อ่านปรมจ.แล้วกูรู้สึกไม่สงสารใครเลยวะ555 จริงๆแอบหมั่นไส้พี่เว่ยนิดๆด้วยซ้ำเป็นคาร์ที่ทำให้กู(แต่ไม่ได้เกลียดนะ) เข้าใจเลยว่าทำไมหลายๆคนในเรื่องถึงหมั่นไส้ เห็นใจหน่อยก็เจียงเฉิงหนักขึ้นมาหน่อยก็เวินสายรอง เจียงเฉิงสงสารที่อีพี่เว่ยเป็นตัวเร่งให้ตระกูลล้ม(เรื่องที่เวินหลักหาไก่ไว้เชือดให้ลิงดูอะ) ส่วนเวินสายรองกุค่อนข้างเห็นใจหนักหน่อย ถ้าให้เทียบก็อารมณ์ประมาณคนไม่มีสิทธิ์มีเสียง/คนที่ไม่มีอำนาจ/ผู้หญิง ในครอบครัวกบฏนั่นแหละ ไม่รู้เรื่อง/ไม่เห็นด้วย/ห้ามไม่ได้แต่ในมุมมองของคนสมัยก่อนเวลาทำผิดคือรับกรรมร่วมกัน