>>459 >>460 จริงมาก อย่างน้อยตัวร้าย คนรอบข้างพระนางก็ไม่ได้ชีวิตเหี้ยหมด กูรู้สึกแม่โม่แต่งแนวใครทำอะไรได้อย่างนั้นหนักๆสองเรื่องหลังปะ แต่คนที่รอดในตัวร้ายก่อนหน้าก็ไม่ได้ทำอะไรใครด้วยส่วนหนึ่ง สองเรื่องหลังนี่ขยี้หนักมาก กูยังจำคำพูดฟาฟาได้ไม่ลืม "เรื่องเล็กๆน้อยๆในสายตาใครบางคนอาจเป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับใครอีกคน" เอาปยนี้ไปใช้กับเรื่องที่แม่แต่งได้สามเรื่องเลยยยย