พวกมึงจะเอากริบเหี้ยไรนักหนา อ่านนิยายหรือเก็บสะสมพระเครื่องวะรอให้ราคาพุ่งแล้วขายเก็งกำไรเหรอสัด พรีเมี่ยมห่าไรรกบ้านชิบหาย บอกของแถมแต่ราคาอัพเอาๆ มีของน้อยก็ด่าของมากก็ด่า กูขอแค่หนังสือกับที่คั่นแล้วราคาสมเหตุสมผลแค่นี้สนพ.แม่งให้กูไม่ได้เหรอวะ
Last posted
Total of 1000 posts
พวกมึงจะเอากริบเหี้ยไรนักหนา อ่านนิยายหรือเก็บสะสมพระเครื่องวะรอให้ราคาพุ่งแล้วขายเก็งกำไรเหรอสัด พรีเมี่ยมห่าไรรกบ้านชิบหาย บอกของแถมแต่ราคาอัพเอาๆ มีของน้อยก็ด่าของมากก็ด่า กูขอแค่หนังสือกับที่คั่นแล้วราคาสมเหตุสมผลแค่นี้สนพ.แม่งให้กูไม่ได้เหรอวะ
อมรินทร์ งานแปลเป็นไงบ้าง
กูมีแววจะได้อ่านคู่ป่วนภาค 2 แล้วใช่ม้ายยย เห็นซันบีมมาซาวเสียงอยู่ เรื่องนี้กูหวังแล้วหมดหวัง แล้วมีหวังสลับกันไปมานานละ ขอให้ได้อ่านจริงๆเท้ออ
กูเป็นโม่งนักตามเว็บนิยายหน้าใหม่อยากรู้ว่าสนพไอริสโอเคมั้ยวะ เขาพึ่งประกาศLC เรื่องที่กูอยากอ่านพอดี
เพื่อนโม่มีใครอ่านศาลคนกระดาษมั้ยเรื่องนี้หลอนมากมั้ยอะอยากอ่านไรหลอนๆ55555 หรือใครมีอีบุ้คเรื่องไหนแนะนำบ้างช่วงนี้กุเหงามากนิยายเวบก้หาเรื่องโดนๆไม่เจอ
รีวิว กับดักวสันต์
เป็นเล่มต่อของเหมันต์หวนรัก เป็นซี่รี่ย์แนวพิศาลที่กูยังงงว่าจริงๆมันมีเล่มก่อนอีกไหม และอันไหนก่อนอันไหนหลัง ทริกเกอร์ยังคงเต็มสูบ nc ไม่น้อยหน้า ใครสายผัวชั่ว กักขังหน่วงเหนี่ยวข่มขืนจนรักกัน +ตรรกะแปลกๆหลายจุด มาซี่รี่ย์นี้เลย
Addition Warning พระเอกมีลูกมีเมียแล้ว นายเอกก็มีลูกกับสนมเพราะการเมือง, มีความเกย์นิเวริสหลายคู่ในเล่มบางๆ, พระเอกคลั่งรักแต่ไม่ยันนะ
อีกเรื่องที่ต้องเตือนคือเนื่องจากเป็นเล่มต่อ บวกกับวิธีการเล่าเรื่องแบบที่เล่ากลางเรื่อง คือเปิดมาตลค.ก็อยู่ตรงกลางปมปัญหาแล้ว แล้วไม่มีย้อนบรรยายสาเหตุ แต่จะเล่าเหตุการณ์จากจุดนั้นไปเรื่อยๆ คนมาอ่านเลยครึ่งแรกอาจจะงงๆมาก ว่ามันอะไรยังไง และตลค.ที่เยอะ ซึ่งหลายตัวถูกเอ่ยขึ้นเฉยๆโดยไม่เกริ่นนำความเป็นมา กุว่าควรอ่านเหมันต์หวนรักมาก่อนนะ เพราะบางส่วนมันเล่าในนั้นเช่นประวัติการขึ้นบัลลังก์ของนายเอก การเล่าบางจุดจะงงๆอยู่ว่าเอ๊ะ ใครพูด พูดถึงใคร อันนี้ไม่รู้คนเขียนหรือคนแปลนะ กุอ่านต้นฉบับไม่ออก รวมถึงการสนทนาแนวซ่อนนัยให้ตีความเองโดยไม่บรรยายเพิ่มด้วย ต้องอ่านไปจนจบจะคลี่คลายเอง
ตัวเรื่องเป็นคู่ฮ่องเต้กับแม่ทัพ ฮ่องเต้โจวเหิงกับโจวเหยียนฝาแฝด(พระเอกเหมันต์หวนรัก)คือแต่เดิมเป็นองชายที่เกิดจากนางกำนัลต่ำต้อย ตอนที่ผลัดบัลลังก์เกือบเอาชีวิตไม่รอด โจวเหยี่ยนเลยร่วมมืออะไรสักอย่างกับหลี่ลู่อัน แม่ทัพพระเอกในเรื่องนี้ที่ตอนนั้นคือมีอิทธิพลมากจนสุดท้ายบัลลังก์ว่าง อีหลี่ลู่อันคือตั้งใจเอาโจวเหิงเข้าจวนตัวเองไปทำเมียตั้งแต่แรกเพราะหลงรักเค้ามานานมากตั้งแต่ยังเค้ายังละอ่อน พอโจวเหยี่ยนรู้ก็เลยดัดหลังเอาบัลลังก์ให้ฝาแฝดตัวเองแทนกะจะไม่ให้อีแม่ทัพได้ตัวโจวเหิง แต่กลับกลายเป็นว่าเพื่อจะรักษาบัลลังก์และสภาพการณ์ภายในประเทศ โจวเหิงนายเอกก็ยังถูกหลี่ลู่อันแม่ทัพข่มขู่ บังคับชำเราอยู่ดี ซึ่งที่กูบอกข่มขู่บังคับนี่ไม่ใช่บรรยายผ่านๆนะ แต่โดนเต็มสูบทุกเรื่อง บรรยากาศกดดันจัดเต็ม พระเอกมันคลั่งรักนายเอกมากและโคตรหวง แต่มันใช้วิธีบังคับข่มขู่ล้วนๆ แม้แต่เพื่อนสมัยเด็กที่เหมือนนายเอกจะมีใจให้และใจจะตรงกันแล้ว อีแม่ทัพนี่ก็เตะโด่งออกแยกเค้าออกจากกันส่งคุณเพื่อนรักไปชายแดนสามปี คือทุกเรื่องกะให้พึ่งพามันคนเดียวไม่ยอมให้นายเอกปีกกล้าขาแข็ง ระหว่างหลายปีนี้ก็กดนายเอกเป็นกิจวัตรบังคับทุกท่าทุกสถานที่ นายเอกคือคนรู้กันว่าเป็นฮ่องเต้หุ่นเชิดในมือพระเอก เรื่องในเล่มนี้คือจะเล่าการวางแผนกำจัดอำนาจหลี่ลู่อันพระเอกนี่แหละ
.
.
.
.
.
.
กุอ่านไปถึงตอนเพื่อนที่น่าจะใจตรงกันของนายเอกตายแล้วบีบใจมาก ฉากลูบหน้าจูบหน้าผากศพที่โดนพิษ แม่ง นึกภาพแล้วไม่น่าดูแต่กลับจี๊ดใจ กุคิดว่านายเอกรักเพื่อนสมัยเด็กคนนี้นะ แต่พอตอนเฉลยปมกุก็ชักไม่มั่นใจ คือนายเอกเหมือนสต๊อกโฮลมซินโดรมหน่อยๆ เอาจริงๆคือไม่ค่อยอินเท่าไหร่ว่านายเอกรักพระเอกแบบไหนว่ะ แต่ไม่สงสัยเรื่องที่พระเอกยึดติดนายเอกนะ
จริงๆคืออีพระเอกมันก็ทำเพื่อนายเอกมาตลอดทุกอย่างทุกเรื่องยอมเป็นตัวร้ายให้ปราบทำนองนั้น แต่วิธีมันบัดซบตรงบีบคั้นจิตใจนายเอกจนแทบบ้านี่แหละ
.
.
.
.
.
>>713 กูอ่านของสืออู่สามเรื่องที่อยู่กับอวว ดองเล่มที่ออกกับมดไว้หนึ่งเล่ม สามเล่มนั้นกูรู้สึกมันไม่ค่อยเคลียร์หลายจุด เปิดไว้แต่ไม่ได้เอามาเล่นหรือเฉลยให้หมด เขาแต่งดีนะพล็อตแน่นทุกหน้าแต่ดันจบเร็วไปหน่อย ควรจะมีสักสองเล่มจบเพราะมันต่อยอดได้ทุกเรื่อง อย่างศาลคนกระดาษกูก็อยากอ่านต่อว่าชีวิตหลังจากอยู่ด้วยกันแล้วเป็นยังไง หนิงอันก็อยากรู้อดีตน้องเมิ่งเพิ่ม คนสื่อวิญญาณอาจจะเป็นเล่มที่กูรู้สึกว่าเคลียร์สุดแล้ว แต่ใดๆคือเขาแต่งสนุกสำหรับกูอ่ะ 55555 ชอบความสัมพันธ์ทุกคู่ที่อ่าน รอเล่มสองของคนสื่อวิญญาณ คิดว่าอววน่าจะซื้อต่อมา
มีใครอ่านเจ้าสาววิญญาณปะ กูอยากรู้ว่ามีข่มขืนนายเอกหรือพระเอกไหม ตรงทริกเกอร์ที่แปะไว้อะ ไม่กล้าอ่านเอง แต่เขาจะปิดตอนละ
>>715 ที่เป็นคนไทยแต่งใช่ปะมึง กูซื้อหนังสือมาอ่านแล้วได้ประมาณสามตอนมั้ง ก็ดูพระเอกเริ่มรุ้สึกดีๆกับนายเอกแล้วนะ แต่ยังไม่เห็นมีข่มขืนอะไรนะ แต่อย่างนึงที่กูสังเกตตอนอ่านคือ เล่มนี้ความพิสูจน์อักษรให้มากกว่านี้ ไม่ใช่ว่าคำผิดอะไรนะ แต่ว่าคำฟุ่มเฟือยอะ สำนวนเขามันอ่านได้ แต่อ่านไปชอบเอาคำที่มีความหมายซ้ำๆกันแล้วก็ไม่จำเป็นต้องมีมาใส่ด้วยอะ หรือบางคำกูก็คิดว่าน่าจะใช้ผิดความหมาย ทำไม บก ทำงานไม่ละเอียดเลยวะ
Ky กุซื้อนกอ้วนเพราะนึกว่ามาแนวพระนายคลั่งรักแบบงานลวี่เหยี่ย แต่ไปเห็นในกลุ่มเฟซคุยกันละรู้สึกเหมือนจะเป็นพล็อตขึ้นหงส์ลงหมาที่อยู่ในแนวนุ่มฟู Sol ลังเลเลยว่าจะขายดีมั้ย กูเคยอ่านแนวที่นอ.ชีวิตรันทดแต่เล่าแบบปล่อยวางแล้วอึดอัด กุเจ่บนม มุฟอรไม่ได้
มีใครอ่านขุนนางพาร์ตไทม์แล้วมั่ง แบบกูลังเลว่าควรจะตามต่อดีไหม นี่แม่งจอดอยู่ที่เล่ม 2 นานแล้วอะรู้สึกไม่ไหว อ่านแล้วมึน แต่เคยเห็นคนรีวิวแม่งก็ลังเล
>>723 กุไม่รู้มึงจะไปตามมั้ย แต่ถ้าสาเหตุเกี่ยวกับลูกเมียกุขอสปอยเพิ่มนิดนึง มึงจะได้ไม่พลาด
..
.
.
.
ลูกเมียอีสองตัวนี้น่าสงสารทั้งคู่มึง
พระเอกเป็นสมรสพระราชทาน มีลูกเพราะการเมืองบังคับ แล้วแม่งแทบไม่ได้แยแสลูกเมีย ลูกคือกลัวพ่อจนหัวหด ปล่อยเมียเลี้ยงจนเสียคน กับเมียคือขอหนังสือหย่าทุกโอกาส สุดท้ายแม่งยังเซ่นทั้งจวนเพื่อนายเอกยังดีมันรักลูกสาวคนสุดท้องบ้าง แต่ในเรื่องไม่ได้เล่าว่าสุดท้ายเป็นยังไง ไม่รู้ปล่อยตายไปกับตระกูลลูกเขยหรือมันช่วยไว้
ส่วนนายเอก มีสนมหลักคนเดียวที่มันเอามาเป็นหมากถ่วงอำนาจ+ต่อรองกับพระเอก ไม่ได้รักเลยแต่ดีด้วยตลอดนะยังไม่เห้เท่าพระเอก สุดท้ายพอปมเฉลยคือแม่งเอวังมากๆ คือแผนพลิกเพราะความจริงเฉลยลูกในท้องสนมคือผลิตมาแล้วแต่ดันไม่มีผลต่อแผนแล้วไง ฮีเคลียร์ปมลงเอยกับอีพระเอกแล้ว
.
.
.
.
.
>>726 ถ้าอ่านเอาพาร์ทความรัก มันมีน้อยจริง กูอ่านก็เกือบท้อกับพวกข้อมูลทำสวนทำครัว ทำธุรกิจต่างๆของนายเอก ท้อกับตัวละครศาลต้าหลี่กับบรรยากาศเรื่องที่มันแฟนฟิค คือไม่ถึงกับให้กูคนอ่านอินกับเซตติ้งน่ะ อย่างถ้าเรื่องอื่นพวกทะลุไปเกมไปนิยาย จะเบียวจะซู กูยังเหมือนอินไปกับเซตติ้งนั้นได้ ดิ้นรนไปพร้อมตัวเอกไรงี้ แต่เรื่องนี้เหมือนลอยขึ้นมา เหมือนเยี่ยเกอเอ๋อร์ลอยตัวเหนือตัวละคนอื่นๆมาระดับนึง บอกไม่ถูกเหมือนกัน
แต่กูชอบพาร์ทความรักน่ะ เลยอ่านรอด มีน้อยแต่มีนะ คืบหน้าบ้างอยู่
ชอบฮ่องเต้ด้วย รู้ทันกันดีกับเยี่ยเกอเอ๋อร์ แล้วก็ชอบพระเอกหมาน้อย ซึ่งหลังจากอกหักคงกำลังพัฒนาตัวเองอยู่ ให้เป็นคนที่พึ่งพาได้มากขึ้น
โดยรวมกูก็ชอบนะ รอเล่มต่อไปอยู่
Ky เห็นประกาศโม่ตู๋ไหม พวกมึงว่าจะเละไหมวะ เอาสองเวอร์มา merge กันเอง แต่งงตรงแถลงว่าขายแบบผดญให้ทุกที่ ทำไมเกาได้เวอร์ จจ มา แค่นี้ก็ย้อนแย้งหน่อยๆ แล้วว่ะ การเอามา merge เองโดยที่คาร์ไม่กระทบทำได้จริงหรอ บอกว่านข.อนุญาตด้วยนะ ^^' แอบตกใจ นึกว่าการเรียบเรียง/เขียน/อีดิทอะไรพวกนี้นข.จะต้องทำเองซะอีก
เห็นได้ข่าวว่า อมรินทร์ ได้ lc ของ นักอ่านพระเจ้ามา สนพ นี้เป็นไงบ้าง ไม่มีใครรีวิวได้เลยหรอ T T กูพึ่งอ่านเวอร์อิงจบเนี่ย ชอบมาก อยากซื้อมาเก็บ เห็นคิโนะปล่อยเวอร์แปลจีนออกมาแล้ว แต่ตอนนี้ยังไม่มีแผนปล่อยแบบเล่มภาษาไทย/อังกฤษ เลยใช่ไหม
กูอึ้งที่คนเขื่อว่าจะออกมาดีและเป็นกำลังใจให้สนพ ทึ่งมาก ทำบุญวันไหนมา
กุพึ่งไปตะลุยอ่านเจ๋งพัทจบภายในสองวันเพราะเห็นว่าใกล้ปิดตอนแล้ว ตาลายชิบหาย อ่านจบเล่นเอาสมองรวนหมดเลย เห็นด้วยว่าค่อยเป็นค่อยไปดีแต่ถ้าจะกระชับกว่านี้ก็ได้อ่ะ โอ้ แต่ที่กุอยากรุ้คือมีโม่งอยุ่มาเก็ตติ้งบ้างป่ะ งานพวกมึงมันน่าสนใจแลดูเป็นตัวขับเคลื่อนโลกขนาดนี้เลยเหรอวะ ทึ่งอ่ะ งานดูมีอะไรกว่าที่กุคิดมากเลย กุทำงานมาจะสิบปีแล้วแต่ไม่ใช่สายนี้ อ่านแล้วรุ้สึกงานตัวเองช่างไม่มีเหี้ยไรเลย ไม่แอดแวลู ไม่ได้ลับสมอง แค่เช้าชามเย็นชามไม่ต้องใช้สมองฟาดฟัน ก้สมกะเงินเดือนล่ะนะ5555
ติ่งซบ.ไม่ต่างจากกวางน้อยของจงหยวน หรือกูควรเปลี่ยนเป็นส ลิ่มซบ.ดี
เรื่องร.ที่มีคนมายึดทวิตเมื่อวาน คนแม่งดราม่าคิดไปเองกันเก่งมาก ยังไม่ประกาศว่าจะเปิดตัวอะไรแม่งก็คิดกันไปก่อนล่วงหน้าตีโพยตีพายจนกูงง ที่สำคัญคือไม่ได้เปิดตัวหัวร.ด้วย แท็กนั้นก็เหมือนวลีโปรโมทเฉยๆป่ะ ถ้าอ่านดีๆจะรู้ว่าไม่น่าใช้จะประกาศแอลซีนิยายเฉยด้วย หลายคนนี่ด่าเก่งกว่าอ่านอยู่นะ
>>737 ถ้าเอามาเบรนเองมันไม่แปลกไปหน่อยเหรอ สำหรับกูคือไม่เคารพต้นฉบับเลยนะ เอาให้สุดจริงสนพนี้ มีวิธีแก้ปัญหาอื่นนอกจากยกชื่อนักเขียนมาซ้ำในแถลงการณ์มั้ย
ถ้าเป็นเรื่องนั้นจริง ที่เขาด่ากันเพราะไม่อยากให้โรสโปรโมทเพราะเป็นเครือนิยายวายเข้าใจปะ ถึงจะแค่โปรโมทแต่มันเป็นแอคนิยายวาย กูเพิ่งไปตามเผือกมา55 สต.กูไม่ชอบเรื่องนี้ช่างแม่งจ้า
>>752 คือเท่าที่กูไม่เห็นว่าอ.มันจะมาโปรโมทเข้านิยายวายนะ มันแค่เล่นกระแสคน เพราะมันให้ไปติดตามต่อที่เพจเครืออื่นของมันต่อไป มันเริ่มที่ร.และเป็นแค่วันแรกด้วย กูไม่แน่ใจว่ามันจะวนครบกี่ทุกสนพในเครือมันมั้ยนะ แต่คนด่าแล้วว่ามันโปรโมทไปกับวาย มั้งที่อ่านทวิตนั้นไม่มีคำไหนที่จะสื่อไปเชื่อมวายนอกจากทวิตที่มันใช้
>>754 มากกกก มึงพูดคำเดียวแทนในใจกูเป็นหมื่นล้านคำ กูอ่านโพสนั้นร้อยรอบก็ไม่เห็นประเด็นที่โยงไปวาย ถ้าบอกว่าผิดที่มาใช้เพจร. แต่มันเหมือนมา hint อีเวนท์ให้เบาะแสสืบต่อแล้วไปสปอยต่อในเพจสนพอื่นต่อ แต่คนไม่ได้แล้วเอามาคิดเลย คิดแต่จะโยงไปวายแค่ดูจากทต. ที่สำคัญคือยังไม่ชัดเลยว่านี่คือการโปรโมทจอนดกชีอย่างเดียว มันอาจจะไม่ได้เปิกตัวจอนดกชีอย่างเดียวนะ แต่วิจารณ์กันไปแล้ว กุมหัว
เห็นแววปสด มาแต่ไกล 555
ปจบ.โรสอาจจะกลายเป็นเครือหนังสือหัววายไปแล้ว แต่ย้อนอดีตกลับไป ฟิฟตี้เฉดออกหัวโรสนะมึง
กูพึ่งรู้ว่ามีดราม่าแท้ก นักอ่านพระเจ้าด้วย ปกติไม่ค่อยได้มาเล่นทวิตหวีดด้อมเท่าไหร่-_- ชื่อเรื่องอะไรกูไม่ติงกูขอแปลดีๆพอ แต่ถึงจะแปลเหี้ยเหมือนปรมจก็ซื้ออยู่ดีล่ะวะ ผิงกั่วน้อย ดาบแล้วแต่ เนี่ย
กูพนัน1000% ว่าไม่ใช่ชื่อเรื่อง
ด้อมจดชประสาทแดกเพราะเซเลบที่อยู่มาก่อนปสดกันหลายคนด้วยอ่ะ 555555 กูจำได้มีคนนึงด่าแปลเถื่อนจดชแบบกะเอาตาย แต่พอมีดราม่านิยายแปลจีน นางดันเข้าข้างแปลเถื่อน กูงงสัส 55555555555
กูไม่เคยอ่าน จดช เลยไม่เข้าใจดราม่า
จดช มันวายหรือไม่วายวะ ทำไมมันมาดราม่ากับกุหลาบได้
เอาจริงนะมึง ทวิตโรสมันก็บอกอยู่ว่า "สถานีต่อไป : แพรวนิยายแปล" อะไรทำให้พวกมันคิดว่ามันจะมาออกกับหัวนี้ อ่านเกิน3บรรทัดมั้ยอ่ะ
การเอามาโปรโมทกับกุหลาบก็คือกะจะดึงพวกสาววายแหล่ะดูออกเพราะญด้อมนี้หวีดจุงดกกันทุกคน แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะออกกับกุหลายป้ะ
มันไม่ได้จะออกกับกุหลาบ และมันไม่ได้ชื่อประสบการณ์อ่านขั้นเทพ มีคนค้นเจอชื่อเรื่องในเว็บ isbn นานแล้ว คนในด้อมก็หวีดกันไปแล้วทีนึง แต่จู่ๆเมื่อวานก็สติแตกออกตัวด่าเพราะนึกว่าเป็นชื่อเรื่องกันหมด บ้าบอ
>>761 ชินแบบทับศัพท์ว่ะ กูซื้อเพราะอยากสนับสนุนนักเขียนให้ยอดเค้าเยอะๆ ซื้อมาครบเซ็ตละอ่านไปได้แค่ 3 เล่มเอง ที่เหลืออยู่ในซีลดองมาตั้งแต่ปีที่แล้ว ดูซีรียส์ละค่อยมาซื้อไง ก็แบบขก อ่านถถถถ
>>762 อ่านจบละอะดิ ตอนจบแม่งทำกูซึมยันวันนี้ T T เรื่องเนื้อเรื่องกับชือเรื่องก็คงซีกันมั้ง ไม่ค่อยได้ตามด้อมอะ ถ้าซีก็ซีวะ ขอปกสวยๆพอ
>>764 แปลเถื่อนภาษาไทยแปลได้กากแทบทุกเรื่องเอาจริงๆ แต่ก็ว่าไม่ได้หรอกมือแปลสมัครเล่นอะ ส่วนตัวกูชินอ่านอังกฤษมากกว่าด้วยแหละ แต่ถ้าคนอ่านภาษาอังกฤษไม่ออกก็ไม่มีทางเลือกแหละนะ ต้องอ่านแปลกากๆแก้ขัดรอเว็บตูนหรือ สนพ ออกเล่ม ละภาวนาให้นักแปลแปลดีๆ
มันไม่ได้จะออกกับกุหลาบ และมันไม่ได้ชื่อประสบการณ์อ่านขั้นเทพ มีคนค้นเจอชื่อเรื่องในเว็บ isbn นานแล้ว คนในด้อมก็หวีดกันไปแล้วทีนึง แต่จู่ๆเมื่อวานก็สติแตกออกตัวด่าเพราะนึกว่าเป็นชื่อเรื่องกันหมด บ้าบอ
อ้าวขอโทษ เน็ตไม่ดี ขึ้นซ้ำเฉยเลย T T
กูไม่ค่อยแปลกใจแล้วว่าทำไมถึงต้องให้ความสำคัญกับปก เพราะทุกคนดูแค่รูปไม่อ่านกัน แคปชั่นนั้นมันก็มีระบุอยู่ว่ามีสถานีถัด และไม่ได้ระบุว่านี่คือการประกาศ LC จอนดกชี คือดูจากรูปแล้วก็สรุปเลยว่าต้องเปิดตัวจอนดกชีแน่ ไม่ได้เปิดตัวอย่างอื่น #นั้นก็ไม่ได้บอกว่าเป็นชื่อเรื่อง ทำเอากูสงสัยว่าคนรอเป็นนักอ่านหรือนักด่ากันแน่ ไม่มีการคิดแยกแยะ แคปชั่นมันบอกชัดเจนนะว่าเป็นการยืมพื้นที่ ไม่มีการบอกว่าจะออกกับร. ไม่มีแจ้งว่าจะให้ร.โปรโมท ไม่ได้บอกว่าที่จะเปิดอะไรด้วยซ้ำ แต่คิดเอาเองเก่งล่ะก็ด่าทันที ถ้าสรุปไม่ได้เปิดแค่จอนดกชีแต่เปิดตัวสนพใหม่ในเครือนี่จบเลยที่ด่าไปเพราะทุกคนคืดว่ามันคือการเปิดตัวจอนดกชีถึงได้ตั้งแง่ไม่อยากให้เชื่อมกับวายขนาดนั้น ถ้าเปลี่ยนเป็นเปิดตัวสนพใหม่ที่มีแอลซีจอนดกชีล่ะ ก็ทำได้ปกติใช่มั้ยเพราะก็เเค่ยืมพื้นที่สนพเครือเดียวกันช่วยกระจายข่าว
กูขอโทษที่มาหัวร้อนใส่ในมู้นี่ด้วย ; ; พอดีกูอ่านงงกับความคิดคนบนนกฟ้ามาก แล้วพอกูคิดว่ามีคนแบบนี้เยอะขนาดไหนกูก็ปวดหัวไปหมด
สรุปว่า จอนดกชี ไม่วาย แต่คนอ่านแค่จิ้นกันไปเฉยๆ
เลยหัวร้อน เพราะกลัวจะไปออกกับสนพกุหลาบเหรอ
งงว่าทำไมถึงคิดว่ากุหลาบออกแต่วาย กูมาทันสมัย fifty shades เหมือนกัน ตอนนั้นหัวนี้มันไม่มีวายเลยเถอะ คิดได้ไงว่ามันออกแต่วาย 5555
ถ้าไม่อ่านหวังวาย กุว่าจอนดกชีสนุกใช้ได้เลยนะ แล้วกุก็ชอบคาร์ตลคหญิงเรื่องนี้ด้วยแหละ5555
Ky ลำนำวิหคทำไมมันค้างอยู่แค่เล่ม29วะ
ปั่นป่าวไม่รู้
แต่แค่แปลไม่ถูกใจ ≠ แปลเหี้ยนะ
ปรมจ.แปลมาอ่านง่ายมาก ศัพท์ก็ง่ายไปหมด ถามในใจตัวเองลึกๆก่อนที่ว่าแปลไม่สนุกแปลเหี้ยเพราะไปดูซีรีย์มาจนรู้สปอยหมด รู้ปมทุกอย่างจนทำให้อ่านนิยายไม่สนุก
ถ้าตามที่มันยกมาดาบแล้วแต่กูก็ว่าเหี้ยอยู่ พลาดครั้งเดีวแต่พลาดชิบหายหนัก
>>799 ห๊ะ กระบี่แล้วแต่นี่ไม่โอเคกันจริงดิ กูว่ามันแสดงให้เห็นถึงนิสัยของเว่ยอิงได้ชัดกว่าทับศัพท์มากเลยนะ ทำให้อ่านแล้วอินในนิสัยของตัวเอกมากขึ้นอ่ะ สมมติมึงเป็นคนจีนเวลาอ่านมันก็ต้องเก็ตความหมายใช่มั้ยล่ะว่ามันแปลว่าแล้วแต่ การแปลที่ดีควรเป็นการทำให้ปลายทางเข้าใจ+อินเหมือนคนอ่านต้นทางนะ
ชื่อกระบี่เว่ยอิง กูว่าแปลอะดีแล้วเข้าใจง่ายออก แล้วมันมีตอนหลานจ้านถามชื่อกระบี่เว่ยอิงอีก ถ้าไม่แปลแล้วใช้ทับศัพท์เป็น"สุยเปี้ยน"เวลาอ่านอารมณ์ก็สะดุดไม่ต่อเนื่องดิ
ถ้ารู้สึกว่าไม่ชอบ ไม่ถูกจริต แปลไม่สวยก็ว่าไปตามนั้น ไม่ใช่บอกว่าแปลเหี้ย
คงเป็นโม่งใหม่ป่าว ถ้าอยู่ในนี้มานาน เอาเรื่องพิมพ์ชื่อวั่งจีผิดมายังจะมีพวกมากกว่านะมึง แต่สองเคสที่ต้นรีพิมพ์มามันไม่ผิดว่ะ ขึ้นอยู่กับความชอบล้วนๆ และอีแล้วแต่นี่ อย่างที่รีบนบอกการแปลมันมีจุดที่ทำให้บริบทลื่นไหลจริงๆ
แต่อย่างปีนั้นที่ขอใช้หวังเพราะมีพ้องเสียงกันเยอะ กุอ่านไปคิดไป มึนๆไป มันมีตรงไหนพ้องกันมั่งวะ นอกจากจะสับสนเพราะบรรดาเสี่ยวทั้งหลายแล้วกุก็นึกไม่ออกว่ามีจุดไหนบ้าง กุพอเข้าใจบรรดาเสี่ยวสารพัดสกุลและชายานะ แต่ก็รู้สึกมีความมึนงงในการอ่านพอควร ทีหยั่งงี้มึงไม่คิดว่าแปลแย่มั่งเหรอ (เอาจริงๆกุไม่คิดว่าคนแปลปีนั้นจะแย่ขนาดต้องสาบส่งนะ นอกจากทับเยอะ(สไตล์ลวดกะซบ)จนงงตรงอื่นๆก็โอเค
พูดถึงซบ กุก็อดนึกถึงดราม่าโม่ตู๋๋ ไม่ได้ ถ้าคนที่อ่านจีนไม่มาเปิดว่า ฉบับที่มันเอามามันตัดจนคาร์พร่อง กุก็คงฝันหวานชาบูแล้วสินะว่ากุจะได้อ่านฉบับโคตรสมบูรณ์ ใดๆกุไม่ค่อยเชื่อว่าคนเขียนจะยอมให้สนพ.ตปท. เอามายำเองเท่าไหร่เลย ยกเว้นบอกว่าตัดตามกฎหมายประเทศนั้นๆถึงต้องเอามาตัดเอง ใครวงในบอกกุทีว่าปกติมันมีแบบนี้ด้วยเหรอวะ ยิ่งวันยิ่งตามรอยจงหยวนนะซบ.
ถ้ามีคนมาบอกกูว่าซบ.คือค่ายลูกจงหยวนกูก็เชื่อนะ ความเริ่มเติมกะปิน้ำปลา คำแถลง นิสัยหาบแต่ละคน เอาจริงซบ.คือจงหยวนฝั่งวายแหละ
ใครอ่านนกอ้วนของไอริสแล้วบ้าง กุขอสปอยแบบตอนจบเลยได้ป่ะ กุไปลองอ่านตัวอย่างแล้วกุชอบความนุ่มฟูของนายเอกดี แถมดูจะมีปมในอดีต แต่พอไปลองหารีวิวก็มีน้อย แล้วรีวิวเหมือนกั๊กๆ ตอนจบ บอกแค่พล็อตอ่อนไปตอนจบ จบไม่ค่อยดี เหมือนโดนตัด พอจะหาสปอยก็ไม่มีเลย กุเลยไม่กล้าซื้อ เพราะราคาหนังสือ3เล่มแม่งแพงสัสๆ
>>800 สำหรับกุเรื่องปรมจ แปลไม่ถูกใจกุตรงคำทับศัพท์ชื่ออาวุธอย่างเดียว นอกนั้นคือคำผิดเยอะ เหมือนไม่ผ่านงาน QC ชื่อสลับ คำแปลในบริบทแปลกๆ มันมีจุดนึงมั้งที่นักแปลในวงการก็ออกมาติว่าน้ำหนักของคำสองคำในบริบทนั้นไม่เท่ากันทำให้คนอ่านรู้สึกแปลกๆ เลยเข้าใจได้ว่าทำไมคนติ กุก็จำมากไม่ได้ล่ะคนด่ากันนานเกิน
เรื่องแปลทับศัพท์ ชื่อกระบี่กุเข้าใจนะว่าทำไมเขาอยากแปลเพราะจะได้เอามาใช้ต่อมุกที่เว่ยอิงหยอกหลานจ้านเรื่องมุกชื่อกระบี่แล้วแต่นี่ล่ะ แต่พอแปลชื่อกระบี่เว่ยอิงแล้ว ก็ต้องแปลของคนอื่นไปด้วย ซึ่งชื่ออาวุธคนอื่นมันอลังการมาก แล้วก็เรียกยุ่งยากกว่าแบบทับศัพท์เยอะ อย่างของเจียงเฉินที่ใช้แส้ก็ทับศัพท์เป็นจากแส้จื่อเตี้ยนกลายเป็นแส้วชิระม่วง หรือจะชื่อกระบี่ของคนอื่นแบบเนี่ย
สำหรับกุเลยเป็นสองจิตสองใจ ก็คือไม่ถูกใจกุ แต่ก็เข้าใจว่าทำไมถึงทำ แต่ก็ไม่ถูกใจอยู่ดี กุเลยมองว่าน่าจะทับศัพท์ให้จบๆ แล้วใส่เชิงอรรถรถไปให้คนเข้าใจแค่มุกนั้นมุกเดียวไม่น่าจะดีกว่าเหรอวะ
ปล.กุเพิ่งไปไล่ย้อนอ่านเพื่อนโม่งบนๆ มา กุชอบเรื่องบทตัวร้ายช่างยากนักมากกกกก กุซื้อมาหลังจากอ่านเรื่องตัวร้ายฯ ของโม่ ไม่ได้คาดหวังอะไรเลย แค่อยากอ่านแนวทะลุมิติมาเป็นตัวร้าย ปรากฏว่าดันชอบพอๆ กับตัวร้ายฯ เลย ประทับใจสุด แปลกใจมากที่คนไม่ค่อยอวยอ่ะ กุชอบความพระนายแยกจากกันแต่ก็ยังหาทางมาเจอกันจนได้ พูดไม่ถูก ดีเทลมันดี แต่กุอยากให้มันดังในไทยมีคนอวยบ้างจังวะ
สรุปปรมจ.ก็ไม่ได้แปลเหี้ยนิ แค่แปลไม่ถูกใจคนทุกกลุ่มเฉยๆ
กูว่าเรื่องแปลชื่อกระบี่ชื่ออาวุธ(ย้ำชื่อกระบี่กับอาวุธนะ) มันเป็นความชอบส่วนบุคคลวะ อย่างกูเงี้ยชอบให้แปลหมดมากกว่า มึงมองว่าชื่อไทยอลังการยุ่งยากทับให้จบๆไปเลยดีกว่าแต่กูมองว่าทับศัพท์จำยากอันไหนแปลได้ แปลแล้วออกมาสวยก็แปลไปเลยดีกว่า วัดความสามารถนักแปลไปเลยด้วย หรือบางทีกระบี่มาหลายเล่มแล้วมาชื่อจีน กูจำได้ไม่หมดไม่ก็จำสลับกับชื่อตัวละคร ฮา ยิ่งปรมจ.มีนามรอง นางเกิด ฉายา ชื่อที่คนในครอบครัวเรียกกัน ถ้าแปลชื่อกระบี่กูคงเครียด
บทตัวร้ายกูก็ชอบนะ ทั้งเนื้อเรื่อง ทั้งงานแปล แปลคำว่าพี่ให้อ้อนยังไงโดยไม่อ้างทับศัพท์
>>807 นี่กุเอง ว่าไปแล้วกุก็ลืมเสริมนิดนึง กุว่าที่นอกเหนือจากคำผิดเยอะ ที่ควรโดนด่าสุดก็น่าจะเรื่องแปลชื่อเพลงวั่งเซี่ยนน่ะนะ เพราะที่สุดแล้วจุดนี้ยังไงคำนี้ก็ไม่ควรแปลเลย ควรจะทับศัพท์อย่างเดียว เพราะในบริบทคือมันเป็นการเอาชื่อของทั้งสองคนมาต่อเป็นเพลง ไม่ใช่เป็นการสร้างคำใหม่
ในฉากนั้นเว่ยอิงถามหลานจ้านว่าเพลงชื่ออะไร พอหลานจ้านตอบ เว่ยอิงก็หัวเราะ ทีนี้มึงมาดูนะว่าเว่ยอิงหัวเราะอะไร
1. หัวเราะเพลงลืมอิจฉา(ที่มันมีอะไรน่าหัวเราะวะ เอาล่ะ เหลือบตามองเชิงอรรถนิดนึง อ๋อ เว่ยอิงหัวเราะอันนี้เองเหรอ)
2. หัวเราะความอีโมเด็กกะโปกของหลานจ้านที่เอาชื่อคจที่ตัวเองชอลกับชื่อตัวเองมาต่อกัน เหมือนฟีลลิ่งเด็กๆ ที่เขียนชื่อตัวเองกับนามสกุลของคนที่ชอบต่อท้าย
เนี่ย กุเลยคิดยังไงจุดนี้ก็ควรจะทับศัพท์ชัดๆ ไม่ควรจะแปลเลย แต่ทำไงได้ ก็ดันแปลมาหมดทุกอย่างแล้ว ทั้งชื่อกระบี่ต่างๆ จะไม่แปลชื่อเพลงด้วยก็คงจะดูไม่ไปทางเดียวกัน แต่เอ๊ะ? ก่อนหน้านี้มึงทับศัพท์คำว่าผิงกั่ว ทำไมคำนี้มึงทับศัพท์ล่ะถ้าแบบนั้น ไม่ใส่ลูกแอปเปิ้ล แอปเปิ้ลน้อยมาให้จบๆ
ดังนั้นกุเลยไม่แปลกใจเลยที่คนด่าจุดนี้เยอะมาก เพราะมันดูย้อนแย้งกันน่ะ แล้วเรื่องทับศัพท์คือเป็นอย่างโม่งบนว่าเลย เพราะมันไม่ใช่คำผิด แต่เป็นคำที่ผ่านการคิดไตร่ตรองมาจากทั้งคนแปลและบก.ที่ปล่อยผ่านแล้วด้วย
ปล. กุก็ไม่ชอบแถลงของคุณล.เหมือนกัน ทำไมเขาไม่ยอมแปลตำแหน่งของตัวละครวะ อันนี้นิยายแปลจีนมั้ย ไม่ใช่นิยายแข่งกันจำชื่อตำแหน่งราชวงศ์คนจีน แถมพูดเหมือนเอาโม่มาอ้างว่าเขาเห็นด้วยกับตัวเอง แต่โม่จะไปรู้คำศัพท์ของไทยได้ไงวะนั่น
>>814 แอปเปิ้ลปกติในนิยายพีเรียดเขาทับศัพท์อยู่ละไง รวมถึงชื่อที่มันแปลแล้วเป็นอิ้ง อย่าง เชอร์รี่ วอลนัทไรเงี้ย ของคุณล.เหมือนตำแหน่งเทพเซียนมันจุกจิกมั้ง เลยทับ (มองข้ามองค์รัชทายาทไปน่ะ อันนี้กูอ่านแถลงแล้วก็ไม่เข้าใจ) แต่กูไม่ชอบตรงที่เขาบอกไม่แปลชื่ออาวุธเพราะมันจะสปอยด์นี่แหละ คนจีนอ่านแล้วมีสิทธิ์รู้แต่คนไทยรู้ไม่ได้เพราะนักแปลไม่ให้รู้งี้อ่อ คือกูอยากรู้บ้างอะ
จุดใหญ่ๆในคำแถลงลวด.ที่ผลิกวงการวายมาจนถึงทุกวันนี้ คือ อิเกอเกอมันอ้อนกว่าพี่ชาย กูขอใครก็ได้ไปแก้อิทัศนคติบัดซบนี้ที่เถอะ นักอ่านนักเขียนบนบกมันเชื่อกันจะตายห่าแล้วว่าการทับเกอเกอมันอ้อนกว่าพี่ชาย แม่งแห่แปลฟิคเขียนฟิคทับศัพท์กันจนจะไม่มีใครใช้คำไทยกันอยู่แล้ว
>>814 ตำแหน่งบางอย่างมันก็ไม่ตรงกันมั้ง อย่างกั๋วกงงี้จะแปลไทยว่าอะไร หม่อมเจ้า หม่อมหลวง เจ้าพระยา เดี๋ยวโดนดราม่าเหมือนตอนแจ่มแปลชั้นยศนางสนมอีก
พวกตำแหน่งกูว่าอนาคตคงทับกันรัวๆจนเป็นเรื่องปกติเหมือนลำดับขั้นสนมนั่นแหละ เคยอ่านฝั่งแจ่มก็มีทับท่านโหวอยู่นะ แต่ไม่ได้อ่านนานละ ไม่รู้ทับอะไรเพิ่มอีกมั้ย
กูขำประโยคที่ว่า เกอเกอ มันอ้อนกว่าพี่ชาย
กูเพิ่งอ่านตัวอย่างฮัสกี้ไป
ประโยคที่ว่า
พี่ชาย...
เซวียเหมิง ขอโทษ ข้าไม่คู่ควรเป็นพี่ชายเจ้า
ประโยคนี้กูอ่านแล้วน้ำตาคลอเบ้าเลย
คิดดูว่าถ้าเปลี่ยนเป็น
เกอเกอ...
เซวียเหมิง ขอโทษ ข้าไม่คู่ควรเป็นเกอเกอของเจ้า
กูคงปาหนังสือทิ้ง 55555
ตำแหน่งอันไหนควรทับก็ทับมาเหอะ อย่างตำแหน่งสอบขุนนางหรือนางสนมงี้มันมียิบย่อยกว่าของไทยมากๆก็ไม่ต้องแปล แต่ตำแหน่งไหนที่มันพอจะแปลได้ก็อย่าหาข้ออ้างมาทับละกัน อย่างอัครเสนาบดี ราชครู รัชทายาท รัฐทายาท(คำนี้กูว้าวกับนักแปลมาก) อาจารย์ ตระกูลคำเรียกเครือญาติทั้งหลาย บลาๆ นิยายมันไม่เหมือนในซีรี่ย์ที่ต้องทับเพราะค่อยรวบคำให้มันตรงปากตลค.เพราพอฉะนั้นแปลได้ก็แปลเถอะนะ
>>805 สปอยล์นกอ้วน
.
.
.
.
.
พระเอกจำอดีตได้แล้ว จำได้แล้วว่าเดิมนายเอกเคยเป็นเฟิ่งหวงที่ตนเคยช่วยไว้ จำได้แล้วว่าทำไมตัวเองถึงลงไปเกิดบนโลกมนุษย์ ทำไมนายเอกถึงขนสีขาว(เพราะสีขนของของนายเอกในตอนนั้นถือว่าเป็นสีที่โชคดีมาก นายเอกเลยยกสีขนตัวเองให้พระเอกเพื่อจะได้ผ่านด่านเคราะห์ อย่างปลอดภัย) สรุปพอจำได้ก็เลือกถูก ผ่านด่าน ตบะเพิ่มสามารถควบคุมกระดานดาราได้ต่อ แล้ว ก็มีลูก 4 คน (ลูก 4 คนนี่สีขนไม่เหมือนกันเลยนะ) ตอนฟักไข่พระเอกก็ช่วยฟัก แปลงร่างเป็นนกแล้วเอาไข่มานั่งกกตอนออกว่าราชการเช้า ใครกล้าขำก็ตัดเงินเดือน
ป.ล.กูชอบนะไม่ได้รู้สึกว่าตัดจบอะไร
.
.
.
.
.
>>804 ส่วนตัวกูคิดว่าซบแม่งเหมือนจงหยวนน้อยมาสักพักแล้ว พอมาเจอนิยายสูตรผสมกูแบบไปพักมั้ย แต่งเติมกะปิน้ำปลาแบบจงหยวนโมเดล แหมสมัยก่อนแซะสนพอื่นยังไงไว้บางอ่าคะ เคสนี้ไม่เห็นมีสนพไหนวิ่งมาเหยียบซ้ำเลย แต่ยังมีคนอวยต่อได้กูนับถือๆเห็นเขา(กวาง)งอกสวยมาแต่ไกลเชียว
>>806 มึงต้องดูต้นเรื่องนะ บ่นเพราะไม่พอใจ คิดว่าแบบนี้น่าจะเหมาะกว่า ถูกใจมึงมากกว่ามันไม่ใช่แปลผิดแปลเหี้ย อย่างข้างล่างยกลืมอิจฉามามันตรงข้ามกับเคสแล้วแต่ของมึงเลย คนแปลจะยึดหลักแปลทั้งหมดหรือแปลเฉพาะบริบทอันนี้กุไม่รู้ มันบ่นเป็นฟี๊ดแบคได้ แต่ไม่ใช่เหตุผลในการด่าเหมารวมให้นักอ่านไม่รู้อีโหน่อีเหน่พาลคิดไปว่าคนนี้แปลเหี้ย จนชนิดเห็นชื่ออย่าได้ไปซื้อ!
แต่ถ้าอีพรูพผิดนี่มันคือผิดเต็มๆประตู ไม่มีข้อโต้แย้ง มีแค่ความเห็นใจในฐาน human error เท่านั้นที่ละได้ แต่วงการทุกวันนี้แม่งปล่อยพรูพหลุดกันเกลื่อนกลาดจนนักอ่านประจำทำใจ นักอ่านใหม่ก็คิดว่าปกติไปแล้ว (แต่ทีคนด่าปรมจ อวยมีดีเรื่องคำผิด? ) สมัยก่อนโปรแกรมตรวจคำผิดไม่มียังพิมพ์ผิดน้อยกว่าตอนนี้อีกนะมึง
>>822 +1 คิดเหมือนมึง สนพ.อื่นไม่มาแซะเพราะมีมารยาทพอ ไม่เหมือนค่ายที่รีบมาซ้ำตอนเค้าโดนด่า กล้าพูดว่าหวังว่าสนพ.อื่นจะรักงานโม่เซียงและทำออกมาให้ดี แต่แปลคำว่าเกอไม่ได้เพราะพี่ชายไม่ออดอ้อนจนฟินน้ำแตก หรือบอกคนอ่านว่าจงรักงานพีต้าเคารพการรีไรท์ของพีต้า แต่ขอยาดเติมตัดต่อเองนะพีต้านะ
>>819 สรุปมันเป็นคำเก่าที่มีในพจนานุกรมที่เราไม่เคยเห็นจริงๆ หรือเป็นคำใหม่วะ กูเคยไปค้นๆ ดูในพจนานุกรมแล้วไม่มี
กูยังแอบตะหงิดๆความหมายด้วย ตำแหน่งนี้ในไทยไม่มีมั้ง ส่วนมากจะพูดถึงโดยอ้างความเป็นหลานของกษัตริย์มากกว่า ถ้าตำแหน่งซื่อจื่อมีในไทยน่าจะเหลือแค่ "พระราชปนัดดา" (หลานชาย/หลานสาว) ไทยไม่มีเรื่องของผู้สืบทอดหลักของแต่ละบ้านแบบจีนด้วย
ถ้าไท่จื่อ(ผู้สืบทอดของฮ่องเต้)-รัชทายาท รัช=ความเป็นพระราชา ราชสมบัติ / ทายาท=ผู้สืบสกุล, ผู้สืบสันดาน, ผู้รับ หรืออยู่ในฐานะที่จะรับตำแหน่งสืบต่อจากบุคคลอื่น.
พอมาซื่อจื่อ(ลูกของพี่น้องฮ่องเต้)-รัฐทายาท รัฐ=บ้านเมือง กลายเป็นผู้สืบทอดบ้านเมืองเฉย
บางตำแหน่งในจีนแปลเป็นไทยไม่ได้กูไม่มายถ้านักแปลจะทับศัพท์มาเลย แต่อาจจะใส่เชิงอรรถไว้ข้างล่างว่าหมายถึงตำแหน่งยังไง
ตามความเข้าใจกู
รัชทายาท = ผู้สืบทอดราชบัลลังก์
รัฐทายาท = ผู้สืบทอดหัวหน้าตระกูล
เท่าที่กูเห็นในนิยายแปลส่วนใหญ่ไม่แปลซื่อจื่อว่ารัฐทายาทกันเท่าไร คนไทยไม่คุ้นด้วยล่ะ คำคล้ายรัชทายาทเดี่ยวคนอ่านสับสน
ky มึงกูอ่านหนิงอันจบแล้วคือดีย์ ถามหน่อยต้องอ่านระหว่างคนสื่อกับคนกระดาษ ต้องอ่านอันไหนก่อนกัน เห็นบอกไม่จำเป็นแต่ถ้าอยากไล่ไทม์ไลน์ต้องอ่านอะไรก่อนสักอย่าง
ซื่อจื่อหรือรัฐทายาทสำหรับกุคือผู้สืบทอดตำแหน่ง โหว กง ป๋อ ต่อจากพ่อหรือญาติในกรณีไม่มีลูกของตัวเอง เป็นเด็กเส้น เต้ให้ยศสมนาคุณแก่ขุนนางที่มีความชอบ ยิ่งทำเยอะก็ได้ยศสูง ใครทำดีมากๆหน่อยก็ให้ที่ดินปกครองประจำตำแหน่งแต่ไม่เท่ากับที่ดินศักดินาอ๋องอะ
>>820 มึง กุคนที่ถามหาสปอยนกอ้วนเอง ขอบคุณมาก กุขอถามสปอยอีกนิดนึงได้ไหม
สปอยนกอ้วน
กุอยากรู้ว่าตกลงปมของเรื่องมีแค่ให้พระเอกจำนายเอกได้อย่างเดียวเหรอวะ แล้วถ้าตอนนั้นนายเอกบอกว่าขนสีขาวโชคดี เลยมอบขนให้พระเอก แล้วทำไมตอนแรกๆ ถึงบอกว่าขนสีขาวเป็นสีตัวซวยอ่ะ แล้วทำไมนายเอกแปลงร่างไม่ได้เหรอ กุคุ้นๆ ว่ากุไปอ่านรีวิว(ที่กุจำไม่ได้ล่ะว่าใคร) เขาพูดประมานว่า ในเรื่องเน้นแต่นุ่มๆ ฟูๆ นายเอกมีประเด็นที่ดึงให้ angst กว่านี้ได้ แต่คนเขียนก็ไม่ทำเพราะจะเน้นขายนุ่มๆ เล่มหลังๆ เลยดูอืด จุดเนี่ยแหละที่ทำกุลังเล เพราะกุอยากอ่านปมอดีตมาก แต่กลัวจะเฉลยแบบงั้นๆ แบบ อ่าวเหรอแค่นี้เหรอ? อะไรแบบนี้
เออ กุไปดูแบบต้นฉบับของนกอ้วน มันแค่2เล่มเองป่ะวะ ทำไมของไทยมาแยกเป็น3เล่ม แพงฉิบหาย บอกตามตรงบางทีกุก็อยากได้แค่หนังสือที่คั่นโปสการ์ดแค่นั้นเอง ไม่อยากได้ของพรีเมี่ยมเลย น่าจะมี option ให้เลือกสำหรับคนอยากเก็บกับไม่อยากเก็บแบบซบ.ตอนขายอาชเล่มจบไปเลย คนอยากซื้อหนังสือไม่อยากได้พรีเมี่ยมก็จะได้จ่ายถูกลงหน่อย
ปกติกุเงาแค้นซบ.นะ ไม่ชอบหลายอย่าง แต่เรื่องอาช6ทีาขายแยกพรีเมี่ยมก็คือชมหน่อย เพราะถูกใจกุ
อ่านนายท่านแมวมา ไม่หนุกเท่าที่คิดว่ะ คือเหนคนพุดกันเยอะว่าสนุกกว่าเรื่องก่อนๆ เอาจิงก็ยังเรียบๆเรื่อยๆเหมือนเดิมอะ
Ky เล่ห์รักประมุขมารสนุกปะ กูเห็นมีแต่คนอวย
ซื่อจื่อง่ายๆ ก็คือผู้สืบทอดบรรดาศักดิ์ต่อจากพ่อ พ่อเป็นไรลูกจะได้เป็นอันนั้น ถ้าจะให้แปลว่ารัฐทายาท พ่อจะเป็นอ๋องเป็นโหวก็ได้แต่ต้องมีที่ดินศักดินา ซื่อจื่อถึงแปลว่ารัฐทายาทได้ ส่วนถ้าพ่อเป็นอ๋องเป็นโหวแต่ชื่อ(อันนี้จะยุคหลังๆ ละเพราะมันจะมีช่วงตัดทอนอำนาจอยู่) ซื่อจื่อในบริบทนี้ก็แปลว่ารัฐทายาทไม่ได้แล้ว เพราะไม่มีที่ดินให้ปกครองต่อ มันเป็นคำที่ไม่มีความหมายในไทยจริงๆ อะ จำแบบทับศัพท์เลยก็ดี
ส่วนรัฐน่าจะคือที่ดินศักดินานั่นแหละ (ขอใช้น่าจะเพราะกูไม่รู้บริบทต้นฉบับ) ภาษาจีนเต็มๆ คือจู่โหวกั๋ว/เลี่ยกั๋ว พอเรียกแต่ชื่อมันเป็น XXกั๋ว บางเรื่องเลยอาจแปลมาเป็นแคว้น และเพราะเป็นแคว้นที่อยู่ใต้การปกครองของแคว้นอีกทีอะ บางเรื่องเขาเลยอาจใช้รัฐมาแทนป้องกันการสับสน
>>819 กูเห็นด้วยกะมึงนะ ที่ซีรี่ย์ทับศัพท์เยอะส่วนหนึ่งมันมาจากต้องพูดให้ตรงปากตัวละครด้วย แต่ในนิยายกูก็อยากให้แปลคำอะไรที่แปลได้ให้หมด บางคำแปลมาดีเห็นปึบแล้วเก็ตเลยว่าแปลว่าไร ไม่ต้องมานั่งจำทับศัพท์ให้ปวดบาล เว้นคำไหนแปลไม่ได้กูก็ขอสนพ.มรึงอย่าดันทุรังแปลเลย
>>839 ส่วนตัวกูเฉยๆ แต่เป็นมันเป็นพล็อตคนไทยชอบ ไม่แปลกมั้งที่จะอวยๆกัน
>>837 สปอยล์นกอ้วน
.
.
.
.
.
- ไม่ได้มีแต่ประเด็นนี้ มีเรื่องกระดานดาราด้วยเพราะพอเริ่มรักนายเอก พระเอกก็จะเริ่มคุมกระดานไม่ได้เพราะมีความรู้สึกมีความรักแล้ว (เพราะคนควบคุมกระดานดาราต้องไม่มีหัวใจไร้ความรู้สึก) ก็ต้องหาวิธีคุมกระดานดาราใหม่ไม่งั้นเดี๋ยวจะเกิดภัยพิบัติ แล้วก็มีเรื่องบุญคุณความแค้นกับพวกดาวบริวารที่ลงไปเกิดกันชาติแรก มีคนทรยศแอบปล่อยข่าวเรื่องที่พระเอกคุมกระดานดาราไม่อยู่ทำให้พวกมารปีศาจเตรียมลุกฮือ
- ก็ขายความนุ่มฟูแหละ เอาจริงๆเนื้อเรื่องมันก็แอบดราม่าอยู่นะ แต่มันถูกความนุ่มฟูของนายเอกมาเบรคช่วยบังไง เราเลยมองข้ามๆขำๆไป
- สีขนนายเอกเดิมไม่ใช่สีขาวแต่เป็นสีทองผสมแดง(มั้ง กูจำเป๊ะๆไม่ได้แต่ก็ราวๆนี้)) แต่ถือว่าเป็นสีที่โชคดีมากอะ พอมอบสีขนให้ต่อมาขนเลยค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีขาว
- ส่วนเรื่องต้นฉบับกูไม่รู้ว่ะ แต่เห็นส่วนใหญ่ก็เป็นแบบนี้นะแล้วแต่ที่ดีลกันไว้กับต้นทาง บางทีต้นฉบับมี 4 พอแปลไทยแล้วจำนวนเล่มมากว่าเดิมก็เห็นมีอยู่บ่อยๆนะ
.
.
.
.
.
Ky หน่อย มีใครรู้ข่าว earth online มั้งไหม จำได้ว่าเขาบอกมีสนพ.lcแล้ว แต่จนถึงตอนนี้กูยังไม่เห็นแม้แต่เงา กูอยากอ่านอะ กูชอบแนวนี้ นายเอกไม่โง่ไม่ง่อย และสกิลกวนตีนชิบ
กลับกันกับกูเลย กูเพิ่งอ่านนกอ้วนจบ ความรู้สึกค้างๆ คาๆ ยังไงก็ไม่รู้ เส้นเรื่องความรักราบเรียบมากอาจเพราะพระเอกฮีไร้ใจอะเนอะ ส่วนพาร์ทอดีต อดีตย้อนอดีตไปอีก 5555 กูไม่ชอบการเล่าย้อนกลับไปกลับมามากนักเพราะนับๆ ดูเหมือนบทสองบทก็ย้อนอดีตสลับกันไปมา มันเลยทำให้ขยี้ไม่สุด แบบมันได้อีกสิ ได้อีก และวนไปอย่างนี้ตั้งแต่เล่มหนึ่งสอง หลายคนอาจจะชอบการเล่าเรื่องแบบนี้ แต่ส่วนตัวกูไม่โอเค ส่วนเล่มสามก็ว่าเรื่องเริ่มยืดละ ปมอดีตของแก๊งเทพกูเข้าไม่ถึงแฮะ ไม่ค่อยอินเท่าไร สรุปว่าน่าจะเพราะเรื่องมันฟีลกู๊ดด้วยมั้ง กูก็ไม่ได้อยากหาความเข้มข้นอะไรนะ แต่มันครึ่งๆ กลางๆ ชอบกล
ส่วนการแบ่งเล่ม ถ้าแบ่งและจัดหน้าดีๆ สองเล่มก็จบได้ เห็นโม่งบนๆ บ่นอยู่ซึ่งกูอ่านเองแล้วก็เห็นด้วย
งานอาร์ตไม่ได้ประทับใจอะไรค่อนข้างรกเพราะยิบย่อย
โดยรวมอ่านได้ จำได้แค่ความนุ่มๆ ฟูๆ กับพาร์ทอดีตจริงๆ ของทั้งสองคน นอกนั้นเลือนรางและหยิบยกมาเล่าไม่ถูก 5555 ก็ไม่ได้แย่นะแต่คงไม่หยิบมาอ่านอีกในปีสองปีนี้
คะแนนรวม การแปล/เนื้อเรื่อง 7.5/10
อาร์ต/การจัดหน้า/ราคา 6/10
>>825 ดูเหมือนจะเป็นคำสมาธิที่นักแปลประดิษฐ์ขึ้นเอง ซึ่งเก่งมาก กูชอบ แต่เคยมีคนใช้รัฐทายาทแล้วโดนด่าไง หาว่าพิมพ์ผิด ต้องเป็นรัชทายาทต่างหาก นักแปลบางคนเลยทับศัพท์แล้วเชิงอรรถแม่ง จบๆ
อีกอย่างซื่อจื่อมันไม่ได้หมายความว่ารัฐทายาทเสมอไปด้วยแหละ อ๋องบางคนไม่ได้ปกครองรัฐ ทายาทเขาก็เป็นแค่ทายาทสืบตำแหน่งเฉยๆ อันนี้บางคนก็ปสดจะให้เขาแปลว่ารัฐทายาท หาว่าไม่รู้จักคำนี้ล่ะสิถึงได้ทับศัพท์ กูเห็นดราม่าแล้วปวดกบาลแทนนักแปล
ถ้าปัญหามากนัก กูอยากแนะนำให้กลับไปแปลคำว่าซื่อจื่อเป็นท่านอ๋องน้อยแบบสมัยเปาบุ้นจิ้น จะได้รู้แล้วรู้รอดกันไป
เคยเห็นคนแปลซื่อจื่อว่า คุณชายผู้สืบทอด แล้วต่อด้วยยศพ่อ
พูดถึงเกอเกอแม่งยังไงก็ควรแปลจริงๆ กุว่าลวด.เขาติดมาจากต้นฉบับนั่นล่ะ เพราะพระเอกเรียกนายเอกแต่เกอเกอเขาคงชอบ คำว่าซือจุนก็ด้วย ตอนเขาไปแปลตัวร้ายฯ เขายังทับศัพท์ซือจุนเลย แล้วกลายเป็นทำเอาคนอื่นติดคำว่าซือจุนไป จนตอนฮัสกี้ลงตัวอย่างอ่านตอนแรกๆ แล้วใช้คำว่าอาจารย์ คนไปเรียกร้องจะเอาซือจุนเต็มเลย มีไปอ้างว่าเรื่องตัวร้ายฯ ยังใช้ซือจุนเลย แถมยังเข้ากับเนื้อเรื่อง ดูบาปกว่าคำว่าอาจารย์(???)
บอกตามตรงว่ากุก็ชอบคำว่าซือจุนนะ แต่ก็ไม่ติดอะไรถ้าจะใช้คำว่าอาจารย์ เพราะเจอจนชิน ไปๆ มาๆ กุนับถือโรสที่ออกมาตอบว่าไม่เปลี่ยนด้วยซ้ำ โรสบอกประมานว่าพอลองเทียบทั้งสองคำแล้วบริบทหลังๆ มันจะไม่เข้ากัน เพราะใช้คำว่าศิษย์ก็ต้องคู่กับอาจารย์ ไม่ใช่ศิษย์กับซือจุน กุอ่านล่ะสะใจชะมัด ฮ่าๆๆ
ส่วนนึงที่คนมาติดคำทับศัพท์กับคำง่อยๆ แบบซือจุน/เกอๆ จนต้องออกมาโวยวาย ก็เพราะพวกนักแปลพวกนี้นี่แหละ ที่พยายามจะทำให้คนเห็นจนชิน จนเลิกบ่นไปเอง
พูดถึงตำแหน่งนิด กุสงสัยว่า แคว้นของเซี่ยเหลียนก็ล่มสลายไปแล้ว ทำไมถึงควรจะต้องเรียกเจ้าตัวว่าไท่จื่อเตี้ยนเซี่ยด้วย ในเมื่อไม่มีแคว้น/เมือง/ประเทศให้ปกครองแล้ว จะมาเป็นไท่จื่อแค่ในนามก็ได้เหรอวะ
>>853 จริง สำหรับกู คำว่าซือจุน มันเป็นคำเรียกแทนอาจารย์แบบน่ารักๆของคนไทย
แล้วถ้าบริบทมันเศร้าเลย ถ้าใช้คำว่าซือจุน มันจะเศร้าได้เหมือนแปลว่า อาจารย์ไหม
เหมือนคำว่า เกอเกอ ก็แทนคำว่าพี่ชายแบบเรียกให้น่ารักๆของคนไทย
แล้วถ้าประโยคเศร้า แปลว่าเกอเกอ มันก็ไม่เข้าปะ
เหมือนที่กูยกตัวอย่างอะ ข้าไม่คู่ควรเป็นพี่ชายเจ้า กับ ข้าไม่คู่ควรเป็นเกอเกอของเจ้า
ใช้คำว่าพี่ชาย มันดึงอารมณ์ซึ้งได้มากกว่าเยอะเลย เกอเกอโคตรจะไม่เข้ากัน
เพราะยังไงคนไทยก็เข้าถึงคำศัพท์ไทยๆได้มากกว่าการทับศัพท์อยู่แล้ว
>>853 กูอ่านเลยเล่มไทยไปนิดหน่อย เดาว่าเรียกตามตำแหน่งตอนตายอะ เลยติดมาจนชิน อย่างหล่างเชียนชิวคนก็เรียกไท่จื่อ แต่บางทีก็เรียกด้วยตำแหน่งใหม่ นี่คิดว่าเพื่อจะได้ระบุตัวง่ายๆ มั้ง(ในช่วงยังไม่ได้รับตำแหน่งใหม่อะ) พูดปุ๊บอ๋อปั๊บว่าใครมาจากไหน อย่างจวินอู่คือเรียกเซี่ยเหลียนว่าเซียนเล่อเลย
>>856 ขอบคุณเพื่อนโม่ง แปลว่าถ้าเปลี่ยนยศ คนอื่นก็จะเปลี่ยนคำเรียกเหรอ ว่าแต่ทำไมจวิ้นอู๋ถึงเรียกจากชื่อประเทศเลยล่ะ ไม่แปลกๆ เหรอวะ จริงๆ ยศใกล้กัน (หรือสูงกว่า?) ก็น่าจะเรียกชื่อตรงๆ ก็ได้มั้ง ไม่น่าจะเสียมารยาทอะไร
>>858 สงสัยว่าตอนมึงอ่านไม่งงเหรอวะ เพราะในเรื่องก็มีแต่พวกศิษย์กับพระเอกที่เรียกซือจุน นอกนั้นก็เรียกชื่อ เสิ่นชิงชิว เจ้ายอดเขาเสิ่น ไม่ก็เสี่ยวจิ่ว กันไม่ใช่เหรอวะ ในบทบรรยายมันก็ใช้คำว่าเสิ่นชิงชิวตลอดนะ
>>859 กูตามมาจาก ปรมจ อะ
แล้วรู้มาว่า คนจีนจะมีหลายชื่อ ชื่อหลักชื่อรอง ไรงี้
เลยคิดว่า ซือจุน คือหนึ่งในชื่อหลายๆชื่อของนายเอก 5555555555555
เวลาเรียก ซือจุนๆๆๆ คิดว่าเรียก ชื่อตลอด
เป็นปัญหาของกูเอง ที่ไม่เคยเรียนจีน แล้วแยกไม่ออกระหว่างชื่อ กับคำทับศัพท์ เพราะแม่งเป็นภาษาจีนเหมือนกัน
อันนี้แล้วแต่คนมองว่าจะมองแบบซีเรียสมั้ย
ถ้าจะมองให้ซีเรียส การใช้คำทับศัพท์แล้วให้คนอ่านเข้าใจเนื้อหาผิด มันก็เป็นการสื่อสารที่ไม่ค่อยจะประสบความสำเร็จนักให้ความคิดกูนะ
แต่คงมีกูคนเดียว หรือมีไม่กี่คนที่เข้าใจผิดตอนที่อ่าน
>>858 ไม่ มึงไม่โง่ และไม่ใช่มึงคนเดียวที่เป็นกูและเพื่อนกูและคนพึ่งเข้าด้อมอีกหลายๆคนเป็น ปกติกูอ่านLNไม่เคยเจอทับศัพท์คำอะไรแบบนี้จากฝั่งเกาะ พอมาเจอทับซึนจุนแปลว่าอาจารย์แล้วเลิ่กลั่กสัส
>>860 กูก็เข้าใจว่าเป็นฉายา ไม่ก็เป็นชื่อเล่นที่ศิษย์ใช้เรียกเล่นๆอะไรแบบนี้ ไม่เคยเอ๊ะใจว่า ซืนจุน = อาจารย์ เพราะในเรื่องคำว่า อาจารย์อา เจ้าสำนัก ศิษย์พี่ ศิษย์น้อง ศิษย์ทั้งหลายยังแปลกันปกติเลย กูเลยไม่คิดว่าอยู่ๆนักแปลจะโดดมาทับซืนจุนคำเดียว เอาจริงๆถ้ากูไม่ตามด้อมปรมจ. กูคงยังเข้าใจซือจุนแบบผิดๆต่อไปอีกนาน
กูเข้าใจแหละ ที่เพื่อนกุแต่ละคนมันชอบบอกวายจีนเข้ายากมันเป็นแบบนี้เองสินะ… ทับซือจุน เกอเกอ แล้วบอกได้อรรถรสกว่าแปลอาจารย์ พี่ชาย กูก็พึ่งเจอในด้อมนี้ด้อมแรกแฮะ
>>861 กุขำมึง5555555 แต่กุก็เข้าใจฟีลนะ แรกๆ กุก็งงว่าพวกมึงจะมีหลายชื่ออะไรนักหนาเนี่ย เรียกยิบเรียกย่อยไปหมด จำยากโว้ย
>>864 ไม่เป็นไรมึง ขอบคุณมาก
>>865 เออเนี่ย อย่างที่กุบอกเลย คือลวด.เขาคงชอบอ่ะ เขาเลยทับซือจุนมาคำเดียว (และคำว่าเกอเกอ) เพราะคำอื่นก็ยังใช้ ศิษย์พี่ ศิษย์น้อง อาจารย์อา เนี่ยทีงี้มึงไม่ทับศัพท์บ้างอ่ะ คำว่าศิษย์พี่ (ซือซยง) ศิษย์น้อง (ซือตี่) หรือจะคำว่าอาจารย์อามันก็มีให้ทับถ้าจะทับ ศิษย์พี่เจ้าสำนักก็ทับได้ โดดมาทับแค่คำว่าซือจุนคำเดียวแบบงงๆ ว่าแล้วก็นึกถึงตอนโรสบอกไม่เปลี่ยนเพราะไม่เข้าคู่ ซือจุน-ศิษย์ก็ดูทะแม่งจริงๆ สรุปมาแปลเพราะอยากใช้คำที่ตัวเองชอบหรือแปลเพราะอยากให้คนอ่านรู้เรื่องกันแน่ล่ะนั่น
ky แป๊บ ทซ lc หวานใจในหนังสยองขวัญมาแล้ว คงมีอะไรให้อ่านเบาๆอีกเรื่อง
กูก็เข้าใจแบบข้างบน แบบศักดินา ที่ดินลอย ของจริงอาจจะมีหรือไม่มี
ตอนสวรรค์ทดลองอ่าน กูไม่ชอบที่รัชทายาทยังทับศัพท์ไม่สม่ำเสมอ บางคนรัชทายาท บางคนไท่จื่อ เล่มจริงแก้ยัง
สวรรค์ในเล่มหน้าแนะนำตัวละคร กูยังเห็นใช้ ‘องค์ไท่จื่อ’ อยู่เลย คือไงฟะ
ถาม มีพีเรียดไทยแฟนตาซีเรื่องไหนบ้างที่ภาษาสวยๆแบบ แก้วอสุรา ปิตุครรภ์ นานาวลี
ขอถาม เห็นโม่งห้องนี้เคยบ่นเรื่องละประธาน ปกติถ้าไม่ใช้เยอะเกิน หรือเป็นกริยาที่ประหลาดจริงๆ กุไม่สะดุดเลย
Ex. “ชายหนุ่มพูดแค่นั้นแล้วเดินจากมา จินตนาการภาพใบหน้าบูดบึ้งของอีกฝ่ายได้แม้จะไม่ได้หันไปมอง” อย่างนี้ ถ้าจะเขียนแบบไม่ละก็จะได้ว่า “ชายหนุ่มพูดแค่นั้นแล้วเดินจากมา เขาสามารถจินตนาการภาพใบหน้าบูดบึ้งของอีกฝ่ายได้แม้จะไม่ได้หันไปมอง”
กุกลับรู้สึกว่าอย่างแรกออกจะสมูธกว่าด้วยซ้ำ พวกมึงว่าไง อยากรู้ความเห็น
>>881 การละประธานมันเป็นเรื่องปกติของนิยายอยู่แล้วปะวะ จะนิยายไทย ฝรั่ง จีน ญี่ปุ่น ไงๆมันก็มีการละประธานอะมึง เป็นเรื่องของสำนวน ถ้าเติมประธานเข้าไปหมดนี่กูว่าเป็นแบบเรียนภาษาไทยแล้วแหละ ไม่ใช่นิยายหรอก แต่บางคนชอบจับผิดจนประสาทแดกไง อยากให้คนเห็นว่าตัวเองเก่งเลยเที่ยวชี้ว่าคนนั้นคนนี้เขียนผิด ลืมมองไปว่านิยายมันเป็นบันเทิงคดี เขียนยังไงก็ได้ทั้งนั้นแหละถ้าคนอ่านเข้าใจและสื่อความหมายถูกต้อง
ละประธานในความหมายของกูคือ การขึ้นต้นด้วยคำกริยาเหมือนประโยคคำสั่ง
ตัวอย่างที่มึงยกมาไม่ใช่ละประธานในความคิดกู
>>883 ถ้าเป็นอะไรแบบ “เดินไปตามทาง ชายหนุ่มปล่อยความคิดให้ล่องลอย” กูว่ามันมาจากนิยายฝรั่ง หลังๆจีนก็รับมา มันเลยดูใช้กันเยอะขึ้น ส่วนตัวกูไม่ติดอะไร ใครจะแปลว่า “ระหว่างเดินไปตามทาง ชายหนุ่มก็ปล่อยความคิดให้ล่องลอย” กูก็ชอบเหมือนกัน มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับประโยคเดียวว่ะ มันต้องดูว่าจังหวะการเขียนมันเนียนต่อกันไปทั้งเรื่องรึเปล่า ทำให้กูอินไปกับอารมณ์ของเรื่องได้มั้ย ถ้าเขียนแบบมีประธาน-กริยาตลอดเรื่อง แต่สำนวนจืดชืดฉิบหายเป็นนิยายตามเน็ตที่เด็กม.สองหัดเขียน กูก็เท
>>885 เอ้อ อันนี้ก็อยากตบบ่ามึงนะ
กูไม่ค่อยเจออะไรแบบนั้นเท่าไหร่ ที่กูเจอจะแบบ “เจ้าของนัยน์ตาสีเขียวมรกตเชิดหน้าหนี” “คนผมสีม่วงหัวเราะแหะๆ” “คนตัวเล็กส่ายหน้าดิก” คือมันมีประธาน แต่กูจำไม่ได้ว่าอีประธานคนนี้มันเป็นใคร ใครตาเขียวใครผมม่วงใครตัวเล็กวะ แล้วแม่งเป็นนิยายแฟนตาซีมีหลายเผ่า
>>881 ที่เขาบ่นกันไม่ใช่แบบนี้ ตัวอย่างที่ยกมาเป็นเรื่องปกติของภาษาไทยที่เน้นกริยาเรียงต่อกัน และนิยมความกระชับ
ซึ่งถ้าละแล้วความหมายไม่เปลี่ยน และสื่อความชัดเจน สามารถทำได้อยู่แล้ว
ที่เขาบ่นกันคือกรณีเปิดย่อหน้ามาด้วยการละประธาน และกว่าจะเห็นประธานก็ผ่านไปแล้ว 4-5 ประโยค
เช่น สะดุ้งสุดตัวเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะสั่น ก่อนนิ่งงัน ละมือจากการทำงานหลังเหลือบเห็นข้อความที่แจ้งเตือน
เหม่อมองออกหน้าต่าง ดูผู้คนที่เดินขวักไขว่ไปมา พลันรู้สึกหนักอึ้งขึ้นมา ผ่านไปหลายอึดใจ
เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนข่มอารมณ์และตั้งต้นลงมือทำงานใหม่อีกครั้ง
ซึ่ง เอาจริงๆ ถ้าจงใจบรรยายแบบบุคคลที่หนึ่ง (ฉัน) หรือบุคคลที่สามแบบจำกัด (limited third-person point of view) ของตัวละครตัวเดียวไปเลย มันก็ทำได้แหละ แต่ถ้าใช้มุมมองพระเจ้า หรือสลับจากอยู่ในหัวละครตัวนั้นบ้าง ตัวนี้บ้าง
คนอ่านต้องอาศัยสติและความตั้งใจเยอะมากว่า
เอ๊ะ ตอนนี้เรากำลังอยู่กับใครนะ ใครเป็นคนทำกริยานี้ เพราะไม่มีประธานคอยช่วยกำกับ
ถ้าละประธานแล้วเรียงกริยา, กรรมต่อกันยาว ๆ แต่ประธานเป็นคนเดียวทำทั้งหมดกุยังรับได้นะ แต่วันก่อนไปอ่าน Time Mover เจอการเรียงกริยา, กรรมยาว ๆ แล้วละประธานในย่อหน้าที่มีประธานสองคน ตึ้บเลย ใครทำอะไรนะ
time mover ที่เป็นนิยายเกาหลีปะ
ไวยากรณ์เกาหลีเค้าละประธานเหมือนญี่ปุ่นหรือเปล่าวะมึง
เป็นไปได้มั้ยว่า ต้นฉบับเค้าละประธานมา แล้วคนแปลคนไทย ไม่ได้ใส่ประธานไปให้เพื่อทำให้มันเป็นประโยคภาษาไทยมากขึ้น
อันนี้กูเดานะ
กูขอรบกวนถามหน่อย การเว้นประโยคแบบนี้มันโอเคใช่ไหมวะ พอดีดี๋ยวนี้กูอ่านเจอแต่เว้นวรรคแบบนี้เลยสงสัยว่ามันเป็นปกติหรือเปล่า
- เขาส่ายศีรษะ นั่งลงข้างๆ กล่าวว่า
- วันนี้ไม่ว่าง มีเรื่องต้องทำไม่น้อย ท่านไปยกชามาให้ข้าสักถ้วยก็พอ
- เป็นเสียงของคนผู้นั้น เขาเลิกคิ้ว วางของลง
ลุกไปเปิดประตู
คือบางอันกูก็รู้สึกว่าไม่เห็นต้องเว้นวรรคเลย เอาจับมาเรียงต่อกันก็ได้
>>892 กูพูดถึงตัวอย่างที่ >>881 ยกมามั้ยล่ะ แล้วกูก็ไม่ได้หายไปไหน คุยกับคนถัดมาแล้วจ้าว่าเขาหมายถึงอะไร คุยจบก่อนมึงจะเสนอหน้ามาอีก อ่านดีๆอย่าให้ความกระเหี้ยนกระหือรืออยากจับผิดชาวบ้านมาเบียดเนื้อที่สมองเนอะ เดี๋ยวคนเขารู้ว่าไอคิวไม่สูง
>>898 มันเป็นจังหวะของเรื่องด้วย ทุกครั้งที่เว้น กริยาก็จะเปลี่ยนไป แบบนี้กูว่าอ่านไม่เหนื่อยนะ บางทีมันไม่จำเป็นต้องเว้นก็จริง แต่ถ้าเว้นแล้วอ่านง่ายขึ้น ทำไมจะไม่เว้นอะ จะทำให้เป็นประโยคความซ้อนทำไม
กูว่าภาษาไทยมันมีจังหวะจะโคน (จริงๆ ก็มีทุกภาษาแหละ แต่จังหวะต่างกัน)
และส่วนมาก คิดว่าหลายๆ คนน่าจะเว้นวรรคหายใจตามการพูด ซึ่งคนเราบางทีก็พูดไป หยุดคิดไป
บางครั้ง เลยส่งผลให้การแปลติดขัดตาม ยิ่งพอมีประเด็นจังหวะของภาษาต้นทางอีก
ส่วนประโยคที่ยกมา กูว่าเว้นวรรคอย่างนั้นก็อ่านเข้าใจอยู่หรอก
แต่บางคนอาจจะติงว่าพออ่านในใจ เสียงมันจะสะดุดๆ
มันก็มีวิธีร้อยประโยคหลายแบบนะ จะเว้นวรรค หรือบางทีจะอาศัยเติมคำช่วยก็ได้
เช่น เขาส่ายศีรษะ ทรุดตัวนั่งลงข้างๆ และกล่าวว่า
เป็นเสียงของคนผู้นั้น เขาเลิกคิ้วก่อนวางของลงแล้วจึงลุกไปเปิดประตู
Ky เพิ่งลุยอ่านม.ซอมบี้เล่ม 3 จบ รอบนี้ทิ้งช่วงจากตอนหนังสือออกไปนาน มารีวิวต่อจากเล่ม 1/2 นะ ก่อนเริ่ม แนะนำว่าอย่าทิ้งช่วงอ่านเลย รอครบอ่านทีเดียวก็ได้ กูที่อยากลองเล่มแรกเพื่อดูว่าจะโอเคไหมมันเลยลองต่อมาเรื่อยๆ น่ะ จุดสปอย
.
.
.
.
เล่มนี้เรื่องยังวนอยู่ในรั้วม. เหมือนเคย แต่ท้ายเล่มจะออกไปละนะ ^^ โชคดีที่เล่มนี้มีแผนที่มาให้ด้วย กูต้องการมากมึง มันช่วยได้เยอะจริงๆ เรื่องเล่าต่อจากเล่มก่อนที่มาตึกฟิสิกส์เพื่อหาวิทยุ แล้วนายเอกกับเด็กฟิสิกส์ติดอยู่ในลิฟต์ด้วยกัน เพราะไฟดับ เล่มนี้มีเฉลยอยู่ว่าเพราะอะไรไฟดับ อีเวง 5555 สถานการณ์ติดลิฟต์ พระเอกมาช่วยแงะลิฟต์ โคตรประทับใจเลิฟไลน์ มันแบบเหมือนจะตื่นเต้นไปด้วย(ก็นะ ซอมบี้รายล้อมอยู่) แล้วแบบพระเอกนายเอกก็ยังทะเลาะลุ่มๆ ดอนๆ อยู่แต่ทั้งคู่เชื่อใจกันและกันมาก พอออกจากลิฟต์มาเจอกันก็จูบกันโลด สงสารเพื่อนคณะฟิสิกส์! แต่แบบเหตุการณ์เป็นตายทำให้เห็นความสำคัญของกันและกันมากขึ้น ไปค้นหาวิทยุจากห้องของอ. กูว่าเล่มนี้เห็นการพัฒนาของนายเอกชัดเจน คือเป็นคนเก่งมีความสามารถแต่มันต้องผ่านการขัดเกลาจริงๆ นะ ชอบนายเอกเล่มนี้มาก และชอบความสัมพันธ์ของเพื่อนๆ ทุกคนเลย จากเล่มสองที่ตอนวิ่งมาตึกฟิ เพื่อนๆ ต้องหยุดล่อซอมบี้ให้จุดละคนสองคน คนละตึกคนละที่ แบบกระจายตัวกัน เล่มนี้เขียนถึงพาร์ทเอาตัวรอดของเพื่อนๆ แต่ละจุดเยอะมาก มันแบบ ฮือ ร่วมเป็นร่วมตายกันมาขนาดนี้แล้วอะ กว่าจะรวบรวมกันเป็นกลุ่มก้อนได้อีก แต่สุดท้ายก็ได้วิทยุมานะ แล้วก็พากันกลับโรงอาหารฐานมั่น แต่ว่าตอนกลับถึงโรงอาหาร ทีมที่อยู่ที่นั่นรับเด็กใหม่เข้ามาเป็นนศ.เคมี/วิศวะ ด้วยกลัวซ้ำรอยเดิมเลยแบบขู่ วางตัวมีอำนาจแต่แรก ตรงนี้คือเข้าใจเลยมึง ใครจะไปอยากเจอแบบตอนโดนยึดซุปเปอร์วะ ต้องจำฝังใจมากแน่ แต่พวกเด็กเคมีนี่แหละต้นเหตุไฟดับ นางทำระเบิดบึ้มๆ หนีพวกซอมบี้มา ละมันไประเบิดตรงที่จ่ายไฟมั้งไฟเลยดับหมด พวกนี้คนดี อาจเพราะทีมโรงอาหารใช้กลยุทธ์พระเดชและพระคุณตั้งแต่แรกเริ่มอะ พอพวกเอาวิทยุ ทีมนายเอกพระเอกกลับมาก็นะ คนเพียบ เลยต้องมีคิดแล้วว่าอาจจะต้องย้ายถิ่นกันเพราะกลัวเสบียงไม่พอ แต่ก็แค่คิดหาหนทางยังไม่ได้รีบร้อนอะไร พวกที่ไปเอาวิทยุด้วยกันเกิดป่วย ป่วยหนักด้วยสามสี่คนแหนะ ไม่มียาเลยต้องออกเดินทางไปรพ.อีกครั้ง เหมือนเคย เจอทั้งซอมบี้บุกทั้งยังต้องหาทางเอายา โชคดีฮีพระเอกเก่ง แต่กูว่ามันเป็นยาสามัญพื้นฐานที่ทุกคนน่าจะรู้ชื่ออยู่แล้วนะ แต่ในสายตานายเอกพระเอกคือเดอะเบสอะ น่ารักดี มีฉากที่ทำให้พระเอกระเบิดอารมณ์ด้วย ดุด่านายเอกเหมือนสมัยก่อนเลิกกัน จริงๆ เพราะห่วงมาก แต่ใช้คำพูดไม่ดี พอมารอบนี้เหมือนตกตะกอนได้อะ มีแวบคิดถึงที่รูมเมทนายเอกเคยบอกว่าพระเอกนิสัยเสียยังไง พอแว่บคิดได้จากที่ด่าไฟลุกก็มอดดับ กลายเป็นบอกเสียงอ่อนไปแทนว่าเป็นแบบนี้ ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังฮีปวดใจนะ พอกลับมาที่โรงอาหารอีกครั้งรอบนี้เจอศึกหนัก มีพวกรอดชีวิตอีกทีม สามสิบกว่าคนกรูกันเข้ามาในโรงอาหาร ทั้งเตะต่อย ทุบตู้เย็น เอามีดจะแทงแก๊งพระนายเพราะหิวและคลั่งจนขาดสติ ตอนกูอ่านยังนึกว่าแม่มม อีหรอบเดิมแน่ แต่ไม่ใช่แฮะ พระเอกทั้งขู่ทั้งต่อยตีกลับ เหตการณ์สงบแล้วแหละ แต่ต้องมาคิดจริงจังละว่าจะออกไปหาเสบียง/ย้ายถิ่นกันยังไง ตอนนี้ทีมมีทั้งหมดตั้งห้าสิบกว่าชีวิต เล่มก่อนรูมเมทนายเอกบอกว่ามีรถ ทุกคนเลยว่าจะขับรถฝ่าออกไปนอกม. เพราะในวิทยุมีประกาศจากรบ ว่าจะมีจุดหย่อนอาหารในเขตชุมชน มีการพยายามให้ความช่วยเหลือ บลาๆ เลยเป็นเหตุที่ทำให้ต้องการออกไปกัน ทีนี้ทุกคนคิดหนักว่าจะขนกันยังไง รถ 1 คัน คนห้าสิบคน แต่พวกที่มาใหม่ ไม่ใช่แก๊งเดิมตัดสินใจไม่ไป มีเหตุผลอยู่ พวกพระนายก็เคารพการตัดสินใจและเตรียมออกเดินทาง มีกันทั้งหมด 14 คนเหมือนอย่างเคย รถ 2 คันพอ ศึกษาการจั๊มแบตต่อไฟเพื่อสตาร์ทรถไปก่อนแล้วนะ แต่เล่มนี้จบตอนเดินทางไปลานจอดรถ ระหว่างทางผ่านสนามกีฬาซากศพเกลื่อนเลย ทุกคนคิดแบบสมรภูมิรบแน่ๆ แต่จริงๆ คือซอมบี้ที่จำศีล ใช้การนอนต่อต้านความหนาว ฉากนี้ร้องเห้หนักมาก คือทั้งลานมีแต่ซอมบี้ หนีตายของแท้เลย ลุ้นโคตร หนีถึงขนาดซุกตัวไปอยู่ในกองซากศพจริงๆ เพื่อให้กลิ่นศพ/กลิ่นซอมบี้กลบกลิ่นมนุษย์ของตนเอง แต่ในความตึงเครียดยังมีฉากที่ทำให้ขัน เบรคอารมณ์ได้โคตรดี ชอบฉากเอาไม้กั้นกระโดดรั้วมาใช้ ชอบการส่งไม้ต่อกัน เอ็งวิ่งไปนะ ข้าหนีไปนอนในกองศพก่อน มันขำและน่ารักไปในเวลาเดียวกัน มาลุ้นเล่มจบว่าจะหนีออกไปอะไรกันยังไง กูขอบคุณแผนที่จริงๆ ช่วยได้มาก
.
.
.
.
เรื่องยังน่าลุ้น แนะนำๆๆๆๆๆ ให้รอออกครบและอ่านทีเดียว ตลคเยอะ จำชื่อยาก ทิ้งช่วงนาน = ตายสนิท ที่มารีวิวนี่จำชื่อแต่ละคนนอกจากพระนายกับพวกเด่นๆ ได้แค่ไม่กี่คนอะ และกูยังติดปัญหาเริ่องบทกวี กาพย์กลอนเหมือนเคย เข้าไม่ถึง พวกพรรณาความเป็นชาติ/ประวัติศาสตร์จีนนี่แหละเข้าไม่ถึงจริงๆ
แอบเห็น warning เตือนหลังเล่ม อย่างน้อยก็ขอบคุณที่สนพ.รับฟัง
เล่ม 4 อยากให้แยกขายกับ box ไม่ใช่สาย box แต่เก็บพวกจิบิอะไรงี้ 555 เป็นคนอยู่ยากอะกู หวังว่าเล่ม 4 จะมาเร็วๆ โดยรวมกูถือเป็นนิยายที่ชอบอีกเรื่องนะ จากคนที่ไม่เคยคิดอ่านแนวซอมบี้มาก่อน ความสัมพันธ์พระนายและเพื่อนๆ คือดีมากๆ เล่มสองว่าเรื่องยืดไปหน่อย แต่พอเล่มสามก็ไม่ติดใจตรงนี้อะ ตอนแรกคิดว่ามันจะวิ่งอะไรกันวะตั้งสี่เล่ม 5555
>>911 จริงๆแล้วภาษาจีนก็มีคำเชื่อมแหละ แต่ไม่นิยมใช้ เพราะคนจีนจะมองว่ามันเยิ่นเย้อ ถ้าใครเขียนให้กระชับได้ถึงจะถือว่าเก่ง ส่วนใหญ่แล้วจะถือกันว่ายิ่งใช้ตัวอักษรน้อยมากแต่สื่อความได้เยอะมากก็ยิ่งเก่งมาก ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับนักแปลแหละ ว่าจะเกลาให้เป็นไทยหรือจะใช้สำนวนแบบจีน มันก็มีเอกลักษณ์ของมันทั้งสองแบบนะกูว่า
มีใครดำน้ำโหย่วซูจนจบแล้วปะ อยากรู้ว่ามันมีกี่ arc แล้วกี่ arc ที่จบแฮปปี้ แบบเหนเล่ม 4 เพิ่ง 3 arc เองแบบยังไม่จบด้วย
แอบรู้สึกว่าเรื่องนี้ขายแพงอะ แบบรู้สึกว่าสี่ห้าเล่มจบก็น่าจะได้มั้ง จากจำนวนหน้าต่อเล่มอะนะ
>>914 สงสัยว่าถ้าเติมคำเชื่อมเข้าไปเองให้ดูสละสลวย แต่ถ้ามันไม่ตรงกับความต้องการของผู้แต่งล่ะ หรือถ้าเติมเองแล้วมันทำให้ความหมายที่ออริจินอลต้องการจะสื่อเพี้ยนไปล่ะ แบบนั้นไม่น่าจะเวิร์คนะกุว่า คนเขียนบางคนอาจจะชอบสไตล์นี้ อยากเขียนแบบนี้ กุว่าคนแปลมีหน้าที่แค่ถ่ายทอดมั้งว่าเขาเขียนมาแบบนี้ด้วยสไตล์นี้ ไม่น่าไปเปลี่ยนหรือเติมอะไรงานเขานะ
>>917 ขอแบ่งเป็นสองส่วนนะ ถ้าแบบบรรยายสนทนาปกติ คือจีนมันละก็จริง แต่กูตอนอ่านอะรู้สึกว่าคำเชื่อมมันก็อยู่ในนั้นนะแค่ไม่ได้เขียนให้เห็นจะๆ สำหรับกูกูโอเคทั้งสองแบบ อีกแบบที่ว่ายิ่งกระชับยิ่งสวยอันนี้ส่วนใหญ่จะเจอน้อย จะเจอในเวลาพรรณนาอะไรสักอย่างเพ้อๆ สวยๆ หน่อย ตอนกูอ่านมันจะเด่นกว่าบรรยายปกติอะ กูว่านักแปลเขาคงรู้อยู่แล้วมั้งว่าตรงไหนควรเติมไม่ควรเติม
ส่วนเรื่องสำนวนนักเขียน ถ้าแปลเป็นไทยแล้วทำใจเลยว่าเจือด้วยสำนวนนักแปลอยู่ละ มันเป็นปัญหาระหว่างภาษา ถ้าเอาตรงนักเขียนมากๆ แบบเรียงตามเป๊ะๆ วรรคเป๊ะๆ อาจกลายเป็นแบบเรื่องที่บ่นกันว่าแปลทื่อก็ได้ กูเคยไปเทียบเรื่องที่คนชมว่าแปลลื่นเพราะสงสัยอะ เห็นแต่คนแหกเรื่องที่แปลทื่อ เขาก็เติมอยู่ (ในกรอบต้นฉบับนะ) แต่ใดๆ มันก็ไม่ได้กลืนหมด สไตล์การเขียนของนักเขียนมันอยู่ในการดำเนินเรื่องนั่นแหละ
>>917 มึง การแปลมันต้องผ่านการตีความหลายอย่างมาก มันช่วยไม่ได้หรอกที่มันจะมีการปรับหรือเติมคำเชื่อมเพื่อให้อ่านได้ลื่นไหลในภาษาปลายทาง มันเป็นแบบนี้กันทุกภาษาแหละ เอาง่ายๆมึงลองไปดูงานแปลชั้นครูที่ใครๆก็ยกย่องแบบกามนิตดูสิ แปลเวอร์เกินต้นฉบับไปไกลชิบหาย ภาษาต้นฉบับอย่างเพลน แปลไทยออกมาเว่อวัง แต่คนไทยชื่นชมเป็นงานชั้นครู ถ้ามึงจะบอกว่าการแปลที่นักแปลแต่งเติม=งานแปลที่ไม่ดี งานแปลชั้นครูโดนปัดตกกันระนาวเลยนะ คือถ้ามึงอยากได้แบบมีความเป็นนักเขียน 100% โดยไม่มีการตีความของนักแปลเจือปนเลยแม้แต่ 1% ทางเดียวที่มึงทำได้คืออ่านภาษาต้นฉบับเท่านั้น
กูว่างานแปลแม่งละเอียดอ่อนมากเลย
ปัญหามันคือความต่างกันของภาษาและวัฒนธรรม
กูไม่รู้ภาษาจีนอะ ว่าภาษาจีนเป็นยังไง
แต่ภาษาไทย กูว่าเป็นภาษาที่มีคำเชื่อมที่หลากหลาย เท่าที่กูสังเกต
นิยายแปลที่ได้รับคำชมว่าแปลดี คือนิยายที่มีทำเชื่อมที่ลื่นไหล คล้ายภาษาไทย
หรือมีลักษณะต่างๆที่ใกล้เคียงกับภาษาไทย ถึงจะโดนชมว่าแปลดี
บางทีกูว่านักแปล ต้องชั่งน้ำหนักเอาว่า จะเอียงไปทางให้ใกล้เคียงต้นฉบับ หรือจะแปลให้เอียงไปทางลักษณะของภาษาไทยมากกว่า
ยากนะ
>>920 กุยังไม่ได้พูดสักคำเลยว่า งานที่นักแปลแต่งเติม = งานแปลที่ไม่ดี มึงอ่านข้อความกุดีๆ ก่อนมั้ย กุก็สงสัยไงว่าถ้านักแปลเติมคำเพิ่มลงไปเอง มันจะเวิร์คเหรอ มันจะขัดกับความต้องการของคนแต่งหรือเปล่าถ้าเติมแล้วความหมายเพี้ยน แล้วก็พูดถึงหน้าที่ของคนแปล(ในความเห็นกุ) อย่ามายัดเยียดคำพูดอื่นให้กุสิ
>>921 งานที่คำเชื่อมน้อยใกล้เคียงกับต้นฉบับแต่ลื่นไหลก็มีนะ ลื่นด้วยจังหวะและการใช้คำล้วนๆ แต่เหมือนนักอ่านวายจะไม่ค่อยอ่านแนวนั้นกัน ส่วนใหญ่ชอบสำนวนแบบไทยๆมากกว่า แต่พวกนิยายชญหรือกำลังภายในนี่หลากหลายมาก มีทุกแบบ แล้วก็มีคนชมทุกแบบด้วย ไม่ได้ชมแต่แบบที่คำเชื่อมเยอะหรอก ถ้ามึงสนใจก็ลองหาๆดู มีสนุกๆหลายเรื่องเลย
>>925 แล้วตรงไหนที่กุบอกว่าไม่ดี? อันนั้นคือความเห็นในมุมหน้าที่ของนักแปลที่กุว่าไม่น่าทำต่างหาก
กุไม่คิดเลยว่ากุจะต้องมาทำแบบนี้
[สงสัยว่าถ้าเติมคำเชื่อมเข้าไปเองให้ดูสละสลวย แต่ถ้ามันไม่ตรงกับความต้องการของผู้แต่งล่ะ หรือถ้าเติมเองแล้วมันทำให้ความหมายที่ออริจินอลต้องการจะสื่อเพี้ยนไปล่ะ แบบนั้นไม่น่าจะเวิร์คนะกุว่า] -> ประโยคคำถามของกุ "สงสัยว่า"
[คนเขียนบางคนอาจจะชอบสไตล์นี้ อยากเขียนแบบนี้ "กุว่า" คนแปลมีหน้าที่แค่ถ่ายทอดมั้งว่าเขาเขียนมาแบบนี้ด้วยสไตล์นี้ ไม่น่าไปเปลี่ยนหรือเติมอะไรงานเขานะ] -> ความเห็นกุในหน้าที่ของคนแปล มีคำว่า "กุว่า" ที่บ่งชี้ถึงความเห็นกุ / และคำว่า ไม่น่าก็ไม่ได้ ≠ ห้าม ป่ะวะ เพราะสำหรับกุคำว่า ไม่น่า มันยังเข้าข่าย maybe เช่น ไม่น่าจะทำแบบนี้ มันไม่ใช่ ห้าม ที่เป็น cannot เลยนะ
แล้วเนี่ย ที่กุแย้งคือ แล้วมันตรงไหนล่ะที่กุบอก "งานที่นักแปลแต่งเติม = งานแปลที่ไม่ดี"
ส่วนโม่งคนอื่น เรื่องใส่คำเพิ่ม/เชื่อมในงานแปลกุเข้าใจไอเดียตั้งแต่ >>918 แล้ว แต่ขอบคุณที่ช่วยอธิบายเพิ่ม
>>931 กูไม่ใช่คู่กรณีมึงนะ แต่กูเองก็คิดว่าควรปรับแต่งให้น้อยที่สุดเหมือนกัน อย่างแรกคือยิ่งปรับเยอะก็ยิ่งมีอารมณ์ของคนแปลใส่เข้าไปเยอะ ซึ่งอาจจะไม่ใช่เจตนาของนักเขียนก็ได้ อย่างที่สอง อันนี้ความเห็นส่วนตัวนะ คือกูรู้สึกว่านักแปลบางคนแต่งเติมเข้าไปแล้วภาษามันไม่ได้สวยขึ้นอะ มันดูรุงรัง
แต่ถ้านักแปลเก่ง แปลยังไงก็เพราะนะ อย่างประโยค Where you tend a rose, my lad, a tristle cannot grow. คุณเนื่องน้อย ศรัทธา แปลไว้ว่า "ที่ใดที่เจ้าฟูมฟักกุหลาบ ที่นั้นพงหนามย่อมมิอาจเติบโต" กูชอบมาก ทั้งที่มีทั้งส่วนที่ตัดทิ้งแล้วก็ส่วนที่เกินระดับคำมา แต่โดยรวมแล้วให้ความรู้สึกเหมือนกัน อันนี้กูยอม แปลอะไรกูก็จะตามอ่าน
การแปลมันไม่มีคำตอบที่ถูกต้องตายตัวอะ ที่สำคัญที่สุดคือความหมายต้องถูก ใจความต้องครบ อ่านรู้เรื่องในฐานะภาษาไทย แค่ข้อนี้นักแปลวายจีนหลายคนยังทำไม่ได้เลย
ขอถามหน่อยเพื่อนโม่ง พอดีกูไปอ่านเรื่องฮิต เรื่องเขาชื่ออันวา ยอดอ่านเขาเยอะมากยอดเฟบก็เยอะมากจนกูว้าวเลย ทีนี้กูเลยสงสัยว่าทำไมเรื่องนี้ถึงคนอ่านเยอะขนาดนี้วะ มันต่างกับเรื่องอื่นๆยังไงเหรอ ไม่เข้าใจ
>>936 อ๋อ โหขยันโปรโมทแล้วยอดคนอ่านเยอะขนาดนี้เลยเหรอ ทึ่งแฮะ คือกูแค่ข้องใจอ่ะ กูเคยอ่านตอนเขาลงแรกๆ กูก็เฉยๆ พอมาตอนนี้คือยอดอลังการมากกูเลยสงสัยว่าเพราะอะไรเรื่องนี้คนถึงอ่านเยอะขนาดนี้เลย หลายคนชอบพระเอกมาก แต่กูอ่านแล้วไม่รู้สึกไรเลย แบบเออก็ดีแหละ เขียนเล่าได้บรรยากาศเรื่อยๆดี แต่ก็ไม่คิดว่ามันจะปังได้ขนาดนี้ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกันเลยลองมาถามในโม่งดู แต่อ่านเมนท์กับรีวิวมีแต่คนชอบความสัมพันพระนาย กับ nc แซ่บมาก กูไม่เคยอ่านตอน nc เลยไม่รู้ว่าดียังไง ตอนนี้โคตรอยากรู้ว่ามันสนุกมากเลยเหรอ กูควรซื้อมาลองอ่านดีมั้ยวะ
กุว่าชอบคนไทยชอบเนื้อเรื่องแบบนี้ดูอย่างเรื่องNeverthelessดิ ขนาดยังไม่มีซับคนไทยดูสดติดเทรนทวิตอันดับ1ทุกวันที่ออน ติดจนเป็นเทรนติดจนฮิต แต่เกาหลีที่เป็นประเทศที่สร้างเรตติ้งยังไม่ถึง1%คนเกาหลีแทบไม่ดู
>>936 ถ้าตามอ่านจะรู้ว่านิสัยอัพหลอกอ่ะ เรียกงี้มะ เพราะจะชอบอัพสปอยในตอนสั้นๆเรียกยอดเม้นก่อน จากนั้นค่อยอัพแบบซอยถี่ๆ ทีละ10% 20% กระแสเลยไม่ขาด เพราะนักอ่านจะชอบตามนข.ที่มีอัพเดต คนไม่ลืมเนื้อเรื่องแล้วตี้ซี้ขาอวยตามกลุ่มตามทวิต เรื่องเลยดังแค่นั้นเอง เพราะนิยายส่วนใหญ่ดังได้เพราะแอคดังๆอวยสังเกตดู ตามอ่านแต่แรกกูเฉยๆ ไม่ชอบนิสัยอัพหลอกเลยรำคานเลิกอ่านไป ที่ติดลมบนในชาร์ตแม่งมีแต่อัพทีละน้อยๆทั้ง นั้นเลย
>>934 กูว่าวายจีนนี่ดูไทยที่สุดในหมวดหมู่นิยายจีนแปลไทยแล้วนะมึง ชญบางเล่มติดกลิ่นจิ๊กโฉ่วหนักกว่าเยอะ แต่กูว่าที่มันอ่านไม่รู้เรื่องเพราะบางคนใช้คำไม่เก่งมากกว่า กูเจอคำว่า “ไล่ตาอ่านหนังสือ” แล้วโคตรงง เคยเจอแต่ “กวาดตา” กับ “ไล่สายตา” เหมือนเคยคนแปลเคยอ่านแค่นิยายในเน็ตที่ไม่มีบก.อะมึง แต่ไม่เคยอ่านนิยายไทยของพวก ก. สุรางคนางค์ ว ณ ประมวลมารค ว วินิจฉัยกุล ประภัสสร เสวิกุล กิ่งฉัตร ภัสรสา ฯลฯ แล้วก็คงจะรีบพิมพ์รีบขายไง บก.แก้ไม่ไหวก็ปล่อยหลุดๆมา
>>946 คนนี้กูไม่รู้นิสัยตอนอัพ แต่กูก็เกลียดพวกอัพหลอก ลำใยโคตรแม่ หลายคนมึงดังติดล้านวิวแล้วยังอัพหลอกปล่อยแต่สปอยไม่ก็ลงทีละนิดแบบคนเยี่ยวไม่สุด แล้วยังเสร่อลงท้ายว่าช่วยทวิตช่วยหวีดนิยายเราเยอะๆนะคะ อีห่า มึงลงให้เต็มเม็ดเต็มหน่วยก่อนเหอะ เป็นนักเขียนหรือนักตอดวะ ตอดยอดวิวเก่งโคตรแม่ กดเข้าไปเจออย่างงี้ทีไรแม่งเหมือนเห็นคนอ่านเป็นควายให้หลอกกดเข้าไป
>>952 จริง ตอนกุเรียนแปลภาษาปลายทางสำคัญมาก แบบกุอ่านต้นทางแล้วเข้าใจ แต่แม่งจะแปลเป็นไทยให้มันสมูธยังไงดีวะ อาจารย์กุเคยบอกว่าให้อ่านภาษาปลายทางเยอะ ๆ เพิ่มคลังศัพท์
>>949 ไม่เชิงวัฒนธรรมนิยายไทยหรอก มันเป็นเรื่องปกติของการจะขายสินค้าอะไรสักอย่างอะ ถ้าไม่ให้คนดังโปรโมทก็จะไม่มีคนเห็น ไม่มีคนซื้อ ช่วยไม่ได้จริง ๆ อย่างเวลากุหานิยายอ่านก็ตามมาจากรีวิวทวิตไม่ก็ฟังปากต่อปากทั้งนั้นแหละ เพราะหาในแอปเอาเองมันยากมากที่จะเจอเรื่องถูกใจ ถ้าเจอนักเขียนเขียนดีถูกจริตสักคนแทบจะเกาะขาเขาไปตลอดชีวิตอะ พวกเรื่องติดท๊อปก็ไม่ค่อยใช่แนวกุ
แบบนี้ต้องเรียกว่านักแปลไม่เก่งภาษาไทย หรือบก.ไม่เก่งภาษาไทยวะ
สรุปโทษครูภาษาไทย 5555
(กูอยากกลับไปตั้งใจเรียนภาษาไทยจัง เพิ่งรู้ว่ามีความสำคัญกับการอ่านนิยายขนาดนี้)
จริงๆไม่อยากโทษนักแปลหรือบก.ตรงจุดนี้เท่าไร เพราะกูเองก็ไม่ค่อยเก่งภาษาไทย
งานเขียนแม่งวัดความสามารถด้านภาษาจริงๆ
ตอนกูสอบ ดันไปเน้นแต่เรื่องจำชื่อตัวละครในวรรณคดีไทย
จริงๆจะแปลติดกลิ่นนมกลิ่นเนยกลิ่นจิ๊กโฉ่วซูชิอะไรมานี่กูไม่ว่าเลยนะ เข้าใจว่าตอนที่แปลมันต้องได้รับอิทธิพลจากต้นฉบับแหละ กูขอแค่อ่านรู้เรื่อง ไหลลื่น ใช้คำแบบมาตรฐานนิยายตีพิมพ์ก็พอใจแล้ว แต่สำนวนเหมือนเด็กมอต้นหัดแต่งนิยายอย่าง “ไล่ตา” นี่ไม่เอาเด้อ
มีบก.ก็เหมือนไม่มีอะมึง ตรวจคำผิดก็เหมือนกัน กูว่าจริงๆอาจไม่มีด้วยซ้ำ พูดถึงหลายที่เลยแหละ
>>960 หรืออ่านวรรณกรรมร่วมสมัยที่แปลและเรียบเรียงดีๆก็ได้ คือควรอ่านอะไรที่มันมีมาตรฐานเอาไว้เป็นมาตรฐานตัวเองน่ะ แล้วเวลาใช้งานจะไปปรับเป็นแนววัยรุ่นจ๋า แนวหละหลวมก็แล้วแต่สไตล์งานอีกที
แต่เดี๋ยวนี้หนังสือนิยายแบบฟาสต์ฟู้ด นิยายประโลมโลก หลายๆที่ทำได้แค่แทบไม่ต่างหรือดีกว่านิยายตามเน็ตนิดเดียวเอง
นักแปลที่แปลดีๆส่วนใหญ่ใจรักการอ่านอยู่แล้ว อ่านนิยายบ่อยๆสะสมศัพท์ใช้คำถูกกับบริบท ส่วนที่ออกมาไม่ดีเลือกใช้คำแปลกๆส่วนตัวคิดว่า ไลฟ์สไตล์เดิมอาจไม่ได้อ่านนิยายมากพอควร แต่แปลเพราะเป็นงานได้เงินเลยขาดประสบการณ์คำไทยตรงนี้ต่างจากนักแปลที่เดิมทำตัวเป็นนักอ่านอยู่แล้ว
นิยายแปลลงแอพแบบไม่ตีพิมพ์ขายนี่คำผิดเยอะเป็นพิเศษสังเกตได้ มีทุกเรื่อง คำผิด คำซํ้า พิมพ์สลับ มาหมด แล้วถ้าไม่มีคนทักก็ไม่แก้ด้วย ยังกับไม่มีคนตรวจเช็คก่อนลงยังไงยังงั้น
มันจะมีช่วงนึงที่คนโวยถี่ๆหน่อยว่าทำไมนิยายถึงเขียนผิด แปลผิด หรือใช้คำแปลกๆไม่คุ้น แต่พอเข้าไปอ่าน คำที่โดนโวยคือ กัน(ที่แปลว่าฉัน) ทว่า กอปร สลายโต๋ๆ ล่าสุดเห็นแวบๆ แม้แต่คำว่าบานปลายก็ต้องมีเชิงอรรถกันแล้วว่ะ กูตึ้บ กูไม่แน่ใจว่ากูควรสงสารนักเขียนนักแปลหรือโมโหที่งานยุคนี้มันหย่อนมาตรฐานลงจนคนไม่รู้จักคำพวกนี้ดี หรือกูควรปลง
เป็นเพราะเดี๋ยวนี้นิยายออกเยอะการแข่งขันสูงหรือไงวะ คุณภาพการแปลเลยยิ่งดรอปลงเรื่อยๆ
>>967 ภัยความมั่น สมัยก่อนเจอคำแปลกก็หาความหมาย ถามคนอื่น เปิดพจนานุกรม ไม่ได้คิดทันทีว่าผิด กอปร กูงงมาก ไม่เรียนวิชาภาษาไทยเหรอ วรรณคดีในแบบเรียนก็มีบ่อยนะ ส่วนคำแสลงแบบสลาบโต๋ก็ผ่านมาไม่นานอ่ะ ถ้าถามสักหน่อยก็น่าจะรู้ แต่จะว่าไงได้ ขนาดเลียแผลยังไม่รู้จัก แถมทำตัวเป็นนางสอนอีก
>>966 กูอ่านนิยายที่ขายรายตอนในเว็บ ฟชล กูอยากจะร้อง สะกดทุกตอน ย้ำ มีทุกตอน ตอนละมากละน้อย แล้วชื่อตัวละครนะสะกดไม่เหมือนกัน เดี๋ยวก็สะกดด้วยตัว ว ตัว ง วรรรณยุกต์ก็เปลี่ยนไปมา สงสัยว่าทำไมไม่มีใครตรวจก่อนลง คือแต่ละตอนก็ไม่ได้จะยาวอะไรมากมาย อ่านแป๊บเดียวก็เห็นแล้วว่ามันมีคำผิดเยอะมาก จ่ายเงินซื้อแล้วได้แต่เนื้อหาไม่ตรวจทานแบบนี้โคตรอารมณ์เสีย
กุว่านักแปลที่แปลดีๆภาษาสวยๆมักเป็นนักแปลมีอายุ แบบ 30+ อะ พวกนักแปลเด็กๆอาจจะยังชั่วโมงบินต่ำ+ไม่ทันอ่านหนังสือของนักเขียนรุ่นเก่าๆที่ภาษาสละสลวยกว่า เลยแปลออกมาทื่อๆไปบ้าง แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนนะ นักแปลแก่ๆแปลห่วยแตกก็มี นักแปลเด็กฝีมือดีก็คงมี
กูว่าโดยภาพรวม สกิลภาษาไทยของคนไทยสมัยใหม่ดรอปลงกว่าสมัยเก่า
ไม่ใช่แค่นักแปลหรือฝั่งบก.
นักแต่งนิยายคนไทยโดยทั่วไป ก็ใช้คำผิดกันเยอะ มีทั้งสะกดผิด และใช้คำผิดบริบท
กูไม่ใช่คนเก่งภาษาไทย บางทีอ่านนิยายในรอร ยังเจอคำผิดเยอะมาก เป็นคำผิดที่ไม่ได้เกิดจากการพิมพ์ผิด
แต่เป็นคำผิด ที่ใช้ผิดจริงๆเช่น ร ล น่า หน้า เกียจ เกลียด
คำพวกนี้เจอบ่อยกว่าสมัยที่อ่านนิยายเมื่อ 10 ปีที่แล้วเยอะเลย
แปลเว็บเขาถือว่าเขากลับมาแก้ได้ตลอดเวลาปะ เลยเน้นเร็วไว้ก่อน แต่ปกติงานแบบนี้กูไม่ซื้อนะ ถ้าจะจ่ายแล้วกูยอมจ่ายแพงกว่าแต่ขอของมีคุณภาพ กูจะได้กลับมาอ่านได้บ่อยๆ
ky ชั่วประกายหินเหล็กไฟคืออะไรวะ กูนึกถึงหน้าพี่โป่งร้องเพลงนางแมวทุกครั้งเลย
หินเหล็กไฟเป็นคำแปลไทยของ flint stone
อันนี้กูก็เพิ่งรู้เหมือนกันว่าแปลงี้ เป็นหินที่ใช้จุดไฟสมัยก่อน
ก็คงเป็นชั่วพริบตาที่ตีหินให้เกิดประกายไฟแหละ
แต่เออ พอภาษาไทยมันมีวงหิน เหล็ก ไฟ หัวทุกคนเลยคิดไปในทางนั้นโดยอัตโนมัติ 5555
ราชบัณฑิตใช้ว่าหินเหล็กไฟแหละ แต่ดูเหมือนพวกช่างเจียรที่ใช้หินนี่จริงๆเขาจะเรียกว่าหินไฟ ซึ่งว่าไปแล้วกูสงสัย ถ้ามีคนใช้คำว่าหินไฟแทนหินเหล็กไฟ จะดราม่ามั้ยวะ
พูดถึงปกคู่แล้วปกคู่เล่มสาม หวานใจหนังสยองขวัญ เหมือนคนจะชอบกันเยอะ แต่กูเห็นปกสามแล้วคิดหนักกว่าตอนเห็นปกหนึ่งอีกว่ะ คือกูไม่ชอบสไตล์เคะชนเคะ กูคงเป็นคนส่วนน้อย ดีใจกับคนที่ชอบนะ ส่วนกูขอกลับไปคิดต่อก่อน ความอยากได้ลดลงนิสสนึง
>>986 พูดแทนคนอื่นไม่ได้ แต่เป็นกู กูก็ไม่ติดใจนะ
คำคำนึง มันแปลได้หลายอย่างอะ
ราชบัณฑิตก็มีบัญญัติศัพท์หลายครั้งที่ทำให้คนในวงการจริงๆ เขาขมวดคิ้วเพราะความหมายมันไม่ได้
ดังนั้น ถ้าเราคิดว่าคำแปลนั้นสื่อความชัดกว่า ตรงกว่า ตราบใดที่ไม่ใช่แปลผิดแบบผิดไปเลย กูว่าก็ใช้ได้อะ
อันนี้ก็อาจจะต้องไปเช็กด้วยว่า โอเค วงการช่างใช้อย่างนี้ แล้ววงวิชาการที่พูดถึงในเชิงประวัติศาสตร์ใช้ว่าไงด้วย
เพราะบางที ต่างวงการก็เรียกต่างกัน เช่น วงการเดินป่าอาจจะเรียกหินจุดไฟงี้
หวานใจ เหตุผลเหี้ยมากบอกเลย เรียกว่าเหยียดได้เลยนะ แต่งหญิงแล้วยังไง?คำตอบที่ได้คือ ไปพักเหอะ
อยากอ่านสปินออฟ yes or no เล่ม off air แปลไทย ชาตินี้จะได้อ่านมั้ยน้อ ไหนจะเล่มของซาคาเอะซังอีก เซ็งๆๆ
>>995 ไม่รู้ดอกบัวได้ LC มาไหมนะ เพราตอนเล่มทัตสึกิ นางแอลซีมาพร้อมเล่มหลัก แต่เล่มของซาคาเอะ+Spinoff ตอนนัตจังออกกูก็ไปถามมารอบหนึ่ง เขาบอกกำลังพิจารณาหรือเสนอเรื่องนี่แหละ ผ่านมาปีหนึ่งแล้วยังไม่ประกาศก็ไม่รู้ว่าไม่ได้ซื้อมาหรือซื้อมาแล้วแต่แปลอยู่ค่อยประกาศตอนจะออกเล่มเพราะกลัวคนหาว่าดอง
Ky ลิ่วเหยาแปลแย่ขนาดไหนว่ะ คนถึงอยากให้แปลใหม่ กูไม่เคยอ่านแต่อยากเผือก เห็นโม่งเข้ามาสับกันหลายทีเหมือนกันว่าสำนวนบ้ง แปลนมเนย คือไงว่ะ ขอตัวอย่างสักประโยคไว้เป็นกรณีศึกษา
Ky คนวังหลวงหลอกข้าน่าตำมากปะ
>>998 กุกะลังจะเข้ามาถามเลย ว่าอะไรกดดันกุหลาบจนยอมแปลใหม่หมด ทั้งๆที่เข็นพิมพ์ 2 ออกมาแล้วด้วย เจตนาไม่ได้กะแก้หรือเต็มใจแก้แน่นอน
ว่าแต่บ้านเรามีเคสแบบนี้บ่อยมั้ยวะ รู้สึกเหมือนนานแสนนานจะได้ยินสักเคส ที่แปลพลาดจนต้องเรียกคืนพิมพ์ใหม่ เห็นส่วนมากโดนแหกไม่กี่จุดก็เบลอๆไป รอแก้พิมพ์ 2 หรือขายหมดค่อยเปลี่ยนคนแปล
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.