>>662 กูว่าในโม่งมันก็ย้ำอยู่ตลอนนะว่า คำไหนแปลได้ให้แปล ไม่ได้บอกว่านักแปลที่ทับศัพท์คือนักแปลที่ขี้เกียจน่ะ ที่บอกว่านักแปลทับศัพท์ขี้เกียจมันคือกรณีของลวด.เพราะเห็นตรงกันว่าหลังที่ลวด.มันยึดมามันไม่มีความสมเหตุสมผลในการแปลมันเป็นแค่เหตุผล/ความชอบส่วนตัวในการแปลทั้งนั้น
(อันนี้รวมทุกกรณี)หนังสือที่แปลออกมาอย่างเป็นทางการมันควรจะเข้าถึงผู้อ่านได้ในวงกว้างต่อให้จะยึดหลังกูหรือถูกต้นฉบับครอบงำแค่ไหน นักแปลมันตั้งดึงสติตัวเองไว้ว่าสิ่งที่มึงกำลังแปลกำลังแปลจะต้องสามารถถ่ายทอดให้คนเข้าใจได้ให้ได้มากที่สุดไม่ได้เฉพาะกลุ่มใดกลุ่มนึง