ไม่ได้แก้ต่างให้สนพ.นะ แต่บริษัททำธุรกิจถ้าต้องเลือกก็ต้องเลือกลงทุน(ตีพิมพ์)กับนักเขียนดัง ขายได้ในระดับหนึ่งก่อน นักเขียนโนเนมไม่ใช่ไม่มีโอกาส ถ้างานดี โอกาสอะมีแต่ก็ต้องไปต่อท้ายแถว งานขายดีได้ลัดคิวมันมีกระทั่งในวรรณกรรมแปล ปกติธรรมดามากๆ
นักเขียนที่ดีๆไม่ทำตัวเป็นฝูงหมาหิวแสงกูว่ายังมีนักอ่านคอยลุ้นและให้ค่าแน่นอน ถ้าชอบแนวทางสนพ.ไหนก็ลองส่งดูเหอะ อย่าตัดโอกาสตัวเแค่เพราะมีระบบลูกรัก คือไงๆก็หนีไม่พ้นหรอก