>>466 พี่ซีก็ไม่ได้ตัวคนเดียวปะมึง มีท่านอาแบกให้ กูว่าสกุลหลานนี่ท่านอาแบกสุดละ5555555 มึง พี่ซีก็ไม่ได้ดีร้อยอ่ะ ขั้นกว่าของการอิกนอร์คือจงใจอิกนอร์ พี่ซีพูดเองว่าเรื่องที่จินกวงเหยาทำไม่ใช่ไม่รู้ แต่เพราะเป็นจินกวงเหยาจึงคิดว่าทำเพราะความจำเป็น คือถ้าพี่ลองแกล้งๆสืบ อย่างน้อยก็คงได้เตรียมใจรับด้านไม่ดีของจินกวงเหยาบ้างอะ แต่พี่ไม่ทำเลยไง เรื่องพี่ซีเลยจบแบบปลายเปิดว่าจะมูฟออนได้ไหมขึ้นอยู่กับเจ้าตัว เหมือนที่หลานจ้านจมกับความคิดถึงเว่ยอิงมาสิบสามปีแล้วมีพี่ซีเข้าไปคุยเป็นเพื่อน ตอนนี้หลานจ้านก็ทำแบบเดียวกัน กูนับเป็นกรรมตามสนองอย่างหนึ่ง
ส่วนเฉิงเว่ยเฮิร์ทจริง แต่กูมองว่าที่เจียงเฉิงทำกับเว่ยอิง มองจากข้างนอกมันดูไม่น่าให้อภัยจริงๆ ทั้งยกทัพไปล้อมปราบ ทิ้งคนที่ช่วยเหลือตัวเอง จนสิบสามปียังไม่หายแค้น ถ้าเจียงเฉิงลองคิดสักนิด เรื่องที่เห็นอยู่โต้งๆคือเว่ยอิงไม่ได้ฆ่าพี่หญิงหรือตระกูลเจียงโดนบุกก็ไม่ใช่ความผิดเว่ยอิงอะ มันเป็นเรื่องที่สักวันจะเกิดอยู่แล้ว เจียงเฉิงตอนต่อยเว่ยอิงหลังหนีรอบแรกมาได้ยังคิดเลยว่ามันไม่ใช่ความผิดเขา แต่หลังจากนั้นคือโทษรัวๆ กูก็งงใจ แต่พอมองมุมคนอ่านจะเห็นว่าความผิดและการช่วยเหลือที่สองคนนี้ทำให้กันมันพอๆกัน มันสมควรคืนดีได้ถ้าเจียงเฉิงพูดออกไปว่าวันนั้นทำไมโดนสลายจินตัน แต่ถ้าเจียงเฉิงพูดไปมันก็จะoocเกินไป เพราะตอนนั้นพึ่งรู้ความจริงอะไรได้ไม่นาน ในใจเจียงเฉิงต้องรู้สึกผิดมากๆๆๆๆอะ กูเลยมองว่าจบแบบนี้โอเค พอเวลาผ่านไปนานหน่อย เขาอาจจะคุยกันเรื่องนี้ก็ได้ ;-;
พล่ามยาวมาก แต่กูอัดอั้นมานานเพราะกูมองว่าปรมจมันสมบูรณ์ในตัวมันเองอยู่แล้ว ที่ขัดใจของกุคือเทียนกวานที่เซี่ยเหลียนได้คืนดีกับอดีตองครักษ์ โดยเฉพาะมู่ฉิง ทั้งที่กูมองว่ามันก็อารมณ์เฉิงเว่ย.. เซี่ยเหลียนลืมง่ายเกินไปไหม