีหลายอย่างมากกว่าการเป็นประมุขที่ทำให้เจียงเฉิงเลือกไม่ช่วย ไม่ใช่ว่าหลังจากตระกูลเวินล้มแล้วทุกคนต้องไปทางเดียวกันตามก้นตระกูลจิน ช่วงนั้นเป็นจังหวะการแย่งชิงอำนาจเหมือนที่เหยาว่าตระกูลใหญ่ได้ปลาชิ้นมันไป ถ้าป๋ายังอยู่กูว่าตระกูลเจียงก็คงได้กระโดดแย่งเหมือนกันแหละ
>>887 เสริมในส่วนที่ว่าเวินบ้านรองไม่มีใครเอาแล้วเพราะขนาดมันเห็นเป็นคนแก่ไร้พลังยังฆ่ากันได้ไม่เหลือไม่มีเฉลียวใจกันเลย กลุ่มตัวละครหลักๆที่ดูเป็นคนดีหน่อยยังตามน้ำไปกับสถานการณ์ แสดงว่าคนส่วนใหญ่ไม่ต้องการให้เวินเหลือรอดแล้วแหละ ไม่ว่าจะเป็นเวินสายไหนก็ตาม(ถ้าเว่ยอิงเลือกช่วยเวินบ้านรองยังไงก็ต้องแยกตัวออกไปจากบ้านเจียง)
เตี่ยเจียงนี่ตอนจะขอถอนหมั้นลูกสาวก็หนักแน่น ไม่ยอมไหลตามจินกวงซ่าน กูว่าถ้าเตี่ยรอด สกุลจินคงไม่กล้าเบ่งแล้วชักจูงคนขนาดนี้ด้วยมะ จะยังไงเจียงก็มีแต้มต่อตรงที่นับได้ว่าเสียหายเยอะขนาดโดนฆ่าเรียบขนาดนั้น จะต่อรองอะไรก็คงมีน้ำหนักกว่าลุงจินอ่ะ ยิ่งเป็นประมุขรุ่นใหญ่เหมือนกันด้วย
กุเห็นด้วยกับ >>887 ว่าเตี่ยน่าจะช่วยคุยกับเว่ยอิงได้ดีกว่าที่เจียงเฉิงคุย(ข้อนี้มัมหมีดีเฟ้นให้แกไม่ได้จริงๆเฉิง 55555) แต่ก็เห็นด้วยว่าจากภาพลักษณ์สกุลเวินและท่าทางของสกุลใหญ่ที่ขนาดดูเป็นคนดีกว่าแต่ก็ไม่ยื่นมือมาช่วย การช่วยเหลือเชลยสกุลเวินก็น่าจะทำให้ภาพลักษณ์เจียงไม่ดี แล้วเตี่ยก็ดูไม่ใช่คนที่จะเอาสกุลที่ตอนนั้นระส่ำระส่ายไปเสี่ยงเหมือนกัน กุเลยคิดว่าเตี่ยคงไม่ได้ออกหน้าช่วยเองด้วยการบอกให้ไว้ชีวิต แต่สถานการณ์ที่น่าจะเป็นไปได้คือต่อรองขอเชลยมาเป็นแรงงาน แล้วจะดูแลอะไรยังไงต่อจากนั้นก็เป็นเรื่องหลังบ้านอ่ะ
>>889 ตรงที่ว่าฆ่าคนแก่ไร้พลังได้หน้าตาเฉยนี่แหละที่ทำกูเซ็ง อุตส่าห์ปูนิสัยพี่หมิงว่ารักความยุติธรรมยิ่งชีพ พี่ซีเหมือนคนฉลาดคนเก่ง สุดท้ายมาตกม้าตายที่ฆ่าคนแก่ไร้พลังแบบไม่เฉลียวใจกันว่าโดนหลอกสักนิด แต่เอาจริงสองคนนี้มันคงไม่ใช่คนดีอะไรด้วยแหละจากการกระทำ ถ้าไม่ใช่ตัวละครรองก็คือเป็นพวกตามน้ำอย่างตระกูลเล็กๆในยุทธภพเลยมั้ง เป็นประเภทแบบที่กูเกลียดที่สุดในเรื่อง
>>890 อันนี้ขอถามหน่อย การช่วยเชลยสกุลเวินมันจะทำให้ภาพลักษณ์ไม่ดียังไงวะ กูคิดไม่ออกจริงๆ แค่เพราะมีชื่อสกุลเวิน? ที่เว่ยอิงโดนด่าคือช่วยโดยฆ่าผู้คุมที่ทำร้ายเวินหนิงแล้วเปลี่ยนเวินหนิงให้เป็นศพอำมหิต ก็โดนหาว่าจะสร้างกองทัพตั้งลัทธิมารตามสเต็ป เจ้าตัวก็พาไปเนินป่าช้าให้ดูน่าเชื่อด้วย
แต่คือถ้าสกุลเจียงเป็นคนช่วยแล้วมันดูไม่ดียังไงอะ ถ้าสกุลหลาน สกุลเนี่ย เลือกช่วยก็จะดูไม่ดีด้วยปะ
>>892 ใช้คำว่าภาพลักษณ์ไม่ดีเพราะตอนนั้นกูคิดคำดีๆไม่ออกฟฟฟ แต่ที่กูคิดงั้นเพราะแบบที่>>889 ว่าอ่ะ ว่าแต่ละสกุลที่เหลือดูไม่มีใครเอาเวินแล้ว คนท่าทางดีๆมีสติก็ยังเฉย ถ้ายื่นมือเข้ามาตรงนี้ด้วยการแสดงออกชัดเจนว่าจะ"ช่วย" คำถามเกิดแล้วว่าช่วยทำไม มันเป็นเวินนะ สายหลักสายรองไม่เกี่ยว แค่มีชื่อเวินคนก็เหม็นหน้าแล้ว (แบบที่โม่งเคยคุยกันมาตลอดว่าเซ็ตติ้งแบบนี้ ความผิดร้ายแรงระดับสกุลเวินนี่จะโดนประหารทั้งโคตรก็ไม่แปลก) คนเจ็บตายเพราะเวินสายหลักมีตั้งเท่าไหร่ วาทะศิลป์ดีแค่ไหนจะโน้มน้าวพวกคนสูญเสียทั้งหมดให้คล้อยตามยอมไว้ชีวิตได้จริงๆหรอ ไม่รวมว่าสกุลอื่นๆดูเล่นพรรคเล่นพวกใส่สีตีไข่กันเก่งเหลือเกินอีก เพราะงั้นถึงสกุลอื่นออกหน้าว่าช่วย กูว่าก็คงได้รับแรงกระแทกเหมือนกัน หนักเบาแค่ไหนเท่านั้นเอง
>>893 ก็คือถ้าช่วยแล้วไม่รู้ว่าปฏิกิริยาของสกุลอื่นจะออกมายังไงดีหรือร้ายว่างั้นเถอะ อันนี้เป็นความเสี่ยงของผลที่จะเกิดขึ้นซึ่งมึงมองว่าสกุลเจียงจะป๋าหรือเจียงเฉิงก็คงไม่ยอมแบกสินะ ก็อาจเป็นงั้นมั้ง
จะว่าไปนี่ก็เป็นอีกนิสัยที่แปลกแยกของเว่ยอิงกับเจียงเฉิง ม่วงกลัวแปลกแยกเลยเลือกไหลตามคนหมู่มาก แดงก็แปลกแยกได้อย่างไม่กลัวฟ้ากลัวดิน เป็นอีกหนึ่งคำถาม โดนเลี้ยงสภาพแวดล้อมเดียวกันคำสอนเหมือนๆกันทำไมต่างกันขนาดนี้วะ เว่ยอิงดีโดยธรรมชาติเหรอ เหมือนศิษย์พี่โตมายังไงไม่ปสด
เรื่องช่วยเวินสายรองนี่มันดูยากเพราะแค่ตัวเว่ยก็เป็นที่หวาดระแวงของผู้คนอยู่แล้ว ส่วนเวินสายรองก็เป็นเป้าความแค้นของกลุ่มผู้เสียหาย พอมารวมกับเว่ยเลยยิ่งกลายเป็นเป้าใหญ่บิ๊กเบิ้ม เผลอๆแม่งควรเรียกว่ากลายเป็นกระโถนเลย
และแค่ช่วยไว้ก็ใช่ว่าปัญหาจะจบ หลังจากนั้นจะเจอการปั่นข่าวใส่อีกสารพัดไม่จบไม่สิ้นจนกว่าอีลุงจินจะได้ในสิ่งที่มันต้องการ
ทำไมจื่อเซวียนกับอาเหยาต้องไปเก็บพ่อมาจากถังขยะด้วย...ಥ u ಥ)
พ่อนกยูงนี่ถึงตอนเด็กจะน่าต่อยไปหน่อยแต่ก็เป็นคนที่ถ้าไม่ตายน่าจะนับว่าโตมาได้ดีแบบงงๆอีกคน รู้ว่ารักแล้วถึงเบิกเนตรตัวเองหรอ หรือความสามารถไม่ประสาทแดกในบ้านเจียงของพี่หญิงมันส่งต่อให้คนอื่นเป็นผู้เป็นคนขึ้นได้ด้วย 55555
>>626 เพื่อนโม่ง อย่าลืมสิ่งนี้!!
พี่วั่งเคยพยายามช่วยพูดให้เวินฉิงกับเวินหนิงที่จินหลิงไถนะเว้ย
wn:คุณชายหลาน...ขอบคุณท่าน
lwj:ส่ายหน้า
wn:ขอบคุณสำหรับเรื่องที่จินหลิงไถเมื่อครั้งนั้นด้วยที่ท่านช่วยพูดให้ข้ากับพี่สาว...แต่ข้ากลับเสียการขอบคุณ ข้าต้องขออภัยจริงๆ(บทที่19)
# ทีมพระเอก # เซฟชายเยี่ยมถ้ำ
พี่วั่งช่วยพูดให้ที่จินหลิงไถก็เป็นอีกเรื่องที่มันโดนมองข้ามไปเพราะโดนกล่าวถึงแค่สามปย
ดูอย่างที่พี่ซีเฉินพูดว่าเวินฉิงไม่เคยมีส่วนในการเข่นฆ่าดิ ท่าทีพี่หมิงเจวี๋ยกับสกุลตัวประกอบที่เหลือเป็นยังไง ต่อให้เตี่ยเฟิงเหมียนเก๋าเกมกว่าเจียงเฉิงแต่จะมีสกุลไหนมาเป็นแนวร่วมฝั่งเดียวกับแกในประเด็นนี้...สกุลอวี๋?
>>903 ฉินไม่ใช่ว่าเดิมเป็นตระกูลลูกน้องลุงจินเหรอ ไม่น่าจะเริ่มที่ฉินชางเย่เลยป่าว ลุงจินไม่น่าใช่พวกเก็บตระกูลไม่มีชื่อเสียงมารับใช้นะ ที่นิสัยแบบนั้นคือลุงเวินรับมาแล้วก็เปลี่ยนชื่อให้แบบเวินจู๋หลิว
ตระกูลที่เริ่มใหม่แล้วมีชื่อเสียงในหนึ่งรุ่นจริงๆที่ในนิยายมีบอกคือตระกูลซูแห่งโม่หลิงของซูเซ่อ ส่วนตระกูลอวี๋กับฉินถูกกล่าวถึงแนวว่ามีชื่อมานานแล้ว
>>905 ก็ไม่ได้ว่าไร แต่ไปเปิดเล่มมาล่ะ เป็นตระกูลผู้ติดตามน่ะถูกแล้ว ที่กูแย้งคือที่มึงบอกว่า"พึ่งเริ่มที่ฉินชางเย่" มันไม่ได้มีบอกว่าพึ่งเริ่มที่ฉชย มีแต่บอกว่าเป็นตระกูลฉินแห่งเล่อหลิงใต้อานัติตระกูลจิน
ในโลกปรมจจะสร้างตระกูลให้ดังในไม่กี่รุ่นมันยากว่ะ ไม่มีเลยด้วย ตระกูลซูที่ว่าเริ่มในหนึ่งรุ่นก็พังในหนึ่งรุ่น ที่ดังขึ้นได้เหยาน่าจะเสริมให้เยอะด้วย เพราะเป็นโลกศีลธรรมมาตรฐานเอียงข้างกับถือยศศักดิ์สูง ถ้าไม่ใช่เก่าแก่มาก่อนก็ยากมากๆๆๆอ่ะ ที่เก่งแบบเดี่ยวๆก็จะไปพึ่งบารมีตระกูลใหญ่อย่างเซวียหยาง อาเหยา ที่คิดแหวกแนวไม่เข้าหาตระกูลใหญ่อย่างเว่ยอิง เซียวซิงเฉิง จุดจบไม่ดีสักคน
อย่าซีเรียสกันไป เพื่อนโม่งอาจแค่คิดไม่ตรงกัน
เท่าที่กูหาเปิดเจอนะ พิจารณากันเอา...
เล่ม➁ ฉินซู่เกิดในสกุลฉินแห่งเล่อหลิงซึ่งเป็นสกุลอาณัติของสกุลจินแห่งหลานหลิงและฉินชางเย่ก็เป็นลูกน้องคนเก่าคนแก่ที่ติดตามจินกวงซ่านมานานหลายปี
เล่ม➃ ไม่ปรากฎว่าใครเป็นคนพูด"อดีตประมุขสกุลฉินติดตามจินกวงซ่านมาหลายปีแม้แต่ภรรยาบริวารใต้อาณัติก็ไม่เว้น เจ้าจินกวงซ่าน"
ความกูมันมองได้ทั้งสองแบบ
แต่เพื่อนโม่งหาประเด็นมาคุยกันเก่งมากเลย จากอายุตัวละครมาสู่อายุตระกูลแล้วเว้ย555555
>>907 ก็คงงั้นมั้ง แนวแม่โม่ไม่มีไรชัดเจนอยู่แล้ว เสริมจาก >>906 ที่กูคิดว่าคงไม่พึ่งเริ่มเพราะลุงจินมาสายเหยียดเหมือนจินจื่อซวิน อิงจากที่เหยียดแม่เหยาเหยียดอาเหยา เหยียดความลูกบ่าวเว่ยอิง แต่เล่ม4มีบอกฉชยภักดีกับจกซมากจนฉินฮูหยินไม่กล้าหฟ้องที่โดนข่มขืน คิดว่าถ้าเป็นตระกูลพึ่งสร้างลุงจินน่าจะเหยียดไม่ต่างจากจินจื่อซวินเหยียดตระกูลซูของซูเซ่อ แล้วคนโดนเหยียดคงไม่ภักดีกับคนที่เหยียดตัวเองหรอก แต่ก็อาจจะเป็นอย่างที่เพื่อนโม่ง >>905 คิดก็ได้ ลุงจินมันอาจจะมีภาคคนดีกับคนติดตามที่พึ่งเริ่มสร้างตระกูลก็ได้ ฉชยเลยภักดีมาก ถึงกูจะนึกภาพลุงดีไม่ออกก็ตาม
ว่าแล้วก็คิดว่าจินจื่อซวินโดนสลับตัวกับจินจื่อเซวียนตอนเกิดหรือเปล่า.. หลานลุงนิสัยโคตรไปทางเดียวกันเลย
หาเรื่องคุยเก่งเพราะเหงาแหละ บนบกไม่มีใครคุยเนื้อเรื่องแล้ว มีแต่แต่งฟิคแบ่งฝั่งเมนกัน แต่ใครแหกกฏแม่โม่กูขอให้เรือมึงเรื่องอื่นหักดิ่งลงน้ำไม่มีวันขึ้น นานๆทีบนบกถึงทะเลาะเรื่องเมน กูเดาได้เลยว่าพอม่านฮวาออกตอนเจียงเฉิงไม่รั้งเว่ยอิงปล่อยไปกับหลานจ้านเดี๋ยวก็มีดราม่าอีกรอบหรือตอนเจียงเฉิงด่าเว่ยอิงในวัด อย่างล่าสุดก็ดราม่าเรื่องพี่ซีด่าเว่ยอิงเป็นความผิดพลาดในชีวิตหลานจ้าน
อีกอย่างในโม่งที่คุยกันทุกวันนี้กูว่าไม่เกินห้าคนหรอก อาจจะมีแค่กูกับมึงแล้วก็มึงอีกคนเบ็ดเสร็จสามคนก็ได้..
พูดถึงจื่อเซวียนจินกวงซ่านไม่สงสัยบ้างเรอะว่าทำไมแผนแตก ทำไมลูกรักไปโผล่ที่ฉงฉี เหยาเนียนจัดจนมองไม่ออกเลยเร้อ
>>911 กุว่าแผนคงไม่ได้ลับอะไรขนาด ดูจากที่ไปตายที่ฉงฉีเยอะ(หลักร้อยป๊ะกุจำไม่ค่อยได้แล้ว) คงมีคนในตระกูลจินรู้แผนนี้เยอะพอสมควร กวงซ่านคงคิดว่าอาจจะมีลูกน้องบางคนที่โป๊ะเลยเลยโดนจื่อเซวียนคาดคั้นแผน แต่ไม่รู้ว่าเป็นคนไหนเพราะคนที่ร่วมแผนนี้มันเยอะมาก
จื่อเซวียนที่เป็นคนดีส่วนนึงยังไงต้องยกเครดิตให้กวงซ่านกันจินฟูเหรินแหละ ถ้านิสัยเห้ยังไงก็ไม่ยอมให้ลูกทำเรื่องเห้ให้แปดเปื้อน โยนให้หลานกับลูกชังทำเรื่องเน่าๆแทน
กุก็อยากให้พี่น้องคืนดีกันนะ ไม่ต้องถึงกะกลับมาอยู่ด้วยกันที่ท่าเรือก็ได้แค่แวะมาหากันบ้างแบบQก็ยังดี เฉิงมันไม่เหลือคนใกล้ตัวที่สามารถพูดคุยได้ทุกเรื่องแล้วอะ จินหลิงก็เริ่มมีชีวิตเป็นของตัวเองแล้ว
>>912 ตรงที่ว่าโยนเรื่องชั่วๆให้คนอื่นทำแทนนี่นึกถึงชิงเสวียนจากเทียนกวาน เรื่องเหี้ยๆพี่ทำให้หมด พอรู้ความจริงก็ช็อค จื่อเซวียนจะว่าดีไหม กูว่ากลางๆอ่ะ ยังมีความตระกูลจิน เข้าข้างญาติตัวเองก่อนเหยื่อ(เว่ย) ฮีชอบเข้าข้างคนที่ตัวเองไบแอสก่อนรู้เรื่องทั้งหมด ตอนศิษย์พี่เอาน้ำแกงไปให้ด้วย
>>913 กูก็อยากแต่ยาก ไม่มีทางก็ว่าได้ ปัญหาอยู่ที่เฉิงไม่มีวันปล่อยวางอะจากนิสัยเค้า กูจำได้ว่าแม่โม่เคยให้สัมเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า ไม่จำเป็นต้องคืนดีเพียงเพราะเคยเป็นคนใกล้ชิดกัน แต่กูหาสัมตัวนี้ไม่เจอละ ซอรี่ด้วยถ้ากูจำผิด กูก็สงสารเฉิงตรงที่เหมือนมันไม่มีใครในชีวิตใหม่เลย น้องเนี่ยกูยังกาวมือขวาคนสนิทของเขาได้ แต่เฉิงไม่มีลูกน้องสนิทให้เห็น ชีวิตมีแต่หลาน จินหลินก็จะออกไปมีสังคมของตัวเองแล้วอย่างที่มึงว่า สุดท้ายเฉิงก็เหลือตัวคนเดียว ปัญหานี้จะจบถ้าพ่อม่วงปล่อยวาง แต่ถ้าปล่อยวางได้ก็จะไม่ใช่คาร์พ่อม่วงว่ะ มันเป็นเด็กมีปัญหาที่ยึดเข้ากับคนอื่นยากอ่ะ ถ้าไม่ใช่คนที่โตมาด้วยกันก็ยากที่จะเปิดรับใครในชีวิต
>>885 เราจะวิเคราะห์ด้วยภายใต้เงื่อนไขว่าทุกอย่างคงเดิมแต่พ่อเจียงรอดเนอะ
เกริ่นก่อน…อันดับแรกคนในเรื่องเป็นผู้บำเพ็ญเซียนก็จริงแต่ทุกคนยังมีความเป็นมนุษย์ มีรัก โลภ โกรธ หลงกันหมดทุกคน
อันดับสองจะพูดถึงฝั่งตระกูลตัวประกอบทั้งหลายก่อน กูจะเน้นไปที่ด้านของความรู้สึกนะ เรื่องเซ็ตติ้งโบราณพูดกันบ่อยแล้ว
ตระกูลพวกนี้ฟีลเหมือนเป็นประเทศหนึ่ง ทุกตระกูลถูกตระกูลเวินรุกราน ทุกตระกูลเป็นผู้เสียหายและคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ยังมีชีวิตอยู่(คุ้นๆไหม)โดยที่พวกเขารับรู้ว่าเวินสายรองไม่เคยหยิบยื่นความช่วยเหลือให้พวกเขาเลย แต่ละตระกูลสูญเสียบ้าน สูญเสียพ่อแม่ สูญเสียคนรัก แผลยังสดใหม่ยังไม่ทันตกสะเก็ดดี อยู่ๆมีคนมาออกตัวปกป้องญาติของกลุ่มคนที่รุกรานตระกูลตัวเองแล้วมาบอกว่ากลุ่มนี้ไม่ได้ร่วมรุกรานกับกลุ่มหลัก แยกแยะหน่อยสิ! ฝั่งผู้เสียหายจะรู้สึกยังไงล่ะ…แน่นอนว่าต้องโมโห มันเป็นอารมณ์พาลแต่อย่างที่พูดไปข้างต้น ทุกคนยังมีรัก โลภ โกรธ หลง
ทีนี้มาพูดถึงพ่อเจียงกูคิดเหมือน>>890 คือถ้าพ่อยังอยู่…ในงานเลี้ยงวันนั้นกูเชื่อว่าพ่อเจียงสามารถอ่านสถานการณ์ออกและรู้ว่าต้องพูดอย่างไรให้เข้าหูคนส่วนใหญ่ที่นั่งอยู่ในงานเว่ยอิงน่ะพลาดที่อ่อนต่อโลก(ก็เพิ่งอายุแค่นั้นเนอะ)ดันแสดงตัวจะช่วยชัดเจนและแสดงออกอย่างเป็นปรปักษ์เกินไป แต่กูก็คิดว่าหลังจากนั้นถึงตระกูลเจียงรับเวินสายรองไว้ ในที่สุดวันหนึ่งเว่ยอิงก็จะจากไปเพราะคงทนเห็นครอบครัวถูกสาดโคลนได้ไม่นาน
เรื่องตระกูลฉินในความทรงจำของเว่ยอิง ฮีเคยเจอฉินซู่ในงานเลี้ยง2-3ครั้งและภาพลักษณ์ฉินซู่คือคุณหนูตระกูลใหญ่ ถ้าเป็นตระกูลเพิ่งตั้งภาพลักษณ์ไม่น่าเป็นแบบนี้ น่าจะถูกมองแบบตระกูลหวังของเมียน้อยเวินเฉาหรือเปล่า
ถ้าจะวิเคราะห์แค่พ่อเจียงรอดต้องถามกอนว่ารอดได้ยังไง ด้วยตัวเองหรือเวินฉิง ถ้าด้วยตัวเองร้อยทั้งร้อยก็ไม่ช่วย เพราะอย่างที่คุยไปข้างบน ช่วยแล้วเสี่ยงจะได้อะไรกลับมา เสี่ยงเป็นคำนินทาทางร้ายเกินครึ่ง เสี่ยงเสียมิตรภาพกับตระกูลจิน เพราะเวินฉิงเป็นนักโทษของสกุลจิน
ถ้าถูกช่วยโดยเวินฉิง อันนี้ต้องคิดเสต็ปต่อมาว่าเวินฉิงจะยังไปหาพี่เว่ยไหมถ้าตัวเองเป็นคนช่วยระดับประมุขตระกูลเอาไว้ ในเรื่องหลักรู้กันนะว่าทำไมไม่ไปหาเจียงเฉิงที่เป็นประมุข ถ้าไปหาพ่อเจียงเลยก็อาจจะโดนช่วยแบบช้าหน่อย ตอนเว่ยคือฟังปุ๊ปไปปั๊ป แต่พ่อเจียงอาจจะโดนประวิงเวลา ยิ่งระดับประมุขไปไม่มีทางไปไหนคนเดียว ต้องมีพยานนู่นนี่เพิ่มขึ้นอีก ก็อาจจะช่วยได้อย่างมีเหตุผลหลักการ
แต่ถ้าคิดแบบทุกอย่างเหมือนเดิมคนที่เวินฉิงมาขอร้องคือพี่เว่ย พี่เว่ยยังไปเส้นทางฉงฉีคนเดียว ลงมือคนเดียว อันนี้ยาก สิ่งสำคัญสุดท้ายคือระดับคุณธรรมในใจพ่อ ทนเห็นคนที่เคยช่วยตัวเองถูกทรมานได้ไหม หรือจะเป็นเหมือนเจียงเฉิง ความทราบซึ้งตอนโดนช่วยมีไหม สถานะตระกูลเจียงที่พ่อยังนำอยู่เป็นไง แต่เราไม่รู้ข้อมูลตรงนี้ ถ้าให้ฟิกซ์ทุกอย่างเหมือนเดิมเหมือนตอนเจียงเฉิงเป็นประมุข ผลลัพธ์ก็จะไม่ต่างจากเดิม
กูคิดเผื่ออีกทางว่าถ้าเว่ยอิงยอมตกปากรับคำไปอยู่กูซูกับหลานจ้าน การช่วยเหลือเวินสายรองจะไม่ยากเท่าอยู่กับตระกูลเจียงเพราะตระกูลหลานมีภาพลักษณ์ที่แข็งแกร่งและคนในครอบครัวก็จิตใจเข้มแข็งดี จินกวงซ่านจะปั่นผู้คนให้คล้อยตามได้ยากและผู้คนจะรู้สึกวางใจที่เว่ยอิงอยู่ภายใต้ตระกูลหลาน
ว่ากันตามตรงสกุลเจียงคนที่มีปัญหากับข่าวลือจริงๆมีแค่ม๊ากับเจียงเฉิง เว่ยอิงไม่ต้องพูดเลย ป๊าไม่อะไรไงอยู่แล้ว ศิษย์พี่โดนนินทาพลังอ่อนแอไม่สวยเหมือนธิดาสกุลใหญ่สกุลอื่น สามคนนี้ก็ยังเป็นผู้เป็นคนใช้ชีวิตปกติ แต่เจียงเฉิงตอนโตน่าจะปล่อยวางได้นิดนึงแล้วมั้ง ชื่อเสียงค่อนไปทางลบมีคนนินทาอยู่อย่างป้าเจ้าของโรงเตี๊ยม เจ้าตัวก็ดูรู้(?)แต่ก็ไม่ได้สนใจ
กุเกลียดความนิ่งๆของเตี่ยมาก มันขัดใจ ಠ_ಠ
เตี่ยกับม๊าถึงไม่ควรมาเจอกัน นิ่งกับคิดเยอะมาเจอกันและไม่ได้รักกันหรือรักแต่ไม่รู้เลยพัง กูลำไยทั้งความนิ่งของเตี่ย ความขี้เหวี่ยงของม๊า สุดท้ายคนรับกรรมคือเด็กที่ไม่รู้เรื่อง
คุยเรื่องนี้อีกแล้ว แต่กูว่าเตี่ยนิสัยเหมือนพี่เยวี่ยจากตัวร้ายเลย ไม่พูดเก่งทั้งคู่
>>923 พอเพื่อนโม่งทักขึ้นมาแล้วกูแกทเชื่อมโยงทันทีเลยว่าม๊าอวี๋ก็ให้ฟีลคล้ายๆเสิ่นจิ่ว...ชะตากรรมไม่พูดกันแล้วออริตายตามกันไปเหมือนกันอีก กูก็อวยทั้งสองคู่นี้ด้วย 55555555
พูดถึง ตัวร้ายฯนี่มีหวังจะมีม่านฮวาต่อมั้ยวะ จนถึงวันนี้กูก็ยังไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆหยุดทำไป ต้งฮวาปล่อยทีเซอร์มาแล้วก็เงียบกริบ ได้แต่นั่งมองแฟนอินเตอร์โคเปี้ยมกันอยู่ทุกวัน
>>924 ม่านฮวากูว่าหมดหวัง ได้แต่รอให้บที่ซื้อลขไปหมดแอลซีแต่น่าจะนาน ต้งฮวาเห็นทวิตหนึ่งว่าตุลาอ่ะ มีหวังเข้าไว้เพื่อน แต่ม่านฮวาถ้าได้บเดิมกูก็สนับสนุนไม่ลง บังอาจมาแอนตี้แม่โม่กู
>>925 แหม มึงก็ พี่เยวี่ยเขารักของเขามาแต่เด็ก ส่วนม๊าเตี่ยจะพูดว่ารักยังไม่ได้เลย แต่จุดที่ไม่พูดมันเหมือนกันไง เหมือนสองคนนี้คิดว่าพูดไปไม่มีอะไรดีขึ้นเลยไม่พูด ซึ่ง…
มึงๆ ปกสวรรค์เล่ม6มันมาจากซีนไหนนะ
เควายจ้า เห็นเทียนกวานเปิดพรีก็นึกได้ สรุปว่าเรื่องที่เนื้อหาของไทยเกินออกมามีคำตอบจากจจยังอ่ะ ทำไมเกิน ช่วงก่อนกูยุ่งมากไม่ได้ตามต่อ สรุปว่าไงวะ
ตีเนียนเงียบไปแล้ว หาบสนพก็อวยแต่ปกวนๆไป เปลือกสวยก็พอเนื้อหาเกินรูปผิดก็แค่ไส้ในจะสนใจทำไม
เบื่อว่ะ ปกคู่/ปกเดี่ยวมันก็ไม่ได้วัดเนื้อหาได้เบ็ดเสร็จทั้งคู่ บางเรื่องเนื้อเรื่องเข้มข้นแต่ก็ใช้ปกคู่ บางเรื่องก็ปกเดี่ยว บางเรื่องก็คละ ไม่รู้ทำไมเดี๋ยวนี้วุ่นวายกันไปหมด
ทำใจ เป็นคัลเจอร์วายจีนไปแล้ว คนคิดงั้นเยอะจริงๆ ต้องลองมีสนพไม่ทำปกคู่บ้างแล้วขายดีอ่ะถึงจะเปลี่ยนได้ ตอนนี้ทุกที่เพลย์เซฟหมด
>>937 ว่าแต่เรื่องเทียนกวานแท้ๆปรมจก็ยังถูกขุดขึ้นมาได้ ตำนานไม่ปกคู่ขึ้นเทรนด์หลักแสนหรือหมื่นนะจำไม่ได้ กูคิดว่าก็พอกันสองฝั่ง สนพก็ไม่หือไม่อืออะไรเลยแรกๆนะ โดนด่ามานานมากถึงออกมาพูดอะไร แต่คนอ่านก็เกินไป+คนมันเยอะด้วยมั้ง เรื่องแปลกูว่าชื่ออาวุธแปลไปก็ดีเพราะมันเป็นหนึ่งในจุดเด่นของเรื่อง ชื่อตอนเป็นชื่อกระบี่แล้วสองคนอาเหยาเฉิงตรีพิษกับชังชาติ แต่ชื่อเพลงกูก็ด่า แปลทำไม ปกกลิตเตอร์ด้วย
แล้วบางคนยังคิดว่าแปลผิดกันอยู่เลย..
เปิดพรีออเดอร์ แต่บางเซ็ทจำกัดจำนวน วิ่งควายสินะ...
จจส่งไฟล์ผิดหรือคนได้ไฟล์เผลอสลับตำแหน่ง แต่ใครผิดก็แล้วแต่ถ้าผิดจริงก็แก้เถอะ เลิกโยนไปมา
เทียนกวานนี่ลูกหาบเยอะจนติการแปลอะไรไม่ได้ ทำใจแล้ววิ่งไปซื้อเล่มอิ้งอย่างเดียว
อีคนที่บอกว่าคนแปลเทียนกวานเป็นอาจารย์สอนภาษาจีนนี่ยิ่งทำให้ดูเสร่อ สอนภาษาจีนคือการันตีว่าใช้ภาษาไทยเก่ง? แค่แปลองค์ไท่จื่อกับเกอเกอ เป็นคำไทยยังไม่ทำเลย แถว่าชื่อเขาจะซ้ำดูเกร่อ แปลเกอเกอดูไม่อ้อนบ้าง คิดได้แค่นี้กลับไปสอนภาษาตามเดิมเถอะ
คนแปลนิยายจีนส่วนใหญ่ก็สอนภาษาจีนได้ทั้งนั้นแหละ อัศจรรย์เหรอวะ
กุกะว่าปกคู่ไม่คู่มันคหสต แต่ไรท์ที่โวยวายว่ารับปกเดี่ยวไม่ได้ แต่พอฟิค/นิยายตัวเองดันออกปกเดี่ยวกุว่ามันแปก 😂
กุมาตามไม่นาน งงทุกครั้งที่มีเรื่องใหม่ๆปกคู่มาแล้วจะเห็นคนแวะไปแซะบกรประจำ เขาบ่นกันตั้งแต่ออกเล่มแรกๆ หรือระเบิดพึ่งลงตอนเล่มจบเป็นลาสบอสขึ้นปกอะ
ก็ปกเดี่ยวค่าคอมมิชถูกกว่า ฝั่งนิยายทำมือก็ต้องกลืนน้ำลายตัวเองบ้าง คหสตบกรโดนหลายเรื่องผสมกันไม่ใช่แค่ปก ตอนดราม่าปกกูอยู่ฝั่งไม่ได้คิดว่าปกตลคไม่สวยแต่ก็อยากได้ปกคู่เหมือนกัน ก็คือรีเงียบๆไม่ได้ทวิตด่า ตอนนั้นก็มีคนบอกว่าปกตลคสวยนะแค่เป็นส่วนน้อย เห็นอยู่ทุกวันนี้ดราม่าวงการหนังสือฝั่งไหนคนเยอะกว่าก็ชนะ
สำหรับกูปกคู่ไม่จำเป็น ไม่มีก็ซื้อ แต่อยากได้ไหม อยากได้มากค่ะ
กูก็เห็นคนบ่นฮวาเหลียนแปดเล่มไม่เอียนเหรออยู่นะ แต่จะให้ไปตอบว่าไม่เอียนก็ดูกลายเป็นคนปสดคีพแต่ปกคู่ว่ะ😂 กูคิดว่าคงมีคนแบบกูเยอะด้วยล่ะ ซบถึงโดนชมปกรัวๆ รีพัน+ก็มีให้เห็น ทวิตบ่นปกคู่เยอะเกินรีร้อยกว่าเอง
>>954 เคยมีคนทำนายว่าฮอสจะเป็นแหล่งปสดต่อไปถัดจากฉฉล กุนี่ขนลุกรอเลย ถ้าปสดแค่ในขอบเขตซีรี่ย์ยังไม่เท่าไหร่ แต่ฉฉลมันลามมาถึงฝั่งนิยาย บอกแม่โม่ไม่เข้าใจตลคที่เขียนบ้างล่ะ บอกแม่บ้งเพราะเขียนกำยาน=rape ตลกแล้วบอกคนเขียนไม่เข้าใจตลคที่สร้าง กำยานมันคือความฝันมันควบคุมไม่ได้เหมือนมาแทนที่kinkเพราะสมัยนั้นยังไม่มีการแบ่ง rape kink ด่าเว่ยอิงหลานจ้านเพราะไม่โอ๋เมนมันนี่ก็ว่าเริ่มจากฝั่งอินเตอร์จนด้อมไทยทำตาม มึงมาดูเกาหลี ญป ด้อมคุณภาพสุดๆ จีนขอละไว้เพราะมันนี่แหละต้นเหตุแอนตี้แม่จนแม่เงียบหายไป
ที่สำคัญโร่วเปามีทวิตอ่ะมึง กูไม่อยากให้เค้ามาเห็นแฟนวอร์ว่ะ ดีแล้วที่พอเขียนจบก็หายไปพักนานๆ ด้อมนี้อินเตอร์เคยมีดราม่าด่ารปไม่เคารพตลคหญิงด้วย กุแบบหะ?? รปที่เขียนคาร์อย่างเยี่ยวั่งซีเนี่ยนะ
>>956 อิหยังของมัน กูไม่ได้เสือกต้นทางแต่เห็นคนรีมา แต่วอร์กับแฟนมซเห็นตั้งแต่2Haมีแอลซี ไม่เข้าใจจะกลัวดังกว่าทำไมทุกวันนี้ก็ดังจนไม่รู้จะดังยังไงแล้วสามอาณาจักรโม่เซียง ด้อมไทยกูว่ายังดีเคารพกฏเคารพคนเขียน อินเตอร์ปสดกว่าหลายสิบเท่า เกลียดคนเขียนแต่อยู่ด้อมคนเขียนหายอดเอนเกจจากเรื่องที่คนเขียนเขียน มึงจะวิจารณ์ตลคก็ทำไปแต่ถ้ามาวิจารณ์คนเขียนว่าไม่เข้าใจตลค สำนวนแย่ ถ้างั้นมึงมาอยู่ด้อมนี้ทำไม ต้นเหตุมาจากวอร์แฟนตลคสองคนกูพูดชื่อเลย เว่ยอิงกับเจียงเฉิง เหมือนด้อมไทยแต่แรงกว่าหลายเท่า กูไม่เคยเกลียดเจียงเฉิงแต่เริ่มหมั่นไส้เพราะแฟนๆมันมาด่าแม่โม่นี่แหละ เวลาเถียงกันก็เอานิยายมาเถียงใช่ไหมล่ะ แต่พอทำงั้นแล้วตรงไหนไม่เข้าข้างเจียงเฉิง แฟนๆมันก็มาด่าแม่โม่แทนว่าไม่เข้าใจตลค มันได้เหรอวะ // ส่วนหนังสือกูก็ยังว่าด้อมไทยดีกว่า ปรมจเนื้อหาขาดแปลผิดเพียบ ต้นเหตุจากงานเร่ง ท้วงไปสนพก็ไม่หือไม่อือ บอกแค่จะแก้ให้พิมพสองกับอีบุ๊ค แต่ชาตินี้จะได้พิมพ์สองไหม ต้องแยกว่าที่ไทยนักอ่านปสดกว่าแต่อินเตอร์สนพเหี้ยกว่า
เอาจริงปะ เมื่อวานที่คนอวยปกเทียนกวานว่าสวยอย่างนั้นสวยอย่างนี้ แล้วเหยียบปกเชิญร่ำสุราจมมิดตีน กุเห็นปกเทียนกวานแล้วกุเฉยมากทั้งที่กุชอบงานอ.ฉางหยางมากนะ แต่เทียนกวานไม่มีปกไหนที่กุชอบเลยดูดรอปจากงานเก่าๆอ่ะ เทียบกับปกตัวร้ายฯ ปรมจ. จอมมารก็อยากรู้ฯที่สวยปังมากเทียนกวานปกโคตรจืดธรรมดาไปเลย
>>958 ขำมาก มือถือสากปากถือศีลกันทั้งนั้น วันก่อนบอกไม่สนปกไม่สนพรีเมี่ยม ขอเนื้อหาดี แปลเลิศๆ เชิญร่ำแปลดีไม่ทับศัพท์สุดท้ายก็โดนยำเรื่องปกอยู่ดี เอาปกมาเทียบกันทั้งวี่ทั้งวันทั้งที่เป็นเรื่องรสนิยม(บอกไม่ชอบปกเทียนกวานไม่ได้ด้วยนะ โดนทัวรืแน่) เทียนกวานแปลทับศัพท์เต้มไปหมด แปลเกินปล่อยเรื่องเงียบ ได้แต่บอกว่าจจตอบกลับมาว่าไม่ผิด สมแล้วที่เป็นสนพนี้ โยนได้แม้จจ คนก็พร้อมใจเชื่อ ลองเป็นสนพอื่นสิ เรียกร้องให้กางคำรับรองของจจที่ตอบกลับมาแล้ว แล้วแบบไหนคือเนื้อหาที่ถูกต้องของเรื่องนี้วะ ใครเชื่อก็เชื่อว่าของไทยถูกแล้ว แต่กูของไม่เชื่อจนกว่าจะมีหลักฐานที่จจรับรองว่าของไทยถูก ในเมื่อไต้หวัน อิ้ง เกา ไม่มีแล้วให้เชื่อได้ไงว่าของไทยมันถูก
>>960 จากที่เคยส่องมาผ่านๆเหมือนเล่ม1มีหายไปประโยคนึงแน่ๆหล่ะ เป็นประโยคที่จฉพูดกับเว่ยอิง กุจำไม่ได้ว่าพูดอะไร ตอนเล่ม2ออกก็มีเทรดคนแชร์ว่าอันไหนขาดตกหรือแปลผิดแต่กุไม่ได้ไปตามอ่าน
พูดถึง สนพอิ้งมีเรื่องกดขี่แรงงานด้วย พนักงานสร้างแอคทวิตกระจายข้อมูล+เรียกร้องกันอยู่ แต่กุยังไม่เห็นคนไทยแปลข่าวเรื่องนี้ แล้วสนพก็นิ่งๆไม่เทคแอคชั่นอะไร
>>959 >>960 ใช่ เวอร์อังกฤษ กุก็บอกอยู่ว่าหนังสือด้อมไทยดีแต่นักอ่านบางส่วนปสด ส่วนอินเตอร์สนพเหี้ยกว่า
ตัวอย่างความเหี้ยของเจ็ดทะเล เทรดจากหนึ่งในนักแปลที่ทนไม่ไหว https://นกฟ้า.com/yilinwriter/status/1529953758037233666?s=21&t=g4E7rbgUglRPEFM8dpxL1g
รวมลิสต์แปลผิดแปลมั่วแปลขาดเล่มหนึ่ง https://นกฟ้า.com/baobeibuns/status/1495228005026648067?s=21&t=g4E7rbgUglRPEFM8dpxL1g
ถ้ามึงคิดว่ามันจบที่เล่มหนึ่ง ไม่จ้า เล่มสองก็มี ไม่รู้ปล่อยมาได้ไง แต่ปยที่พี่ซ่งอยากจะบอกซิงเฉิงที่เป็นจุดที่ทำให้ใครต่อใครร้องไห้เพราะความหน่วงมาแล้ว นางแปลผิด!! ทีมเมืองอี้ไม่มีวันให้อภัยมึงเจ็ดทะเล
จาก “เมื่อเขาตื่นขึ้น กล่าวขอโทษ บอกเขาว่าไม่ใช่ความผิดเจ้า” เป็น “เมื่อเขาตื่นขึ้น บอกเขาว่าไม่ใช่ความผิดเจ้า”
คำขอโทษพี่ซ่งกู!! มันทำไม มันทำไมแปลข้ามประโยคไอคอนิกของเมืองอี้ได้ลง มันมีตรงไหนให้ข้ามได้วะ เธรดนี้ https://นกฟ้า.com/baobeibuns/status/1528721693405224960?s=21&t=g4E7rbgUglRPEFM8dpxL1g
>>965 มปร กูว่ากูก็หัวร้อนพอตัวจากดราม่าอินเตอร์วันนี้ ขอบ่นหน่อยแต่อินเตอร์เป็นส้นตีนเหี้ยไร ไม่ชอบสำนวนงานเขียนเนื้อหาก็ไม่ต้องอ่านใครขอให้มีงอ่าน แม่โม่จะเขียนตอนยังอยู่มหาลัยหรือจบแล้วหรือทำธีสิสก็เรื่องของแม่ เพราะสุดท้ายปรมจก็เป็นงานชั้นดีที่ทำให้มึงถกกันได้อยู่ทุกวันนี้ไง ถ้าไม่ติดว่าด้อมไทยมันตายไปแล้วแทบไม่เหลือสายผลิต ญี่ปุ่นเกาหลีก็ก็อ่านฟิคไม่ออกเสพได้แต่ภาพกูคงไม่ฟอลอินเตอร์เยอะจนเจอดราม่าทุกวีค เบื่อมาก ขนาดพยายามเลือกฟอลดีแล้วยังต้องมาเจอ..
>>966 มึงอ่านเรื่องเดียวกับกุแน่ๆเลย..
ไม่รู้มึงอ่านโควทที่ใครคุยต่อแล้วเจอคนด่า เรื่องทีสิสกุเห็นแต่คนที่บอกว่าแม่โม่เขียนบรรยายตอนหลานจ้านเฝ้ารอเว่ยอิงระหว่างที่ตัวเองทำทีสิสแล้วเครียดและกดดันเลยเขียนซีนปวดหน่วงเฝ้ารอออกมาได้เข้าถึง กับบทเมืองอี้เป็นไอเดียที่คิดได้ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม
แต่กุขอบ่นด้วย กุเข้าใจประเด็นที่ต้นเรื่องจะสื่อนะ แต่กุไม่เข้าใจว่าทำไมบางคนถึงชอบจับเอาแค่บางคำหรือประโยคเสริมมาโจมตีโดยไม่สนใจสารทั้งหมด ทำไมชอบจับเอาแค่ส่วนที่บิดสารได้แล้วเอามาด่าเหมือนสร้างความชอบธรรมให้ตัวเอง ทั้งๆที่เนื้อความทั้งหมดมันเป็นคนละเรื่องกันเลย กุไม่ปฏิเสธว่าโทนการใช้คำต้นเรื่องที่เขาดูพูดขำๆมันอาจฟังดูเหมือนล้อเลียน แต่อย่าเอาอะไรที่เขาไม่ได้พูดมาโจมตีเขาได้มั้ย แล้วกุเจออะไรแบบนี้ทุกที บล็อกเท่าไหร่ก็ไม่หมด ด้อมอินเตอร์เป็นเหี้ยอะไรของจริง
>>967 ก็คงเรื่องเดียวกันแหละ กูเข้าใจว่าเขาต้องการสื่อแม่โม่คงไม่คิดไรมากตอนแต่ง ไม่ได้คิดว่ามันจะมีเรื่องให้วอร์กันข้ามปีข้ามชาติใช่ไหม มึงคิดแบบนี้เหมือนกูหรือเปล่า แต่มึงดูแอคนั้นใช้คำ “ทุกคนทำเหมือนว่าปรมจคืองานที่มีการค้นคว้าหาข้อมูล110% ทั้งที่ความจริงมันคืองานที่เริ่มจากตอนเธอสร้างocเมื่อวัยรุ่น” พูดในตอนหลังวอร์เรื่องศาลบรรพชนพี่งจบ จะให้ไม่คิดได้ไงว่ากำลังสื่ออ้อมๆว่างานแม่ไม่ได้ใส่ความตั้งใจขนาดนั้นตอนแต่ง ไม่ได้หาข้อมูลเยอะ เนี่ย ที่ดราม่าลงเพราะคำพูดเขาเองไหม เพราะเขากำลังบอกว่าแม่ตอนแต่งไม่ได้หาข้อมูลหนัก ไม่ได้แต่งเพื่อให้นักอ่านมาดิสคัส ทั้งที่เริ่มแต่งจริงจังหลังเรียนจบไม่ได้หาข้อมูลหนักพ่องมึง บอกว่าคนแต่งจริงๆแล้วก็คงไม่ได้หาข้อมูลหนักละเอียดอะไรปานนั้น แค่แต่งซีนที่อยากแต่ง ทั้งที่ตัวเองขายmerchด้อมแม่ ผิดกฎแล้วหนึ่ง คนแบบนี้เคารพนักเขียนมากมั้ง
>>968 มึง ประเด็นคือเขาไม่ได้สื่ออย่างนั้นไง เทรดเขาโฟกัสเรื่องที่ว่าบางอย่างในเซ็ตติ้งแม่โม่ก็ไม่ได้อิงตามความเป็นจริง มันไม่ใช่งานที่รีเสิร์ชอิงตามประวัติศาสตร์ทั้งหมด ทวิตต่อมาเขาเลยเสริมว่ามันเหมือนเวลาคนเขียนแฟนฟิคชั่นที่อยากเห็นตัวละครที่ชอบได้มีความสุขเฉยๆ(akaวั่งเซี่ยน) ซึ่งมันโอเคที่นักอ่านจะเอาฉากต่างๆมาดิสคัส แต่ที่ไม่โอเคคือแฟนหลายคนชอบเอาช่องว่างตรงนี้มาตีความหาความหมายแล้วใช้โจมตีแฟนกลุ่มอื่นที่ความเห็นไม่ตรงกับตัวเอง ทั้งๆที่ความจริงบางจุดนั้นโม่เซียงอาจจะไม่ได้คิดอะไรด้วยซ้ำ มันแค่นี้เลย แต่คนเอาแต่โฟกัสที่คำว่าแฟนฟิคชั่นมั่ง ไม่ได้คิดอะไรขนาดนั้นมั่ง ซึ่งกูว่ามันไม่ใช่อ่ะ
>>969 กูเข้าใจที่เค้าสื่อแต่แรก แต่กูไม่โอเคกับคำพูดเขาในทวิตแรก และทัวร์ก็ลงที่ตรงนั้น มันมีหลายวิธีที่จะพูดเรื่องนี้แทนการบอกว่านักเขียนไม่ได้ค้นคว้าข้อมูลมาหนักหนาอะไร จะมาหยุดแฟนวอร์ก็ทำไปแต่ไม่จำเป็นต้องดิสเครดิตนักเขียนไหม ทำไมต้องเริ่มเธรดด้วยการบอกว่านักเขียนไม่จริงจัง เป็นนักเขียนเหรอถึงรู้ว่าไม่ได้หาข้อมูลตอนเขียนหนักอะไร แล้วก็ไม่ลบแต่มาบอกคนอื่นโฟกัสผิดจุดที่ต้องการสื่อแทนพร้อมมิ้วเทรด ทำไมไม่เขียนให้ถูกพ้อยเองล่ะ มาเขียนยึกยือก่อนเข้าเนื้อความทำไม โม่เซียงเขียนเรื่องนี้ด้วยความตั้งใจแต่บางอย่างก็ไม่ได้อิงปวศเช่นศาลบรรพชนเธอแค่อยากให้วั่งเซี่ยนได้มีพิธีกราบฟ้าดินกราบพ่อแม่ แค่นี้เอง ทำไมต้องเริ่มต้นด้วยความเห็นส่วนตัวว่านักเขียนไม่ได้หาข้อมูลจริงจังอะไร
กูเจอคนบอกเทียนกวานทับศัพท์เยอะแล้วก็เจอคนบอกทับไม่เยอะ สรุปเป็นยังไงกันแน่อะ
กูอ่านเล่ม 2 เมื่อคืน เขาไม่ได้ใช้เกอเกอตอนฮวาเฉิงเรียกเซี่ยเหลี่ยนเท่านั้นนะ ใช้กับคนอื่นๆด้วย หมายถึงคู่พี่น้องคู่อื่นๆอะ อย่างเทพวารีกับเทพวายุก็ใช้ทั้งพี่ชายทั้งเกอเกอ จนกูงงว่าบรรทัดก่อนยังเรียกว่าเกอเกอ แต่บรรทัดต่อมาดันใช้พี่ชาย ตกลงว่าจะใช้อะไรกันแน่ เจอทั้งในคำพูดแล้วก็ในบทบรรยายด้วย กูเลยต้องอ่านแบบปล่อยเบลอ เพราะเนื้อเรื่องสนุกดี
ปรมจก็ไม่ใช่นิยายอิงปวศนี่แล้วเหมือนแม่โม่เคยพูดถึงราชวงศ์จีนแต่รวมๆเขาก็บอกอย่าไปยึดติด
สำหรับกูอยู่กลางๆไม่ค่อยซีว่ะ ทั้งตอนที่คนด่าอ.ว่าแปลไม่ดี กูกลับอ่านแล้วไม่มีปัญหา สนุกไปกับนิยายเสดเพิ่งรู้ว่าเอ้า มีดราม่าหนักด้วยเหรอ แม้แต่ลวด.กูก็ว่าสำนวนเค้าไม่ได้แย่ จะติดบางคำสำหรับกูที่รู้สึกแปลกอย่างองค์ไท่จื่อมั้ง กับอีกบางคำ อันไหนดีก็ชมไปตามนั้น อันไหนขัดก็วิจารณ์ เรื่องปกกูก็พอใจหมดเลย สวยหมดสำหรับกุ สรุปแล้วกูค่อนข้างรู้ว่าตัวเองไม่ค่อยขัดใจอะไรเท่าไหร่เลยว่ะ 55555 ถ้าขัดใจคงเป็นที่ปัญหาบางอย่างจากตัวสนพ.มากกว่า
kyตัวร้ายอย่างข้าโชว์รูปเล่มไต้หวันแล้ว ปกสวยสัส ฟีลดีมากจนกุเกือบลืมไปว่าเนื้อในครึ่งนึงเป็นนิยายตลก55555
กุชอบการที่ปกแต่ละประเทศดีไซน์หน้าตาตัวละครใหม่ขึ้นมาแยกกันไปเลยจัง กุจะรอวันที่มีปิงเม่ยครบสิบเวอร์ชั่น (หรือครบแล้ววะ555555)
พูดถึงเรื่องแปลของปรมจ กูแอบสงสัยมาตลอด ทำไมเขาถึงไม่แปลฉายาเซียนด้วยวะ เพราะชื่ออาวุธยังแปลเลย
>>982 มีแปลนะมึงเจียงเฉิง-หัตถ์เทวะตรีพิษ แม่อวี๋-แมงมุมม่วง เว่ยอิง-ปรมาจารย์อี๋หลิง(อี๋หลิงเป็นชื่อสถานที่) ของเวินจู๋หลิวก็มีแปลแต่กุจำไม่ได้ แต่พวกที่ฉายาลงด้วย จุน กับ จวิน เห็นในทวิตเขาว่าสองคำนี้เป็นมันคำเฉพาะแนวๆยกยอหรือตำแหน่งนี้ เลยแปลออกมาไม่ได้มั้ง
ดูท่าแม่เฉิงกับแม่เว่ยคงตีกันตลอดไปตราบจนสิ้นแสง
ตามเสือกไปเจอคนเดียวกันมั้ยไม่รู้ที่เขาบ่นเงียบๆคนเดียว สำหรับกูตราบใดที่ไม่โควทแซะกันซึ่งๆหน้าแบบด้อมนอก ต่างคนต่างอยู่แล้วจะบ่นจะแต่งอะไรที่ไม่ขัดกฏกับคำขอแม่ ก็ทำไปเถอะ คนแปลกมันเยอะทุกฝั่ง ข้อมูลผิดก็แย้ง ไม่ถูกจริตก็บล็อก เครียดตามทุกเรื่องแล้วเหนื่อยเปล่าๆ
แต่กูติดใจตรงที่เขาพูดถึงหอบรรพชนว่าเป็นที่สาธารณะ
กูไม่มีเชื้อจีนเลยไม่รู้วัฒนธรรมทางนี้นะ แต่คิดมาตลอดว่าเป็นที่เฉพาะของคนในครอบครัวอ่ะ ประมาณว่าคนจะเข้าไปไหวถ้าไม่ใช่คนครอบครัวเดียวกันต้องขอเจ้าบ้านเข้าไป กูเลยไม่ได้ติดใจอะไรตอนพี่แดงเข้าไปไหว้ แล้วก็ไม่ได้รู้สึกว่าแปลกที่น้องม่วงมันโกรธแรงเบอร์นั้น
ทำไมบางคนต้องพยายามผลักให้เว่ยหรือเฉิงผิดวะ คือมันต่างก็มีเหตุผลของตัวเอง มีส่วนที่ผิดทั้งคู่อะ มีสิ่งที่เรียกว่ากมลสันดานติดตัวมาแต่กำเนิด มึงจะช่วยเข้าใจทั้งสองคนไม่ด่าฝ่ายใดฝ่ายนึงลำเอียงเข้าข้างอีกฝ่ายไม่ได้เหรอวะ กูแม่งโคตรรักทั้งเฉิงทั้งเว่ยไม่เข้าใจว่าทะเล่ะเหี้ยไรกันนัก /ไม่ได้ด่าโม่งนะ กุด่าคนที่มันตีกันไม่หยุดเนี่ย
>>990 กูก็ไม่เชื้อจีน แต่ศาลบรรพชนไม่ได้มีเถียงแค่ที่ไทยหรอกอินเตอร์ก็เถียง เถียงหนักมากด้วย ตามเสือกแบบห่างๆแล้วสองฝั่งก็โต้ข้อมูลที่เข้าข้างตัวเองอ่ะ ที่บอกไม่ได้ก็บอกเป็นของคนในครอบครัวคนนอกห้ามเข้า แล้วก็บอกว่าสมัยก่อนที่เว่ยโดนทำโทษคุกเข่าที่ศาลเพราะเป็นคนในครอบครัว มาตอนนี้ประกาศตัวตัดขาดแล้วก็ไม่มีสิทธิ์อีก อันนี้ทีมเว่ยรักบ้านเจียง ทีมเว่ยผิดนะ ส่วนทีมบอกไม่ผิดก็บอกว่าศาลบรรพชนเป็นที่สาธาแบบให้คนเข้าไปกราบอยู่แล้ว อารมณ์เหมือนมาเยี่ยมบ้านก็ไปกราบเป็นมารยาทหน่อยก็ดี ดังนั้นที่เฉิงไม่ให้น่ะไม่ได้ถูก ด่าเพราะพาลเฉยๆ ที่สำคัญคือเฉิงหาเรื่องคนอื่นต่อหน้าบรรพบุรุษและทำร้ายเวินหนิงที่เป็นคนเอาอัฐมาให้คือผิดยิ่งกว่า เพราะเฉิงก็รู้ว่าหนิงเก็บอัฐให้ แต่สตกูว่าฮีเห็นชื่อเวินก็ไม่เผาผีหมดอ่ะ
เชื้อจีนกุมีแค่หางอึ่งธรรมเนียมอะไรก็ไม่ค่อยรู้นะ แต่ศาลบรรพชนนี้ถึงไม่ใข่สถานที่ปิดก็จริง แต่ไม่ใช่สถานที่เปิดเป็นสาธารณะแบบศาลเจ้าที่ใครจะถึงวิสาสะเข้าไปโดยที่ไม่ขออนุญาตเจ้าของบ้านได้ กุคิดในหลักคนปัจจุบันนะ เป็นแขกจะเข้าห้องไหนในบ้านต้องขออนุญาตเจ้าบ้านก่อนมั้ย ขนาดห้องน้ำยังต้องขออนุญาตเข้ากันเลย
ว่าไปกุเคยอ่านนิยายจีนนี้แหละมีพูดถึงบทลงโทษของคนที่เผาหอบรรพชนด้วยว่าโทษแรงมาก ถึงขั้นโดนประหารได้เลยมั้ง คนจีนก็น่าจะหวงหอนี้ประมาณนึงเลย
ใช่ๆ กูว่ามันไม่ได้ปิดแต่ก็ไม่น่าเปิดแบบฟรีเลย ถึงมันจะแถได้ว่ารับเว่ยเข้าเขตบ้านแล้วก็ควรให้เข้าศาลได้ แต่คำว่าบรรพชนมันก็นิดนึง ยิ่งสถานะเว่ยคือทรยศสกุลถึงมันจะรู้กันกับเฉิงว่าแกล้งทำแต่คนนอกมองมันทรยศจริงๆ แล้วหลานจ้านก็คนนอกจริงอีก ถ้าเฉิงเป็นคนปกติไม่มีความแค้นอะไรกับคู่วซการที่มีคนไปเคารพศาลบรรพชนถึงไม่ได้บอกก็อาจภูมิใจได้ด้วยซ้ำที่มีคนเคารพบรรพบุรุษเรา แต่เฉิงมีความแค้นกับคู่วซและออกปากว่าไม่ให้เอง ดังนั้นถ้ามองตามหลักมารยาทแล้วกูว่าวซผิดจริง ซึ่งสองคนนั้นคงยอมรับแหละเลยพร้อมออกไป แต่ประเด็นต่อมาคือเฉิงมันหาเรื่องแซะหลานจ้านต่อ เฉิงก็วัยทองเร็วด้วยอ่ะ ไล่แล้วเค้าจะไปแล้วแต่ไม่ยอมจบเอง มันเลยลากยาวมาถึงจุดที่ปะทะกัน
ประเด็นอัฐที่เวินหนิงเก็บให้ก็น่าสนใจนะ ถ้างั้นจะถือว่าสองพี่น้องเวินมีบุญคุณกับทั้งสกุลเจียงเลย ไม่ใช่แค่เฉิงเว่ย
แล้วมารยาทจริงๆของหอนี้มันเป็นเรื่องของยุคสมัยว่ะ จีนมันเคยผ่านยุคปฏิวัติมา วัฒนธรรมเดิมหายไปไม่รู้เท่าไหร่ คนจีนโพ้นทะเลยังรักษาธรรมเนียมเดิมไหมก็ไม่รู้ หลังๆมันก็ต้องมีปรับเปลี่ยนบ้างล่ะ มซเป็นจีนยุคใหม่ ใครจะรู้ว่าตอนเขียนเค้าคิดไรอยู่ เอาธรรมเนียมยุคไหนมาใส่ ของเก่าหรือใหม่หรือคิดเองจากความเคยชินในวัฒนธรรมจีนแบบใหม่ของเค้า
มู้จะเต็มแหล่ว
วั่งเซี่ยนอาจผิดที่ถือวิสาสะเข้าไปโดยไม่ขอ แต่เจียงเฉิงซึ่งเดินตามสองคนนี้มาตลอดก็ไม่ได้แสดงตัวออกไปห้ามก่อนที่ทั้งคู่จะเข้าไปไหว้นะ
ปิดให้ครบ พร้อมทวงเกมปรมจจะได้ออกไหมคะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.