Fanboi Channel

อีกอย่างคือคนจีนมันรู้บริบทของภาษาไทยได้ไง

มู้เงียบเลย ความมั่นหน้าตอนแรกหายไปไหนแล้ว กูไม่เชื่อ100นะ แต่อยากรู้มาก ด้อมที่มันว่า ด้อมไหน เมนคนไหน

ตอนแรกน่ะมีแต่บอกว่าเอกสารหลุด ซึ่งกูก็ไม่รู้ว่าอะไรหลุดนะ เพราะลิงก์ที่ลงข้างบนๆก็ใช้ไม่ได้ซักลิงก์ ข่าวก็ไม่มี หลักฐานก็ไม่มี แล้วเฟคนิวส์จากแอนตี้ก็มีบ่อย ไม่เชื่อน่ะถูกแล้ว แต่พอไม่เชื่อก็มีคนมารยาททรามโผล่มาด่าว่าเป็นติ่ง นึกว่าแม่โม่ของมึงดังมาหรือไง นึกว่าด้อมอื่นต้องอิจฉามึงเหรอ คลั่งจนเสียสติ บลาๆๆ เอ้า ก็คนที่ดังพอๆกับโม่เซียงแค่มีคดีฟ้องร้องมันลงข่าวเลย นี่บอกติดคุกแต่ไม่มีข่าว คนเราก็ต้องระแวงก่อนมั้ย เพิ่งมามีเป็นชิ้นเป็นอันก็ลิงก์ของศาลเจ้อเจียงที่ให้เข้าไปเช็คเองนี่แหละ ของจริงมั้ยไม่รู้ แต่ .cn ส่วนตัวกูคิดว่าเชื่อถือได้
ส่วนด้อมนั้น มึงลองดู >>34 กับ >>139 แล้วดูปฏิกิริยาคนที่มาตอบละกัน

>>184 ไม่เกี่ยวกับติดจริงไม่จริงแล้วนะ คือเว็บทางการประกาศเองแบบนี้มันยังเรียกว่าหลุดได้หรอ เอกสารหลุดกูนึกถึงพวกที่เป็นความลับแล้วโดนฉกมาเผยแพร่ทำนองนั้น

>>185 มึงเข้าใจที่กูพูดว่ายังไงอะ กูบอกว่า ตอนแรกมีคนบอกแค่ว่าเอกสารหลุด => กูเข้าลิงก์ไม่ได้ => เช็คไม่ได้ว่าเอกสารอะไรหลุด => มีเป็นชิ้นเป็นก็ของศาลเจ้อเจียง => คิดว่าเชื่อถือได้

คือมึงนึกว่ากูไม่เชื่อลิงก์ของศาล? หรืออะไรยังไง

เริ่มเงียบเพราะกลับไปซบอกนกฟ้าเเล้วมั้ง เห็นข้อมูลชัดเจนขึ้นเลยเงียบปากไป โม่งไม่เหมือนนกฟ้าที่ฝูงเดียวกันในนั้นมันเป่าง่าย เเค่ติ่งสักตัวบอกว่ามึงๆ มีคนมาแตะแม่พวกเราก็เฮโลกันไปเห่าเขาเป็นฝูง สมงสมองโยนทิ้งหมด เคยสนสี่สนแปดที่ไหน พอคนด่ามากเข้าก็ว่าอิจฉาเมนกูมั่ง เป็นคนด้อมโน้นด้อมนี้มาหาเรื่องแม่กูมั่ง ไม่เห็นเคยมีทั้งสมองทั้งสติ

>>186 ไม่ได้ว่ามึง ว่าถึงคนตอนแรกที่บอกเอกสารหลุดน่ะ ทำให้กูนึกถึงเอกสารลับ

คนทักว่าโม่เซียงติดคุกพร้อมแนบลิงค์อังกฤษ พอมีคนไม่เชื่อหาว่าเป็นติ่งปสด อย่างงี้จะต่างอะไรจากนกฟ้าว่ะ แต่กูเชื่อลิงค์จีน มันน่าเชื่อถือดี

เบื่อทั้งติ่งปสดทั้งพวกเก็บกดเลย พอมันมาก็ไล่ พอเงียบก็ฟาดงวงฟาดงาพาลไปหมด ท็อกซิกกันชิบหาย ประเด็นนี้มันมีไรให้คุยต่อนักวะ จะมีใครรู้ขุดได้มากกว่านี้รึไง ประเด็นนักแปลคุยจิงมั้ยก็มีธงในใจกันอยู่แล้ว

>>190 มึงอยากเปลี่ยนไปคุยประเด็นอื่นก็เริ่มเลยดิ มีคนมาบอกว่าทำไมมันเงียบก็มีคนมาตอบอ้ะ ปกติป่าว อยากเปลี่ยนเรื่องหรือคุยอะไรก็เริ่มโลด

>>191 กูก็ไม่ได้อยากเปลี่ยนประเด็นนะ กูบ่น และใช่เลย อยากคุยไรก็เริ่มเองไม่ต้องรอคนอื่น

พวกมึงเริ่มเถียงกันออกทะเล และเริ่มจะปสด.เหมือนนกฟ้าแล้วนะ ตั้งสติกันก่อน ใครจะเชื่อไม่เชื่อเป็นเรื่องของมึง ถ้ามึงเชื่ออย่างงั้นไปแล้วต่อให้ใครเอาหลักฐานอะไรมาว่างตรงหน้าว่าติด/ไม่ติดจริง มึงก็ต้องหาทางค้านอยู่ดีแหละ

ky อนิเมปรมจตอนจบที่มีคนเอากล่องของขวัญมาให้จินหลิง มันคือกล่องที่เว่ยอิงเตรียมไปให้หลานตอนวันครบเดือนทีแรกใช่มะ (อันนี้ส่องจากที่มีคนดูแล้วแคปมาคุยกันเพราะกุดูพาร์ทอดีตช่วงนั้นแบบข้ามๆ) ถ้าใช่ กุสงสัยว่าตอนโดนลอบดักตีนั่นมันมีให้เห็นมั้ยว่าของขวัญหลานโดนใครเอาไป ละทำไมมาโผล่เป็นของขวัญให้จินหลิงเอาตอนจบ ใครฝากมาให้วะ พี่วั่งพี่เว่ยหรือน้าเฉิง คือกุดูแค่ซีรี่ย์แล้วจำได้ว่าเวอร์นั้นของขวัญโดนพังไปทั้งกล่อง+ไม่มีพูดถึงอีก

>>194 จากความทรงจำอันเลือนรางของกู ตอนดักที่ฉงฉีเหมือนจะไม่มีซีนบีบแตกแบบในซีรี่ส์มั้งและน่าจะไม่มีให้เห็นว่าใครหยิบไป

>>194 ถ้าจำไม่ผิด ในนิยายไม่ได้กล่าวถึงปะวะ เหมือนที่ >>195

>>169 มาตามอ่านย้อน ขอบคุณมึงหลาย ข้อมูลหนักแน่นขึ้นเยอะ ต่อไปถ้า ซบ กับ ลวด ยังเอาแม่โม่มาอ้างเป็นไม้กันหมา กูจะนึกถึงอีเรื่องนี้ (ถึงตอนนี้คงออกมาจากคุกแล้วก็เหอะ)

ขอโทษที่ย้อนไปเรื่องเก่า เชิญต่อกันได้

เฮ้อ กรณีเทียนกวานก็ไม่รู้จะได้คำตอบจากจจ.เมื่อไหร่ กว่าจะมาชี้แจงอีกทีคนคงลืมก่อน

>>198 เนียนเงียบเลย อุวาดเว่อ

>>198 รอให้คนลืมไง 55555 ดึงเวลาตั้งแต่ประกาศปิดปุบปับแบบงงๆ ละ

>>198 กุว่าไม่มีแล้ว เงียบแบบนี้แล้วก็เงียบต่อไป เหมือนคดีอื่นๆ เพราะยังไงก็ออกมาบอกแล้วว่ากรูไม่ผิดนะคะ สนพ.นี้มันอยู่เป็น

อันนี้เรียกบริการหลังขายได้มั้ย คือทุเรศนะเอาจริง ขายของออกแล้วก็ไม่สนไร หวังว่าเรื่องดีๆ จะไม่ไปอยู่กับที่นี่อีก อีกเรื่องที่กูตามก็ช้าชิบหาย

>>202 กูจะร้องไห้ เรื่องที่กูอยากอ่านไปอยู่กับที่นี่อีกอะดิ คงต้องกล้ำกลืนต่อไป

>>198 เกิดอะไรขึ้นอะ กูพึ่งมาตาม ว่าจะซื้อนิยายพอดี ถ้ามีปัญหาจะได้ยังไม่สั่ง

>>204 มีเนื้อหาเกินมาแค่ฉบับไทย​ เกา​ เวียด​ จีนไม่มีทั้งที่ใช้ฉบับเว็บจจ.เดียวกันหมด​ ซบแปะรูปหลักฐานว่ามีจริงๆแต่ตอนนี้กำลังสอบถามไปจจ.แต่ไม่รู้จะได้เรื่องเมื่อไร

ถ้าได้ต้นฉบับมาเป็นดิจิตอลไฟล์ก็จะเป็นงี้แหละ เนื้อหารวนได้เพราะมันไม่มีอะไรให้อิงเลยนอกจากไฟล์ที่จจส่งมา แล้วจจจะส่งเวอร์ชั่นแก้ 1 2 3 หรือ 4 ให้ก็ไม่รู้ ฉบับไต้หวันให้เทียบก็ไม่มี จะให้เทียบแปลเถื่อน eng ก็ใช่ที่ ถ้าเขาว่ามาตามนี้กูเข้าใจนะ

>>206 ปัญหาคือไฟล์ที่อ้างมันเป็น word มันแก้ไขได้

>>206 มีคนเทียบทั้งเกาหลีไต้หวันก็ไม่มี ประเด็นคือนางเคยแถลงว่าใช้ฉบับเดียวกันทุกประเทศ+อันนี้คนทักเพราะเนื้อหามันไม่สมูท แล้วปกติเห็นมีไรปรึกษาแม่โม่ได้รวดเร็วทำไมเรื่องนี้บอกถามจจ งง

>>208 ฉบับไต้หวันยังไม่มีไม่ใช่เหรอ
เท่าที่กูเข้าใจคือ ปกติแล้วนิยายวายส่วนใหญ่มันจะมีสามเวอร์ชั่น คือ 1. ที่ลงในจจดิบๆ 2. ฉบับตีพิมพ์ในแผ่นดินใหญ่ ตัดฉากเข้าด้ายเข้าเข็มเพราะติดกฎหมาย แล้วก็ 3. ฉบับไต้หวันซึ่งเขาจะรีไรท์แบบฟูลออปชั่น มีครบทุกฉาก
แล้วส่วนใหญ่ประเทศอื่นก็จะซื้อลิขสิทธิ์จากจจ รับไฟล์ดิจิตัลจากจจ แต่แปลแบบอิงไต้หวัน แต่สวรรค์มันไม่มีฉบับไต้หวัน ทุกประเทศเลยต้องอิงไฟล์จาก จจ กันหมด แต่ไฟล์ของ จจ เองก็ผ่านการแก้ไขเพราะต้องตัดฉากอีโรติกทิ้ง แล้วไม่รู้แก้กันไปกี่เวอร์ชั่น จะส่งไฟล์ที่ไม่เหมือนของชาวบ้านมามันก็เป็นไปได้ กูคิดงี้อะนะ
ส่วนตัวกูน่ะแค่ไม่อยากมองในแง่ร้ายถ้ายังไม่มีหลักฐานเฉยๆ แต่ถ้าใครเจอมาเยอะ แล้วระแวงว่าไฟล์ word แก้ไขได้ กูเข้าใจนะมึง ไม่มีใครอยากโดนหลอกอะ

>>209 ออกตัวหน่อย เรื่องฉบับไต้หวันกูไม่ชัวร์นะว่ามีรึยัง เพราะกูเช็คเมื่อต้นปีโน่น ถ้าพลาดก็ต้องขอโทษด้วยนะเพื่อนโม่ง

ฉบับไต้หวันมีแล้วนะ เล่ม 1 ไทยออกพร้อมๆกับเปิดปกเล่ม 3-4 ของไต้หวัน มีเล่มนึงปกเป็นฮวาๆ กดเซี่ยเหลียนบนโต๊ะ ติ่งปสดในทวิตเลยดราม่าว่าปกไทยไม่เน้นพระนาย จะเอาปกที่โพสบีแอลแบบไต้หวัน แต่ของไต้หวันก็ไม่ใช่ฉบับรีไรท์

>>211 ไต้หวันไม่ใช่รีไรท์ทั้งหมด100%แต่มีแก้ไขนะ ไม่เหมือนกับจจเสียทีเดียว ดูจากที่คนเทียบลง เนื้อหาไทยจะเหมือนของไต้หวัน ยกเว้นพาร์ทที่เกินมา

>>212 ขอบคุณมาก นึกว่าไต้หวันเป็นฉบับที่ไม่แก้ไขมาตลอดเพราะซบเคยแถลงว่า รอนักเขียนรีไรท์แต่ไม่เสร็จสักทีเลยได้ต้นฉบับแบบนี้กันทุกประเทศ กูอาจจะอ่านไม่แตกเองด้วยแหละ

>>213 ตอนแรกกูก็เข้าใจแบบนั้นเพราะกูเคยอ่านโพสแถลงนั้นของซบเหมือนกัน จนได้เห็นของคนที่ถ่ายลงอะ ไม่รู้ไปพลาดกันที่ใคร นี่เดาเล่นๆ ว่าส่วนหน้าอาจจะโดนรีไรท์แล้ว ส่วนด้านหลังยัง เขาเลยไม่เรียกรีไรท์ แต่เกาหลีจะเหมือนจจ. ถ้าเกาหลีออกก่อนไทยกับไต้หวัน กูอาจจะเดาตรง

>>211 >>212 ขอบคุณค่ะเพื่อนโม่ง กูน่ะคิดว่าไต้หวันจะรอนักเขียนรีไรท์แบบยิ่งใหญ่อลังการ นึกว่าต้องรออีกซักปีซะอีก

แต่กุจำได้ว่าวันที่ซบประกาศได้ต้นฉบับมาแบบไม่รีไรท์นี่ ประเทศอื่นๆ อย่างเกา ไต้หวันก็ประกาศพร้อมๆกันนะ เหมือนทุกคนได้พร้อมกันเลย กุจำได้แม่ม ยังแซวอยู่เลย ปทกุออกช้ากว่าชาวบ้านเขา

>>196 ในนิยายของขวัญก็พังนะ

ss3 เขียนบทมาล้นๆยังไงไม่รู้ ไม่แปลกที่แม่ๆจะเคือง

>>218 โคตรเซ็ง พาร์ทเมืองอี้อะควรอยู่ใน ss2 ด้วยซ้ำ ลงดีเทลหน่อย แล้วดู ss3 ดิจับนั่นโปะนี่ ยังดีที่ยังพอมี love line แต่นอกนั้นเส้นเรื่องเหมือนเปลี่ยนเลย แทนที่จะได้ดื่มด่ำกว่านี้ เสียดาย ss1 ทำมาโคตรดี ss2 ยังพอถูไถ แต่น้ำโคตรเยอะ พอ ss3 ฉากพี่เว่ยโชว์เด็กหายเกลี้ยง ความขลังของอี๋หลิงอะมึงงงง โง้ยย

>>219 มึงพูดละกุโมโห พาร์ทเมืองอี้แม่งเนิฟบทเด็กๆเพื่อเอาแอร์ไทม์ให้คู่วั่งเว่ยหมดเลย เข้าใจแหละว่าการตลาดแต่แบบกุรอลูกๆมาเฉิดฉายในอนิเมะนานมากละสตูดันทำงี้ แถมเนื้อเรื่องแม่งโคตรเร่ง กุไม่ทันจะอินเลยเว้ยใจเย็นนนน

ky ขอถามหน่อย 1.เซียนตูมีหน้าที่ทำอะไรวะ แค่เป็นพ่องานเหรอ
2.ทำไมจินกวงซ่านได้เป็นเซียนตู
3.ตอนจบใครเป็นเซียนตู

>>221
ไม่ชัวร์นะ แต่ฟีลประธานนักเรียนมั้ง คอยสอดส่องดูแลยุทธภพ รวบรวมสกุลต่างๆให้เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันเวลาจะทำอะไรซักอย่าง หลักๆคือเป็นแล้วมันดูมีบารมี มีอำนาจ ผู้คนนับถือ จินกวงซ่านเลยอยากเป็น ที่ได้ขึ้นก็น่าจะเพราะอาวุโสสุดและพร้อมสุดในกลุ่มบิ๊กโฟร์ (เจียงโดนฆ่าไปเพียบ หลานโดนเผา เนี่ยก็โดนบุก จินที่วางตัวนิ่งๆมานานทำให้ไม่โดนเวินเพ่งเล็งเลยดูพร้อมสุดทั้งกำลังและฐานะ)
กุก็ดูแต่ซีรี่ย์เลยไม่รู้เวอร์อื่นต่างกันมากมั้ย แต่ซีรี่ย์วั่งจีขึ้นเป็นเซียนตูแทน ส่วนในนิยายน่าจะตำแหน่งว่างป้ะ
อันนี้ไม่ชัวร์แต่จำได้ลางๆว่าเคยมีคนบอกแม่โม่สัมภาษณ์ว่าในอนาคตคนที่ได้ตำแหน่งนี้ต่อน่าจะบอสหวายซัง

>>222 ตามนิยายเรื่องอื่นเรียก จ้าวยุทธภพหรือเปล่าจากที่มึงว่ามา

>>221 เซียนตูแปลตามตัวคือผู้นำเซียน น่าจะเท่ากับพวกหัวหน้ากลุ่มยุทธภพละมั้งถ้าเป็นในเรื่องอื่น

>>221 1.ก็แบบที่โม่งบนๆบอกตำแหน่งนี้คือผู้นำเซียน เล่มไทยก็แปลคำนี้ว่าผู้บัญชาการเซียน คาดว่าจริงๆคงมีหน้าที่จัดการดูแลความเรียบร้อยหลายอย่างมากกว่าจัดงานชุมนุมล่ะมั้ง แค่ในเนื้อเรื่องไม่ได้กล่าวถึง

2.ถ้าหมายถึงนิยาย สันนิษฐานว่าจินกวงซ่านได้ตำแหน่งเพราะเสียงส่วนใหญ่เลือกแก อิงจากคำพูดจอมยุทธในเรื่อง ตำแหน่งนี้มาจากการเลือกตั้ง แคนดิเดตคือประมุขตระกูลใหญ่ ตัวเต็งตอนนั้นคือจินกวงซ่านvsเนี่ยหมิงเจวี๋ย แล้วตัดมาอีกทีจินกวงซ่านก็ได้ตำแหน่งไปตามเรื่อง

3.เวอร์ชันซีรี่ส์หลานจ้านเป็นเซียนตูแต่ถ้าหมายถึงนิยาย เหมือนตอนจบจะไม่ได้กล่าวถึงว่าใครเป็นต่อ ตำแหน่งอาจจะว่างตามที่โม่ง 222 บอก หรือเนี่ยหวายซังได้เป็นต่อเลยก็ไม่รู้

น่าเสียดาย ถ้าพี่เนี่ยได้เป็นเซียนตู
หลายอย่างคงดีกว่านี้

กูว่าเมะทำน้อยไปปะนิยายตั้งยาว(จีน 4 ไทย 5) ดันทำออกมาแค่ss3 แถมss2ยังเหลือแค่ 8 ตอน มันเลยต้องเอาทุกอย่างไปยัดไว้ในss3 พอเป็นแบบนี้บทสรุปคือโดนหั่นแหลก ฉากที่ควรจะมีเลยโดนตัดทิ้งหมด

>>227 กุงงว่าเมะภาคแรกก็ออกจะทำเงินได้เยอะ ได้รางวัลเมะยอดเยี่ยม(จำชื่อรางวัลเป๊ะๆไม่ได้) ไหงภาคต่อถึงให้โควต้าตอนมาน้อยมากเลยวะ จะว่านายทุนไม่แลก็ไม่น่าเป็นไปได้เพราะแม่งก็ออกอาร์ต เรดิโอ โฆษณา เกม ฯลฯ เยอะชิบหาย

Ss2 มีตอนน้อยไม่พอ ยังออกทะเลน้ำท่วมทุ่งไปอีก 2 ครึ่งตอน(ปราบงู 1ตอน / นิมิตอี๋หลิงเจอเบบี้จินหลิง 1ตอน/ คนชุดดำบุกสุสานสกุลเนี่ยอีกครึ่งตอน) กุเสียดายแอร์ไทม์มาก เอาเวลา2ตอนครึ่งนี้ไปขยายช่วงเมืองอี้ยังดีซะกว่า

>>226 นั่นดิ ทำไมพี่เนี่ยไม่ได้เป็นเซียนตู ผลงานรบชัดเจนกว่าลุงจินอีกรึเพราะอายุน้อยกว่าเลยไม่ได้วะ

>>230 นอกจากอายุน้อยกว่า +จินกวงซ่านชักจูงคนเก่งกว่า เดาว่าแกคงไม่สนใจด้วยป่ะนะ ไหนจะพวกแก่ๆสกุลเล็กสกุลน้อยดูชอบหาเรื่องตั้งแง่กับประมุขหนุ่มๆด้วย แค่คิดก็รำคาญแทนแล้ว
ถ้าไม่ติดว่ากูซูต้องเร่งฟื้นฟู กุก็อยากให้พี่ใหญ่หลานเป็นT_T เผื่อพวกปากแจ๋วจะเกรงใจบารมีคนดีกันบ้าง โลกจะได้สงบๆหน่อย

ทำไมเว่ยอิงกลัวหมาวะ

>>232 ตอนเป็นเด็ก เคยแย่งข้าวกับหมา ไม่ก็โดนหมากัดนี่แหละ

กลับไปอ่านตรยข.จบอีกรอบ แอบชอบรุ่นพ่อแม่มากกว่ารุ่นลูกว่ะ555 สัมผัสได้ถึงความหลัวของแม่ปิงเหอ อ่านๆดูจากมุมมองน้องงูทำไมรู้สึกว่านางดูหลัวกว่าพ่อปิงเหออีกวะ
*แอบเสียใจเบาๆกับทับซือจุน อ่านทีไรกูคิดเป็นชื่อทุกที่สิหน่าT T

เมืองผีที่กูรอคอย โฮ กูอยากข้ามไปวันฉายแล้ว

ไม่อยู่แล้วเมืองไทยกูจะไปอยู่เมืองผี

ฉากเปิดตัวเจ้าเมืองผีดีมากมึง เพลงดีไปอีก กูจะเก็บผ้าไปเมืองผีเหมือนกัน

ถามหน่อย อันนี้คืออฟช.หรือแฟนเมดอะ
https://www.youtube.com/watch?v=qfwZa3kD2j4

>>238 แฟนเมด

>>239 แต๊ง เพลงถูกใจกูจนสงสัย😂

สรุปว่าเทียนกวานที่ซบ.ซื้อมานี่มีตอนพิเศษไหมอะ กูพึ่งมาตามเรื่องนี้

>>241 ไม่แน่ใจ ต่อให้มีมึงเตรียมใจไว้หน่อยดีกว่า สนพ.ยิ่งเป็นจงหยวนน้อยอยู่

>>225 จินกวงซ่านไม่ได้เป็นเซียนตูนะ ช่วงนั้นเกิดข้อพิพาทคดีสกุลฉางขึ้นก่อน ประมุขเนี่ยเลยคัดค้านหนักกว่าเดิมและมีสกุลอื่นร่วมคัดค้านด้วย จินกวงซ่านเลยไปไม่ถึงตำแหน่งหลังจากนั้นไม่นานก็ตาย สุดท้ายจินกวงเหยาขึ้นเป็นประมุขสกุลจิน+ได้เป็นเซียนตู

สรุปหาเจอกันยังวะว่าที่เกินมามันมาจากไหน
ใจกูยังอยากจะเชื่อนะว่าไม่ใช่กะปิ ถ้ามานั่งเพ้อกะปิตอนทำงานก็อาการหนักเกิ๊น

>>244 ซบตีเนียนไปแล้ว ถามจิ้นเจียงเป็นเดือนไม่ได้คำตอบ อิหยังวะ

>>243 นึกภาพพวกประมุขต่อต้านลุงจินไม่ค่อยออกแฮะ55

โร่วเปาคนแต่งฮัสกี้ยังไม่รู้เลยว่านิยายตัวเองมีฉบับไทย เพราะจจ.ไม่ได้บอก แม่โม่จะรู้ไหมว่าตนเองมีฉบับไทย ถ้าไม่รู้ลวด.คุยกับใคร ผีเหรอ

>>247 โร่วเปารู้นะว่าไทยซื้อลิขสิทธิ์แล้ว แต่ไม่รู้ว่าออกเป็นเล่มแล้วเพราะจจไม่อัพเดท มีบอกด้วยว่า จจไม่อนุญาตให้นักเขียนติดต่อสนพโดยตรง แล้วลวดคุยกับแม่โม่ได้ยังไง

>>247 เออใช่ โร่วเปาบอกจจ.ไม่ให้ติดต่อกับสนพ.โดยตรง แล้วซบ.กับลวด.ติดต่อกับแม่โม่ได้ไงวะ แม่โม่ก็ไม่ได้ออนเว่ยป๋อนานแล้ว

>>249 เอาล่ะมึ้งงง มันส์มาก กูเตรียมเซิ้งแล้วเนี่ย5555t

พวกมรึงยังไม่ชินกับสนพนี้อีกหรอ อ้างไว้ก่อนพอโป๊ะค่อยหาเรื่องแถ ยิ่งเรื่องแบบนี้คนยิ่งพิสูจน์ยาก อาศัยแค่หาบตามอวยช่วยด่าคนสงสัยให้ ยังไงพวกที่เหลือไม่อยากเชื่อก็ต้องเชื่อแล้วละ

>>247 โร่วเปาไม่รู้เหรอวะ คุ้นๆว่านางเคยมากดเฟ้บนักวาดไทย มากดเฟ้บปกไทย
แม่โม่นี่ถ้าข่าวลือจริง กูว่านางไม่รู้อะไรทั้งนั้นแหละ จะพิมพ์จีน พิมพ์เวียด พิมพ์อินเตอร์

เมื่อก่อนป้าหลินเคยเล่าว่านางซื้อนิยายมาแปลจนแปลจบแล้วขายแล้ว วันนึงนางติดต่อนักเขียนดูเพราะอยากรู้ว่าตอนนี้ทำอะไรอยู่ นักเขียนเพิ่งรู้ตอนนั้นแหละว่านิยายตัวเองมีแปลไทย เงินค่าลขยังไม่ได้เลย โดนสนพอม

สนพ.จีนดูน่ากลัวจังวะ

ลข.เป็นของจิ้นเจียง สนพติดต่อจิ้นเจียงไม่ผ่านนักเขียนก่อนก็ถูกแล้วปะ มึงควรไปดูว่าสนพไทยแม่งออกมาพูดว่าติดต่อกับนักเขียนได้ยังไง

จริงเหรอวะมึงที่ สนพ ไม่ต้องแจ้งนขก็ได้ อย่างนี้หมายความว่านข ก็ไม่ได้เงินเลยอะดิ คือขายขาดให้จจไปเลยหรือยังไง กูไม่เข้าใจเรื่องลิขสิทธิ์ทางจีน ก็คือเงินค่าลิขสิทธิ์ที่ดีลกับไทยก็เข้าจจฝ่ายเดียวนักเขียนไม่มีส่วนเหรอวะ คือถ้าจจจ่ายนักเขียนด้วยก็ต้องแจ้งนักเขียนหรือเปล่า ว่านิยายได้แปลนะ แบะจ่ายค่าลิขสิทธิ์ให้

>>255 มึงหมายถึงโร่วเปาเหรอ ทำไมเข้าใจกันผิดไปเยอะ เขารู้นะว่ามีลิขสิทธิ์ แต่ไม่รู้ว่าตีพิมพ์ถึงเล่มไหนแล้ว ไม่ได้ตัวกนังงสือ เขายังบอกเลยฉบับอิ้งหรือญี่ปุ่นนี่แหละเร็วๆนี้ ลองเลื่อนอ่านที่เขารีพลายดิ่ ใครลือผิดๆวะ

กูติดใจประเด็นจจไม่ให้นักเขียนติดต่อกับสนพโดยตรงมาก แล้วที่ลวดอ้างว่าคุยกับแม่โม่มาตลอดนี่คือ? ถ้าคุยจริงก็ผิดกฎจจ หรือถ้าไม่ได้คุยจริงนี่ยิ่ง

โร่วเปารู้ว่าขายลิขสิทธิ์ให้ชาติใดบ้าง
แต่ไม่รู้ว่าแต่ละชาติออกนิยายถึงเล่มไหนแล้ว
เพราะจิ้นเจียงไม่อนุญาตให้สนพต่างชาติคุยกับนักเขียนโดยตรง
โร่วเปาเพิ่งมารู้ว่าเล่มไทยออกได้ 7-8 เล่ม
เพราะคุยกับแฟนนิยายในทวิต แล้วบอกอีกว่าไม่เคยเห็นรูปเล่มหนังสือต่างชาติเลย พร้อมบ่นจิ้นเจียงเรื่องไม่ยอมแจ้งข่าว ไม่ได้โทษสนพไทย
ปล โร่วเปาน่ารักมาก ไนส์มาก เป็นกันเองสุดๆ

>>255 การซื้อลขนิยายจีนส่วนใหญ่คือซื้อผ่านเว็บจจ เพราะลิขสิทธิ์นิยายเป็นของเว็บ โดยสนพไทยต้องติดต่อผ่านซื้อขายกับกับเว็บจจที่เป็นตัวกลาง และเว็บจจก็แบ่งเงินกับนักเขียนกัน ประเด็นอยู่ที่ นักเขียนฮัสกี้รู้ว่ามีการซื้อลิขสิทธิ์ของไทย แต่ไม่รู้ว่าที่ไทยออกเล่มแล้วเพราะเว็บจจไม่ได้บอก และบอกต่อว่าจจไม่อนุญาตให้นักเขียนติดต่อกับสนพไทยโดยตรง ก็เลยเกิดคำถามขึ้นว่าแล้วทำไมซบกับลวดถึงมาบอกว่าเคยคุยกับนขโดยตรงได้

>>259 อ้อ ขอบคุณมากมึง เข้าใจละ

ต้องรู้ว่ามีลขไทยเพราะต้องคุยเรื่องส่วนแบ่ง ถ้านขไม่รู้ก็จะเป็นแบบที่กูเล่า >>252
ส่วนเรื่องคุยกับคนแปล/สนพต่างชาติ กูว่าสนพไทยได้คุยกับนขอยู่บ้างนะ เพราะเห็นบางเรื่องก็มีคำนำ/คุยกันท้ายเล่มที่เขียนให้สนพต่างชาติโดยเฉพาะ มาบอกว่ารู้สึกยังไงที่ได้แปล บางคนเขียนเป็นสิบหน้าเลยก็มี

โร่วเปาน่ารักจริง นานๆจะมีนขจีนมาเล่นทวิต เหมือนแม่ครัวใหญ่มาโปรยอาหาร ด้อมคึกคักมากเลย

>>261 ตลกคำว่าโปรยอาหาร กุนึกภาพตัวเองเป็นไก่อยู่ที่พื้นจิกอาหารที่โร่วเปาโปรย

นี่มู้โม่เซียง พวกมึงก็พอได้แล้วม่างง

สวรรค์เวอร์ชั่นซีรี่ย์เหลือเหี้ยอะไรให้กูอวยได้มั้ง ซีจีหรอ? หรือการแสดงของนสด?

>>264 เพลง?

>>264 อวยอนิเมะดีกว่ามึง ไม่ต้องไมเกรนขึ้นด้วย

>>264 กูเลิกตามนานละ มีประเด็นไรอีกละหรอวะ

>>264 เหลือแค่เพลง การแสดงกับซีจีอย่าหวังเลยได้ผิดหวังไปเปล่าๆ

>>264 มันเกิดไรขึ้นอ่อถึงดูไม่น่าคาดหวัง พอดีกูตามแต่เมะ

>>267 +1 กุก็เลิกสนใจไปแล้ว

พวกมึงดูไม่ให้ความหวังกูเลยเนอะ ไม่แน่นะเว้ยซีจีอาจจะออกมาแบบมธุรสก็ได้ ಥUಥ //อย่าๆๆปลูกกูฝันอยู่

>>271 ถ้างบซีจีขนาดนั้นชุดควรได้สักครึ่งของเรื่องนั้นนะ เลิกหวังเถอะมึงตั้งตารออนิเมะซีสองดีกว่า

>>271 มึงมาทพจ.เจ้าเมืองผีเวอร์อนิเมะเป็นเพื่อนกูดีกว่า ซีรีย์อย่าไปหวังเลยมันไม่เคยมี

ปรมจ.มีกฏห้ามแยกห้ามสลับโพคู่หลัก แล้วเรื่องอื่นของแม่โม่มีมั้ยวะ ?

>>274 ไม่ได้บอกไว้ว่าซีไหม แต่ดูจากที่แม่โมฟิคโพฟิคคู่วั่งเซียน คู่หลักเรื่องอื่นเขาก็น่าจะฟิคอะ เป็นความชอบของนักเขียน

เห็นแฟนอาร์ทเซี่ยเหลียนอุ้มฮวาเฉิง(ร่างโตนะไม่ใช่ร่างเด็ก)เยอะ ในนิยายมีฉากนั้นเหรอ ถ้ามีบอกบุญกูทีว่าอยู่แถวไหน

>>263 โทดๆ เดี๋ยวกูเปิดมู้โร่วเปาก่อน

เร็วๆนี้มีไรวะ ทำไมกูเห็นคนซื้อปรมจ.จนกลับมาติดท็อปนิยายขายดีอีกละ

>>278 นอกจากเรื่องจะเอาซีรี่ย์ลงฉายช่อง9ก็ยังไม่เห็นมีข่าวอะไรเพิ่มนะ แต่รอโม่งอื่นมาตอบเสริมอีกทีเผื่อมีอะไรจริงๆ ไม่ก็อาจจะเป็นแบบกูที่เห็นมันรีสต็อกพอดีเลยเพิ่งมาไล่ซื้อเก็บเฉยๆ

จะว่าไปโม่งว่าปรมจ.มีโอกาสจะทำadaptionใหม่ๆอีกบ้างมั้ย แบบเมะQซีซั่นสองหรือภาคแยกเพิ่มเติมไรงี้ นอกจากความหวังลมๆแล้งๆของกูเองแล้วก็สงสัยเฉยๆว่าปีหน้ามีเปิดตัวเกมที่ดูน่าจะลงทุนไปเยอะ เหลือแค่ม่านฮวาที่ยังไม่จบ สงสัยว่าเขาจะเอาอะไรมาเลี้ยงกระแสต่อ

>>279 นสด.ไง ฟิลเตอร์ด้อมนี้เขาแน่นมากนะเว้ยอย่าดูถูกไปคงมโนกันอยู่ในด้อมนั่นแหละ

อาจย้ายไปด้อมอื่นก็ได้อย่างฮัสกี้หรือสวรรค์งี้

>>281 กุกลัวสวรรค์แตกตามไปมาก ตอนนั้นที่ซีรีย์แมสๆก็ดีใจนะที่แมส แต่มันดึงคนประสาทมาเยอะชิบจนกูต้องออกด้อมชั่วคราว

>>282 ทุกวันนี้กูยังไม่กลับเข้าด้อมเลย 55555 แม้แต่เหลือบมองนิยายที่ซื้อมากูยังขนลุก รู้สึกแย่กับเรื่องนี้ไปเลยว่ะ กูแฝดแล้วยังอ่านไม่จบอีก TvT

>>283 เหมือนกัน กุตามตอนช่วงอนิเมะเข้าแล้วตามนิยายต่อ จนช่วงซีรี่ย์เข้าแม่งประสาทแดกจนกุถอนตัวออกจากด้อม แฟนคลับประสาทแดกจากฉฉล.เยอะเกิน

เล่มเทียนกวานของไต้หวัน/เวียดนามนี่เขามีบอกไหมอะว่ากี่เล่มจบ

>>285 เท่าไทยนะถ้ากูจำไม่ผิด

>>243 อ้าว เห็นตระกูลจินเป็นเจ้าภาพงานชุมนุมแข่งขัน กูเลยนึกว่าจินกวงซ่านได้เป็นเซียนตูซะอีก

กุพึ่งไปถอยฮัสกี้มา4เล่มเพราะมีคนแนะนำมาว่าสนุก​

พี่เนี่ยนี่อายุเท่าไรวะ

>>289 แก่กว่าพี่ซี55

>>289 ประมาณยี่สิบต้นๆมั้ง

ชื่อหานกวงจวินหลานจ้านมีมาแต่แรกหรือหลังจากศึกยิงตะวันวะมึง

>>292 หลังศึกยิงตะวัน

>>292 น่าจะเริ่มเรียก"หานกวงจวิน"ตั้งแต่ช่วงศึกยิงตะวันเป็นต้นมา อิงตามที่เว่ยอิงเรียกตอนเจอกันอีกครั้งหลังถูกโยนลงล้วนจั่งกั่ง.......มั้งนะ

สวรรค์พิมพ์1ทั้ง3เล่มนี่ไม่มีปัญหาแปลไรใช่ไหมวะ เพื่อนกูจะขายต่อกู ถ้ามันมีปัญหาจะได้ไปซื้อเล่มใหม่ที่ร้านแทนอะ

>>295 เล่มสองมีเนื้อหาเกินมา

คำตอบจากจจ.จะมาเมื่อไรวะ
กุจะลืมอยู่แล้ว

ไปส่องคิโนะมา 3เรื่องเล่มอิ๊งหมดเกลี้ยงเหลือแค่ปรมจ.เล่มเดียวเอง ขายดีจัดว่ะ

>>299 เดี๋ยวกูลองหาดูในคินเดิ้ลก่อน ถ้ามีในคินเดิ้ลก็คงไม่ได้ซื้อเล่ม

>>243 แอบสงสัย เหยาทำไง คนถึงยอมรับให้เป็นเซียนตูได้ เพราะแรกๆพวกประมุขตระกูลตัวประกอบ a-z มันติดใจชาติกำเนิดเหยาแถมเหยียดหนักมากนี่นา

น่าเสียดาย นิยายกล่าวถึงเกี่ยวกับประเด็นนี้น้อยมาก ชีวิตเหยา ถ้าแบ่งมาเขียนภาคแยกคงเป็นแนวหักเหลี่ยมเฉือนคมแน่ๆ

>>301 เห็นนิยายบรรยายก็ใช้วิธีทั้งอ่อนทั้งแข็ง แตดหักกับคนไปมากแต่ก็ได้มิตรมากเช่นกัน แถมพี่ซีหนุนเต็มที่ = ตระกูลหลานหนุนจกยด้วย เหลือบตามองไปตระกูลอื่น เนี่ยก็ประมุขที่ไม่เก่งวิชา เจียงก็อารมณ์ร้อน พึ่งสร้างตระกูลด้วย มันก็เหลือแค่คนเดียวปะที่พร้อมทั้งผลงานและความทะเยอทะยาน กุมองว่าตระกูลเล็กๆเอาจริงทำได้มากสุดแค่พูดนินทาว่ะ ถ้าไม่ใช่ตระกูลใหญ่สี่ตระกูลเป็นแนวร่วม พวกนี้ก็คงตัดสินใจเรื่องใหญ่อย่างเซียนตูไม่ได้ อย่างศึกยิงตะวัน บุกเนินป่าช้าก็ต้องให้ตระกูลใหญ่ออกหน้าก่อน

เพราะพี่ซีเฉินไม่เอามั้ง ส่วนพี่เนี่ยไม่แน่ใจว่าตายก่อนรึไม่เอาเหมือนกัน

>>301 ลองเดาแบบจริงจังให้
ก็ใช้เงินไงมึง กว้านให้พวกตระกูลที่ได้รับความเสียหายจากสงครามทีนี้น่าจะได้เสียงสนับสนุนตัวเองจากส่วนนี้บ้างล่ะ พอแต่งงานกับฉินซู่ ประมุขฉินก็ต้องสนับสนุนเขยตัวเอง ก็บวกอีกหนึ่งเสียง ส่วนซีเฉินนั้นพี่แกคงไม่อยากเป็นก็สนับสนุนน้องร่วมสาบานตัวเองซะเลย เจียงเฉิงก็คงออกเสียงสนับสนุนให้ด้วยอีกคน เพราะเป็นครอบครัวของหลานและไม่ได้อยากเป็นเหมือนกัน พวกตระกูลเล็กทั้งหลายเห็นตระกูลบิ๊กสนับสนุนเลยเออออตามกันไป สุดท้ายลงเอยด้วยประการฉะนี้

คงใช้สารพัดวิธี ทั้งวิธีอะลุ่มอล่วย+วิธีรุนแรง เท่าที่กูพอจำได้ลางๆอาเหยาประกาศประมาณจะแตกต่างจากสมัยพ่ออะไรสักอย่างนี่แหละ(จำไม่ได้เป๊ะ)เนื้อหาไม่ได้กล่าวถึงมากจริงๆข้อมูลน้อยกาวกันเองได้เลย

ช่วงนั้นภาพลักษณ์ตระกูลจินเสื่อมลงพอสมควรเพราะจินกวงซ่าน(คดีเซวียหยาง/ฟื้นฟูตราพยัคฑมิฬ)กว่าจะทำให้คนยอมรับขนาดนั้นคงไม่ง่าย อาเหยาก็เป็นสายบุ๋นที่เก่งนา

ใครได้นั่งตำแหน่งเซียนตูก็เท่านั้น เซียนตูที่แท้จริงคือประมุขเหยาต่างหาก อิๆ

>>300 มีในคินเดิลนะกุซื้อแล้ว แต่ว่าก็ว่า ราคาอีบุ๊คกับเล่มของอิงค์ต่างกันเป็นสองสามร้อย ตัดภาพมาฝั่งไทยมันแทบจะพอๆกันแล้ว

>>307 ตายยากซะด้วยนะ

เออ ตระกูลเหยานี่ใหญ่มะ รุสึกเวลาประมุขเหยาออกมาพูดทีไร คนเฮตามตลอด

>>310 น่าจะเป็นตระกูลเล็ก...มั้งนะ
แบบแค่สร้างซีนเก่งเฉยๆอะ

เทียนกวานเล่ม3ไทยมันจบช่วงไหนอะ ถึงอาร์คน้ำดำไหม ถ้าจบค้างกูจะได้ดองไว้ก่อน

>>308 ขอบคุณมากมึง เดี๋ยวกูไปตำบ้าง อยากอ่านฉบับภาษาอังกฤษถูกลิขสิทธิ์บ้าง

เพื่อนโม่ง กุอยากถามว่าม่านฮวาของเทียนกวานน่าตำไหม กุอ่านภาษาจีนไม่ออกอะ ใครมี ขายไหนว่าคุ้มไหม แล้วมันกี่เล่มจบหรอ แต๊งล่วงหน้า

>>314 ภาพสวยตาแตกมึง ในแอพบิลิบิลิคอมมิค(ver.eng)มีเอามาลงนะมึงลองไปอ่านดูก่อนได้

>>315 กุพิมพ์ยังเสร็จเผลอกดส่ง
ตอนนี้ม่านฮวายังไม่จบพึ่งถึงเมืองผี มีแค่เล่ม1ที่พึ่งออกมา คิโนะมีเอามาลงขายแพงหน่อย500+ พรีจากร้านพรีส่วนใหญ่350+

>>315 แอพเถื่อนไม่ใช่เหรอ

>>317 แอพมันเถื่อนยังไงวะ bilibiliอิ้งไม่ใช่เจ้าของเดียวกับbilibiliจีน เป็นแอพทำเลียนแบบอะไรแบบนี้เหรอ

>>312 ตามด้วย กูก็ยังดองไว้เซม55555

ชวนคุยหน่อย กูชอบส่องคอมมูปรมจต่างประเทศ แล้ววันสองวันนี้เจอคนบ่นประเด็นนึงเรื่องผลงานของโม่เซียง ประมาณว่าเขาวางพล็อตดี สนุก น่าสนใจ แต่ตอนจบพระนายเกือบทุกคู่เหมือนทิ้งความสัมพันธ์รูปแบบอื่นๆของตัวเองไปเพื่อคนรัก แล้วมันรู้สึกเสียเปล่า เพราะเขาก็ดูวางปมวางปัญหาและความลึกของความสัมพันธ์แบบอื่นๆมาค่อนข้างดี แต่ดันเทตอนจบซะงั้น พวกมึงคิดยังไงกันบ้างวะ ต้นทวิตดูน่าจะเมนเฉิง ก็คิดว่าคงพูดถึงเรื่องพี่น้องสองคนนั้นเป็นหลัก แต่ก็มีเปรยเรื่องเซี่ยเหลียนกับมู่ฉิงเฟิงซิ่นด้วย กูยังไม่ได้อ่านเทียนกวานเลยไม่รู้เรื่องตอนจบฝั่งนั้น ส่วนตัวร้ายฯเขามองว่ามาแนวตลกอยู่แล้วเลยไม่ได้ชวนให้ติดใจเรื่องนี้เท่าไหร่

อย่างกูที่ก็ชอบเจียงเฉิง เป็นประเด็นที่กูยังตบกับตัวเองอยู่ทุกวันว่าจะพอใจรึไม่พอใจดี5555 กูพยายามคิดว่าจังหวะตอนจบนั้นมันยังไม่ใช่ช่วงเวลาที่พร้อมคุยดีๆทั้งคู่ แยกกันไปเพื่อให้ได้ทบทวน ให้โตกว่านี้ใจเย็นกว่านี้แล้วค่อยกลับมาคุยกันแหละดีแล้ว ถ้าพื้นฐานนิสัยมันไม่เข้ากัน จะฝืนให้กลับมาอยู่ด้วยกันก็ไม่ดีกันทั้งคู่ การที่มันมีความสัมพันธ์ที่ไม่ราบรื่นไม่สมหวัง ไม่ได้ทำให้มันเป็นนิยายที่ไม่ดี
ยิ่งถ้าเอาแบบตรงๆเลยคือ ช่วงที่ตัวเอกอยากได้คนเคียงข้างมากที่สุดเขากลับไม่มีใครอยู่ด้วย ในตอนสุดท้ายเขาจะเลือกไปอยู่กับคนที่ยื่นมือมาหาเขาก่อนก็ไม่แปลกอ่ะนะ
แต่อีกใจก็ก็เสียดายชิบหายยยยยยยย แม่งเอ๊ยยยยย

>>320 เฉิงกับเว่ยอิงกุเฉยๆ ยังไงก็ค่อนข้างชัดว่าต่อกันไม่ติดแล้ว กุเฟลความสัมพันธ์ของซีเฉินกับหลานจ้านมากกว่า พี่ชายเจอเรื่องสะเทือนใจจนเหี่ยวเก็บขนาดนั้น หลานจ้านดูไม่ค่อยแคร์ยังมีอารมณ์พาเมียออกไปข้างนอกได้อีก ทั้งที่สกุลหลานน่าจะต้องวุ่นวายเพราะประมุขหมดสภาพ อาเองก็แก่แล้ว มันควรสแตนบายอยู่ช่วยมากกว่าพาเมียออกเดินทางสองต่อสองประหนึ่งฮันนีมูน

>>321 พี่น้องหยกคู่นี่กูก็แซ้ด พยายามคิด(อีกแล้ว)ว่าหลานจ้านก็คงมีความทรงจำไม่ดีกับพวกผู้อาวุโสในสกุลช่วงระหว่างช่วงที่เว่ยอิงตายด้วย เลยดูจะเทง่ายแบบนั้น แต่พี่ชายเศร้าอยู่ตรงนั้นทั้งคนอ่ะ พี่ชายที่ซัพพอร์ทเขามาตลอดอ่ะ..

>>320 กุก็อยากให้กลับมาดีกันแต่ถ้าพี่เว่ยกับอาเฉิงดีกันตอนจบเลย กุไม่อินว่ะ มันละครไทยไป ควร time skip ซัก 5-6 ปี
>>321 กลัวไม่ได้เมียมั้ง เลยชิงชิ่งหนีตามเมียไปก่อน จนเจอคนเมาท์บ้านกำลังแย่เลยพาเมียกลับบ้าน

>>320 ประเด็นนั้นเป็นฉากที่เวลาอ่านซ้ำกูจะข้าม กุเจ็บ กูค่อนข้างอินกับเรื่องโดนคนสนิทเทไปหาคนใหม่เพราะเคยโดนเอง ความคิดกุเลยเอียงไปทางเฉิงมากว่า ให้ฟิลคู่หลักได้แฮปปี้เอนด์สวีทฮันนีมูน ส่วนตัวละครรองคือแฮปปี้ในไม่แฮปปี้เช็ดขี้จากปมเรื่อง //อันนี้เอาครส.ส่วนตัวกูนะ บทมันค่อยข้างอวยเว่ยอิงพลังmcเยอะอะ ความสามารถดี มีคนให้ท้ายตลอด(เน้นอันนี้) จริงๆแล้วกูไม่ค่อยชอบบางจุดที่เวินหนิงพูดเรื่องจินตันตอนจบ เหมือนว่ายกจินตันให้=ล้างความผิดทั้งหมด เฉิงน่ะแหละที่ไม่สำนึกบุญคุณ เออกูรู้ เรื่องจินตันเรื่องใหญ่ บอกความจริงไปก็ดี แต่จริงๆส่วนนึงที่บ้านเจียงแตกก็มายังจากการกระทำของเว่ยนี่ มันดูปัดให้เฉิงดูเป็นฝ่ายเหี้ยยังไงไม่รู้//เพราะซึนจัดเองด้วยก็เหอะ แต่อยู่กันมานานขนาดนี้ไม่รู้นิสัยเฉิงจริงๆเหรอ
ในบรรดาคาร์เพื่อนตัวเอกสายซึน3เรื่อง กูว่าเฉิงโดนหนักสุด เฟิงซิ่นมู่ชิงถึงจะไม่ได้กลับไปสนิทกับเซี่ยเหลียนแบบสมัยก่อน แต่ก็ดูยังคุยกันได้แบบใกล้ชิดในระดับนึงอะ+ช่วงท้ายๆมีอีเว้นต์ให้ร่วมหัวจมท้ายด้วยกันเยอะอยู่เลยดึงค่าควาทสนิทกลับมามั้ง แล้วถึงมู่ชิงจะซึนจัด แต่มีเฟิงซิ่นช่วยดึงไว้อยู่อะเพราะรายนี้ค่อนข้างภักดีกับเซี่ยเหลียน
>>323 +1 กลับมาคืนดีง่ายไปก็ไม่ดี แต่time skipนั่นไม่มีจริง...

>>324 ลูบหลังปลอบมึง..
นอกจากเรื่องเพื่อนแล้วส่วนตัวกูไม่อยากติดใจอะไรเว่ยอิงมากเพราะพี่แกผ่านอะไรมาเยอะ ที่บ้านก็ใช่ว่าจะอบอุ่นเต็มที่ เปรี้ยวเองก็ใช่ แต่ซวยด้วยเรื่องที่ตัวเองไม่ได้ตั้งใจก่อแล้วยังโดนเพ่งเล็งโยนเรื่องมาให้ก็มีอีก กูดีใจจริงๆนะที่เขาได้มีความสุขกับคนรักซะที แต่กูก็น้อยใจและไม่เข้าใจท่าทางที่เหมือนเทความสัมพันธ์อื่นๆของเขาเลยจริงๆว่ะ ทั้งเขาและหลานจ้านเลย
กูเอ็นดูเวินหนิงมาก แต่เจอซีนนั้นเข้าไปกูลดตำแหน่งลูกรักทันที เพราะขัดใจแทบทุกประโยค55555 รู้ว่ารักและเคารพพี่เว่ยมาก แต่ฟังยังไงก็ไม่ใช่แค่ปกป้องเว่ยหรือเรียกสติเฉิง เหมือนพูดเอาสะใจตัวเองด้วย คิดว่าตัวเองรู้ทุกอย่างทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้รู้ทั้งหมดเหมือนกัน แต่ละคำที่ออกมานี่ใจร้ายอย่างกับมีความแค้นส่วนตัวกันมาก่อน ดูความอินของน้องแกแล้วจะขำก็ขำไม่ออก
กูพอจะเข้าใจสถานการณ์ฝั่งเทียนกวานละ ขอบคุณมากเพื่อน ยิ่งทำให้คิดว่าถ้าจบเรื่องคสพ.แบบดูมีความหวังกว่านี้คงจะรู้สึกฟูลกับเรื่องกว่านี้ เป็นอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่แค่โยนขลุ่ยให้แล้วยืนมองเขาหันหลังจากไปแบบไม่พูดอะไรกันอีกงี้อ่ะ ตอนพิเศษก็ไม่โผล่ ขอความหวังให้กันหน่อยได้มั้ยยย
>>323 +1 กูคาดหวังtime skipมาก ซึ่งไม่มีอยู่จริง...
เพราะงั้นถึงจะโดนบ่นความยำใหญ่ยังไงกูก็ยังชอบอาลิ่งมากอยู่ดี นอกจากจะไม่ทำให้หลานจ้านทิ้งพี่แล้วยังเป็นเวอร์ชั่นเดียวที่ให้ความหวังกูด้วยจดหมายบ่นเรื่องอาเฉิงไปเสียงดังที่อวิ๋นเซินบ่อยๆ ไปอวิ๋นเซินบ่อย=ได้เจอเว่ยอิงบ่อย เป็นเศษความหวังมาแค่นี้กูก็เอา 55555555

เรื่องเฉิงอิงนี่มันก็เพราะนิสัยทั้งคู่เองปะที่ทำให้เรื่องมันเป็นงี้ >>325 เวินหนิงอ่ะกุอยากให้มึงคิดมุมที่มึงยื่นมือไปช่วยตอนเขาตกต่ำสุด แต่แค่เพราะเขาไม่ตื่นตอนมึงช่วยเลยไม่สำนึกบุญคุณแถมสุดท้ายยังลากคนมาฆ่าล้างครอบครัวมึง เป็นกุ กุไม่รอเวลาหรอกนะ กุจะบอกแม่งทันทีที่เจอ เวินหนิงพูดเอาสะใจ+เรียกสติเฉิงด้วยเพราะตอนนั้นจฉเหมืนหมาบ้าเห็นเว่ยอิงอยู่ดีไม่ได้เลย

กุว่าคนอ่านนิยายชอบทำลืมเรื่องเวินฉิงเวินหนิงช่วยบ้านเจียง ช่วยเผาศพอวี๋ฟูเหรินประมุขเจียง

สวรรค์เปิดพรีเล่ม4ละจ้า รอบนี้เพิ่มโปสการ์ดมาอันนึง

กูคิดว่ายังไงสองพี่น้องต้องวนมาเจอกันเพราะจินหลิงแหละ แต่ก็นะ ได้แค่กาวกันเอง ไม่มีต่อแล้ว

จิบิไดคัทสวรรค์ประทานพร มีเฉพาะรอบจองหรือมีทุกเล่มวะ จะย้อนเก็บ 1-3

>>326 เรื่องหนิงกับเฉิงมันพัวพันนี่ จะว่าคนเจ็บไม่รู้บุญคุณก็อาจจะจริง แต่กูว่ามันพูดยากเพราะแรกเริ่มเดิมทีที่เสียทุกอย่างไปก็เพราะตะกูลหลักฝั่งนึงไปตีบ้านเขาอ่ะ ในยุคที่คนไม่ได้มองแยกการกระทำกับบุคคลกันเป็นปกติ จะว่าเขาใจแคบก็ได้แหละ แต่ส่วนตัวกูก็รู้สึกไม่ถูกเท่าไหร่ แล้วช่วงหลังสงครามถึงจะไม่ยื่นมือไปช่วย(ตัวเองก็จะเอาตัวไม่รอดแล้วเรื่องนึง แต่ถึงมีโอกาสกูก็ไม่คิดบวกว่าเฉิงจะยื่นไปมือช่วยง่ายๆอยู่ดีอ่ะนะ) แต่ก็ไม่ได้ตามล่าตามแค้นอะไรเพิ่มเติม แต่พอตอนที่ทุกอย่างมันพัง จะตั้งใจไม่ตั้งใจยังไงเฉิงมันก็เสียพี่สาวพี่เขยไปในเหตุการณ์ที่หนิงกับอิงมีส่วนเกี่ยวข้อง จะเป็นหมาบ้าแล้วเทิร์นมาแค้นเต็มที่ก็ไม่แปลกนะกูว่า
กูไม่ได้บอกว่าหนิงไม่มีสิทธิ์โกรธจากสิ่งที่ครอบครัวมันต้องเจอนะ กูเองก็โกรธน้องมันแค่ในฐานะคนอ่านที่รู้สึกไม่แฟร์กับสิ่งที่มันโกรธแล้วพาลเอามาลงใส่คนที่ในหลายๆเหตุการณ์ก็นับเป็นเหยื่อเหมือนกันเท่านั้นเอง กูเอ็นดูน้องมันน้อยลงแต่ไม่ได้เกลียดหรือสาปมัน

ky ปกเทียนกวานเล่ม4ดูแปลกตาจากสามเล่มแรกพอสมควร เพราะดูคลีนขึ้นป้ะวะ สวยดี

>>329 1-3แค่รอบจอง แต่4กูงงว่ามันจะมีทุกเล่มแล้วของรอบจองเปลี่ยนเป็นโปสรึเปล่าวะ

>>330 กุสงสารเฉิงนะแต่อย่างที่เหยาบอก ทุกอย่างดำเนินมาถึงวันนี้ส่วนหนึ่งเพราะเฉิงไม่หนักแน่นพอ ถ้าบอกว่าตอนนั้นบ้านเจียงไม่มีฐานแน่นพอไปไฟว้จินเพื่อสกุลเวินสายรองนี่กุว่ามันแปลก น่าจะเพราะไม่ได้อยากช่วย+ไม่รู้สภาพมากกว่า ช่วงนั้นบ้านเจียงกำลังขาขึ้นเลยต่างหาก(ถึงจะเริ่มจาก0ก็เถอะ) ข้างหลังมีเว่ยอิงตัวอันตรายอย่างที่ประมุขหลายคนนินทาให้เฉิงได้ยิน แต่เฉิงดันโดนอิกวงซ่านปั่นหน่อยก็เทเว่ยอิงแล้ว จริงๆแล้วกุทั้งรักทั้งชังเจียงเฉิงเลย อยากกอดแต่ก็อยากตบหัวหน่อย เป็นครต.ที่มีมิติมาก ฝั่งasiaจะอินกับตลค.นี้ง่ายไม่แปลก เรื่องโตมาในบ้านที่พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน/ชมลูกคนอื่นมากกว่าลูกตัวเองนี่โคตรจะเบสิกสำหรับชาวเอเชีย

..เทียนกวานเป็นปกคู่หมดเลยจริงด้วย เมนน้องลม พี่น้ำอย่างกุได้แต่ช้ำใจ และมันจะตลกมากถ้ามีคนท้วงเรื่องปกคู่เยอะเกิน(แต่กุคิดว่าไม่น่ามี) ตลค.รองก็สำคัญ กลืนน้ำลายตอนเบเกอรี่สัสๆ

อ่านปรมจ.แล้วกูรู้สึกไม่สงสารใครเลยวะ555 จริงๆแอบหมั่นไส้พี่เว่ยนิดๆด้วยซ้ำเป็นคาร์ที่ทำให้กู(แต่ไม่ได้เกลียดนะ) เข้าใจเลยว่าทำไมหลายๆคนในเรื่องถึงหมั่นไส้ เห็นใจหน่อยก็เจียงเฉิงหนักขึ้นมาหน่อยก็เวินสายรอง เจียงเฉิงสงสารที่อีพี่เว่ยเป็นตัวเร่งให้ตระกูลล้ม(เรื่องที่เวินหลักหาไก่ไว้เชือดให้ลิงดูอะ) ส่วนเวินสายรองกุค่อนข้างเห็นใจหนักหน่อย ถ้าให้เทียบก็อารมณ์ประมาณคนไม่มีสิทธิ์มีเสียง/คนที่ไม่มีอำนาจ/ผู้หญิง ในครอบครัวกบฏนั่นแหละ ไม่รู้เรื่อง/ไม่เห็นด้วย/ห้ามไม่ได้แต่ในมุมมองของคนสมัยก่อนเวลาทำผิดคือรับกรรมร่วมกัน

พูดถึงเห็นใจตัวละครกูกลับไม่เห็นใจจินกวนเหยาเลยวะ555 กูเข้าใจเหตุผลนะแต่กูไม่สงสารและไม่เห็นใจด้วย กูคงไม่ชอบคาร์ประมาณนี้มั้ง ชีวิตตัวเองแย่แล้วไงแค่เพราะคิดว่าตัวเองต้องลำบากต้องพยายามกว่าคนอื่นเลยเป็นเหตุผลให้จะทำเหี้ยกับใครก็ได้งี้หรอ แต่ถ้าผู้ถึงก็เป็นคาร์ที่มีมิติดี

>>332 กูเห็นด้วยเรื่องเฉิงไม่หนักแน่นพอในแง่ว่าถ้าหนักแน่นกว่านี้อย่างน้อยที่สุดความสัมพันธ์สองคนคงไม่เปราะขนาดนี้ แต่เห็นต่างเรื่องเจียงขาขึ้นกับไปงัดกะสกุลจินแฮะ ตอนนั้นจินกำลังเหลือดีสุดพร้อมทั้งคนทั้งเงิน เจียงที่ต้องฟื้นกันใหม่ ไม่รู้มีศิษย์เหลือเท่าไหร่แต่ไม่น่าเยอะ (อาจมีกำลังจากเหมยซานมาช่วยด้วย แต่เหมยซานก็ดูไม่ใช่สกุลแข็งอะไรขนาดนั้นอีก) ที่เข้ามาก็มือใหม่ต้องฝึกกันแต่แรก อี้หลิงเหล่าจูดูเป็นแบ็คที่ดีจริง แต่ในสภาพที่เจียงยังขาไม่แข็งแบบนั้นกูเข้าใจนะถ้าเฉิงไม่คิดว่าตัวเองมีแบ็คดี เพราะคนต้านจะไม่ได้มีแค่สกุลจินกับอีกสองเบอร์ใหญ่ที่กำลังฟื้นฟู แต่อาจรวมถึงสกุลเล็กน้อยที่เหลือเกือบทั้งหมดแบบตอนร่วมมือกันล้มสกุลเวินเลย ถ้าพลาดทีคือโดนทั้งตระกูลเหมือนกัน เผลอๆเสี่ยงไปยันพี่สาวที่จะแต่งงานด้วย แล้วแก็ประหว่างหลังสงครามกับก่อนอิงตายมันไม่กี่ปีเอง
กูเห็นด้วยว่าที่ไม่ยื่นมือไปช่วยอีกส่วนนึงคือไม่อยากช่วย พยายามมองในแง่บวกมากๆแล้วคิดว่าอย่างมากคือพอรู้ว่าคนที่อพยพมามีแต่เด็กกับคนแก่ ก็อาจมีพยายามแก้ต่างให้บ้างตอนตกเป็นประเด็น ซึ่งจากผลลัพท์แล้วก็คงไม่มีประโยชน์เท่าไหร่ เพราะจินมันดูไม่ได้ปั่นแค่ให้เฉิงแตกกับเว่ย แต่ปั่นให้สกุลเล็กสกุลน้อยเชื่อว่าเว่ยอันตรายเกินไปและพร้อมจะหาเรื่องกำจัดเสี้ยนหนามอยู่แล้วอ่ะ

บ้านเฉิงนี่จะอินได้ง่ายทางฝั่งเอเชียจริงๆ55555 เขยิบไปส่องความเห็นฝั่งตะวันตกหน่อยนี่ด่ากันเละเทะ กลายเป็นตัวร้ายอีกคนไปเลย กูรักเขามากแต่ก็อยากตบหัวเขาทุกทีที่ปากร้ายขี้น้อยใจจนเสียใจเองทีหลัง

เทียนกวานปกคู่ทุกเล่มถือว่าตรงใจด้อมปสดเลย สมเป็นนิยายวายความรักสำคัญกว่าเนื้อเรื่อง 🙄

>>336 มันจะปกคู่แบบนี้จนเล่มจบป่าววะ 🥲 กุอยากให้ตลค.อื่นบ้างอะ

>>336 กูนี่เศร้า ปกติกูสายนิยมแค่คู่หลักนะ แต่เรื่องนี้พาร์ทน้ำดำกูอยากให้เฮ่อ+เทพลมน้ำได้ขึ้นปกว่ะ จบน้ำดำไปยิ่งหวังยากขึ้นไปอีก55555
พูดถึงปกไทย กูยังแปลกใจทำไมเล่ม1ไม่เอาซีนเจ้าสาวขึ้นปก กูชอบปก1นะ แต่ก็เสียดายซีนนั้นว่ะ

>>335 กูเห็นด้วยกับมึงทุกประการ และอยากเสริมความคิดกูสักนิด กูว่าจริงนะที่ตอนนั้นมีอี๋หลิงเหลาจู่ค้ำหลัง แต่ต้องอย่าลืมด้วยว่า เว่ยอิงที่ใช้พลังผีอะ ร้อยทั้งร้อยพวกตระกูลอื่นแม่งก็กลัว ถ้าเฉิงดิ้นรนชนกับสกุลอื่น เจียงที่เพิ่งพลิกฟื้นมาก็ลำบากนะ
จะโดนป้ายว่าโดนเว่ยอิงควบคุมหรืออะไรเทือกๆนั้นอีกมั้ยก็ไม่รู้ (คนเหี้ยมีอยู่ทุกสกุล)
เอาจริงกูไม่ชอบการดำเนินเรื่องหลายอย่าง แต่ก็เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นสภาพนี้ เพราะแม่งเรียลจนไฟลุก(หัวกู)
ทั้งนี้ กูเห็นด้วยกับข้างบน เสียดายครต.เว่ยกับจ้านที่เทสกุลเดิม เว่ยไม่เท่าไหร่ชีวิตตัวเอกสุดนรก แต่จ้าน ทุกวันนี้กูยังจะถือปี้เฉินเผ่นกบาลอยู่เลย พี่เอ็งอ่า พี่เอ๊งงงง

>>332 +1 ถ้าเจียงเฉิงหนักแน่นกว่านี้อาจจะผ่านไปได้อย่างจินกวงซ่าน ลุงแกเก็บเซวียหยางไว้สร้างตราพยัคฆ์ทมิฬ+รวบรวมคนฝึกวิชามารอย่างไม่ปิดบัง คนต่อต้านก็ไม่แคร์แต่เจียงเฉิงดันทำอย่างลุงแกไม่ได้เพราะมีปมกับ"ขี้ปากคน"หนักเลยปั่นง่าย

แล้วที่ตระกูลเวินถูกฆ่าล้างเกือบหมด กูว่าเพราะในตระกูลไม่มีบุคคลสำคัญที่มีอิทธิพลต่อประมุขตระกูลอื่นๆว่ะ จินกวงซ่านก่อความเสียหายระดับน้องๆเวินรั่วหาน ลากตระกูลที่ต่อต้านตัวเองไปฆ่ายกครัวแต่คนตระกูลจินรับแรงกระแทกน้อยกว่าตระกูลเวินสายรองมาก ยุคจินกวงเหยาใช้การทูตแก้ปัญหาจ่ายค่าเสียหายและตระกูลหลานคงช่วยหนุน(น้องชายร่วมสาบาน)พอมายุคจินหลิงก็ตระกูลเจียงหนุนอีก(ตระกูลหลานคงหนุนด้วยอ้อมๆ)ตระกูลเวินสายรองนอกจากเวินฉิงที่ดังแต่ไม่มีอิทธิพลหรือสนิทชิดเชื้อกับใคร ไม่มีคนออกหน้าให้ซักเท่าไหร่ จนสุดท้ายพอวิกฤติเลยวิ่งไปหาเว่ยอิงแล้วพากันจบแย่หมด

>>340 กูชอบพอยท์ที่ว่าสกุลเวินดูไม่มีตัวบุคคลสำคัญที่ส่งผลต่อสกุลอื่นให้ต้องเกรงใจนอกจากรั่วหาน พอจะเก็บเลยโดนเก็บยกบ้านแบบไม่ค่อยมีใครกล้าค้านหรือสนใจ จากที่ว่าไม่ส่งศิษย์มากูซูนานมากแล้วก็ดูท่าจะเป็นพวกไม่อะไรกะใครมาแต่ไหนแต่ไรจริงๆ แต่กูขอแย้งในฐานะสลิ่mหยิกหลังคุณชายเจียงนิดนึง เพราะถ้าพูดเรื่องความสำคัญกับความยากง่ายในการกดดัน เจียงตอนเฉิงเพิ่งขึ้นเป็นประมุขก็แทบไม่มีเหตุผลอะไรให้ใครต้องเกรงใจเหมือนกันอ่ะมึง แบบขยับตัวผิดนิดนึงโดนหางเลขเลยงี้ ถ้าจะช่วยซัพได้อีกทางก็อาจจะเป็นจื่อเซวียนช่วยในฐานะพี่เขยซึ่งกูก็ไม่รู้ว่าการแต่งออกไปแล้ว=พี่หญิงไม่ได้เป็นคนของเจียงเต็มร้อย แล้วจะมีกำลังหรือเหตุผลมากพอในการช่วยเหลือขนาดนั้นรึเปล่า ประมุขน้อยแกมีปมกับขี้ปากคนเลยยิ่งพารานอยก็จริง แต่กูว่าอีกส่วนนึงเพราะตอนนั้นดูไม่มีพาวเวอร์ ไม่ได้อยู่ในฐานะจะทำอะไรโดยไม่แคร์ใครได้แบบลุงจินอ่ะ

กูดูดีเฟ้นเฉิงมาก กูขอโทษแต่กูอัดอั้น กูเหงา ขอบคุณโม่งทุกคนที่มาคุยกันดีๆ U-U

https://twitter.com/chipper_chom/status/1483992450947743746?s=21

>>341 555ไม่เป็นไรเพื่อน มันคือการแลกเปลี่ยนความเห็นกัน(^_^)/~~

>>342 https://twitter.com/minminnayy/status/1484094620577705985?t=Lmqk-Xyq79j54_y4epraGw&s=19

ประเด็นเจียงเฉิง&เว่ยอิงนี่มันหัวข้อถกเถียงคลาสิคตลอดกาลจริงๆ555555

เออพูดถึงเว่ยอิงกูก็ไม่ชอบ เป็นพระเอกโชเน็นยุคเก่าเลย กูไม่ชอบความอมพะนำ คิดเองเออเองว่ามันดีแล้วยัดเยียดให้คนอื่น ในเรื่องกูสงสารพี่จ้าน แต่กูเป็นพวกเอียงฝั่งพระเอกอยู่แล้วด้วย 55555555555555

>>345 คาร์กลมๆที่แต่ละคนทำเรื่องน่าต่อยเต็มไปหมดแถมเหลือช่องให้ถกได้เยอะก็มีเรื่องให้ได้คุยได้ระบายเรื่อยๆแหละ555555
กูชอบเวลาไปอ่านคนวิเคราะห์ตัวละคร เสียดายก็แต่หลายๆทีพอวิเคราะห์ตัวนึงจบก็ดันแวะไปกัดคาร์ตัวอื่นต่อ ตีกันไม่จบไม่สิ้น กูแค่อยากได้พื้นที่ที่คุยได้แบบไม่เหยียดเมนกันเองU-U
>>346 เป็นไทป์คาร์โชเน็นยุคเก่าจริงๆ แต่ดันโดนส่งมาเกิดในเรื่องที่ใช้พลังใจและคุณธรรมอย่างเดียวชนะทุกอย่างไม่ได้ ไหนจะอยู่ในโลกคนเหี้ยเป็นใหญ่อีก กลายเป็นตั้งใจดีแต่ผลออกมาไม่ดีไปซะเยอะ กูเลยทั้งหมันไส้ทั้งเห็นใจพี่แก ไม่ชอบเรื่องที่มีอะไรแล้วอมพะนำนี่แหละ แต่คนในเรื่องนี้มันก็อมพะนำกันแทบทุกคนซะอีก 555555555

ส่วนกุเมนเว่ยอิง ปกติคาร์แบบนี้ก็ความนิยมสูงอยู่แล้ว เฟรนลี่+เก่ง+มาแนวฮีโร่ผู้เสียสละ สงสัยกุเป็นพวกชอบอะไรแมสๆ555555555

ก็อยากถกเรื่องตลคแบบไม่มีใครกัดเมนใคร😭 แต่ความเมนอ่ะเนาะยังไงก็ต้องมีไบแอสกันบ้าง ส่วนตัวกุถกในหัวจบสรุปผิดทุกคนในเรื่องขึ้นอยู่กับว่ามากน้อย ซึ่งสำหรับกุ กุให้เว่ยอิง ช่วยคนอื่นเก่งชห หรือบางคนในเรื่องก็ไม่ได้ผิดอะไรแต่อิกนอเก่ง

>>345 ประเด็นปกก็เช่นกานนน

>>349 กูหน่ายใจมาก (-＿-)

>>341 จื่อเซวียนพึ่งพาไม่ได้หรอกเมิง เป็นลูกรักแต่ดูไม่อำนาจในมือ เหมือนในสกุลไม่มีคนใกล้ตัวที่ไว้ใจได้เลยซักคน แบบมีแต่คนของพ่อถึงโดนปิดหูปิดตาจนสนิท ที่สำคัญซื่อมากมองพ่อและครอบครัวแง่ดีสุด

สกุลเวินสายรองกุว่าที่ล่มส่วนนึงเพราะเวินฉิงคิดเหยียบเรือสองแคม ภาพในความทรงจำและการรับรู้ของคนตระกูลอื่นเวินฉิงคือคนสนิทของเวินรั่วหานที่พาออกงานบ่อยมาก แล้วตลอดศึกยิงตะวันไม่เคยประกาศตัดขาดตระกูลหลัก ไม่เคยประกาศตัวว่าไม่เห็นด้วยกับตระกูลหลัง(ขนาดช่วยเว่ยอิงกับเฉิงยังรีบช่วยรีบไล่ไม่อยากให้บ้านหลักรู้ ไม่อยากเกี่ยวข้องกัน) ไม่เคยออกมาช่วยตระกูลเซียนอื่นๆสู้กับบ้านหลัก ถ้าสมมติฝั่งเวินชนะสายรองของเวินฉิงก็ได้รับผลประโยชน์แบบที่ตัวเองมือไม่เปื้อนเลือดอย่างน้อยๆคือช่วงศึกยิงตะวันครอบครัวตัวเองอยู่รอดปลอดภัย

ส่วนทำไมสกุลจินรอดไม่โดนล้างตระกูล กุมองเป็นสองเรื่อง หนึ่งคือสเกลความเสียหายต่างกัน ศึกยิงตะวันคือระดับสงครามคนลำบากไม่ได้มีแค่ตระกูลเซียนมันลำบากยันชาวบ้านธรรมดา เทียบแล้วก็เหมือนการก่อกบฏชนะก็ได้เป็นใหญ่ แพ้ไม่โดนประหารทั้งตระกูลก็โดนเนรเทศไปใช้แรงงาน(แบบที่สายรองโดน)โดนขายเข้าซ่องขายเป็นทาสรับใช้ เทียบกับสกุลจินตระกูลที่มีข้อพิพากด้วยจริงๆมีไม่กี่ตระกูล ความผิดส่วนใหญ่ก็เป็นความผิดที่ทำโดยประมุขกับลูกน้องจำนวนนึง คนอื่นๆในตระกูลไม่ได้รู้เห็นไปๆมาๆก็กลายเป็นหนึ่งในเจ้าทุกข์ด้วย มันเทียบไม่ได้สกุลเวินที่คนเกือบทั้งสกุลร่วมด้วยช่วยกันไล่ทุบไล่ฆ่าชาวบ้าน สองคือเรื่องเจ้าทุกข์ สกุลเวินคือทุบชาวบ้านไปเรื่อยคนโดนกันถ้วนหน้า เจ้าทุกข์ที่ไม่ตายรอเอาเรื่องมีอีกเพียบมีทุกสกุล แต่สกุลจินมันทุบแค่บางสกุลคู่ขัดแย้งเลยมีน้อยกว่า แถมฉลาดทุบมีทั้งทุบแรงทุบเบา ทุบแรงก็ตายแบบทั้งสกุลจริงๆไม่มีเจ้าทุกข์มาตามเอาเรื่องสกุลอื่นในเรื่องนี้ก็ดีแต่ปากพูดไม่มีใครมีจิตสาธารณะมาเรียกร้องความเป็นธรรมให้แทนหรอก ทุบเบาแบบฆ่าประมุขเนี่ย ข่มขืนฉินฟูเหริน หรือให้ท้ายเซวียหยาง คนทำผิดมีแค่ประมุขกับลูกน้อยจำนวนนึงตายแล้วก็จบเรื่อง

กูพยายามคิดเรื่องสาเหตุที่สกุลจินไม่โดนทุบกลับอยู่แต่หาเหตุผลชัดๆกับพิมพ์ออกมาดีๆไม่ได้ ขอบใจเพื่อน >>352 ที่อธิบายนะ เคลียร์ขึ้นเยอะเลย

กูพึ่งมาตามตอนนิยายออกครบแล้ว ชอบทั้งปกทั้งบ็อกซ์เรื่องนี้นะ เก็ทเรื่องอยากให้เล่มจบเป็นปกคู่(เพราะดันเอาตัวร้ายขึ้นปก ถถถถถถ)+กลิตเตอร์เล่มพิเศษใหญ่น่าเกลียดมากจนเสียอารมณ์ แต่กูก็พึ่งเคยได้สัมผัสความงอแงตามแซะเรื่องปกกันขนาดนี้กับตาตัวเอง...

Ky เพื่อนโม่ง ขอถามหน่อย เทียนกวานหวานหยดย้อยเน้นความรักหนักๆไปตลอด 8 เล่มมั้ย พอดีกูไม่เคยอ่านสปอยหรือดำอิ้งใด แต่เห็นปกมาสี่เล่มแล้วลังเลกลัวพาร์ทความรักหนักคลั่งรักมากจนก็เหนื่อย จะเก็บต่อดีไม่ดี กูเป็นพวกเลียนแนวคลั่งรักง่าย ยังไงรบกวนรีวิวเส้นเรื่องอื่นนอกจากพาร์ทความรักว่าน่าสนใจหรือมีมากน้อยยังไงให้หน่อย กูจะได้ตัดสินใจถูกว่าตามต่อไม่ตามต่อดี ขอบคุณเพื่อนโม่งมาก

>>354 ไม่เลยมึง ncก็ไม่มี กูว่ามันไม่เชิงคลั่งรักอะ มันรักแบบบูชาไหว้เทพ รักแบบนับถือกันและกัน ไม่ได้ขนาดเดินไปกระหนุงกระหนิงโลกนี้มีสองเรา เส้นเรื่องก็ออกแนวสืบสวนเปิดเผยปมในอดีตที่เชื่อมมาถึงปัจจุบัน//แต่กลิ่นสืบสวนไม่หนักมากนะ กูเป็นสายไม่ชอบอ่านสืบสวนแต่อ่านสวรรค์ละชอบมาก ถึงปกจะเน้นตัวเอกแต่ในเรื่องไม่ได้เน้นแต่ตัวเอกนะ พวกเพื่อนๆก็มีเปิดเรื่องในอดีตกันครบเลย ปมหลายๆจุดของเรื่องมันเชื่อมกันหมดเลย

>>352 ในสายตาคนนอกมองเป็นพวกเดียวกันหมดนั่นแหละ ถ้าชนะก็เสพสุขไปด้วย แพ้ก็ล้มจมไปด้วยกัน เป็นเรื่องปกติของสงครามสมัยนั้น ฮ่องเต้ประหารขุนนางยังเก็บเรียบทั้งตระกูล กูเห็นด้วยกับมึงมาก รอดมาสิแปลก ในประวัติศาสตร์แพ้สงครามไม่ตายเรียบก็เป็นทาสแรงงานหนัก นี่คือคนในสกุลด้วยนะไม่ใช่ชาวบ้านทั่วไป

ทำไมไม่แมส https://twitter.com/aka2e1y/status/1484540994876243968?t=SSqHGw04lyldtjqQtjAd_g&s=19

>>357 ขอใช้อันนี้ตบหน้าคนแปลทับศัพท์ทุกคน 5555555 https://twitter.com/kahonoii/status/1484418919427624960 แต่ก็นะ นักอ่านบางคนแม่งยังคิดว่าชื่อท่าในการ์ตูนต้องแปลแต่วายจีนต้องทับศัพท์อยู่เลย เอาใจยากสัส

ตอนลวดแถลงนั่นมีเซเลบแอคใหญ่แห่อวยด้วย คนก็ออกมาอวยตามๆกันว่าใส่ใจ คิดเองไม่เป็น เห็นเซเลบบอกดีก็ว่าดีไว้ก่อน อุปาทานหมู่อ่ะเนอะ

>>355 กูที่ถามนะ ขอบใจหลายๆ

>>357 เพิ่งเห็นผ่านทล.กูมา ถ้ามันผ่านมาก็น่าจะแมสแล้วมั้งมึง 555+ ทวิตไหนชมนักแปลปรมจ.ยอดรีขนาดนี้ก็แมสละ ปกติต้องชมปกคู่ไม่ก็แซะขนมถึงจะแมส
เออ กูเห็นเลยไปอ่านอีกรอบ เห็นคนที่ขอบคุณลวด.ที่ทับศัพท์ก็ตลกสัส โฮ ขอบคุณที่ทับศัพท์ค่ะ แล้วมีเยอะด้วยนะเม้นแบบนี้ ถ้ากูเป็นนักแปลยิ้มเลยนะ ทับศัพท์ให้หมดเลยแล้วใส่ฟุตโน๊ตไป ไม่ต้องคิดคำให้ปวดสมอง

มีใครคิดเหมือนกูบ้างไหมว่าอนาโตมีปกเทียนกวานมันแปลกๆ ตัวเซี่ยเหลียนกับฮวาเฉิงดูยืดยาวไม่ได้สัดส่วน แขนขาเล็กลีบ แล้วเอิ่มองค์ประกอบโดยรวมคือรก

>>357 เคสปรมจ.ส่วนใหญ่ที่มีปัญหาเกิดจาก คนด้อมนั้นเหมือนพึ่งเคยอ่านแนวจีนโบราณครั้งแรก+ติดทับจากซีรี่ย์+อุปทานหมู่เสียงดัง รวมกันเลยเกิดเป็นความฉห. เอาจริงที่ลวดโดนอวยจนเหลิงได้ขนาดนี้ส่วนหนึ่งมันก็เกิดจากแปลงานแม่โม่เหมือนกันแล้วดันแปลถูกใจด้อมนี้เลยโดนอวยแรงมาณนั้นแหละ(ส่วนด้อมนี้เคยอ่านที่ลวด.แปลจริงหรือแค่อวยตามๆกันก็อีกเรื่อง)

>>362 กูคิดแต่ไม่กล้าพูดกลัวทัวร์ลง

>>362 มึงพูดถูกแหละ แต่อันนี้เป็นแนวลายเส้นเขาน่ะ พวกลายเส้นที่พัฒนามาจากการ์ตูนจีนสมัยยี่สิบปีที่แล้ว หัวแคบๆ ไหล่กว้างๆ เอวคอดๆ แล้วก็แบคกราวน์ฉากหลังค่อนข้างละเอียด วาดด้วยลายเส้นพู่กันจีนแบบตัดขอบไม่คม (พวกนี้บางทีลงสีก่อนค่อยวาดโครงกับตัดขอบ) กูว่าถ้าเทียบในสไตล์นี้ก็ถือว่าสวยมาก เป็นภาพเคลื่อนไหวที่ดีนะ แต่คนจะชอบไม่ชอบนี่อีกเรื่อง กูชอบ 555555

>>362 กูคิดแต่ไม่กล้าพูดเพราะคนอวยเยอะนี่แหละ เดี๋ยวโดนรุมตีน //ไม่ได้ว่านักวาดแต่หมายถึงแฟนคลับที่ยกซะแตะไม่ได้ ดูตัวยืดมาก ร่างบางผอมเพรียวไปไหน แต่ไปส่องๆที่เขาวาดให้ด้อมอื่นก็แบบนี้เหมือนกัน เรื่องรกคงลายเส้นเขาแหละ กูชอบปกเล่ม1นะ แต่เล่มที่เหลือกุ555555555 ยิ่งภาพประกอบในเรื่องอะ รกมาก กูอยากได้เส้นเนี๊ยบๆอะ ส่องภาพทีก็งงว่าอะไรเป็นอะไร อันนี้คหสต.กูล้วนๆ กูไม่ชอบพิฮวาเขาเท่าไรง่ะ ถ้าไม่มีตัวเทียบก็คงโอเคมั้ง แต่นี่มีปกหลายประเทศให้เทียบอะ ละทำไมเสื้อเป็นคอเต่า(?)สีแดงอยู่ประเทศเดียววะ พิฮวาเขายังหล่อไม่สุดอะ ตอนนี้กูอยากได้ปกไต้หวันชิบหายเลย นั่นแหละเส้นที่กุต้องการ

>>363 ส่วนกูเป็นคนนึงที่อ่านแล้วจอดตรงทับเกอเกอ แปลกจนแบบคิดหนักว่าจะตามต่อดีมั้ย เพราะตามต่อก็ต้องละเหี่ยใจเรื่อยๆ ปกติกูก็อ่านแต่ม่านฮว่า

>>366 จับมือเพื่อนโม่ง กูก็ชอบแค่เล่มหนึ่ง กูชอบงานฉางหยาง ชอบฉากชอบฝีแปรง แต่ไม่ชอบสไตล์การวาดตัวละครของเขาเลย แล้วปกเทียนกวานองค์ประกอบรกเลยยิ่งดูเยอะไปหมด เทียบกับปกที่เขาวาดให้วายจีนเรื่องอื่นๆ กูชอบเทียนกวานน้อยสุดเลยอะ ยกเว้นเล่มหนึ่ง

>>362 กูเถียงอย่างเดียวเลย องค์ประกอบภาพไม่รกนะ มีทั้งจัดภาพแบบ golden ratio, สี่เหลี่ยม, สามเหลี่ยม, วงกลม ตรงตามทฤษฎีอยู่นะมึง ที่มึงว่ารก อันนี้เขาเรียกรายละเอียดภาพ ส่วนที่รายละเอียดเยอะๆยิบๆอย่างเกวียนปกแรกนี่มึงลองกางปกหน้าหลังเป็นแผ่นเดียวแล้วดูดีๆ มันทำให้ภาพแยกส่วนเป็นกลุ่มๆ ส่วนเกวียนเป็นสามเหลี่ยม พระจันทร์เป็นวงกลมไปเบรคตรงมุมบนซ้าย เอาโกลเด้นเรโชไปทาบ พระนายอยู่ตรงส่วนเป๊ะ

เรื่องภาพปกนี่แล้วแต่รสนิยม คนชอบอย่างกูก็มองว่ามันดีนะ แต่คนไม่ชอบก็คือไม่ชอบ กูแค่รู้สึกว่าสิ่งนี้ใช้คำว่ารกไม่น่าจะถูกเฉยๆ

>>367 กูเข้าใจกูก็จอดตรงทับคำนี้เหมือนกันคิดอยู่นานว่าจะเทดีไหม แต่พอดูความใส่ใจ(?)ของสนพ.แต่ละอย่างแล้ว(ประชด) ก็พอจะทำให้กูตัดสินใจง่ายขึ้นเยอะ

>>366 กูคิดเหมือนมึงเรื่องปกสวรรค์ ชอบแค่เล่ม 1 เพิ่มเติมคือถ้าเป็นงานเขาทำไมกูชอบปกฝั่งปรมจ.มากกว่าวะ555(ยกเว้นเล่มพิเศษนะ)

>>369 อันนี้กูไม่เห็นด้วย ถ้าความเห็นส่วนตัวคนดูรู้สึกว่าไม่สวย รก เบี้ยวเอียง ตัวยาว ก็น่าจะถูกเพราะเป็นความเห็นจากการมองรูปเค้า แต่ถ้าเค้าไปบอกว่านักวาดวาดมั่วไม่ใส่ใจ แบบนี้สิไม่ถูก

>>363 ด้อมนั้นบางคนด่าทั้งที่ไม่ซื้อไม่อ่านด้วยนะ บางคนที่กูฟอลอยู่โพสว่าจะซื้อเรื่องแรกของแม่โม่เป็นเรื่องไหนดีหลังจากที่มันไปฉอดข้ามวันเรื่องแปลกับปกปรมจไปตั้งหลายเดือน

>>372 ขอโทษที กูพูดไม่เคลียร์เอง ที่กูว่าน่าจะไม่ถูกคือสิ่งที่ >>362 หรือคนอื่นๆด้วยอาจจะมองว่ารก น่าจะเป็น "รายละเอียดของภาพ" ไม่ใช่ "องค์ประกอบภาพ" น่ะ ไม่ใช่ไม่ควรวิจารณ์ว่ารกนะ

>>369 แต่ถึงเป็นองค์ประกอบที่มึงว่า สุดท้ายปกนิยายก็เห็นแค่ครึ่งเดียวนะ ละถ้าสมมุติกูไม่รู้จักนิยายไม่รู้จักคนวาด มาเดินซื้อนิยายกูก็คงไม่มานั่งพลิกหน้าหลังดูอะว่าภาพนี้จริงๆแล้วมีอัตราส่วนแบบบลาๆ ปกสวยหรือไม่สวย มันแค่นี้เลยอะ

Ky ขอถามเรื่องปรมจหน่อย อ่านนิยายแล้วสับสนช่วงพี่เว่ยตายรอบแรกอ่ะ คือสู้ที่เมืองไร้ราตรีก่อน>พี่วั่งช่วย>กลับไปเนินป่าช้า>อีกสามเดือนกองทัพสกุลต่างๆบุกมา>โดนตราพยัคฆ์กัดกินจนตาย แบบนี้ใช่ปะ แล้วไม่มีฉากคุยกับพวกสกุลเวินที่เหลืออยู่เหรอ เช่น คุยให้หนีไปก่อนไรงี้อ่ะ ทำไมกุรู้สึกเหมือนมีหรือกุมโนไปเอง

กุไม่ถนัดนิยายที่สลับไทม์ไลน์ไปมาจริงๆว่ะ;-;" โปรดช่วยด้วย

>>375 ก็ถูกของมึง แต่กูก็ไม่ได้ชักชวนว่าจงมาชอบภาพนี้กันเถอะนะมึง แค่ชักชวนว่าลองมองมุมนี้ดูสิ มันมองแบบนี้ก็ได้ มองแล้วจะชอบหรือไม่ชอบมันก็ต้องแล้วแต่มึงอยู่แล้วปะ หรือจะไม่มองก็การตัดสินใจของมึงอีกแหละ กูแค่ชอบ เลยอยากแชร์เฉยๆ

>>362 ตัวยืดยาวจริง อารมณ์ป้าแคลป์อะ เก้งก้างแปลกๆ

จะเอาอนาโตมีจากภาพแบบพู่กันจีนจริงๆเหรอวะ งี้เวลาเห็นภาพลายไทยพวกมึงมิหัวร้อนกันเลยเหรอ ทำไมนางเอกนมกลมเป็นถ้วยน้ำจิ้มและตัวละครทุกตัวนิ้วก้อยกระดกหมดเงี้ย

>>379 ตามที่ >>378 บอก มันคือลายเส้นเก่า สมัยตาหวานน่าจะเก่ากว่านิดหน่อย อย่างxxxHolicไรงี้ที่พอเป็นอนิเมะก็ดูใหม่ขึ้นหน่อยแต่จริงๆลายเส้นสมัยเก่าฮิต ถ้าได้อ่านการ์ตูนเก่าๆก็เห็นประมาณนี้แหละเคียงคู่มากับตาหวาน
แต่จารย์แกก็พัฒนาให้เข้ากับยุคสมัย(?) งานคลีนมากกว่าเดิมแล้วนะ ต้องไปดูงานเก่ามากก เหมือนกูเห็นเทคเจอร์ลอยขึ้นมาจากงาน

>>380 เออนึกถึงคำสาปฟาโรห์ นางเอกนั่งคุกเข่าตัวเหลือแค่หน้าแข้งพระเอก พระเอกก็ตัวยาวๆ แขนขายาวๆ หน้ายาวๆ
แต่xxx นี่บางทีกูว่ามันเผานะ โดยเฉพาะอนิเม เห็นบางภาพที่แค้ปๆมานี่ผีเปรตเกิน

>>380 เห็นเทคเจอร์ลอยขึ้นมานี่คือแบบไหนเหรอ

อนิเมโฮลิคบางซีนกูคิดถึงหุ่นลูกโป่งแขนขายาวๆตามปั๊มน้ำมัน

>>383 555 แต่อนิเมะโฮลิคกูชอบมากนะ

>>380 กูน่ะไม่มีปัญหาอะไรกับอนาโตมีเลย กูแค่สงสัยว่าบางคนพยายามจะบอกว่าภาพแบบลายพู่กันจีนอนาโตมีแปลกเนี่ย ได้เหรอวะ ก็ในเมื่องานพู่กันมันเป็นงานเน้นลายเส้น ไม่ใช่งานสมจริง งานแนวนี้มันเป็นงี้อยู่แล้ว ส่วนงานป้าแคลมป์ กูว่ากลุ่มป้าๆแค่เปลี่ยนผู้ช่วย (ป้าให้สัมฯเอง) กับพยายามตัดทอนลายเส้นให้ออกแนวภาพพิมพ์ของญี่ปุ่น กูชอบงานป้าๆเขาทั้งสองยุคนะ ทั้งเรย์เอิร์ธทั้งฮอลิค

การบอกว่าชอบหรือไม่ชอบอะไรน่ะ ง่ายจะตายห่า บอกว่าเห็นแล้วขัดตา ไม่ชอบตัวละครไม่สมส่วน ชอบแบบตัดเส้นคมๆ อะไรก็พูดไปเหอะ สิทธิของผู้บริโภค แต่ถ้าจะอ้างอนาโตมี องค์ประกอบนี่นั่น มันควรจะมีความรู้นิดนึงว่ะ ไม่งั้นพูดไปก็เหมือนแฉตัวเองว่าไม่สันทัดศิลปะ จำคำคนอื่นมาพูดเฉยๆ

>>385 มึงต้องแยกเทคนิคการวาดกับประเภทของงานวาดก่อน พู่กันก็วาดสมจริงได้ พู่กันมีทั้งเส้นและสี บางคนวาดเส้นธรรมดาแต่ลงสีแบบสีน้ำก็มี กูไม่ได้เลื่อนไปอ่านข้างบนนะลายตา ส่วนจารย์แกเขาแต่ก่อนลงสีแบบพู่กันเยอะมาก เห็นบรัชแปลงจนกูว่าน่าจะวาดมือผสมๆซีจี ไม่ก็งานมือด้วยซ้ำ งานใหม่ๆเริ่มไม่ได้ลงแบบสีน้ำแล้ว กูว่ามึงเหมือนแฉตัวเองมากกว่านะใจเย็นบ้างเพื่อน

>>386 มึงๆ กูว่ามึงนั่นแหละต้องใจเย็นก่อน เพราะกูพูดว่า "ภาพแบบลายพู่กันจีน" เน้น "แบบลายพู่กันจีน" คือภาพแบบ 中国画 เนอะ ไม่ใช่ภาพอะไรก็ได้ที่วาดด้วยพู่กันที่ซื้อมาจากจีน
ถ้ามึงจะให้กูแยกเทคนิคการวาดกับประเภทของงานเนี่ย เดี๋ยวกูแยกให้ เอาปกแรกของเทียนกวานแล้วกัน

เทคนิคงานวาด: ฟูลซีจี (ถ้าเดาไม่ผิด โปรแกรมที่ใช้น่าจะอิลัสนั่นแหละ)
ประเภทของงาน: ภาพแบบลายพู่กัน "จีน" สมัยใหม่ (现代中国画) เน้นบุคคลและฉากหลัง (人物与背景)

ทีนี้จุดเด่นของงานพู่กัน "จีน" อยู่ที่
1. จังหวะของการเคลื่อนไหว (气韵生动) เน้นการทำให้ภาพเหมือนมีชีวิตเคลื่อนไหวได้
2.เน้นการลายเส้นการลาก ตวัด ทิ้งน้ำหนัก เน้นน้ำหนัก และเปลี่ยนลายพู่กัน (平、圆、留、重、变)
3.ไม่เน้นเพอร์สเป็กทีฟหรือมิติของสิ่งแวดล้อมต่อตัวบุคคล แต่จะเน้นหลัก "กู่ฝ่าย่งปี่ 骨法用笔" คือทุกลายพู่กันจะมี "แก่น" หรือ "ความหมาย" ต่อตัวภาพ จะไม่มีลายเส้นไหนถูกใช้แบบเปล่าประโยชน์ ถ้าใครอยากเห็นภาพ https://baike.baidu.com/item/骨法用笔/4182854 อันนี้มีคลิปสาธิตอยู่
4.เน้นการเว้น "ช่องว่าง (เว้นช่วงที่ไม่มีรายละเอียดอะไรเพื่อให้ความว่างสำคัญเท่าๆกับความมี)" กับ "ราศี (อารมณ์+บุคลิก)" ของบุคคลในภาพ
จะเห็นว่างานวาดภาพพู่กัน "จีน" ไม่เน้นเรื่องความสมส่วนของตัวละครเลย เป็นงานภาพที่พัฒนามาพร้อมกับศิลปะการเขียนพู่กันจีน ไม่เหมือนงานศิลปะตะวันตกยุคเรเนอซองส์ที่พัฒนาขึ้นมาพร้อมๆกับงานปั้น ซึ่งเน้นความสมจริงมากกว่า

สรุปนะ: งานพู่กันจีนหรือ 中国画 คือประเภทของงาน ไม่จำเป็นจะต้องวาดขึ้นมาด้วยพู่กันจริงๆ มันคือสไตล์การวาด และอย่างที่บอก สไตล์การวาดแบบนี้ไม่สามารถอ้างอิงอนาโตมีแบบตะวันตกได้ เพราะมันไม่ได้แคร์เรื่องนั้นตั้งแต่แรกแล้ว

อ้างอิง: https://baike.baidu.com/item/中国画/197394

ถึงบอกไง ถ้าจะอ้างศัพท์วิชาการมันก็ควรมีความรู้อยู่บ้าง ไม่งั้นก็หน้าแหกน่ะนะ

แค่บอกว่าไม่ชอบที่วาดเบี้ยว มันต้องรับไม่ได้ขนาดนี้เลยเหรอวะ

>>388 ที่เขียนมายืดยาวข้างบน เพราะกูหมั่นไส้คนที่ >>386 จิกกูเฉยๆจ้ะ ไม่เกี่ยวกับคนที่วิจารณ์ตอนแรกเลยจ้ะ ทำไมล่ะ คนอื่นแซะกูได้ แต่กูยันกลับไม่ได้เหรอ

กูว่าเรื่องอนาโตมี่เป็นสไตล์ส่วนตัวมากกว่า อาจารย์ที่วาดปกฆ่าหมาป่า กูจำชื่อเขาไม่ได้แต่กูมีอาร์ทบุ๊กเขา เขาก็วาดสไตล์พู่กันจีนแต่สัดส่วนตัวละครเขาปกติอะ อนาโตมี่ของอ.ฉางหยางก็เป็นสไตล์งานของเขา มันไม่มีผิดถูกอะมึง ไม่มีทางวาดได้ถูกใจทุกคนได้อยู่แล้ว คนที่ไม่ชอบก็มีสิทธิ์วิจารณ์ในขอบเขตที่ไม่ทำให้คนวาดเสียหายนะ

>>390 +1 นะ
แต่เอาเข้าจริงแล้วการวิจารณ์ว่า "อนาโตมีแปลกๆ" หรือ "องค์ประกอบรก" เนี่ย คนวาดเสียหายพอควร เพราะมันทำให้คนที่ยังไม่เคยเห็นภาพเขาหรือไม่รู้ว่าเขาวาดภาพแนวไหนเกิดอคติว่า อ๋อ นักวาดคนนี้วาด "ผิดอนาโตมี" "ไม่ถูกตามหลักวิชาการ"
จริงอยู่ว่านั่นเป็นอคติที่เกิดจากการด่วนตัดสินของตัวคนรับสารเอง แต่คนส่งสารก็ควรระวังตรงนี้ด้วยรึเปล่า เพราะมันเป็นคำวิจารณ์ประหนึ่งตัวเองเป็นผู้เชี่ยวชาญทั้งที่จริงๆแล้วไม่ใช่
กูเลยบอกตั้งแต่ >>385 ไงว่าวิจารณ์ไปเลยว่าชอบไม่ชอบอะไร ชอบภาพแบบไหนก็ว่าไป จะบอกว่าเกลียดภาพแบบนี้เลยก็ได้ หน้าเบี้ยวตัวลีบแขนเล็ก ฯลฯ เต็มที่เลย แต่ถ้าไม่รู้จริง อย่าใช้ศัพท์วิชาการดีกว่า ถ้านักวาดไม่ดัง ไม่มีคนแก้ต่างแทน งานไม่แมส มันจะทำให้คนเข้าใจผิดนักวาดผิดได้ ดีไม่ดีวิจารณ์ไปแล้วผิดหลัก ย้อนเข้าตัวคนวิจารณ์เองอีก ไม่มีอะไรดีสักอย่าง แล้วจะทำไปทำไม

สรุปคือห้ามแตะต้องห้ามวิจารณ์แนววาดเลยว่างั้นเถอะ ทุกอย่างคือสไตล์และลายเส้น

>>392 สรุปยังไงให้ได้ยังงั้นวะน่ะ

อันที่จริง เวลาพูดๆกันก็เป็น opinion กันหมดอะ มีใครคิดว่าเป็น fact ด้วยเหรอ

>>394 สมมตินะ
กู: จิตรกร A (วาดแนว folklore) นี่วาดอนาโตมีเบี้ยว องค์ประกอบแย่ไม่มีจุดโฟกัส ลายเส้นรก สีฉูดฉาด มีอย่างที่ไหนเอาสีม่วงกับเหลืองมาตัดกัน รู้ๆอยู่ว่าเป็นคู่สีตรงข้าม สัดส่วนประหลาดผิดเพี้ยนไปหมด ฝีแปรงหยาบมากไม่มีการไล่สี หมึกเลอะสกปรกไปทั้งภาพมีแต่แต้มขาวๆ เพอร์สเป็คทีฟก็ไม่ถูกต้อง มิติแสงเงาไม่สัมพันธ์กันเลย บลาๆๆ
คนผ่านมาอ่าน: โห คนนี้พูดจาดูมีความรู้ น่าจะเรียนมา แสดงว่าคนวาดคนนี้คงไม่เก่งมั้ง

มึงจะบอกว่าคนอ่านนี่โง่เชื่อกูเอง ทั้งๆที่มันเป็นแค่ opinion ส่วนตัวของกูไม่ใช่ fact ซักหน่อย งี้ปะ กูว่ามันแลดูปัดความรับผิดชอบนะ

คนส่วนใหญ่คงไม่ได้เชื่อความเห็นชาวบ้านในเน็ต 100% หรอก แต่เวลามึงเอาศัพท์แสงวิชาการไปซัพพอร์ตความเห็นส่วนตัวมึงน่ะ มึงกำลังพยายามทำให้คนอ่านเข้าใจว่ามันคือข้อเท็จจริงแล้วค่ะ และการใช้ศัพท์แสงวิชาการพวกนี้มีราคาของมันอยู่นะมึง อย่างเบาๆก็แค่มีนักวิชาการตัวจริงมาตีแสกหน้าในเน็ตว่ามึงวิจารณ์มั่วรู้ไม่จริง แต่อย่างเลวร้ายคือมึงอาจโดนฟ้อง เพราะลักษณะการใช้คำพูดแบบที่กูยกตัวอย่างมาเนี่ย ไม่ได้ดูเหมือนเป็น opinion เลย แต่เหมือนกำลังนำเสนอ fact จ้ะ

เวลาชมชาวบ้านน่ะ มึงคิดว่าเป็น opinion ได้ ชมไปเหอะ ไม่ต้องคิดมาก ไม่เป็นผลเสียกับใคร แต่เวลามึงจะพูดถึงใครหรืออะไรในแง่ร้าย มึงคิดเยอะกว่านั้นหน่อย ไม่ใช่คิดแค่ว่าความเห็นส่วนตัวกู มึงเสือกโง่เชื่อเอง แบบนี้ไม่ได้เนอะ

เหนื่อยหน่ายกับคนแบบนี้จริง แฉตัวเองว่าไม่สันทัดศิลปะควรพูดตัวเองนะ อะไรก็ทำตัวเองสูงไปหมด กูรู้กูถูก ทำเป็นfact มึงแค่พ่นคำที่ทำดูวิชาการมา แต่มันถูกกี่ข้อเชียว ปัดตกไปเหอะ ไปคุยกับคนอื่นนะ ทำอย่างกับครูสอนศิลปะ

>>396 อย่างน้อยกูรู้จริงค่ะ มึงย้อนไปดูความเห็นมึง >>386 นะ อายมั้ย

ห้ามใช้ศัพท์วิชาการวิจารณ์ งั้นถ้าเรารู้สึกว่าปกๆนี้มันวาดอนาโตมีแปลก องค์ประกอบรกรุงรัง ควรเปลี่ยนคำที่จะใช้วิจารณ์ว่ายังไงดี

>>398 ได้แค่ว่าไม่เทสต์เราเลยค่ะ ประมาณนี้มั้ง

>>398 กูไม่เคยใช้คำว่า “ห้าม” เลยจ้ะ กูพูดแค่ว่า “อย่าใช้จะดีกว่า” ทั้งเพื่อนักวาดและตัวมึงเอง จะรับฟังหรือไม่รับฟัง ที่จริงก็เป็นสิทธิ์ของพวกมึง แต่ถ้ามึงรับฟัง กูก็ขอบคุณมาก รับฟังแล้วจะตัดสินใจยังไงก็สิทธิ์ของมึงอีกแหละ ถือว่ากูพูดในฐานะคนชอบงานศิลปะแล้วกัน

จริงๆคำพวกนี้ถ้ามึงมั่นใจว่าใช้ไม่ผิดก็ใช้ไปเหอะ แต่ถ้าไม่มั่นใจ มึงลองวิจารณ์เป็นส่วนๆไหม คิดว่าตัวละครผอมไป คิดว่าหัวเล็กไป คิดว่าตัวยาวเกินไป คิดว่าลายเส้นตรงนี้มีขีดเยอะไป หรือสีอ่อนไป มองไม่ชัด รู้สึกอึดอัด ไม่ชอบ รู้สึกว่าของที่กองอยู่บนโต๊ะฉากหลังรก รู้สึกว่าต้นไม้เยอะไป รู้สึกว่าตัวละครกลืนไปกับฉากหลัง เกือบหาไม่เจอ ฯลฯ หลากหลายมาก มึงลองดู นอกจากมึงจะมองภาพได้ละเอียดขึ้น รู้จักรสนิยมตัวเองดีขึ้น คนวาดก็จะรู้ด้วยว่าจุดไหนที่มันยังปรับได้

หรือถ้ามึงขี้เกียจพิจารณา แค่รู้สึกว่าภาพมันแปลกๆนะ มึงลองเอาใจเขามาใส่ใจเราดู ว่าถ้าเป็นมึงมาเห็นคนพูดถึงงานมึงแบบนี้มึงชอบมั้ย รู้สึกยังไง เท่านี้เลย คือกูน่ะรู้สึกว่าถ้ามีความเมตตาให้คนที่เรากำลังวิจารณ์บ้าง ต่อให้มึงจะใช้ศัพท์วิชาการหรือพูดผิดหลักยังไงมันก็ยังคุยกันได้ แต่การจั่วหัวว่า "มีใครรู้สึกเหมือนกูบ้างมั้ยว่างานนี้ไม่ดี" แล้วจี้ศัพท์วิชาการมารัวๆ แบบนี้มันโจมตีแล้ว ไม่ใช่วิจารณ์ ที่กูบอกว่าอย่าใช้ศัพท์วิชาการโดยที่ไม่รู้จริงจะดีกว่าก็คือในกรณีนี้ เพราะเวลาพูดถึงงานชิ้นไหนในแง่ไม่ดี คนเราจะเผลอข้ามเส้นจากวิจารณ์ไปเป็นโจมตีได้ง่ายๆโดยไม่รู้ตัวเลย ถ้าโจมตีแล้วมึงเป็นฝ่ายถูกมึงก็แค่สะใจ แต่ถ้าโจมตีแบบผิดๆ นักวาดก็เสีย ตัวมึงก็เสีย

>>396 มีตรงไหนไม่ถูกมั่งอ่ะ กูอยากรู้ กูตามอ่านมาทั้งวันแล้ว สนุกว่ะ กูชอบเรื่องภาพจีนอะไรนี่มาก ไม่เคยรู้เลย เถียงกันอีกได้มั้ยวะ

>>389 กูว่ากูเห็นมึงแซะมันก่อน ถ้าผิดมึงชี้เลขให้กูได้นะ 55
แต่มึงเขียนแบบนี้เหมือนแซะผู้บริโภคว่าถ้าไม่รู้วิชาการห้ามวิจารณ์ใดๆเลยวะ ต่อให้มึงบอกว่าไม่ได้ห้าม แต่มาบอกนั่นไม่ได้นี่ไม่ดี อ่านยังไงก็รู้สึกแย่ ไม่มีความเห็นใจผู้บริโภคเลย นี่ก็พูดกันในโม่งไม่ได้ไปวิจารณ์ใส่ใครตรงๆถ้าคนวาดหรือหาบตามมาเห็นเองอีกก็เรื่องของเค้าแล้วป่าววะ พูดลอยๆว่าไม่ชอบแต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไรแล้วทำไมต้องโดนหาว่าขี้เกียจพิจารณาวะ มึงไม่เคยกินข้าวแล้วมันไม่อร่อยแต่ไม่รู้ว่าขาดอะไรไปเพราะมึงไม่เคยทำกับข้าวเหรอ มึงพูดว่าข้าวชามนี้ไม่กลมกล่อมไม่ได้หรือพูดว่าขาดอะไรไปขาดเครื่องเทศหรือเปล่าวะก็ไม่ได้เพราะไม่รู้วิชาการเหรอ ตลกอะ

>>402 +1ให้มึง ยังกับว่าทุกอย่างนับว่าเป็นสไตล์ที่ผ่านภูมิปัญญาทางศิลปะบลาๆๆมาแล้วอะ ก็ดีที่มันอุตส่าห์มีความรู้มาแปะให้อ่านเล่น แต่การวาดมันไม่ใช่คณิตศาสตร์อะที่เอาหลักการมาชี้ถูกผิดได้ เคยปะเวลาวาดรูปละภูมิใจกับงานเหี้ยๆ ผ่านไปหลายวันกลับมามองภาพใหม่ อ่าวกุวาดเบี้ยวจังวะ ทำไมตอนนั้นกุคิดว่าสวย คนวาดมองภาพเดิมแล้วยังคิดไม่เหมือนเดิมได้ แล้วทำไมคนอื่นจะคิดต่างต่อภาพนั้นไม่ได้

>>402 กูไม่ใช่ 389 นะ แต่กูว่ามันผิดมาตั้งแต่ 380 ว่ะ น่าจะชี้ผิด 5555555 กูอ่านแล้วโคตรงง ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกัน 389 นี่กูว่ามันเว้นบรรทัดลงมาแบบพูดทั่วๆไป ถ้าแซะกูว่ามันแซะ 362 นู่นแน่ะ แต่ 386 ดันบอกว่าเหมือนมึงแฉตัวเอง ก็เลยนำมาสู่การเอาก้อนความรู้มาขิงใน 387 แม่งเอ้ยยยย แต่ก็ทำให้กูเข้าใจว่าถ้าใช้อีศัพท์วิชาการห่าเหวแล้วใช้ผิดเจอคนในวงการมาแก้นี่มันเป็นยังไงนะ เก็ตที่บอกว่าไม่ควรใช้อ่ะแม่ง ไม่ควรใช้จริง เป็นกูกูไม่อยากเจอแบบนี้บนบกว่ะ นี่กูรออยู่ว่าจะมีคนเอาข้อมูลมาแย้งมั้ย นานๆโม่งจะได้ประเทืองปัญญาซักที 55555555

คนเราไม่ควรวิจารณ์สิ่งที่ตัวเองไม่รู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอวะ ปกติคนทำกับข้าวไม่เป็นเขาก็วิจารณ์ในสิ่งที่เขารู้ปะ หวานไป เค็มไป จืดไป ไม่เห็นมีใครบอกว่าจานนี้ผัดไฟแรงไป จานนี้อบนานไป จานนี้ควรใช้แกะจากนิวซีแลนด์ไม่ใช่ออสเตรเลีย ฯลฯ เลย รูปวาดก็อย่างที่ >>400 มันพูดน่ะ พูดแต่สิ่งที่ตัวเองรู้ดิ ไม่ใช่ไม่รู้ก็ยังจะพูด อะไรมันจะอยากด่าคนอื่นขนาดนั้น ไม่เห็นใจผู้บริโภคอะไร กูเห็นผู้บริโภคนี่แหละมุดโม่งมาแซะผู้ผลิตงานแบบไม่รับผิดชอบออกบ่อย ถ้าอยากให้เห็นใจผู้บริโภคนะ โน่น มึงขึ้นไปเปิดหน้าวิจารณ์บนบกแฟร์ๆโน่น คนที่มึงวิจารณ์เขาจะได้มีโอกาสอธิบายด้วย ไม่ใช่มามุดโม่งอู๊ดอี๊ดด่า พอคนมาเบรคก็บอกว่าไม่เห็นใจผู้บริโภคเลอ~

Ky พวกมึง กูสั่งสวรรค์เล่ม4 แจ้งโอน 12.10 กูยังไม่ได้เมลยืนยันการชำระเลย ช้าไปไหมวะหรือปกติคือก็คิว 24xxx กดได้กูก็ก็โอนและส่งทันที

>>406 กูแจ้งโอนตอนช่วง 11.05-11.08 แถวๆ นี้จำเวลาไม่แม่น ได้ยืนยันตอน 14 กว่าๆ นะมึง น่าจะมีคนโอนเข้ามาเยอะอยู่แหละ แต่ถ้าตอนนี้ยังไม่ได้ มึงลองทักไปถามแอดมินดู

คือกูสงสัยเทียนกวานเกี่ยวกับเทพดินอะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เทพดินที่เจอตอนป้านเยว่ยังเป็นตัวจริงอยู่ใช่ไหม แล้วน้ำดำไปเสียบเป็นสปายบนสวรรค์แทนตั้งแต่ตอนไหนน่ะ

>>405 กุตอนยังทำอาหารไม่เป็น และคนรอบๆตัวกุเยอะแยะที่ตอนนี้ที่ก็ยังทำอาหารไม่เป็น เวลาติเวลาวิจารณ์อาหารที่กินแล้วไม่อร่อย ก็มีพูดนะว่าไม่อร่อยเพราะทอดนานไป อบนานไป(ไม่ต้องทำอาหารเป็น แค่กินก็รู้แล้วมันแห้ง มันแข็ง) หรือแนะนำให้เปลี่ยนวัตถุดิบเพราะไม่เข้ากับเมนูที่ทำเป็นปกตินะ คนทำอาหารไม่เป็นนี้ห้ามวิจารณ์อาหารไม่อร่อยเพราะทอดนานไปเหรอบอกได้แค่เค็มไปหวานไปอย่างเดียว

>>409 คนที่มึงเล่าอย่างน้อยเขายังรู้ว่าอาหารที่มึงทำมันชื่ออะไร กรรมวิธีเป็นยังไงนะมึง อย่างน้อยบอกได้แหละว่าทอดหรืออบ แต่โม่งต้นเรื่องไม่รู้ด้วยซ้ำว่างานที่มันกำลังวิจารณ์อยู่คืองานประเภทไหน กรรมวิธียังไง เน้นอะไร ไม่รู้สักอย่างเลย แต่บอกว่า "อนาโตมีมันแปลกๆ" "แล้วเอิ่มองค์ประกอบโดยรวมคือรก" อ่ะ เหมือนมีคนบอกมึงว่ามึงทอดแซลม่อนอบของมึงไม่นานพอ เนื้อยังแฉะๆอยู่เลย อะไรเงี้ย

>>408 ก็คือฮสน่ะล่ะในป้านเยว่ มันมีเฉลยว่าฮสปลอมตัวมาตั้งแต่งานเลี้ยงอะไรสักอย่าง(กุลืม เหมือนจะงานอะไรสักอย่างในฤดูใบไม้ร่วง) อยู่สักอาร์ค 4 ที่ฮฉเป็นคนเล่าให้ซลฟังอ่ะ คิดว่าเทพดินตัวจริงกับเทพลมไม่น่าจะเคยรู้จักกันนะ

>>408 เพิ่มอีกนิด ไปเสียบเป็นสปายนานแล้ว ตั้งแต่ช่วงพวกอวิ๋นอวี้ยังอยู่ มีร่างอยู่บนนั้นไม่ต่ำกว่า 50 ร่างมั้ง ไม่ใช่แค่เสียบเป็นร่างเทพดิน

กูไม่งงโม่งที่วิจารณ์รูปนะ เข้าใจว่าไม่ถูกใจ แต่งงโม่งที่แบบมึงจะวิจารณ์ไม่ได้ถ้าไม่ได้รู้เรื่อง ไม่รู้ทฤษฎีหินแดดล้านแปดอย่าง มันออกมาไม่ถูกใจก็คือไม่ถูกใจอะ สัดส่วนแปลก ภาพรก มันมีอะไรมากกว่านี้เหรอ มึง appreciate แต่คนอื่นไม่จำเป็นต้อง appreciate ตามมึงหนิ

>>411 แต๊งมาก หายคาใจสักที

ไอ้เรื่องวิจารณ์รูปนี่กูว่าพวกมึงพูดกันคนละเรื่องอยู่นะ โม่งที่มันบอกว่าไม่ควรเนี่ย มันไม่ได้บอกว่าไม่ควรวิจารณ์ปะวะ แต่มันบอกว่าไม่ควรวิจารณ์โดยใช้คำศัพท์ที่ไม่รู้ เพราะมันจะทำให้เข้าใจผิดและถ้ามีคนรู้มาแย้ง คนวิจารณ์จะอายเปล่าๆ แต่บางโม่งแม่งตีขลุมบอกว่าโม่งนั่นไม่ให้วิจารณ์เลยถ้าไม่รู้วิชาการ แล้วก็เถียงวนลูปไม่จบไม่สิ้นเนี่ย เอาเป็นว่าใครอยากพูดอะไรก็พูดไปเหอะ รับผิดชอบคำพูดตัวเองให้ได้ก็พอ

แม่งไม่รู้จักศิลปะประยุกต์เถียงอยู่นั้น คนบอกวาดเขาลายเส้นพู่กันจีน แต่ไม่ได้บอกทุกงานต้องใช้นิหว่า สมองอยู่แต่วิชาการไม่มีสมองส่วนสร้างสรรค์เลย

เออ แต่ถ้ามีคนต่างชาติมาวิจารณ์ว่ารูปลายไทยอนาโตมีแปลกๆ ตัวย้วยๆ คอยื่นๆ องค์ประกอบภาพลอยๆไม่สัมพันธ์กัน กูคงเข้าใจนะว่าต่างชาติเขาไม่รู้จริงๆ แต่ก็คงขำแล้วก็คันปากอยากสะกิดบอกเหมือนกันแหละ

กุว่าคนดูก็บอกว่าชอบหรือไม่ชอบงานเขาที่จุดไหนได้นะ ไม่ชอบที่เขาวาดไหล่กว้างหัวเล็ก แขนขาเล็ก ไม่ชอบสไตล์วาดที่เน้นฝีแปรงฟุ้งๆแบบนี้(เพราะชอบงานเคลียร์ๆคลีนๆมากกว่า) ก็ว่ากันไป ถ้าใช้ศัพท์เฉพาะของวงการนั้นๆแล้วมันไม่ถูกซะทีเดียว พอมีคนมาแย้ง+อธิบาย มันก็จะคุยกันไม่จบแบบนี้แหละ
ปกติกูชอบงานเคลียร์ๆคลีนๆ เห็นดีเทลชัดๆ เลยไม่ได้ตามผลงานฉางหยางเท่าไหร่ แต่กูชอบเล่ม3มาก สวยมากสำหรับกู ส่วนเล่ม4ทีแรกกูชอบที่เห็นหน้าตัวเอกชัดขึ้น ดีเทลส่วนตัวละครถูกใจกูมาก แต่พอดูรวมๆกับพื้นหลังแล้วดันชอบน้อยลง ก็ไม่รู้ทำไม

>>418 กูก็ชอบเส้นคลีนๆเซม ใจกูเลยเทให้ปกไต้หวัน กูชอบเล่ม1ตรงมันให้ฟิลอยู่ด้วยกันเป็นธรรมชาติดีกับเล่ท3เล่ม2ปกหลังสวยดีแต่ปกหน้ากูว่ามันดูฟุ้งๆไปหน่อย
ปกคู่ดูแววคงกินรวบ8เล่มละมั้ง แต่หวังๆนะว่าจะมีคนอื่นโผล่มาหน่อย ตรงปกหลังก็ได้

กูชอบหมดเลยว่ะ สวยหมดเลย ของคนวาดคนนี้กูชอบภาพที่ฝนตกเป็นพิเศษ ไม่รู้ยังไง แต่โคตรชอบ ปกไต้หวันกูก็ชอบ เห็นแล้วนึกถึงงานอ.โอบาตะสมัยที่แกวาดฮิคารุ แม่งเง้ยยย กลับไปอ่านดีกว่า 55555
>>419 +1 อยากเห็นคนอื่นด้วย

>>376 ขอแหวกมาเกาะถามด้วย
เซวียหยางอยู่กับสกุลจินกะเจอซิงเฉิน ก่อนหรือหลังเว่ยอิงตายอะ

เห็นปกจอมมารอยากเสือก3ละอยากให้ปกสวรรค์สักเล่มโทนสีแบบนั้นบ้างจัง ไหนๆธีมแดงก็แดงให้สุดไปเลย

ขอถามหน่อย สปอยล์ได้ ฝูเหยา ? กับอีกคนนึงที่มาเป็นแก๊งเดียวกันกับเซี่ยเหลียน สองคนนี้บทเยอะปะ มาทั้งเรื่องไหม หรือมาแค่ภาคแรกตามอนิเมะ

>>423 ฝูเหยากับหนานเฟิงสินะ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
มึงหมายถึงใช้ร่างปลอมจนจบเรื่อง หรือว่าสองหน่อคู่นี้มีบทจนจบเรื่องนะ
ร่างปลอมใช้จนถึงช่วงเกือบท้ายแต่โป๊ะแตก(สองคนนั้นหลุด+พิเซี่ยก็ดูออก)เลยไม่ได้ใช่ต่อแล้ว มีบทแทบทั้งเรื่องอะ พี่ทำไรสองคนนั้นก็ห่วงตามมาแจมตลอด ตอนสู้กับลาสบอสก็มาแจม

>>424 ใช่ๆ ขอบใจมาก กูชอบคู่นี้ไง กำลังลังเลว่าจะซื้อหนังสือไม่ซื้อดี

>>376 กูจำไม่แม่นแต่ถ้าจำไม่ผิด เว่ยอิงไม่ได้พูดอะไรกับคนสกุลเวินที่เหลือมั้ง ตอนฟื้นจากฤทธิ์เข็มเวินฉิงพี่แกก็พุ่งออกไปตะลุยเดี่ยวเลย ที่พี่วั่งพาไปหลบก็คนล่ะที่กัน หลังจากนั้นก็ตายอะ ไม่น่าได้คุยกับใครอีก

>>421 ซิงเฉินลงเขาหลังเว่ยอิงตาย ส่วนเซวียหยางน่าจะอยู่กับตระกูลจินก่อนนั้นแล้ว ตอนงานเลี้ยงฉลองชัยชนะศึกดับตะวัน เซวียหยางก็อยู่ด้วย

ปล.ขอย้ำว่าจำไม่แม่นนะ555

kyหน่อย ต่างหูแดงของพิเซี่ยอะ มันมีบอกไหมว่าทำมาจากไร มุกสีแดง หรือปะการังแดงทรงมุก กูสงสัย5555

กูอิจของแถม(ที่จริงๆก็รวมในราคาแล้ว)ของบอกซ์ไต้หวันจัง ฮือออ อาร์ทหลายๆอันถูกใจกูมาก

ปรมจ.ฐานแน่นชิหัย ไม่แน่อาจจะมีที่อื่นlcไปทำใหม่ขึ้นมาจริงๆก็ได้มั้งเนี่ย

>>429 ถ้าเป็นไปได้ ขอสำนวนแบบกำลังภายในเก่าๆเคยอ่านที่คนทวิตเล่นกันแล้วโคตรชอบ

>>430 เคยมีคนแปลนิยายวายด้วยสำนวนกำลังภายในนิดๆ ตอนแรกโดนด่าเละเลยนะ บางคนก็ไม่เข้าใจ 5555555555555

>>429 น่าจะยากป่าววะ อย่างน้อยต้องรออีกห้าปีปะ เหมือนบกรเล่มพิเศษมันพึ่งออกไปเองนี่

>>431 โปะด้วยปกคู่งามๆแล้วทุกอย่างจะราบรื่น

สมมตินะสมมติ ถ้าเกิดขึ้นจริง แล้วได้สำนวนแบบมังกรหยก ปกอะไรกุก็เอา

// แต่ไม่น่าเกิดขึ้นจริง 55555

>>434 ถ้าเป็นงั้นจริงกูว่าโดนหนักกว่าอ.555 กูเชื่อว่าด้อมนี้คงอ่านไม่รู้เรื่อง มาตรฐานที่ดีของด้อมนี้คือคำไวพจน์ง่ายๆที่ทุกคนน่าจะรู้กับทับศัพท์หนักๆ เกอเกอ ต้าเกอ เตี่ย เหนียง ซือจุน เจียเจี่ย คำห่าไรที่ไม่ต้องทับอะทับมาให้หมด จบด้วยปกคู่พระนางกะของแถมหนักๆ จบปิ๊ง คนในด้อมกรี๊ดกร๊าด

>>435 กุขอค้านติ่งปรมจ.คำไวพจน์ง่ายๆก็ไม่น่ารู้จัก กุเห็นคนยังไม่เลิกแซะคิ๊กค๊ากที่คุณอ.ที่แปลจื่อเตี้ยนว่าวัชระม่วงไม่หยุดเลย หาว่าใช้คำยากทำให้พวกแม่งต้องอ่านไปแปลไป อ่านไม่รู้เรื่อง

>>432 กุว่ายาก เรื่องดัง เล่มไม่เยอะ บกรน่าจะต่อสัญญารีปริ้นไปเรื่อยๆนั่นแหละ องค์ชายอปลยังรี

>>431 เรื่องไหนอะเพื่อนโม่ง ขอหน่อย เผื่อไปตำ

>>438 ถ้าวายสำนวนกำลังภายในที่ตอนแรกโดนด่า กูนึกถึงเหรียญทองแดงว่ะ บางคนบอกว่าแบ่งวรรคแปลกๆ บางคนกริ้วที่ใช้คำว่านักศึกษาไม่ใช้บัณฑิต แต่กำลังภายในมันก็ใช้แบบนั้นแหละ

ถ้าจะต่อสัญญาเรื่อยๆขอเปลี่ยนปกเปลี่ยนบ็อกแบบฝูได้มะ ไม่ใช่ว่าอันเก่าไม่ดีนะ แต่กุอยากเก็บแฝด ตอนนี้ราคาอัพไกลชห คนปล่อยถูกกุก็ไม่ทัน🥲🥲

>>440 สนพเล็กๆอย่างฝูรีบ็อกได้ ทำไมที่อื่นไม่ทำบ้างวะ กำไรเห็นๆ

>>441 ค่าลิขสิทธิ์พุ่งแล้วมึง สู้ไหวเหรอ

>>442 ลืมคิดค่าลขไป ต่อสัญญาก็น่าจะถูกกว่าlcใหม่อ่ะเนาะ แต่ก็ขอต่อสัญญาแบบทำบ็อกเพิ่มไม่ได้ไง กุงอแงเองแหละ ขอบ่นอีกเรื่อง ทำไมงานแม่โม่ไม่มีlcอีบุ๊คเลยอะ ฮัสกี้ยังให้กันได้ เห็นซ.บอกจะคุยของสวรรค์ดูตั้งแต่เล่มแรกจนจะออกเล่มสี่แล้ว.. หรือค่าlcอีบุ๊คแพงจนสู้ไม่ไหว ถ้งั้นกุอยากให้ค่ายใหญ่ได้ไปมากกว่า อย่างน้อยค่ายใหญ่ก็มีตังซื้อlc คุณภาพก็ไม่ต่างกันมากขนาดนั้น

>>439 แต๊งกิ้วเพื่อนโม่ง 人´∀｀)

คิดว่าถ้าเอานักแปลดีๆสักคนของแจ่มมาแปลปรมจ.จะรอดจากเสียงวิพากษ์วิจารณ์(ด่า)ของด้อมไหมวะ

>>445 ถ้ามีเกอเกอ สุยเปี้ยน ทับศัพท์ก็รอด ด้อมนี้

>>439 บัณฑิตคือคนที่จบการศึกษาแล้ว ส่วนนักศึกษาคือคนที่กำลังเรียนไม่ใช่เหรอวะ กูเคยเห็นโม่งก่อนๆมาพูดประเด็นนี้อยู่ แล้วตอนที่กูอ่านจีนเจอเรื่องอื่นมันก็ใช้คนละคำนะ

>>447 ตามนั้นแหละมึง เห็นนักแปลเขาอธิบายว่าบัณฑิตจะใช้กับพวกที่สอบขุนนางผ่านอย่างน้อยหนึ่งสนามแล้ว ทำนองว่าเทียบได้กับเรียนจบมีปริญญาอะไรงี้ นิยายกำลังภายในเลยมีนักศึกษาเต็มไปหมด เพราะเขาไม่ได้เล่าเรื่องในวงขุนนาง เขาเล่าเรื่องในยุทธภพ ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีใครไปสอบเป็นขุนนางกัน และไอ้ตัวละครในเหรียญทองแดงเนี่ย มันเท่งทึงก่อนจะได้ไปสอบ แถมดูไม่ได้อยากสอบด้วย แค่ศึกษาด้านการแพทย์เฉยๆ เขาเลยใช้คำว่านักศึกษา แต่โดนด่าเละเทะเลยว่านักแปลไม่เก่ง ไม่รู้จักคำว่าบัณฑิต กูอ่านละงง ใครกันแน่วะไม่รู้จักคำว่าบัณฑิต ไม่น่าใช่นักแปลแล้วแหละ

>>447 จริงๆ มันควรเป็นแบบนั้น แต่คนอ่านคงอ่านจนชินละ พอเจอแปลกหน่อยก็ติ ทั้งที่คนที่เรียนยังไม่จบกับบัณฑิตมันคนละอย่าง 🤷‍♀️

>>447 บางคนไม่สน สนแต่ว่าชอบคำว่าบัณฑิต นักศึกษาดูไม่โบราณ ดูเสื้อเชิ้ตกางเกงแสล็ค ทำไมสนพ.ไม่แก้ ไม่ฟังเสียงนักอ่านเลย บลาๆ กูละเห็นใจนักแปลยุคนี้ แปลถูกก็ไม่ได้ ต้องแปลให้ผิดๆ ทับศัพท์เยอะๆ จะได้โดนใจนักอ่านประสบการณ์น้อย

มีหนนึง เหมือนกูเคยเห็นพวกหัวหน้าด้อมเปิดสเปซหวีดนิยายเรื่องอื่นผ่านๆ ก็ดูฟินกันดี ดูอ่านกันได้ งงกะพวก

ky เพิ่งเห็นข่าวผู้บริหารอ้ายลาออก+จะมีการลดต้นทุนโปรเจคต่างๆ
มันจะมีผลกระทบกับซร.เทียนกวานป่าววะ

อยากรู้ว่าปทไหนได้ตอนพิเศษปรมจเฉพาะไต้หวันไปบ้าง เห็นปกเล่มพิเศษมีแค่ไต้หวัน ไทย ญป

>>453 ปล ไม่ได้จะแซะปกคู่ แต่ปกแบบตลคเดี่ยวมีแค่ไทยจริงด้วย ปทอื่นเจียงเฉิง เวินหนิง จินกวงเหยาไม่มีทางขึ้นปกเลย บ้านเรานี่พิเศษดีจริงๆ

KY ตัวร้ายอย่างข้าสนุกป่าววะ ดราม่าหนักรึเบากว่าปรมาจารย์

>>455 เบาสุด เป็นเรื่องแรกที่แม่แต่ง คงความดราม่าสมจริงแต่เล่าเรื่องผ่านมุมมองนายเอกแบบขายขำ คนรอบข้างตัวพระนางมีสติไม่ทำชีวิตเหี้ยทุกคน

>>456 กูนึกว่าเทียนกวานเรื่องแรกซะอีก พล็อตอย่างเก่า ตัวร้ายแม่งดูร่วมสมัยใหม่มาก

>>457 เทียนกวานเรื่องล่าสุด ปัจจุบันเรื่องที่สี่หายไปไหนก็ไม่รู้ อยากบอกว่ารออ่านนะแม่ ถ้าลองอ่านเทียบกันดูเทียนกวานทำได้ดีกว่าตัวร้ายมาก ทั้งการเล่าเรื่อง พลอต ปมต่างๆ แต่กูก็ยังชอบปรมจที่สุดเพราะกูรู้สึกตัวร้ายเทียนกวานมันบ้าไป

ตัวร้ายนี่อย่างน้อยคูู่หลักมันไม่ดูแฮปปี้อยู่สองหน่อ แต่ชีวิตคนอื่นดูชิบหายอ่ะ 5555555555555

>>455 จริงๆดราม่ามันก็ไม่นับว่าเบาเท่าไหร่ แต่ตัวเอกตบมุกเก่งเกิน เถียงฉอดๆในใจตลอด บางทีมันจะเศร้าก็เศร้าไม่สุดเพราะซือจุนแกเถียงแกด่าในใจแทบทุกเม็ดเนี่ยแหละ ยิ่งหลังๆมีตัวช่วยตบมุกมาเพิ่มอีก555555555
กูชอบตัวร้ายนะ เป็นเรื่องที่อ่านได้แบบสบายใจ จบแบบไม่ค้างคาในชะตากรรมตัวละครอื่นมาก เพราะตัวละครเด่นไม่เยอะด้วยมั้ง มีตายบ้างร่อแร่บ้างแต่คนที่ยังอยู่ก็ดูมีความหวังให้มูฟออนไปต่อ ไม่ได้ส่อแววชิบหายไปหมดอย่าง >>459 ว่า
(จนกระทั่งมึงอ่านตอนพิเศษ.... กูยังอยากวิ่งไปร้องไห้หน้าบ้านแม่โม่จนถึงทุกวันนี้)
เสียดายแค่มันโชว์ช่วงเวลาที่พระเอกนายเอกรักกันน้อยไปหน่อยนี่แหละ

>>459 >>460 จริงมาก อย่างน้อยตัวร้าย คนรอบข้างพระนางก็ไม่ได้ชีวิตเหี้ยหมด กูรู้สึกแม่โม่แต่งแนวใครทำอะไรได้อย่างนั้นหนักๆสองเรื่องหลังปะ แต่คนที่รอดในตัวร้ายก่อนหน้าก็ไม่ได้ทำอะไรใครด้วยส่วนหนึ่ง สองเรื่องหลังนี่ขยี้หนักมาก กูยังจำคำพูดฟาฟาได้ไม่ลืม "เรื่องเล็กๆน้อยๆในสายตาใครบางคนอาจเป็นเรื่องใหญ่มากสำหรับใครอีกคน" เอาปยนี้ไปใช้กับเรื่องที่แม่แต่งได้สามเรื่องเลยยยย

>>461 กูอ่านเทียนกวานไปไม่ถึงไหนเลยไม่รู้บริบทเท่าไหร่ แต่โควทนี้ดูเข้ากับเสิ่นหยวนมาก อะไรเล็กๆน้อยๆที่เขาทำให้คนโน้นคนนี้มันวกกลับมาหาเขาหลายช็อตเลย ส่วนใหญ่มาด้วยเจตนาดีด้วย(แต่ผลลัพท์เป็นไงก็อีกเรื่อง 5555555 TT)
อย่างปรมจกูว่าเซ็ตติ้งมันเป็นโลกที่คนเหี้ยเยอะ พอล้มเลยชิบหายกันเป็นโดมิโน่ กูเข้าใจเรื่องทำอะไรได้ผลแบบนั้น แต่กับบางคนที่ไม่ได้ทำอะไรแต่ยังโดนหางเลขหนักๆไปด้วยนี่บางทีก็อดเซ็งไม่ได้ว่ะ ถึงความติดร่างแหนี่มันจะเรียลมากก็เหอะ
แต่คิดอีกทีการไม่ทำอะไรก็นับว่าเป็นการกระทำอย่างนึงแหละo<-<

>>462 ก็เห็นด้วยเลยที่ปรมจ.เป็นของคนเหี้ย บวกเพิ่มให้ด้วยว่าเป็นโลกของอีลิตมีอำนาจ บางคนไม่ได้ทำผิดอะไรเลยดันมีจุดจบที่โคตรจะไม่ดีแบบแก๊งเมืองอี้ ส่วนคนที่ทำผิดไม่แพ้คนอื่นมีอำนาจ แต่แค่ไม่โดนแฉไม่โดนจับได้ ก็สามารถลอยนวลได้อย่างสวยๆยันจับไม่ได้รับผลอะไร แบบหวายซังกับพวกตระกูลเซียนปากหอยปากปู จนกุอ่านแล้วยังอดรู้สึกเจ็บใจไม่ได้เลย ทำผิดไม่ต่างกันทำไมกรรมสนองถึงไม่เท่ากัน

>>462 เห็นด้วย การไม่ทำอะไรก็ถือเป็นการทำอย่างหนึ่ง สมัยนี้เรียกอิกนอร์ ถึงจะมีเหตุผลแต่การไม่ทำอะไรก็การปล่อยให้เรื่องเหี้ยๆเกิดขึ้นโดยไม่ขวาง
>>463 หวายซังนี่ตัวอิกนอร์เลย เรื่องงานตอนพี่อยู่ไม่แบกอะไรทั้งนั้น พอพี่ตายเลยเหมือนต้องดิ้นรน กูว่ากรรมตามสนองของหวายซังคือนาคตของตระกูลเนี่ย เพราะเรื่องวิญญานดาบมันไม่มีทางแก้ปะ อาจจะต้องให้พี่เว่ยมาดูแต่พี่เว่ยตอนจบก็ไม่อยากคบหาสมาคมด้วยแล้ว ถึงแม่จะบอกนัยๆว่าหวายซังจะได้เป็นเซียนตู แต่อนาคตตระกูลเนี่ยที่ยังไม่เปลี่ยนวิธีฝึกก็ยังมืดอยู่ดีนะมึง กุว่านี่แหละผลการอิกนอร์ของหวายซัง

>>464 กุแอบรู้สึกว่าวิชาตระกูลเนี่ยเหมือนวิชามารแขนงหนึ่งเลยว่ะ ใช้พลังอาฆาต ฝึกไปมากๆก็อายุสั้น

กูชอบพล็อตปรมจ.แต่กูหักคะแนนตอนจบไปหน่อย ที่คู่หลักไปลั้ลลายุทธภพส่วนพี่ซีที่เจอเรื่องหนักๆนั่งฟื้นตระกูลคนเดียว มันให้ฟิลที่ว่าเคลียร์ปมคู่หลักจบ=จบ ส่วนใครเสียหายอะไร ตระกูลไหนจะฟื้นฟูก็ไม่ใช่เรื่องของพวกกูแล้ว
ปล.กูยังเฮิร์ทตอนจบของเฉิงเว่ยอยู่เลย;-;

>>466 พี่ซีก็ไม่ได้ตัวคนเดียวปะมึง มีท่านอาแบกให้ กูว่าสกุลหลานนี่ท่านอาแบกสุดละ5555555 มึง พี่ซีก็ไม่ได้ดีร้อยอ่ะ ขั้นกว่าของการอิกนอร์คือจงใจอิกนอร์ พี่ซีพูดเองว่าเรื่องที่จินกวงเหยาทำไม่ใช่ไม่รู้ แต่เพราะเป็นจินกวงเหยาจึงคิดว่าทำเพราะความจำเป็น คือถ้าพี่ลองแกล้งๆสืบ อย่างน้อยก็คงได้เตรียมใจรับด้านไม่ดีของจินกวงเหยาบ้างอะ แต่พี่ไม่ทำเลยไง เรื่องพี่ซีเลยจบแบบปลายเปิดว่าจะมูฟออนได้ไหมขึ้นอยู่กับเจ้าตัว เหมือนที่หลานจ้านจมกับความคิดถึงเว่ยอิงมาสิบสามปีแล้วมีพี่ซีเข้าไปคุยเป็นเพื่อน ตอนนี้หลานจ้านก็ทำแบบเดียวกัน กูนับเป็นกรรมตามสนองอย่างหนึ่ง

ส่วนเฉิงเว่ยเฮิร์ทจริง แต่กูมองว่าที่เจียงเฉิงทำกับเว่ยอิง มองจากข้างนอกมันดูไม่น่าให้อภัยจริงๆ ทั้งยกทัพไปล้อมปราบ ทิ้งคนที่ช่วยเหลือตัวเอง จนสิบสามปียังไม่หายแค้น ถ้าเจียงเฉิงลองคิดสักนิด เรื่องที่เห็นอยู่โต้งๆคือเว่ยอิงไม่ได้ฆ่าพี่หญิงหรือตระกูลเจียงโดนบุกก็ไม่ใช่ความผิดเว่ยอิงอะ มันเป็นเรื่องที่สักวันจะเกิดอยู่แล้ว เจียงเฉิงตอนต่อยเว่ยอิงหลังหนีรอบแรกมาได้ยังคิดเลยว่ามันไม่ใช่ความผิดเขา แต่หลังจากนั้นคือโทษรัวๆ กูก็งงใจ แต่พอมองมุมคนอ่านจะเห็นว่าความผิดและการช่วยเหลือที่สองคนนี้ทำให้กันมันพอๆกัน มันสมควรคืนดีได้ถ้าเจียงเฉิงพูดออกไปว่าวันนั้นทำไมโดนสลายจินตัน แต่ถ้าเจียงเฉิงพูดไปมันก็จะoocเกินไป เพราะตอนนั้นพึ่งรู้ความจริงอะไรได้ไม่นาน ในใจเจียงเฉิงต้องรู้สึกผิดมากๆๆๆๆอะ กูเลยมองว่าจบแบบนี้โอเค พอเวลาผ่านไปนานหน่อย เขาอาจจะคุยกันเรื่องนี้ก็ได้ ;-;

พล่ามยาวมาก แต่กูอัดอั้นมานานเพราะกูมองว่าปรมจมันสมบูรณ์ในตัวมันเองอยู่แล้ว ที่ขัดใจของกุคือเทียนกวานที่เซี่ยเหลียนได้คืนดีกับอดีตองครักษ์ โดยเฉพาะมู่ฉิง ทั้งที่กูมองว่ามันก็อารมณ์เฉิงเว่ย.. เซี่ยเหลียนลืมง่ายเกินไปไหม

>>462 >>464 แต่สำหรับกูการไม่ทำอะไรของบางคนไม่ได้เป็นการอิกนอร์หวะ คือแม่งไม่รู้เรื่องอะไรเลย ใช้ชีวิตของตัวเองปกติอยู่ๆ ได้ตายห่ายกตระกูล ยกเมือง อันนี้ไม่พูดถึงเวินหนิงกับพี่สาวนะ เพราะอันนั้นพวกเขาทำแล้ว ได้รับการตอบแทนแล้ว แต่แบบชาวบ้านที่ไม่รู้เรื่องงี้ ลูกหลานตระกูลที่โดนจับไปทดลองอาคมงี้ แม่งถ้าให้เปรียบคือเหยื่อที่อยู่ๆ เจอภัยพิบัติหรืออุบัติเหตุเลย

หลักๆ กูว่าไม่ต้องไปยึดเรื่องใครทำอะไรได้อย่างงั้น หรือหรรมนั้นคืนสนองอะไรมากขนาดนั้นหรอก แค่ยึดความเป็นเหตุเป็นผลว่า เพราะเกิดเรื่องนี้ มันเลยส่งผลต่อไปเป็นเรื่องนี้ ร้อยเรียงเป็นลูกโซ่ บางเรื่องสมมุติ A ทำแม่งไปส่งผลให้ B ชิบหายโดยผลของการกระทำนั้นไม่เคยย้อนกลับมาหา A เลยก็ได้ A อาจสุขสบายไปตลอดชีวิต หรือโดนเรื่องที่ไม่ได้เกี่ยวเหี้ยอะไรกับ B เลยจนตายก็ได้

กู >>462 นะ ตอนกูพูดถึงคนที่ไม่ได้ทำอะไร แบบ ไม่รู้เรื่องอะไรเลยย ทำงานทำหน้าที่ตัวเองอยู่ดีๆแต่โดนร่างแหนี่กูนึกถึงซ่งหลานกับซิงเฉิน(และสกุลอื่นๆที่โดนตีแตกตั้งแต่แรกๆ โดยเฉพาะเจียง/หลาน) ส่วนคนที่เพราะไม่ทำอะไรเลยได้รับผลกระทบนี่กูนึกถึงพี่ซีกับหวายซัง+อาจิงนี่แหละ55555
>>468 ใช่ๆ พอคิดอีกทีเมนท์กูมันจะแคบไปนิดนึง ที่มึงว่าจะครอบคลุมประเด็นเรื่องความเป็นเหตุเป็นผลมากกว่า แบบสิ่งที่บางคนเจอมันไม่ได้มาจากสิ่งที่เจ้าตัวทำ แต่เป็นผลตกทอดมาจากกระกระทำของคนอื่น (อย่างสกุลที่ทำเด็กโดนรถทับนิ้วหักแล้วปล่อยไว้ไม่ใยดีทำให้เกิดเซวียหยางขึ้นมาและเซวียหยางก็ตามไปล้างแค้น จากนั้นสร้างความชิบหายวายป่วงให้คนอื่นเป็นทอดๆงี้)

แต่เพราะมันมีเรื่องของผลจากการกระทำทั้งของตัวเองและคนอื่นมาตลอดนี่แหละ ตอนจบที่โฟกัสที่ความสุขของตัวเอกมันเลยสร้างความรู้สึกไม่ค่อยดีในใจกู ไม่ใช่ว่ากูไม่ดีใจกับสองคนนั้นหรืออยากให้ต้องทุกข์ทรมานตายตกตามกันไปเพิ่มไรงี้นะ แต่มันแบบ ทำไมคนอื่นๆที่ก็ได้รับผลกระทบทั้งทางตรงทางอ้อมถึงมีบทสรุปที่มีความสุขกว่านี้ไม่ได้ หรืออย่างน้อยก็มีความหวังชัดๆว่าจะแฮปปี้แบบสองคนนี้ไม่ได้ ประมาณนั้นอ่ะ

ในมุมนึงมันเป็นจุดที่เว้นว่างไว้ให้แฟนด้อมสร้างwhat if ทั้งต่อยอดและถมจุดที่เว้นเอาไว้ สร้างแฟนเวิร์คได้ล้านแปดจนด้อมมันใหญ่ แต่ถามว่าตอนจบแคนอนsatisfyมั้ย สำหรับกูคือไม่ ความไม่สมบูรณ์มันเรียลจนหงุดหงิดใจอ่ะ55555555 /กระซิก

>>469 อ่านเองแล้วรู้สึกไม่เคลียร์เอง เอาใหม่ เสริมพารากราฟ2หน่อย ประมาณว่าสิ่งที่หลานจ้านกับเว่ยอิงทำ จะด้วยเจตนาดีหรือร้ายยังไง มันก็มีจุดที่ผิดที่พลาดไปเหมือนกัน ทั้งสองคนก็เป็นทั้งคนทำและรับผลจากการกระทำ และในฉากสุดท้ายเขาก็มีความสุขได้

มันมีบทความรีวิวฝั่งอินเตอร์อันนึง กูชอบโควทในนั้นที่เขาบอกประมาณว่า "เว่ยอิงกับเซี่ยเหลียนเป็นตัวอย่างของความประสงค์ดีที่ไม่ได้ก่อให้เกิดผลลัพท์ที่ดีเสมอไป แต่การที่เขาสร้างความเสียหายมากมายไม่ได้หมายความว่าเขาไม่สมควรมีความสุขในตอนจบ"

กูเลยเสียดายที่ตอนจบปรมจมันไม่ได้hintความสุขสงบหรือความหวังสำหรับตัวละครอื่นๆ(ที่ก็เป็นทั้งคนทำและส่วนใหญ่ถูกกระทำ)น่ะ ซึ่งนั่นแหละ มันก็เรียลดีแล้ว ต่อยอดได้เองเยอะด้วย แค่เจ็บใจ55555

กอดคอเพื่อนโม่งคนช้ำเฉิงเว่ยข้างบน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นสองคนนี้ก็กินเหล้าคืนดีกันในหัวกูก็พอT_T

>>469 >>470 มึงมองอย่างงี้น่าจะสบายใจขึ้น ตอนจบของนิยายไม่ได้เป็นตอนจบของชีวิตตัวละครทั้งหมด เรื่องราวของนิยายมันแค่เลือกหยุดเล่าตอนที่คู่เอกได้พบความสุขหลังผ่านเรื่องราวมากมายมาเท่านั้นเอง เรื่องของตัวละครมันก็ยังดำเนินต่อไป หวายซังจะกลายเป็นกวงเหยา 2 ไหม พี่ซีจะหลุดพ้นจะความรู้สึกผิดที่ผูกมัดตนไว้ไหม คนที่กระทำเรื่องเลวร้ายคนอื่นๆ จะได้รับโทษไหม มันเป็นเรื่องที่เราไม่อาจรู้ได้อะ มันเป็นการจบแบบที่ทำให้เรารู้สึกว่า เรื่องราวมันยังไม่จบ ยังคงดำเนินไป ปมบางอย่างจะถูกคลายในอนาคต(ที่เราไม่ได้มีโอกาสไปเสือกด้วย) และมีปมให้เกิดขึ้นร้อยเรียงต่อเป็นห่วงโซ่เหตุการณ์ไปไม่รู้จบ

>>467 มู่ชิงกับพิเซี่ยมันคือเฉิงเว่ยเวอร์ชั่นแฮปปี้เอนด์จริงๆแหละ แต่กูคิดว่ามันสมเหตุสมผลแล้ว เพราะคาร์ปัจจุบันของเซี่ยคือการปลง สวรรค์มีช่องว่าง800ปีให้แต่ละคนตกตะกอนความคิดตัวเองอีก ถ้าปรมจ.มีafter story(ที่ไม่มีจริง🥲)กูว่าเฉิงเว่ยก็จบไม่ต่างจากมู่เซี่ยหรอก แถมช่วงที่คืนดี กุจุดกันสปอยไว้หน่อยละกัน
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
คือฉากนั้นมันจะเกือบตายกันอยู่แล้วอะ ไหนๆก็ไหนๆละพูดความในใจออกไปเลย ถ้าตายก็ถือว่าพูดแล้ว ไม่ตายก็เขินๆหน่อยแต่ได้คืนดี แถมผ่านมาตั้ง800ปี พี่เซี่ยก็ไม่ใช่คนที่สุมไฟแค้นข้ามชาติพาลเกรี้ยวกราดแบบสมัยก่อน มู่ชิงที่ปลอมตัวเป็นฝูเหยามาช่วยตั้งแต่ต้นเรื่องก็เหมือนบอกกลายๆว่ารู้สึกผิด+จะคืนดีแต่ไม่กล้าพูดเลยผ่านการกระทำแทน(จุดนี้กูมองจากที่นางชอบสังเกตอะไรจุกจิกรอบตัวพี่เซี่ย ถ้าแค่อยากชดใช้ความรู้สึกผิดมันไม่จำเป็นต้องขนาดนี้ จะบอกว่านิสัยเก่าแต่เวลาผ่านมาขนาดนี้แล้วยังชินนิสัยดูแลเจ้านายเก่ามันก็แปลกไปหน่อย สรุปคือนางแคร์พี่เซี่ยแต่อีโก้จัดไม่กล้าเปิดประเด็นคืนดี)พอมีซีนชิบหายที่ทำให้ซึนแตกได้ คู่นี้เลยเหมือนรอเวลาให้คุยกันก็จบละ

>>471 ขอบคุณมากเพื่อน กูพยายามกล่อมตัวเองตามนี้อยู่เรื่อยๆ แค่บางทีมันเหมือนเป็นหนามเล็กๆคอยแทงใจ555555 /สำหรับกู ช้าบ้างเร็วบ้าง แต่กูเชื่อว่าสุดท้ายแล้วทุกคนก็จะได้มีความสุขเหมือนกัน U_U)9

ขอบคุณสำหรับดีเทลฝั่งเทียนกวานด้วย กูได้กาวไปมโนต่อเองแล้ว เพราะเฉิงเว่ยก็น่าจะต้องใช้เวลาและสถานการณ์ความชิบหายเพื่อให้ได้คุยกันดีๆอีกซักทีเหมือนกัน55555555

ถึง >>467 กูเองก็คิดแบบ >>472 ว่ะ มันผ่านมาตั้ง 800 ปีแล้ว คนอย่างเซี่ยเหลียนไปเก็บมาคิดมากหรอก โดยเฉพาะกรณีของเฟิงซิ่นนี่กูไม่เห็นความผิดนางเลยนะ จะมีแค่แอบน้อยใจหน่อยตรงที่ว่าพอได้ขึ้นสวรรค์แล้วไม่กลับมาดูกันหน่อย แต่นางคงไม่กล้าเข้าหน้าแหละ ตอนจากกันนางโดนเซี่ยเหลียนไล่แบบนั้น ตอนเปิดเรื่อง ตอนที่นางจะบวกคนที่ทำตำหนักพัง พอรู้ว่าเป็นเซี่ยเหลียนก็รีบหลบหน้าเลย อีกอย่างเซี่ยเหลียนตอนเด็กๆ ก็ไม่ได้ใส่ใจเฟิงซิ่นเท่าไรเหอะ คิดแค่ว่าโลกของอีกฝ่ายต้องหมุนรอบตัวเอง (เซี่ยเหลียนก็พูดกับฮวาเฉิงเองว่าพอรู้ว่าเฟิงซิ่นเคยมีความรักก็ตกใจมาก ที่อีกฝ่ายมีชีวิตอีกด้านที่เขาไม่รู้)

พากย์ไทยสวรรค์โอเคไหมอะ

วันนี้เขาส่งสวรรค์ประทานพร4วันแรกใช่ไหม หรือกูจำผิดมีใครได้เมล์แจ้งแทรคบ้างยังกูอยากด้ายยย

>>465 กูสงสัยใช้ดาบแล้วมีปัญหางั้นทำไมไม่เปลี่ยนไปใช้กระบี่กัน

ไม่รู้ดิ จำไม่ได้ว่ามีคำอธิบายมั้ย ขอเดาว่ากระบี่กับดาบต่างกันใช้แทนกันไม่ได้ เพราะดาบเอามาขี่เหมือนกระบี่ไม่ได้นิ(?)
// กรุเดามั่วนะ 555555

>>477 กูเดาว่ามันน่าจะเกี่ยวกับศักดิ์ศรีและประวัติศาสตร์รากเหง้า+เอกลักษณ์ตระกูล ฟีลเดียวกับเวลาพูดถึงสกุลหลานยึดมั่นคุณธรรมมีรักครั้งเดียว ไม่ก็สกุลเจียงรักอิสระอ่ะ คือก็ไม่ใช่ทุกคนจะเข้าสเตอริโอไทป์แบบนี้ แต่ขนบฝังหัวให้ต้องเดินตามทางเดิมๆ ทางชิงเหออาจจะแบบ วิชาดาบตกทอดกันมาต้องสืบทอดต่อไปเพื่อเชิดชูบรรพบุรุษงี้ ตายก็นับว่าตายเพราะวิชาสกุลตัวเอง มุมมองโลกเซ็ตติ้งยุทธภพเทพเซียนก็ดูน่าจะยึดถืออะไรแบบนี้กันมั้ง //เป็นดีเทลที่น่าสานต่อมากนะ กูแทง(กาว)ว่ายุคหวายซังน่าจะทำอะไรสักอย่างกับเรื่องนี้
อยากให้มีสปินออฟเพิ่มจังโว้ยย

เรื่องอื่นไม่รู้ แต่ถ้าจากที่กุอ่านๆรวมๆคือวิธีฝึกมันต่างกัน น้ำหนักอาวุธก็ต่างกัน ไหนจะตำราสืบทอดของตระกูลอีก เชิงว่าถ้าไม่ทำมันก็จะสูญหายไปอ่ะนะ

>>479 เป็นไปได้ ยุคหวายซังประมุขไม่ฝึกดาบด้วยซ้ำ ยังไงก็ต้องมีเปลี่ยนบ้างล่ะ ตอนให้เหตุผลกับวั่งเซี่ยนก็ประมาณฝึกมานานขนาดนี้ ให้ยกเลิกแล้วจะสู้หน้าบรรพบุรุษได้อย่างไร จะว่าไปก็อยากเห็นรายละเอียดสกุลเจียงยุคเจียงเฉิงเหมือนกัน รายนี้ก็ตัวอย่างของคนที่ทำตามคำสอนตระกูลไม่ได้แต่เป็นประมุข ฮีก็ดูไม่เอาคำสอนที่ว่าทำแม้รู้ว่าทำไม่ได้อยู่

เขาวางเซ็ทติ้งมามีเสน่ห์เนอะ กูอ่านเรื่องอื่นแต่นานๆทีก็กลับมานั่งคิดถึงปรมจ.เรื่อยๆ แม่น่าจะทำอย่างป้าโจ ปล่อยปรมจ.มอร์ออกมาให้โหน่ยยยย

กูว่าเฉิงก็มีความเป็นคนสกุลเจียงนะ เป็นสไตล์ผู้กล้าเหมือนกัน ทั้งเสี่ยงดำน้ำหาทางออกจากถ้ำ วิ่งล่อพวกสกุลเวินจนโดนจับ แต่คนรอบข้างดันไซโคใส่ว่าไม่สมเป็นคนสกุลเจียง(?)ซะงั้น ไซโคจนเฉิงคิดว่าตัวเองไม่มีความเป็นคนสกุลเจียงไปด้วย

>>483 อ่านใครพูดถึงเฉิงทีมัมหมีอย่างกูก็ใจบางที กอดมึงหน่อย
กูว่าแก่นสกุลจริงๆมันคือการพยายามทำบางอย่างโดยไม่ย่อท้อ ถึงจะรู้ว่าโอกาสสำเร็จต่ำแหละ แล้วด้วยความที่ต้นตระกูลเป็นเซียนพเนจร มันเลยมีอิมเมจความรักอิสระอยู่ด้วย ซึ่งฟังดูเข้ากับบุคลิกแคร์ฟรีของเว่ยอิงมากกว่า
พี่เก่งกว่า รักความยุติธรรม เป็นที่รัก สถานะของพี่ก็ทำให้ขยับตัวทำอะไรๆได้มากกว่า ส่วนอิน้องโดนดึงซ้ายดึงขวามาครึ่งชีวิต อยากจะแคร์ฟรีสมวัยตามพี่บุญธรรม แม่ก็หันมาหยุมหัว พอจะเคร่งเครียดคิดถึงประโยชน์สกุลตัวเองเป็นสำคัญ ก็โดนพ่อค่อนแคะว่าไม่เข้าใจคำสอน
ทำแล้วเสี่ยงตายรึเอาสกุลไปเสี่ยงด้วยก็ไม่ดี ไม่ทำไม่ยุ่งเพราะเห็นแก่ความมั่นคงสกุลกุก็กลายเป็นคนไม่เข้าใจคำสอนอีก เป็นกูก็งงว่าจะเอาไงกันแน่
หนีขึ้นเขาไปอยู่กับป้าส่านเหรินมั้ยเฉิง เผื่อชีวิตจะง่ายขึ้นบ้าง ಥ‿ಥ

>>482 กูก็อยาก.. แต่พอยกป้าโจขึ้นมา มองจักรวาลป้าโจตอนนี้แล้วเคียด...

>>483 จริงงงง เฉิงโดนกรอกหูตั้งแต่เกิดเลยมั้ง แม่ด่ากรอกหูแทบทุกวัน ส่วนพ่อว่าสอนแล้วแต่เฉิงยังทำตัวเหมือนแม่ที่พ่อไม่ชอบ พ่อเลยแสดงออกแบบไม่ชอบเฉิงด้วย แต่ทั้งหมดนี้มันก็มาจากมุมมองพี่เว่ยอะ แต่ถ้าคนมองโลกในแง่บวกอย่างพี่เว่ยยังมองชีวิตเฉิงเหี้ยขนาดนี้ มุมมองเฉิงที่มองโลกแบบลบๆอยู่แล้วไม่เหี้ยหนักกว่าเลยเหรอ เอาจริง ชีวิตจริงกูก็คงไม่ชอบคนแบบเฉิงที่อารมณ์ร้อนและถ้าไม่ใช่คนสนิทก็คงไม่ช่วยใครฟรีๆแหง แต่พอมองจากคนนอกที่เห็นสภาพการเลี้ยงดู กูรู้สึกเค้าน่าสงสารจริงๆ

คิดๆแล้วก็งงว่าstandardของเจียงเฟิงเหมียนที่อยากให้เจียงเฉิงเป็นคืออะไร
เพราะตัวเจียงเฟิงเหมียนเอง ช่วงที่สกุลเวินเริ่มระรานกวาดล้างสกุลอื่นๆด้วยข้อหาต่างๆนานา แกก็สั่งให้เว่ยอิงกับเจียงเฉิง+ลูกศิษย์ทั้งหมดอยู่บ้านเฉยๆและไม่ได้ไปออกหน้าให้ใคร(สกุลหลานโดนบุกเผาก่อน)เจียงเฟิงเหมียนก็ไม่น่าใช่ประเภทผู้กล้าท้าชนแบบไม่คิดถึงผลกระทบต่อสกุลเหมือนกัน

>>486 วิเคราะห์เอานะ เหมือนเว่ยอิงแหละแต่เล่นเบากว่าหน่อย เพราะฮีสนิทกับพ่อแม่พี่เว่ย กับพี่เว่ยก็คุยกันสบายๆมาก เป็นเจียงเฉิงอะที่ไม่รู้จะคุยกับพ่อยังไง แม่งต้องเลี้ยงต่างจากลูกคนแรกขนาดไหนนิสัยถึงออกมาต่างกันขนาดนี้ เพราะเป็นลูกผู้ชายเหรอ เอาจริงอิคู่นี้ไม่ควรแต่งกันเลย ฝ่ายหญิงก็ขี้ประชดชวนทะเลาะเก่ง ฝ่ายชายก็ไม่หือไม่อือไม่ทำเหี้ยไรทั้งนั้น แต่ถ้าไม่แต่งก็จะไม่มีเด็กดีอย่างศิษย์พี่กับอาเฉิงออกมาให้เว่ยอิง🥲 ก็อยากรู้นะที่แม่โม่บรรยายว่าเจียงเฟิงเหมียนพยายามสอนเจียงเฉิงแล้วแต่เจ้าตัวมินำพานี่พ่อสอนอะไรลูก

แต่เฟิงเหมียนแม่ง โทดนะ เหี้ยจริง คสพ.กับเมียก็ค้างๆคาๆ จนมีข่าวฉาวๆกับแม่เว่ยอิงก็ไท่ออกไปเคลียร์ให้มันชัดๆ แล้วไหนจะการเลี้ยงเด็ก เด็กอ่ะมึง นี่กุว่าเฉิงมันเด็กดีระดับนึงนะที่ไม่เกลียดขี้หน้าเว่ยอิงไปก่อนอ่ะ เป็นกุกุชังขี้หน้าแล้ว 555555
อะไรคือการเว่ยอิงกลัวหมาเลนไม่ให้เลี้ยง ทางออกมีอีกเยอะแยะ แถมลูกตัวเองอ่ะหัดอุ้มบ้างดิสัด จะบอกว่ารักเมียก็ไม่เต็มปากอีก อยากหยุมหัวนางชิบหายเลยตอนอ่าน

ถ้ากูพูดจะโดนติ่งม่าอวี๋กระทืบตายไหม กูเกลียดวิธีเลี้ยงลูกกับไม่ค่อยชอบคาร์ของม่าแกอะ รู้นะว่านางนิสัยงี้ แต่กูไม่ชอบอะ ไอ้วิธีเลี้ยงด่าให้ได้ดีเนี่ย กูเห็นทำเด็กพังมาหลายคนละ กับวิธีเลี้ยงยังงี้คิดว่ามันเป็นการกระตุ้นกดดันให้ลูกตัวเองพยายามมากขึ้น ตั้งใจมากขึ้น เข้มแข็งมากขึ้น แต่ถ้าจิตใจไม่เข้มแข็งพอคือมีสิทธิ์พังได้ง่ายๆเลย เจียงเฉิงถือว่าเก่งมากแล้วที่ทนมาได้ขนาดนี้ แต่ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพอพี่สาวตายถึงได้จิตใจถึงดูพังยับขนาดนั้น อีกอย่างคือกูไม่ชอบคาร์ซึนปากเสียของม่าแกอะ เอาจริงๆคำพูดของม่าแกแต่ละคำที่พูดออกมามีส่วนทำให้คสพ.ของเจียงเฉิงกับเว่ยอิงมีรอยร้าวอยู่นะ ตั้งแต่สอนเหมือนไซโคลูกว่าพ่อรักแม่ที่ชายบุญธรรม เปรียบเทียบความสามารถ ด่าว่าสู้ไม่ได้ เก่งไม่เท่าตลอด กลายเป็นปมในใจไปอีก เหมือนในคสพ.ของเว่ยอิงกับเจียงเฉงมันมีคำพูดพวกนี้ค่อยกัดกร่อนทำร้ายคสพ.อยู่กลายๆด้วยละ

>>488 บ้านเจียงพ่อแม่เหี้ยหมด อย่าเว้นใครเลย ก็พอกัน เรื่องข่าวลือแต่ไม่เคลียร์น่าหยุมหัวมาก แต่สไตล์แม่โม่ในปรมจคือข่าวลือฆ่าคนได้ ซึ่งฆ่าจริง พังชีวิตครอบครัวหนึ่งไปเลย อวี๋ก็เหี้ยพอกัน สอนลูกทีดีแต่กดดันเปรียบเทียบ บอกพ่อไม่อุ้มลูกแล้วแม่ยิ่งกว่าอีก กอดลูกครั้งแรกตอนส่งลงเรือ

เจียงเฉิงไม่เกลียดเว่ยอิงเพราะชะตาที่แม่โม่บันดาลให้เป็นเพื่อนกันด้วยมั้ง มีศิษย์พี่อยู่สองคนนี้เกลียดกันไม่ลงหรอก

ส่วนเรื่องหมา อยากพูดมานานๆๆๆๆๆมากแล้วว่าเว่ยอู๋เซี่ยนกลัวหมาแบบกลุ่มอาการโฟเบีย ตัวสั่น ใจสั่น สมองตื้อคิดไรไม่ออก อยู่บ้านเดียวกันยิ่งแล้วใหญ่ ชาตินี้ทั้งชาติถ้าเจียงเฉิงยังเป็นเพื่อนกับพี่เว่ยยังไงก็เลี้ยงหมาไม่ได้เด็ดขาด

พ่อควรพูดกับลูกดีๆมากกว่าจับหมาออกไปเลยแล้วบอกเพราะเด็กคนนี้กลัว

เรื่องบ้านเจียงนี่ที่กูอยากรู้อีกเรื่องคือสถานการณ์ในบ้านมันเลวร้ายตั้งแต่ตอนไหนด้วยว่ะ จากที่เฉิงบอกพ่อเคยอุ้มไม่เกินห้าครั้งกูเลยคิดว่ากับพ่อนี่น่าจะตึงๆมาตั้งแต่ก่อนเว่ยอิงมาแล้ว แต่ทางแม่นี่ไม่รู้ว่าโหดเข้ม+กระตุ้นด้วยการด่าแบบนี้ตั้งแต่แรกเพราะอยากให้ได้อยู่ในสายตาพ่อ หรือเพิ่งมาสติแตกด่าไม่เลี้ยงเอาตอนเว่ยอิงมาแล้วแทงใจตอนพ่อดูทรีทลูกคนอื่นดีกว่า
อันนี้ความเห็นส่วนตัวกูเฉยๆนะ มองเป็นเฮดแคนอนไปก็ได้ แต่จากฉากเฉิงอาละวาดโวยวายพาลใส่เว่ยอิงที่พ่อเอาหมาไปให้คนอื่นนี่ชวนให้กูคิดว่ากับแม่ก็อาจจะแค่เข้มงวดตามประสาเอเชี่ยนมัม แต่ไม่ได้โหดแว้ดกัดไม่เลือกกับลูกมาตั้งแต่แรกมั้ยวะ คือถ้าโหดมากขนาดนั้นตั้งแต่เด็ก เฉิงไม่น่ากล้าอาละวาดใส่คนอื่นแบบนั้นอ่ะ ซีนอาละวาดนั่นให้ฟีลแบบเด็กเอาแต่ใจโดนสปอยล์หน่อยๆด้วยซ้ำ กูเลยคิดว่าก่อนเว่ยอิงมานอกจากพ่อไม่ค่อยเอ็นดูแล้วเขาก็น่าจะโดนเลี้ยงแบบคุณชายทั่วไปมั้ยหว่า
ใดใดคือกุอยากหยุมหัวเตี่ยเจียงตลอดไป...

>>491 กุก็คิดแนวๆนี้ว่าก่อนหน้านี้น่าจะโดนเอาใจระดับนึงจนเว่ยอิงมาแล้วเตี่ยก็เป็นบ้า ไม่รู้จักสมดุลการดูแลให้มันเท่าๆกัน พออวี๋เห็นงั้นยิ่งเป็นคนไม่ยอมลงเลยไฟลุกยิ่งกว่าเดิม แต่จากที่เล่าๆว่าพ่อไม่อุ้ม แม่ไม่กอดกุก็คิดว่าบ้านนี้มันก็คงไม่ได้เลี้ยงดูลูกแบบรักใคร่ครอบครัวอบุอุ่นอะไรขนาดนั้นอยู่แล้วอ่ะ 55555555555 แต่ตอนแรกมันไม่ได้มีตัวเปรียบเทียบไง

จฉน่าจะโดนเอาใจระดับคุณชายทั่วไป แต่เรื่องน้อยใจพ่อกับแม่พูดประชดใส่มีมาก่อนเว่ยอิงเข้าบ้านแน่ๆ จากที่น้อยใจเรื่องโดนอุ้มและแม่ร้องเหอะใส่ เห็นด้วยว่าพอมีเว่ยอิงเข้ามาอะไรๆมันก็ชัดขึ้น จำทลชัดเจนไม่ได้ แต่เว่ยอิงน่าจะเข้ามาตอนเจ็ดแปดขวบปะ ระดับโตพอจะรู้ไรแล้ว ต้องบอกว่าสองพี่น้องมีศิษย์พี่เป็นmother figureทั้งคู่ ซึ่งไม่รู้ศิษย์พี่ไปได้ใครมา ดีตามธรรมชาติเรอะ

อาตตะเพราะเป็นลูกผู้หญิงที่ยังไงก็ต้องแต่งออกเลยไม่ได้โดนกดดันอะไรขนาดนั้นด้วยนี่แหละ กับเท่าที่เห็นพ่อแม่ก็รักในระดับปกติถ้าเทียบกับอีกสองคนอ่ะนะ

กุไม่ค่อยเข้าใจความหึงหวงของแม่ว่ะ
แม่อวี๋ดูหลงพ่อขนาดหนัก หึงแบบหน้ามืดตามัวไปหมดอะไรขนาดนั้น ฉางเซ่อส่านเหรินก็ตายไปตั้งนาน แถมแม่ก็รู้อยู่แก่ใจว่าแต่งกันได้เพราะคลุมถุงชน แต่ดันปลงไม่ได้จนเอาความผิดหวังของตัวเองไปลงที่ลูกอีกทอด

กุว่าตอนแรกแม่อวี๋กับเตี่ยคงอยู่ที่ระดับมึนตึงต่อกันเฉยๆว่ะ แต่มาเม้งแตกตอนรับเว่ยอิงเข้ามานี่แหละ
แต่ถ้าพูดแล้วก็พอๆกันอ่ะทั้งสองคน 5555555555

>>494 เดี๋ยวๆๆ อันนี้ขอถามหน่อยทำไมมึงถึงคิดว่าพ่อแม่บ้านเจียงรักกัน สองคนนี้ไม่ชอบขี้หน้ากันแต่โดนยังคับแต่งไม่ใช่เหรอ แยกห้องนอนกันด้วย

>>497 กุหมายถึงพ่อแม่รักพี่สาว ไม่ใช่พ่อแม่รักกันเอง

>>498 โอเคๆ ตกใจหมด บอกสามีภรรยาเจียงรักกันเหมือนบอกว่าแม่โม่จะแต่งปรมจss2 บ้าไปแล้ว แต่สองคนนี้รักศิษย์พี่จริงแบบปกติจริง อวี๋อย่างมากก็บ่นๆเรื่องลูกชอบเข้าครัวแต่ก็มากสุดแค่นั้น มั้ง

พ่ออะ ไม่ชอบนิสัยแม่มาตั้งแต่รู้จักกันตอนเด็กๆ ส่วนแม่อวี๋รู้สึกว่าเนื้อหาไม่ได้ระบุชัดว่ารู้สึกกับพ่อยังไง แล้วแม่อวี๋ก็ไม่ได้พูดออกมาตรงๆ แต่ดูจากพฤติกรรม+คำพูดประชดหลายๆอย่าง มันชวนคิดไปในแง่ว่าแม่รักพ่อว่ะ
// ก็เป็นการตีความส่วนตัวของกุนะ

>>495 กูว่าความรู้สึกฝั่งแม่อวี๋ไม่น่าเรียกว่าหลงว่ะ คือรักมั้ยก็อาจจะรัก จะเพิ่งมารัก/ผูกพันเพราะอยู่กินกันมาเป็นสิบปี หรือแอบรักมาตั้งแต่แรกก็แล้วแต่(ใจกูเทไปทางเคยแอบชอบมาก่อนแล้วหน่อยนึง แต่ก็เฮดแคนอนน่ะนะ) แต่กูว่าด้วยพื้นฐานนิสัยแม่เป็นคนมีศักดิ์ศรีอ่ะ ตัวเองเป็นเซียนหญิงมีชื่อเสียงมีฝีมือ แต่งเข้าบ้านเขาแล้วก็ยังมีออกไปล่าราตรีเอง มีซีนเป็นคนคุมฝึกศิษย์เองทั้งทีปกติไม่ใช่หน้าที่ฟูเหริน จะยืนหยัดจนสร้างชื่อในโลกที่ชายเป็นใหญ่แบบนี้ แกก็ต้องแกร่งและมั่นพอตัว สามีเย็นชากับลูกชายที่ว่านิสัยเหมือนตัวเองก็เรื่องนึง นี่อยู่ดีๆสามีเอาลูกคนอื่นเข้าบ้าน เลี้ยงดูดีเหมือนเป็นลูกอีกคน ไหนจะเรื่องที่ว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของคนที่มีข่าวลือว่าสามีเคยแอบรักอีก ข่าวลือรู้กันไปทั่วแต่ก็สามีก็ไม่ได้ออกมาแก้ข่าวจริงจัง ปล่อยมันค้างคามาเป็นปีๆ แม่คงเหมือนโดนหยามหน้าไปด้วย จากตอนแรกที่งเป็นแม่เข้มงวดเฉยๆ ตอนหลังเลยยิ่งอาการหนักไปเลย...

เออ คือกุยังพอพยายามเข้าใจฟีลความหึงหวงของอวี๋ได้นะ เพราะยิ่งฝั่งนั้นตายไปแล้วด้วยแหละ ประมาณว่าถึงขนาดตายไปแล้วสามีตัวเองยังเหลือเยื่อใยไว้จนรับเด็กมาเลี้ยงแถมดูแลดีกว่าลูกตัวเองอีก ไม่รักลูกเพราะเหมือนตัวเองแสดงว่ารักเว่ยอิงเพราะรักคนนั้นป่ะวะ คือมันเป็นความสงสัยที่เตี่ยก็ไม่เคยออกมาแก้ข่าวชัดๆ มีแต่ปัดว่าไม่ กุไม่ได้ชอบแต่การกระทำแม่งไม่ชัดเจนสักอย่าง หนึ่งพวดนี้เป็นแค่เฮดแคนนอนของกุเอง
แต่ถ้ากุเป็น เฉิงแล้วต้องเลือกอยู่ระหว่างพ่อกับแม่กุก็เลือกแม่ล่ะวะ

กูว่าแม่อวี๋รู้สึกเหมือนตัวเองอยู่ในฐานะเหยื่อเลยแสดงออกอย่างแข็งกร้าว คือแม่แต่งเข้าบ้านฝ่ายชายมาเพื่อมีลูกสืบทอดตระกูลแล้วจบแค่นั้น กูไม่รู้ว่าโลกปรมจความปิตาของสังคมจีนมันอยู่ที่จุดไหน แต่จากที่เหมียนเหมียนโดนก็ต้องพอตัว ฐานะผู้หญิงจีนสมัยโบราณถ้าจะดีก็ต้องผัวรักผัวหลงด้วยอะ ซึ่งจุดนี้เจียงเฟิงเหมียนให้ไม่ได้และน่าจะไม่มีวันให้ได้ นิยายจีนบางเรื่องถ้าผัวไม่รักสถานะในบ้านจบเห่เลย แม่เลยย้ำบ่อยๆว่านี่ก็บ้านกู กูมีสิทธิ์ครึ่งหนึ่งเท่าที่พ่อมี ที่ชัดๆอีกก็ตอนที่แม่บอกเจียงเฉิงตอนจะตัดแขนเว่ยอิง เจียงเฉิงห้ามอย่าทำเลยเดี๋ยวพ่อกลับบ้านแล้วรู้จะแย่ อวี๋ก็พูดว่าทำไม เขารู้เรื่องแล้วจะทำอะไร ฆ่าข้าเหรอ กับตอนส่งลูกลงเรือไม่ยอมไปหาผัวด้วยกัน ไม่มีเขาอยู่แล้วข้าจะทำอะไรไม่ได้เลยหรือ

ทั้งนี้กูว่าแม่ไม่ได้อยู่สถานะเหยื่อ เป็นabuserกับคนในครอบครัวด้วยซ้ำ พ่อเจียงไม่ได้ทำไรเลยก็จริง แต่แม่ทำกับจิตใจของคนทั้งบ้านแน่ๆ ถึงเจียงเฉิงจะน้อยใจพ่อแต่มันก็มีช่วงเวลาที่เขากินข้าวกันดีๆสี่คนได้ แต่พออวี๋เข้าฉากบ้านแตกทันที

ถ้าเจียงเฉิงมีพ่อแม่แบบนี้ในโลกปจป กูว่าน้องคงเกลียดทั้งสองคนอะ แต่โลกโบราณ ลูก”มีหน้าที่”ต้องรักพ่อแม่ต้องทำให้พ่อแม่ภูมิใจ เลยทำให้น้องมองความรู้สึกตัวเองเป็นรักไปทุกครั้งแม้จะโดนกระทำแค่ไหน

>>503 อีกอย่างกูมองว่าที่อวี๋ต้องการคือสามีรัก ลูกชายเพอร์เฟคเก่งทุกอย่าง ลูกสาวแต่งงานกับลูกชายเพื่อนสนิท คือการครอบครองแบบpossessive เป็นครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ ซึ่งมันไม่ใช่ความรักอะ เป็นอุดมคติที่นางอยากให้คนนี้เป็นแบบนี้ตามใจนาง

>>502 กูคิดเหมือนมึง เวลามีถกกันเรื่องความพินาศบ้านเจียง ถึงจะเป็นที่ชัดเจนว่าพ่อแม่เหี้ยทั้งคู่ แต่กูก็จะไบแอสแม่มากกว่าหน่อยนึงอ่ะ เพราะรู้สึกเก็ทว่าความหมาบ้าของแม่แกมาจากไหน น่าจะมีเหตุผลอะไรถึงกลายมาเป็นคนแบบนี้ได้ แต่พ่อเนี่ย.....
ที่สำคัญคือกูรู้สึกว่าถ้าพ่อชัดเจน ไม่หนีปัญหา สถานการณ์มันน่าจะไม่วินาศยับเยินเป็นแผลใจตกมาถึงรุ่นลูกแบบนี้อ่ะ

/แต่มันก็มีช่องว่างที่แม่โม่เว้นไว้อีกแหละว่าสองคนนี้เคยคุยกันดีๆรึเปล่า พ่อย้ำกับแม่บ่อยแค่ไหนว่าไม่ได้รักฉางเซ่อส่านเหริน หรืออย่างน้อยสุดคือที่รับเว่ยอิงมาดูแล ไม่ได้เป็นเพราะยังมีเยื่อใยกับเพื่อนอยู่ ก็ต้องเผื่อเครดิตพ่อไว้ตรงนี้ว่าแกอาจจะพยายามคุยแล้วจริงๆแต่แม่ก็หัวแข็งไม่เชื่อจนตีกันเรื่อยไป (แต่ก็ยังเป็นความจริงว่าข่าวลือมันยังคงอยู่อ่ะนะ...)

ที่โม่ง >>503 บอกก็น่าสนใจ กูชอบแนวคิดว่านางมีอีโก้และต้องการชีวิตที่เพอร์เฟกต์เลยผลักดับให้แสดงออกเกรี้ยวกราดเหมือนโดนขัดใจตลอดเวลานะ ฟีลคงแบบนางก็เก่ง เป็นคุณหนูสามสกุลไม่เล็ก ทำไมถึงจะมีชีวิตที่ดีไม่ได้ กูขอแย้งนิดเดียวตรงที่กูก็มองว่าอวี๋เป็นเหยื่อความเมินเฉยของเฟิงเหมียนเหมือนที่เฉิงโดนด้วย แบบที่เพื่อนโม่งบอกแหละว่าสถานะของเมียใหญ่ ถ้าผัวไม่รักก็จบ ถ้าไม่แข็ง ไม่แสดงอำนาจแล้วสถานะในบ้านของนางจะเป็นยังไง เผลอๆส่งผลไปถึงสิทธิ์สืบทอดตามสายเลือดของจฉด้วย

มุมมองกูเลยคิดว่า ม๊าabuserมั้ย ใช่ ม๊าเป็น และมันแย่มาก ม๊าทำร้ายคนรอบตัวหนักมากจริงๆ แต่ในอีกแง่นึงม๊าก็เป็นเหยื่อจากความเมินเฉยของสามีด้วยอ่ะ (ไม่ได้บอกว่าม๊าเป็นเหยื่อแล้วเลยมีสิทธิ์ไปทำคนอื่นต่อนะ แต่มันเหมือนเป็นผลกระทบตามๆกันมาจนอีรุงตุงนังไปหมดอ่ะ)

คุยเรื่องสถานะเมียหลวงแล้วกูนึกถึงจินฟูเหริน กูจำไม่ได้แล้วว่าอ่านจากตรงไหน มองมันเป็นเฮดแคนอนอีกอันไปก่อนแล้วกันนะ แต่เขายกฉากที่อาเหยาปีนบันไดขึ้นไปหาและแนะนำตัวกับจินกวงซ่านเป็นครั้งแรก ว่าที่ท่าทีจกซ.เหยียดหยามไม่ยอมรับทันทีอาจเป็นเพราะตรงนั้นมีจินฟูเหรินอยู่ด้วย
ฟีลแบบจินฟูเหรินยอมให้สามีไปเอากับใครนอกบ้านก็ไป แต่ถ้ามีเด็กเป็นทายาทหลุดรอดมาจะเป็นอีกเรื่องทันที สถานะจื่อเซวียนจะสั่นคลอนไม่ได้ แล้วนางก็คงบีบสามีเรื่องนี้อยู่ ลุงกวงซ่านเลยรีแอคชั่นแรงขนาดถีบอาเหยาตกบันไดแบบนั้น
/ย้ำอีกที มองเป็นแค่เฮดแคนอนไปก่อนนะ ความจริงลุงกวงซ่านก็อาจจะเป็นแค่ลุงหัวจวยไม่ยอมเสียหน้าต่อหน้าแขกในงานวันเกิดลูกชายเฉยๆ แต่กูว่าเรื่องอำนาจเมียใหญ่ในบ้านที่มันดูคล้ายกันของเพื่อนสาวสองคนนี้ดูน่าสนใจดี

>>505 ช่าย กูรู้สึกนางมีอีโก้ของนาง ถ้าไม่นับเรื่องครอบครัวก็ถือว่าอวี๋เป็นคนประสบความสำเร็จคนหนึ่งอะ ตระกูลดี ลูกคุณหนู อาวุธดัง มีฉายาเซียน มาเจอเจียงเฟิงเหมียนที่ไม่ชอบนางคงรู้สึกเสียศักดิ์ศรี อยากมอบเพลงให้ม๊าฟังว่าถ้าเขาจะรักยืนเฉยๆเขาก็รัก~ ส่วนความเมินเฉยของสามี พูดอย่างนี้อาจจะใจร้าย แต่มึงคาดหวังให้คนโดนบังคับแต่งทำตัวเหมือนสามีที่รักกันมากไม่ได้หรอก แต่คือม๊าคาดหวังไงแล้วก็ผิดหวัง จากนั้นก็เฮโลพังยับบ้านเจียง ถ้าจะสาวตัวผิดต้องย้อนไปยุคปู่ย่าตายายที่บังคับแต่งอีก ยาว55555555 คือคสพไม่ได้เริ่มจากศูนย์แต่เริ่มจากติดลบ เพราะฝั่งบ้านแม่ไปบังคับให้พ่อแต่งก่อน แต่วิธีรับมือของพ่อก็แย่ไม่ได้ดีอะไร เหมือนพ่อปลงตกจากฉางเซ่อเลยมาแต่งกับม๊า ทำเหมือนม๊าเป็นตัวสำรอง คนเย่อหยิ่งอย่างม๊าก็ต้องเกลียดดิ อิรุงตุงหนังจริง ด้วยอะไรหลายๆอย่าง

อวี๋ในนิยายออกมาไม่เยอะ แถมออกมาทีไม่ด่าลูกแซะผัว ก็มาต้อนสร้างวีรกรรมฟาดๆที่คนดันตีความไปว่ารักเว่ยอิงเฉย กูงงฉากไม่ตัดแขนแล้วจับมัดลงเรือคู่ที่คนส่วนใหญ่ตีความไปว่านางรักเว่ยอิงแหละแค่ซึนปากเสียไปหน่อย คือมึงอีฉากไม่ตัดแขนเว่ยอะมันมองก็มองได้อีกแบบหนึ่งนะจากนิสัยอวี๋ ด้วยอีโก้นางกับความไม่ยอมลงของนางต่อให้ใหญ่มาจากไหนถ้าจะมากดหัวนางในที่ของนาง นางคงไม่ยอมลงแหละ กูมองฉากนั้นจริงๆถ้าจำเป็นอวี๋ก็ไม่ลังเลจะตัดแขนเว่ยแหละแต่บังเอิญอิเมียเวินเฉาดันกร้านไปทั่วยกตนข่มท่าน บอกจะเอาตระกูลเจียงเป็นหอสังเกต เราคงได้คุยกันบ่อย บลาๆ คือมึงด้วยนิสัยอวี๋อะที่เป็นคนอีโก้สูงอะ ต่อให้คิดถึงผลประโยชน์ของตระกูลเป็นแต่ถ้าหยามนางในถิ่นนางก็ไม่ยอมเด้อ อีกอย่างคือจับมัดโยนขึ้นเรือกูมองว่าอวี๋รู้ว่าเว๋ยมันเก่งแทนทีจะอยู่ตายตรงนี้สู้จับยัดลงเรือไปให้ไปปกป้องลูกชายตัวเองดีกว่า นางถึงได้ย้ำนักย้ำหนาไง ว่าเออทั้งหมดนี้เป็นความผิดของมึงถึงตายมึงต้องปกป้องลูกกูให้ได้ นางอยู่กับเว่ยมานานนางจะไม่รู้เลยหรอว่าเว่ยมันเป็นคนยังไงต้องพูดแบบไหนเว่ยถึงจะยอม ถ้าพูดแบบนี้ต่อให้ถึงตายเว่ยก็ปกป้องลูกนางแน่ๆล่ะ กูเลยวิเคราะห์ว่าฉากนั้นมันไม่ใช่ฉากที่แค่ซึนปากเสียใส่ แต่มันเป็นการด่าหลอกใช้ความรู้ผิดด้วยละ
จริงๆกูเซ็งพอกันแหละทั้งคนพ่อคนแม่ทำปัญหาบ้านแตก แต่เห็นคนชอบไบแอสแม่อวี๋เยอะ กูเลยยิ่งเซ็งอยากจะบอกว่า ไม่จ้า ดูนิสัยนางด้วยแค่จับมัดโยนคงเรือแล้วด่าส่งคือห่วงมันตีความได้ 2 ความหมายนาจา อย่ามองแต่ในแง่นั้นมองแง่อื่นบ้าง ถึงรอดคู่แต่ก็เป็น toxic ความสัมพันธ์ไปยาวๆนาจา

แต่จริงๆในปรมจ.นอกจากแนววายยุทธภพ อีกมุมก็เหมือนนิยายสะท้องสังคมเด็กบ้านแตกเลยนะ บ้านมีชู้พ่อมีเมียน้อยเป็นโหล ผู้ปกครองเคร่งกฎต้องตรงห้ามหย่อน บ้านแตกไม่ยอมจับเข่าแก้ปัญหาคุยกันดี พ่อทะเยอทะยานพาทั้งครอบครัวชิบหาย บีบบังคับให้อยู่ในทางตามที่ครอบครัวต้องการโดยไม่สนความชอบความถนัด เนี่ย นิยายรวมเด็กบ้านแตกชัดๆ5555

ถ้าเว่ยอิงมันเป็นลูกเว่ยฉางเจ๋อกับผู้หญิงโนเนมที่ไหนไม่รู้คงไม่มีปัญหาขนาดนี้หรอก ศิษย์คนอื่นหรือแม้กระทั่งเฉิงโดดเรียน ยิงไก่ ขโมยบัว ซนกันชิบหาย แม่กับพ่อไม่เห็นเอามาใส่ใจจนเก็บมาแขวะกัน

กูเห็นด้วยว่าซีนนั้นถ้าเจียวเจียวไม่ปากแจ๋วต่อ แม่คงตัดแขนจริงไปแล้ว... อวี๋นางไม่น่าจะเรียกได้ว่ารักเว่ยอิงอ่ะ จะยังไงก็เป็นหนามแทงใจ จะว่าเอ็นดูในฐานะเด็กคนนึงที่เห็นมาแต่เด็กมั้ยก็พูดได้ไม่เต็มปาก แต่ถามว่าจงเกลียดจงชังอยากให้ตายตกตามกันไปไหม ก็มีเคสให้ยกมาพูดแก้ต่างได้แล้วดูเค้าเข้ากว่าเรื่องไม่ตัดแขนกับโยนลงเรือ
ถ้าจะยกเรื่องแม่อวี๋ไม่ได้เกลียดเว่ยอิงขนาดนั้น ซีนใช้แส้ฟาดจะดูเข้าเค้ากว่ามั้ง แบบจื่อเตี้ยนนี่ถ้าฟาดจริงๆไม่ป้องกันก็น่าจะปางตายได้เลยนะ แต่อย่างที่เจียวเจียวบอกว่าฟาดเท่านี้ปล่อยไว้รักษาก็หาย แต่ก็แย้งได้อีกนั่นแหละว่าที่แม่แกไม่ฟาดสุดแรงแต่แรกเพราะไม่ได้อยากจะยอมรับคำสั่งเจียวเจียว
ซีนน้อยดีเทลน้อล เลยมีความเป็นไปได้ล้านแปด คุยกันวนไปทุกปี

ประมุขรุ่นสองในเรื่องนี้แม่งรวมเด็กบ้านแตกของจริง ไลน์เรื่องหลักเป็นความรักยุทธภพสืบสวนดราม่า ไลน์รองเป็นนิยายสะท้อนปัญหาครอบครัวและสังคม 5555555555

อวี๋ตัดแขนชัวร์ถ้าเจียวเจียวเงียบรอ มองจากมุมนั้นคือทำเพื่อตระกูลด้วย เพราะคิดว่าตระกูลเวินมาหาเรื่องแค่เว่ยอิง นางไม่ได้รักน้องหรอก เอาจริงนางอยากให้น้องกับเจียงเฉิงไม่สนิทกันด้วย แต่คนมันจะสนิทอ่ะเนาะ555555555 มีซีนแซะเว่ยอิงเจ้าไม่อยากหาความก้าวหน้าก็อย่าลากเจียงเฉิงไปด้วยได้หรือไม่ พี่เว่ยตอบข้าไม่ก้าวหน้าเหรอ? ข้าเนี่ยก้าวหน้าสุดแล้ว ด่ามาเถียงกลับไม่โกง อวี๋ร้ายก็ร้ายตรงคำพูดอะ ด้านร่างกายนอกจากจื่นเตียนครั้งนั้นแล้วนางไม่เคยฟาดน้องหนักๆเลย เป็นเหตุให้น้องไม่เคยโดนฟาดก้นจนพี่วั่งมา— แต่คิดว่าเพราะมีพ่อเจียงกับศิษย์พี่อยู่ด้วยแหละเลยไม่ทำ นี่ก็อาจจะเป็นหนึ่งในสาเหตุที่พ่อกับพี่สาวโอ๋เว่ยอิงมาก จากสายตาสองคนนี้เจียงเฉิงไม่ได้โดนแม่เกลียดแต่เว่ยอิงโดนเลยต้องโอ๋น้อง พอดีกับเว่ยอิงขี้อ้อนด้วยเลยไปกันใหญ่

>>508 เห็นด้วยว่าคำพูดสุดท้ายของอวี๋สร้างความtoxicที่แก้ไม่หายของพี่น้องคู่นี้เพราะคนพูดตายแล้วแต่คำพูดยังอยู่ ถ้าเปลี่ยนเป็นคำว่า ช่วยกันเอาตระกูลกลับมาให้ได้ ปกป้องพี่สาวให้ดี คสพของสองคนนี้คงไม่ลงเหวขนาดนั้นอะ แต่อวี๋พยายามบีบให้เว่ยอิงเป็นคนผิด แม้ปากจะบอกว่าอย่างไรตระกูลเวินก็บุก สภาพจิตใจเจียงเฉิงตอนนั้นยิ่งแย่อยู่เลยเก็บมาคิดจริงจัง ช่วงเล่มสี่ฉากเฉลยจินตันที่อธิบายว่าเจียงเฉิงไม่ได้โกรธแค่เว่ยอิงแต่โกรธเวินหนิงหลานจ้านด้วย มันชัดเลยว่าฮีไม่ทิ้งคำพูดแม่ไป แต่กูก็เข้าใจที่น้องจะไม่มูฟออน ก็บ้านน้องอะ คนพูดก็แม่แท้ๆ กลับกันเว่ยอิงที่ลืมเรื่องไม่ดีง่ายๆนี่น่าตกใจกว่า พี่น้องกันแต่สกิลมูฟออนต่างกันราวฟ้ากับเหว

>>512 พี่เว่ยแม่ง55555555555555555555 อดคิดไม่ได้ว่าถ้าสถานการณ์ในบ้านมันไม่มาคุแบบนี้ แม่อวี๋กับพี่แกน่าจะเป็นไม่เบื่อไม้เมากันดี แบบป้าขี้โมโหกะเด็กปากแจ๋ว ตีกันทุกวันแต่ก็เกือบๆจะรักกันงี้ Y_Y ขอกูดมกาวแห่งความสุขหน่อย บ้านเจียงในโลกคู่ขนานที่ทุกคนไปพบจิตแพทย์....

กูอยากเขกหัวพี่แกตอนถามเจียงเฉิงว่ายังโกรธแค้นเวินหนิงอยู่อีกหรอ... พี่มึ๊งงงงงงง แต่มาคิดอีกที ไอ้การลืมๆปล่อยวางง่ายๆนี่ ถ้าไม่นับว่าน่าจะวิญญาณเป็นผงไปแล้วรอบนึงเลยเบลอหน่อยๆ มันเป็น coping mechanism ของพี่แกด้วยป่ะวะ แกชอบยิ้มหัวเราะกลบเกลื่อนแต่มีพาร์ทชีวิตบัดซบทั้งตอนเด็กและก่อนตาย ถ้าไม่ดีลีทเรื่องร้ายๆออกไปบ้าง ก็เป็นอีกคนที่น่าจะสติแตกไปแล้ว
น่าคิดต่อเหมือนกันว่าแกปล่อยปลงทุกอย่างจริงๆหรือแค่ฝังกลบไว้รอวันดีคืนดีเท้าเผลอไปเหยียบเลือดสาดใหม่ในอนาคต...

>>513 ;-; แงงงงง น่าจะใช่ พี่แกยิ้มกลบเกลื่อนความทุกข์แหละ ไม่ว่าจะเกิดอะไรก็ยิ้มได้เป็นซิกเนเจอร์ของพี่เว่ยไปละ แต่กูว่าในยุทธภพใครควรมีนิสัยแบบนี้สุดก็คือพี่อะ ไม่งั้นถ้าพี่เทิร์นดาร์กจริงจังโลกปรมจจะชิบหายกันหมด แค่เทิร์นนิดๆหน่อยๆยังฟาดไปสามพันห้าพันคน พี่เอาจริงไม่ตายหมดเหรอ.. แผนอาเหยาถ้าเว้ากันซื่อๆก็ผ่านมาได้เพราะพี่เป็นคนแบบนี้ด้วยอะ ตอนตายก็ตายแบบทำลายตราพยัคฆ์ไปครึ่งหนึ่ง พวกยุทธภพยังว่ารู้จักทำความดีก่อนตายเลย5555555555

ไหน ขอกูลองกาวแก้ตัวให้จำเลยเจียงเฟิงเหมียนประเด็นข่าวลือหน่อยซิ

ไอข่าวลือรักๆใคร่ๆเนี่ย มันมีมาตั้งแต่สมัยแกยังละอ่อน แล้วเวลานั้นเจียงเฟิงเหมียนรู้จักกับอวี๋จื่อเยวียนก็จริงแต่ไม่ได้เป็นคู่หมั้นคู่หมายกันอย่างรุ่นลูก แกเป็นโสด แกใช้ชีวิตอยู่เฉยๆจนวันนึงออกไปล่าภูติผี(คงไม่ได้ไปคนเดียว)แล้วป๊ะกับแม่เว่ยอิง พอคุยกันแล้วดันคลิก ทัศนคติตรงกันเลยเป็นเพื่อนกัน
หลังจากนั้นก็ออกล่าด้วยกันไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้น(ซึ่งก็ไม่น่าไปกันแค่สองคนอีก)พอคนอื่นเห็นอยู่ด้วยกันบ่อยๆดูพูดคุยกันสนิทสนม(แม่เว่ยอิงแรกๆคงไม่ค่อยถูกกับเว่ยฉางเจ๋อ)คนเลยเอาไปเม้าโมเมกันเองว่าเจียงเฟิงเหมียนกับแม่เว่ยอิงปิ๊งกัน ซึ่งพอคิดถึงทัศนคติของสองคนนี้ก็มีความเป็นไปได้สูงว่าทั้งคู่คงคิดเหมือนกับเว่ยอิงคือ❝ใครจะพูดยังไงก็พูดไปแต่พวกกูบริสุทธิ์ใจกันซะอย่าง”เลยไม่แก้ตัวกับใครทังนั้น แล้วก็เป็นอย่างงั้นกันไปเรื่อยๆปล่อยเลยตามเลยชาวบ้านก็ลือไปเรื่อยๆ
จนวันนึงตระกูลอวี๋มาเสนอการแต่งงานกับพ่อของเจียงเฟิงเหมียน พ่อของเจียงเฟิงเหมียนดันเห็นดีเห็นงามในขณะที่ตัวเจียงเฟิงเหมียนไม่อยากแต่งงานกับอวี๋จื่อเยวียนแต่ไม่ว่าจะพยายามปฏิเสธยังไง ตระกูลอวี๋ก็พยายามบีบต้อนให้ยอมรับการแต่งงานให้ได้ สุดท้ายพอแต่งงานกันข่าวลือมันก็ไปไกลแล้ว เลยทำอะไรไม่ได้มากนอกจากพูดกับเมียว่ามันไม่จริง ไม่ได้ชอบกันแบบนั้น(มั้ง)แค่เป็นเพื่อนกันเฉยๆแถมจะไปพูดกับชาวบ้านหรือคนอื่นเอาป่านนั้นมันก็ดูเหมือนแก้ตัวไปหมดแล้ว

//กูว่าส่วนใหญ่เข้าข้างแม่กันทั้งนั้นแหละ เพราะเห็นมุมมองแม่ชัดกว่า ในขณะที่พ่อไม่ค่อยพูดอะไร บทน้อยกว่า

คือที่กุเทไปทางม๊ามากกว่าตรงไม่ใช่ว่าเตี่ยทำอะไรไม่ได้อ่ะมึง 555555 อย่างน้อยออกตัวให้คนในครอบครัวเห็นชัดเจนหน่อยก็ดี ไม่ก็การวางตัวเรื่องเว่ยอิงงี้ ไม่ใช่ทำให้ข่าวลือแม่งโหมกว่าเก่าอีกไอ้ห่า
แต่กุก็เก็ทฝั่งเตี่ยนะ ฟีลแบบให้แก้ตัวทุกรอบมันก็เหนื่อยแต่ม๊าแม่งก็จิกเปียเรื่องนี้ตลอดเลยจบลงที่การรำคาญ กุบอกปัดแทนแม่งละกัน คือป๊าออกแนวนิ่งๆ มีอะไรก็เมินๆ ส่วนม๊าแนวไม่ยอมคน พออีสองคนนี้มาตีกันมันเลยเป็นแนวคนนึงประท้วงเงียบอีกคนกุก็ใส่เต็มเลย

เอาจริงถ้าได้รู้เรื่องฝั่งพ่อมากกว่านี้ก็คงดี กูเองก็ไม่อยากเกลียดเตี่ยแก แต่เป็นคนนึงในเรื่องที่กูนึกถึงทีไรแล้วปวดใจทุกทีT_T
ไม่ได้อยากจะพูดเหมือนผลักภาระไปที่แกคนเดียวด้วย รู้แหละว่านิสัยแม่อวี๋ก็รับมือยากชิบหายไม่มีใครอยากเป็นสนามอารมณ์หรอก แต่ก็คิดแบบ >>516 อ่ะว่าถ้าจะมีคนที่หยุดเรื่องนี้ได้ คนนั้นคือเตี่ย แล้วแอร์ไทม์น้อยนิดที่เตี่ยโชว์ตัวออกมาก็ไม่ได้ทำให้เห็นอะไรตรงนั้นเท่าไหร่ จะแก้ต่างให้แกก็ขัดใจ 5555555

สำหรับกูที่น่าด่าที่สุดไม่ใช่พ่อเจียงหรือแม่อวี๋แต่เป็นพวกขี้นินทามากกว่า เพราะอวี๋เริ่มไม่มั่นใจในสถานะตัวเองก็เพราะข่าวลือพ่อกับฉางเซ่อ ลามมาจนถึงตอนรับเลี้ยงเว่ยอิงที่เป็นลูกเพื่อนสนิท ซึ่งมันก็ปกติที่จะทำเพื่อเพื่อนปะ สมัยนี้เรียกพ่อทูลหัวแม่ทูลหัว แต่ชาวยุทธนินทาว่ารับเพราะเป็นลูกชู้ ปากคนจะห้ามยังไงก็ห้ามไม่ได้หมดหรอก ถ้ามองในมุมเตี่ยที่ตัวเองบริสุทธิ์แต่เมียไม่เชื่อก็น่าน้อยใจนะ แกคนทรงโดนด่าไม่แก้ตัวเพราะถือว่าตัวเองไม่ได้ทำจริงด้วย แต่การกระทำชัดเจนเพราะไม่ได้รับเว่ยอิงเข้าตระกูล ถ้ารักมากและเป็นลูกจริง นิสัยเตี่ยยังไงก็ต้องเอาเข้าผังตระกูลให้ใช้ชื่อเจียง แต่ไม่ทำเพราะไม่ใช่ไง

เรื่องข่าวลือทำยังไงก็หยุดไม่ได้เหมือนที่เว่ยอิงโดน แต่พ่อสามารถให้ความรักกับลูกมากกว่านี้ได้ ไม่ใช่เพราะลูกไม่เหมือนตัวเอง เหมือนแม่ที่เข้ากับตัวเองไม่ได้เลยไม่สนใจ หรืออย่างน้อยก็ควรห้ามแม่ตอนด่าลูก ซึ่งถ้าจำไม่ผิดก็มีซีนห้ามนะ แต่ห้ามแล้วก็ให้พูดต่อจนจบ..

>>518 ทางห้ามข่าวลือที่ดีและง่ายที่สุดคือพาเมียออกงานบ่อยๆ แสดงออกให้โลกรู้ว่ารักเมีย แต่เรากำลังพูดถึงคู่สามีภรรยาเจียงสุดท็อกซิก ดังนั้นมันจึงเป็นไปไม่ได้ไงล่ะ5555555555555

กูไม่ชอบทั้งคู่เหมือนพ่อแม่มีปัญหากันเองแล้วมากดดันลูกทั้งที่ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่เด็กเลย โดยเฉพาะกับเจียงเฉิงคือน้องไม่ได้เกี่ยวเหี้ยไรกับรักสามเศร้าของพ่อแม่เลยแต่ต้องทนแบกรับทุกอย่าง ถูกคนนินทาว่าพ่อแม่ไม่รัก โดนพ่อเมิน แม่กดดันนั้น พอเห็นเว่ยถึงสนิทแต่มันก็เหมือนหนามตำใจอยู่เหมือนกันแหละว่าตัวเองเป็นว่าที่ประมุขแต่ดันสูงพี่ชายบุญธรรมไม่ได้ เลยมีอาเจ้ที่เหมือนแม่แทนแม่จริงๆเป็นเหมือนแสงสว่างความอบอุ่นเดี๋ยว พออาเจ้ตายไปเลยเหมือนขาดที่พึ่งยิ่งดันไปม่องเพราะที่เว่ยความสัมพันธ์ที่เดิมมัน toxic อยู่แล้วที่นี้เลยยิ่งแก้ไม่หาย สุดท้ายเลยจบแบบพังทั้งคู่ทั้งพี่ทั้งน้อง

อีกอย่างคือกูไม่ได้จะมาดีเฟ้นให้ตัวพ่อนะเพราะตัวนางเองจริงๆบทก็น้อยแถมคาร์ไม่ชัดเท่าแม่ที่มีอะไรก็พูดตรงๆออกมา คนอ่านส่วนใหญ่เลยเอียงไปทางแม่มากกว่าด้วยแหละ แต่กูมองว่าถ้ามุมคนสมัยก่อนมันคือเรื่องปกติของคู่จับคลุมถุงชนเลยนะ คืออิพ่ออะมันก็ผช.ปกติของสมัยนั้นแหละ เฉยๆนิ่งๆทำหน้าที่ของตัวเอง+เม้นบนว่าคือมองว่าเว่ยถูกเมียตัวเองเกลียดเลยโอ๋เป็นพิเศษ ส่วนแม่ตีความอีกแง่จากนิสัยนางส่วนหนึ่งเหมือนโดนดูถูกด้วยแหละ ว่าผัวไม่รัก พออีโก้สูงเลยไม่ยอมกลายเป็นเรื่องบ้านแตกไป ลองเว่ยมันเป็นลูกผญ.คนอื่นสิ reaction นางคงต่างจากนี้มากโข มันคงเป็นฟิลแบบเห็นเด็กคนนี้แล้วเหม็นขี้หน้า ไม่ได้รักหรือเอ็นดูแต่ก็ไม่ได้เกลียดจนอยากฆ่าให้ตาย แค่มองแล้วเหมือนเป็นรอยด่างพล่อยในชีวิตคู่ของตัวเองเลยรู้สึกขัดหูขัดตา

อย่างที่บอกว่าคสพ.ของเว่ยกับเฉิงที่มันบานปลายขนาดนี้มันส่วนหนึ่งมันมาจากคำพูดสุดท้ายของอวี๋ด้วยล่ะ กูมองว่าที่เฉิงมันมูฟออนยากกว่าเว่ยเพราะคำพูดสุดท้ายของแม่แท้ๆนั้นแหละ

อ้ากกกก เพราะเรื่องที่ดิสคัสกันวันนี้กูเลยไปเปิดเล่มห้าอีกรอบ เฉิงยังโทษเว่ยเรื่องพ่อแม่ตาย พี่สาวตายอยู่จริงด้วย อ้ากๆๆๆๆๆๆ กูนึกว่าเคลียร์กันเรื่องจินตันแล้วเคลียร์เรื่องนี้ด้วย อ้ากๆๆๆ สงสารเว่ย สงสารเฉิงด้วย ทำไมไม่มีใครไปพูดเรียกสติหน่อยว่ามันไม่ใช่ความผิดใครทั้งนั้น อ้ากๆๆๆๆ

>>522 ในวัดกวนอิมใช่มะเพื่อน สภาพแต่ละคนในนั้นแม่งไม่มีใครน่าจะรู้เรื่องและมีสติพอช่วยปรามได้เลย ฮ่าๆๆๆๆๆฮือๆๆๆๆๆๆT___T ปลอบใจมึงด้วยมุมมองกูที่คิดว่าเฉิงน่าจะทำใจเรื่องสาเหตุที่บ้านโดนบุกได้บ้างตั้งแต่ช่วงสงครามยังไม่จบดีแล้วอ่ะ ไม่งั้นไม่แคร์ไม่ตามหาเว่ยอิงขนาดนี้ ที่lash outตอนหนีตายกันมาใหม่ๆนั่นก็ดูเป็น5stages of grief มากกว่า(ซึ่งพอพูดออกมาก็ทำให้เป็นปมในใจเว่ยอิงไปเพิ่มทันที....) สำหรับกูกูเลยคิดว่าเรื่องพ่อแม่+บ้าน ในมุมเฉิงมันไม่น่าจะติดใจตั้งนานแล้ว

แต่พอพี่สาวพี่เขยตายคราวนี้ต่อให้ไม่ได้ตั้งใจแต่ก็เกี่ยวพันกับเว่ยอิงเต็มๆ อารมณ์เลยเหมือนเวลาโมโหแล้วลากเรื่องเก่าๆกลับมาด่าด้วยทั้งที่จริงๆประเด็นเก่านั่นรู้เรื่องแล้ว ทำใจได้แล้ว ทีนี้กลายเป็นพูดรวมไปหมดทั้งเรื่องพ่อแม่ พี่สาวพี่เขย บ้าน

กูไม่แน่ใจว่ามุมมองเรื่องการตายของจื่อเซวียนกับเยี่ยนหลีในใจเจียงเฉิงตอนปัจจุบันเป็นยังไงแล้วว่ะ แต่กูยังมองว่าที่เฉิงพูดออกมาซีนในวัดนั่นน้องมันพูดเพื่อนำไปสู่คำถามที่ว่า นี่ใช่มั้ยที่เว่ยอิงรู้สึกติดค้าง นี่ใช่มั้ยสาเหตุที่ทำให้เว่ยอิงยกจินตันให้ เพราะเว่ยอิงจะไถ่โทษที่รู้สึกว่าตัวเองทำให้บ้านโดนทำลาย พ่อแม่โดนฆ่าใช่มั้ย เพราะรู้สึกผิดเรื่องทั้งหมดนี่ใช่มั้ยพี่เลยไม่กลับบ้านมาอยู่ด้วยกันทั้งๆที่เคยสัญญาไว้ ออกแนวตัดพ้อไปด้วยอ่ะ
(.......และกูก็คิดว่าเว่ยอิงไม่เก็ทT______T ซึ่งก็ไม่แปลกเพราะน้องแม่งก็ไม่ได้พูดตรงๆ ส่วนพี่ก็มัวแต่รู้สึกผิดแถมโดนจี้ปมแบบไม่ได้ตั้งใจ ฮ่าฮ่าฮ่าT________T)

>>523 ใช่แล้วเพื่อน อ้ากๆๆๆ กูโล่งใจฉากขอโทษ พลิกไปอีกหน้าเฉิงยกเรื่องพ่อแม่พี่ตายมา กระอักเลือดเลยกู ถ้าจบที่ขอโทษจะสวยมาก โอ้โห นี่กูนึกว่าเค้าเคลียร์กันมาตลอดสองปีเลยสินะ กูนึกว่าเค้าโอเคกันแล้วแค่ต้องใช้เวลามาตลอด สรุปว่ายังคาราคาซังเหรอ เหี้ยเอ้ย โอ้ยยยยย ทำไมมันเหี้ยขนาดนี้ คือกูเข้าใจว่าเค้าเคลียร์กันแต่ยังทำใจให้กลับเป็นเหมือนเดิมไม่ได้เฉยๆ สรุปก็ยังไม่เครียร์ แต่เว่ยอิงเลือกมูฟออนไม่สนอดีตเฉยๆ เยดแม่ ปากอ่ะเฉิงงงง ปากกกกก กูเสียใจมากTT ไม่น่าเลยยยย

>>524 กอดปลอบมึงในฐานะเมนวีรบุรุษคู่ที่เจ็บช้ำเหมือนกัน ฮือๆๆๆๆๆๆๆ แผลมันยังใหม่อยู่ แต่กูว่าเฉิงก็คงรู้ตั้งนานแล้วแหละว่าทำอะไรไม่ได้แล้ว ยกเรื่องคนตายไปแล้วมาหาเรื่องกันต่อก็ไม่ได้อะไร รู้แล้วด้วยว่าคำพูดตอนโกรธมันทำให้เว่ยก็อิงเจ็บและยอมสละอะไรไปบ้าง ลากพี่กลับบ้านไปสภาพนี้ก็อึดอัดทรมานเขาเปล่าๆ แยกย้ายกันไปทำแผลก่อน สักวันเขาจะได้โคจรมาเจอกันแล้วคุยกันดีๆอีกมึง กูเชื่อมั่น เชื่อมั่นไปด้วยกัน TTTTTTT

>>510 เว่ยฉางเจ๋อนี่ว่าไปแล้วตลค.นี้มันยังไงกันนะ อยู่สกุลเจียงแต่นิสัยดูจะคล้ายๆหลานจ้าน สงสัยเป็นจิ่งอี๋ของรุ่นก่อน 55555

>>515 มองกลางๆหน่อยก็ไม่แปลกเลยที่ไม่ได้แก้ข่าวลือตั้งแต่เนิ่นๆ คือมึงสนิทกับเพื่อนต่างเพศคนนึงแต่คนอื่นดันมาพูดกันไปเองซะงั้นว่าพวกมึงเป็นแฟนกัน ชีวิตจริงบางคนอาจไม่ใส่ใจตามแก้เลยมั้ง อาจจะบอกคนรู้จักให้รู้ไว้ส่วนพวกไม่รู้จักแต่ขี้เสือกก็ปล่อยๆมันไป

ยิ่งถ้าเพื่อนต่างเพศคนนั้น มันไม่ได้ชอบมึงแต่มันมาตามเทียวไล้เทียวขื่อเพื่อนสนิทมึงอีกคน(พ่อเว่ย) ณ เวลานั้นไอข่าวลือนี่อาจเป็นเรื่องตลกในกลุ่มเพื่อนเลยก็ได้ พ่อเจียงคงคิดไม่ถึงว่ามันจะกลายเป็นปัญหาระยะยาวของชีวิตคู่ตัวเองทีหลัง+คาดไม่ถึงด้วยว่าคนที่มาเป็นคู่ชีวิตในอนาคตคือแม่อวี๋ ผู้หญิงที่ตัวเองไม่ค่อยชอบนิสัยตอนเด็กคนนั้น 5555 (ส่วนเปลี่ยนมาชอบทีหลังรึป่าวก็แล้วแต่จิตศรัทธาของคนอ่านแต่ล่ะคนอ่านะ 5555555)

ปัญหานี้ต้องแก้ด้วยความรักความเข้าใจแต่มันเริ่มจากติดลบอย่างที่โม่งบนบอก แล้วตอนเพิ่งแต่งกันมันชัดมากว่าพ่อเจียงไม่ชอบแม่อวี๋เลย แม่อวี๋ก็คงรู้และสัมผัสได้แหละเลยเป็นปมฝังใจยาวๆ

ปล.1ทั้งนี้ไม่รู้แม่โม่เคยพูดให้เคลียร์ชัดๆยังว่าพ่อเจียงไม่ไดชอบแม่เว่ยแง่นั้นอย่างที่ถูกลือจริงๆ
ปล.2กูก็คิดว่าแม่อวี๋ชอบพ่อเจียงตั้งแต่ก่อนแต่งงาน ประมาณเดจาวูซ้ำรอยลูกสาว

ฝืนใจแต่งแต่มีลูกคนแรกก่อนคู่ฉางเซ่อ-เว่ยฉางเจ๋ออีกนะ55

ถ้าเซ็ตติ้งปรมจ.มันเป็นจีนโบราณ ความสัมพันธ์จับคลุมถุงชนมันก็แนวนี้ๆอยู่แล้วปะวะ จำพวกพ่อแม่จับดองกันแต่เด็กแล้วปฏิเสธผู้ใหญ่ไม่ได้อะ ยิ่งมาเจอเห็นรุ่นซือเจี่ยยิ่งชัดเลยไม่ใช่เหรอ ขนาดฝ่ายชายไม่ชอบฝ่ายหญิงออกนอกหน้าขนาดนั้นยังไม่ได้ถอนหมั้นง่ายๆจนเกินเหตุต่อยกับพี่เว่ยเลยถึงค่อยมาถอนกันจริงๆจังๆ กูว่าสมัยก่อนจีนโบมันไม่ได้มีความคิดเรื่องแต่งงานเฉพาะเรื่องรักๆใคร่ๆอย่างเดียวหรอกยิ่งพวกตระกูลใหญ่นะแต่งงานเพราะผลประโยชน์ล้วนๆไม่มีความรักยังมีเลย ต้องฐานะเหมาะสมกัน แต่งแล้วร่วมกันตระกูลจะได้ยิ่งใหญ่ขึ้น ถึงเวลามีลูกฝ่ายพ่อหรอแม่จะได้ไม่โดนดูถูกว่าเกิดมาจากทาสหรือตระกูลชั้นรองกว่า เรื่องความรักคือเอาไว้ท้ายสุดเลยมั้ง5555 คงแนวแต่งกันไปเดี๋ยวก็รักกันเอง หรืออย่างบ้างบ้านที่อยู่ยังไงก็ไม่รักกันมันจะเป็นฟิลน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลองต่างคนต่างอยู่ ฝ่ายภรรยาก็กอดตำแหน่งเธอต่อไป ส่วนสามีอิงตามจีนโบราณคือถ้าตระกูลใหญ่กว่าหรือใหญ่เท่ากันคือมีเมียน้อยอนุได้ แต่ต้องให้เกียรติตำแหน่งเมียหลวง

บ้านเจียงที่มันเลยแตกเพราะฝ่ายหญิงดันไปแอบรักฝ่ายชายแต่ฝ่ายชายดันเหมือนไม่รักตอบ+นิสัยนางก็ลูกคุณหนูตระกูลใหญ่อะจะไม่ยอมก็ไม่แปลก คือกูเข้าใจนะถ้าจะเข้าข้างแม่อวี้แต่มันต้องดูค่านิยมยุคนั้นด้วยวะ

พ่อน่าจะชอบแม่เว่ยจริงจังนะ จำได้ว่ามีสัมแม่โม่ทำไมแม่เว่ยไม่เลือกพ่อเจียงแต่เลือกเว่ยฉางเซ่อแล้วแม่โม่ตอบเพราะสองคนนี้รักกัน แปลว่าตอนนั้นมีสิทธิ์เลือกสองคนจริง แถมแต่งปุ๊ปแม่เว่ยพาพ่อหนีไปท่องยุทธภพปั๊ป มองดีๆมันคือสงเคราะห์เพื่อนโดยการไม่อยู่สวีทชีวิตแต่งงานให้เพื่อนที่เคยแอบชอบตัวเองเห็นนั่นแหละ

>>528 มีลูกไว้สืบทอดตระกูลไง ถึงได้มีสองคนเพราะคนแรกเป็นผญ ตระกูลหลานที่มีลูกชายตั้งสองคนน่าสงสัยกว่าอีก การมีลูกชายถือไฟท์บังคับของการคลุมถุงชนสมัยจีนโบราณเลยก็ว่าได้

เว่ยอิงเคยให้นิยามการแต่งงานของคู่นี้ว่าเป็นการแต่งงานที่ไม่เห็นประโยชน์อื่นใดนอกจากเสริมอำนาจตระกูลอ่ะ เหี้ยขนาดนั้นเลย

>>529 มันก็ควรจะเป็นอย่างนั้นแหละเพื่อนโม่ง แต่แม่อวี๋ดูเหมือนอยากให้พ่อรัก จะแค่อยากให้รักลูก or รักตัวเองด้วยก็ช่างเหอะแต่สรุปคือแม่ปลงไม่ได้ แล้วก็บรึ้มมมม

ศิษย์พี่หญิงโชคดีกว่าแม่หน่อยตรงปรับความเข้าใจกันได้ก่อนแต่ง แต่กูมีความคาใจนิดๆกับคู่ของศิษย์พี่ งงว่าอะไรดลใจให้ศิษย์พี่ชอบคนอย่างนั้นวะ แล้วเป็นฝ่ายชอบก่อนด้วย จากแฟล็ชแบ็คอันน้อยนิดที่มี หนมเข่งเชิดใส่ตั้งแต่เด็กๆเลย ดูไม่มีอะไรให้น่าประทับใจแล้วรักได้เลยว่ะ คู่เตี่ยกะม๊าอย่างน้อยๆพอกาวได้ว่าความสุขุมเจินเทิลแมนของเตี่ยน่าจะทำให้แม่เกิดความประทับใจ

>>533 เพราะความรักไม่มีเหตุผล~~~

>>531 ก็จริง พ่อแม่บ้านหลานก็แปลกๆ
จากคำบอกเล่าพี่ซีเหมือนเป็นแนวจำเลยรัก
แต่ก็แอบเอ๊ะๆ รือ...จะเต็มใจ...

เห็นพวกมึงดิสคัสกันจริงจังแล้วนึกถึงตอนดราม่าปกคู่กับวลีทองที่ว่าความรักคู่หลักไม่ใช่แก่นหลักของเรื่องเลย....

>>533 น่าจะโดนแม่กรอกหูแต่เด็กเรื่องคู่หมั้น+หน้าตาเฮียจินมันหล่อ จนกลายเป็นรักแรกพบมั้ง ผู้หญิงจีนสมัยก่อนที่เป็นลูกคุณหนูเรียบร้อยก็แนวๆศิษย์พี่นั้นแหละ อยู่เหย้าเฝ้าเรือนไม่ได้เจอใครนอกจากศิษย์ในสำนัก แถมตัวเองมีคู่หมั้นแล้วตั้งแต่เด็กน่าจะไม่ได้สนิทสนมกับผู้ชายคนไหนอีกเลย พอเจอแม่กรอกหูเรื่องคู่หมั้นทุกวันว่าดีงั้นดีงี้ ก็คงเชื่อแล้วหลงรักแหละ

>>533 ด้วยนิสัยพี่หญิงกับค่านิยมลูกสาวแต่งออกด้วยมั้ยนะ อารมณ์ว่าเกิดมาแม่ก็บอกว่าเรามีคนที่จะได้แต่งงานด้วยในอนาคตแล้วนะ พี่หญิงก็สตรีตามขนบสมัยนั้นเลย แม่บ้านแม่เรือนใจดีอ่อนหวาน ถูกบอกเล่ามาแต่เด็กก็อาจจะมีฝันหวานเรื่องการแต่งงานที่เหมือนเป็นโกลของผู้หญิงปกติยุคนั้น แรกๆเจอเชิดใส่ก็อาจจะไม่ได้คิดอะไรมากด้วย (ละพี่หญิงอายุมากกว่าด้วยป่ะ ถ้าคะเนว่าจื่อเซวียนน่าจะอายุรุ่นเดียวกับอิงเฉิง อาจได้การ์ดเอ็นดูเด็กเชิดเหมือนมองน้องชายไปอีกหนึ่งใบ)

>>536 จริงๆปรมจ.มันมีเรื่องที่ให้วิเคราะห์เยอะแยะเลยนะ5555อย่างน้อยก็ปัญหาสังคมเด็กบ้านแตกนี้แหละ

>>536 (((ไม่กล้าพูดบนบกเพราะเห้นยังมีคนบ่นมาถึงทุกวันนี้ แต่หัวอกเมนตัวละครรองแบบกูชอบปกเดี่ยวมาก ประทับใจไทยแรน รวมปกทุกเวอร์ชั่นแล้วอย่างเด่น5555555))) แต่ก็เข้าใจที่มีประเด็นเพราะปกเล่ม5ดันเป็นลาสบอสขึ้นปก และกลิตเตอร์ปกพิเศษใหญ่จนไม่สวยจริงๆ 😂😂😂

พี่หญิงกับหนมเข่งเคยอ่านอินเตอร์ว่าพี่หญิงมีความเป็นแม่สูงเพราะดูแลน้องเหมือนแม่มาแต่เด็ก กับหนมเข่งเลยเป็นฟีลเอ็นดู+เป็นคู่หมั้นมานาน และหนมเข่งหน้าตาดีไปไหนใครก็เอ็นดู<<แม่โม่บรรยาย พี่คงฟีลเลี้ยงผัวมั้ง5555555 ละวีรกรรมตอนจีบของหนมเข่งชวนน่าเอ็นดูจริง แต่ลูกจกซหน้าตาแบบนี้ทุกคนเลยว่ะ อาเหยาก็โดนบอกมีหน้าตาผู้ใหญ่เอ็นดู ต้องยอมรับว่าถึงจกซจะเหี้ยแค่ไหนแต่ยีนส์หน้าตาดีนี่ส่งต่ให้ลูกครบถ้วนมาก

>>536 ช่วงนั้นกระแสแรงอ่ะ กูอ่านก็ไม่อะไรมากแต่คำตอบแอดมินมันให้ฟีลมีเรื่องอื่นสำคัญกว่าวั่งเซี่ยน ซึ่งปรมจมันเป็นนิยายรักอ่ะมึงคนเลยหัวร้อนกัน เซเลปปั่นต่อกลายเป็นแท็กแบน.. และปกกลิตเตอร์เหี้ยจริง ใครมันคิด พูดไปก็สงสารบกร จังหวะlcถือว่าเร็วแล้วนะ แต่คงไม่ได้สต็อคแปลไว้และรีบออกเล่มหนึ่งก่อน พอซีนีย์บูมคนถามหาเล่มต่อกันเลยโดนมองว่าออกช้า

>>541 จำได้ว่าแต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ถูกกดดันให้ประกาศlcไม่งั้นจะมีแปลเถื่อน ซึ่งก็อิหยังวะ รู้ว่ามีlcยังกล้าทำ มายุคนี่โดนด่าตาย พอประกาศแล้วก็ต้องรีบออก พอออกเล่มหนึ่งไม่ทันไรซีรีย์ดันดังระเบิดระเบ้อ คนถามหาเล่มต่อ บกรดวงซวยมาก

แม่โม่เขียนพลอตรองเก่งแต่คู่รักจริงๆก็มีคู่เดียวคือตัวเอก นอกนั้นเป็นคสพเหี้ยไรไม่รู้ผสมความท็อกซิก aka ตัวร้ายเยวี่ยจิ่ว ปรมจเมืองอี้ สวรรค์น้ำดำเทพลม พลอตรองแม่หนักพอๆกับพลอตจริงจนบางคนเมนคสพของพลอตรองกันเต็มตลาด แต่ต้องไม่ลืมว่านิยายของแม่เป็นนิยายรักที่มีตัวเอกรักกันคู่เดียว เรื่องทั้งหมดมันก็วนรอบตัวพี่เว่ยไม่ส่วนใดก็ส่วนหนึ่ง เมืองอี้ยังมีพี่มาเกี่ยวนิดๆหน่อยๆเลย สนพมาตอบว่าความรักตัวเอกไม่ใช่แก่นหลักก็พังดิ ตอบมาตรงๆก็ได้ว่าคอมมิชไปเป็นปกเดี่ยวหมดแต่เดี๋ยวจะให้ปกคู่เล่มพิเศษหรือโปสการ์ดก็ว่าไป ลายกล่องโดนด่าว่าโทนดำเหมือนนิยายโศกนาฏกรรมแต่ก็โศกจริงอะ ฮา จริงๆลายกล่องมันฉากพี่วั่งไปคุ้ยศพเว่ยอิงที่เนินป่าช้าสมกับที่ในทวิตคร่ำครวญเรื่องการรอสิบสามปีของพี่ดีนะ แต่ช่วงนั้นทำไรก็โดนด่า คนประกาศเทเยอะ ปจปบ็อกแรร์ไปเลยทั้งที่ไม่ควรแรร์เพราะเรื่องแมสมาก

>>533 ฝั่งจื่อเซวียนน่างงกว่าอีมั้ยวะ หยิ่งใส่มาตั้งนานพอรู้ความจริงเรื่องน้ำแกง จู่ๆเปลี่ยนมาชอบเฉยเลย

ขอวิแคะ เอ้ย วิเคราะห์ว่าเฮียจินน่าจะชอบคนดีที่แปลว่าทำความดี เพราะโตมาในตระกูลงูพิษอย่างจินน่าจะเห็นพวกหน้าไหว้หลังหลอกมาเยอะ ช็อตน้ำแกงฮีโวยใส่พี่หญิงเพราะนึกว่ามาแย่งความดีความชอบความคนอื่นด้วย คำพูดพี่ตอนนั้นก็น่าสะอึกอยู่ รู้สึกจะถามกลับว่า ในสายตาเจ้า ข้าไม่มีดีเลยหรือ เป็นคนชั่วช้าแบบนั้นเลยหรือ แล้วพี่ก็หลบหน้าชายไปเลย ฮีคงรู้สึกแบบว่านี่ข้าเป็นคนผิดมาตลอด มองนางผิดไปมาตลอด กลายเป็นความรู้สึกผิดจนพัฒนาไปเรื่อยๆ บวกกับช่วงแรกที่ไม่ชอบเพราะถูกแม่บังคับเลยไม่สนใจอะไรเลย พอไม่โดนบังคับก็กลายเป็นเปิดใจมองมากขึ้นอะ

กุอยู่ทีมม๊าอวี๋เอ็นดูเว่ยอิง กุว่าม๊ามีเยื่อใยกับอิงบ้างล่ะ

อย่างตอนอิงฟื้น กุว่าม๊าตั้งใจไปเยี่ยมอิง แล้วน่าจะสั่งคนรับใช้ไว้ด้วยว่าถ้าอิงฟื้นเมื่อไรให้ไปตาม ตอนนั้นถึงได้โผล่มาเหมาะเจาะ แต่แย่หน่อยตรงเข้าไปได้ยินพ่อพูดว่าเฉิงไม่เข้าใจคำสอนพอดี ม๊าเลยวีนแตก

กูว่าลึกๆนางก็เอ็นดูแหละ แต่เพราะอีโก้ตัวเอง กับคสพ.กับผัว ครส.ที่มีต่อแม่เว่ยอิงอะไรพวกนี้มัน taint ครส.นาง จนทุกอย่างมัน toxic ไปหมด

>>510 อีพวกขี้เมาท์ในยุทธภพมันไม่น่านินทาเพราะแค่พ่อเคยชอบ/ยังชอบฉางเซ่ออยู่หรอกแต่พวกมันคิกคักนินทากันเพราะอยากให้ร้าวฉาน + พวกมันอิจฉา ฟีลประมาณที่พวกมันนินทาพี่หลีว่าดูจืดชืด ไม่โดดเด่น ไร้ความสามารถแต่ได้แต่งงานกับคุณชายจินอะ พ่อสมัยใสๆก็น่าจะติดแรงค์ท็อปเหมือนกัน ผญรุ่นนั้นคงเหม็นแม่ไม่ต่างจากที่เหม็นลูกสาว
ทางแก้ปัญหาของครอบครัวนี้มีทางเดียวนั่นแหละพ่อต้องทำให้แม่อวี๋รู้สึกเชื่อมั่น = ต้องรักเมีย/ต้องโอ๋ลูกชายเยอะๆ เพราะไม่สามารถทำให้คนอื่นหยุดนินทาได้ว่ะ ไม่อย่างงั้นต่อให้เว่ยอิงเป็นลูกของเว่ยฉางเจ๋อกับนางสาวก. แห่งบ้านโคกกระโดนกรูว่าก็ไม่น่าต่างจากที่เป็นอยู่เท่าไหร่

แต่รุ่นพ่อแม่ดูรีบแต่งงานกันจัง มีลูกอายุไล่เลี่ยกันเลย ตัดภาพมารุ่นลูกดูชิลๆ ไม่รีบ นอกจากอาเหยาคนอื่นเป็นโสดหมด

>>549 นอกจากจื่อเซวียนด้วย แหะๆ

>>549 จะมองว่ามัวแต่วุ่นวายหลังสงคราม แต่วอร์จบไปสิบกว่าปีแล้ว คนแต่งเมีย(และไม่ตาย...)ยังมีแค่อาเหยา ก็น่าคิดนะว่าเจนสองเขาทำอะไรกันอยู่ 5555
แต่เอาจริงๆก็คงสภาพสังคมแหละ เดาว่าก่อนเตี่ยเวินจะผีเข้าไปตีบ้านคนอื่นเขา สภาพสังคมก็น่าจะสงบสุขมานานพอให้ดำเนินชีวิตตามปกติ แต่งเมียเร็วมีลูกเร็วตามปกติล่ะมั้ง แต่พอมาเจนสองเจอทั้งสงครามทั้งอี้หลิงเหล่าจู คนผวากันไปเป็นปี ประมุสกุลจินสกุลเนี่ยมาตายต่ออีก ก็คงมีอะไรๆให้ตามล้างตามเช็ดกันนานขึ้น
ไม่ก็สูดกาวว่าแต่ละคนมีแอบคุยนางในใจกันแล้วแค่พี่เว่ยไม่รู้เลยไม่ได้กล่าวถึง /ซู้ด

พี่ซีมีปมเดียวกับพี่วั่งด้วยมั้งเลยไม่รีบ ชิลๆ ส่วนเจียงเฉิงเสป็คเยอะเกินจนติดblacklist555 ผู้หญิงอย่างพี่สาวที่อยากได้นั่นร้อยปีมีหน เดาว่าผู้สืบทอดคงไปเอาลูกจินหลิงมาสักคน ตระกูลหลานก็มีคนใช้นามสกุลหลานไม่น้อย ถึงเป็นสายรองแต่บทจะเอาขึ้นก็เอาได้อยู่แหละ หรือไม่ก็เพราะเซียนอายุยืนกันอยู่แล้วโดยเฉพาะคนตบะสูง คงรอเรื่อยๆไม่รีบ
เรื่องแม่อวี๋นี่คิดว่าก็ปมคล้ายๆกับฉินซู่ปะ เพราะชีวิตดีมากในสายตาคนนอกและตัวเอง พอเจอเรื่องแย่หน่อยเลยรับไม่ได้เลย ถ้าไล่ไทม์ไลน์การแต่งคู่เจียงก็น่าเห็นใจอวี๋นะ เริ่มจากตระกูลตัวเองกดดันฝ่ายชายแต่เขาไม่ยอม จนคนที่ลือกันว่าเขาชอบแต่งไปก่อนเลยหันมาแต่งกับตัวเอง แต่มันก็น่าสงสัยอีกว่าคนอย่างแม่ทำไมยอมแต่งทั้งที่มันดูเสียศักดิ์ศรี กูว่าแม่คงมีแอบรักพ่อก่อนอย่างที่ข้างบนว่าอ่ะ น่าจะแต่งด้วยครสว่าพ่อเจียงจะหันมาเลือกตัวเองแล้ว แต่ไม่ พ่อทำตัวเหมือนผชยุคโบราณ แต่งเพื่อมีทายาท แล้วให้อำนาจเมียหลวงแม่อย่างเดียว จุดนี้คงพอทนอยู่ แต่พอเอาลูกฉางเซ่อคนที่พ่อเคยแอบปิ๊งเข้ามาแม่รับไม่ได้ทันที

อีกอย่างคืออยากรู้เรื่องรุ่นปู่ย่าตายายด้วยว่ะ555 คือเก็ทว่าปรมจมันเล่นเรื่องปมพ่อแม่มันมาตกรุ่นลูก เลยอยากรู้ว่ารุ่นปู่ย่าของพ่อแม่นี่มีอะไรบ้างไหม ที่รู้มีแค่เรื่องบังคับแต่งของสกุลเจียงอวี๋เอง หรือมันจะเป็นแบบนี้มาหลายรุ่นแล้วแต่มาหวยแตกรุ่นนี้555

แล้วการที่สกุลอวี๋กดดันจนเตี่ยเจียงยอมแต่งด้วยนี่แสดงว่าบ้านฝั่งแม่ก็ต้องมีพาวเวอร์ระดับนึงด้วยมะ ไม่ก็ในยุคนั้นเจียงยังไม่ได้เข้มแข็งเป็นห้าสกุลใหญ่เท่ายุคเตี่ยขึ้นเป็นประมุขแล้ว?
บ้านนี้มันมีเรื่องให้ได้คุยกันเป็นร้อยสองร้อยเม้นเลย ทำไมยิ่งคุยยิ่งมีเรื่องให้อยากรู้วะ แต่ละเรื่องเป็นประเด็นที่คงไม่มีโอกาสได้รู้แล้วทั้งนั้น555555555555555555

>>554 มาแก้ต่างเรื่องสกุลเจียง ประเด็นอื่นกูไม่รู้นะ5555 แต่ตอนนั้นพ่อเจียงโดนกดดันจากตระกูลอวี๋ของแม่และประมุขสกุลเจียงที่เป็นพ่อตัวเองที่เห็นดีเห็นงามกับการแต่งด้วย แต่ขนาดร่วมกันกดดันแล้วก็ยังไม่สามารถทำให้พ่อตกลงด้วยได้ ต้องรอจนแม่เว่ยแต่งออกไปสักพักกว่าจะยอมตกลงด้วยอารมณ์ปลงตก คือบ้านอวี๋ก็คงมีพาวเวอร์ดังพอตัวแหละแต่ไม่น่าเทียบเจียงที่เป็นห้าสกุลใหญ่

แต่เคยเห็นอินเตอร์วิเคราะห์ประเด็นแม่ให้เรียกตัวเองว่าอวี๋ฟูเหรินอยู่ แบบมันแปลก ขนาดจินฟูเหรินที่เป็นเพื่อนสนิทกันยังเรียกจินฟูเหรินเลยแต่แม่ดูจะเอาตระกูลเก่าตัวเองมากกว่า กูเดาว่าคงน้อยใจพ่อ??

>>548 ไม่ก็วิธีที่ง่ายกว่านั้น คือให้แม่หยุดเลิกสนใจขี้ปากชาวบ้าน เชื่อเหอะความขี้เสือกขี้นินทาของชาวยุทธภพต่อให้หมดปัญหาเรื่องนี้ ปัญหาเรื่องใหม่มันก็มาอยู่มีแหละถ้าแม่ไม่หยุดสนใจขี้ปากชาวบ้าน

อีกอย่างคือมึงเราจะคาดหวังความรักอะไรจากการแต่งงานแบบคลุมถุงชนอะ อย่างโม่งบนๆบอกว่ามันปฏิเสธไม่ได้ง่ายๆยิ่งครอบครัวฝ่ายหญิงเป็นคนยืนข้อเสนอเองด้วย ที่สำคัญนะมองในมุมมองของอดีตถือว่าพ่อมันทำหน้าที่สามีได้ดีระดับหนึ่งสำหรับคู่คลุมชนเลยนะ ไม่ได้แต่งเมียน้อยเข้าบ้าน มีชู้ไปเลื่อย ได้เกียรติตำแหน่งภรรยา แบ่งอำนาจบริหารจัดการตระกูลได้โอเคเลยแหละ

แล้วอีกอย่างสมมุติต่อให้พ่อรักแม่แสดงความรักให้เห็นจริงแต่ยังรับเว่ยอิงที่คนลือว่าเป็นลูกของคนรักเก่าเข้ามาในบ้าน แม่จะเชื่อพ่อไหมล่ะว่าพ่อรับเว่ยอิงเข้ามาโดยบริสุทธิ์ใจปราศเยื่อใยของคนรักเก่า(ที่แม่คิด)ทั้งสิ้นที่รับเข้ามาเพราะเป็นลูกของเพื่อนสนิทล้วนๆ ทั้งที่ความจริงในใจลึกๆของแม่อวี๋ก็ยังเชื่อว่าที่พ่อมาแต่งงานกับตัวเองจริงๆเพราะถูกตระกูลตัวเองบังคับ มันแสดงให้เห็นบ่อยอยู่นะ กับฉากที่แม่ตัดพ้อแนวๆเพราะไม่ได้รักสินะ ถูกบังคับมาละสิ มันแสดงให้เห็นว่าจริงๆแล้วในใจลึกของแม่อวี๋ก็ยังเชื่อเหมือนกันว่าที่เขามาแต่งงานกับตัวเองเพราะเรื่องเสริมอำนาจล้วนๆยิ่งเจอข่าวลือเหมือนทำให้ปมนี้มันใหญ่ขึ้น

>>556 กูไม่ได้จะไบแอสพ่อมันนะ แต่มันคือเรื่องของมุมมองเว่ย ถ้ามองในมุมอดีสคือพ่อมันทำหน้าที่ดีแล้วในฐานะคู่แต่งงานแบบจับคลุมถุงชน แต่กูว่าจริงๆที่อวี๋มาสติแตกหนักขนาดนี้เพราะรับเว่ยอิงเข้าบ้านมากกว่า เหมือนในใจนางลึกแอบเชื่อจริงๆตามข่าวลืออะ พ่อมาเห็นเว่ยอิงยิ่งตอกย้ำเลยยิ่งสติแตก กลายเป็นบ้านแตกไปเลย

กูว่าพ่อทำตามมาตรฐานที่ดีของการแต่งคลุมถุงชนอย่างที่เม้นบนว่านั่นแหละ ไม่ไข่ไปทั่วอย่างจินกวงซ่าน แต่ปัญหาอีกอย่างคือสถานะเว่ยในบ้าน เพราะพ่อเลี้ยงมาอย่างพี่น้องเจียง อะไรที่เจียงเฉิงมีเจียงเฉิงได้พ่อก็ให้เว่ยหมด กลัวหมาก็เอาออกให้ เป็นคนเอาดาบไปตีให้ก็มาถามชื่อก่อน ให้ไปเรียนกูซูที่ปกติมีแต่ทายาทตระกูลได้ไป แต่ความจริงคือเว่ยเป็นลูกอดีตบ่าวพ่อ ซึ่งสมัยนั้นศักดินามันแรง กับคนอย่างแม่อวี๋ที่โตมาอย่างลูกคุณหนูอาจจะรับไม่ได้ด้วยที่ให้ลูกบ่าวมาเป็นพี่น้องกับลูกตัวเอง เรื่องลูกบ่าวของเว่ยเป็นประเด็นมาถึงตอนจื่อซวินเลยนะที่โดนด่าเป็นแค่ลูกบ่าวไร้มารยาทแล้วมีพี่หญิงมาพูดให้

เออ กุกำลังข้องใจพอดีเลยรู้สึกว่าสิ่งที่แม่อวี๋คิดว่าพ่อเจียงลำเอียงดูคลุมเคลือ เพราะเว่ยอิงก็ดูเหมือนลูกศิษย์อื่นๆที่ออกไปเล่นซนสร้างวีกรรมให้พ่อตามล้างตามเช็ดนอกบ้าน เพื่อนโม่ง>>558 ทำให้กุเห็นภาพชัดขึ้น

ต่างนะ ถึงไม่ให้แซ่แต่การเลี้ยงดูมองแล้วก็คือลูกชายคนหนึ่งของบ้านเลยแหละ เป็นคุณชายไม่ใช่ศิษย์ธรรมดาข้าวก็กินโต๊ะเดียวกันกับคนในครอบครัว ไม่มีศิษย์คนอื่นมาร่วม เดาว่าพวกศิษย์น่าจะกินกันที่โรงอาหารแยกต่างหาก

>>560 พูดแล้วนึกถึงที่พี่เว่ยเคยถามถึงกระเป๋าของเหมียนเหมียนกับอาเฉิง อาเฉิงบอกเหมียนเหมียนเป็นลูกบ่าว ไม่เหมาะกับพี่เว่ย แล้วเป็นไงล่ะ พี่ได้ผัวเป็นทายาทตระกูลดังเลย5555555

มันเป็นปมของแต่ล่ะคนน่ะแหละ อวี๋นางแต่งกับพ่อเจียงแต่เดิมไม่ได้เริ่มต้นด้วยความรักแต่เป็นอำนาจ นางเลยใช้อำนาจที่มีทั้งในฐานะฟูเหรินและแม่ทำให้คสพครอบครัวกระท่อนกระแท่นแบบนี้อะ ส่วนพ่อเจียงกุว่าเขาเป็นคนใจดีแต่ไม่เด็ดขาดพอ ออกครึ่งๆกลางๆอะ ถ้าอยากเลี้ยงเว่ยขนาดนั้นไม่สู้รับมาเป็นลูกอีกคนไปเลยวะ เพราะทำให้สถานะเว่ยไม่แน่นอนเลยเป็นขี้ปากว่ารักลูกบ่าวมากกว่าลูกตัวเอง ผลสุดท้ายมันก็ตกอยู่กับเด็กๆอะ สถาบันครอบครัวมันสำคัญจริงๆนะ

>>562 ขนาดไม่รับเลี้ยงเป็นทางการอวี๋ยังเป็นขนาดนี้ รับเลี้ยงเป็นทางการบ้านไม่ไฟไหม้เลยหรือ ถ้ารับเลี้ยงเป็นทางการอวี๋แซะสามเวลาหลังอาหารแหง อีกอย่างถ้ารับเข้าตระกูลแสดงว่าเว่ยนำตระกูลเจียงแทนเฉิงได้เลยนะ ข่าวลือคงยิ่งกว่านี้อ่ะ

>>563 จุดประสงค์นอกจากเลี้ยงเด็กแทนเพื่อนแล้ว พ่อเจียงอยากให้ลูกตัวเองกับลูกเพื่อนสนิทกันเหมือนตัวเองกับเพื่อนด้วย ถึงผลที่ได้มันจะเป็นความสนิทแบบท็อกซิกหน่อยก็เถอะ แค่นี้เจียงเฉิงก็ไม่มั่นใจตำแหน่งตัวเองมากแล้วอ่ะ กูว่าถ้าเว่ยอิงมีสิทธิ์นำตระกูลอย่างเป็นทางการ สองคนนี้อาจจะไม่สนิทกันขนาดนี้นะ

>>563 กุนึกถึงพวกสำนักยุทธ์ที่รับศิษย์เอกมาแล้วเก่งพอสืบทอดสำนักทั้งๆที่ไม่ได้เกี่ยวข้องทางสายเลือดไรงี้อะ แต่คงใช้กับเรื่องนี้ไม่ได้สินะ หันไปทางไหนแม่งก็มีแต่ศิษย์ในที่เป็นญาติๆกัน...

>>562 มองแบบให้เครดิตเตี่ย กูว่าการที่ไม่ออกหน้ารับเป็นลูกบุญธรรมนี่เตี่ยน่าจะคิดว่าเป็นการให้ความมั่นใจกับอวี๋และเฉิง ว่าการที่ตัวเองเอาเว่ยเข้าบ้านนี่ไม่ได้จะเอามาแทนเฉิง(ที่ตัวเองก็ไม่ได้แสดงออกว่ารักใครเอ็นดูเท่าไหร่มาตั้งแต่เด็กๆ)จริงๆ แบบ จะเอ็นดูและดูแลดีแค่ไหน แต่สถานะเว่ยก็ยังเป็นลูกบ่าว ไม่ใช่คนที่จะมาชิงตำแหน่งผู้สืบสกุลไรงี้อ่ะ เพราะมองกันตามความตั้งใจแรก การที่ยอมแต่งงานก็เพื่อมีลูกไว้สืบสกุลใช่ม้า

//ปัญหาคือต่อให้สังคมแคร์เรื่องสถานะแค่ไหน แต่การปฏิบัติเตี่ยกับลูกชายแท้ๆมันไม่ชวนให้วางใจ ทรีทเว่ยดีเกินลูกบ่าวแต่สถานะอย่างเป็นทางการไม่สัมพันธ์กัน เมียก็ไม่วางใจ ลูกก็ไม่มั่นใจ แถมพี่เว่ยก็จะตกเป็นขี้ปากเรื่องนี้ไปเรื่อยๆด้วย

>>565 มึง55555555555 โทษตระกูลเวินได้เว้ย กูจำได้อิหลักสายเลือดนำตระกูล เวินเหมาที่ดังๆของตระกูลเวินเป็นคนนำ พอเห็นเม้นมึงแล้วนึกออกเลย แม่โม่เก่งว่ะ

>>567 ช่ายเลยเพิ่ลโม่ง เวินเหม่าเป็นคนเริ่มการสืบทอดตามสายเลือดแทนที่การยกตำแหน่งให้ศิษย์ ก่อนหน้าเวินเหม่าคงเป็นสำนักแบบนิยายเรื่องอื่นแหละ

ก่อนจะคิดไปถึงขั้นให้เตี่ยแสดงความรัก ต้องให้เตี่ยรู้ตัวก่อนรึป่าวว่าม๊าต้องการความรักจากเตี่ย ฮา
อิงจากที่เตี่ยตะลึงตึงตึงตอนแส้ยอมรับตัวเองเป็นเจ้านาย กูเดาว่าเตี่ยก็มองม๊ามาแต่งกับตัวเองเพราะผลประโยชน์ของครอบครัวเฉยๆเตี่ยน่าจะไม่เคยคิดเข้าข้างตัวเองเลยว่าม๊าชอบ + แปลคำพูดของม๊าไม่ออกด้วย 555555
// อรุณสวัสดิ์สหายโม่งทั้งหลาย คิดถึงพวกเมิงนะ ^o^

บอกให้เตี่ยแปลคำพูดม๊าออกก็เหมือนบอกพี่เว่ยแปลคำพูดเฉิงออกนั่นแหละ impossible

พ่อแม่ของแม่อวี๋นี่ก็ความตั้งใจสูงดีเนอะ ป๊าเจียงเซย์โนตั้งหลายครั้งก็สู้ไม่ถอย ดูยึดติดมากแบบยังไงก็จะเอาลูกชายบ้านนี้เป็นเขยให้ได้ทั้งที่น่าจะมีตัวเลือกอีกเยอะ แล้วถ้าอยากเกี่ยวดองกับตระกูลบิ๊กโฟ ตอนนั้นสกุลหลานก็ว่างอยู่หนึ่งหน่อ(ท่านอาหลาน)แถมเป็นตัวเลือกที่ดูมีภาษีกว่านิดด้วยเพราะเป็นตระกูลครูบาอาจารย์แห่งยุทธภพ รือว่า…พ่อแม่ของแม่อวี๋จะไม่ใด้คิดแค่อยากเชื่อมสัมพันธกับตระกูลบิ๊กโฟแต่ดูออกว่าลูกสาวปิ๊งลูกชายเขา

>>571 มันมองออกเลยปะวะ คนบ้านหลานนี่สกุลไหนไปเจรจาก็เท่านั้นอะ คนบ้านนี้หัวแข็งเรื่องคู่ครองถ้าไม่ชอบก็คือไม่แต่งและหลานฉี่เหรินน่าจะปฏิเสธหมดแน่นอน(ถึงได้โสดมายาวนาน)

อีกอย่างม๊าเคยเรียนร่วมสำนักกับเตี่ยเจียงแสดงว่าพ่อแม่ของทั้งสองฝั่งรู้จักกันดี ก็คงเลือกเข้าฝั่งเจียงเลย ไม่สนบ้านอื่น

>>572 เสริมข้อมูลเรียนร่วมสำนักเดียวกันคือที่กูซู สมัยนั้นน่าจะส่งไปเรียนทุกเจนยกเว้นบ้านเวิน ที่น่าแปลกคือศิษย์หญิงชายปกติแยกกันเรียนแล้วป๊าเอาที่ไหนไปไม่ชอบม๊าได้ว่ะหรือชื่อเสียงจะเลื่องลือมาก แล้วไปสนิทกับฉางเซ่อได้ไงถ้าแยกกันเรียน ไม่ใช่แม่เว่ยปลอมเป็นชายไปเรียนด้วยหรอกนะหรือศิษย์ที่ลงเขาเป้าซ่านมาจะมีความพิเศษ

>>573 น่าจะเจอกันนอกกูซูมั้งแล้วม๊าอาจจะพูดรึทำอะไรซักอย่างที่เตี่ยรู้สึกไม่ประทับใจ ไม่เป็ค

>>554 จริงมึงยิ่งคุยยิ่งอยากรู้ อยากทะลุเข้าไปปูเสื่อนั่งดูเลยเนี่ย

สารภาพว่าตอนแรกกุเคยจิ้นท่านอากับแม่เว่ยด้วย555 แบบท่านอานิสัยคล้ายๆหลานจ้านก่อนเจอพี่เว่ย พี่เว่ยก็นิสัยเหมือนแม่

กูจำได้ลางๆเหมือนอ่านมาจากตรงไหนซักหน้าว่าแม่อวี๋เป็นคนไม่เอาใจใคร มีบุคลิกดูหยิ่งๆเพื่อนไม่ค่อยมี กูกาวว่าจุดนี้น่าจะทำให้โดนนินทาแรง(อีกแล้ววุ้ย)และน่าจะเป็นหนึ่งในสาเหตุให้ม๊ามีปม อ่อนไหวกับคำคนง่าย

>>576 แม่ลูกเหมือนกันชิบหาย555555555555TT อยากอ่านตอนพิเศษเรื่องเจนก่อนจริงจังละเนี่ย

>>575 จริงมึงงง ยิ่งตอนบอกว่าแม่เว่ยไปตัดเคราท่านอานี่เคมีคู่รักคู่กัดได้มาก ฉางเซ่อส่านเหรินนี่ก็ดูน่าจะเป็นสาวมีสเน่ห์เนอะ สดใสร่าเริงรักอิสระ
/กูแอบแชร์กาวท่านอาแม่อวี๋ไว้ตรงนี้อีกคู่นึง ฟื้ด

เศร้าวะ กูโกรธพ่อเจียงแต่ก็ยังอยากให้ทั้งคู่ลงเอยกันด้วยดี.. T_T
// อยากได้ฟิคพ่อเอ๋งมาปลอบใจตัวเอง ใครมีเรื่องดีๆแนะนำมั้ย

>>552 แต่...จินหลิงเหมือนเฉิงแทบเคาะกันออกมาเลยนะ จะหาเมียได้เหรอ...

พูดได้มั้ย กุว่าข้อนั้นไม่ค่อยสมเหตุสมว่ะ คนหน้าตาดีขนาดนั้นแถมเป็นทายาทหนึ่งในสี่สกุลใหญ่เลยเนี่ยนะโดนขึ้นบัญชีดำ ต่อให้ตัวผู้หญิงไม่ชอบแต่พ่อแม่ผู้หญิงอาจจะชอบก็ได้รึปะ ถ้าบอกประมาณว่าความปากร้ายของอาเฉิง ส่งผลให้แม่นางทั้งหลายพิจารณาไม่เลือกน้องเป็นอันดับแรกๆเวลานัดบอดน่าจะสมเหตุสมผลกว่ามะ

แล้วกุคิดว่าแบบอาเฉิงไม่น่าได้คู่จากการนัดบอดหรอก คงไปเจอนอกรอบแบบบังเอิญแล้วสปาร์คเปรี๊ยะๆๆมากกว่า /สูดกาว ซู้ดดดดดดดดด

>>579 กูว่าอาหลิงกล้าเปิดเผยกว่าเฉิงหน่อยเพราะโดนเลี้ยงมาคนละแบบ กูเชื่อว่าถึงจะมีเกรงๆท่านน้า แต่เจ้าตัวก็รู้สึกได้รับความรักน่ะ ไม่งั้นไม่อ้างชื่อได้เต็มปากเต็มคำรึวิ่งหาบ่อยๆหรอก5555 สรุปคือปากแข็งเหมือนกันแต่อาหลิงคงไม่อินซีเคียวเท่า
วัยกำลังโตด้วย ได้เพื่อนดีๆมาแล้ว มีพี่เว่ยมาช่วยกระเทาะเปลือกอีกคน โตขึ้นอีกหน่อยก็คงสุขุมขึ้นได้ พื้นฐานน้องจิตใจดีอยู่แล้ว สาวๆน่าจะหลงได้ไม่ยาก ขอให้ได้แต่งเมียดีๆนะหลาน

>>580 ด้วยความที่มันเป็นข่าวซุบซิบ ความขึ้นบัญชีดำนี่ก็น่าจะมีใส่สีตีไข่ให้คนเขาขำคิกคักกันบ้างแหละ กูแอบคิดว่าจริงๆเจียงเฉิงน่าจะไม่ได้ปากร้ายไปทั่วอ่ะ ถ้าอีกฝ่ายไม่ได้หาเรื่องเขารึสกุลเขาก็คงค่อนข้างสงบแล้วมองแรงด่าด้วยสายตามากกว่า (และกูก็เชื่อว่าช่วงปีแรกๆคงโดนหาเรื่องเยอะอยู่ แกเลยสร้างภาพจำเป็นหมาบ้าแบบนั้น..)
กูนึกถึงที่มีคนแปลเรดิโอดราม่าตอนเฉิงไปดูตัวไว้ แม่ง55555 จำคำชัดๆไม่ได้แล้ว แต่กลายเป็นว่าแกพูดตรงเกินจนสาวเจื่อนอ่ะ พวกวิจารณ์อาหารที่นางทำมาให้ ไม่ก็ทักเรื่องกลิ่นน้ำหอมมั้ง และแกก็ดูงงๆตอนสาวเขากระฟัดกระเฟียดเดินหนีด้วยนะ กูแบบ น้าโว้ยยยย55555555555

>>581 ไปขุดมาละ สรุปคือเป็นตอนที่ญาติจากสกุลอวี๋จัดให้มีสาวมาคุยด้วย ฟีลblind dateแบบที่เจ้าตัวก็ไม่ทันจะรู้เรื่อง แล้วก็ซื่อ(บื้อ)เกิน ไปบอกสาวเจ้าว่าชุดสีม่วงนางสวยนะ ถ้านางผิวขาวกว่านี้คงสวยยิ่งขึ้น บอกว่าได้กลิ่นแปลกๆจากตัวนาง อย่างกับแก๊สพิษ (นางใส่น้ำหอมอบผ้ามา) ทักว่าใบหน้าเดี๋ยวแดงเดี๋ยวขาว ไม่สบายหรือเปล่า ทั้งที่จริงๆคือนางอุตส่าห์แต่งหน้า
กุแบบ หัวปวดกับท่านน้าแก อยู่เย็นเป็นโสดเอาแต่วิ่งตามหลานตลอดชีวิตแหง สายเลือดสกุลเจียงฝากไว้ในมือจินหลิงได้อย่างเดียวแล้ว555555555555555555

ถ้าไม่โชคดีเจอผู้หญิงใจกว้างเป็นแม่น้ำที่เข้าอกเข้าใจความแปกนี้ คงต้องรอให้มีคนมาถูกใจมุมเด๋อแกก่อนแล้วadoptไป ฟีลแบบเก็บแมวจรจัด....

>>582 เอ็นดูว่ะ โถ่ เฉิงเอ๋ย😂
พี่เว่ยมาช่วยเทรนน้องหน่อย

>>583 พี่เว่ยเคยเทรนในตอนพิเศษอยู่ ที่มีสาวเอาแตงโมมาให้ศิษย์สกุลเจียง พอออกไปพายเรือเล่นพี่เลยสอนให้ศิษย์น้องโยนฝักบัวให้กลับเป็นการตอบแทนและได้มีหัวข้อสนทนาครั้งหน้า ใช่ ศิษย์น้องคนอื่นทำยกเว้นเจียงเฉิงนั่งกินฝักบัวคนเดียวไม่อะไรกับใคร พี่เว่ยเลยว่าอย่างเจ้าคงได้กินคนเดียวไปชั่วชีวิต555555 เป็นพี่น้องที่สกิลจีบสาวโคตรต่างกัน พี่เว่ยคืออ้อยไปทั่วทั้งชายหญิง พี่filrtมาก

>>541 พูดถึงลุงจิน ลุงแกดูรักลูก(เมียหลวง)ดีนะ
ทั้งที่ดูแล้วก็น่าจะไม่ชอบเมียตัวเองแรง

จินฮูหยินคงร้ายกว่าแม่อวี๋น่าดูว่ะ พ่อจินกลัวจริงจังมาก เมียแค่หน้าเปลี่ยนสีนิดนึงแกซีดรีบสั่งให้คนไปไล่อาเหยาเลย พ่อเจียงยังไม่เป็นขนาดนั้น

>>586 นายหญิงดงงูพิษแบบหลานหลิงจินก็น่าจะต้องเขี้ยวพอดูแหละ😂 เดาว่าตกลงกันไว้ด้วยมั้ง กวงซ่านฉาวขนาดนั้นไม่น่าที่จินฮูหยินจะไม่รู้อ่ะ อาจจะดีลว่าไปไข่ทิ้งที่ไหนก็อย่าให้เหลือเด็กกลับมาแย่งตำแหน่งจื่อเซวียนงี้ป่ะ นี่นอกจากจะเหลือรอดมาได้ยังมาโชว์ตัววันเกิดลูกรักอีก จังหวะนรกแท้อาเหยา..
เพื่อนโม่งว่าถ้าไม่ใช่วันนั้น จังหวะนั้นที่จินฮูหยินอยู่ด้วย กวงซ่านจะแอบๆเอาอาเหยาเข้าบ้านมั้ยวะ

ky เบิร์ธเดย์ฉงหลิน ขอให้อาหนิงลูกแม่เป็นหัวผักกาดที่แข็งแรงยิ่งๆขึ้นไป

>>587 จะเอาอะไรกับคนที่ขมขื่นเมียลูกน้องแล้วจำไม่ได้ว่าทำลูกทิ้งไว้

ถามหน่อยกุพึ่งเริ่มอ่านปรมจ.อยากรู้ว่าเว่ยอิงร้ว่าจ้านชอบตัวเองตอนเล่มไหน

>>589 เล่ม5เล่มจบ😂😂

>>578 ฟิครุ่นพ่อแม่หายากว่ะ

ครอบครัวนอกสายตาอย่างบ้านสกุลเนี่ยน่าจะโอเคสุดแล้วมั้ง พี่น้องคนละแม่รักใคร่ปรองดองกัน

>>592 แค่วิญญาณดาบก็เหี้ยพอแล้วแม่โม่คงเห็นใจ แต่วิธีเลี้ยงเอาจริงก็ไม่ได้ดีขนาดนั้นอ่ะ คิดๆแล้วเพราะพี่หมิงไม่คิดจะมีลูกเลยยัดตำแหน่งผู้สืบทอดให้หวายซังหรือเปล่า ทั้งที่ก็รู้ว่าน้องไม่อยากเป็น ไม่ยอมบอกเรื่องสำคัญอย่างวิญญานดาบด้วย มายุคปัจจุบันก็เหมือนพ่อแม่ตายในอุบัติเหตุแต่ลูกไม่รู้เรื่องประกันหรือหนี้สินเลย

>>554 อาจจะฟีลเดียวกับราชวงศ์ก็ได้มั้ง ความแข็งแกร่งของตระกูลขึ้นอยู่กับผู้นำแต่ละสมัย อย่างตระกูลเนี่ยเนื้อหาก็ว่ายุคพี่ใหญ่เนี่ยเป็นยุคทองของตระกูล ผู้นำแข็งแกร่งสุดตั้งแต่ตั้งตระกูลมา พอมายุคน้องเนี่ยคนมองแต่เปลือกก็ว่าตระกูลเนี่ยอ่อนแอลงเจียนจะล้มแหล่ไม่ล้มแหล่ ฉะนั้นตระกูลเจียงยุคก่อนเจียงเฟิงเหมียนอาจจะอ่อนแอหรือเกิดปัญหาบางอย่างให้ต้องพึ่งพาตระกูลอวี๋ก็ได้หรือไม่ก็อาจจะเป็นอย่างที่เพื่อนโม่ง >>555 บอกก็ได้
>>586 ม๊าอวี๋ร้ายสุดแค่แรปด่าไงมึงแต่นางยังดูฟังผัวบ้าง ตอนผัวพาเว่ยอิงมาบ้านวันแรกนางก็ไม่ได้ลุกขึ้นมาโวยวายนะ(เหมือนแค่ชักสีหน้านิดๆมั้ง กูจำไม่ค่อยได้)ละดูทรงก็เลี้ยงเว่ยอิงมาดี ไม่เคยใช้แส้ตีให้เจ็บจริงจัง เทียบกับเพื่อนซี้นางแล้วดูท่าจะร้ายแบบจริงจังกับลูกเลี้ยงก็อาจจะถึงขั้นลงไม้ลงมือ(น่าจะเพราะสิ่งแวดล้อมบีบคั้นให้ร้ายด้วย ผัวเหี้ยจัด)อาเหยาซวยเลือกผิดน่าจะตัดใจไปซะ ไม่น่าไปเข้าบ้านนี้เลยหรือไปอยู่กับสกุลหลานดีกว่า

>>594 ต้องเป็นลูกนอกสมรสมะ55555
ขอแก้เป็น*เทียบกับเพื่อนซี้นางแล้วดูท่าจะร้ายแบบจริงจังกับลูกนอกสมรสก็อาจจะถึงขั้นลงไม้ลงมือ

>>587 อวี๋ตอนเว่ยอิงเข้าบ้านครั้งแรกนางร้องเหอะแล้วเดินหนี การเลี้ยงดูไม่มีข้อมูลแต่ไม่น่าเป็นคนเลี้ยงนะ อีกอย่างกูมองว่าที่นางไม่เคยทำอะไรเว่ยจริงจังได้นอกจากตีนิดหน่อยกับสั่งให้คุกเข่าเพราะคนทั้งบ้านรักเว่ยยกเว้นแค่แม่อวี๋กับคนของแม่อย่างคนใช้ข้างกาย ศิษย์พี่กับพ่อโอ๋ขนาดไม่เคยตีสักแปะเลยเจียงเฉิงก็เป็นเพื่อนสนิทเหมือนพี่น้อง ศิษย์สกุลเจียงก็รักเว่ยอิงกัน ลองบ้านเจียงมีคนเกลียดหรือไม่ชอบหน้าเว่ยบ้างกูว่าแม่อวี๋คงทำไรเยอะกว่านี้อ่ะ สภาพแวดล้อมของเว่ยไม่เหมือนที่อาเหยาเจอ คือพ่อไม่ชอบ แม่เลี้ยงเกลียด พี่ชายต่างแม่ก็ไม่อะไรด้วยคือไม่เกลียดแต่ก็ไม่ช่วยหรือมาดูดีอะไร ญาติคนอื่นเลยบูลลี่ได้ถึงเหยาจะเป็นลูกแท้ๆของประมุข คนใช้น่าจะไม่เคารพด้วย เปรียบเทียบคือถ้าจินฟูเหรินปาของใส่อาเหยาระบายอารมณ์ สกุลจินจะไม่มีใครมาห้ามแน่นอน แต่ถ้าอวี๋ฟูเหรินปาของใส่เว่ยอิงได้มีทะเลาะกันบ้านแตกสักรอบ

>>563 +1 ถ้าจะทำให้สถานะเว่ยอิงชัดเจน ความคิดกรูคือควรให้เว่ยอิงอยู่อย่างศิษย์คนอื่นก็พอ เพราะถ้ารับเว่ยอิงมาเป็นลูกออกหน้าออกตาชัดเจน ข่าวลูกชู้ยิ่งดูมีมูลหนักกว่าเดิมเลยว่ะ

แล้วที่จริงศิษย์ทั้งท่าเรือน่าจะสนิทกับเจียงเฉิงกันหมดเลย ไม่รู้พ่อเจียงมีแรงผลักดันอะไรในใจถึงต้องเลี้ยงเว่ยอิงเสมือนลูกอีกคน เพราะแค่รับมาเป็นศิษย์ธรรมดาก็ถือว่าดูแลดีแล้วและก็คงสนิทกับเจียงเฉิงได้เหมือนกัน เหมือนที่ศิษย์คนอื่นเล่นกับเจียงเฉิงน่ะแหละ

คงสงสารมั้ง แกไปเจอเว่ยสภาพเสื้อขาดนั่งแทะแตงโม เป็นทัมดาที่จะอยากเลี้ยงอย่างดีและให้ความอบอุ่นเหมือนครอบครัว เว่ยอิงมีภาษีลูกเพื่อนสนิทด้วย แต่จากที่ออกตามหาเป็นปีอย่างไม่ลดละก็น่าจะเดาได้ลางๆว่าให้ความสำคัญกับเว่ยแค่ไหน ยังไงก็คงไม่ให้แค่ตำแหน่งศิษย์ธรรมดา

แกะมาจากข้อมูลที่มีอยู่จิ๊ดริด…
- ตอนที่เฉิงยอมตกลงว่าจะเป็นเพื่อนกับเว่ย เตี่ยแกอุ้มเว่ยลั้นลาอย่างแฮปปี้(แต่ลูกไม่เอ็นจอยด้วย นอยจนนำไปสู่การไล่เว่ยออกจากห้องนั่นเอง)
- เตี่ยจัดการให้เฉิงกับเว่ยนอนห้องเดียวกัน(ตอนเด็กๆ)
- วันที่เจอเว่ยข้างทาง เตี่ยพูดประมาณว่าตัวเองมีลูกชายคนหนึ่งและอยากให้ทั้งคู่เป็น"เพื่อนที่ดี"ต่อกัน
(อันนี้จากออดิโอดราม่าบ่มีในนิยายเด้อ เคยได้ยินว่ามันผ่านแม่โม่แต่ก็ไม่แน่ใจว่าแคนนอนแค่ไหน เพราะงั้นฟังหูไว้หูนะ)

สรุป…ความต้องการของเตี่ยคือสองคนนี้ต้องเป็นเพื่อนสนิทกัน ถ้าปล่อยให้เว่ยไปอยู่กับศิษย์คนอื่นเว่ยอาจจะไปสนิทกับคนอื่นแทน(มั้ง)แล้วมันจะไม่เป็นดั่งใจเตี่ย

ที่เลี้ยงเหมือนลูกก็คงไม่พ้นเพราะพ่อแม่เว่ยนั่นแหละ กุเคยกาว+เคยอ่านแฟนต่างชาติกาว ความน่าจะเป็นคงประมาณนี้…
1. เพราะฉางเซ่อ
1.1 เป็นตามที่ลือ…ยังคงคลั่งรักเทอไม่เสื่อมคลาย ถ้าเทอไม่เลือกเขาเด็กคนนี้ก็เป็นลูกฉันกับเทอ
1.2 ข่าวลือมีข้อเท็จจริงบ้างนิดๆเตี่ยเคยชอบแม่เว่ยจริงๆแต่เป็นแค่ปั๊บปี้เลิฟสั้นๆต่อมาเหลือแค่ความเป็นเพื่อน เอ็นดูลูกของเทอด้วยความบริสุทธิ์ใจ
2. เพราะเตี่ยเว่ย…
2.2 พลังแห่งมิตรภาพลูกผู้ชาย ฟีลลิ่งแบบเมื่อไม่มีนาย ฉันจะดูแลลูกเมียนายให้ดีที่สุด
2.3 คล้าย 2.2 แต่ข้อนี้คือพลังบราค่อน เคยเติบโตมาด้วยกันอย่างพี่น้องไม่ต่างจากรุ่นลูก เลยเลี้ยงให้เหมือนรุ่นตัวเอง
3. เพราะทั้งพ่อแม่เว่ยอิงทั้งสองคนผสมๆกัน

>>591 ถ้าคล่องภาษา ลองไปหาในao3เลย

แต่ถ้าออดิโอเป็นcanon งี้ปักธงได้เลยดิ
เพราะพ่อเจียงพูดเป็นนัยส่อว่ารักแม่55555

เคยอ่าน3pพ่อเจียงพ่อเว่ยฉางเซ่อด้วย5555555 ao3มีทุกอย่างที่มึงอยากได้ แต่อ่านแท็กดีๆเด้อ บ้านเจียงมีแท็กbashingเยอะ

>>600 ตอนไหนๆๆๆ อยากฟัง

>>602 ซักตอนของซีซั่น2,3อะ กูจำไม่ได้แล้วว่าตอนที่เท่าไหร่ แหะๆ
มันเป็นตอนอิงมาจากวันอวิ๋นเมิ่งแตก

กูชอบกาวต่างชาติที่ว่าคนที่เตี่ยแอบชอบจริงๆไม่ใช่หม่าม๊าฉางเซ่อ แต่เป็นป๊าเว่ยฉางเจ๋อ 555555 มีคนวาดแฟนอาร์ตด้วย อย่างแซ่บ

>>600 เฉพาะนิยายก็ตีความงั้นได้นะ ฝ่ายทฤษฎีพ่อแม่บ้านเจียงรักกันเขาก็ยกฉากจื่อเตี้ยนยอมรับพ่อ+ที่พ่อบอกว่าจะกลับไปหาแม่นางสามนั่นแหละมาซัพพอร์ตแนวคิดนี้

>>604 นึกถึงพวกเอ็มวีเพลงจบหักมุมเลย5555

>>594 ถ้าอย่างนั้นปัจจุบันสกุลอวี๋อ่อนลงรึป่าวเพราะไร้บทบาทในสภาเซียน เกี่ยวดองกันเพื่อเพิ่มพาวเวอให้สกุลแต่เวลาหลานชายโดนสกุลอื่นเฮโลบีบคั้นกลับไม่มีบทบาทช่วยพูดอะไรซักนิด

>>606 ขอบ่นประเด็นความเฮโลของคนในเรื่องเพิ่มด้วย กูเซ็งที่มันหูเบากันเว่อ เฮโลตามกันโคตรง่าย ช่วงต้นเรื่องเหมือนจะปูว่ามีคนเข้าข้างเว่ยอิงบ้าง แต่เวลาที่เว่ยอิงถูกรุมกับไม่มีใครพูดอะไรคัดค้านอีพวกนั้นเลย อีพวกที่ช่วยจากถ้ำเต่าเว้นเหมียนเหมียนก็หายหมด บางคนก็เหยียดเหมียนเหมียน แถมหลายคนรู้ทันลุงจินเดี๋ยวมันต้องกร่างแบบสกุลเวินแต่ก็ทำตัวเป็นจีนเฉยกันหมด //กูขัดใจมากกกกกกกก

>>606 อาจจะ เพราะในออดิโอก็ญาติฝั่งอวี๋นี่แหละที่ให้เฉิงดูตัวนิยายก็มีให้ศิษย์พี่ไปเยี่ยมยาย คสพน่าจะดีอยู่ เรื่องเว่ยอิงมันก็มีเหตุผลให้กลัวนะ พลังเว่ยเกินไปจริงๆopมาก ยิ่งผ่านช่วงสงครามนิสัยใจคอจะเปลี่ยนไปแค่ไหนไม่รู้เลย ส่วนที่ช่วยจากถ้ำเดาว่าคงเหมือนอวี๋ที่โทษเว่ยเรื่องทำตัวเด่นยั่วโมโหตระกูลเวิน น่าจะมองว่าปล่อยให้เหมียนเหมียนตายไปก็ได้เพราะก็แค่ลูกบ่าว เว่ยไม่น่าไปช่วยและตัวเองสมควรรอดอยู่แล้วเลยไม่คิดว่าเป็นบุญคุณอะไร ส่วนจินกับเวินคงเหมือนที่คุยกันไว้ข้างบน ตระกูลจินที่ว่ากร่างแล้วยังหาเรื่องตระกูลอื่นน้อยกว่าเวินอ่ะมึง และพึ่งเริ่มกร่างสุดๆไม่กี่ปีด้วยมั้ง ขณะที่ของตระกูลเวินมันทับถมมานาน มายุคเหยาก็เปลี่ยนเป็นสายซอฟต์ด้วย

มันคงมีคนบางส่วนคิดเหมือนเว่ยอิงแหละว่าจินกวงซ่านจะเอาอย่างเวินรั่วหาน เช่น พี่หมิงเจวี๋ย/คุณชายเหอที่โดนอุ้มไปเก็บ
แต่ที่ ณ เวลานั้นไม่มีใครแสดงตัวถือข้างเว่ยอิง เพราะมันติดตรงเว่ยอิงบำเพ็ญวิถีมารน่ะ ซึ่งด้วยจุดยืนสายธรรมมะ(?)ทำให้แสดงตัวว่าเห็นด้วยกับเว่ยอิงไม่ได้ ไม่งั้นคนอื่นจะกล่าวหามึงด้วยเหมือนกันว่ามึงฝักใฝ่วิถีมาร แล้วมุมมองคนส่วนใหญ่คงมองว่าเว่ยอิงน่ากลัวกว่าจินกวงซ่านเพราะเก่งเกินไป ส่วนอิจินกวงซ่านคนคงมองว่าจะทุบทีหลังตอนไหนก็ได้

>>609 อีกอย่างคือคนส่วนใหญ่ในที่นั้นเป็นผู้เสียหายจากการรุกรานของสกุลเวินแสดงตัวเข้าข้างเว่ยอิงก็เท่ากับเข้าข้างสกุลเวินด้วย คนคงคิดว่าทำไมกูต้องช่วยเพราะเวินฉิงก็ไม่เคยแสดงตัวว่าไม่เห็นด้วยเลยนะ

เวินฉิงไม่ได้ไม่ทำอะไรช่วงสงครามนะ เจ๊ช่วยทายาทสกุลเจียงไง ถึงจะทำเพราะน้องชายและก่อนจากกันก็ตัดไมตรีด้วยคำว่าไม่ติดค้างกันแต่ก็ถือว่าช่วย โชคร้ายที่คนโดนช่วยคนหนึ่งสลบเลยไม่ทราบซึ้งจนถือเป็นบุญคุณสำคัญแถมคนนี้ยังinsecureในตัวเองอย่างหนักเพราะปมพ่อแม่ อีกคนก็ไปสายมารโดนคนทั่วไปหวาดระแวง ถ้าช่วยถูกคนอย่างพี่ซี พี่หมิง ยังไงก็อยู่รอดเพราะสองคนนี้ออกหน้าให้แน่

>>611 ต้องบอกตรงๆว่าการช่วยพี่น้องบ้านเจียงมันไม่เพียงพอจะเอามาเป็นข้อต่อรองน่ะ ความหมายคือ เพราะเวินฉิงไม่ได้ช่วยในสเกลรวม อย่างลุกขึ้นต่อต้านผู้นำตัวเอง หรือยับยั้งการรุกรานของสกุลเวิน แล้วกูเข้าใจว่าเฉิงพยายามออกหน้าให้แล้ว แต่พี่หมิงนี่แหละที่ค้านว่านอกจากนั้นนางก็ไม่ได้ทำอะไร การช่วยแค่ทายาทสกุลใหญ่ที่สำนักโดนถล่มแทบสิ้นสลายไม่ได้ทำให้เกิดประโยชน์จนสกุลเซียนอื่นจะเห็นใจแล้วลุกขึ้นช่วยรับรองได้ง่ายๆอ่ะ
จังหวะนั้นกูว่าไม่มีคนแคร์หรอกว่าพี่น้องเจียงจะรอดรึไม่รอด รอดมาแล้วจะช่วยเหลือในสงครามได้รึเปล่าก็ยังไม่รู้เพราะกำลังคนก็คงร่อยหรอ

กูมองว่าถ้าคนที่เวินฉิงช่วยเป็นพี่ซีหรือพี่หมิง อาจต่างออกไปได้ในกรณีที่สองคนนั้นจะไม่ได้รับบุญคุนแล้วแยกตัวไปเฉยๆ แต่จะแนะนำให้เวินฉิงกับพวกสกุลเวินที่เหลือลุกขึ้นต่อต้านแบบออกหน้าชัดเจนด้วย เพื่อรับรองความปลอดภัยของพวกเวินสายรองกรณีที่สงครามจบแล้วพวกเขาชนะ ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับเวินฉิงด้วยว่าถ้าเข้าเสนอมาเวย์นั้นแล้วเจ้าตัวจะยอมเสี่ยงรึเปล่า

>>612 ใช่ สเกลรวมคือไม่ได้ออกหน้าอะไร และเป็นการช่วยที่รู้อย่างลับๆแค่สี่คน ตระกูลอื่นจะไม่เห็นใจก็ไม่แปลก แต่ไม่เห็นด้วยถ้าบอกว่ามันไม่มีน้ำหนักในการต่อรอง เพราะชีวิตที่ช่วยคือชีวิตของผู้นำและพันธมิตรหลักในการทำสงครามเลยนะ ระดับประมุขสกุลหลัก คิดตามเสต็ป ถ้าไม่ช่วย=เจียงไม่รอด กำลังรบหลักหายไปเต็มๆ โดยเฉพาะเว่ยอิง ฝั่งเซียนอาจจะไม่ชนะด้วยซ้ำ ที่เอาไปต่อรองไม่ได้เพราะไม่ได้รับการออกหน้าอย่างหนักแน่นมากกว่า แต่ตรงนี้กูก็ไม่เข้าใจพี่หมิง เจียงเฉิงพูดแล้วว่าโดนช่วยชีวิตไว้ คนอย่างพี่หมิงที่เห็นบุญคุญสำคัญทำผิดทำถูกมีโทษชัดเจนควรเข้าใจมากกว่าใครด้วยซ้ำ ไม่งั้นพี่ก็ไม่ต่างอะไรกับที่อาเหยาด่าเลยคือพวกถือว่าตัวเองถูกต้องจนสามารถตัดสินคนอื่นได้ กูเข้าใจว่ายุทธภพถือว่าชีวิตแลกชีวิตนะ เขาเคยช่วยชีวิตข้าไว้ควรเอามาเป็นเหตุผลในการช่วยสกุลเวินที่ไม่ได้ทำอะไรได้สิ ขนาดพี่ซียังช่วยพูดว่าคนพวกนี้ไม่ได้ทำอะไรได้

เออ แต่ส่วนwhat ifช่วยพี่หมิงพี่ซี กูเห็นด้วยกับมึงนะ แต่ถึงเวินฉิงไม่ยอมไปรบอยู่นิ่งๆเหมือนเดิม แต่ถ้าคนที่ไปขอความช่วยเหลือคือพี่หมิงพี่ซี กูว่าก็น่าจะรอดอยู่ดี ที่เว่ยอิงสติแตกเพราะเห็นการทารุณนักโทษอย่างโหดร้ายด้วยน่ะ ซึ่งถ้าคนอย่างพี่หมิงพี่ซีได้เห็นก็คงไม่ปลื้มเหมือนกัน แต่น่าจะจัดการใจเย็นกว่า

>>613 น่าจะเพราะเวินรั่วหานฆ่าประมุขเนี่ยรุ่นก่อน(พ่อพี่เนี่ย)อะ ใจแกเลยอคติกับเวินสายรองด้วย พออาเฉิงกับพี่ซีพูดเลยปัดตกหมด

>>613 กูเมาไทม์ไลน์ไปหน่อยโทษที ที่พูดแก้ต่างให้เวินฉิงเป็นช่วงจบสงครามแล้ว กูว่าตอนพยายามแก้ต่างให้เป้าหมายเฉิงมันอยู่ที่เว่ยอิงเป็นหลักด้วยอ่ะ ประมาณพี่ชายกุช่วยพวกเวินเพราะติดค้างบุญคุณกันไว้งี้ ตัวเฉิงเองดูไม่ได้มีเป้าหมายจะช่วยพวกเวินสายรองแต่แรก (นอกจากเรื่องสถานะสกุลที่ยังไม่มั่นคงดี อยากจะไปงัดกับใครเขาก็คงไม่ไหวแล้ว ในมุมเฉิง หนี้ที่มีต่อกันมันมีแค่รักษาแผล ให้ที่พักพิงตอนหลบหนี แล้วก็ไปเอาเถ้ากระดูกพ่อแม่กลับมาให้ อาจจะเพราะมองว่าติดค้างกันแค่ตรงนี้นางเลยไม่ได้พยายามพูดเพิ่มเติมด้วยมั้ง) แล้วถึงจะเป็นเรื่องจริงที่ว่าพี่น้องเวินช่วยเหลือเว่ยอิงที่เป็นกำลังหลักให้พวกเขาชนะสงคราม แต่จังหวะนั้นคนเริ่มกลัวเว่ยอิงไปแล้วด้วยอ่ะเก่งเกินไป ดุดันเกินไป

>>615 กุเผลอกดส่ง
เพราะเป็นจังหวะที่คนเริ่มเกรงๆเว่ยอิงแล้วด้วย +โดนใส่ไฟเข้าไปเพิ่ม คงไม่มีใครกล้าลุกขึ้นมาสนับสนุนหรืออ้างความดีความชอบที่เวินฉิงช่วยเว่ยอิงเอาไว้ขึ้นมาเท่าไหร่

โม่งบนๆลึกๆนู้นเคยคุยเรื่องนี้กันอยู่ สุดท้ายมันก็วนกลับมาที่ว่าสิ่งที่เวินฉิงทำมันไม่พอเอามาเป็นข้อต่อรองอ่ะ เพราะช่วยก็ช่วยแบบแอบๆไม่มีใครรู้เห็นน้องจากพี่น้องเจียง การที่เจ้าตัวก็แค่แอบช่วยเพราะไม่อยากเป็นประเด็นกับเวินสายหลัก และถ้าเวินสายหลักไม่แพ้ ต่อให้พวกนางไม่ได้ทำอะไรแต่ก็ได้ประโยชน์จากสงครามไปด้วย กุเห็นด้วยกับ >>614 ว่าพี่แกก็คงเขม่นสกุลเวินเอาการอยู่แล้วเลยเอียงแล้วมองมุมนี้เป็นหลัก

แล้วถึงพี่หมิงโอเคกับการที่ไว้ชีวิตพี่น้องเวินตามคติชีวิตแลกชีวิต แต่มันยังมีพวกเวินสายรองที่เป็นเด็กและคนแก่อีกอ่ะ จังหวะนั้นคนยังเชื่อกันว่าเป็นพวกเชลยเซียนสกุลเวินธรรมดาที่มีพละกำลังปกติกันอยู่เลยป้ะ ไม่ใช่กลุ่มเด็กกับคนแก่ไร้พลัง ถ้ายอมให้ไว้ชีวิตแค่พี่น้องเวินแต่ต้องเอาเชลยที่เหลือกลับมา เว่ยกับพี่น้องเวินก็ไม่น่ายอมอีก ไหนจะเรื่องว่าเวินหนิงเป็นศพเตรียมชุบไปแล้ว เป็นหลักฐานการใช้วิชามารที่เซียนไม่ยอมรับอีก ยากว่ะ... จังหวะนั้นอะไรก็ยากไปหมดเลย

>>616 ลืมเรื่องพ่อพี่หมิงไป แต่ขนาดคนที่ว่ายุติธรรมสุดไม่ยอมลงให้อาเหยาสักแอะยังมีอคติก็ เฮ้อ พี่หมิงก็เหี้ยจุดนี้อยู่นะ ตัวเองก็รู้ว่าเขาไม่ได้ทำอะไรอ่ะ แต่ข้อการช่วยเหลือสกุลเจียงมีน้ำหนักมากพอไหมความเห็นของเราคงไม่ตรงกัน agree to disagree นะเพื่อนโม่ง กูhcมาตลอดว่าถ้าเจียงเฉิงสู้สักนิดพี่หมิงยอมหุบปาก พวกเวินน้าอาป้ายายคงรอด เรื่องเป็นพวกมีพลังเซียนไหมก็คงมีแหละ จำได้ว่านิยายมีบอกสกุลจินให้ใส่ที่กุญแจมือห้ามใช้พลังทำงานใช้แรงงาน แต่มันก็มีคนที่ไม่มีจริงๆอย่างท่านยาย พวกที่หนีไปกับอิงน่าจะไม่มีหมดอ่ะ ตอนเฉิงไปเยี่ยมยังบอกเลยว่าคนพากันนินทาปรมาจารย์อี๋หลงซ่องสุมกำลัง ที่แท้ก็มีแต่พวกใช้การไม่ได้

กูนึกถึงที่โม่งบนๆว่าปรมจเป็นเรื่องที่คนเหี้ยเยอะ อยากเสริมว่านอกจากคนเหี้ย จังหวะก็เหี้ยด้วย จังหวะยากจริงๆมึงTT เต็มไปด้วยความเข้าใจผิดและอคติ

เอาจริงที่ไปขอให้เว่ยอิงช่วยนี่มันเตี้ยอุ้มค่อมดีๆนี่เองแต่อีกแง่ก็เข้าใจนาง คงไม่รู้จะหันไปหาใครละ

เออ แต่วันนั้นพี่หมิงชมเหมียนเหมียนนะ ไม่รู้แกคิดยังไงแน่

>>619 เดานะ กุว่าแกก็รู้ว่าอะไรเป็นอะไรแหละเลยชื่นชมเหมียนเหมียนแต่ตอนอยู่ในโถงชุมนุมด้านมืดในใจมันอยู่เหนือเหตุผล

>>613 กูคิดคล้ายมึง กูคิดว่าถ้ามีใครซักคนยอมช่วยเจียงเฉิงออกหน้าให้เว่ยอิง+พวกเวินฉิงอย่างหนักแน่น เวินสายรองคงรอด อย่างเซวียหยางยังรอดเดินลอยหน้าลอยตาได้ตั้งพักนึงเลยเพราะจินกวงซ่านออกหน้าให้สุดตัว สเกลความเสียหายที่เซวียหยางสร้างอาจดูน้อยถ้าเทียบกับสิ่งที่สกุลเวินสายหลักทำแต่กูมีความคิดว่าลองถ้าเซวียหยางไม่มีใครออกหน้าให้ซักคนหรือคนออกหน้าให้เป็นแค่สกุลเล็กๆดิ พี่หมิงฟันหัวแบะไปนานแล้ว

>>621 แล้วคำพูดของอาเหยาที่พูดกับเจียงเฉิงตอนท้ายอะ กูมองว่าสิ่งที่อาเหยาพูดมานั่นแทบเป็นไปไม่ได้เลย เพราะเจียงเฉิงจิตใจไม่เข้มแข็งพอที่จะทนการกดดันจากสถานการณ์ตอนนั้นแล้วหนักแน่นกับเว่ยอิงได้ว่ะ คงมีแต่ต้องให้ใครมาช่วยพูดอีกแรงที่อาเหยาพูดมาถึงดูเป็นไปได้

>>622 นอกจากจะจิตใจไม่เข้มแข็งต่อแรงกดดันพอแล้ว พูดตรงๆเจียงเฉิงก็ไม่ค่อยเชื่อใจเว่ยอิงตั้งแต่แรก อาจจะเพราะอิทธิพลจากคำด่าม๊าอวี๋ บวกกับเรื่องพี่สาวพี่เขย แต่ที่เห็นเว่ยอิงเลือดออกเจ็ดทวารทางตา หู จมูก ปากแล้วยังคิดว่าเป็นการเล่นเนี่ย กูอ่านแล้วยังคิดว่าเจียงเฉิงโคตรมองในแง่ร้าย ถึงจะมีข้อแก้ต่างว่าเพราะสมัยเด็กเว่ยอิงเคยเล่นบ่อยแต่มันก็หลังจากเว่ยอิงเอาตัวเองเป็นเหยื่อล่อศพ เคลียร์ทางให้พวกเซียนรวมเจียงเฉิงที่ขึ้นเขาไปตามกับดักอาเหยานะ

แล้วๆๆๆมีใครในนี้ตามม่านฮวาปรมจบ้าง ล่าสุดอฟชเปรี้ยวตีนทำฉากถังอาบน้ำแตกแล้ว สำหรับกูปรมจเป็นม่านฮวาจากนิยายวายจีนเรื่องเดียวที่ดูมีหนทางจบในทุกวันนี้555

>>606 สกุลอวี๋ นอกจากเนื้อหาที่เกี่ยวกับชีวิตคู่ของพ่อแม่บ้านบัวแล้วแทบไม่ได้กล่าวถึงอีกเลย กูกาวว่าถ้าไม่ถูกสกุลเวินบุกไปตีจนต้องปิดประตูสำนักมุ่งบูรณะอย่างเดียว ไม่สนออกไปคบค้าสมาคมกับใคร ประมุขอวี๋ก็น่าจะนั่งอยู่ในงานนั้นด้วยแหละ แต่ประมุขอวี๋ก็คงไม่อยากซัพพอร์ตเฉิงเรื่องนี้ เพราะแม่อวี๋ตาย ญาติที่แม่อวี๋พาไปอยู่ด้วยทางฝั่งเรือนตัวเองจากเหมยซานก็น่าจะตายวันนั้นเหมือนกัน

>>621 เหลือแต่พี่ซีเฉินแล้วมั้ย มีแต่แกคนเดียวละแหละที่ดูน่าจะยอมช่วย+สกุลมีพาวเว่อ แต่ก็นะ พี่แกก็เคยพูดแล้ว...

แถมเฉิงไม่ใช่คนถนัดเข้าหาใครก่อน ไม่สนิทกัน
จู่ๆไปขอให้ออกตัวช่วยให้มากกว่านี้คงพูดลำบาก ดีไม่ดีอาจารย์หลานจะแดกหัวเอาอีก

กุรู้สึกว่าปัจจัยหนึ่งที่ทำให้เรื่องมันวุ่นวายเพราะคนในเรื่องไม่มีความขวนขวายพยายามแก้ปัญหา เหมือนนั่งรอให้ปัญหามาใกล้ตัวก่อนถึงจะคิดได้ แล้วบางคนก็ทำเรื่องให้ฉิบหายหนักกว่าเดิม
• เวินฉิง : จังหวะที่คนอื่นยังมองเว่ยเป็นฮีโร่สงครามอยู่ ไม่มา ตอนเขารบกันก็ไม่คิดทำอะไร(ช่วยเว่ย-เฉิงแต่ไม่มีใครรู้)จะบอกว่ากลัวเตี่ยเวินแต่ก็ไม่พยายามแม้แต่จะหนี พอเตี่ยเวินแพ้สงครามก็ไม่พาครอบครัวตัวเองหนีอีก พอถูกจับแยกกับเวินหนิงและครอบครัวถึงเพิ่งคิดไปหาเว่ย
• ฉินฮูหยิน : นี่ก็อีกคน ตั้งนานไม่พูด ลูกกับแฟนไม่รู้เรื่องเลยมีไรกันก่อนแต่ง ท้องตั้งแต่ก่อนจัดพิธีแต่งงาน พอวันใกล้พิธีถึงเพิ่งไปบอกให้แฟนลูกยกเลิกงานแต่ง /มันไม่ทันแล้วโว้ยยยยย

คนที่อยู่รอบตัวเว่ยก็ดูไม่ค่อยพยายามช่วยอะไรเท่าไหร่
• น้องชาย : เข้าใจว่าสู้อีพวกลุงๆไม่ไหว แต่ตังให้เว่ยแดกข้าวดีๆซักชามยังไม่มี ถ้าไม่ใช่เพราะพี่สาวจะแต่งงานก็ไม่รู้จะนึกถึงกันบ้างไหม เหมือนเสแสร้งตัดขาดแต่ก็เหมือนตัดกันไปแล้วจริงๆ
• ผู้ชายที่ไปหาถึงถ้ำ : ไปแล้วก็ไม่มาอีกเลย ไม่รู้หายไปทำอะไร ได้พยายามคุยกับพี่ชายมั่งหรือเปล่า แต่มองจากสิ่งที่เกิดในเรื่องแล้วก็คงไม่ได้ทำอะไรเท่าไหร่
• เพื่อนอีกคนหนึ่ง : รายนี้ไม่เคยแม้แต่ไปเยี่ยมถึงถ้ำหรือที่อี๋หลิง ช่วงนั้นนอกจากนั่งกลัวพี่ชายตัวเองก็ไม่น่านึกถึงเพื่อนอย่างเว่ยหรอก มานึกถึงเว่ยอีกทีน่าจะตอนวางแผนแก้แค้นแล้ว พอเป็นตามอุบายตัวเองก็ลอยตัว เว่ยรับหน้าคนเดียว ไม่แปลกหรอกที่เว่ยมันจะเท

>>626 ต่ออีกนิด : ไปๆมาๆพี่เขยที่เคยเหม็นหน้ากันยังดูทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอันมากกว่าคนรอบตัวเว่ยคนอื่น(สมัยชาติก่อน)น่าเสียดายที่โดนพ่อตัวเองซ้อนแผน/พี่เขยไม่น่าเก็บพ่อมาจากถังขยะเลยยยยย

>>626 กุล่ะอย่างชอบ 55555555 ในฐานะมัมหมีน้องชาย กุเดาว่าเสแสร้งตัดขาดให้โลกรู้ แต่อิน้องโกรธจริง😂 เห็นคนอื่นดีกว่าครอบครัวตัวเองงี้ เตือนเรื่องเวินหนิงละพี่ไม่ฟังงี้ ดื้อนักก็อดมื้อกินมื้ออยู่นี่ไปน่ะแหละ!! /ซู้ด

แต่พูดถึง ช่วงหลังพาเชลยหนี เขาก็ดูสงบๆอยู่กันได้เป็นปีเลยนะ มีความผิดเรื่องฆ่าเซียนสกุลจิน ติดอาคมพี่เว่ยแกกันไว้ก็ใช่ แต่ก็ดูไม่ได้มีความพยายามจะตามล่าตามหาอะไร เหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่แต่ก็ไม่ได้ใหญ่ขนาดนั้น ในมุมมองของคนรอบๆตัวเว่ยก็คงไม่คิดว่าวันดีคืนดีจะมีคนวางแผนลากมาฆ่าแล้วทำให้เรื่องราวบานปลายวอดวายหายนะกันได้ขนาดนี้มั้ง...
กูยังคิดอยู่เลยว่าถ้าไม่บ้าไปวางแผนดักฆ่าพี่เว่ย ถ้าอีลุงพอใจแค่อำนาจเท่าที่มีตรงนี้แล้วยอมให้โลกมันดำเนินไปต่อ ในอนาคตสามปีห้าปี พวกเวินอาจจะมีชีวิตที่ดีขึ้นได้ อาจย้ายถิ่นฐานไปอยู่ที่อื่นห่างไกลจากโลกเซียน สกุลเจียงอาจจะเข้มแข้งพอมางัดข้อและขอสิทธิ์จัดการดูแลคุ้มครองเชลยเวินได้ สกุลหลานกับชายเยี่ยมถ้ำคนนั้น(55555)ก็อาจจะมีพาวเวอร์มากพอให้เกิดการเปลี่ยนแปลงภายในบางอย่างจนยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือได้มากกว่านี้

จื่อเซวียนไม่น่าไปเก็บพ่อมาจากถังขยะเลยยยยยยยยยย

จริงๆเรื่องสกุลเวินสายรอง ถ้าให้เฉิงออกหน้าบอกว่าตัวเองมีสิทธิ์จัดการเพราะสกุลตัวเองโดนล้างบาง กุว่ามันก็สมเหตุสมผลอยู่นะอารมณ์แบบอ้างคติเลือดล้างเลือดอะ แต่เว่ยดันออกหน้าก่อนแถมออกหน้าเพราะอยากช่วยแบบเต็มประตู มันก็ต้องมีคนไม่พอใจอยู่แล้วแหละ

เวินสายรองกูกำลังคิดว่ามันไม่มีวิธีอื่นที่จะอยู่แบบไม่งัดข้อเลยหรือวะ ช่วงอยู่กันสงบๆอยู่กันบนเขาไม่ลองกระจายความเสี่ยงเนียนๆให้คนเปลี่ยนชื่อแซ่แล้วทยอยกระจายกันออกไปที่อื่นวะ อยู่กระจุกรวมกันที่เดียวเหมือนรอให้เขารอมาตีอะ หรือกูลืมไรไป

จริงๆที่เวินรองมันอยู่รวมกันเป็นกระจุกมันทำให้คนหาข้ออ้างได้รึป่าวว่าซ่องสุมกำลังพลถึงแม่งจะมีแต่คนแก่กะเด็กก็เหอะ แต่คนมันจะหาข้ออ้างอะ ยิ่งมีเว่ยที่เป็นตัวอันตรายอยู่ด้วยคนมันยิ่งกลัวเกิดรวมมือกันขึ้นมาคงกลายเป็นปัญหาแน่ๆชาวยุทธคงคิดงี้

ที่เพื่อนโม่ง >>630 พูดมาก็ใช่เหมือนกัน เว่ยกับฉิงพอหนีขึ้นไปได้ก็เหมือนไม่ขวนขวายหาหนทางเพิ่มแล้ว

ประเด็นคือไม่รู้ด้วยว่าเวินสายรองของเวินฉิงโดนจับตัวไปตั้งแต่เมื่อไหร่ กูไม่คิดว่านางจะนั่งโง่ๆรอคนมาจับหรอกนะ ช่วงปลายสงครามที่ตระกูลเวินแพ้รัวๆจังหวะนี้มันก็ต้องคิดหนีแล้วปะ น่าจะโดนบุกจับกะทันหันบวกบ้านนางก็สายหมอไม่มีแรงต่อต้านอะไรและไม่คิดว่าจะได้รับการปฏิบัติแบบนั้น อิงจากที่เว่ยอิงยังบอกว่ามันไม่เป็นธรรม อีกอย่างที่กูสงสัยฐานนางก็อยู่อี๋หลิงปะ ไม่บังเอิญเจอะเว่ยหน่อยเหรอ สกุลเจียงยึดพื้นที่รอบๆคืนมาได้ก็น่าจะยึดอี๋หลิงได้ด้วยปะ หรือบทจะไม่บังเอิญเจอก็ไม่เจอเลย..

>>630 ที่มึงว่ากูก็เข้าใจในสถานการณ์แบบนั้นมันควรกระจายความเสี่ยงถ้าต้องการแค่มีชีวิตรอดจริงๆ แต่ในมุมของเวินสายรองเขาน่าจะสนิทกันอ่ะ เป็นครอบครัวใหญ่ ซึ่งมึงเอ้ย ถ้ามึงเคยมีครอบครัวใหญ่ มันเป็นฟิลลิ่งที่ยังไงก็อยากอยู่พร้อมหน้าพร้อมตาต่อให้ลำบากแค่ไหน ยิ่งถ้าเคยโดนจับแยกมาก่อนพอได้อยู่ด้วยกันอีกครั้งก็คงไม่อยากปล่อยมือจากกันอีก โดยเฉพาะตอนที่สกุลเวินโดนรังเกียจจากทุกทิศเขาก็เหมือนเหลือแค่กันและกันกับเว่ยอิงอ่ะ กูไม่ได้จะบอกว่ามันถูกที่อยู่เป็นเป้านิ่งเพื่อให้ได้อยู่ด้วยกันนะแต่กูเก็ทครสครอบครัวใหญ่ที่ไม่อยากจากกัน จนตายก็เลือกตายไปพร้อมกัน ทิ้งไว้แค่ซือจุย

>>626 555555555 แล้วอิพิแม่งงงง
ตัวเองไม่ค่อยมีจะแดกแต่เจอผู้ปุ๊บดันจะเปย์เค้า
// มีมพิแรดต้องมาาาาาา

>>626 เจียงเฉิงอาจจะอยากให้พี่กลับไปกินข้าวที่บ้านก็ได้นะเมิง...(T T)

กรูว่าเว่ยอิงก็น่าจะมีเงินติดตัวไปบ้างแหละ แล้วนางก็น่าจะไม่อยากรบกวนน้องเลยปลูกผักไปขาย

>>636 .....T_T

มาพูดหาทางแก้กันแบบนี้บางทีก็เข้าข่ายมุมมองนักอ่านที่แค่พูดมันง่ายกว่าการลงมือทำในสถานการณ์จริงๆอ่ะเนอะ กูก็ยังคิดว่ามันน่าจะมีวิธีที่ดีกว่าอยู่รวมตัวเป็นเป้านิ่งกันเป็นปีแบบนี้ (แถมจากการก่อสร้างซ่อมแซมปลูกผัก ก็ดูจะตั้งใจลงหลักปักฐานกันมันตรงนี้ยาวๆเลยด้วย...หาที่ๆใช้ชีวิตง่ายกว่านี้หน่อยก็ดีนะพี่) แต่ถ้าให้เดาก็คงด้วยอายุและสุขภาพลุงป้าตายายแหละ
เห็นด้วยกับเม้นนี้ >>634 ของเพื่อนโม่งนะ น่าจะเป็นสาเหตุเดียวกับที่อาลิ่งปรับบทให้พี่น้องเวินไปมอบตัวแล้วพวกลุงป้าตามไปด้วยเลย +นึกถึงมู้นี้หรือมู้ก่อนนี่แหละที่มีคนมาถามว่าหลังพี่หญิงตาย ช่วง3เดือนก่อนโดนล้อมปราบทำไมพวกเชลยเวินไม่หลบหนีไปก่อน ทั้งๆที่น่าจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นและพี่เว่ยจะโดนตามล่าแน่ๆ เดาว่าก็น่าจะเพราะสาเหตุเดียวกัน+ไม่อยากทิ้งพี่เว่ยไป (._.

>>635 กูแถมมีมยืนพิงกรอบประตูถือรองเท้าแตะให้ด้วย จะใส่หน้าเจียงเฉิงหรือเวินฉิงก็แล้วแต่ศรัทธา 55555555555

>>630 จากที่เวินหนิงฟื้นสติไม่นานคนก็รู้กันทั้งยุทธภพ กูขอเดาว่ามีคนมาจับตาแถวๆล่วนจั้งกั่งกับอี๋หลิง เพราะฉะนั้นกูว่าถึงอยากหนีลงเขาไปที่อื่นกัน มันก็อาจไม่ง่ายขนาดนั้น

>>627 งง หมายถึงที่ชวนไปงานครบเดือนเหรอ
มันเป็นชิ้นเป็นอันยังไง

>>640 น่าจะหมายถึงทั้งชวนมางานครบรอบเดือน และตามมาที่เส้นทางฉงฉีเพื่อช่วยไกล่เกลี่ยที่จื่อซวินไปหาว่าพี่เว่ยใช้คำสาปใส่อ่ะ

>>640 แสดงให้รู้ว่ายังต้อนรับ ฝั่งเว่ยมีเกียรติไม่ใช่ผู้ร้ายเชิญมาได้ เจ้าของงานเชิญด้วยตัวเองด้วย ไม่เหมือนน้องชายที่พอตัดขาดก็ไม่ดูดีอะไรหรือผู้มาชายที่มาเห็นสภาพแล้วกลับบ้านไปคุกเข่าทำโทษตัวเอง เพื่อ

>>629 ถ้าจะทำอย่างนั้น กูว่าต้องมีการเตรียมตัวกันก่อน เว่ยอิงกับเวินฉิงต้องรอให้เจียงเฉิงกลับมาจากงานแล้วค่อยมาปรึกษากันว่าจะไปเจรจากับตระกูลอื่นยังไง ซึ่งถ้าทำอย่างนี้มันดีกับเจียงเฉิงเพราะมีอะไรก็มาบอกกันก่อน แต่กว่าจะเตี๊ยมกันเสร็จครอบครัวเวินฉิงอาจไม่เหลือใครให้ช่วยสักคนละ ดูจากที่ถูกทารุณกันวันนั้นน่ะ

>>633 กูจำได้ลางๆเหมือนแต่ละตระกูลจะส่งคนของตัวเองไปช่วยในพื้นที่อื่นๆ เช่น ซีเฉินที่ตระเวนไปช่วยหลายสกุล บางครั้งก็ไปชิงเหอ อาเฉิงกับเว่ยอิงก็เคยไปสมทบที่หลางหยา ดังนั้นบางทีคนที่ไปลงพื้นที่อี๋หลิงแล้วไปจับบ้านเวินฉิงอาจจะมาจากสกุลอื่นทำให้คลาดกัน

>>594 นั่นดิ ทำไมเหยาไม่เลือกไปสกุลหลาน กุแอบสงสัยตั้งแต่ไปเข้าสกุลเนี่ยแล้ว ไปสกุลหลานน่าจะสบายกว่าไปที่อื่นเยอะ เส้นกับประมุขก็มี แถมสไตล์วิชาของเนี่ยโคตรดูไม่เข้ากับเหยาเลย

>>599 กุรู้สึกว่าป๊าเจียง-ป๊าเว่ยคล้ายเป็นพี่น้องหยกคู่อีกเวอชั่นยังไงไม่รู้ว่ะ คนนึงดูสุภาพใจดี ส่วนอีกคนพูดน้อยเคร่งขรึม55555555

>>644 ตระกูลหลานพึ่งโดนถล่มกำลังฟื้นตัว ไปก็ไม่ได้ไรมากมั้งถ้าเทียบกับไปสกุลเนี่ย แต่กูเข้าใจที่อาเหยาโมโหคนแย่งผลงานนะ ความรู้สึกของทาสทุนนิยมในระบบเหี้ยๆ น่าจะโดนด่าไปถึงแม่ด้วยเลยฟิวส์ขาด

Ky ม่านฮวาปรมจเล่ม2จะวางขายแล้ว ห่างจากเล่มแรกกี่ปีนะ😂😂 ถ้าให้เดาคงวางขายต่อเนื่องจนม่านฮวาจบพอดี // ปรมจนี่ลูกรักหลายๆค่ายเลยแหะ งานดีตลอดทั้งเมะ ซีรี่ย์ ม่านฮวา ดราม่าซีดี เหลือเกมส์ที่ว่าจะเปิดตัวเร็วๆนี้ ขอให้ปังๆ

>>644 ตอนนั้นจุดมุ่งหมายของอาเหยาคือการทำให้พ่อมองเห็นตัวเองให้ได้ว่ะ

ตระกูลเนี่ยที่ดูเหมือนเป็นทัพหลักคงเข้าตาอาเหยากว่าตระกูลหลาน อาเหยาคงแพลนว่าพอสร้างความดีความชอบกับเนี่ยได้ โอกาสที่เรื่องจะดังไปถึงหูพ่อน่าจะง่าย แล้วพอพ่อรู้เรื่องก็จะมารับตัวเองเข้าบ้าน...

/กูไม่ได้ตามม่านฮวามานานเพิ่งรู้ว่ามาถึงฉากถังแตกแล้ว555

>>647 ถ้าเป็นงั้นก็ถือว่าคิดถูกนะ ดังแล้วจินกวงซ่านยอมรับเข้าสกุลจริงๆแต่เหยาคิดผิดไปถนัดที่ไปคาดหวังความรักจากพ่อเหี้ยๆอย่างจินกวงซ่าน

>>626 กูว่าน้องชายกับผู้ชายมองว่าเว่ยเก่ง ดูแลตัวเองได้+หัวรั้นพูดไรไม่ฟังเลยปล่อยๆส่วนตัวเองกลับบ้าน ช่วงนั้นก็น่าจะยุ่งๆกับการซ่อมบ้าน

ก็จริงนะ พูดถึงความเก่งแล้วตลคในเรื่องก็มองว่านางเทพสุดกันหมดแม้แต่ตัวร้าย ตอนนางคุมพลังไม่ได้แล้วทำพี่เขยตายกลับถ้ำไปเว่ยยังคิดอยู่เลยว่าจะทำไงดีชีวิตนี้ตัวเองไม่เคยเป็นฝ่ายถามคนอื่นเลยว่าทำไงดี เว่ยอิงเก่งสุดในรุ่นมาตลอดและไม่มีใครพังอีโก้นี้ได้จนมันพังลงด้วยตัวเอง อีโก้มากเกินไปก็เป็นอีกสาเหตุที่ทำให้ชีวิตแรกพัง

>>626 เออ จะว่าไป มันแยกเวินฉิงออกจากพวกเวินหนิงเพื่ออะไรวะ รึลุงจินคิดทำอะไรเลวๆกับเวินฉิงปะ

คหสต.ทั้งเจียงเฉิงทั้งวั่งจีอยากได้แค่เว่ยอิงกลับไปกับตัวเองทั้งคู่ สังเกตจากที่พูดคุยกันในถ้ำค่อนข้างส่อว่าทั้งคู่ไม่มีความคิดช่วยเวินสายรองตั้งแต่แรก กูว่าฝ่ายผู้เสียหายจากเวินสายหลักแค้นการอิกนอของเวินฉิงกันทั้งนั้น รวมทั้งกลุ่มตลค.หลักก็แค้นอยู่ลึกๆเลยแสดงออกแบบอิกนอ ไม่ร่วมหาเรื่อง ไม่ฆ่าแต่ก็ไม่คิดยื่นมือช่วย

>>651 เวลาจับเค้าก็แยกลูกน้องกับหัวหน้าออกจากกันจะได้จัดการคนง่าย ฝั่งหนึ่งไม่มีใครนำฝั่งหนึ่งไม่มีใครคอยรับคำสั่ง

>>652 จิงมึง เจียงเฉิงตอนมาเยี่ยมบอกชัดเจนจะปกป้องแค่อิง ถ้าอิงจะเอาพวกนี้ด้วยข้าก็ปกป้องเจ้าไม่ได้ กูว่าที่คนมองหลานจ้านดีกว่าเพราะอย่างน้อยก็ไม่ได้มาแบบจะฆ่าเลยอ่ะ แต่เฉิงมาคือถือกระบี่เตรียมฟันเวินหนิง ไล่ซือจุยที่มากอดขาด้วย ;-;พ่อคนดุดัน ฉากถ้ำตอนศพเวินลุกมาช่วยหลานจ้านก็คำนับขอบคุณพร้อมเว่ยอิงอีก คนเลยมองฮีดีกว่าเฉิงหน่อย

>>653 วั่งจีไม่ใช่คนแสดงออกด้วยว่ะ ไม่พูดแต่ใจลึกๆกูว่าตอนนั้นก็โกรธที่บ้านโดนเผา พ่อตาย(ถึงห่างเหินกันแต่ก็ร้องให้ต่อหน้าเว่ยอิงเลยนะ)ลึกๆคงแค้นเหมือนกัน แต่ตอนหลังคงปล่อยวาง+ให้อภัยแล้ว(ก็ตายกันไปหมดแล้ว เหลือแค่เด็กที่เอ็นดูเป็นพิเศษ)
ส่วนเจียงเฉิงเป็นคนเปิดเผยกว่า แถมเหลือกันอยู่แค่สามพี่น้องเลยดูออกชัดว่าโกรธมากกกก(โกรธพี่ชายด้วย😂)แต่ใดๆก็ยังดีกว่าพี่หมิง รายนั้นแสดงออกชัดสุดว่ายังแค้นเลยผสมโรงกับจินกวงซ่าน&แก๊งลุงๆรุมเจียงเฉิงด้วย

เห็นด้วยกับพวกมึง เวินฉิงทั้งอิกนอร์ทั้งเหยียบเรือสองแคม(เจ๊ฉิงแกตัดสินใจพลาดมากที่เลือกทางนี้) มันไม่แปลกที่พอเวินสายรองกลายเป็นเชลย ถึงไม่มีตระกูลไหนหรือพวกตัวเอกหลักๆคิดสงสารหรือมีน้ำใจออกตัวช่วยเลย ตอนตระกูลพวกเขาลำบากแตกมั้งตายมั้งเวินสายรองก็ไม่ได้มีน้ำใจมาช่วยเหลือซะหน่อย วินาทีนั้นแค่ปล่อยเบลอไม่ไปร่วมด้วยกระทืบซ้ำเติมเวินสายรองก็ถือว่าใจดีมากแล้ว สำหรับกุอ่ะนะ

ถ้าหนิงไม่ได้ช่วยเว่ยกับเฉิงไว้ ต่อให้ใจดีมากอย่างเว่ยแต่หลังสงครามจบก็คงไม่ช่วยพวกเวินอ่ะ คงอารมณ์พี่ซีพี่วั่งตัวเองมองเมินได้แต่ถ้าคนอื่นซ้ำไม่ห้าม เวินฉิงเหยียบเรือสองแคมและตัวเองก็รู้ว่าคนนอกตระกูลอยากให้ขึ้นครองอำนาจแต่ดันติสต์สนแค่เป็นหมอ ถ้าตระกูลเวินชนะเวินฉิงคงทำตัวแบบพี่ซีพี่วั่ง

ถัดจากอยากรู้เรื่องกลุ่มประมุขรุ่นก่อนกับสตอรี่บ้านเจียง ตอนนี้กูอยากรู้มุมมองเวินสายรองที่มีต่อสงครามและสถานการณ์ของตัวเองด้วยแล้ว ถึงจะสัมผัสได้ว่าเจ็บตับแน่นอนก็เถอะ 55555555

น่าจะประมาณพี่ซีอาเหยาป่ะ พอรู้บ้างว่าคนของตัวเองทำเรื่องไม่ดีอยู่แต่ปิดหูปิดตา แต่พอเรื่องเปิดเผยโดนเอาคืนก็รู้ว่าโทษใครไม่ได้เลยจำใจรับโทษไป ที่ไม่ต่อต้านสายหลักน่าจะเพราะเจ้าตัวก็ได้ประโยชน์จากชื่อสกุลเวินและถ้าต่อต้านคนที่โดนเก็บก็อาจจะเป็นบ้านตัวเองแทน ถ้าเป็นโลกจริงเทียบได้กับพวกญาติฮิตเลอร์ ที่เขาออกมาบอกว่าจะไม่มีทายาทสืบต่อ

ชอบว่ะ ส่วนใหญ่กูเคยเห็นคนพูดถึงแต่ด้านความเป็นเหยื่อของเวินสายรอง

>>644 แบบนั้นเจนก่อนก็อาจจะมีตลค.สไตล์นิ่งๆสามคนเลยน่ะสิ(ชิงเหิงจวิน/หลานฉี่เหริน /เว่ยฉางเจ๋อ)

ถ้ามองด้านการกระทำก็เป็นเหยื่อจริงๆมองเลนส์ปัจจุบันต้องถือว่าไม่ได้ทำผิดไรเลย ไม่อยากให้มองว่าไม่ใช่เหยื่อนะเพราะเวินสายรองเป็นเหยื่อสงครามแน่ๆ แต่ยุคนั้นเหมารวมเลยโดนไป อีกอย่างคนแก่ห้าสิบคนจะไปทำไรในสงครามได้ พวกประมุขที่แปรพรรคช่วงสงครามไม่ได้ใช้สกุลเวินด้วย คือจะบอกให้เวินสายรองลุกต่อต้านนี่มองตามความเป็นจริงมันแทบทำไม่ได้เลยนะ ให้หมอกับกองทัพไปสู้กันอ่ะแทบไม่ต้องเดาคนแพ้เลย

>>660 ให้ไปร่วมกับพี่หมิงตอนศึกยิงตะวันกูเป็นพี่หมิงคงไม่รับอ่ะ ให้รับคนครอบเดียวกับคนที่มึงกำลังไปฆ่ามันก็แปลกไปหน่อยนะ แต่ถ้าวิเคราะห์เรื่องเวินฉิงเล่นการเมืองไม่เก่งนี่เห็นด้วย แต่วิเคราะห์เรื่องเป็นเหยื่อไหมกูว่ามันก็ชัดเจนอยู่แล้ว

ตอนแรกกูไม่แน่ใจว่ากูจะตอบดีมั้ยแต่คิดไปคิดมากูตอบดีกว่า

>>660 คือเพื่อนโม่ง...กูไม่ได้หมายความว่าเวินสายรองไม่ใช่เหยื่อ กูหมายถึงว่าส่วนใหญ่กูเคยเห็นคนพูดแต่ด้านความเป็นเหยื่อของเวินสายรอง เพราะปกติกูไม่เจอคนพูดถึงด้านอื่นอย่างการอิกนอร์อะ

>>662 เครเพื่อน กูก็รีบอ่านรีบตอบไปหน่อย ซอรี่นะ แต่ตอนเข้าใจผิดว่าเวินไม่เชิงเหยื่อกูนึกถึงทวิตภพช่วงด่าเว่ยอิงว่าปากหาเรื่องจนบ้านเจียงล่ม🥲 ด่าไหลตามกันมาก เมนน้องคือช้ำ ดีที่ช่วงหลังมีคนโต้สักที คือจะบอกว่าเว่ยทำตัวเองไหมมันก็ใช่ มันเลือกเดินทางสายนี่เองควบคุมพลังไม่ได้เอง แต่มันก็โดนทำร้ายก่อนอ่ะถึงทำงั้นแต่ทุกคนในเรื่องก็ยังโทษมันจนวันที่มันกลับมา ทวิตภพยังโทษมันอีก ช่วงนั้นหน้าชาเลย

>>661 อาจจะรับก็ได้ ถ้าข้อต่อรองดีพอ
เพราะนางน่าจะรู้ข้อมูลของเวินรั่วหานไม่น้อย ยิ่งถ้าไปขอให้เว่ยอิงช่วยต่อรองอีกคน พี่เนี่ยและเหล่าสกุลพันธมิตรคงไม่กล้าปฏิเสธเท่าตอนงานชุมนุมเซียนแน่นอน จากนั้นก็เปลี่ยนแซ่เป็นการพิสูจน์ความจริงใจ+ช่วยรักษาคนเจ็บ พอจบสงครามก็น่าจะรอดละ

>>663 ไม่เป็นไรเพื่อนโม่ง กูคงพูดกำกวมด้วย พอดีกูอ่านเม้นบนๆแล้วรู้สึกเหมือนได้เห็นมุมมองใหม่ๆน่ะ อย่างเรื่องเตี่ยเจียงก็เหมือนกัน ปกติกูก็ไม่เคยเจอคนวิเคราะห์มุมเตี่ยแกเลย
/ส่วนเรื่องเว่ยอิง...กอดนะมึง

สายรองก็เป็นเหยื่อแหละ แต่ไม่เป็นเหยื่อที่ขาวบริสุทธิ์ที่ถ้าสถานการณ์พลิกเป็นเวินสายหลักชนะ เวินสายรองก็จะได้เป็นหนึ่งในผู้รับผลประโยชน์จากการกระทำชั่วๆของตระกูลหลักทันที ปลอดภัยตลอดสงคราม คนฝั่งตัวเองไม่ต้องเสียเลือดเสียเนื้อมีคนตาย(เพราะคนที่ลุยสู้คือฝั่งตระกูลหลัก) จบสงครามยังไงคนทั่วไปก็ต้องให้ยำเกรงแน่ๆในฐานะคนชนะสงคราม จะสายหลักสายรองยังก็แปะยี่ห้อว่าเป็นคนตระกูลเวิน

>>665 กอดๆมึงกลับ เว่ยอิงกับเตี่ยโดนด่าแหลกอยู่ช่วงหนึ่ง กูไม่อะไรกับเตี่ยแต่ก็รู้สึกแปลกๆตอนคนสงสารม๊าด่าเตี่ยกันทั้งทล อยากเห็นวิเคราะห์ข้างบนไปอยู่ช่วงนั้นเหมือนกันนะ มีตบกันไปข้างหนึ่งแหง555555555

>>664 มองว่าสายข้อมูลมีอาเหยาที่แฝงตัวอยู่แล้วน่ะตำแหน่งทับซ้อนกันเอามาคงไม่มีประโยชน์เท่าไหร่ กูมองพี่หมิงเหยียดเวินหนักอยู่แล้ว แต่ถ้าช่วงนั้นเว่ยอิงออกหน้าให้ก็อาจจะรอดได้แหละเพราะช่วงนั้นเหล่าเซียนแทบจะสรรเสริญเว่ยอิงหมด แต่เปลี่ยนแซ่สำหรับคนจีนโบราณมันเรื่องใหญ่อยู่นะ สายรองส่วนใหญ่เป็นพวกคนแก่ที่มักจะหัวโบราณด้วย กูว่าตรงนี้คงยากหน่อย

>>659 ท่านอาวัยขบเผาะในมโนกุคือหลานจ้านผสมจิ่งอี๋

ข้างบนนั่น กูก็วิเคราะห์มุมพ่อแต่ถ้าให้เลือกกูก็เลือกทีมแม่ 555555555

กูทีมพ่อล่ะกัน555555 กูไม่ชอบคนขี้พาลอย่างแม่เป็นการส่วนตัวอยู่ล่ะ ถ้าต้องทะเลาะกับคนแบบนี้ทุกวันกูเลือกคนขี้เมินดีกว่า เกลียดนักก็เมินกันไป

KY เคยวิเคราะห์เตี่ยเวินกันไปยัง กูสงสัยว่าทำไมจู่ๆแกถึงเป็นลุกขึ้นมาเป็นบ้า

>>580 เอาจริง เจียงเฉิงนี่กูพอจิ้นภาพนางมีเมียออก จิ้นภาพเมียนางออกด้วยต้องเป็นแนวสวยหวานใจเย็นชัวร์แต่ซีเฉินกูจิ้นไม่ออกเลยว่ะ

>>672 เมียพี่ซีกูแอบคิดว่าถ้าเป็นแนวสาวชาวบ้านร่าเริงสดใสแต่ไม่ทะโมนมากก็น่าจะเข้ากันดี ดูเป็นสีสันให้ชีวิต แต่ก็ไม่รู้ว่าอย่างพี่แกนี่จะยอมแต่งตามมติผู้อาวุโสมั้ย ถ้ายอมก็คงได้แนวสวยสง่าเรียบร้อยเหมือนกัน

>>671 ในมู้สองมู้นี้ยังมั้ง ให้เดามันน่าจะสะสมมาจากคำสอนในตระกูลรุ่นสู่รุ่นป้ะ กูจำตัวเลขไม่ได้ที่บอกว่าสกุลเวินไม่ส่งลูกหลานไปเรียนกูซูกี่ปีแล้ว มีที่โม่งบนๆบอกเรื่องบรรพบุรุษเวินริเริ่มหลักสายเลือดนำตระกูลอีก ก็น่าจะเป็นกลุ่มตระกูลที่หยิ่งทะนงและถือตัวมานาน ยุคเวินรั่วหานที่เก่งมาก มีอำนาจมาก คงนำไปสู่ความโลภอยากปกครองคนที่ตัวเองมองว่าต่ำกว่าไรงี้ แต่ก็เดาตามหลักตัวร้ายอ่ะนะ..

>>668 นิ่งเงียบพูดน้อย ดูเคร่งขรึมแต่หัวดื้อหรอ น่าสนใจนี่55555555

>>673 เมียพี่ซีกูว่าคงแนวพี่หมิงไม่ก็อาเหยาป่ะ เหมือนเคยอ่านมาอ่ะถ้าสนิทกันมากๆแต่เป็นเพศเดียวกันแต่งงานไม่ได้จะสาบานเป็นพี่น้องแทน เหมือนที่อวี๋กับจินฟูเหรินสัญญาใจกันถ้าลูกเป็นชชญญจะให้ป็นพี่น้องถ้าเป็นชญให้หมั้นแต่งงาน แต่ถ้าไม่เอาความรักเป็นหลักก็คงแนวสวยสง่าเหมือนที่เพื่อนโม่งว่า เพราะตระกูลหลานเคร่งเรื่องรูปลักษณ์ภายนอกการแสดงออกคำพูด บลาๆๆ

เรื่องสกุลเวิน น่าจะเพราะเรืองอำนาจมาหลายรุ่น คนเรามีอำนาจมันไม่มีทางไม่อยากได้เพิ่มอ่ะมึง อันนี้เราจะวิเคราะห์กันโดยใช้แค่นิยายใช่มะ งั้นก็คงเป็นเพราะหิวอำนาจแหละ กูขอมโนไปด้วยว่าป๋าเวินเค้าคงภูมิใจไม่น้อยที่มีเวินจู๋หลิวคอยภักดีอารมณ์คนเจอเพชรในตมโคลนแล้วกลายเป็นครสว่าข้าเก่งมากที่มองออก เสริมความหยิ่งผยองในตัว ข้าสมควรได้เป็นผู้นำตระกูลเซียนทั้งหมด เอาจริงป๋าฉลาดใช้คนอยู่นะ ไปเก็บเวินจู่หลิวมาจากตระกูลเล็กที่น่าจะโดนยุทธภพเหยียดลับหลังอาเหยาก็ลูกเมียน้อยตระกูลจิน ดูเป็นพวกไม่สนชนชั้นถ้าเก่งพอซึ่งตรงข้ามกับพวกยุทธภพเลย อันนี้แอบสมน้ำหน้าคนในยุทธภพ ขี้เหยียดกันแต่เอาเข้าจริงก็สู้คนที่ตัวเองเหยียดไม่ได้ คือถ้าปรมจไม่มีวั่งเซี่ยนป๋าอาจจะชนะก็ได้ในความคิดกู555555555 เพราะคู่เอกพลังเว่อร์กันมาก เว่ยอิงรู้ๆกัน ส่วนหลานจ้านจัดการผู้อาวุโสสามสิบสามคนได้ทั้งที่ตัวเองก็บาดเจ็บ ตอนเชื่อมจิตกับพี่หมิงเว่ยอิงยังบอกเลยว่าแรงเวินรั่วหานเยอะมากตัวเองหรือพี่หมิงก็อาจสู้ไม่ได้ ถ้าไม่โดนลอบฆ่าน่าสงสัยอยู่ว่าใครเอาจะลง

>>674 กูว่าถ้าไม่มีเว่ยอิงพ่อเวินน่าจะชนะเลยแหละ เพราะระยะเวลาที่เว่ยอิงคัมแบคคือเพิ่งรบกันแค่สามเดือนเองแต่เนื้อเรื่องทุกเวอชั่นรวมทั้งนิยายต้นฉบับเล่าแบบข้ามๆไป เลยดูเหมือนเว่ยอิงมาไม่นานก็ชนะ แต่ไทม์ไลน์คือหลังจากเว่ยอิงลงสนามก็ยังรบกันกินเวลาตั้งสองสามปี พ่อเวินกับกองทัพตระกูลเวินก็น่าจะโหดเอาเรื่อง ไม่ธรรมดาหรอก

>>672 พี่แกดูไร้ที่ติเกินไปเนอะ แล้วคนสกุลหลานไม่น่าสนใจคนเรียบๆคนๆนั้นต้องมีอะไรแซ่บๆ5555555

/ตัดอีกวงซ่านออกไป กูว่าคนหมั่นพ่อเจียงมากกว่าพ่อเวินที่เป็นตัวร้ายอีก55555

แม่เฉิงเยอะไง555555 ช่วงหนึ่งพากันโทษเว่ยอิงที่มีความสุขในตอนจบมากกว่าโทษตัวต้นเหตุอีก แล้ววิธีเลี้ยงพ่อเจียงก็ผิดจริงด่าได้ไม่ละอายปาก แหม่ พ่อในปรมจก็เหี้ยกันทุกพ่อแหละ แต่เทียบกันแล้วไม่ค่อยเห็นแม่เว่ยด่าอวี๋นะส่วนใหญ่มีแต่ตีความไปทางรัก ก็นะ

ประเด็นเวินฉิงและครอบครัวนาง
ความเห็นกุนะ

นอกจากบุคลิกดูเป็นคนแข็งกร้าวของเวินฉิงแล้ว นางก็ไม่มีความเป็นผู้นำที่ดีเลยอะ มีความเป็นความตายของครอบครัวเป็นเดิมพันแต่เหมือนคิดอะไรช้าไปหมด

ช่วงเริ่มสงครามจนถึงช่วงเขารบกัน

มองตามนิยายเวินรั่วหานเอ็นดูนางมากกว่าลูกเลยมั้ง เพราะนางเป็นลูกของพี่หรือน้อง(หรือญาติข้างไหนซักข้างอะ กุจำไม่ค่อยได้)ของเวินรั่วหาน แล้วญาติเวินรั่วหานคนนี้เป็นคนไม่กี่คนที่เวินรั่วหานยอมฟังคำพูดบ้าง แกเลยเอ็นดูเวินฉิง ดูไม่ได้มาขู่เข็ญอะไรหลานตัวเองอย่างเวออื่น กุเลยคิดว่าถ้าไม่อยากสู้กับบ้านหลักและไม่เห็นด้วยกับการไปฆ่าล้างครอบครัวคนอื่น ทางเลือกที่ง่ายกว่าต่อต้านคือหนีอะ ทำให้เวินรั่วหานตายใจแล้วหนีไปหาเว่ยอิงหรือหนีไปซ่อนน่าจะเป็นสิ่งที่นางและครอบครัวพอทำได้ แต่คงไม่ ทั้งที่ครั้งนึงคนหงอๆอย่างเวินหนิงยังวางแผนไปช่วยเว่ยอิงแล้วพาเจียงเฉิงออกมาได้ แล้วเวินรั่วหานอยู่ฉีซาน นางอยู่อี๋หลิง หนีไม่น่ายากมั้ง

แล้วที่กุคิดว่านางไม่ได้ทำอะไรเลยไม่ว่าจะเป็นการต่อต้านหรือหนีในช่วงนี้ เพราะคนในครอบครัวนางเห็นเว่ยอิงแล้วกลัวกันหมด ประกอบกับบรรยายจากบทที่เวินบ้านรองจัดเลี้ยงให้เว่ยอิงในถ้ำว่า..

"เวินบ้านรองทุกคนเคยได้ยินชื่อเสียงเว่ยอิงจากสงครามกันหมดและเคยเห็นเว่ยอิงบงการศพต่อสู้"

..แล้วทำไมไม่หนีมาหาเว่ยอิงตั้งแต่ช่วงนั้นเลยล่ะ?

ช่วงหลังจบสงคราม

นับจากสงครามจบจวบจนผ่านช่วงงานล่าภูตผีที่สกุลจินจัดมันก็นานนะ ระหว่างช่วงเวลานี้กุไม่คิดว่าเหล่าเชลยจะได้รับการปฎิบัติอย่างดี น่าจะมีการทารุณเชลยทุกวันและมีคนตายเรื่อยๆ(หนึ่งในนั้นอาจเป็นพ่อแม่อาเยวี่ยนด้วยซ้ำ)แต่ก็ไม่มีมาติดต่อเว่ยอิงใดๆทั้งสิ้นในช่วงเวลานี้ จะว่ามายากเพราะโดนคุมเข้มแต่วันที่กลุ่มของเวินหนิงถูกแยกออกไปนางกลับออกมาได้ และเดินเท้ามาตั้งหลายวันจนถึงอวิ๋นเมิ่งโดยไม่มีคนจับอีกต่างหาก มันทำให้กุอดคิดไม่ได้ว่าแล้วที่ผ่านมานางทำอะไรอยู่ล่ะ..

หรือ..นางคิดว่าจะได้รับการปฏิบัติอย่างดีทั้งที่ญาติตัวเองก่อเรื่องไว้รอบทิศ?
หรือ..คิดว่าการทารุณคงไม่เกิดขึ้นกับน้องชายตัวเอง?
หรือ..วันนั้นบังเอิญคนคุมเชลยหละหลวมขึ้นมา?

ท้ายสุดกุไม่ได้อยากให้นางและครอบครัวไม่รอด เพราะสิ่งที่เวินบ้านรองเจอมันเกินกว่าเหตุไป บางพวกน่าตายกว่าเวินบ้านรองอีกแต่ที่เรื่องมันลงเอยอย่างนี้ส่วนนึงก็เป็นผลจากการทำตัวเองของเวินบ้านรองเองด้วย ดูไม่ค่อยดิ้นรนหาทางรอดเท่าไหร่ว่ะ

เป็นความเห็นส่วนตัวกุนะ มันอาจจะเป็นอย่างที่เพื่อนโม่ง >>633 แสดงความเห็นไว้ก็ได้อะ เพราะบทเวินฉิงน้อยพอๆกับบทรุ่นพ่อแม่เลย555 ช่องว่างมันเยอะ นี่กูตีความเอาเองแค่เท่าที่เห็น

>>675 สงสารท่านอาเถอะมึง ถ้าเมียคนพี่ยังแซ่บอีก กุว่าท่านอาน็อคธาตุไฟแตกอะ

>>677 เดี๋ยวนะ งั้นที่บอกว่าสายรองไม่ได้ร่วมสู้แต่ไปเป็นทีมแพทย์สนามมะนิ ไม่งั้นเห็นเว่ยสู้จากไหน

Ky กูไม่รู้มีใครถามไปรึยังเพราะกูพึ่งเจอมู้นี้ กูได้ดูซี่รี่ย์ก่อนแล้วค่อยไปอ่านนิยาย แต่กูสงสัยเรื่องน้องเนี่ย สรุปน้องเป็นคนวางแผนจริงๆใช่ไหม เพราะทั้งซีรี่ย์กับนิยายเหมือนแค่ให้เห็นว่าน้องเป็นคนฉลาดเฉยๆ รึกูอ่านตกไป

>>677 เพราะเคยเห็นแบบนั้นเลยทำให้กลัวเกินกว่าจะไปขอพึ่งพามั้ยอะ
>>674 เห็นด้วยกับเพื่อนโม่ง เตี่ยเวินดูชอบคนเก่ง

>>676 กูว่าปกติ ส่วนมากตอนจบเขาก็เล่าบทสรุปของตัวละครเอกอยู่แล้วแต่ส่วนตัวกูก็เสียดายความสัมพันธ์ระหว่างอาเฉิงกับเว่ยอิงเหมือนกัน หยิบกลับมาอ่านทีกูคิดตลอดว่าจะเป็นไปได้ไหม ที่จะจบแบบหลายคนมีความสุขไปด้วยกัน

แต่กูว่าถ้าปรมจจบแบบมีความสุขทุกคนก็อาจไม่ดังขนาดนี้ ความขมที่มีที่มาที่ไปอร่อยนะเว้ยเพื่อน เพราะมันมีช่องให้คนมโนได้แฟนด้อมถึงได้ใหญ่

ความสัมพันธ์เจียงเฉิยงเว่ยอิงมันเลยจุดที่จะรักกันได้สนิทใจตั้งแต่ที่เจียงเฉิงคิดว่าพ่อรักเว่ยอิงมากกว่าตัวเองแล้ว ในนิยายเขียนประมาณกลัวเว่ยจะมาแย่งที่ตัวเอง คือถ้าทุกอย่างสงบสุขก็อาจจะอยู่กันได้แต่พอมีเรื่องอะไรสักอย่างกูว่าคงจบที่ทะเลาะแยกทางเหมือนเดิมแหละ อารมณ์ทรีโอเซียนเล่อ

กูโหยหายตอนจบแฮปปี้เอนด์พี่น้องจูงมือกลับบ้านและญาติดีกับพี่เขยมาก แต่เห็นด้วยว่าถ้าจบฟูลแบบนั้น ด้อมคงไม่ใหญ่ ไม่ดัง (และโม่งคุยกันยาวค่อนมู้5555 จะเจ็ดร้อยเม้นแล้วเมิ๊งงงง) ขนาดนี้ ช่องที่เว้นให้ได้ถกได้คุยกันมันก็ดีไปอีกแบบ ถึงจะขมมากก็ตาม ಥ ͜ʖ ಥ ตอนนี้แค่พวกนางไม่ฆ่ากันตายแล้วคอยผลัดกันดูแลหลานจากคนละมุมก็พอใจมากแล้ว ส่วนฉากพี่น้องคืนดีแต่งเมียเลี้ยงลูกหลานกูไปกาวต่อเองก็ด๊าย

กูชอบที่โม่งวิเคราะห์ทั้งแม่อวี๋และเวินฉิงมากเลย อยากอ่านอีก แต่ข้อมูลตัวละครรองๆมีให้หยิบมาคิดน้อยแท้

กูว่าก็ออกมาตัดพ้อน้อยใจให้เมนได้นะ หลายๆเรื่องเมนตลค.ก็ออกมาตัดพ้อกัน แต่ด้อมปรมจ.แม่ยกหลายฝ่ายดูแรง ออกมาทวิตตัดพ้อให้เมนทีบางคนแซะเมนคนอื่นพ่วงด้วยแรง แม่ยกเลยวางมวยกันเป็นระยะ

>>685 กูลั่นเผลอกดส่งคือกูจะแสดงความเห็นเพิ่มจากที่กูแสดงความเห็นใน >>681 ว่าแฟนตลค.อื่นก็ออกมาน้อยใจกับตอนจบได้ กูว่านั่นก็ไม่เป็นไรเหมือนกัน อย่างด้อมแฮร์รี่กูก็เห็นเรื่อยๆลงเป็นเธรดกันเลย มันคือสิ่งที่บ่งบอกว่าคนอินไปกับเรื่องราวแต่ด้อมเรามันแรงไง ไม่ค่อยใช้เหตุผลกัน(บนบก)

>>686 แฮรี่นี่มีเธรดไรเหรออยากเผือก55555 กูว่าเจเคก็เขียนจุดจบแต่ละคนดีออก ถ้าเป็นความไบแอสคนดีดัมเบิลดอร์หรือสลิธีรินvsกริฟฟินดอร์ก็เข้าใจอยู่ กูรำความยัดเยียดตรงนี้มานานมาก5555555 ก็ปรมจมันจบแฮปปี้แค่คู่หลักจริงๆ เมนตัวละครรองช้ำใจก็ไม่แปลก อีกอย่างปรมจมัน2d การจะไม่พอใจตัวละครหนึ่งถึงขั้นเกลียดนี่มันก็ปกติออก หรือจริงๆเพราะมันอยู่กึ่งระหว่างโชเน็นกับBLวะ อันนี้วิเคราะห์นะ โทนเรื่องมันโชเน็นอยู่อ่ะแต่ความจริงเป็นbl ปกตินิยายวายก็โฟกัสแค่ตัวหลักอยู่แล้ว กูยังจำดราม่าเกลียดวั่งเซี่ยนแล้วอ่านปรมจทำไมได้อยู่เลย พูดตามตรงมันก็แปลกเพราะ90%แม่งมีแต่วั่งเซี่ยน555555 ทนอ่านเรื่องที่บทเมนตัวเอง(ตัวละครรอง)มีแอร์ไทม์นิดนึงเค้าต้องรักเมนมากเลยนะเนี่ย แต่นั่นแหละ คนที่มาตามอาจจะชินจากตูนแนวโชเน็นที่มีการเกลี่ยบทหรือเปล่า มีการชิปจิ้นกระจายหลายเรือและบางทีอฟชก็แจกโมเม้น55555555 แต่บังเอิญเรื่องนี้มันblอ่ะนะเลยโฟกัสแค่ความรักวั่งเซี่ยน กูอยากเห็นแม่โม่ลองเขียนโชเน็นดูเหมือนกันนะว่าไป

>>687 อีกอย่างคือด้อมเรามันปสด ใช่5555555555 เรื่องอื่นของแม่อย่างตัวร้าย เมนอาจิ่วก็ไม่ได้มาดราม่าลูกกูไม่มีความสุขอะไร สวรรค์ที่เทียบกันก็คงคู่บีฟลีฟ ฝั่งนี้ก็ยังไม่เห็นดราม่าด่าตลคนะ

>>686 กุว่าเพราะตอนจบที่มันไม่ได้แฮปปี้สำหรับทุกคนที่เหลือรอด บวกกับความเทาของตัวละครที่มันมีเรื่องผิดพลาดจนจิ้มมาด่าได้แทบทุกคาร์นี่แหละ พอการกระทำมันมีผลกระทบถึงกันแล้วเวลาพูดถึงชะตากรรมตัวละครนึงมันเลยต้องพาดพิงอีกตัวละครไปด้วย ก็พาดกันไปมา ใช้คำผิดหน่อยก็เหมือนโทษเมนอีกคน แค่นี้ก็ฟาดกันแล้ว กลายเป็นแข่งความชิบหายของชีวิตเมนกันไป ไหนจะพวกที่เห็นคนอื่นตีความคาร์ไม่เหมือนตัวเองเลยโควทไปแซะแล้วเถียงกันเป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โตอีก(กุเจอบ่อยมากฝั่งอินเตอร์ แม่งตีกันเรื่องเดิมๆวนทุกอาทิตย์เลย) ไม่ก็ไปเห็นคนด่าเมนตัวเองบนแพลทฟอร์มอื่นแล้วมาบ่นลงทวิต พอเริ่มเดือดกันก็กลายเป็นไฟลามทุ่ง โมโหตามๆกันจนมีคนพาดพิงเมนคนอื่นละกลายเป็นวอร์ข้ามทีม
พูดง่ายๆคือพอด้อมใหญ่ คนปสดก็เยอะตาม 5555555

สวรรค์นี่เพราะนิยายลขสยังออกไม่จบด้วยมั้ง ทั้งซีรี่ย์ทั้งต้งฮวาก็ยังไม่ถึงไหน(ยังไม่ออกด้วย..) คนที่รู้หมดคงมีแต่กลุ่มอ่านแปลอิ้งไม่ก็สปอยล่วงหน้า ต้องรอดูว่านิยายครบแล้วหรือซีรี่ส์ได้ออนจะคนเยอะขึ้นแล้วเจอสงครามบ่อยแค่ไหน ส่วนตัวร้ายกุว่าเพราะมันจบสมบูรณ์ที่ตรงนั้นแบบไม่ได้มีอะไรให้ถกกันต่อมากมาย ชีวิตบัดซบของอาจิ่วก็ไม่ได้บัดซบเพราะเสิ่นหยวนหรือปิงเม่ยที่เป็นเมนโฟกัสและได้ใช้ชีวิตด้วยกันอย่างมีความสุขอ่ะ มันเลยมีแต่ฟีลแบบทำไมลูกกูต้องเจออะไรแบบนี้ อยากให้ลูกกูได้มีความสุขกับเขาบ้าง แต่ไม่ได้มีอะไรให้พาดพิงถึงคาร์อื่นจนเสี่ยงตีกันเท่าปรมจ กุคิดว่านะ

>>687 ยกมือ กุเองที่อ่านปรมจ.แล้วไม่อินวั่งเซี่ยน แต่ดันไปอินความสัมพันธ์มีเมนเป็นตัวละครรองๆแทน มันก็แบบเล่มแรกๆวั่งเซี่ยนก็ดูกุ๊กกิ๊กน่ารักดี แต่เล่มหลังๆเว่ยอิงคือศูนย์รวมแต่ละนิสัยที่กุเกลียดมาก (+ความปสด.ของแม่วั่งเซี่ยนกลุ่มใหญ่ๆ) อ่านไปได้แต่ร้องชิบหายไปว่าไม่อินพระนายจะอ่านรอดมั้ย สรุปว่าอ่านรอดนะแต่ใช้เวลาเข็ญนานหน่อยด้วยความใจรักตัวรองๆกับเนื้อเรื่อง(ส่วนที่ไม่ใช่ความรัก)ล้วนๆ คืองานแม่โม่สำหรับกุมันมีอย่างนอกจากความรักพระนายให้โฟกัส อย่างการวิเคราะห์ตัวละครในเรื่อง พอมึงบอกว่าปรมจ.มันมีความโชเน็นกุนี้บรรลุเลย ว่าเออใช่ว่ะ

บวก คาร์พี่เว่ยไม่ใช่นิสัยแบบที่กุชอบความอินสั่งเซี่ยนเบยไม่ได้อะไรขนาดนั้น อ่านเพราะชอบพล็อตส่วนอื่นทากกว่า

กุไม่ใช่เมนคู่หลักแต่เวลาเห็นจับส่วนนี้มาดราม่ากันกุก็ไม่เข้าใจ ฟิลไม่ค่อยต่างเวลาเห็นคนดราม่าหน้าปกแบบมันไม่น่าถูกหยิบมาดราม่าน้ำหูน้ำตาไหลขนาดนั้น เพราะส่วนใหญ่ตลค.หลายเรื่องก็ไม่ได้แฮปปี้หมดและส่วนใหญ่ตอนจบเขาก็ไม่ได้ให้ซีนตลค.ทุกตัวอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ไม่น่าเป็นแค่วายว่ะ นิยายโดยทั่วไปทุกอย่างก็หมุนรอบตัวเอกอยู่แล้วหรือกุเข้าใจไรผิด กุงง เมนกุเองสมมติแม่โม่ใจดีเล่าถึงเค้ามากกว่านี้กุก็ดีใจแต่แบบที่เป็นอยู่นี่กุก็เข้าใจ มันเป็นนอร์มวะ ทำได้แค่เลียแผลใจแล้วมโนต่อเอาเอง

>>692 สิ่งที่ไม่กล้าพูด...

เวลาเห็นเอามาทะเลาะกันรู้สึกขัดแย้งในตัวเองมาก มีความสุขกันทุกคนต้องแนวพล็อทเบาๆละนะ วรรณกรรมเยาวชนยังมีการสูญเสียอะมึง

สำหรับนี่เส้นความสัมพันธ์ของตัวละครในเรื่องแต่ละตัวมันโคตรสมบูรณ์ในตัวเองอยู่แล้ว ตอนจบถ้าดีกันที่วัดกวนอิม ทุกคนมีความสุข มันแหม่งๆจริง มันเป็นอย่างที่เฉิงพูดแหละ..

"ให้ชวนมานั่งกินข้าวกันเหรอ"

>>693 แม่ต้องแต่งยืดไปจบตรงtimelineอื่นอีกซักเล่มสองเล่ม มันถึงจะดูสมเหตุสมผลหากสองพี่น้องจะกลับมาดีกันorปล่อยตอนพิเศษเพิ่ม

แต่ก็นะ... มันไม่มีทางเป็นไปได้อย่างที่โม่งเคยพูดกัน（πーπ）

บางคนแม้วเกลียดคู่หลัก เพราะไม่ใช่เมน มีเมนรอง ตัดความปสดของแม่คู่หลักไป ก้รำไยคนกลุ่มนี้เหมือนกัน เหมือนปักธงมาแบ้วว่าเกลียด โดยเฉพาะพวกดูเมะ(แต่ก็เข้าใจมีความย้อมดำเปนขาวเยอะ) แต่ความผิดใครละ
บางคนกลิ่นออกเลย กุคิดว่าไม่ผิดอ่ะที่ไม่ได้เล่าตัวละครอื่น ๆ เห็นมีดราม่าพวกนี้ชอบยกมาว่า คู่นี้มีความสุข รอบตัวบรรลัยชิบหาย มันก้เป็นแบบนั้นแหละ ไม่มีใครสมหวังไปหมด
แต่ละคนมีเรื่องราวของตัวเอง

>>692 พวกนี้คือ อยากเห็นเมนตัวเองไง กับเรื่องนี้คือไม่ชอบคู่หลักเปนทุนเดิม พอจบฮป แต่ปล่อยจางตัวละครอื่น ๆ ยิ่งเป็นเมนยิ่งช้ำมั้ง บาวคนแค้นมาก

เมะหรือตูนด้อมอื่นคนแต่งบางทีก็เกลียดตัวเอกที่ตัวเองใช้ดำเนินเรื่องด้วยซ้ำหรือก็ไม่ใช่ลูกรัก แต่ปรมจตัวเอกลูกรักคนแต่งไงนิยายวายอ่ะเนาะ พลอตจะล้ำยังไงทุกอย่างก็หมุนรอบตัวความรักพระนายอยู่ดี กูว่ามันก็พูดได้ถ้าไม่ชอบแต่ถึงขั้นด่าเหมือนคู่วั่งเซี่ยนไม่มีอะไรดีนี่มึงนึกถึงหน้าคนแต่งหน่อยเถอะ แม่โม่เขาก็ดูรักสามคู่ที่เขาแต่งจะตายถึงออกมาขอชิปไรชิปไปแต่อย่าแยก แต่เข้าใจว่าคนเมนตัวละครอื่นอาจช้ำใจจากการโดนทีมเมะและทีมซีรี่ย์เปลี่บนบท อันนี้ก็อาจเป็นเหตุให้หมั่นไส้พระนายเพิ่มขึ้น แล้วทวิตด่าภาษาไทยเรื่องมันไม่มีวันถึงหูแม่โม่อยู่แล้วคือกูว่าถ้าแม่โม่เป็นคนไทยคนที่จะด่าตัวเอกคงมีความยับยั้งชั่งใจกว่านี้อ่ะอารมณ์คนแต่งมาเจอเมื่อไหร่ก็ได้ และอย่างนิสัยเว่ยอิงที่ชอบเป็นheroนี่กูก็ชอบนะ กุชอบคนดี55555555 แต่กูก็เข้าใจคนที่ไม่ชอบนะเพราะตัวน้องมันโชเน็นสูตรสำเร็จ โดนศัตรูทำลายบ้าน>อัพพลัง>เป็นฮีโร่สงคราม>เป็นคนดีช่วยแม้แต่คนที่เคยเป็นศัตรู(เวินสายรอง>ซื่อบื้อด้านความรัก อะไรแบบนี้บางคนก็เอียน แต่นั่นแหละ กูชอบ555555555

>>697 กุว่าที่คนไม่ชอบเว่ยอิงไม่ใช่เพราะเป็นคาร์สูตรสำเร็จโชเน็น แต่เพราะปรมจมันดันเล่นเรื่องความชิบหายรอบด้านที่บางส่วนมาจากการตัดสินใจบางเรื่องของเว่ยอิง 55555555
ปมเรื่องมันไม่ได้มีแค่โรแมนซ์ด้วยอ่ะ สังคมการเมืองสืบสวนสอบสวนดราม่าตลกมาเต็มที่ ถ้าเฉยๆหรือไม่ชอบคู่หลักก็สแกนผ่านๆช่วงเลิฟซีนไปมันก็พออ่านที่เหลือได้นะ กูเลยเกาหัวกับคนที่บอกว่าไม่ชอบคู่หลักแล้วอ่านทำไม แล้วกูก็คิดว่าความรู้สึกไม่ชอบคู่หลักน่าจะมาหลังอ่านจบกันแล้วมากกว่า😂

พอมาคิดดูแล้วกุเห็นด้วยนะว่าที่กระแสเมนตัวละครอื่นบ่นตอนจบมันอาจจะมาจากความที่ปรมจมันมีกลิ่นโชเน็นผสม บทตัวละครรองไม่ได้เยอะแยะมากมายก็จริง แต่ก็เด่นพอจะเป็นตัวสำคัญให้คนรีเลท ให้คนชอบ แต่อย่างโชเน็นสูตรสำเร็จ ตอนจบหลายๆเรื่องมันยังมีขมวดปมจบเรียบร้อย แง้มเรื่องราวหลังจากนั้นของตัวละครเด่นๆแต่ละตัวว่าใครอาจจะทำอะไรต่อ มีความสุขมั้ย เป็นตัวประกอบโชว์ในซักช่องก็ยังดี พอปรมจมันขมวดจบที่วั่งเซี่ยนแฮปปี้แต่เกิดอะไรขึ้นกับคนอื่นก็ไม่บอกแน่ชัด แถมปล่อยเอาไว้ตรงจุดที่แต่ละคนสภาพจิตใจย่ำแย่อีก มันก็จะเหวอหน่อยๆว่ะ555555
แต่ก็นั่นแหละ สภาพหลังวัดกวนอิมมันไม่พร้อมคลี่คลายปมรองอื่นๆ และไม่ใช่เวลาไปเคลียร์ความเข้าใจกับใครต่อใครด้วย กูขัดใจในฐานะเมนรอง แต่ก็ยอมรับแบบขมๆว่าทุกคนมีชีวิตของตัวเองและจะก้าวข้ามผ่านปมในใจไปได้ไม่ทางใดก็ทางนึง (.__.

ขอพูดในฐานะเมนเว่ย การตัดสินใจบางอย่างของเว่ยอิงก็ได้อิทธิพลจากคนรอบตัวเหมือนกัน ดังนั้นถ้าจะสาวจริงจังก็พูดไม่ได้หรอกว่าความผิดใคร ลองลิสต์ดูการตัดสินใจพลาดของเว่ยคืออะไรอ่ะ ไปช่วยเหมียนเหมียนจนทำให้เวินเฉาโกรธ? ช่วยตระกูลเวินโดยไม่สนคนที่เป็นห่วงแค่เว่ยอิงอย่างเจียงเฉิงวั่งจีจนเทสกุลเจียงทั้งสกุล คิดว่าตัวเองควบคุมเวินหนิงได้จนวันหนึ่งถูกยั่วโมโหด้วยเรืองที่เหมือนแตะเกล็ดย้อนมังกรแล้วพลาด ทุกการตัดสินใจพลาดของเว่ยมีตัวกระตุ้นหมดนะตอนคนโทษแค่เว่ยกูก็จะคิดเสมอว่าโทษคนอื่นหน่อยไหม บอกคนอื่นมีเหตุผลที่ทำตัวเหี้ยได้แล้วเว่ยอิงมันไม่มีเหรอหรือคิดว่ามันต้องทำได้ดีทุกอย่างไม่พลาดเลย คือกูก็รักของกู // ต่อไปพยายามพูดในฐาะเมนรอง กูชอบเหยาเฉิงมากเพราะปมครอบครัว ขมอร่อย ขอบคุณนะที่โตมาไม่เป็นเด็กดี ทำให้รับรู้ถึงความเหี้ยของสภาพแวดล้อมว่ามันสามารถเปลี่ยนเด็กคนหนึ่งได้ขนาดไหน ถ้าเหยาเฉิงยังเป็นคนดีต้นปลายกูคงมองคาร์น้องๆแบนไม่มีไรให้ชม จังหวะชีวิตคนเรามันต้องมีจุดเทาจุดเหี้ยบ้างดิวะ แต่พวกมึงว่าที่ตีกันประเด็นนี้มันมีแค่ไทยกับอินเตอร์ปะ ฝั่งจีนเกาญปเวียดนามจะมีไหม พูดตามตรงกูว่าประเด็นนี้ปสดอยู่นะ😂

ต่อมาที่อยากเปิดประเด็นคือการเปลี่ยนบทในเมะและซีรี่ย์ บางคนที่เทาเป็นดำไปเลย บางคนขาวจั๊วะ แต่บทเฉิงซีรี่ย์ทำดีนะแต่แกงเหยาดำมิดเลย ส่วนเมะแกงเฉิงมาใจดีกับเหยาแทนใส่ซีนซีเหยาซักผ้าอวิ๋นผิงมาให้ขนาดนี้ รวมๆแล้วสิ่งที่เลือกคีพคือวั่งเซี่ยน ใส่โมเม้นเต็มที่ ซึ่งมันปกติแหละก็ตัวเอกนิยายวายอ่ะ แล้วถึงทำเมนคนอื่นเละก็ยังขายชาววั่งเซี่ยนได้อยู่ดี อันนี้เกิดจากทลกูเอง แต่90%ของกูเค้าคีพวั่งเซี่ยนกัน หาแอคที่วาดแต่เมนตัวเองเดี่ยวๆไม่เอาวั่งเซี่ยนน้อยมาก พูดแบบเข้าข้างฝั่งเมนตัวละครรองแล้วก็ยังไม่ถึง10%ที่คีพเมนเดี่ยว กู๊ดมันก็ออกแค่วั่งเซี่ยนมีคนอื่นประปรายน้อยมาก จนตอนนี้เมะจบก็ออกกู๊ดส์วั่งเซี่ยนทุกเทศกาล พูดมาขนาดนี้กูจะบอกว่ามันคือทุนนิยมน่ะ ในไทยอาจจะดราม่าตีกันหนักอินเตอร์ก็ตีผ่านทลประจำ แต่เอาเข้าจริงที่เปย์หนักก็เปย์แต่คู่ตัวเอกกัน ด๋อย ฟิกเกอร์ที่ราคาแรงมันก็ออกแค่คู่นี้เพราะขายได้ ตีกันยังไงอฟชก็คีพแค่วั่งเซี่ยนอยู่ดีเพราะเป็นคู่หลักและขายได้ บทตัวละครอื่นมันเลยโนสนโนแคร์ << อยากร้องไห้แล้วถามว่าทำไมไม่ออกของคนอื่นน่ารักๆมาบ้างล่ะ ต่อให้ไม่อยากชงแต่กู๊ด3zun พี่น้องบ้านบัวก็ถือเป็นอฟชนะเฟ้ยยยย

>>699 ต่อๆๆๆ สุดท้ายตอนจบตลครองซึ่งกูว่าก็เหมาะสมดีแล้วเลยไม่ไรมาก เฉิงอ่ะตอนพิเศษที่เว่ยถามจิ่งอี๋ก็ได้ความว่ายังเหมือนเดิม ตามหลานไปล่าราตรีช่วยหลานให้ขึ้นตำแหน่งประมุข กูว่าเฉิงก็อยู่ดีมีสุขในแบบของแกแล้วนะ คนที่ไม่พอใจคืออยากให้คืนดีกับเว่ยแต่ด้วยนิสัยของเฉิงมันไม่น่าเป็นไปได้อ่ะ ขนาดจินตันที่ได้ไปเฉิงยังช็อคร้องไห้โวยวายและสุดท้ายเฉิงก็ยังจะโทษเว่ยอิงเรื่องพ่อแม่พี่สาวตายอยู่ดี ตรงนี้อ่ะถ้าเฉิงร้องไห้อย่างเดียวไม่ทวงบุญคุณเหมือนที่ตัวเองประชดเว่ยอาจจะเข้าใจก็ได้ว่าเฉิงไม่แค้นอะไรแล้วแต่เฉิงทำไม่ได้ไง เว่ยก็จะเข้าใจว่าเฉิงยังแค้นลึกๆต่อไปซึ่งมันก็เป็นความจริง ลองคิดในมุมคนที่คิดว่าตัวเองไม่ดีพอเพราะมีเว่ยนำหน้าเสมอแต่พอเว่ยตายไปก็สามารถคิดได้ว่าตัวเองถูกต้องกว่าแล้ว แต่สุดท้ายเป็นเพราะจินตันที่เว่ยให้มาทำให้เว่ยเดินในเส้นทางที่ถูกต้องไม่ได้ ก็เหมือนตัวเองเป็นคนฆ่าเว่ยทางอ้อมเอง ขมมาก นั่นแหละ มันคงไม่ใช่แค่เว่ยที่ไม่กล้าเข้าหน้าเฉิงแต่เฉิงก็ไม่กล้าเข้าหน้าเว่ยเหมือนกัน << มโนเอง นิยายไม่ได้บอกความรู้สึกผิดแต่อย่างใดแต่กูชอบ ขมดี

ส่วนพี่ซีอันนี้ก็เศร้าแต่พี่มีเหตุผลให้เชื่อใจเหยาขนาดนี้นะ จุดต่ำสุดชีวิตพี่ได้เหยาช่วยไว้อ่ะ คือจะบอกว่าพี่ไร้เดียงสาไม่มีขอบเขตเหมือนที่เหยาด่าใช่ไหม ก็นิดนึง แต่มันมีเหตุผล และเอาเข้าจริงก็ไม่ใช่ไม่รู้เรื่องแค่พยายามเข้าใจว่าเหยาทำเพราะมีเหตุผล กูว่าที่พี่ซีสับสนที่สุดคงเป็นตัวตนของเหยานั่นแหละ ผลักออกมาทำไม หลอกใช้ทำไม สุดท้ายแล้วไม่เคยคิดร้ายต่อตัวเองจริงๆใช่ไหม อาจจะลามไปถึงว่าที่ช่วยกันตอนนั้นมันคือความจริงใจใช่ไหม ตรงจุดนี้แม่โม่ก็ใส่เรื่องของซือซือมาให้นะ และในความโชคร้ายของพี่ก็ยังมีครอบครัวคอยอยู่ หลานจ้านหลังจากกลับกูซูก็คงไปเยี่ยมพี่ประจำ กูเห็นโม่งบนๆบ่นว่าทำไมหลานจ้านไม่ไปดูพี่แต่แรกต้องรอให้โดนนินทาไม่กลับบ้านก่อนถึงไป แต่กูว่าจุดนั้นที่พี่ซีต้องการคงไม่ใช่ใครไปคุยกับเขาอ่ะ ตอนท่านอามาจะคุยด้วยถึงได้บอกคุยไม่ลง ที่ต้องการคุยสุดน่าเป็นเหยาแต่เหยาไม่อยู่แล้ว พี่น่าจะต้องการเวลาอยู่กับตัวเองคนเดียวที่สุด แล้วหลังจากนี้ที่หลานจ้านไปเยี่ยม พี่จะคุยเรื่องซือซือไหมหรือหลานจ้านจะเป็นฝ่ายบอกเองก็สุดแล้วแต่ดวง กูอยากให้พี่รู้นะเพราะสำหรับพี่แล้วพี่เป็นคนเดียวที่รู้จักเหยาด้านดี(กับจินหลิงอีกคน แต่ชาตินี้คงไม่ได้คุยเรื่องเหยากัน) แต่ถ้าพี่รู้เรื่องซือซือกูว่าพี่คงมั่นใจได้ว่าเมิ่งเหยาที่ช่วยตัวเองตอนนั้นเป็นของจริง คงปล่อยวางได้ระดับหนึ่ง หรือถ้าได้คุยกับเว่ยอิงก็ดี รายนี้ก็เป็นไม่กี่คนไม่ได้เกลียดไรเหยามากออกแนวเวทนาด้วย หลังรู้ว่าเหยาวางแผนเว่ยร้องไห้ตาแดงแต่ก็ดูไม่ได้แค้นเหมือนที่แค้นเวินเฉา

ไม่กี่วันก่อนยังคุยเรื่องพ่อแม่กันอยู่เลย กลับมาอีกทีเป็นประเด็นนี้แล้ว ทำตัวไม่ถูกเลยกรู(^^;)

>>701 ประเด็นนี้มาทุกรอบ55555

>>701 ในนี้ยังพอคุยกันได้นะเพื่อนโม่ง55555 เหมือนทุกคนเหนื่อยจากสงครามข้างนอกเลยมาถกกันในนี้ ถ้าไม่ถึงขั้นด่าคาร์ก็ไม่ค่อยเห็นตีกันนะ
(อย่าด่ากันเลย กุชอบที่พวกมึงคุยในนี้มากU_U)

>>699 จับมือมึงในฐานะคนรักเหยากะเฉิงก่อนเลย กุชอบกาวโลกที่พวกนางเป็นซอฟต์บอย แต่ก็รักที่พวกนางเป็นนักปั่นหัวกับเด็กปากเสียนี่แหละ ถึงจะทำให้ชีวิตพวกนางยากกว่าที่ควรไปเยอะเลยก็เถอะ55555 T_T
และช่ายย ถ้าจะสาวจริงๆมันควรสาวไปตั้งแต่ทำไมเตี่ยเหนียงไม่คุยกัน ทำไมลุงเวินผีเข้าไปตีบ้านคนอื่นเขา อิกวงซ่านเป็นเหี้ยไรถึงอยู่กันดีๆไม่ได้ แต่ต้นเหตุรุ่นนั้นตายกันหมดแล้ว เหลือแต่รุ่นปัจจุบันที่ก็ผ่านการเชปจากสิ่งต่างๆของคนรุ่นก่อนมาอ่ะเนอะ กุก็ไม่ชอบเวลาคนด่าเว่ยเหมือนกัน สำหรับกุเรื่องที่พี่แกพลาดจริงๆคือไม่คุยกับน้อง(และไม่คุยกับใครเลยยยย)เรื่องจินตานและวิชามารเลยไม่มีคนเข้าใจพี่แกจริงๆ ไม่มีคนซัพพอร์ทพี่แกอย่างที่อาจจะพอหาทางทำได้ถ้ามีคนรู้มากกว่านี้ พอแบกไว้คนเดียวจนมันกดดันตัวแกเองไปด้วย แล้วก็ล้มเป็นโดมิโน่ไปจนสติหลุดคุมพลังไม่ได้นั่นแหละ
ถามว่ามีเรื่องที่แกควรคิดให้ถี่ถ้วนให้ดีกว่านี้ก่อนลงมือทำหรือโดดเข้าไปทำอะไรไหม มันก็มี แต่กุก็คิดว่ามันไม่ใช่ความผิดแกทั้งหมดอยู่ดี

ส่วนเคสพี่ซีหลังจากกุเลิกนอยแล้วถอยออกมานั่งคิด ก็เข้าใจและเห็นด้วยมุมว่าพี่คงต้องการเวลาพิจารณากับตัวเองเงียบๆนะ แผลยังสดขนาดนั้น แล้ววั่งจีก็คงรู้และเคารพพี่ชายตัวเองเลยปล่อยให้เขาอยู่เงียบๆก่อน แต่กุก็ยังจี๊ดๆใจกับการที่น้องชายไม่ได้อยู่ข้างๆพี่ว่ะ55555 มันแบบ การให้สเปซพี่ชายอยู่กับตัวเองโดยคอยดูแลอยู่ห่างๆ กับให้สเปซพี่ชายอยู่กับตัวเอง แต่พี่วั่งออกเดินทางทันทีเลยนี่มันก็ให้ฟีลที่ต่างกันเกินไปสำหรับกูอ่ะนะ แต่ก็นั่นแหละ ข้อแรกมันค่อนข้างเป็นสถานการณ์ในอุดมคติ พี่ซีแกก็ยังมีท่านอาและเด็กๆอยู่ด้วย วั่งจีคงวางใจตรงนี้

และกุคิดเหมือนมึงเลยว่าฝั่งเฉิงน่าจะมีแว่บที่คิดว่าตัวเองเป็นคนฆ่าเว่ยทางอ้อม เป็นต้นเหตุให้เว่ยเสียจินตานจนเกิดเรืองราวอื่นๆตามมา ขมชิบหาย5555555 TT

นิยายโม่เซียงก็เขียนตัวละครออกเทาๆทุกตัวตลอด แฟนปกติที่มีสติก็คุยกันดีๆ ดิสคัสกันสนุกสนาน กูเห็นแต่แฟนคลั่งนี่แหละที่ใครแตะลูกกู(ลูกมันจะคนไหนก็ตามเหอะ)จะกรีดร้องเป็นผีคลั่งเห็นลูกกูเป็นสิ่งประเสริฐอันหาที่ติมิได้ นี่ผ่านมาหลายปีค่อยยังชั่วไปมากละ กูจะรอดูถ้า ซร เทียนกวานได้ฉายผีคลั่งจะฟื้นมามั้ย(พนันสิบบาทว่าถ้าคู่จิ้นนักแสดงนำดังผีคลั่งจะกลับมา) แถมแฟนคลั่งนี่มันเสียงดัง คนนอกด้อมเขามองด้อมแถวๆนี้ยังไงก็เห็นอยู่ โม่งหลายคนเองก็เลิกตามบนดินไปแล้วนิ มาคุยในโม่งยังมีเหตุมีผลมากกว่าอีก

กูมาแล้ว กูคือ >>686 นะ
เธรดที่กูพูดถึงเมื่อคืนคือเธรดรอน ซึ่งเขาพูดถึงคนอ่านว่ารอนเลยทำเธรดเกี่ยวกับรอนมาลง ส่วนที่กูเคยเห็นคนตัดพ้อน้อยใจเมนตัวเองชีวิตไม่ดีนั่นกูเห็นมาจากเรื่องอื่นแต่เมื่อคืนกูง่วงแล้วเบลอจัดเลยเอามาพูดรวมกันต้องขอโทษด้วยถ้าทำให้เข้าใจผิด แต่พ้อยที่กูพยายามจะสื่อใน 686 คือกูว่าการที่คนอ่านจะแสดงความเห็นเพราะเขาอินไปกับตัวละครที่นักเขียนสร้างก็เป็นสิ่งที่ทำได้ มันเป็นการแสดงความเห็นแบบหนึ่งเหมือนกัน ฟีลประมาณเวลาคนอ่านนิยายอินแล้วคอมเม้นเลือกทีมพระเอก,นายเอก,ทีมพระรอง,ฯลฯ ไรเงี้ย เพียงแต่ด้อมเราโดยเฉพาะบนบกใช้คำพูดแรงเกินไป มองแล้วไม่น่าเข้าไปคุยด้วยอะ ส่วนตอนจบจำเป็นต้องเล่าถึงตลค.อื่นนอกจากตลค.เอกไหม กูว่าแล้วแต่เรื่องขึ้นอยู่กับความสมเหตุสมผลและก็อยู่ที่ว่านักเขียนอยากจบยังไงด้วย

>>705 กูลืมจิ้มตอบ55 >>687

กุจำได้ว่าบนดินมีคนโพสเรื่องซร.ฟอกขาวเว่ยอิง อีกคนเลยดูผิดเต็มๆ ติ่งนสด.ทัวร์ลงหนักมาก เหมือนดูเอาฟินอย่างเดียวแง่คิดอะไรในเรื่องไม่เข้าหัวเลย

>>707 ประเด็นฟอกขาวนี้ทำติ่งนสด.ดิ้นเป็นน้ำร้อนลวกกันเป็นแถว ซึ่งกุไม่เข้าใจว่าจะดิ้นทำไมบ่นด่าบท ไม่ได้บ่นด่านสด.ซักหน่อย บางคนกุเจอตรรกะเถียงแบบแปลกๆอย่าง ดีแล้วที่ซร.เปลี่ยนบทเว่ยอิงจะได้ไม่ผิด ได้แต่ร้องห๊าาาาา

>>455 กูอ่านถึงซีนเปิดตัวเทียนหลางจวินแล้วก็ค้างไว้แค่นั้นเลย อ่านไม่จบ
>>552 กูก็ว่าพี่ซีมีปมเดียวกับน้อง น่าจะยื้อไปเรื่อยๆจนกว่าจะเจอคู่ชะตาฟ้าลิขิต555
แล้วกูแอบรู้สึกว่าบ้านนี้ให้อิสระลูกหลานในการเลือกคู่ครองมากกว่าบ้านอื่น ถึงมีประวัติแต่ถ้าลูกหลานยืนยันจะเอาคนนี้ผู้ใหญ่ในบ้านก็ยอม5555

ว่าไปแล้วก็แปลก อันที่จริงท่านอาฉี่เหรินต้องขึ้นเป็นประมุข(อย่างทางการ)แล้วมะ แล้วน่าจะถูกจับให้แต่งงานมีลูก จากนั้นก็ย้ายไปสืบข้างสายลูกหลานท่านอาแทน
ทำไมตระกูลที่ได้ชื่อว่าเคร่งครัดที่สุด ภาพลักษณ์ขาวสะอาดที่สุดถึงยอมรับลูกซึ่งเกิดจากสตรีใช้วิชานอกรีต+ฆ่าผู้อาวุโสในตระกูลมาเป็นผู้นำ

/น่าสงสัย...ทำท่าครุ่นคิดแบบเด็กแว่น

>>710 เหมือนคุ้นๆว่าผู้อาวุโสทำเรื่องที่ไม่อาจให้อภัยได้กับแม่พี่วั่งป่ะ แต่ไม่ได้บอกว่าเป็นไร กุว่าคงหักลบกัน บวกกับคนจีนยึดศักดิ์เกิดก่อนได้เปรียบยุละ

>>710 ซู้ดดดดดด มา!!กุเดาว่าเพราะชิงเหิงจวินมีชื่อเสียงโด่งดังกว่ามั้ง อาจารย์หลาน ณ ตอนนั้น คงยังไม่แมสเท่าปัจจุบัน ชิงเหิงจวินเลยอยู่เป็นโลโก้

>>712 อ้าว นิ้วกุไปโดน ต่อๆ แล้วชิงเหิงจวินคงไม่อยากลงจากตำแหน่งด้วย เพราะถ้าไม่ได้อยู่ในตำแหน่งประมุข คนในสกุลอาจไม่เกรงใจแล้วเล่นงานเมียตัวเอง ส่วนอาจารย์หลานก็คงยึดมั่นในคำสอนคู่ชะตาเหมือนกันเลยไม่มีเมีย ไม่มีลูก ทายาทสายหลักเลยมีแค่หยกคู่ มงตำแหน่งประมุขเลยลงที่พี่ซีนั่นเอง จบการกาว // กุมั่วมากนะ 555555

>>548 ไม่ใช่แค่คำนินทาหรอก คนในครอบครัวก็มีส่วนให้แม่อวี๋สติแตก
คนแรกคือสามีแม่เองอย่างที่รู้ๆกัน คนที่สองคือเว่ยอิง เว่ยอิงไม่ได้ทำแต่การที่เว่ยอิงเป็นเว่ยอิงนี่แหละ มันตอกย้ำแม่ เพราะเว่ยอิงดันโตมาเหมือนฉางเซ่อส่านเหรินแล้วยังเก่งกว่าเจียงเฉิงอีก เห็นลูกตัวเองเป็นรองเว่ยอิงทุกเรื่องและสามีก็ท่าทางเอ็นดูเว่ยอิงมากกว่า แม่อวี๋คงเห็นภาพตัวเองซ้อนทับกับเจียงเฉิงเลยเหมือนถูกตอกย้ำซ้ำๆว่าเขายังรักคนนั้นนะ ยังไงก็ไม่มีวันหันมารักตัวเอง(กูก็อยู่ทีมแม่รักพ่อ55)

>>671 อิงจากที่ทำลายดาบพ่อพี่หมิงเพราะมีคนบอกว่าดาบของประมุขเนี่ยดีกว่าของตัวเอง กูว่าเพราะยืนหนึ่งมานานเลยทนไม่ได้ที่จะมีใครมาเสมอหรือเหนือกว่า แถมลูกตัวเองก็ไม่ได้ดั่งใจ สู้ลูกหลานคนอื่นไม่ค่อยได้เลยต้องกดหัวตระกูลอื่นเอาไว้ ตระกูลไหนไม่ยอมก็กำจัด

>>705 เข้าใจที่จะสื่อ นี่มัลติแฟนด้อมเหมือนกัน กูว่าเป็นที่ปากกันนั่นแหละ กูเห็นด้อมอื่นเขาก็บ่นอะไรกันตามประสาแต่มู้ด&โทนเขาดูสุภาพกว่า เวลามีดราม่าถึงบางคนดูแปลกๆหน่อยแต่กูอ่านได้ทุกโควท ส่วนด้อมเรา กูไม่ไหว อ่านได้แค่2-3โควทก็ปวดหัวจี๊ดๆแล้วเลยจบด้วยการจัดการตัวเอง blockแม่ง

กับคนบนบก(นกฟ้า)กุไม่ค่อยอยากคุยเนื้อหาด้วยว่ะ แค่เห็นดิสกับไบโอก็ไม่สบายใจที่จะคุยแล้ว บางคนดูสุภาพแต่ก็ยังมีออร่าไม่รับความเห็นต่างยังไงไม่รู้ ที่นี่ถึงอ่านแล้วรู้ว่าแต่ล่ะคนก็มีไบแอสของตัวเองแต่กุสบายใจกว่า เพราะไม่เห็นดิส /คหสต.

มองที่พวกเมิงคุยกันแล้ว สมมติแม่ออกสปินออฟขึ้นมาก็คงไม่พอ55555

>>693 นึกถึงอะเวนนเจ้อ😂

>>671 ถ้าแกไม่บ้าอำนาจกูว่าแกท่าจะดีกว่าอีลุงจินเยอะ สัมผัสได้ว่าแกมีมุมดีๆซ่อนอยู่ ลูกน้องรัก ห่วงลูก

ส่วนเรื่องบ้านบัว แม่อวี๋ย้อนแย้งว่ะ ตัวเองไม่เคยแสดงความรักกับลูกเลยแต่ด่าพ่อ เทียบกันพ่อเจียงยังเคยอุ้มลูกห้าครั้ง(แต่ก็ไม่ได้ดีเด่กว่ามาก)
//เลี้ยงลูกชายกันอย่างนี้ ชักงงว่าพี่หญิงโตมายังไงถึงดูปกติสุด สุขภาพจิตดีสุดหรือช่วงนั้นพ่อแม่สมานฉันท์กันวะ(55555555)

>>717 แม่นมไม่ก็พี่เลี้ยง

>>652 >>655 >>677 น่าจะเกี่ยวกับผลประโยชน์ทับซ้อนด้วยมั้ยวะ หลังชนะสงครามเหล่าสกุลใหญ่เอาที่ดินทั้งหมดของสกุลเวินมาแบ่งกัน แล้วเจียดพื้นที่เล็กๆให้เชลยอยู่ สกุลต่างๆ(อาจรวมแม้กระทั่ง...สกุลหลาน...เจียงด้วย...)อาจระแวงว่าหากสกุลเวินมีชีวิตอยู่ต่อไป วันหนึ่งข้างหน้าอาจลุกมาทวงที่ดินคืนและอีกนัยหนึ่งหากเวินทุกสายตายหมดเหล่าสกุลใหญ่ก็จะยึดพื้นที่ทั้งหมดมาเป็นของตัวเองได้อย่างเบ็ดเสร็จ นี่อาจเป็นหนึ่งในสาเหตุที่ไม่มีสกุลไหนออกหน้าช่วยเหลือหรือเปล่า

>>717 ม๊าอาจเคยอุ้มก็ได้มึงตัวเรื่องแค่บอกว่าไม่เคยกอดไม่เคยจุ๊บเอง

กูนึกถึงดราม่าปรมจ.เป็นนิยายรัก55555

>>721 พูดยาก ตอนดราม่าหนักๆสุดโต่งกันมากๆ กุเป็นเมนวั่งเซี่ยนแต่ก็รู้สึกว่าเนื้อหาไม่ได้เน้นจีบกันขนาดนั้น ดูเน้นการผจญภัยสืบสวนมากกว่า ไปจี๋จ๋ากันหนักช่วงกลางค่อนท้ายแต่เหมือนแม่โม่เคยพูดประมาณว่าสร้างเคะแล้วจะสร้างเมะยังไงดี(ใช่มั้ย ถ้าจำผิด/สลับขออภัยนะ)เขาก็คงวางให้เป็น BL น่ะแหละ ส่วนประเด็น BL ควรจัดหมวดหมู่ได้แบบ NL คงต้องแยกไปคนล่ะส่วน

>>722 ก็ว่างั้น แกตั้งใจแต่งเป็นblนั่นแหละถึงมีคาร์เคะเมะก่อน ส่วนหมวดรองที่มาแนวสืบสวนแม่คงมารู้ว่าตัวเองชอบเลยแต่งช่วงหลังปะ ตัวร้ายเรื่องแรกไม่มีสืบสวนเลย ปรมจมาค่อยเด่น เทียนกวานอาร์คแรกก็มาสืบ เอาจริงๆปรมจก็ไม่ได้แต่งดีperfect พึ่งเรื่องที่สองเอง ลองหาสัมแม่อ่านจากที่มองว่าแม่วางทุกอย่างแล้วจะล้มทันที555555555 กูว่าเค้าอยากให้นักอ่านคิดเองหลายเรื่องอยู่ถึงได้ฟรีชิปด้วยมั้งยกเว้นคู่วซ แล้วก็บางเรื่องที่มีธงในใจอยู่แล้วถึงตอบ ถ้าคำถามไหนเค้าไม่ได้คิดไว้แล้วเค้าจะตอบแนวให้นักอ่านตีความเองอ่ะ อย่างตอนคนสัมถามซีเหยามีคสพเชิงromanticไหมก็ตอบไม่ ไม่มีอะไรแบบนั้นทันที พอคำถามเปลี่ยนเป็นใช่love/hate relationshipไหมก็เปลี่ยนมาตอบให้ตัดสินใจเอง

>>719 น่าสนใจ กูไม่เคยเห็นใครเอาตรงนี้มาวิเคราะห์ด้วย /แต่ประเด็นเวินสายรองยิ่งคุยยิ่งรู้สึกว่าชักจะดาร์คขึ้นเรื่อยๆ55

นอกจากที่ดินมีเรื่องของวิเศษอีก ระดับสกุลเวินคงไม่น้อยหน้าใคร เหมือนที่อาเหยามีมีดเวินรั่วหาน ตระกูลอื่นคงได้เหมือนกัน คิดแบบดาร์คอีก การบูรณะสกุลหลานกับเจียงต้องใช้เงินไม่น้อยถึงจะอ้างว่าสกุลจินช่วยจากคสพซีเหยา เซวียนหลีจากสินเจ้าสาว แต่ก็ต้องมีของตัวเองบ้างรวมที่ไปยึดของสกุลเวินมาเสริม อาจเป็นอีกสาเหตุที่ไม่อยากออกหน้าช่วย? เหมือนที่เว่ยว่าตอนเมืองอี้ ออกหน้าช่วยหนึ่งครั้งต้องออกตลอดไป และถ้าให้เจ้าของเก่ามาเห็นใช้สมบัติหน้าตาเฉยคงกระอักกระอ่วนไม่น้อย

>>719 ถ้าเป็นงั้น...ตัดเรื่องความแค้นออกไปก็น่าคิดว่ารู้เห็นเป็นใจกันป่าววะ ไม่คัดค้าน ไม่ลงมือกระทำเอง อยู่นิ่งๆรอจังหวะเอาส่วนแบ่งทีเดียว มือตัวเองก็ไม่ต้องเปื้อน กลุ่มตัวละหลักดูเทาเพิ่มขึ้นไปสองสามเฉดเลย(ಥ﹏ಥ)
//เว่ยอิงไม่ต่างจากซิงเฉินอ่อนต่อโลกเกินไป

>>726 ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกมั้ง ไม่น่ารู้เห็นเป็นใจนะมึง
อย่างน้อยพี่ซีไม่น่าเสแสร้งพูดอะ แล้วสงครามสมัยก่อนก็ประมาณนั้นแหละ ฝ่ายชนะยึดที่,ยึดสมบัติ,กำจัดล้างโคตรฝ่ายแพ้สงคราม

>>726 ดาร์กไหมก็ดาร์กแหละ แต่อย่าลืมว่าเซ็ตติ้งมันเป็นยุคโบราณน่ะมึง โหดร้ายก็จริงแต่ด้วยความผิดของพวกสายหลัก การโดนประหารล้างตระกูลและยึดทรัพย์สินที่ดินมันเป็นนอร์มเลยก็ว่าได้ ไม่ใช่เรื่องที่เห็นใจกันเป็นปกติเพราะทุกคนที่รอดมาก็เสี่ยงและสูญเสียy_y แต่ก็เป็นคนละเรื่องกับที่เวินสายรองโดนทรมานน่ะ มองแบบนั้นดีกว่า

>>727 แต่ทั้งนี้ก็ไม่รู้สังคมเซียนในเรื่องมีแนวคิดว่าต้องปฏิบัติกับเชลยอย่างมีอารยะกว่าคนทั่วไปหรือเปล่า มุมมองเว่ยอิงถึงคิดว่ามันไม่ถูกต้อง

>>727 ต่อให้เป็นเซตติ้งสมัยใหม่สกุลก่อเรื่องสเกลของนี้ ยังไงก็ต้องเป็นค่าปฏิกรรมสงครามจ่ายให้เจ้าทุกข์อยู่ดี สมบัติสกุลเวินมันไม่มีทางกระเด็นไปถึงสายรองตั้งแต่แรกอยู่แล้ว กุเลยตัดประเด็นสกุลเซียนวางแผนฆ่าสายรองให้หมดเพื่อฮุบสมบัติไปเลย

>>729 กุว่าการปฏิบัติกับเชลยไม่ต่างกับเรื่องอื่นๆในแนวคล้ายๆกัน แต่บังเอิญหนึ่งในเชลยเป็นเวินฉิงกับเวินหนิงไงเว่ยอิงเลยออกตัวให้ เคยช่วยเหลือกันมาก่อนมันก็มีความไบแอสบ้าง กุว่าถ้าไม่ใช้สองคนนี้เว่ยอิงก็ไม่น่าสนหรอกว่าใครจะทำกับเชลยยังไง ดูจากที่ไล่ฆ่าสกุลเวินตอนสงครามนี้คือแค้นจัดมาก อำมหิตมาก

>>726 ใช่เลยมึง อฟชจริงๆก็มีบรรยายเว่ยอิงเหมือนเห็นเงาซิงเฉินในตัวเอง ซิงเฉินที่ตั้งใจช่วยคนแต่กลายเป็นช่วยให้ฆาตกรได้ฆ่าคนอีกหลายคน จนตัวเองกลายเป็นคนฆ่าไปด้วยแม้จะไม่รู้ตัว TT สุดท้ายความดีของซิงเฉิงก็ไม่มีใครรู้ คนที่รู้อย่างอาจิงก็ตายแล้ว ตรงนี้แทนสมการเป็นเวินหนิงได้ ที่เซวียด่าซิงเฉินแส่ไม่เข้าเรื่องมองเป็นตระกูลเซียนทั้งหลายด่าเว่ยอิงได้เหมือนกันอีก เป็นการช่วยชีวิตคนที่โดนตั้งคำถาม

>>730 เห็นด้วยกับเพื่อนโม่งว่าเว่ยอิงมีไบแอสและเห็นด้วยว่าการปฏิบัติต่อเชลยทั่วไปก็ประมาณนั้นอยู่แล้ว

แต่ที่กูพูดใน >>729 เพราะกูคุ้นๆว่าตอนหลายสกุลเถียงกันมีคนพูดว่าถ้ามีการทารุณเชลยจริงๆคนคุมเชลยน่ะผิด(ถึงจะถูกแก๊งลุงปัดตกอย่างรวดเร็วก็ตาม)กูเลยคิดเผื่ออีกมุมว่าสำหรับสังคมเซียนในเรื่องนี้มันมีแนวคิดที่ต้องปฏิบัติต่อเชลยอย่างมีอารยะหรือมีเมตตากว่าคนทั่วไปหรือเปล่า

>>726 เพื่อนโม่งคิดลึกเกินไปว่ะ
กูว่าไม่น่าใช่การรู้เห็นเป็นใจ/วางแผนหรอก ที่ไม่ให้ความช่วยเหลือกับเว่ยอิงและเวินบ้านรองน่าจะเป็นอย่างที่ข้างบนคุยกันไว้มากกว่า(เช่นความเห็นนี้>>652 )แถมพี่เนี่ยเคยร่วมด้วยกับพวกแก่ๆซ้ำเอาเฉิงในโถงชุมนุม เป็นไปได้น้อยมากนะเว้ยที่จะมารวมหัวกัน

>>726 ไม่คัดค้าน =/= รู้เห็นเป็นใจนะ แต่ถามว่าเดาได้ไหมว่าสกุลเวินที่เหลืออาจตายหมดไม่เหลือทายาทก็คงพอเดาได้กัน ต้องวิเคราะห์ต่ออีกว่า ณ ตอนนั้น มีใครที่อยากให้สกุลเวินสืบเชื้อสายต่อไปอีกบ้าง คำตอบคือน่าจะไม่มี หรือออกแนวจะมีก็มีแต่อย่ามาให้เห็น เช่น คนที่มาขอความช่วยเหลือจากเจียงเฉิงแล้วแซ่เวินจนกลายเป็นทำเจียงเฉิงโมโหแทน

การปฏิบัติต่อเชลยที่เว่ยอิงไปเห็นคือบังคับใช้แรงงาน บังคับถือธงสกุลเวินโดนยิง อะไรแบบนี้สมัยก่อนคงถือว่าปกติ ที่เว่ยอิงหาว่าทารุณคือเวินหนิงถูกจับเอาหัวชนกันจนตาย น้องตายทรมานด้วยเลยกลายเป็นศพทรงพลัง แบบที่เวินหนิงโดนคือทารุณแหละ แต่ถ้าเชลยที่ใช้แรงงานคือคนชรา เด็ก สตรี สมัยนั้นก็น่าจะถือว่าทารุณเหมือนกันปะ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าเซ็ตติ้งปรมจมองสามกลุ่มนี้ว่ายังไง

>>734 สมัยโบราณโทษใช้แรงงานส่วนใหญ่ที่โดนจะเป็นเพศชาย จะแก่หรือเด็กอายุประมาณ7-8ขวบก็โดนส่งไปหมด แน่นอนว่าส่วนใหญ่ที่ส่งไปคือส่งไปตายนั้นแหละ ไม่ต่างจากโดนโทษประหารเท่าไหร่แต่มีเปอร์เซ็นต์ที่จะรอดชีวิตมากกว่านิดนึงถ้าคนๆนั้นร่างกายสู้ทนความลำบากได้ไหว ผู้หญิงจะโดนส่งไปอยู่ซ่องหรือไปเป็นทาสมากกว่า ตรรกะในเซ็ตติ่งปรมจ.กุว่าก็ไม่ต่างจากตรรกะจีนยุคโบราณเท่าไหร่ ดูจากปฏิกิริยาของคนในเรื่องอ่ะนะ แต่ด้วยความแต่ละสกุลมีฉากหน้าเป็นสกุลเซียนมีคุณธรรม มันก็มีความหน้าบางบ้าง จะพูดอะไรโหดๆแบบสมควรแล้วที่เชลยโดนทรมาณมันก็กระดากที่จะพูด ก็ได้แต่พูดว่าไม่มีหรอกการทรมานเชลย

>>733 ไม่ใช่ความเป็นไปได้น้อย กุว่าเป็นไปไม่ได้เลยต่างหาก

/ชื่อพ่อแม่เว่ยอิงฟีลเดียวกับอวินเซินปู้จื้อฉู่เลยว่ะ กุลิ้นจะพันกันเพราะคำว่าฉางๆในชื่อพวกนางเนี่ย 555555

>>736 เมื่อก่อนกูเข้าใจว่าฉายาแม่เว่ยคือจั้งเซ่อส่านเหรินล่ะ5555

แต่กูเคยสงสัยแม่เว่ยเป็นไรกับจารย์แกที่เป็นอมตะ เห็นใช้ชื่อต่อท้ายส่านเหรินเหมือนกัน ระดับศิษย์เอกหรือไร

>>737 กุเคยเห็นคนบอกว่าอ่านหยั่งงั้นก็ได้
/ทั้งนี้กุไม่รู้ภาษาจีนนะ

>>645 ฉากนั้นกูมูหูมาก เหยาทำไม่ถูกที่ฆ่าคนแต่พี่แกเล่นพูดโทษเหยาฝ่ายเดียวเลย พูดมาได้ว่าเรื่องแค่เนี้ย เหยาเอามาใส่ใจทำไม กูสตั๊นเลย งงความยุติธรรมของแกมาก

>>740 ตกชื่อ : พี่หมิงแกเล่นพูดโทษเหยาฝ่ายเดียวเลย

>>740 ปรมาจารย์มันดงอีลิตเล่นพรรคเล่นพวกมึง พื้นฐานการได้ผดุงคุณธรรม บอกคนอื่นว่าไม่ทำอย่างนั้นไม่ทำอย่างนี้คือแย่ ดูขี้ขลาด ต้องทำอย่างชั้นสิคือความถูกต้อง ปัญหาของเธอมันแค่นี้เอง มันมาจากบรรดาตัวเอกที่เป็นตระกูลใหญ่หรือเติบโตในตระกูลใหญ่ มีคนเป็นแบคคอยคุ้มกะลาหัวแบบที่ต่อให้ไปขัดใจใครคนที่มีเรื่องด้วยมันก็มีความเกรงใจพวกตระกูลใหญ่ทำอะไรไม่ได้ มันเลยไม่เก็ตว่าคนตัวเล็กๆไม่มีแบคคอยปกป้องแบบเหยาว่ามันกลัวอะไร หรือแค้นหรือมีปัญหาอะไรนักหนา

>>742 พูดอีกก็ถูกอีก ความมีแบคดูตัวอย่างได้จากเหยากับอิงเลย ตอนพ่อเจียงอยู่เว่ยอิงทำไรคนอื่นก็ไม่เอาเรื่อง มากสุดแค่บ่นกับสั่งลงโทษ พักฟื้นแปปๆหาย อย่างตอนจื่อซวินหาเรื่องเว่ยถ้าคนที่อยู่ตรงนั้นเป็นพ่อเจียงโดนทุบเละไปนานแล้ว ขนาดศิษย์พี่ยังเอาเรื่องได้ เอาจริงเทียบศักดิ์แล้วศิษย์พี่สูงกว่าจื่อซวินที่เป็นลูกพี่ลูกน้องจื่อเซวียนอีกนะ ศิษย์พี่เป็นลูกสายตรง จื่อซวินยังเป็นแค่ญาติ แต่พอเป็นเจียงเฉิงที่คนนอกรู้กันว่าฮีไม่ได้อยากเป็นแบคให้เว่ยอิงเท่าไหร่นักก็พากันกดดันใส่ อาเหยาอย่างที่เห็นในเรื่อง พี่หมิงก็ไปเยี่ยมผิดจังหวะ ถ้าไปตอนเหยาโดนดูถูก เหตุการณ์คงกลับตารปัดเลย

นั่นแหละ โดยนิยายมันยึดความเป็นชนชั้น วรรณะอ่ะ เหมือนชนชั้นกลาง (อิง)กับชนชั้นล่าง (เหยา)
ระบบสังคมในเรื่องมันมาแบบนั้น แต่ก็นะ เหยาเลือกได้แค่นี้ เอาจริง ก้เลือกไรไม่ได้เท่าไหร่นะ ถ้าจะวิเคราะห์แบบยึดเอาระบบสังคมของจีนในเรื่อง เพราะถ้าเลือกไม่แก้แค้น หรือ ไม่ใช้หนทางเลวร้าย เหยาก็ไม่มีวันได้หลุดจากสถานะเดิมหรอก ค่อให้มีมิตรดีแบบพี่ซี

>>717 มหัศจรรย์มากที่เฉิงรักพ่อแม่ตัวเองขนาดนั้น

>>745 จริง ว่าแปลกนะ โดนเลี้ยงแบบไม่รู้สึกถึงความรักแต่ยังรักพ่อแม่ลง ที่รักศิษย์พี่มากจนให้อภัยอิงไม่ได้อ่ะเข้าใจได้เพราะพี่สาวแทบเป็นแสงสว่างเดียวในชีวิตเฉิงแล้ว สามพี่น้องนี่ก็แปลกโดนเลี้ยงมาสภาพแวดล้อมเดียวกันแต่การควบคุมอารมณ์ออกมาคนละทางเลย คนหนึ่งร่าเริงชอบกวนชาวบ้าน คนหนึ่งขี้โมโหเจ้าอารมณ์ อีกคนก็ปล่อยผ่านเก่งเน้นความสงบ

เฉิงกับแม่อวี๋น่าจะอารมณ์เฉิงกับจินหลิงมะ แน่ใจไหมว่ารักก็แน่ใจ แต่พอโดนขู่จะตัดฆ่าน้องหนีจริง555555555 ก็สะท้อนเรื่องการเลี้ยงดู เฉิงนางโดนเลี้ยงมาแบบนั้นแล้วกลายเป็นประมุขได้ก็ใช้วิธีเลี้ยงแบบเดียวกับจินหลิง ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่ากว่าตัวเองจะผ่านมาได้ต้องเจอไรบ้าง

>>747 นอกจากนิสัยแล้วก็คงเพราะไม่รู้วิธีเลี้ยงแบบอื่นอ่ะ ถึงอยากโอ๋อยากรักดีๆก็ทำไม่เป็น ได้แต่ใช้คำพูดกดดันแล้วตามดูแล จิกเป็นแม่ไก่ y_y
แต่จากที่จินหลิงดูกลัวๆแต่ก็กล้าดื้อกล้าขัดน้าตั้งแต่แรกๆ กูก็คิดว่าความสัมพันธ์น้าหลานมันคงดีกว่าเฉิงกับแม่อวี๋เยอะแหละ แล้ววิ่งหนีทั้งๆที่รู้ว่าตีไม่จริง ทำเป็นกลัวแต่ก็ดื้อไม่ทำตาม จนกูคิดว่าหลานมันแกล้งน้าตัวเองเล่นอยู่รึเปล่า😂
//แต่กุคิดว่าที่จินหลิงชอบทำอะไรเสี่ยงๆ ส่วนนึงเป็นเพราะการกดดันจากเฉิงจริงๆ(อีกส่วนจากความกดดันหลังบ้านในตระกูล)​ ลดได้ลดนะท่านน้า

>>746 กุว่าเรื่องปกติชีวิตจริงก็เป็นแบบ กุเจอคนมาตัดพ้อเต็มกระทู้พันทิป พ่อแม่แย่เฉยชา ไปโอ๋รักลูกอีกคนมากแค่ไหน ไอ้ลูกที่เป็นหมาหัวเน่าก็ยังรักพ่อแม่มากตัดใจไม่ได้

ส่วนที่ทำไมสามพี่น้องนิสัยไปคนละทาง กุว่าเพราะเตี่ยกับม๊าปฎิบัติกับลูกแต่ละคนไม่เท่ากัน
เว่ยอิง ม๊าไม่ชอบหน้าทำได้แค่แขวะ มาสุดก็ทำโทษตอนที่ทำผิด แต่เตี่ยโคตรพ่อโคตรแม่โอ๋ตามใจ ออกหน้าปกป้อง แถมเว่ยอิงคือคนเก่งที่1 ทำอะไรก็ดีเลิศไปหมด ศิษย์พี่ศิษย์น้องห้อมล้อม มันเลยมีความมั่นใจในตัวเอง และมั่นหน้ามาก
เจียงเฉิง พ่อเฉยชาเอาแต่ตำหนิ อุ้มลูกครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่เจียงเฉิงยังจำแทบไม่ได้ แม่ก็โมโหร้ายเกรี้ยวกราด ชอบยกเอาเรื่องที่เจียงเฉิงทำอะไรก็เก่งสู้เว่ยอิงไม่ได้เลยขึ้นมาเปรียบเทียบทำร้ายจิตลูก
ศิษย์พี่ คือด้วยความเป็นลูกผู้หญิง ไม่ได้โดนคาดหวังให้เป็นผู้นำ เตี่ยกับม๊าก็ปฎิบัติกับลูกคนนี้ซอฟขึ้นหน่อย คงไม่ได้โดยเตี่ยเฉยเมย ม๊าไม่ได้ยกตัวเองไปเทียบเปรียบกับใครให้รู้สึกน้อยใจแบบที่เจียงเฉิงโดน

>>748 แงงงมึง จำได้ลางๆเล่ม5 มีฉากเว่ยอิงไปกอดจินหลิงที่รอดตายจากอาเหยามาแล้วจินหลิงผลักออกเพราะน้องไม่ชินที่มีคนมากอด TT มานึกตอนนี้แล้ว เพราะเฉิงไม่ได้รับการกอดจากพ่อแม่เท่าไหร่เลยกอดหลานไม่เป็นด้วยสินะ ชีวิตพี่เศร้าแท้ // แต่เห็นด้วยว่ายังไงจินหลิงกับเฉิงก็ดีกว่าแม่อวี๋กับเฉิง เรื่องกดดันก็คงใช่ด้วยแหละ ลองคิดดูถ้าเว่ยไม่กลับมาแล้วช่วยทัน จินหลิงตาย คงได้เป็นbad endของน้าหลานคู่นี้เลย😂

>>750 เห็นมึงว่าแล้วกุนึกถึงอันนึง ไม่รู้ว่าเป็นสัมภาษณ์หรืออะไรอันไหน แต่เห็นว่อนในทวิตอินเตอร์มานานแล้วว่าตอนแรกแม่โม่กะจะให้จินหลิงตาย ถ้าจริงนี่กุแบบ แม่เกลียดไรเด็กบ้านเจียงมากรึเปล่าคะ55555555😂 ก็ดูเป็นประเด็นความสัมพันธ์ในครอบครัวที่แตกสลายเพราะคำพูดและการเลี้ยงดูที่ขมสะใจดี แต่ให้เขาเหลือไว้สืบเลือดเนื้อเชื้อไขหน่อยเถอะะะะ

แต่ถ้าเอาแบบไม่จริงจังกุขำคสพเฉิงกับจินหลิงนะ บอกน้าน่ากลัวแต่มีเรื่องทีไรไปเหาะน้าคนแรก

กูว่าเพราะอาเฉิงเป็นว่าที่ประมุขคนต่อไป พ่อกับแม่เลยไม่โอ๋ อาเฉิงเลยซวยต้องแบกรับความคาดหวังของพ่อแม่มากกว่าพี่น้องคนอื่น

>>740 ส่วนประเด็นนี้กูว่าฝั่งพี่ใหญ่เนี่ยมองอาเหยาทำเกินกว่าเหตุป่าว แล้วไอคนขโมยผลงานอาเหยาก็ตายแล้วเลยเหลืออาเหยาที่ต้องรับโทษ

>>599 กูกำลังคิด...สมมติเว่ยฉางเจ๋อกับฉางเซ่อส่านเหรินเลือกไม่ไปจากอวิ๋นเมิ่งจะเป็นยังไงนะ จะทะเลาะกับแม่อวี๋จื่อเยวียนทุกวันมะ55555

>>755 นั่นสิ55555555 แต่เตี่ยแฮปปี้ชัวร์ เฉิงอาจจะได้ความอบอุ่นจากน้าอาแทนพ่อแม่ก็เป็นได้

>>755 กุว่าพ่อๆจะไม่มีปัญหากัน พ่อเจียงก็เป็นอย่างงั้น พ่อเว่ยก็เงียบๆแต่เมียๆอาจจะตีกันบ้านแตกได้ เพราะแม่อวี๋ก็ปากร้าย ฉางเซ่อก็นิสัยเว่ยอิง ถ้าแม่อวี๋แซะมา กุว่าฉางเซ่อไม่ยอม เถียงไฟแล่บไม่สนสถานะผัวชัวร์

>>730 กุมองว่าถ้าฆ่า คงเพราะจะไม่ให้มาแก้แค้นหรือทำอะไรในอนาคตได้อีกมากกว่า เหมือนหนังจีนสมัยก่อนที่เวลาฮ่องเต้สั่งลงโทษแล้วต้องประหารเจ็ดชั่วโคตร เรียกว่าไรวะ ตัดไฟแต่ต้นลมเรอะ

>>745 จริงๆ มีแม่แบบแม่อวี๋นี่โคตรกดดันเลยนะ ต่อให้ไม่มีตำแหน่งเจ้าบ้าน (?) มาเอี่ยว เฉิงมันก็ไม่ได้ฝีมือแย่ แต่เว่ยอิงดันเก่งกว่า แล้วนึกสภาพโดนกดดันกับเปรียบเทียบทุกวันดิ อึดอัดตาย ถึงแม่อาจไม่ตั้งใจก็เหอะ พ่อเองก็ไม่รู้ดิ ก็รัก แต่เหมือนรักคนอื่นมากกว่าตัวเอง กุไม่รู้จะพูดยังไง พี่สาวที่เป็นแสงเดียว ก็เหมือนเอนไปทางเว่ยอิงมากกว่า เว่ยอิงถึงจะไม่เคยคิดเรื่องตำแหน่งผู้นำเลย แต่เฉิงมันโดนเลี้ยงมาแบบนั้น ก็เลยคิดเล็กคิดน้อยไปกันใหญ่ ตอนพี่ไม่กลับบ้านก็จะเป็นจะตาย แต่ก็ปากดี สมแล้วที่เป็นลูกท่านแม่อวี๋
ปล. อาจเพราะกุดูแค่ซีรีส์ด้วยมั้ง ถ้าอ่านนิยาย ดีเทลมันน่าจะละเอียดกว่านี้ หมายถึงคงไม่ทำให้กุรู้สึกแบบนี้

>>752 เพราะเฉิงเป็นพวกปากร้ายแต่ใจดีด้วยมั้ง พี่แกชอบขู่ให้หลานกลัว หลาน(เหมือนจะ)กลัว แต่พอเอาเข้าจริงก็พยายามช่วยหลาน แต่เพราะตัวเองถูกเลี้ยงมาแบบนั้น ก็เลยแสดงความรักแบบอ่อนโยนไม่เป็น

เอาจริงพวกปากร้ายนี่ เค้าไม่เคยน้อยใจแล้วเก็บมาทบทวนตัวเองเวลาคนอื่นไม่เข้าหาเพราะปากบ้างเหรอวะ หรือชอบเป็นหมาป่าเดียวดาย55555555 เห็นมาหลายเรื่องละที่ชีวิตพังเพราะปาก เจียงเฉิงเองก็เกือบๆ แม่อวี๋ก็ชีวิตคู่พัง คือกูสงสารเค้าสองคนนะ แต่ถ้าแทนสมการให้กูเป็นคนรับอารมณ์แทนตลคในเรื่องกูคงหนีไม่ก็เมินพวกเค้าเหมือนกัน แต่คือกูชอบดีเทลคาร์เค้าอ่ะ แบบทำไมวะ แต่คงไม่ได้ปากร้ายตลอดเวลาหรอกมั้ง น่าจะแค่ตอนทะเลาะกับคนอื่น แต่การที่ปากร้ายตอนทะเลาะนี่แหละที่ทำให้เรื่องแย่กว่าเดิมหลายเท่า แต่แบบ คือกูเสียดายโอกาสคืนดีแทนสองคนนี้จริงๆ

>>757 ส่วนกูมองแบบให้เครดิตพ่อเจียงมากหน่อยคือถ้าพ่อแม่เว่ยอิงยังอยู่ เตี่ยแกก็น่าจะแบบ สำรวมขึ้นอ่ะ ต่อให้ยังหลงเหลือความรู้สึกดีๆกับฉางเซ่อ แต่สามีเขาหัวโด่อยู่ทั้งคน เป็นสหายสนิทกันด้วย แกก็คงไม่อะไรกับเว่ยอิงมาก ไม่มีข้ออ้างว่าเว่ยอิงไร้พ่อแม่เลยต้องตามดูแลเอาใจเป็นพิเศษด้วย น่าจะเป็นอารมณ์แบบคุณอาใจดีเฉยๆ แม่อวี๋คงมีเหล่ๆมั่งถ้าเตี่ยแกใจดีกับลูกคนอื่นแต่ไม่ได้เทคแคร์ลูกตัวเองแบบนั้น แต่ก็ไม่ได้มีเหตุผลให้ไปแซะเว่ยอิงหรือครอบครัวเขาจนหวิดจะตีกัน ถ้าจะแซะแม่คงแซะสามีตัวเองมากกว่า มั้ง 5555
แต่กุชอบกาวที่ว่าพ่อแม่เว่ยน่าจะเอ็นดูอาเฉิงจังวะ ಥ u ಥ พ่อมันไม่เอ็นดูงั้นน้าอาสปอยล์หลานเองก็ได้

กูก็ว่ามันเป็นเพราะเจียงเฉิงเป็นผู้สืบทอดว่ะ พ่อกับแม่เลยทรีตต่างจากลูกคนอื่น พ่อเจียงกับแม่อวี๋ก็คงสอนเจียงเฉิงตามที่พ่อแม่ตัวเองเคยสอนมาอีกทีแหละ(มันก็ไม่ใช่วิธีเลี้ยงลูกที่ดีนักอะนะ รุ่นต่อไปควรปรับปรุงหลักสูตรด่วน55555)

อย่างแม่อวี๋ก็คือจะไม่โอ๋ลูก ลูกต้องแกร่ง ต้องตั้งใจเรียน ห้ามเล่น ตอนไปเล่นว่าวกับเว่ยอิง+ศิษย์คนอื่นๆแม่หยิกแขนเจียงเฉิงมาตีคนเดียวเลยแล้วบอกว่าเจียงเฉิงไม่เหมือนคนอื่น มามัวเล่นไม่ได้

ส่วนพ่อเจียง พ่อท่าจะพอใจกับฝีมือเจียงเฉิงแล้ว(ทั้งสำนักเป็นรองแค่เว่ยอิง)มองตามคำพูดแก พ่อคงต้องการให้เจียงเฉิงปรับบุคลิกให้เข้ากับคำสอนของตระกูล(มันจำเป็นเหรอวะ ยังไงน้องมันก็นิสัยดีและกล้าหาญเหมือนกันนี่ โคตรงง)แต่คำสอนตระกูลเจียงที่พ่อพยายามสอนเจียงเฉิงนั่นน่ะ มันดันไปเชื่อมโยงกับผู้หญิงอีกคนได้ไง เวลาพ่อพูดขึ้นมากับเจียงเฉิงที แม่ก็ไม่พอใจแล้วก็แขวะๆครอบครัวเลยมีปัญหากันไม่รู้จบ

>>763 ดีแต่ไม่ดีอย่างที่พ่อต้องการไง อย่างตอนถ้ำกับเวินเฉา เจียงเฉิงเลือกไม่ช่วยเหมียนเหมียนแต่เว่ยอิง จินจื่อเซวียน หลานวั่งจีช่วยนะ เจียงเฉิงคือคนประเภทเป็นคนดีไม่ได้ถ้าตัวเองมีแนวโน้มจะเดือดร้อน(นิสัยปกติของคนสมัยนี้เลยนะเนี่ย) ตอนกลับมาบ้านก็มีว่าเว่ยอิงจะไปช่วยสองคนนั้นทำไมทำให้พ่อเจียงติว่าเรื่องบางอย่างไม่ควรพูด เพราะพอเจียงเฉิงพูดก็เหมือนเจียงเฉิงเห็นว่าการที่เว่ยอิงอยู่ข้างหลานวั่งจี จินจื่อเซวียนเลือกช่วยเหมียนเหมียนเป็นเรื่องผิด จนแม่อวี๋มาได้ยินแล้วทะเลาะกัน ถามว่าที่เจียงเฉิงเลือกไม่ช่วยเพราะไม่อยากดึงความสนใจถูกไหมก็ตอบยาก แต่ที่แน่ๆมันไม่ใช่เรื่องควรพูด ก็ยุทธภพอ่ะ เหมือนที่โม่งบนๆว่าเรื่องทรมานเชลยยังไม่กล้าพูดกันเพราะรู้ว่าไม่ดี พูดแล้วมันดูไม่เป็นคนดี เจียงเฉิงจะเป็นประมุข พ่อเจียงคงไม่อยากให้ลูกมีวิธีพูดแบบนี้อ่ะ

คิดไปมากี่ตลบมันก็วนกลับไปที่ทำไมพ่อแม่ไม่เคลียร์กันเอง จะมาลงที่ลูกกันทำม๊ายยย ಠ╭╮ಠ

สวรรค์มีเล่มเวอร์พม่าแล้วว่ะ เหมือนจะตั้ง9เล่ม

>>610 แต่กุคาใจที่ช่วงนั้นคนในเรื่องมีท่าทีเห็นชอบให้เว่ยอิงส่งมอบตราพยัคฆ์ทมิฬให้จินกวงซ่านว่ะ

กุอ่านที่เพื่อนโม่งวิเคราะห์กัน+ไปไล่อ่านเก็บรายละเอียดจากนิยายแล้วก็ยังคาใจจุดนี้อยู่ดี เพราะดูทรงคนในเรื่องก็รู้ว่าจินกวงซ่านเหี้ยเลยคัดค้านไม่ให้มันเป็นเซียนตูแล้วก็คัดค้านไม่ให้มันฟื้นฟูซาก(?)ตราพยัคฆ์ทมิฬด้วย การกระทำเหล่านี้ของคนในเรื่องทำให้กุไม่เข้าใจเพราะในเมื่อเหล่าเซียนผู้ปราดเปรื่องทั้งหลายมองจินกวงซ่านออกกันปานฉะนี้ แล้วให้มันเป็นคนเก็บแต่แรกทำไมวะ ทำไมไม่เลือกตระกูลที่เชื่อถือได้มากกว่าเป็นคนเก็บ(หรือทำลายต่อหน้าทุกคนไปเลย) งง

กูเดาว่าช่วงนั้นมีแค่คนบางกลุ่มที่สงสัยลุงจินแต่ไม่ได้คิดถึงขั้นว่าลุงจินจะก่อเรื่องเพราะอย่างเวินหนิง ทุกคนก็เชื่อว่าสกุลจินทำลายไปแล้ว ลุงจินก็น่าจะมีภาพลักษณ์น่าเชื่อถือ(555)ในสายตาคนอื่นอะมั้ง

>>767 งง กูอ่านแล้วเข้าใจว่าไอการพยายามสร้างตราพยัคฆ์ทมิฬขึ้นมาใหม่เป็นการดำเนินการอย่างลับๆนะ(อิงจากท้ายเล่มห้า)คนอื่นๆในเรื่องไม่น่าจะรู้

ลุงจินนี่ขนาดจะเก็บตัวเซวียหยางคนฆ่าล้างสกุลฉางไว้ ยังไม่มีใครทำไรแกเลย กูไม่เชื่อว่าไม่มีคนรู้เรื่องเซวียหยางใช้วิชาเดียวกับเว่ยอิงหรอก มันรู้แต่ทำเมินกันเพราะภัยยังมาไม่ถึงตัวเหมือนตอนสกุลเวินรวบสกุลเล็ก สกุลใหญ่สี่ที่ก็ไม่หือไม่อือรอจนตัวเองโดนนั่นแหละถึงลุกมาจับมือกัน

เพราะลุงจินคนมองว่าแกมีภาพลักษณ์เป็นตาเฒ่าหัวงู วิชาความสามารถไม่เด่น เก่งแต่พูดรึเปล่าวะคนเลยไม่กลัวแบบที่กลัวเวินรั่วหานกับเว่ยอิง แบบดูกากเกินต่อให้แกก่อเรื่องมันคงไม่เป็นหายนะขนาดนั้นมั้ง บารมีความน่าเกรงขาม ความน่ากลัวของลุงจินสู้สองคนข้างไม่ได้เลย หรือถึงลุงแกก่อเรื่องจริงๆตระกูลอื่นก็ยังพอพูดคุย ปราม เลียแข้งเลียขาเอาใจแก ให้ลุงแกเพลาๆพฤติกรรมได้อยู่

กุก็ว่าอีลุงจินน่าจะกากและคงกากสุดในเจนก่อนด้วยเพราะร่างกายอีลุงจินดูแก่ไปตามวัย ก่อนตายสภาพก็เหมือนคนอายุจะสี่สิบ

ky เพื่อนโม่งว่ารุ่นพ่อใครเก่งสุด

>>773 ก็เตี่ยเวินไง

>>773 เตี่ยเวินแหละ กุว่าเก่งสุดในเรื่องแล้ว

>>773 กูว่าชิงเหิงจวิน แกเป็นคนเดียวในรุ่นที่มีฉายา

>>773 ครบด้านมีกองกำลังแถมใช้คนเก่งให้เตี่ยเวิน เดี่ยวๆชิงเหิงจวิน เพราะพาราเรลคู่วั่งเซี่ยน แปลว่าพ่อน่าจะเทพสุดในรุ่นเหมือนพี่วั่งแต่หยุดชะงักเพราะเจอแม่เหมือนพี่วั่งเจอพี่เว่ย พอแม่ตายพ่อก็น่าจะตรอมใจขึ้นอีกระดับหนึ่ง

>>776 แต่แพ้เวินซวี่ลูกเตี่ยเวิน

>>778 มันยกกองทัพไปนะมึง ไปแบบไม่แจ้งให้เตรียมตัวด้วย สู้โดยเสียไปแค่หัวหน้าก็บุญแล้ว แล้วพ่อเก็บตัวไม่ได้ออกไปหาประสบการณ์เหมือนคนอื่นในรุ่นเป็นสิบๆปียังสู้ได้ขนาดนี้ก็เก่งมากแล้ว

>>778 พี่หมิงเอาชนะเวินซวี่ได้ง่ายๆในดาบเดียวเลยนะ แสดงว่าเวินซวี่ไม่น่าจะเก่งเท่าไหร่ กูว่าที่นางจัดการพ่อหยกคู่ได้คงไม่ใช่เพราะเข้าไปท้าสู้หนึ่งต่อหนึ่งแฟร์ๆหรอก อาจจะเล่นตุกติกอะไรซักอย่างไม่ก็รุมเหมือนที่รุมกระทืบลูกคนเล็กเขาจนขาหัก

เดามั่ง 555
ชิงเหิงจวิน ≥ เวินรั่วหาน >>>> ประมุขเนี่ย > เวินจู๋หลิว >> หลานฉี่เหริน > เจียงเฟิงเหมียน ≥ เว่ยฉางเจ๋อ >>>>>> จินกวงซ่าน

>>754 ก็จริงแต่ถ้าอาเหยาไปมอบตัวตามที่เนี่ยหมิงเจวี๋ยบอก บทอาเหยาจะจบตั้งแต่ตรงนั้นเลยเพราะโดนโทษประหารแน่ๆ

>>782 สมมติเหยาตายตอนนั้น กูว่าฝ่ายบิ๊กโฟร์จะเอาชนะตระกูลเวินได้ยากกว่าเดิม ถึงเว่ยอิงที่มาเสริมทัพตอนหลังจะเมพขิงๆก็ตามแต่อย่างที่ข้างบนบอก หลังเว่ยอิงลงสนามป๊าเวินแกยังรับมือได้ตั้งสองปีกว่าๆแสดงว่าป๊าแกไม่ได้เก่งแค่บู๊แต่แกวางแผนการรบเก่งด้วย

ถ้าไม่มีเหยาคอยลอบส่งข่าวจุดอ่อนจุดแข็งของฝ่ายเวินให้ ฝ่ายพระเอกคงต้องเสียเวลาวางแผนแบบลองผิดถูกกันเองเพราะไม่รู้ว่าจุดอ่อนจุดแข็งทัพศัตรูคือส่วนไหน

คิดว่าชิงเหิงจวินกับเตี่ยเวินเนี่ยสเกลคงพอๆกันแหละ แต่ช่วงตอนสงครามชิงเหิงจวินคงตรอมใจจริงๆอีกอย่างบุกมาทำลายทัพขนาดนั้น ต่อให้เฮียแกเก่งแค่ไหนก็คงต้านไม่อยู่ไหนจะต้องล่อคนไม่ให้ตามลูกไปได้อีก

>>764 กุว่าสมัยไหนคนส่วนมากก็เป็นประมาณอาเฉิงนั่นแหละ คนนิสัยวีรบุรุษมันมีไม่เยอะหรอก

>>785 เออ ก็จริง แต่นิสัยแบบนี้อะเนาะ พอไปอยู่ท่ามกลางคนนิสัยวีรบุรุษเลยดูเป็นคนไม่ดี เหมือนที่แม่โม่เคยบอกอ่ะ เจียงเฉิงก็ไม่ได้ไม่ดีขนาดนั้น แต่ดีไหมก็ไม่แหละ

ky ขอถามเพื่อนโมงหน่อย

ที่หลานซีเฉินบอกจินกวงเหยาว่า"ข้ารู้ว่าเจ้าทำอะไรลงไปบ้าง"นี่คืออะไรอะ ใช่เรื่องเนี่ยหมิงเจวี๋ยมั้ย

>>787 ไม่ใช่ เรื่องพี่หมิงยังไงก็ไม่ใช่ น่าจะเรื่องหอระวังภัยมากกว่ามีอธิบายไว้ว่าจกยทุ่มเทมากใช้ทั้งไม้แข็งไม้อ่อน ต้องมีเสียเลือดเสียเนื้อบ้างแหละ น่าจะทำผิดกฏสกุลหลานด้วยแต่พี่ซีเชื่อในตัวอาเหยาว่าทำเพราะมีเหตุผล ไม่มีทางเลือก บลาๆๆ

เหยาฉลาดทุกเรื่องยกเว้นเรื่องพ่อ สงสารชะตาชีวิตนางแต่ก็ไม่เข้าใจนางเลยว่ะ ทำไมถึงได้งมงายจงรักภักดีคนเหี้ยได้ขนาดนั้นวะ เลี้ยงก็ไม่เคยเลี้ยง ทิ้งตัวเองกับแม่ไปเป็นสิบปี ถ้าไม่ไปได้ยินพ่อเฮงซวยพูดถึงแม่กับตัวเองไม่ดีไม่รู้จะคิดได้เมื่อไหร่

>>789 มันเป็นเพ้อฝันของคนเป็นลูกนั้นแหละที่อยากให้พ่อรัก คิดว่าเป็นเด็กดีเชื่อฟังทำตามที่พ่อบอกทุกอย่าง แล้วพ่อจะเห็นความพยายามแล้วจะหันมารักมาก เป็นตลกรักร้ายที่ในชีวิตจริงมีคนแบบเหยาเพียบ กุเจอตัดพ้อเต็มพันทิป พ่อแม่ปฏิบัติกับลูกอย่างกับหมูอย่างกับหมาแต่ลูกก็ยังรักทำใจตัดขาดไม่ได้

>>789 ก็จริง อาเหยาน่างงกว่าอาเฉิงเยอะ บ้านเจียงอย่างน้อยก็อยู่ด้วยกันมานาน

แต่บ้านจิน อิกวงซ่านไม่เคยอยู่กับอาเหยา หลังจากอาเหยาเข้าตระกูลมามันก็ปฏิบัติกับอาเหยาไม่ดี จิกหัวใช้ทำเรื่องเลวสารพัด ต่อหน้าธารกำนัลก็ปัดจอกชาใส่

>>789 กูคิดเหมือน >>790 นะแต่ขอเสริมอีกหน่อยกูคิดว่าเพราะแม่เหยาด้วยแหละอยากผลักดันเหยาให้ร่วมตระกูลด้วยเพราะรักพ่อเหยาหรือต่อให้ไม่รักก็คงอยากให้เหยาได้เข้าตระกูลสูงๆแบบนี้ นางคงคิดว่าถ้าเหยาเข้าไปได้อย่างน้อยก็ได้ฐานะคุณชายเหยาอาจจะสบายมากขึ้นเพียงสักนิดอันนี้กูคิดในมุมของแม่เหยานะ และเหยาก็รักแม่มากเลยจำคำแม่ไว้แล้วมันเหมือนเป็นเครื่องตอกย้ำอ่ะว่าเออนี่คือเป้าหมายในชีวิต นางก้พยายามพิสูจน์ตัวเองมาตลอดแต่พ่อดันเหี้ยใส่ คนรอบข้างไม่เท่าไหร่หรอกแต่พ่อนางอ่ะเลวกว่าใครเพื่อน พอเห็นเหยามีประโยชน์ก็จิกหัวใช้ทำเหมือนให้มาเป็นคนสนิทแต่สุดท้ายก็ไปพูดลับหลังอยู่ดีเสือกไปพูดไม่ดีใส่แม่เหยาเหยาเลยสุดทนแล้วดันทะเลาะกับพี่หมิงอีกฟิวส์เลยขาดแบบพอ ในเมื่อกูดีแล้วแต่ยังเหยียบกูขนาดนี้ก็ให้มันรู้ไป อันนี้กูพูดในมุมตัวเองล้วนๆนะ คือเหยาเป็นตัวละครที่อินง่ายกว่าคนอื่นว่ะ ปมมันคล้ายๆกับชีวิตจริงที่เราพบเจอได้บ่อยๆด้วยอะ

เหยากับเฉิงปมอินง่ายจะตายถึงได้มีแม่ยกมาจนทุกวันนี้ ที่เหยาทำไปทั้งหมดก็ไม่ใช่แค่อยากให้พ่อยอมรับหรอก นางอยากได้อยากมีของนางเองส่วนหนึ่ง เหมือนที่แก้ตัวเรื่องส่งจื่อเซวียนไปหาที่ฉงฉีทางดักฆ่าเว่ย คนฉลาดอย่างนางจะไม่รู้ได้ไงว่ามีโอกาสตายเกินครึ่งถ้าไปแต่ยังพูดเหมือนไม่คาดคิดไม่ได้วางแผน เว่ยมันถึงสวนกลับว่าเจ้าไม่รู้จริงๆหรือ กูเลยมองว่าเหยานางก็หลอกตัวเองพอตัวนะเรื่องทำเพราะจำเป็นมีเหตุผลเนี่ย ความดีแบบบริสุทธิ์ของคงหายไปหลังจากช่วยพี่ซีแล้วแหละ เพราะหลังจากนั้นก็ไปโดนบูลลี่ที่เนี่ยอีก แล้วเรื่องชั่วๆที่จกซให้เหยาทำแล้วฝืนใจจริงคงเป็นเรื่องเว่ยอย่างเดียวมั้ง เพราะมีตัดพ้อจื่อเซวียนได้อยู่บ้านเลี้ยงลูกแต่ตัวเองกลับต้องไปจัดการพี่เว่ยที่แสนน่ากลัว

>>793 เห็นด้วยว่ะเรื่องฝืนใจเรื่องโดนส่งไปจัดการเว่ยอิงอะ นางสองคนแทบไม่มีประเด็นอะไรกันเลยด้วยเท่าที่เห็นทั้งในนิยาย ซีรีส์ เมะ เอาตรงๆเว่ยก็ไม่เคยไปทำอะไรนางปฏิบัติตัวด้วยเหมือนคนธรรมดาถ้าไม่มีเรื่องพวกนี่ไม่แน่พวกนางก็คงจะเข้าอกเข้าใจกันดี อันนี้มุมคนอวยอ่ะนะ55555555 แต่ก็นะในเมื่อมันขึ้นหลังเสือไปแล้วจะลงก็ไม่ได้นางเลยต้องเล่นให้สุดอะ

กุว่าเนื้อแท้เหยาก็เป็นคนดีแต่สิ่งแวดล้อมที่เหยาเผชิญ หลังออกจากสกุลเนี่ยไปหาพ่อที่หลางหยา มันหล่อหลอมให้เหยาค่อยๆกลายเป็นสีดำ ที่นั่นเหยาถูกขโมยผลงานแต่เรียกร้องกับใครไม่ได้ ในทัพสกุลจินไม่มีใครสนใจช่วยเหยาซักคน ส่วนคนขโมยผลงานลอยหน้าลอยตาได้ความดีความชอบ เหยาคงเริ่มมีความคิดว่าทำชั่วก็ได้ดีเหมือนกันนี่หว่า

พอหนีไปเข้าฝ่ายพ่อเวิน ประสบการณ์ที่นั่นคงยิ่งหล่อหลอมให้เหยาหลงผิด เพราะทำเรื่องเลวร้ายแล้วได้ใจพ่อเวินได้อำนาจไว้ในมือ พอเข้าสกุลจินเหยาก็คงหวังว่าทำเรื่องไม่ดีแล้วจะได้ใจไอกวงซ่านเหมือนกัน

//เมื่อวานดูซีรี่ส์กันซินะ 5555555555

พี่เว่ยดูชอบอาเหยานะ
ตอนที่เห็นเด็กเล่นกัน พี่เว่ยยังคิดว่าอยากลองคอสเป็นอาเหยาเลย55555

>>796 บทเหยาดีด้วยอะ เซียนตูเลยะเว้ย55555555 เคยอ่านอินเตอร์วิเคราะห์น่าสนใจเรื่องจริงๆแล้วเหยาอิจฉาเว่ย เพราะมองจากวงนอก+ข่าวลือ สถานะเว่ยกับเหยาคล้ายๆกันคือลูกชู้ ย้ำว่าจากข่าวลือนะ เว่ยได้เตี่ยออกตามหาตั้งแต่เด็ก ขณะที่เหยากับแม่อยู่หอนางโลมพ่อไม่ไปไถ่ตัว เตี่ยเจียงชัดเจนว่ารักเว่ยจนเกิดข่าวลือรักมากกว่าเฉิง ตัดมาที่จกซสั่งให้คนถีบเหยาลงบันได จินฟูเหรินเกลียดขี้หน้าเหยา ปาของระบายอารมณ์ตลอด ส่วนเว่ยซนแค่ไหนก็โดนอวี๋สั่งคุกเข่าที่ศาสบรรพชนกับโบยหลังเท่านั้น ไม่เคยโดนโบยก้นไปอีกกกก จินจื่อเซวียนไม่สนิทกับเหยาคสพแบบต่างคนต่างอยู่ ส่วนพี่น้องบ้านบัวรักกันมาก ศิษย์คนอื่นในตระกูลจินบูลลี่เหยา เว่ยได้เป็นศิษย์พี่ใหญ่มีแต่น้องรัก ประมาณนี้ กูว่าก็น่าสนใจดี ถึงhcกูจะคิดว่าเหยาไม่ได้อะไรกับเว่ยหรอก นอกจากจำใจกำจัดตามพ่อสั่งและคงกลัวหน่อยๆ เพราะเหยาก็น่าจะได้เห็นเว่ยในสนามรบตอนศึกยิงตะวัน

>>797 เพราะงี้แหละกูถึงเสียใจมากที่เหยาโดนทำร้ายขนาดนี้ถ้าเกิดเหยาไม่โดนสั่งแบบนี้ไม่แน่ก็คงมีรูทที่ทั้งสองคนบังเอิญสนิทกันก็ได้แลดูรับมุกคิดตามกันทัน คนหัวดีทั้งคู่อะ55555 ว่าแล้วกูขอไปมุดหาฟิคอ่านต่อ แนะนำฟิคแปลในรอร "เว่ยอิงแห่งชิงเห่อ" นะ ฝากได้ปะกูชอบมากอ่านซ้ำบ่อยมากเยียวตัวเอง5555

พูดถึงเหยานี้เป็นครั้งแรกเลยมั้งที่กุเจอตัวละครที่โดนนินทาลับหลังเยอะขนาดนี้ ขนาดตัวเอกฝั่งดีอย่างพี่เว่ยกับเฉิงที่ตอนนั้นไม่ได้มีปัญหามีประเด็นอะไรด้วยยังไปนินทาลับหลัง เฉิงก็ว่าทั้งชาติเหยาก็เป็นได้แค่พ่อบ้านรับแขก พี่เว่ยนางเห็นเหยาคอยไปเอาใจเคารพนอบน้อมแขกร่วมไปทั่ว แกก็ว่าเห็นท่าทางคอยเอาใจแบบนี้แล้วรู้สึกสะอิดสะเอียน กุรู้สึกคัลเจอร์ช็อคมากแบบไม่เคยเจอพระ/นาง/นายเอกพูดแนวๆนี้มาก่อน ส่วนใหญ่ตัวเอกกับตัวละครที่ด้อยกว่าที่ไม่เคยมีเรื่องด้วย ถ้าไม่เมินไม่สนใจไปเลยก็จะออกตัวไม่ชอบการนินทา ไม่ชอบการพูดแบบเหยียดชนชั้น

>>799 นิยายชายหญิงจีนโบแนวตบหน้ามีแนวๆนี้โคดเยอะ เหยียดกันเปนปกติ ตัวเอกเปนคนเหยียดก็มีเยอะ

เหยาก็ว่าเฉิงลับหลังนะ
ทั้งเรื่องคงมีแต่พี่วั่งที่ไม่พูดลับหลังอะมั้ง555

>>799 พี่เว่ยว่าเหยาสะอิดสะเอียนมีในนิยายด้วยเหรอ จำได้แต่ตอนเถียงกับเฉิงพี่บอกเหยายังดูดีกว่าจื่อเซวียนไม่ใช่เรอะ ที่ว่าสะอิดสะเอียนนี่พี่หมิงเปล่า ถ้าพี่หมิงอ่ะกูจำได้ว่ามี เพราะกูคิดตลอดว่าเว่ยเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ไม่เคยดูถูกเหยาอ่ะ ถ้ามีซีนที่มึงว่าจริงกูจะร้องไห้

กุก็นึกไม่ออก ที่กุพอนึกออกนอกเหนือจากเจียงเฉิงก็ศิษย์พี่หญิงอะ คุ้นๆเหมือนศิษย์พี่หญิงก็มองอาเหยาไม่ค่อยดี

>>802 มีบรรยายที่เหยาชอบทรีตแขกแบบนอบน้อมคอยเอาอกเอาใจ คอยจำว่าแขกคนไหนชอบอะไรในฉากงานเลี้ยงของสกุลจินซักงาน(แต่กุจำไม่ได้ว่างานไหน จัดงานบ่อยเกิน แต่น่าจะเล่มหลังๆ) พี่เว่ยแกเห็นสไตล์?การทรีตของเหยาแบบนั้นแล้วรู้สึกสะอิดสะเอียน
แต่จากการตีความของกุ คิดว่าพี่เว่ยน่าจะเอาตัวเองไปแทนที่เหยาว่าถ้าตัวเองต้องมาทำหน้าที่แบบคอยประจบเอาใจเหยาแกคงรู้สึกแหยงๆ

>>804 อ๋า แต้งกิ้ว ตีความได้หลายแง่นี่เอง กูขอคิดเหมือนมึงละกัน เพราะในมุมมองกูถ้าไม่ชอบใครจริงๆพี่เว่ยจะเมินไม่จำตามคำสอนแม่ แต่จะไม่ไปเหยียดแน่ๆ ส่วนวิธีทรีทแขกของเหยาคงแล้วแต่คนมองเหมือนกันอีก มองแง่ดีคือเหยามีความprofessional จัดการแขกได้อยู่หมัด แต่มองเหยียดก็คงไอ้นี่หาความจริงใจไม่ได้ ขี้ประจบ ทำตัวเอาใจทุกคนไปเรื่อย แต่ถ้ากูอยู่ในฐานะแขกกูจะชอบเหยามาก555555555555

ขอถามสปอยเทียนกวานหน่อย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
มีใครพอเล่าวีรกรรมที่เกี่ยวกับชุดอะไรสักอย่างของหลิงเหวินให้ฟังหน่อยได้ไหมอะ

>>806 ลองขุดมู้เก่าที่สปอยเทียนกวานดู มีโม่งสปอยไว้ กูจำได้แค่ปมนางเกี่ยวกับเทพชายคนหนึ่งนี่แหละ

>>803 อันนี้อยู่ในเล่ม3มั้ง ในมุมมองคนอื่นอาเหยาคงดูประจบมากไปจนดูเฟคอะ แต่บางคนก็อาจจะชอบ เช่น ซูเซ่อ

>>808 จริง ซูเซ่อมันปมไม่มีคนสนใจมาเจออาเหยาที่จำชื่อได้กับชมแบบเว่อร์ๆเลยชอบใจ คล้ายกับญาติจื่อเซวียนที่หมั่นไส้เว่ยเพราะจำชื่อมันไม่ได้เลย เอ้า ก็คนไม่เคยคุยไม่สนิทใครจะไปจำได้วะ ถ้าแนะนำตัวก่อนก็ว่าไปอย่าง

วิธีทรีตแขกแบบเหยามองในมุมมองคนปัจจุบันแบบกุ นี้ก็ว่าไม่ได้ประจบใครเอาใจจนเวอร์ ถือว่ารับผิดชอบหน้าที่ของตัวเองได้ดีมีความเป็นมืออาชีพ แต่พอเป็นมุมมองของตัวละครในปรมจ.ที่แม่งศักดินาจ๋า ความคุณชายคาบช้อนเงินช้อนทองมาเกิด หรือโตมาในบ้านอิลิทเป็นฝ่ายถูกคนห้อมล้อมคอยเอาใจ มันมีความถือตัวขี้เหยียดอยู่กลายๆ(กุรู้สึกได้จากหลายตัวละครเลย) อาจจะมองว่างานบริการที่ต้องเอาอกเอาใจใครเป็นงานระดับล่าง(ละมั้ง?)ของพวกบ่าวพวกขี้ประจบ ที่แบบอี๋ ชั้นไม่มีวันลดตัวไปทำงานแบบนี้แน่ๆ รึไม่ก็เจอเจ้าบ้านหยิ่งๆทรีตแบบหยิ่งๆต่างฝ่ายต่างไว้ตัว จนคิดว่านี้คือมาตรฐานปกติของสังคม

ก็ปรมจเป็นเรื่องที่ดิสคัสกันมาจนทุกวันนี้เพราะตลคในเรื่องบางคนทำถูกในมุมมองคนสมัยใหม่ เช่น เว่ยอิง อาเหยา(คนแบบนี้ชีวิตจริงเป็นพลังบวกมากนะ ชมเก่ง คุยง่าย) แต่ทำผิดในมุมมองสมัยเก่า พอคุยกันบางคนก็จะบอกต้องใช้เลนส์ยุคโบราณ บางคนก็บอกเรื่องพวกนี้ต่อให้อยู่ยุคโบราณก็มีได้ เช่น เชลยสกุลเวินที่ข้างบนคุยกันว่าฆ่าทิ้งเป็นเรื่องปกติของสมัยนั้น หรือมีมนุษยธรรมแบบเว่ยอิงที่ถูกต้องของคนสมัยนี้ ไม่เคยมีส่วนในสงครามไม่จำเป็นต้องฆ่า ที่เถียงกันหนักๆก็มีมาดามอวี๋ทารุณเด็ก เว่ยอิงกับบ้านเจียงเป็นท็อกซิกรีเลชั่นชิป(อันนี้กูเห็นด้วยนะ) แต่ถ้ามาฝั่งเอเชีย บ้านเจียงกับเว่ยอิงคสพจะซอฟกว่า มาดามอวี๋ไม่ได้เกลียดเว่ยอิงขนาดนั้น แต่ก็เห็นเอเชียบางคนแอนตี้บ้านเจียงเหมือนกัน

>>677 ไปๆมาๆกูเริ่มคิดว่าเวินฉิงไม่ได้เหยียบเรือสองแคมแต่นางน่าจะโลกสวยคิดว่าตัวเองกับครอบครัวเป็นหมอแล้วจะได้รับการละเว้นจากอีกฝ่ายที่ชูว่าตัวเองเป็นฝ่ายธรรมมะและเป็น"เซียน"น่ะ เพราะนางค่อนข้างดูนิ่งเฉยจริง ฟีลใครแพ้ใครชนะก็ไม่เกี่ยวกับฉันมาก ถ้านางตั้งใจเหยียบเรือสองแคมนางน่าจะเข้าหาคนอื่นมากกว่านี้เพื่อให้มีคนรับรองออกหน้าให้ได้ว่านางไม่เกี่ยว

ส่วนตอนถูกจับเป็นเชลยทำไมถึงไม่ติดต่อเว่ยอิงหรือเจียงเฉิง กูว่านางกลัว ไม่มั่นใจว่าเว่ยอิงกับเจียงเฉิงจะยอมช่วยและละอายใจที่ตัวเองเคยพูดใส่เว่ยอิงอย่างนั้น

>>781 ท่านอาจะเก่งเบอร์นั้นเลยเร้อ555

กูเจอนี่>>808แล้วแต่หานี่>>804ไม่เจอ ของ >>767 ก็สงสัยว่าเนื้อหาตรงไหนทำให้เข้าใจอย่างนั้น

มองว่าแม่โม่แค่วางเวินสายรองมาเป็นตัวแทนของการเหมารวมนะ

ได้คิดต่อยอดว่าทำไมตลคถึงเลือกทางนี้ก็สนุกดีออก อยากคุยเรื่องเจียงเฉิงจัง ในนี้มีคนเมนน้องไหม เพราะกูไม่โอ๋

>>814 มีอยู่แล้วแหละ น่าจะมีหมด
ทีมป๋าเจียงยังมีเลย5555

>>815 ถ้าแบบไอ้ข้างบนก็ไม่เท่าไหร่ เรียกว่ามาทวงความยุติธรรมให้เตี่ยดีกว่า555555555 ถ้าคุยกันแบบข้างบนก็คุยได้นะ กูอยากคุยเรื่องเจียงเฉิงตรงนิสัยน้องอ่ะ เห็นมีแต่คนบอกจริงๆแล้วน้องนิสัยดี แค่เข้าใจเว่ยอิงผิด กูอยากคุยว่าเจียงเฉิงไม่ได้นิสัยดีอะไรเลย ถ้าคนนิสัยดีในเรื่องกูให้เว่ยอิง วั่งจี พี่ซี ศิษย์พี่ เจียงเฉิงแนวเทามากกว่า คือถ้าไม่ใช่เว่ยอิงกับศิษย์พี่ เจียงเฉิงก็ไม่สนใจใครเหมือนกันนะ แล้วก็เรื่องวีรบุรุษคู่ พวกมึงคิดว่าถ้าไม่มีเรื่องสกุลเวิน สองคนนี้จะทำงานด้วยกันได้อย่างราบลื่นไหม เพราะนิสัยต่างกันขนาดนี้ถึงจุดใดจุดหนึ่งก็ต้องทะเลาะกันอยู่ดีปะ แต่อาจจะเบากว่านี้ถ้ามีศิษย์พี่คอยอยู่ตรงกลาง

>>814 กูบวกเมนน้องหนึ่ง โอ๋มากด้วย แต่พยายามเป็นมัมหมีที่ดีไม่ดีเฟ้นอะไรที่น้องมันทำแย่จริงๆอยู่ 5555555
แต่คุยมาเหอะ กุชอบอ่านเวลาคนที่ไม่โอ๋พูดถึงน้องมัน ในนี้คุยดีกว่าบนบกด้วย เพราะมันพิมได้ยาวๆมั้ง ถ้าไม่ด่าเมนใครก่อนก็ไม่ค่อยโดนด่ากลับอ่ะ

>>816 สำหรับกูที่อยู่โซนเมนเฉิงและได้อ่านคนอวยมันบ่อยๆ กูคิดว่าเวลาคนพูดถึงว่าจริงๆน้องมันนิสัยดี ส่วนใหญ่จะพูดถึงแง่ว่าน้องมันดูยอมรับเว่ยอิงเข้ามาในชีวิตได้แบบไม่ดราม่าลากยาวมากอ่ะ หลายคนเลยที่เปรียบเทียบว่าถ้าเป็นตัวเองเจอแบบเจียงเฉิงนี่น่าจะเกลียดเว่ยอิงมากๆ ไม่น่าญาติดีจนสนิทกัน กอดคอเล่นหัวกันได้ แล้วแม้กระทั่งผ่านเหตุการณ์ทั้งหมดมา น้องมันอาจจะโกรธอิงมากๆ(และโกรธแล้วปากร้ายจัดๆ) แต่จริงๆก็ไม่ได้จงเกลียดจงชังพี่มันจนอยากให้ตายจริงๆ ประมาณนั้น

แต่ถามว่าถ้าไม่นับเรื่องตอนเด็กๆน้องมันนิสัยดีไหม กูก็ว่าไม่ใช่คนนิสัยพ่อพระแน่ๆแหละ ดูเป็นพวกที่ถ้าไม่ใช่คนสำคัญของตัวเองก็จะไม่ได้ให้ความสนใจมากจริงๆ(แต่ถ้าสำคัญคือแคร์ที่สุด เสี่ยงตายให้ได้เลย) ไม่เหมือนพี่เว่ยที่ด้วยความเข้ากับคนง่ายเลยดูจะหยิบยื่นน้ำใจให้คนอื่นง่ายกว่า กูเห็นด้วยนะว่านิสัยมันก็เทาๆ ต่างตรงที่กูคิดว่านิสัยทุกคนเทาหมดเลย เฉดสว่างมากน้อยแค่นั้นเอง

ทั้งนี้ทั้งนั้น ต้องเผื่อเครดิตในแง่ว่าคนอ่านไม่ได้เห็นพฤติกรรมด้านอื่นของเจียงเฉิงมากด้วยว่ะ แล้วก็ขึ้นอยู่กับว่าเหตุการณ์ที่เพื่อนโม่งใช้พิจารณาความดีเลวของแต่ละคนเป็นเรื่องไหนด้วย ในฐานะเมนเฉิง กูจะคิดเสมอว่าเหตุการณ์ยากๆในเรื่อง เฉิงมันตัดสินใจด้วยความต้องการของตัวเองอย่างเดียวไม่ได้อ่ะ บทบาทมันต่างกัน ชอยส์ของมันเลยมีน้ำหนักของภาระหน้าที่ต้องคำนึงถึงด้วย เลยไม่แปลกที่ท่าทีหลายๆอย่างจะดูเห็นแก่ตัวหรือใจดำ (ซึ่งกูก็ไม่ได้เห็นด้วยกับทุกอย่างที่มันตัดสินใจทำหรือไม่ทำอะไรนะ มีผิดหวังมีเสียดายเหมือนกัน แต่กูแค่ยึดความคิดนี้ไว้เฉยๆว่ามันตัดสินใจยากแค่นั้น)

ส่วนเรื่องวีรบุรุษคู่ ถ้าเป็นโลกที่สงบสุขไม่มีอีเวนท์สกุลเวิน ก็น่าจะทำงานด้วยกันได้นะ แต่ต้องอยู่ในเงื่อนไขที่ว่าป๊าม๊าเจียงไม่ได้มาวอแวอยู่ใกล้ๆว่ะ กูมองว่าสองคนนี้ทำงานเข้าขารู้ใจกันได้และแบ่งหน้าที่กันได้ แบบตอนปราบพรายน้ำ ตอนหาทางออกถ้ำเต่า และเรื่องที่ทะเลาะกันบ่อยๆก็ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตาย ความตึงระหว่างสองคนนี้คือการที่ต้องเป็นตัวกลางระหว่างสงครามป๊าม๊าอ่ะ สุขภาพจิตเสียเพราะผู้ใหญ่ทั้งคู่ ถ้าตัดตรงนั้นทิ้งไป ความinsecureอาจจะยังมีอยู่จากรีแอคคนรอบข้าง แต่มันไม่มีคนมาจี้ให้หมางใจกันบ่อยๆแล้ว
แล้วกูว่าความสัมพันธ์สองคนนี้มันจะง่ายขึ้นถ้าไม่มีความรู้สึกผิดหรือความลับให้ปกปิดจนอึดอัดกันเองว่ะ เพราะปกติก็ดูคุยกันได้แทบทุกเรื่องอยู่นะ คงมีทะเลาะกันบ้างแหละเพราะนิสัยต่างทางเลือกและความคิดก็ต่าง แต่น่าจะคุยและเคลียร์กันได้ หาทางออกร่วมกันได้ง่ายกว่าโลกหลักอ่ะ

>>818 เออ ตรงนั้นดีจริง แต่ก็หลังจากขู่จะเอาหมามากัดเว่ยอิงแล้วก็มากลัวเว่ยฟ้องเตี่ยทีหลัง จัดให้อยู่หมวดเด็กแสบแต่ยังดึงกลับมาได้ กูว่าที่สนิทกันเพราะอยู่บ้านเดียวกันด้วยอ่ะ หันไปมองทางไหนก็เห็นกัน มันค่อนข้างจะเป็นสถานการณ์บังคับว่ะ กูมองว่าถ้าไม่สนิทกับเว่ยที่อยู่บ้านเดียวกันชีวิตเจียงเฉิงจะโดดเดี่ยวมากๆเลยแหละ บ้านเจียงไม่มีตลคญาติสนิทเหมือนจินด้วย พ่อแม่ก็เป็นซะแบบนั้น คือไม่ใช่แค่เจียงเฉิงนิสัยดีถึงยอมเป็นเพื่อนกับเว่ย แต่เป็นถ้าไม่ยอมญาติดีกับเว่ยตอนนั้นเจียงเฉิงก็ไม่มีเซฟโซนในครอบครัว(นอกจากศิษย์พี่)เหลือแล้ว เป็นคสพที่ค่อนข้างถูกบังคับจากสภาพแวดล้อมน่ะ เตี่ยเจียงก็อยากให้เป็นเพื่อนกันอีก ซึ่งกูไม่ชอบเลย จุดเริ่มต้นความท้อกซิกชัดๆ แล้วเรื่องอยากให้ตาย ตอนศิษย์พี่ตายเพราะช่วยเว่ยอิง เจียงเฉิงน่าจะอยากให้เว่ยอิงตายจริงจังนะ ยกทัพไปอันดับหนึ่งก็คิดดู แต่ชีวิตที่สองไม่รู้เหมือนกัน

ส่วนคนดีเฉดขาวกูนับจากการช่วยคนโดยไม่หวังผลตอบแทนอ่ะ ซึ่งเจียงเฉิงนอกจากครั้งถ้ำแล้ว กูไม่เห็นน้องทำอะไรอีกเลย ที่จะช่วยคนอื่นที่ไม่ใช่เว่ยอิงและศิษย์พี่อีกเลย เป็นฝ่ายทวงบุญคุณกับเว่ยอิงด้วย ซึ่งมันก็ทำได้แหละ? แต่มันดูน่าเกลียดและไม่เป็นคนดีว่ะ เหมือนทำดีหวังผล คนช่วยอิงคือพ่อไม่ใช่ตัวเองด้วย

ถ้าบอกว่าน้ำหนักการตัดสินใจแต่ละคนไม่เท่ากัน ตลคในเรื่องมันก็มีจุดที่ตัดสินใจยากกันหมดนะ เว่ยอิงกับสกุลเวิน เวินหนิงเวินฉิงกับเว่ยอิงเจียงเฉิง วั่งจีกับเว่ยอิง อาเหยากับพ่อ พี่ซีอาเหยา ซึ่งมันก็มีทั้งคนที่เลือกทางถูกต้องแม้ตัวเองจะแย่ คนที่เลือกให้ตัวเองสบายเอาเปรียบคนอื่นแทน สำหรับกูแล้วเจียงเฉิงไม่ได้ตัดสินใจผิดหรือถูก ไม่ใช่คนดีหรือไม่ดี แต่มันก็มีผลจากการตัดสินใจนั้นตามมาอยู่ ดีหรือร้ายก็ตามเรื่อง

อีกอย่างคือเจียงเฉิงเคยไม่พอใจสกุลเวินที่มาแย่งเยี่ยเลี่ย แต่พอทีจินหลิงก็ทำเอง กูเลยแบบ ไม่ได้ว้อยยยย 😂 ยึดมั่นในหลักการหน่อยสิพี่

เรื่องทำงานแอบเห็นด้วยกับมึงนะ แต่โลกที่ป๋าม๊าไม่มายุ่งนี่จะมีเหรอนอกจากตายไปก่อน..

>>819 ที่บอกเพราะเตี่ยเจียงอยากให้เป็นเพื่อนเป็นจุดเริ่มต้นความท้อกซิก เพราะสาเหตุความท้อกซิกมันก็มาจากป๊าม๊าอ่ะ พอทะเลาะกันแล้วไล่จุดเริ่มต้นคสพก็หนีไม่พ้นเตี่ยอีก เผลอๆนึกแล้วแย่กว่าเดิม

มานึกแล้วที่เจียงเฉิงยอมเป็นเพื่อนกับเว่ยอิงเพราะอยากให้เตี่ยดีใจด้วยป่าววะ ถ้าจำไม่ผิดรายนั้นพูดกับลูกเยอะขึ้นเพราะอยากดันเว่ยอิงมานอนห้องเดียวกับเจียงเฉิงด้วย เตี่ยอ่ะ😭😭😭

>>812 อาจารย์หลานแกเป็นคนสอนวิชากระบี่ให้พี่ซีกับพี่วั่ง ฝีมือคงไม่ธรรมดาหรอก
>>813 มันดันมองเทาๆได้น่ะมึง ฟีลนี้ >>666

อาเหยาชิปวั่งเซี่ยนเพราะพี่ซีสินะ55555

KY เพื่อนโม่งว่าพี่ซีมองออกว่าน้องชายชอบเว่ยตั้งแต่ตอนไหนวะ

>>823 รึแกชงมาตั้งแต่แรกๆเลย

>>767 >>812 จากเล่มหนึ่งบทที่เจ็ด

..หลังจินกวงซ่านตายเมื่อจินกวงเหยาได้ดำรงตำแหน่ง จึงจัดการเซวียหยาง"ไม่เอ่ยถึงการฟื้นฟูตราพยัคฆ์ทมิฬอีก"และได้ทำการชดเชยเพื่อสยบข่าวลือ กอบกู้ชื่อเสียงตระกูล..

กุจึงตีความว่าคนในเรื่อง"รู้"ว่ะ

พยายามประมวลผลตามแล้วตึ้บว่ะ เพราะถ้า"เคยเอ่ยถึง"แสดงว่าก่อนหน้านั้นสกุลจิน(ลุงจิน?orเหยา?)ก็ต้องเคยประกาศโต้งๆเลยดิว่าชั้นจะสร้างตราพยัคฆ์ขึ้นมาใหม่(?)
แต่คิดแล้วรู้สึกมันขัดกับสไตล์สกุลนี้ไปอะ มันโจ่งแจ้งไป

เรื่องจบแต่พวกมึงไม่จบ นับถือๆ มีเรื่องให้คุยไรเยอะแยะจังวะ555 กูอ่านผ่านตาตลอด แต่พอร้านชาไข่มุกเจ้าประจำกูเปิดซีรีส์ปรมจ เวลากูไปซื้อทุกเย็นเห็นคนขายดูตลอดตั้งแต่ฉายจนถึงตอนนี้ แม่งยังไม่จบสักที กูก็ไม่แปลกใจละ555555

มีใครตามปรมจเวอร์อังกฤษไหม โฮ นังประกาศแอลซีมังงะแล้ว แต่งานแปลเหี้ยมาก กุเส้า กรรมอะไรของปรมจ

ความกร่างมันไม่เข้าออกตระกูลไหนหรอกมั้ง มีอำนาจก็กร่างได้หมดทุกตระกูลแหละ เชื่อดิมีเหยาอยู่ก็หาวิธีพูดตอนให้เหตุผลฟื้นฟูตราดีๆได้ทั้งนั้นแหละ

เรื่องตราพยัคฆ์ ตอนวั่งจีเว่ยอิงไปสืบยังเจอคนฝึกวิชามารออกตามหาของของปรมาจารย์อี๋หลิงอยู่เลยเพราะเวินหนิงปรากฏตัว ทั้งแบบร่างหรือตราพยัคฆ์ แสดงว่าอาจจะรู้กันในสาธารณชนว่าเว่ยทำลายตราแล้ว แต่ยังเหลือครึ่งหนึ่งที่ตระกูลจินเก็บไว้ อีกครึ่งหนึ่งถูกทำลายหรือสาบสูญ ทำให้ยังมีคนแสวงโชคออกตามหาอยู่

ที่ไม่ห้ามคงเพราะในตอนนั้นยังไม่มีตระกูลใหญ่แสดงความเป็นปรปักษ์ชัดเจน จะเล่นงานสกุลใหญ่ก็ต้องใช้สกุลใหญ่อ่ะเหมือนศึกยิงตะวัน สกุลเนี่ยที่แสดงออกตัวแรงสุดก็โดนเหยาเก็บ สกุลเจียงกำลังสร้างตัว สกุลหลานก็.. จริงๆถ้าสกุลหลานยอมออกหน้าตอนนั้นคิดสืบหาความจริงคงเปลี่ยนเนื้อเรื่องได้เยอะเลย ดูพร้อมสุดแล้ว แต่ก็นั่นแหละ

>>823-824 นี่ฟีลเหมือนถามว่าพี่วั่งเริ่มชอบอิงตอนไหนเลย555555กุมองว่าแรกๆพี่ซีแค่อยากให้น้องมีเพื่อนซักคนว่ะ เพราะช่วงงานยิงธนูตอนริบบิ้นน้องถูกดึง แกเข้าไปโอ๋น้องนะ เวลานั้นน่าจะยังไม่คิดว่าน้องชอบผู้ชาย

>>823 ตอนที่หลานจ้านบอกว่าอยากพาไปซ่อนล่ะมั้ง

>>826 โจ่งแจ้งตั้งแต่ชุบตัวให้เซวียหยางแล้วมึงคนมองออกกันหมดว่าฉางผิงถูกบีบเพื่อล้างข้อหาให้เซวียหยางแต่คนส่วนมากทำอะไรไม่ได้มากกว่ากระซิบกระซาบกัน พูดมากๆเข้าก็โดนอุ้มทั้งตระกูล ส่วนอีกสามตระกูลใหญ่ก็เป็นพี่น้องร่วมสาบานไปแล้วสอง พี่หมิงออกตัวแรงแต่ไม่นานก็ถูกจัดการ พี่ซีก็เชื่อใจลูกเดียว อะไรเข้าหูก็ไม่ตรวจสอบ ส่วนประมุขแดนบัวก็อย่างที่เห็น

มีใครเหมือนกุบ้าง ไม่ชอบทีพี่ซีเอาเรื่องหลานจ้านไปปรึกษาเหยาอ่ะ เหมือนมึงเอาเรื่องกลุ้มใจส่วนตัวบ่นให้พ่อแม่ฟังแล้วเขาเอาไปเม้ากับป้าข้างบ้าน

เดาแบบงูๆปลาๆคือทามไลน์ตอนส่งมอบน่ะ คงมีคนกลางตรวจสอบแล้วว่าตราใช้การไม่ได้แล้วจริงๆไม่มีอันตรายแน่นอน ในสายตาคนอื่นน่าจะมองว่าซากที่เหลืออยู่นั่นไม่ต่างจากกระบี่กับขลุ่ยของเว่ยที่กลายเป็นของที่ระลึก...ก็เลยให้ไป

ส่วนที่>>825 ยกมาเดาว่าน่าจะเกิดหลังจากมอบให้ไปสักพักแล้ว ระหว่างนั้นน่าจะแอบๆทำมากกว่าจนสักพักถึงจุดๆหนึ่งจินกวงซ่านปิ๊งขึ้นมาว่าไม่อยากแอบทำแล้วโว้ย อยากทำอย่างเปิดเผยมากกว่าละ ฟีลคล้ายกับที่ทำเป็นสั่งขังเซวียหยางตลอดชีวิตแต่ในที่สุดก็สร้างเรื่องล้างความผิดให้เซวียหยางออกจากคุก จินกวงซ่านเลยน่าจะพยายามหว่านล้อมสกุลอื่นๆ(หรืออาจจะใช้อาเหยาหว่านล้อม)แต่คราวนี้ไม่ค่อยได้ผลเพราะคนออกตัวไปทางต่อต้าน

>>834 แล้วแม้ว่าสกุลต่างๆจะออกตัวไปทางต่อต้านเรื่องฟื้นฟูตราแต่เดาว่าน่าจะเป็นการต่อต้านแบบวิพากษ์วิจารณ์เฉยๆเพราะทามไลน์เวลานั้นสเกลความเสียหายยังไม่แรงพอให้ลุกขึ้นไปจัดการ จริงอยู่ว่าน่าจะมีบางสกุลถูกเก็บแต่สกุลจินไม่เหมือนสกุลเวินเพราะเวลาจะจัดการสกุลไหน สกุลจินจะเตรียมข้อกล่าวหาและหลักฐานไว้แน่นมากไม่ใช่บุกดุ่มๆไปตีเหมือนสกุลเวิน ต่อให้มีใครติดใจก็ทำอะไรไม่ได้เพราะไม่มีหลักฐานเป็นรูปธรรมไปเปิดโปงสกุลจิน

คิดตามแล้วมึนมากเลย55555

อยากเห็นวิเคราะห์เทียนกวานบ้าง5555555 แต่มันไม่ค่อยมีไรเท่าปรมจมั้ง อส ขนาดเล่มยาวกว่าเกือบสองเท่า หมายถึงไม่มีไรให้ต้องวิเคราะห์น่ะ ตัวเอกมีflawให้เห็นชัดๆ

>>836 บวก เพื่อนโม่งทำให้กูรื้อกองมาอ่านใหม่เลย

>>819 มีเนื้อหาเอ่ยถึงตัวประกอบไร้ชื่อที่เป็นลูกหลานสกุลเจียงอยู่นะ กูแอบกาวว่าช่วงก่อนเตี่ยเจียงรับเว่ยเข้ามา เด็กรุ่นเดียวกันที่เป็นญาติกันไม่ค่อยชอบเฉิงว่ะ เพราะตอนเฉิงยังเด็กไม่มีใครมาสนิทหรือเล่นด้วยซักคน วันๆอยู่แต่กับลูกหมา(คล้ายหลานมั่ก)

>>839 ถ้างั้นจินหลิงกับเฉิงคล้ายกันอยู่นะ ผปคเลี้ยงแบบกดดัน เพื่อนที่เป็นคนไม่มีแต่มีเพื่อนเป็นหมาอีก5555555 เสียดายเฉิงไม่มีผู้ใหญ่แบบเว่ยมากะเทาะเปลือกกับเพื่อนดีๆแบบแก๊งedm แต่เอาจริงไม่มีเพื่อนก่อนเว่ยมาเลยก็น่าสงสารอยู่นะ นึกถึงตอนจินหลิงร้องไห้กอดดาบพ่อแล้วก็คร่ำครวญถึงชีวิตโดดเดี่ยวเพื่อนรุ่นเดียวกันไม่มีใครชอบ อวี๋ขนญาติไปอยู่ด้วยทำไมไม่หารุ่นเดียวกับเฉิงไปหน่อยวะ

>>548 ไม่ว่าข่าวลือจะจริงหรือไม่จริง กูว่าป๊าเจียงแกก็ไม่อธิบายกับครอบครัวหรอก กูสังเกตว่าแกเป็นคนประเภทชอบอุบไว้กับตัวมากกว่าจะพูดให้คนอื่นรู้ อย่างที่ทะเลาะกับม๊า ป๊ายังบอกให้ม๊าไปเคลียร์กับแกที่ห้องทำงานแทนที่จะพูดชัดๆให้ลูก(และคนอ่าน55)รู้ด้วยเลย

>>841 มีเรียกไปเคลียร์ด้วยเรอะจำไม่เห็นได้ แล้วจะให้ป๋าพูดอะไรอ่ะในเมื่อที่อวี๋พูดแต่ละอย่างคือประชดไม่ใช่คำถาม อย่างจำได้ไหมคนข้างท่านใครคือลูกชายกันแน่ป๋าก็ตอบ ถ้าถามป๋าก็ตอบได้ ที่ทำไม่ได้คือแสดงออกว่าเอ็นดูลูกชายมากกว่าอิงต่างหาก แต่เหตุผลที่ไม่เอ็นดูก็เพราะเจียงเฉิงนิสัยเหมือนอวี๋มากไป

>>430 คหสต.กุว่าสำนวนกำลังภายในไม่เหมาะกับฉากncว่ะ

ม่านฮวาจะทำตอนพิเศษด้วยไหมน้า อยากเห็นพี่เว่ยโยนห่วงว้อย

>>841 หมายถึงที่พ่อเจียงบอกแม่อวี๋ว่าให้กลับไปคุยกันป่าววะ รึหมายถึงตอนไหน

กุจำดีเทลไม่ได้ละแต่เรื่องหยั่งงี้ก็ไม่ค่อยน่าพูดให้เด็กฟังปะวะ

ส่วนใหญ่เป็นตอนอยู่กันพร้อมหน้าด้วยที่พูด เพราะอวี๋ไม่อยากเห็นเว่ยทำตัวเหมือนครอบครัว แต่คนในครอบครัวทำเหมือนเว่ยคือครอบครัว แต่ก็ยังหาตอนที่พ่อเรียกแม่ไปคุยไม่เจอนะ

ที่จริงอวี๋ฮูหยินก็โตมากับจินจูปินจูไม่ใช่เรอะ แล้วจะไปกีดกันเว่ยอิงกับเจียงเฉิงทำไมนัก

>>848 ใจเย็น...นอกจากที่ม๊าอวี๋บอกไม่อยากให้เฉิงไปสนิทกับเว่ย ในทางปฏิบัติม๊าอวี๋ก็ไม่ได้ลงมือทำอะไรที่เป็นการกีดกันสองคนนี้นะมึงเพราะหลังจากเฉิงกับเว่ยปรับความเข้าใจกันได้สมใจเตี่ยเจียง มันก็เล่นซนด้วยกันตลอดจนโตเลยนะ แล้วเหมือนคนรับใช้ม๊าก็คอยติดตามดูทั้งคู่อยู่ตลอดด้วย

ก็คนรับใช้นางไม่ใช่ลูกของผู้หญิงที่สามีมีข่าวลือว่ารักไง จะไปกีดกันทำไม ดูเป็นคนใช้ที่ภักดีด้วยซ้ำ เหมือนที่คุยกันข้างบนนู่น เว่ยอิงไม่ได้โดนทรีทแบบคนใช้แต่เป็นคุณชายคนหนึ่ง กินข้าวก็กินกันพร้อมหน้ากับครอบครัวเจียง

แล้วถึงไม่ได้กีดกันด้วยการกระทำ แต่คำพูดม๊าก็ยังรุนแรงอยู่ดี ในนิยายใช้คำอย่าง"เกลือกกลั้ว"เลยนะ ฟีลเหมือนอย่าไปยุ่งกับคนต่ำกว่า ถ้านับศักดินาสมัยนั้นก็คงต่ำกว่าแหละ แต่ดันเก่งกว่าลูกตัวเอง

>>848 สองแมงมุมสถานะชัดเจนว่าเป็นคนใช้ส่วนตัว แต่กับอิงไม่ใช่น่ะ ทั้งสามีทั้งลูกสองคนทรีตอิงเหมือนเป็นลูก/เป็นพี่น้องอีกคนไปแล้ว มันเลยต่างกัน
ส่วนตัวคิดว่าต่อให้อิงไม่ใช่ลูกจั้งเซ่อแต่โดนทรีตเป็นลูกบุญรรม ม๊าก็คงไม่ชอบให้เฉิงไปยุ่งกับลูกคนใช้ที่พากันไปเล่นซนขนาดนั้นเท่าไหร่อยู่ดี แค่คงไม่กัดแรงขนาดนี้

ว่าแต่เดือนสองเดือนก็วนกลับมาคุยเรื่องบ้านเจียงกันอีกแล้วจริงๆด้วย 5555555

หรือจะเปลี่ยนเป็นคุยบ้านพระเอก555555555 ตระกูลหลานกับกฏอิหยังวะสามสี่พันข้อของเขา แต่ดันได้ผลผลิตดีทั้งสองคน ถ้าไม่ใช่พลังพระเอกกับพี่พระเอกจะรอดไหม5555555555

มันก็มีแค่นั้นแหละ นั่งคุยเรื่องนิยายที่จบไปแล้ว มันจะมีประเด็นอะไรใหม่ๆ วนไปวนมาไม่กี่เรื่องหรอก ดีกว่านั่งตบยุงรอเรื่องใหม่ที่ไม่รู้ว่าจะได้อ่านชาติไหน

>>834 แต่สกุลจินก็ได้แบบแปลนตราพยัคฆ์ทมิฬไปนะ ต่อให้เป็นซากแล้วก็เหอะแต่ทำงี้ไม่ต่างจากแถมคู่มือการซ่อมให้ไปเบ็ดเสร็จเรียบร้อยอะ

>>846 ฉากพ่อแม่เจียงทะเลาะกันก็มีแค่ที่กินข้าวพร้อมหน้ากับฉากเว่ยอิงฟื้นไข้ 841 อาจจะจำผิด

>>854 ขอตอบแบบกำปั้นทุบดินคือคนในเรื่องมันประมาทน่ะ

ปล.กูไม่ได้กวนนะแต่กูคิดเหตุผลมาอุดตรงนี้ไม่ออกละ55

ตามนิยายคือได้ตราไปอย่างเดียวนะกับดาบ ตราพังๆทำไรไม่ได้กับดาบที่เปิดไม่ได้5555555 จินลงแรงรองจากเจียงแต่ได้แค่นี้เซวียหยางเลยบอกให้ไปแลกกับขลุ่ย ส่วนแบบแปลนคือเหยาไปเสาะหาแย่งชิงให้ ฉากหน้าได้แค่ตราพังๆ ฉากหลังก็ตามนั้น เดาว่าแบบแปลนน่าจะโดนบอกต่อสาธารณะว่าไหม้หมดแล้ว ส่วนมุบมิบก็แล้วแต่แต่ละสกุล

>>857 แต่พวกเซียนในเรื่องนี่ก็น้าาา มือถือสากปากถือศีลโคตร อิธงเรียกวิญญาณที่เว่ยคิดก็ใช้แบบไม่อายอะไร ขนาดสกุลหลานที่ว่าเกลียดมารมากยังใช้ ถถถ แต่คิดดูแล้วก็เหมือนสมัยก่อนที่คนเหยียดเกย์แต่ก็ใช้ของที่เกย์คิดค้นขึ้นล่ะมั้ง เป็นพฤติกรรมที่ไม่ใช่ว่าเห็นไม่ได้ในชีวิตจริง

ky แก๊งเมืองอี้อายุเท่าไหร่กันมั่ง รุ่นเดียวกับพวกเว่ยอิงมั้ยวะ

แม่โม่เคยกล่าวไว้ว่าอายุไม่ใช่เรื่องจำเป็นในนิยายวายจีนโบราณแฟนตาซี ส่วนเมืองอี้ เซวียหยางไม่น่านะ คนอื่นไม่รู้

>>859 คนล่ะรุ่นกันมั้ง ถ้ากุจำไม่ผิดเสี่ยวซิงเฉินลงจากเขาหลังเว่ยอิงตายแล้วปีนั้นซิงเฉินอายุ17เอง(เว่ยอิงตายตอนอายุประมาณ21-22)

>>861 เซวียหยางน่าจะเด็กกว่าซิงเฉินประมาณปีหรือสองปี ส่วนซ่งหลานกับอาจิงกูนึกไม่ออกว่ามีกล่าวถึงอายุของทั้งคู่ไหม

//ถ้ามีหนังสือก็ลองเปิดเล่มหนึ่งหรือสองดู

เคยอ่านมาเหมือนกันว่าแม่โม่บอกไม่ต้องสนอายุตัวละครแต่เห็นคุยประเด็นอายุตัวละครทีไร ทำไมดูเหมือนแม่วางมาแล้วเลยวะ5555

บางเรื่องที่นักอ่านเห็นสำคัญก็ไม่สำคัญสำหรับแม่ เช่น พี่เว่ยกับล้วนจั้งกั่งครั้งแรกสคิปแล้วopเฉย เรื่องน้องเนี่ยกับมือขวาของเขาก็โดนตัดบท เสง คนโปรดกุทั้งนั้นที่โดน

>>852 บ้านนายเอกดูมีดีเทลให้หยิบมาคุยเยอะกว่าฝั่งบ้านพระเอกอะ(ถึงจะวนๆก็เหอะ55555)

เรื่องมันวนรอบตัวเว่ยอิงก็จริงแต่ปมหลานจ้านก็แน่นอยู่นะดีเทลไม่น้อย ที่บ้านเจียงพูดบ่อยเพราะเจียงเฉิงจบไม่สวยและปมเกี่ยวกับเว่ยอิงโดยตรง แต่บ้านหลานพี่ซีก็จบไม่สวยเหมือนกันนะ5555555 ชาตินี้จะมูฟออนได้ไหมนะพี่ซีของกุ karma‘s a bitch ว่ะ

สงสัยเรื่องอายุอีก ตอนจินหลิงร้องไห้เว่ยคิดในใจว่าอายุขนาดนี้แต่งงานมีลูกได้แล้ว แสดงว่ารุ่นเดียวกับจินหลิงอย่างซือจุย จิ่งอี๋ก็ด้วยเหรอ

>>767 กูคิดเหมือนโม่งคนอื่นคือหลายตระกูลกลัวเว่ยอิงมากกว่าจินกวงซ่านเลยเอียงไปทางเข้าข้างจินกวงซ่าน มันอาจดูไร้เหตุผลสิ้นดีแต่โลกความจริงก็มีอย่างงี้แหละที่บางครั้งคนเลือกเข้าข้างฝั่งก.เพียงเพราะกลัวหรือเกลียดฝั่งข.

>>868 ไม่เลือกเราเขามาแน่ใช่มั้ย55555 คนเหี้ยแต่เดาใจได้กับคนเก่งแต่เดาใจไม่ได้ถ้าเลือกก็ต้องเลือกคนที่เดาใจได้ว่ะ มันยังมั่นใจว่าคุยต่อรองได้ ที่จริงจินกวงซ่านก็ใช้ไม้อ่อนกับเว่ยอิงมาก่อนหลายรอบส่งสุราของดีผู้หญิงไปให้แต่ไม่ได้ผลเลยเปลี่ยนมาใช้วิธีนี้

>>339 เทสกุลเดิมแล้วครตมันเปลี่ยนเหรอ จะให้ไม่เทกลับไปรักครอบครัวที่เคยทำร้ายตัวเองเหมือนเรื่องไม่เคยเกิดขึ้นก็เกินคนไปมั้ง ครอบครัวพระเอกโบยพระเอกเกือบตาย ถึงตายไปคนที่โบยก็ไม่โดนลงโทษด้วยซ้ำ ในเรื่องก็บอกว่าคนที่ลงโทษพระเอกได้มีแค่อากับพี่ ก็สองคนนี้แหละที่ลงโทษคนในครอบครัวเกือบตายเอง ส่วนครอบครัวนายเอกคนสุดท้ายทุกวันนี้ยังโทษทุกเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเพราะนายเอกอยู่เลย

ไม่เข้าใจที่บอกให้พระนางกลับไปดูแลครอบครัวเก่าว่ะ เหมือนบอกให้กลับไปหาคนที่เคยไล่มึงออกจากบ้าน

>>624 จริงๆสกุลอวี๋ก็น่าจะโดนถล่มด้วยเหมือนกัน ขนาดเว่ยอิงเวินเฉายังตามแกะรอยจนไปดักจับเว่ยอิงที่โรงเตี๊ยมได้ ดังนั้นไม่มีทางที่เวินรั่วหานหรือเวินเฉาจะคาดเดาไม่ได้ว่าทายาทสกุลเจียงที่เหลืออยู่ตั้งใจหนีไปหลบกันที่ไหน

>>871 แล้วสกุลอวี๋เป็นสกุลใหญ่ที่มีพาวเว่อพอตัว เวินรั่วหานไม่น่ามองข้ามไปได้หรอกเพราะไม่รู้วันดีคืนดีสกุลอวี๋จะลุกขึ้นมาแก้แค้นให้อวี๋จื่อเยวี่ยนเมื่อไร

พูดถึงตระกูลอวี๋ กูเองก็สงสัยที่มาที่ไปของตระกูลนี้เหมือนกัน ถึงตระกูลอวี๋จะมีอายุในโลกเซียนราวๆร้อยปี...เวลาร้อยปีที่ดูเหมือนยาวนานแต่ถ้าคิดเปรียบเป็นชั่วอายุคน มันก็แค่ประมาณสองชั่วอายุคนเองหรือก็คืออวี๋ฟูเหรินอาจเป็นแค่เจนสอง(หรือสาม?)ของตระกูลอวี๋

ด้วยระยะเวลาก่อร่างสร้างตระกูลเท่านี้ มันน่าสนใจจริงๆว่าตระกูลอวี๋ทำยังไงถึงสามารถเป็นตระกูลใหญ่เลื่องชื่อ+มีอำนาจจนสามารถต่อรองเรื่องแต่งงานกับหนึ่งในห้าตระกูลใหญ่ได้ แถมประมุขเจียงก็เห็นดีเห็นงามในข้อเสนอสุดๆติดแค่ลูกชายบ่ายเบี่ยง

>>873 ร้อยปีนี่มีบอกในนิยายเหรอ อาจจะรุ่งเรืองมากในยุคพ่อแม่อวี๋เหมือนเนี่ยในยุคพี่หมิงมั้ง รุ่นต่อมาก็ดรอปลง

'>>874 นอกจากอวี๋ก็มีตระกูลจินฟูเหรินอีกคน เป็นเพื่อนสนิทกันตระกูลก็น่าจะสนิทด้วย

>>873 โม่งบนๆมีคุยกันทิ้งไว้อยู่ว่าบ้านอวี๋อาจจะไม่ได้มีอำนาจไปต่อรองอะไรขนาดนั้น กุเลยคิดว่าน่าจะแค่พ่อแม่เห็นดีเห็นงามด้วยเลยกดดันคนฝั่งตัวเองให้ยอมแต่งเฉยๆ หลักๆแต่งงานการเมืองยุคนั้นก็มีไว้สร้างพันธมิตรเป็นหลักมะ แล้วกาวเพิ่มจากแผนที่ เหมยซานอยู่ค่อนข้างไกลออกไปแต่เป็นโซนใต้ฉีซานเหมือนกันกับอวิ๋นเมิ่ง ในฐานะสกุลที่มีชื่อแต่ไม่ถึงระดับห้าสกุลใหญ่ บวกอวิ๋นเมิ่งเจียงดูพาวเวอร์ไม่น่าเท่าหลานเนี่ยจิน(แถมโลเคชั่นก็อยู่ห่างจากสามหน่อที่เหลือ) ทางปู่เจียงก็อาจเห็นดีเห็นงามเพราะแต่งแล้วช่วยเสริมกำลังให้ตัวเองด้วยมั้ง

โม่งจำดีเทลได้ละเอียดกันดีจัง กุอ่านไปรอบเดียวแล้วจำปนกันหมดทุกเวอร์ชั่นแล้วตอนนี้ถถถถ

>>874 กูตีความจากที่อวี๋ฟูเหรินบอกว่าตระกูลตัวเองเป็นตระกูลเซียนเก่าแก่โลดแล่นในยุทธภพมานับร้อยปีน่ะ

>>877 อ่อ ส่วนตัวคิดว่าเป็นคำพูดเปรียบเปรยมากกว่าไม่น่าจะพึ่งสร้างมาแค่ร้อยปีจริงๆ อาจจะหมายถึงเริ่มมีชื่อเสียงโดดเด่นมาร้อยปีแล้วก็ได้ แต่เรื่องอายุในปรมจนี่ก็😂 เคยเห็นทวิตว่าตระกูลเจียงรุ่นป๋าเป็นรุ่นห้าด้วย ไม่รู้ว่าเป็นข้อมูลจากซีรี่ย์หรือนิยาย มีของวิเศษสองพันกว่าชิ้นในห้ารุ่นก็ดูเว่อร์ไปมะ แม่โม่แกก็ไม่ได้ใส่รายละเอียดตรงนี้มา เพราะอายุไม่ใช่สิ่งจำเป็นในนิยายdanmei

กรูเคยเห็นต่างประเทศรึจีน(จำไม่ค่อยได้เคยอ่านนานละ)ตั้งขอสังเกตประมาณนี้เหมือนกันแต่ก็ดิสคัสไรกันไม่ได้มาก มันตัน เพราะในนิยายนอกจากเป็นปูมหลังของแม่อวี๋-พ่อเจียง สกุลอวี๋ก็ไม่มีบทบาทอะไรอีก อย่างที่โม่งข้างบนว่าเลย5555555

>>878 เรื่องของวิเศษนิยายก็กล่าวถึงว่ามีสองพันกว่าชิ้นแต่ป๋าเป็นรุ่นที่ห้านี่พูดถึงเจียงเฟิงเหมียนใช่มั้ย อันนี้นิยายไม่น่ามีรึป่าว

>>841 ส่วนตัวคิดว่าพ่อเจียงไม่ได้อุบนะแต่แม่โม่ต่างหากที่อุบ เวลาพ่อเถียงเมียทีไรมักบรรยายแค่'พ่อเถียงแม่'แล้วตัดบทไปแค่นี้ จบ ไม่มีการขยายความให้คนอ่านรู้ว่าพ่อเถียงแม่ว่าอะไรบ้าง
/กูเคยเจอต่างชาติกาวว่าประมุขอวี๋(ยายอวี๋)เป็นผู้หญิงด้วยแหละ5555555

>>880 เคยอ่านในทวิตน่ะแต่เค้าน่าจะอ่านกาวมาผิดหรือมันมีในซีรี่ย์มั้ง นิยายกูก็จำได้ว่าไม่มี ว่าแล้วขอหวีดม่านฮวาหน่อย เว่ยอิงตัวเล็กปุ๊กปิ๊กน่ารักเหี้ยๆ😭😭 เป็นตะเร้กนั่งตักพี่วั่งทั้งตอนจริงจัง ทีมม่านฮวามันแน่ มันมาตลอด

>>881 สกุลอวี๋นี่ดูมีเฮดแคนอนตรงกันหลายคนเลยนะว่าเป็นสกุลที่ดันผู้หญิงขึ้นเป็นประมุข ผู้สืบทอดเป็นผู้หญิงเท่านั้น นอกจากจื่อเยวียนแล้วเพราะสองแมงมุมด้วยมั้ง ภาพลักษณ์แบบสกุลหญิงแกร่ง กูก็ชอบHCนี้ 5555

>>882 พูดถึงม่านฮวา กุประทับใจการเอาฉากคัทแปะลงทวิตของนักวาดมาก แตกตื่นกันทั้งทวิต 5555555

>>883 อันนี้จริง เหมือนตอนโร่วเปาเปิดแอค ด้อมลุกเป็นไฟเลยมึง5555555555 พูดแล้วก็เครียดอีกม่านฮวารูปเล่มกูควรเก็บของไต้หวันหรือจีนแดงดี จีนของแถมเยอะกว่าถูกกว่าแต่จากสภาพประเทศมันสิบปีโควิดก็คงยังไม่จบ ฝั่งน้องไต้หวันแพงกว่าของแถมน้อยกว่าแต่มีลุ้นจะได้ฉากคัทลงเล่มแถมน่าจะออกเล่มเร็วกว่าปทต้นกำเนิดอีก

พูดถึงHCแล้ว เมื่อสองสามวันก่อนมีนักวาดอินเตอร์ออกมาพูดเรื่องเจ๊ค้นพบcanonที่ทุดคนหลงลืมไป กูก็นึกว่าเรื่องอะไร ที่แท้เป็นเรื่องเว่ยอิงปรมจอี๋หลิงใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยไม่ได้แหวกอกตามแฟนอาร์ตแต่อย่างใด โคตรฮา555555555 แต่ก็มีเรื่องช็อคอยู่คือตอนเว่ยอิงไปงานจินหลิงใส่ชุดขาวไม่ใช่ดำ มีเมนชั่นสีเสื้อในนิยายจริงๆ เสียดายที่ไม่มีอะแดปชั่นเวอร์ไหนให้ใส่ขาวเลย นึกภาพเสื้อขาวค่อยๆเลอะเลือดจินจื่อเซวียนก็อิมแพคอยู่นา