มันจะมีช่วงนึงที่คนโวยถี่ๆหน่อยว่าทำไมนิยายถึงเขียนผิด แปลผิด หรือใช้คำแปลกๆไม่คุ้น แต่พอเข้าไปอ่าน คำที่โดนโวยคือ กัน(ที่แปลว่าฉัน) ทว่า กอปร สลายโต๋ๆ ล่าสุดเห็นแวบๆ แม้แต่คำว่าบานปลายก็ต้องมีเชิงอรรถกันแล้วว่ะ กูตึ้บ กูไม่แน่ใจว่ากูควรสงสารนักเขียนนักแปลหรือโมโหที่งานยุคนี้มันหย่อนมาตรฐานลงจนคนไม่รู้จักคำพวกนี้ดี หรือกูควรปลง