Last posted
Total of 1000 posts
>>442 ลืมคิดค่าลขไป ต่อสัญญาก็น่าจะถูกกว่าlcใหม่อ่ะเนาะ แต่ก็ขอต่อสัญญาแบบทำบ็อกเพิ่มไม่ได้ไง กุงอแงเองแหละ ขอบ่นอีกเรื่อง ทำไมงานแม่โม่ไม่มีlcอีบุ๊คเลยอะ ฮัสกี้ยังให้กันได้ เห็นซ.บอกจะคุยของสวรรค์ดูตั้งแต่เล่มแรกจนจะออกเล่มสี่แล้ว.. หรือค่าlcอีบุ๊คแพงจนสู้ไม่ไหว ถ้งั้นกุอยากให้ค่ายใหญ่ได้ไปมากกว่า อย่างน้อยค่ายใหญ่ก็มีตังซื้อlc คุณภาพก็ไม่ต่างกันมากขนาดนั้น
คิดว่าถ้าเอานักแปลดีๆสักคนของแจ่มมาแปลปรมจ.จะรอดจากเสียงวิพากษ์วิจารณ์(ด่า)ของด้อมไหมวะ
>>447 ตามนั้นแหละมึง เห็นนักแปลเขาอธิบายว่าบัณฑิตจะใช้กับพวกที่สอบขุนนางผ่านอย่างน้อยหนึ่งสนามแล้ว ทำนองว่าเทียบได้กับเรียนจบมีปริญญาอะไรงี้ นิยายกำลังภายในเลยมีนักศึกษาเต็มไปหมด เพราะเขาไม่ได้เล่าเรื่องในวงขุนนาง เขาเล่าเรื่องในยุทธภพ ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีใครไปสอบเป็นขุนนางกัน และไอ้ตัวละครในเหรียญทองแดงเนี่ย มันเท่งทึงก่อนจะได้ไปสอบ แถมดูไม่ได้อยากสอบด้วย แค่ศึกษาด้านการแพทย์เฉยๆ เขาเลยใช้คำว่านักศึกษา แต่โดนด่าเละเทะเลยว่านักแปลไม่เก่ง ไม่รู้จักคำว่าบัณฑิต กูอ่านละงง ใครกันแน่วะไม่รู้จักคำว่าบัณฑิต ไม่น่าใช่นักแปลแล้วแหละ
มีหนนึง เหมือนกูเคยเห็นพวกหัวหน้าด้อมเปิดสเปซหวีดนิยายเรื่องอื่นผ่านๆ ก็ดูฟินกันดี ดูอ่านกันได้ งงกะพวก
ky เพิ่งเห็นข่าวผู้บริหารอ้ายลาออก+จะมีการลดต้นทุนโปรเจคต่างๆ
มันจะมีผลกระทบกับซร.เทียนกวานป่าววะ
อยากรู้ว่าปทไหนได้ตอนพิเศษปรมจเฉพาะไต้หวันไปบ้าง เห็นปกเล่มพิเศษมีแค่ไต้หวัน ไทย ญป
KY ตัวร้ายอย่างข้าสนุกป่าววะ ดราม่าหนักรึเบากว่าปรมาจารย์
ตัวร้ายนี่อย่างน้อยคูู่หลักมันไม่ดูแฮปปี้อยู่สองหน่อ แต่ชีวิตคนอื่นดูชิบหายอ่ะ 5555555555555
>>455 จริงๆดราม่ามันก็ไม่นับว่าเบาเท่าไหร่ แต่ตัวเอกตบมุกเก่งเกิน เถียงฉอดๆในใจตลอด บางทีมันจะเศร้าก็เศร้าไม่สุดเพราะซือจุนแกเถียงแกด่าในใจแทบทุกเม็ดเนี่ยแหละ ยิ่งหลังๆมีตัวช่วยตบมุกมาเพิ่มอีก555555555
กูชอบตัวร้ายนะ เป็นเรื่องที่อ่านได้แบบสบายใจ จบแบบไม่ค้างคาในชะตากรรมตัวละครอื่นมาก เพราะตัวละครเด่นไม่เยอะด้วยมั้ง มีตายบ้างร่อแร่บ้างแต่คนที่ยังอยู่ก็ดูมีความหวังให้มูฟออนไปต่อ ไม่ได้ส่อแววชิบหายไปหมดอย่าง >>459 ว่า
(จนกระทั่งมึงอ่านตอนพิเศษ.... กูยังอยากวิ่งไปร้องไห้หน้าบ้านแม่โม่จนถึงทุกวันนี้)
เสียดายแค่มันโชว์ช่วงเวลาที่พระเอกนายเอกรักกันน้อยไปหน่อยนี่แหละ
>>459 >>460 จริงมาก อย่างน้อยตัวร้าย คนรอบข้างพระนางก็ไม่ได้ชีวิตเหี้ยหมด กูรู้สึกแม่โม่แต่งแนวใครทำอะไรได้อย่างนั้นหนักๆสองเรื่องหลังปะ แต่คนที่รอดในตัวร้ายก่อนหน้าก็ไม่ได้ทำอะไรใครด้วยส่วนหนึ่ง สองเรื่องหลังนี่ขยี้หนักมาก กูยังจำคำพูดฟาฟาได้ไม่ลืม "เรื่องเล็กๆน้อยๆในสายตาใครบางคนอาจเป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับใครอีกคน" เอาปยนี้ไปใช้กับเรื่องที่แม่แต่งได้สามเรื่องเลยยยย
>>461 กูอ่านเทียนกวานไปไม่ถึงไหนเลยไม่รู้บริบทเท่าไหร่ แต่โควทนี้ดูเข้ากับเสิ่นหยวนมาก อะไรเล็กๆน้อยๆที่เขาทำให้คนโน้นคนนี้มันวกกลับมาหาเขาหลายช็อตเลย ส่วนใหญ่มาด้วยเจตนาดีด้วย(แต่ผลลัพท์เป็นไงก็อีกเรื่อง 5555555 TT)
อย่างปรมจกูว่าเซ็ตติ้งมันเป็นโลกที่คนเหี้ยเยอะ พอล้มเลยชิบหายกันเป็นโดมิโน่ กูเข้าใจเรื่องทำอะไรได้ผลแบบนั้น แต่กับบางคนที่ไม่ได้ทำอะไรแต่ยังโดนหางเลขหนักๆไปด้วยนี่บางทีก็อดเซ็งไม่ได้ว่ะ ถึงความติดร่างแหนี่มันจะเรียลมากก็เหอะ
แต่คิดอีกทีการไม่ทำอะไรก็นับว่าเป็นการกระทำอย่างนึงแหละo<-<
>>462 ก็เห็นด้วยเลยที่ปรมจ.เป็นของคนเหี้ย บวกเพิ่มให้ด้วยว่าเป็นโลกของอีลิตมีอำนาจ บางคนไม่ได้ทำผิดอะไรเลยดันมีจุดจบที่โคตรจะไม่ดีแบบแก๊งเมืองอี้ ส่วนคนที่ทำผิดไม่แพ้คนอื่นมีอำนาจ แต่แค่ไม่โดนแฉไม่โดนจับได้ ก็สามารถลอยนวลได้อย่างสวยๆยันจับไม่ได้รับผลอะไร แบบหวายซังกับพวกตระกูลเซียนปากหอยปากปู จนกุอ่านแล้วยังอดรู้สึกเจ็บใจไม่ได้เลย ทำผิดไม่ต่างกันทำไมกรรมสนองถึงไม่เท่ากัน
>>462 เห็นด้วย การไม่ทำอะไรก็ถือเป็นการทำอย่างหนึ่ง สมัยนี้เรียกอิกนอร์ ถึงจะมีเหตุผลแต่การไม่ทำอะไรก็การปล่อยให้เรื่องเหี้ยๆเกิดขึ้นโดยไม่ขวาง
>>463 หวายซังนี่ตัวอิกนอร์เลย เรื่องงานตอนพี่อยู่ไม่แบกอะไรทั้งนั้น พอพี่ตายเลยเหมือนต้องดิ้นรน กูว่ากรรมตามสนองของหวายซังคือนาคตของตระกูลเนี่ย เพราะเรื่องวิญญานดาบมันไม่มีทางแก้ปะ อาจจะต้องให้พี่เว่ยมาดูแต่พี่เว่ยตอนจบก็ไม่อยากคบหาสมาคมด้วยแล้ว ถึงแม่จะบอกนัยๆว่าหวายซังจะได้เป็นเซียนตู แต่อนาคตตระกูลเนี่ยที่ยังไม่เปลี่ยนวิธีฝึกก็ยังมืดอยู่ดีนะมึง กุว่านี่แหละผลการอิกนอร์ของหวายซัง
กูชอบพล็อตปรมจ.แต่กูหักคะแนนตอนจบไปหน่อย ที่คู่หลักไปลั้ลลายุทธภพส่วนพี่ซีที่เจอเรื่องหนักๆนั่งฟื้นตระกูลคนเดียว มันให้ฟิลที่ว่าเคลียร์ปมคู่หลักจบ=จบ ส่วนใครเสียหายอะไร ตระกูลไหนจะฟื้นฟูก็ไม่ใช่เรื่องของพวกกูแล้ว
ปล.กูยังเฮิร์ทตอนจบของเฉิงเว่ยอยู่เลย;-;
>>466 พี่ซีก็ไม่ได้ตัวคนเดียวปะมึง มีท่านอาแบกให้ กูว่าสกุลหลานนี่ท่านอาแบกสุดละ5555555 มึง พี่ซีก็ไม่ได้ดีร้อยอ่ะ ขั้นกว่าของการอิกนอร์คือจงใจอิกนอร์ พี่ซีพูดเองว่าเรื่องที่จินกวงเหยาทำไม่ใช่ไม่รู้ แต่เพราะเป็นจินกวงเหยาจึงคิดว่าทำเพราะความจำเป็น คือถ้าพี่ลองแกล้งๆสืบ อย่างน้อยก็คงได้เตรียมใจรับด้านไม่ดีของจินกวงเหยาบ้างอะ แต่พี่ไม่ทำเลยไง เรื่องพี่ซีเลยจบแบบปลายเปิดว่าจะมูฟออนได้ไหมขึ้นอยู่กับเจ้าตัว เหมือนที่หลานจ้านจมกับความคิดถึงเว่ยอิงมาสิบสามปีแล้วมีพี่ซีเข้าไปคุยเป็นเพื่อน ตอนนี้หลานจ้านก็ทำแบบเดียวกัน กูนับเป็นกรรมตามสนองอย่างหนึ่ง
ส่วนเฉิงเว่ยเฮิร์ทจริง แต่กูมองว่าที่เจียงเฉิงทำกับเว่ยอิง มองจากข้างนอกมันดูไม่น่าให้อภัยจริงๆ ทั้งยกทัพไปล้อมปราบ ทิ้งคนที่ช่วยเหลือตัวเอง จนสิบสามปียังไม่หายแค้น ถ้าเจียงเฉิงลองคิดสักนิด เรื่องที่เห็นอยู่โต้งๆคือเว่ยอิงไม่ได้ฆ่าพี่หญิงหรือตระกูลเจียงโดนบุกก็ไม่ใช่ความผิดเว่ยอิงอะ มันเป็นเรื่องที่สักวันจะเกิดอยู่แล้ว เจียงเฉิงตอนต่อยเว่ยอิงหลังหนีรอบแรกมาได้ยังคิดเลยว่ามันไม่ใช่ความผิดเขา แต่หลังจากนั้นคือโทษรัวๆ กูก็งงใจ แต่พอมองมุมคนอ่านจะเห็นว่าความผิดและการช่วยเหลือที่สองคนนี้ทำให้กันมันพอๆกัน มันสมควรคืนดีได้ถ้าเจียงเฉิงพูดออกไปว่าวันนั้นทำไมโดนสลายจินตัน แต่ถ้าเจียงเฉิงพูดไปมันก็จะoocเกินไป เพราะตอนนั้นพึ่งรู้ความจริงอะไรได้ไม่นาน ในใจเจียงเฉิงต้องรู้สึกผิดมากๆๆๆๆอะ กูเลยมองว่าจบแบบนี้โอเค พอเวลาผ่านไปนานหน่อย เขาอาจจะคุยกันเรื่องนี้ก็ได้ ;-;
พล่ามยาวมาก แต่กูอัดอั้นมานานเพราะกูมองว่าปรมจมันสมบูรณ์ในตัวมันเองอยู่แล้ว ที่ขัดใจของกุคือเทียนกวานที่เซี่ยเหลียนได้คืนดีกับอดีตองครักษ์ โดยเฉพาะมู่ฉิง ทั้งที่กูมองว่ามันก็อารมณ์เฉิงเว่ย.. เซี่ยเหลียนลืมง่ายเกินไปไหม
>>462 >>464 แต่สำหรับกูการไม่ทำอะไรของบางคนไม่ได้เป็นการอิกนอร์หวะ คือแม่งไม่รู้เรื่องอะไรเลย ใช้ชีวิตของตัวเองปกติอยู่ๆ ได้ตายห่ายกตระกูล ยกเมือง อันนี้ไม่พูดถึงเวินหนิงกับพี่สาวนะ เพราะอันนั้นพวกเขาทำแล้ว ได้รับการตอบแทนแล้ว แต่แบบชาวบ้านที่ไม่รู้เรื่องงี้ ลูกหลานตระกูลที่โดนจับไปทดลองอาคมงี้ แม่งถ้าให้เปรียบคือเหยื่อที่อยู่ๆ เจอภัยพิบัติหรืออุบัติเหตุเลย
หลักๆ กูว่าไม่ต้องไปยึดเรื่องใครทำอะไรได้อย่างงั้น หรือหรรมนั้นคืนสนองอะไรมากขนาดนั้นหรอก แค่ยึดความเป็นเหตุเป็นผลว่า เพราะเกิดเรื่องนี้ มันเลยส่งผลต่อไปเป็นเรื่องนี้ ร้อยเรียงเป็นลูกโซ่ บางเรื่องสมมุติ A ทำแม่งไปส่งผลให้ B ชิบหายโดยผลของการกระทำนั้นไม่เคยย้อนกลับมาหา A เลยก็ได้ A อาจสุขสบายไปตลอดชีวิต หรือโดนเรื่องที่ไม่ได้เกี่ยวเหี้ยอะไรกับ B เลยจนตายก็ได้
กู >>462 นะ ตอนกูพูดถึงคนที่ไม่ได้ทำอะไร แบบ ไม่รู้เรื่องอะไรเลยย ทำงานทำหน้าที่ตัวเองอยู่ดีๆแต่โดนร่างแหนี่กูนึกถึงซ่งหลานกับซิงเฉิน(และสกุลอื่นๆที่โดนตีแตกตั้งแต่แรกๆ โดยเฉพาะเจียง/หลาน) ส่วนคนที่เพราะไม่ทำอะไรเลยได้รับผลกระทบนี่กูนึกถึงพี่ซีกับหวายซัง+อาจิงนี่แหละ55555
>>468 ใช่ๆ พอคิดอีกทีเมนท์กูมันจะแคบไปนิดนึง ที่มึงว่าจะครอบคลุมประเด็นเรื่องความเป็นเหตุเป็นผลมากกว่า แบบสิ่งที่บางคนเจอมันไม่ได้มาจากสิ่งที่เจ้าตัวทำ แต่เป็นผลตกทอดมาจากกระกระทำของคนอื่น (อย่างสกุลที่ทำเด็กโดนรถทับนิ้วหักแล้วปล่อยไว้ไม่ใยดีทำให้เกิดเซวียหยางขึ้นมาและเซวียหยางก็ตามไปล้างแค้น จากนั้นสร้างความชิบหายวายป่วงให้คนอื่นเป็นทอดๆงี้)
แต่เพราะมันมีเรื่องของผลจากการกระทำทั้งของตัวเองและคนอื่นมาตลอดนี่แหละ ตอนจบที่โฟกัสที่ความสุขของตัวเอกมันเลยสร้างความรู้สึกไม่ค่อยดีในใจกู ไม่ใช่ว่ากูไม่ดีใจกับสองคนนั้นหรืออยากให้ต้องทุกข์ทรมานตายตกตามกันไปเพิ่มไรงี้นะ แต่มันแบบ ทำไมคนอื่นๆที่ก็ได้รับผลกระทบทั้งทางตรงทางอ้อมถึงมีบทสรุปที่มีความสุขกว่านี้ไม่ได้ หรืออย่างน้อยก็มีความหวังชัดๆว่าจะแฮปปี้แบบสองคนนี้ไม่ได้ ประมาณนั้นอ่ะ
ในมุมนึงมันเป็นจุดที่เว้นว่างไว้ให้แฟนด้อมสร้างwhat if ทั้งต่อยอดและถมจุดที่เว้นเอาไว้ สร้างแฟนเวิร์คได้ล้านแปดจนด้อมมันใหญ่ แต่ถามว่าตอนจบแคนอนsatisfyมั้ย สำหรับกูคือไม่ ความไม่สมบูรณ์มันเรียลจนหงุดหงิดใจอ่ะ55555555 /กระซิก
>>469 อ่านเองแล้วรู้สึกไม่เคลียร์เอง เอาใหม่ เสริมพารากราฟ2หน่อย ประมาณว่าสิ่งที่หลานจ้านกับเว่ยอิงทำ จะด้วยเจตนาดีหรือร้ายยังไง มันก็มีจุดที่ผิดที่พลาดไปเหมือนกัน ทั้งสองคนก็เป็นทั้งคนทำและรับผลจากการกระทำ และในฉากสุดท้ายเขาก็มีความสุขได้
มันมีบทความรีวิวฝั่งอินเตอร์อันนึง กูชอบโควทในนั้นที่เขาบอกประมาณว่า "เว่ยอิงกับเซี่ยเหลียนเป็นตัวอย่างของความประสงค์ดีที่ไม่ได้ก่อให้เกิดผลลัพท์ที่ดีเสมอไป แต่การที่เขาสร้างความเสียหายมากมายไม่ได้หมายความว่าเขาไม่สมควรมีความสุขในตอนจบ"
กูเลยเสียดายที่ตอนจบปรมจมันไม่ได้hintความสุขสงบหรือความหวังสำหรับตัวละครอื่นๆ(ที่ก็เป็นทั้งคนทำและส่วนใหญ่ถูกกระทำ)น่ะ ซึ่งนั่นแหละ มันก็เรียลดีแล้ว ต่อยอดได้เองเยอะด้วย แค่เจ็บใจ55555
กอดคอเพื่อนโม่งคนช้ำเฉิงเว่ยข้างบน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นสองคนนี้ก็กินเหล้าคืนดีกันในหัวกูก็พอT_T
>>469 >>470 มึงมองอย่างงี้น่าจะสบายใจขึ้น ตอนจบของนิยายไม่ได้เป็นตอนจบของชีวิตตัวละครทั้งหมด เรื่องราวของนิยายมันแค่เลือกหยุดเล่าตอนที่คู่เอกได้พบความสุขหลังผ่านเรื่องราวมากมายมาเท่านั้นเอง เรื่องของตัวละครมันก็ยังดำเนินต่อไป หวายซังจะกลายเป็นกวงเหยา 2 ไหม พี่ซีจะหลุดพ้นจะความรู้สึกผิดที่ผูกมัดตนไว้ไหม คนที่กระทำเรื่องเลวร้ายคนอื่นๆ จะได้รับโทษไหม มันเป็นเรื่องที่เราไม่อาจรู้ได้อะ มันเป็นการจบแบบที่ทำให้เรารู้สึกว่า เรื่องราวมันยังไม่จบ ยังคงดำเนินไป ปมบางอย่างจะถูกคลายในอนาคต(ที่เราไม่ได้มีโอกาสไปเสือกด้วย) และมีปมให้เกิดขึ้นร้อยเรียงต่อเป็นห่วงโซ่เหตุการณ์ไปไม่รู้จบ
>>467 มู่ชิงกับพิเซี่ยมันคือเฉิงเว่ยเวอร์ชั่นแฮปปี้เอนด์จริงๆแหละ แต่กูคิดว่ามันสมเหตุสมผลแล้ว เพราะคาร์ปัจจุบันของเซี่ยคือการปลง สวรรค์มีช่องว่าง800ปีให้แต่ละคนตกตะกอนความคิดตัวเองอีก ถ้าปรมจ.มีafter story(ที่ไม่มีจริง🥲)กูว่าเฉิงเว่ยก็จบไม่ต่างจากมู่เซี่ยหรอก แถมช่วงที่คืนดี กุจุดกันสปอยไว้หน่อยละกัน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
คือฉากนั้นมันจะเกือบตายกันอยู่แล้วอะ ไหนๆก็ไหนๆละพูดความในใจออกไปเลย ถ้าตายก็ถือว่าพูดแล้ว ไม่ตายก็เขินๆหน่อยแต่ได้คืนดี แถมผ่านมาตั้ง800ปี พี่เซี่ยก็ไม่ใช่คนที่สุมไฟแค้นข้ามชาติพาลเกรี้ยวกราดแบบสมัยก่อน มู่ชิงที่ปลอมตัวเป็นฝูเหยามาช่วยตั้งแต่ต้นเรื่องก็เหมือนบอกกลายๆว่ารู้สึกผิด+จะคืนดีแต่ไม่กล้าพูดเลยผ่านการกระทำแทน(จุดนี้กูมองจากที่นางชอบสังเกตอะไรจุกจิกรอบตัวพี่เซี่ย ถ้าแค่อยากชดใช้ความรู้สึกผิดมันไม่จำเป็นต้องขนาดนี้ จะบอกว่านิสัยเก่าแต่เวลาผ่านมาขนาดนี้แล้วยังชินนิสัยดูแลเจ้านายเก่ามันก็แปลกไปหน่อย สรุปคือนางแคร์พี่เซี่ยแต่อีโก้จัดไม่กล้าเปิดประเด็นคืนดี)พอมีซีนชิบหายที่ทำให้ซึนแตกได้ คู่นี้เลยเหมือนรอเวลาให้คุยกันก็จบละ
>>471 ขอบคุณมากเพื่อน กูพยายามกล่อมตัวเองตามนี้อยู่เรื่อยๆ แค่บางทีมันเหมือนเป็นหนามเล็กๆคอยแทงใจ555555 /สำหรับกู ช้าบ้างเร็วบ้าง แต่กูเชื่อว่าสุดท้ายแล้วทุกคนก็จะได้มีความสุขเหมือนกัน U_U)9
ขอบคุณสำหรับดีเทลฝั่งเทียนกวานด้วย กูได้กาวไปมโนต่อเองแล้ว เพราะเฉิงเว่ยก็น่าจะต้องใช้เวลาและสถานการณ์ความชิบหายเพื่อให้ได้คุยกันดีๆอีกซักทีเหมือนกัน55555555
ถึง >>467 กูเองก็คิดแบบ >>472 ว่ะ มันผ่านมาตั้ง 800 ปีแล้ว คนอย่างเซี่ยเหลียนไปเก็บมาคิดมากหรอก โดยเฉพาะกรณีของเฟิงซิ่นนี่กูไม่เห็นความผิดนางเลยนะ จะมีแค่แอบน้อยใจหน่อยตรงที่ว่าพอได้ขึ้นสวรรค์แล้วไม่กลับมาดูกันหน่อย แต่นางคงไม่กล้าเข้าหน้าแหละ ตอนจากกันนางโดนเซี่ยเหลียนไล่แบบนั้น ตอนเปิดเรื่อง ตอนที่นางจะบวกคนที่ทำตำหนักพัง พอรู้ว่าเป็นเซี่ยเหลียนก็รีบหลบหน้าเลย อีกอย่างเซี่ยเหลียนตอนเด็กๆ ก็ไม่ได้ใส่ใจเฟิงซิ่นเท่าไรเหอะ คิดแค่ว่าโลกของอีกฝ่ายต้องหมุนรอบตัวเอง (เซี่ยเหลียนก็พูดกับฮวาเฉิงเองว่าพอรู้ว่าเฟิงซิ่นเคยมีความรักก็ตกใจมาก ที่อีกฝ่ายมีชีวิตอีกด้านที่เขาไม่รู้)
พากย์ไทยสวรรค์โอเคไหมอะ
วันนี้เขาส่งสวรรค์ประทานพร4วันแรกใช่ไหม หรือกูจำผิดมีใครได้เมล์แจ้งแทรคบ้างยังกูอยากด้ายยย
ไม่รู้ดิ จำไม่ได้ว่ามีคำอธิบายมั้ย ขอเดาว่ากระบี่กับดาบต่างกันใช้แทนกันไม่ได้ เพราะดาบเอามาขี่เหมือนกระบี่ไม่ได้นิ(?)
// กรุเดามั่วนะ 555555
>>477 กูเดาว่ามันน่าจะเกี่ยวกับศักดิ์ศรีและประวัติศาสตร์รากเหง้า+เอกลักษณ์ตระกูล ฟีลเดียวกับเวลาพูดถึงสกุลหลานยึดมั่นคุณธรรมมีรักครั้งเดียว ไม่ก็สกุลเจียงรักอิสระอ่ะ คือก็ไม่ใช่ทุกคนจะเข้าสเตอริโอไทป์แบบนี้ แต่ขนบฝังหัวให้ต้องเดินตามทางเดิมๆ ทางชิงเหออาจจะแบบ วิชาดาบตกทอดกันมาต้องสืบทอดต่อไปเพื่อเชิดชูบรรพบุรุษงี้ ตายก็นับว่าตายเพราะวิชาสกุลตัวเอง มุมมองโลกเซ็ตติ้งยุทธภพเทพเซียนก็ดูน่าจะยึดถืออะไรแบบนี้กันมั้ง //เป็นดีเทลที่น่าสานต่อมากนะ กูแทง(กาว)ว่ายุคหวายซังน่าจะทำอะไรสักอย่างกับเรื่องนี้
อยากให้มีสปินออฟเพิ่มจังโว้ยย
เรื่องอื่นไม่รู้ แต่ถ้าจากที่กุอ่านๆรวมๆคือวิธีฝึกมันต่างกัน น้ำหนักอาวุธก็ต่างกัน ไหนจะตำราสืบทอดของตระกูลอีก เชิงว่าถ้าไม่ทำมันก็จะสูญหายไปอ่ะนะ
>>479 เป็นไปได้ ยุคหวายซังประมุขไม่ฝึกดาบด้วยซ้ำ ยังไงก็ต้องมีเปลี่ยนบ้างล่ะ ตอนให้เหตุผลกับวั่งเซี่ยนก็ประมาณฝึกมานานขนาดนี้ ให้ยกเลิกแล้วจะสู้หน้าบรรพบุรุษได้อย่างไร จะว่าไปก็อยากเห็นรายละเอียดสกุลเจียงยุคเจียงเฉิงเหมือนกัน รายนี้ก็ตัวอย่างของคนที่ทำตามคำสอนตระกูลไม่ได้แต่เป็นประมุข ฮีก็ดูไม่เอาคำสอนที่ว่าทำแม้รู้ว่าทำไม่ได้อยู่
เขาวางเซ็ทติ้งมามีเสน่ห์เนอะ กูอ่านเรื่องอื่นแต่นานๆทีก็กลับมานั่งคิดถึงปรมจ.เรื่อยๆ แม่น่าจะทำอย่างป้าโจ ปล่อยปรมจ.มอร์ออกมาให้โหน่ยยยย
กูว่าเฉิงก็มีความเป็นคนสกุลเจียงนะ เป็นสไตล์ผู้กล้าเหมือนกัน ทั้งเสี่ยงดำน้ำหาทางออกจากถ้ำ วิ่งล่อพวกสกุลเวินจนโดนจับ แต่คนรอบข้างดันไซโคใส่ว่าไม่สมเป็นคนสกุลเจียง(?)ซะงั้น ไซโคจนเฉิงคิดว่าตัวเองไม่มีความเป็นคนสกุลเจียงไปด้วย
>>483 อ่านใครพูดถึงเฉิงทีมัมหมีอย่างกูก็ใจบางที กอดมึงหน่อย
กูว่าแก่นสกุลจริงๆมันคือการพยายามทำบางอย่างโดยไม่ย่อท้อ ถึงจะรู้ว่าโอกาสสำเร็จต่ำแหละ แล้วด้วยความที่ต้นตระกูลเป็นเซียนพเนจร มันเลยมีอิมเมจความรักอิสระอยู่ด้วย ซึ่งฟังดูเข้ากับบุคลิกแคร์ฟรีของเว่ยอิงมากกว่า
พี่เก่งกว่า รักความยุติธรรม เป็นที่รัก สถานะของพี่ก็ทำให้ขยับตัวทำอะไรๆได้มากกว่า ส่วนอิน้องโดนดึงซ้ายดึงขวามาครึ่งชีวิต อยากจะแคร์ฟรีสมวัยตามพี่บุญธรรม แม่ก็หันมาหยุมหัว พอจะเคร่งเครียดคิดถึงประโยชน์สกุลตัวเองเป็นสำคัญ ก็โดนพ่อค่อนแคะว่าไม่เข้าใจคำสอน
ทำแล้วเสี่ยงตายรึเอาสกุลไปเสี่ยงด้วยก็ไม่ดี ไม่ทำไม่ยุ่งเพราะเห็นแก่ความมั่นคงสกุลกุก็กลายเป็นคนไม่เข้าใจคำสอนอีก เป็นกูก็งงว่าจะเอาไงกันแน่
หนีขึ้นเขาไปอยู่กับป้าส่านเหรินมั้ยเฉิง เผื่อชีวิตจะง่ายขึ้นบ้าง ಥ‿ಥ
>>482 กูก็อยาก.. แต่พอยกป้าโจขึ้นมา มองจักรวาลป้าโจตอนนี้แล้วเคียด...
>>483 จริงงงง เฉิงโดนกรอกหูตั้งแต่เกิดเลยมั้ง แม่ด่ากรอกหูแทบทุกวัน ส่วนพ่อว่าสอนแล้วแต่เฉิงยังทำตัวเหมือนแม่ที่พ่อไม่ชอบ พ่อเลยแสดงออกแบบไม่ชอบเฉิงด้วย แต่ทั้งหมดนี้มันก็มาจากมุมมองพี่เว่ยอะ แต่ถ้าคนมองโลกในแง่บวกอย่างพี่เว่ยยังมองชีวิตเฉิงเหี้ยขนาดนี้ มุมมองเฉิงที่มองโลกแบบลบๆอยู่แล้วไม่เหี้ยหนักกว่าเลยเหรอ เอาจริง ชีวิตจริงกูก็คงไม่ชอบคนแบบเฉิงที่อารมณ์ร้อนและถ้าไม่ใช่คนสนิทก็คงไม่ช่วยใครฟรีๆแหง แต่พอมองจากคนนอกที่เห็นสภาพการเลี้ยงดู กูรู้สึกเค้าน่าสงสารจริงๆ
คิดๆแล้วก็งงว่าstandardของเจียงเฟิงเหมียนที่อยากให้เจียงเฉิงเป็นคืออะไร
เพราะตัวเจียงเฟิงเหมียนเอง ช่วงที่สกุลเวินเริ่มระรานกวาดล้างสกุลอื่นๆด้วยข้อหาต่างๆนานา แกก็สั่งให้เว่ยอิงกับเจียงเฉิง+ลูกศิษย์ทั้งหมดอยู่บ้านเฉยๆและไม่ได้ไปออกหน้าให้ใคร(สกุลหลานโดนบุกเผาก่อน)เจียงเฟิงเหมียนก็ไม่น่าใช่ประเภทผู้กล้าท้าชนแบบไม่คิดถึงผลกระทบต่อสกุลเหมือนกัน
>>486 วิเคราะห์เอานะ เหมือนเว่ยอิงแหละแต่เล่นเบากว่าหน่อย เพราะฮีสนิทกับพ่อแม่พี่เว่ย กับพี่เว่ยก็คุยกันสบายๆมาก เป็นเจียงเฉิงอะที่ไม่รู้จะคุยกับพ่อยังไง แม่งต้องเลี้ยงต่างจากลูกคนแรกขนาดไหนนิสัยถึงออกมาต่างกันขนาดนี้ เพราะเป็นลูกผู้ชายเหรอ เอาจริงอิคู่นี้ไม่ควรแต่งกันเลย ฝ่ายหญิงก็ขี้ประชดชวนทะเลาะเก่ง ฝ่ายชายก็ไม่หือไม่อือไม่ทำเหี้ยไรทั้งนั้น แต่ถ้าไม่แต่งก็จะไม่มีเด็กดีอย่างศิษย์พี่กับอาเฉิงออกมาให้เว่ยอิง🥲 ก็อยากรู้นะที่แม่โม่บรรยายว่าเจียงเฟิงเหมียนพยายามสอนเจียงเฉิงแล้วแต่เจ้าตัวมินำพานี่พ่อสอนอะไรลูก
แต่เฟิงเหมียนแม่ง โทดนะ เหี้ยจริง คสพ.กับเมียก็ค้างๆคาๆ จนมีข่าวฉาวๆกับแม่เว่ยอิงก็ไท่ออกไปเคลียร์ให้มันชัดๆ แล้วไหนจะการเลี้ยงเด็ก เด็กอ่ะมึง นี่กุว่าเฉิงมันเด็กดีระดับนึงนะที่ไม่เกลียดขี้หน้าเว่ยอิงไปก่อนอ่ะ เป็นกุกุชังขี้หน้าแล้ว 555555
อะไรคือการเว่ยอิงกลัวหมาเลนไม่ให้เลี้ยง ทางออกมีอีกเยอะแยะ แถมลูกตัวเองอ่ะหัดอุ้มบ้างดิสัด จะบอกว่ารักเมียก็ไม่เต็มปากอีก อยากหยุมหัวนางชิบหายเลยตอนอ่าน
ถ้ากูพูดจะโดนติ่งม่าอวี๋กระทืบตายไหม กูเกลียดวิธีเลี้ยงลูกกับไม่ค่อยชอบคาร์ของม่าแกอะ รู้นะว่านางนิสัยงี้ แต่กูไม่ชอบอะ ไอ้วิธีเลี้ยงด่าให้ได้ดีเนี่ย กูเห็นทำเด็กพังมาหลายคนละ กับวิธีเลี้ยงยังงี้คิดว่ามันเป็นการกระตุ้นกดดันให้ลูกตัวเองพยายามมากขึ้น ตั้งใจมากขึ้น เข้มแข็งมากขึ้น แต่ถ้าจิตใจไม่เข้มแข็งพอคือมีสิทธิ์พังได้ง่ายๆเลย เจียงเฉิงถือว่าเก่งมากแล้วที่ทนมาได้ขนาดนี้ แต่ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพอพี่สาวตายถึงได้จิตใจถึงดูพังยับขนาดนั้น อีกอย่างคือกูไม่ชอบคาร์ซึนปากเสียของม่าแกอะ เอาจริงๆคำพูดของม่าแกแต่ละคำที่พูดออกมามีส่วนทำให้คสพ.ของเจียงเฉิงกับเว่ยอิงมีรอยร้าวอยู่นะ ตั้งแต่สอนเหมือนไซโคลูกว่าพ่อรักแม่ที่ชายบุญธรรม เปรียบเทียบความสามารถ ด่าว่าสู้ไม่ได้ เก่งไม่เท่าตลอด กลายเป็นปมในใจไปอีก เหมือนในคสพ.ของเว่ยอิงกับเจียงเฉงมันมีคำพูดพวกนี้ค่อยกัดกร่อนทำร้ายคสพ.อยู่กลายๆด้วยละ
>>488 บ้านเจียงพ่อแม่เหี้ยหมด อย่าเว้นใครเลย ก็พอกัน เรื่องข่าวลือแต่ไม่เคลียร์น่าหยุมหัวมาก แต่สไตล์แม่โม่ในปรมจคือข่าวลือฆ่าคนได้ ซึ่งฆ่าจริง พังชีวิตครอบครัวหนึ่งไปเลย อวี๋ก็เหี้ยพอกัน สอนลูกทีดีแต่กดดันเปรียบเทียบ บอกพ่อไม่อุ้มลูกแล้วแม่ยิ่งกว่าอีก กอดลูกครั้งแรกตอนส่งลงเรือ
เจียงเฉิงไม่เกลียดเว่ยอิงเพราะชะตาที่แม่โม่บันดาลให้เป็นเพื่อนกันด้วยมั้ง มีศิษย์พี่อยู่สองคนนี้เกลียดกันไม่ลงหรอก
ส่วนเรื่องหมา อยากพูดมานานๆๆๆๆๆมากแล้วว่าเว่ยอู๋เซี่ยนกลัวหมาแบบกลุ่มอาการโฟเบีย ตัวสั่น ใจสั่น สมองตื้อคิดไรไม่ออก อยู่บ้านเดียวกันยิ่งแล้วใหญ่ ชาตินี้ทั้งชาติถ้าเจียงเฉิงยังเป็นเพื่อนกับพี่เว่ยยังไงก็เลี้ยงหมาไม่ได้เด็ดขาด
พ่อควรพูดกับลูกดีๆมากกว่าจับหมาออกไปเลยแล้วบอกเพราะเด็กคนนี้กลัว
เรื่องบ้านเจียงนี่ที่กูอยากรู้อีกเรื่องคือสถานการณ์ในบ้านมันเลวร้ายตั้งแต่ตอนไหนด้วยว่ะ จากที่เฉิงบอกพ่อเคยอุ้มไม่เกินห้าครั้งกูเลยคิดว่ากับพ่อนี่น่าจะตึงๆมาตั้งแต่ก่อนเว่ยอิงมาแล้ว แต่ทางแม่นี่ไม่รู้ว่าโหดเข้ม+กระตุ้นด้วยการด่าแบบนี้ตั้งแต่แรกเพราะอยากให้ได้อยู่ในสายตาพ่อ หรือเพิ่งมาสติแตกด่าไม่เลี้ยงเอาตอนเว่ยอิงมาแล้วแทงใจตอนพ่อดูทรีทลูกคนอื่นดีกว่า
อันนี้ความเห็นส่วนตัวกูเฉยๆนะ มองเป็นเฮดแคนอนไปก็ได้ แต่จากฉากเฉิงอาละวาดโวยวายพาลใส่เว่ยอิงที่พ่อเอาหมาไปให้คนอื่นนี่ชวนให้กูคิดว่ากับแม่ก็อาจจะแค่เข้มงวดตามประสาเอเชี่ยนมัม แต่ไม่ได้โหดแว้ดกัดไม่เลือกกับลูกมาตั้งแต่แรกมั้ยวะ คือถ้าโหดมากขนาดนั้นตั้งแต่เด็ก เฉิงไม่น่ากล้าอาละวาดใส่คนอื่นแบบนั้นอ่ะ ซีนอาละวาดนั่นให้ฟีลแบบเด็กเอาแต่ใจโดนสปอยล์หน่อยๆด้วยซ้ำ กูเลยคิดว่าก่อนเว่ยอิงมานอกจากพ่อไม่ค่อยเอ็นดูแล้วเขาก็น่าจะโดนเลี้ยงแบบคุณชายทั่วไปมั้ยหว่า
ใดใดคือกุอยากหยุมหัวเตี่ยเจียงตลอดไป...
>>491 กุก็คิดแนวๆนี้ว่าก่อนหน้านี้น่าจะโดนเอาใจระดับนึงจนเว่ยอิงมาแล้วเตี่ยก็เป็นบ้า ไม่รู้จักสมดุลการดูแลให้มันเท่าๆกัน พออวี๋เห็นงั้นยิ่งเป็นคนไม่ยอมลงเลยไฟลุกยิ่งกว่าเดิม แต่จากที่เล่าๆว่าพ่อไม่อุ้ม แม่ไม่กอดกุก็คิดว่าบ้านนี้มันก็คงไม่ได้เลี้ยงดูลูกแบบรักใคร่ครอบครัวอบุอุ่นอะไรขนาดนั้นอยู่แล้วอ่ะ 55555555555 แต่ตอนแรกมันไม่ได้มีตัวเปรียบเทียบไง
จฉน่าจะโดนเอาใจระดับคุณชายทั่วไป แต่เรื่องน้อยใจพ่อกับแม่พูดประชดใส่มีมาก่อนเว่ยอิงเข้าบ้านแน่ๆ จากที่น้อยใจเรื่องโดนอุ้มและแม่ร้องเหอะใส่ เห็นด้วยว่าพอมีเว่ยอิงเข้ามาอะไรๆมันก็ชัดขึ้น จำทลชัดเจนไม่ได้ แต่เว่ยอิงน่าจะเข้ามาตอนเจ็ดแปดขวบปะ ระดับโตพอจะรู้ไรแล้ว ต้องบอกว่าสองพี่น้องมีศิษย์พี่เป็นmother figureทั้งคู่ ซึ่งไม่รู้ศิษย์พี่ไปได้ใครมา ดีตามธรรมชาติเรอะ
อาตตะเพราะเป็นลูกผู้หญิงที่ยังไงก็ต้องแต่งออกเลยไม่ได้โดนกดดันอะไรขนาดนั้นด้วยนี่แหละ กับเท่าที่เห็นพ่อแม่ก็รักในระดับปกติถ้าเทียบกับอีกสองคนอ่ะนะ
กุไม่ค่อยเข้าใจความหึงหวงของแม่ว่ะ
แม่อวี๋ดูหลงพ่อขนาดหนัก หึงแบบหน้ามืดตามัวไปหมดอะไรขนาดนั้น ฉางเซ่อส่านเหรินก็ตายไปตั้งนาน แถมแม่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าแต่งกันได้เพราะคลุมถุงชน แต่ดันปลงไม่ได้จนเอาความผิดหวังของตัวเองไปลงที่ลูกอีกทอด
กุว่าตอนแรกแม่อวี๋กับเตี่ยคงอยู่ที่ระดับมึนตึงต่อกันเฉยๆว่ะ แต่มาเม้งแตกตอนรับเว่ยอิงเข้ามานี่แหละ
แต่ถ้าพูดแล้วก็พอๆกันอ่ะทั้งสองคน 5555555555
พ่ออะ ไม่ชอบนิสัยแม่มาตั้งแต่รู้จักกันตอนเด็กๆ ส่วนแม่อวี๋รู้สึกว่าเนื้อหาไม่ได้ระบุชัดว่ารู้สึกกับพ่อยังไง แล้วแม่อวี๋ก็ไม่ได้พูดออกมาตรงๆ แต่ดูจากพฤติกรรม+คำพูดประชดหลายๆอย่าง มันชวนคิดไปในแง่ว่าแม่รักพ่อว่ะ
// ก็เป็นการตีความส่วนตัวของกุนะ
>>495 กูว่าความรู้สึกฝั่งแม่อวี๋ไม่น่าเรียกว่าหลงว่ะ คือรักมั้ยก็อาจจะรัก จะเพิ่งมารัก/ผูกพันเพราะอยู่กินกันมาเป็นสิบปี หรือแอบรักมาตั้งแต่แรกก็แล้วแต่(ใจกูเทไปทางเคยแอบชอบมาก่อนแล้วหน่อยนึง แต่ก็เฮดแคนอนน่ะนะ) แต่กูว่าด้วยพื้นฐานนิสัยแม่เป็นคนมีศักดิ์ศรีอ่ะ ตัวเองเป็นเซียนหญิงมีชื่อเสียงมีฝีมือ แต่งเข้าบ้านเขาแล้วก็ยังมีออกไปล่าราตรีเอง มีซีนเป็นคนคุมฝึกศิษย์เองทั้งทีปกติไม่ใช่หน้าที่ฟูเหริน จะยืนหยัดจนสร้างชื่อในโลกที่ชายเป็นใหญ่แบบนี้ แกก็ต้องแกร่งและมั่นพอตัว สามีเย็นชากับลูกชายที่ว่านิสัยเหมือนตัวเองก็เรื่องนึง นี่อยู่ดีๆสามีเอาลูกคนอื่นเข้าบ้าน เลี้ยงดูดีเหมือนเป็นลูกอีกคน ไหนจะเรื่องที่ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของคนที่มีข่าวลือว่าสามีเคยแอบรักอีก ข่าวลือรู้กันไปทั่วแต่ก็สามีก็ไม่ได้ออกมาแก้ข่าวจริงจัง ปล่อยมันค้างคามาเป็นปีๆ แม่คงเหมือนโดนหยามหน้าไปด้วย จากตอนแรกที่งเป็นแม่เข้มงวดเฉยๆ ตอนหลังเลยยิ่งอาการหนักไปเลย...
เออ คือกุยังพอพยายามเข้าใจฟีลความหึงหวงของอวี๋ได้นะ เพราะยิ่งฝั่งนั้นตายไปแล้วด้วยแหละ ประมาณว่าถึงขนาดตายไปแล้วสามีตัวเองยังเหลือเยื่อใยไว้จนรับเด็กมาเลี้ยงแถมดูแลดีกว่าลูกตัวเองอีก ไม่รักลูกเพราะเหมือนตัวเองแสดงว่ารักเว่ยอิงเพราะรักคนนั้นป่ะวะ คือมันเป็นความสงสัยที่เตี่ยก็ไม่เคยออกมาแก้ข่าวชัดๆ มีแต่ปัดว่าไม่ กุไม่ได้ชอบแต่การกระทำแม่งไม่ชัดเจนสักอย่าง หนึ่งพวดนี้เป็นแค่เฮดแคนนอนของกุเอง
แต่ถ้ากุเป็น เฉิงแล้วต้องเลือกอยู่ระหว่างพ่อกับแม่กุก็เลือกแม่ล่ะวะ
กูว่าแม่อวี๋รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในฐานะเหยื่อเลยแสดงออกอย่างแข็งกร้าว คือแม่แต่งเข้าบ้านฝ่ายชายมาเพื่อมีลูกสืบทอดตระกูลแล้วจบแค่นั้น กูไม่รู้ว่าโลกปรมจความปิตาของสังคมจีนมันอยู่ที่จุดไหน แต่จากที่เหมียนเหมียนโดนก็ต้องพอตัว ฐานะผู้หญิงจีนสมัยโบราณถ้าจะดีก็ต้องผัวรักผัวหลงด้วยอะ ซึ่งจุดนี้เจียงเฟิงเหมียนให้ไม่ได้และน่าจะไม่มีวันให้ได้ นิยายจีนบางเรื่องถ้าผัวไม่รักสถานะในบ้านจบเห่เลย แม่เลยย้ำบ่อยๆว่านี่ก็บ้านกู กูมีสิทธิ์ครึ่งหนึ่งเท่าที่พ่อมี ที่ชัดๆอีกก็ตอนที่แม่บอกเจียงเฉิงตอนจะตัดแขนเว่ยอิง เจียงเฉิงห้ามอย่าทำเลยเดี๋ยวพ่อกลับบ้านแล้วรู้จะแย่ อวี๋ก็พูดว่าทำไม เขารู้เรื่องแล้วจะทำอะไร ฆ่าข้าเหรอ กับตอนส่งลูกลงเรือไม่ยอมไปหาผัวด้วยกัน ไม่มีเขาอยู่แล้วข้าจะทำอะไรไม่ได้เลยหรือ
ทั้งนี้กูว่าแม่ไม่ได้อยู่สถานะเหยื่อ เป็นabuserกับคนในครอบครัวด้วยซ้ำ พ่อเจียงไม่ได้ทำไรเลยก็จริง แต่แม่ทำกับจิตใจของคนทั้งบ้านแน่ๆ ถึงเจียงเฉิงจะน้อยใจพ่อแต่มันก็มีช่วงเวลาที่เขากินข้าวกันดีๆสี่คนได้ แต่พออวี๋เข้าฉากบ้านแตกทันที
ถ้าเจียงเฉิงมีพ่อแม่แบบนี้ในโลกปจป กูว่าน้องคงเกลียดทั้งสองคนอะ แต่โลกโบราณ ลูก”มีหน้าที่”ต้องรักพ่อแม่ต้องทำให้พ่อแม่ภูมิใจ เลยทำให้น้องมองความรู้สึกตัวเองเป็นรักไปทุกครั้งแม้จะโดนกระทำแค่ไหน
>>502 กูคิดเหมือนมึง เวลามีถกกันเรื่องความพินาศบ้านเจียง ถึงจะเป็นที่ชัดเจนว่าพ่อแม่เหี้ยทั้งคู่ แต่กูก็จะไบแอสแม่มากกว่าหน่อยนึงอ่ะ เพราะรู้สึกเก็ทว่าความหมาบ้าของแม่แกมาจากไหน น่าจะมีเหตุผลอะไรถึงกลายมาเป็นคนแบบนี้ได้ แต่พ่อเนี่ย.....
ที่สำคัญคือกูรู้สึกว่าถ้าพ่อชัดเจน ไม่หนีปัญหา สถานการณ์มันน่าจะไม่วินาศยับเยินเป็นแผลใจตกมาถึงรุ่นลูกแบบนี้อ่ะ
/แต่มันก็มีช่องว่างที่แม่โม่เว้นไว้อีกแหละว่าสองคนนี้เคยคุยกันดีๆรึเปล่า พ่อย้ำกับแม่บ่อยแค่ไหนว่าไม่ได้รักฉางเซ่อส่านเหริน หรืออย่างน้อยสุดคือที่รับเว่ยอิงมาดูแล ไม่ได้เป็นเพราะยังมีเยื่อใยกับเพื่อนอยู่ ก็ต้องเผื่อเครดิตพ่อไว้ตรงนี้ว่าแกอาจจะพยายามคุยแล้วจริงๆแต่แม่ก็หัวแข็งไม่เชื่อจนตีกันเรื่อยไป (แต่ก็ยังเป็นความจริงว่าข่าวลือมันยังคงอยู่อ่ะนะ...)
ที่โม่ง >>503 บอกก็น่าสนใจ กูชอบแนวคิดว่านางมีอีโก้และต้องการชีวิตที่เพอร์เฟกต์เลยผลักดับให้แสดงออกเกรี้ยวกราดเหมือนโดนขัดใจตลอดเวลานะ ฟีลคงแบบนางก็เก่ง เป็นคุณหนูสามสกุลไม่เล็ก ทำไมถึงจะมีชีวิตที่ดีไม่ได้ กูขอแย้งนิดเดียวตรงที่กูก็มองว่าอวี๋เป็นเหยื่อความเมินเฉยของเฟิงเหมียนเหมือนที่เฉิงโดนด้วย แบบที่เพื่อนโม่งบอกแหละว่าสถานะของเมียใหญ่ ถ้าผัวไม่รักก็จบ ถ้าไม่แข็ง ไม่แสดงอำนาจแล้วสถานะในบ้านของนางจะเป็นยังไง เผลอๆส่งผลไปถึงสิทธิ์สืบทอดตามสายเลือดของจฉด้วย
มุมมองกูเลยคิดว่า ม๊าabuserมั้ย ใช่ ม๊าเป็น และมันแย่มาก ม๊าทำร้ายคนรอบตัวหนักมากจริงๆ แต่ในอีกแง่นึงม๊าก็เป็นเหยื่อจากความเมินเฉยของสามีด้วยอ่ะ (ไม่ได้บอกว่าม๊าเป็นเหยื่อแล้วเลยมีสิทธิ์ไปทำคนอื่นต่อนะ แต่มันเหมือนเป็นผลกระทบตามๆกันมาจนอีรุงตุงนังไปหมดอ่ะ)
คุยเรื่องสถานะเมียหลวงแล้วกูนึกถึงจินฟูเหริน กูจำไม่ได้แล้วว่าอ่านจากตรงไหน มองมันเป็นเฮดแคนอนอีกอันไปก่อนแล้วกันนะ แต่เขายกฉากที่อาเหยาปีนบันไดขึ้นไปหาและแนะนำตัวกับจินกวงซ่านเป็นครั้งแรก ว่าที่ท่าทีจกซ.เหยียดหยามไม่ยอมรับทันทีอาจเป็นเพราะตรงนั้นมีจินฟูเหรินอยู่ด้วย
ฟีลแบบจินฟูเหรินยอมให้สามีไปเอากับใครนอกบ้านก็ไป แต่ถ้ามีเด็กเป็นทายาทหลุดรอดมาจะเป็นอีกเรื่องทันที สถานะจื่อเซวียนจะสั่นคลอนไม่ได้ แล้วนางก็คงบีบสามีเรื่องนี้อยู่ ลุงกวงซ่านเลยรีแอคชั่นแรงขนาดถีบอาเหยาตกบันไดแบบนั้น
/ย้ำอีกที มองเป็นแค่เฮดแคนอนไปก่อนนะ ความจริงลุงกวงซ่านก็อาจจะเป็นแค่ลุงหัวจวยไม่ยอมเสียหน้าต่อหน้าแขกในงานวันเกิดลูกชายเฉยๆ แต่กูว่าเรื่องอำนาจเมียใหญ่ในบ้านที่มันดูคล้ายกันของเพื่อนสาวสองคนนี้ดูน่าสนใจดี
>>505 ช่าย กูรู้สึกนางมีอีโก้ของนาง ถ้าไม่นับเรื่องครอบครัวก็ถือว่าอวี๋เป็นคนประสบความสำเร็จคนหนึ่งอะ ตระกูลดี ลูกคุณหนู อาวุธดัง มีฉายาเซียน มาเจอเจียงเฟิงเหมียนที่ไม่ชอบนางคงรู้สึกเสียศักดิ์ศรี อยากมอบเพลงให้ม๊าฟังว่าถ้าเขาจะรักยืนเฉยๆเขาก็รัก~ ส่วนความเมินเฉยของสามี พูดอย่างนี้อาจจะใจร้าย แต่มึงคาดหวังให้คนโดนบังคับแต่งทำตัวเหมือนสามีที่รักกันมากไม่ได้หรอก แต่คือม๊าคาดหวังไงแล้วก็ผิดหวัง จากนั้นก็เฮโลพังยับบ้านเจียง ถ้าจะสาวตัวผิดต้องย้อนไปยุคปู่ย่าตายายที่บังคับแต่งอีก ยาว55555555 คือคสพไม่ได้เริ่มจากศูนย์แต่เริ่มจากติดลบ เพราะฝั่งบ้านแม่ไปบังคับให้พ่อแต่งก่อน แต่วิธีรับมือของพ่อก็แย่ไม่ได้ดีอะไร เหมือนพ่อปลงตกจากฉางเซ่อเลยมาแต่งกับม๊า ทำเหมือนม๊าเป็นตัวสำรอง คนเย่อหยิ่งอย่างม๊าก็ต้องเกลียดดิ อิรุงตุงหนังจริง ด้วยอะไรหลายๆอย่าง
อวี๋ในนิยายออกมาไม่เยอะ แถมออกมาทีไม่ด่าลูกแซะผัว ก็มาต้อนสร้างวีรกรรมฟาดๆที่คนดันตีความไปว่ารักเว่ยอิงเฉย กูงงฉากไม่ตัดแขนแล้วจับมัดลงเรือคู่ที่คนส่วนใหญ่ตีความไปว่านางรักเว่ยอิงแหละแค่ซึนปากเสียไปหน่อย คือมึงอีฉากไม่ตัดแขนเว่ยอะมันมองก็มองได้อีกแบบหนึ่งนะจากนิสัยอวี๋ ด้วยอีโก้นางกับความไม่ยอมลงของนางต่อให้ใหญ่มาจากไหนถ้าจะมากดหัวนางในที่ของนาง นางคงไม่ยอมลงแหละ กูมองฉากนั้นจริงๆถ้าจำเป็นอวี๋ก็ไม่ลังเลจะตัดแขนเว่ยแหละแต่บังเอิญอิเมียเวินเฉาดันกร้านไปทั่วยกตนข่มท่าน บอกจะเอาตระกูลเจียงเป็นหอสังเกต เราคงได้คุยกันบ่อย บลาๆ คือมึงด้วยนิสัยอวี๋อะที่เป็นคนอีโก้สูงอะ ต่อให้คิดถึงผลประโยชน์ของตระกูลเป็นแต่ถ้าหยามนางในถิ่นนางก็ไม่ยอมเด้อ อีกอย่างคือจับมัดโยนขึ้นเรือกูมองว่าอวี๋รู้ว่าเว๋ยมันเก่งแทนทีจะอยู่ตายตรงนี้สู้จับยัดลงเรือไปให้ไปปกป้องลูกชายตัวเองดีกว่า นางถึงได้ย้ำนักย้ำหนาไง ว่าเออทั้งหมดนี้เป็นความผิดของมึงถึงตายมึงต้องปกป้องลูกกูให้ได้ นางอยู่กับเว่ยมานานนางจะไม่รู้เลยหรอว่าเว่ยมันเป็นคนยังไงต้องพูดแบบไหนเว่ยถึงจะยอม ถ้าพูดแบบนี้ต่อให้ถึงตายเว่ยก็ปกป้องลูกนางแน่ๆล่ะ กูเลยวิเคราะห์ว่าฉากนั้นมันไม่ใช่ฉากที่แค่ซึนปากเสียใส่ แต่มันเป็นการด่าหลอกใช้ความรู้ผิดด้วยละ
จริงๆกูเซ็งพอกันแหละทั้งคนพ่อคนแม่ทำปัญหาบ้านแตก แต่เห็นคนชอบไบแอสแม่อวี๋เยอะ กูเลยยิ่งเซ็งอยากจะบอกว่า ไม่จ้า ดูนิสัยนางด้วยแค่จับมัดโยนคงเรือแล้วด่าส่งคือห่วงมันตีความได้ 2 ความหมายนาจา อย่ามองแต่ในแง่นั้นมองแง่อื่นบ้าง ถึงรอดคู่แต่ก็เป็น toxic ความสัมพันธ์ไปยาวๆนาจา
แต่จริงๆในปรมจ.นอกจากแนววายยุทธภพ อีกมุมก็เหมือนนิยายสะท้องสังคมเด็กบ้านแตกเลยนะ บ้านมีชู้พ่อมีเมียน้อยเป็นโหล ผู้ปกครองเคร่งกฎต้องตรงห้ามหย่อน บ้านแตกไม่ยอมจับเข่าแก้ปัญหาคุยกันดี พ่อทะเยอทะยานพาทั้งครอบครัวชิบหาย บีบบังคับให้อยู่ในทางตามที่ครอบครัวต้องการโดยไม่สนความชอบความถนัด เนี่ย นิยายรวมเด็กบ้านแตกชัดๆ5555
ถ้าเว่ยอิงมันเป็นลูกเว่ยฉางเจ๋อกับผู้หญิงโนเนมที่ไหนไม่รู้คงไม่มีปัญหาขนาดนี้หรอก ศิษย์คนอื่นหรือแม้กระทั่งเฉิงโดดเรียน ยิงไก่ ขโมยบัว ซนกันชิบหาย แม่กับพ่อไม่เห็นเอามาใส่ใจจนเก็บมาแขวะกัน
กูเห็นด้วยว่าซีนนั้นถ้าเจียวเจียวไม่ปากแจ๋วต่อ แม่คงตัดแขนจริงไปแล้ว... อวี๋นางไม่น่าจะเรียกได้ว่ารักเว่ยอิงอ่ะ จะยังไงก็เป็นหนามแทงใจ จะว่าเอ็นดูในฐานะเด็กคนนึงที่เห็นมาแต่เด็กมั้ยก็พูดได้ไม่เต็มปาก แต่ถามว่าจงเกลียดจงชังอยากให้ตายตกตามกันไปไหม ก็มีเคสให้ยกมาพูดแก้ต่างได้แล้วดูเค้าเข้ากว่าเรื่องไม่ตัดแขนกับโยนลงเรือ
ถ้าจะยกเรื่องแม่อวี๋ไม่ได้เกลียดเว่ยอิงขนาดนั้น ซีนใช้แส้ฟาดจะดูเข้าเค้ากว่ามั้ง แบบจื่อเตี้ยนนี่ถ้าฟาดจริงๆไม่ป้องกันก็น่าจะปางตายได้เลยนะ แต่อย่างที่เจียวเจียวบอกว่าฟาดเท่านี้ปล่อยไว้รักษาก็หาย แต่ก็แย้งได้อีกนั่นแหละว่าที่แม่แกไม่ฟาดสุดแรงแต่แรกเพราะไม่ได้อยากจะยอมรับคำสั่งเจียวเจียว
ซีนน้อยดีเทลน้อล เลยมีความเป็นไปได้ล้านแปด คุยกันวนไปทุกปี
ประมุขรุ่นสองในเรื่องนี้แม่งรวมเด็กบ้านแตกของจริง ไลน์เรื่องหลักเป็นความรักยุทธภพสืบสวนดราม่า ไลน์รองเป็นนิยายสะท้อนปัญหาครอบครัวและสังคม 5555555555
อวี๋ตัดแขนชัวร์ถ้าเจียวเจียวเงียบรอ มองจากมุมนั้นคือทำเพื่อตระกูลด้วย เพราะคิดว่าตระกูลเวินมาหาเรื่องแค่เว่ยอิง นางไม่ได้รักน้องหรอก เอาจริงนางอยากให้น้องกับเจียงเฉิงไม่สนิทกันด้วย แต่คนมันจะสนิทอ่ะเนาะ555555555 มีซีนแซะเว่ยอิงเจ้าไม่อยากหาความก้าวหน้าก็อย่าลากเจียงเฉิงไปด้วยได้หรือไม่ พี่เว่ยตอบข้าไม่ก้าวหน้าเหรอ? ข้าเนี่ยก้าวหน้าสุดแล้ว ด่ามาเถียงกลับไม่โกง อวี๋ร้ายก็ร้ายตรงคำพูดอะ ด้านร่างกายนอกจากจื่นเตียนครั้งนั้นแล้วนางไม่เคยฟาดน้องหนักๆเลย เป็นเหตุให้น้องไม่เคยโดนฟาดก้นจนพี่วั่งมา— แต่คิดว่าเพราะมีพ่อเจียงกับศิษย์พี่อยู่ด้วยแหละเลยไม่ทำ นี่ก็อาจจะเป็นหนึ่งในสาเหตุที่พ่อกับพี่สาวโอ๋เว่ยอิงมาก จากสายตาสองคนนี้เจียงเฉิงไม่ได้โดนแม่เกลียดแต่เว่ยอิงโดนเลยต้องโอ๋น้อง พอดีกับเว่ยอิงขี้อ้อนด้วยเลยไปกันใหญ่
>>508 เห็นด้วยว่าคำพูดสุดท้ายของอวี๋สร้างความtoxicที่แก้ไม่หายของพี่น้องคู่นี้เพราะคนพูดตายแล้วแต่คำพูดยังอยู่ ถ้าเปลี่ยนเป็นคำว่า ช่วยกันเอาตระกูลกลับมาให้ได้ ปกป้องพี่สาวให้ดี คสพของสองคนนี้คงไม่ลงเหวขนาดนั้นอะ แต่อวี๋พยายามบีบให้เว่ยอิงเป็นคนผิด แม้ปากจะบอกว่าอย่างไรตระกูลเวินก็บุก สภาพจิตใจเจียงเฉิงตอนนั้นยิ่งแย่อยู่เลยเก็บมาคิดจริงจัง ช่วงเล่มสี่ฉากเฉลยจินตันที่อธิบายว่าเจียงเฉิงไม่ได้โกรธแค่เว่ยอิงแต่โกรธเวินหนิงหลานจ้านด้วย มันชัดเลยว่าฮีไม่ทิ้งคำพูดแม่ไป แต่กูก็เข้าใจที่น้องจะไม่มูฟออน ก็บ้านน้องอะ คนพูดก็แม่แท้ๆ กลับกันเว่ยอิงที่ลืมเรื่องไม่ดีง่ายๆนี่น่าตกใจกว่า พี่น้องกันแต่สกิลมูฟออนต่างกันราวฟ้ากับเหว
>>512 พี่เว่ยแม่ง55555555555555555555 อดคิดไม่ได้ว่าถ้าสถานการณ์ในบ้านมันไม่มาคุแบบนี้ แม่อวี๋กับพี่แกน่าจะเป็นไม่เบื่อไม้เมากันดี แบบป้าขี้โมโหกะเด็กปากแจ๋ว ตีกันทุกวันแต่ก็เกือบๆจะรักกันงี้ Y_Y ขอกูดมกาวแห่งความสุขหน่อย บ้านเจียงในโลกคู่ขนานที่ทุกคนไปพบจิตแพทย์....
กูอยากเขกหัวพี่แกตอนถามเจียงเฉิงว่ายังโกรธแค้นเวินหนิงอยู่อีกหรอ... พี่มึ๊งงงงงงง แต่มาคิดอีกที ไอ้การลืมๆปล่อยวางง่ายๆนี่ ถ้าไม่นับว่าน่าจะวิญญาณเป็นผงไปแล้วรอบนึงเลยเบลอหน่อยๆ มันเป็น coping mechanism ของพี่แกด้วยป่ะวะ แกชอบยิ้มหัวเราะกลบเกลื่อนแต่มีพาร์ทชีวิตบัดซบทั้งตอนเด็กและก่อนตาย ถ้าไม่ดีลีทเรื่องร้ายๆออกไปบ้าง ก็เป็นอีกคนที่น่าจะสติแตกไปแล้ว
น่าคิดต่อเหมือนกันว่าแกปล่อยปลงทุกอย่างจริงๆหรือแค่ฝังกลบไว้รอวันดีคืนดีเท้าเผลอไปเหยียบเลือดสาดใหม่ในอนาคต...
>>513 ;-; แงงงงง น่าจะใช่ พี่แกยิ้มกลบเกลื่อนความทุกข์แหละ ไม่ว่าจะเกิดอะไรก็ยิ้มได้เป็นซิกเนเจอร์ของพี่เว่ยไปละ แต่กูว่าในยุทธภพใครควรมีนิสัยแบบนี้สุดก็คือพี่อะ ไม่งั้นถ้าพี่เทิร์นดาร์กจริงจังโลกปรมจจะชิบหายกันหมด แค่เทิร์นนิดๆหน่อยๆยังฟาดไปสามพันห้าพันคน พี่เอาจริงไม่ตายหมดเหรอ.. แผนอาเหยาถ้าเว้ากันซื่อๆก็ผ่านมาได้เพราะพี่เป็นคนแบบนี้ด้วยอะ ตอนตายก็ตายแบบทำลายตราพยัคฆ์ไปครึ่งหนึ่ง พวกยุทธภพยังว่ารู้จักทำความดีก่อนตายเลย5555555555
ไหน ขอกูลองกาวแก้ตัวให้จำเลยเจียงเฟิงเหมียนประเด็นข่าวลือหน่อยซิ
ไอข่าวลือรักๆใคร่ๆเนี่ย มันมีมาตั้งแต่สมัยแกยังละอ่อน แล้วเวลานั้นเจียงเฟิงเหมียนรู้จักกับอวี๋จื่อเยวียนก็จริงแต่ไม่ได้เป็นคู่หมั้นคู่หมายกันอย่างรุ่นลูก แกเป็นโสด แกใช้ชีวิตอยู่เฉยๆจนวันนึงออกไปล่าภูติผี(คงไม่ได้ไปคนเดียว)แล้วป๊ะกับแม่เว่ยอิง พอคุยกันแล้วดันคลิก ทัศนคติตรงกันเลยเป็นเพื่อนกัน
หลังจากนั้นก็ออกล่าด้วยกันไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้น(ซึ่งก็ไม่น่าไปกันแค่สองคนอีก)พอคนอื่นเห็นอยู่ด้วยกันบ่อยๆดูพูดคุยกันสนิทสนม(แม่เว่ยอิงแรกๆคงไม่ค่อยถูกกับเว่ยฉางเจ๋อ)คนเลยเอาไปเม้าโมเมกันเองว่าเจียงเฟิงเหมียนกับแม่เว่ยอิงปิ๊งกัน ซึ่งพอคิดถึงทัศนคติของสองคนนี้ก็มีความเป็นไปได้สูงว่าทั้งคู่คงคิดเหมือนกับเว่ยอิงคือ❝ใครจะพูดยังไงก็พูดไปแต่พวกกูบริสุทธิ์ใจกันซะอย่าง”เลยไม่แก้ตัวกับใครทังนั้น แล้วก็เป็นอย่างงั้นกันไปเรื่อยๆปล่อยเลยตามเลยชาวบ้านก็ลือไปเรื่อยๆ
จนวันนึงตระกูลอวี๋มาเสนอการแต่งงานกับพ่อของเจียงเฟิงเหมียน พ่อของเจียงเฟิงเหมียนดันเห็นดีเห็นงามในขณะที่ตัวเจียงเฟิงเหมียนไม่อยากแต่งงานกับอวี๋จื่อเยวียนแต่ไม่ว่าจะพยายามปฏิเสธยังไง ตระกูลอวี๋ก็พยายามบีบต้อนให้ยอมรับการแต่งงานให้ได้ สุดท้ายพอแต่งงานกันข่าวลือมันก็ไปไกลแล้ว เลยทำอะไรไม่ได้มากนอกจากพูดกับเมียว่ามันไม่จริง ไม่ได้ชอบกันแบบนั้น(มั้ง)แค่เป็นเพื่อนกันเฉยๆแถมจะไปพูดกับชาวบ้านหรือคนอื่นเอาป่านนั้นมันก็ดูเหมือนแก้ตัวไปหมดแล้ว
//กูว่าส่วนใหญ่เข้าข้างแม่กันทั้งนั้นแหละ เพราะเห็นมุมมองแม่ชัดกว่า ในขณะที่พ่อไม่ค่อยพูดอะไร บทน้อยกว่า
คือที่กุเทไปทางม๊ามากกว่าตรงไม่ใช่ว่าเตี่ยทำอะไรไม่ได้อ่ะมึง 555555 อย่างน้อยออกตัวให้คนในครอบครัวเห็นชัดเจนหน่อยก็ดี ไม่ก็การวางตัวเรื่องเว่ยอิงงี้ ไม่ใช่ทำให้ข่าวลือแม่งโหมกว่าเก่าอีกไอ้ห่า
แต่กุก็เก็ทฝั่งเตี่ยนะ ฟีลแบบให้แก้ตัวทุกรอบมันก็เหนื่อยแต่ม๊าแม่งก็จิกเปียเรื่องนี้ตลอดเลยจบลงที่การรำคาญ กุบอกปัดแทนแม่งละกัน คือป๊าออกแนวนิ่งๆ มีอะไรก็เมินๆ ส่วนม๊าแนวไม่ยอมคน พออีสองคนนี้มาตีกันมันเลยเป็นแนวคนนึงประท้วงเงียบอีกคนกุก็ใส่เต็มเลย
เอาจริงถ้าได้รู้เรื่องฝั่งพ่อมากกว่านี้ก็คงดี กูเองก็ไม่อยากเกลียดเตี่ยแก แต่เป็นคนนึงในเรื่องที่กูนึกถึงทีไรแล้วปวดใจทุกทีT_T
ไม่ได้อยากจะพูดเหมือนผลักภาระไปที่แกคนเดียวด้วย รู้แหละว่านิสัยแม่อวี๋ก็รับมือยากชิบหายไม่มีใครอยากเป็นสนามอารมณ์หรอก แต่ก็คิดแบบ >>516 อ่ะว่าถ้าจะมีคนที่หยุดเรื่องนี้ได้ คนนั้นคือเตี่ย แล้วแอร์ไทม์น้อยนิดที่เตี่ยโชว์ตัวออกมาก็ไม่ได้ทำให้เห็นอะไรตรงนั้นเท่าไหร่ จะแก้ต่างให้แกก็ขัดใจ 5555555
สำหรับกูที่น่าด่าที่สุดไม่ใช่พ่อเจียงหรือแม่อวี๋แต่เป็นพวกขี้นินทามากกว่า เพราะอวี๋เริ่มไม่มั่นใจในสถานะตัวเองก็เพราะข่าวลือพ่อกับฉางเซ่อ ลามมาจนถึงตอนรับเลี้ยงเว่ยอิงที่เป็นลูกเพื่อนสนิท ซึ่งมันก็ปกติที่จะทำเพื่อเพื่อนปะ สมัยนี้เรียกพ่อทูลหัวแม่ทูลหัว แต่ชาวยุทธนินทาว่ารับเพราะเป็นลูกชู้ ปากคนจะห้ามยังไงก็ห้ามไม่ได้หมดหรอก ถ้ามองในมุมเตี่ยที่ตัวเองบริสุทธิ์แต่เมียไม่เชื่อก็น่าน้อยใจนะ แกคนทรงโดนด่าไม่แก้ตัวเพราะถือว่าตัวเองไม่ได้ทำจริงด้วย แต่การกระทำชัดเจนเพราะไม่ได้รับเว่ยอิงเข้าตระกูล ถ้ารักมากและเป็นลูกจริง นิสัยเตี่ยยังไงก็ต้องเอาเข้าผังตระกูลให้ใช้ชื่อเจียง แต่ไม่ทำเพราะไม่ใช่ไง
เรื่องข่าวลือทำยังไงก็หยุดไม่ได้เหมือนที่เว่ยอิงโดน แต่พ่อสามารถให้ความรักกับลูกมากกว่านี้ได้ ไม่ใช่เพราะลูกไม่เหมือนตัวเอง เหมือนแม่ที่เข้ากับตัวเองไม่ได้เลยไม่สนใจ หรืออย่างน้อยก็ควรห้ามแม่ตอนด่าลูก ซึ่งถ้าจำไม่ผิดก็มีซีนห้ามนะ แต่ห้ามแล้วก็ให้พูดต่อจนจบ..
กูไม่ชอบทั้งคู่เหมือนพ่อแม่มีปัญหากันเองแล้วมากดดันลูกทั้งที่ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่เด็กเลย โดยเฉพาะกับเจียงเฉิงคือน้องไม่ได้เกี่ยวเหี้ยไรกับรักสามเศร้าของพ่อแม่เลยแต่ต้องทนแบกรับทุกอย่าง ถูกคนนินทาว่าพ่อแม่ไม่รัก โดนพ่อเมิน แม่กดดันนั้น พอเห็นเว่ยถึงสนิทแต่มันก็เหมือนหนามตำใจอยู่เหมือนกันแหละว่าตัวเองเป็นว่าที่ประมุขแต่ดันสูงพี่ชายบุญธรรมไม่ได้ เลยมีอาเจ้ที่เหมือนแม่แทนแม่จริงๆเป็นเหมือนแสงสว่างความอบอุ่นเดี๋ยว พออาเจ้ตายไปเลยเหมือนขาดที่พึ่งยิ่งดันไปม่องเพราะที่เว่ยความสัมพันธ์ที่เดิมมัน toxic อยู่แล้วที่นี้เลยยิ่งแก้ไม่หาย สุดท้ายเลยจบแบบพังทั้งคู่ทั้งพี่ทั้งน้อง
อีกอย่างคือกูไม่ได้จะมาดีเฟ้นให้ตัวพ่อนะเพราะตัวนางเองจริงๆบทก็น้อยแถมคาร์ไม่ชัดเท่าแม่ที่มีอะไรก็พูดตรงๆออกมา คนอ่านส่วนใหญ่เลยเอียงไปทางแม่มากกว่าด้วยแหละ แต่กูมองว่าถ้ามุมคนสมัยก่อนมันคือเรื่องปกติของคู่จับคลุมถุงชนเลยนะ คืออิพ่ออะมันก็ผช.ปกติของสมัยนั้นแหละ เฉยๆนิ่งๆทำหน้าที่ของตัวเอง+เม้นบนว่าคือมองว่าเว่ยถูกเมียตัวเองเกลียดเลยโอ๋เป็นพิเศษ ส่วนแม่ตีความอีกแง่จากนิสัยนางส่วนหนึ่งเหมือนโดนดูถูกด้วยแหละ ว่าผัวไม่รัก พออีโก้สูงเลยไม่ยอมกลายเป็นเรื่องบ้านแตกไป ลองเว่ยมันเป็นลูกผญ.คนอื่นสิ reaction นางคงต่างจากนี้มากโข มันคงเป็นฟิลแบบเห็นเด็กคนนี้แล้วเหม็นขี้หน้า ไม่ได้รักหรือเอ็นดูแต่ก็ไม่ได้เกลียดจนอยากฆ่าให้ตาย แค่มองแล้วเหมือนเป็นรอยด่างพล่อยในชีวิตคู่ของตัวเองเลยรู้สึกขัดหูขัดตา
อย่างที่บอกว่าคสพ.ของเว่ยกับเฉิงที่มันบานปลายขนาดนี้มันส่วนหนึ่งมันมาจากคำพูดสุดท้ายของอวี๋ด้วยล่ะ กูมองว่าที่เฉิงมันมูฟออนยากกว่าเว่ยเพราะคำพูดสุดท้ายของแม่แท้ๆนั้นแหละ
อ้ากกกก เพราะเรื่องที่ดิสคัสกันวันนี้กูเลยไปเปิดเล่มห้าอีกรอบ เฉิงยังโทษเว่ยเรื่องพ่อแม่ตาย พี่สาวตายอยู่จริงด้วย อ้ากๆๆๆๆๆๆ กูนึกว่าเคลียร์กันเรื่องจินตันแล้วเคลียร์เรื่องนี้ด้วย อ้ากๆๆๆ สงสารเว่ย สงสารเฉิงด้วย ทำไมไม่มีใครไปพูดเรียกสติหน่อยว่ามันไม่ใช่ความผิดใครทั้งนั้น อ้ากๆๆๆๆ
>>522 ในวัดกวนอิมใช่มะเพื่อน สภาพแต่ละคนในนั้นแม่งไม่มีใครน่าจะรู้เรื่องและมีสติพอช่วยปรามได้เลย ฮ่าๆๆๆๆๆฮือๆๆๆๆๆๆT___T ปลอบใจมึงด้วยมุมมองกูที่คิดว่าเฉิงน่าจะทำใจเรื่องสาเหตุที่บ้านโดนบุกได้บ้างตั้งแต่ช่วงสงครามยังไม่จบดีแล้วอ่ะ ไม่งั้นไม่แคร์ไม่ตามหาเว่ยอิงขนาดนี้ ที่lash outตอนหนีตายกันมาใหม่ๆนั่นก็ดูเป็น5stages of grief มากกว่า(ซึ่งพอพูดออกมาก็ทำให้เป็นปมในใจเว่ยอิงไปเพิ่มทันที....) สำหรับกูกูเลยคิดว่าเรื่องพ่อแม่+บ้าน ในมุมเฉิงมันไม่น่าจะติดใจตั้งนานแล้ว
แต่พอพี่สาวพี่เขยตายคราวนี้ต่อให้ไม่ได้ตั้งใจแต่ก็เกี่ยวพันกับเว่ยอิงเต็มๆ อารมณ์เลยเหมือนเวลาโมโหแล้วลากเรื่องเก่าๆกลับมาด่าด้วยทั้งที่จริงๆประเด็นเก่านั่นรู้เรื่องแล้ว ทำใจได้แล้ว ทีนี้กลายเป็นพูดรวมไปหมดทั้งเรื่องพ่อแม่ พี่สาวพี่เขย บ้าน
กูไม่แน่ใจว่ามุมมองเรื่องการตายของจื่อเซวียนกับเยี่ยนหลีในใจเจียงเฉิงตอนปัจจุบันเป็นยังไงแล้วว่ะ แต่กูยังมองว่าที่เฉิงพูดออกมาซีนในวัดนั่นน้องมันพูดเพื่อนำไปสู่คำถามที่ว่า นี่ใช่มั้ยที่เว่ยอิงรู้สึกติดค้าง นี่ใช่มั้ยสาเหตุที่ทำให้เว่ยอิงยกจินตันให้ เพราะเว่ยอิงจะไถ่โทษที่รู้สึกว่าตัวเองทำให้บ้านโดนทำลาย พ่อแม่โดนฆ่าใช่มั้ย เพราะรู้สึกผิดเรื่องทั้งหมดนี่ใช่มั้ยพี่เลยไม่กลับบ้านมาอยู่ด้วยกันทั้งๆที่เคยสัญญาไว้ ออกแนวตัดพ้อไปด้วยอ่ะ
(.......และกูก็คิดว่าเว่ยอิงไม่เก็ทT______T ซึ่งก็ไม่แปลกเพราะน้องแม่งก็ไม่ได้พูดตรงๆ ส่วนพี่ก็มัวแต่รู้สึกผิดแถมโดนจี้ปมแบบไม่ได้ตั้งใจ ฮ่าฮ่าฮ่าT________T)
>>523 ใช่แล้วเพื่อน อ้ากๆๆๆ กูโล่งใจฉากขอโทษ พลิกไปอีกหน้าเฉิงยกเรื่องพ่อแม่พี่ตายมา กระอักเลือดเลยกู ถ้าจบที่ขอโทษจะสวยมาก โอ้โห นี่กูนึกว่าเค้าเคลียร์กันมาตลอดสองปีเลยสินะ กูนึกว่าเค้าโอเคกันแล้วแค่ต้องใช้เวลามาตลอด สรุปว่ายังคาราคาซังเหรอ เหี้ยเอ้ย โอ้ยยยยย ทำไมมันเหี้ยขนาดนี้ คือกูเข้าใจว่าเค้าเคลียร์กันแต่ยังทำใจให้กลับเป็นเหมือนเดิมไม่ได้เฉยๆ สรุปก็ยังไม่เครียร์ แต่เว่ยอิงเลือกมูฟออนไม่สนอดีตเฉยๆ เยดแม่ ปากอ่ะเฉิงงงง ปากกกกก กูเสียใจมากTT ไม่น่าเลยยยย
>>524 กอดปลอบมึงในฐานะเมนวีรบุรุษคู่ที่เจ็บช้ำเหมือนกัน ฮือๆๆๆๆๆๆๆ แผลมันยังใหม่อยู่ แต่กูว่าเฉิงก็คงรู้ตั้งนานแล้วแหละว่าทำอะไรไม่ได้แล้ว ยกเรื่องคนตายไปแล้วมาหาเรื่องกันต่อก็ไม่ได้อะไร รู้แล้วด้วยว่าคำพูดตอนโกรธมันทำให้เว่ยก็อิงเจ็บและยอมสละอะไรไปบ้าง ลากพี่กลับบ้านไปสภาพนี้ก็อึดอัดทรมานเขาเปล่าๆ แยกย้ายกันไปทำแผลก่อน สักวันเขาจะได้โคจรมาเจอกันแล้วคุยกันดีๆอีกมึง กูเชื่อมั่น เชื่อมั่นไปด้วยกัน TTTTTTT
>>515 มองกลางๆหน่อยก็ไม่แปลกเลยที่ไม่ได้แก้ข่าวลือตั้งแต่เนิ่นๆ คือมึงสนิทกับเพื่อนต่างเพศคนนึงแต่คนอื่นดันมาพูดกันไปเองซะงั้นว่าพวกมึงเป็นแฟนกัน ชีวิตจริงบางคนอาจไม่ใส่ใจตามแก้เลยมั้ง อาจจะบอกคนรู้จักให้รู้ไว้ส่วนพวกไม่รู้จักแต่ขี้เสือกก็ปล่อยๆมันไป
ยิ่งถ้าเพื่อนต่างเพศคนนั้น มันไม่ได้ชอบมึงแต่มันมาตามเทียวไล้เทียวขื่อเพื่อนสนิทมึงอีกคน(พ่อเว่ย) ณ เวลานั้นไอข่าวลือนี่อาจเป็นเรื่องตลกในกลุ่มเพื่อนเลยก็ได้ พ่อเจียงคงคิดไม่ถึงว่ามันจะกลายเป็นปัญหาระยะยาวของชีวิตคู่ตัวเองทีหลัง+คาดไม่ถึงด้วยว่าคนที่มาเป็นคู่ชีวิตในอนาคตคือแม่อวี๋ ผู้หญิงที่ตัวเองไม่ค่อยชอบนิสัยตอนเด็กคนนั้น 5555 (ส่วนเปลี่ยนมาชอบทีหลังรึป่าวก็แล้วแต่จิตศรัทธาของคนอ่านแต่ล่ะคนอ่านะ 5555555)
ปัญหานี้ต้องแก้ด้วยความรักความเข้าใจแต่มันเริ่มจากติดลบอย่างที่โม่งบนบอก แล้วตอนเพิ่งแต่งกันมันชัดมากว่าพ่อเจียงไม่ชอบแม่อวี๋เลย แม่อวี๋ก็คงรู้และสัมผัสได้แหละเลยเป็นปมฝังใจยาวๆ
ปล.1ทั้งนี้ไม่รู้แม่โม่เคยพูดให้เคลียร์ชัดๆยังว่าพ่อเจียงไม่ไดชอบแม่เว่ยแง่นั้นอย่างที่ถูกลือจริงๆ
ปล.2กูก็คิดว่าแม่อวี๋ชอบพ่อเจียงตั้งแต่ก่อนแต่งงาน ประมาณเดจาวูซ้ำรอยลูกสาว
ฝืนใจแต่งแต่มีลูกคนแรกก่อนคู่ฉางเซ่อ-เว่ยฉางเจ๋ออีกนะ55
ถ้าเซ็ตติ้งปรมจ.มันเป็นจีนโบราณ ความสัมพันธ์จับคลุมถุงชนมันก็แนวนี้ๆอยู่แล้วปะวะ จำพวกพ่อแม่จับดองกันแต่เด็กแล้วปฏิเสธผู้ใหญ่ไม่ได้อะ ยิ่งมาเจอเห็นรุ่นซือเจี่ยยิ่งชัดเลยไม่ใช่เหรอ ขนาดฝ่ายชายไม่ชอบฝ่ายหญิงออกนอกหน้าขนาดนั้นยังไม่ได้ถอนหมั้นง่ายๆจนเกินเหตุต่อยกับพี่เว่ยเลยถึงค่อยมาถอนกันจริงๆจังๆ กูว่าสมัยก่อนจีนโบมันไม่ได้มีความคิดเรื่องแต่งงานเฉพาะเรื่องรักๆใคร่ๆอย่างเดียวหรอกยิ่งพวกตระกูลใหญ่นะแต่งงานเพราะผลประโยชน์ล้วนๆไม่มีความรักยังมีเลย ต้องฐานะเหมาะสมกัน แต่งแล้วร่วมกันตระกูลจะได้ยิ่งใหญ่ขึ้น ถึงเวลามีลูกฝ่ายพ่อหรอแม่จะได้ไม่โดนดูถูกว่าเกิดมาจากทาสหรือตระกูลชั้นรองกว่า เรื่องความรักคือเอาไว้ท้ายสุดเลยมั้ง5555 คงแนวแต่งกันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง หรืออย่างบ้างบ้านที่อยู่ยังไงก็ไม่รักกันมันจะเป็นฟิลน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลองต่างคนต่างอยู่ ฝ่ายภรรยาก็กอดตำแหน่งเธอต่อไป ส่วนสามีอิงตามจีนโบราณคือถ้าตระกูลใหญ่กว่าหรือใหญ่เท่ากันคือมีเมียน้อยอนุได้ แต่ต้องให้เกียรติตำแหน่งเมียหลวง
บ้านเจียงที่มันเลยแตกเพราะฝ่ายหญิงดันไปแอบรักฝ่ายชายแต่ฝ่ายชายดันเหมือนไม่รักตอบ+นิสัยนางก็ลูกคุณหนูตระกูลใหญ่อะจะไม่ยอมก็ไม่แปลก คือกูเข้าใจนะถ้าจะเข้าข้างแม่อวี้แต่มันต้องดูค่านิยมยุคนั้นด้วยวะ
พ่อน่าจะชอบแม่เว่ยจริงจังนะ จำได้ว่ามีสัมแม่โม่ทำไมแม่เว่ยไม่เลือกพ่อเจียงแต่เลือกเว่ยฉางเซ่อแล้วแม่โม่ตอบเพราะสองคนนี้รักกัน แปลว่าตอนนั้นมีสิทธิ์เลือกสองคนจริง แถมแต่งปุ๊ปแม่เว่ยพาพ่อหนีไปท่องยุทธภพปั๊ป มองดีๆมันคือสงเคราะห์เพื่อนโดยการไม่อยู่สวีทชีวิตแต่งงานให้เพื่อนที่เคยแอบชอบตัวเองเห็นนั่นแหละ
>>528 มีลูกไว้สืบทอดตระกูลไง ถึงได้มีสองคนเพราะคนแรกเป็นผญ ตระกูลหลานที่มีลูกชายตั้งสองคนน่าสงสัยกว่าอีก การมีลูกชายถือไฟท์บังคับของการคลุมถุงชนสมัยจีนโบราณเลยก็ว่าได้
เว่ยอิงเคยให้นิยามการแต่งงานของคู่นี้ว่าเป็นการแต่งงานที่ไม่เห็นประโยชน์อื่นใดนอกจากเสริมอำนาจตระกูลอ่ะ เหี้ยขนาดนั้นเลย
ศิษย์พี่หญิงโชคดีกว่าแม่หน่อยตรงปรับความเข้าใจกันได้ก่อนแต่ง แต่กูมีความคาใจนิดๆกับคู่ของศิษย์พี่ งงว่าอะไรดลใจให้ศิษย์พี่ชอบคนอย่างนั้นวะ แล้วเป็นฝ่ายชอบก่อนด้วย จากแฟล็ชแบ็คอันน้อยนิดที่มี หนมเข่งเชิดใส่ตั้งแต่เด็กๆเลย ดูไม่มีอะไรให้น่าประทับใจแล้วรักได้เลยว่ะ คู่เตี่ยกะม๊าอย่างน้อยๆพอกาวได้ว่าความสุขุมเจินเทิลแมนของเตี่ยน่าจะทำให้แม่เกิดความประทับใจ
เห็นพวกมึงดิสคัสกันจริงจังแล้วนึกถึงตอนดราม่าปกคู่กับวลีทองที่ว่าความรักคู่หลักไม่ใช่แก่นหลักของเรื่องเลย....
>>533 น่าจะโดนแม่กรอกหูแต่เด็กเรื่องคู่หมั้น+หน้าตาเฮียจินมันหล่อ จนกลายเป็นรักแรกพบมั้ง ผู้หญิงจีนสมัยก่อนที่เป็นลูกคุณหนูเรียบร้อยก็แนวๆศิษย์พี่นั้นแหละ อยู่เหย้าเฝ้าเรือนไม่ได้เจอใครนอกจากศิษย์ในสำนัก แถมตัวเองมีคู่หมั้นแล้วตั้งแต่เด็กน่าจะไม่ได้สนิทสนมกับผู้ชายคนไหนอีกเลย พอเจอแม่กรอกหูเรื่องคู่หมั้นทุกวันว่าดีงั้นดีงี้ ก็คงเชื่อแล้วหลงรักแหละ
>>533 ด้วยนิสัยพี่หญิงกับค่านิยมลูกสาวแต่งออกด้วยมั้ยนะ อารมณ์ว่าเกิดมาแม่ก็บอกว่าเรามีคนที่จะได้แต่งงานด้วยในอนาคตแล้วนะ พี่หญิงก็สตรีตามขนบสมัยนั้นเลย แม่บ้านแม่เรือนใจดีอ่อนหวาน ถูกบอกเล่ามาแต่เด็กก็อาจจะมีฝันหวานเรื่องการแต่งงานที่เหมือนเป็นโกลของผู้หญิงปกติยุคนั้น แรกๆเจอเชิดใส่ก็อาจจะไม่ได้คิดอะไรมากด้วย (ละพี่หญิงอายุมากกว่าด้วยป่ะ ถ้าคะเนว่าจื่อเซวียนน่าจะอายุรุ่นเดียวกับอิงเฉิง อาจได้การ์ดเอ็นดูเด็กเชิดเหมือนมองน้องชายไปอีกหนึ่งใบ)
พี่หญิงกับหนมเข่งเคยอ่านอินเตอร์ว่าพี่หญิงมีความเป็นแม่สูงเพราะดูแลน้องเหมือนแม่มาแต่เด็ก กับหนมเข่งเลยเป็นฟีลเอ็นดู+เป็นคู่หมั้นมานาน และหนมเข่งหน้าตาดีไปไหนใครก็เอ็นดู<<แม่โม่บรรยาย พี่คงฟีลเลี้ยงผัวมั้ง5555555 ละวีรกรรมตอนจีบของหนมเข่งชวนน่าเอ็นดูจริง แต่ลูกจกซหน้าตาแบบนี้ทุกคนเลยว่ะ อาเหยาก็โดนบอกมีหน้าตาผู้ใหญ่เอ็นดู ต้องยอมรับว่าถึงจกซจะเหี้ยแค่ไหนแต่ยีนส์หน้าตาดีนี่ส่งต่ให้ลูกครบถ้วนมาก
>>536 ช่วงนั้นกระแสแรงอ่ะ กูอ่านก็ไม่อะไรมากแต่คำตอบแอดมินมันให้ฟีลมีเรื่องอื่นสำคัญกว่าวั่งเซี่ยน ซึ่งปรมจมันเป็นนิยายรักอ่ะมึงคนเลยหัวร้อนกัน เซเลปปั่นต่อกลายเป็นแท็กแบน.. และปกกลิตเตอร์เหี้ยจริง ใครมันคิด พูดไปก็สงสารบกร จังหวะlcถือว่าเร็วแล้วนะ แต่คงไม่ได้สต็อคแปลไว้และรีบออกเล่มหนึ่งก่อน พอซีนีย์บูมคนถามหาเล่มต่อกันเลยโดนมองว่าออกช้า
แม่โม่เขียนพลอตรองเก่งแต่คู่รักจริงๆก็มีคู่เดียวคือตัวเอก นอกนั้นเป็นคสพเหี้ยไรไม่รู้ผสมความท็อกซิก aka ตัวร้ายเยวี่ยจิ่ว ปรมจเมืองอี้ สวรรค์น้ำดำเทพลม พลอตรองแม่หนักพอๆกับพลอตจริงจนบางคนเมนคสพของพลอตรองกันเต็มตลาด แต่ต้องไม่ลืมว่านิยายของแม่เป็นนิยายรักที่มีตัวเอกรักกันคู่เดียว เรื่องทั้งหมดมันก็วนรอบตัวพี่เว่ยไม่ส่วนใดก็ส่วนหนึ่ง เมืองอี้ยังมีพี่มาเกี่ยวนิดๆหน่อยๆเลย สนพมาตอบว่าความรักตัวเอกไม่ใช่แก่นหลักก็พังดิ ตอบมาตรงๆก็ได้ว่าคอมมิชไปเป็นปกเดี่ยวหมดแต่เดี๋ยวจะให้ปกคู่เล่มพิเศษหรือโปสการ์ดก็ว่าไป ลายกล่องโดนด่าว่าโทนดำเหมือนนิยายโศกนาฏกรรมแต่ก็โศกจริงอะ ฮา จริงๆลายกล่องมันฉากพี่วั่งไปคุ้ยศพเว่ยอิงที่เนินป่าช้าสมกับที่ในทวิตคร่ำครวญเรื่องการรอสิบสามปีของพี่ดีนะ แต่ช่วงนั้นทำไรก็โดนด่า คนประกาศเทเยอะ ปจปบ็อกแรร์ไปเลยทั้งที่ไม่ควรแรร์เพราะเรื่องแมสมาก
ขอวิแคะ เอ้ย วิเคราะห์ว่าเฮียจินน่าจะชอบคนดีที่แปลว่าทำความดี เพราะโตมาในตระกูลงูพิษอย่างจินน่าจะเห็นพวกหน้าไหว้หลังหลอกมาเยอะ ช็อตน้ำแกงฮีโวยใส่พี่หญิงเพราะนึกว่ามาแย่งความดีความชอบความคนอื่นด้วย คำพูดพี่ตอนนั้นก็น่าสะอึกอยู่ รู้สึกจะถามกลับว่า ในสายตาเจ้า ข้าไม่มีดีเลยหรือ เป็นคนชั่วช้าแบบนั้นเลยหรือ แล้วพี่ก็หลบหน้าชายไปเลย ฮีคงรู้สึกแบบว่านี่ข้าเป็นคนผิดมาตลอด มองนางผิดไปมาตลอด กลายเป็นความรู้สึกผิดจนพัฒนาไปเรื่อยๆ บวกกับช่วงแรกที่ไม่ชอบเพราะถูกแม่บังคับเลยไม่สนใจอะไรเลย พอไม่โดนบังคับก็กลายเป็นเปิดใจมองมากขึ้นอะ
กุอยู่ทีมม๊าอวี๋เอ็นดูเว่ยอิง กุว่าม๊ามีเยื่อใยกับอิงบ้างล่ะ
อย่างตอนอิงฟื้น กุว่าม๊าตั้งใจไปเยี่ยมอิง แล้วน่าจะสั่งคนรับใช้ไว้ด้วยว่าถ้าอิงฟื้นเมื่อไรให้ไปตาม ตอนนั้นถึงได้โผล่มาเหมาะเจาะ แต่แย่หน่อยตรงเข้าไปได้ยินพ่อพูดว่าเฉิงไม่เข้าใจคำสอนพอดี ม๊าเลยวีนแตก
กูว่าลึกๆนางก็เอ็นดูแหละ แต่เพราะอีโก้ตัวเอง กับคสพ.กับผัว ครส.ที่มีต่อแม่เว่ยอิงอะไรพวกนี้มัน taint ครส.นาง จนทุกอย่างมัน toxic ไปหมด
>>510 อีพวกขี้เมาท์ในยุทธภพมันไม่น่านินทาเพราะแค่พ่อเคยชอบ/ยังชอบฉางเซ่ออยู่หรอกแต่พวกมันคิกคักนินทากันเพราะอยากให้ร้าวฉาน + พวกมันอิจฉา ฟีลประมาณที่พวกมันนินทาพี่หลีว่าดูจืดชืด ไม่โดดเด่น ไร้ความสามารถแต่ได้แต่งงานกับคุณชายจินอะ พ่อสมัยใสๆก็น่าจะติดแรงค์ท็อปเหมือนกัน ผญรุ่นนั้นคงเหม็นแม่ไม่ต่างจากที่เหม็นลูกสาว
ทางแก้ปัญหาของครอบครัวนี้มีทางเดียวนั่นแหละพ่อต้องทำให้แม่อวี๋รู้สึกเชื่อมั่น = ต้องรักเมีย/ต้องโอ๋ลูกชายเยอะๆ เพราะไม่สามารถทำให้คนอื่นหยุดนินทาได้ว่ะ ไม่อย่างงั้นต่อให้เว่ยอิงเป็นลูกของเว่ยฉางเจ๋อกับนางสาวก. แห่งบ้านโคกกระโดนกรูว่าก็ไม่น่าต่างจากที่เป็นอยู่เท่าไหร่
แต่รุ่นพ่อแม่ดูรีบแต่งงานกันจัง มีลูกอายุไล่เลี่ยกันเลย ตัดภาพมารุ่นลูกดูชิลๆ ไม่รีบ นอกจากอาเหยาคนอื่นเป็นโสดหมด
>>549 จะมองว่ามัวแต่วุ่นวายหลังสงคราม แต่วอร์จบไปสิบกว่าปีแล้ว คนแต่งเมีย(และไม่ตาย...)ยังมีแค่อาเหยา ก็น่าคิดนะว่าเจนสองเขาทำอะไรกันอยู่ 5555
แต่เอาจริงๆก็คงสภาพสังคมแหละ เดาว่าก่อนเตี่ยเวินจะผีเข้าไปตีบ้านคนอื่นเขา สภาพสังคมก็น่าจะสงบสุขมานานพอให้ดำเนินชีวิตตามปกติ แต่งเมียเร็วมีลูกเร็วตามปกติล่ะมั้ง แต่พอมาเจนสองเจอทั้งสงครามทั้งอี้หลิงเหล่าจู คนผวากันไปเป็นปี ประมุสกุลจินสกุลเนี่ยมาตายต่ออีก ก็คงมีอะไรๆให้ตามล้างตามเช็ดกันนานขึ้น
ไม่ก็สูดกาวว่าแต่ละคนมีแอบคุยนางในใจกันแล้วแค่พี่เว่ยไม่รู้เลยไม่ได้กล่าวถึง /ซู้ด
พี่ซีมีปมเดียวกับพี่วั่งด้วยมั้งเลยไม่รีบ ชิลๆ ส่วนเจียงเฉิงเสป็คเยอะเกินจนติดblacklist555 ผู้หญิงอย่างพี่สาวที่อยากได้นั่นร้อยปีมีหน เดาว่าผู้สืบทอดคงไปเอาลูกจินหลิงมาสักคน ตระกูลหลานก็มีคนใช้นามสกุลหลานไม่น้อย ถึงเป็นสายรองแต่บทจะเอาขึ้นก็เอาได้อยู่แหละ หรือไม่ก็เพราะเซียนอายุยืนกันอยู่แล้วโดยเฉพาะคนตบะสูง คงรอเรื่อยๆไม่รีบ
เรื่องแม่อวี๋นี่คิดว่าก็ปมคล้ายๆกับฉินซู่ปะ เพราะชีวิตดีมากในสายตาคนนอกและตัวเอง พอเจอเรื่องแย่หน่อยเลยรับไม่ได้เลย ถ้าไล่ไทม์ไลน์การแต่งคู่เจียงก็น่าเห็นใจอวี๋นะ เริ่มจากตระกูลตัวเองกดดันฝ่ายชายแต่เขาไม่ยอม จนคนที่ลือกันว่าเขาชอบแต่งไปก่อนเลยหันมาแต่งกับตัวเอง แต่มันก็น่าสงสัยอีกว่าคนอย่างแม่ทำไมยอมแต่งทั้งที่มันดูเสียศักดิ์ศรี กูว่าแม่คงมีแอบรักพ่อก่อนอย่างที่ข้างบนว่าอ่ะ น่าจะแต่งด้วยครสว่าพ่อเจียงจะหันมาเลือกตัวเองแล้ว แต่ไม่ พ่อทำตัวเหมือนผชยุคโบราณ แต่งเพื่อมีทายาท แล้วให้อำนาจเมียหลวงแม่อย่างเดียว จุดนี้คงพอทนอยู่ แต่พอเอาลูกฉางเซ่อคนที่พ่อเคยแอบปิ๊งเข้ามาแม่รับไม่ได้ทันที
อีกอย่างคืออยากรู้เรื่องรุ่นปู่ย่าตายายด้วยว่ะ555 คือเก็ทว่าปรมจมันเล่นเรื่องปมพ่อแม่มันมาตกรุ่นลูก เลยอยากรู้ว่ารุ่นปู่ย่าของพ่อแม่นี่มีอะไรบ้างไหม ที่รู้มีแค่เรื่องบังคับแต่งของสกุลเจียงอวี๋เอง หรือมันจะเป็นแบบนี้มาหลายรุ่นแล้วแต่มาหวยแตกรุ่นนี้555
แล้วการที่สกุลอวี๋กดดันจนเตี่ยเจียงยอมแต่งด้วยนี่แสดงว่าบ้านฝั่งแม่ก็ต้องมีพาวเวอร์ระดับนึงด้วยมะ ไม่ก็ในยุคนั้นเจียงยังไม่ได้เข้มแข็งเป็นห้าสกุลใหญ่เท่ายุคเตี่ยขึ้นเป็นประมุขแล้ว?
บ้านนี้มันมีเรื่องให้ได้คุยกันเป็นร้อยสองร้อยเม้นเลย ทำไมยิ่งคุยยิ่งมีเรื่องให้อยากรู้วะ แต่ละเรื่องเป็นประเด็นที่คงไม่มีโอกาสได้รู้แล้วทั้งนั้น555555555555555555
>>554 มาแก้ต่างเรื่องสกุลเจียง ประเด็นอื่นกูไม่รู้นะ5555 แต่ตอนนั้นพ่อเจียงโดนกดดันจากตระกูลอวี๋ของแม่และประมุขสกุลเจียงที่เป็นพ่อตัวเองที่เห็นดีเห็นงามกับการแต่งด้วย แต่ขนาดร่วมกันกดดันแล้วก็ยังไม่สามารถทำให้พ่อตกลงด้วยได้ ต้องรอจนแม่เว่ยแต่งออกไปสักพักกว่าจะยอมตกลงด้วยอารมณ์ปลงตก คือบ้านอวี๋ก็คงมีพาวเวอร์ดังพอตัวแหละแต่ไม่น่าเทียบเจียงที่เป็นห้าสกุลใหญ่
แต่เคยเห็นอินเตอร์วิเคราะห์ประเด็นแม่ให้เรียกตัวเองว่าอวี๋ฟูเหรินอยู่ แบบมันแปลก ขนาดจินฟูเหรินที่เป็นเพื่อนสนิทกันยังเรียกจินฟูเหรินเลยแต่แม่ดูจะเอาตระกูลเก่าตัวเองมากกว่า กูเดาว่าคงน้อยใจพ่อ??
>>548 ไม่ก็วิธีที่ง่ายกว่านั้น คือให้แม่หยุดเลิกสนใจขี้ปากชาวบ้าน เชื่อเหอะความขี้เสือกขี้นินทาของชาวยุทธภพต่อให้หมดปัญหาเรื่องนี้ ปัญหาเรื่องใหม่มันก็มาอยู่มีแหละถ้าแม่ไม่หยุดสนใจขี้ปากชาวบ้าน
อีกอย่างคือมึงเราจะคาดหวังความรักอะไรจากการแต่งงานแบบคลุมถุงชนอะ อย่างโม่งบนๆบอกว่ามันปฏิเสธไม่ได้ง่ายๆยิ่งครอบครัวฝ่ายหญิงเป็นคนยืนข้อเสนอเองด้วย ที่สำคัญนะมองในมุมมองของอดีตถือว่าพ่อมันทำหน้าที่สามีได้ดีระดับหนึ่งสำหรับคู่คลุมชนเลยนะ ไม่ได้แต่งเมียน้อยเข้าบ้าน มีชู้ไปเลื่อย ได้เกียรติตำแหน่งภรรยา แบ่งอำนาจบริหารจัดการตระกูลได้โอเคเลยแหละ
แล้วอีกอย่างสมมุติต่อให้พ่อรักแม่แสดงความรักให้เห็นจริงแต่ยังรับเว่ยอิงที่คนลือว่าเป็นลูกของคนรักเก่าเข้ามาในบ้าน แม่จะเชื่อพ่อไหมล่ะว่าพ่อรับเว่ยอิงเข้ามาโดยบริสุทธิ์ใจปราศเยื่อใยของคนรักเก่า(ที่แม่คิด)ทั้งสิ้นที่รับเข้ามาเพราะเป็นลูกของเพื่อนสนิทล้วนๆ ทั้งที่ความจริงในใจลึกๆของแม่อวี๋ก็ยังเชื่อว่าที่พ่อมาแต่งงานกับตัวเองจริงๆเพราะถูกตระกูลตัวเองบังคับ มันแสดงให้เห็นบ่อยอยู่นะ กับฉากที่แม่ตัดพ้อแนวๆเพราะไม่ได้รักสินะ ถูกบังคับมาละสิ มันแสดงให้เห็นว่าจริงๆแล้วในใจลึกของแม่อวี๋ก็ยังเชื่อเหมือนกันว่าที่เขามาแต่งงานกับตัวเองเพราะเรื่องเสริมอำนาจล้วนๆยิ่งเจอข่าวลือเหมือนทำให้ปมนี้มันใหญ่ขึ้น
>>556 กูไม่ได้จะไบแอสพ่อมันนะ แต่มันคือเรื่องของมุมมองเว่ย ถ้ามองในมุมอดีสคือพ่อมันทำหน้าที่ดีแล้วในฐานะคู่แต่งงานแบบจับคลุมถุงชน แต่กูว่าจริงๆที่อวี๋มาสติแตกหนักขนาดนี้เพราะรับเว่ยอิงเข้าบ้านมากกว่า เหมือนในใจนางลึกแอบเชื่อจริงๆตามข่าวลืออะ พ่อมาเห็นเว่ยอิงยิ่งตอกย้ำเลยยิ่งสติแตก กลายเป็นบ้านแตกไปเลย
กูว่าพ่อทำตามมาตรฐานที่ดีของการแต่งคลุมถุงชนอย่างที่เม้นบนว่านั่นแหละ ไม่ไข่ไปทั่วอย่างจินกวงซ่าน แต่ปัญหาอีกอย่างคือสถานะเว่ยในบ้าน เพราะพ่อเลี้ยงมาอย่างพี่น้องเจียง อะไรที่เจียงเฉิงมีเจียงเฉิงได้พ่อก็ให้เว่ยหมด กลัวหมาก็เอาออกให้ เป็นคนเอาดาบไปตีให้ก็มาถามชื่อก่อน ให้ไปเรียนกูซูที่ปกติมีแต่ทายาทตระกูลได้ไป แต่ความจริงคือเว่ยเป็นลูกอดีตบ่าวพ่อ ซึ่งสมัยนั้นศักดินามันแรง กับคนอย่างแม่อวี๋ที่โตมาอย่างลูกคุณหนูอาจจะรับไม่ได้ด้วยที่ให้ลูกบ่าวมาเป็นพี่น้องกับลูกตัวเอง เรื่องลูกบ่าวของเว่ยเป็นประเด็นมาถึงตอนจื่อซวินเลยนะที่โดนด่าเป็นแค่ลูกบ่าวไร้มารยาทแล้วมีพี่หญิงมาพูดให้
ต่างนะ ถึงไม่ให้แซ่แต่การเลี้ยงดูมองแล้วก็คือลูกชายคนหนึ่งของบ้านเลยแหละ เป็นคุณชายไม่ใช่ศิษย์ธรรมดาข้าวก็กินโต๊ะเดียวกันกับคนในครอบครัว ไม่มีศิษย์คนอื่นมาร่วม เดาว่าพวกศิษย์น่าจะกินกันที่โรงอาหารแยกต่างหาก
มันเป็นปมของแต่ล่ะคนน่ะแหละ อวี๋นางแต่งกับพ่อเจียงแต่เดิมไม่ได้เริ่มต้นด้วยความรักแต่เป็นอำนาจ นางเลยใช้อำนาจที่มีทั้งในฐานะฟูเหรินและแม่ทำให้คสพครอบครัวกระท่อนกระแท่นแบบนี้อะ ส่วนพ่อเจียงกุว่าเขาเป็นคนใจดีแต่ไม่เด็ดขาดพอ ออกครึ่งๆกลางๆอะ ถ้าอยากเลี้ยงเว่ยขนาดนั้นไม่สู้รับมาเป็นลูกอีกคนไปเลยวะ เพราะทำให้สถานะเว่ยไม่แน่นอนเลยเป็นขี้ปากว่ารักลูกบ่าวมากกว่าลูกตัวเอง ผลสุดท้ายมันก็ตกอยู่กับเด็กๆอะ สถาบันครอบครัวมันสำคัญจริงๆนะ
>>563 จุดประสงค์นอกจากเลี้ยงเด็กแทนเพื่อนแล้ว พ่อเจียงอยากให้ลูกตัวเองกับลูกเพื่อนสนิทกันเหมือนตัวเองกับเพื่อนด้วย ถึงผลที่ได้มันจะเป็นความสนิทแบบท็อกซิกหน่อยก็เถอะ แค่นี้เจียงเฉิงก็ไม่มั่นใจตำแหน่งตัวเองมากแล้วอ่ะ กูว่าถ้าเว่ยอิงมีสิทธิ์นำตระกูลอย่างเป็นทางการ สองคนนี้อาจจะไม่สนิทกันขนาดนี้นะ
>>562 มองแบบให้เครดิตเตี่ย กูว่าการที่ไม่ออกหน้ารับเป็นลูกบุญธรรมนี่เตี่ยน่าจะคิดว่าเป็นการให้ความมั่นใจกับอวี๋และเฉิง ว่าการที่ตัวเองเอาเว่ยเข้าบ้านนี่ไม่ได้จะเอามาแทนเฉิง(ที่ตัวเองก็ไม่ได้แสดงออกว่ารักใครเอ็นดูเท่าไหร่มาตั้งแต่เด็กๆ)จริงๆ แบบ จะเอ็นดูและดูแลดีแค่ไหน แต่สถานะเว่ยก็ยังเป็นลูกบ่าว ไม่ใช่คนที่จะมาชิงตำแหน่งผู้สืบสกุลไรงี้อ่ะ เพราะมองกันตามความตั้งใจแรก การที่ยอมแต่งงานก็เพื่อมีลูกไว้สืบสกุลใช่ม้า
//ปัญหาคือต่อให้สังคมแคร์เรื่องสถานะแค่ไหน แต่การปฏิบัติเตี่ยกับลูกชายแท้ๆมันไม่ชวนให้วางใจ ทรีทเว่ยดีเกินลูกบ่าวแต่สถานะอย่างเป็นทางการไม่สัมพันธ์กัน เมียก็ไม่วางใจ ลูกก็ไม่มั่นใจ แถมพี่เว่ยก็จะตกเป็นขี้ปากเรื่องนี้ไปเรื่อยๆด้วย
ก่อนจะคิดไปถึงขั้นให้เตี่ยแสดงความรัก ต้องให้เตี่ยรู้ตัวก่อนรึป่าวว่าม๊าต้องการความรักจากเตี่ย ฮา
อิงจากที่เตี่ยตะลึงตึงตึงตอนแส้ยอมรับตัวเองเป็นเจ้านาย กูเดาว่าเตี่ยก็มองม๊ามาแต่งกับตัวเองเพราะผลประโยชน์ของครอบครัวเฉยๆเตี่ยน่าจะไม่เคยคิดเข้าข้างตัวเองเลยว่าม๊าชอบ + แปลคำพูดของม๊าไม่ออกด้วย 555555
// อรุณสวัสดิ์สหายโม่งทั้งหลาย คิดถึงพวกเมิงนะ ^o^
บอกให้เตี่ยแปลคำพูดม๊าออกก็เหมือนบอกพี่เว่ยแปลคำพูดเฉิงออกนั่นแหละ impossible
พ่อแม่ของแม่อวี๋นี่ก็ความตั้งใจสูงดีเนอะ ป๊าเจียงเซย์โนตั้งหลายครั้งก็สู้ไม่ถอย ดูยึดติดมากแบบยังไงก็จะเอาลูกชายบ้านนี้เป็นเขยให้ได้ทั้งที่น่าจะมีตัวเลือกอีกเยอะ แล้วถ้าอยากเกี่ยวดองกับตระกูลบิ๊กโฟ ตอนนั้นสกุลหลานก็ว่างอยู่หนึ่งหน่อ(ท่านอาหลาน)แถมเป็นตัวเลือกที่ดูมีภาษีกว่านิดด้วยเพราะเป็นตระกูลครูบาอาจารย์แห่งยุทธภพ รือว่า…พ่อแม่ของแม่อวี๋จะไม่ใด้คิดแค่อยากเชื่อมสัมพันธกับตระกูลบิ๊กโฟแต่ดูออกว่าลูกสาวปิ๊งลูกชายเขา
>>571 มันมองออกเลยปะวะ คนบ้านหลานนี่สกุลไหนไปเจรจาก็เท่านั้นอะ คนบ้านนี้หัวแข็งเรื่องคู่ครองถ้าไม่ชอบก็คือไม่แต่งและหลานฉี่เหรินน่าจะปฏิเสธหมดแน่นอน(ถึงได้โสดมายาวนาน)
อีกอย่างม๊าเคยเรียนร่วมสำนักกับเตี่ยเจียงแสดงว่าพ่อแม่ของทั้งสองฝั่งรู้จักกันดี ก็คงเลือกเข้าฝั่งเจียงเลย ไม่สนบ้านอื่น
>>572 เสริมข้อมูลเรียนร่วมสำนักเดียวกันคือที่กูซู สมัยนั้นน่าจะส่งไปเรียนทุกเจนยกเว้นบ้านเวิน ที่น่าแปลกคือศิษย์หญิงชายปกติแยกกันเรียนแล้วป๊าเอาที่ไหนไปไม่ชอบม๊าได้ว่ะหรือชื่อเสียงจะเลื่องลือมาก แล้วไปสนิทกับฉางเซ่อได้ไงถ้าแยกกันเรียน ไม่ใช่แม่เว่ยปลอมเป็นชายไปเรียนด้วยหรอกนะหรือศิษย์ที่ลงเขาเป้าซ่านมาจะมีความพิเศษ
สารภาพว่าตอนแรกกุเคยจิ้นท่านอากับแม่เว่ยด้วย555 แบบท่านอานิสัยคล้ายๆหลานจ้านก่อนเจอพี่เว่ย พี่เว่ยก็นิสัยเหมือนแม่
กูจำได้ลางๆเหมือนอ่านมาจากตรงไหนซักหน้าว่าแม่อวี๋เป็นคนไม่เอาใจใคร มีบุคลิกดูหยิ่งๆเพื่อนไม่ค่อยมี กูกาวว่าจุดนี้น่าจะทำให้โดนนินทาแรง(อีกแล้ววุ้ย)และน่าจะเป็นหนึ่งในสาเหตุให้ม๊ามีปม อ่อนไหวกับคำคนง่าย
เศร้าวะ กูโกรธพ่อเจียงแต่ก็ยังอยากให้ทั้งคู่ลงเอยกันด้วยดี.. T_T
// อยากได้ฟิคพ่อเอ๋งมาปลอบใจตัวเอง ใครมีเรื่องดีๆแนะนำมั้ย
พูดได้มั้ย กุว่าข้อนั้นไม่ค่อยสมเหตุสมว่ะ คนหน้าตาดีขนาดนั้นแถมเป็นทายาทหนึ่งในสี่สกุลใหญ่เลยเนี่ยนะโดนขึ้นบัญชีดำ ต่อให้ตัวผู้หญิงไม่ชอบแต่พ่อแม่ผู้หญิงอาจจะชอบก็ได้รึปะ ถ้าบอกประมาณว่าความปากร้ายของอาเฉิง ส่งผลให้แม่นางทั้งหลายพิจารณาไม่เลือกน้องเป็นอันดับแรกๆเวลานัดบอดน่าจะสมเหตุสมผลกว่ามะ
แล้วกุคิดว่าแบบอาเฉิงไม่น่าได้คู่จากการนัดบอดหรอก คงไปเจอนอกรอบแบบบังเอิญแล้วสปาร์คเปรี๊ยะๆๆมากกว่า /สูดกาว ซู้ดดดดดดดดด
>>579 กูว่าอาหลิงกล้าเปิดเผยกว่าเฉิงหน่อยเพราะโดนเลี้ยงมาคนละแบบ กูเชื่อว่าถึงจะมีเกรงๆท่านน้า แต่เจ้าตัวก็รู้สึกได้รับความรักน่ะ ไม่งั้นไม่อ้างชื่อได้เต็มปากเต็มคำรึวิ่งหาบ่อยๆหรอก5555 สรุปคือปากแข็งเหมือนกันแต่อาหลิงคงไม่อินซีเคียวเท่า
วัยกำลังโตด้วย ได้เพื่อนดีๆมาแล้ว มีพี่เว่ยมาช่วยกระเทาะเปลือกอีกคน โตขึ้นอีกหน่อยก็คงสุขุมขึ้นได้ พื้นฐานน้องจิตใจดีอยู่แล้ว สาวๆน่าจะหลงได้ไม่ยาก ขอให้ได้แต่งเมียดีๆนะหลาน
>>580 ด้วยความที่มันเป็นข่าวซุบซิบ ความขึ้นบัญชีดำนี่ก็น่าจะมีใส่สีตีไข่ให้คนเขาขำคิกคักกันบ้างแหละ กูแอบคิดว่าจริงๆเจียงเฉิงน่าจะไม่ได้ปากร้ายไปทั่วอ่ะ ถ้าอีกฝ่ายไม่ได้หาเรื่องเขารึสกุลเขาก็คงค่อนข้างสงบแล้วมองแรงด่าด้วยสายตามากกว่า (และกูก็เชื่อว่าช่วงปีแรกๆคงโดนหาเรื่องเยอะอยู่ แกเลยสร้างภาพจำเป็นหมาบ้าแบบนั้น..)
กูนึกถึงที่มีคนแปลเรดิโอดราม่าตอนเฉิงไปดูตัวไว้ แม่ง55555 จำคำชัดๆไม่ได้แล้ว แต่กลายเป็นว่าแกพูดตรงเกินจนสาวเจื่อนอ่ะ พวกวิจารณ์อาหารที่นางทำมาให้ ไม่ก็ทักเรื่องกลิ่นน้ำหอมมั้ง และแกก็ดูงงๆตอนสาวเขากระฟัดกระเฟียดเดินหนีด้วยนะ กูแบบ น้าโว้ยยยย55555555555
>>581 ไปขุดมาละ สรุปคือเป็นตอนที่ญาติจากสกุลอวี๋จัดให้มีสาวมาคุยด้วย ฟีลblind dateแบบที่เจ้าตัวก็ไม่ทันจะรู้เรื่อง แล้วก็ซื่อ(บื้อ)เกิน ไปบอกสาวเจ้าว่าชุดสีม่วงนางสวยนะ ถ้านางผิวขาวกว่านี้คงสวยยิ่งขึ้น บอกว่าได้กลิ่นแปลกๆจากตัวนาง อย่างกับแก๊สพิษ (นางใส่น้ำหอมอบผ้ามา) ทักว่าใบหน้าเดี๋ยวแดงเดี๋ยวขาว ไม่สบายหรือเปล่า ทั้งที่จริงๆคือนางอุตส่าห์แต่งหน้า
กุแบบ หัวปวดกับท่านน้าแก อยู่เย็นเป็นโสดเอาแต่วิ่งตามหลานตลอดชีวิตแหง สายเลือดสกุลเจียงฝากไว้ในมือจินหลิงได้อย่างเดียวแล้ว555555555555555555
ถ้าไม่โชคดีเจอผู้หญิงใจกว้างเป็นแม่น้ำที่เข้าอกเข้าใจความแปกนี้ คงต้องรอให้มีคนมาถูกใจมุมเด๋อแกก่อนแล้วadoptไป ฟีลแบบเก็บแมวจรจัด....
>>583 พี่เว่ยเคยเทรนในตอนพิเศษอยู่ ที่มีสาวเอาแตงโมมาให้ศิษย์สกุลเจียง พอออกไปพายเรือเล่นพี่เลยสอนให้ศิษย์น้องโยนฝักบัวให้กลับเป็นการตอบแทนและได้มีหัวข้อสนทนาครั้งหน้า ใช่ ศิษย์น้องคนอื่นทำยกเว้นเจียงเฉิงนั่งกินฝักบัวคนเดียวไม่อะไรกับใคร พี่เว่ยเลยว่าอย่างเจ้าคงได้กินคนเดียวไปชั่วชีวิต555555 เป็นพี่น้องที่สกิลจีบสาวโคตรต่างกัน พี่เว่ยคืออ้อยไปทั่วทั้งชายหญิง พี่filrtมาก
จินฮูหยินคงร้ายกว่าแม่อวี๋น่าดูว่ะ พ่อจินกลัวจริงจังมาก เมียแค่หน้าเปลี่ยนสีนิดนึงแกซีดรีบสั่งให้คนไปไล่อาเหยาเลย พ่อเจียงยังไม่เป็นขนาดนั้น
>>586 นายหญิงดงงูพิษแบบหลานหลิงจินก็น่าจะต้องเขี้ยวพอดูแหละ😂 เดาว่าตกลงกันไว้ด้วยมั้ง กวงซ่านฉาวขนาดนั้นไม่น่าที่จินฮูหยินจะไม่รู้อ่ะ อาจจะดีลว่าไปไข่ทิ้งที่ไหนก็อย่าให้เหลือเด็กกลับมาแย่งตำแหน่งจื่อเซวียนงี้ป่ะ นี่นอกจากจะเหลือรอดมาได้ยังมาโชว์ตัววันเกิดลูกรักอีก จังหวะนรกแท้อาเหยา..
เพื่อนโม่งว่าถ้าไม่ใช่วันนั้น จังหวะนั้นที่จินฮูหยินอยู่ด้วย กวงซ่านจะแอบๆเอาอาเหยาเข้าบ้านมั้ยวะ
ky เบิร์ธเดย์ฉงหลิน ขอให้อาหนิงลูกแม่เป็นหัวผักกาดที่แข็งแรงยิ่งๆขึ้นไป
ถามหน่อยกุพึ่งเริ่มอ่านปรมจ.อยากรู้ว่าเว่ยอิงร้ว่าจ้านชอบตัวเองตอนเล่มไหน
ครอบครัวนอกสายตาอย่างบ้านสกุลเนี่ยน่าจะโอเคสุดแล้วมั้ง พี่น้องคนละแม่รักใคร่ปรองดองกัน
>>592 แค่วิญญาณดาบก็เหี้ยพอแล้วแม่โม่คงเห็นใจ แต่วิธีเลี้ยงเอาจริงก็ไม่ได้ดีขนาดนั้นอ่ะ คิดๆแล้วเพราะพี่หมิงไม่คิดจะมีลูกเลยยัดตำแหน่งผู้สืบทอดให้หวายซังหรือเปล่า ทั้งที่ก็รู้ว่าน้องไม่อยากเป็น ไม่ยอมบอกเรื่องสำคัญอย่างวิญญานดาบด้วย มายุคปัจจุบันก็เหมือนพ่อแม่ตายในอุบัติเหตุแต่ลูกไม่รู้เรื่องประกันหรือหนี้สินเลย
>>554 อาจจะฟีลเดียวกับราชวงศ์ก็ได้มั้ง ความแข็งแกร่งของตระกูลขึ้นอยู่กับผู้นำแต่ละสมัย อย่างตระกูลเนี่ยเนื้อหาก็ว่ายุคพี่ใหญ่เนี่ยเป็นยุคทองของตระกูล ผู้นำแข็งแกร่งสุดตั้งแต่ตั้งตระกูลมา พอมายุคน้องเนี่ยคนมองแต่เปลือกก็ว่าตระกูลเนี่ยอ่อนแอลงเจียนจะล้มแหล่ไม่ล้มแหล่ ฉะนั้นตระกูลเจียงยุคก่อนเจียงเฟิงเหมียนอาจจะอ่อนแอหรือเกิดปัญหาบางอย่างให้ต้องพึ่งพาตระกูลอวี๋ก็ได้หรือไม่ก็อาจจะเป็นอย่างที่เพื่อนโม่ง >>555 บอกก็ได้
>>586 ม๊าอวี๋ร้ายสุดแค่แรปด่าไงมึงแต่นางยังดูฟังผัวบ้าง ตอนผัวพาเว่ยอิงมาบ้านวันแรกนางก็ไม่ได้ลุกขึ้นมาโวยวายนะ(เหมือนแค่ชักสีหน้านิดๆมั้ง กูจำไม่ค่อยได้)ละดูทรงก็เลี้ยงเว่ยอิงมาดี ไม่เคยใช้แส้ตีให้เจ็บจริงจัง เทียบกับเพื่อนซี้นางแล้วดูท่าจะร้ายแบบจริงจังกับลูกเลี้ยงก็อาจจะถึงขั้นลงไม้ลงมือ(น่าจะเพราะสิ่งแวดล้อมบีบคั้นให้ร้ายด้วย ผัวเหี้ยจัด)อาเหยาซวยเลือกผิดน่าจะตัดใจไปซะ ไม่น่าไปเข้าบ้านนี้เลยหรือไปอยู่กับสกุลหลานดีกว่า
>>587 อวี๋ตอนเว่ยอิงเข้าบ้านครั้งแรกนางร้องเหอะแล้วเดินหนี การเลี้ยงดูไม่มีข้อมูลแต่ไม่น่าเป็นคนเลี้ยงนะ อีกอย่างกูมองว่าที่นางไม่เคยทำอะไรเว่ยจริงจังได้นอกจากตีนิดหน่อยกับสั่งให้คุกเข่าเพราะคนทั้งบ้านรักเว่ยยกเว้นแค่แม่อวี๋กับคนของแม่อย่างคนใช้ข้างกาย ศิษย์พี่กับพ่อโอ๋ขนาดไม่เคยตีสักแปะเลยเจียงเฉิงก็เป็นเพื่อนสนิทเหมือนพี่น้อง ศิษย์สกุลเจียงก็รักเว่ยอิงกัน ลองบ้านเจียงมีคนเกลียดหรือไม่ชอบหน้าเว่ยบ้างกูว่าแม่อวี๋คงทำไรเยอะกว่านี้อ่ะ สภาพแวดล้อมของเว่ยไม่เหมือนที่อาเหยาเจอ คือพ่อไม่ชอบ แม่เลี้ยงเกลียด พี่ชายต่างแม่ก็ไม่อะไรด้วยคือไม่เกลียดแต่ก็ไม่ช่วยหรือมาดูดีอะไร ญาติคนอื่นเลยบูลลี่ได้ถึงเหยาจะเป็นลูกแท้ๆของประมุข คนใช้น่าจะไม่เคารพด้วย เปรียบเทียบคือถ้าจินฟูเหรินปาของใส่อาเหยาระบายอารมณ์ สกุลจินจะไม่มีใครมาห้ามแน่นอน แต่ถ้าอวี๋ฟูเหรินปาของใส่เว่ยอิงได้มีทะเลาะกันบ้านแตกสักรอบ
>>563 +1 ถ้าจะทำให้สถานะเว่ยอิงชัดเจน ความคิดกรูคือควรให้เว่ยอิงอยู่อย่างศิษย์คนอื่นก็พอ เพราะถ้ารับเว่ยอิงมาเป็นลูกออกหน้าออกตาชัดเจน ข่าวลูกชู้ยิ่งดูมีมูลหนักกว่าเดิมเลยว่ะ
แล้วที่จริงศิษย์ทั้งท่าเรือน่าจะสนิทกับเจียงเฉิงกันหมดเลย ไม่รู้พ่อเจียงมีแรงผลักดันอะไรในใจถึงต้องเลี้ยงเว่ยอิงเสมือนลูกอีกคน เพราะแค่รับมาเป็นศิษย์ธรรมดาก็ถือว่าดูแลดีแล้วและก็คงสนิทกับเจียงเฉิงได้เหมือนกัน เหมือนที่ศิษย์คนอื่นเล่นกับเจียงเฉิงน่ะแหละ
คงสงสารมั้ง แกไปเจอเว่ยสภาพเสื้อขาดนั่งแทะแตงโม เป็นทัมดาที่จะอยากเลี้ยงอย่างดีและให้ความอบอุ่นเหมือนครอบครัว เว่ยอิงมีภาษีลูกเพื่อนสนิทด้วย แต่จากที่ออกตามหาเป็นปีอย่างไม่ลดละก็น่าจะเดาได้ลางๆว่าให้ความสำคัญกับเว่ยแค่ไหน ยังไงก็คงไม่ให้แค่ตำแหน่งศิษย์ธรรมดา
แกะมาจากข้อมูลที่มีอยู่จิ๊ดริด…
- ตอนที่เฉิงยอมตกลงว่าจะเป็นเพื่อนกับเว่ย เตี่ยแกอุ้มเว่ยลั้นลาอย่างแฮปปี้(แต่ลูกไม่เอ็นจอยด้วย นอยจนนำไปสู่การไล่เว่ยออกจากห้องนั่นเอง)
- เตี่ยจัดการให้เฉิงกับเว่ยนอนห้องเดียวกัน(ตอนเด็กๆ)
- วันที่เจอเว่ยข้างทาง เตี่ยพูดประมาณว่าตัวเองมีลูกชายคนหนึ่งและอยากให้ทั้งคู่เป็น"เพื่อนที่ดี"ต่อกัน
(อันนี้จากออดิโอดราม่าบ่มีในนิยายเด้อ เคยได้ยินว่ามันผ่านแม่โม่แต่ก็ไม่แน่ใจว่าแคนนอนแค่ไหน เพราะงั้นฟังหูไว้หูนะ)
สรุป…ความต้องการของเตี่ยคือสองคนนี้ต้องเป็นเพื่อนสนิทกัน ถ้าปล่อยให้เว่ยไปอยู่กับศิษย์คนอื่นเว่ยอาจจะไปสนิทกับคนอื่นแทน(มั้ง)แล้วมันจะไม่เป็นดั่งใจเตี่ย
ที่เลี้ยงเหมือนลูกก็คงไม่พ้นเพราะพ่อแม่เว่ยนั่นแหละ กุเคยกาว+เคยอ่านแฟนต่างชาติกาว ความน่าจะเป็นคงประมาณนี้…
1. เพราะฉางเซ่อ
1.1 เป็นตามที่ลือ…ยังคงคลั่งรักเทอไม่เสื่อมคลาย ถ้าเทอไม่เลือกเขาเด็กคนนี้ก็เป็นลูกฉันกับเทอ
1.2 ข่าวลือมีข้อเท็จจริงบ้างนิดๆเตี่ยเคยชอบแม่เว่ยจริงๆแต่เป็นแค่ปั๊บปี้เลิฟสั้นๆต่อมาเหลือแค่ความเป็นเพื่อน เอ็นดูลูกของเทอด้วยความบริสุทธิ์ใจ
2. เพราะเตี่ยเว่ย…
2.2 พลังแห่งมิตรภาพลูกผู้ชาย ฟีลลิ่งแบบเมื่อไม่มีนาย ฉันจะดูแลลูกเมียนายให้ดีที่สุด
2.3 คล้าย 2.2 แต่ข้อนี้คือพลังบราค่อน เคยเติบโตมาด้วยกันอย่างพี่น้องไม่ต่างจากรุ่นลูก เลยเลี้ยงให้เหมือนรุ่นตัวเอง
3. เพราะทั้งพ่อแม่เว่ยอิงทั้งสองคนผสมๆกัน
>>591 ถ้าคล่องภาษา ลองไปหาในao3เลย
แต่ถ้าออดิโอเป็นcanon งี้ปักธงได้เลยดิ
เพราะพ่อเจียงพูดเป็นนัยส่อว่ารักแม่55555
เคยอ่าน3pพ่อเจียงพ่อเว่ยฉางเซ่อด้วย5555555 ao3มีทุกอย่างที่มึงอยากได้ แต่อ่านแท็กดีๆเด้อ บ้านเจียงมีแท็กbashingเยอะ
กูชอบกาวต่างชาติที่ว่าคนที่เตี่ยแอบชอบจริงๆไม่ใช่หม่าม๊าฉางเซ่อ แต่เป็นป๊าเว่ยฉางเจ๋อ 555555 มีคนวาดแฟนอาร์ตด้วย อย่างแซ่บ
>>606 ขอบ่นประเด็นความเฮโลของคนในเรื่องเพิ่มด้วย กูเซ็งที่มันหูเบากันเว่อ เฮโลตามกันโคตรง่าย ช่วงต้นเรื่องเหมือนจะปูว่ามีคนเข้าข้างเว่ยอิงบ้าง แต่เวลาที่เว่ยอิงถูกรุมกับไม่มีใครพูดอะไรคัดค้านอีพวกนั้นเลย อีพวกที่ช่วยจากถ้ำเต่าเว้นเหมียนเหมียนก็หายหมด บางคนก็เหยียดเหมียนเหมียน แถมหลายคนรู้ทันลุงจินเดี๋ยวมันต้องกร่างแบบสกุลเวินแต่ก็ทำตัวเป็นจีนเฉยกันหมด //กูขัดใจมากกกกกกกก
>>606 อาจจะ เพราะในออดิโอก็ญาติฝั่งอวี๋นี่แหละที่ให้เฉิงดูตัวนิยายก็มีให้ศิษย์พี่ไปเยี่ยมยาย คสพน่าจะดีอยู่ เรื่องเว่ยอิงมันก็มีเหตุผลให้กลัวนะ พลังเว่ยเกินไปจริงๆopมาก ยิ่งผ่านช่วงสงครามนิสัยใจคอจะเปลี่ยนไปแค่ไหนไม่รู้เลย ส่วนที่ช่วยจากถ้ำเดาว่าคงเหมือนอวี๋ที่โทษเว่ยเรื่องทำตัวเด่นยั่วโมโหตระกูลเวิน น่าจะมองว่าปล่อยให้เหมียนเหมียนตายไปก็ได้เพราะก็แค่ลูกบ่าว เว่ยไม่น่าไปช่วยและตัวเองสมควรรอดอยู่แล้วเลยไม่คิดว่าเป็นบุญคุณอะไร ส่วนจินกับเวินคงเหมือนที่คุยกันไว้ข้างบน ตระกูลจินที่ว่ากร่างแล้วยังหาเรื่องตระกูลอื่นน้อยกว่าเวินอ่ะมึง และพึ่งเริ่มกร่างสุดๆไม่กี่ปีด้วยมั้ง ขณะที่ของตระกูลเวินมันทับถมมานาน มายุคเหยาก็เปลี่ยนเป็นสายซอฟต์ด้วย
มันคงมีคนบางส่วนคิดเหมือนเว่ยอิงแหละว่าจินกวงซ่านจะเอาอย่างเวินรั่วหาน เช่น พี่หมิงเจวี๋ย/คุณชายเหอที่โดนอุ้มไปเก็บ
แต่ที่ ณ เวลานั้นไม่มีใครแสดงตัวถือข้างเว่ยอิง เพราะมันติดตรงเว่ยอิงบำเพ็ญวิถีมารน่ะ ซึ่งด้วยจุดยืนสายธรรมมะ(?)ทำให้แสดงตัวว่าเห็นด้วยกับเว่ยอิงไม่ได้ ไม่งั้นคนอื่นจะกล่าวหามึงด้วยเหมือนกันว่ามึงฝักใฝ่วิถีมาร แล้วมุมมองคนส่วนใหญ่คงมองว่าเว่ยอิงน่ากลัวกว่าจินกวงซ่านเพราะเก่งเกินไป ส่วนอิจินกวงซ่านคนคงมองว่าจะทุบทีหลังตอนไหนก็ได้
เวินฉิงไม่ได้ไม่ทำอะไรช่วงสงครามนะ เจ๊ช่วยทายาทสกุลเจียงไง ถึงจะทำเพราะน้องชายและก่อนจากกันก็ตัดไมตรีด้วยคำว่าไม่ติดค้างกันแต่ก็ถือว่าช่วย โชคร้ายที่คนโดนช่วยคนหนึ่งสลบเลยไม่ทราบซึ้งจนถือเป็นบุญคุณสำคัญแถมคนนี้ยังinsecureในตัวเองอย่างหนักเพราะปมพ่อแม่ อีกคนก็ไปสายมารโดนคนทั่วไปหวาดระแวง ถ้าช่วยถูกคนอย่างพี่ซี พี่หมิง ยังไงก็อยู่รอดเพราะสองคนนี้ออกหน้าให้แน่
>>611 ต้องบอกตรงๆว่าการช่วยพี่น้องบ้านเจียงมันไม่เพียงพอจะเอามาเป็นข้อต่อรองน่ะ ความหมายคือ เพราะเวินฉิงไม่ได้ช่วยในสเกลรวม อย่างลุกขึ้นต่อต้านผู้นำตัวเอง หรือยับยั้งการรุกรานของสกุลเวิน แล้วกูเข้าใจว่าเฉิงพยายามออกหน้าให้แล้ว แต่พี่หมิงนี่แหละที่ค้านว่านอกจากนั้นนางก็ไม่ได้ทำอะไร การช่วยแค่ทายาทสกุลใหญ่ที่สำนักโดนถล่มแทบสิ้นสลายไม่ได้ทำให้เกิดประโยชน์จนสกุลเซียนอื่นจะเห็นใจแล้วลุกขึ้นช่วยรับรองได้ง่ายๆอ่ะ
จังหวะนั้นกูว่าไม่มีคนแคร์หรอกว่าพี่น้องเจียงจะรอดรึไม่รอด รอดมาแล้วจะช่วยเหลือในสงครามได้รึเปล่าก็ยังไม่รู้เพราะกำลังคนก็คงร่อยหรอ
กูมองว่าถ้าคนที่เวินฉิงช่วยเป็นพี่ซีหรือพี่หมิง อาจต่างออกไปได้ในกรณีที่สองคนนั้นจะไม่ได้รับบุญคุนแล้วแยกตัวไปเฉยๆ แต่จะแนะนำให้เวินฉิงกับพวกสกุลเวินที่เหลือลุกขึ้นต่อต้านแบบออกหน้าชัดเจนด้วย เพื่อรับรองความปลอดภัยของพวกเวินสายรองกรณีที่สงครามจบแล้วพวกเขาชนะ ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับเวินฉิงด้วยว่าถ้าเข้าเสนอมาเวย์นั้นแล้วเจ้าตัวจะยอมเสี่ยงรึเปล่า
>>612 ใช่ สเกลรวมคือไม่ได้ออกหน้าอะไร และเป็นการช่วยที่รู้อย่างลับๆแค่สี่คน ตระกูลอื่นจะไม่เห็นใจก็ไม่แปลก แต่ไม่เห็นด้วยถ้าบอกว่ามันไม่มีน้ำหนักในการต่อรอง เพราะชีวิตที่ช่วยคือชีวิตของผู้นำและพันธมิตรหลักในการทำสงครามเลยนะ ระดับประมุขสกุลหลัก คิดตามเสต็ป ถ้าไม่ช่วย=เจียงไม่รอด กำลังรบหลักหายไปเต็มๆ โดยเฉพาะเว่ยอิง ฝั่งเซียนอาจจะไม่ชนะด้วยซ้ำ ที่เอาไปต่อรองไม่ได้เพราะไม่ได้รับการออกหน้าอย่างหนักแน่นมากกว่า แต่ตรงนี้กูก็ไม่เข้าใจพี่หมิง เจียงเฉิงพูดแล้วว่าโดนช่วยชีวิตไว้ คนอย่างพี่หมิงที่เห็นบุญคุญสำคัญทำผิดทำถูกมีโทษชัดเจนควรเข้าใจมากกว่าใครด้วยซ้ำ ไม่งั้นพี่ก็ไม่ต่างอะไรกับที่อาเหยาด่าเลยคือพวกถือว่าตัวเองถูกต้องจนสามารถตัดสินคนอื่นได้ กูเข้าใจว่ายุทธภพถือว่าชีวิตแลกชีวิตนะ เขาเคยช่วยชีวิตข้าไว้ควรเอามาเป็นเหตุผลในการช่วยสกุลเวินที่ไม่ได้ทำอะไรได้สิ ขนาดพี่ซียังช่วยพูดว่าคนพวกนี้ไม่ได้ทำอะไรได้
เออ แต่ส่วนwhat ifช่วยพี่หมิงพี่ซี กูเห็นด้วยกับมึงนะ แต่ถึงเวินฉิงไม่ยอมไปรบอยู่นิ่งๆเหมือนเดิม แต่ถ้าคนที่ไปขอความช่วยเหลือคือพี่หมิงพี่ซี กูว่าก็น่าจะรอดอยู่ดี ที่เว่ยอิงสติแตกเพราะเห็นการทารุณนักโทษอย่างโหดร้ายด้วยน่ะ ซึ่งถ้าคนอย่างพี่หมิงพี่ซีได้เห็นก็คงไม่ปลื้มเหมือนกัน แต่น่าจะจัดการใจเย็นกว่า
>>613 กูเมาไทม์ไลน์ไปหน่อยโทษที ที่พูดแก้ต่างให้เวินฉิงเป็นช่วงจบสงครามแล้ว กูว่าตอนพยายามแก้ต่างให้เป้าหมายเฉิงมันอยู่ที่เว่ยอิงเป็นหลักด้วยอ่ะ ประมาณพี่ชายกุช่วยพวกเวินเพราะติดค้างบุญคุณกันไว้งี้ ตัวเฉิงเองดูไม่ได้มีเป้าหมายจะช่วยพวกเวินสายรองแต่แรก (นอกจากเรื่องสถานะสกุลที่ยังไม่มั่นคงดี อยากจะไปงัดกับใครเขาก็คงไม่ไหวแล้ว ในมุมเฉิง หนี้ที่มีต่อกันมันมีแค่รักษาแผล ให้ที่พักพิงตอนหลบหนี แล้วก็ไปเอาเถ้ากระดูกพ่อแม่กลับมาให้ อาจจะเพราะมองว่าติดค้างกันแค่ตรงนี้นางเลยไม่ได้พยายามพูดเพิ่มเติมด้วยมั้ง) แล้วถึงจะเป็นเรื่องจริงที่ว่าพี่น้องเวินช่วยเหลือเว่ยอิงที่เป็นกำลังหลักให้พวกเขาชนะสงคราม แต่จังหวะนั้นคนเริ่มกลัวเว่ยอิงไปแล้วด้วยอ่ะเก่งเกินไป ดุดันเกินไป
>>615 กุเผลอกดส่ง
เพราะเป็นจังหวะที่คนเริ่มเกรงๆเว่ยอิงแล้วด้วย +โดนใส่ไฟเข้าไปเพิ่ม คงไม่มีใครกล้าลุกขึ้นมาสนับสนุนหรืออ้างความดีความชอบที่เวินฉิงช่วยเว่ยอิงเอาไว้ขึ้นมาเท่าไหร่
โม่งบนๆลึกๆนู้นเคยคุยเรื่องนี้กันอยู่ สุดท้ายมันก็วนกลับมาที่ว่าสิ่งที่เวินฉิงทำมันไม่พอเอามาเป็นข้อต่อรองอ่ะ เพราะช่วยก็ช่วยแบบแอบๆไม่มีใครรู้เห็นน้องจากพี่น้องเจียง การที่เจ้าตัวก็แค่แอบช่วยเพราะไม่อยากเป็นประเด็นกับเวินสายหลัก และถ้าเวินสายหลักไม่แพ้ ต่อให้พวกนางไม่ได้ทำอะไรแต่ก็ได้ประโยชน์จากสงครามไปด้วย กุเห็นด้วยกับ >>614 ว่าพี่แกก็คงเขม่นสกุลเวินเอาการอยู่แล้วเลยเอียงแล้วมองมุมนี้เป็นหลัก
แล้วถึงพี่หมิงโอเคกับการที่ไว้ชีวิตพี่น้องเวินตามคติชีวิตแลกชีวิต แต่มันยังมีพวกเวินสายรองที่เป็นเด็กและคนแก่อีกอ่ะ จังหวะนั้นคนยังเชื่อกันว่าเป็นพวกเชลยเซียนสกุลเวินธรรมดาที่มีพละกำลังปกติกันอยู่เลยป้ะ ไม่ใช่กลุ่มเด็กกับคนแก่ไร้พลัง ถ้ายอมให้ไว้ชีวิตแค่พี่น้องเวินแต่ต้องเอาเชลยที่เหลือกลับมา เว่ยกับพี่น้องเวินก็ไม่น่ายอมอีก ไหนจะเรื่องว่าเวินหนิงเป็นศพเตรียมชุบไปแล้ว เป็นหลักฐานการใช้วิชามารที่เซียนไม่ยอมรับอีก ยากว่ะ... จังหวะนั้นอะไรก็ยากไปหมดเลย
>>616 ลืมเรื่องพ่อพี่หมิงไป แต่ขนาดคนที่ว่ายุติธรรมสุดไม่ยอมลงให้อาเหยาสักแอะยังมีอคติก็ เฮ้อ พี่หมิงก็เหี้ยจุดนี้อยู่นะ ตัวเองก็รู้ว่าเขาไม่ได้ทำอะไรอ่ะ แต่ข้อการช่วยเหลือสกุลเจียงมีน้ำหนักมากพอไหมความเห็นของเราคงไม่ตรงกัน agree to disagree นะเพื่อนโม่ง กูhcมาตลอดว่าถ้าเจียงเฉิงสู้สักนิดพี่หมิงยอมหุบปาก พวกเวินน้าอาป้ายายคงรอด เรื่องเป็นพวกมีพลังเซียนไหมก็คงมีแหละ จำได้ว่านิยายมีบอกสกุลจินให้ใส่ที่กุญแจมือห้ามใช้พลังทำงานใช้แรงงาน แต่มันก็มีคนที่ไม่มีจริงๆอย่างท่านยาย พวกที่หนีไปกับอิงน่าจะไม่มีหมดอ่ะ ตอนเฉิงไปเยี่ยมยังบอกเลยว่าคนพากันนินทาปรมาจารย์อี๋หลงซ่องสุมกำลัง ที่แท้ก็มีแต่พวกใช้การไม่ได้
กูนึกถึงที่โม่งบนๆว่าปรมจเป็นเรื่องที่คนเหี้ยเยอะ อยากเสริมว่านอกจากคนเหี้ย จังหวะก็เหี้ยด้วย จังหวะยากจริงๆมึงTT เต็มไปด้วยความเข้าใจผิดและอคติ
เอาจริงที่ไปขอให้เว่ยอิงช่วยนี่มันเตี้ยอุ้มค่อมดีๆนี่เองแต่อีกแง่ก็เข้าใจนาง คงไม่รู้จะหันไปหาใครละ
เออ แต่วันนั้นพี่หมิงชมเหมียนเหมียนนะ ไม่รู้แกคิดยังไงแน่
>>613 กูคิดคล้ายมึง กูคิดว่าถ้ามีใครซักคนยอมช่วยเจียงเฉิงออกหน้าให้เว่ยอิง+พวกเวินฉิงอย่างหนักแน่น เวินสายรองคงรอด อย่างเซวียหยางยังรอดเดินลอยหน้าลอยตาได้ตั้งพักนึงเลยเพราะจินกวงซ่านออกหน้าให้สุดตัว สเกลความเสียหายที่เซวียหยางสร้างอาจดูน้อยถ้าเทียบกับสิ่งที่สกุลเวินสายหลักทำแต่กูมีความคิดว่าลองถ้าเซวียหยางไม่มีใครออกหน้าให้ซักคนหรือคนออกหน้าให้เป็นแค่สกุลเล็กๆดิ พี่หมิงฟันหัวแบะไปนานแล้ว
>>622 นอกจากจะจิตใจไม่เข้มแข็งต่อแรงกดดันพอแล้ว พูดตรงๆเจียงเฉิงก็ไม่ค่อยเชื่อใจเว่ยอิงตั้งแต่แรก อาจจะเพราะอิทธิพลจากคำด่าม๊าอวี๋ บวกกับเรื่องพี่สาวพี่เขย แต่ที่เห็นเว่ยอิงเลือดออกเจ็ดทวารทางตา หู จมูก ปากแล้วยังคิดว่าเป็นการเล่นเนี่ย กูอ่านแล้วยังคิดว่าเจียงเฉิงโคตรมองในแง่ร้าย ถึงจะมีข้อแก้ต่างว่าเพราะสมัยเด็กเว่ยอิงเคยเล่นบ่อยแต่มันก็หลังจากเว่ยอิงเอาตัวเองเป็นเหยื่อล่อศพ เคลียร์ทางให้พวกเซียนรวมเจียงเฉิงที่ขึ้นเขาไปตามกับดักอาเหยานะ
แล้วๆๆๆมีใครในนี้ตามม่านฮวาปรมจบ้าง ล่าสุดอฟชเปรี้ยวตีนทำฉากถังอาบน้ำแตกแล้ว สำหรับกูปรมจเป็นม่านฮวาจากนิยายวายจีนเรื่องเดียวที่ดูมีหนทางจบในทุกวันนี้555
>>606 สกุลอวี๋ นอกจากเนื้อหาที่เกี่ยวกับชีวิตคู่ของพ่อแม่บ้านบัวแล้วแทบไม่ได้กล่าวถึงอีกเลย กูกาวว่าถ้าไม่ถูกสกุลเวินบุกไปตีจนต้องปิดประตูสำนักมุ่งบูรณะอย่างเดียว ไม่สนออกไปคบค้าสมาคมกับใคร ประมุขอวี๋ก็น่าจะนั่งอยู่ในงานนั้นด้วยแหละ แต่ประมุขอวี๋ก็คงไม่อยากซัพพอร์ตเฉิงเรื่องนี้ เพราะแม่อวี๋ตาย ญาติที่แม่อวี๋พาไปอยู่ด้วยทางฝั่งเรือนตัวเองจากเหมยซานก็น่าจะตายวันนั้นเหมือนกัน
กุรู้สึกว่าปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เรื่องมันวุ่นวายเพราะคนในเรื่องไม่มีความขวนขวายพยายามแก้ปัญหา เหมือนนั่งรอให้ปัญหามาใกล้ตัวก่อนถึงจะคิดได้ แล้วบางคนก็ทำเรื่องให้ฉิบหายหนักกว่าเดิม
• เวินฉิง : จังหวะที่คนอื่นยังมองเว่ยเป็นฮีโร่สงครามอยู่ ไม่มา ตอนเขารบกันก็ไม่คิดทำอะไร(ช่วยเว่ย-เฉิงแต่ไม่มีใครรู้)จะบอกว่ากลัวเตี่ยเวินแต่ก็ไม่พยายามแม้แต่จะหนี พอเตี่ยเวินแพ้สงครามก็ไม่พาครอบครัวตัวเองหนีอีก พอถูกจับแยกกับเวินหนิงและครอบครัวถึงเพิ่งคิดไปหาเว่ย
• ฉินฮูหยิน : นี่ก็อีกคน ตั้งนานไม่พูด ลูกกับแฟนไม่รู้เรื่องเลยมีไรกันก่อนแต่ง ท้องตั้งแต่ก่อนจัดพิธีแต่งงาน พอวันใกล้พิธีถึงเพิ่งไปบอกให้แฟนลูกยกเลิกงานแต่ง /มันไม่ทันแล้วโว้ยยยยย
คนที่อยู่รอบตัวเว่ยก็ดูไม่ค่อยพยายามช่วยอะไรเท่าไหร่
• น้องชาย : เข้าใจว่าสู้อีพวกลุงๆไม่ไหว แต่ตังให้เว่ยแดกข้าวดีๆซักชามยังไม่มี ถ้าไม่ใช่เพราะพี่สาวจะแต่งงานก็ไม่รู้จะนึกถึงกันบ้างไหม เหมือนเสแสร้งตัดขาดแต่ก็เหมือนตัดกันไปแล้วจริงๆ
• ผู้ชายที่ไปหาถึงถ้ำ : ไปแล้วก็ไม่มาอีกเลย ไม่รู้หายไปทำอะไร ได้พยายามคุยกับพี่ชายมั่งหรือเปล่า แต่มองจากสิ่งที่เกิดในเรื่องแล้วก็คงไม่ได้ทำอะไรเท่าไหร่
• เพื่อนอีกคนหนึ่ง : รายนี้ไม่เคยแม้แต่ไปเยี่ยมถึงถ้ำหรือที่อี๋หลิง ช่วงนั้นนอกจากนั่งกลัวพี่ชายตัวเองก็ไม่น่านึกถึงเพื่อนอย่างเว่ยหรอก มานึกถึงเว่ยอีกทีน่าจะตอนวางแผนแก้แค้นแล้ว พอเป็นตามอุบายตัวเองก็ลอยตัว เว่ยรับหน้าคนเดียว ไม่แปลกหรอกที่เว่ยมันจะเท
>>626 กุล่ะอย่างชอบ 55555555 ในฐานะมัมหมีน้องชาย กุเดาว่าเสแสร้งตัดขาดให้โลกรู้ แต่อิน้องโกรธจริง😂 เห็นคนอื่นดีกว่าครอบครัวตัวเองงี้ เตือนเรื่องเวินหนิงละพี่ไม่ฟังงี้ ดื้อนักก็อดมื้อกินมื้ออยู่นี่ไปน่ะแหละ!! /ซู้ด
แต่พูดถึง ช่วงหลังพาเชลยหนี เขาก็ดูสงบๆอยู่กันได้เป็นปีเลยนะ มีความผิดเรื่องฆ่าเซียนสกุลจิน ติดอาคมพี่เว่ยแกกันไว้ก็ใช่ แต่ก็ดูไม่ได้มีความพยายามจะตามล่าตามหาอะไร เหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่แต่ก็ไม่ได้ใหญ่ขนาดนั้น ในมุมมองของคนรอบๆตัวเว่ยก็คงไม่คิดว่าวันดีคืนดีจะมีคนวางแผนลากมาฆ่าแล้วทำให้เรื่องราวบานปลายวอดวายหายนะกันได้ขนาดนี้มั้ง...
กูยังคิดอยู่เลยว่าถ้าไม่บ้าไปวางแผนดักฆ่าพี่เว่ย ถ้าอีลุงพอใจแค่อำนาจเท่าที่มีตรงนี้แล้วยอมให้โลกมันดำเนินไปต่อ ในอนาคตสามปีห้าปี พวกเวินอาจจะมีชีวิตที่ดีขึ้นได้ อาจย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่อื่นห่างไกลจากโลกเซียน สกุลเจียงอาจจะเข้มแข้งพอมางัดข้อและขอสิทธิ์จัดการดูแลคุ้มครองเชลยเวินได้ สกุลหลานกับชายเยี่ยมถ้ำคนนั้น(55555)ก็อาจจะมีพาวเวอร์มากพอให้เกิดการเปลี่ยนแปลงภายในบางอย่างจนยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือได้มากกว่านี้
จื่อเซวียนไม่น่าไปเก็บพ่อมาจากถังขยะเลยยยยยยยยยย
จริงๆเรื่องสกุลเวินสายรอง ถ้าให้เฉิงออกหน้าบอกว่าตัวเองมีสิทธิ์จัดการเพราะสกุลตัวเองโดนล้างบาง กุว่ามันก็สมเหตุสมผลอยู่นะอารมณ์แบบอ้างคติเลือดล้างเลือดอะ แต่เว่ยดันออกหน้าก่อนแถมออกหน้าเพราะอยากช่วยแบบเต็มประตู มันก็ต้องมีคนไม่พอใจอยู่แล้วแหละ
เวินสายรองกูกำลังคิดว่ามันไม่มีวิธีอื่นที่จะอยู่แบบไม่งัดข้อเลยหรือวะ ช่วงอยู่กันสงบๆอยู่กันบนเขาไม่ลองกระจายความเสี่ยงเนียนๆให้คนเปลี่ยนชื่อแซ่แล้วทยอยกระจายกันออกไปที่อื่นวะ อยู่กระจุกรวมกันที่เดียวเหมือนรอให้เขารอมาตีอะ หรือกูลืมไรไป
จริงๆที่เวินรองมันอยู่รวมกันเป็นกระจุกมันทำให้คนหาข้ออ้างได้รึป่าวว่าซ่องสุมกำลังพลถึงแม่งจะมีแต่คนแก่กะเด็กก็เหอะ แต่คนมันจะหาข้ออ้างอะ ยิ่งมีเว่ยที่เป็นตัวอันตรายอยู่ด้วยคนมันยิ่งกลัวเกิดรวมมือกันขึ้นมาคงกลายเป็นปัญหาแน่ๆชาวยุทธคงคิดงี้
ประเด็นคือไม่รู้ด้วยว่าเวินสายรองของเวินฉิงโดนจับตัวไปตั้งแต่เมื่อไหร่ กูไม่คิดว่านางจะนั่งโง่ๆรอคนมาจับหรอกนะ ช่วงปลายสงครามที่ตระกูลเวินแพ้รัวๆจังหวะนี้มันก็ต้องคิดหนีแล้วปะ น่าจะโดนบุกจับกะทันหันบวกบ้านนางก็สายหมอไม่มีแรงต่อต้านอะไรและไม่คิดว่าจะได้รับการปฏิบัติแบบนั้น อิงจากที่เว่ยอิงยังบอกว่ามันไม่เป็นธรรม อีกอย่างที่กูสงสัยฐานนางก็อยู่อี๋หลิงปะ ไม่บังเอิญเจอะเว่ยหน่อยเหรอ สกุลเจียงยึดพื้นที่รอบๆคืนมาได้ก็น่าจะยึดอี๋หลิงได้ด้วยปะ หรือบทจะไม่บังเอิญเจอก็ไม่เจอเลย..
>>630 ที่มึงว่ากูก็เข้าใจในสถานการณ์แบบนั้นมันควรกระจายความเสี่ยงถ้าต้องการแค่มีชีวิตรอดจริงๆ แต่ในมุมของเวินสายรองเขาน่าจะสนิทกันอ่ะ เป็นครอบครัวใหญ่ ซึ่งมึงเอ้ย ถ้ามึงเคยมีครอบครัวใหญ่ มันเป็นฟิลลิ่งที่ยังไงก็อยากอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาต่อให้ลำบากแค่ไหน ยิ่งถ้าเคยโดนจับแยกมาก่อนพอได้อยู่ด้วยกันอีกครั้งก็คงไม่อยากปล่อยมือจากกันอีก โดยเฉพาะตอนที่สกุลเวินโดนรังเกียจจากทุกทิศเขาก็เหมือนเหลือแค่กันและกันกับเว่ยอิงอ่ะ กูไม่ได้จะบอกว่ามันถูกที่อยู่เป็นเป้านิ่งเพื่อให้ได้อยู่ด้วยกันนะแต่กูเก็ทครสครอบครัวใหญ่ที่ไม่อยากจากกัน จนตายก็เลือกตายไปพร้อมกัน ทิ้งไว้แค่ซือจุย
>>636 .....T_T
มาพูดหาทางแก้กันแบบนี้บางทีก็เข้าข่ายมุมมองนักอ่านที่แค่พูดมันง่ายกว่าการลงมือทำในสถานการณ์จริงๆอ่ะเนอะ กูก็ยังคิดว่ามันน่าจะมีวิธีที่ดีกว่าอยู่รวมตัวเป็นเป้านิ่งกันเป็นปีแบบนี้ (แถมจากการก่อสร้างซ่อมแซมปลูกผัก ก็ดูจะตั้งใจลงหลักปักฐานกันมันตรงนี้ยาวๆเลยด้วย...หาที่ๆใช้ชีวิตง่ายกว่านี้หน่อยก็ดีนะพี่) แต่ถ้าให้เดาก็คงด้วยอายุและสุขภาพลุงป้าตายายแหละ
เห็นด้วยกับเม้นนี้ >>634 ของเพื่อนโม่งนะ น่าจะเป็นสาเหตุเดียวกับที่อาลิ่งปรับบทให้พี่น้องเวินไปมอบตัวแล้วพวกลุงป้าตามไปด้วยเลย +นึกถึงมู้นี้หรือมู้ก่อนนี่แหละที่มีคนมาถามว่าหลังพี่หญิงตาย ช่วง3เดือนก่อนโดนล้อมปราบทำไมพวกเชลยเวินไม่หลบหนีไปก่อน ทั้งๆที่น่าจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นและพี่เว่ยจะโดนตามล่าแน่ๆ เดาว่าก็น่าจะเพราะสาเหตุเดียวกัน+ไม่อยากทิ้งพี่เว่ยไป (._.
>>629 ถ้าจะทำอย่างนั้น กูว่าต้องมีการเตรียมตัวกันก่อน เว่ยอิงกับเวินฉิงต้องรอให้เจียงเฉิงกลับมาจากงานแล้วค่อยมาปรึกษากันว่าจะไปเจรจากับตระกูลอื่นยังไง ซึ่งถ้าทำอย่างนี้มันดีกับเจียงเฉิงเพราะมีอะไรก็มาบอกกันก่อน แต่กว่าจะเตี๊ยมกันเสร็จครอบครัวเวินฉิงอาจไม่เหลือใครให้ช่วยสักคนละ ดูจากที่ถูกทารุณกันวันนั้นน่ะ
>>633 กูจำได้ลางๆเหมือนแต่ละตระกูลจะส่งคนของตัวเองไปช่วยในพื้นที่อื่นๆ เช่น ซีเฉินที่ตระเวนไปช่วยหลายสกุล บางครั้งก็ไปชิงเหอ อาเฉิงกับเว่ยอิงก็เคยไปสมทบที่หลางหยา ดังนั้นบางทีคนที่ไปลงพื้นที่อี๋หลิงแล้วไปจับบ้านเวินฉิงอาจจะมาจากสกุลอื่นทำให้คลาดกัน
>>594 นั่นดิ ทำไมเหยาไม่เลือกไปสกุลหลาน กุแอบสงสัยตั้งแต่ไปเข้าสกุลเนี่ยแล้ว ไปสกุลหลานน่าจะสบายกว่าไปที่อื่นเยอะ เส้นกับประมุขก็มี แถมสไตล์วิชาของเนี่ยโคตรดูไม่เข้ากับเหยาเลย
>>599 กุรู้สึกว่าป๊าเจียง-ป๊าเว่ยคล้ายเป็นพี่น้องหยกคู่อีกเวอชั่นยังไงไม่รู้ว่ะ คนนึงดูสุภาพใจดี ส่วนอีกคนพูดน้อยเคร่งขรึม55555555
Ky ม่านฮวาปรมจเล่ม2จะวางขายแล้ว ห่างจากเล่มแรกกี่ปีนะ😂😂 ถ้าให้เดาคงวางขายต่อเนื่องจนม่านฮวาจบพอดี // ปรมจนี่ลูกรักหลายๆค่ายเลยแหะ งานดีตลอดทั้งเมะ ซีรี่ย์ ม่านฮวา ดราม่าซีดี เหลือเกมส์ที่ว่าจะเปิดตัวเร็วๆนี้ ขอให้ปังๆ
>>644 ตอนนั้นจุดมุ่งหมายของอาเหยาคือการทำให้พ่อมองเห็นตัวเองให้ได้ว่ะ
ตระกูลเนี่ยที่ดูเหมือนเป็นทัพหลักคงเข้าตาอาเหยากว่าตระกูลหลาน อาเหยาคงแพลนว่าพอสร้างความดีความชอบกับเนี่ยได้ โอกาสที่เรื่องจะดังไปถึงหูพ่อน่าจะง่าย แล้วพอพ่อรู้เรื่องก็จะมารับตัวเองเข้าบ้าน...
/กูไม่ได้ตามม่านฮวามานานเพิ่งรู้ว่ามาถึงฉากถังแตกแล้ว555
ก็จริงนะ พูดถึงความเก่งแล้วตลคในเรื่องก็มองว่านางเทพสุดกันหมดแม้แต่ตัวร้าย ตอนนางคุมพลังไม่ได้แล้วทำพี่เขยตายกลับถ้ำไปเว่ยยังคิดอยู่เลยว่าจะทำไงดีชีวิตนี้ตัวเองไม่เคยเป็นฝ่ายถามคนอื่นเลยว่าทำไงดี เว่ยอิงเก่งสุดในรุ่นมาตลอดและไม่มีใครพังอีโก้นี้ได้จนมันพังลงด้วยตัวเอง อีโก้มากเกินไปก็เป็นอีกสาเหตุที่ทำให้ชีวิตแรกพัง
คหสต.ทั้งเจียงเฉิงทั้งวั่งจีอยากได้แค่เว่ยอิงกลับไปกับตัวเองทั้งคู่ สังเกตจากที่พูดคุยกันในถ้ำค่อนข้างส่อว่าทั้งคู่ไม่มีความคิดช่วยเวินสายรองตั้งแต่แรก กูว่าฝ่ายผู้เสียหายจากเวินสายหลักแค้นการอิกนอของเวินฉิงกันทั้งนั้น รวมทั้งกลุ่มตลค.หลักก็แค้นอยู่ลึกๆเลยแสดงออกแบบอิกนอ ไม่ร่วมหาเรื่อง ไม่ฆ่าแต่ก็ไม่คิดยื่นมือช่วย
>>651 เวลาจับเค้าก็แยกลูกน้องกับหัวหน้าออกจากกันจะได้จัดการคนง่าย ฝั่งหนึ่งไม่มีใครนำฝั่งหนึ่งไม่มีใครคอยรับคำสั่ง
>>652 จิงมึง เจียงเฉิงตอนมาเยี่ยมบอกชัดเจนจะปกป้องแค่อิง ถ้าอิงจะเอาพวกนี้ด้วยข้าก็ปกป้องเจ้าไม่ได้ กูว่าที่คนมองหลานจ้านดีกว่าเพราะอย่างน้อยก็ไม่ได้มาแบบจะฆ่าเลยอ่ะ แต่เฉิงมาคือถือกระบี่เตรียมฟันเวินหนิง ไล่ซือจุยที่มากอดขาด้วย ;-;พ่อคนดุดัน ฉากถ้ำตอนศพเวินลุกมาช่วยหลานจ้านก็คำนับขอบคุณพร้อมเว่ยอิงอีก คนเลยมองฮีดีกว่าเฉิงหน่อย
>>653 วั่งจีไม่ใช่คนแสดงออกด้วยว่ะ ไม่พูดแต่ใจลึกๆกูว่าตอนนั้นก็โกรธที่บ้านโดนเผา พ่อตาย(ถึงห่างเหินกันแต่ก็ร้องให้ต่อหน้าเว่ยอิงเลยนะ)ลึกๆคงแค้นเหมือนกัน แต่ตอนหลังคงปล่อยวาง+ให้อภัยแล้ว(ก็ตายกันไปหมดแล้ว เหลือแค่เด็กที่เอ็นดูเป็นพิเศษ)
ส่วนเจียงเฉิงเป็นคนเปิดเผยกว่า แถมเหลือกันอยู่แค่สามพี่น้องเลยดูออกชัดว่าโกรธมากกกก(โกรธพี่ชายด้วย😂)แต่ใดๆก็ยังดีกว่าพี่หมิง รายนั้นแสดงออกชัดสุดว่ายังแค้นเลยผสมโรงกับจินกวงซ่าน&แก๊งลุงๆรุมเจียงเฉิงด้วย
เห็นด้วยกับพวกมึง เวินฉิงทั้งอิกนอร์ทั้งเหยียบเรือสองแคม(เจ๊ฉิงแกตัดสินใจพลาดมากที่เลือกทางนี้) มันไม่แปลกที่พอเวินสายรองกลายเป็นเชลย ถึงไม่มีตระกูลไหนหรือพวกตัวเอกหลักๆคิดสงสารหรือมีน้ำใจออกตัวช่วยเลย ตอนตระกูลพวกเขาลำบากแตกมั้งตายมั้งเวินสายรองก็ไม่ได้มีน้ำใจมาช่วยเหลือซะหน่อย วินาทีนั้นแค่ปล่อยเบลอไม่ไปร่วมด้วยกระทืบซ้ำเติมเวินสายรองก็ถือว่าใจดีมากแล้ว สำหรับกุอ่ะนะ
ถ้าหนิงไม่ได้ช่วยเว่ยกับเฉิงไว้ ต่อให้ใจดีมากอย่างเว่ยแต่หลังสงครามจบก็คงไม่ช่วยพวกเวินอ่ะ คงอารมณ์พี่ซีพี่วั่งตัวเองมองเมินได้แต่ถ้าคนอื่นซ้ำไม่ห้าม เวินฉิงเหยียบเรือสองแคมและตัวเองก็รู้ว่าคนนอกตระกูลอยากให้ขึ้นครองอำนาจแต่ดันติสต์สนแค่เป็นหมอ ถ้าตระกูลเวินชนะเวินฉิงคงทำตัวแบบพี่ซีพี่วั่ง
ถัดจากอยากรู้เรื่องกลุ่มประมุขรุ่นก่อนกับสตอรี่บ้านเจียง ตอนนี้กูอยากรู้มุมมองเวินสายรองที่มีต่อสงครามและสถานการณ์ของตัวเองด้วยแล้ว ถึงจะสัมผัสได้ว่าเจ็บตับแน่นอนก็เถอะ 55555555
น่าจะประมาณพี่ซีอาเหยาป่ะ พอรู้บ้างว่าคนของตัวเองทำเรื่องไม่ดีอยู่แต่ปิดหูปิดตา แต่พอเรื่องเปิดเผยโดนเอาคืนก็รู้ว่าโทษใครไม่ได้เลยจำใจรับโทษไป ที่ไม่ต่อต้านสายหลักน่าจะเพราะเจ้าตัวก็ได้ประโยชน์จากชื่อสกุลเวินและถ้าต่อต้านคนที่โดนเก็บก็อาจจะเป็นบ้านตัวเองแทน ถ้าเป็นโลกจริงเทียบได้กับพวกญาติฮิตเลอร์ ที่เขาออกมาบอกว่าจะไม่มีทายาทสืบต่อ
ถ้ามองด้านการกระทำก็เป็นเหยื่อจริงๆมองเลนส์ปัจจุบันต้องถือว่าไม่ได้ทำผิดไรเลย ไม่อยากให้มองว่าไม่ใช่เหยื่อนะเพราะเวินสายรองเป็นเหยื่อสงครามแน่ๆ แต่ยุคนั้นเหมารวมเลยโดนไป อีกอย่างคนแก่ห้าสิบคนจะไปทำไรในสงครามได้ พวกประมุขที่แปรพรรคช่วงสงครามไม่ได้ใช้สกุลเวินด้วย คือจะบอกให้เวินสายรองลุกต่อต้านนี่มองตามความเป็นจริงมันแทบทำไม่ได้เลยนะ ให้หมอกับกองทัพไปสู้กันอ่ะแทบไม่ต้องเดาคนแพ้เลย
>>662 เครเพื่อน กูก็รีบอ่านรีบตอบไปหน่อย ซอรี่นะ แต่ตอนเข้าใจผิดว่าเวินไม่เชิงเหยื่อกูนึกถึงทวิตภพช่วงด่าเว่ยอิงว่าปากหาเรื่องจนบ้านเจียงล่ม🥲 ด่าไหลตามกันมาก เมนน้องคือช้ำ ดีที่ช่วงหลังมีคนโต้สักที คือจะบอกว่าเว่ยทำตัวเองไหมมันก็ใช่ มันเลือกเดินทางสายนี่เองควบคุมพลังไม่ได้เอง แต่มันก็โดนทำร้ายก่อนอ่ะถึงทำงั้นแต่ทุกคนในเรื่องก็ยังโทษมันจนวันที่มันกลับมา ทวิตภพยังโทษมันอีก ช่วงนั้นหน้าชาเลย
>>661 อาจจะรับก็ได้ ถ้าข้อต่อรองดีพอ
เพราะนางน่าจะรู้ข้อมูลของเวินรั่วหานไม่น้อย ยิ่งถ้าไปขอให้เว่ยอิงช่วยต่อรองอีกคน พี่เนี่ยและเหล่าสกุลพันธมิตรคงไม่กล้าปฏิเสธเท่าตอนงานชุมนุมเซียนแน่นอน จากนั้นก็เปลี่ยนแซ่เป็นการพิสูจน์ความจริงใจ+ช่วยรักษาคนเจ็บ พอจบสงครามก็น่าจะรอดละ
สายรองก็เป็นเหยื่อแหละ แต่ไม่เป็นเหยื่อที่ขาวบริสุทธิ์ที่ถ้าสถานการณ์พลิกเป็นเวินสายหลักชนะ เวินสายรองก็จะได้เป็นหนึ่งในผู้รับผลประโยชน์จากการกระทำชั่วๆของตระกูลหลักทันที ปลอดภัยตลอดสงคราม คนฝั่งตัวเองไม่ต้องเสียเลือดเสียเนื้อมีคนตาย(เพราะคนที่ลุยสู้คือฝั่งตระกูลหลัก) จบสงครามยังไงคนทั่วไปก็ต้องให้ยำเกรงแน่ๆในฐานะคนชนะสงคราม จะสายหลักสายรองยังก็แปะยี่ห้อว่าเป็นคนตระกูลเวิน
>>665 กอดๆมึงกลับ เว่ยอิงกับเตี่ยโดนด่าแหลกอยู่ช่วงหนึ่ง กูไม่อะไรกับเตี่ยแต่ก็รู้สึกแปลกๆตอนคนสงสารม๊าด่าเตี่ยกันทั้งทล อยากเห็นวิเคราะห์ข้างบนไปอยู่ช่วงนั้นเหมือนกันนะ มีตบกันไปข้างหนึ่งแหง555555555
>>664 มองว่าสายข้อมูลมีอาเหยาที่แฝงตัวอยู่แล้วน่ะตำแหน่งทับซ้อนกันเอามาคงไม่มีประโยชน์เท่าไหร่ กูมองพี่หมิงเหยียดเวินหนักอยู่แล้ว แต่ถ้าช่วงนั้นเว่ยอิงออกหน้าให้ก็อาจจะรอดได้แหละเพราะช่วงนั้นเหล่าเซียนแทบจะสรรเสริญเว่ยอิงหมด แต่เปลี่ยนแซ่สำหรับคนจีนโบราณมันเรื่องใหญ่อยู่นะ สายรองส่วนใหญ่เป็นพวกคนแก่ที่มักจะหัวโบราณด้วย กูว่าตรงนี้คงยากหน่อย
ข้างบนนั่น กูก็วิเคราะห์มุมพ่อแต่ถ้าให้เลือกกูก็เลือกทีมแม่ 555555555
กูทีมพ่อล่ะกัน555555 กูไม่ชอบคนขี้พาลอย่างแม่เป็นการส่วนตัวอยู่ล่ะ ถ้าต้องทะเลาะกับคนแบบนี้ทุกวันกูเลือกคนขี้เมินดีกว่า เกลียดนักก็เมินกันไป
KY เคยวิเคราะห์เตี่ยเวินกันไปยัง กูสงสัยว่าทำไมจู่ๆแกถึงเป็นลุกขึ้นมาเป็นบ้า
>>672 เมียพี่ซีกูแอบคิดว่าถ้าเป็นแนวสาวชาวบ้านร่าเริงสดใสแต่ไม่ทะโมนมากก็น่าจะเข้ากันดี ดูเป็นสีสันให้ชีวิต แต่ก็ไม่รู้ว่าอย่างพี่แกนี่จะยอมแต่งตามมติผู้อาวุโสมั้ย ถ้ายอมก็คงได้แนวสวยสง่าเรียบร้อยเหมือนกัน
>>671 ในมู้สองมู้นี้ยังมั้ง ให้เดามันน่าจะสะสมมาจากคำสอนในตระกูลรุ่นสู่รุ่นป้ะ กูจำตัวเลขไม่ได้ที่บอกว่าสกุลเวินไม่ส่งลูกหลานไปเรียนกูซูกี่ปีแล้ว มีที่โม่งบนๆบอกเรื่องบรรพบุรุษเวินริเริ่มหลักสายเลือดนำตระกูลอีก ก็น่าจะเป็นกลุ่มตระกูลที่หยิ่งทะนงและถือตัวมานาน ยุคเวินรั่วหานที่เก่งมาก มีอำนาจมาก คงนำไปสู่ความโลภอยากปกครองคนที่ตัวเองมองว่าต่ำกว่าไรงี้ แต่ก็เดาตามหลักตัวร้ายอ่ะนะ..
>>668 นิ่งเงียบพูดน้อย ดูเคร่งขรึมแต่หัวดื้อหรอ น่าสนใจนี่55555555
>>673 เมียพี่ซีกูว่าคงแนวพี่หมิงไม่ก็อาเหยาป่ะ เหมือนเคยอ่านมาอ่ะถ้าสนิทกันมากๆแต่เป็นเพศเดียวกันแต่งงานไม่ได้จะสาบานเป็นพี่น้องแทน เหมือนที่อวี๋กับจินฟูเหรินสัญญาใจกันถ้าลูกเป็นชชญญจะให้ป็นพี่น้องถ้าเป็นชญให้หมั้นแต่งงาน แต่ถ้าไม่เอาความรักเป็นหลักก็คงแนวสวยสง่าเหมือนที่เพื่อนโม่งว่า เพราะตระกูลหลานเคร่งเรื่องรูปลักษณ์ภายนอกการแสดงออกคำพูด บลาๆๆ
เรื่องสกุลเวิน น่าจะเพราะเรืองอำนาจมาหลายรุ่น คนเรามีอำนาจมันไม่มีทางไม่อยากได้เพิ่มอ่ะมึง อันนี้เราจะวิเคราะห์กันโดยใช้แค่นิยายใช่มะ งั้นก็คงเป็นเพราะหิวอำนาจแหละ กูขอมโนไปด้วยว่าป๋าเวินเค้าคงภูมิใจไม่น้อยที่มีเวินจู๋หลิวคอยภักดีอารมณ์คนเจอเพชรในตมโคลนแล้วกลายเป็นครสว่าข้าเก่งมากที่มองออก เสริมความหยิ่งผยองในตัว ข้าสมควรได้เป็นผู้นำตระกูลเซียนทั้งหมด เอาจริงป๋าฉลาดใช้คนอยู่นะ ไปเก็บเวินจู่หลิวมาจากตระกูลเล็กที่น่าจะโดนยุทธภพเหยียดลับหลังอาเหยาก็ลูกเมียน้อยตระกูลจิน ดูเป็นพวกไม่สนชนชั้นถ้าเก่งพอซึ่งตรงข้ามกับพวกยุทธภพเลย อันนี้แอบสมน้ำหน้าคนในยุทธภพ ขี้เหยียดกันแต่เอาเข้าจริงก็สู้คนที่ตัวเองเหยียดไม่ได้ คือถ้าปรมจไม่มีวั่งเซี่ยนป๋าอาจจะชนะก็ได้ในความคิดกู555555555 เพราะคู่เอกพลังเว่อร์กันมาก เว่ยอิงรู้ๆกัน ส่วนหลานจ้านจัดการผู้อาวุโสสามสิบสามคนได้ทั้งที่ตัวเองก็บาดเจ็บ ตอนเชื่อมจิตกับพี่หมิงเว่ยอิงยังบอกเลยว่าแรงเวินรั่วหานเยอะมากตัวเองหรือพี่หมิงก็อาจสู้ไม่ได้ ถ้าไม่โดนลอบฆ่าน่าสงสัยอยู่ว่าใครเอาจะลง
>>674 กูว่าถ้าไม่มีเว่ยอิงพ่อเวินน่าจะชนะเลยแหละ เพราะระยะเวลาที่เว่ยอิงคัมแบคคือเพิ่งรบกันแค่สามเดือนเองแต่เนื้อเรื่องทุกเวอชั่นรวมทั้งนิยายต้นฉบับเล่าแบบข้ามๆไป เลยดูเหมือนเว่ยอิงมาไม่นานก็ชนะ แต่ไทม์ไลน์คือหลังจากเว่ยอิงลงสนามก็ยังรบกันกินเวลาตั้งสองสามปี พ่อเวินกับกองทัพตระกูลเวินก็น่าจะโหดเอาเรื่อง ไม่ธรรมดาหรอก
>>672 พี่แกดูไร้ที่ติเกินไปเนอะ แล้วคนสกุลหลานไม่น่าสนใจคนเรียบๆคนๆนั้นต้องมีอะไรแซ่บๆ5555555
/ตัดอีกวงซ่านออกไป กูว่าคนหมั่นพ่อเจียงมากกว่าพ่อเวินที่เป็นตัวร้ายอีก55555
แม่เฉิงเยอะไง555555 ช่วงหนึ่งพากันโทษเว่ยอิงที่มีความสุขในตอนจบมากกว่าโทษตัวต้นเหตุอีก แล้ววิธีเลี้ยงพ่อเจียงก็ผิดจริงด่าได้ไม่ละอายปาก แหม่ พ่อในปรมจก็เหี้ยกันทุกพ่อแหละ แต่เทียบกันแล้วไม่ค่อยเห็นแม่เว่ยด่าอวี๋นะส่วนใหญ่มีแต่ตีความไปทางรัก ก็นะ
ประเด็นเวินฉิงและครอบครัวนาง
ความเห็นกุนะ
นอกจากบุคลิกดูเป็นคนแข็งกร้าวของเวินฉิงแล้ว นางก็ไม่มีความเป็นผู้นำที่ดีเลยอะ มีความเป็นความตายของครอบครัวเป็นเดิมพันแต่เหมือนคิดอะไรช้าไปหมด
ช่วงเริ่มสงครามจนถึงช่วงเขารบกัน
มองตามนิยายเวินรั่วหานเอ็นดูนางมากกว่าลูกเลยมั้ง เพราะนางเป็นลูกของพี่หรือน้อง(หรือญาติข้างไหนซักข้างอะ กุจำไม่ค่อยได้)ของเวินรั่วหาน แล้วญาติเวินรั่วหานคนนี้เป็นคนไม่กี่คนที่เวินรั่วหานยอมฟังคำพูดบ้าง แกเลยเอ็นดูเวินฉิง ดูไม่ได้มาขู่เข็ญอะไรหลานตัวเองอย่างเวออื่น กุเลยคิดว่าถ้าไม่อยากสู้กับบ้านหลักและไม่เห็นด้วยกับการไปฆ่าล้างครอบครัวคนอื่น ทางเลือกที่ง่ายกว่าต่อต้านคือหนีอะ ทำให้เวินรั่วหานตายใจแล้วหนีไปหาเว่ยอิงหรือหนีไปซ่อนน่าจะเป็นสิ่งที่นางและครอบครัวพอทำได้ แต่คงไม่ ทั้งที่ครั้งนึงคนหงอๆอย่างเวินหนิงยังวางแผนไปช่วยเว่ยอิงแล้วพาเจียงเฉิงออกมาได้ แล้วเวินรั่วหานอยู่ฉีซาน นางอยู่อี๋หลิง หนีไม่น่ายากมั้ง
แล้วที่กุคิดว่านางไม่ได้ทำอะไรเลยไม่ว่าจะเป็นการต่อต้านหรือหนีในช่วงนี้ เพราะคนในครอบครัวนางเห็นเว่ยอิงแล้วกลัวกันหมด ประกอบกับบรรยายจากบทที่เวินบ้านรองจัดเลี้ยงให้เว่ยอิงในถ้ำว่า..
"เวินบ้านรองทุกคนเคยได้ยินชื่อเสียงเว่ยอิงจากสงครามกันหมดและเคยเห็นเว่ยอิงบงการศพต่อสู้"
..แล้วทำไมไม่หนีมาหาเว่ยอิงตั้งแต่ช่วงนั้นเลยล่ะ?
ช่วงหลังจบสงคราม
นับจากสงครามจบจวบจนผ่านช่วงงานล่าภูตผีที่สกุลจินจัดมันก็นานนะ ระหว่างช่วงเวลานี้กุไม่คิดว่าเหล่าเชลยจะได้รับการปฎิบัติอย่างดี น่าจะมีการทารุณเชลยทุกวันและมีคนตายเรื่อยๆ(หนึ่งในนั้นอาจเป็นพ่อแม่อาเยวี่ยนด้วยซ้ำ)แต่ก็ไม่มีมาติดต่อเว่ยอิงใดๆทั้งสิ้นในช่วงเวลานี้ จะว่ามายากเพราะโดนคุมเข้มแต่วันที่กลุ่มของเวินหนิงถูกแยกออกไปนางกลับออกมาได้ และเดินเท้ามาตั้งหลายวันจนถึงอวิ๋นเมิ่งโดยไม่มีคนจับอีกต่างหาก มันทำให้กุอดคิดไม่ได้ว่าแล้วที่ผ่านมานางทำอะไรอยู่ล่ะ..
หรือ..นางคิดว่าจะได้รับการปฏิบัติอย่างดีทั้งที่ญาติตัวเองก่อเรื่องไว้รอบทิศ?
หรือ..คิดว่าการทารุณคงไม่เกิดขึ้นกับน้องชายตัวเอง?
หรือ..วันนั้นบังเอิญคนคุมเชลยหละหลวมขึ้นมา?
ท้ายสุดกุไม่ได้อยากให้นางและครอบครัวไม่รอด เพราะสิ่งที่เวินบ้านรองเจอมันเกินกว่าเหตุไป บางพวกน่าตายกว่าเวินบ้านรองอีกแต่ที่เรื่องมันลงเอยอย่างนี้ส่วนนึงก็เป็นผลจากการทำตัวเองของเวินบ้านรองเองด้วย ดูไม่ค่อยดิ้นรนหาทางรอดเท่าไหร่ว่ะ
เป็นความเห็นส่วนตัวกุนะ มันอาจจะเป็นอย่างที่เพื่อนโม่ง >>633 แสดงความเห็นไว้ก็ได้อะ เพราะบทเวินฉิงน้อยพอๆกับบทรุ่นพ่อแม่เลย555 ช่องว่างมันเยอะ นี่กูตีความเอาเองแค่เท่าที่เห็น
>>675 สงสารท่านอาเถอะมึง ถ้าเมียคนพี่ยังแซ่บอีก กุว่าท่านอาน็อคธาตุไฟแตกอะ
Ky กูไม่รู้มีใครถามไปรึยังเพราะกูพึ่งเจอมู้นี้ กูได้ดูซี่รี่ย์ก่อนแล้วค่อยไปอ่านนิยาย แต่กูสงสัยเรื่องน้องเนี่ย สรุปน้องเป็นคนวางแผนจริงๆใช่ไหม เพราะทั้งซีรี่ย์กับนิยายเหมือนแค่ให้เห็นว่าน้องเป็นคนฉลาดเฉยๆ รึกูอ่านตกไป
แต่กูว่าถ้าปรมจจบแบบมีความสุขทุกคนก็อาจไม่ดังขนาดนี้ ความขมที่มีที่มาที่ไปอร่อยนะเว้ยเพื่อน เพราะมันมีช่องให้คนมโนได้แฟนด้อมถึงได้ใหญ่
ความสัมพันธ์เจียงเฉิยงเว่ยอิงมันเลยจุดที่จะรักกันได้สนิทใจตั้งแต่ที่เจียงเฉิงคิดว่าพ่อรักเว่ยอิงมากกว่าตัวเองแล้ว ในนิยายเขียนประมาณกลัวเว่ยจะมาแย่งที่ตัวเอง คือถ้าทุกอย่างสงบสุขก็อาจจะอยู่กันได้แต่พอมีเรื่องอะไรสักอย่างกูว่าคงจบที่ทะเลาะแยกทางเหมือนเดิมแหละ อารมณ์ทรีโอเซียนเล่อ
กูโหยหายตอนจบแฮปปี้เอนด์พี่น้องจูงมือกลับบ้านและญาติดีกับพี่เขยมาก แต่เห็นด้วยว่าถ้าจบฟูลแบบนั้น ด้อมคงไม่ใหญ่ ไม่ดัง (และโม่งคุยกันยาวค่อนมู้5555 จะเจ็ดร้อยเม้นแล้วเมิ๊งงงง) ขนาดนี้ ช่องที่เว้นให้ได้ถกได้คุยกันมันก็ดีไปอีกแบบ ถึงจะขมมากก็ตาม ಥ ͜ʖ ಥ ตอนนี้แค่พวกนางไม่ฆ่ากันตายแล้วคอยผลัดกันดูแลหลานจากคนละมุมก็พอใจมากแล้ว ส่วนฉากพี่น้องคืนดีแต่งเมียเลี้ยงลูกหลานกูไปกาวต่อเองก็ด๊าย
กูชอบที่โม่งวิเคราะห์ทั้งแม่อวี๋และเวินฉิงมากเลย อยากอ่านอีก แต่ข้อมูลตัวละครรองๆมีให้หยิบมาคิดน้อยแท้
กูว่าก็ออกมาตัดพ้อน้อยใจให้เมนได้นะ หลายๆเรื่องเมนตลค.ก็ออกมาตัดพ้อกัน แต่ด้อมปรมจ.แม่ยกหลายฝ่ายดูแรง ออกมาทวิตตัดพ้อให้เมนทีบางคนแซะเมนคนอื่นพ่วงด้วยแรง แม่ยกเลยวางมวยกันเป็นระยะ
>>686 แฮรี่นี่มีเธรดไรเหรออยากเผือก55555 กูว่าเจเคก็เขียนจุดจบแต่ละคนดีออก ถ้าเป็นความไบแอสคนดีดัมเบิลดอร์หรือสลิธีรินvsกริฟฟินดอร์ก็เข้าใจอยู่ กูรำความยัดเยียดตรงนี้มานานมาก5555555 ก็ปรมจมันจบแฮปปี้แค่คู่หลักจริงๆ เมนตัวละครรองช้ำใจก็ไม่แปลก อีกอย่างปรมจมัน2d การจะไม่พอใจตัวละครหนึ่งถึงขั้นเกลียดนี่มันก็ปกติออก หรือจริงๆเพราะมันอยู่กึ่งระหว่างโชเน็นกับBLวะ อันนี้วิเคราะห์นะ โทนเรื่องมันโชเน็นอยู่อ่ะแต่ความจริงเป็นbl ปกตินิยายวายก็โฟกัสแค่ตัวหลักอยู่แล้ว กูยังจำดราม่าเกลียดวั่งเซี่ยนแล้วอ่านปรมจทำไมได้อยู่เลย พูดตามตรงมันก็แปลกเพราะ90%แม่งมีแต่วั่งเซี่ยน555555 ทนอ่านเรื่องที่บทเมนตัวเอง(ตัวละครรอง)มีแอร์ไทม์นิดนึงเค้าต้องรักเมนมากเลยนะเนี่ย แต่นั่นแหละ คนที่มาตามอาจจะชินจากตูนแนวโชเน็นที่มีการเกลี่ยบทหรือเปล่า มีการชิปจิ้นกระจายหลายเรือและบางทีอฟชก็แจกโมเม้น55555555 แต่บังเอิญเรื่องนี้มันblอ่ะนะเลยโฟกัสแค่ความรักวั่งเซี่ยน กูอยากเห็นแม่โม่ลองเขียนโชเน็นดูเหมือนกันนะว่าไป
>>686 กุว่าเพราะตอนจบที่มันไม่ได้แฮปปี้สำหรับทุกคนที่เหลือรอด บวกกับความเทาของตัวละครที่มันมีเรื่องผิดพลาดจนจิ้มมาด่าได้แทบทุกคาร์นี่แหละ พอการกระทำมันมีผลกระทบถึงกันแล้วเวลาพูดถึงชะตากรรมตัวละครนึงมันเลยต้องพาดพิงอีกตัวละครไปด้วย ก็พาดกันไปมา ใช้คำผิดหน่อยก็เหมือนโทษเมนอีกคน แค่นี้ก็ฟาดกันแล้ว กลายเป็นแข่งความชิบหายของชีวิตเมนกันไป ไหนจะพวกที่เห็นคนอื่นตีความคาร์ไม่เหมือนตัวเองเลยโควทไปแซะแล้วเถียงกันเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตอีก(กุเจอบ่อยมากฝั่งอินเตอร์ แม่งตีกันเรื่องเดิมๆวนทุกอาทิตย์เลย) ไม่ก็ไปเห็นคนด่าเมนตัวเองบนแพลทฟอร์มอื่นแล้วมาบ่นลงทวิต พอเริ่มเดือดกันก็กลายเป็นไฟลามทุ่ง โมโหตามๆกันจนมีคนพาดพิงเมนคนอื่นละกลายเป็นวอร์ข้ามทีม
พูดง่ายๆคือพอด้อมใหญ่ คนปสดก็เยอะตาม 5555555
สวรรค์นี่เพราะนิยายลขสยังออกไม่จบด้วยมั้ง ทั้งซีรี่ย์ทั้งต้งฮวาก็ยังไม่ถึงไหน(ยังไม่ออกด้วย..) คนที่รู้หมดคงมีแต่กลุ่มอ่านแปลอิ้งไม่ก็สปอยล่วงหน้า ต้องรอดูว่านิยายครบแล้วหรือซีรี่ส์ได้ออนจะคนเยอะขึ้นแล้วเจอสงครามบ่อยแค่ไหน ส่วนตัวร้ายกุว่าเพราะมันจบสมบูรณ์ที่ตรงนั้นแบบไม่ได้มีอะไรให้ถกกันต่อมากมาย ชีวิตบัดซบของอาจิ่วก็ไม่ได้บัดซบเพราะเสิ่นหยวนหรือปิงเม่ยที่เป็นเมนโฟกัสและได้ใช้ชีวิตด้วยกันอย่างมีความสุขอ่ะ มันเลยมีแต่ฟีลแบบทำไมลูกกูต้องเจออะไรแบบนี้ อยากให้ลูกกูได้มีความสุขกับเขาบ้าง แต่ไม่ได้มีอะไรให้พาดพิงถึงคาร์อื่นจนเสี่ยงตีกันเท่าปรมจ กุคิดว่านะ
>>687 ยกมือ กุเองที่อ่านปรมจ.แล้วไม่อินวั่งเซี่ยน แต่ดันไปอินความสัมพันธ์มีเมนเป็นตัวละครรองๆแทน มันก็แบบเล่มแรกๆวั่งเซี่ยนก็ดูกุ๊กกิ๊กน่ารักดี แต่เล่มหลังๆเว่ยอิงคือศูนย์รวมแต่ละนิสัยที่กุเกลียดมาก (+ความปสด.ของแม่วั่งเซี่ยนกลุ่มใหญ่ๆ) อ่านไปได้แต่ร้องชิบหายไปว่าไม่อินพระนายจะอ่านรอดมั้ย สรุปว่าอ่านรอดนะแต่ใช้เวลาเข็ญนานหน่อยด้วยความใจรักตัวรองๆกับเนื้อเรื่อง(ส่วนที่ไม่ใช่ความรัก)ล้วนๆ คืองานแม่โม่สำหรับกุมันมีอย่างนอกจากความรักพระนายให้โฟกัส อย่างการวิเคราะห์ตัวละครในเรื่อง พอมึงบอกว่าปรมจ.มันมีความโชเน็นกุนี้บรรลุเลย ว่าเออใช่ว่ะ
บวก คาร์พี่เว่ยไม่ใช่นิสัยแบบที่กุชอบความอินสั่งเซี่ยนเบยไม่ได้อะไรขนาดนั้น อ่านเพราะชอบพล็อตส่วนอื่นทากกว่า
กุไม่ใช่เมนคู่หลักแต่เวลาเห็นจับส่วนนี้มาดราม่ากันกุก็ไม่เข้าใจ ฟิลไม่ค่อยต่างเวลาเห็นคนดราม่าหน้าปกแบบมันไม่น่าถูกหยิบมาดราม่าน้ำหูน้ำตาไหลขนาดนั้น เพราะส่วนใหญ่ตลค.หลายเรื่องก็ไม่ได้แฮปปี้หมดและส่วนใหญ่ตอนจบเขาก็ไม่ได้ให้ซีนตลค.ทุกตัวอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ไม่น่าเป็นแค่วายว่ะ นิยายโดยทั่วไปทุกอย่างก็หมุนรอบตัวเอกอยู่แล้วหรือกุเข้าใจไรผิด กุงง เมนกุเองสมมติแม่โม่ใจดีเล่าถึงเค้ามากกว่านี้กุก็ดีใจแต่แบบที่เป็นอยู่นี่กุก็เข้าใจ มันเป็นนอร์มวะ ทำได้แค่เลียแผลใจแล้วมโนต่อเอาเอง
>>692 สิ่งที่ไม่กล้าพูด...
เวลาเห็นเอามาทะเลาะกันรู้สึกขัดแย้งในตัวเองมาก มีความสุขกันทุกคนต้องแนวพล็อทเบาๆละนะ วรรณกรรมเยาวชนยังมีการสูญเสียอะมึง
สำหรับนี่เส้นความสัมพันธ์ของตัวละครในเรื่องแต่ละตัวมันโคตรสมบูรณ์ในตัวเองอยู่แล้ว ตอนจบถ้าดีกันที่วัดกวนอิม ทุกคนมีความสุข มันแหม่งๆจริง มันเป็นอย่างที่เฉิงพูดแหละ..
"ให้ชวนมานั่งกินข้าวกันเหรอ"
บางคนแม้วเกลียดคู่หลัก เพราะไม่ใช่เมน มีเมนรอง ตัดความปสดของแม่คู่หลักไป ก้รำไยคนกลุ่มนี้เหมือนกัน เหมือนปักธงมาแบ้วว่าเกลียด โดยเฉพาะพวกดูเมะ(แต่ก็เข้าใจมีความย้อมดำเปนขาวเยอะ) แต่ความผิดใครละ
บางคนกลิ่นออกเลย กุคิดว่าไม่ผิดอ่ะที่ไม่ได้เล่าตัวละครอื่น ๆ เห็นมีดราม่าพวกนี้ชอบยกมาว่า คู่นี้มีความสุข รอบตัวบรรลัยชิบหาย มันก้เป็นแบบนั้นแหละ ไม่มีใครสมหวังไปหมด
แต่ละคนมีเรื่องราวของตัวเอง
เมะหรือตูนด้อมอื่นคนแต่งบางทีก็เกลียดตัวเอกที่ตัวเองใช้ดำเนินเรื่องด้วยซ้ำหรือก็ไม่ใช่ลูกรัก แต่ปรมจตัวเอกลูกรักคนแต่งไงนิยายวายอ่ะเนาะ พลอตจะล้ำยังไงทุกอย่างก็หมุนรอบตัวความรักพระนายอยู่ดี กูว่ามันก็พูดได้ถ้าไม่ชอบแต่ถึงขั้นด่าเหมือนคู่วั่งเซี่ยนไม่มีอะไรดีนี่มึงนึกถึงหน้าคนแต่งหน่อยเถอะ แม่โม่เขาก็ดูรักสามคู่ที่เขาแต่งจะตายถึงออกมาขอชิปไรชิปไปแต่อย่าแยก แต่เข้าใจว่าคนเมนตัวละครอื่นอาจช้ำใจจากการโดนทีมเมะและทีมซีรี่ย์เปลี่บนบท อันนี้ก็อาจเป็นเหตุให้หมั่นไส้พระนายเพิ่มขึ้น แล้วทวิตด่าภาษาไทยเรื่องมันไม่มีวันถึงหูแม่โม่อยู่แล้วคือกูว่าถ้าแม่โม่เป็นคนไทยคนที่จะด่าตัวเอกคงมีความยับยั้งชั่งใจกว่านี้อ่ะอารมณ์คนแต่งมาเจอเมื่อไหร่ก็ได้ และอย่างนิสัยเว่ยอิงที่ชอบเป็นheroนี่กูก็ชอบนะ กุชอบคนดี55555555 แต่กูก็เข้าใจคนที่ไม่ชอบนะเพราะตัวน้องมันโชเน็นสูตรสำเร็จ โดนศัตรูทำลายบ้าน>อัพพลัง>เป็นฮีโร่สงคราม>เป็นคนดีช่วยแม้แต่คนที่เคยเป็นศัตรู(เวินสายรอง>ซื่อบื้อด้านความรัก อะไรแบบนี้บางคนก็เอียน แต่นั่นแหละ กูชอบ555555555
>>697 กุว่าที่คนไม่ชอบเว่ยอิงไม่ใช่เพราะเป็นคาร์สูตรสำเร็จโชเน็น แต่เพราะปรมจมันดันเล่นเรื่องความชิบหายรอบด้านที่บางส่วนมาจากการตัดสินใจบางเรื่องของเว่ยอิง 55555555
ปมเรื่องมันไม่ได้มีแค่โรแมนซ์ด้วยอ่ะ สังคมการเมืองสืบสวนสอบสวนดราม่าตลกมาเต็มที่ ถ้าเฉยๆหรือไม่ชอบคู่หลักก็สแกนผ่านๆช่วงเลิฟซีนไปมันก็พออ่านที่เหลือได้นะ กูเลยเกาหัวกับคนที่บอกว่าไม่ชอบคู่หลักแล้วอ่านทำไม แล้วกูก็คิดว่าความรู้สึกไม่ชอบคู่หลักน่าจะมาหลังอ่านจบกันแล้วมากกว่า😂
พอมาคิดดูแล้วกุเห็นด้วยนะว่าที่กระแสเมนตัวละครอื่นบ่นตอนจบมันอาจจะมาจากความที่ปรมจมันมีกลิ่นโชเน็นผสม บทตัวละครรองไม่ได้เยอะแยะมากมายก็จริง แต่ก็เด่นพอจะเป็นตัวสำคัญให้คนรีเลท ให้คนชอบ แต่อย่างโชเน็นสูตรสำเร็จ ตอนจบหลายๆเรื่องมันยังมีขมวดปมจบเรียบร้อย แง้มเรื่องราวหลังจากนั้นของตัวละครเด่นๆแต่ละตัวว่าใครอาจจะทำอะไรต่อ มีความสุขมั้ย เป็นตัวประกอบโชว์ในซักช่องก็ยังดี พอปรมจมันขมวดจบที่วั่งเซี่ยนแฮปปี้แต่เกิดอะไรขึ้นกับคนอื่นก็ไม่บอกแน่ชัด แถมปล่อยเอาไว้ตรงจุดที่แต่ละคนสภาพจิตใจย่ำแย่อีก มันก็จะเหวอหน่อยๆว่ะ555555
แต่ก็นั่นแหละ สภาพหลังวัดกวนอิมมันไม่พร้อมคลี่คลายปมรองอื่นๆ และไม่ใช่เวลาไปเคลียร์ความเข้าใจกับใครต่อใครด้วย กูขัดใจในฐานะเมนรอง แต่ก็ยอมรับแบบขมๆว่าทุกคนมีชีวิตของตัวเองและจะก้าวข้ามผ่านปมในใจไปได้ไม่ทางใดก็ทางนึง (.__.
ขอพูดในฐานะเมนเว่ย การตัดสินใจบางอย่างของเว่ยอิงก็ได้อิทธิพลจากคนรอบตัวเหมือนกัน ดังนั้นถ้าจะสาวจริงจังก็พูดไม่ได้หรอกว่าความผิดใคร ลองลิสต์ดูการตัดสินใจพลาดของเว่ยคืออะไรอ่ะ ไปช่วยเหมียนเหมียนจนทำให้เวินเฉาโกรธ? ช่วยตระกูลเวินโดยไม่สนคนที่เป็นห่วงแค่เว่ยอิงอย่างเจียงเฉิงวั่งจีจนเทสกุลเจียงทั้งสกุล คิดว่าตัวเองควบคุมเวินหนิงได้จนวันหนึ่งถูกยั่วโมโหด้วยเรืองที่เหมือนแตะเกล็ดย้อนมังกรแล้วพลาด ทุกการตัดสินใจพลาดของเว่ยมีตัวกระตุ้นหมดนะตอนคนโทษแค่เว่ยกูก็จะคิดเสมอว่าโทษคนอื่นหน่อยไหม บอกคนอื่นมีเหตุผลที่ทำตัวเหี้ยได้แล้วเว่ยอิงมันไม่มีเหรอหรือคิดว่ามันต้องทำได้ดีทุกอย่างไม่พลาดเลย คือกูก็รักของกู // ต่อไปพยายามพูดในฐาะเมนรอง กูชอบเหยาเฉิงมากเพราะปมครอบครัว ขมอร่อย ขอบคุณนะที่โตมาไม่เป็นเด็กดี ทำให้รับรู้ถึงความเหี้ยของสภาพแวดล้อมว่ามันสามารถเปลี่ยนเด็กคนหนึ่งได้ขนาดไหน ถ้าเหยาเฉิงยังเป็นคนดีต้นปลายกูคงมองคาร์น้องๆแบนไม่มีไรให้ชม จังหวะชีวิตคนเรามันต้องมีจุดเทาจุดเหี้ยบ้างดิวะ แต่พวกมึงว่าที่ตีกันประเด็นนี้มันมีแค่ไทยกับอินเตอร์ปะ ฝั่งจีนเกาญปเวียดนามจะมีไหม พูดตามตรงกูว่าประเด็นนี้ปสดอยู่นะ😂
ต่อมาที่อยากเปิดประเด็นคือการเปลี่ยนบทในเมะและซีรี่ย์ บางคนที่เทาเป็นดำไปเลย บางคนขาวจั๊วะ แต่บทเฉิงซีรี่ย์ทำดีนะแต่แกงเหยาดำมิดเลย ส่วนเมะแกงเฉิงมาใจดีกับเหยาแทนใส่ซีนซีเหยาซักผ้าอวิ๋นผิงมาให้ขนาดนี้ รวมๆแล้วสิ่งที่เลือกคีพคือวั่งเซี่ยน ใส่โมเม้นเต็มที่ ซึ่งมันปกติแหละก็ตัวเอกนิยายวายอ่ะ แล้วถึงทำเมนคนอื่นเละก็ยังขายชาววั่งเซี่ยนได้อยู่ดี อันนี้เกิดจากทลกูเอง แต่90%ของกูเค้าคีพวั่งเซี่ยนกัน หาแอคที่วาดแต่เมนตัวเองเดี่ยวๆไม่เอาวั่งเซี่ยนน้อยมาก พูดแบบเข้าข้างฝั่งเมนตัวละครรองแล้วก็ยังไม่ถึง10%ที่คีพเมนเดี่ยว กู๊ดมันก็ออกแค่วั่งเซี่ยนมีคนอื่นประปรายน้อยมาก จนตอนนี้เมะจบก็ออกกู๊ดส์วั่งเซี่ยนทุกเทศกาล พูดมาขนาดนี้กูจะบอกว่ามันคือทุนนิยมน่ะ ในไทยอาจจะดราม่าตีกันหนักอินเตอร์ก็ตีผ่านทลประจำ แต่เอาเข้าจริงที่เปย์หนักก็เปย์แต่คู่ตัวเอกกัน ด๋อย ฟิกเกอร์ที่ราคาแรงมันก็ออกแค่คู่นี้เพราะขายได้ ตีกันยังไงอฟชก็คีพแค่วั่งเซี่ยนอยู่ดีเพราะเป็นคู่หลักและขายได้ บทตัวละครอื่นมันเลยโนสนโนแคร์ << อยากร้องไห้แล้วถามว่าทำไมไม่ออกของคนอื่นน่ารักๆมาบ้างล่ะ ต่อให้ไม่อยากชงแต่กู๊ด3zun พี่น้องบ้านบัวก็ถือเป็นอฟชนะเฟ้ยยยย
>>699 ต่อๆๆๆ สุดท้ายตอนจบตลครองซึ่งกูว่าก็เหมาะสมดีแล้วเลยไม่ไรมาก เฉิงอ่ะตอนพิเศษที่เว่ยถามจิ่งอี๋ก็ได้ความว่ายังเหมือนเดิม ตามหลานไปล่าราตรีช่วยหลานให้ขึ้นตำแหน่งประมุข กูว่าเฉิงก็อยู่ดีมีสุขในแบบของแกแล้วนะ คนที่ไม่พอใจคืออยากให้คืนดีกับเว่ยแต่ด้วยนิสัยของเฉิงมันไม่น่าเป็นไปได้อ่ะ ขนาดจินตันที่ได้ไปเฉิงยังช็อคร้องไห้โวยวายและสุดท้ายเฉิงก็ยังจะโทษเว่ยอิงเรื่องพ่อแม่พี่สาวตายอยู่ดี ตรงนี้อ่ะถ้าเฉิงร้องไห้อย่างเดียวไม่ทวงบุญคุณเหมือนที่ตัวเองประชดเว่ยอาจจะเข้าใจก็ได้ว่าเฉิงไม่แค้นอะไรแล้วแต่เฉิงทำไม่ได้ไง เว่ยก็จะเข้าใจว่าเฉิงยังแค้นลึกๆต่อไปซึ่งมันก็เป็นความจริง ลองคิดในมุมคนที่คิดว่าตัวเองไม่ดีพอเพราะมีเว่ยนำหน้าเสมอแต่พอเว่ยตายไปก็สามารถคิดได้ว่าตัวเองถูกต้องกว่าแล้ว แต่สุดท้ายเป็นเพราะจินตันที่เว่ยให้มาทำให้เว่ยเดินในเส้นทางที่ถูกต้องไม่ได้ ก็เหมือนตัวเองเป็นคนฆ่าเว่ยทางอ้อมเอง ขมมาก นั่นแหละ มันคงไม่ใช่แค่เว่ยที่ไม่กล้าเข้าหน้าเฉิงแต่เฉิงก็ไม่กล้าเข้าหน้าเว่ยเหมือนกัน << มโนเอง นิยายไม่ได้บอกความรู้สึกผิดแต่อย่างใดแต่กูชอบ ขมดี
ส่วนพี่ซีอันนี้ก็เศร้าแต่พี่มีเหตุผลให้เชื่อใจเหยาขนาดนี้นะ จุดต่ำสุดชีวิตพี่ได้เหยาช่วยไว้อ่ะ คือจะบอกว่าพี่ไร้เดียงสาไม่มีขอบเขตเหมือนที่เหยาด่าใช่ไหม ก็นิดนึง แต่มันมีเหตุผล และเอาเข้าจริงก็ไม่ใช่ไม่รู้เรื่องแค่พยายามเข้าใจว่าเหยาทำเพราะมีเหตุผล กูว่าที่พี่ซีสับสนที่สุดคงเป็นตัวตนของเหยานั่นแหละ ผลักออกมาทำไม หลอกใช้ทำไม สุดท้ายแล้วไม่เคยคิดร้ายต่อตัวเองจริงๆใช่ไหม อาจจะลามไปถึงว่าที่ช่วยกันตอนนั้นมันคือความจริงใจใช่ไหม ตรงจุดนี้แม่โม่ก็ใส่เรื่องของซือซือมาให้นะ และในความโชคร้ายของพี่ก็ยังมีครอบครัวคอยอยู่ หลานจ้านหลังจากกลับกูซูก็คงไปเยี่ยมพี่ประจำ กูเห็นโม่งบนๆบ่นว่าทำไมหลานจ้านไม่ไปดูพี่แต่แรกต้องรอให้โดนนินทาไม่กลับบ้านก่อนถึงไป แต่กูว่าจุดนั้นที่พี่ซีต้องการคงไม่ใช่ใครไปคุยกับเขาอ่ะ ตอนท่านอามาจะคุยด้วยถึงได้บอกคุยไม่ลง ที่ต้องการคุยสุดน่าเป็นเหยาแต่เหยาไม่อยู่แล้ว พี่น่าจะต้องการเวลาอยู่กับตัวเองคนเดียวที่สุด แล้วหลังจากนี้ที่หลานจ้านไปเยี่ยม พี่จะคุยเรื่องซือซือไหมหรือหลานจ้านจะเป็นฝ่ายบอกเองก็สุดแล้วแต่ดวง กูอยากให้พี่รู้นะเพราะสำหรับพี่แล้วพี่เป็นคนเดียวที่รู้จักเหยาด้านดี(กับจินหลิงอีกคน แต่ชาตินี้คงไม่ได้คุยเรื่องเหยากัน) แต่ถ้าพี่รู้เรื่องซือซือกูว่าพี่คงมั่นใจได้ว่าเมิ่งเหยาที่ช่วยตัวเองตอนนั้นเป็นของจริง คงปล่อยวางได้ระดับหนึ่ง หรือถ้าได้คุยกับเว่ยอิงก็ดี รายนี้ก็เป็นไม่กี่คนไม่ได้เกลียดไรเหยามากออกแนวเวทนาด้วย หลังรู้ว่าเหยาวางแผนเว่ยร้องไห้ตาแดงแต่ก็ดูไม่ได้แค้นเหมือนที่แค้นเวินเฉา
ไม่กี่วันก่อนยังคุยเรื่องพ่อแม่กันอยู่เลย กลับมาอีกทีเป็นประเด็นนี้แล้ว ทำตัวไม่ถูกเลยกรู(^^;)
>>701 ในนี้ยังพอคุยกันได้นะเพื่อนโม่ง55555 เหมือนทุกคนเหนื่อยจากสงครามข้างนอกเลยมาถกกันในนี้ ถ้าไม่ถึงขั้นด่าคาร์ก็ไม่ค่อยเห็นตีกันนะ
(อย่าด่ากันเลย กุชอบที่พวกมึงคุยในนี้มากU_U)
>>699 จับมือมึงในฐานะคนรักเหยากะเฉิงก่อนเลย กุชอบกาวโลกที่พวกนางเป็นซอฟต์บอย แต่ก็รักที่พวกนางเป็นนักปั่นหัวกับเด็กปากเสียนี่แหละ ถึงจะทำให้ชีวิตพวกนางยากกว่าที่ควรไปเยอะเลยก็เถอะ55555 T_T
และช่ายย ถ้าจะสาวจริงๆมันควรสาวไปตั้งแต่ทำไมเตี่ยเหนียงไม่คุยกัน ทำไมลุงเวินผีเข้าไปตีบ้านคนอื่นเขา อิกวงซ่านเป็นเหี้ยไรถึงอยู่กันดีๆไม่ได้ แต่ต้นเหตุรุ่นนั้นตายกันหมดแล้ว เหลือแต่รุ่นปัจจุบันที่ก็ผ่านการเชปจากสิ่งต่างๆของคนรุ่นก่อนมาอ่ะเนอะ กุก็ไม่ชอบเวลาคนด่าเว่ยเหมือนกัน สำหรับกุเรื่องที่พี่แกพลาดจริงๆคือไม่คุยกับน้อง(และไม่คุยกับใครเลยยยย)เรื่องจินตานและวิชามารเลยไม่มีคนเข้าใจพี่แกจริงๆ ไม่มีคนซัพพอร์ทพี่แกอย่างที่อาจจะพอหาทางทำได้ถ้ามีคนรู้มากกว่านี้ พอแบกไว้คนเดียวจนมันกดดันตัวแกเองไปด้วย แล้วก็ล้มเป็นโดมิโน่ไปจนสติหลุดคุมพลังไม่ได้นั่นแหละ
ถามว่ามีเรื่องที่แกควรคิดให้ถี่ถ้วนให้ดีกว่านี้ก่อนลงมือทำหรือโดดเข้าไปทำอะไรไหม มันก็มี แต่กุก็คิดว่ามันไม่ใช่ความผิดแกทั้งหมดอยู่ดี
ส่วนเคสพี่ซีหลังจากกุเลิกนอยแล้วถอยออกมานั่งคิด ก็เข้าใจและเห็นด้วยมุมว่าพี่คงต้องการเวลาพิจารณากับตัวเองเงียบๆนะ แผลยังสดขนาดนั้น แล้ววั่งจีก็คงรู้และเคารพพี่ชายตัวเองเลยปล่อยให้เขาอยู่เงียบๆก่อน แต่กุก็ยังจี๊ดๆใจกับการที่น้องชายไม่ได้อยู่ข้างๆพี่ว่ะ55555 มันแบบ การให้สเปซพี่ชายอยู่กับตัวเองโดยคอยดูแลอยู่ห่างๆ กับให้สเปซพี่ชายอยู่กับตัวเอง แต่พี่วั่งออกเดินทางทันทีเลยนี่มันก็ให้ฟีลที่ต่างกันเกินไปสำหรับกูอ่ะนะ แต่ก็นั่นแหละ ข้อแรกมันค่อนข้างเป็นสถานการณ์ในอุดมคติ พี่ซีแกก็ยังมีท่านอาและเด็กๆอยู่ด้วย วั่งจีคงวางใจตรงนี้
และกุคิดเหมือนมึงเลยว่าฝั่งเฉิงน่าจะมีแว่บที่คิดว่าตัวเองเป็นคนฆ่าเว่ยทางอ้อม เป็นต้นเหตุให้เว่ยเสียจินตานจนเกิดเรืองราวอื่นๆตามมา ขมชิบหาย5555555 TT
นิยายโม่เซียงก็เขียนตัวละครออกเทาๆทุกตัวตลอด แฟนปกติที่มีสติก็คุยกันดีๆ ดิสคัสกันสนุกสนาน กูเห็นแต่แฟนคลั่งนี่แหละที่ใครแตะลูกกู(ลูกมันจะคนไหนก็ตามเหอะ)จะกรีดร้องเป็นผีคลั่งเห็นลูกกูเป็นสิ่งประเสริฐอันหาที่ติมิได้ นี่ผ่านมาหลายปีค่อยยังชั่วไปมากละ กูจะรอดูถ้า ซร เทียนกวานได้ฉายผีคลั่งจะฟื้นมามั้ย(พนันสิบบาทว่าถ้าคู่จิ้นนักแสดงนำดังผีคลั่งจะกลับมา) แถมแฟนคลั่งนี่มันเสียงดัง คนนอกด้อมเขามองด้อมแถวๆนี้ยังไงก็เห็นอยู่ โม่งหลายคนเองก็เลิกตามบนดินไปแล้วนิ มาคุยในโม่งยังมีเหตุมีผลมากกว่าอีก
กูมาแล้ว กูคือ >>686 นะ
เธรดที่กูพูดถึงเมื่อคืนคือเธรดรอน ซึ่งเขาพูดถึงคนอ่านว่ารอนเลยทำเธรดเกี่ยวกับรอนมาลง ส่วนที่กูเคยเห็นคนตัดพ้อน้อยใจเมนตัวเองชีวิตไม่ดีนั่นกูเห็นมาจากเรื่องอื่นแต่เมื่อคืนกูง่วงแล้วเบลอจัดเลยเอามาพูดรวมกันต้องขอโทษด้วยถ้าทำให้เข้าใจผิด แต่พ้อยที่กูพยายามจะสื่อใน 686 คือกูว่าการที่คนอ่านจะแสดงความเห็นเพราะเขาอินไปกับตัวละครที่นักเขียนสร้างก็เป็นสิ่งที่ทำได้ มันเป็นการแสดงความเห็นแบบหนึ่งเหมือนกัน ฟีลประมาณเวลาคนอ่านนิยายอินแล้วคอมเม้นเลือกทีมพระเอก,นายเอก,ทีมพระรอง,ฯลฯ ไรเงี้ย เพียงแต่ด้อมเราโดยเฉพาะบนบกใช้คำพูดแรงเกินไป มองแล้วไม่น่าเข้าไปคุยด้วยอะ ส่วนตอนจบจำเป็นต้องเล่าถึงตลค.อื่นนอกจากตลค.เอกไหม กูว่าแล้วแต่เรื่องขึ้นอยู่กับความสมเหตุสมผลและก็อยู่ที่ว่านักเขียนอยากจบยังไงด้วย
กุจำได้ว่าบนดินมีคนโพสเรื่องซร.ฟอกขาวเว่ยอิง อีกคนเลยดูผิดเต็มๆ ติ่งนสด.ทัวร์ลงหนักมาก เหมือนดูเอาฟินอย่างเดียวแง่คิดอะไรในเรื่องไม่เข้าหัวเลย
ว่าไปแล้วก็แปลก อันที่จริงท่านอาฉี่เหรินต้องขึ้นเป็นประมุข(อย่างทางการ)แล้วมะ แล้วน่าจะถูกจับให้แต่งงานมีลูก จากนั้นก็ย้ายไปสืบข้างสายลูกหลานท่านอาแทน
ทำไมตระกูลที่ได้ชื่อว่าเคร่งครัดที่สุด ภาพลักษณ์ขาวสะอาดที่สุดถึงยอมรับลูกซึ่งเกิดจากสตรีใช้วิชานอกรีต+ฆ่าผู้อาวุโสในตระกูลมาเป็นผู้นำ
/น่าสงสัย...ทำท่าครุ่นคิดแบบเด็กแว่น
>>712 อ้าว นิ้วกุไปโดน ต่อๆ แล้วชิงเหิงจวินคงไม่อยากลงจากตำแหน่งด้วย เพราะถ้าไม่ได้อยู่ในตำแหน่งประมุข คนในสกุลอาจไม่เกรงใจแล้วเล่นงานเมียตัวเอง ส่วนอาจารย์หลานก็คงยึดมั่นในคำสอนคู่ชะตาเหมือนกันเลยไม่มีเมีย ไม่มีลูก ทายาทสายหลักเลยมีแค่หยกคู่ มงตำแหน่งประมุขเลยลงที่พี่ซีนั่นเอง จบการกาว // กุมั่วมากนะ 555555
>>548 ไม่ใช่แค่คำนินทาหรอก คนในครอบครัวก็มีส่วนให้แม่อวี๋สติแตก
คนแรกคือสามีแม่เองอย่างที่รู้ๆกัน คนที่สองคือเว่ยอิง เว่ยอิงไม่ได้ทำแต่การที่เว่ยอิงเป็นเว่ยอิงนี่แหละ มันตอกย้ำแม่ เพราะเว่ยอิงดันโตมาเหมือนฉางเซ่อส่านเหรินแล้วยังเก่งกว่าเจียงเฉิงอีก เห็นลูกตัวเองเป็นรองเว่ยอิงทุกเรื่องและสามีก็ท่าทางเอ็นดูเว่ยอิงมากกว่า แม่อวี๋คงเห็นภาพตัวเองซ้อนทับกับเจียงเฉิงเลยเหมือนถูกตอกย้ำซ้ำๆว่าเขายังรักคนนั้นนะ ยังไงก็ไม่มีวันหันมารักตัวเอง(กูก็อยู่ทีมแม่รักพ่อ55)
>>671 อิงจากที่ทำลายดาบพ่อพี่หมิงเพราะมีคนบอกว่าดาบของประมุขเนี่ยดีกว่าของตัวเอง กูว่าเพราะยืนหนึ่งมานานเลยทนไม่ได้ที่จะมีใครมาเสมอหรือเหนือกว่า แถมลูกตัวเองก็ไม่ได้ดั่งใจ สู้ลูกหลานคนอื่นไม่ค่อยได้เลยต้องกดหัวตระกูลอื่นเอาไว้ ตระกูลไหนไม่ยอมก็กำจัด
>>705 เข้าใจที่จะสื่อ นี่มัลติแฟนด้อมเหมือนกัน กูว่าเป็นที่ปากกันนั่นแหละ กูเห็นด้อมอื่นเขาก็บ่นอะไรกันตามประสาแต่มู้ด&โทนเขาดูสุภาพกว่า เวลามีดราม่าถึงบางคนดูแปลกๆหน่อยแต่กูอ่านได้ทุกโควท ส่วนด้อมเรา กูไม่ไหว อ่านได้แค่2-3โควทก็ปวดหัวจี๊ดๆแล้วเลยจบด้วยการจัดการตัวเอง blockแม่ง
กับคนบนบก(นกฟ้า)กุไม่ค่อยอยากคุยเนื้อหาด้วยว่ะ แค่เห็นดิสกับไบโอก็ไม่สบายใจที่จะคุยแล้ว บางคนดูสุภาพแต่ก็ยังมีออร่าไม่รับความเห็นต่างยังไงไม่รู้ ที่นี่ถึงอ่านแล้วรู้ว่าแต่ล่ะคนก็มีไบแอสของตัวเองแต่กุสบายใจกว่า เพราะไม่เห็นดิส /คหสต.
>>671 ถ้าแกไม่บ้าอำนาจกูว่าแกท่าจะดีกว่าอีลุงจินเยอะ สัมผัสได้ว่าแกมีมุมดีๆซ่อนอยู่ ลูกน้องรัก ห่วงลูก
ส่วนเรื่องบ้านบัว แม่อวี๋ย้อนแย้งว่ะ ตัวเองไม่เคยแสดงความรักกับลูกเลยแต่ด่าพ่อ เทียบกันพ่อเจียงยังเคยอุ้มลูกห้าครั้ง(แต่ก็ไม่ได้ดีเด่กว่ามาก)
//เลี้ยงลูกชายกันอย่างนี้ ชักงงว่าพี่หญิงโตมายังไงถึงดูปกติสุด สุขภาพจิตดีสุดหรือช่วงนั้นพ่อแม่สมานฉันท์กันวะ(55555555)
>>652 >>655 >>677 น่าจะเกี่ยวกับผลประโยชน์ทับซ้อนด้วยมั้ยวะ หลังชนะสงครามเหล่าสกุลใหญ่เอาที่ดินทั้งหมดของสกุลเวินมาแบ่งกัน แล้วเจียดพื้นที่เล็กๆให้เชลยอยู่ สกุลต่างๆ(อาจรวมแม้กระทั่ง...สกุลหลาน...เจียงด้วย...)อาจระแวงว่าหากสกุลเวินมีชีวิตอยู่ต่อไป วันหนึ่งข้างหน้าอาจลุกมาทวงที่ดินคืนและอีกนัยหนึ่งหากเวินทุกสายตายหมดเหล่าสกุลใหญ่ก็จะยึดพื้นที่ทั้งหมดมาเป็นของตัวเองได้อย่างเบ็ดเสร็จ นี่อาจเป็นหนึ่งในสาเหตุที่ไม่มีสกุลไหนออกหน้าช่วยเหลือหรือเปล่า
กูนึกถึงดราม่าปรมจ.เป็นนิยายรัก55555
>>721 พูดยาก ตอนดราม่าหนักๆสุดโต่งกันมากๆ กุเป็นเมนวั่งเซี่ยนแต่ก็รู้สึกว่าเนื้อหาไม่ได้เน้นจีบกันขนาดนั้น ดูเน้นการผจญภัยสืบสวนมากกว่า ไปจี๋จ๋ากันหนักช่วงกลางค่อนท้ายแต่เหมือนแม่โม่เคยพูดประมาณว่าสร้างเคะแล้วจะสร้างเมะยังไงดี(ใช่มั้ย ถ้าจำผิด/สลับขออภัยนะ)เขาก็คงวางให้เป็น BL น่ะแหละ ส่วนประเด็น BL ควรจัดหมวดหมู่ได้แบบ NL คงต้องแยกไปคนล่ะส่วน
>>722 ก็ว่างั้น แกตั้งใจแต่งเป็นblนั่นแหละถึงมีคาร์เคะเมะก่อน ส่วนหมวดรองที่มาแนวสืบสวนแม่คงมารู้ว่าตัวเองชอบเลยแต่งช่วงหลังปะ ตัวร้ายเรื่องแรกไม่มีสืบสวนเลย ปรมจมาค่อยเด่น เทียนกวานอาร์คแรกก็มาสืบ เอาจริงๆปรมจก็ไม่ได้แต่งดีperfect พึ่งเรื่องที่สองเอง ลองหาสัมแม่อ่านจากที่มองว่าแม่วางทุกอย่างแล้วจะล้มทันที555555555 กูว่าเค้าอยากให้นักอ่านคิดเองหลายเรื่องอยู่ถึงได้ฟรีชิปด้วยมั้งยกเว้นคู่วซ แล้วก็บางเรื่องที่มีธงในใจอยู่แล้วถึงตอบ ถ้าคำถามไหนเค้าไม่ได้คิดไว้แล้วเค้าจะตอบแนวให้นักอ่านตีความเองอ่ะ อย่างตอนคนสัมถามซีเหยามีคสพเชิงromanticไหมก็ตอบไม่ ไม่มีอะไรแบบนั้นทันที พอคำถามเปลี่ยนเป็นใช่love/hate relationshipไหมก็เปลี่ยนมาตอบให้ตัดสินใจเอง
นอกจากที่ดินมีเรื่องของวิเศษอีก ระดับสกุลเวินคงไม่น้อยหน้าใคร เหมือนที่อาเหยามีมีดเวินรั่วหาน ตระกูลอื่นคงได้เหมือนกัน คิดแบบดาร์คอีก การบูรณะสกุลหลานกับเจียงต้องใช้เงินไม่น้อยถึงจะอ้างว่าสกุลจินช่วยจากคสพซีเหยา เซวียนหลีจากสินเจ้าสาว แต่ก็ต้องมีของตัวเองบ้างรวมที่ไปยึดของสกุลเวินมาเสริม อาจเป็นอีกสาเหตุที่ไม่อยากออกหน้าช่วย? เหมือนที่เว่ยว่าตอนเมืองอี้ ออกหน้าช่วยหนึ่งครั้งต้องออกตลอดไป และถ้าให้เจ้าของเก่ามาเห็นใช้สมบัติหน้าตาเฉยคงกระอักกระอ่วนไม่น้อย
>>726 ดาร์กไหมก็ดาร์กแหละ แต่อย่าลืมว่าเซ็ตติ้งมันเป็นยุคโบราณน่ะมึง โหดร้ายก็จริงแต่ด้วยความผิดของพวกสายหลัก การโดนประหารล้างตระกูลและยึดทรัพย์สินที่ดินมันเป็นนอร์มเลยก็ว่าได้ ไม่ใช่เรื่องที่เห็นใจกันเป็นปกติเพราะทุกคนที่รอดมาก็เสี่ยงและสูญเสียy_y แต่ก็เป็นคนละเรื่องกับที่เวินสายรองโดนทรมานน่ะ มองแบบนั้นดีกว่า
>>727 ต่อให้เป็นเซตติ้งสมัยใหม่สกุลก่อเรื่องสเกลของนี้ ยังไงก็ต้องเป็นค่าปฏิกรรมสงครามจ่ายให้เจ้าทุกข์อยู่ดี สมบัติสกุลเวินมันไม่มีทางกระเด็นไปถึงสายรองตั้งแต่แรกอยู่แล้ว กุเลยตัดประเด็นสกุลเซียนวางแผนฆ่าสายรองให้หมดเพื่อฮุบสมบัติไปเลย
>>729 กุว่าการปฏิบัติกับเชลยไม่ต่างกับเรื่องอื่นๆในแนวคล้ายๆกัน แต่บังเอิญหนึ่งในเชลยเป็นเวินฉิงกับเวินหนิงไงเว่ยอิงเลยออกตัวให้ เคยช่วยเหลือกันมาก่อนมันก็มีความไบแอสบ้าง กุว่าถ้าไม่ใช้สองคนนี้เว่ยอิงก็ไม่น่าสนหรอกว่าใครจะทำกับเชลยยังไง ดูจากที่ไล่ฆ่าสกุลเวินตอนสงครามนี้คือแค้นจัดมาก อำมหิตมาก
>>726 ใช่เลยมึง อฟชจริงๆก็มีบรรยายเว่ยอิงเหมือนเห็นเงาซิงเฉินในตัวเอง ซิงเฉินที่ตั้งใจช่วยคนแต่กลายเป็นช่วยให้ฆาตกรได้ฆ่าคนอีกหลายคน จนตัวเองกลายเป็นคนฆ่าไปด้วยแม้จะไม่รู้ตัว TT สุดท้ายความดีของซิงเฉิงก็ไม่มีใครรู้ คนที่รู้อย่างอาจิงก็ตายแล้ว ตรงนี้แทนสมการเป็นเวินหนิงได้ ที่เซวียด่าซิงเฉินแส่ไม่เข้าเรื่องมองเป็นตระกูลเซียนทั้งหลายด่าเว่ยอิงได้เหมือนกันอีก เป็นการช่วยชีวิตคนที่โดนตั้งคำถาม
>>730 เห็นด้วยกับเพื่อนโม่งว่าเว่ยอิงมีไบแอสและเห็นด้วยว่าการปฏิบัติต่อเชลยทั่วไปก็ประมาณนั้นอยู่แล้ว
แต่ที่กูพูดใน >>729 เพราะกูคุ้นๆว่าตอนหลายสกุลเถียงกันมีคนพูดว่าถ้ามีการทารุณเชลยจริงๆคนคุมเชลยน่ะผิด(ถึงจะถูกแก๊งลุงปัดตกอย่างรวดเร็วก็ตาม)กูเลยคิดเผื่ออีกมุมว่าสำหรับสังคมเซียนในเรื่องนี้มันมีแนวคิดที่ต้องปฏิบัติต่อเชลยอย่างมีอารยะหรือมีเมตตากว่าคนทั่วไปหรือเปล่า
>>726 ไม่คัดค้าน =/= รู้เห็นเป็นใจนะ แต่ถามว่าเดาได้ไหมว่าสกุลเวินที่เหลืออาจตายหมดไม่เหลือทายาทก็คงพอเดาได้กัน ต้องวิเคราะห์ต่ออีกว่า ณ ตอนนั้น มีใครที่อยากให้สกุลเวินสืบเชื้อสายต่อไปอีกบ้าง คำตอบคือน่าจะไม่มี หรือออกแนวจะมีก็มีแต่อย่ามาให้เห็น เช่น คนที่มาขอความช่วยเหลือจากเจียงเฉิงแล้วแซ่เวินจนกลายเป็นทำเจียงเฉิงโมโหแทน
การปฏิบัติต่อเชลยที่เว่ยอิงไปเห็นคือบังคับใช้แรงงาน บังคับถือธงสกุลเวินโดนยิง อะไรแบบนี้สมัยก่อนคงถือว่าปกติ ที่เว่ยอิงหาว่าทารุณคือเวินหนิงถูกจับเอาหัวชนกันจนตาย น้องตายทรมานด้วยเลยกลายเป็นศพทรงพลัง แบบที่เวินหนิงโดนคือทารุณแหละ แต่ถ้าเชลยที่ใช้แรงงานคือคนชรา เด็ก สตรี สมัยนั้นก็น่าจะถือว่าทารุณเหมือนกันปะ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเซ็ตติ้งปรมจมองสามกลุ่มนี้ว่ายังไง
>>734 สมัยโบราณโทษใช้แรงงานส่วนใหญ่ที่โดนจะเป็นเพศชาย จะแก่หรือเด็กอายุประมาณ7-8ขวบก็โดนส่งไปหมด แน่นอนว่าส่วนใหญ่ที่ส่งไปคือส่งไปตายนั้นแหละ ไม่ต่างจากโดนโทษประหารเท่าไหร่แต่มีเปอร์เซ็นต์ที่จะรอดชีวิตมากกว่านิดนึงถ้าคนๆนั้นร่างกายสู้ทนความลำบากได้ไหว ผู้หญิงจะโดนส่งไปอยู่ซ่องหรือไปเป็นทาสมากกว่า ตรรกะในเซ็ตติ่งปรมจ.กุว่าก็ไม่ต่างจากตรรกะจีนยุคโบราณเท่าไหร่ ดูจากปฏิกิริยาของคนในเรื่องอ่ะนะ แต่ด้วยความแต่ละสกุลมีฉากหน้าเป็นสกุลเซียนมีคุณธรรม มันก็มีความหน้าบางบ้าง จะพูดอะไรโหดๆแบบสมควรแล้วที่เชลยโดนทรมาณมันก็กระดากที่จะพูด ก็ได้แต่พูดว่าไม่มีหรอกการทรมานเชลย
แต่กูเคยสงสัยแม่เว่ยเป็นไรกับจารย์แกที่เป็นอมตะ เห็นใช้ชื่อต่อท้ายส่านเหรินเหมือนกัน ระดับศิษย์เอกหรือไร
>>740 ปรมาจารย์มันดงอีลิตเล่นพรรคเล่นพวกมึง พื้นฐานการได้ผดุงคุณธรรม บอกคนอื่นว่าไม่ทำอย่างนั้นไม่ทำอย่างนี้คือแย่ ดูขี้ขลาด ต้องทำอย่างชั้นสิคือความถูกต้อง ปัญหาของเธอมันแค่นี้เอง มันมาจากบรรดาตัวเอกที่เป็นตระกูลใหญ่หรือเติบโตในตระกูลใหญ่ มีคนเป็นแบคคอยคุ้มกะลาหัวแบบที่ต่อให้ไปขัดใจใครคนที่มีเรื่องด้วยมันก็มีความเกรงใจพวกตระกูลใหญ่ทำอะไรไม่ได้ มันเลยไม่เก็ตว่าคนตัวเล็กๆไม่มีแบคคอยปกป้องแบบเหยาว่ามันกลัวอะไร หรือแค้นหรือมีปัญหาอะไรนักหนา
>>742 พูดอีกก็ถูกอีก ความมีแบคดูตัวอย่างได้จากเหยากับอิงเลย ตอนพ่อเจียงอยู่เว่ยอิงทำไรคนอื่นก็ไม่เอาเรื่อง มากสุดแค่บ่นกับสั่งลงโทษ พักฟื้นแปปๆหาย อย่างตอนจื่อซวินหาเรื่องเว่ยถ้าคนที่อยู่ตรงนั้นเป็นพ่อเจียงโดนทุบเละไปนานแล้ว ขนาดศิษย์พี่ยังเอาเรื่องได้ เอาจริงเทียบศักดิ์แล้วศิษย์พี่สูงกว่าจื่อซวินที่เป็นลูกพี่ลูกน้องจื่อเซวียนอีกนะ ศิษย์พี่เป็นลูกสายตรง จื่อซวินยังเป็นแค่ญาติ แต่พอเป็นเจียงเฉิงที่คนนอกรู้กันว่าฮีไม่ได้อยากเป็นแบคให้เว่ยอิงเท่าไหร่นักก็พากันกดดันใส่ อาเหยาอย่างที่เห็นในเรื่อง พี่หมิงก็ไปเยี่ยมผิดจังหวะ ถ้าไปตอนเหยาโดนดูถูก เหตุการณ์คงกลับตารปัดเลย
นั่นแหละ โดยนิยายมันยึดความเป็นชนชั้น วรรณะอ่ะ เหมือนชนชั้นกลาง (อิง)กับชนชั้นล่าง (เหยา)
ระบบสังคมในเรื่องมันมาแบบนั้น แต่ก็นะ เหยาเลือกได้แค่นี้ เอาจริง ก้เลือกไรไม่ได้เท่าไหร่นะ ถ้าจะวิเคราะห์แบบยึดเอาระบบสังคมของจีนในเรื่อง เพราะถ้าเลือกไม่แก้แค้น หรือ ไม่ใช้หนทางเลวร้าย เหยาก็ไม่มีวันได้หลุดจากสถานะเดิมหรอก ค่อให้มีมิตรดีแบบพี่ซี
>>745 จริง ว่าแปลกนะ โดนเลี้ยงแบบไม่รู้สึกถึงความรักแต่ยังรักพ่อแม่ลง ที่รักศิษย์พี่มากจนให้อภัยอิงไม่ได้อ่ะเข้าใจได้เพราะพี่สาวแทบเป็นแสงสว่างเดียวในชีวิตเฉิงแล้ว สามพี่น้องนี่ก็แปลกโดนเลี้ยงมาสภาพแวดล้อมเดียวกันแต่การควบคุมอารมณ์ออกมาคนละทางเลย คนหนึ่งร่าเริงชอบกวนชาวบ้าน คนหนึ่งขี้โมโหเจ้าอารมณ์ อีกคนก็ปล่อยผ่านเก่งเน้นความสงบ
เฉิงกับแม่อวี๋น่าจะอารมณ์เฉิงกับจินหลิงมะ แน่ใจไหมว่ารักก็แน่ใจ แต่พอโดนขู่จะตัดฆ่าน้องหนีจริง555555555 ก็สะท้อนเรื่องการเลี้ยงดู เฉิงนางโดนเลี้ยงมาแบบนั้นแล้วกลายเป็นประมุขได้ก็ใช้วิธีเลี้ยงแบบเดียวกับจินหลิง ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่ากว่าตัวเองจะผ่านมาได้ต้องเจอไรบ้าง
>>747 นอกจากนิสัยแล้วก็คงเพราะไม่รู้วิธีเลี้ยงแบบอื่นอ่ะ ถึงอยากโอ๋อยากรักดีๆก็ทำไม่เป็น ได้แต่ใช้คำพูดกดดันแล้วตามดูแล จิกเป็นแม่ไก่ y_y
แต่จากที่จินหลิงดูกลัวๆแต่ก็กล้าดื้อกล้าขัดน้าตั้งแต่แรกๆ กูก็คิดว่าความสัมพันธ์น้าหลานมันคงดีกว่าเฉิงกับแม่อวี๋เยอะแหละ แล้ววิ่งหนีทั้งๆที่รู้ว่าตีไม่จริง ทำเป็นกลัวแต่ก็ดื้อไม่ทำตาม จนกูคิดว่าหลานมันแกล้งน้าตัวเองเล่นอยู่รึเปล่า😂
//แต่กุคิดว่าที่จินหลิงชอบทำอะไรเสี่ยงๆ ส่วนนึงเป็นเพราะการกดดันจากเฉิงจริงๆ(อีกส่วนจากความกดดันหลังบ้านในตระกูล) ลดได้ลดนะท่านน้า
>>746 กุว่าเรื่องปกติชีวิตจริงก็เป็นแบบ กุเจอคนมาตัดพ้อเต็มกระทู้พันทิป พ่อแม่แย่เฉยชา ไปโอ๋รักลูกอีกคนมากแค่ไหน ไอ้ลูกที่เป็นหมาหัวเน่าก็ยังรักพ่อแม่มากตัดใจไม่ได้
ส่วนที่ทำไมสามพี่น้องนิสัยไปคนละทาง กุว่าเพราะเตี่ยกับม๊าปฎิบัติกับลูกแต่ละคนไม่เท่ากัน
เว่ยอิง ม๊าไม่ชอบหน้าทำได้แค่แขวะ มาสุดก็ทำโทษตอนที่ทำผิด แต่เตี่ยโคตรพ่อโคตรแม่โอ๋ตามใจ ออกหน้าปกป้อง แถมเว่ยอิงคือคนเก่งที่1 ทำอะไรก็ดีเลิศไปหมด ศิษย์พี่ศิษย์น้องห้อมล้อม มันเลยมีความมั่นใจในตัวเอง และมั่นหน้ามาก
เจียงเฉิง พ่อเฉยชาเอาแต่ตำหนิ อุ้มลูกครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่เจียงเฉิงยังจำแทบไม่ได้ แม่ก็โมโหร้ายเกรี้ยวกราด ชอบยกเอาเรื่องที่เจียงเฉิงทำอะไรก็เก่งสู้เว่ยอิงไม่ได้เลยขึ้นมาเปรียบเทียบทำร้ายจิตลูก
ศิษย์พี่ คือด้วยความเป็นลูกผู้หญิง ไม่ได้โดนคาดหวังให้เป็นผู้นำ เตี่ยกับม๊าก็ปฎิบัติกับลูกคนนี้ซอฟขึ้นหน่อย คงไม่ได้โดยเตี่ยเฉยเมย ม๊าไม่ได้ยกตัวเองไปเทียบเปรียบกับใครให้รู้สึกน้อยใจแบบที่เจียงเฉิงโดน
>>748 แงงงมึง จำได้ลางๆเล่ม5 มีฉากเว่ยอิงไปกอดจินหลิงที่รอดตายจากอาเหยามาแล้วจินหลิงผลักออกเพราะน้องไม่ชินที่มีคนมากอด TT มานึกตอนนี้แล้ว เพราะเฉิงไม่ได้รับการกอดจากพ่อแม่เท่าไหร่เลยกอดหลานไม่เป็นด้วยสินะ ชีวิตพี่เศร้าแท้ // แต่เห็นด้วยว่ายังไงจินหลิงกับเฉิงก็ดีกว่าแม่อวี๋กับเฉิง เรื่องกดดันก็คงใช่ด้วยแหละ ลองคิดดูถ้าเว่ยไม่กลับมาแล้วช่วยทัน จินหลิงตาย คงได้เป็นbad endของน้าหลานคู่นี้เลย😂
>>750 เห็นมึงว่าแล้วกุนึกถึงอันนึง ไม่รู้ว่าเป็นสัมภาษณ์หรืออะไรอันไหน แต่เห็นว่อนในทวิตอินเตอร์มานานแล้วว่าตอนแรกแม่โม่กะจะให้จินหลิงตาย ถ้าจริงนี่กุแบบ แม่เกลียดไรเด็กบ้านเจียงมากรึเปล่าคะ55555555😂 ก็ดูเป็นประเด็นความสัมพันธ์ในครอบครัวที่แตกสลายเพราะคำพูดและการเลี้ยงดูที่ขมสะใจดี แต่ให้เขาเหลือไว้สืบเลือดเนื้อเชื้อไขหน่อยเถอะะะะ
แต่ถ้าเอาแบบไม่จริงจังกุขำคสพเฉิงกับจินหลิงนะ บอกน้าน่ากลัวแต่มีเรื่องทีไรไปเหาะน้าคนแรก
กูว่าเพราะอาเฉิงเป็นว่าที่ประมุขคนต่อไป พ่อกับแม่เลยไม่โอ๋ อาเฉิงเลยซวยต้องแบกรับความคาดหวังของพ่อแม่มากกว่าพี่น้องคนอื่น
>>745 จริงๆ มีแม่แบบแม่อวี๋นี่โคตรกดดันเลยนะ ต่อให้ไม่มีตำแหน่งเจ้าบ้าน (?) มาเอี่ยว เฉิงมันก็ไม่ได้ฝีมือแย่ แต่เว่ยอิงดันเก่งกว่า แล้วนึกสภาพโดนกดดันกับเปรียบเทียบทุกวันดิ อึดอัดตาย ถึงแม่อาจไม่ตั้งใจก็เหอะ พ่อเองก็ไม่รู้ดิ ก็รัก แต่เหมือนรักคนอื่นมากกว่าตัวเอง กุไม่รู้จะพูดยังไง พี่สาวที่เป็นแสงเดียว ก็เหมือนเอนไปทางเว่ยอิงมากกว่า เว่ยอิงถึงจะไม่เคยคิดเรื่องตำแหน่งผู้นำเลย แต่เฉิงมันโดนเลี้ยงมาแบบนั้น ก็เลยคิดเล็กคิดน้อยไปกันใหญ่ ตอนพี่ไม่กลับบ้านก็จะเป็นจะตาย แต่ก็ปากดี สมแล้วที่เป็นลูกท่านแม่อวี๋
ปล. อาจเพราะกุดูแค่ซีรีส์ด้วยมั้ง ถ้าอ่านนิยาย ดีเทลมันน่าจะละเอียดกว่านี้ หมายถึงคงไม่ทำให้กุรู้สึกแบบนี้
เอาจริงพวกปากร้ายนี่ เค้าไม่เคยน้อยใจแล้วเก็บมาทบทวนตัวเองเวลาคนอื่นไม่เข้าหาเพราะปากบ้างเหรอวะ หรือชอบเป็นหมาป่าเดียวดาย55555555 เห็นมาหลายเรื่องละที่ชีวิตพังเพราะปาก เจียงเฉิงเองก็เกือบๆ แม่อวี๋ก็ชีวิตคู่พัง คือกูสงสารเค้าสองคนนะ แต่ถ้าแทนสมการให้กูเป็นคนรับอารมณ์แทนตลคในเรื่องกูคงหนีไม่ก็เมินพวกเค้าเหมือนกัน แต่คือกูชอบดีเทลคาร์เค้าอ่ะ แบบทำไมวะ แต่คงไม่ได้ปากร้ายตลอดเวลาหรอกมั้ง น่าจะแค่ตอนทะเลาะกับคนอื่น แต่การที่ปากร้ายตอนทะเลาะนี่แหละที่ทำให้เรื่องแย่กว่าเดิมหลายเท่า แต่แบบ คือกูเสียดายโอกาสคืนดีแทนสองคนนี้จริงๆ
>>757 ส่วนกูมองแบบให้เครดิตพ่อเจียงมากหน่อยคือถ้าพ่อแม่เว่ยอิงยังอยู่ เตี่ยแกก็น่าจะแบบ สำรวมขึ้นอ่ะ ต่อให้ยังหลงเหลือความรู้สึกดีๆกับฉางเซ่อ แต่สามีเขาหัวโด่อยู่ทั้งคน เป็นสหายสนิทกันด้วย แกก็คงไม่อะไรกับเว่ยอิงมาก ไม่มีข้ออ้างว่าเว่ยอิงไร้พ่อแม่เลยต้องตามดูแลเอาใจเป็นพิเศษด้วย น่าจะเป็นอารมณ์แบบคุณอาใจดีเฉยๆ แม่อวี๋คงมีเหล่ๆมั่งถ้าเตี่ยแกใจดีกับลูกคนอื่นแต่ไม่ได้เทคแคร์ลูกตัวเองแบบนั้น แต่ก็ไม่ได้มีเหตุผลให้ไปแซะเว่ยอิงหรือครอบครัวเขาจนหวิดจะตีกัน ถ้าจะแซะแม่คงแซะสามีตัวเองมากกว่า มั้ง 5555
แต่กุชอบกาวที่ว่าพ่อแม่เว่ยน่าจะเอ็นดูอาเฉิงจังวะ ಥ u ಥ พ่อมันไม่เอ็นดูงั้นน้าอาสปอยล์หลานเองก็ได้
กูก็ว่ามันเป็นเพราะเจียงเฉิงเป็นผู้สืบทอดว่ะ พ่อกับแม่เลยทรีตต่างจากลูกคนอื่น พ่อเจียงกับแม่อวี๋ก็คงสอนเจียงเฉิงตามที่พ่อแม่ตัวเองเคยสอนมาอีกทีแหละ(มันก็ไม่ใช่วิธีเลี้ยงลูกที่ดีนักอะนะ รุ่นต่อไปควรปรับปรุงหลักสูตรด่วน55555)
อย่างแม่อวี๋ก็คือจะไม่โอ๋ลูก ลูกต้องแกร่ง ต้องตั้งใจเรียน ห้ามเล่น ตอนไปเล่นว่าวกับเว่ยอิง+ศิษย์คนอื่นๆแม่หยิกแขนเจียงเฉิงมาตีคนเดียวเลยแล้วบอกว่าเจียงเฉิงไม่เหมือนคนอื่น มามัวเล่นไม่ได้
ส่วนพ่อเจียง พ่อท่าจะพอใจกับฝีมือเจียงเฉิงแล้ว(ทั้งสำนักเป็นรองแค่เว่ยอิง)มองตามคำพูดแก พ่อคงต้องการให้เจียงเฉิงปรับบุคลิกให้เข้ากับคำสอนของตระกูล(มันจำเป็นเหรอวะ ยังไงน้องมันก็นิสัยดีและกล้าหาญเหมือนกันนี่ โคตรงง)แต่คำสอนตระกูลเจียงที่พ่อพยายามสอนเจียงเฉิงนั่นน่ะ มันดันไปเชื่อมโยงกับผู้หญิงอีกคนได้ไง เวลาพ่อพูดขึ้นมากับเจียงเฉิงที แม่ก็ไม่พอใจแล้วก็แขวะๆครอบครัวเลยมีปัญหากันไม่รู้จบ
>>763 ดีแต่ไม่ดีอย่างที่พ่อต้องการไง อย่างตอนถ้ำกับเวินเฉา เจียงเฉิงเลือกไม่ช่วยเหมียนเหมียนแต่เว่ยอิง จินจื่อเซวียน หลานวั่งจีช่วยนะ เจียงเฉิงคือคนประเภทเป็นคนดีไม่ได้ถ้าตัวเองมีแนวโน้มจะเดือดร้อน(นิสัยปกติของคนสมัยนี้เลยนะเนี่ย) ตอนกลับมาบ้านก็มีว่าเว่ยอิงจะไปช่วยสองคนนั้นทำไมทำให้พ่อเจียงติว่าเรื่องบางอย่างไม่ควรพูด เพราะพอเจียงเฉิงพูดก็เหมือนเจียงเฉิงเห็นว่าการที่เว่ยอิงอยู่ข้างหลานวั่งจี จินจื่อเซวียนเลือกช่วยเหมียนเหมียนเป็นเรื่องผิด จนแม่อวี๋มาได้ยินแล้วทะเลาะกัน ถามว่าที่เจียงเฉิงเลือกไม่ช่วยเพราะไม่อยากดึงความสนใจถูกไหมก็ตอบยาก แต่ที่แน่ๆมันไม่ใช่เรื่องควรพูด ก็ยุทธภพอ่ะ เหมือนที่โม่งบนๆว่าเรื่องทรมานเชลยยังไม่กล้าพูดกันเพราะรู้ว่าไม่ดี พูดแล้วมันดูไม่เป็นคนดี เจียงเฉิงจะเป็นประมุข พ่อเจียงคงไม่อยากให้ลูกมีวิธีพูดแบบนี้อ่ะ
คิดไปมากี่ตลบมันก็วนกลับไปที่ทำไมพ่อแม่ไม่เคลียร์กันเอง จะมาลงที่ลูกกันทำม๊ายยย ಠ╭╮ಠ
สวรรค์มีเล่มเวอร์พม่าแล้วว่ะ เหมือนจะตั้ง9เล่ม
>>610 แต่กุคาใจที่ช่วงนั้นคนในเรื่องมีท่าทีเห็นชอบให้เว่ยอิงส่งมอบตราพยัคฆ์ทมิฬให้จินกวงซ่านว่ะ
กุอ่านที่เพื่อนโม่งวิเคราะห์กัน+ไปไล่อ่านเก็บรายละเอียดจากนิยายแล้วก็ยังคาใจจุดนี้อยู่ดี เพราะดูทรงคนในเรื่องก็รู้ว่าจินกวงซ่านเหี้ยเลยคัดค้านไม่ให้มันเป็นเซียนตูแล้วก็คัดค้านไม่ให้มันฟื้นฟูซาก(?)ตราพยัคฆ์ทมิฬด้วย การกระทำเหล่านี้ของคนในเรื่องทำให้กุไม่เข้าใจเพราะในเมื่อเหล่าเซียนผู้ปราดเปรื่องทั้งหลายมองจินกวงซ่านออกกันปานฉะนี้ แล้วให้มันเป็นคนเก็บแต่แรกทำไมวะ ทำไมไม่เลือกตระกูลที่เชื่อถือได้มากกว่าเป็นคนเก็บ(หรือทำลายต่อหน้าทุกคนไปเลย) งง
กูเดาว่าช่วงนั้นมีแค่คนบางกลุ่มที่สงสัยลุงจินแต่ไม่ได้คิดถึงขั้นว่าลุงจินจะก่อเรื่องเพราะอย่างเวินหนิง ทุกคนก็เชื่อว่าสกุลจินทำลายไปแล้ว ลุงจินก็น่าจะมีภาพลักษณ์น่าเชื่อถือ(555)ในสายตาคนอื่นอะมั้ง
ลุงจินนี่ขนาดจะเก็บตัวเซวียหยางคนฆ่าล้างสกุลฉางไว้ ยังไม่มีใครทำไรแกเลย กูไม่เชื่อว่าไม่มีคนรู้เรื่องเซวียหยางใช้วิชาเดียวกับเว่ยอิงหรอก มันรู้แต่ทำเมินกันเพราะภัยยังมาไม่ถึงตัวเหมือนตอนสกุลเวินรวบสกุลเล็ก สกุลใหญ่สี่ที่ก็ไม่หือไม่อือรอจนตัวเองโดนนั่นแหละถึงลุกมาจับมือกัน
เพราะลุงจินคนมองว่าแกมีภาพลักษณ์เป็นตาเฒ่าหัวงู วิชาความสามารถไม่เด่น เก่งแต่พูดรึเปล่าวะคนเลยไม่กลัวแบบที่กลัวเวินรั่วหานกับเว่ยอิง แบบดูกากเกินต่อให้แกก่อเรื่องมันคงไม่เป็นหายนะขนาดนั้นมั้ง บารมีความน่าเกรงขาม ความน่ากลัวของลุงจินสู้สองคนข้างไม่ได้เลย หรือถึงลุงแกก่อเรื่องจริงๆตระกูลอื่นก็ยังพอพูดคุย ปราม เลียแข้งเลียขาเอาใจแก ให้ลุงแกเพลาๆพฤติกรรมได้อยู่
กุก็ว่าอีลุงจินน่าจะกากและคงกากสุดในเจนก่อนด้วยเพราะร่างกายอีลุงจินดูแก่ไปตามวัย ก่อนตายสภาพก็เหมือนคนอายุจะสี่สิบ
ky เพื่อนโม่งว่ารุ่นพ่อใครเก่งสุด
เดามั่ง 555
ชิงเหิงจวิน ≥ เวินรั่วหาน >>>> ประมุขเนี่ย > เวินจู๋หลิว >> หลานฉี่เหริน > เจียงเฟิงเหมียน ≥ เว่ยฉางเจ๋อ >>>>>> จินกวงซ่าน
>>782 สมมติเหยาตายตอนนั้น กูว่าฝ่ายบิ๊กโฟร์จะเอาชนะตระกูลเวินได้ยากกว่าเดิม ถึงเว่ยอิงที่มาเสริมทัพตอนหลังจะเมพขิงๆก็ตามแต่อย่างที่ข้างบนบอก หลังเว่ยอิงลงสนามป๊าเวินแกยังรับมือได้ตั้งสองปีกว่าๆแสดงว่าป๊าแกไม่ได้เก่งแค่บู๊แต่แกวางแผนการรบเก่งด้วย
ถ้าไม่มีเหยาคอยลอบส่งข่าวจุดอ่อนจุดแข็งของฝ่ายเวินให้ ฝ่ายพระเอกคงต้องเสียเวลาวางแผนแบบลองผิดถูกกันเองเพราะไม่รู้ว่าจุดอ่อนจุดแข็งทัพศัตรูคือส่วนไหน
คิดว่าชิงเหิงจวินกับเตี่ยเวินเนี่ยสเกลคงพอๆกันแหละ แต่ช่วงตอนสงครามชิงเหิงจวินคงตรอมใจจริงๆอีกอย่างบุกมาทำลายทัพขนาดนั้น ต่อให้เฮียแกเก่งแค่ไหนก็คงต้านไม่อยู่ไหนจะต้องล่อคนไม่ให้ตามลูกไปได้อีก
ky ขอถามเพื่อนโมงหน่อย
ที่หลานซีเฉินบอกจินกวงเหยาว่า"ข้ารู้ว่าเจ้าทำอะไรลงไปบ้าง"นี่คืออะไรอะ ใช่เรื่องเนี่ยหมิงเจวี๋ยมั้ย
เหยาฉลาดทุกเรื่องยกเว้นเรื่องพ่อ สงสารชะตาชีวิตนางแต่ก็ไม่เข้าใจนางเลยว่ะ ทำไมถึงได้งมงายจงรักภักดีคนเหี้ยได้ขนาดนั้นวะ เลี้ยงก็ไม่เคยเลี้ยง ทิ้งตัวเองกับแม่ไปเป็นสิบปี ถ้าไม่ไปได้ยินพ่อเฮงซวยพูดถึงแม่กับตัวเองไม่ดีไม่รู้จะคิดได้เมื่อไหร่
>>789 มันเป็นเพ้อฝันของคนเป็นลูกนั้นแหละที่อยากให้พ่อรัก คิดว่าเป็นเด็กดีเชื่อฟังทำตามที่พ่อบอกทุกอย่าง แล้วพ่อจะเห็นความพยายามแล้วจะหันมารักมาก เป็นตลกรักร้ายที่ในชีวิตจริงมีคนแบบเหยาเพียบ กุเจอตัดพ้อเต็มพันทิป พ่อแม่ปฏิบัติกับลูกอย่างกับหมูอย่างกับหมาแต่ลูกก็ยังรักทำใจตัดขาดไม่ได้
>>789 กูคิดเหมือน >>790 นะแต่ขอเสริมอีกหน่อยกูคิดว่าเพราะแม่เหยาด้วยแหละอยากผลักดันเหยาให้ร่วมตระกูลด้วยเพราะรักพ่อเหยาหรือต่อให้ไม่รักก็คงอยากให้เหยาได้เข้าตระกูลสูงๆแบบนี้ นางคงคิดว่าถ้าเหยาเข้าไปได้อย่างน้อยก็ได้ฐานะคุณชายเหยาอาจจะสบายมากขึ้นเพียงสักนิดอันนี้กูคิดในมุมของแม่เหยานะ และเหยาก็รักแม่มากเลยจำคำแม่ไว้แล้วมันเหมือนเป็นเครื่องตอกย้ำอ่ะว่าเออนี่คือเป้าหมายในชีวิต นางก้พยายามพิสูจน์ตัวเองมาตลอดแต่พ่อดันเหี้ยใส่ คนรอบข้างไม่เท่าไหร่หรอกแต่พ่อนางอ่ะเลวกว่าใครเพื่อน พอเห็นเหยามีประโยชน์ก็จิกหัวใช้ทำเหมือนให้มาเป็นคนสนิทแต่สุดท้ายก็ไปพูดลับหลังอยู่ดีเสือกไปพูดไม่ดีใส่แม่เหยาเหยาเลยสุดทนแล้วดันทะเลาะกับพี่หมิงอีกฟิวส์เลยขาดแบบพอ ในเมื่อกูดีแล้วแต่ยังเหยียบกูขนาดนี้ก็ให้มันรู้ไป อันนี้กูพูดในมุมตัวเองล้วนๆนะ คือเหยาเป็นตัวละครที่อินง่ายกว่าคนอื่นว่ะ ปมมันคล้ายๆกับชีวิตจริงที่เราพบเจอได้บ่อยๆด้วยอะ
เหยากับเฉิงปมอินง่ายจะตายถึงได้มีแม่ยกมาจนทุกวันนี้ ที่เหยาทำไปทั้งหมดก็ไม่ใช่แค่อยากให้พ่อยอมรับหรอก นางอยากได้อยากมีของนางเองส่วนหนึ่ง เหมือนที่แก้ตัวเรื่องส่งจื่อเซวียนไปหาที่ฉงฉีทางดักฆ่าเว่ย คนฉลาดอย่างนางจะไม่รู้ได้ไงว่ามีโอกาสตายเกินครึ่งถ้าไปแต่ยังพูดเหมือนไม่คาดคิดไม่ได้วางแผน เว่ยมันถึงสวนกลับว่าเจ้าไม่รู้จริงๆหรือ กูเลยมองว่าเหยานางก็หลอกตัวเองพอตัวนะเรื่องทำเพราะจำเป็นมีเหตุผลเนี่ย ความดีแบบบริสุทธิ์ของคงหายไปหลังจากช่วยพี่ซีแล้วแหละ เพราะหลังจากนั้นก็ไปโดนบูลลี่ที่เนี่ยอีก แล้วเรื่องชั่วๆที่จกซให้เหยาทำแล้วฝืนใจจริงคงเป็นเรื่องเว่ยอย่างเดียวมั้ง เพราะมีตัดพ้อจื่อเซวียนได้อยู่บ้านเลี้ยงลูกแต่ตัวเองกลับต้องไปจัดการพี่เว่ยที่แสนน่ากลัว
>>793 เห็นด้วยว่ะเรื่องฝืนใจเรื่องโดนส่งไปจัดการเว่ยอิงอะ นางสองคนแทบไม่มีประเด็นอะไรกันเลยด้วยเท่าที่เห็นทั้งในนิยาย ซีรีส์ เมะ เอาตรงๆเว่ยก็ไม่เคยไปทำอะไรนางปฏิบัติตัวด้วยเหมือนคนธรรมดาถ้าไม่มีเรื่องพวกนี่ไม่แน่พวกนางก็คงจะเข้าอกเข้าใจกันดี อันนี้มุมคนอวยอ่ะนะ55555555 แต่ก็นะในเมื่อมันขึ้นหลังเสือไปแล้วจะลงก็ไม่ได้นางเลยต้องเล่นให้สุดอะ
กุว่าเนื้อแท้เหยาก็เป็นคนดีแต่สิ่งแวดล้อมที่เหยาเผชิญ หลังออกจากสกุลเนี่ยไปหาพ่อที่หลางหยา มันหล่อหลอมให้เหยาค่อยๆกลายเป็นสีดำ ที่นั่นเหยาถูกขโมยผลงานแต่เรียกร้องกับใครไม่ได้ ในทัพสกุลจินไม่มีใครสนใจช่วยเหยาซักคน ส่วนคนขโมยผลงานลอยหน้าลอยตาได้ความดีความชอบ เหยาคงเริ่มมีความคิดว่าทำชั่วก็ได้ดีเหมือนกันนี่หว่า
พอหนีไปเข้าฝ่ายพ่อเวิน ประสบการณ์ที่นั่นคงยิ่งหล่อหลอมให้เหยาหลงผิด เพราะทำเรื่องเลวร้ายแล้วได้ใจพ่อเวินได้อำนาจไว้ในมือ พอเข้าสกุลจินเหยาก็คงหวังว่าทำเรื่องไม่ดีแล้วจะได้ใจไอกวงซ่านเหมือนกัน
//เมื่อวานดูซีรี่ส์กันซินะ 5555555555
พี่เว่ยดูชอบอาเหยานะ
ตอนที่เห็นเด็กเล่นกัน พี่เว่ยยังคิดว่าอยากลองคอสเป็นอาเหยาเลย55555
>>796 บทเหยาดีด้วยอะ เซียนตูเลยะเว้ย55555555 เคยอ่านอินเตอร์วิเคราะห์น่าสนใจเรื่องจริงๆแล้วเหยาอิจฉาเว่ย เพราะมองจากวงนอก+ข่าวลือ สถานะเว่ยกับเหยาคล้ายๆกันคือลูกชู้ ย้ำว่าจากข่าวลือนะ เว่ยได้เตี่ยออกตามหาตั้งแต่เด็ก ขณะที่เหยากับแม่อยู่หอนางโลมพ่อไม่ไปไถ่ตัว เตี่ยเจียงชัดเจนว่ารักเว่ยจนเกิดข่าวลือรักมากกว่าเฉิง ตัดมาที่จกซสั่งให้คนถีบเหยาลงบันได จินฟูเหรินเกลียดขี้หน้าเหยา ปาของระบายอารมณ์ตลอด ส่วนเว่ยซนแค่ไหนก็โดนอวี๋สั่งคุกเข่าที่ศาสบรรพชนกับโบยหลังเท่านั้น ไม่เคยโดนโบยก้นไปอีกกกก จินจื่อเซวียนไม่สนิทกับเหยาคสพแบบต่างคนต่างอยู่ ส่วนพี่น้องบ้านบัวรักกันมาก ศิษย์คนอื่นในตระกูลจินบูลลี่เหยา เว่ยได้เป็นศิษย์พี่ใหญ่มีแต่น้องรัก ประมาณนี้ กูว่าก็น่าสนใจดี ถึงhcกูจะคิดว่าเหยาไม่ได้อะไรกับเว่ยหรอก นอกจากจำใจกำจัดตามพ่อสั่งและคงกลัวหน่อยๆ เพราะเหยาก็น่าจะได้เห็นเว่ยในสนามรบตอนศึกยิงตะวัน
>>797 เพราะงี้แหละกูถึงเสียใจมากที่เหยาโดนทำร้ายขนาดนี้ถ้าเกิดเหยาไม่โดนสั่งแบบนี้ไม่แน่ก็คงมีรูทที่ทั้งสองคนบังเอิญสนิทกันก็ได้แลดูรับมุกคิดตามกันทัน คนหัวดีทั้งคู่อะ55555 ว่าแล้วกูขอไปมุดหาฟิคอ่านต่อ แนะนำฟิคแปลในรอร "เว่ยอิงแห่งชิงเห่อ" นะ ฝากได้ปะกูชอบมากอ่านซ้ำบ่อยมากเยียวตัวเอง5555
พูดถึงเหยานี้เป็นครั้งแรกเลยมั้งที่กุเจอตัวละครที่โดนนินทาลับหลังเยอะขนาดนี้ ขนาดตัวเอกฝั่งดีอย่างพี่เว่ยกับเฉิงที่ตอนนั้นไม่ได้มีปัญหามีประเด็นอะไรด้วยยังไปนินทาลับหลัง เฉิงก็ว่าทั้งชาติเหยาก็เป็นได้แค่พ่อบ้านรับแขก พี่เว่ยนางเห็นเหยาคอยไปเอาใจเคารพนอบน้อมแขกร่วมไปทั่ว แกก็ว่าเห็นท่าทางคอยเอาใจแบบนี้แล้วรู้สึกสะอิดสะเอียน กุรู้สึกคัลเจอร์ช็อคมากแบบไม่เคยเจอพระ/นาง/นายเอกพูดแนวๆนี้มาก่อน ส่วนใหญ่ตัวเอกกับตัวละครที่ด้อยกว่าที่ไม่เคยมีเรื่องด้วย ถ้าไม่เมินไม่สนใจไปเลยก็จะออกตัวไม่ชอบการนินทา ไม่ชอบการพูดแบบเหยียดชนชั้น
เหยาก็ว่าเฉิงลับหลังนะ
ทั้งเรื่องคงมีแต่พี่วั่งที่ไม่พูดลับหลังอะมั้ง555
>>799 พี่เว่ยว่าเหยาสะอิดสะเอียนมีในนิยายด้วยเหรอ จำได้แต่ตอนเถียงกับเฉิงพี่บอกเหยายังดูดีกว่าจื่อเซวียนไม่ใช่เรอะ ที่ว่าสะอิดสะเอียนนี่พี่หมิงเปล่า ถ้าพี่หมิงอ่ะกูจำได้ว่ามี เพราะกูคิดตลอดว่าเว่ยเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ไม่เคยดูถูกเหยาอ่ะ ถ้ามีซีนที่มึงว่าจริงกูจะร้องไห้
กุก็นึกไม่ออก ที่กุพอนึกออกนอกเหนือจากเจียงเฉิงก็ศิษย์พี่หญิงอะ คุ้นๆเหมือนศิษย์พี่หญิงก็มองอาเหยาไม่ค่อยดี
>>802 มีบรรยายที่เหยาชอบทรีตแขกแบบนอบน้อมคอยเอาอกเอาใจ คอยจำว่าแขกคนไหนชอบอะไรในฉากงานเลี้ยงของสกุลจินซักงาน(แต่กุจำไม่ได้ว่างานไหน จัดงานบ่อยเกิน แต่น่าจะเล่มหลังๆ) พี่เว่ยแกเห็นสไตล์?การทรีตของเหยาแบบนั้นแล้วรู้สึกสะอิดสะเอียน
แต่จากการตีความของกุ คิดว่าพี่เว่ยน่าจะเอาตัวเองไปแทนที่เหยาว่าถ้าตัวเองต้องมาทำหน้าที่แบบคอยประจบเอาใจเหยาแกคงรู้สึกแหยงๆ
>>804 อ๋า แต้งกิ้ว ตีความได้หลายแง่นี่เอง กูขอคิดเหมือนมึงละกัน เพราะในมุมมองกูถ้าไม่ชอบใครจริงๆพี่เว่ยจะเมินไม่จำตามคำสอนแม่ แต่จะไม่ไปเหยียดแน่ๆ ส่วนวิธีทรีทแขกของเหยาคงแล้วแต่คนมองเหมือนกันอีก มองแง่ดีคือเหยามีความprofessional จัดการแขกได้อยู่หมัด แต่มองเหยียดก็คงไอ้นี่หาความจริงใจไม่ได้ ขี้ประจบ ทำตัวเอาใจทุกคนไปเรื่อย แต่ถ้ากูอยู่ในฐานะแขกกูจะชอบเหยามาก555555555555
ขอถามสปอยเทียนกวานหน่อย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
มีใครพอเล่าวีรกรรมที่เกี่ยวกับชุดอะไรสักอย่างของหลิงเหวินให้ฟังหน่อยได้ไหมอะ
วิธีทรีตแขกแบบเหยามองในมุมมองคนปัจจุบันแบบกุ นี้ก็ว่าไม่ได้ประจบใครเอาใจจนเวอร์ ถือว่ารับผิดชอบหน้าที่ของตัวเองได้ดีมีความเป็นมืออาชีพ แต่พอเป็นมุมมองของตัวละครในปรมจ.ที่แม่งศักดินาจ๋า ความคุณชายคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด หรือโตมาในบ้านอิลิทเป็นฝ่ายถูกคนห้อมล้อมคอยเอาใจ มันมีความถือตัวขี้เหยียดอยู่กลายๆ(กุรู้สึกได้จากหลายตัวละครเลย) อาจจะมองว่างานบริการที่ต้องเอาอกเอาใจใครเป็นงานระดับล่าง(ละมั้ง?)ของพวกบ่าวพวกขี้ประจบ ที่แบบอี๋ ชั้นไม่มีวันลดตัวไปทำงานแบบนี้แน่ๆ รึไม่ก็เจอเจ้าบ้านหยิ่งๆทรีตแบบหยิ่งๆต่างฝ่ายต่างไว้ตัว จนคิดว่านี้คือมาตรฐานปกติของสังคม
ก็ปรมจเป็นเรื่องที่ดิสคัสกันมาจนทุกวันนี้เพราะตลคในเรื่องบางคนทำถูกในมุมมองคนสมัยใหม่ เช่น เว่ยอิง อาเหยา(คนแบบนี้ชีวิตจริงเป็นพลังบวกมากนะ ชมเก่ง คุยง่าย) แต่ทำผิดในมุมมองสมัยเก่า พอคุยกันบางคนก็จะบอกต้องใช้เลนส์ยุคโบราณ บางคนก็บอกเรื่องพวกนี้ต่อให้อยู่ยุคโบราณก็มีได้ เช่น เชลยสกุลเวินที่ข้างบนคุยกันว่าฆ่าทิ้งเป็นเรื่องปกติของสมัยนั้น หรือมีมนุษยธรรมแบบเว่ยอิงที่ถูกต้องของคนสมัยนี้ ไม่เคยมีส่วนในสงครามไม่จำเป็นต้องฆ่า ที่เถียงกันหนักๆก็มีมาดามอวี๋ทารุณเด็ก เว่ยอิงกับบ้านเจียงเป็นท็อกซิกรีเลชั่นชิป(อันนี้กูเห็นด้วยนะ) แต่ถ้ามาฝั่งเอเชีย บ้านเจียงกับเว่ยอิงคสพจะซอฟกว่า มาดามอวี๋ไม่ได้เกลียดเว่ยอิงขนาดนั้น แต่ก็เห็นเอเชียบางคนแอนตี้บ้านเจียงเหมือนกัน
>>677 ไปๆมาๆกูเริ่มคิดว่าเวินฉิงไม่ได้เหยียบเรือสองแคมแต่นางน่าจะโลกสวยคิดว่าตัวเองกับครอบครัวเป็นหมอแล้วจะได้รับการละเว้นจากอีกฝ่ายที่ชูว่าตัวเองเป็นฝ่ายธรรมมะและเป็น"เซียน"น่ะ เพราะนางค่อนข้างดูนิ่งเฉยจริง ฟีลใครแพ้ใครชนะก็ไม่เกี่ยวกับฉันมาก ถ้านางตั้งใจเหยียบเรือสองแคมนางน่าจะเข้าหาคนอื่นมากกว่านี้เพื่อให้มีคนรับรองออกหน้าให้ได้ว่านางไม่เกี่ยว
ส่วนตอนถูกจับเป็นเชลยทำไมถึงไม่ติดต่อเว่ยอิงหรือเจียงเฉิง กูว่านางกลัว ไม่มั่นใจว่าเว่ยอิงกับเจียงเฉิงจะยอมช่วยและละอายใจที่ตัวเองเคยพูดใส่เว่ยอิงอย่างนั้น
>>781 ท่านอาจะเก่งเบอร์นั้นเลยเร้อ555
กูเจอนี่>>808แล้วแต่หานี่>>804ไม่เจอ ของ >>767 ก็สงสัยว่าเนื้อหาตรงไหนทำให้เข้าใจอย่างนั้น
มองว่าแม่โม่แค่วางเวินสายรองมาเป็นตัวแทนของการเหมารวมนะ
ได้คิดต่อยอดว่าทำไมตลคถึงเลือกทางนี้ก็สนุกดีออก อยากคุยเรื่องเจียงเฉิงจัง ในนี้มีคนเมนน้องไหม เพราะกูไม่โอ๋
>>815 ถ้าแบบไอ้ข้างบนก็ไม่เท่าไหร่ เรียกว่ามาทวงความยุติธรรมให้เตี่ยดีกว่า555555555 ถ้าคุยกันแบบข้างบนก็คุยได้นะ กูอยากคุยเรื่องเจียงเฉิงตรงนิสัยน้องอ่ะ เห็นมีแต่คนบอกจริงๆแล้วน้องนิสัยดี แค่เข้าใจเว่ยอิงผิด กูอยากคุยว่าเจียงเฉิงไม่ได้นิสัยดีอะไรเลย ถ้าคนนิสัยดีในเรื่องกูให้เว่ยอิง วั่งจี พี่ซี ศิษย์พี่ เจียงเฉิงแนวเทามากกว่า คือถ้าไม่ใช่เว่ยอิงกับศิษย์พี่ เจียงเฉิงก็ไม่สนใจใครเหมือนกันนะ แล้วก็เรื่องวีรบุรุษคู่ พวกมึงคิดว่าถ้าไม่มีเรื่องสกุลเวิน สองคนนี้จะทำงานด้วยกันได้อย่างราบลื่นไหม เพราะนิสัยต่างกันขนาดนี้ถึงจุดใดจุดหนึ่งก็ต้องทะเลาะกันอยู่ดีปะ แต่อาจจะเบากว่านี้ถ้ามีศิษย์พี่คอยอยู่ตรงกลาง
>>816 สำหรับกูที่อยู่โซนเมนเฉิงและได้อ่านคนอวยมันบ่อยๆ กูคิดว่าเวลาคนพูดถึงว่าจริงๆน้องมันนิสัยดี ส่วนใหญ่จะพูดถึงแง่ว่าน้องมันดูยอมรับเว่ยอิงเข้ามาในชีวิตได้แบบไม่ดราม่าลากยาวมากอ่ะ หลายคนเลยที่เปรียบเทียบว่าถ้าเป็นตัวเองเจอแบบเจียงเฉิงนี่น่าจะเกลียดเว่ยอิงมากๆ ไม่น่าญาติดีจนสนิทกัน กอดคอเล่นหัวกันได้ แล้วแม้กระทั่งผ่านเหตุการณ์ทั้งหมดมา น้องมันอาจจะโกรธอิงมากๆ(และโกรธแล้วปากร้ายจัดๆ) แต่จริงๆก็ไม่ได้จงเกลียดจงชังพี่มันจนอยากให้ตายจริงๆ ประมาณนั้น
แต่ถามว่าถ้าไม่นับเรื่องตอนเด็กๆน้องมันนิสัยดีไหม กูก็ว่าไม่ใช่คนนิสัยพ่อพระแน่ๆแหละ ดูเป็นพวกที่ถ้าไม่ใช่คนสำคัญของตัวเองก็จะไม่ได้ให้ความสนใจมากจริงๆ(แต่ถ้าสำคัญคือแคร์ที่สุด เสี่ยงตายให้ได้เลย) ไม่เหมือนพี่เว่ยที่ด้วยความเข้ากับคนง่ายเลยดูจะหยิบยื่นน้ำใจให้คนอื่นง่ายกว่า กูเห็นด้วยนะว่านิสัยมันก็เทาๆ ต่างตรงที่กูคิดว่านิสัยทุกคนเทาหมดเลย เฉดสว่างมากน้อยแค่นั้นเอง
ทั้งนี้ทั้งนั้น ต้องเผื่อเครดิตในแง่ว่าคนอ่านไม่ได้เห็นพฤติกรรมด้านอื่นของเจียงเฉิงมากด้วยว่ะ แล้วก็ขึ้นอยู่กับว่าเหตุการณ์ที่เพื่อนโม่งใช้พิจารณาความดีเลวของแต่ละคนเป็นเรื่องไหนด้วย ในฐานะเมนเฉิง กูจะคิดเสมอว่าเหตุการณ์ยากๆในเรื่อง เฉิงมันตัดสินใจด้วยความต้องการของตัวเองอย่างเดียวไม่ได้อ่ะ บทบาทมันต่างกัน ชอยส์ของมันเลยมีน้ำหนักของภาระหน้าที่ต้องคำนึงถึงด้วย เลยไม่แปลกที่ท่าทีหลายๆอย่างจะดูเห็นแก่ตัวหรือใจดำ (ซึ่งกูก็ไม่ได้เห็นด้วยกับทุกอย่างที่มันตัดสินใจทำหรือไม่ทำอะไรนะ มีผิดหวังมีเสียดายเหมือนกัน แต่กูแค่ยึดความคิดนี้ไว้เฉยๆว่ามันตัดสินใจยากแค่นั้น)
ส่วนเรื่องวีรบุรุษคู่ ถ้าเป็นโลกที่สงบสุขไม่มีอีเวนท์สกุลเวิน ก็น่าจะทำงานด้วยกันได้นะ แต่ต้องอยู่ในเงื่อนไขที่ว่าป๊าม๊าเจียงไม่ได้มาวอแวอยู่ใกล้ๆว่ะ กูมองว่าสองคนนี้ทำงานเข้าขารู้ใจกันได้และแบ่งหน้าที่กันได้ แบบตอนปราบพรายน้ำ ตอนหาทางออกถ้ำเต่า และเรื่องที่ทะเลาะกันบ่อยๆก็ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย ความตึงระหว่างสองคนนี้คือการที่ต้องเป็นตัวกลางระหว่างสงครามป๊าม๊าอ่ะ สุขภาพจิตเสียเพราะผู้ใหญ่ทั้งคู่ ถ้าตัดตรงนั้นทิ้งไป ความinsecureอาจจะยังมีอยู่จากรีแอคคนรอบข้าง แต่มันไม่มีคนมาจี้ให้หมางใจกันบ่อยๆแล้ว
แล้วกูว่าความสัมพันธ์สองคนนี้มันจะง่ายขึ้นถ้าไม่มีความรู้สึกผิดหรือความลับให้ปกปิดจนอึดอัดกันเองว่ะ เพราะปกติก็ดูคุยกันได้แทบทุกเรื่องอยู่นะ คงมีทะเลาะกันบ้างแหละเพราะนิสัยต่างทางเลือกและความคิดก็ต่าง แต่น่าจะคุยและเคลียร์กันได้ หาทางออกร่วมกันได้ง่ายกว่าโลกหลักอ่ะ
>>818 เออ ตรงนั้นดีจริง แต่ก็หลังจากขู่จะเอาหมามากัดเว่ยอิงแล้วก็มากลัวเว่ยฟ้องเตี่ยทีหลัง จัดให้อยู่หมวดเด็กแสบแต่ยังดึงกลับมาได้ กูว่าที่สนิทกันเพราะอยู่บ้านเดียวกันด้วยอ่ะ หันไปมองทางไหนก็เห็นกัน มันค่อนข้างจะเป็นสถานการณ์บังคับว่ะ กูมองว่าถ้าไม่สนิทกับเว่ยที่อยู่บ้านเดียวกันชีวิตเจียงเฉิงจะโดดเดี่ยวมากๆเลยแหละ บ้านเจียงไม่มีตลคญาติสนิทเหมือนจินด้วย พ่อแม่ก็เป็นซะแบบนั้น คือไม่ใช่แค่เจียงเฉิงนิสัยดีถึงยอมเป็นเพื่อนกับเว่ย แต่เป็นถ้าไม่ยอมญาติดีกับเว่ยตอนนั้นเจียงเฉิงก็ไม่มีเซฟโซนในครอบครัว(นอกจากศิษย์พี่)เหลือแล้ว เป็นคสพที่ค่อนข้างถูกบังคับจากสภาพแวดล้อมน่ะ เตี่ยเจียงก็อยากให้เป็นเพื่อนกันอีก ซึ่งกูไม่ชอบเลย จุดเริ่มต้นความท้อกซิกชัดๆ แล้วเรื่องอยากให้ตาย ตอนศิษย์พี่ตายเพราะช่วยเว่ยอิง เจียงเฉิงน่าจะอยากให้เว่ยอิงตายจริงจังนะ ยกทัพไปอันดับหนึ่งก็คิดดู แต่ชีวิตที่สองไม่รู้เหมือนกัน
ส่วนคนดีเฉดขาวกูนับจากการช่วยคนโดยไม่หวังผลตอบแทนอ่ะ ซึ่งเจียงเฉิงนอกจากครั้งถ้ำแล้ว กูไม่เห็นน้องทำอะไรอีกเลย ที่จะช่วยคนอื่นที่ไม่ใช่เว่ยอิงและศิษย์พี่อีกเลย เป็นฝ่ายทวงบุญคุณกับเว่ยอิงด้วย ซึ่งมันก็ทำได้แหละ? แต่มันดูน่าเกลียดและไม่เป็นคนดีว่ะ เหมือนทำดีหวังผล คนช่วยอิงคือพ่อไม่ใช่ตัวเองด้วย
ถ้าบอกว่าน้ำหนักการตัดสินใจแต่ละคนไม่เท่ากัน ตลคในเรื่องมันก็มีจุดที่ตัดสินใจยากกันหมดนะ เว่ยอิงกับสกุลเวิน เวินหนิงเวินฉิงกับเว่ยอิงเจียงเฉิง วั่งจีกับเว่ยอิง อาเหยากับพ่อ พี่ซีอาเหยา ซึ่งมันก็มีทั้งคนที่เลือกทางถูกต้องแม้ตัวเองจะแย่ คนที่เลือกให้ตัวเองสบายเอาเปรียบคนอื่นแทน สำหรับกูแล้วเจียงเฉิงไม่ได้ตัดสินใจผิดหรือถูก ไม่ใช่คนดีหรือไม่ดี แต่มันก็มีผลจากการตัดสินใจนั้นตามมาอยู่ ดีหรือร้ายก็ตามเรื่อง
อีกอย่างคือเจียงเฉิงเคยไม่พอใจสกุลเวินที่มาแย่งเยี่ยเลี่ย แต่พอทีจินหลิงก็ทำเอง กูเลยแบบ ไม่ได้ว้อยยยย 😂 ยึดมั่นในหลักการหน่อยสิพี่
เรื่องทำงานแอบเห็นด้วยกับมึงนะ แต่โลกที่ป๋าม๊าไม่มายุ่งนี่จะมีเหรอนอกจากตายไปก่อน..
>>819 ที่บอกเพราะเตี่ยเจียงอยากให้เป็นเพื่อนเป็นจุดเริ่มต้นความท้อกซิก เพราะสาเหตุความท้อกซิกมันก็มาจากป๊าม๊าอ่ะ พอทะเลาะกันแล้วไล่จุดเริ่มต้นคสพก็หนีไม่พ้นเตี่ยอีก เผลอๆนึกแล้วแย่กว่าเดิม
มานึกแล้วที่เจียงเฉิงยอมเป็นเพื่อนกับเว่ยอิงเพราะอยากให้เตี่ยดีใจด้วยป่าววะ ถ้าจำไม่ผิดรายนั้นพูดกับลูกเยอะขึ้นเพราะอยากดันเว่ยอิงมานอนห้องเดียวกับเจียงเฉิงด้วย เตี่ยอ่ะ😭😭😭
อาเหยาชิปวั่งเซี่ยนเพราะพี่ซีสินะ55555
KY เพื่อนโม่งว่าพี่ซีมองออกว่าน้องชายชอบเว่ยตั้งแต่ตอนไหนวะ
พยายามประมวลผลตามแล้วตึ้บว่ะ เพราะถ้า"เคยเอ่ยถึง"แสดงว่าก่อนหน้านั้นสกุลจิน(ลุงจิน?orเหยา?)ก็ต้องเคยประกาศโต้งๆเลยดิว่าชั้นจะสร้างตราพยัคฆ์ขึ้นมาใหม่(?)
แต่คิดแล้วรู้สึกมันขัดกับสไตล์สกุลนี้ไปอะ มันโจ่งแจ้งไป
เรื่องจบแต่พวกมึงไม่จบ นับถือๆ มีเรื่องให้คุยไรเยอะแยะจังวะ555 กูอ่านผ่านตาตลอด แต่พอร้านชาไข่มุกเจ้าประจำกูเปิดซีรีส์ปรมจ เวลากูไปซื้อทุกเย็นเห็นคนขายดูตลอดตั้งแต่ฉายจนถึงตอนนี้ แม่งยังไม่จบสักที กูก็ไม่แปลกใจละ555555
มีใครตามปรมจเวอร์อังกฤษไหม โฮ นังประกาศแอลซีมังงะแล้ว แต่งานแปลเหี้ยมาก กุเส้า กรรมอะไรของปรมจ
ความกร่างมันไม่เข้าออกตระกูลไหนหรอกมั้ง มีอำนาจก็กร่างได้หมดทุกตระกูลแหละ เชื่อดิมีเหยาอยู่ก็หาวิธีพูดตอนให้เหตุผลฟื้นฟูตราดีๆได้ทั้งนั้นแหละ
เรื่องตราพยัคฆ์ ตอนวั่งจีเว่ยอิงไปสืบยังเจอคนฝึกวิชามารออกตามหาของของปรมาจารย์อี๋หลิงอยู่เลยเพราะเวินหนิงปรากฏตัว ทั้งแบบร่างหรือตราพยัคฆ์ แสดงว่าอาจจะรู้กันในสาธารณชนว่าเว่ยทำลายตราแล้ว แต่ยังเหลือครึ่งหนึ่งที่ตระกูลจินเก็บไว้ อีกครึ่งหนึ่งถูกทำลายหรือสาบสูญ ทำให้ยังมีคนแสวงโชคออกตามหาอยู่
ที่ไม่ห้ามคงเพราะในตอนนั้นยังไม่มีตระกูลใหญ่แสดงความเป็นปรปักษ์ชัดเจน จะเล่นงานสกุลใหญ่ก็ต้องใช้สกุลใหญ่อ่ะเหมือนศึกยิงตะวัน สกุลเนี่ยที่แสดงออกตัวแรงสุดก็โดนเหยาเก็บ สกุลเจียงกำลังสร้างตัว สกุลหลานก็.. จริงๆถ้าสกุลหลานยอมออกหน้าตอนนั้นคิดสืบหาความจริงคงเปลี่ยนเนื้อเรื่องได้เยอะเลย ดูพร้อมสุดแล้ว แต่ก็นั่นแหละ
>>826 โจ่งแจ้งตั้งแต่ชุบตัวให้เซวียหยางแล้วมึงคนมองออกกันหมดว่าฉางผิงถูกบีบเพื่อล้างข้อหาให้เซวียหยางแต่คนส่วนมากทำอะไรไม่ได้มากกว่ากระซิบกระซาบกัน พูดมากๆเข้าก็โดนอุ้มทั้งตระกูล ส่วนอีกสามตระกูลใหญ่ก็เป็นพี่น้องร่วมสาบานไปแล้วสอง พี่หมิงออกตัวแรงแต่ไม่นานก็ถูกจัดการ พี่ซีก็เชื่อใจลูกเดียว อะไรเข้าหูก็ไม่ตรวจสอบ ส่วนประมุขแดนบัวก็อย่างที่เห็น
มีใครเหมือนกุบ้าง ไม่ชอบทีพี่ซีเอาเรื่องหลานจ้านไปปรึกษาเหยาอ่ะ เหมือนมึงเอาเรื่องกลุ้มใจส่วนตัวบ่นให้พ่อแม่ฟังแล้วเขาเอาไปเม้ากับป้าข้างบ้าน
เดาแบบงูๆปลาๆคือทามไลน์ตอนส่งมอบน่ะ คงมีคนกลางตรวจสอบแล้วว่าตราใช้การไม่ได้แล้วจริงๆไม่มีอันตรายแน่นอน ในสายตาคนอื่นน่าจะมองว่าซากที่เหลืออยู่นั่นไม่ต่างจากกระบี่กับขลุ่ยของเว่ยที่กลายเป็นของที่ระลึก...ก็เลยให้ไป
ส่วนที่>>825 ยกมาเดาว่าน่าจะเกิดหลังจากมอบให้ไปสักพักแล้ว ระหว่างนั้นน่าจะแอบๆทำมากกว่าจนสักพักถึงจุดๆหนึ่งจินกวงซ่านปิ๊งขึ้นมาว่าไม่อยากแอบทำแล้วโว้ย อยากทำอย่างเปิดเผยมากกว่าละ ฟีลคล้ายกับที่ทำเป็นสั่งขังเซวียหยางตลอดชีวิตแต่ในที่สุดก็สร้างเรื่องล้างความผิดให้เซวียหยางออกจากคุก จินกวงซ่านเลยน่าจะพยายามหว่านล้อมสกุลอื่นๆ(หรืออาจจะใช้อาเหยาหว่านล้อม)แต่คราวนี้ไม่ค่อยได้ผลเพราะคนออกตัวไปทางต่อต้าน
>>834 แล้วแม้ว่าสกุลต่างๆจะออกตัวไปทางต่อต้านเรื่องฟื้นฟูตราแต่เดาว่าน่าจะเป็นการต่อต้านแบบวิพากษ์วิจารณ์เฉยๆเพราะทามไลน์เวลานั้นสเกลความเสียหายยังไม่แรงพอให้ลุกขึ้นไปจัดการ จริงอยู่ว่าน่าจะมีบางสกุลถูกเก็บแต่สกุลจินไม่เหมือนสกุลเวินเพราะเวลาจะจัดการสกุลไหน สกุลจินจะเตรียมข้อกล่าวหาและหลักฐานไว้แน่นมากไม่ใช่บุกดุ่มๆไปตีเหมือนสกุลเวิน ต่อให้มีใครติดใจก็ทำอะไรไม่ได้เพราะไม่มีหลักฐานเป็นรูปธรรมไปเปิดโปงสกุลจิน
คิดตามแล้วมึนมากเลย55555
อยากเห็นวิเคราะห์เทียนกวานบ้าง5555555 แต่มันไม่ค่อยมีไรเท่าปรมจมั้ง อส ขนาดเล่มยาวกว่าเกือบสองเท่า หมายถึงไม่มีไรให้ต้องวิเคราะห์น่ะ ตัวเอกมีflawให้เห็นชัดๆ
>>839 ถ้างั้นจินหลิงกับเฉิงคล้ายกันอยู่นะ ผปคเลี้ยงแบบกดดัน เพื่อนที่เป็นคนไม่มีแต่มีเพื่อนเป็นหมาอีก5555555 เสียดายเฉิงไม่มีผู้ใหญ่แบบเว่ยมากะเทาะเปลือกกับเพื่อนดีๆแบบแก๊งedm แต่เอาจริงไม่มีเพื่อนก่อนเว่ยมาเลยก็น่าสงสารอยู่นะ นึกถึงตอนจินหลิงร้องไห้กอดดาบพ่อแล้วก็คร่ำครวญถึงชีวิตโดดเดี่ยวเพื่อนรุ่นเดียวกันไม่มีใครชอบ อวี๋ขนญาติไปอยู่ด้วยทำไมไม่หารุ่นเดียวกับเฉิงไปหน่อยวะ
>>841 มีเรียกไปเคลียร์ด้วยเรอะจำไม่เห็นได้ แล้วจะให้ป๋าพูดอะไรอ่ะในเมื่อที่อวี๋พูดแต่ละอย่างคือประชดไม่ใช่คำถาม อย่างจำได้ไหมคนข้างท่านใครคือลูกชายกันแน่ป๋าก็ตอบ ถ้าถามป๋าก็ตอบได้ ที่ทำไม่ได้คือแสดงออกว่าเอ็นดูลูกชายมากกว่าอิงต่างหาก แต่เหตุผลที่ไม่เอ็นดูก็เพราะเจียงเฉิงนิสัยเหมือนอวี๋มากไป
ม่านฮวาจะทำตอนพิเศษด้วยไหมน้า อยากเห็นพี่เว่ยโยนห่วงว้อย
กุจำดีเทลไม่ได้ละแต่เรื่องหยั่งงี้ก็ไม่ค่อยน่าพูดให้เด็กฟังปะวะ
ส่วนใหญ่เป็นตอนอยู่กันพร้อมหน้าด้วยที่พูด เพราะอวี๋ไม่อยากเห็นเว่ยทำตัวเหมือนครอบครัว แต่คนในครอบครัวทำเหมือนเว่ยคือครอบครัว แต่ก็ยังหาตอนที่พ่อเรียกแม่ไปคุยไม่เจอนะ
ที่จริงอวี๋ฮูหยินก็โตมากับจินจูปินจูไม่ใช่เรอะ แล้วจะไปกีดกันเว่ยอิงกับเจียงเฉิงทำไมนัก
>>848 ใจเย็น...นอกจากที่ม๊าอวี๋บอกไม่อยากให้เฉิงไปสนิทกับเว่ย ในทางปฏิบัติม๊าอวี๋ก็ไม่ได้ลงมือทำอะไรที่เป็นการกีดกันสองคนนี้นะมึงเพราะหลังจากเฉิงกับเว่ยปรับความเข้าใจกันได้สมใจเตี่ยเจียง มันก็เล่นซนด้วยกันตลอดจนโตเลยนะ แล้วเหมือนคนรับใช้ม๊าก็คอยติดตามดูทั้งคู่อยู่ตลอดด้วย
ก็คนรับใช้นางไม่ใช่ลูกของผู้หญิงที่สามีมีข่าวลือว่ารักไง จะไปกีดกันทำไม ดูเป็นคนใช้ที่ภักดีด้วยซ้ำ เหมือนที่คุยกันข้างบนนู่น เว่ยอิงไม่ได้โดนทรีทแบบคนใช้แต่เป็นคุณชายคนหนึ่ง กินข้าวก็กินกันพร้อมหน้ากับครอบครัวเจียง
แล้วถึงไม่ได้กีดกันด้วยการกระทำ แต่คำพูดม๊าก็ยังรุนแรงอยู่ดี ในนิยายใช้คำอย่าง"เกลือกกลั้ว"เลยนะ ฟีลเหมือนอย่าไปยุ่งกับคนต่ำกว่า ถ้านับศักดินาสมัยนั้นก็คงต่ำกว่าแหละ แต่ดันเก่งกว่าลูกตัวเอง
>>848 สองแมงมุมสถานะชัดเจนว่าเป็นคนใช้ส่วนตัว แต่กับอิงไม่ใช่น่ะ ทั้งสามีทั้งลูกสองคนทรีตอิงเหมือนเป็นลูก/เป็นพี่น้องอีกคนไปแล้ว มันเลยต่างกัน
ส่วนตัวคิดว่าต่อให้อิงไม่ใช่ลูกจั้งเซ่อแต่โดนทรีตเป็นลูกบุญรรม ม๊าก็คงไม่ชอบให้เฉิงไปยุ่งกับลูกคนใช้ที่พากันไปเล่นซนขนาดนั้นเท่าไหร่อยู่ดี แค่คงไม่กัดแรงขนาดนี้
ว่าแต่เดือนสองเดือนก็วนกลับมาคุยเรื่องบ้านเจียงกันอีกแล้วจริงๆด้วย 5555555
หรือจะเปลี่ยนเป็นคุยบ้านพระเอก555555555 ตระกูลหลานกับกฏอิหยังวะสามสี่พันข้อของเขา แต่ดันได้ผลผลิตดีทั้งสองคน ถ้าไม่ใช่พลังพระเอกกับพี่พระเอกจะรอดไหม5555555555
มันก็มีแค่นั้นแหละ นั่งคุยเรื่องนิยายที่จบไปแล้ว มันจะมีประเด็นอะไรใหม่ๆ วนไปวนมาไม่กี่เรื่องหรอก ดีกว่านั่งตบยุงรอเรื่องใหม่ที่ไม่รู้ว่าจะได้อ่านชาติไหน
ตามนิยายคือได้ตราไปอย่างเดียวนะกับดาบ ตราพังๆทำไรไม่ได้กับดาบที่เปิดไม่ได้5555555 จินลงแรงรองจากเจียงแต่ได้แค่นี้เซวียหยางเลยบอกให้ไปแลกกับขลุ่ย ส่วนแบบแปลนคือเหยาไปเสาะหาแย่งชิงให้ ฉากหน้าได้แค่ตราพังๆ ฉากหลังก็ตามนั้น เดาว่าแบบแปลนน่าจะโดนบอกต่อสาธารณะว่าไหม้หมดแล้ว ส่วนมุบมิบก็แล้วแต่แต่ละสกุล
>>857 แต่พวกเซียนในเรื่องนี่ก็น้าาา มือถือสากปากถือศีลโคตร อิธงเรียกวิญญาณที่เว่ยคิดก็ใช้แบบไม่อายอะไร ขนาดสกุลหลานที่ว่าเกลียดมารมากยังใช้ ถถถ แต่คิดดูแล้วก็เหมือนสมัยก่อนที่คนเหยียดเกย์แต่ก็ใช้ของที่เกย์คิดค้นขึ้นล่ะมั้ง เป็นพฤติกรรมที่ไม่ใช่ว่าเห็นไม่ได้ในชีวิตจริง
ky แก๊งเมืองอี้อายุเท่าไหร่กันมั่ง รุ่นเดียวกับพวกเว่ยอิงมั้ยวะ
แม่โม่เคยกล่าวไว้ว่าอายุไม่ใช่เรื่องจำเป็นในนิยายวายจีนโบราณแฟนตาซี ส่วนเมืองอี้ เซวียหยางไม่น่านะ คนอื่นไม่รู้
เคยอ่านมาเหมือนกันว่าแม่โม่บอกไม่ต้องสนอายุตัวละครแต่เห็นคุยประเด็นอายุตัวละครทีไร ทำไมดูเหมือนแม่วางมาแล้วเลยวะ5555
บางเรื่องที่นักอ่านเห็นสำคัญก็ไม่สำคัญสำหรับแม่ เช่น พี่เว่ยกับล้วนจั้งกั่งครั้งแรกสคิปแล้วopเฉย เรื่องน้องเนี่ยกับมือขวาของเขาก็โดนตัดบท เสง คนโปรดกุทั้งนั้นที่โดน
เรื่องมันวนรอบตัวเว่ยอิงก็จริงแต่ปมหลานจ้านก็แน่นอยู่นะดีเทลไม่น้อย ที่บ้านเจียงพูดบ่อยเพราะเจียงเฉิงจบไม่สวยและปมเกี่ยวกับเว่ยอิงโดยตรง แต่บ้านหลานพี่ซีก็จบไม่สวยเหมือนกันนะ5555555 ชาตินี้จะมูฟออนได้ไหมนะพี่ซีของกุ karma‘s a bitch ว่ะ
สงสัยเรื่องอายุอีก ตอนจินหลิงร้องไห้เว่ยคิดในใจว่าอายุขนาดนี้แต่งงานมีลูกได้แล้ว แสดงว่ารุ่นเดียวกับจินหลิงอย่างซือจุย จิ่งอี๋ก็ด้วยเหรอ
>>339 เทสกุลเดิมแล้วครตมันเปลี่ยนเหรอ จะให้ไม่เทกลับไปรักครอบครัวที่เคยทำร้ายตัวเองเหมือนเรื่องไม่เคยเกิดขึ้นก็เกินคนไปมั้ง ครอบครัวพระเอกโบยพระเอกเกือบตาย ถึงตายไปคนที่โบยก็ไม่โดนลงโทษด้วยซ้ำ ในเรื่องก็บอกว่าคนที่ลงโทษพระเอกได้มีแค่อากับพี่ ก็สองคนนี้แหละที่ลงโทษคนในครอบครัวเกือบตายเอง ส่วนครอบครัวนายเอกคนสุดท้ายทุกวันนี้ยังโทษทุกเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเพราะนายเอกอยู่เลย
ไม่เข้าใจที่บอกให้พระนางกลับไปดูแลครอบครัวเก่าว่ะ เหมือนบอกให้กลับไปหาคนที่เคยไล่มึงออกจากบ้าน
พูดถึงตระกูลอวี๋ กูเองก็สงสัยที่มาที่ไปของตระกูลนี้เหมือนกัน ถึงตระกูลอวี๋จะมีอายุในโลกเซียนราวๆร้อยปี...เวลาร้อยปีที่ดูเหมือนยาวนานแต่ถ้าคิดเปรียบเป็นชั่วอายุคน มันก็แค่ประมาณสองชั่วอายุคนเองหรือก็คืออวี๋ฟูเหรินอาจเป็นแค่เจนสอง(หรือสาม?)ของตระกูลอวี๋
ด้วยระยะเวลาก่อร่างสร้างตระกูลเท่านี้ มันน่าสนใจจริงๆว่าตระกูลอวี๋ทำยังไงถึงสามารถเป็นตระกูลใหญ่เลื่องชื่อ+มีอำนาจจนสามารถต่อรองเรื่องแต่งงานกับหนึ่งในห้าตระกูลใหญ่ได้ แถมประมุขเจียงก็เห็นดีเห็นงามในข้อเสนอสุดๆติดแค่ลูกชายบ่ายเบี่ยง
>>873 โม่งบนๆมีคุยกันทิ้งไว้อยู่ว่าบ้านอวี๋อาจจะไม่ได้มีอำนาจไปต่อรองอะไรขนาดนั้น กุเลยคิดว่าน่าจะแค่พ่อแม่เห็นดีเห็นงามด้วยเลยกดดันคนฝั่งตัวเองให้ยอมแต่งเฉยๆ หลักๆแต่งงานการเมืองยุคนั้นก็มีไว้สร้างพันธมิตรเป็นหลักมะ แล้วกาวเพิ่มจากแผนที่ เหมยซานอยู่ค่อนข้างไกลออกไปแต่เป็นโซนใต้ฉีซานเหมือนกันกับอวิ๋นเมิ่ง ในฐานะสกุลที่มีชื่อแต่ไม่ถึงระดับห้าสกุลใหญ่ บวกอวิ๋นเมิ่งเจียงดูพาวเวอร์ไม่น่าเท่าหลานเนี่ยจิน(แถมโลเคชั่นก็อยู่ห่างจากสามหน่อที่เหลือ) ทางปู่เจียงก็อาจเห็นดีเห็นงามเพราะแต่งแล้วช่วยเสริมกำลังให้ตัวเองด้วยมั้ง
โม่งจำดีเทลได้ละเอียดกันดีจัง กุอ่านไปรอบเดียวแล้วจำปนกันหมดทุกเวอร์ชั่นแล้วตอนนี้ถถถถ
>>877 อ่อ ส่วนตัวคิดว่าเป็นคำพูดเปรียบเปรยมากกว่าไม่น่าจะพึ่งสร้างมาแค่ร้อยปีจริงๆ อาจจะหมายถึงเริ่มมีชื่อเสียงโดดเด่นมาร้อยปีแล้วก็ได้ แต่เรื่องอายุในปรมจนี่ก็😂 เคยเห็นทวิตว่าตระกูลเจียงรุ่นป๋าเป็นรุ่นห้าด้วย ไม่รู้ว่าเป็นข้อมูลจากซีรี่ย์หรือนิยาย มีของวิเศษสองพันกว่าชิ้นในห้ารุ่นก็ดูเว่อร์ไปมะ แม่โม่แกก็ไม่ได้ใส่รายละเอียดตรงนี้มา เพราะอายุไม่ใช่สิ่งจำเป็นในนิยายdanmei
กรูเคยเห็นต่างประเทศรึจีน(จำไม่ค่อยได้เคยอ่านนานละ)ตั้งขอสังเกตประมาณนี้เหมือนกันแต่ก็ดิสคัสไรกันไม่ได้มาก มันตัน เพราะในนิยายนอกจากเป็นปูมหลังของแม่อวี๋-พ่อเจียง สกุลอวี๋ก็ไม่มีบทบาทอะไรอีก อย่างที่โม่งข้างบนว่าเลย5555555
>>883 อันนี้จริง เหมือนตอนโร่วเปาเปิดแอค ด้อมลุกเป็นไฟเลยมึง5555555555 พูดแล้วก็เครียดอีกม่านฮวารูปเล่มกูควรเก็บของไต้หวันหรือจีนแดงดี จีนของแถมเยอะกว่าถูกกว่าแต่จากสภาพประเทศมันสิบปีโควิดก็คงยังไม่จบ ฝั่งน้องไต้หวันแพงกว่าของแถมน้อยกว่าแต่มีลุ้นจะได้ฉากคัทลงเล่มแถมน่าจะออกเล่มเร็วกว่าปทต้นกำเนิดอีก
พูดถึงHCแล้ว เมื่อสองสามวันก่อนมีนักวาดอินเตอร์ออกมาพูดเรื่องเจ๊ค้นพบcanonที่ทุดคนหลงลืมไป กูก็นึกว่าเรื่องอะไร ที่แท้เป็นเรื่องเว่ยอิงปรมจอี๋หลิงใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยไม่ได้แหวกอกตามแฟนอาร์ตแต่อย่างใด โคตรฮา555555555 แต่ก็มีเรื่องช็อคอยู่คือตอนเว่ยอิงไปงานจินหลิงใส่ชุดขาวไม่ใช่ดำ มีเมนชั่นสีเสื้อในนิยายจริงๆ เสียดายที่ไม่มีอะแดปชั่นเวอร์ไหนให้ใส่ขาวเลย นึกภาพเสื้อขาวค่อยๆเลอะเลือดจินจื่อเซวียนก็อิมแพคอยู่นา
ถ้าเตี่ยเจียงไม่ตายคิดว่าแกจะช่วยเว่ยอิงออกหน้าให้เวินสายรองปะ
กุว่าเจียงเฟิงเหมียนก็ไม่ออกหน้าให้หรอก เพียงแต่แกอาจจะพูดกับเว่ยอิงดีกว่าที่เจียงเฉิงพูด
หลังจบศึกยิงตะวันสถานะของเวินบ้านรองคือไม่มีใครเอาแล้วต่อให้สมมุติเจียงเฟิงเหมียนได้รับความช่วยเหลือจากเวินหนิงแล้วรอดมาได้ ผลลัพธ์ก็ไม่ต่างจากคราวเจียงเฉิงในเส้นเรื่องหลักอยู่ดีเพราะเจียงเฟิงเหมียนก็เป็น"ประมุขของตระกูล"
แล้วอิงจากที่เจียงเฟิงเหมียนกำชับให้ทุกคนอยู่บ้านเฉยๆในช่วงที่มีสกุลอื่นถูกเวินโจมตีแสดงว่าแกเองก็จะไม่ทำอะไรที่ส่งผลให้ตระกูลตัวเองตกอยู่ในความเสี่ยงเช่นกัน
มันไม่ใช่ว่าช่วยเวินฉิงแล้วจะกลายเป็นศัตรูกับยุทธภพเลยปะ ถ้าตำแหน่งประมุขสั่นคลอนเพราะช่วยเชลยเจียงมึงเลิกเป็นประมุขเหอะกุว่า ที่เจียงเฉิงไม่ช่วยเพราะแค้นเวินกับยังอ่อนหัดในการเมืองเป็นเด็กต้องการการยอมรับจากวงสังคมที่จินนำ แต่เจียงเฟิงเหมียนไม่ใช่เด็ก ป๋ารุ่นเดียวกับกวงซ่านด้วย มันมีหลายอย่างมากกว่าการเป็นประมุขที่ทำให้เจียงเฉิงเลือกไม่ช่วย ไม่ใช่ว่าหลังจากตระกูลเวินล้มแล้วทุกคนต้องไปทางเดียวกันตามก้นตระกูลจิน ช่วงนั้นเป็นจังหวะการแย่งชิงอำนาจเหมือนที่เหยาว่าตระกูลใหญ่ได้ปลาชิ้นมันไป ถ้าป๋ายังอยู่กูว่าตระกูลเจียงก็คงได้กระโดดแย่งเหมือนกันแหละ
>>887 เสริมในส่วนที่ว่าเวินบ้านรองไม่มีใครเอาแล้วเพราะขนาดมันเห็นเป็นคนแก่ไร้พลังยังฆ่ากันได้ไม่เหลือไม่มีเฉลียวใจกันเลย กลุ่มตัวละครหลักๆที่ดูเป็นคนดีหน่อยยังตามน้ำไปกับสถานการณ์ แสดงว่าคนส่วนใหญ่ไม่ต้องการให้เวินเหลือรอดแล้วแหละ ไม่ว่าจะเป็นเวินสายไหนก็ตาม(ถ้าเว่ยอิงเลือกช่วยเวินบ้านรองยังไงก็ต้องแยกตัวออกไปจากบ้านเจียง)
เตี่ยเจียงนี่ตอนจะขอถอนหมั้นลูกสาวก็หนักแน่น ไม่ยอมไหลตามจินกวงซ่าน กูว่าถ้าเตี่ยรอด สกุลจินคงไม่กล้าเบ่งแล้วชักจูงคนขนาดนี้ด้วยมะ จะยังไงเจียงก็มีแต้มต่อตรงที่นับได้ว่าเสียหายเยอะขนาดโดนฆ่าเรียบขนาดนั้น จะต่อรองอะไรก็คงมีน้ำหนักกว่าลุงจินอ่ะ ยิ่งเป็นประมุขรุ่นใหญ่เหมือนกันด้วย
กุเห็นด้วยกับ >>887 ว่าเตี่ยน่าจะช่วยคุยกับเว่ยอิงได้ดีกว่าที่เจียงเฉิงคุย(ข้อนี้มัมหมีดีเฟ้นให้แกไม่ได้จริงๆเฉิง 55555) แต่ก็เห็นด้วยว่าจากภาพลักษณ์สกุลเวินและท่าทางของสกุลใหญ่ที่ขนาดดูเป็นคนดีกว่าแต่ก็ไม่ยื่นมือมาช่วย การช่วยเหลือเชลยสกุลเวินก็น่าจะทำให้ภาพลักษณ์เจียงไม่ดี แล้วเตี่ยก็ดูไม่ใช่คนที่จะเอาสกุลที่ตอนนั้นระส่ำระส่ายไปเสี่ยงเหมือนกัน กุเลยคิดว่าเตี่ยคงไม่ได้ออกหน้าช่วยเองด้วยการบอกให้ไว้ชีวิต แต่สถานการณ์ที่น่าจะเป็นไปได้คือต่อรองขอเชลยมาเป็นแรงงาน แล้วจะดูแลอะไรยังไงต่อจากนั้นก็เป็นเรื่องหลังบ้านอ่ะ
>>889 ตรงที่ว่าฆ่าคนแก่ไร้พลังได้หน้าตาเฉยนี่แหละที่ทำกูเซ็ง อุตส่าห์ปูนิสัยพี่หมิงว่ารักความยุติธรรมยิ่งชีพ พี่ซีเหมือนคนฉลาดคนเก่ง สุดท้ายมาตกม้าตายที่ฆ่าคนแก่ไร้พลังแบบไม่เฉลียวใจกันว่าโดนหลอกสักนิด แต่เอาจริงสองคนนี้มันคงไม่ใช่คนดีอะไรด้วยแหละจากการกระทำ ถ้าไม่ใช่ตัวละครรองก็คือเป็นพวกตามน้ำอย่างตระกูลเล็กๆในยุทธภพเลยมั้ง เป็นประเภทแบบที่กูเกลียดที่สุดในเรื่อง
>>890 อันนี้ขอถามหน่อย การช่วยเชลยสกุลเวินมันจะทำให้ภาพลักษณ์ไม่ดียังไงวะ กูคิดไม่ออกจริงๆ แค่เพราะมีชื่อสกุลเวิน? ที่เว่ยอิงโดนด่าคือช่วยโดยฆ่าผู้คุมที่ทำร้ายเวินหนิงแล้วเปลี่ยนเวินหนิงให้เป็นศพอำมหิต ก็โดนหาว่าจะสร้างกองทัพตั้งลัทธิมารตามสเต็ป เจ้าตัวก็พาไปเนินป่าช้าให้ดูน่าเชื่อด้วย
แต่คือถ้าสกุลเจียงเป็นคนช่วยแล้วมันดูไม่ดียังไงอะ ถ้าสกุลหลาน สกุลเนี่ย เลือกช่วยก็จะดูไม่ดีด้วยปะ
>>892 ใช้คำว่าภาพลักษณ์ไม่ดีเพราะตอนนั้นกูคิดคำดีๆไม่ออกฟฟฟ แต่ที่กูคิดงั้นเพราะแบบที่>>889 ว่าอ่ะ ว่าแต่ละสกุลที่เหลือดูไม่มีใครเอาเวินแล้ว คนท่าทางดีๆมีสติก็ยังเฉย ถ้ายื่นมือเข้ามาตรงนี้ด้วยการแสดงออกชัดเจนว่าจะ"ช่วย" คำถามเกิดแล้วว่าช่วยทำไม มันเป็นเวินนะ สายหลักสายรองไม่เกี่ยว แค่มีชื่อเวินคนก็เหม็นหน้าแล้ว (แบบที่โม่งเคยคุยกันมาตลอดว่าเซ็ตติ้งแบบนี้ ความผิดร้ายแรงระดับสกุลเวินนี่จะโดนประหารทั้งโคตรก็ไม่แปลก) คนเจ็บตายเพราะเวินสายหลักมีตั้งเท่าไหร่ วาทะศิลป์ดีแค่ไหนจะโน้มน้าวพวกคนสูญเสียทั้งหมดให้คล้อยตามยอมไว้ชีวิตได้จริงๆหรอ ไม่รวมว่าสกุลอื่นๆดูเล่นพรรคเล่นพวกใส่สีตีไข่กันเก่งเหลือเกินอีก เพราะงั้นถึงสกุลอื่นออกหน้าว่าช่วย กูว่าก็คงได้รับแรงกระแทกเหมือนกัน หนักเบาแค่ไหนเท่านั้นเอง
>>893 ก็คือถ้าช่วยแล้วไม่รู้ว่าปฏิกิริยาของสกุลอื่นจะออกมายังไงดีหรือร้ายว่างั้นเถอะ อันนี้เป็นความเสี่ยงของผลที่จะเกิดขึ้นซึ่งมึงมองว่าสกุลเจียงจะป๋าหรือเจียงเฉิงก็คงไม่ยอมแบกสินะ ก็อาจเป็นงั้นมั้ง
จะว่าไปนี่ก็เป็นอีกนิสัยที่แปลกแยกของเว่ยอิงกับเจียงเฉิง ม่วงกลัวแปลกแยกเลยเลือกไหลตามคนหมู่มาก แดงก็แปลกแยกได้อย่างไม่กลัวฟ้ากลัวดิน เป็นอีกหนึ่งคำถาม โดนเลี้ยงสภาพแวดล้อมเดียวกันคำสอนเหมือนๆกันทำไมต่างกันขนาดนี้วะ เว่ยอิงดีโดยธรรมชาติเหรอ เหมือนศิษย์พี่โตมายังไงไม่ปสด
เรื่องช่วยเวินสายรองนี่มันดูยากเพราะแค่ตัวเว่ยก็เป็นที่หวาดระแวงของผู้คนอยู่แล้ว ส่วนเวินสายรองก็เป็นเป้าความแค้นของกลุ่มผู้เสียหาย พอมารวมกับเว่ยเลยยิ่งกลายเป็นเป้าใหญ่บิ๊กเบิ้ม เผลอๆแม่งควรเรียกว่ากลายเป็นกระโถนเลย
และแค่ช่วยไว้ก็ใช่ว่าปัญหาจะจบ หลังจากนั้นจะเจอการปั่นข่าวใส่อีกสารพัดไม่จบไม่สิ้นจนกว่าอีลุงจินจะได้ในสิ่งที่มันต้องการ
ทำไมจื่อเซวียนกับอาเหยาต้องไปเก็บพ่อมาจากถังขยะด้วย...ಥ u ಥ)
พ่อนกยูงนี่ถึงตอนเด็กจะน่าต่อยไปหน่อยแต่ก็เป็นคนที่ถ้าไม่ตายน่าจะนับว่าโตมาได้ดีแบบงงๆอีกคน รู้ว่ารักแล้วถึงเบิกเนตรตัวเองหรอ หรือความสามารถไม่ประสาทแดกในบ้านเจียงของพี่หญิงมันส่งต่อให้คนอื่นเป็นผู้เป็นคนขึ้นได้ด้วย 55555
>>626 เพื่อนโม่ง อย่าลืมสิ่งนี้!!
พี่วั่งเคยพยายามช่วยพูดให้เวินฉิงกับเวินหนิงที่จินหลิงไถนะเว้ย
wn:คุณชายหลาน...ขอบคุณท่าน
lwj:ส่ายหน้า
wn:ขอบคุณสำหรับเรื่องที่จินหลิงไถเมื่อครั้งนั้นด้วยที่ท่านช่วยพูดให้ข้ากับพี่สาว...แต่ข้ากลับเสียการขอบคุณ ข้าต้องขออภัยจริงๆ(บทที่19)
# ทีมพระเอก # เซฟชายเยี่ยมถ้ำ
พี่วั่งช่วยพูดให้ที่จินหลิงไถก็เป็นอีกเรื่องที่มันโดนมองข้ามไปเพราะโดนกล่าวถึงแค่สามปย
ดูอย่างที่พี่ซีเฉินพูดว่าเวินฉิงไม่เคยมีส่วนในการเข่นฆ่าดิ ท่าทีพี่หมิงเจวี๋ยกับสกุลตัวประกอบที่เหลือเป็นยังไง ต่อให้เตี่ยเฟิงเหมียนเก๋าเกมกว่าเจียงเฉิงแต่จะมีสกุลไหนมาเป็นแนวร่วมฝั่งเดียวกับแกในประเด็นนี้...สกุลอวี๋?
>>903 ฉินไม่ใช่ว่าเดิมเป็นตระกูลลูกน้องลุงจินเหรอ ไม่น่าจะเริ่มที่ฉินชางเย่เลยป่าว ลุงจินไม่น่าใช่พวกเก็บตระกูลไม่มีชื่อเสียงมารับใช้นะ ที่นิสัยแบบนั้นคือลุงเวินรับมาแล้วก็เปลี่ยนชื่อให้แบบเวินจู๋หลิว
ตระกูลที่เริ่มใหม่แล้วมีชื่อเสียงในหนึ่งรุ่นจริงๆที่ในนิยายมีบอกคือตระกูลซูแห่งโม่หลิงของซูเซ่อ ส่วนตระกูลอวี๋กับฉินถูกกล่าวถึงแนวว่ามีชื่อมานานแล้ว
>>905 ก็ไม่ได้ว่าไร แต่ไปเปิดเล่มมาล่ะ เป็นตระกูลผู้ติดตามน่ะถูกแล้ว ที่กูแย้งคือที่มึงบอกว่า"พึ่งเริ่มที่ฉินชางเย่" มันไม่ได้มีบอกว่าพึ่งเริ่มที่ฉชย มีแต่บอกว่าเป็นตระกูลฉินแห่งเล่อหลิงใต้อานัติตระกูลจิน
ในโลกปรมจจะสร้างตระกูลให้ดังในไม่กี่รุ่นมันยากว่ะ ไม่มีเลยด้วย ตระกูลซูที่ว่าเริ่มในหนึ่งรุ่นก็พังในหนึ่งรุ่น ที่ดังขึ้นได้เหยาน่าจะเสริมให้เยอะด้วย เพราะเป็นโลกศีลธรรมมาตรฐานเอียงข้างกับถือยศศักดิ์สูง ถ้าไม่ใช่เก่าแก่มาก่อนก็ยากมากๆๆๆอ่ะ ที่เก่งแบบเดี่ยวๆก็จะไปพึ่งบารมีตระกูลใหญ่อย่างเซวียหยาง อาเหยา ที่คิดแหวกแนวไม่เข้าหาตระกูลใหญ่อย่างเว่ยอิง เซียวซิงเฉิง จุดจบไม่ดีสักคน
อย่าซีเรียสกันไป เพื่อนโม่งอาจแค่คิดไม่ตรงกัน
เท่าที่กูหาเปิดเจอนะ พิจารณากันเอา...
เล่ม➁ ฉินซู่เกิดในสกุลฉินแห่งเล่อหลิงซึ่งเป็นสกุลอาณัติของสกุลจินแห่งหลานหลิงและฉินชางเย่ก็เป็นลูกน้องคนเก่าคนแก่ที่ติดตามจินกวงซ่านมานานหลายปี
เล่ม➃ ไม่ปรากฎว่าใครเป็นคนพูด"อดีตประมุขสกุลฉินติดตามจินกวงซ่านมาหลายปีแม้แต่ภรรยาบริวารใต้อาณัติก็ไม่เว้น เจ้าจินกวงซ่าน"
ความกูมันมองได้ทั้งสองแบบ
แต่เพื่อนโม่งหาประเด็นมาคุยกันเก่งมากเลย จากอายุตัวละครมาสู่อายุตระกูลแล้วเว้ย555555
>>907 ก็คงงั้นมั้ง แนวแม่โม่ไม่มีไรชัดเจนอยู่แล้ว เสริมจาก >>906 ที่กูคิดว่าคงไม่พึ่งเริ่มเพราะลุงจินมาสายเหยียดเหมือนจินจื่อซวิน อิงจากที่เหยียดแม่เหยาเหยียดอาเหยา เหยียดความลูกบ่าวเว่ยอิง แต่เล่ม4มีบอกฉชยภักดีกับจกซมากจนฉินฮูหยินไม่กล้าหฟ้องที่โดนข่มขืน คิดว่าถ้าเป็นตระกูลพึ่งสร้างลุงจินน่าจะเหยียดไม่ต่างจากจินจื่อซวินเหยียดตระกูลซูของซูเซ่อ แล้วคนโดนเหยียดคงไม่ภักดีกับคนที่เหยียดตัวเองหรอก แต่ก็อาจจะเป็นอย่างที่เพื่อนโม่ง >>905 คิดก็ได้ ลุงจินมันอาจจะมีภาคคนดีกับคนติดตามที่พึ่งเริ่มสร้างตระกูลก็ได้ ฉชยเลยภักดีมาก ถึงกูจะนึกภาพลุงดีไม่ออกก็ตาม
ว่าแล้วก็คิดว่าจินจื่อซวินโดนสลับตัวกับจินจื่อเซวียนตอนเกิดหรือเปล่า.. หลานลุงนิสัยโคตรไปทางเดียวกันเลย
หาเรื่องคุยเก่งเพราะเหงาแหละ บนบกไม่มีใครคุยเนื้อเรื่องแล้ว มีแต่แต่งฟิคแบ่งฝั่งเมนกัน แต่ใครแหกกฏแม่โม่กูขอให้เรือมึงเรื่องอื่นหักดิ่งลงน้ำไม่มีวันขึ้น นานๆทีบนบกถึงทะเลาะเรื่องเมน กูเดาได้เลยว่าพอม่านฮวาออกตอนเจียงเฉิงไม่รั้งเว่ยอิงปล่อยไปกับหลานจ้านเดี๋ยวก็มีดราม่าอีกรอบหรือตอนเจียงเฉิงด่าเว่ยอิงในวัด อย่างล่าสุดก็ดราม่าเรื่องพี่ซีด่าเว่ยอิงเป็นความผิดพลาดในชีวิตหลานจ้าน
อีกอย่างในโม่งที่คุยกันทุกวันนี้กูว่าไม่เกินห้าคนหรอก อาจจะมีแค่กูกับมึงแล้วก็มึงอีกคนเบ็ดเสร็จสามคนก็ได้..
พูดถึงจื่อเซวียนจินกวงซ่านไม่สงสัยบ้างเรอะว่าทำไมแผนแตก ทำไมลูกรักไปโผล่ที่ฉงฉี เหยาเนียนจัดจนมองไม่ออกเลยเร้อ
>>911 กุว่าแผนคงไม่ได้ลับอะไรขนาด ดูจากที่ไปตายที่ฉงฉีเยอะ(หลักร้อยป๊ะกุจำไม่ค่อยได้แล้ว) คงมีคนในตระกูลจินรู้แผนนี้เยอะพอสมควร กวงซ่านคงคิดว่าอาจจะมีลูกน้องบางคนที่โป๊ะเลยเลยโดนจื่อเซวียนคาดคั้นแผน แต่ไม่รู้ว่าเป็นคนไหนเพราะคนที่ร่วมแผนนี้มันเยอะมาก
จื่อเซวียนที่เป็นคนดีส่วนนึงยังไงต้องยกเครดิตให้กวงซ่านกันจินฟูเหรินแหละ ถ้านิสัยเห้ยังไงก็ไม่ยอมให้ลูกทำเรื่องเห้ให้แปดเปื้อน โยนให้หลานกับลูกชังทำเรื่องเน่าๆแทน
กุก็อยากให้พี่น้องคืนดีกันนะ ไม่ต้องถึงกะกลับมาอยู่ด้วยกันที่ท่าเรือก็ได้แค่แวะมาหากันบ้างแบบQก็ยังดี เฉิงมันไม่เหลือคนใกล้ตัวที่สามารถพูดคุยได้ทุกเรื่องแล้วอะ จินหลิงก็เริ่มมีชีวิตเป็นของตัวเองแล้ว
>>912 ตรงที่ว่าโยนเรื่องชั่วๆให้คนอื่นทำแทนนี่นึกถึงชิงเสวียนจากเทียนกวาน เรื่องเหี้ยๆพี่ทำให้หมด พอรู้ความจริงก็ช็อค จื่อเซวียนจะว่าดีไหม กูว่ากลางๆอ่ะ ยังมีความตระกูลจิน เข้าข้างญาติตัวเองก่อนเหยื่อ(เว่ย) ฮีชอบเข้าข้างคนที่ตัวเองไบแอสก่อนรู้เรื่องทั้งหมด ตอนศิษย์พี่เอาน้ำแกงไปให้ด้วย
>>913 กูก็อยากแต่ยาก ไม่มีทางก็ว่าได้ ปัญหาอยู่ที่เฉิงไม่มีวันปล่อยวางอะจากนิสัยเค้า กูจำได้ว่าแม่โม่เคยให้สัมเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่า ไม่จำเป็นต้องคืนดีเพียงเพราะเคยเป็นคนใกล้ชิดกัน แต่กูหาสัมตัวนี้ไม่เจอละ ซอรี่ด้วยถ้ากูจำผิด กูก็สงสารเฉิงตรงที่เหมือนมันไม่มีใครในชีวิตใหม่เลย น้องเนี่ยกูยังกาวมือขวาคนสนิทของเขาได้ แต่เฉิงไม่มีลูกน้องสนิทให้เห็น ชีวิตมีแต่หลาน จินหลินก็จะออกไปมีสังคมของตัวเองแล้วอย่างที่มึงว่า สุดท้ายเฉิงก็เหลือตัวคนเดียว ปัญหานี้จะจบถ้าพ่อม่วงปล่อยวาง แต่ถ้าปล่อยวางได้ก็จะไม่ใช่คาร์พ่อม่วงว่ะ มันเป็นเด็กมีปัญหาที่ยึดเข้ากับคนอื่นยากอ่ะ ถ้าไม่ใช่คนที่โตมาด้วยกันก็ยากที่จะเปิดรับใครในชีวิต
>>885 เราจะวิเคราะห์ด้วยภายใต้เงื่อนไขว่าทุกอย่างคงเดิมแต่พ่อเจียงรอดเนอะ
เกริ่นก่อน…อันดับแรกคนในเรื่องเป็นผู้บำเพ็ญเซียนก็จริงแต่ทุกคนยังมีความเป็นมนุษย์ มีรัก โลภ โกรธ หลงกันหมดทุกคน
อันดับสองจะพูดถึงฝั่งตระกูลตัวประกอบทั้งหลายก่อน กูจะเน้นไปที่ด้านของความรู้สึกนะ เรื่องเซ็ตติ้งโบราณพูดกันบ่อยแล้ว
ตระกูลพวกนี้ฟีลเหมือนเป็นประเทศหนึ่ง ทุกตระกูลถูกตระกูลเวินรุกราน ทุกตระกูลเป็นผู้เสียหายและคนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็ยังมีชีวิตอยู่(คุ้นๆไหม)โดยที่พวกเขารับรู้ว่าเวินสายรองไม่เคยหยิบยื่นความช่วยเหลือให้พวกเขาเลย แต่ละตระกูลสูญเสียบ้าน สูญเสียพ่อแม่ สูญเสียคนรัก แผลยังสดใหม่ยังไม่ทันตกสะเก็ดดี อยู่ๆมีคนมาออกตัวปกป้องญาติของกลุ่มคนที่รุกรานตระกูลตัวเองแล้วมาบอกว่ากลุ่มนี้ไม่ได้ร่วมรุกรานกับกลุ่มหลัก แยกแยะหน่อยสิ! ฝั่งผู้เสียหายจะรู้สึกยังไงล่ะ…แน่นอนว่าต้องโมโห มันเป็นอารมณ์พาลแต่อย่างที่พูดไปข้างต้น ทุกคนยังมีรัก โลภ โกรธ หลง
ทีนี้มาพูดถึงพ่อเจียงกูคิดเหมือน>>890 คือถ้าพ่อยังอยู่…ในงานเลี้ยงวันนั้นกูเชื่อว่าพ่อเจียงสามารถอ่านสถานการณ์ออกและรู้ว่าต้องพูดอย่างไรให้เข้าหูคนส่วนใหญ่ที่นั่งอยู่ในงานเว่ยอิงน่ะพลาดที่อ่อนต่อโลก(ก็เพิ่งอายุแค่นั้นเนอะ)ดันแสดงตัวจะช่วยชัดเจนและแสดงออกอย่างเป็นปรปักษ์เกินไป แต่กูก็คิดว่าหลังจากนั้นถึงตระกูลเจียงรับเวินสายรองไว้ ในที่สุดวันหนึ่งเว่ยอิงก็จะจากไปเพราะคงทนเห็นครอบครัวถูกสาดโคลนได้ไม่นาน
เรื่องตระกูลฉินในความทรงจำของเว่ยอิง ฮีเคยเจอฉินซู่ในงานเลี้ยง2-3ครั้งและภาพลักษณ์ฉินซู่คือคุณหนูตระกูลใหญ่ ถ้าเป็นตระกูลเพิ่งตั้งภาพลักษณ์ไม่น่าเป็นแบบนี้ น่าจะถูกมองแบบตระกูลหวังของเมียน้อยเวินเฉาหรือเปล่า
ถ้าจะวิเคราะห์แค่พ่อเจียงรอดต้องถามกอนว่ารอดได้ยังไง ด้วยตัวเองหรือเวินฉิง ถ้าด้วยตัวเองร้อยทั้งร้อยก็ไม่ช่วย เพราะอย่างที่คุยไปข้างบน ช่วยแล้วเสี่ยงจะได้อะไรกลับมา เสี่ยงเป็นคำนินทาทางร้ายเกินครึ่ง เสี่ยงเสียมิตรภาพกับตระกูลจิน เพราะเวินฉิงเป็นนักโทษของสกุลจิน
ถ้าถูกช่วยโดยเวินฉิง อันนี้ต้องคิดเสต็ปต่อมาว่าเวินฉิงจะยังไปหาพี่เว่ยไหมถ้าตัวเองเป็นคนช่วยระดับประมุขตระกูลเอาไว้ ในเรื่องหลักรู้กันนะว่าทำไมไม่ไปหาเจียงเฉิงที่เป็นประมุข ถ้าไปหาพ่อเจียงเลยก็อาจจะโดนช่วยแบบช้าหน่อย ตอนเว่ยคือฟังปุ๊ปไปปั๊ป แต่พ่อเจียงอาจจะโดนประวิงเวลา ยิ่งระดับประมุขไปไม่มีทางไปไหนคนเดียว ต้องมีพยานนู่นนี่เพิ่มขึ้นอีก ก็อาจจะช่วยได้อย่างมีเหตุผลหลักการ
แต่ถ้าคิดแบบทุกอย่างเหมือนเดิมคนที่เวินฉิงมาขอร้องคือพี่เว่ย พี่เว่ยยังไปเส้นทางฉงฉีคนเดียว ลงมือคนเดียว อันนี้ยาก สิ่งสำคัญสุดท้ายคือระดับคุณธรรมในใจพ่อ ทนเห็นคนที่เคยช่วยตัวเองถูกทรมานได้ไหม หรือจะเป็นเหมือนเจียงเฉิง ความทราบซึ้งตอนโดนช่วยมีไหม สถานะตระกูลเจียงที่พ่อยังนำอยู่เป็นไง แต่เราไม่รู้ข้อมูลตรงนี้ ถ้าให้ฟิกซ์ทุกอย่างเหมือนเดิมเหมือนตอนเจียงเฉิงเป็นประมุข ผลลัพธ์ก็จะไม่ต่างจากเดิม
กูคิดเผื่ออีกทางว่าถ้าเว่ยอิงยอมตกปากรับคำไปอยู่กูซูกับหลานจ้าน การช่วยเหลือเวินสายรองจะไม่ยากเท่าอยู่กับตระกูลเจียงเพราะตระกูลหลานมีภาพลักษณ์ที่แข็งแกร่งและคนในครอบครัวก็จิตใจเข้มแข็งดี จินกวงซ่านจะปั่นผู้คนให้คล้อยตามได้ยากและผู้คนจะรู้สึกวางใจที่เว่ยอิงอยู่ภายใต้ตระกูลหลาน
ว่ากันตามตรงสกุลเจียงคนที่มีปัญหากับข่าวลือจริงๆมีแค่ม๊ากับเจียงเฉิง เว่ยอิงไม่ต้องพูดเลย ป๊าไม่อะไรไงอยู่แล้ว ศิษย์พี่โดนนินทาพลังอ่อนแอไม่สวยเหมือนธิดาสกุลใหญ่สกุลอื่น สามคนนี้ก็ยังเป็นผู้เป็นคนใช้ชีวิตปกติ แต่เจียงเฉิงตอนโตน่าจะปล่อยวางได้นิดนึงแล้วมั้ง ชื่อเสียงค่อนไปทางลบมีคนนินทาอยู่อย่างป้าเจ้าของโรงเตี๊ยม เจ้าตัวก็ดูรู้(?)แต่ก็ไม่ได้สนใจ
กุเกลียดความนิ่งๆของเตี่ยมาก มันขัดใจ ಠ_ಠ
เตี่ยกับม๊าถึงไม่ควรมาเจอกัน นิ่งกับคิดเยอะมาเจอกันและไม่ได้รักกันหรือรักแต่ไม่รู้เลยพัง กูลำไยทั้งความนิ่งของเตี่ย ความขี้เหวี่ยงของม๊า สุดท้ายคนรับกรรมคือเด็กที่ไม่รู้เรื่อง
คุยเรื่องนี้อีกแล้ว แต่กูว่าเตี่ยนิสัยเหมือนพี่เยวี่ยจากตัวร้ายเลย ไม่พูดเก่งทั้งคู่
>>923 พอเพื่อนโม่งทักขึ้นมาแล้วกูแกทเชื่อมโยงทันทีเลยว่าม๊าอวี๋ก็ให้ฟีลคล้ายๆเสิ่นจิ่ว...ชะตากรรมไม่พูดกันแล้วออริตายตามกันไปเหมือนกันอีก กูก็อวยทั้งสองคู่นี้ด้วย 55555555
พูดถึง ตัวร้ายฯนี่มีหวังจะมีม่านฮวาต่อมั้ยวะ จนถึงวันนี้กูก็ยังไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆหยุดทำไป ต้งฮวาปล่อยทีเซอร์มาแล้วก็เงียบกริบ ได้แต่นั่งมองแฟนอินเตอร์โคเปี้ยมกันอยู่ทุกวัน
>>924 ม่านฮวากูว่าหมดหวัง ได้แต่รอให้บที่ซื้อลขไปหมดแอลซีแต่น่าจะนาน ต้งฮวาเห็นทวิตหนึ่งว่าตุลาอ่ะ มีหวังเข้าไว้เพื่อน แต่ม่านฮวาถ้าได้บเดิมกูก็สนับสนุนไม่ลง บังอาจมาแอนตี้แม่โม่กู
>>925 แหม มึงก็ พี่เยวี่ยเขารักของเขามาแต่เด็ก ส่วนม๊าเตี่ยจะพูดว่ารักยังไม่ได้เลย แต่จุดที่ไม่พูดมันเหมือนกันไง เหมือนสองคนนี้คิดว่าพูดไปไม่มีอะไรดีขึ้นเลยไม่พูด ซึ่ง…
มึงๆ ปกสวรรค์เล่ม6มันมาจากซีนไหนนะ
เควายจ้า เห็นเทียนกวานเปิดพรีก็นึกได้ สรุปว่าเรื่องที่เนื้อหาของไทยเกินออกมามีคำตอบจากจจยังอ่ะ ทำไมเกิน ช่วงก่อนกูยุ่งมากไม่ได้ตามต่อ สรุปว่าไงวะ
ตีเนียนเงียบไปแล้ว หาบสนพก็อวยแต่ปกวนๆไป เปลือกสวยก็พอเนื้อหาเกินรูปผิดก็แค่ไส้ในจะสนใจทำไม
เบื่อว่ะ ปกคู่/ปกเดี่ยวมันก็ไม่ได้วัดเนื้อหาได้เบ็ดเสร็จทั้งคู่ บางเรื่องเนื้อเรื่องเข้มข้นแต่ก็ใช้ปกคู่ บางเรื่องก็ปกเดี่ยว บางเรื่องก็คละ ไม่รู้ทำไมเดี๋ยวนี้วุ่นวายกันไปหมด
ทำใจ เป็นคัลเจอร์วายจีนไปแล้ว คนคิดงั้นเยอะจริงๆ ต้องลองมีสนพไม่ทำปกคู่บ้างแล้วขายดีอ่ะถึงจะเปลี่ยนได้ ตอนนี้ทุกที่เพลย์เซฟหมด
>>937 ว่าแต่เรื่องเทียนกวานแท้ๆปรมจก็ยังถูกขุดขึ้นมาได้ ตำนานไม่ปกคู่ขึ้นเทรนด์หลักแสนหรือหมื่นนะจำไม่ได้ กูคิดว่าก็พอกันสองฝั่ง สนพก็ไม่หือไม่อืออะไรเลยแรกๆนะ โดนด่ามานานมากถึงออกมาพูดอะไร แต่คนอ่านก็เกินไป+คนมันเยอะด้วยมั้ง เรื่องแปลกูว่าชื่ออาวุธแปลไปก็ดีเพราะมันเป็นหนึ่งในจุดเด่นของเรื่อง ชื่อตอนเป็นชื่อกระบี่แล้วสองคนอาเหยาเฉิงตรีพิษกับชังชาติ แต่ชื่อเพลงกูก็ด่า แปลทำไม ปกกลิตเตอร์ด้วย
แล้วบางคนยังคิดว่าแปลผิดกันอยู่เลย..
เปิดพรีออเดอร์ แต่บางเซ็ทจำกัดจำนวน วิ่งควายสินะ...
จจส่งไฟล์ผิดหรือคนได้ไฟล์เผลอสลับตำแหน่ง แต่ใครผิดก็แล้วแต่ถ้าผิดจริงก็แก้เถอะ เลิกโยนไปมา
เทียนกวานนี่ลูกหาบเยอะจนติการแปลอะไรไม่ได้ ทำใจแล้ววิ่งไปซื้อเล่มอิ้งอย่างเดียว
อีคนที่บอกว่าคนแปลเทียนกวานเป็นอาจารย์สอนภาษาจีนนี่ยิ่งทำให้ดูเสร่อ สอนภาษาจีนคือการันตีว่าใช้ภาษาไทยเก่ง? แค่แปลองค์ไท่จื่อกับเกอเกอ เป็นคำไทยยังไม่ทำเลย แถว่าชื่อเขาจะซ้ำดูเกร่อ แปลเกอเกอดูไม่อ้อนบ้าง คิดได้แค่นี้กลับไปสอนภาษาตามเดิมเถอะ
คนแปลนิยายจีนส่วนใหญ่ก็สอนภาษาจีนได้ทั้งนั้นแหละ อัศจรรย์เหรอวะ
กุกะว่าปกคู่ไม่คู่มันคหสต แต่ไรท์ที่โวยวายว่ารับปกเดี่ยวไม่ได้ แต่พอฟิค/นิยายตัวเองดันออกปกเดี่ยวกุว่ามันแปก 😂
กุมาตามไม่นาน งงทุกครั้งที่มีเรื่องใหม่ๆปกคู่มาแล้วจะเห็นคนแวะไปแซะบกรประจำ เขาบ่นกันตั้งแต่ออกเล่มแรกๆ หรือระเบิดพึ่งลงตอนเล่มจบเป็นลาสบอสขึ้นปกอะ
ก็ปกเดี่ยวค่าคอมมิชถูกกว่า ฝั่งนิยายทำมือก็ต้องกลืนน้ำลายตัวเองบ้าง คหสตบกรโดนหลายเรื่องผสมกันไม่ใช่แค่ปก ตอนดราม่าปกกูอยู่ฝั่งไม่ได้คิดว่าปกตลคไม่สวยแต่ก็อยากได้ปกคู่เหมือนกัน ก็คือรีเงียบๆไม่ได้ทวิตด่า ตอนนั้นก็มีคนบอกว่าปกตลคสวยนะแค่เป็นส่วนน้อย เห็นอยู่ทุกวันนี้ดราม่าวงการหนังสือฝั่งไหนคนเยอะกว่าก็ชนะ
สำหรับกูปกคู่ไม่จำเป็น ไม่มีก็ซื้อ แต่อยากได้ไหม อยากได้มากค่ะ
กูก็เห็นคนบ่นฮวาเหลียนแปดเล่มไม่เอียนเหรออยู่นะ แต่จะให้ไปตอบว่าไม่เอียนก็ดูกลายเป็นคนปสดคีพแต่ปกคู่ว่ะ😂 กูคิดว่าคงมีคนแบบกูเยอะด้วยล่ะ ซบถึงโดนชมปกรัวๆ รีพัน+ก็มีให้เห็น ทวิตบ่นปกคู่เยอะเกินรีร้อยกว่าเอง
>>954 เคยมีคนทำนายว่าฮอสจะเป็นแหล่งปสดต่อไปถัดจากฉฉล กุนี่ขนลุกรอเลย ถ้าปสดแค่ในขอบเขตซีรี่ย์ยังไม่เท่าไหร่ แต่ฉฉลมันลามมาถึงฝั่งนิยาย บอกแม่โม่ไม่เข้าใจตลคที่เขียนบ้างล่ะ บอกแม่บ้งเพราะเขียนกำยาน=rape ตลกแล้วบอกคนเขียนไม่เข้าใจตลคที่สร้าง กำยานมันคือความฝันมันควบคุมไม่ได้เหมือนมาแทนที่kinkเพราะสมัยนั้นยังไม่มีการแบ่ง rape kink ด่าเว่ยอิงหลานจ้านเพราะไม่โอ๋เมนมันนี่ก็ว่าเริ่มจากฝั่งอินเตอร์จนด้อมไทยทำตาม มึงมาดูเกาหลี ญป ด้อมคุณภาพสุดๆ จีนขอละไว้เพราะมันนี่แหละต้นเหตุแอนตี้แม่จนแม่เงียบหายไป
ที่สำคัญโร่วเปามีทวิตอ่ะมึง กูไม่อยากให้เค้ามาเห็นแฟนวอร์ว่ะ ดีแล้วที่พอเขียนจบก็หายไปพักนานๆ ด้อมนี้อินเตอร์เคยมีดราม่าด่ารปไม่เคารพตลคหญิงด้วย กุแบบหะ?? รปที่เขียนคาร์อย่างเยี่ยวั่งซีเนี่ยนะ
>>956 อิหยังของมัน กูไม่ได้เสือกต้นทางแต่เห็นคนรีมา แต่วอร์กับแฟนมซเห็นตั้งแต่2Haมีแอลซี ไม่เข้าใจจะกลัวดังกว่าทำไมทุกวันนี้ก็ดังจนไม่รู้จะดังยังไงแล้วสามอาณาจักรโม่เซียง ด้อมไทยกูว่ายังดีเคารพกฏเคารพคนเขียน อินเตอร์ปสดกว่าหลายสิบเท่า เกลียดคนเขียนแต่อยู่ด้อมคนเขียนหายอดเอนเกจจากเรื่องที่คนเขียนเขียน มึงจะวิจารณ์ตลคก็ทำไปแต่ถ้ามาวิจารณ์คนเขียนว่าไม่เข้าใจตลค สำนวนแย่ ถ้างั้นมึงมาอยู่ด้อมนี้ทำไม ต้นเหตุมาจากวอร์แฟนตลคสองคนกูพูดชื่อเลย เว่ยอิงกับเจียงเฉิง เหมือนด้อมไทยแต่แรงกว่าหลายเท่า กูไม่เคยเกลียดเจียงเฉิงแต่เริ่มหมั่นไส้เพราะแฟนๆมันมาด่าแม่โม่นี่แหละ เวลาเถียงกันก็เอานิยายมาเถียงใช่ไหมล่ะ แต่พอทำงั้นแล้วตรงไหนไม่เข้าข้างเจียงเฉิง แฟนๆมันก็มาด่าแม่โม่แทนว่าไม่เข้าใจตลค มันได้เหรอวะ // ส่วนหนังสือกูก็ยังว่าด้อมไทยดีกว่า ปรมจเนื้อหาขาดแปลผิดเพียบ ต้นเหตุจากงานเร่ง ท้วงไปสนพก็ไม่หือไม่อือ บอกแค่จะแก้ให้พิมพสองกับอีบุ๊ค แต่ชาตินี้จะได้พิมพ์สองไหม ต้องแยกว่าที่ไทยนักอ่านปสดกว่าแต่อินเตอร์สนพเหี้ยกว่า
เอาจริงปะ เมื่อวานที่คนอวยปกเทียนกวานว่าสวยอย่างนั้นสวยอย่างนี้ แล้วเหยียบปกเชิญร่ำสุราจมมิดตีน กุเห็นปกเทียนกวานแล้วกุเฉยมากทั้งที่กุชอบงานอ.ฉางหยางมากนะ แต่เทียนกวานไม่มีปกไหนที่กุชอบเลยดูดรอปจากงานเก่าๆอ่ะ เทียบกับปกตัวร้ายฯ ปรมจ. จอมมารก็อยากรู้ฯที่สวยปังมากเทียนกวานปกโคตรจืดธรรมดาไปเลย
>>958 ขำมาก มือถือสากปากถือศีลกันทั้งนั้น วันก่อนบอกไม่สนปกไม่สนพรีเมี่ยม ขอเนื้อหาดี แปลเลิศๆ เชิญร่ำแปลดีไม่ทับศัพท์สุดท้ายก็โดนยำเรื่องปกอยู่ดี เอาปกมาเทียบกันทั้งวี่ทั้งวันทั้งที่เป็นเรื่องรสนิยม(บอกไม่ชอบปกเทียนกวานไม่ได้ด้วยนะ โดนทัวรืแน่) เทียนกวานแปลทับศัพท์เต้มไปหมด แปลเกินปล่อยเรื่องเงียบ ได้แต่บอกว่าจจตอบกลับมาว่าไม่ผิด สมแล้วที่เป็นสนพนี้ โยนได้แม้จจ คนก็พร้อมใจเชื่อ ลองเป็นสนพอื่นสิ เรียกร้องให้กางคำรับรองของจจที่ตอบกลับมาแล้ว แล้วแบบไหนคือเนื้อหาที่ถูกต้องของเรื่องนี้วะ ใครเชื่อก็เชื่อว่าของไทยถูกแล้ว แต่กูของไม่เชื่อจนกว่าจะมีหลักฐานที่จจรับรองว่าของไทยถูก ในเมื่อไต้หวัน อิ้ง เกา ไม่มีแล้วให้เชื่อได้ไงว่าของไทยมันถูก
>>960 จากที่เคยส่องมาผ่านๆเหมือนเล่ม1มีหายไปประโยคนึงแน่ๆหล่ะ เป็นประโยคที่จฉพูดกับเว่ยอิง กุจำไม่ได้ว่าพูดอะไร ตอนเล่ม2ออกก็มีเทรดคนแชร์ว่าอันไหนขาดตกหรือแปลผิดแต่กุไม่ได้ไปตามอ่าน
พูดถึง สนพอิ้งมีเรื่องกดขี่แรงงานด้วย พนักงานสร้างแอคทวิตกระจายข้อมูล+เรียกร้องกันอยู่ แต่กุยังไม่เห็นคนไทยแปลข่าวเรื่องนี้ แล้วสนพก็นิ่งๆไม่เทคแอคชั่นอะไร
>>959 >>960 ใช่ เวอร์อังกฤษ กุก็บอกอยู่ว่าหนังสือด้อมไทยดีแต่นักอ่านบางส่วนปสด ส่วนอินเตอร์สนพเหี้ยกว่า
ตัวอย่างความเหี้ยของเจ็ดทะเล เทรดจากหนึ่งในนักแปลที่ทนไม่ไหว https://นกฟ้า.com/yilinwriter/status/1529953758037233666?s=21&t=g4E7rbgUglRPEFM8dpxL1g
รวมลิสต์แปลผิดแปลมั่วแปลขาดเล่มหนึ่ง https://นกฟ้า.com/baobeibuns/status/1495228005026648067?s=21&t=g4E7rbgUglRPEFM8dpxL1g
ถ้ามึงคิดว่ามันจบที่เล่มหนึ่ง ไม่จ้า เล่มสองก็มี ไม่รู้ปล่อยมาได้ไง แต่ปยที่พี่ซ่งอยากจะบอกซิงเฉิงที่เป็นจุดที่ทำให้ใครต่อใครร้องไห้เพราะความหน่วงมาแล้ว นางแปลผิด!! ทีมเมืองอี้ไม่มีวันให้อภัยมึงเจ็ดทะเล
จาก “เมื่อเขาตื่นขึ้น กล่าวขอโทษ บอกเขาว่าไม่ใช่ความผิดเจ้า” เป็น “เมื่อเขาตื่นขึ้น บอกเขาว่าไม่ใช่ความผิดเจ้า”
คำขอโทษพี่ซ่งกู!! มันทำไม มันทำไมแปลข้ามประโยคไอคอนิกของเมืองอี้ได้ลง มันมีตรงไหนให้ข้ามได้วะ เธรดนี้ https://นกฟ้า.com/baobeibuns/status/1528721693405224960?s=21&t=g4E7rbgUglRPEFM8dpxL1g
>>965 มปร กูว่ากูก็หัวร้อนพอตัวจากดราม่าอินเตอร์วันนี้ ขอบ่นหน่อยแต่อินเตอร์เป็นส้นตีนเหี้ยไร ไม่ชอบสำนวนงานเขียนเนื้อหาก็ไม่ต้องอ่านใครขอให้มีงอ่าน แม่โม่จะเขียนตอนยังอยู่มหาลัยหรือจบแล้วหรือทำธีสิสก็เรื่องของแม่ เพราะสุดท้ายปรมจก็เป็นงานชั้นดีที่ทำให้มึงถกกันได้อยู่ทุกวันนี้ไง ถ้าไม่ติดว่าด้อมไทยมันตายไปแล้วแทบไม่เหลือสายผลิต ญี่ปุ่นเกาหลีก็ก็อ่านฟิคไม่ออกเสพได้แต่ภาพกูคงไม่ฟอลอินเตอร์เยอะจนเจอดราม่าทุกวีค เบื่อมาก ขนาดพยายามเลือกฟอลดีแล้วยังต้องมาเจอ..
>>966 มึงอ่านเรื่องเดียวกับกุแน่ๆเลย..
ไม่รู้มึงอ่านโควทที่ใครคุยต่อแล้วเจอคนด่า เรื่องทีสิสกุเห็นแต่คนที่บอกว่าแม่โม่เขียนบรรยายตอนหลานจ้านเฝ้ารอเว่ยอิงระหว่างที่ตัวเองทำทีสิสแล้วเครียดและกดดันเลยเขียนซีนปวดหน่วงเฝ้ารอออกมาได้เข้าถึง กับบทเมืองอี้เป็นไอเดียที่คิดได้ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม
แต่กุขอบ่นด้วย กุเข้าใจประเด็นที่ต้นเรื่องจะสื่อนะ แต่กุไม่เข้าใจว่าทำไมบางคนถึงชอบจับเอาแค่บางคำหรือประโยคเสริมมาโจมตีโดยไม่สนใจสารทั้งหมด ทำไมชอบจับเอาแค่ส่วนที่บิดสารได้แล้วเอามาด่าเหมือนสร้างความชอบธรรมให้ตัวเอง ทั้งๆที่เนื้อความทั้งหมดมันเป็นคนละเรื่องกันเลย กุไม่ปฏิเสธว่าโทนการใช้คำต้นเรื่องที่เขาดูพูดขำๆมันอาจฟังดูเหมือนล้อเลียน แต่อย่าเอาอะไรที่เขาไม่ได้พูดมาโจมตีเขาได้มั้ย แล้วกุเจออะไรแบบนี้ทุกที บล็อกเท่าไหร่ก็ไม่หมด ด้อมอินเตอร์เป็นเหี้ยอะไรของจริง
>>967 ก็คงเรื่องเดียวกันแหละ กูเข้าใจว่าเขาต้องการสื่อแม่โม่คงไม่คิดไรมากตอนแต่ง ไม่ได้คิดว่ามันจะมีเรื่องให้วอร์กันข้ามปีข้ามชาติใช่ไหม มึงคิดแบบนี้เหมือนกูหรือเปล่า แต่มึงดูแอคนั้นใช้คำ “ทุกคนทำเหมือนว่าปรมจคืองานที่มีการค้นคว้าหาข้อมูล110% ทั้งที่ความจริงมันคืองานที่เริ่มจากตอนเธอสร้างocเมื่อวัยรุ่น” พูดในตอนหลังวอร์เรื่องศาลบรรพชนพี่งจบ จะให้ไม่คิดได้ไงว่ากำลังสื่ออ้อมๆว่างานแม่ไม่ได้ใส่ความตั้งใจขนาดนั้นตอนแต่ง ไม่ได้หาข้อมูลเยอะ เนี่ย ที่ดราม่าลงเพราะคำพูดเขาเองไหม เพราะเขากำลังบอกว่าแม่ตอนแต่งไม่ได้หาข้อมูลหนัก ไม่ได้แต่งเพื่อให้นักอ่านมาดิสคัส ทั้งที่เริ่มแต่งจริงจังหลังเรียนจบไม่ได้หาข้อมูลหนักพ่องมึง บอกว่าคนแต่งจริงๆแล้วก็คงไม่ได้หาข้อมูลหนักละเอียดอะไรปานนั้น แค่แต่งซีนที่อยากแต่ง ทั้งที่ตัวเองขายmerchด้อมแม่ ผิดกฎแล้วหนึ่ง คนแบบนี้เคารพนักเขียนมากมั้ง
>>968 มึง ประเด็นคือเขาไม่ได้สื่ออย่างนั้นไง เทรดเขาโฟกัสเรื่องที่ว่าบางอย่างในเซ็ตติ้งแม่โม่ก็ไม่ได้อิงตามความเป็นจริง มันไม่ใช่งานที่รีเสิร์ชอิงตามประวัติศาสตร์ทั้งหมด ทวิตต่อมาเขาเลยเสริมว่ามันเหมือนเวลาคนเขียนแฟนฟิคชั่นที่อยากเห็นตัวละครที่ชอบได้มีความสุขเฉยๆ(akaวั่งเซี่ยน) ซึ่งมันโอเคที่นักอ่านจะเอาฉากต่างๆมาดิสคัส แต่ที่ไม่โอเคคือแฟนหลายคนชอบเอาช่องว่างตรงนี้มาตีความหาความหมายแล้วใช้โจมตีแฟนกลุ่มอื่นที่ความเห็นไม่ตรงกับตัวเอง ทั้งๆที่ความจริงบางจุดนั้นโม่เซียงอาจจะไม่ได้คิดอะไรด้วยซ้ำ มันแค่นี้เลย แต่คนเอาแต่โฟกัสที่คำว่าแฟนฟิคชั่นมั่ง ไม่ได้คิดอะไรขนาดนั้นมั่ง ซึ่งกูว่ามันไม่ใช่อ่ะ
>>969 กูเข้าใจที่เค้าสื่อแต่แรก แต่กูไม่โอเคกับคำพูดเขาในทวิตแรก และทัวร์ก็ลงที่ตรงนั้น มันมีหลายวิธีที่จะพูดเรื่องนี้แทนการบอกว่านักเขียนไม่ได้ค้นคว้าข้อมูลมาหนักหนาอะไร จะมาหยุดแฟนวอร์ก็ทำไปแต่ไม่จำเป็นต้องดิสเครดิตนักเขียนไหม ทำไมต้องเริ่มเธรดด้วยการบอกว่านักเขียนไม่จริงจัง เป็นนักเขียนเหรอถึงรู้ว่าไม่ได้หาข้อมูลตอนเขียนหนักอะไร แล้วก็ไม่ลบแต่มาบอกคนอื่นโฟกัสผิดจุดที่ต้องการสื่อแทนพร้อมมิ้วเทรด ทำไมไม่เขียนให้ถูกพ้อยเองล่ะ มาเขียนยึกยือก่อนเข้าเนื้อความทำไม โม่เซียงเขียนเรื่องนี้ด้วยความตั้งใจแต่บางอย่างก็ไม่ได้อิงปวศเช่นศาลบรรพชนเธอแค่อยากให้วั่งเซี่ยนได้มีพิธีกราบฟ้าดินกราบพ่อแม่ แค่นี้เอง ทำไมต้องเริ่มต้นด้วยความเห็นส่วนตัวว่านักเขียนไม่ได้หาข้อมูลจริงจังอะไร
กูเจอคนบอกเทียนกวานทับศัพท์เยอะแล้วก็เจอคนบอกทับไม่เยอะ สรุปเป็นยังไงกันแน่อะ
กูอ่านเล่ม 2 เมื่อคืน เขาไม่ได้ใช้เกอเกอตอนฮวาเฉิงเรียกเซี่ยเหลี่ยนเท่านั้นนะ ใช้กับคนอื่นๆด้วย หมายถึงคู่พี่น้องคู่อื่นๆอะ อย่างเทพวารีกับเทพวายุก็ใช้ทั้งพี่ชายทั้งเกอเกอ จนกูงงว่าบรรทัดก่อนยังเรียกว่าเกอเกอ แต่บรรทัดต่อมาดันใช้พี่ชาย ตกลงว่าจะใช้อะไรกันแน่ เจอทั้งในคำพูดแล้วก็ในบทบรรยายด้วย กูเลยต้องอ่านแบบปล่อยเบลอ เพราะเนื้อเรื่องสนุกดี
ปรมจก็ไม่ใช่นิยายอิงปวศนี่แล้วเหมือนแม่โม่เคยพูดถึงราชวงศ์จีนแต่รวมๆเขาก็บอกอย่าไปยึดติด
สำหรับกูอยู่กลางๆไม่ค่อยซีว่ะ ทั้งตอนที่คนด่าอ.ว่าแปลไม่ดี กูกลับอ่านแล้วไม่มีปัญหา สนุกไปกับนิยายเสดเพิ่งรู้ว่าเอ้า มีดราม่าหนักด้วยเหรอ แม้แต่ลวด.กูก็ว่าสำนวนเค้าไม่ได้แย่ จะติดบางคำสำหรับกูที่รู้สึกแปลกอย่างองค์ไท่จื่อมั้ง กับอีกบางคำ อันไหนดีก็ชมไปตามนั้น อันไหนขัดก็วิจารณ์ เรื่องปกกูก็พอใจหมดเลย สวยหมดสำหรับกุ สรุปแล้วกูค่อนข้างรู้ว่าตัวเองไม่ค่อยขัดใจอะไรเท่าไหร่เลยว่ะ 55555 ถ้าขัดใจคงเป็นที่ปัญหาบางอย่างจากตัวสนพ.มากกว่า
kyตัวร้ายอย่างข้าโชว์รูปเล่มไต้หวันแล้ว ปกสวยสัส ฟีลดีมากจนกุเกือบลืมไปว่าเนื้อในครึ่งนึงเป็นนิยายตลก55555
กุชอบการที่ปกแต่ละประเทศดีไซน์หน้าตาตัวละครใหม่ขึ้นมาแยกกันไปเลยจัง กุจะรอวันที่มีปิงเม่ยครบสิบเวอร์ชั่น (หรือครบแล้ววะ555555)
พูดถึงเรื่องแปลของปรมจ กูแอบสงสัยมาตลอด ทำไมเขาถึงไม่แปลฉายาเซียนด้วยวะ เพราะชื่ออาวุธยังแปลเลย
>>982 มีแปลนะมึงเจียงเฉิง-หัตถ์เทวะตรีพิษ แม่อวี๋-แมงมุมม่วง เว่ยอิง-ปรมาจารย์อี๋หลิง(อี๋หลิงเป็นชื่อสถานที่) ของเวินจู๋หลิวก็มีแปลแต่กุจำไม่ได้ แต่พวกที่ฉายาลงด้วย จุน กับ จวิน เห็นในทวิตเขาว่าสองคำนี้เป็นมันคำเฉพาะแนวๆยกยอหรือตำแหน่งนี้ เลยแปลออกมาไม่ได้มั้ง
ดูท่าแม่เฉิงกับแม่เว่ยคงตีกันตลอดไปตราบจนสิ้นแสง
ตามเสือกไปเจอคนเดียวกันมั้ยไม่รู้ที่เขาบ่นเงียบๆคนเดียว สำหรับกูตราบใดที่ไม่โควทแซะกันซึ่งๆหน้าแบบด้อมนอก ต่างคนต่างอยู่แล้วจะบ่นจะแต่งอะไรที่ไม่ขัดกฏกับคำขอแม่ ก็ทำไปเถอะ คนแปลกมันเยอะทุกฝั่ง ข้อมูลผิดก็แย้ง ไม่ถูกจริตก็บล็อก เครียดตามทุกเรื่องแล้วเหนื่อยเปล่าๆ
แต่กูติดใจตรงที่เขาพูดถึงหอบรรพชนว่าเป็นที่สาธารณะ
กูไม่มีเชื้อจีนเลยไม่รู้วัฒนธรรมทางนี้นะ แต่คิดมาตลอดว่าเป็นที่เฉพาะของคนในครอบครัวอ่ะ ประมาณว่าคนจะเข้าไปไหวถ้าไม่ใช่คนครอบครัวเดียวกันต้องขอเจ้าบ้านเข้าไป กูเลยไม่ได้ติดใจอะไรตอนพี่แดงเข้าไปไหว้ แล้วก็ไม่ได้รู้สึกว่าแปลกที่น้องม่วงมันโกรธแรงเบอร์นั้น
ทำไมบางคนต้องพยายามผลักให้เว่ยหรือเฉิงผิดวะ คือมันต่างก็มีเหตุผลของตัวเอง มีส่วนที่ผิดทั้งคู่อะ มีสิ่งที่เรียกว่ากมลสันดานติดตัวมาแต่กำเนิด มึงจะช่วยเข้าใจทั้งสองคนไม่ด่าฝ่ายใดฝ่ายนึงลำเอียงเข้าข้างอีกฝ่ายไม่ได้เหรอวะ กูแม่งโคตรรักทั้งเฉิงทั้งเว่ยไม่เข้าใจว่าทะเล่ะเหี้ยไรกันนัก /ไม่ได้ด่าโม่งนะ กุด่าคนที่มันตีกันไม่หยุดเนี่ย
>>990 กูก็ไม่เชื้อจีน แต่ศาลบรรพชนไม่ได้มีเถียงแค่ที่ไทยหรอกอินเตอร์ก็เถียง เถียงหนักมากด้วย ตามเสือกแบบห่างๆแล้วสองฝั่งก็โต้ข้อมูลที่เข้าข้างตัวเองอ่ะ ที่บอกไม่ได้ก็บอกเป็นของคนในครอบครัวคนนอกห้ามเข้า แล้วก็บอกว่าสมัยก่อนที่เว่ยโดนทำโทษคุกเข่าที่ศาลเพราะเป็นคนในครอบครัว มาตอนนี้ประกาศตัวตัดขาดแล้วก็ไม่มีสิทธิ์อีก อันนี้ทีมเว่ยรักบ้านเจียง ทีมเว่ยผิดนะ ส่วนทีมบอกไม่ผิดก็บอกว่าศาลบรรพชนเป็นที่สาธาแบบให้คนเข้าไปกราบอยู่แล้ว อารมณ์เหมือนมาเยี่ยมบ้านก็ไปกราบเป็นมารยาทหน่อยก็ดี ดังนั้นที่เฉิงไม่ให้น่ะไม่ได้ถูก ด่าเพราะพาลเฉยๆ ที่สำคัญคือเฉิงหาเรื่องคนอื่นต่อหน้าบรรพบุรุษและทำร้ายเวินหนิงที่เป็นคนเอาอัฐมาให้คือผิดยิ่งกว่า เพราะเฉิงก็รู้ว่าหนิงเก็บอัฐให้ แต่สตกูว่าฮีเห็นชื่อเวินก็ไม่เผาผีหมดอ่ะ
เชื้อจีนกุมีแค่หางอึ่งธรรมเนียมอะไรก็ไม่ค่อยรู้นะ แต่ศาลบรรพชนนี้ถึงไม่ใข่สถานที่ปิดก็จริง แต่ไม่ใช่สถานที่เปิดเป็นสาธารณะแบบศาลเจ้าที่ใครจะถึงวิสาสะเข้าไปโดยที่ไม่ขออนุญาตเจ้าของบ้านได้ กุคิดในหลักคนปัจจุบันนะ เป็นแขกจะเข้าห้องไหนในบ้านต้องขออนุญาตเจ้าบ้านก่อนมั้ย ขนาดห้องน้ำยังต้องขออนุญาตเข้ากันเลย
ว่าไปกุเคยอ่านนิยายจีนนี้แหละมีพูดถึงบทลงโทษของคนที่เผาหอบรรพชนด้วยว่าโทษแรงมาก ถึงขั้นโดนประหารได้เลยมั้ง คนจีนก็น่าจะหวงหอนี้ประมาณนึงเลย
ใช่ๆ กูว่ามันไม่ได้ปิดแต่ก็ไม่น่าเปิดแบบฟรีเลย ถึงมันจะแถได้ว่ารับเว่ยเข้าเขตบ้านแล้วก็ควรให้เข้าศาลได้ แต่คำว่าบรรพชนมันก็นิดนึง ยิ่งสถานะเว่ยคือทรยศสกุลถึงมันจะรู้กันกับเฉิงว่าแกล้งทำแต่คนนอกมองมันทรยศจริงๆ แล้วหลานจ้านก็คนนอกจริงอีก ถ้าเฉิงเป็นคนปกติไม่มีความแค้นอะไรกับคู่วซการที่มีคนไปเคารพศาลบรรพชนถึงไม่ได้บอกก็อาจภูมิใจได้ด้วยซ้ำที่มีคนเคารพบรรพบุรุษเรา แต่เฉิงมีความแค้นกับคู่วซและออกปากว่าไม่ให้เอง ดังนั้นถ้ามองตามหลักมารยาทแล้วกูว่าวซผิดจริง ซึ่งสองคนนั้นคงยอมรับแหละเลยพร้อมออกไป แต่ประเด็นต่อมาคือเฉิงมันหาเรื่องแซะหลานจ้านต่อ เฉิงก็วัยทองเร็วด้วยอ่ะ ไล่แล้วเค้าจะไปแล้วแต่ไม่ยอมจบเอง มันเลยลากยาวมาถึงจุดที่ปะทะกัน
ประเด็นอัฐที่เวินหนิงเก็บให้ก็น่าสนใจนะ ถ้างั้นจะถือว่าสองพี่น้องเวินมีบุญคุณกับทั้งสกุลเจียงเลย ไม่ใช่แค่เฉิงเว่ย
แล้วมารยาทจริงๆของหอนี้มันเป็นเรื่องของยุคสมัยว่ะ จีนมันเคยผ่านยุคปฏิวัติมา วัฒนธรรมเดิมหายไปไม่รู้เท่าไหร่ คนจีนโพ้นทะเลยังรักษาธรรมเนียมเดิมไหมก็ไม่รู้ หลังๆมันก็ต้องมีปรับเปลี่ยนบ้างล่ะ มซเป็นจีนยุคใหม่ ใครจะรู้ว่าตอนเขียนเค้าคิดไรอยู่ เอาธรรมเนียมยุคไหนมาใส่ ของเก่าหรือใหม่หรือคิดเองจากความเคยชินในวัฒนธรรมจีนแบบใหม่ของเค้า
มู้จะเต็มแหล่ว
วั่งเซี่ยนอาจผิดที่ถือวิสาสะเข้าไปโดยไม่ขอ แต่เจียงเฉิงซึ่งเดินตามสองคนนี้มาตลอดก็ไม่ได้แสดงตัวออกไปห้ามก่อนที่ทั้งคู่จะเข้าไปไหว้นะ
ปิดให้ครบ พร้อมทวงเกมปรมจจะได้ออกไหมคะ
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.